Źrenica jest rodzajem apertury znajdującej się w środku przepony oka i umożliwiającej przenikanie światła przez siatkówkę oka. Wizualnie wydaje się czarny, ponieważ wiele wiązek światła, które wchodzą do źrenicy, są całkowicie pochłaniane przez tkanki znajdujące się wewnątrz oka. U ludzi źrenica ma okrągły kształt, ale w naturze istnieją inne jej rodzaje, na przykład u kotów źrenica w kształcie przypomina małą szczelinę.
Reakcja ucznia na światło jest bardzo ważnym testem charakteryzującym funkcję mózgu. W momencie skierowania jasnego światła na fotoczułe komórki siatkówki, specjalne fotoreceptory wysyłają pewien sygnał do nerwu (pełniąc funkcję ruchu oka) na kolistej tęczówce mięśni zwieracza. Mięśnie te powodują skurcze, zmniejszając w ten sposób rozmiar źrenicy.
Aby sprawdzić odruch źrenicy w świetle, użyj lustra oftalmoskopu lub iluminatora lampy szczelinowej. Jeśli są.
Warianty patologicznych objawów źrenic, w zależności od poziomu uszkodzenia łuku odruchowego, można śledzić na następującym schemacie:
Główne znaki i przyczyny naruszeń. W przypadku amaurozy, gdy percepcja światła jest nieobecna z powodu uszkodzenia siatkówki lub nerwu wzrokowego, oba źrenice są tego samego rozmiaru, gdy blask ślepego oka, żaden z uczniów nie reaguje, gdy zdrowe (sparowane) oślepienie, reaguje obu uczniów, reakcja na pobudzający bodziec jest również zachowana.
Z objawami Marcusa - Gunna, gdy siatkówka lub nerw wzrokowy są tylko częściowo uszkodzone (na przykład z zapaleniem nerwów), a ostrość wzroku może być nienaruszona, reakcja obu źrenic podczas oświetlania oka pacjenta jest spowolniona. Aby ułatwić uchwycenie różnicy, oczy są na przemian oświetlane lustrzanym oftalmoskopem, próbując wykryć obecność paradoksalnej reakcji: dzięki szybkiemu transferowi światła ze zdrowego oka do pacjenta, jego źrenica jest nie tylko.
Źrenica jest ciemną dziurą w tęczówce. Ogranicza strumień świetlny docierający do siatkówki.
Zmiany wielkości źrenicy pojawiają się w następstwie stymulacji światła siatkówki, zmniejszenia wzrokowych osi obu oczu, zmęczenia oczu w celu odróżnienia obiektów w różnych odległościach od siebie, a także w odpowiedzi na bodźce o różnej naturze. Wielkość źrenicy zmienia się w zależności od dwóch mięśni tęczówki: okrągłej, która zapewnia zwężenie źrenicy, i promieniowej, zapewniającej rozszerzenie. W trzeźwej osobie uczeń nigdy nie jest całkowicie spokojny. Ciągłe ruchy ucznia zależą od.
Rozszerzone źrenice
Tętniak
Krwawienie wewnątrz czaszki spowodowane urazowym uszkodzeniem mózgu
Guz mózgu lub ropień
Nadmierny nacisk na jedno oko spowodowany jaskrą
Zakażenie błon wokół mózgu spowodowane zapaleniem opon mózgowych lub zapaleniem mózgu
Migrena
Anisocoria (różnica średnicy źrenic) może być spowodowana uszkodzeniem oka: włókien przywspółczulnych (zwężających źrenicę) lub włókien współczulnych unerwiających mięśnie (rozszerzanie źrenicy)
Guz węzła chłonnego w górnej części klatki piersiowej prowadzi do ucisku nerwu współczulnego szyi, a uczeń reaguje zawężeniem rozmiaru (zespół Hornera)
Otwór źrenicy, znajdujący się w środku przepony oka, pozwala na wejście światła do siatkówki oka. Źrenica wydaje się czarna, ponieważ większość wiązek światła wpadających do źrenicy jest absorbowana przez tkanki wewnątrz oka. U ludzi źrenica jest okrągła, ale na przykład istnieją inne typy uczniów.
Stymulacja nerwów przywspółczulnych pobudza również okrągły mięsień tęczówki (zwieracza źrenicy). Wraz ze skurczem źrenica zwęża się, tj. jego średnica maleje. Zjawisko to nazywa się zwężeniem źrenicy. I odwrotnie, stymulacja nerwów współczulnych stymuluje włókna promieniowe tęczówki, powodując rozszerzenie źrenicy, zwane rozszerzeniem źrenic.
Odruch źrenicowy na światło. Pod wpływem światła na oczy zmniejsza się średnica źrenicy. Ta reakcja nazywa się odruchem źrenicznym na światło. Nerwowa ścieżka tego odruchu jest pokazana w górnej części figury czarnymi strzałami. Gdy światło uderza w siatkówkę, niewielka liczba impulsów pojawia się wzdłuż nerwu wzrokowego do jąder wstępnych. Stąd wtórne impulsy docierają do rdzenia Westfal-Edingera, aw rezultacie z powrotem przez nerwy przywspółczulne do zwieracza tęczówki, powodując jego skurcz. W ciemności odruch jest zahamowany, co prowadzi do ekspansji źrenicy.
Funkcją odruchu świetlnego jest pomoc oku.
Zazwyczaj źrenica koniecznie reaguje na światło, wykazując bezpośrednią i przyjazną reakcję oraz zbieżność.
Uczucie nerwu wzrokowego
Reakcje te mogą być upośledzone z powodu, na przykład, uszkodzenia nerwu wzrokowego.
W bezpośrednim świetle ślepe oko nie reaguje na bezpośrednie światło, nie ma przyjaznego skurczu zwieracza drugiego oka.
Jednak ślepe oko, jeśli jego trzeci nerw jest nienaruszony, reaguje przyjazną reakcją, jeśli drugie oko i nerw wzrokowy nie są uszkodzone.
Uszkodzenie nerwu okulomotorycznego
Inną przyczyną może być uszkodzenie nerwu okoruchowego. Gdy trzeci nerw jest uszkodzony, nie występują zarówno bezpośrednie, jak i przyjazne reakcje na światło po dotkniętej stronie, z powodu paraliżu zwieracza źrenicy, ale jednocześnie zarówno bezpośrednie, jak i przyjazne reakcje pozostają po przeciwnej stronie.
Uczniowie są badani indywidualnie w słabym świetle. Pacjent musi patrzeć na odległy obiekt. Jeśli reakcja uczniów na światło jest żywa, to nie ma potrzeby sprawdzania reakcji na zakwaterowanie, ponieważ nie znaleziono tej ostatniej, z zachowaną odpowiedzią na światło. Dlatego też wspólny standardowy wniosek - „uczniowie w prawidłowej formie, reakcja na żywe światło” - nie musi być uzupełniany w odniesieniu do reakcji źrenicy z bliskiej odległości.
Jeśli jednak reakcja na światło jest osłabiona lub nieobecna, konieczne jest zbadanie reakcji na akomodację i odpowiedzi na zbieżność.
Cel: rozpoznanie patologii reakcji źrenicowych i różnicowanie zmian aferentnych i eferentnych. U przebudzonego pacjenta siedzącego spokojnie z oświetleniem pokoju obserwuje się spontaniczne wahania rozmiarów źrenic. Zjawisko to, znane jako hippus, odzwierciedla spontaniczne wahania tonu i aktywności przywspółczulnych i współczulnych podziałów autonomicznego układu nerwowego. Bodźce nadjądrowe.
Są odruchowe reakcje źrenicowe (na światło, ból) i przyjazne (dla zakwaterowania, zbieżności). Możesz badać i reagować ucznia tylko na zakwaterowanie. Zwykle, gdy oko jest przyciemnione, źrenica rozszerza się i zwęża, gdy jest oświetlona. Praktyczne znaczenie ma badanie reakcji ucznia na światło, ból i zakwaterowanie.
Reakcja ucznia na zmianę oświetlenia ma charakter adaptacyjny, ponieważ stabilizuje oświetlenie siatkówki w niewielkim zakresie. U zdrowych ludzi źrenice obu oczu mają tę samą średnicę. Szerokość źrenicy zależy od interakcji dwóch mięśni: zwieracza (unerwionego przez nerw okulomotoryczny) i rozszerzacza (unerwionego przez współczulne włókna nerwowe).
Jednostronne unieruchomienie źrenicy, które rozwinęło się w wyniku amaurozy, łączy się z niewielkim rozszerzeniem źrenicy, więc występuje anisocoria. W obustronnej amaurozie źrenice są szerokie i nie reagują na światło. Rodzaj amaurotycznej bezruchu uczniów jest niedokrwistością.
Wiek: nie określono
Choroby przewlekłe: nie wskazane
Dobry wieczór. Znalazłem interesujące zachowanie oczu, gdy patrzę na lewe oko, lewe oko wygląda normalnie, a prawe lewe, ta sama sytuacja i patrząc w prawo, obecne prawo wygląda w lewo. Poszedł do lekarza, nie mógł mi nic powiedzieć, tylko pytając o to, jak poszło poród, czy były jakieś komplikacje. Powiedziałem nie. Teraz moje oczy okresowo wydają się rozchodzić w różnych kierunkach, same, ale mogę to zrobić celowo. Co to może być i czy powinniśmy się go pozbyć? Z góry dzięki !!
Tagi: zez, orbity oka, oczy w różnych kierunkach, oczy w różnych kierunkach choroby
Atrofia mięśni oka Mięśnie oczu zostały otrofirovanny. Lekarze mówią wrogo i robią.
Tymczasowe zamazane widzenie, że tak może być - mężczyzna pochylił głowę.
Kosi oko Zainteresowania.
Być może najskuteczniejsza metoda wizualnego określania, czy dana osoba bierze narkotyki - definicja oparta na uczniach.
Źrenica jest ciemną dziurą w tęczówce. Ogranicza strumień świetlny docierający do siatkówki.
Zmiany wielkości źrenicy pojawiają się w następstwie stymulacji światła siatkówki, zmniejszenia wzrokowych osi obu oczu, zmęczenia oczu w celu odróżnienia obiektów w różnych odległościach od siebie, a także w odpowiedzi na bodźce o różnej naturze. Wielkość źrenicy zmienia się w zależności od dwóch mięśni tęczówki: okrągłej, która zapewnia zwężenie źrenicy, i promieniowej, zapewniającej rozszerzenie.
W trzeźwej osobie uczeń nigdy nie jest całkowicie spokojny. Stałe ruchy źrenicy zależą od licznych bodźców: zwiększonej aktywności osoby, bólu, napięcia emocjonalnego, silnego strachu, nagłego ostrego drażnienia (pchanie, głośno.
Reakcja źrenic na światło ma kilka faz. Reakcja jest poprzedzona dość dużym okresem utajonym. Leży w zakresie 0,2-0,3 sekundy. Taki znaczący czas trwania uśpionego okresu wydaje się być bezpośrednio związany z faktem, że szlak źrenicowo-motoryczny składa się z wielu neuronów. Zwężenie źrenicy po okresie ukrytym następuje ściśle koncentrycznie iw pierwszej chwili szybko i w dużej amplitudzie, a następnie wolniej i przy mniejszej amplitudzie.
Po maksymalnym skurczeniu źrenicy następuje mała ekspansja - tak zwana wtórna ekspansja, która jest następnie zastępowana przez nowe zwężenie.
Zwężenie źrenicy w odpowiedzi na światło jest rozciągane średnio o 0,7-0,8 sekundy. Cała reakcja źreniczna na światło wraz z okresem ukrytym jest w ciągu jednej sekundy, w niektórych przypadkach z niewielkimi wahaniami w kierunku zarówno zwiększania, jak i zmniejszania.
Jeśli oświetlenie oka utrzymuje się przez dłuższy czas, uczeń zaczyna się stopniowo rozszerzać z powodu adaptacji.
Anizokori I - objaw charakteryzujący się różnymi rozmiarami źrenic prawego i lewego oka. Z reguły jeden uczeń zachowuje się normalnie, a drugi jest w stałej pozycji.
W przypadku braku jakiegokolwiek uszkodzenia tęczówki lub gałki ocznej, anisokoria jest zwykle wynikiem afektacji odprowadzających włókien nerwowych (unerwienia przywspółczulnego) w nerwie okulomotorycznym, który kontroluje ruchy źrenicy lub współczulne włókna nerwowe z ośrodka rzęskowego. Anisocoria jest integralną częścią zespołu Ady'ego i zespołu Argyll Robertson [1]. Niektóre leki i substancje psychoaktywne mogą wpływać na ucznia, na przykład pilokarpinę, kokainę, tropikamid, amfetaminy (na przykład Ecstasy), skopolaminę. Alkaloidy, takie jak te, zawarte w roślinach rodziny psiankowatych, mogą również powodować anizokorię. Anisocoria jest objawem złożonym, składa się z dwóch przeciwnych działań ucznia: zwężenia źrenicy (zwężenia źrenicy).
Jak uczeń reaguje na światło. W półmroku źrenica rozszerza się, aby wpuścić więcej światła. Normalny rozmiar źrenicy. Przy silnym świetle źrenica zwęża się, aby chronić siatkówkę przed uszkodzeniem.
Slajd 4 z prezentacji „Zadbaj o swój wzrok”. Rozmiar archiwum z prezentacją 151 KB. Pobierz prezentację
„Residual Vision” - wolumetryczne pomoce wzrokowe. Zabawki dydaktyczne. Obrazowe pomoce wizualne. Rola wizji w życiu człowieka. Cechy wykorzystania pomocy wizualnych. Specjalnie zorganizowane szkolenie. Warunki skutecznego wykorzystania jasności. Resztkowa wizja. Graficzne pomoce wizualne. Pięć metod w systemie L.P. Grigorieva. Rozwój i wykorzystanie wizji resztkowej.
„Technologia dla niewidomych” - Monitor dla niewidomych. Niewidome dzieci. Telewizja dla niewidomych. Urządzenie. Czujnik laserowy. Rozwój studentów. Szkoły dla niewidomych dzieci. Telefon komórkowy Nagrywanie dźwięku Niewidome dziecko. Kamera dla niewidomych.
Domowe choroby oczu
Anisocoria jest objawem, w którym źrenice prawego i lewego oka różnią się wielkością. Ten stan jest dość powszechny w praktyce lekarzy i nie zawsze oznacza obecność jakiejkolwiek patologii w organizmie. Uważa się, że 20% populacji może mieć fizjologiczną anizokorię.
Zazwyczaj szerokość źrenic w normalnym oświetleniu powinna wynosić 2-4 mm, aw ciemności - 4-8 mm. Różnica między nimi nie przekracza 0,4 mm. W jasnym świetle iw ciemności reagują jednolitym skurczem lub rozszerzeniem. Wielkość źrenic jest regulowana przez wspólne działanie mięśni tęczówki - m. źrenice zwieracza (zwężenie) i m. dilatatorowe źrenice (rozszerzające się). Ich praca jest koordynowana przez autonomiczny układ nerwowy: przywspółczulny powoduje zwężenie źrenicy, a współczulny - jej rozszerzenie.
Same rozmiary źrenic same w sobie rzadko powodują dolegliwości. Często dyskomfort jest spowodowany towarzyszącymi objawami stanów powodujących anizokorię (na przykład podwójne widzenie, światłowstręt).
Patrz choroba: Zapalenie błony naczyniowej
Reakcja uczniów na światło - na próbki uczniów do światła to: bezpośrednia przyjazna reakcja uczniów na światło i reakcje na zbieżność i zakwaterowanie. Bezpośrednią reakcję na światło określa się następującą metodą: pacjent siedzący naprzeciwko światła ma za zadanie przykryć jedno oko dłonią, a drugie oko spojrzeć w dal. Egzaminator zamyka badane oko ręką, a następnie otwiera je, obserwując stan źrenicy. Zwykle, gdy oko jest przyciemnione, źrenica rozszerza się i zwęża, gdy jest oświetlona. Aby określić przyjazną reakcję, przyciemnić i zapalić jedno oko, monitoruj stan źrenicy drugiego oka. Normalnie, oświetlenie jednego oka powoduje zwężenie źrenicy nie tylko tego oka (bezpośrednia reakcja), ale także drugiego (przyjazna reakcja ucznia na światło). Określając reakcję uczniów na światło, należy zwrócić uwagę na jej szybkość. Kiedy ospały.
http://vlagi.net/kak-reagiruet-zrachok-na-svetŚmierć kliniczna może się rozwijać z różnych powodów. Na przykład w przypadku porażenia prądem, uduszenia, zatrucia, wielu niebezpiecznych patologii itp.
Bardzo ważne jest, aby lekarze znali znaki, dzięki którym można odróżnić utratę przytomności od śmierci.
Przy prawidłowo przeprowadzonej resuscytacji, osoba może szybko zostać wyprowadzona ze śmierci klinicznej.
To ważne! Jednym z objawów tego stanu jest brak reakcji ze strony uczniów. Pozostają rozszerzone i nie reagują na bodźce zewnętrzne.
Wielu wierzy, że dziura w centralnej części tęczówki - to jest źrenica. W rzeczywistości jego konstytucja jest znacznie bardziej skomplikowana. Składa się z tkanki mięśniowej, która jest niezbędna do zapewnienia pożądanego przepływu światła penetrującego obszar tęczówki.
Te mięśnie nazywają się:
Mięsień zwieracza znajduje się wokół otworu i jest odpowiedzialny za zwężenie źrenicy.
Podstawą zwieracza są włókna. Grubość zwieracza jest wartością stałą, która waha się od 0,07-0,17 mm. Szerokość warstwy waha się od 0,6 do 1,2 mm.
Rozszerzacz służy do rozszerzenia źrenicy. Składa się z tkanki nabłonkowej, która ma kształt wrzeciona z wewnętrznym rdzeniem. Rozszerzacz ma dwie warstwy mięśniowe, przednią i tylną, które są ściśle splecione z otworem tęczówki i źrenicy.
W przypadkach chorób odruchowych źrenic przeprowadza się następującą diagnozę:
Jak działa oko osoby jest opisane w filmie:
Badania ujawniające reakcję ucznia na przepływ światła:
Bezpośrednia odpowiedź jest weryfikowana w następujący sposób:
Gdy diagnoza jest przeprowadzana z przyjazną reakcją, jedno oko jest przyciemnione, a następnie oświetlone. Okulista monitoruje reakcję źrenicy drugiego oka. Zwykle powinien on również rozszerzać się w świetle i zmniejszać jego stożek w przypadku jego braku.
I jeszcze jeden sposób - reakcja na konwergencję i zakwaterowanie - obejmuje śledzenie obiektów. Jeśli jakikolwiek przedmiot jest blisko oczu, źrenice są zwężone. Im dalej będzie przedmiotem obserwacji, tym szersi staną się uczniowie.
Pomoc! Czasami lekarz używa twojego palca wskazującego. Pacjent patrzy na końcówkę, która jest następnie zbliżana, a następnie usuwany.
Czasami dochodzi do naruszenia reakcji ucznia oka, na przykład:
Oprócz reakcji źrenicy na światło, jej średnice można zmieniać w następujących przypadkach:
Ekspansję ucznia można zaobserwować w takich sytuacjach:
Źrenica w swojej objętości może również zmieniać się w zależności od zastosowania pewnych leków, które wpływają na proprioceptory mięśni oczu.
Śmierć kliniczna odnosi się do procesu, w którym krążenie krwi zatrzymuje się w organizmie, oddychanie ustaje i puls nie jest słyszany. Ale jednocześnie wszystkie te procesy są odwracalne, ponieważ nie ma zmian martwiczych w ośrodkowym układzie nerwowym i innych narządach ludzkiego systemu.
Śmierć ogniska klinicznego może trwać od 3 do 6 minut, do tego czasu skrawki mózgu nie tracą żywotności do stanu niedotlenienia. Konieczne jest jak najszybsze przeprowadzenie akcji resuscytacyjnych, tylko w takim przypadku osoba ma szansę na życie.
To ważne! Wraz ze śmiercią kliniczną zachowuje się reakcja świetlna uczniów. Ale wszystkie znaki życia w człowieku są nieobecne.
Te okoliczności to najwyższy odruch zamykający się w korze dużych półkul mózgu. Na tej podstawie możemy stwierdzić, że podczas gdy te duże półkule działają, źrenica nie straci swojej zdolności do reagowania na światło.
Gdy dochodzi do śmierci biologicznej, uczniowie w pierwszych chwilach są również rozszerzeni. Wynika to z konwulsyjnego i agonicznego stanu ciała.
Podczas śmierci klinicznej otwory źrenicy, niezależnie od oświetlenia, zostaną powiększone. Skóra staje się blada, nabiera martwego odcienia, mięśnie rozluźniają się, nie ma oznak nawet niewielkiego tonu.
Rozszerzone źrenice i brak odpowiedzi na oświetlenie jest oznaką niedotlenienia mózgu. Stan ten rozwija się po 40-60 sekundach od ustania krążenia krwi i początku śmierci klinicznej.
Oprócz tego, że źrenice są rozszerzone w momencie śmierci klinicznej, istnieją inne charakterystyczne cechy tego stanu:
Pomoc! Po wystąpieniu śmierci biologicznej kształt źrenicy będzie nosił nazwę „kocie oko”, czyli w ciągu 60 minut po śmierci z naciskiem na gałkę oczną, źrenica przybiera postać wąskiej szczeliny.
Film opisuje objawy śmierci klinicznej:
Aby zapewnić maksymalną pomoc w ratowaniu osoby, która znajduje się w stanie śmierci klinicznej, przed przybyciem karetki konieczne jest zrobienie wszystkiego, co niezbędne do jego resuscytacji, sztucznego oddychania i masażu serca.
http://dobradom.com/voprosy-o-smerti/zrachki-pri-klinicheskoj-smerti.htmlJeśli pacjenci nie reagują na bodziec świetlny, pojawia się szereg pytań. Przede wszystkim konieczne jest zrozumienie przyczyn manifestacji, które mogą dotyczyć chorób wrodzonych lub uszkodzeń traumatycznych. Lekarze zwracają uwagę na fakt, że objawy można pomylić z poważnymi chorobami. Zalecany do diagnozowania nerwów wzrokowych, a następnie zastosować kompleksowe leczenie w celu wyeliminowania przyczyn.
Uczeń rozszerza się z powodu kontuzji, w szczególności czaszki, w wyniku przyjmowania narkotyków, alkoholu, a także z powodu chorób oczu, przewlekłych patologii innych narządów i układów.
Kiedy pacjenci staną przed problemem braku reakcji uczniów na zmiany oświetlenia, ta okazja natychmiast zwróci się do specjalisty. Takie objawy mogą wystąpić głównie z następujących powodów:
Źrenica nie zwęża się wystarczająco ze względu na cechy wieku. Wynika to po części z utraty czułości. Ponadto lekarze twierdzą, że wąskie źrenice oka nie zawsze sygnalizują rozwój choroby. Dzieje się tak w przypadku narażenia na takie czynniki:
Zwraca się uwagę na fakt, że gdy jest wystawiony na jasne światło szerokiej źrenicy, szybko staje się wąski i mały. Brak choroby wskazuje na prawidłową symetrię twarzy z pojawieniem się emocji. Zwykle w takich przypadkach na tle patologii uśmiech wywołuje uczucie, że człowiek obnaża zęby, zaciska policzki lub rozciąga usta zbyt szeroko. W fizjologicznym rozszerzeniu źrenic nie należy odczuwać bólu, a śluz lub ropa nie zostaną uwolnione z oczu. Temperatura ciała jest normalna, normalna wrażliwość kończyn, brak nudności i wymiotów - wskazuje to, że nie ma patologii.
Pacjenci ze śpiączką mają rozszerzone źrenice.
Nienaturalnie szeroki źrenica i brak innych oznak życia mogą wskazywać na śmierć kliniczną lub biologiczną. Istnieje jednak szereg różnic przedstawionych w tabeli:
http://etoglaza.ru/bolezni/esche/zrachki-ne-reagiruyut-na-svet.htmlStymulacja nerwów przywspółczulnych pobudza również okrągły mięsień tęczówki (zwieracza źrenicy). Wraz ze skurczem źrenica zwęża się, tj. jego średnica maleje. Zjawisko to nazywa się zwężeniem źrenicy. I odwrotnie, stymulacja nerwów współczulnych stymuluje włókna promieniowe tęczówki, powodując rozszerzenie źrenicy, zwane rozszerzeniem źrenic.
Odruch źrenicowy na światło. Pod wpływem światła na oczy zmniejsza się średnica źrenicy. Ta reakcja nazywa się odruchem źrenicznym na światło. Nerwowa ścieżka tego odruchu jest pokazana w górnej części figury czarnymi strzałami. Gdy światło uderza w siatkówkę, niewielka liczba impulsów pojawia się wzdłuż nerwu wzrokowego do jąder wstępnych. Stąd wtórne impulsy docierają do rdzenia Westfal-Edingera, aw rezultacie z powrotem przez nerwy przywspółczulne do zwieracza tęczówki, powodując jego skurcz. W ciemności odruch jest zahamowany, co prowadzi do ekspansji źrenicy.
Funkcją odruchu świetlnego jest pomoc oku w szybkim dostosowaniu się do zmian światła. Średnica źrenicy waha się od około 1,5 mm z maksymalnym zwężeniem do 8 mm przy maksymalnym rozszerzeniu. Ponieważ jasność światła na siatkówce wzrasta proporcjonalnie do kwadratu średnicy źrenicy, zakres adaptacji światła i ciemności, który można osiągnąć przez odruch źreniczny, wynosi około 30: 1, tj. ilość światła wpadającego do oka przez źrenicę może się zmienić 30 razy.
Odruchy (reakcje) źrenicy z uszkodzeniami układu nerwowego. W przypadku niektórych zmian w centralnym układzie nerwowym przenoszenie sygnałów wzrokowych z siatkówki do jądra Westphala-Edingera zostaje zakłócone, co blokuje odruchy źreniczne. Blokada ta często występuje w wyniku kiły centralnego układu nerwowego, alkoholizmu, zapalenia mózgu i innych zmian. Zazwyczaj blokada występuje w pretextal regionie pnia mózgu, chociaż może to być wynikiem zniszczenia niektórych drobnych włókien nerwów wzrokowych.
Włókna wychodzące z rdzenia pretext do rdzenia Westphala-Edingera są głównie hamujące. Bez ich działania hamującego jądro staje się chronicznie aktywne, powodując, wraz z utratą reakcji ucznia na światło, stałe zwężenie źrenicy.
Ponadto źrenice mogą zwężać się bardziej niż normalnie, jednocześnie stymulując jądro Westphala-Edingera w inny sposób. Na przykład, gdy oczy są przymocowane do bliskiego przedmiotu, sygnały, które powodują umieszczenie soczewki i zbieżność dwojga oczu, jednocześnie prowadzą do lekkiego zwężenia źrenicy. Nazywa się to reakcją ucznia na zakwaterowanie. Uczeń, który nie reaguje na światło, ale reaguje na zakwaterowanie i jednocześnie jest mocno zwężony (uczeń Argilla Robertsona), jest ważnym objawem diagnostycznym ośrodkowego układu nerwowego (często syfilitycznego).
Zespół Hornera. Czasami dochodzi do naruszenia unerwienia współczulnego oka, które często jest zlokalizowane w obszarze szyjnym łańcucha współczulnego. Powoduje to stan kliniczny zwany zespołem Hornera, którego główne objawy są następujące: (1) źrenica pozostaje stale zwężona z powodu przerwania unerwienia współczulnego mięśnia, który ją rozszerza, w porównaniu z źrenicą przeciwnego oka; (2) górna powieka jest obniżona (normalnie jest otwarta podczas godzin czuwania poprzez częściowe zmniejszenie włókien mięśni gładkich osadzonych w górnej powiece i unerwionych przez współczulny układ nerwowy).
Zatem zniszczenie nerwów współczulnych uniemożliwia otwarcie górnej powieki tak szeroko, jak normalnie; (3) po dotkniętej stronie naczynia krwionośne twarzy i głowy są stale rozszerzone; (4) brak pocenia się (który wymaga współczulnych sygnałów nerwowych) na twarzy i głowie po stronie dotkniętej zespołem Hornera.
http://meduniver.com/Medical/Physiology/995.htmlLudzkie oko ma złożoną strukturę, jego składniki są połączone ze sobą i działają zgodnie z jednym algorytmem. Ostatecznie tworzą obraz otaczającego świata. Ten złożony proces działa dzięki funkcjonalnej części oka, która opiera się na uczniu. Przed śmiercią lub po niej uczniowie zmieniają swój stan jakościowy, dlatego znając te cechy, można określić, jak długo osoba zmarła.
Źrenica wygląda jak okrągły otwór w centralnej części tęczówki. Może zmieniać swoją średnicę, dostosowując obszar absorpcji promieni świetlnych padających na oko. Ta szansa jest zapewniana przez mięśnie oka: zwieracz i rozszerzacz. Zwieracz otacza źrenicę, a po skurczu zwęża się. Rozszerzacz natomiast rozszerza się, łącząc się nie tylko z otworem źrenicy, ale także z tęczówką.
Mięśnie źrenic wykonują następujące funkcje:
Źrenica i otaczające mięśnie działają zgodnie z mechanizmem odruchowym, który nie jest związany z mechaniczną stymulacją oka. Ponieważ impulsy przechodzące przez zakończenia nerwowe oczu są wrażliwie postrzegane przez samego ucznia, jest ono zdolne do reagowania na emocje doświadczane przez osobę (strach, niepokój, strach, śmierć). Pod wpływem tak silnego pobudzenia emocjonalnego otwory źrenic rozszerzają się. Jeśli pobudliwość jest niska - zwężona.
W stresie fizycznym i psychicznym dziury w oku u ludzi mogą zmniejszyć się do 1/4 ich zwykłej wielkości, ale po odpoczynku szybko wracają do swoich zwykłych wskaźników.
Uczeń jest bardzo wrażliwy na niektóre leki wpływające na układ cholinergiczny, takie jak leki na serce i śpiące. Dlatego uczeń tymczasowo zwęża się przy przyjęciu. Istnieje zawodowa deformacja źrenic u ludzi, których praca wymaga użycia monokla - jubilerów i zegarmistrzów. W przypadku chorób oczu, takich jak wrzód rogówki, zapalenie naczyń oka, wypadanie powiek, krwotok wewnętrzny, zwężenie źrenicy również zwęża się. Takie zjawisko, jak źrenica kota w chwili śmierci (objaw Beloglazova), również przechodzi zgodnie z mechanizmami nieodłącznymi dla oczu i mięśni otoczenia.
W normalnych warunkach wzrost źrenic występuje w ciemności, w warunkach słabego oświetlenia, z silnymi emocjami: radość, gniew, strach, z powodu uwalniania hormonów do krwi, w tym endorfin.
Silną ekspansję obserwuje się w przypadku urazów, przyjmowania leków i chorób oczu. Stale rozszerzona źrenica może wskazywać na zatrucie organizmu związane z ekspozycją na chemikalia, alkohol, halucynogeny. W urazowych uszkodzeniach mózgu, oprócz bólów głowy, otwarcia źrenic będą nienaturalnie szerokie. Po zażyciu atropiny lub skopolaminy może wystąpić ich tymczasowa ekspansja - jest to normalne działanie niepożądane. W cukrzycy i nadczynności tarczycy zjawisko to jest dość powszechne.
Rozszerzanie się źrenicy przy śmierci jest powszechną reakcją organizmu. Ten sam objaw jest charakterystyczny dla stanów śpiączki.
Źrenice w normalnym stanie fizjologicznym są okrągłe, o tej samej średnicy. Gdy zachodzą zmiany światła, odruch lub skurcz.
Zwężenie źrenic w zależności od reakcji
Reakcja uczniów na światło w śmierci przechodzi najpierw przez mechanizm ekspansji pól, a następnie przez ich zwężenie. Uczniowie ze śmiercią biologiczną (końcową) mają swoje własne cechy przy porównywaniu uczniów z żywą osobą. Jednym z kryteriów instalacji sekcji zwłok jest sprawdzenie oczu zmarłego.
Po pierwsze, jednym ze znaków będzie „wysuszenie” rogówki oczu, a także „zanikanie” tęczówki. Ponadto na oczach powstaje osobliwy białawy film zwany „połyskiem śledzia” - źrenica staje się matowa i matowa. Wynika to z faktu, że po śmierci gruczoły łzowe przestają funkcjonować, tworząc łzę, która nawilża gałkę oczną.
Aby w pełni zapewnić śmierć, oko ofiary jest delikatnie ściskane między kciukiem a palcem wskazującym. Jeśli źrenica zmieni się w wąską szczelinę (objaw „kociego oka”), określa się specyficzną reakcję ucznia na śmierć. U żywej osoby takie objawy nigdy nie są wykrywane.
Uwaga! Jeśli wyżej wymienione znaki zostały znalezione u zmarłego, śmierć nie nadeszła ponad 60 minut temu.
Uczniowie w klinicznej śmierci będą nienaturalnie szeroki, bez żadnej reakcji na oświetlenie. Jeśli resuscytacja zakończy się powodzeniem, ofiara zacznie pulsować. Rogówka, albugy oczu i źrenic po śmierci uzyskują brązowo-żółte paski zwane plamami Larshe. Powstają, gdy oczy pozostają otwarte po śmierci i mówią o silnym wysuszeniu błony śluzowej oczu.
Uczniowie po śmierci (klinicznej lub biologicznej) zmieniają swoje cechy. Dlatego, znając te cechy, można dokładnie ustalić fakt śmierci lub natychmiast przystąpić do ratowania ofiary, a dokładniej do resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Popularna fraza „Oczy to odbicie duszy” opisuje ludzką kondycję w odpowiednim momencie. Skupiając się na reakcji uczniów, w wielu sytuacjach możliwe jest zrozumienie, co dzieje się z osobą i jakie działania należy podjąć.
http://zabota-doma.ru/zabolevania/smert/zrachki-pri-smerti/Ekologia zdrowia: być może najskuteczniejsza metoda wizualnego określenia, czy dana osoba bierze narkotyki - definicja uczniów. Źrenica jest ciemną dziurą w tęczówce. Ogranicza strumień świetlny docierający do siatkówki.
JAK WIEDZIEĆ, CO ZAWIERA CZŁOWIEK?
Być może najskuteczniejsza metoda wizualnego określania, czy dana osoba bierze narkotyki - definicja oparta na uczniach.
Źrenica jest ciemną dziurą w tęczówce. Ogranicza strumień świetlny docierający do siatkówki.
MAŁA TEORIA:
Zmiany wielkości źrenicy pojawiają się w następstwie stymulacji światła siatkówki, zmniejszenia wzrokowych osi obu oczu, zmęczenia oczu w celu odróżnienia obiektów w różnych odległościach od siebie, a także w odpowiedzi na bodźce o różnej naturze. Wielkość źrenicy zmienia się w zależności od dwóch mięśni tęczówki: okrągłej, która zapewnia zwężenie źrenicy, i promieniowej, zapewniającej rozszerzenie.
W trzeźwej osobie uczeń nigdy nie jest całkowicie spokojny. Stałe ruchy źrenicy zależą od licznych bodźców: zwiększonej aktywności osoby, bólu, napięcia emocjonalnego, silnego strachu, nagłego ostrego drażnienia (pchnięcia, głośnego dźwięku) prowadzą do rozszerzenia źrenicy. Ludzkie ciało próbuje szybko uzyskać wizualną informację o bodźcu. Osoba uzależniona od narkotyków ma ucznia w jednej pozycji (podczas trwania leku), czasami zmienia się trochę dosłownie o 1 mm.
JAK OKREŚLIĆ DODATEK?
Uczeń może wskazać rodzaj zażywanego leku. Wygląda to na zdjęciach (zdjęcia) 1,2,3
RYSUNEK 1 PUPIL IN NORM (PERSON TABLE)
Przy umiarkowanym oświetleniu ma średnią wielkość, zmieniającą się w zależności od jasności światła, źrenica jest stale w ruchu, od zwężenia do wydłużenia.
Ostrość zmiany oświetlenia ma również wpływ, więc jeśli zapalisz latarkę w twoich oczach, trzeźwa osoba natychmiast rozpocznie pracę nad skurczem, wyłączając jasne światło, uczeń rozszerzy się - jest to znak normalnej pracy ucznia, uzależniony będzie miał taką samą pozycję, w której ? zwężony lub wydłużony, patrz rysunki 2 i 3.
RYSUNEK 2 OCZY NARKOTYKOWE
Uczeń uzależnionego - heroina, morfina, leki makowe, leki zawierające kodeinę (terpincode, codelac, nurofen i inne) - powodują zwężenie.
Źrenica oka jest zwężona (mała), nie reaguje na zmianę oświetlenia, jeśli świecisz latarką na kilka sekund i wyłączasz, źrenice pozostaną w jednej zwężonej pozycji, dla ludzi, którzy rozumieją te sytuacje oczy uzależnionego z zawężonym źrenicą są już podejrzane z odległości 1-2 metrów.
Dla twojej informacji, czas trwania takich leków jak opiaty (opioidy), heroina, morfina, kodeina itp. jest około 5 godzin, do tego czasu źrenice oczu zaczynają stopniowo funkcjonować, reakcja źrenicy siatkówki na światło jest prawie niewidoczna, ale nadal jest obecna. Gdy uwalnianie substancji czynnej (leku) z organizmu następuje po 5 godzinach od spożycia, uzależniony jest trzeźwy, a funkcjonalność źrenicy jest stopniowo przywracana.
RYSUNEK 3 DODATEK NARKOTYKÓW OCZU
Uczeń nałogowca - kokaina, amfetamina, ecstasy, LSD, re-vintin (wkręć w slang) powoduje znaczną ekspansję źrenic.
Uczeń w tej pozycji jest natychmiast zauważalny, zwykle efekt takich leków trwa około 24 godzin (z wyjątkiem kokainy, której efekt wynosi 1-1,5 godziny), a źrenica może być rozszerzona po dniu lub więcej, czasami dochodząc do pozycji środkowej, a następnie ponownie się rozszerzając, to się dzieje jak człowiek trzeźwieje.
W niektórych przypadkach, po użyciu repint („wkręć” w slang), uczeń pozostaje wydłużony o dwa dni. Podczas testowania latarką źrenica pozostaje w rozszerzonym, dużym stanie, nieznacznie zmieniając się dosłownie o 1 mm, w zależności od upływu czasu zażywania leku.
Marihuana, konopie, haszysz itp. może powodować zarówno zwężenie, jak i rozszerzenie źrenicy. Po zażyciu tego leku białe oko narkomana staje się różowe lub zaczerwienione, widoczne są stan zapalny (nadmuchane) naczynia, a najważniejsze jest to, że oczy narkomana stają się „szkliste” (blask).
Kolor tęczówki (kolor oczu: niebieski, szary, brązowy itp.) Nie odgrywa roli, ale im ciemniej, tym trudniejsza diagnoza.
Jeśli widzisz osobę bardzo często z niestandardowymi uczniami, to jest to pierwszy znak używania narkotyków.
Zazwyczaj osoba używa jednego narkotyku. Kiedy dziecko lub krewny wraca do domu, spójrz w oczy, czy uczeń nie jest ciągle standardowy i ma ten sam rozmiar lub jest duży lub mały - to znak używania narkotyków.
Nie zapominaj, że mały lub duży uczeń jest reakcją na oświetlenie, ciemność lub słońce, ale stale mała lub duża źrenica jest oznaką używania. Zmień oświetlenie lub włącz i wyłącz latarkę, świecąc oczami. W trzeźwej osobie uczeń będzie się stale zmieniał, zwężał w jasnym świetle, rozszerzał się w ciemności, źrenica uzależnionego będzie w tej samej pozycji (w której? Zobacz zdjęcia 1,2,3).
To będzie interesujące dla Ciebie:
Jeśli osoba została zauważona za pomocą opiatów (heroiny, kodeiny, maku, tramalu, zaldiaru itp.), Osoby uzależnione używają pewnych sztuczek, aby ukryć ucznia. Sztuczka polega na tym, że apteki sprzedają wiele leków, które celowo rozszerzają uczniów, a nie.
http://econet.ru/articles/136208-priznaki-narkoticheskogo-opyaneniya-ili-kak-opredelit-narkomana-po-glazamOsoby uzależnione od narkotyków zazwyczaj ostrożnie ukrywają swoją chorobę - kłamią, odwracają się, ukrywają określone cechy, maskują ślady przyjmowania substancji. Czasami jedyną rzeczą, która pomaga rodzinie dowiedzieć się prawdy, jest uczeń narkomana. Są wrażliwi na leki psychotropowe i mogą podawać nie tylko fakt przyjęcia, ale także rodzaj leku.
Źrenica jest okrągłym otworem w tęczówce oka. Mięśnie tęczówki mogą zmieniać średnicę otworu, regulując przepływ światła. Otwór zwęża się w jasnym świetle, aby nie „oślepić” wrażliwych na światło receptorów wewnątrz oka. A w ciemności oko musi uchwycić jak najwięcej światła, aby uzyskać dokładne postrzeganie obrazu, dzięki czemu dziura wzrasta.
Działania te występują z powodu odruchu źrenicznego. Fotoreceptory na siatkówce przekazują informacje o poziomie oświetlenia do mózgu za pomocą impulsów nerwowych. I wysyła odpowiedni sygnał do dwóch mięśni tęczówki - rozszerzającego się (rozszerzacza) i zwężającego (zwieracza).
Na wielkość otworu mają wpływ inne czynniki:
W trzeźwej osobie bez chorób oczu uczeń nieustannie się zmienia, aby dostosować się do warunków środowiskowych.
A oczy uzależnionego pod wpływem substancji psychotropowych tracą tę zdolność. W zależności od rodzaju leku - stymulującego lub uspokajającego - układ nerwowy jest zahamowany lub, odwrotnie, nadmiernie podekscytowany. W obu przypadkach skurcze nerwu wzrokowego - uczeń traci ruchliwość, zamraża się w jednym stanie przez długi czas i przestaje reagować na bodźce.
To ważne! Uzależniony od ucznia nie reaguje na światło i bodźce zewnętrzne.
Opiaty (morfina, heroina, kodeina, desomorfina, metadon) są lekami na bazie opium. Mają działanie relaksujące i hamujące, spowalniają wszystkie procesy w organizmie. Uczniowie są zawężani przez leki na opium: wegetatywny układ nerwowy jest obniżony, odruchy są wyciszane, a oczy nie dostosowują się do światła.
Psychostymulanty to leki pobudzające układ nerwowy. Należą do nich kokaina, amfetamina, ecstasy, LSD, pervitin, mefedron (sól).
Oczy uzależnionego od stymulantów mogą mieć rozszerzone źrenice przez kilka dni. Dzieje się tak z powodu silnej nadmiernej stymulacji współczulnego układu nerwowego. Efekt działania psychostymulantów na ciało utrzymuje się przez 1-2 dni, a cały czas źrenica nie zwęża się.
Objawy przyjmowania środków pobudzających i leków opiumowych są łatwe do sprawdzenia. Mężczyzna świeci latarką w oczy, a następnie ostro kieruje promień światła na bok i powtarza procedurę. Jeśli nie ma reakcji lub jest nieznaczna, jest to poważny objaw uzależnienia od narkotyków.
Pod wpływem niektórych narkotyków (marihuany, haszyszu, przypraw i mieszanek projektantów) uczniowie zachowują się w sposób nieprzewidywalny - mogą się rozszerzać i zwężać, a czasem pozostają normalne. W tym przypadku uzależnienie powie:
Nawet jeśli zauważysz nadmiernie rozszerzone lub zwężone źrenice, nie wyciągaj pochopnych wniosków - może to być objaw poważnych chorób.
Rozszerzenie źrenicy może być znakiem:
Zwężenie źrenic może być znakiem:
Jeśli bliskie osoby wyglądają na zaskoczonych i przerażonych nienormalną reakcją jego oczu, nie próbują tego ukryć i nie zachowują się agresywnie - trzeba pilnie wezwać lekarzy.
Nienormalna reakcja ucznia jest najbardziej znanym i zauważalnym znakiem uzależnienia od narkotyków, więc uzależnieni uczą się go ukrywać. Na przykład w wyszukiwarkach internetowych istnieje wiele próśb o zawężenie uczniów po prędkości lub suszarce do włosów - nazwy amfetaminowych slangów.
Szukaj zapytań w Yandex
Często takie pytania można znaleźć na forach: narkomani omawiają sposoby przebrania w grupach tematycznych lub proszą o pomoc na portalach medycznych. W tym przypadku powody zainteresowania pojawiają się w szerokim zakresie.
Przyjrzyjmy się najbardziej skutecznym i omówionym sposobom ukrycia reakcji oka na lek:
Krople do oczu są szczególnie popularne wśród narkomanów, ponieważ pomagają szybko i bez wysiłku zwężać lub rozszerzać źrenice.
Krople dla zwężenia źrenic
W celu zawężenia kropli użycia:
Do rozszerzenia:
To ważne! Jeśli twój krewny lub przyjaciel zaczął używać kropli do oczu bez wyraźnego powodu, należy to ostrzec w połączeniu z innymi objawami.
Jeśli narkoman nie może kupić specjalnych kropli, stosuje się środki ludowe. Większość z nich przeznaczona jest do zwężenia uczniów:
Aby zwężać lub rozszerzać źrenice w domu i łagodzić skurcz nerwu wzrokowego, pomagają także specjalne ćwiczenia. Popularne ćwiczenia:
Wszystkie ćwiczenia wykonywane są 10-15 razy.
To ważne! Uzależnieni mogą wykonywać ćwiczenia wizualne pod pretekstem dbania o swoją wizję. Dlatego gimnastyka wzroku powinna Cię ostrzec, jeśli krewny wykazuje inne oznaki uzależnienia.
Jeśli zauważysz nienormalną reakcję uczniów i zaczerwienione oczy, powinieneś uważnie obserwować jego zachowanie i wygląd.
Fizjologiczne objawy uzależnienia od narkotyków:
Objawy behawioralne:
A najbardziej oczywistym znakiem zależności są specyficzne atrybuty:
Jeśli jesteś przekonany o uzależnieniu ukochanej osoby, nie spiesz się, aby rozpocząć poważną rozmowę.
Przygotuj z wyprzedzeniem:
Jeśli trudno jest ci pomyśleć o rozmowie i jej początku, możesz skonsultować się z naszym narkologiem za darmo. Pamiętaj - zdrowie i życie ukochanej osoby zależy teraz od twoich działań.
http://reshenie-web.ru/blog/zrachki-narkomana-kak-opredelit-zavisimost-po-glazam.html