Wzrok pomaga dzieciom dowiedzieć się więcej o otaczającym ich świecie. Jednak układ wzrokowy jest raczej kruchy, podatny na uszkodzenia i nie zawsze jest możliwe, aby dziecko utrzymywało dobrą percepcję wzrokową, a dla niektórych dzieci ma wrodzone nieprawidłowości. Rozwój naruszeń przyczynia się do wielu czynników, zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych. W tym artykule dowiemy się, jak sprawdzić wizję dziecka, co zrobić, jeśli wykryte zostaną odchylenia.
System wizualny spełnia podstawowe funkcje, dając dziecku wyobrażenie o świecie, w którym żyje. Bez dobrej wizji ten obraz będzie niekompletny, w rozwoju dziecka powstają „luki”. Ładunek, który spada na narządy wzroku, jest świetny. I nie zawsze mały organizm może sobie z tym poradzić.
Wizja dzieci różni się od osoby dorosłej przede wszystkim w strukturze organów odpowiedzialnych za wizualne postrzeganie świata. Gałki oczne u dzieci są proporcjonalnie krótsze. Z tego powodu wiązki światła skupiają się w dziecku nie na siatkówce, ale bezpośrednio za nią. Taki stan jest charakterystyczny dla dalekowzroczności i na tej podstawie możemy śmiało powiedzieć, że fizjologiczna dalekowzroczność jest wrodzona u wszystkich noworodków.
Gałki oczne rosną najszybciej w pierwszym roku życia dziecka. Po 12 miesiącach fizjologicznie uwarunkowana dalekowzroczność stopniowo ustępuje. O jego całkowitym zniknięciu można mówić tylko wtedy, gdy zakończy się proces normalnych parametrów gałki ocznej. Zwykle występuje między 3 a 5 rokiem życia.
Wizja zaczyna się kształtować w okresie ciąży mojej matki. I pierwszy trymestr jest szczególnie ważny. Większość praktycznie nieuleczalnych lub trudnych do leczenia wrodzonych wad rozwojowych narządów wzroku zazwyczaj wiąże się z tym okresem, kiedy w procesie składania i formowania narządów pojawił się poważny „błąd”.
Noworodek praktycznie nie rozróżnia rozmiaru i kształtu przedmiotów. Świat postrzega jako mozaikę - skupisko coraz mniej jasnych plam. Dziecko zaczyna skupiać oczy w wieku 1 miesiąca, a już w ciągu 2-3 miesięcy niezależnego życia zwykle wie, jak podążać za poruszającym się obiektem oczami.
Z każdym kolejnym miesiącem zwiększa się repozytorium obrazów wizualnych okruchów, uzupełnia się. Opanowuje mowę nie tylko dlatego, że słyszy dźwięki, ale także dlatego, że widzi artykulację dorosłych i próbuje ją mechanicznie powtórzyć. Zaczyna siadać, czołgać się i wstawać, nie tylko dlatego, że jego kręgosłup i układ mięśniowy są na to gotowe, ale także dlatego, że widzi, jak mama i tata poruszają się i próbują ich naśladować.
Nerw wzrokowy i mięśnie u dzieci w wieku przedszkolnym są słabe, bardzo wrażliwe.
Dlatego tak ważne jest ograniczenie oglądania telewizji, grania na komputerze, a także jakiegokolwiek obciążenia wzroku. Jeśli rodzice są uważni i poprawni w zapobieganiu problemom ze wzrokiem, w wieku 6-7 lat aparat wzrokowy dziecka staje się wystarczająco silny, dziecko jest gotowe do szkoły i obciążenie treningowe naprzód.
Niestety, właśnie w tym wieku pojawiają się pierwsze patologie. Dziecko zostaje poddane badaniu fizycznemu przed szkołą, a optyk identyfikuje określone odchylenie. Oczywiście nie jest to zdanie, ponieważ większość z tych nabytych naruszeń może zostać pomyślnie skorygowana. Ale rodzice muszą przeprowadzić badanie wzroku obowiązkowe. I zabrać dziecko do specjalisty nie tylko na badania lekarskie, ale także dla własnej wygody, aby nie przegapić początkowej choroby.
Wszystkie dzieci bez wyjątku są najpierw badane w szpitalu położniczym. Badanie to jest powierzchowne, przeprowadzane bez specjalnego sprzętu okulistycznego. Taka diagnoza pozwala zobaczyć rażące wrodzone wady narządów wzroku - zaćma, glejak siatkówki, jaskra, opadanie powiek. O wiele trudniej jest dostrzec takie wrodzone patologie jak atrofia nerwu wzrokowego i nieżyt wcześniaków podczas takiego badania. Reszta choroby podczas pierwszej kontroli jest prawie niemożliwa do zobaczenia.
Zaplanowane wizyty u okulisty zaplanowano na 1 miesiąc, 3 miesiące, 6 i 12 miesięcy. Podczas tych badań lekarz będzie w stanie ocenić stan dna oka, zdolność źrenicy do kurczenia się, gdy trafi w nią wiązka światła, oraz zidentyfikować pewne patologie, które pozostały niezauważone w szpitalu. W pierwszym roku życia rodzice, nie gorszy od żadnego lekarza, mogą podejrzewać problemy ze wzrokiem u swoich dzieci.
Najważniejsze - ściśle monitorować dziecko. Jeśli w ciągu 3-5 miesięcy nie skupi swojego spojrzenia na zabawce, jeśli jego oczy „szarpią się” w stosunku do środka w górę iw dół lub w lewo-w prawo, jeśli w tym wieku dziecko nie rozpoznaje twarzy swoich krewnych, to jest okazja, aby zwrócić się do okulisty poza planem.
Dla dzieci w wieku od 6 miesięcy do roku lekarze używają specjalnych pasiastych talerzy. Mama zamknie dłonią jedno oko dziecka, a lekarz pokaże biały znak, którego połowa jest wypełniona czarnymi paskami. Zazwyczaj dziecko powinno zacząć rozważać tę konkretną pasiastą część. Wtedy to samo doświadczenie jest wykonywane z drugim okiem. Ten test daje lekarzowi możliwość oceny, czy oba oczy reagują na obiekt wizualny. Za pomocą metody sprzętowej lekarz zbada stan dna, kurczliwość źrenicy.
U dzieci od drugiego roku życia szacuje się szerszy zakres wskaźników prawidłowego widzenia:
Badanie narządów wzroku za pomocą specjalnego sprzętu, a także seria testów, dostarczy odpowiedzi na te pytania. Okulary polaryzacyjne są używane do oceny objętości funkcji wzrokowej, a tabela Orlova jest używana do oceny ostrości widzenia. Nie ma liter i skomplikowanych obiektów, których dziecko nie jest w stanie zrozumieć ze względu na wiek. Są mu znane proste obrazy - kaczka, słoń, gwiazda, jodełka, czajniczek, samolot itp. Na prośbę lekarza, aby pokazać kaczkę lub samolot, dziecko będzie w stanie odpowiedzieć, jeśli nie, przesuwając rękę we właściwym kierunku, przynajmniej w kierunku jego spojrzenia.
Doświadczony okulista tej reakcji będzie wystarczający, by zrozumieć, czy dziecko widzi czarno-białe rysunki i czy mają inny kształt. Jeśli w odległości pięciu metrów dziecko rozróżni dziesiątą linię od góry, wówczas jego widzenie uważa się za sto procent. Trudności mogą pojawić się tylko przy nazwach przedmiotów, ponieważ nie każde dziecko będzie w stanie poznać zarys czajnika lub samochodu. Dlatego zaleca się, aby rodzice najpierw w domu dyskutowali o stole z dzieckiem w spokojnej atmosferze, pokazywali mu wszystkie przedmioty i wyraźnie je nazywali.
W następnym wieku, w wieku szkolnym, dziecko będzie testowane na ostrość widzenia na stole Sivtsev. To najsłynniejszy stół w Rosji, oparty na obrazie liter. W tabeli jest 12 linii i tylko 7 liter, które są powtarzane w innej kolejności - Ш, Б, Ы, К, М, Н i I.
Doskonały wynik jest brany pod uwagę, jeśli dziecko zobaczy dziesiąty rząd z odległości 5 metrów od stołu. Zmniejszenie i zwiększenie liczby widocznych linii może powiedzieć lekarzowi, jaki rodzaj upośledzenia wzroku jest obecny u dziecka i jaka korekta jest potrzebna. Należy zauważyć, że przy użyciu tabeli Sivtsev niemożliwe jest ustalenie nadwzroczności. Określa tylko obecność krótkowzroczności.
Kolejną popularną kartą badania wzroku jest stół Golovin. Nie ma liter, nie ma w nich zdjęć, tylko otwarte pierścienie obracają się w różnych kierunkach. Wszystkie pierścienie we wszystkich 12 rzędach mają jednakową szerokość, ale z każdym rzędem na górze zmniejszają się. Naprzeciw każdej linii znajduje się odległość, z której dana osoba powinna normalnie zobaczyć obraz. Jest oznaczony literą łacińską D.
Oczywiste jest, że lekarz na podstawie tylko informacji o przedmiotach lub literach widzianych przez pacjenta, nie postawi diagnozy.
W diagnostyce chorób oczu u dzieci zaplanowano dodatkowe badania:
Wizja Urządzenie do oczu
www.eye-focus.ru
Nie można zrozumieć, czy wizja jest normalna u samego siebie. Dotyczy to zwłaszcza wad wrodzonych. Jeśli osoba od urodzenia wizualnie postrzega informacje, które nie są w normalnej objętości, to po prostu nie ma z czym porównywać. Jeśli wzrok w obu oczach jest początkowo upośledzony, mózg nie dostrzega różnicy między normalnym wzrokiem a nieprawidłowościami, przyzwyczajając się do tego, co widzi.
Zgodnie z definicją specjalistów wizja to zdolność postrzegania rozmiarów obiektów, ich lokalizacji w przestrzeni, kolorów. Kiedy mówimy, że dana osoba ma 100% wizję, jesteśmy tego świadomi jako absolutnie poprawny wskaźnik. Należy jednak pamiętać, że wskaźniki normy różnią się znacznie dla różnych kategorii wiekowych.
Całkowite ukształtowanie systemu wizualnego kończy się około osiemnastu lat. Wizja rozwija się i zmienia przez całe życie. Wiele czynników - ekologia, miejsce zamieszkania, styl życia, specyfika pracy, dziedziczność - wpływa na zmiany w systemie wizualnym, zarówno w kierunku negatywnym, jak i pozytywnym.
Ten okres jest najważniejszy w sensie powstawania narządów wzroku, podczas którego następuje ich formowanie. W szpitalu położniczym lekarz okulista może sprawdzić wzrok na obecność bezwarunkowego odruchu - jak uczeń reaguje na bodziec świetlny.
Tworzenie się układu wzrokowego następuje znacznie wcześniej, podczas ciąży matki. Szczególnie ważny jest pierwszy trymestr. Wrodzone i nieuleczalne wady narządów wzroku są związane z tym okresem, w którym układany jest układ wzrokowy. Jeśli w tym okresie wystąpiła awaria, mogą wystąpić późniejsze problemy ze wzrokiem.
Noworodek nie rozróżnia rozmiaru i kształtu przedmiotów. Świat w jego postrzeganiu jest skupiskiem jaśniejszych i mniej jasnych plam. Spojrzenie niemowlęcia zaczyna się skupiać w wieku jednego miesiąca. Za dwa lub trzy miesiące dziecko jest już w stanie śledzić ruch obiektu.
Każdego kolejnego miesiąca pamięć obrazów wizualnych u niemowlęcia wzrasta, uzupełnia się. Dzieciak opanowuje dźwięki i mowę nie tylko ze względu na słuch, ale także dlatego, że widzi artykulację głośnika. Dziecko zaczyna siadać, czołgać się, chodzić, nie tylko dlatego, że jego ciało jest na to gotowe. Widzi dorosłych poruszających się, próbujących ich naśladować.
Narządy wzrokowe u niemowląt dorosłych różnią się przede wszystkim ich strukturą. Gałki oczne u dzieci poniżej pierwszego roku życia są proporcjonalnie krótsze. W rezultacie wiązki światła nie skupiają się na siatkówce, ale za nią. Ten stan odpowiada dalekowzroczności. Zatem dalekowzroczność jest charakterystyczna dla wszystkich noworodków.
Do dwunastu miesięcy indukowana fizjologicznie dalekowzroczność stopniowo zanika. Jego całkowity zanik jest diagnozowany po zakończeniu procesu tworzenia normalnych parametrów gałki ocznej. To okres od trzech do pięciu lat.
W wieku jednego roku dziecko może rozróżniać przedmioty według kształtu i koloru i jest w stanie odróżnić bliskich ludzi od obcych.
W tym wieku dziecko widzi wyraźniej niż do roku. Dzieciak może odróżnić odległość przedmiotów od siebie, od siebie. Norma wzroku dla osoby dorosłej wynosi 1 stopień (1,0). U dzieci w tym wieku od 0,3 do 0,5. Rozpoczyna się znajomość świata, jego właściwości, koordynacja ruchów ze wzrokiem.
Oglądanie telewizji lub zdjęć na monitorze w tym wieku jest bardzo szkodliwe. Zdjęcia dziecka normalnie nie są postrzegane, ale mięśnie oka są napięte. Trzeba po prostu komunikować się z dzieckiem, ponieważ on już postrzega i kopiuje mimikę twarzy.
W tym wieku dziecko pomaga rozwijać system sensoryczny. Dziecko dość dobrze widzi przedmioty, ocenia je, próbuje je opisać. Wizja jest niezwykle ważna w tym wieku, ponieważ znacząco wpływa na rozwój mowy. Jeśli dziecko nie widzi niczego źle, nie ma nic do oceny i opisania - zaczyna mówić później. W wieku trzech lat możliwe jest już sprawdzenie wzroku za pomocą stołu Orlova.
Tabela składa się z linii ze zdjęciami różnych obiektów. Możesz pobrać stół i wydrukować go, sprawdzić wzrok dziecka. Norma - w zakresie od 0,7 do 0,8. W takim przypadku dziecko powinno normalnie rozważyć zdjęcia, a nie mrużyć oczy. Jeśli norma nie jest spełniona, manifestacja krótkowzroczności jest już możliwa w tym wieku.
W tej przepaści wiekowej system wizualny jest obciążony dużym obciążeniem. Dziecko patrzy na książki, zaczyna się uczyć czytać i pisać. Czas za monitorem i telewizorem nie powinien przekraczać półtorej godziny. Zajęcia powinny być również prowadzone z przerwami, ćwiczeniami rozgrzewającymi dla oczu.
W wieku siedmiu lat wizja powinna wynosić 1,0. Dziecko jest w stanie dobrze odróżnić przedmioty, nazwać je, opisać. W tym czasie obowiązkowy egzamin przez okulistę. Kiedy jakiekolwiek negatywne objawy ze wzrokiem powinny odwiedzić lekarza 4 razy w roku.
Krótkowzroczność według statystyk jest najczęściej wykrywana po 7 i 10 latach. Dziecko zaczęło się uczyć, obciążenie systemu wizualnego znacznie wzrosło.
Należy wziąć pod uwagę dziedziczność, ponieważ krótkowzroczność i dalekowzroczność są cechami dominującymi. Ważne jest, aby regularnie odwiedzać lekarza okulistę.
Odżywianie dziecka ma znaczący wpływ na widzenie w dzieciństwie. Konieczne jest sformułowanie diety w taki sposób, aby zawierała ilość białek, tłuszczów i węglowodanów wymaganych w określonym wieku. Nie mniej ważna jest obecność witamin i pierwiastków śladowych w produktach. Być może stosowanie kompleksów witaminowych i suplementów diety na zalecenie okulisty.
Należy pamiętać, że ostrość widzenia jest różna w różnych kategoriach wiekowych. Norma widzenia u osób starszych znacznie różni się od wzroku osoby w średnim wieku. Vision 1.0 jest uważany za normalny w wieku od 18 do 50 lat. W okresie dojrzewania ostrość widzenia może się wahać z powodu nierównowagi hormonalnej.
Dlatego w przedszkolu szkoła i młodzież powinny regularnie odwiedzać okulistę, aby zidentyfikować problemy ze wzrokiem i podjąć kroki w celu ich rozwiązania.
http://www.detskoezrenie.ru/roditelyam/besedy-s-vrachom/zrenie-u-detej-normy-dlya-vseh-vozrastov/Głównym jest dziedziczność. Jeśli mama lub tata mają problemy ze wzrokiem, na przykład jedno z rodziców cierpi na krótkowzroczność, to prawdopodobieństwo, że dziecko będzie miało ten sam problem, jest bardzo wysokie. Tymczasem - to tylko prawdopodobieństwo, a nie zdanie. Zadaniem rodziców jest zwrócenie maksymalnej uwagi na ten aspekt, regularne przyjmowanie dziecka do badań kontrolnych i podejmowanie środków zapobiegawczych.
Przyczyny nieprawidłowego widzenia to:
Na rozwój widzenia u dzieci mogą wpływać choroby aparatu wzrokowego lub choroby ogólnoustrojowe. Odchylenia w pracy układu sercowo-naczyniowego, układu hormonalnego, nerek, płuc, narządów laryngologicznych, chorób zakaźnych dzieci mogą powodować zaburzenia widzenia.
Nowo narodzone dziecko nie utworzyło jeszcze systemu wzrokowego, jego powstawanie zachodzi przez kilka lat. Zwykle wizja takiego dziecka jest dwa razy gorsza niż u dorosłego. Z reguły oczy dziecka są badane po raz pierwszy, gdy ma 3 miesiące. Podczas przyjęcia specjalistycznego:
Limit wiekowy jest uważany za drobny okresowy zez. Jednocześnie dziecko musi dobrze trzymać wzrok, śledzić przedmioty. Mobilność oczu musi być kompletna i równa dla obu gałek ocznych we wszystkich kierunkach.
W celu określenia nasilenia wzroku dzieci wykonano skiascopy. Okulista kieruje promień światła do oka dziecka i obserwuje wzorzec ruchu cienia w źrenicy. Lekarz naprzemiennie przesuwa obiektyw do oka i ustawia, który cień przestaje się poruszać. Po wykonaniu obliczeń ustala diagnozę. Aby uzyskać określone wyniki na 5 dni przed badaniem, dziecko otrzymuje terapię atropiną, krople spadają do oczu.
Norma ostrości wzroku u dzieci w wieku 3 miesięcy wynosi +3,0 - +3,5 dioptrii, czyli nadwzroczność jest wrodzona u prawie wszystkich zdrowych dzieci. Wynika to z małego rozmiaru gałki ocznej. Wraz z wiekiem wzrasta, a wzrok dziecka ulega normalizacji.
Wykonuje się oftalmoskopię w celu zbadania dna oka, a także ocenia się przezroczystość soczewki i innych elementów układu optycznego oka. Dno dziecka i dorosłego znacznie się różni. U małych dzieci siatkówka jest jasnoróżowa, dysk nerwowy ma szarawy odcień i nieco zarysowane kontury.
Okuliści rzadko próbują określić ostrość wzroku u noworodków, zwykle jest to 0,1, ale okulista może zbadać system wzrokowy bezpośrednio w szpitalu położniczym. Taka diagnostyka przeprowadzana jest u dzieci urodzonych o masie ciała do 2 kg. Decyzją lekarza przeprowadzane jest pełne badanie w ciągu miesiąca. Dotyczy to dzieci niepełnosprawnych:
Ważnym wskaźnikiem w tym okresie jest zdolność do uchwycenia widoku. Miesięczne pokazywanie jasnego obiektu dla dzieci, musi na niego patrzeć przez kilka sekund.
http://www.lensmaster.ru/articles/ostrota-zreniya-u-detey.html
Bardzo często wady, które odnoszą się do zmysłów, dzieci postrzegają jako normę. Nie wiedząc, jak jest z innymi, bez porównania, dziecko rośnie i nie narzeka na słabe słyszenie lub zamazany obraz przed oczami. Tymczasem destrukcyjne procesy, które można zatrzymać w niemowlęctwie, nadal postępują. Dowiedz się, jak sprawdzić wizję dzieci, które potrzebują każdego rodzica, aby zapobiec lub zidentyfikować chorobę w powijakach.
80% wszystkich informacji otrzymywanych przez daną osobę dzięki jego zdolności widzenia. Dzieciństwo jest czasem intensywnego odkrywania otaczającego nas świata, dlatego niezwykle ważne jest zachowanie zdrowia oczu dziecka.
Terminowa reakcja nawet na drobne odchylenia może zapewnić dziecku pełne życie w jasnych kolorach. Ważne jest, aby pamiętać, że narządy wzroku po urodzeniu przechodzą etap adaptacji i formacji. Dziecko przyzwyczaja się do światła, otoczenia, uczy się skupiać oczy i skupiać uwagę. W tym czasie rozwija się tkanka łączna i najmniejsze elementy gałki ocznej. Pamiętaj o niektórych cechach związanych z wizją dzieci:
Terminowa reakcja na naruszenie może uratować wzrok dziecka lub przynajmniej powstrzymać negatywny wpływ choroby.
Badanie umiejętności dla każdego wieku jest indywidualne. Istnieją trzy rodzaje analizy:
Po raz pierwszy dziecko spotyka się z badaniem narządów wzroku w szpitalu. Manipulacje lekarza w tym momencie sprowadzają się do badania w celu zidentyfikowania tylko widocznych wad fizycznych. W przyszłości, zgodnie z planem, okulista powinien odwiedzić dziecko po 1, 3, 6 i 12 miesiącach. Jeśli badanie wskazuje, że okruchy są zdrowe, rodzice nie mają się czym martwić. Ale, jak pokazuje praktyka, 50% małych pacjentów jest zagrożonych, to znaczy z różnych powodów są podatni na dysfunkcję systemu wzrokowego:
Wiedząc, jakie niuanse napotkasz podczas rozwoju niemowląt i jakie są normy dziecka w wieku 1 roku, rodzice mogą chronić dziecko przed ukrytymi szybko rozwijającymi się chorobami i zacząć z nimi walczyć tak szybko, jak to możliwe.
Niemowlę charakteryzuje się pewnymi odchyleniami od normy, które nie są związane z chorobą. Na przykład słabość tkanki łącznej prowadzi do zeza w pierwszych dziesięciu dniach życia. Potem oczy dostosowują się i stają się normalne. Ale jeśli zauważysz tę patologię po etapie formacji, powinieneś skontaktować się z okulistą. To przez obserwację i analizę sprawdzany jest wzrok najmniejszego:
Istnieje również specjalny znak, który pomaga określić, czy oczy dziecka są zdrowe. Stosuje się go podczas badania lekarzy, ale można go także wydrukować - białą kartkę, której połowa zajmuje pionowe pasy. Zakryj jedno dziecko dłonią, pokaż mu znak, a potem drugi. Zdrowe dziecko o wyglądzie lub ręce wskaże pasiastą część arkusza.
Tabele, w których używa się okulistów, pomagają poznać jakość widzenia u dzieci w wieku przedszkolnym. Dr Orlova opracowała tabelę z obrazami roślin, zwierząt i symboli, które dziecko prawdopodobnie już wie. Z wyprzedzeniem można rozważyć wydruk w swobodnej atmosferze, wyjaśniając nazwę nieznanych jeszcze postaci. Następnie powiesić go na ścianie i poprosić dziecko o wskazanie określonych zdjęć. Normą wzroku u dziecka w wieku 4 lat jest rozpoznanie grupy figur z 10. linii powyżej, znajdujących się pięć metrów od obrazów. Jeden błąd w oznaczeniu pozostawia wskaźnik w normalnym zakresie.
Stół Golovin jest również używany dla starszych dzieci, ale dziecko w wieku przedszkolnym jest pokazane częściowo. Jest on reprezentowany przez rzędy otwartych pierścieni. Używając tych pierścieni jako części obrazu - w postaci pęknięcia i całej kuli, uszkodzonej i nowego koła na maszynie - lekarze dowiedzą się, czy mały pacjent widzi nieciągłe koło.
W przypadku dzieci, które znają litery, okulista przeprowadza kontrolę za pomocą tabeli Sivtsev. Na nim dziecko może zobaczyć 7 elementów alfabetu ułożonych w 12 liniach. Wydrukuj go na 3 arkuszach A4 w celu łatwej kontroli. Zaczynając od góry, wskaż 1-3 znaki na każdej linii i stopniowo przechodź do dziesiątej. Norma wzroku u dzieci w wieku szkolnym jest taka sama jak w przypadku stołu Orlova, to znaczy dziecko powinno widzieć dobrze 10 linii w odległości pięciu metrów.
Dziecko rodzi się ze stosunkowo niskim poziomem widoczności. Ale każdego dnia, przy odpowiednim rozwoju i opiece, zdolność jest ulepszana i przekształcana:
Tabela pokazuje szczegółowo wskaźnik w odniesieniu do wieku, gdzie 1,0 wynosi 100%
Z wyjątkiem sytuacji, gdy inspekcja domowa wykazała zauważalne odchylenie ostrości wzroku dziecka od normy, istnieje szereg objawów wskazujących na potrzebę natychmiastowego uzyskania pomocy. Warto jak najszybciej udać się do okulisty, jeśli dziecko:
Każdy rodzic rozumie, że bez interakcji z doświadczonym specjalistą kontrole domowe są nieskuteczne, aw przypadku podejrzenia choroby są bezużyteczne. Za miesiąc, rok lub pięć lat oczekiwania na widok zdrowego dziecka są różne. Jak więc przeprowadzić profesjonalne badanie wzroku w przypadku naruszeń we wszystkich okresach dorastania dzieci?
Nowoczesne technologie pozwalają na kontrolę na najwyższym poziomie, nawet u niemowląt. Jeśli guz zostanie wykryty w oku w tym wieku, istnieje możliwość zainstalowania specjalnej płytki, która zapobiega jego wzrostowi. Uszkodzone funkcje można częściowo przywrócić lub całkowicie przywrócić. W przeciwnym razie, jeśli problem zostanie znaleziony później, rozwój takiej choroby pozbawia osobę zdolności widzenia.
Lista procedur wykonywanych przez okulistę w diagnostyce oczu niemowlęcia obejmuje:
Strabismus wykryty w tym okresie jest wciąż uważany za normalny etap fizjologicznego rozwoju tkanek łącznych. W niektórych przypadkach lekarz proponuje poddanie się bardziej szczegółowemu badaniu konkretnego obszaru.
Oczy zdrowego dziecka już poruszają się w synchronizacji, a dno jest podobne do dorosłego. Zdolność widzenia i odróżniania obiektów poprawia się i wzrasta do 30%. Te parametry potwierdzają:
Film pokazuje przykład profesjonalnej diagnozy dziecka poniżej pierwszego roku życia.
Roczne dziecko jest testowane pod kątem chorób właściwych dla dorosłych, ponieważ odchyleń od normy nie można przypisać fizjologii: uformowały się mięśnie, narząd przystosował się i nadal szybko się rozwija. Optometrysta bada dziecko pod kątem zaburzeń zakwaterowania.
W tym celu używane są specjalne urządzenia ręczne, ponieważ wciąż trudno jest usiąść i naprawić dziecko w tym wieku. Jeśli istnieją podejrzenia choroby, należy zastosować znieczulenie miejscowe lub ogólne. W ciągu dwóch lat, w przypadku przygotowania do przedszkola, dziecko siedzi oczywiście na standardowym sprzęcie, nie bez pomocy rodziców.
W tym wieku ostrość wzroku powinna osiągnąć 60-90%. Dziecko nie będzie miało trudności z przenoszeniem zajęć w przedszkolu, ponieważ organy widzenia zbliżają się do stanu dorosłego. Oprócz tabel wspólnych w aplikacji, lekarze używają skiascope i oftalmoskopu do sprawdzenia. Dzięki odpowiedniemu pozycjonowaniu przez rodziców i lekarza proces dla dziecka zmienia się w zabawną grę, a klinika nie będzie się wiązać z lękami i niepewnością. W tym wieku musisz być przygotowany na:
Tym razem jest to okres ostatecznego formowania wszystkich funkcji widzenia:
Dzieci są sprawdzane w ogrodach lub na kursach przedszkolnych. W zależności od wiedzy dziecka odpowiednia tabela jest wybierana do weryfikacji: Orlova ze zdjęciami, Golovin z otwartymi pierścieniami lub Sivtsev z literami.
Znajdując nieprawidłowości w rutynowym badaniu w szkole lub w szpitalu, lekarz wysyła młodego pacjenta do specjalisty w celu zbadania. Zastosowane technologie i metody nie różnią się od dorosłych:
Nowe metody leczenia, innowacyjne rozwiązania i inne nowoczesne sukcesy nie są zwycięstwem nad ogólnym pogorszeniem zdrowia, ale jego konsekwencjami. Jednym z alarmujących sygnałów było to, że naruszenia przestały być związane z wiekiem. Fakt, że wcześniej tylko starsi ludzie byli chorzy, jest często wykrywany u nastolatków, dzieci i niemowląt. Typowe problemy:
Warto również podkreślić szereg chorób zapalnych, które mogą prowadzić do poważnych zaburzeń widzenia. Niektóre dolegliwości uszkadzają poszczególne części konstrukcyjne:
Istnieją również choroby, które pociągają za sobą znaczną lub całkowitą utratę wzroku.
Wśród złożonych patologii są te, które są leczone przez długi czas, ale z powodzeniem:
Rozważając dolegliwości systemu wzrokowego, warto wiedzieć, jakie były warunki ich pojawienia się. W niektórych przypadkach wskaźnik nie zależy od nas, w innych można go wyeliminować niż zapobiegać niekorzystnym skutkom. Lekarze wymieniają następujące przyczyny dysfunkcji narządów oka i czynniki zwiększające ryzyko choroby:
Nie zawsze łatwo jest zidentyfikować naruszenie podczas badania zewnętrznego lub badania ostrości wzroku. Lekarz przechodzi trudny sposób badań i procedur diagnostycznych, aby znaleźć źródło problemów. Czy są jakieś behawioralne wskaźniki choroby? Kiedy powinien być emitowany alarm? Jakie są objawy pogarszającej się zdolności widzenia u dzieci?
Obserwując dziecko przez cały dzień, zwracaj uwagę, czy ma:
Oznaki choroby nie zawsze są oczywiste i mogą wskazywać na inne dolegliwości, ale wizyta u okulisty nie byłaby zbyteczna nawet w tym przypadku. Jeśli zauważysz u dziecka co najmniej dwa z powyższych objawów, powinieneś jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.
Korekcja laserowa. Warto wiedzieć, że to nie jest operacja. Ekspozycja na laser nie jest szkodliwa i może powrócić do widoku po kilku manipulacjach. Skuteczną metodą jest wyeliminowanie astygmatyzmu, nadwzroczności i krótkowzroczności. W ciągu kilku godzin po zabiegu wizja wraca w całości, a po 3-5 dniach oczy mogą być ładowane, jak w zdrowym stanie.
Fotostymulacja. Procedura polega na wysyłaniu rytmicznych sygnałów o różnych kolorach do siatkówki. Stymulacja podnosi poziom odpowiedzi mózgu i rozwija aparat wzrokowy jako całość. Metodę stosuje się do eliminacji tak poważnych chorób jak jaskra, a także do zwalczania innych patologii nerwu wzrokowego. Służy do eliminacji krótkowzroczności, astygmatyzmu.
Magnetoterapia. Pomaga przywrócić uszkodzoną lub zanikniętą tkankę przez ekspozycję na pole magnetyczne. Lekarze stosują tę metodę w rehabilitacji pooperacyjnej, dla pacjentów z uszkodzoną strukturą tkanki łącznej narządów oka, eliminując jednocześnie skutki procesów zapalnych.
Elektrostymulacja. Impuls elektryczny powoduje napięcie mięśni, a także przywraca zakończenia nerwowe. Metoda jest z powodzeniem stosowana w przypadku zeza, atrofii i miopatii. Zwykle wyznaczany przez kurs, a nie jednorazowa procedura.
Punkty Urządzenia optyczne w tym wieku są często korygujące, z perspektywą zmniejszenia dioptrii i ogólnie usuwania okularów. Lekarz prowadzący wybiera soczewki, aby liczba wad lub wad nie zaszkodziła dziecku, ustalając minimalną wartość w recepturze.
Soczewki. Stosowany z celem estetycznym, ale w okresie dojrzewania ten aspekt jest najważniejszy. Dla stabilności stanu psycho-emocjonalnego nastolatka rodzice spieszą się do okulisty, aby uzyskać poradę, kiedy umieścić soczewki dziecku.
Ważne jest jednak, aby pamiętać, że dziecko musi radzić sobie z higieną rąk, zawartością soczewek i nakładaniem ich na oczy, chociaż wie, że zawsze jesteś gotów pomóc. Jeśli jest na to „wystarczająco dorosły”, warto omówić ten problem z lekarzem.
Gimnastyka wizualna. Szereg ćwiczeń dostarcza lekarzowi, wyjaśniając szczegółowo każdy ruch i oczekiwany efekt. Trening odbywa się w pierwszej połowie dnia, a przed snem zaleca się badanie palpacyjne (masaż palcami) w okolicach oczu. Pediatrzy i okuliści z całego świata oferują własne metody wykonywania gimnastyki: Zhdanov, Norbekov, Komarovsky i inni.
Dla dzieci noszenie okularów jest uzasadnione w przypadku krótkowzroczności i nadwzroczności, astygmatyzmu i zeza. W tych chorobach urządzenia optyczne są w stanie całkowicie lub częściowo przywrócić wzrok bez przyjmowania leków i operacji. Jeśli różnica między oczami jest duża, jedna soczewka utknie w celu rozwinięcia słabszego oka.
Pomimo ogólnych obaw dzieci otrzymują okulary tylko w celu korekty. Wpływ ciągłego noszenia optyki nie powoduje atrofii, ponieważ wybrano pewną ostrość widzenia. Jego wpływ nie jest negatywny również dlatego, że:
Dla dziecka z problemami ze wzrokiem istnieje wiele ograniczeń i barier, ale troskliwi rodzice mogą podarować dziecku pełnoprawne dzieciństwo bez względu na okoliczności. Trzeba być cierpliwym i nauczyć się nie zwracać uwagi na fakt, że dziecko nie może każdego dnia podkreślać swoich sukcesów i nowych osiągnięć. Adaptacja społeczna, wsparcie psychologiczne i kompleksowa pomoc to pierwsza rzecz, której potrzebuje dziecko z upośledzeniem funkcji.
Co spotkasz, jeśli u Twojego dziecka zdiagnozowano chorobę? Po pierwsze, pamięć cierpi:
Wynika to z trudności w kompilowaniu obrazów, które są stemplowane jako notatki w mózgu danej osoby. Częściowa dezorientacja postępuje podczas pogorszenia ostrości wzroku.
Nawet jeśli dziecko widzi słabo, jego świat pozostaje kontrastowy. Domy powinny być otoczone jasnymi przedmiotami i zabawkami. W ten sposób zachowujesz zdrowe postrzeganie kolorów i stymulujesz rozwój narządów oka.
Istnieje wiele zaleceń, które są znane każdemu rodzicowi od dawna, ale warto je przypomnieć. Przestrzeganie prostych zasad pomoże uniknąć zaostrzenia chorób wzroku i pogorszenia zdolności widzenia:
Wiadomo, że obecnie 78% absolwentów szkół średnich ma nieodwracalne zaburzenia widzenia. Tylko rodzice, którzy postawili sobie za cel utrzymanie zdrowego stanu narządów wzroku dziecka z całą swoją siłą, mogą zmienić straszliwe statystyki. Pomagają w tym kontrole domowe, profesjonalne wsparcie i zapobieganie. Ale nawet jeśli rodzina ma do czynienia z chorobą, w tej chwili istnieje wiele metod i sposobów na rozwiązanie tego problemu. Pamiętaj tylko, że sukces leczenia zależy od etapu, na którym postawiono diagnozę - im szybciej, tym lepiej.
Wskazówki od doświadczonego okulisty dziecięcego w krótkim wideo
http://zdorovoeoko.ru/poleznoe/baza-znanij/proverka-zreniya-u-detej/Oko jest jednym z głównych zmysłów, które pozwalają osobie postrzegać świat dookoła. Wizja u dzieci zależy od wielu czynników, ponieważ aparat okulistyczny powstaje w macicy we wczesnych stadiach embriogenezy. Choroby takie jak krótkowzroczność, nadwzroczność i zez są często wrodzone, a tendencja jest dziedziczna. Percepcja wzrokowa to kompleks złożonych reakcji biochemicznych i biofizycznych, które występują w oku i mózgu w ułamku sekundy.
Termin „ostrość” jest używany do opisania, jak dobrze dana osoba widzi. Tempo ostrości wzroku wynosi 100 procent lub „jeden”. Tylko specjalista może to określić. W tym celu używana jest specjalna tabela Sivtsev. Składa się z 12 linii liter, które są mniejsze od góry do dołu. Tabela wskazuje wartość V, która oznacza ostrość widzenia. 100 procent to sytuacja, gdy dana osoba widzi 10 linię z odległości 5 metrów (odpowiednio, V = 1,0). Jeśli widoczna jest tylko górna linia z tej samej odległości, wizja wynosi 10 procent (V = 0,1).
Ostrość wzroku określa się przez załamanie. Refrakcja to siła załamania promieni świetlnych przez nośnik optyczny oka. O tym, jak dobrze światło jest załamane, zależy położenie obrazu, który osoba widzi względem siatkówki. Przy refrakcji emmetropicznej (normalnej) obraz jest rzutowany bezpośrednio na siatkówkę, z krótkowzrocznością - przed siatkówką i z hipermetropią - za nią.
Oko niemowlęcia jest mniejsze i krótsze niż normalnie, i zmienia się w pierwszych latach po urodzeniu. Prawie wszystkie dzieci rodzą się na dalekowzroczność, a po 3 latach refrakcja dziecka powinna być normalna.
Nadwzroczność u dzieci jest wariantem normy.
Nie bój się diagnozy „hipermetropii noworodka”. Ten stan jest fizjologiczny i ostatecznie mija. Jeśli noworodek ma wskaźnik przerostu 3-5 dioptrii, jest to norma, a dla jednorocznego dziecka normą jest widzenie plus 3, ale nie wyższe. W wieku 4 lat załamanie musi odpowiadać emmetropii, czyli normie, a wizja będzie dobra.
Oko powstaje wraz z układem nerwowym i jest jego kontynuacją. Po 3-5 tygodniach rozwoju wewnątrzmacicznego, anatomiczne struktury narządu wzroku, w tym siatkówki, zaczynają tworzyć się w zarodku. Dlatego też różne infekcje lub toksyny działające na płód we wczesnej ciąży mogą prowadzić do wad rozwojowych, a nawet ślepoty.
Noworodek widzi tylko zarysy obiektów w kolorze szarym i dostrzega lepiej kontrastujące obrazy. W pierwszych miesiącach życia dziecko uczy się skupiać, aby wyraźnie postrzegać obraz. Pierwsze badanie okulistyczne niemowląt urodzonych o terminie powinno być przeprowadzone po 6 miesiącach, a następnie po 1 roku. Roczne dziecko ma normalną percepcję kolorów i zdolność dostrzegania jasnych kolorów. W ciągu roku dzieci łatwiej dostrzegają kontrastujące odległe obiekty. W wieku 2 lat, gdy tworzenie siatkówki jest zakończone, a połączenia nerwowe są wzmocnione, dziecko jest w stanie odróżnić wszystkie odcienie kolorów. Po 5 latach u zdrowych dzieci długość oka nie zmienia się, a oko rośnie wraz z dzieckiem. Powstaje emmetropia, a ostrość widzenia dziecka staje się w 100 procentach.
Prawie wszystkie dostępne metody badawcze są subiektywne i wymagają bezpośredniego udziału pacjenta, więc zazwyczaj nie można określić, jak dobrze dziecko widzi. W przypadku małych dzieci możliwe jest określenie prawidłowej fiksacji spojrzenia, patologii refrakcji (przy użyciu specjalnych linijek, metody skiascopy) lub obecności zeza. Za dwa lub trzy lata wizja jest sprawdzana na zmodyfikowanym stole Sivtsev, w którym zamiast liter znajdują się łatwo rozpoznawalne zdjęcia (motyl, maszyna, królik). Określenie charakteru naruszenia funkcji wizualnych za pomocą automatycznego refraktometru.
Czynniki wrodzone prowadzą do zmniejszenia ostrości widzenia u dzieci poniżej pierwszego roku życia. Może to być dziedziczna patologia refrakcji (krótkowzroczność lub nadwzroczność) lub zeza. Rzadkie przyczyny obejmują wrodzoną zaćmę i jaskrę, które często występują u chłopców. Ich specyficzna diagnoza jest przeprowadzana przez neonatologa od pierwszych dni życia.
Skolioza ma wpływ na ostrość widzenia u dzieci.
Różne czynniki powodują zmniejszenie widzenia u małych dzieci. Obejmują one:
U niemowląt wykrycie słabego wzroku nie jest łatwe. Jeśli rodzice zauważą te objawy, warto skonsultować się z optykiem, nie czekając na rutynowe badanie po 6 miesiącach:
U przedszkolaków łatwiej jest określić obecność choroby. Jeśli dziecko skarży się na zmęczenie, mrużąc oczy, jeśli chcesz spojrzeć w dal, podchodzi bliżej podczas oglądania telewizji, pochyla się nisko nad książką podczas czytania, powinieneś zwrócić na to uwagę i sprawdzić wzrok swojego dziecka.
Wrodzone nieprawidłowości, takie jak zaćma (zmętnienie soczewki) i jaskra (zwiększone ciśnienie w oku) wymagają leczenia chirurgicznego. Są wynikiem naruszenia rozwoju wewnątrzmacicznego, infekcji. Najczęściej mają obustronne zmiany i występują głównie u chłopców. Operacja wrodzonej zaćmy lub jaskry ma sens do 7-8 roku życia.
Z zezem można również zastosować leczenie chirurgiczne. W tym przypadku wszystko zależy od rodzaju i ciężkości zeza. Leczenie chirurgiczne przeprowadza się w ciągu pierwszych 3-4 lat życia, w przeciwnym razie istnieje zagrożenie rozwoju „leniwego oka” (słabe widzenie w jednym oku nie podlega korekcji). W niektórych rodzajach korekta zeza jest możliwa przy pomocy soczewek i specjalnych ćwiczeń.
Grupa refrakcyjnych patologii oka (krótkowzroczność, nadwzroczność i astygmatyzm) podlega jedynie leczeniu zachowawczemu. Do leczenia dzieci stosuj specjalne ćwiczenia. Ważne są również odpowiednie korekty okularów i stała higiena widzenia. Często u dzieci w wieku szkolnym występuje skurcz mięśnia rzęskowego. Przy regularnym przepięciu staje się niezdolny do rozluźnienia. Prowadzi to do skurczu akomodacji (pojawia się „fałszywy” minus). Najlepszym zabiegiem jest regularna gimnastyka wizualna i specjalne krople, które przepisuje lekarz.
http://etoglaza.ru/anatomia/vazhno/zrenie-u-detey.html