Dobre widzenie u dzieci jest ważnym kryterium ich rozwoju i normalnej adaptacji społecznej. Jednak ze względu na okoliczności, takie jak dziedziczność, przewlekłe choroby oczu, ważne narządy, wiele dzieci w wieku przedszkolnym tworzy słaby wzrok. Konsekwencją tego są problemy z nauką i adaptacją społeczną.
Wychowanie i edukacja takiego dziecka ma swoje własne cechy. Jego rozwój jest wolniejszy niż w przypadku rówieśników. Regularne badanie w wieku przedszkolnym pozwala na wczesne rozpoznanie słabego wzroku. W większości przypadków można go regulować za pomocą okularów.
Według statystyk medycznych małe dzieci mają słabszy wzrok niż dorośli.
Podobnie jak wiele chorób, nieprawidłowości w rozwoju narządów wzroku są związane z predyspozycją dziedziczną. Jeśli u rodziców obserwuje się krótkowzroczność, istnieje szansa, że zostanie wykryta u dziecka już w młodym wieku. Terminowa kontrola pozwala zidentyfikować nieprawidłowości w narządach wzroku u dzieci, które można poprawić.
Dzieci z zaburzeniami widzenia mogą mieć następujące patologie.
Test często ujawnia zaburzenia widzenia u małych dzieci, które mają następujące problemy.
Najczęściej u dzieci we wczesnym wieku określa się następujące cechy rozwoju widzenia wymagające leczenia.
Choroby te są nabyte lub wrodzone.
Bardzo ważne jest zidentyfikowanie naruszeń u dziecka. Jeśli dorośli członkowie rodziny mają krótkowzroczność lub dalekowzroczność, jest to powód, by strzec i pilnować dziecka. Regularne sprawdzanie z lekarzem pozwoli na zidentyfikowanie nieprawidłowości. W razie potrzeby lekarz przepisze punkty. Pomóż dziecku i uczniom od nauczycieli ze specjalnym wykształceniem.
Zadaniem lekarza jest stosowanie specjalnych testów, tabel i instrumentów do badania dziecka.
Stół Sivtseva jest używany dość często. Jest to dobrze znany stół z literami o różnych rozmiarach. Ma 12 linii. Symbole stopniowo zmniejszają się od góry do dołu. W przypadku, gdy dziecko rozróżnia 10. linię, wówczas uważa się, że widzenie mieści się w normalnym zakresie. Jeśli nie, lekarz określa stawki odchylenia. Na podstawie wskaźników w tabeli zalecane będą punkty o określonych parametrach.
Ponieważ małe dzieci najczęściej nie potrafią czytać, okulista podczas badania używa stolika Orlova. Ta tabela jest bardzo podobna do tabeli Sivtsev, tylko zamiast liter są zdjęcia. Ostrość widzenia dziecka jest określana przez tabelę w taki sam sposób, jak pierwsza opcja.
Jednak stół nie jest jedynym narzędziem okulisty, które odbiera okulary. Nawiasem mówiąc, metoda określania ostrości wzroku, która wykorzystuje tabelę, nazywa się wizometrią. Ponadto stosowane są inne metody badawcze.
Często naruszenia pracy wzroku u dzieci są związane z ciśnieniem wewnątrzgałkowym. Aby to zrobić, zastosuj tonometrię. Najczęściej używany do tego urządzenia elektronicznego.
Ufaj, że badanie i leczenie dziecka z podejrzeniem upośledzenia wzroku powinno być prowadzone wyłącznie przez specjalistów o najwyższej kategorii.
Oczywiście słaby wzrok dziecka wymaga uwzględnienia specyfiki w podejściu do jego treningu i edukacji. Ważne jest, aby organizować z nim zajęcia. A tutaj główne prace nad jego adaptacją i wychowaniem powinny być wykonywane przez rodziców. Konieczne jest komunikowanie się z dzieckiem, prowadzenie zajęć w celu stworzenia atmosfery w domu, tak aby czuł się jak pełnoprawny członek rodziny.
Warto wziąć pod uwagę, że dzieci ze słabym wzrokiem często mają problemy z mową, a tym samym z nauką. Brak wyraźnej percepcji wizualnej nie pozwala im skojarzyć obrazu ze słowami. Dlatego pomocna będzie pomoc w kształceniu logopedy. Praca z dzieckiem i lekcje od kompetentnego specjalisty pomogą zarówno dziecku, jak i rodzicom. Ponadto logopeda wybierze program rozwoju i sporządzi plan lekcji z uwzględnieniem specyfiki dziecka. Program studiów i szkoleń musi obejmować ćwiczenia, które pozwolą ci rozwijać się, zapamiętywać i mówić.
Równie ważne są zajęcia z rozwijania pracy i umiejętności, które pozwolą dziecku nauczyć się poruszać w pokoju lub na ulicy. Dla większości dzieci ze słabym wzrokiem nie jest to łatwe zadanie. Będą przydatne zajęcia mające na celu poprawę widzenia, rozwój koordynacji ruchowej.
Należy pamiętać, że zadanie wychowywania dziecka z problematyczną wizją jest bardzo trudne. Będzie wymagać zbiorowej pracy specjalistów różnych kierunków. Obejmuje to lekarzy, pedagogów, a nawet psychologów.
Wraz z wiekiem dzieci doświadczają problemów natury psychologicznej. Ponadto mogą wystąpić problemy z nauką i rozwojem. Najczęściej dzieci te są definiowane w oddzielnych grupach, gdzie zajmują się nimi nie tylko nauczyciele, ale także lekarze.
Dostrzeżenie problemów takiego dziecka nie jest trudne.
Poważne problemy ze wzrokiem są często podstawą do przeniesienia takiego dziecka do domu. Ponadto wymagana jest szczególnie staranna praca.
Jak wspomniano powyżej, większość zaburzeń widzenia u dzieci można skorygować w młodym wieku. W zależności od ujawnionego naruszenia lekarz wybiera taktykę i punkty do leczenia.
Często dziecko ma niedowidzenie, co również uważa się za wadę wzroku. Jest to odchylenie, gdy mózg nie postrzega obrazów wzrokowych z obu oczu. W tym przypadku dziecko nie ma widzenia obuocznego. Często ta wada pozostaje niewykryta przez bardzo długi czas. Oznacza to, że dziecko dobrze widzi jedno oko, a drugie jest złe. Squint stopniowo się rozwija. Aby zapobiec występowaniu zeza, należy usunąć niedowidzenie.
Ponadto leczenie jest wymagane w bardzo wczesnym wieku, podczas gdy dziecko jest małe. Jeśli aby rozpocząć sytuację, dziecko może oślepić jedno oko. W celu przywrócenia normalnego widzenia obuocznego, musisz prowadzić zajęcia, aby przywrócić pracę oka. W takim przypadku zamknij jedno oko na kilka godzin. Pozwala to trenować obolałe oko. Często zapisuj specjalne okulary.
U niektórych dzieci test ujawnia dalekowzroczność, wrodzony astygmatyzm. Jest to szczególnie powszechne u dzieci, których rodzice mieli problemy ze wzrokiem w dzieciństwie. W takiej sytuacji wymaga poważnej pracy z dzieckiem. Aby to zrobić, należy regularnie chodzić z dzieckiem do okulisty, a także prowadzić z nim zajęcia.
Z reguły niektóre zaburzenia widzenia u dzieci same znikają. Jeśli jednak tak się nie stanie, konieczne jest rozpoczęcie leczenia. Najczęściej do leczenia wzroku lekarze piszą okulary. Okulary do podnoszenia powinny być również lekarzami. Jeśli dziecko jest małe, lepiej jest mieć okulary z plastikowymi soczewkami. W takim przypadku istnieje minimalne ryzyko zranienia dziecka w przypadku uszkodzenia okularów.
Oszczędzanie na okularach nie jest tego warte. Nie jest również konieczne kupowanie soczewek kontaktowych dla dzieci. Są odpowiednie dla starszych dzieci. W większości przypadków lekarze starają się powstrzymać od jakiegokolwiek leczenia oczu, ponieważ narząd wzrokowy nie jest jeszcze w pełni ukształtowany. W większości przypadków okulary pomogą poprawić wzrok.
Jeśli wystąpi lekkie naruszenie ostrości wzroku, lepiej rozpocząć leczenie, zanim dziecko zacznie uczęszczać do przedszkola. W takim przypadku istnieje szansa, że dziecko pójdzie do szkoły z dobrym wzrokiem. Ułatwi to naukę.
Jeśli dziecko ma nieprawidłowości w pracy narządu wzroku o umiarkowanym nasileniu, oprócz fizycznego dyskomfortu, może rozwinąć się kompleks niższości. W tym przypadku potrzebuje pomocy rodziców do normalnego rozwoju i szkolenia. W przypadku, gdy dziecko idzie do zwykłej grupy przedszkolnej, rozsądne będzie wprowadzenie takiej sytuacji i wychowawców, którzy będą prowadzić zajęcia z dzieckiem.
Do szkolenia i leczenia takich dzieci są specjalne programy szkoleniowe. Różnią się nieco od standardu. Jednak pomimo skuteczności szkoleń i działań, które pomagają dostosować dziecko z upośledzeniem wzroku do szkoły, główną rolą w rozwoju dziecka są rodzice. Takie dzieci mają dobrze rozwinięte wrażenia dotykowe i słuch.
Bardzo ważne jest rozmawianie z nimi i angażowanie się w rozwój mowy. Książki służą tutaj jako asystenci do zajęć. Po przeczytaniu opowieści zaleca się jej powtórzenie. Możesz opisać sytuacje życiowe dziecka i omówić je razem. Jeśli występują problemy ze wzrokiem dziecka, należy szczególnie uważnie wybrać przedszkole i szkołę. To bardzo ważne, aby to zrobić!
W przypadku poważnej patologii najbardziej uzasadnione jest wysłanie dziecka do specjalistycznej szkoły. W takich instytucjach są specjaliści z wykształceniem specjalistycznym. Ponadto program szkoleniowy zostanie dostosowany specjalnie dla takiego dziecka.
http://moeoko.ru/stroenie/zrenie-u-detej.htmlWizja Urządzenie do oczu
www.eye-focus.ru
Nie można zrozumieć, czy wizja jest normalna u samego siebie. Dotyczy to zwłaszcza wad wrodzonych. Jeśli osoba od urodzenia wizualnie postrzega informacje, które nie są w normalnej objętości, to po prostu nie ma z czym porównywać. Jeśli wzrok w obu oczach jest początkowo upośledzony, mózg nie dostrzega różnicy między normalnym wzrokiem a nieprawidłowościami, przyzwyczajając się do tego, co widzi.
Zgodnie z definicją specjalistów wizja to zdolność postrzegania rozmiarów obiektów, ich lokalizacji w przestrzeni, kolorów. Kiedy mówimy, że dana osoba ma 100% wizję, jesteśmy tego świadomi jako absolutnie poprawny wskaźnik. Należy jednak pamiętać, że wskaźniki normy różnią się znacznie dla różnych kategorii wiekowych.
Całkowite ukształtowanie systemu wizualnego kończy się około osiemnastu lat. Wizja rozwija się i zmienia przez całe życie. Wiele czynników - ekologia, miejsce zamieszkania, styl życia, specyfika pracy, dziedziczność - wpływa na zmiany w systemie wizualnym, zarówno w kierunku negatywnym, jak i pozytywnym.
Ten okres jest najważniejszy w sensie powstawania narządów wzroku, podczas którego następuje ich formowanie. W szpitalu położniczym lekarz okulista może sprawdzić wzrok na obecność bezwarunkowego odruchu - jak uczeń reaguje na bodziec świetlny.
Tworzenie się układu wzrokowego następuje znacznie wcześniej, podczas ciąży matki. Szczególnie ważny jest pierwszy trymestr. Wrodzone i nieuleczalne wady narządów wzroku są związane z tym okresem, w którym układany jest układ wzrokowy. Jeśli w tym okresie wystąpiła awaria, mogą wystąpić późniejsze problemy ze wzrokiem.
Noworodek nie rozróżnia rozmiaru i kształtu przedmiotów. Świat w jego postrzeganiu jest skupiskiem jaśniejszych i mniej jasnych plam. Spojrzenie niemowlęcia zaczyna się skupiać w wieku jednego miesiąca. Za dwa lub trzy miesiące dziecko jest już w stanie śledzić ruch obiektu.
Każdego kolejnego miesiąca pamięć obrazów wizualnych u niemowlęcia wzrasta, uzupełnia się. Dzieciak opanowuje dźwięki i mowę nie tylko ze względu na słuch, ale także dlatego, że widzi artykulację głośnika. Dziecko zaczyna siadać, czołgać się, chodzić, nie tylko dlatego, że jego ciało jest na to gotowe. Widzi dorosłych poruszających się, próbujących ich naśladować.
Narządy wzrokowe u niemowląt dorosłych różnią się przede wszystkim ich strukturą. Gałki oczne u dzieci poniżej pierwszego roku życia są proporcjonalnie krótsze. W rezultacie wiązki światła nie skupiają się na siatkówce, ale za nią. Ten stan odpowiada dalekowzroczności. Zatem dalekowzroczność jest charakterystyczna dla wszystkich noworodków.
Do dwunastu miesięcy indukowana fizjologicznie dalekowzroczność stopniowo zanika. Jego całkowity zanik jest diagnozowany po zakończeniu procesu tworzenia normalnych parametrów gałki ocznej. To okres od trzech do pięciu lat.
W wieku jednego roku dziecko może rozróżniać przedmioty według kształtu i koloru i jest w stanie odróżnić bliskich ludzi od obcych.
W tym wieku dziecko widzi wyraźniej niż do roku. Dzieciak może odróżnić odległość przedmiotów od siebie, od siebie. Norma wzroku dla osoby dorosłej wynosi 1 stopień (1,0). U dzieci w tym wieku od 0,3 do 0,5. Rozpoczyna się znajomość świata, jego właściwości, koordynacja ruchów ze wzrokiem.
Oglądanie telewizji lub zdjęć na monitorze w tym wieku jest bardzo szkodliwe. Zdjęcia dziecka normalnie nie są postrzegane, ale mięśnie oka są napięte. Trzeba po prostu komunikować się z dzieckiem, ponieważ on już postrzega i kopiuje mimikę twarzy.
W tym wieku dziecko pomaga rozwijać system sensoryczny. Dziecko dość dobrze widzi przedmioty, ocenia je, próbuje je opisać. Wizja jest niezwykle ważna w tym wieku, ponieważ znacząco wpływa na rozwój mowy. Jeśli dziecko nie widzi niczego źle, nie ma nic do oceny i opisania - zaczyna mówić później. W wieku trzech lat możliwe jest już sprawdzenie wzroku za pomocą stołu Orlova.
Tabela składa się z linii ze zdjęciami różnych obiektów. Możesz pobrać stół i wydrukować go, sprawdzić wzrok dziecka. Norma - w zakresie od 0,7 do 0,8. W takim przypadku dziecko powinno normalnie rozważyć zdjęcia, a nie mrużyć oczy. Jeśli norma nie jest spełniona, manifestacja krótkowzroczności jest już możliwa w tym wieku.
W tej przepaści wiekowej system wizualny jest obciążony dużym obciążeniem. Dziecko patrzy na książki, zaczyna się uczyć czytać i pisać. Czas za monitorem i telewizorem nie powinien przekraczać półtorej godziny. Zajęcia powinny być również prowadzone z przerwami, ćwiczeniami rozgrzewającymi dla oczu.
W wieku siedmiu lat wizja powinna wynosić 1,0. Dziecko jest w stanie dobrze odróżnić przedmioty, nazwać je, opisać. W tym czasie obowiązkowy egzamin przez okulistę. Kiedy jakiekolwiek negatywne objawy ze wzrokiem powinny odwiedzić lekarza 4 razy w roku.
Krótkowzroczność według statystyk jest najczęściej wykrywana po 7 i 10 latach. Dziecko zaczęło się uczyć, obciążenie systemu wizualnego znacznie wzrosło.
Należy wziąć pod uwagę dziedziczność, ponieważ krótkowzroczność i dalekowzroczność są cechami dominującymi. Ważne jest, aby regularnie odwiedzać lekarza okulistę.
Odżywianie dziecka ma znaczący wpływ na widzenie w dzieciństwie. Konieczne jest sformułowanie diety w taki sposób, aby zawierała ilość białek, tłuszczów i węglowodanów wymaganych w określonym wieku. Nie mniej ważna jest obecność witamin i pierwiastków śladowych w produktach. Być może stosowanie kompleksów witaminowych i suplementów diety na zalecenie okulisty.
Należy pamiętać, że ostrość widzenia jest różna w różnych kategoriach wiekowych. Norma widzenia u osób starszych znacznie różni się od wzroku osoby w średnim wieku. Vision 1.0 jest uważany za normalny w wieku od 18 do 50 lat. W okresie dojrzewania ostrość widzenia może się wahać z powodu nierównowagi hormonalnej.
Dlatego w przedszkolu szkoła i młodzież powinny regularnie odwiedzać okulistę, aby zidentyfikować problemy ze wzrokiem i podjąć kroki w celu ich rozwiązania.
http://www.detskoezrenie.ru/roditelyam/besedy-s-vrachom/zrenie-u-detej-normy-dlya-vseh-vozrastov/Wzrok pomaga dzieciom dowiedzieć się więcej o otaczającym ich świecie. Jednak układ wzrokowy jest raczej kruchy, podatny na uszkodzenia i nie zawsze jest możliwe, aby dziecko utrzymywało dobrą percepcję wzrokową, a dla niektórych dzieci ma wrodzone nieprawidłowości. Rozwój naruszeń przyczynia się do wielu czynników, zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych. W tym artykule dowiemy się, jak sprawdzić wizję dziecka, co zrobić, jeśli wykryte zostaną odchylenia.
System wizualny spełnia podstawowe funkcje, dając dziecku wyobrażenie o świecie, w którym żyje. Bez dobrej wizji ten obraz będzie niekompletny, w rozwoju dziecka powstają „luki”. Ładunek, który spada na narządy wzroku, jest świetny. I nie zawsze mały organizm może sobie z tym poradzić.
Wizja dzieci różni się od osoby dorosłej przede wszystkim w strukturze organów odpowiedzialnych za wizualne postrzeganie świata. Gałki oczne u dzieci są proporcjonalnie krótsze. Z tego powodu wiązki światła skupiają się w dziecku nie na siatkówce, ale bezpośrednio za nią. Taki stan jest charakterystyczny dla dalekowzroczności i na tej podstawie możemy śmiało powiedzieć, że fizjologiczna dalekowzroczność jest wrodzona u wszystkich noworodków.
Gałki oczne rosną najszybciej w pierwszym roku życia dziecka. Po 12 miesiącach fizjologicznie uwarunkowana dalekowzroczność stopniowo ustępuje. O jego całkowitym zniknięciu można mówić tylko wtedy, gdy zakończy się proces normalnych parametrów gałki ocznej. Zwykle występuje między 3 a 5 rokiem życia.
Wizja zaczyna się kształtować w okresie ciąży mojej matki. I pierwszy trymestr jest szczególnie ważny. Większość praktycznie nieuleczalnych lub trudnych do leczenia wrodzonych wad rozwojowych narządów wzroku zazwyczaj wiąże się z tym okresem, kiedy w procesie składania i formowania narządów pojawił się poważny „błąd”.
Noworodek praktycznie nie rozróżnia rozmiaru i kształtu przedmiotów. Świat postrzega jako mozaikę - skupisko coraz mniej jasnych plam. Dziecko zaczyna skupiać oczy w wieku 1 miesiąca, a już w ciągu 2-3 miesięcy niezależnego życia zwykle wie, jak podążać za poruszającym się obiektem oczami.
Z każdym kolejnym miesiącem zwiększa się repozytorium obrazów wizualnych okruchów, uzupełnia się. Opanowuje mowę nie tylko dlatego, że słyszy dźwięki, ale także dlatego, że widzi artykulację dorosłych i próbuje ją mechanicznie powtórzyć. Zaczyna siadać, czołgać się i wstawać, nie tylko dlatego, że jego kręgosłup i układ mięśniowy są na to gotowe, ale także dlatego, że widzi, jak mama i tata poruszają się i próbują ich naśladować.
Nerw wzrokowy i mięśnie u dzieci w wieku przedszkolnym są słabe, bardzo wrażliwe.
Dlatego tak ważne jest ograniczenie oglądania telewizji, grania na komputerze, a także jakiegokolwiek obciążenia wzroku. Jeśli rodzice są uważni i poprawni w zapobieganiu problemom ze wzrokiem, w wieku 6-7 lat aparat wzrokowy dziecka staje się wystarczająco silny, dziecko jest gotowe do szkoły i obciążenie treningowe naprzód.
Niestety, właśnie w tym wieku pojawiają się pierwsze patologie. Dziecko zostaje poddane badaniu fizycznemu przed szkołą, a optyk identyfikuje określone odchylenie. Oczywiście nie jest to zdanie, ponieważ większość z tych nabytych naruszeń może zostać pomyślnie skorygowana. Ale rodzice muszą przeprowadzić badanie wzroku obowiązkowe. I zabrać dziecko do specjalisty nie tylko na badania lekarskie, ale także dla własnej wygody, aby nie przegapić początkowej choroby.
Wszystkie dzieci bez wyjątku są najpierw badane w szpitalu położniczym. Badanie to jest powierzchowne, przeprowadzane bez specjalnego sprzętu okulistycznego. Taka diagnoza pozwala zobaczyć rażące wrodzone wady narządów wzroku - zaćma, glejak siatkówki, jaskra, opadanie powiek. O wiele trudniej jest dostrzec takie wrodzone patologie jak atrofia nerwu wzrokowego i nieżyt wcześniaków podczas takiego badania. Reszta choroby podczas pierwszej kontroli jest prawie niemożliwa do zobaczenia.
Zaplanowane wizyty u okulisty zaplanowano na 1 miesiąc, 3 miesiące, 6 i 12 miesięcy. Podczas tych badań lekarz będzie w stanie ocenić stan dna oka, zdolność źrenicy do kurczenia się, gdy trafi w nią wiązka światła, oraz zidentyfikować pewne patologie, które pozostały niezauważone w szpitalu. W pierwszym roku życia rodzice, nie gorszy od żadnego lekarza, mogą podejrzewać problemy ze wzrokiem u swoich dzieci.
Najważniejsze - ściśle monitorować dziecko. Jeśli w ciągu 3-5 miesięcy nie skupi swojego spojrzenia na zabawce, jeśli jego oczy „szarpią się” w stosunku do środka w górę iw dół lub w lewo-w prawo, jeśli w tym wieku dziecko nie rozpoznaje twarzy swoich krewnych, to jest okazja, aby zwrócić się do okulisty poza planem.
Dla dzieci w wieku od 6 miesięcy do roku lekarze używają specjalnych pasiastych talerzy. Mama zamknie dłonią jedno oko dziecka, a lekarz pokaże biały znak, którego połowa jest wypełniona czarnymi paskami. Zazwyczaj dziecko powinno zacząć rozważać tę konkretną pasiastą część. Wtedy to samo doświadczenie jest wykonywane z drugim okiem. Ten test daje lekarzowi możliwość oceny, czy oba oczy reagują na obiekt wizualny. Za pomocą metody sprzętowej lekarz zbada stan dna, kurczliwość źrenicy.
U dzieci od drugiego roku życia szacuje się szerszy zakres wskaźników prawidłowego widzenia:
Badanie narządów wzroku za pomocą specjalnego sprzętu, a także seria testów, dostarczy odpowiedzi na te pytania. Okulary polaryzacyjne są używane do oceny objętości funkcji wzrokowej, a tabela Orlova jest używana do oceny ostrości widzenia. Nie ma liter i skomplikowanych obiektów, których dziecko nie jest w stanie zrozumieć ze względu na wiek. Są mu znane proste obrazy - kaczka, słoń, gwiazda, jodełka, czajniczek, samolot itp. Na prośbę lekarza, aby pokazać kaczkę lub samolot, dziecko będzie w stanie odpowiedzieć, jeśli nie, przesuwając rękę we właściwym kierunku, przynajmniej w kierunku jego spojrzenia.
Doświadczony okulista tej reakcji będzie wystarczający, by zrozumieć, czy dziecko widzi czarno-białe rysunki i czy mają inny kształt. Jeśli w odległości pięciu metrów dziecko rozróżni dziesiątą linię od góry, wówczas jego widzenie uważa się za sto procent. Trudności mogą pojawić się tylko przy nazwach przedmiotów, ponieważ nie każde dziecko będzie w stanie poznać zarys czajnika lub samochodu. Dlatego zaleca się, aby rodzice najpierw w domu dyskutowali o stole z dzieckiem w spokojnej atmosferze, pokazywali mu wszystkie przedmioty i wyraźnie je nazywali.
W następnym wieku, w wieku szkolnym, dziecko będzie testowane na ostrość widzenia na stole Sivtsev. To najsłynniejszy stół w Rosji, oparty na obrazie liter. W tabeli jest 12 linii i tylko 7 liter, które są powtarzane w innej kolejności - Ш, Б, Ы, К, М, Н i I.
Doskonały wynik jest brany pod uwagę, jeśli dziecko zobaczy dziesiąty rząd z odległości 5 metrów od stołu. Zmniejszenie i zwiększenie liczby widocznych linii może powiedzieć lekarzowi, jaki rodzaj upośledzenia wzroku jest obecny u dziecka i jaka korekta jest potrzebna. Należy zauważyć, że przy użyciu tabeli Sivtsev niemożliwe jest ustalenie nadwzroczności. Określa tylko obecność krótkowzroczności.
Kolejną popularną kartą badania wzroku jest stół Golovin. Nie ma liter, nie ma w nich zdjęć, tylko otwarte pierścienie obracają się w różnych kierunkach. Wszystkie pierścienie we wszystkich 12 rzędach mają jednakową szerokość, ale z każdym rzędem na górze zmniejszają się. Naprzeciw każdej linii znajduje się odległość, z której dana osoba powinna normalnie zobaczyć obraz. Jest oznaczony literą łacińską D.
Oczywiste jest, że lekarz na podstawie tylko informacji o przedmiotach lub literach widzianych przez pacjenta, nie postawi diagnozy.
W diagnostyce chorób oczu u dzieci zaplanowano dodatkowe badania:
Czy to prawda, że nowoczesne dzieci widzą gorzej każdego roku? Jak zminimalizować szkodę gadżetów dla oczu dzieci? Czy można ograniczyć krótkowzroczność? Jakie produkty poprawiają widzenie?
Ludmila Katargina, główny pediatra okulista, zastępca dyrektora ds. Badań, FGU „Moskiewski Instytut Badawczy im. Helmholtz ”z Ministerstwa Zdrowia Rosji, szef wydziału patologii oka u dzieci.
Lydia Yudina, AiF Health: Lyudmila Anatolyevna, uważa się, że nic nie psuje wizji dzieci jak w szkole. Jak to prawda?
Ludmiła Katargina: Wiele zależy od przyczyn utraty wzroku. Jeśli mówimy o chorobach oczu, wtedy wizja może zostać zmniejszona od urodzenia lub zacząć spadać w każdym innym okresie życia. Jeśli mówimy o krótkowzroczności (krótkowzroczność), to ten problem często zaczyna się rozwijać w starszych latach przedszkolnych, w okresie gwałtownego wzrostu obciążeń wizualnych (zwłaszcza, jeśli dziecko spędza dużo czasu z gadżetami) i osiąga maksimum w latach szkolnych.
Niestety wizja współczesnych dzieci pogarsza się z roku na rok - okuliści ostatnich 10 lat odnotowali wzrost częstości krótkowzroczności. Zgodnie z badaniami klinicznymi w Federacji Rosyjskiej częstotliwość krótkowzroczności wzrosła o półtora raza, a jej stopień wzrósł.
- Gadżety są często oskarżane o niewyraźne widzenie. Ale nie da się chronić dzieci przed nimi. Używanie na przykład tabletów zakłada się nawet podczas lekcji szkolnych. Jak zminimalizować szkody spowodowane przez urządzenia elektroniczne?
- Podobnie jak w przypadku czytania zwykłych i elektronicznych książek, musisz przestrzegać zasad higieny oczu. Nie używaj gadżetów w ciemności (oświetlenie nie powinno być zbyt ciemne lub zbyt jasne), przynieś przenośne urządzenie (lub książkę papierową) blisko oczu (optymalna odległość to 30–35 cm). Tekst dotyczący wszystkich gadżetów powinien być duży (aby dziecko mogło czytać bez wysiłku). Pamiętaj o złotej zasadzie okulistów - co 20 minut musisz robić przerwy w pracy (oderwij wzrok od monitora, spójrz w dal, zmień pozycję ciała).
Aby zapobiec krótkowzroczności, dziecko powinno spędzać co najmniej 2-3 godziny dziennie na świeżym powietrzu i uprawiać sport. Optymalne dla oczu są sporty, które zmieniają widzenie z bliska (badminton, tenis stołowy, siatkówka). Zapewnia to naturalne rozluźnienie oczu. Ponadto niemożliwe jest przeciążenie systemu wizualnego po godzinach - dziecko nie powinno siedzieć cały dzień, zakopane w książce, niezależnie od tego, czy jest to papier czy elektronika.
- Czy dzieci mogą czytać podczas leżenia lub w transporcie? Niektórzy lekarze twierdzą, że jest to nawet pomocne...
- Czytanie kłamstwa nie jest zalecane, ponieważ trudno jest utrzymać niezbędną odległość od papieru lub mediów elektronicznych. Podczas czytania z boku odległość od książki do każdego oka może być inna, co prowadzi do większego napięcia i asymetrycznego obciążenia kręgosłupa szyjnego.
Krótkie czytanie w transporcie - jeśli oświetlenie jest dobre i nie ma silnych wstrząsów - nie przyniesie szkody. Czytanie w samochodzie jest niepożądane - silne wstrząsy wymagają dodatkowych wysiłków, aby naprawić oczy, tułów i głowę, a to przyczynia się do szybkiego zmęczenia.
Istnieje ogólna zasada: jeśli podczas czytania odczuwasz dyskomfort i nie rozumiesz jego przyczyny, lepiej przerwać czytanie.
- Wielu rodziców jest przeciwnych noszeniu okularów i soczewek. Uważa się, że w nich oko może stać się leniwe i całkowicie przestać działać.
- Nie możesz nosić niewłaściwych (subiektywnie wybranych okularów) - z nich naprawdę może być więcej szkody niż pożytku. Ale dobrze dobrane okulary lub soczewki są niezbędne dla dziecka ze słabym wzrokiem - bez nich aparat wzrokowy doświadcza nadmiernego stresu, co przyczynia się do postępu krótkowzroczności.
Przy wrodzonej krótkowzroczności, astygmatyzmie, anizometropii, nie noszenie okularów jest podwójnie niebezpieczne, ponieważ mogą pojawić się powikłania - leniwe oko (niedowidzenie) i / lub zez.
- Co jest lepsze dla dzieci - okulary czy soczewki?
- Każde narzędzie ma swoje wady i zalety. Okulary - bezdotykowe i najbezpieczniejszy sposób na poprawienie wzroku. Obecnie istnieją specjalne okulary (okołogałkowe lub progresywne), które mogą zmniejszyć tempo postępu krótkowzroczności.
Soczewki są niezbędne w przypadkach, gdy używanie okularów jest niemożliwe (na przykład w przypadku wrodzonej krótkowzroczności lub anizometropii, astygmatyzmu). Obiektywy umożliwiają uzyskanie wyraźniejszej wizji (zarówno centralnej, jak i peryferyjnej) i nie tworzą ograniczeń w sporcie. Ale soczewki wymagają specjalnej opieki, więc są odpowiednie dla świadomych i zdyscyplinowanych dzieci lub tych, którzy są stale w polu widzenia dorosłych. Podczas noszenia soczewek kontaktowych istnieje ryzyko powikłań związanych zarówno z indywidualną nietolerancją (reakcje alergiczne), jak i nieprzestrzeganiem zasad przechowywania i noszenia soczewek (zakażenia). Soczewki nie mogą być używane podczas ostrych chorób zapalnych oczu i ciała.
Jest wiele niuansów, dlatego kwestia wyboru metody korekty powinna zostać rozwiązana przez okulistę.
- Czy to prawda, że soczewki nocne są najbardziej progresywnym sposobem na ograniczenie krótkowzroczności?
- Jest to jeden z nowych i skutecznych sposobów na tymczasowe zmniejszenie lub wyeliminowanie krótkowzroczności. Soczewki nocne (ortokeratologicheskaya) spowalniają tempo postępu krótkowzroczności o 40-70% w porównaniu ze zwykłymi okularami. Średni wiek noszenia soczewek nocnych wynosi 9–10 lat, ale w razie potrzeby można je zastosować wcześniej.
Dodatkową korzyścią z używania soczewek nocnych jest poprawa widzenia w dzień po nocy. Ale do tego obiektywu należy używać regularnie. Przy dłuższej przerwie wizja powraca do początkowego poziomu (średnio w 3-4 tygodnie).
- W jakich przypadkach iw jakim wieku możemy mówić o potrzebie operacji?
- Chirurgiczna korekta widzenia na krótkowzroczność jest przeprowadzana ze stabilizacją krótkowzroczności (tj. W wieku 18+). W młodszym wieku efekt zabiegu chirurgicznego może być nieprzewidywalny.
- Kiedy będą sposoby, aby nie ograniczać postępu krótkowzroczności, ale poprawić wzrok dzieci?
- Jeśli mówimy o krótkowzroczności, to takie metody już istnieją. Obejmują one zarówno techniki medyczne, jak i chirurgiczne, a także optyczne i fizyczne metody ekspozycji.
Aby poprawić widzenie u dzieci z różnymi innymi chorobami, stosuje się nowoczesne preparaty medyczne (genetycznie modyfikowane, przeciwgrzybicze, przeciwzapalne, przeciwangiogenne preparaty do iniekcji wewnątrzgałkowych), nowe metody chirurgii laserowej i instrumentalnej. Od najmłodszych lat osiągnięto ogromny sukces w leczeniu wrodzonej zaćmy za pomocą sztucznych soczewek, a laserowe techniki chirurgiczne są aktywnie wykorzystywane bez otwierania oka. Istnieją pewne wyniki w leczeniu zaćmy, jaskry, zapalenia błony naczyniowej oka, itp. Istnieją jednak poważne choroby, które są trudne do leczenia, dla których prowadzone są badania.
- Czy można poprawić widzenie poprzez odpowiednie odżywianie lub przyjmowanie specjalnych suplementów?
- Dla prawidłowego rozwoju i działania oczu konieczne jest zrównoważenie diety dziecka, a wszystkie niezbędne składniki (białka, tłuszcze, węglowodany, witaminy i substancje biologicznie czynne) są spożywane w organizmie dziecka w odpowiedniej ilości.
Aby zmniejszyć zmęczenie oczu podczas obciążenia wzrokowego i zapobiec dystrofii siatkówki, okulista może przepisać leki zawierające antocyjany (wyciąg z jagód) i karotenoidy (luteina, zeaksantyna), cynk, selen, witaminy A i E. Częściej substancje te są wytwarzane w postaci suplementów diety. Wskazane jest również stosowanie preparatów wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (omega-3), które korzystnie wpływają na wiele funkcji organizmu, w tym wzrok. Jednak wszystko musi być zgodne ze środkiem. Suplementy diety mają zazwyczaj skład wieloskładnikowy, który może powodować reakcje alergiczne.
http://www.aif.ru/health/children/detskiy_oftalmolog_metody_uluchsheniya_zreniya_u_detey_uzhe_sushchestvuyutOko jest jednym z głównych zmysłów, które pozwalają osobie postrzegać świat dookoła. Wizja u dzieci zależy od wielu czynników, ponieważ aparat okulistyczny powstaje w macicy we wczesnych stadiach embriogenezy. Choroby takie jak krótkowzroczność, nadwzroczność i zez są często wrodzone, a tendencja jest dziedziczna. Percepcja wzrokowa to kompleks złożonych reakcji biochemicznych i biofizycznych, które występują w oku i mózgu w ułamku sekundy.
Termin „ostrość” jest używany do opisania, jak dobrze dana osoba widzi. Tempo ostrości wzroku wynosi 100 procent lub „jeden”. Tylko specjalista może to określić. W tym celu używana jest specjalna tabela Sivtsev. Składa się z 12 linii liter, które są mniejsze od góry do dołu. Tabela wskazuje wartość V, która oznacza ostrość widzenia. 100 procent to sytuacja, gdy dana osoba widzi 10 linię z odległości 5 metrów (odpowiednio, V = 1,0). Jeśli widoczna jest tylko górna linia z tej samej odległości, wizja wynosi 10 procent (V = 0,1).
Ostrość wzroku określa się przez załamanie. Refrakcja to siła załamania promieni świetlnych przez nośnik optyczny oka. O tym, jak dobrze światło jest załamane, zależy położenie obrazu, który osoba widzi względem siatkówki. Przy refrakcji emmetropicznej (normalnej) obraz jest rzutowany bezpośrednio na siatkówkę, z krótkowzrocznością - przed siatkówką i z hipermetropią - za nią.
Oko niemowlęcia jest mniejsze i krótsze niż normalnie, i zmienia się w pierwszych latach po urodzeniu. Prawie wszystkie dzieci rodzą się na dalekowzroczność, a po 3 latach refrakcja dziecka powinna być normalna.
Nadwzroczność u dzieci jest wariantem normy.
Nie bój się diagnozy „hipermetropii noworodka”. Ten stan jest fizjologiczny i ostatecznie mija. Jeśli noworodek ma wskaźnik przerostu 3-5 dioptrii, jest to norma, a dla jednorocznego dziecka normą jest widzenie plus 3, ale nie wyższe. W wieku 4 lat załamanie musi odpowiadać emmetropii, czyli normie, a wizja będzie dobra.
Oko powstaje wraz z układem nerwowym i jest jego kontynuacją. Po 3-5 tygodniach rozwoju wewnątrzmacicznego, anatomiczne struktury narządu wzroku, w tym siatkówki, zaczynają tworzyć się w zarodku. Dlatego też różne infekcje lub toksyny działające na płód we wczesnej ciąży mogą prowadzić do wad rozwojowych, a nawet ślepoty.
Noworodek widzi tylko zarysy obiektów w kolorze szarym i dostrzega lepiej kontrastujące obrazy. W pierwszych miesiącach życia dziecko uczy się skupiać, aby wyraźnie postrzegać obraz. Pierwsze badanie okulistyczne niemowląt urodzonych o terminie powinno być przeprowadzone po 6 miesiącach, a następnie po 1 roku. Roczne dziecko ma normalną percepcję kolorów i zdolność dostrzegania jasnych kolorów. W ciągu roku dzieci łatwiej dostrzegają kontrastujące odległe obiekty. W wieku 2 lat, gdy tworzenie siatkówki jest zakończone, a połączenia nerwowe są wzmocnione, dziecko jest w stanie odróżnić wszystkie odcienie kolorów. Po 5 latach u zdrowych dzieci długość oka nie zmienia się, a oko rośnie wraz z dzieckiem. Powstaje emmetropia, a ostrość widzenia dziecka staje się w 100 procentach.
Prawie wszystkie dostępne metody badawcze są subiektywne i wymagają bezpośredniego udziału pacjenta, więc zazwyczaj nie można określić, jak dobrze dziecko widzi. W przypadku małych dzieci możliwe jest określenie prawidłowej fiksacji spojrzenia, patologii refrakcji (przy użyciu specjalnych linijek, metody skiascopy) lub obecności zeza. Za dwa lub trzy lata wizja jest sprawdzana na zmodyfikowanym stole Sivtsev, w którym zamiast liter znajdują się łatwo rozpoznawalne zdjęcia (motyl, maszyna, królik). Określenie charakteru naruszenia funkcji wizualnych za pomocą automatycznego refraktometru.
Czynniki wrodzone prowadzą do zmniejszenia ostrości widzenia u dzieci poniżej pierwszego roku życia. Może to być dziedziczna patologia refrakcji (krótkowzroczność lub nadwzroczność) lub zeza. Rzadkie przyczyny obejmują wrodzoną zaćmę i jaskrę, które często występują u chłopców. Ich specyficzna diagnoza jest przeprowadzana przez neonatologa od pierwszych dni życia.
Skolioza ma wpływ na ostrość widzenia u dzieci.
Różne czynniki powodują zmniejszenie widzenia u małych dzieci. Obejmują one:
U niemowląt wykrycie słabego wzroku nie jest łatwe. Jeśli rodzice zauważą te objawy, warto skonsultować się z optykiem, nie czekając na rutynowe badanie po 6 miesiącach:
U przedszkolaków łatwiej jest określić obecność choroby. Jeśli dziecko skarży się na zmęczenie, mrużąc oczy, jeśli chcesz spojrzeć w dal, podchodzi bliżej podczas oglądania telewizji, pochyla się nisko nad książką podczas czytania, powinieneś zwrócić na to uwagę i sprawdzić wzrok swojego dziecka.
Wrodzone nieprawidłowości, takie jak zaćma (zmętnienie soczewki) i jaskra (zwiększone ciśnienie w oku) wymagają leczenia chirurgicznego. Są wynikiem naruszenia rozwoju wewnątrzmacicznego, infekcji. Najczęściej mają obustronne zmiany i występują głównie u chłopców. Operacja wrodzonej zaćmy lub jaskry ma sens do 7-8 roku życia.
Z zezem można również zastosować leczenie chirurgiczne. W tym przypadku wszystko zależy od rodzaju i ciężkości zeza. Leczenie chirurgiczne przeprowadza się w ciągu pierwszych 3-4 lat życia, w przeciwnym razie istnieje zagrożenie rozwoju „leniwego oka” (słabe widzenie w jednym oku nie podlega korekcji). W niektórych rodzajach korekta zeza jest możliwa przy pomocy soczewek i specjalnych ćwiczeń.
Grupa refrakcyjnych patologii oka (krótkowzroczność, nadwzroczność i astygmatyzm) podlega jedynie leczeniu zachowawczemu. Do leczenia dzieci stosuj specjalne ćwiczenia. Ważne są również odpowiednie korekty okularów i stała higiena widzenia. Często u dzieci w wieku szkolnym występuje skurcz mięśnia rzęskowego. Przy regularnym przepięciu staje się niezdolny do rozluźnienia. Prowadzi to do skurczu akomodacji (pojawia się „fałszywy” minus). Najlepszym zabiegiem jest regularna gimnastyka wizualna i specjalne krople, które przepisuje lekarz.
http://etoglaza.ru/anatomia/vazhno/zrenie-u-detey.htmlGłównym jest dziedziczność. Jeśli mama lub tata mają problemy ze wzrokiem, na przykład jedno z rodziców cierpi na krótkowzroczność, to prawdopodobieństwo, że dziecko będzie miało ten sam problem, jest bardzo wysokie. Tymczasem - to tylko prawdopodobieństwo, a nie zdanie. Zadaniem rodziców jest zwrócenie maksymalnej uwagi na ten aspekt, regularne przyjmowanie dziecka do badań kontrolnych i podejmowanie środków zapobiegawczych.
Przyczyny nieprawidłowego widzenia to:
Na rozwój widzenia u dzieci mogą wpływać choroby aparatu wzrokowego lub choroby ogólnoustrojowe. Odchylenia w pracy układu sercowo-naczyniowego, układu hormonalnego, nerek, płuc, narządów laryngologicznych, chorób zakaźnych dzieci mogą powodować zaburzenia widzenia.
Nowo narodzone dziecko nie utworzyło jeszcze systemu wzrokowego, jego powstawanie zachodzi przez kilka lat. Zwykle wizja takiego dziecka jest dwa razy gorsza niż u dorosłego. Z reguły oczy dziecka są badane po raz pierwszy, gdy ma 3 miesiące. Podczas przyjęcia specjalistycznego:
Limit wiekowy jest uważany za drobny okresowy zez. Jednocześnie dziecko musi dobrze trzymać wzrok, śledzić przedmioty. Mobilność oczu musi być kompletna i równa dla obu gałek ocznych we wszystkich kierunkach.
W celu określenia nasilenia wzroku dzieci wykonano skiascopy. Okulista kieruje promień światła do oka dziecka i obserwuje wzorzec ruchu cienia w źrenicy. Lekarz naprzemiennie przesuwa obiektyw do oka i ustawia, który cień przestaje się poruszać. Po wykonaniu obliczeń ustala diagnozę. Aby uzyskać określone wyniki na 5 dni przed badaniem, dziecko otrzymuje terapię atropiną, krople spadają do oczu.
Norma ostrości wzroku u dzieci w wieku 3 miesięcy wynosi +3,0 - +3,5 dioptrii, czyli nadwzroczność jest wrodzona u prawie wszystkich zdrowych dzieci. Wynika to z małego rozmiaru gałki ocznej. Wraz z wiekiem wzrasta, a wzrok dziecka ulega normalizacji.
Wykonuje się oftalmoskopię w celu zbadania dna oka, a także ocenia się przezroczystość soczewki i innych elementów układu optycznego oka. Dno dziecka i dorosłego znacznie się różni. U małych dzieci siatkówka jest jasnoróżowa, dysk nerwowy ma szarawy odcień i nieco zarysowane kontury.
Okuliści rzadko próbują określić ostrość wzroku u noworodków, zwykle jest to 0,1, ale okulista może zbadać system wzrokowy bezpośrednio w szpitalu położniczym. Taka diagnostyka przeprowadzana jest u dzieci urodzonych o masie ciała do 2 kg. Decyzją lekarza przeprowadzane jest pełne badanie w ciągu miesiąca. Dotyczy to dzieci niepełnosprawnych:
Ważnym wskaźnikiem w tym okresie jest zdolność do uchwycenia widoku. Miesięczne pokazywanie jasnego obiektu dla dzieci, musi na niego patrzeć przez kilka sekund.
http://www.lensmaster.ru/articles/ostrota-zreniya-u-detey.htmlWizja jest jednym ze zmysłów postrzegania, dzięki któremu uzyskujemy informacje o zewnętrznych właściwościach obiektów i ich lokalizacji w przestrzeni. Szczególnie ważna jest obecność dobrego wzroku dla dzieci, ponieważ zmniejszenie ostrości widzenia w takim czy innym stopniu utrudnia pełny rozwój dziecka.
Wszystkie przyczyny upośledzenia funkcji oczu można podzielić na: dziedziczne (dziedziczne), wrodzone (występujące w okresie prenatalnym) i nabyte (powstające po urodzeniu pod wpływem różnych czynników zewnętrznych). Ale ten podział jest względny, ponieważ Jedna lub inna patologia może należeć do trzech grup jednocześnie, na przykład, krótkowzroczność (krótkowzroczność), może być dziedziczona od rodziców, może wystąpić podczas rozwoju płodu, a także może być uzyskana dzięki przyspieszonemu wzrostowi oka.
Upośledzenie wzroku może być spowodowane nie tylko chorobami samego oka. W chorobach układu krążenia, w chorobach nerek, płuc, narządów laryngologicznych, ośrodkowego układu nerwowego (mózg i rdzeń kręgowy), układzie hormonalnym (cukrzyca, choroby tarczycy), w chorobach krwi, chorobach tkanki łącznej (reumatyzm), w zaburzeniach metabolizm, awitaminoza, różne choroby zakaźne (odra, krztusiec, szkarłat, ospa wietrzna, świnka, błonica, czerwonka itp.) - przy wszystkich tych chorobach może wystąpić upośledzenie wzroku.
Pierwsze badanie noworodka przez okulistę można przeprowadzić już w szpitalu położniczym. Dotyczy to zwłaszcza wcześniaków urodzonych o wadze poniżej 2 kg, z okresem ciąży (ciążą) krótszym niż 34 tygodnie. Dla tych dzieci ryzyko retinopatii jest przedwczesne. Termin ten oznacza nieprawidłowy wzrost naczyń siatkówki, który może później doprowadzić do całkowitego odwarstwienia siatkówki i, odpowiednio, ślepoty. Ryzyko rozwoju choroby wzrasta, jeśli dziecko przechodzi terapię tlenową przez długi czas (około 1 miesiąca) lub było sztucznie oddychane. Im szybciej ta patologia zostanie zidentyfikowana, tym lepsze prognozy dla wizji dziecka.
Jeśli istnieją dowody, pierwsze badanie przez okulistę przeprowadza się w ciągu 1 miesiąca. Są to dzieci z wrodzonymi wadami rozwojowymi, zranionymi urazami porodowymi, utrzymującą się zamartwicą, wcześniakami, a także dziećmi z uporczywym łzawieniem lub wydzieliną śluzowo-ropną. Ankieta zawiera
Ostrość wzroku przy urodzeniu wynosi około 0,1, ale w takim wieku okuliści zwykle tego nie sprawdzają. U zdrowego noworodka szczelina powieki jest wąska, o tym samym kształcie. Rogówka jest przezroczysta, twardówka niebieskawa. Podczas badania zewnętrznego można zidentyfikować okresowy zez, który jest typowy dla dzieci w tym wieku z powodu niedoskonałości układu nerwowego. W przypadku ropnego zrzutu lub rozerwania można ocenić naruszenie drożności przewodów łzowych.
Aby określić utrwalenie spojrzenia, dziecko pokazuje jasną zabawkę, a jednocześnie przez kilka sekund trzyma na nim wzrok. Przy nagłym oświeceniu zdrowego dziecka, reakcja ucznia na światło (skurcz) jest obecna, podczas gdy z reguły dziecko zaczyna zamykać powieki, jego ogólna aktywność fizyczna wzrasta.
Metodę oftalmoskopii stosuje się do badania dna oka, przezroczystość ośrodka oka ocenia się, aby wykluczyć wrodzoną zaćmę. Aby to zrobić, użyj urządzenia - oftalmoskopu. Jednocześnie możesz zobaczyć struktury znajdujące się na dnie. W celu dokładniejszego zbadania dna oka konieczne jest rozszerzenie źrenicy, co osiąga się przez wkroplenie do oka takich leków (opcjonalnie), takich jak atropina lub tropikamid. Obraz dna noworodka jest nieco inny niż zdjęcie dorosłego. Na tle jasnoróżowej siatkówki znajduje się szarawy dysk nerwu wzrokowego o lekko podłużnych konturach z wyraźną prostoliniową siecią naczyń.
Zgodnie z planem pierwsze badanie okulisty dziecka odbywa się po 3 miesiącach. Odbywają się:
Gdy badanie zewnętrzne jest normalne, nadal można określić mały okresowy zez, ale w większości przypadków zez całkowicie znika do tego czasu. Dziecko powinno już wystarczająco dobrze naprawić oko, podążać za przedmiotami. Sprawdza również ruchliwość gałek ocznych. Ruchliwość gałek ocznych w górę, w dół, w lewo i w prawo powinna być pełna i taka sama w obu oczach.
Skiascopy (test cienia) - jego istotą jest obserwacja natury ruchu cienia w obszarze źrenicy tworzonej przez zwierciadło oftalmoskopu, gdy się kołysa. Aby określić stopień ametropii, niektóre soczewki są na przemian wprowadzane do oka, a naskropia jest przenoszona przez nie. Lekarz wyznacza soczewkę, w której cień przestaje się poruszać, i dokonując pewnych obliczeń, ustala stopień ametropii i dokonuje dokładnej diagnozy. Aby dokładniej określić diagnozę i jej zakres, atropinę należy zakraplać do oczu przed skiascopią w ciągu 5 dni.
Poprzez skiascopy w tym wieku ostrość widzenia może być już określona. Dla dzieci ogólnie nadwzroczność jest prawidłowa. Za normę hipermetropii w tym wieku uważa się refrakcję + 3,0D - +3,5 D. Jest to spowodowane krótkim przednim i tylnym rozmiarem oka, który wzrasta wraz z wiekiem, a nadwzroczność znika.
Obraz dna oka może nadal odpowiadać obrazowi miesięcznego dziecka.
Następna inspekcja planowana jest na 6 miesięcy. Przeprowadzono także badanie zewnętrzne, określenie ruchliwości gałek ocznych, skandynawię, oftalmoskopię.
Zeznanie w tym wieku jest już nieobecne. Ruchliwość gałek ocznych jest zakończona. Wyniki skiascopy są porównywane z poprzednimi wynikami. Stopień hipermetropii może się nieznacznie zmniejszyć lub pozostać na tym samym poziomie. Obraz dna staje się jak dorosły. Siatkówka ma kolor różowy, dysk nerwu wzrokowego nabiera bladego różu i wyraźnych konturów, stosunek kolibry tętnic i żył wynosi 2: 3.
Ostrość widzenia we wczesnych latach można ocenić na podstawie odległości, z jaką dziecko uczy się zabawek. W ciągu 1 roku wynosi 0,3-0,6. Wyniki skiascopy (lub autorefraktometrii) są ponownie porównywane z poprzednimi wynikami. Zwykle stopień nadwzroczności powinien zmniejszyć się do +2,5 D- + 3,0 D.
Obraz normalnego dna oka: siatkówka ma kolor różowy, dysk nerwu wzrokowego ma kolor jasnoróżowy z wyraźnymi konturami, stosunek humoru tętniczego i żył wynosi 2: 3.
Badania wzroku są powtarzane w wieku 2 lat, przed zarejestrowaniem dziecka do przedszkola, zwykle jest to 3 lata, 4 lata, 6 lat, przed wysłaniem do szkoły i co roku podczas nauki w szkole.
Od 3 roku życia ostrość wzroku jest sprawdzana za pomocą tabeli. Norma ostrości wzroku za 2 lata - 0,4-0,7; za 3 lata - 0,6-0,9; za 4 lata - 0,7-1,0; 5 lat - 0,8-1,0, w wieku 6 lat i starszych - 0,9-1,0.
Do 3 lat następuje intensywny wzrost oka, hipermetropia znacznie się zmniejsza w tym wieku. Ale gałka oczna rośnie do wieku 14-15 lat. Tak więc w ciągu 2 lat hipermetropia może wynosić + 2,0 D - + 2,5 D, w ciągu 3 lat - + 1,5 D - + 2,0 D, w ciągu 4 lat - + 1,0 D - + 1,5 D, do 6-7 lata - do + 0,5D. Przez 9-10 lat hipermetropia powinna całkowicie zniknąć. Jak widać, hipermetropia zmniejsza się wraz z wiekiem, co jest związane ze wzrostem oka.
Te wskaźniki hipermetropii, odpowiadające pewnemu wiekowi, nazywane są również rezerwową nadwzrocznością. U noworodków jest to około 3 dioptrii, które są spożywane podczas wzrostu oka. Stopień dalekowzroczności musi ściśle odpowiadać powyższym danym w danej kategorii wiekowej. Na przykład, jeśli roczne dziecko ma załamanie + 1,5D, zamiast przepisanego + 2,5D- + 3,0D (jest to mała rezerwa nadwzroczności), wówczas ryzyko rozwoju krótkowzroczności jest bardzo wysokie. A wczesny rozwój krótkowzroczności może prowadzić do szybkiej utraty wzroku. Wręcz przeciwnie, z refrakcją + 5,0 D u jednorocznego dziecka - jest to wysoki zapas krótkowzroczności, którego nie można całkowicie skonsumować wraz ze wzrostem oka - możliwy jest rozwój patologicznej nadwzroczności. W takim przypadku może wystąpić zez i niedowidzenie. Ale jeśli dziecko w ciągu 1 roku miało duży zapas nadwzroczności, a za 3 lata było niskie, oznacza to przyspieszony wzrost oka. W rezultacie rozwija się krótkowzroczność, która postępuje z upływem czasu, gdy oko dziecka nadal rośnie. W tym przypadku zaleca się zwiększoną uwagę na wzrok - witaminy i profilaktyczne gimnastyki dla oczu.
Przy przyspieszonym wzroście gałki ocznej siatkówka nie ma czasu na wzrost poza błonę zewnętrzną, jej troficzność (dopływ krwi) jest zakłócona, naczynia rozciągają się i stają się kruche - wszystko to prowadzi do dystroficznych zmian w ciele szklistym, siatkówce, krwotoku, a następnie do oderwania ciała szklistego i siatkówki; i odpowiednio do ślepoty.
Po wykryciu patologii refrakcji konieczna jest regularna (co 6 miesięcy) obserwacja ambulatoryjna, której celem jest monitorowanie leczenia i terminowe identyfikowanie powikłań.
W niektórych przypadkach diagnozę można ustawić już podczas badania zewnętrznego. Na przykład zez, uraz, choroby zakaźne i zapalne. Lekarz bada powieki, spojówkę, samą gałkę oczną. Patrząc z gałki ocznej, zwróć uwagę na rozmiar, kształt, pozycję i ruchliwość.
Ostrość widzenia określa się przy użyciu tabeli Sivtsev. Pacjent siedzi 5 metrów od niej, na przemian zakrywając prawe i lewe oczy, czytając sugerowane mu litery. Dla młodszych dzieci te tabele przedstawiają różne zdjęcia. Korzystając z tych tabel, można określić ostrość wzroku u dzieci od około 3 lat. Sprawdzają wzrok bez korekcji, aw razie potrzeby z korektą specjalnymi okularami. Jeśli wzrok polepsza się przy szkle negatywnym, można założyć krótkowzroczność lub skurcz akomodacji, a przy okularach pozytywnych, hipermetropii, a jeśli wizja przy tych okularach nie jest poprawna, można podejrzewać astygmatyzm. Dokładna diagnoza krótkowzroczności, hipermetropii lub astygmatyzmu może być dokonana tylko po skiascopii lub autorefraktometrii.
Podczas oglądania za pomocą lampy szczelinowej (biomikroskopia) można szczegółowo zbadać struktury oka, takie jak spojówka, rogówka, przednia komora oka (przestrzeń między rogówką a tęczówką), twardówka, tęczówka i soczewka, można ocenić przezroczystość mediów do oczu. Dzięki tej metodzie diagnostycznej procesy zapalne można zidentyfikować zarówno w okresie ostrym, jak i przewlekłym (pojawienie się rozszerzonych naczyń twardówki, spojówki, zmętnienia rogówki, zmętnienia komory przedniej, zmiany koloru i wzoru tęczówki), możliwe jest określenie obecności formacji (jęczmień, chalazion, torbiele różnego pochodzenia, formacje onkologiczne, blizny), obecność urazów, zmętnienia soczewki (zaćma).
Oftalmoskopia służy do badania dna oka. Na tle różowej siatkówki pierwszą rzeczą, która przyciąga wzrok, jest dysk nerwu wzrokowego (dysk nerwu wzrokowego). Zwykle ma kolor jasnoróżowy, okrągły lub owalny, z wyraźnymi konturami z małą wnęką pośrodku. W przypadku jaskry pogłębienie może dotrzeć do całego obszaru dysku. Wraz z zanikiem nerwu wzrokowego dysk nerwu wzrokowego jest blady z wyraźnymi konturami, z zapaleniem, kontury są rozmyte, sam dysk jest hiperemiczny (zaczerwieniony), spuchnięty. W początkowej fazie krótkowzroczności w tarczy wzrokowej można zobaczyć tzw. Stożek krótkowzroczny, który powstaje podczas przyspieszonego wydłużania oka. Wraz z postępem krótkowzroczności stożek ten może przekształcić się w dużą ostrość zanikową, ostro pogarszając widzenie. Ogólnie rzecz biorąc, wszelkie procesy patologiczne na nerwu wzrokowym prowadzą do gwałtownego pogorszenia widzenia. Od środka dysku do naczyń siatkówki (tętnice i żyły). Stosunek średnicy tętnic i żył wynosi 2: 3. Zmieniając strukturę naczyń krwionośnych, można założyć, że ich kolibry mają patologię w mózgu, można ocenić przebieg cukrzycy, nadciśnienie tętnicze i inne choroby. Ponadto lekarz zbada obszar plamki żółtej i centralnej dołu, które są odpowiedzialne za widzenie centralne. W tym obszarze siatkówki mogą pojawić się rozległe ogniska dystroficzne, na przykład w przypadku toksoplazmozy, która znacząco upośledza widzenie. Ponadto za pomocą oftalmoskopii można określić obecność zanieczyszczeń w ciele szklistym (na przykład domieszka krwi w przypadku urazu).
W chorobach nerwu wzrokowego i mózgu określa pole widzenia. Pole widzenia jest tą częścią przestrzeni, którą oko widzi w stanie stacjonarnym. Aby to zrobić, użyj urządzenia - obwodu. I zgodnie z uzyskanymi wynikami, lekarz określa stopień uszkodzenia określonej struktury układu nerwowego. Pole widzenia jest określane naprzemiennie dla każdego oka przy użyciu obiektów o różnych kolorach. U dzieci w wieku szkolnym i starszych normalne granice pola widzenia są następujące: na zewnątrz - 90 °, do wewnątrz - 55 °, do góry - 55 °, do dołu - 60 °. Dozwolone są indywidualne zmiany około 5-10 °. U dzieci w wieku przedszkolnym obwodowe granice pola widzenia
10 ° węższy niż dorośli. Najszersze pola widzenia są charakterystyczne podczas badania białego obiektu. Na niebiesko, czerwone i zielone kolory tworzą węższe pola widzenia.
Wśród wad wzroku najczęściej występujących u dzieci można wyróżnić: krótkowzroczność, nadwzroczność, astygmatyzm, niedowidzenie, zez, zmiany siatkówki, opadanie powieki (pominięcie górnej powieki), zaburzenia widzenia z powodu urazów, choroby zapalne itp.
Najczęstsze patologie widzenia u dzieci to anomalie refrakcji oka (tj. Nieregularności załamania promieni świetlnych w oku). Anomalie refrakcji nazywane są również ametropią. Ametropia obejmuje krótkowzroczność (krótkowzroczność), nadwzroczność (dalekowzroczność) i astygmatyzm. Są to głównie choroby dziedziczne. Ale z reguły sama choroba nie jest dziedziczona bezpośrednio, ale dziedziczona jest tylko jej predyspozycja. Dlatego rodzice z takimi wadami wzroku muszą zwracać szczególną uwagę na wizję swoich dzieci i od najmłodszych lat prowadzić profilaktykę.
Oko można nazwać układem soczewek. Promienie światła, przenikające przez te soczewki, są załamane iw zdrowym oku są rzutowane bezpośrednio na siatkówkę. Rogówka i soczewka mają najsilniejszą moc refrakcji. Jeśli promienie, załamane w soczewkach, są zbierane przed siatkówką, to nazywa się to krótkowzrocznością (krótkowzroczność), jeśli jest zbierana za siatkówką, to jest to nadwzroczność (dalekowzroczność).
Krótkowzroczność może wystąpić albo z powodu nadmiernego załamania promieni, albo z powodu zwiększonego przedniego i tylnego rozmiaru oka. Na przykład, krótkowzroczność może wystąpić w okresie intensywnego wzrostu (5-10 lat) i stopniowo wzrastać, aż oko w końcu wzrośnie (głównie do 18 lat). Astygmatyzm występuje głównie przy nierównym wzroście oka, gdy rogówka zamiast zaokrąglonego kształtu staje się owalna. Powodem może być również nieregularny kształt soczewki. Ponadto astygmatyzm może być wynikiem różnych urazów oka. W tym przypadku promienie światła załamują się pod różnymi kątami i nie skupiają się na siatkówce. W tym przypadku osoba wyraźnie widzi niektóre linie, podczas gdy inne są niewyraźne.
Z dalekowzrocznością, astygmatyzmem, zezem, opadaniem powieki (pominięcie górnej powieki) może rozwinąć się niedowidzenie. Niedowidzenie to zmniejszenie widzenia, którego nie można poprawić soczewkami. Siatkówka funkcjonuje normalnie tylko wtedy, gdy jest stale podrażniona przez promienie światła, z tworzeniem impulsów, które wchodzą do nerwu wzrokowego w mózgu. W przypadku niedowidzenia, to podrażnienie jest nieobecne, dlatego żadna informacja nie dostaje się do mózgu i osoba nie widzi nic tym okiem, nawet jeśli jest w okularach.
Oko ma inną ważną właściwość - zakwaterowanie. Jest to zdolność do zmiany krzywizny soczewki, dzięki czemu oko może wyraźnie widzieć obiekty w różnych odległościach od niego. Dzieje się tak w wyniku skurczu pewnego mięśnia oka i giętkości soczewki. Dzieci, a zwłaszcza dzieci w wieku szkolnym, często mają skurcz mieszkania i objawiają się nagłym pogorszeniem widzenia na odległość i zachowaniem dobrego widzenia w pobliżu. Dziecko pragnie sprowadzić przedmiot na oczy. Może to wynikać z nieprzestrzegania zasad higieny widzenia, z dystonią wegetatywno-naczyniową, ze zwiększoną pobudliwością nerwową. Warunek ten nazywany jest również fałszywą krótkowzrocznością, ponieważ po leczeniu objaw ten znika. Ale jeśli nie będzie leczona, może rozwinąć się prawdziwa krótkowzroczność.
http://7gy.ru/rebenok/detskie-bolezni-simptomy-lechenie/glaza/177-narushenija-zrenija-u-detej.html