Witam ponownie, drodzy czytelnicy i czytelnicy! Wcześniej osoby cierpiące na krótkowzroczność i nadwzroczność były zakazane w wielu sportach i fizykoterapii, ponieważ uważano, że te choroby okulistyczne są niezgodne z wysiłkiem fizycznym. Ale co dzisiaj?
Większość okulistów zgadza się, że zajęcia sportowe są skutecznym sposobem zapobiegania rozwojowi i postępowi patologii. Krótkowzroczność i sport nie są koncepcjami wykluczającymi się wzajemnie, ponieważ w procesie aktywności fizycznej trenowany jest mięsień rzęskowy, który odpowiada za mechanizmy akomodacyjne i zapewnia wzmocnienie naczyń wzroku.
Zobaczmy, jakie sporty są pokazane i przeciwwskazane u pacjentów z krótkowzrocznością.
Krótkowzroczność jest poważnym zaburzeniem widzenia, dlatego sport powinien odbywać się z najwyższą starannością o taką dolegliwość. Jednocześnie delikatne obciążenia pozwalają nie tylko na poprawę ciała, ale także na wzmocnienie mięśnia rzęskowego, a także błony twardówki narządów wzroku, co jest bardzo ważne w tej patologii okulistycznej.
Istnieją pewne niuanse, w których niektóre rodzaje ćwiczeń fizycznych i fizycznych nie są zalecane dla pacjentów z krótkowzrocznością, ponieważ mogą powodować zarówno pozytywne zmiany w ciele, jak i negatywne, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji dla wzroku. Jeśli stopień krótkowzroczności jest średni lub wysoki, a choroba postępuje, konieczne jest porzucenie takich sportów:
Ponadto osoby z umiarkowanym lub wysokim stopniem krótkowzroczności nie mogą uprawiać sportów jeździeckich, wiosłowania, strzelania, hokeja i piłki nożnej.
Przy wysokim stopniu krótkowzroczności gimnastyka jest bezwzględnie przeciwwskazana. Chodzi o:
Ten rodzaj ćwiczeń w krótkowzroczności może spowodować poważny cios w układ wzrokowy, aż do całkowitej utraty wzroku.
Pamiętaj! Cykliczne ćwiczenia o dużej intensywności, w trakcie wykonywania, których częstość tętna przekracza 180 uderzeń na minutę, mogą wywołać procesy niedokrwienne w oczach, a to jest obarczone negatywnymi konsekwencjami. Pod tym względem ćwiczenia o wysokiej intensywności są ściśle przeciwwskazane w krótkowzroczności.
Ze słabym stopniem krótkowzroczności można wykonywać niemal każdą aktywność fizyczną, najważniejsze jest omówienie tego punktu wcześniej z okulistą prowadzącym, ponieważ ciało każdej osoby wymaga indywidualnego podejścia. Przy wysokim i umiarkowanym stopniu patologii zaleca się zwrócenie uwagi na:
Te sporty nie tylko zaszkodzą narządom wzroku, ale także mają korzystny wpływ na układ wzrokowy.
Możliwe jest również, że taki rodzaj aktywności sportowej jest przeciwwskazany u osoby z krótkowzrocznością. Jak radzić sobie z tą sytuacją? Doskonałą alternatywą jest siłownia, w której można trenować w specjalnych sekcjach gimnastycznych z umiarkowanymi obciążeniami.
Przy łagodnej do umiarkowanej krótkowzroczności korzystna będzie siatkówka, koszykówka i tenis stołowy. Listę dopuszczalnego wysiłku fizycznego można uzupełnić chodząc i pływając w basenie.
Wszystkie te rodzaje kultury fizycznej zwiększają akomodacyjną zdolność narządów wzroku, zapewniają trening mięśni oka i, co najważniejsze, zapobiegają postępowi zmian patologicznych w strukturze oka.
Pomimo przeciwwskazań do wychowania fizycznego z wysokim stopniem krótkowzroczności, pacjent skorzysta z codziennego wykonywania fizjoterapii, która składa się z różnych ćwiczeń, które pozwalają trenować wewnętrzne i zewnętrzne mięśnie oczu. Oto kilka ćwiczeń, na które należy zwrócić uwagę:
Film opowiada o tym, co dzieje się z mechanizmem widzenia u osoby krótkowzrocznej. Ponadto, jeśli choroba postępuje, zwiększa się wielkość gałki ocznej. Wierzę, że dzięki wychowaniu fizycznemu i wysiłkowi fizycznemu można pozbyć się patologii. Tylko Ty powinieneś być ostrożny i stosować technikę zalecaną przez lekarza.
Ze względu na brak aktywności ruchowej, krążenie krwi pogarsza się, co powoduje zastój krwi w organizmie, co ma bezpośredni wpływ na funkcje wzrokowe. Dlatego krótkowzroczność nie może całkowicie wyeliminować aktywności fizycznej. Przed rozpoczęciem uprawiania sportu należy skonsultować się z okulistą i postępować zgodnie z jego instrukcjami, aby nie zaszkodzić narządom wzroku.
Zostaw swoje komentarze na temat ćwiczeń, które wykonałeś, aby wyleczyć patologię. Dla nas każda informacja jest cenna!
Życzę dobrego zdrowia i jasnego widoku! Z poważaniem, Olga Morozova!
http://dvaglaza.ru/blizorukost/kakim-sportom-mozhno-zanimatsya-pri-miopii.htmlZaplanuj:
Wprowadzenie
W ciągu ostatnich dziesięcioleci liczba osób cierpiących na krótkowzroczność znacznie wzrosła. Ludzie w okularach stały się integralnym znakiem współczesnego życia: około 1 miliarda ludzi na świecie nosi okulary. Krótkowzroczność jest wrodzona głównie u młodych. Tak więc, według różnych autorów, krótkowzroczność u dzieci w wieku szkolnym wynosi od 2,3 do 16,2% lub więcej. Dla studentów wyższych odsetek ten jest jeszcze wyższy. I choć czynnik dziedziczny jest dość znaczący w rozwoju krótkowzroczności, nie zawsze jest decydujący.
Krótkowzroczność, krótkowzroczność (z greckiego „myo” - mrużenie oczu i „opsis” - wzrok, wzrok), jest jedną z wad refrakcji oka, w wyniku której ludzie, którzy cierpią na nie, źle widzą odległe obiekty. Krótkowzroczność najczęściej rozwija się w latach szkolnych, a także podczas studiów w szkołach średnich i wyższych, i wiąże się głównie z długoterminową pracą wizualną z bliskiej odległości (czytanie, pisanie, rysowanie), zwłaszcza w przypadku niewłaściwego oświetlenia i złych warunków higienicznych. Wraz z wprowadzeniem informatyki w szkołach i rozpowszechnieniem komputerów osobistych sytuacja stała się jeszcze poważniejsza.
Jeśli czas nie podejmie działania, wówczas krótkowzroczność postępuje, co może prowadzić do poważnych nieodwracalnych zmian w oku i znacznej utraty wzroku. W rezultacie - do częściowej lub całkowitej niepełnosprawności.
Rozwój krótkowzroczności przyczynia się również do osłabienia mięśni oczu. Ten niedobór można skorygować za pomocą specjalnie opracowanych kompleksów ćwiczeń fizycznych mających na celu wzmocnienie mięśni. W rezultacie proces progresji krótkowzroczności jest często zatrzymywany lub spowalniany. Ograniczenie aktywności fizycznej osób cierpiących na krótkowzroczność, jak ostatnio zalecono, jest obecnie uznawane za błędne. Jednak nadmierne ćwiczenia mogą niekorzystnie wpływać na zdrowie ludzi krótkowzrocznych.
Pierwsza wzmianka o krótkowzroczności występuje u Arystotelesa (384–322 lata. BC. E.). Zauważył, że ze słabością oczu mrużąc oczy, zbliżają się do niego, co chcą zobaczyć. W Arystotelesie słowo „myopes” pojawia się po raz pierwszy, co oznacza: mrugać oczami, z których pochodzi współczesne określenie „krótkowzroczność”.
Krótkowzroczność
Krótkowzroczność (krótkowzroczność) jest silnym załamaniem, więc napięcie akomodacji w takich oczach nie może poprawić obrazów odległych obiektów, a myopale słabo widzą w oddali i dobrze - z bliskiej odległości.
Przyjmuje się przydzielić trzy stopnie krótkowzroczności: słaby - do 3,0 dioptrii, średni - 6,0 dioptrii, wysoki - powyżej 6,0 dioptrii.
Zgodnie z przebiegiem klinicznym krótkowzroczność nie jest postępująca i postępująca.
Postęp krótkowzroczności może przebiegać powoli i kończyć się zakończeniem wzrostu organizmu. Czasami krótkowzroczność postępuje w sposób ciągły. osiąga wysokie stopnie (do 30,0-40,0 dioptrii.), towarzyszy szereg powikłań i znaczne zmniejszenie widzenia. Taka krótkowzroczność nazywa się chorobą złośliwą krótkowzroczną. Nie progresywna krótkowzroczność to błąd refrakcji. Klinicznie objawia się zmniejszeniem widzenia na odległość, jest dobrze skorygowany i nie wymaga leczenia. Korzystnie i chwilowo postępująca krótkowzroczność. Ciągle postępująca krótkowzroczność jest zawsze poważną chorobą, która jest główną przyczyną niepełnosprawności. związane z patologią narządu wzroku.
Obraz kliniczny krótkowzroczności jest związany z obecnością pierwotnej słabości akomodacji, przeciążeniem zbieżności i rozciąganiem tylnego odcinka oka, które występuje po zatrzymaniu wzrostu oka.
Mięsień akomodacyjny w krótkowzrocznych oczach jest słabo rozwinięty, ale ponieważ nie jest wymagany przy patrzeniu na blisko rozmieszczone obiekty, zwykle nie ma objawów klinicznych, ale według danych przyczynia się do kompensacyjnego rozciągania gałki ocznej i wzrostu krótkowzroczności.
Nierównowaga słabego zakwaterowania ze znacznym napięciem konwergencji może prowadzić do skurczu mięśni rzęskowych, rozwoju fałszywej krótkowzroczności, która ostatecznie zamienia się w prawdę. Przy krótkowzroczności powyżej 6,0 dptr, stałe napięcie zbieżności, ze względu na bliskie położenie dalszego jasnego punktu widzenia, jest dużym obciążeniem dla wewnętrznych mięśni odbytnicy, powodując zmęczenie wzroku - osłabienie mięśni.
Rozciąganie tylnego odcinka gałki ocznej prowadzi do zmian anatomicznych i fizjologicznych. Szczególnie ostro, naruszenia w błonach naczyniowych i siatkówkowych wpływają na funkcję widzenia. Konsekwencją tych zaburzeń są typowe zmiany dna oka dla krótkowzroczności.
Przyczyny krótkowzroczności
W rozwoju krótkowzroczności należy wziąć pod uwagę następujące czynniki.
1. Genetyczne, oczywiście, wielkie znaczenie, ponieważ krótkowzroczni rodzice często mają krótkowzroczne dzieci. Jest to szczególnie widoczne w dużych grupach ludności. Tak więc w Europie liczba miopów wśród studentów sięga 15%, aw Japonii - 85%.
2. Niekorzystne warunki środowiskowe, zwłaszcza po długotrwałym użytkowaniu z bliskiej odległości. Jest to krótkowzroczność zawodowa i szkolna, szczególnie łatwo powstająca, gdy rozwój organizmu nie jest zakończony.
3. Pierwotne osłabienie akomodacji, prowadzące do kompensacyjnego rozciągnięcia gałki ocznej.
4. Niezrównoważone napięcie akomodacji i zbieżności, powodujące skurcz akomodacji i rozwój fałszywej, a następnie prawdziwej krótkowzroczności.
Na obecnym poziomie rozwoju okulistyki nie ma jednej, wystarczająco uzasadnionej naukowej koncepcji rozwoju krótkowzroczności. Udział powyższych czynników należy uznać za dość prawdopodobny, ale nie ma przekonujących dowodów na dominującą wartość któregokolwiek z nich. Najwyraźniej różne typy krótkowzroczności mają różne pochodzenie, a ich rozwój jest spowodowany jednym z czynników lub ma złożoną genezę.
Leczenie krótkowzroczności
W okresie wzrostu organizmu krótkowzroczność postępuje częściej, dlatego należy szczególnie ostrożnie leczyć ją w dzieciństwie i okresie dojrzewania. Obowiązkowa racjonalna korekta, eliminacja skurczów mięśnia rzęskowego i zjawiska astenopii. Zalecane specjalne ćwiczenia do treningu mięśni rzęskowych.
W przypadku wysoce skomplikowanej krótkowzroczności dodatkowo pokazywany jest ogólny tryb łagodny: wyklucza się naprężenia fizyczne (podnoszenie ciężarów, skoki itp.) I przeciążenia wzrokowe. Przepisywanie leczenia naprawczego i terapii specjalnej.
Wychowanie fizyczne i sport z krótkowzrocznością
Krótkowzroczność u dzieci w wieku szkolnym często wiąże się z chorobami takimi jak reumatyzm, krzywica, przewlekłe zapalenie migdałków, naruszenie układu mięśniowo-szkieletowego i inne choroby. Przy określaniu grupy medycznej dla kultury fizycznej dla dzieci z krótkowzrocznością, ostrość wzroku, refrakcja i dno są brane pod uwagę.
Wyniki ostatnich badań, zwłaszcza dotyczących mechanizmów powstawania krótkowzroczności, umożliwiły ponowną ocenę możliwości kultury fizycznej z tą wadą wizualną.
Ograniczenie aktywności fizycznej osób cierpiących na krótkowzroczność, jak zalecono ostatnio, uważa się za nieprawidłowe. Pokazano ważną rolę kultury fizycznej w zapobieganiu krótkowzroczności i zapobieganiu jej rozwojowi, ponieważ wysiłek fizyczny przyczynia się zarówno do ogólnego wzmocnienia ciała, jak i wzmocnienia jego funkcji, a także do poprawy skuteczności mięśnia rzęskowego i wzmocnienia skorupy twardówki oka.
Naukowcy odkryli, że dziewczęta w wieku 15-17 lat, które mają umiarkowaną krótkowzroczność, znacznie ustępują swoim rówieśnikom pod względem sprawności fizycznej. Mają znaczący spadek przepływu krwi w naczyniach oka i osłabienie zdolności akomodacyjnej. Cykliczne ćwiczenia fizyczne (bieganie, pływanie, jazda na nartach) o umiarkowanej intensywności (puls 100-140 uderzeń / min) mają korzystny wpływ na hemodynamikę i zdolność akomodacyjną oka, powodując reaktywny wzrost przepływu krwi w oku po pewnym czasie po wysiłku i poprawie rzęsek mięśni. Po wykonaniu cyklicznych ćwiczeń o znacznej intensywności (puls 180 uderzeń / min.), Oprócz ćwiczeń na aparacie gimnastycznym, skakaniu za pomocą liny, ćwiczeniach akrobatycznych, znacznym niedokrwieniu oczu utrzymuje się przez długi czas i pogorszeniu działania mięśnia rzęskowego. Testowanie metody wychowania fizycznego dzieci z umiarkowaną krótkowzrocznością, biorąc pod uwagę powyższe efekty ćwiczeń fizycznych, pokazało, że zastosowanie tej techniki pomaga zapobiec postępowi krótkowzroczności. Rok później w grupie eksperymentalnej refrakcja zmniejszyła się w 37,2% przypadków, pozostała na tym samym poziomie 53,5% i wzrosła w 9,3%, podczas gdy w grupie kontrolnej zaobserwowano to w 2,4; Odpowiednio 7,4 i 90,2%.
Badania naukowców pozwoliły ustalić, że zmniejszenie ogólnej aktywności ruchowej uczniów ze zwiększonym obciążeniem wzrokowym może przyczynić się do rozwoju krótkowzroczności. Ćwiczenia fizyczne o ogólnym charakterze rozwojowym w połączeniu ze specjalnymi ćwiczeniami dla mięśnia rzęskowego mają pozytywny wpływ na funkcję oka krótkowzrocznego. Na podstawie wyników badań opracowano metodę ćwiczeń fizjoterapeutycznych dla uczniów i studentów z krótkowzrocznością i wykazano jej skuteczność, gdy zastosowano ją w pakiecie środków zapobiegających krótkowzroczności i jej postępowi. Yu.I. Kurpan uzasadnił metodę wychowania fizycznego uczniów cierpiących na krótkowzroczność.
Osobliwością wychowania fizycznego uczniów i studentów, przyczyniającą się do zapobiegania krótkowzroczności i jej postępowi, jest to, że oprócz ogólnych ćwiczeń rozwojowych, w ćwiczeniach uwzględniono specjalne ćwiczenia, które poprawiają ukrwienie tkanek oka i aktywność mięśni oczu, głównie mięśni rzęskowych.
Wychowanie fizyczne dla uczniów z krótkowzrocznością
Wiodące miejsce w systemie wychowania fizycznego uczniów szkół średnich zajmuje lekcja kultury fizycznej.
Obowiązkowe zajęcia z wychowania fizycznego dla uczniów prowadzone są w trzech grupach: podstawowej, przygotowawczej i specjalnej.
Głównej grupie nie wolno uczniom z ostrością wzroku bez korekcji poniżej 0,5 na lepiej widzącym oku, z załamaniem hipermetropicznym lub krótkowzrocznym więcej niż 3 dioptrii.
W grupie przygotowawczej trening sportowy i zawody są wykluczone. Uczniowie z nadwzrocznością i krótkowzrocznością powyżej 6,0 dioptrii, niezależnie od ostrości wzroku, nie mogą studiować w tej grupie.
Uczniowie z nadwzrocznością i krótkowzrocznością ponad 6,0 dioptrii, niezależnie od ostrości wzroku, a także przewlekłych i zwyrodnieniowych chorób oczu, studiują w specjalnej grupie dla indywidualnego programu.
Wyboru uczniów w każdej z tych grup zgodnie ze stanem narządu wzroku dokonuje się zgodnie z instrukcjami podanymi w poniższej tabeli (Tabela 1 w Dodatku 2).
Dla uczniów cierpiących na krótkowzroczność i włączonych do specjalnej grupy opracowano specjalne ćwiczenia, takie jak ćwiczenia fizjoterapeutyczne.
Jak wspomniano powyżej, znaczna część uczniów cierpi na krótkowzroczność. Wraz z przejściem do szkoły średniej istnieje tendencja do jej rozwoju. Jest to spowodowane, oczywiście, dużym obciążeniem wzrokowym, niewystarczającą aktywnością ruchową, naruszeniem wymogów higienicznych dotyczących pracy i życia.
Uczniowie z niskim stopniem krótkowzroczności znajdują się w grupie głównej i mogą angażować się w kulturę fizyczną. Przydatne gry sportowe. Stałe przełączanie widzenia podczas gry w siatkówkę, koszykówkę, tenisa z bliska iz tyłu przyczynia się do zwiększenia zakwaterowania i zapobiegania progresji krótkowzroczności.
W obecności umiarkowanej krótkowzroczności uczniowie wchodzą w skład przygotowawczej grupy medycznej. Zaleca się wprowadzenie pewnych ograniczeń w wymaganiach programu: wykluczyć skoki z wysokości większej niż 1,5 metra, ćwiczenia wymagające dużego wysiłku fizycznego. Stopień napięcia nerwowo-mięśniowego i całkowite obciążenie podczas treningu fizycznego powinny być nieco niższe niż u uczniów z głównej grupy medycznej.
Dla uczniów w przygotowawczej grupie medycznej, wraz z sesjami treningowymi, konieczne jest również zapewnienie niezależnych badań, w tym specjalnych ćwiczeń dla mięśni oczu lub ćwiczeń fizykoterapii.
Studenci z wysokim stopniem krótkowzroczności (6,0 dioptrii i więcej) powinni być zaangażowani w kulturę fizyczną tylko w specjalnej grupie medycznej. Stosuje się następujące formy wychowania fizycznego:
a) zajęcia obowiązkowe i fakultatywne;
b) samokształcenie, w tym poranne ćwiczenia higieniczne i hartowanie ciała, ćwiczenia zwiększające wytrzymałość ogólną i wytrzymałość, a także trening mięśni rzęskowych. Ponadto możesz polecić i zajęcia z fizykoterapii.
Ćwiczenia fizyczne i sport są podstawowymi środkami promocji zdrowia i utrzymania dobrych wyników w każdym wieku, ale dla osób cierpiących na choroby narządu wzroku konieczne są specjalne ćwiczenia.
Rozwój krótkowzroczności przyczynia się również do osłabienia mięśni oczu. Ten niedobór można skorygować za pomocą specjalnie opracowanych kompleksów ćwiczeń fizycznych mających na celu wzmocnienie mięśni. W rezultacie proces progresji krótkowzroczności jest często zatrzymywany lub spowalniany. Ponieważ u dzieci z wysokim stopniem krótkowzroczności występuje naruszenie postawy, osłabienie aparatu mięśniowo-więzadłowego oraz nawyk nadmiernego przechylania głowy i tułowia podczas czytania i pisania, zaleca się stosowanie ćwiczeń korekcyjnych i oddechowych. Ograniczenie aktywności fizycznej osób cierpiących na krótkowzroczność, jak ostatnio zalecono, jest obecnie uznawane za błędne. Jednak nadmierne ćwiczenia mogą niekorzystnie wpływać na zdrowie ludzi krótkowzrocznych. Dodatek 1 zawiera specjalne ćwiczenia fizyczne, które należy wykonać, aby zapobiec pojawieniu się i postępowi krótkowzroczności wzmocnienia mięśni oczu co najmniej 3-4 razy w tygodniu.
Istnieją również ogólne ćwiczenia rozwojowe, które można łączyć z ruchami oczu:
Podczas wykonywania tych ćwiczeń nie obracaj głowy, powoli wykonuj ruchy oczami.
Wychowanie fizyczne ze słabym stopniem krótkowzroczności
Jak już wspomniano, osoby z łagodną krótkowzrocznością mogą korzystać z różnych środków wychowania fizycznego i sportu. Jedynymi wyjątkami są te, dla których możliwe są uderzenia w głowę, ostre wstrząsy całego organizmu i ogólne duże i długotrwałe stresy. Należą do nich boks, zapasy, skok w dal, wysokość, nurkowanie i skoki narciarskie, a także hokej i rugby.
Osoby z krótkowzrocznością słabego stopnia muszą codziennie wykonywać specjalne ćwiczenia mające na celu wzmocnienie mięśni, które przyczyniają się do poprawy widzenia. Powinien być zawarty we wszystkich kompleksach ćwiczeń „znak na szkle” do treningu mięśni rzęskowych. Zalecany zestaw codziennych ćwiczeń:
Kultura fizyczna o umiarkowanym stopniu krótkowzroczności (od 3 do 6 dioptrii)
Zakres wychowania fizycznego i sportu, które można polecić osobom z umiarkowaną krótkowzrocznością, jest zawężony w porównaniu z osobami z łagodną krótkowzrocznością. Mogą uprawiać niektóre dyscypliny sportowe tylko wtedy, gdy nie rozwija się krótkowzroczność - bieganie średnio- i długodystansowe, spacery sportowe, pływanie, żeglarstwo, gimnastyka rytmiczna, gimnastyka w programie III - II kategorie sportowe, wyścigi narciarskie. Wniosek o możliwości uprawiania nawet wymienionych sportów powinien być dokonany przez okulistę.
Ważne jest, aby pamiętać, że należy unikać ćwiczeń z ostrymi ruchami głowy. Dlatego tułów do przodu jest lepiej wykonywać w pozycji siedzącej na podłodze. Ćwiczenia dla osób z łagodną krótkowzrocznością mogą być w pełni wykorzystane przez osoby z umiarkowaną krótkowzrocznością. Jednak całkowite obciążenie każdego z nich musi się dostosować, zmieniając początkową pozycję, ułatwiając lub komplikując ćwiczenie, zmniejszając lub zwiększając amplitudę ruchów w zależności od stanu zdrowia.
Wychowanie fizyczne uczniów jest ograniczane jako narząd wzrokowy.
Kultura fizyczna o wysokim stopniu krótkowzroczności (ponad 6 dioptrii)
Osoby o wysokim stopniu krótkowzroczności nie są sportami zalecanymi, ale zaleca się wykonywanie codziennych porannych ćwiczeń higienicznych przez okres 8-10 minut. z włączeniem do kompleksu specjalnych ćwiczeń do treningu zewnętrznych i wewnętrznych mięśni oczu. Ludzie z niepożądanymi ćwiczeniami krótkowzrocznymi, takimi jak skoki i zsiadania, skoki przez muszle, salta i głowy, ćwiczenia na górnych listwach ściany gimnastycznej, skoki z mostu i ćwiczenia wymagające długiego wysiłku wzroku (długotrwałe strzelanie).
Gimnastyka terapeutyczna do 10 minut. a pauza w ćwiczeniach fizycznych musi być wykonywana codziennie przy średnim obciążeniu.
Osobom z krótkowzrocznością powyżej 8 dioptrii z korekcją wzroku i bez patologicznych zmian w oku pokazano tylko ćwiczenia z fizykoterapii, które należy wykonywać codziennie. Kompleks gimnastyki terapeutycznej powinien zawierać 10–12 ogólnych ćwiczeń rozwojowych, oddechowych i korekcyjnych wykonywanych w wolnym tempie, bez gwałtownych ruchów ciała i niewielkim obciążeniem. Zaleca się także chodzenie w średnim tempie.
Krótkowzroczność pojawia się i postępuje najczęściej w przypadkach, gdy dzieci i dorośli zakłócają normalną pracę wzrokową, czytają przez wiele godzin, zwłaszcza gdy leżą, w słabym świetle lub w poruszających się pojazdach, i nie wykonują zalecanych ćwiczeń oczu lub nie stosują przeciwwskazań sport, przekraczający dopuszczalny poziom aktywności fizycznej. (Patrz tabela przeciwwskazań - Załącznik 3)
Jako uzupełnienie tematu, Załącznik 4 oferuje przypomnienie dla uczniów szkół podstawowych na temat zapobiegania zmęczeniu wzroku i krótkowzroczności (autorem metody jest ES Avetisov).
Referencje:
Główne przeciwwskazania do uprawiania sportu przez osoby z krótkowzrocznością.
Wielu wierzy, że krótkowzroczność nie koliduje ze sportem, ale są głęboko w błędzie. Podobnie jak w przypadku innych złożonych chorób, z krótkowzrocznością, szczególną uwagę należy zwrócić na podejście do wyboru sportu i dozwolonych obciążeń.
W przypadku pacjentów z krótkowzrocznością konieczne jest prawidłowe rozpoznanie przeciwwskazań. Lekarze powinni monitorować stan narządu wzroku. Sport może mieć dobry wpływ na stan oczu w krótkowzroczności i przyczyniać się do jego stabilizacji, ale może również mieć zły wpływ na oczy i oślepiać. Zależy to od stopnia krótkowzroczności, a także od struktury wybranych obciążeń sportowych i sportowych.
Krótkowzroczność (krótkowzroczność, od greckiego „myo” - mrużenie oczu i „opsis” - spojrzenie) - zmiana okrągłego kształtu oka na owal, dzięki czemu załamuje się załamanie światła wewnątrz, a promienie światła przechodzące przez gałkę oczną skupiają się przed siatkówką, i nie na tym. Dlatego przedmioty, które są daleko, krótkowzroczni ludzie widzą niejasne. Jednocześnie komórki siatkówki zlokalizowane w strefie maksymalnej wrażliwości na światło są rozcieńczane i rozciągane. Jest to główny powód, dla którego lekarze wprowadzają zakaz zajęć związanych ze skokami, uderzaniem, wysiłkiem i możliwością urazu głowy - ze względu na wysokie ryzyko pęknięcia lub odwarstwienia siatkówki.
Na przykład dalekowzroczność oka nie jest wydłużona, ale spłaszczona, a siatkówka nie jest rozciągnięta tak krytycznie, jak w przypadku krótkowzroczności. Dlatego dalekowzroczni ludzie uprawiający sport prawie zawsze otrzymują zielone światło, przynajmniej przez okulistów.
Jednak sama diagnoza krótkowzroczności nie jest ostatecznym werdyktem, który kładzie kres sportowi. Po pierwsze, jest wrodzona i nabyta. Drugi jest oczywiście bardziej niebezpieczny.
Po drugie, stopień krótkowzroczności ma znaczenie. Oficjalnie wyróżnione:
Do 3 dioptrii z reguły nie ma ograniczeń w wysiłku fizycznym. Z 5 dioptrii - lekarze są ostrożni, aby dawać tolerancję sportowi, nawet przy braku zmian zwyrodnieniowych w dnie. W tym przypadku początkujący sportowcy będą musieli zapomnieć o podnoszeniu ciężarów, boksie, wszelkiego rodzaju zapasach, akrobacji i gimnastyce. Ponad 6 dioptrii - maksymalne ograniczenia, niezależnie od kategorii sportowych i osiągnięć.
Po trzecie, ta gradacja jest bardzo warunkowa, ponieważ można mieć postępującą krótkowzroczność z widzeniem -1 (gdy wzrasta o jeden lub więcej dioptrii w ciągu roku). Wtedy lekarz nadal dobrze zastanawia się, jakie wnioski dajesz. I możesz chodzić całe swoje życie z -3, boksem, zapasami i żelazem, podczas gdy twoje oczy będą czuły się świetnie. No może nie bardzo, ale nie mniej niż -3.
Po czwarte, podsumowując poprzednie dwa punkty, ograniczenia dotyczące sportu są narzucone nie w zależności od stopnia krótkowzroczności, ale na podstawie zmian wewnątrz oka. Powiedzmy, że jest znacznie gorzej i bardziej niebezpiecznie, gdy widoczne są krwotoki i osłabiona krótkowzroczność dna oka, a siatkówka jest osłabiona niż stabilny stan ze średnią krótkowzrocznością.
Kiedy nie rozwija się krótkowzroczność, zdecydowanie musisz zaangażować się w każdy sport. Jeśli nie można uprawiać sportu za pomocą okularów i soczewek kontaktowych, podczas zajęć można zdjąć okulary. Jeśli nie możesz używać okularów i konieczna jest ostrość widzenia, w takich przypadkach musisz użyć soczewek kontaktowych noszonych bezpośrednio na gałce ocznej.
Podczas rozwoju krótkowzroczności nie można uprawiać sportu z dużym stresem fizycznym (boks, zapasy, podnoszenie ciężarów itp.).
Jeśli osoba ma krótkowzroczność większą niż 4 dioptrii, to lekarze nie powinni pozwolić mu uprawiać sportu. Krótkowzroczność może postępować podczas ćwiczeń, w tym przypadku sportowiec musi przestać uprawiać sport lub zmniejszyć stres.
Sport może mieć pozytywny wpływ na stabilizację wzroku. Dają wielkie korzyści dla gier sportowych, pływania, narciarstwa, sportów górskich.
Przy ograniczonej aktywności fizycznej u osób z krótkowzrocznością występuje pogorszenie ukrwienia różnych narządów, w tym oka, oraz pogorszenie zdolności do przyjmowania. W tym przypadku, jak zauważają naukowcy, nie wszystkie ćwiczenia fizyczne będą przydatne dla osób z krótkowzrocznością. Cykliczne ćwiczenia o średniej intensywności (bieganie, pływanie), w których tętno pozostaje na poziomie 100-140 uderzeń na minutę, nazywane są najbardziej użytecznymi. Powodując przepływ krwi do oczu, ćwiczenia te poprawiają funkcjonowanie mięśnia rzęskowego oka i normalizują krążenie płynu wewnątrzgałkowego. Cykliczne ćwiczenia o dużej intensywności, a także akrobacje, skoki, ćwiczenia na aparacie gimnastycznym, powodujące zwiększenie częstości tętna do 180 uderzeń na minutę, prowadzą do znacznego długotrwałego niedokrwienia oczu, dlatego przeciwwskazane dla osób krótkowzrocznych.
Zmniejszenie ogólnej aktywności fizycznej i hipodynamiki w połączeniu ze znacznymi obciążeniami wzrokowymi, często występującymi u uczniów i studentów, przyczynia się do rozwoju i progresji krótkowzroczności. W celu zapobiegania występowaniu i leczeniu krótkowzroczności u dzieci i młodzieży pokazano kombinację ćwiczeń fizycznych mających na celu ogólny rozwój, ze specjalnymi ćwiczeniami, które poprawiają ukrwienie oczu i powodują wzmocnienie mięśnia rzęskowego.
Aby właściwie ocenić możliwość uprawiania tych lub innych rodzajów kultury fizycznej i sportu, konieczne jest skoncentrowanie się na istniejących kryteriach podziału uczniów i uczniów na grupy w zależności od stopnia krótkowzroczności i obecności lub braku powikłań i zmian w dnie. Zgodnie z tą metodą identyfikują główne, przygotowawcze i specjalne grupy do treningu fizycznego. Uczniowie z dalekowzrocznością lub krótkowzrocznością powyżej 6 dioptrii, przewlekłe lub zwyrodnieniowe choroby oczu i zmiany dna oka muszą być przeszkoleni zgodnie z indywidualnym programem pod nadzorem lekarza w specjalnej grupie. Wszyscy uczniowie z dalekowzrocznością lub krótkowzrocznością od 3 do 6 dioptrii powinni zostać wysłani do grupy przygotowawczej. Jeśli błędy refrakcji nie przekraczają 3 dioptrii, uczniowie mogą uczęszczać na zajęcia wychowania fizycznego w grupie głównej.
Dla studentów i uczniów ze słabym stopniem krótkowzroczności lub nadwzroczności, sport jest przydatny, podczas którego następuje ciągłe przełączanie widzenia na przemian z bliska i z daleka. Takie sporty jak siatkówka, koszykówka czy tenis stołowy korzystnie wpływają na zdolność akomodacyjną oczu i trenują mięśnie oczu, zapobiegają postępowi zmian patologicznych w narządzie wzroku.
Uczniowie o umiarkowanym stopniu krótkowzroczności lub dalekowzroczności powinni ograniczyć intensywność zajęć aktywności fizycznej, a także takie rodzaje aktywności fizycznej jak skakanie (długość, wysokość, z wieży itp.). Ich zajęcia wychowania fizycznego muszą być uzupełnione specjalnymi ćwiczeniami mającymi na celu wzmocnienie mięśni oczu, gimnastykę dla oczu i fizykoterapię.
Przy wysokim stopniu krótkowzroczności, powikłaniach i zmianach w dnie, pokazano znaczne ograniczenie rodzajów aktywności fizycznej. Krótkowzroczność i sport nie są kompatybilne w przypadku takich dyscyplin sportowych jak boks i zapasy, skoki, tenis i piłka nożna, narciarstwo alpejskie, podnoszenie ciężarów, jazda na rowerze lub sport jeździecki. Przydatne będą dawkowane cykliczne ćwiczenia pod nadzorem lekarza (bieganie, pływanie, chodzenie, strzelanie, wiosłowanie, szermierka).
Pacjenci z łagodną i umiarkowaną krótkowzrocznością muszą wykonać ćwiczenia wymienione poniżej, mające na celu wzmocnienie mięśni, aby poprawić widzenie. Konieczne jest, aby wszystkie kompleksy zawierały „znak na szkle” do ćwiczenia mięśni rzęskowych.
Przykładowe ćwiczenia poprawiające widzenie:
A) Ćwiczenie odbywa się w pozycji stojącej, ręce są umieszczone z tyłu głowy. Najpierw unieś ręce do góry, pochyl się, a następnie powróć do aktualnej pozycji. Zrób 7 razy.
B) Okrągłe ruchy głowy 4 razy w lewo i 4 w prawo.
C) Masaż własny mięśni szyi i szyi przez 60 sekund.
D) Okrągłe ruchy oczu. Biegnij powoli najpierw w lewo, a następnie w prawo przez około 1 minutę.
E) Po zamknięciu oczu lekko przyciśnij palce do gałek ocznych na około 35-45 sekund.
E) Ćwiczenie „zaznacz na szkle”. Musisz wykonać około 1-2 minuty, trenując mięśnie oka, najpierw w lewo, potem w prawo, a następnie razem.
G) Zamykając oczy, wykonuj głaskanie powiek od zewnętrznych rogów do nosa, a następnie z powrotem około 40-45 sekund.
H) Wykonaj szybkie miganie około 25-30 sekund.
I) Usiądź, oczy zamknięte przez około 60 sekund, wykonaj oddech brzuszny.
http://krasgmu.net/publ/voprosy_i_otvety/miopija_i_sport_fizicheskie_nagruzki_pri_miopii/70-1-0-1026Krótkowzroczność lub krótkowzroczność jest naruszeniem załamania oka, w którym osoba słabo odróżnia obiekty znajdujące się w dużej odległości.
Główną przyczyną krótkowzroczności jest predyspozycja genetyczna. Z dziedzicznym naruszeniem struktury tkanki łącznej występuje osłabienie tylnego bieguna oka (twardówki). Promienie światła po załamaniu rogówki skupiają się przed siatkówką. W rezultacie nie powstaje wyraźny obraz na siatkówce.
Oprócz dziedzicznej podatności, przyczyny krótkowzroczności mogą być następujące:
W przypadku krótkowzroczności zmniejsza się ostrość widzenia na odległość, obiekty stają się zamazane, pacjent stara się stale zwężać oczy. Przy długotrwałym zmęczeniu oczu pojawia się ból głowy, ból brwi. Z inną jakością widzenia w obu oczach, ból może wpływać tylko na połowę głowy po stronie gorzej niż oko widzące. Wizja z bliskiej odległości pozostaje dobra.
Około 20 lat temu krótkowzroczność w jakimkolwiek stopniu wskazywała na ograniczenie aktywności fizycznej. Do tej pory istnieje szereg badań potwierdzających, że fizykoterapia w krótkowzroczności ma korzystny wpływ na narząd wzroku.
Badanie uczniów i studentów o średnim stopniu krótkowzroczności i braku aktywności fizycznej wykazało postęp krótkowzroczności w ciągu roku u ponad 80% dzieci. Jednocześnie u uczniów i studentów z prawidłową aktywnością ruchową w ciągu roku wzrost stopnia krótkowzroczności stwierdzono tylko w 10% przypadków.
Cykliczne ćwiczenia o umiarkowanej intensywności (przyspieszenie pulsu do 140 uderzeń na minutę), takie jak: chodzenie, pływanie rekreacyjne i terapeutyczne, z krótkowzrocznością prowadzącą do lepszego przepływu krwi do oczu, aktywują mięśnie wokół soczewki. Podczas regularnych ćwiczeń zwiększa się wydajność, skurcz akomodacji zostaje usunięty, a postęp krótkowzroczności spowalnia.
Ćwiczenia o wysokiej intensywności (z przyspieszeniem tętna powyżej 170 uderzeń na minutę): gimnastyka akrobatyczna, skakanie z skakanką, prowadzi do pogorszenia ukrwienia narządu wzroku. Występuje skurcz tętnic i naczyń włosowatych, powodujący niedokrwienie mięśni oka i siatkówki.
Aby zapobiec rozwojowi i postępowi krótkowzroczności, należy wykonywać ćwiczenia naprawcze w połączeniu ze specjalną gimnastyką dla oczu. Ważne jest, aby pamiętać, że pozytywny efekt osiąga się tylko wtedy, gdy przestrzegane są zasady fizykoterapii:
U pacjentów z łagodną krótkowzrocznością (do 3 dioptrii) terapia wysiłkowa jest prowadzona w całości. Z szybko postępującą krótkowzrocznością (ponad 1 dioptra rocznie) wyklucza się zawody sportowe, zapasy, gimnastykę, ćwiczenia siłowe i inne czynności związane z wysokimi obciążeniami.
Pacjenci z wysokim stopniem nieskomplikowanej krótkowzroczności (więcej niż 6 dioptrii) mogą wykonywać umiarkowanie intensywne ćwiczenia wzmacniające z obowiązkową kontrolą ostrości wzroku co najmniej 1 raz w roku.
Wraz z rozwojem powikłań (dystrofia, pęknięcia siatkówki) terapię wysiłkową należy prowadzić zgodnie z indywidualnym programem. Ze względu na istniejące niebezpieczeństwo odwarstwienia siatkówki i utratę wzroku, tylko małym obciążeniom zezwala się takim pacjentom, które nie zwiększają ciśnienia wewnątrzgałkowego.
Z krótkowzrocznością dowolnego stopnia są przeciwwskazane:
W przypadku krótkowzroczności dowolnego stopnia bez powikłań rozwiązano:
W umiarkowanej i łagodnej krótkowzroczności przy braku powikłań dna oka rozwiązano:
W łagodnej krótkowzroczności rozwiązano bez komplikacji:
W celu wzmocnienia mięśni obręczy barkowej stosuje się wychowanie fizyczne z piłką:
Aby wzmocnić mięśnie pleców, możesz wykonać następujący zestaw ćwiczeń:
W celu wzmocnienia mięśni szyi stosuje się terapię wysiłkową:
Ćwiczenia naprawcze, które wpływają na całe ciało:
Ćwiczenia na oczy pomagają rozluźnić mięśnie gałki ocznej, poprawić krążenie krwi, ułatwiają pracę z bliskiej odległości. Gimnastyka w zmniejszonej objętości powinna być wykonywana co godzinę podczas pracy, która wymaga zmęczenia oczu (na przykład podczas pracy z komputerem). Pełna gimnastyka odbywa się co najmniej raz dziennie rano po przebudzeniu lub przed snem.
Po wychowaniu fizycznym wykonywany jest masaż ramion, szyi i lekkiego masażu oczu. Powieki masuje się kolistymi ruchami (z zamkniętymi oczami). Masaż wykonuje się bez naciskania gałki ocznej. Następnie wykonuje się akupresurę na wyjściu nerwu wzrokowego - w obszarze brwi i skrzydełek nosa.
http://glazalik.ru/korrektsiya/gimnastika/lfk-pri-miopii/Nie można lekceważyć znaczenia sportu. Odpowiednie ćwiczenia są niezbędne dla zrównoważonej pracy wszystkich układów ciała. Ale jeśli w historii występuje wiele chorób, zaleca się wykonywanie specjalnych ćwiczeń fizjoterapeutycznych. Fizjoterapia z krótkowzrocznością ma ogromne znaczenie. W przypadku systematycznego wykonywania prawidłowo wybranych ćwiczeń możliwe jest nie tylko zatrzymanie postępu patologii, ale także znaczna poprawa widzenia.
Fizjoterapia z krótkowzrocznością ma ogromne znaczenie.
Krótkowzroczność jest anomalią refrakcji oka. Dzięki tej patologii załamanie promieni świetlnych w narządach wzroku następuje z zniekształceniem. Pacjent widzi odległe obiekty rozmazane i rozmyte, ponieważ obraz nie jest zbudowany na siatkówce oka, jak powinien być, ale przed nim.
W praktyce okulistycznej występują trzy stopnie rozwoju krótkowzroczności:
To zaburzenie widzenia może być wrodzone, ale zwykle nabywane. Jeśli pacjent urodził się z tą patologią, jest mało prawdopodobne, aby udało się go wyeliminować poprzez ćwiczenia. W innych przypadkach terapia wysiłkowa przyczynia się do wyraźnej poprawy widzenia, zwłaszcza w początkowej fazie rozwoju anomalii lub w dzieciństwie.
Upośledzenie wzroku może być wrodzone lub nabyte.
W procesie obserwacji pacjentów o różnym stopniu krótkowzroczności okazało się, że wiele ćwiczeń fizycznych ma pozytywny wpływ na pracę mięśni oka, sprzyja poprawie akomodacji i normalizuje krążenie krwi w tkankach.
Uwaga: zgodnie z obowiązującymi przepisami zwolnienie ze sportu jest przewidziane dla pacjentów z krótkowzrocznością powyżej -3 dioptrii. Jednak odpowiednio dobrany ładunek przyniesie niewątpliwe korzyści. Ostateczny wniosek powinien być dokonany przez okulistę, z uwzględnieniem istniejących objawów i możliwych powikłań.
Dla dziecka z wadami wzroku z reguły nie ma zwolnienia z wychowania fizycznego. W szkole na takich zajęciach uczniowie są podzieleni na różne grupy, biorąc pod uwagę określony stopień krótkowzroczności.
Zalecane sporty dla lekko i umiarkowanie ograniczonego wzroku to:
Dozwolone jest uczestnictwo w takich grach jak siatkówka, koszykówka czy badminton. W ich procesie gracz jest zmuszony podążać za piłką lub lotką zarówno z bliskiej, jak i dalekiej odległości, co zwiększa zdolność oka do dostosowania się i poprawia ostrość widzenia.
To ważne! Dopuszcza się ćwiczenia fizyczne o umiarkowanej intensywności, puls nie powinien przekraczać 100-130 uderzeń na minutę. W przeciwnym razie możliwy jest efekt odwrotny i zmniejszenie wydajności mięśni oczu.
W przypadku poważnego upośledzenia wzroku istnieje szereg ograniczeń dotyczących zajęć sportowych, które wymagają szczegółowego rozważenia.
Ćwiczenia pozytywnie wpływają na pracę mięśni oka, sprzyjają poprawie akomodacji i normalizują krążenie krwi w tkankach.
Głównym przeciwwskazaniem do terapii wysiłkowej jest groźba pęknięcia lub odwarstwienia siatkówki. W takich warunkach aktywna aktywność fizyczna jest surowo zabroniona. Konieczne jest zachowanie ostrożności w sporcie i postępującej krótkowzroczności, ponieważ istnieje ryzyko pogorszenia stanu.
Fizykoterapia dla umiarkowanej krótkowzroczności wymaga indywidualnego podejścia. Pacjent powinien przestrzegać pewnych wskazówek:
Jeśli pacjent ma wysoki stopień krótkowzroczności, lista ograniczeń rozszerza się. W takim przypadku zabronione są następujące czynności:
Krótkowzroczność i sport są mniej zgodne z wyraźnymi zaburzeniami widzenia. Przy krótkowzroczności większej niż -8 D pacjent będzie musiał ograniczyć aktywność fizyczną. Wystarczy regularnie wykonywać poranne ćwiczenia. Wyrażona korzyść zostanie wzmocniona.
Wszystkim krótkowzrocznym pacjentom zaleca się systematyczne wykonywanie specjalnych ćwiczeń dla oczu, mających na celu normalizację pracy wewnętrznych mięśni. W trakcie wykonywania takiej gimnastyki zapewnia się zwiększoną podaż tlenu do tkanek i poprawia się procesy metaboliczne w oku.
Przy postępującej krótkowzroczności terapia wysiłkowa może być bardzo ostrożna, ponieważ istnieje ryzyko wywołania pogorszenia stanu.
Fizykoterapia krótkowzroczności powinna być przeprowadzana z uwzględnieniem indywidualnych cech organizmu i ciężkości istniejących problemów ze wzrokiem. Przed wprowadzeniem w życie proponowanego zestawu ćwiczeń ważne jest, aby najpierw skonsultować się z okulistą.
Przygotowanie do szkolenia powinno być następujące:
W upalne dni zaleca się trening w cieniu. Ważne jest prawidłowe dozowanie obciążenia: stopniowo zwiększaj intensywność i czas trwania ruchów w ciągu dwóch do trzech tygodni. W trakcie treningu musisz robić przerwy na odpoczynek, na przemian lub łączyć ćwiczenia fizyczne z ćwiczeniami dla oczu.
Ważne jest, aby stworzyć odpowiednią postawę emocjonalną - wychowanie fizyczne powinno być zabawne, a nie obowiązkowe.
Różne ćwiczenia wykonywane za pomocą kulki wzmacniają mięsień rzęskowy oka, koncentrując się na poruszającym się obiekcie z daleka i bliskiej odległości. Takie szkolenie może odbywać się w następujący sposób:
Ludzie krótkowzroczni często gadają. Musi regularnie przechylać się do przodu, aby dokładniej zbadać temat lub przeczytać napis, a to staje się nawykiem. Proponowany zestaw ćwiczeń ma za zadanie napompować mięśnie brzucha, co pomoże pozbyć się pochylenia i zatrzymać spadek widzenia.
Z oryginalnej pozycji leżącej:
Osobom z umiarkowaną i wysoką krótkowzrocznością zaleca się wykonywanie takich ćwiczeń z ostrożnością i bez wysiłku, aby uniknąć zwiększonego stresu.
Aby wyeliminować charakterystyczne dla wielu ludzi krótkowzroczność, powinieneś wykonywać ćwiczenia wzmacniające słabe mięśnie pleców i szyi. Zapobiegnie to postępowi krótkowzroczności. Proponuje się przeprowadzenie szkolenia w następujący sposób:
Z pozycji z tyłu:
Z pozycji na brzuchu:
Aby wyeliminować garbienie, wykonaj ćwiczenia wzmacniające słabe mięśnie pleców i szyi. Zapobiegnie to postępowi choroby.
Podsumowując, należy zauważyć, że wyraźny efekt ćwiczeń fizjoterapeutycznych obserwuje się w leczeniu krótkowzroczności. Dobra opinia przyniosła specjalną opłatę za oczy zgodnie z metodą W. Batesa. Masaż szyi, który można wykonać niezależnie, pomoże poprawić krążenie krwi w naczyniach mózgowych i zwiększyć przepływ tlenu do tkanek oka. Skorzystaj z jogi, która ma na celu przywrócenie wszystkich systemów ciała. Aby zatrzymać postęp patologii refrakcji oczu pomoże prawidłowa dieta, odrzucenie złych nawyków i regularne przyjmowanie witamin.
http://zrenie.online/blizorukost/lfk-pri-miopii.html