logo

Można z całą odpowiedzialnością powiedzieć, że umieszczenie oka jest jednym z najważniejszych mechanizmów zapewniających przetrwanie człowieka.

Cały układ optyczny oka byłby nieskuteczny, gdyby główna soczewka-soczewka pozostawała statyczna, a jasna wizja byłaby możliwa tylko w ściśle określonej odległości.

Jak to działa

Soczewka może zmienić swoją zdolność refrakcji, stając się bardziej wypukła lub bardziej płaska. Osiąga się to poprzez napięcie lub rozluźnienie mięśnia rzęskowego. Soczewka jest zawieszona wewnątrz oka na wielu „nitkach” tworzących wiązadło cynamonowe. Ta wiązka łączy kapsułkę soczewki i mięsień rzęskowy.

Mechanizm akomodacji (zmiany mocy optycznej soczewki) jest realizowany w następujący sposób: napięcie mięśnia rzęskowego prowadzi do rozluźnienia kapsułki, a soczewka staje się bardziej zaokrąglona (zwiększa się moc optyczna), podczas gdy rozluźnienie mięśnia rzęskowego, więzadło wspiera typowe napięcie kapsułki. Adaptacja następuje odruchowo, gdy tylko zmienia się odległość do badanego obiektu i utrata przejrzystości obrazu na siatkówce - „ognisku”.

Jednak umieszczenie obiektywu również nie jest nieograniczone. Są tak zwane bliskie limity i dalsze punkty jasnej wizji. Różnica między mocą optyczną wymaganą do skupienia się na tych punktach jest definiowana jako ilość zakwaterowania.

Rola układu nerwowego

Występowanie soczewki występuje, oprócz poziomu odruchu bezwarunkowego, również pod kierunkiem ośrodków nerwowych w obszarach potylicznych i motorycznych kory mózgowej. Tutaj sygnał z nerwu wzrokowego jest przekształcany i przenoszony na silnik okulomotoryczny, w wyniku czego zmienia się akomodacyjne napięcie mięśniowe.

Fizjologia tego procesu obejmuje napięcie / rozluźnienie tego mięśnia. Przywspółczulny układ nerwowy powoduje skurcz włókna mięśniowego, a efekty współczulne - jego rozluźnienie i hamuje zdolność skurczową mięśnia rzęskowego.

Złożone reakcje adaptacyjne

Patrzenie na przedmioty z bliskiej odległości jest świadomym działaniem i jest osiągane dzięki woli człowieka. W tym przypadku zachodzi szereg procesów, które umożliwiają skupienie promieni od obiektu w centralnej części dołu siatkówki. Oprócz zmiany krzywizny soczewki, występuje zbieżność oczu - ich redukcja, aby zapewnić przecięcie się osi wizualnych na blisko rozmieszczonym obiekcie.

W okulistyce zaburzenia te nazywane są krótkowzrocznością (osoba o krótkiej obserwacji ma dobre widzenie w pobliżu) i nadwzrocznością (nadwzroczność jest dobrym wzrokiem daleko).

Zmiany patologiczne

Zaburzenia zakwaterowania mogą być następujące: skurcz, paraliż, starczowzroczność.

Mówiąc o porażeniu akomodacyjnej zdolności oka, implikuje jego całkowitą nieobecność. Główną przyczyną naruszeń jest pokonanie toksycznych substancji lub leków, które wpływają na transmisję impulsów nerwowych, paraliż nerwu okulomotorycznego, inne choroby neurologiczne.

Nadmierne zakwaterowanie to skurcz mięśnia rzęskowego, który występuje, gdy oko próbuje spojrzeć na coś z bardzo bliskiej odległości lub w warunkach słabego oświetlenia. Ogólne zmęczenie ciała, długotrwała praca umysłowa, brak tlenu, nieudana pozycja szyi i głowy mogą również prowadzić do spontanicznego skurczu.

Również ten stan może być spowodowany przez silne leki miotyczne, które są stosowane w leczeniu jaskry.

Często dzieci i młodzież nie mówią o skurczu, ale o słabości akomodacji, która może być wrodzona lub nabyta w wyniku ciągłego przeciążenia - pisania i czytania - blisko oczu, zatrucia i chorób ośrodkowego układu nerwowego.

Starczowzroczność z reguły jest zaburzeniem pojawiającym się wraz z wiekiem, w którym fizjologiczne mechanizmy akomodacji są tracone z powodu dystroficznych zmian w mięśniach rzęskowych oczu. Stopniowe zastępowanie włókien mięśniowych tkanką łączną zapobiega ich normalnemu skurczowi i zmianom krzywizny soczewki. Słabość zakwaterowania nie pozwala widzieć zbyt blisko, ale odległe obiekty są wyraźnie widoczne. Rozwinięta starczowzroczność.

Ponadto zmiany związane z wiekiem wpływają na samą soczewkę - powstają zaćmy, zmiany sklerotyczne i kapsułka soczewki staje się mniej giętka i elastyczna.

Klinicznym przejawem tego jest przesunięcie najbliższego punktu najczystszego widzenia. Norma u dziecka w wieku 10 lat wynosi 7 cm, w wieku 20 lat - 10 cm, w ciągu następnych 10 lat odległość wzrasta do 14 cm, a po 45 roku większość ludzi ma wyraźne widzenie w odległości 45 cm od oczu. W wieku 60 lat najbliższe i dalsze punkty zbiegają się i są w równej odległości, określenie wielkości zakwaterowania nie jest możliwe.

Potrzebne badania

Badanie zakwaterowania może opierać się na subiektywnych odczuciach i obiektywnych wskaźnikach.

Jak określić najbliższy punkt, w którym wizja pozostaje jasna? Każdy może niezależnie określić minimalną odległość, przy której może spojrzeć na zamknięty obiekt, ta pozycja odpowiada maksymalnemu zakwaterowaniu (subiektywne odczucie).

Obiektywnie można zmierzyć ilość zakwaterowania za pomocą linijki i stołu Sivtsev lub Duan lub zakwaterowania Shapovalova.

Najnowsze pomiary są najdokładniejsze i dają stabilne odczyty przy powtarzanych pomiarach. Wyrażono wielkość względnego zakwaterowania w dioptriach. Dodatkowo zmierzyć ilość zakwaterowania. Potencjalnie oko może wykorzystać je jako rezerwę. Dzięki tym pomiarom możliwe jest wykrycie naruszenia koordynacji akomodacji i zbieżności, gdy jedno z oczu nie bierze udziału w oglądaniu bliskich obiektów.

Najbardziej progresywną metodą na dziś jest skomputeryzowane zakwaterowanie, które pozwala ilościowo i jakościowo opisać funkcjonalność mięśnia rzęskowego, aby monitorować dynamikę w trakcie leczenia.

Ogólnie, podczas badań okulistycznych wykonuje się następujące pomiary: określenie szerokości (powierzchni) zakwaterowania (w kategoriach liniowych), określenie objętości zakwaterowania (w wartościach dioptrii), określenie napięcia w mieszkaniu, określenie rezerwy zakwaterowania dla bliskości.

Zapobieganie

Ponieważ mechanizm zapewniający zakwaterowanie jest związany z pracą mięśnia rzęskowego, całkiem prawdą jest, że ładowanie oczu pomaga trenować tę część oka.

Zmęczenie mięśnia akomodacyjnego wynika głównie ze stresu statycznego podczas długotrwałego oglądania obiektów w pobliżu, a trening zakwaterowania polega na dynamicznym napięciu i relaksacji.

Trening siłowy

Jedno oko jest zamknięte. Do otwartego powoli wprowadzaj tekst drobnym drukiem, w takiej odległości, aż tekst nie będzie można odróżnić. Następnie, tak powoli, jak to możliwe, odsuwają się od tego, co zostało napisane, starając się je wyraźnie zobaczyć w możliwie najkrótszej odległości. Cykl podejścia i dystansu powtarza się przez 5 minut dla każdego oka, robiąc przerwy co 2 minuty. W okresie odpoczynku wzrok jest skierowany „poza horyzont”, najlepszym sposobem na odległość jest krajobraz za oknem. Całkowita liczba ćwiczeń 3 razy dziennie.

Szkolenie w zakresie zrównoważonego rozwoju

Ćwiczenie ma na celu zachowanie jasnego obrazu wizji tekstu, umieszczonego w najbliższym punkcie jasnej wizji. Odległość do oka nie zmienia się, czas ekspozycji wynosi około dwóch minut. Przerwa jest dokonywana na jedną minutę, podczas której spojrzenie skierowane jest również na odległe obiekty.

Trening mobilności

Konieczne jest, aby stać w oknie, umieścić mały tekst w najbliższym czystym widoku, ale tak, aby horyzont był widoczny nad nim. Potem przez dziesięć sekund patrzą na tekst, a potem na tę samą kwotę - na horyzoncie, próbując spojrzeć na przedmioty w oddali. Ćwiczenie powtarza się przez pięć minut, najlepiej trzy razy dziennie.

Dobry wynik uzyskuje się, jeśli podczas jednej sesji wykonujesz jeden rodzaj treningu i zmieniasz go w ciągu dnia.

Jednak wybór ćwiczeń powinien skonsultować się z lekarzem, ponieważ techniki, które pomagają w jednoczesnym nadwzroczności, mogą prowadzić do postępu krótkowzroczności lub innych działań niepożądanych.

Jedno jest pewne - w celu utrzymania skutecznego zakwaterowania konieczne jest monitorowanie warunków, w których pracują twoje oczy i często dają im odpoczynek.

http://glaziki.com/glazah/akkomodaciya-glaza

Zakwaterowanie wzroku

Dobre rozpoznawanie obiektów znajdujących się blisko i daleko zapewnia zakwaterowanie dla oka. Układ optyczny oka jest regulowany przez siatkówkę, mięsień rzęskowy i więzadło. Zaburzenie zaczyna się z powodu urazów i chorób. W rezultacie pacjent cierpi na nadwzroczność lub krótkowzroczność. Niewłaściwe funkcjonowanie mięśni oka może powodować astygmatyzm. Zakłócenia w zakwaterowaniu są regulowane przez soczewki lub okulary. Leczenie jest również możliwe dzięki chirurgii laserowej.

Wyjaśnienie terminu

Zdolności wzrokowe oka zapewniają refrakcję i zakwaterowanie. Zakwaterowanie jest częścią mechanizmu refrakcji, który ma ogromne znaczenie dla wzroku pacjenta. Zdolność refrakcji oka poprawia się poprzez zmianę krzywizny soczewki w stosunku do wyzwalania mięśni oka. Refrakcja zachodzi w taki sposób, aby dobrze widzieć zarówno na bliskich, jak i średnich i długich dystansach. Na rysunkach: podczas normalnej pracy aparatu wzrokowego i jego mięśni moc refrakcyjna rogówki wynosi 59 D, ​​gdy patrzy się na odległe obiekty, a 70,5 D, gdy patrzymy na bliskie przedmioty. Dioptryzm jest jedną z głównych cech widzenia. W przyrodzie istnieje potrójne i podwójne zakwaterowanie, w którym zmienia się anatomia środka oka. Ale taka struktura nie jest osobliwa dla ludzi.

Aparat wzrokowy oka obejmuje soczewkę, mięśnie rzęskowe oka i więzadła cynowe.

Jak się zakwaterować?

Jeśli dana osoba musi spojrzeć w dal, mięsień rozluźnia się, a więzadło rozciąga się. W ten sposób ciało przybiera bardziej płaską formę. Dzięki temu promienie uderzają w rogówkę i wyraźnie widzą odległe obiekty. Jeśli musisz rozważyć obiekt znajdujący się w bliskiej odległości, mięsień jest rozciągany, a więzadło rozluźnia się. Zaczyna się zmiana w anatomii soczewki: przybiera ona zakrzywiony, wypukły kształt. Jest to adaptacja widzenia do percepcji obrazu w różnych odległościach.

Fizjologiczny mechanizm akomodacji jest realizowany przez pracę układu nerwowego, to znaczy zmiany skupienia zachodzą bez mentalnego udziału osoby. Mięsień rzęskowy jest pod kontrolą układu przywspółczulnego wegetatywnego, a więzadło zinnowe jest współczujące. Odległość zakwaterowania to definicja widocznego obszaru pomiędzy najdalszymi i najbliższymi obiektami.

Rodzaje zakwaterowania

Jest 5 typów:

  • absolutny;
  • krewny;
  • odruch;
  • proksymalny;
  • tonik.
Percepcja obiektu jednym okiem, bez udziału drugiego, decyduje o absolutnym zakwaterowaniu.

Pierwszy typ jest charakterystyczny dla percepcji, w której skupienie się na pojedynczych obiektach jednym okiem następuje bez udziału drugiego organu. Typ względny występuje podczas koncentracji oczu na jednym obiekcie w tym samym czasie. Refleksowe zakwaterowanie oka - zdolność oczu do widzenia obiektów w dobrej jakości bez zakłóceń. Typ proksymalny występuje w przypadkach, gdy rozważany jest zbliżający się obiekt. Ten typ nazywany jest procesem adaptacji. Toniczne zakwaterowanie oka - możliwość zobaczenia bez żadnych zachęt.

Naruszenia urządzenia

Wraz z wiekiem pogarsza się ułożenie oka. Wynika to z faktu, że narząd widzenia traci naturalną elastyczność. W rezultacie rozwija się nadwzroczność. Ta choroba związana z wiekiem pojawia się po około 40 latach. Ale problemy mogą pojawić się wcześniej. W wyniku takiego pogorszenia zakwaterowania jakość widzenia zmniejsza się, pojawiają się krótkowzroczność i dalekowzroczność. Istnieją 3 główne rodzaje naruszeń zakwaterowania oczu.

Negatywne zmiany w zakwaterowaniu są obserwowane z powodu:

  • przepracowanie;
  • urazy;
  • niewłaściwy styl życia;
  • bezsenność;
  • krwotok mózgowy;
  • zmiany zakwaterowania związane z wiekiem;
  • przeniesione operacje na oczy.
Powrót do spisu treści

Odmiany

Zaburzenia niedowładu dotyczą mięśnia rzęskowego gałki ocznej. W zależności od pierwotnej przyczyny uszkodzenia mięśni, istnieje różnica między niedowładem centralnym a niedowładem obwodowym. W centrum mięśni powstaje z powodu chorób endokrynologicznych, infekcji lub zatrucia metalami ciężkimi. Na peryferiach problem wynika z efektów ubocznych niektórych leków. W rezultacie pacjent przestaje odróżniać obiekty w pobliżu.

Skurcz mięśnia rzęskowego powstaje z powodu zmęczenia oczu, długotrwałej koncentracji w jednym punkcie. Trudno jest dostrzec rzeczy w oddali. Występuje u dzieci i młodych mężczyzn, ponieważ fizjologia narządów wzrokowych jest bardziej podatna na zmiany, zbiega się z objawami krótkowzroczności. Porażenie następuje po przedawkowaniu tabletek, jeśli analizator wizualny został poddany urazowi, a ciało - zatruciu toksycznemu. Osoba nie może czytać. Choroba postępuje szybko, w przypadku braku leczenia nie przywraca się wzroku.

Astronopia akomodacyjna rozwija się, gdy mięsień oka jest zbyt napięty, próbując odczytać drobny druk. Często patologia jest charakterystyczna dla astygmatyzmu. Prezbiopia sugeruje zmiany związane z wiekiem i osłabienie mechanizmu akomodacji. Ta zmiana dotyczy przyczyn starczowzroczności. Słabe zakwaterowanie jest również możliwe, gdy istnieje długi czas, niewystarczająca lub niestabilna aktywność akomodacyjna oka.

Objawy zaburzeń

Gdy aparat akomodacyjny oka działa słabo, pacjenci skarżą się na ból głowy podczas długiej koncentracji na jednym przedmiocie. Oprócz głównych zaburzeń widzenia w pobliżu i daleko, pojawiają się dodatkowe objawy: zawroty głowy, hałas w uszach. Objawom tym towarzyszą nudności i wymioty. Szybko narasta łzawienie, zaczerwienienie i zmęczenie oczu.

Metody diagnostyczne

  • Zakwaterowanie. Jest to automatyczny proces sprawdzania bezwzględnego i względnego zakwaterowania.
  • Metoda proksymetrii. Określa odległość, z której dana osoba zaczyna wyraźnie odróżniać obiekty w pobliżu. Aby to zrobić, użyj linijki i stołu, aby sprawdzić jakość widzenia.
  • Sprawdź Sivtseva. Używany jest arkusz papieru z małym tekstem. Podchodząc do arkusza pacjentowi, lekarz określa odległość zakwaterowania.
  • Erografia Potrzebny do poznania ruchliwości mięśnia rzęskowego.
  • Biomikroskopia. Potrzebujesz zbadać dno oka.
  • Test w dół. Jest wykonywany w tym samym celu, co metoda Sivtsev, ale z oglądaniem obrazu na papierze. Podsumowanie do oczu kończy się, gdy linia środkowa obrazu się rozprzestrzenia.

Lekarz przeprowadza wywiad z pacjentem. Ta metoda nazywa się badaniami subiektywnymi. Pacjent mówi osobiste odczucia, mówi, że przedmioty zamglą się i czuje ból głowy.

Leczenie i zapobieganie

Jeśli pojemność akomodacji narządu jest osłabiona, wówczas leczenie stanowi okulistyka. Pomieszczenia analizatora wizualnego koryguje się za pomocą soczewek lub okularów. Ponadto lekarz przepisuje krople, które są w stanie rozluźnić mięśnie rzęskowe, czyli rozszerzyć źrenicę - „Irifrin”, „Midriacil”, „Lutein”. Dodatkową metodą jest zestaw ćwiczeń dla oczu. Regularne występy mogą odzyskać utracone zdolności wzrokowe. W poważniejszych przypadkach uciekaj się do operacji. Za pomocą lasera lekarz zmienia rogówkę, co pomaga przywrócić wzrok.

Aby zapobiegać, lekarze radzą zrezygnować ze wszystkich złych nawyków i zacząć monitorować swoje zdrowie. Wszystkie prace muszą być wykonywane w dobrym świetle. Między klasami musisz robić przerwy na odpoczynek. Zaleca się uprawianie sportu, w tym gimnastyki dla oczu. Aby zapobiec pojawieniu się pogorszenia w czasie, należy co sześć miesięcy odwiedzać okulistę.

http://etoglaza.ru/anatomia/vazhno/akkomodatsiya-glaza.html

Zakwaterowanie oka: rodzaje, funkcje i mechanizm działania

Umiejscowienie oka to zdolność oka, która umożliwia oglądanie obiektów w różnych odległościach.

Podstawą tego terminu jest zdolność obiektywu do zmiany rozmiaru w celu oglądania obiektu blisko, w średniej odległości i daleko. Mięsień rzęskowy i więzadło cynamonowe pomagają soczewce zmienić swój kształt.

Aparat akomodacyjny składa się z tęczówki, która ma otwór w środku - źrenicę, ciała rzęskowego i wchodzi w system optyczny oka.

Funkcja zakwaterowania

- Zmienia krzywiznę obiektywu;
- Skupia obraz na siatkówce;
- Regulacja ilości światła.

Mechanizmy zakwaterowania

Gdy dana osoba patrzy w dal, mięsień rzęskowy jest w rozluźnionej odległości, a więzadło Zinna jest w stanie napięcia, ciągnąc kapsułkę soczewki, aby nadać jej płaski kształt, zmniejszając w ten sposób moc refrakcyjną oka. W tym momencie oczy są w stanie rozluźnienia. Patrzenie na obiekt jest jednym ze sposobów na złagodzenie zmęczenia oczu.

Podczas czytania lub badania obiektu, wizualne umieszczenie oka zaczyna działać. Mięsień rzęskowy przechodzi w stan napięcia iw tym momencie więzadło Zinnova rozluźnia się, soczewka staje się bardziej zaokrąglona (pełni funkcję szkła powiększającego), dzięki czemu zwiększa się moc refrakcji oka. Kiedy osoba bada obiekty z bliskiej odległości, mięsień doświadcza stałego (statycznego) stresu.

Wizualne dopasowanie oka jest kontrolowane przez autonomiczny układ nerwowy, a dokładniej jego podział przywspółczulny, który kontroluje skurcz mięśnia rzęskowego.

Rodzaje zakwaterowania

- Absolutne zakwaterowanie to zmiana krzywizny soczewki tylko jednym okiem, bez udziału drugiego.

- Względne zakwaterowanie jest procesem, gdy następuje zmiana krzywizny tapety obiektywu oczami, gdy obiekt jest unieruchomiony.

Zagraniczni naukowcy dodatkowo identyfikują szereg elementów zakwaterowania ze względu na jego cechy jakościowe. Rozróżniają: zakwaterowanie odruchowe, proksymalne, wzmacniające i tonizujące.

- Reflex accommodation - automatyczne ustawienie refrakcji w celu stałego utrzymywania przejrzystości postrzeganego obiektu.

- Zakwaterowanie zbliżone to zakwaterowanie, które rozpoczyna pracę z obiektem zbliżającym się do trzech metrów w celu jego identyfikacji.

- Intensywne zakwaterowanie to suma zakwaterowania dwojga oczu.

- Toniczne zakwaterowanie - pokazuje stan dynamicznej refrakcji, gdy nie ma bodźca do zakwaterowania

Zakwaterowanie maleje wraz z wiekiem

W pewnym wieku osłabia się zakwaterowanie oka. Najczęściej zaczyna się to objawiać w wieku 40 lat i trwa do 60 lat - zjawisko to nazywa się starczowzrocznością lub starczą hipermetropią. Wynika to ze zmian w samym mięśniu rzęskowym, a także z powodu konsolidacji soczewki i utraty jej elastyczności. Jeśli dana osoba ma nadwzroczność, wówczas zmiany widzenia związane z wiekiem pojawią się wcześniej. Jeśli osoba ma krótkowzroczność 3 lub więcej dioptrii, nie będzie żadnych zmian z wiekiem. Do korekcji starczowzroczności używaj okularów.

Ta strona wykorzystuje Akismet do zwalczania spamu. Dowiedz się, jak przetwarzane są Twoje dane komentarza.

http://about-vision.ru/akkomodatsiya-glaza/

Zakwaterowanie

Zakwaterowanie to zdolność oka do zmiany ogniskowej, aby zapewnić dobrą jakość widzenia w różnych odległościach.

Ludzkie oko jest złożonym układem optycznym, który obejmuje dwie soczewki: rogówkę, która podobnie jak wilgoć komory przedniej, jest odpowiedzialna za załamanie promieni świetlnych i soczewki. Oprócz tego system ten zawiera struktury przewodzące światło, w tym: wilgoć z tyłu aparatu, a także ciało szkliste. Jednocześnie jakość widzenia zależy bezpośrednio od charakterystyki załamania promieni świetlnych i ich przewodzenia do siatkówki oka.

Zakwaterowanie zapewnia możliwość zobaczenia obiektów, które znajdują się w pewnej odległości, w średniej odległości i blisko.

Praca oczu jest w pełni zgodna z codziennymi potrzebami osoby. Ta umiejętność wykonuje tylko zakwaterowanie.

Mechanizm zakwaterowania

Zakwaterowanie następuje poprzez zmianę kształtu soczewki. Gdy dana osoba patrzy w dal, mięsień rzęsowy zaczyna się rozluźniać, a więzadło Zinna staje się napięte, ciągnąc kapsułkę soczewki. Podłużny kształt soczewki zmniejsza moc refrakcyjną oka, umożliwiając skupienie się promieni świetlnych dokładnie na siatkówce i zapewnia dobre widzenie na odległość.

Praca akomodacji powoduje napięcie mięśni rzęskowych i rozluźnienie więzadła cynowego, podczas gdy soczewka elastyczna staje się bardziej wypukła. Stwarza to warunki do skupienia się na obrazach siatkówki obiektów znajdujących się w bliskiej odległości.

Dwa podziały autonomicznego układu nerwowego są zaangażowane w zakwaterowanie - współczulne i przywspółczulne. W tym przypadku wiodąca rola w pracy mięśnia rzęskowego należy do podziału przywspółczulnego. Współczulny układ nerwowy odpowiada w pewnym stopniu za procesy metaboliczne zachodzące w mięśniu rzęskowym, przeciwdziałając jego redukcji.

Proces zakwaterowania jest głównym mechanizmem zapewniającym tzw. Dynamiczną refrakcję. Ta refrakcja charakteryzuje się wyraźnym ogniskowaniem obrazów obiektów znajdujących się w różnych odległościach od siatkówki. Na przykład, w przypadku niewystarczającej krzywizny soczewki i braku wyraźnego ogniskowania obiektu na siatkówce, informacje o rozmyciu obrazu docierają do centralnych części układu nerwowego. Układ nerwowy w tym przypadku wysyła odpowiedni sygnał do mięśnia rzęskowego, którego praca zmienia załamanie soczewki. W momencie, gdy obrazy na siatkówce stają się jasne, stymulacja ciała rzęskowego natychmiast ustaje.

Dzięki maksymalnemu złagodzeniu zakwaterowania wizja jest ustawiana w najdalszym punkcie wyraźnego widzenia, stopniowe napięcie akomodacji do maksimum, ustawia wizję w najbliższym punkcie jasnej wizji osoby.

Odległość między najbliższymi i najdalszymi punktami jasnej wizji jest akceptowana jako obszar zakwaterowania. Jest to szczególnie duże u osób, które mają normalną moc refrakcyjną oka - emmetrope, jak również u osób dalekowzrocznych. W przypadku emmetropii oko, w stanie rozluźnionym, patrzy na nieskończoność, podczas gdy przy maksymalnym napięciu patrzy na obiekt, który jest bardzo blisko.

Gdy dalekowzroczność, patrząc w dal, występuje napięcie mięśnia rzęskowego, równe stopniowi dalekowzroczności, które może wzrosnąć jeszcze bardziej, gdy osoba bada blisko rozmieszczone obiekty. W krótkowzroczności możliwość zakwaterowania nie jest dostatecznie rozwinięta, a oko jest w stanie dobrze widzieć tylko z niewielkiej odległości, podczas gdy im wyższy stopień krótkowzroczności, tym krótsza odległość. Będąc w całkowitej ciemności, ludzki mięsień rzęskowy jest w stanie pełnej gotowości i zachowuje niewielkie napięcie.

Wraz z wiekiem zmniejszają się możliwości akomodacyjne oka. Zwykle dzieje się tak z powodu rozwijającej się starczowzroczności (wzroku), która powoduje stopniowe osłabienie akomodacji, dzięki czemu zmniejsza się jakość widzenia na krótkich dystansach. Z reguły takie problemy zaczynają się po 40 latach i powoli przechodzą do 60, po czym postęp się zatrzymuje. Zmiany te są spowodowane zmianami w mięśniu rzęskowym i zagęszczeniu soczewki, przy zmniejszeniu jej elastyczności. Przy istniejącej dalekowzroczności opisane zmiany zachodzą wcześniej. Ale jeśli dana osoba ma krótkowzroczność, której wartość jest 3 dioptrii i wyższa, związane z wiekiem objawy starczowzroczności z reguły są całkowicie nieobecne.

Korekcja objawów starczowzroczności następuje metodą doboru okularów do pracy z bliskiej odległości, która powinna odpowiadać stopniowi niedoboru akomodacji.

Film o zakwaterowaniu oka

Diagnostyka zaburzeń akomodacyjnych

Ewentualne zmiany zakwaterowania są oceniane przez zaliczenie specjalnego testu - zakwaterowania. Zakwaterowanie pomaga określić bezwzględne zakwaterowanie (oddzielnie dla każdego oka) i względne zakwaterowanie - razem dla obu oczu.

Objawy zaburzeń akomodacji

  • Brak zakwaterowania w pobliżu.
  • Brak zakwaterowania na odległość.
  • Fałszywa krótkowzroczność - skurcz akomodacji.
  • Paraliż mięśni rzęskowych - porażenie akomodacyjne.
  • Prezbiopia.

W centrum medycznym Moskiewskiej Kliniki Oczu każdy może przetestować najnowocześniejszy sprzęt diagnostyczny i na podstawie wyników zasięgnąć porady specjalisty najwyższej klasy. Klinika jest otwarta siedem dni w tygodniu i jest otwarta codziennie od 9 rano do 9 wieczorem. Nasi specjaliści pomogą zidentyfikować przyczynę zaburzeń widzenia i przeprowadzą właściwe leczenie zidentyfikowanych patologii.

Możesz umówić się na wizytę w Moscow Eye Clinic, dzwoniąc pod numer 8 (800) 777-38-81 8 (499) 322-36-36 w Moskwie (codziennie od 9:00 do 21:00) lub korzystając z formularza online.

Autor artykułu: specjalista moskiewskiej kliniki okulistycznej Mironova Irina Sergeevna

http://mgkl.ru/patient/stati/akkomodatsiya

Mechanizm zakwaterowania

Umiejscowienie oka to zdolność do wyraźnego widzenia obiektów znajdujących się w różnych odległościach od osoby. Właściwe funkcjonowanie systemu wizualnego odgrywa znaczącą rolę. Każdy o tym wie, ale jednocześnie zaniedbuje pierwsze objawy początku patologii. W rezultacie system wizualny jest osłabiony, co stwarza namacalne niedogodności dla każdej osoby.

Opis i mechanizm zakwaterowania

Oko to złożony system, którego dobrze skoordynowana praca zapewnia normalne widzenie. Jeśli porównasz go z kamerą, to akomodacja to możliwość zmiany punktu ostrości, czyli wyraźnie zobaczyć dokładnie interesujący cię obiekt. Ta umiejętność jest odruchowa i dlatego wystarczy, aby osoba po prostu spojrzała na pożądany obiekt, aby zobaczyć go wyraźnie.

Refrakcja światła padającego na siatkówkę przez soczewkę. Od niego zależy, jaki obiekt będzie wyraźnie widoczny. Nie tylko soczewka, ale także mięsień rzęskowy, więzadło cynamonowe, biorą udział w zmianie punktu ostrości. Regulują napięcie soczewki.

Obiektyw nie jest ciałem stałym - jego elastyczność pozwala na zmianę kąta załamania światła. Jest składnikiem dynamicznego mechanizmu refrakcji. Istotą tego procesu jest to, że gdy oko patrzy w dal, mięsień rzęsowy jest rozluźniony, a więzadło cynamonowe napina się, pociągając soczewkę i czyniąc ją płaską. Moc załamania maleje. A kiedy ognisko na obiekcie występuje w pobliżu, powoduje napięcie w mięśniach rzęskowych i rozluźnienie więzadła, soczewka staje się wypukła, a zdolność refrakcyjna oka jest zwiększona.

Ludzie o normalnych właściwościach refrakcyjnych nazywani są emmetropami. Mają duży obszar zakwaterowania, dokładnie taki sam jak osoby dalekowzroczne. Przy maksymalnym rozluźnieniu mięśnia rzęskowego spojrzenie skierowane jest na nieskończoność.

Dowiedz się, jak przywrócić wzrok, jeśli czujesz się upośledzony.

Zmiany wieku

Dostosowanie oka zmienia się wraz z biegiem życia. Wpływa nie tylko na wiek, ale także na ogólny stan ciała. Ostry niedobór witamin i mikroelementów może prowadzić do zmniejszenia skuteczności zakwaterowania. Największa elastyczność soczewki w dzieciństwie.

Po 40 latach proces zmiany obiektywu staje się szczególnie zauważalny. Jego włókna stają się bardziej gęste. Prowadzi to do pogorszenia zdolności do zmiany krzywizny i zmniejszenia wydajności zakwaterowania. Ten stan nazywa się starczowzrocznością wieku. Prowadzi to do tego, że po 40 latach skupiania się na bliskich obiektach staje się mniej możliwe, podczas gdy na odległych obiektach łatwiej jest się skupić. W rezultacie istnieje potrzeba ciągłego noszenia okularów z pozytywnymi dioptriami.

Przy krótkowzroczności okulary do korekcji starczowzroczności będą potrzebne znacznie później. Wynika to z faktu, że krótkowzroczność kompensuje trudności ze skupieniem się na bliskich obiektach.

Również z wiekiem można zaobserwować spadek elastyczności mięśnia rzęskowego i więzadeł Zinna - prowadzi to do osłabienia napięcia i zmiany kąta załamania światła. Zjawisko to może być wywołane naruszeniem syntezy włókien białkowych, które tworzą mięśnie i więzadła.

Definicja

Zdolność oka do skupiania się na różnych obiektach wyraża się w dioptriach. W diagnozie oczy są badane zarówno osobno, jak i razem. Wskaźniki uzyskane w trakcie oddzielnej diagnostyki nazywane są bezwzględnymi. Te same dane, które uzyskano podczas wspólnej oceny dwojga oczu, nazywane są względnymi, ponieważ ich uzyskanie wymaga redukcji dwóch osi wzrokowych.

Ocena wykorzystuje następujące terminy:

  • odpoczynek funkcjonalny - strefa nieobecności w polu widzenia bodźca akomodacyjnego;
  • obszar zakwaterowania - odległość między bliskimi i dalekimi punktami jasnego widzenia;
  • objętość zakwaterowania - różnica między punktami bliskimi i dalekimi wyraźnego widzenia, wyświetlanymi w dioptriach;
  • rezerwa zakwaterowania - niewykorzystana część objętości zakwaterowania przy ustalaniu punktu utrwalenia oka.

Rodzaje naruszeń

Istnieje kilka rodzajów zakłóceń zakwaterowania, które mogą wystąpić z różnych powodów. Prezbiopia jest najczęstszym zaburzeniem związanym z wiekiem. Oprócz niej istnieje kilka innych rodzajów naruszeń:

Astenopia

Występuje w wyniku systematycznego nadmiernego rozciągania mięśnia rzęskowego przy jednoczesnym ograniczeniu jego rezerw. Objawia się zmęczeniem oczu, być może przejawem bólów głowy. Ponadto na krawędziach pojawiają się zaczerwienienia oczu i powiek. Możliwe objawy swędzenia, pieczenia i odczuwania obcego obiektu w oku. Do leczenia takiego stanu wybiera się okulary o optymalnej liczbie dioptrii.

Skurcz mieszkania

Zaburzenie to występuje częściej u młodych ludzi i dzieci. Praca mięśnia rzęskowego jest upośledzona, co prowadzi do naruszenia możliwości wyraźnego rozróżnienia między przedmiotami znajdującymi się zarówno w pobliżu, jak i znajdującymi się daleko. Według statystyk, co szósty uczeń szkoły cierpi z powodu podobnego naruszenia.

Paraliż zakwaterowania

Najczęściej takie naruszenie jest spowodowane urazem lub zatruciem. Może mieć zarówno endogenny, jak i egzogenny charakter. W przypadku naruszenia istnieje naruszenie rezerwy zakwaterowania. Aby przywrócić normalną wydajność, należy postawić diagnozę, która pomoże zidentyfikować przyczynę naruszenia i zapewnić kierunkowy wpływ.

Patologiczne zakłócenie systemu wizualnego może przynieść wielkie niedogodności, ponieważ osoba otrzymuje do 90% informacji o świecie poprzez wizję. Dlatego nie należy lekceważyć dyskomfortu i niezwykłych doznań w okolicach oczu - terminowe rozpoczęcie leczenia może zachować jego zdrowie i doprowadzić do normalnego zjawiska, takiego jak zakwaterowanie.

Aby utrzymać ostrość widzenia nawet w podeszłym wieku, zalecamy Activision. Przeczytaj także o tym, jak utrzymać wizję w tym artykule.

Aby lepiej poznać choroby oczu i ich leczenie - skorzystaj z wygodnego wyszukiwania na stronie lub zapytaj specjalistę.

http://ofthalm.ru/akkomodatsiya-glaza.html

Opis procesu zakwaterowania oczu i rodzajów zaburzeń

Wizja jest jednym z pięciu ludzkich zmysłów, bez których trudno wyobrazić sobie swoje życie. Według badań, z 80% informacji otrzymywanych przez osobę ze wszystkich narządów zmysłów wypadają obrazy wizualne postrzegane przez oczy. Aparat wzrokowy jest złożonym i dobrze skoordynowanym systemem, którego naruszenia mają niezwykle negatywny wpływ na jakość życia.

Ludzki aparat akomodacyjny

Zakwaterowanie to zdolność oka do skupiania się na obiektach w różnych odległościach, aby stworzyć wyraźny obraz na siatkówce, jednej z najważniejszych funkcji narządu wzroku.

Różnica między najbliższymi i najdalszymi punktami jasnego widzenia jest nazywana objętością oka i jest mierzona w dioptriach (miara mocy optycznej soczewek) dla młodej i całkowicie zdrowej osoby, to jest 14 dioptrii.

W okulistyce istnieje 5 rodzajów zakwaterowania:

  1. Absolutnie - ogniskowanie jednego oka jest brane pod uwagę niezależnie od drugiego.
  2. Względne - gdy bierze się pod uwagę oba oczy, wspólne ogniskowanie.
  3. Odruch - oko jest kontrolowane przez odruch, automatycznie dostosowuje się do żądanych przedmiotów bez przerwy.
  4. Proksymalny - ustawienie widoku na obiekty znajdujące się w pobliżu odległości dwóch metrów.
  5. Tonik - oko nie jest skupione.

Główne składniki akomodacyjnego aparatu oka u ludzi:

  • mięsień rzęskowy - sparowany mięsień działający na soczewkę, gdy jest uszkodzony, następuje paraliż akomodacyjny;
  • Więzadło Zinnova - więzadło okrągłe, na którym zawieszona jest soczewka;
  • soczewka - przezroczysta formacja przeciwna do źrenicy rodzaju dwuwypukłej soczewki, przez którą światło skupia się na siatkówce.

Mechanizm zakwaterowania jest w pełni automatyczny i występuje bez wysiłku woli i świadomości. Jeśli obiekt, który należy zobaczyć, znajduje się w bliskiej odległości (na przykład podczas czytania), wówczas mięsień rzęskowy napina i zgina krystaliczną soczewkę w tym samym czasie, gdy cyniczne więzadło rozluźnia się.

Podczas ogniskowania na dużą odległość następuje odwrotny proces: mięsień rozluźnia się, a więzadło rozciąga się, prostując w ten sposób soczewkę w największym możliwym stopniu. Harmonijna praca wszystkich trzech elementów jest bardzo ważna, jeśli co najmniej jedna z nich jest uszkodzona, ogniskowanie oka pogarsza się lub staje się całkowicie niemożliwe.

Zaburzenia zakwaterowania i przyczyny ich rozwoju

Proces przyjmowania wzroku jest często zakłócany, co może być spowodowane wieloma przyczynami, zarówno naturalnymi, jak i patologicznymi. Z naturalnych najczęściej spotykane są związane z wiekiem zmiany soczewki, po 45 latach stara elastyczność zostaje utracona i nie może przyjąć poprawnej postaci, w konsekwencji niewłaściwego kąta padania światła na siatkówkę (starczowzroczność wieku).

Słabe odżywianie, brak witamin i białek, zaburzenia snu i czuwania, siedzący tryb życia, nadmierne obciążenie narządów wzrokowych: wszystkie te czynniki mogą mieć negatywny wpływ na aparaturę lokatorską. Przyczyny patologiczne obejmują różne urazy oczu, głowy i mózgu; przewlekłe choroby metaboliczne; nowotwory mózgu, jak również słabo dopasowane okulary lub soczewki kontaktowe. Główne przyczyny choroby są związane z różnymi chorobami:

  • Paraliż zwykle występuje z powodu urazu lub ciężkiego zatrucia, mięsień rzęskowy staje się nieruchomy, a osoba nie może skupić wzroku. Niezbędne jest pilne leczenie, w przeciwnym razie wzrok jest nieodwracalnie upośledzony.
  • Niedowład jest zaburzeniem podobnym do paraliżu, ale mięsień nie jest całkowicie unieruchomiony, niemożliwe jest skupienie się na bliskich przedmiotach, te same powody, dla których paraliż rozwijają się bardzo szybko i wymagają natychmiastowego leczenia.
  • Astenopia to nadmierne napięcie mięśnia rzęskowego podczas oglądania obiektów w pobliżu lub czytania małego tekstu. Oczy bardzo szybko zmęczone, ból głowy, hałas w uszach; grupa ryzyka - osoby z astygmatyzmem. Zabieg odbywa się poprzez noszenie specjalnych okularów.
  • Skurcz mieszkania zwykle występuje u uczniów ze średnich i niższych klas ze względu na duże obciążenie organów wzrokowych. W tym czasie trudno jest wyraźnie odróżnić obiekty. Jest leczony zarówno lekami, jak i zabiegami chirurgicznymi.
  • Zwykle nadmierne napięcie akomodacji występuje, gdy oczy są napięte przez długi czas z powodu ciągłej długotrwałej pracy z obiektami z bliskiej odległości.
  • Osłabienie zakwaterowania objawia się stopniowo i charakteryzuje się zmniejszeniem wielkości zakwaterowania o 2 lub więcej razy. Główne objawy: ból głowy, dyskomfort w oczach, zmęczenie.
  • Presbyopia jest tak zwaną dalekowzrocznością, występującą zwykle po 40 latach. Zabieg odbywa się poprzez noszenie specjalnie dobranych okularów lub soczewek.

Leczenie i zapobieganie

Wśród metod leczenia problemów związanych z zakwaterowaniem w pierwszej kolejności należy nosić okulary lub soczewki kontaktowe prawidłowo wybrane przez okulistę. Również w niektórych przypadkach wykonywana jest operacja laserowa, kształt rogówki zmienia się za pomocą wiązki laserowej. W połączeniu z powyższymi metodami stosuje się leczenie lekami.

I oczywiście, aby zachować taką niezbędną funkcję jak skupianie się przez wiele lat, nie należy zapominać o zapobieganiu. Nie należy przeciążać wzroku, czytać i pracować w dobrym świetle iz obowiązkowymi przerwami, przydatne jest wykonywanie relaksujących ćwiczeń dla oczu. Pamiętaj, aby nosić okulary i soczewki, wybrane przez wykwalifikowanego okulistę i co najmniej raz w roku, aby poddać się kontroli. Właściwe odżywianie, żywy i zdrowy styl życia, odrzucenie złych nawyków również odgrywają ogromną rolę dla zdrowia oczu.

http://zrenie.me/profilaktika/akkomodatsii-glaz

Umiejscowienie oka - zdolność widzenia w różnych odległościach

Zakwaterowanie to zdolność oka do widzenia dobrze zlokalizowanych obiektów znajdujących się w różnych odległościach od nas, na przykład, gdy patrzymy z blisko położonych obiektów na odległe obiekty.

Zakwaterowanie w oku następuje automatycznie, niezależnie od nas, na zasadzie odruchu bezwarunkowego. Sygnał do włączenia akomodacji jest rozmytym obrazem na siatkówce z powodu rozogniskowania promieni świetlnych przedostających się do oka. W rezultacie moc refrakcyjna oka jest wzmocniona lub osłabiona. Sygnał z mózgu wchodzi do nerwu wzrokowego do nerwu okulomotorycznego, co prowadzi do zmiany tonu rzęskowego lub akomodacyjnego mięśnia oka. W zależności od transmitowanego sygnału włókna mięśniowe albo go redukują, albo przeciwnie, rozluźniają go. Kiedy pracujemy z bliskiej odległości, na przykład czytamy coś lub siedzimy przy komputerze, mięśnie oczu są bardzo napięte, kiedy patrzymy w dal, mięśnie oka są rozluźnione. Pamiętaj, że długotrwała praca wzrokowa z bliskiej odległości bez przerwy na odpoczynek może prowadzić do rozwoju krótkowzroczności lub krótkowzroczności.

Interesującym faktem jest to, że w naturze istnieją trzy mechanizmy realizacji zakwaterowania. W rybach i płazach zakwaterowanie odbywa się poprzez przesuwanie soczewki wzdłuż osi oka. U niektórych ptaków ze względu na aktywną zmianę kształtu soczewki. W oku osoby z powodu biernej zmiany kształtu soczewki. Rozważmy ten mechanizm bardziej szczegółowo.

W okulistyce uznano zaproponowaną przez niego w 1855 r. Teorię zakwaterowania Helmholtza. Według niego, zakwaterowanie w oku odbywa się kosztem mięśnia rzęskowego, soczewki i więzadeł Zinna, na których soczewka w specjalnej powłoce - kapsułka jest zamocowana w oku.

Proces zakwaterowania zaczyna się od skurczu włókien mięśnia rzęskowego, co prowadzi do rozluźnienia więzadeł Zinna i worka soczewki. Obiektyw działa jak obiektyw w aparacie. Z natury jest przezroczysty i elastyczny oraz ma unikalną cechę - zmienia swój własny kształt, przybiera kształt kulisty, staje się bardziej wypukły. Krzywizna soczewki zmienia się nieregularnie, krzywizna powierzchni przedniej zmienia się szczególnie silnie, a więc moc załamania wzrośnie. W rezultacie długość ogniskowej maleje i możemy zobaczyć obiekty w pobliżu.

Według Helmholtza krzywizna obiektywu może zmieniać się od 10 do 5,33 mm, co zapewnia osobie z jasnym wzrokiem w odległości od nieskończoności do 1 metra. Do pewnego momentu historii teoria Helmholtza mogłaby w pełni wyjaśnić istotę procesu zakwaterowania. W życiu codziennym osoba zarządzała określonym zakresem jasnej wizji.

Jednak wraz z rozwojem cywilizacji obciążenie aparatury wizualnej wzrosło i większość z nas musi pracować na coraz bliższej odległości, tylko w zakresie od 10 cm do 1 metra. Jednak w tym przypadku teoria Helmholtza wyjaśnia tylko połowę całkowitej kwoty zakwaterowania. Z powodu jakich pozostałych 50%?

Badania V.F. Anin pokazał, że „dodatkowe” zakwaterowanie występuje ze względu na zmianę długości gałki ocznej. Jednocześnie w procesie akomodacji zaangażowana jest tylna półkula oka, która deformuje się i siatkówka przesuwa się względem swojej pierwotnej pozycji. Z tego powodu zakwaterowanie odbywa się w odległości od 1 m do 10 cm lub mniej.

Funkcje zakwaterowania zależą od rodzaju klinicznej refrakcji konkretnej osoby. Tak więc ludzie z krótkowzrocznością iz natury dobrze widząc ludzi (emmetropes) używają procesu zakwaterowania, patrząc na przedmioty, które są bliżej ich najdalszego punktu jasnego widzenia. Osoba z dalekowzrocznością jest zmuszona ustawicznie dostosowywać się do oglądania obiektów z dowolnej odległości.

Wraz z wiekiem zdolność do akomodacji osłabia się w wyniku zagęszczenia włókien soczewki, traci się jej elastyczność i zdolność do zmiany krzywizny. Ten stan nazywa się starczowzrocznością wieku. Ludzie po 40 latach mają problemy z czytaniem drobnego druku i bliskiej pracy. I są zmuszeni używać okularów z okularami „plus”. Co ciekawe, ludzie z krótkowzrocznością, takie okulary mogą być potrzebne znacznie później. Zwykle w wieku 40 lat przepisuje się okulary +1 dioptrii, a następnie dodaje się około 0,5 dioptrii co 5 lat. Na przykład osoba z początkowo dobrym wzrokiem (emmetropus) w wieku 50 lat wymaga okularów o około +2 dioptriach w celu skorygowania starczowzroczności. Jednocześnie osoba z krótkowzrocznością w - 2 dioptriach nie potrzebuje jeszcze korekty. (+2 + -2 = 0).

http://www.cvz.ru/articles/safe-vision/akkomodacija-glaza/

Zakwaterowanie

Patologia zakwaterowania

Korekta pryzmatyczna różni się od innych typów korekcji optycznej tym, że skorygowana przez nią wada widzenia jest głównie funkcjonalna. W związku z tym wybór pryzmatów nie może i nie powinien być tak precyzyjny jak wybór sfer lub cylindrów.

Obecnie do korekcji ametropii stosuje się głównie twarde i miękkie soczewki kontaktowe rogówki.
Twarde soczewki kontaktowe wykonane są z polimetakrylanu metylu (PMMA) lub innych materiałów organicznych przez szlifowanie na specjalnych maszynach. Mogą być wykonane.

Rozważ kilka szczególnych przypadków załamania światła. Jednym z najprostszych jest przejście światła przez pryzmat. Jest to wąski klin ze szkła lub innego przezroczystego materiału w powietrzu.

Największą wartością optometrii jest przejście światła przez soczewki. Soczewka to korpus wykonany z przezroczystego materiału, ograniczony dwiema powierzchniami załamującymi, z których co najmniej jedna jest powierzchnią rewolucji.

Oko można porównać z urządzeniem technicznym przeznaczonym do przesyłania obrazów - kamerą fotograficzną lub filmową, urządzeniem do transmisji urządzeń telewizyjnych. Anatomicznie ludzka gałka oczna jest niemal regularną kulą o średnicy około 25 mm. Składa się z trzech muszli - zewnętrznej.

http://medbe.ru/materials/obshchee-v-oftalmologii/akkomodatsiya/

Czym jest zakwaterowanie i dlaczego jest to potrzebne do dobrego widzenia?

Cześć, moi drodzy współpracownicy!

Dzisiaj znowu poczułem się jak student, pamiętałem wspaniałe lata studenckie, jeszcze dwa instytuty za moimi plecami. Jakże wtedy byłem beztroski i szczęśliwy, mimo początkowych problemów ze wzrokiem! I dlaczego tak się spieszyłem, żeby skończyć studia i ożenić się? Szkoda, że ​​ten pierwszy nie wróci...

„Po co tę tęsknotę?”. To bardzo proste. Podczas moich dni studenckich byłem trochę znudzony zrozumieniem nowych informacji. Jeśli temat był dla mnie niezrozumiały, „przerzuciłem” dużo materiału, dopóki nie osiągnąłem całkowitej przejrzystości.

Nawet dzisiaj zdałem sobie sprawę, że absolutnie nie znam pojęcia „zakwaterowania”, ale już wielokrotnie pojawiał się on w naszych artykułach. Ale teraz mogę powiedzieć, że zrozumiałem sprawę. Czego chcesz

Zakwaterowanie w oku

Zakwaterowanie to zdolność ludzkiego oka do dobrej jakości widzenia w różnych odległościach.

Oko jest złożonym układem optycznym składającym się z dwóch soczewek: rogówki, która załamuje promienie świetlne wraz z wilgocią komory przedniej i soczewki, jak również struktur przewodzących światło: wilgoci tylnej komory i ciała szklistego. Ostatecznie jakość widzenia zależy od charakterystyki załamania światła i promieni światła padających na siatkówkę.

Ze względu na zakwaterowanie możliwe jest jakościowe zobaczenie obiektów znajdujących się w dużej odległości, w środku i blisko.

Praca oczu musi spełniać codzienne potrzeby danej osoby. Podstawą tej zdolności jest właśnie zakwaterowanie. Ze względu na zakwaterowanie możliwe jest obserwowanie obiektów w dużej odległości, w środku i blisko, z wysoką jakością.

Zakwaterowanie tłumaczy się zmieniając kształt soczewki. Kiedy osoba patrzy w dal, mięsień rzęskowy jest w stanie rozluźnienia, podczas gdy więzadło cynamonowe jest w stanie napięcia, ciągnąc kapsułkę soczewki. To właśnie wydłużony kształt soczewki zmniejsza moc refrakcyjną oka i pozwala promieniom światła skupić się dokładnie na siatkówce, zapewniając dobre widzenie na odległość.

Kiedy zaczyna się działać, mięśnie rzęsowe są napięte, w wyniku czego więzadło cynamonowe rozluźnia się, a soczewka nabiera bardziej wypukłego kształtu ze względu na swoją elastyczność. W ten sposób tworzone są warunki do skupiania się na obrazach siatkówki obiektów z bliskiej odległości.

Praca zakwaterowania jest kontrolowana zarówno przez współczulne, jak i przywspółczulne podziały autonomicznego układu nerwowego. Jednocześnie układ przywspółczulny odgrywa główną rolę w zmniejszaniu mięśnia rzęskowego.

Współczulny układ nerwowy kontroluje procesy metaboliczne w mięśniach rzęskowych i do pewnego stopnia przeciwdziała zmniejszeniu mięśnia rzęskowego.

Zakwaterowanie jest głównym mechanizmem tak zwanej dynamicznej refrakcji, która charakteryzuje się wyraźnym ogniskowaniem obrazu obiektów w różnych odległościach względem siatkówki.

Na przykład, jeśli soczewka ma niewystarczającą krzywiznę i nie ma wyraźnego ogniskowania obiektu na siatkówce, informacje o rozmyciu obrazu trafiają do centralnych części autonomicznego układu nerwowego.

Układ nerwowy z kolei wysyła sygnał do mięśnia rzęskowego, dzięki czemu zmienia się załamanie soczewki. Jak tylko obraz na siatkówce stanie się wyraźny, stymulacja ciała rzęskowego ustaje.

Jeśli zakwaterowanie jest maksymalnie rozluźnione, wizja jest ustawiona na kolejny punkt jasnego widzenia, ze stopniowym napięciem zakwaterowania, osiągając maksimum, oko jest przymocowane do najbliższego punktu jasnego widzenia.

Odległość między najdalszymi i najbliższymi punktami jasnego widzenia nazywana jest obszarem zakwaterowania.

Najczęściej występuje u osób z normalną mocą refrakcyjną oka, tzw. Emmetropami i dalekowzrocznością.

Przy emmetropii w stanie rozluźnionym oko patrzy na nieskończoność, a przy maksymalnym napięciu na bardzo bliski obiekt.

W przypadku dalekowzroczności, patrząc już w dal, osoba rozwija napięcie w mięśniu rzęskowym, co odpowiada stopniowi dalekowzroczności i zwiększa się jeszcze bardziej podczas badania blisko rozmieszczonych obiektów.

W przypadku krótkowzroczności zakwaterowanie nie jest wystarczająco rozwinięte, dobre widzenie oczu znajduje się w niewielkiej odległości, a im krótsza jest krótkowzroczność, tym mniejsza jest ta odległość. W przypadku, gdy osoba jest w całkowitej ciemności, ciało rzęsowe utrzymuje lekkie napięcie, będąc w stanie gotowości.

Z wiekiem zdolność do dostosowywania się do spadku.

Przede wszystkim jest to spowodowane tak zwaną starczowzrocznością, w której zakwaterowanie jest stopniowo osłabiane, zmniejszając tym samym jakość widzenia z bliskiej odległości.

Z reguły takie problemy zaczynają się w wieku 40 lat i trwają do 60 lat, po czym postęp się zatrzymuje. Wynika to ze zmian w samym mięśniu rzęskowym, a także z konsolidacji soczewki i spadku jej elastyczności.

Przy dalekowzroczności zmiany te zachodzą wcześniej, aw przypadku krótkowzroczności wartość 3 dioptrii i więcej objawów starczowzroczności jest całkowicie nieobecna z wiekiem. Aby skorygować objawy starczowzroczności, okulary są wybierane do pracy z bliskiej odległości, odpowiadającej stopniowi niedostatecznego zakwaterowania.

Metody diagnozowania zaburzeń zakwaterowania

Zmiany zakwaterowania są oceniane za pomocą specjalnego testu - zakwaterowania. Jednocześnie określa się wskaźniki bezwzględnego zakwaterowania, to znaczy każde oko osobno i względne zakwaterowanie, to znaczy oba oczy.

Objawy w zaburzeniach zakwaterowania

  • Niedobór zakwaterowania w pobliżu.
  • Brak zakwaterowania na odległość.
  • Skurcz mieszkania.
  • Paraliż zakwaterowania.
  • Prezbiopia.

Jak zapobiegać wczesnej krótkowzroczności?

Uwzględnienie oka to zdolność narządu wzroku do wyraźnego widzenia, bez względu na to, jak daleko obiekt się znajduje. Proces ten realizowany jest dzięki skoordynowanej pracy następujących elementów: mięśni rzęskowych, więzadeł soczewkowych.

Zwykłym warunkiem jest umieszczenie oka w oddali. W tym przypadku mięśnie są w stanie zrelaksowanym.

Abyśmy mogli zbadać obiekt bardziej szczegółowo z bliskiej odległości, zmniejsza się mięsień rzęskowy (rzęskowy), a więzadła Zinna rozluźniają się, co pozwala elastycznej soczewce zmienić krzywiznę i stać się wypukła.

W ten sposób jego moc optyczna jest zwiększona o dwanaście do trzynastu dioptrii, promienie światła skupiają się na siatkówce i otrzymujemy wyraźny obraz.

Jeśli nie ma bodźca do zakwaterowania, mięśnie rozluźniają się, siła refrakcji staje się mniejsza, ostrość widzenia jest skierowana w stronę nieskończoności. Proces ten nazywany jest odprawą lub zakwaterowaniem na odległość.

Zakwaterowanie i wiek

Jednym z głównych warunków normalnego działania mechanizmu akomodacji jest stopień elastyczności soczewki. Z wiekiem ta nieruchomość się zmienia. Im starszy człowiek, tym mniejsza staje się elastyczność soczewki. Zdolność widzenia obiektów z bliska stopniowo maleje (zwykle dzieje się to po 40-45 latach). Rozwijająca się starość - starczowzroczność. Według statystyk, większość ludzi w wieku siedemdziesięciu lat traci zakwaterowanie.

Powody, dla których istnieje skurcz zakwaterowania

Rozwój tej choroby, a także zmniejszenie zdolności akomodacyjnych przyczyniają się do:

  1. Niewystarczające oświetlenie miejsca pracy.
  2. Nadmierne obciążenie wizualne (telewizor, monitor komputera, tablety, robienie lekcji i czytanie w słabym świetle).
  3. Rozbieżność mebli w miejscu pracy w stosunku do wzrostu dziecka
  4. Nieprzestrzeganie optymalnej odległości do ekranu lub książki (około trzydziestu pięciu centymetrów).
  5. Słaby ton mięśni kręgosłupa i szyi.
  6. Brak codziennego schematu i brak aktywności fizycznej.

Zapobieganie i leczenie

Ostatnio skurcz oka staje się coraz bardziej przyczyną wczesnej dziecięcej krótkowzroczności. Dzieje się tak, ponieważ mięśnie są stale napięte. W rezultacie dochodzi do zaburzeń ukrwienia i pogarsza się odżywianie tkanek.

Bardzo ważne jest poznanie przyczyn skurczu i na tej podstawie podjęcie działań.

Obecnie leczenie polega nie tylko na kroplach do oczu, ale także na specjalnych ćwiczeniach do treningu mięśni narządów wzroku, programach komputerowych łagodzących zmęczenie oczu, a także wszelkiego rodzaju stymulacji elektronicznej, laserowej i magnetycznej.

Zaleca się poddanie ogólnemu kursowi masażu dwa razy w roku, zwracając szczególną uwagę na okolice szyi.

Dieta musi zawierać pierwiastki śladowe i witaminy, które są przydatne do widzenia.

Dzięki wczesnej profilaktyce i terminowemu leczeniu istnieje prawdopodobieństwo, że zakwaterowanie oka będzie normalne przez długi czas.

Definicje i metody badania zakwaterowania

Zakwaterowanie u dzieci określa się w pierwszych godzinach po urodzeniu i trwa przez pierwsze dwa tygodnie życia, a patrząc na inny przedmiot, ostrość obrazu na siatkówce jest zaburzona. Sygnał o tym trafia do mózgu. Soczewka kurczy się, jej moc optyczna wzrasta, aż do uzyskania wyraźnego obrazu obiektu na siatkówce.

Obserwacja zmian średnicy źrenicy i zakwaterowania

Patrząc na ciemny przedmiot, zwiększa się średnica źrenicy, a na oświetlonym obiekcie zmniejsza się średnica źrenicy. Obserwując jednym okiem mały otwór w czarnym papierze, zauważamy, że średnica źrenicy wzrasta. Po zamknięciu oka dłonią i po kilku sekundach otwierania zauważamy, że średnica otworu maleje.

Absolutne i względne zakwaterowanie

Konieczne jest rozróżnienie bezwzględnego i względnego zakwaterowania.

Bezwzględne zakwaterowanie to zakwaterowanie jednego (izolowanego) oka, gdy drugie jest wyłączone z aktu widzenia.

Mechanizm względnego zakwaterowania obejmuje umieszczenie dwojga oczu w tym samym czasie podczas mocowania wspólnego obiektu.

Absolutne zakwaterowanie charakteryzuje się dwoma punktami na osi wizualnej: kolejnym punktem jasnej wizji PR (punctum remotum) i najbliższym punktem jasnego widoku PP (punctum proximum).

PR jest punktem najlepszego widzenia w przestrzeni, którego pozycja zależy w rzeczywistości od refrakcji klinicznej.

PP - najlepszy punkt widzenia przy bliskiej odległości przy maksymalnym napięciu zakwaterowania.

Tak więc wielkość bezwzględnego zakwaterowania można obliczyć według wzoru:

A = R - PP

gdzie A jest objętością absolutnego zakwaterowania, R jest kliniczną refrakcją, PP jest najbliższym punktem jasnego widzenia (wszystkie wartości są w dioptriach). Refrakcja punktów blisko oka jest zwykle oznaczona znakiem „-”, ponieważ punkty te zwykle odpowiadają refrakcji krótkowzroczności.

Na przykład przy klinicznej refrakcji równej krótkowzroczności - 1,0 dioptrii i lokalizacji najbliższego punktu widzenia 20 cm od oka, objętość bezwzględnego miejsca zakwaterowania będzie wynosić: A = -1,0 - (- 1 / 0,2) = -1, 0 - (- 5,0) = 6,0 (dioptrii).

Aby określić położenie najbliższego punktu jasnego widzenia, używane są specjalne urządzenia (proksymetry lub akomome- tery).

Określenie względnej wartości zakwaterowania przeprowadza się w następujący sposób.

Pacjent jest proszony o dwuoczne (tj. Z dwojgiem oczu) odczytanie tekstu tabeli w celu sprawdzenia ostrości wzroku w pobliżu. W ramce testowej konsekwentnie (z interwałem 0,5 dioptrii) wkładaj pierwsze soczewki dodatnie, a następnie ujemne, aż pacjent będzie nadal mógł odczytać.

Jednocześnie soczewki dodatnie skompensują już zużyte napięcie akomodacyjne, a soczewki ujemne, przeciwnie, spowodują to napięcie.

Wartości maksymalnych dodatnich i maksymalnych soczewek ujemnych będą wskazywać odpowiednio ujemne, tj. Zużyte i dodatnie, tj. Pozostające w magazynie, części względnego zakwaterowania. Suma tych wskaźników będzie wielkością względnego zakwaterowania.

W celu obiektywnej oceny stanu aparatu akomodacyjnego oka wykorzystywana jest ergografia. Metoda polega na określeniu skuteczności mięśnia rzęskowego podczas pracy wzrokowej z bliskiej odległości. Wyniki badania są ustalone w formie krzywej graficznej.

Proponuje się rozróżnić 4 rodzaje krzywych ergograficznych:

1. charakteryzuje normalne działanie mięśni rzęskowych, reszta - rosnący spadek zdolności akomodacyjnych. Z praktycznego punktu widzenia ważna jest wielkość względnego zasobu zakwaterowania, czyli wskaźnik, który służy jako pośredni dowód potencjalnych możliwości aparatu zakwaterowania.

Istnieją dowody, że spadek tego wskaźnika wskazuje na predyspozycje do występowania krótkowzroczności. W przypadku długotrwałej cichej pracy z bliskiej odległości konieczne jest, aby dodatnia część względnego zakwaterowania była 2 razy bardziej ujemna.

Rozważając cechy wieku aparatu optycznego oka, należy podkreślić zmiany, które są regularnymi objawami związanej z wiekiem inwolucji oka i zmian spowodowanych chorobami oczu i powszechnymi chorobami, które rozwijają się w wieku starszym i starszym.

Charakterystyczne objawy fizjologicznego starzenia się oka można przypisać zmniejszeniu objętości akomodacji i wynikającemu z tego zwiększeniu „pozornej” hipermstropii i starczowzroczności. Przez starczowzroczność rozumiemy związane z wiekiem fizjologiczne osłabienie zdolności akomodacyjnych, które wyraża się w powolnym postępującym pogorszeniu nieskorygowanego widzenia podczas pracy z bliskimi odległościami.

Dla krótkowzroczności charakteryzuje się możliwością zwiększenia (progresji) w wieku 10-30 lat. Spośród stanów związanych z chorobami oczu związanymi z wiekiem na pierwszy plan wysuwają się zmiany refrakcji na początku zmętnienia soczewki.

http://ozrenie.com/narushenie-zreniya/chto-takoe-akkomodatsiya.html
Up