Co to jest związek chemiczny, taki jak chloramfenikol? Instrukcje dotyczące stosowania leków na podstawie tej substancji zostaną przedstawione poniżej. Opowiemy ci również o tym, jakie właściwości ma to narzędzie, jaką ma nazwę handlową, z czego jest przepisane itp.
Jakie są właściwości substancji chemicznej, takiej jak chloramfenikol? Instrukcje użytkowania informują, że jest jasnym przedstawicielem grupy amfenikolu antybiotyków. Jego lewoskrętny izomer ma największe właściwości antybakteryjne.
Wymieniony związek jest bezwonnym i bezbarwnym kryształem. Jest słabo rozpuszczalny w wodzie, ale jest dobrze rozpuszczalny w glikolu propylenowym, pirydynie, glikolu etylenowym i etanolu. Substancja ta jest stosowana jako antybiotyk nie tylko w medycynie, ale także w hodowli zwierząt.
Pod jaką nazwą można uzyskać w aptece chloramfenikol? Nazwa handlowa tego narzędzia brzmi jak „Lewomitsetin”.
Rozważany składnik został po raz pierwszy zsyntetyzowany w 1940 r. Ze Streptomyces wenezuelae. Dziś ten antybiotyk otrzymuje się ze styrenu za pomocą 10-etapowej syntezy.
Rozpatrywany lek jest dość skuteczny. Jest jednak bardzo toksyczny i często powoduje działania niepożądane.
Leki zawierające chloramfenikol (nazwa handlowa została przedstawiona powyżej) są dostępne w postaci maści, kropli, roztworu do podawania domięśniowego i dożylnego, a także tabletek i kapsułek.
Jak działa chloramfenikol? Instrukcje użytkowania informują, że narzędzie to jest w stanie zakłócać procesy syntezy białek bakteryjnych poprzez hamowanie enzymu, takiego jak transferaza diokso-peptydylowa. Należy powiedzieć, że chloramfenikol ma wyraźne działanie bakteriostatyczne. Jest aktywny w paciorkowcach, głównych wirusach, bakteriach Gram-ujemnych i gronkowcach. Charakterystyczną cechą tego antybiotyku jest fakt, że wpływa on niekorzystnie na szczepy odporne na sulfanilamid, penicylinę i streptomycynę. Jeśli chodzi o tolerancję, rozwija się bardzo powoli w kierunku rozważanego leku.
Czy wchłaniany jest chloramfenikol? Instrukcje użytkowania informują, że przyjmowany doustnie lek jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie chloramfenikolu osiągane jest po trzech godzinach, a jego biodostępność wynosi 90%.
Około połowa leku wiąże się z białkami osocza.
Chloramfenikol jest metabolizowany w wątrobie i wydalany przez nerki w ciągu trzech godzin, a także wraz z żółcią i kałem. Należy również zauważyć, że związek ten ulega hydrolizie w jelicie, co powoduje powstawanie nieaktywnych metabolitów.
Przy miejscowym podaniu leku lub jego spożyciu w worku spojówkowym ma on niewielki stopień wchłaniania ogólnoustrojowego. Ale jednocześnie antybiotyk tworzy wystarczającą koncentrację na powierzchni skóry lub wilgoci oka, aby przyczynić się do działania bakteriostatycznego.
Jaki jest cel przepisywanych kapsułek lub tabletek „Lewomitsetin”? Chloramfenikol doustny stosuje się w leczeniu duru brzusznego, paratyfusów, salmonellozy w postaci uogólnionej, różnych riketsjoz, brucelozy, tularemii, czerwonki, ropni mózgu i zakażeń meningokokowych.
Ponadto narzędzie to jest często przepisywane pacjentom z chlamydią, jaglicą, ropnym zakażeniem rany, zapaleniem otrzewnej, erlichiozą, pachwinowym chłoniakiem, różnymi infekcjami żółci i dróg moczowych, jersiniozą.
Jakie zewnętrzne choroby leczy chloramfenikol? Maść przepisywana na rany, zakaźne choroby skóry, czyraki, oparzenia, owrzodzenia troficzne i odleżyny. Jest również stosowany do pęknięć brodawek sutkowych u matek karmiących.
Krople chloramfenikolu są wkraplane do worka spojówkowego w celu leczenia zapalenia rogówki, zakażeń bakteryjnych oczu, zapalenia powiek, zapalenia spojówek, zapalenia twardówki, zapalenia rogówki i spojówki oraz zapalenia nadtwardówki.
Nie zaleca się przepisywania leków, w tym chloramfenikolu:
w dzieciństwie (do jednego miesiąca), z chorobami krwi, zmianami grzybiczymi na skórze, łuszczycą i egzemą, osobami z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej i chorobami wątroby, matkami karmiącymi i kobietami w ciąży, z alergią na substancję lub inne antybiotyki należący do tej grupy.
Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku chorób naczyniowych i serca, a także w przypadku skłonności do reakcji alergicznych.
Jak wspomniano powyżej, środki oparte na tej substancji stosuje się domięśniowo, dożylnie, miejscowo, doustnie i spojówkowo.
Schemat leczenia i czas jego trwania zależą od postaci leczniczej leku i choroby. Są one ustalane indywidualnie przez lekarza prowadzącego.
Tabletki „Lewomitsetynę” należy przyjmować 30 minut przed posiłkiem lub godzinę później.
W przypadku wstrzyknięcia dożylnego lub domięśniowego, a także podawania doustnego, dorosłym pacjentom przepisuje się 2 g aktywnego składnika na dzień (podzielony na 4 części).
Maksymalna dawka tego leku na dzień wynosi 4 g. Przy takiej ilości leku konieczne jest monitorowanie nerek i parametrów krwi.
Dzieci przepisują ten lek w zależności od masy ciała:
do 3 lat - 10-15 mg na kg, 3-8 lat - 15-20 mg na kg, powyżej 8 lat - 20-30 mg na kg.
Częstość stosowania roztworu lub tabletek u dzieci jest taka sama jak u dorosłych.
Czas trwania leczenia tym antybiotykiem wynosi 7-11 dni. Maksymalny czas trwania terapii wynosi 2 tygodnie.
Stosowany miejscowo jest nakładany na dotknięte obszary kilka razy dziennie, przy użyciu serwetek z gazy. W razie potrzeby narzędzie można nałożyć razem z opatrunkiem okluzyjnym. W tym przypadku opatrunki wykonuje się raz na 3 dni, aż rana jest czysta i długotrwała.
Jeśli chodzi o krople, są one stosowane w postaci roztworu 0,25 i 1% w połączeniu z innymi lekami.
Używanie omawianego leku może spowodować:
swędzenie i podrażnienie (w przypadku stosowania miejscowego), agranulocytoza, małopłytkowość, niedokrwistość aplastyczna, leukopenia, dysbakterioza, majaczenie, zapalenie nerwu, różne omamy, bóle głowy, splątanie, depresja, hipohemoglobinemia, retikulocytopenia, obrzęk naczynioruchowy; zwiększone wzdęcia, biegunka, podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej, wymioty, niestrawność, zakażenia grzybicze, zapalenie skóry, zmniejszona ostrość słuchu i wzroku, zaburzenia percepcji smaku.
Dzieci w wieku poniżej 12 miesięcy mogą zapaść w układ sercowo-naczyniowy.
Synonimy omawianego remedium to: „Levovinisol”, „Sintomitsin”, „Levomycetin”, „Levomitsetin Actitab”, Levomycetin Sodium succinate, „Levomitsetin-LekT”, Levomycetinum alcohol solution, Sodium Chloramfenicol Sterile, Synthomycetin-Sterine, Synthetic Levomycetinum
Należy również zauważyć, że w aptekach można spotkać analogi tego leku: „lewometyl”, „lewomekol” (chloramfenikol + dioksometylotetrahydropirymidyna), „lewocyna” (sulfadimetoksyna + dioksometylotetrahydropirymidyna + chloramfenikol + trimekain).
Jeśli chodzi o cenę, przedmiotowy antybiotyk nie jest zbyt wysoki. Dowolną formę leku można kupić za 40-90 rubli.
Pomimo dużej liczby skutków ubocznych, a także toksyczności produktów zawierających chloramfenikol, są one stosowane bardzo często. Większość pacjentów przyciąga niski koszt leku, a także różnorodność jego postaci dawkowania.
Zdaniem ekspertów taki antybiotyk jest często przepisywany do stosowania miejscowego w celu wyeliminowania trądziku i innych wysypek na skórze.
Gdy synonimy tego środka są niedostępne, stosuje się analog, taki jak „Levomekol” (chloramfenikol + dioksometylotetrahydropirymidyna). Jednak robią to tylko po konsultacji z lekarzem.
Wizja jest jednym z najważniejszych narządów zmysłów, bez których pełna znajomość otaczającego świata i adaptacja w nim stają się niezwykle trudnym zadaniem. Organ widzenia - oko - jest bardzo wrażliwy, zarówno przed uderzeniem mechanicznym, jak i pod względem możliwości penetracji mikroorganizmów. Bardzo często bakteryjne choroby okulistyczne występują w dzieciństwie, kiedy brudne ręce rzadko stają się dobrym powodem, aby nie drapać oczu, jeśli chcesz, ale problemy występują także u dorosłych. Jako leczenie miejscowe najczęściej stosuje się krople z zapalenia, a jeśli mówimy o aktywności mikroorganizmów, konieczne są antybiotyki. Krople Lewomycetyna - powszechny i niedrogi lek, szeroko stosowany w praktyce okulistycznej. Oferujemy zapoznanie się ze wszystkimi aspektami jego użytkowania.
Lek jest jednoskładnikowy, jego działanie opiera się na możliwościach roztworu chloramfenikolu. Krople są produkowane w stężeniu 0,25%, co jest bezpieczną dawką dla tak wrażliwego narządu jak oko. Krople należą do grupy antybiotyków, która określa zakres ich stosowania. Dostępne w fiolkach 5 lub 10 ml, pakowane w pojedyncze pudełka kartonowe.
Aktywny składnik powoduje wyraźne działanie bakteriostatyczne. Działanie opiera się na hamowaniu procesów syntezy białek mikroorganizmów, z którymi kontaktuje się lek, co powoduje ich śmierć. Gram-dodatnie i ujemne drobnoustroje są wrażliwe na działanie substancji, jak również ich skuteczność wobec bakterii, które reagują na działanie penicyliny. Dużym plusem kropli jest to, że odporność na nie rozwija się niezwykle powoli, a to z kolei powoduje wysoką skuteczność aplikacji. Najprostsze i Pseudomonas aeruginosa nie są podatne na działanie tego leku, więc wyznaczenie innych środków jest konieczne do ich zwalczania.
Składniki kompozycji nie wnikają do krystalicznego oka, ich wysokie stężenie obserwuje się w tęczówce, ciele szklistym i rogówce.
Głównym celem opisanego leku jest zastosowanie w okulistyce do zwalczania mikroorganizmów, które mogą wywoływać różne choroby oczu. Przydziel skład po dostarczeniu następujących diagnoz:
zapalenie zewnętrznej błony ocznej (zapalenie spojówek o charakterze bakteryjnym); zapalenie rogówki (zapalenie rogówki); grupa chorób związanych z zapaleniem powiek (zapalenie powiek, pobudzane przez różne mikroorganizmy). stosuje się krople, w tym i kiedy jęczmień; krople można przepisać w leczeniu innych mikroorganizmów, ale tylko w przypadku, gdy inne stosowane leki nie przyniosły oczekiwanego efektu.
Standardowy schemat leczenia opisany w instrukcji wskazuje na potrzebę wkroplenia jednej kropli do chorego oka 3-4 razy dziennie, ale lekarz może wprowadzić pewne zmiany. Jeśli pacjent korzysta z narzędzia do woli, bez otrzymania recepty od lekarza, wniosek nie powinien trwać dłużej niż trzy dni, aw przypadku wizyty u okulisty maksymalny czas trwania terapii nie powinien przekraczać dwóch tygodni.
Procedura wkraplania powinna być następująca:
musisz najpierw dokładnie umyć ręce i wytrzeć je czystym ręcznikiem; butelka z kroplami do potrząśnięcia; jeśli istnieją soczewki kontaktowe, należy je usunąć; głowa lekko odchylona do tyłu, a dolna powieka delikatnie pociąga lekko w dół, kierując wzrok; butelka jest umieszczana otwartym końcem w dół i powoduje wkraplanie przez lekkie naciśnięcie kropli na palcach; Aby zapobiec wyciekowi środka, zamknij oko natychmiast po wkropleniu oczu i przyciśnij palec do wewnętrznego kącika oka przez około minutę.
Soczewki można zwrócić na miejsce w ciągu pół godziny po wkropleniu. Jeśli to konieczne, po upływie tego czasu możesz zastosować inne przepisane krople.
Lewomycetyna jest skutecznym antybiotykiem, ale jej stosowanie nie zawsze jest możliwe. Tak więc ze względu na aktywność leku nie jest stosowany u noworodków i podczas laktacji.
Następujące sytuacje są uważane za przeciwwskazania:
dowolna forma upośledzenia czynności wątroby lub nerek; odchylenia w procesie tworzenia krwi; porfiria; choroby skóry (takie jak egzema, łuszczyca lub zakażenia grzybicze skóry).
Standardowym przeciwwskazaniem jest zwiększona wrażliwość pacjenta na którykolwiek ze składników kompozycji ze względu na możliwość rozwoju złożonej reakcji alergicznej. Biorąc pod uwagę fakt, że lek wpływa na narząd wzroku, pacjenci pracujący na potencjalnie niebezpiecznych maszynach lub prowadzących samochody powinni brać je ze szczególną ostrożnością i, jeśli to możliwe, zminimalizować udział w takich odpowiedzialnych działaniach.
W większości przypadków nie ma trudności z tolerancją tego leku u ludzi, zwłaszcza jeśli przestrzegane są wszystkie instrukcje. Mogą wystąpić skutki uboczne, ale tylko przy jednoczesnym wykorzystaniu środków hamujących funkcjonowanie krwi lub podczas przechodzenia radioterapii.
Może wystąpić niewielka reakcja na części samego narządu: lekkie swędzenie, zaczerwienienie lub lekkie pieczenie. Jeśli takie objawy staną się trwałe, stosowanie leku zostanie anulowane.
W reakcji na przedawkowanie leku może powstać wizualne upośledzenie odwracalnej natury. Ponadto, aby uniknąć negatywnych konsekwencji, nie zaleca się stosowania antybiotyku dłużej niż okres zalecany przez lekarza.
Lek może być stosowany u dzieci w wieku powyżej sześciu miesięcy, ale ze szczególną ostrożnością. Zazwyczaj dla dzieci używa się innych leków, łagodniejszy efekt, ale zdarza się, że są nieskuteczne. W tym przypadku i uciekaj się do użycia chloramfenikolu jako ostateczności.
Stosowanie antybiotyku, nawet pomimo tego, że jest miejscowe, jest zabronione podczas noszenia niemowlęcia. Jeśli istnieje pilna potrzeba użycia chloramfenikolu podczas karmienia piersią dziecka, lekarz porusza kwestię przerwania karmienia.
Lewomitsetin - niedrogi lek, którego szukanie zwykle nie powoduje żadnych trudności. Przydatność w doborze analogów występuje, gdy aktywny składnik kropli nie jest odpowiedni dla pacjenta. W związku z tym można przepisać inne antybiotyki okulistyczne na zapalenie spojówek i inne choroby oczu:
Normaks - środek bakteriobójczy o szerokim spektrum działania, może być również stosowany do zapalenia uszu; Albucidum jest dostępnym antybiotykiem, który jest dostępny w kilku stężeniach dla bardziej lub mniej wyraźnego efektu; Oftakviks - krople przeciw zapaleniu spojówek pochodzenia bakteryjnego; Krople do oczu Tobrex (mogą być stosowane u dzieci w każdym wieku, w tym dzieci); Floksal spada (lek występuje również w postaci maści, aby rozwiązać podobne problemy) itp.
Zaleca się, aby polegać na wyznaczeniu lekarza prowadzącego i nie stosować samodzielnie wybranych analogów.
Okres przechowywania leku określony przez producenta - 2 lata od daty produkcji. Po otwarciu zaleca się używanie go przez miesiąc, przechowywanie w temperaturze do 12 stopni w miejscu dobrze zabezpieczonym przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Biorąc pod uwagę te wymagania, pacjenci wolą trzymać butelkę w lodówce. Warto zauważyć, że po użyciu kropli ważne jest, aby sprawdzić, czy nakrętka jest szczelnie zamknięta.
Ilya: Mam zapalenie spojówek więcej niż raz, problem jest bardzo nieprzyjemny. Cały czas oszczędzali tylko Levomycetin - niedrogie, skuteczne narzędzie, przez cały czas nie powstało uzależnienie.
Rita: Jeśli chodzi o mnie, ten lek jest zbyt aktywny, dziecko z pewnością by go nie kapało. Użyliśmy Tobrex w przypadku zapalenia, chociaż jest kilka razy droższy, ale jest bezpieczniejszy dla dziecka.
Milana: lekarstwo jako lekarstwo. To pomaga i dobrze, czego jeszcze od niego zażądać, aby poradzić sobie z jego zadaniem, ile to nie kosztuje, tanie nie znaczy źle.
Ira: To pierwsze lekarstwo, które lekarz doradził mi w sprawie zapalenia rogówki, ale to nie zadziałało dla mnie, a szkoda. Leczenie zostało opóźnione, a pieniądze trzeba było wydać więcej.
http://lechi-glaz.ru/kapli-hloramfenikol-instrukciya-po-primeneniyu/Chloramfenikol jest antybiotykiem o szerokim działaniu, stosowanym do miejscowego leczenia chorób narządów wzroku. Jest aktywny przeciwko bakteriom Gram-dodatnim i Gram-ujemnym, riketsji i mykoplazm. Jest stosowany w zapobieganiu i leczeniu zakaźnych chorób oczu wywołanych przez mikroorganizmy wrażliwe na chloramfenikol.
Głównym składnikiem aktywnym leku jest chloramfenikol. Kwas borowy i oczyszczona woda są stosowane jako składniki pomocnicze. Chloramfenikol (krople do oczu, roztwór 0,25%) jest dostępny w plastikowych lub szklanych fiolkach o pojemności 5 lub 10 ml.
Chloramfenikol ma działanie bakteriostatyczne. Przerywa syntezę białek w rybosomach. Lek jest aktywny wobec mikroorganizmów Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, na przykład gronkowców, paciorkowców, gonokoków, chlamydii i E. coli.
Po wkropleniu do worka spojówkowego lek jest wchłaniany do jamy gałki ocznej i dobrze przenika do cieczy wodnistej. Jest częściowo wchłaniany i może mieć działanie ogólnoustrojowe.
Krople do oczu chloramfenikolu stosuje się w leczeniu takich chorób oczu:
Krople do oczu chloramfenikolu należy wkraplać do worka spojówkowego 1-2 krople od 4 do 12 razy na dobę.
Lek nie jest zalecany do stosowania w obecności takich przeciwwskazań:
Podczas stosowania kropli do oczu z chloramfenikolem mogą wystąpić miejscowe reakcje alergiczne w postaci zaczerwienienia spojówek i skóry powiek, świądu i obrzęku.
Dane dotyczące przedawkowania kropli do oczu chloramfenikolu nie są dostępne.
W przypadku jednoczesnego stosowania chloramfenikolu z penicylinami obserwuje się linkomycynę, erytromycynę, fenytoinę, fenobarbital, cefalosporyny i spadek działania obu leków.
Zaleca się ostrożne stosowanie kropli do oczu chloramfenikolu u dzieci i pacjentów cierpiących na łuszczycę, egzemę i grzybice. W ciąży i podczas karmienia piersią należy rozważyć stosunek korzyści do potencjalnych działań niepożądanych. Lek jest przepisywany ostrożnie pacjentom, którzy wcześniej otrzymywali radioterapię lub leczenie lekami cytotoksycznymi.
Krople do oczu chloramfenikolu należy przechowywać w ciemnym miejscu w temperaturze powietrza od 8 do 15 ° C. Ich data ważności - 2 bramki od momentu produkcji. Po otwarciu zawartość butelki należy zużyć w ciągu 1 miesiąca, po czym zaleca się usunięcie butelki.
http://mosglaz.ru/blog/item/1956-khloramfenikol.htmlSyntetyczny antybiotyk identyczny z naturalnym - produkt mikroorganizmu Streptomyces wenezuelae.
Biały lub biały z lekko żółtawo-zielonym odcieniem, krystaliczny proszek, gorzki smak. Słabo rozpuszczalny w wodzie, lekko w etanolu, rozpuszczalny w octanie etylu, praktycznie nierozpuszczalny w chloroformie.
Hamuje peptydylotransferazę i zakłóca syntezę białek w komórce bakteryjnej. Gdy spożycie jest szybko wchłaniane z przewodu pokarmowego, Cmax w osoczu krwi osiąga się po 2-3 godzinach, stężenie terapeutyczne utrzymuje się przez 4–5 godzin, a biodostępność wynosi 75–90%. Wiązanie z białkami osocza wynosi 50–60%. Wnika w narządy i płyny ustrojowe, przechodzi przez BBB i barierę łożyskową, znajduje się w mleku matki. W cieczy stężenie jest 2 razy mniejsze niż w osoczu. Główna ilość ulega biotransformacji w wątrobie; utworzone koniugaty i około 10% niezmienionego chloramfenikolu są wydalane przez nerki, częściowo z żółcią i kałem. W jelicie pod wpływem bakterii jelitowych ulega hydrolizie, tworząc nieaktywne metabolity.
Gdy wkroplenie do worka spojówkowego tworzy wystarczające stężenia antybakteryjne w cieczy wodnistej oka, częściowo wchodzi do krążenia ogólnego.
Jest skuteczny przeciwko wielu Gram-dodatnim ziarniakom (gronkowcom, paciorkowcom, pneumokokom, enterokokom), ziarniakom Gram-ujemnym (gonokokom i meningokokom), bakteriom (bakterie jelitowe i hemofilne, salmonella, shigella, klebsiella, serraci, iersinia, ce, irs, iersy, cocrenia, salmonella, shigella, klebsiell, nekrofilia, nekrocyty). niektóre główne wirusy (patogeny jaglicy, psittacosis, pachwinowa choroba Hodgkina itp.); wpływa na szczepy tolerujące penicylinę, streptomycynę, sulfonamidy. Słabo aktywny wobec bakterii kwasoodpornych, Pseudomonas aeruginosa, clostridia i pierwotniaków. Odporność mikroorganizmów rozwija się stosunkowo powoli. Ze względu na poważne skutki uboczne stosuje się go z nieskutecznością innych leków chemioterapeutycznych.
Do stosowania ogólnoustrojowego (pozajelitowo i doustnie): dur brzuszny, gorączka paratyfusowa, salmonelloza (postacie uogólnione), bruceloza, riketsje (w tym tyfus, gorączka plamista Gór Skalistych, gorączka Qu), tularemia, czerwonka, ropień mózgu, choroba meningokokowa, choroba refluksowa meningokokowa, jaglica, pachwinowy węzeł chłonny, chlamydia, jersinioza, erlichioza, infekcje dróg moczowych, ropne zakażenie rany, ropne zapalenie otrzewnej, infekcje dróg żółciowych.
Do użytku zewnętrznego: zakażenia bakteryjne skóry, w tym wędzonki, rany, zakażone oparzenia, odleżyny, owrzodzenia troficzne, pęknięcia brodawek sutkowych u matek karmiących.
Krople do oczu, mimika: infekcje bakteryjne oka, w tym zapalenie spojówek, zapalenie rogówki, zapalenie rogówki i spojówek, zapalenie powiek, zapalenie nadtwardówki, zapalenie twardówki.
Nadwrażliwość, choroby narządów krwiotwórczych, ostra porfiria przerywana, wyraźne zaburzenia czynności nerek i wątroby, niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, łuszczyca, egzema, choroby grzybicze skóry, okres noworodkowy (do 4 tygodni) i wczesne dzieciństwo.
Choroby układu sercowo-naczyniowego, tendencja do chorób alergicznych.
W czasie ciąży możliwe jest, że oczekiwany efekt terapii przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu (nie przeprowadzono odpowiednich i ściśle kontrolowanych badań dotyczących stosowania w okresie ciąży, należy wziąć pod uwagę zdolność chloramfenikolu do przejścia przez łożysko).
Kategoria działania na płód FDA - C.
Po połknięciu kobiety karmiące piersią dostają się do mleka matki i mogą powodować poważne reakcje niepożądane u dzieci karmionych piersią. W przypadku stosowania miejscowego możliwe jest wchłanianie ogólnoustrojowe. W związku z tym kobiety karmiące powinny zaprzestać karmienia piersią lub stosowania leku.
Ze strony przewodu pokarmowego: niestrawność, nudności, wymioty, biegunka, podrażnienie błon śluzowych jamy ustnej i gardła, dysbakterioza.
Od układu sercowo-naczyniowego i krwi (hematopoeza, hemostaza): leukopenia, małopłytkowość, retikulocytopenia, hipohemoglobinemia, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna.
Z układu nerwowego i narządów zmysłów: zaburzenia psychomotoryczne, depresja, zaburzenia świadomości, majaczenie, zapalenie nerwu wzrokowego, omamy wzrokowe i słuchowe, zaburzenia smaku, zmniejszona ostrość słuchu i wzroku, ból głowy.
Reakcje alergiczne: wysypka skórna, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy.
Inne: zapalenie skóry, wtórne zakażenie grzybicze, zapaść sercowo-naczyniowa (u dzieci poniżej 1 roku).
Po zastosowaniu na skórę i spojówki: miejscowe reakcje alergiczne.
Cyklinina wzmacnia neuro-, ristomycynę - hematotoksyczność. Fenobarbital przyspiesza biotransformację, zmniejsza stężenie i czas trwania efektu. Metabolizm tolbutamidu, chlorpropamidu, pochodnych oksykoumariny hamuje (zwiększa właściwości hipoglikemiczne i przeciwzakrzepowe). Erytromycyna, oleandomycyna, nystatyna, leworyna zwiększają aktywność przeciwbakteryjną, sole benzylopenicyliny - redukują. Niezgodne z cytostatykami, sulfonamidami, pochodnymi pirazolonu, difeniny, barbituranów, alkoholu.
Objawy: „szary zespół” (zespół sercowo-naczyniowy) u wcześniaków i noworodków leczonych dużymi dawkami (przyczyną rozwoju jest akumulacja chloramfenikolu z powodu niedojrzałości enzymów wątrobowych i jego bezpośredniego działania toksycznego na mięsień sercowy) - niebiesko-szary kolor skóry, niska temperatura ciała, nieregularny oddech, brak reakcji, niewydolność sercowo-naczyniowa (śmiertelność sięga 40%).
Leczenie: hemosorpcja, leczenie objawowe.
V / m, w / w, wewnątrz, lokalnie, spojówkowo.
W trakcie leczenia konieczne jest regularne monitorowanie wzorca krwi obwodowej.
Podczas leczenia pęknięć brodawek u matek karmiących piersią nie jest konieczne zaprzestanie karmienia piersią noworodków.
http://www.rlsnet.ru/mnn_index_id_831.htmInstrukcje użytkowania:
Chloramfenikol jest lekiem o właściwościach antybakteryjnych. Jest przeznaczony do leczenia różnych chorób zakaźnych. Chloramfenikol jest szeroko stosowany w praktyce pediatrycznej i okulistyce.
Chloramfenikol jest lekiem przeciwbakteryjnym o szerokim spektrum działania. Skutecznie działa na różne drobnoustroje Gram-ujemne i Gram-dodatnie, w tym patogeny, czerwonka, dur brzuszny i infekcje meningokokowe. W stężeniu terapeutycznym lek ma działanie bakteriostatyczne.
Zgodnie z instrukcją chloramfenikol stosuje się w leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych, których czynnikami sprawczymi są krętki, brucella, riketsja, chlamydia i bakterie hemofilne. W odniesieniu do bakterii kwasoodpornych pierwotniaki, Clostridia, Bacillus Pseudomonas Chloramfenikol jest słabo aktywny.
Odporność drobnoustrojów na ten lek rozwija się dość powoli. W przypadku leczenia chloramfenikolem oporność krzyżowa na inne środki przeciwbakteryjne zwykle nie rozwija się.
Zgodnie z instrukcją chloramfenikol jest spożywany dobrze i szybko wchłaniany. Wnika dobrze do płynu mózgowo-rdzeniowego i mleka matki.
Gdy krople do oczu chloramfenikolu są stosowane w okulistyce, stężenie terapeutyczne leku powstaje w rogówce, tęczówce i ciele szklistym. Jednak lek nie przenika do wnętrza soczewki.
Ten lek jest dostępny w postaci tabletek zawierających 0,25 i 0,5 g substancji czynnej.
Do stosowania miejscowego w praktyce okulistycznej chloramfenikol stosuje się w postaci kropli do oczu o zawartości substancji czynnej 1 ml - 2,5 mg (0,25%).
Chloramfenikol do wstrzykiwań jest dostępny w postaci proszku, pakowany w sterylne fiolki 0,5 i 1,0 g.
Ten lek jest również dostępny pod innymi nazwami handlowymi: Levomitsetin, Levovinisol. Sintomitsin i in. Synonimy chloramfenikolu mają dokładnie takie wskazania i przeciwwskazania, jak sam chloramfenikol.
Chloramfenikol jest stosowany do leczenia:
• Uogólnione formy salmonellozy;
Zgodnie z instrukcjami chloramfenikol może być również stosowany w leczeniu innych chorób zakaźnych, pod warunkiem, że są one powodowane przez wrażliwe na nie mikroorganizmy. Może być również stosowany z nieskutecznością innych środków przeciwbakteryjnych, a także jeśli ich stosowanie u konkretnego pacjenta jest niemożliwe z powodu indywidualnej nadwrażliwości.
W okulistyce chloramfenikol jest stosowany do leczenia:
• Niektóre choroby skóry (zakażenia grzybicze, łuszczyca, egzema);
• Hamowanie powstawania krwi.
Zgodnie z instrukcjami chloramfenikol jest przeciwwskazany dla kobiet w ciąży, karmiących matek. Nie używaj tego leku do leczenia noworodków, ponieważ w nich może powodować rozwój „szarego zespołu”, objawiającego się nudnościami, wzdęciami, hipotermią, szaroniebieską skórą z powodu postępującej sinicy, zaburzeń oddechowych i objawów niewydolności sercowo-naczyniowej.
Lek przyjmuje się doustnie na pół godziny przed posiłkami. Dorośli zwykle otrzymują 0,25 - 0,5 g na recepcję co sześć godzin. W leczeniu bardzo poważnych zakażeń chloramfenikol podaje się cztery razy dziennie, po jednym gramie każdy. W takim przypadku konieczne jest dokładne monitorowanie czynności nerek, wątroby i krwi.
Dawkowanie chloramfenikolu dla dzieci oblicza się na podstawie wieku dziecka i masy ciała.
Czas trwania leczenia chloramfenikolem wynosi 7-10 dni. Jeśli to konieczne i pod warunkiem, że pacjent jest dobrze tolerowany przez pacjenta, kurs może zostać przedłużony do 14 dni.
W okulistyce krople do oczu z chloramfenikolem są stosowane do wkraplania, grzebiąc dwie krople w worku spojówkowym od 3 do 5 razy dziennie. Zabieg przeprowadza się w ciągu jednego do dwóch tygodni.
Zastosowanie chloramfenikolu może prowadzić do rozwoju różnych działań niepożądanych:
• Zmniejszona ostrość wzroku i słuch;
• omamy wzrokowe i słuchowe;
Pojawienie się działań niepożądanych wymaga odstawienia leku. Synonimy chloramfenikolu mają podobne skutki uboczne.
Chloramfenikolu nie należy stosować w leczeniu ostrych chorób układu oddechowego, bólów gardła i jakichkolwiek procesów zakaźnych zachodzących w łagodnej postaci. Nie używaj tego leku również w celach profilaktycznych.
Z dużą ostrożnością należy przepisywać chloramfenikol pacjentom, którzy wcześniej otrzymywali radioterapię lub leczenie lekami cytotoksycznymi.
Podczas leczenia chloramfenikolem spożycie napojów alkoholowych jest niedopuszczalne, ponieważ może to prowadzić do rozwoju reakcji podobnej do disulfiramu (nudności, wymioty, przekrwienie skóry, kaszel odruchowy, tachykardia, zespół drgawkowy).
W procesie leczenia chloramfenikolem konieczne jest regularne monitorowanie wzorca krwi obwodowej.
Nie należy jednocześnie stosować chloramfenikolu z lekami cytotoksycznymi, pośrednimi antykoagulantami i barbituranami.
Chloramfenikol jest wydawany z aptek bez recepty. Okres trwałości tabletek wynosi trzy lata, proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań wynosi cztery lata, krople do oczu to dwa lata, ale otwartą fiolkę można przechowywać nie dłużej niż miesiąc.
Informacje o leku są uogólnione, podane w celach informacyjnych i nie zastępują oficjalnych instrukcji. Samoleczenie jest niebezpieczne dla zdrowia!
Według wielu naukowców kompleksy witaminowe są praktycznie bezużyteczne dla ludzi.
Podczas kichania nasze ciało całkowicie przestaje działać. Nawet serce się zatrzymuje.
Kiedy kochankowie się całują, każdy z nich traci 6,4 kalorii na minutę, ale jednocześnie wymienia prawie 300 rodzajów różnych bakterii.
Próchnica jest najczęstszą chorobą zakaźną na świecie, z którą nawet grypa nie może konkurować.
Istnieją bardzo ciekawe syndromy medyczne, na przykład obsesyjne spożywanie przedmiotów. W żołądku jednego pacjenta cierpiącego na tę manię znaleziono 2500 obcych przedmiotów.
Lek na kaszel „Terpinkod” jest jednym z najlepiej sprzedających się leków, wcale nie ze względu na swoje właściwości lecznicze.
Kiedyś ziewanie wzbogaca organizm w tlen. Jednak ta opinia została obalona. Naukowcy udowodnili, że ziewając osoba chłodzi mózg i poprawia jego wydajność.
Ludzkie kości są cztery razy silniejsze niż beton.
Pierwszy wibrator został wynaleziony w XIX wieku. Pracował na silniku parowym i był przeznaczony do leczenia histerii u kobiet.
Oprócz ludzi, tylko jedno żywe stworzenie na Ziemi - psy - cierpi na zapalenie gruczołu krokowego. To naprawdę nasi lojalni przyjaciele.
Wiele leków początkowo sprzedawano jako leki. Heroina, na przykład, była pierwotnie sprzedawana jako lekarstwo na kaszel dla niemowląt. Kokaina była zalecana przez lekarzy jako środek znieczulający i jako środek zwiększający wytrzymałość.
Alergia w samych Stanach Zjednoczonych wydaje ponad 500 milionów dolarów rocznie. Czy nadal wierzysz, że znajdziesz sposób na pokonanie alergii?
Jeśli wątroba przestanie działać, śmierć nastąpi w ciągu 24 godzin.
Każdy ma nie tylko unikalne odciski palców, ale także język.
Wątroba jest najcięższym narządem w naszym ciele. Jego średnia waga wynosi 1,5 kg.
Termin „choroby zawodowe” jednoczy choroby, które osoba najprawdopodobniej osiągnie w pracy. A jeśli ze szkodliwymi przemysłami i usługami.
http://www.neboleem.net/hloramfenikol.phpInstrukcje użytkowania:
Chloramfenikol jest lekiem o działaniu antybakteryjnym i bakteriostatycznym.
Postacie dawkowania Chloramfenikol:
Składniki 1 tabletka:
Skład 1 ml kropli do oczu:
Substancja czynna w składzie 1 kapsułki: chloramfenikol - 0,25 g.
Substancja czynna w składzie proszku (w oparciu o 1 butelkę): sól sodowa chloramfenikolu - 0,5 lub 1 g.
Skład 1 g mazidła:
Skład 1 czopek:
Zmiany skórne związane z czynnikami bakteryjnymi:
Stosowany w okulistyce do leczenia infekcji.
Choroby i stany, w których chloramfenikol jest stosowany ostrożnie:
Tabletki i kapsułki są przyjmowane 30 minut przed posiłkiem. Pacjenci z nudnościami lub kneblowaniem powinni być przyjmowani 1 godzinę po posiłku. Dzienna dawka - 2-4 g, podzielona na 4 dawki.
Dzienna (pojedyncza) dawka dla dzieci poniżej 3 lat jest określana na podstawie obliczenia 0,01–0,015 g na 1 kg masy ciała; w wieku 3–8 lat - 0,15–0,2 g na 1 dawkę; dzieci w wieku 8 lat - 0,6–1,2 g dziennie.
Czas trwania leczenia wynosi 7–10 dni, przy normalnej tolerancji leku można go zwiększyć do 14 dni.
Roztwór mazidła i alkoholu stosuje się zewnętrznie do obróbki powierzchni skóry. Częstotliwość stosowania - 2-3 razy dziennie. Przy stosowaniu opatrunku okluzyjnego mazidło stosuje się 1 raz w ciągu 1-4 dni.
Terapia jest kontynuowana aż do całkowitego oczyszczenia powierzchni rany.
Krople są używane spojrzeniowo. Częstotliwość użycia - kilka razy dziennie przez 7 dni.
Czopki podaje się dopochwowo w pozycji leżącej. Dzienna dawka - 2-3 czopki dziennie. Czas trwania leczenia wynosi 8–10 dni.
Lek może być stosowany u dziewcząt w okresie dojrzewania 1-2 czopki dziennie.
Schemat dawkowania określa się indywidualnie, w zależności od ciężkości i rodzaju choroby.
W okresie długotrwałej terapii lekami w postaci pozajelitowej i doustnej konieczne jest przeprowadzenie testów w celu monitorowania stanu krwi.
Stosowanie mazidła do leczenia pęknięć brodawek u matek karmiących nie wymaga przerwania karmienia piersią.
W przypadku chorób zakaźnych chloramfenikol stosuje się tylko w przypadkach, w których pacjent znalazł oporność na inne leki przeciwbakteryjne, ponieważ w trakcie podawania leku mogą wystąpić ciężkie reakcje toksyczne.
Ponieważ aktywny składnik leku łatwo przenika do mleka matki, u dzieci karmionych piersią mogą wystąpić poważne działania niepożądane. Zaleca się skonsultowanie z lekarzem czasowego zawieszenia laktacji w okresie leczenia.
Wpływ chloramfenikolu na leki / substancje o łącznym zastosowaniu:
Wpływ leków / substancji na chloramfenikol w leczeniu skojarzonym:
Ustalono niezgodność farmakologiczną między chloramfenikolem i cytostatykami, sulfonamidami, glukozą, pochodnymi pirazolonu i alkoholem.
W przypadku jednoczesnego stosowania z pochodnymi oksykumaryny może rozwinąć się hipoglikemia.
Połączenie chloramfenikolu i difeniny nie jest zalecane z powodu nieprzewidywalnych zmian w ich farmakodynamice.
Analogami chloramfenikolu są Chlorocide G, Lewamycyna, Actitab, Levinisisol, Lewomycetyna-DIA, Detreomycyna, Lewomycetin-AKOS, Chlorsin, Sintomitsin, Lewomycetin-BHFZ, Berlisetin.
Tabletki, kapsułki, przechowywane w temperaturze do 25 ° C, proszek, mazidło - od 15 do 25 ° C, roztwór alkoholu i krople do oczu - od 8 do 15 ° C Chronić przed dziećmi.
Recepta.
Znalazłeś błąd w tekście? Wybierz go i naciśnij Ctrl + Enter.
http://spravka03.net/hloramfenikol.htmlOpis na dzień 11 czerwca 2015 r
Chloramfenikol jest najbardziej znanym przedstawicielem grupy antybiotyków amfenikolowych. Właściwości antybakteryjne są najbardziej widoczne w jego lewostronnym izomerze.
Substancja jest gorzkim kryształem bez koloru i zapachu. Narzędzie jest słabo rozpuszczalne w wodzie, rozpuszczalne w pirydynie, glikolu propylenowym, etanolu, glikolu etylenowym. Jest stosowany jako antybiotyk o szerokim spektrum działania w hodowli zwierząt, medycynie i medycynie weterynaryjnej. Racemiczna postać leku nazywana jest syntomycyną. Nazwa handlowa chloramfenikolu to lewomycetyna.
Substancja została po raz pierwszy zsyntetyzowana w ciągu 40 lat XX wieku ze Streptomyces wenezuelae. Teraz antybiotyk jest wytwarzany przez 10-etapową syntezę ze styrenu. Jest dość skuteczny, ale toksyczny i często powoduje reakcje uboczne. Preparaty zawierające tę substancję są wytwarzane w postaci maści, p-ra do podawania dożylnego i domięśniowego, roztworu alkoholu, kapsułek lub tabletek.
Antybakteryjny, bakteriostatyczny.
Mechanizm działania tej substancji opiera się na jej zdolności do zakłócania procesów syntezy białek mikroorganizmów poprzez hamowanie enzymu transferazy dioksopeptydylowej. Chloramfenikol ma działanie bakteriostatyczne, jest aktywny w gronkowcach, paciorkowcach i bakteriach Gram-ujemnych (Neisseria gonorrhoeae, Escherichia coli, Salmonella spp., Rickettsia spp., Neisseria meningitidis, Haemophilus influenzae, Shigella spp., Ae. duże wirusy. Charakterystyczną cechą antybiotyku jest to, że działa on na szczepy odporne na penicylinę, sulfonamid i streptomycynę. Tolerancja na lek rozwija się powoli.
Po spożyciu szybko wchłania się przez przewód pokarmowy, osiąga maksymalne stężenie w ciągu 2-3 godzin, biodostępność środków do 90%. Około połowa substancji wiąże się z białkami osocza.
Chloramfenikol ulega reakcjom metabolicznym w wątrobie. W ciągu 1,5-3 godzin lek. lekarstwo jest eliminowane przez nerki, z kałem i żółcią. Substancja ulega także hydrolizie w jelicie, tworząc nieaktywne metabolity.
Środek stosowany miejscowo lub w worku spojówkowym ma niski stopień wchłaniania ogólnoustrojowego.
Jednak antybiotyk wytwarza wystarczające stężenie wilgoci w oku lub na powierzchni skóry, aby wywołać działanie bakteriostatyczne.
Substancja w postaci tabletek i kapsułek jest stosowana w leczeniu duru brzusznego, salmonellozy w postaci uogólnionej, gorączki paratyfusowej, brucelozy, różnych riketsji, tularemii, ropni mózgu, czerwonki, zakażeń meningokokowych.
Narzędzie to stosuje się do jaglicy, chlamydii, erlichiozy, ropnych zakażeń ran, zapalenia otrzewnej, różnych zakażeń dróg moczowych i dróg żółciowych, pachwinowych limfogranuloma, yersiniozy.
Do użytku zewnętrznego, lek jest przepisywany na zakaźne choroby skóry: oparzenia, rany, owrzodzenia troficzne, wężówki, odleżyny, do leczenia pęknięć brodawek sutkowych u matek karmiących.
Lek jest wkraplany do worka spojówkowego w celu leczenia zakażeń bakteryjnych oczu, zapalenia rogówki, zapalenia spojówek, zapalenia powiek, zapalenia twardówki, zapalenia nadtwardówki, zapalenia rogówki i spojówki.
Narkotyków zawierających tę substancję nie można przepisać:
Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku chorób serca i naczyń krwionośnych podatnych na alergie.
Przyjmowanie leku może spowodować:
Małe dzieci w wieku poniżej 12 miesięcy mogą doświadczyć zapaści sercowo-naczyniowej.
Narzędzie stosuje się dożylnie, domięśniowo, doustnie, miejscowo, spojówkowo.
Schemat leczenia i czas trwania zależy od choroby i postaci dawkowania, ustalane indywidualnie przez lekarza prowadzącego.
Tabletki są przyjmowane 30 minut przed posiłkiem lub godzinę po.
W przypadku podawania domięśniowego, dożylnego i doustnego dorosłym przepisuje się 2 gramy substancji czynnej na dzień, podzielone na 3-4 dawki po 250-500 mg. Maksymalna dawka dzienna - 4 gramy może być przepisana przez lekarza prowadzącego. Konieczne jest monitorowanie czynności krwi i nerek.
Wielość przyjęć jest taka sama jak dla dorosłych.
Czas trwania leczenia antybiotykami wynosi zazwyczaj od jednego tygodnia do 10 dni. Maksymalnie - 14 dni.
Po zastosowaniu miejscowym roztwór chloramfenikolu o stężeniu 5% lub 10% nanosi się na dotknięte obszary serwetkami z gazy kilka razy dziennie. Lek można nakładać opatrunkiem okluzyjnym, w którym opatrunki wykonuje się co 3-4 dni (trzymać nie dłużej niż pięć dni), aż rana zacznie się napinać i usuwać.
Substancja spojówkowa jest stosowana w postaci 1% lub 0,25% p-s, w połączeniu z innymi lekami.
W przypadku przedawkowania najprawdopodobniej wystąpi zespół sercowo-naczyniowy, zwłaszcza u noworodków.
Objawy: obniżona temperatura ciała, zdezorientowany oddech, niewydolność sercowo-naczyniowa, brak reakcji na bodźce zewnętrzne. Prawdopodobieństwo śmierci u dzieci sięga 40%.
W trakcie leczenia przepisywana jest hemosorpcja, która eliminuje niepożądane objawy.
Stosowanie leków z klindamycyną, erytromycyną, linkomycyną zwiększa skuteczność obu leków.
Gdy chloramfenikol łączy się ze środkami hipoglikemicznymi, działanie tego ostatniego wzrasta, stężenie leków hipoglikemizujących we krwi wzrasta ze względu na spowolnienie ich metabolizmu w tkankach wątroby.
Połączone leki, które hamują aktywność szpiku kostnego, a ten antybiotyk prowadzi do zwiększonego działania leków, które wpływają na szpik kostny.
Lek zmniejsza skuteczność antybiotyków wielu penicylin.
Połączenie leku z fenobarbitalem, warfaryną i fenytoiną prowadzi do spowolnienia metabolizmu obu leków i zwiększenia czasu ich usuwania z organizmu.
W zależności od postaci dawkowania leku wymagane są różne warunki przechowywania. Z reguły narzędzie jest przechowywane w suchym, chłodnym i niedostępnym miejscu dla małych dzieci.
Roztwór alkoholu jest przechowywany przez 1 rok.
2 lata - krople do oczu i spray do stosowania miejscowego.
5 lat - tabletki i kapsułki.
Podczas leczenia pacjentów poddawanych uprzednio radioterapii lub kursowi cytostatyków należy zachować ostrożność.
Podczas stosowania tej substancji w praktyce pediatrycznej należy również zachować ostrożność. Lek jest przepisywany dzieciom od jednego miesiąca, schemat dawkowania - zgodnie z zaleceniami opisanymi powyżej.
Jeśli przebieg leczenia trwa dłużej niż tydzień, zaleca się systematyczne monitorowanie obrazu krwi obwodowej.
Lepiej nie przepisywać narzędzia dla noworodków i wcześniaków.
Nie zaleca się łączenia tej substancji z alkoholem. Może to prowadzić do rozwoju reakcji podobnej do disulfiramu (tachykardia, zaczerwienienie skóry, wymioty, nudności, kaszel, skurcze).
Preparaty na bazie chloramfenikolu zmniejszają skuteczność erytromycyny, linkomycyny, klindamycyny, penicyliny i jej pochodnych.
Lek nie powinien być przepisywany kobietom w ciąży i karmiącym.
Synonimy chloramfenikolu: Levovinisol, Levomitsetin, Levomycetin Sodium Sukcynat, Alkohol Roztwór Lewomycetyny, Levomycetin-AKOS, Sód Chloramfenikol Sodu, Bursztynian Bursztynian, Sukcynicetin-LekT, Levomitsetin Aktibitin sodu Bursztynian, Bursztynian Lycomycetin-LekT
Istnieją również analogi produktów zawierających dodatkowe składniki czynne: lewomekol, lewometylo (dioksometylotetrahydropirymidyna + chloramfenikol); Lewocyna (dioksometylotetrahydropirymidyna + sulfadimetoksyna + trymekaina + chloramfenikol).
Pomimo większego prawdopodobieństwa wystąpienia działań niepożądanych i toksyczności preparatów zawierających ten składnik, jest on stosowany dość często. Wiele osób lubi niski koszt funduszy i różne formy dawkowania. Antybiotyk jest najczęściej stosowany miejscowo, aby pozbyć się wysypek i trądziku. Ogólnie rzecz biorąc, lek ma dobrą reputację.
Koszt tabletek Lewomycetyna 500 mg to około 30 rubli za 10 sztuk.
Cena roztworu alkoholu chloramfenikolu do użytku zewnętrznego, 3% - około 65 rubli za butelkę, o pojemności 25 ml.
http://medside.ru/hloramfenikol