Głównym krokiem w wyborze soczewek kontaktowych jest wizyta u okulisty. Okulista wybiera soczewki na podstawie wielu różnych parametrów: struktury łożyska naczyniowego, nacięcia i gęstości powiek, ilości i składu płynu łzowego. Oprócz tych rozmiarów, kontaktolog dowiaduje się o obecności chorób oczu, alergii, podrażnień i zespołu suchego oka. Tylko przy odpowiednim badaniu możesz mieć pewność, że soczewki będą dla Ciebie całkowicie bezpieczne i pomogą skorygować wzrok.
Recepta na soczewki kontaktowe różni się od recepty na okulary. Oprócz mocy optycznej (dioptrii, refrakcji) recepta na soczewki kontaktowe zawiera informacje dotyczące rozmiaru soczewki i oka. Jeśli nie masz recepty, ale nosisz już soczewki kontaktowe wybrane przez okulistę i specjalistę od korekcji kontaktów, możesz dowiedzieć się, jakie są parametry recepty (moc optyczna, promień krzywizny, średnica), odczytując je na pudełku, w którym zapakowano soczewki kontaktowe.
Moc optyczna (kula)
Odnosi się do siły soczewki kontaktowej, która jest zapisana jako liczba ze znakiem „+” lub „-” i jedną lub dwiema cyframi po przecinku (na przykład: + 2,5 lub 4,25). Moc optyczna soczewek kontaktowych nie jest taka sama, jak w przypadku okularów. Znak „+” i „-” jest bardzo ważnym parametrem. Należy zauważyć, że bardzo często moc optyczna prawego oka (OD) może różnić się od mocy optycznej lewego oka (OS), zarówno pod względem wielkości, jak i znaku.
Promień krzywizny (BC)
Promień krzywizny podstawy jest promieniem krzywej wewnętrznej powierzchni soczewki kontaktowej. Promień krzywizny jest mierzony w milimetrach, a jego wartość zwykle mieści się w zakresie od 7,8 do 9,5 mm. W większości przypadków ten parametr jest taki sam dla obu oczu. Krzywizna podstawy jest określana przez specjalne pomiary przy użyciu autorefkeratometru lub innego sprzętu okulistycznego.
Jeśli nosisz soczewki o promieniu krzywizny mniejszym niż krzywizna oka, soczewka zbyt mocno ścisnie rogówkę, powodując jej pęcznienie. Jeśli promień krzywizny jest większy - soczewka „unosi się” nad okiem bardziej niż zwykle i może spaść.
Średnica (DIA)
Średnica obiektywu to odległość od jednej krawędzi obiektywu do przeciwnej (przez jego środek). Zazwyczaj miękkie soczewki kontaktowe mają średnicę od 13,0 do 15,0 mm. W większości przypadków ten parametr jest taki sam dla obu oczu. Średnica soczewek jest określana przez pomiar rogówki i jest jedną z głównych podstawowych wartości przy doborze soczewek.
Jeśli masz astygmatyzm, możliwe, że przepisano Ci soczewki toryczne. Oprócz powyższych parametrów soczewka toryczna charakteryzuje się dwiema dodatkowymi wielkościami - cylindrem i osią.
Cylinder (CYL)
Moc optyczna cylindra jest różnicą między wielkościami mocy optycznej w dwóch głównych meridianach (cylindrze), a oś cylindra określa jego położenie. Soczewki cylindryczne pomagają korygować wzrok z astygmatyzmem, eliminując bóle głowy i bóle oczu. Typowy zakres wynosi od 750,75 do 2,25. Należy pamiętać, że pomiar cylindra jest podawany ze znakiem „-”.
Oś
Odnosi się do kąta nachylenia twojego astygmatyzmu. Ten parametr jest ustawiony w stopniach (°). Typowy zakres osi: 90 ° do 180 °. Zgodnie z uzyskanymi wynikami astygmatyzm dzieli się na astygmatyzm z prostymi osiami i ukośnymi osiami.
Przepuszczalność tlenu przez soczewki kontaktowe (DK / t)
Tlen jest niezbędny dla zdrowia rogówki. Dostaje ją z powietrza atmosferycznego i płynu łzowego, który zwilża podczas mrugania. Soczewki kontaktowe w oku są barierą dla wejścia tlenu z atmosfery.
Dlatego, aby twoja rogówka „oddychała”, soczewki muszą być wykonane z materiału o wysokiej przepuszczalności tlenu.
Na dzień nosić soczewki
DK / t musi wynosić co najmniej 24 x 10-9
Do noszenia na dłuższy czas
DK / t musi wynosić co najmniej 87 x 10-9
Im wyższy wskaźnik DK / t w soczewkach, tym lepiej oczy są zaopatrywane w tlen.
Zawartość wilgoci w soczewkach kontaktowych
Zawartość wody w soczewkach kontaktowych jest ważnym parametrem. W soczewkach hydrożelowych woda jest przewodnikiem tlenu. Ale im wyższa zawartość wilgoci w soczewce, tym bardziej soczewka „wysusza” oko, pobierając wilgoć z błon oka. Taka soczewka zachowuje się jak gąbka, wchłaniając wodę. Noszenie soczewek o wilgotności 50% lub większej może prowadzić do rozwoju zespołu suchego oka. Im mniejsza wilgotność soczewki, tym lepiej, ale w tym przypadku należy wybrać soczewki silikonowo-hydrożelowe o wysokiej przepuszczalności tlenu (silikon jest przewodnikiem tlenu, a nie wody).
Często użytkownicy kupujący soczewki kontaktowe mają trudności z odpowiedzią na takie pytania: jaki jest twój promień krzywizny, średnica, moc optyczna? Wielu jest zdezorientowanych nawet przez pytanie o markę soczewek kontaktowych...
Zazwyczaj wszystkie wymagane parametry są wymienione w recepturze: są informacje o mocy optycznej (dioptrie, refrakcji), promieniu krzywizny i średnicy (miara, która wiąże rozmiar soczewki i oka). Jeśli nie ma receptury, te parametry można wyświetlić na pudełku, w którym zapakowano soczewki kontaktowe.
W większości przypadków recepta na soczewki kontaktowe wygląda następująco:
Moc optyczna (Kula)
BC (Promień krzywizny)
Oczywiście liczby w każdym przepisie są różne.
A teraz więcej o każdym wskaźniku.
Moc optyczna (kula)
Odnosi się do siły soczewki kontaktowej, która jest zapisana jako liczba ze znakiem „+” lub „-” i jedną lub dwiema cyframi po kropce (na przykład: +2,5 lub -4,25). Na paczkach jest zwykle określany jako PWR (skrót od POWER) lub D.
Moc optyczna soczewek kontaktowych nie jest taka sama jak w przypadku okularów. Znak „+” lub „-” jest bardzo ważnym parametrem w doborze soczewek kontaktowych. Należy zauważyć, że bardzo często moc optyczna prawego oka (OD) może różnić się od mocy optycznej lewego oka (OS), zarówno pod względem wielkości, jak i znaku.
Jeśli nosisz wieloogniskowe soczewki kontaktowe, to dla każdego oka będą dwa parametry mocy optycznej soczewki kontaktowej - jeden dla widzenia w odległości i jeden dla bliskiej (na przykład czytania), każdy ze znakiem „+” lub „-”.
Promień krzywizny (BC)
Promień krzywizny jest promieniem krzywej wewnętrznej powierzchni soczewki kontaktowej. Najczęstsze parametry mieszczą się w zakresie od 8,3 do 8,7. W większości przypadków ten parametr jest taki sam dla obu oczu.
Zawartość wilgoci (lub hydrofilowość) soczewki kontaktowej jest wskazana w% (na przykład 55%). Dostarczanie tlenu do rogówki i wygodne noszenie soczewki zapewnia wysoką zawartość wilgoci w materiale soczewki.
Średnica (DIA)
Taki wskaźnik jak „średnica” odnosi się do rozmiaru soczewki kontaktowej, która odpowiada parametrom oka. W recepturze i na pakietach jest ona oznaczona liczbą z jednym przecinkiem dziesiętnym, np. 13,8, 14,0 lub 14,5. W większości przypadków ten parametr jest taki sam dla obu oczu.
Istnieją dodatkowe parametry brane pod uwagę w astygmatyzmie - cylinder i oś (dla torycznych soczewek kontaktowych).
Cylinder (CYL) odnosi się do mocy optycznej astygmatyzmu, oś jest kątem nachylenia z astygmatyzmem.
Gdy starczowzroczność (nadwzroczność wiekowa) dla wieloogniskowych soczewek kontaktowych, taki parametr jest dodawany jako moc dodana (ADD), która wskazuje różnicę dioptrii między wartościami korekcji odległości i bliskości. Wartość wystarczającego dodatku powinna być bardzo ściśle określona, ponieważ nadmierna kompensacja wysokimi wartościami dodatkowymi z konieczności pogorszy ostrość widzenia w „strefie bliskiej”.
Soczewki kontaktowe, podobnie jak wiele innych produktów, mają swój własny okres trwałości - producenci również podają na opakowaniu. Używanie soczewek po określonej dacie może powodować nieprzyjemne skutki dla zdrowia oczu.
Przy zakupie soczewek kontaktowych dużą wagę przywiązuje się również do materiałów, z których są wykonane. Obecnie dostępne są zarówno miękkie soczewki kontaktowe wykonane z materiałów silikonowo-hydrożelowych, jak i tradycyjne sztywne soczewki przepuszczające gaz. I tutaj wybór na korzyść niektórych soczewek jest ustalany indywidualnie, po badaniu przez okulistę.
Markowe soczewki kontaktowe
Ogólnie rzecz biorąc, konieczne jest rozróżnienie takich pojęć, jak „marka” i „producent”. Na przykład Johnson Johnson, Bausch + Lomb, Cooper Vision, Sauflon, Menicon itd. - to producenci soczewek kontaktowych, z których każdy ma wiele soczewek kontaktowych określonej marki.
Johnson Najpopularniejsze marki soczewek kontaktowych Johnsona to Acuvue Oasys, Acuvue Advance, 1-dniowy Acuvue TruEye i tak dalej.
Bausch + Lomb wprowadza na rynek soczewki Pure Vision, Pure Vision 2 HD, Pure Vision Toric, PureVision Multifocal, Soflens Daily Disposable, itp. Lista producentów jest świetna, a lista marek soczewek kontaktowych jest po prostu ogromna i jest stale aktualizowana o nowe nazwy.
Pamiętaj, że tylko przy odpowiednio dobranych soczewkach kontaktowych nie odczujesz dyskomfortu, a jakość widzenia będzie doskonała. Kupując soczewki, nie próbuj losowo wskazywać niezbędnych parametrów, ponieważ jeśli jeden z nich nie pasuje do twoich indywidualnych wskaźników, może to zaszkodzić zdrowiu oczu.
http://www.linzshop.ru/articles/chto-nuzhno-znat-pri-pokupke-kontaktnyh-linz.htmlIstnieją następujące parametry soczewek kontaktowych:
1. Materiał. Materiał soczewek kontaktowych określa wiele jego właściwości. Główne cechy materiału obejmują zawartość wody (ważne dla utrzymania elastyczności soczewki) i przepuszczalność tlenu.
A) W zależności od zawartości wody w soczewce są podzielone na:
- niskie soczewki wodne (50%).
Materiały te mają wysoką przepuszczalność tlenu i dlatego są idealne do wytwarzania grubszych i mocniejszych soczewek do korygowania krótkowzroczności (krótkowzroczności) i dalekowzroczności (nadwzroczność). Jednak soczewki wykonane z takich materiałów mają niższą wytrzymałość na rozciąganie w porównaniu z materiałami o niższej zawartości wody. Materiały te mają również słabą kompatybilność ze środkami dezynfekującymi. Ich stosowanie jest przeciwwskazane u pacjentów stosujących środki dezynfekujące termicznie. Materiały soczewek kontaktowych o dużej zawartości wody są podatne na wchłanianie białek, a ponieważ są niekompatybilne z enzymatycznymi środkami czyszczącymi, prowadzi to do skrócenia ich żywotności. Soczewki kontaktowe o dużej zawartości wody są zwykle wytwarzane przez obracanie lub odlewanie.
- średnie soczewki wodne (około 50%)
Zazwyczaj takie soczewki są wykonane z materiałów jonowych lub niejonowych o zawartości wody od 50 do 70%. Ten rodzaj materiału łączy zalety materiałów o niskiej i wysokiej zawartości wody. Takie materiały mają dobre parametry fizjologiczne i pozwalają wytwarzać cienkie, wygodne soczewki. Ich wadą jest to, że mają zwiększoną absorpcję białka. Ponadto nie można ich poddawać dezynfekcji termicznej.
Obecnie najbardziej popularne są hydrożelowe soczewki kontaktowe, ale soczewki silikonowo-hydrożelowe znajdują coraz więcej pozytywnych odpowiedzi wśród osób uciekających się do kontaktowej korekcji wzroku.
B) Aby scharakteryzować zdolność materiału do przepuszczania tlenu, stosuje się specjalną koncepcję - Dk / t, gdzie Dk oznacza przepuszczalność tlenu przez materiał soczewki, t to grubość soczewki w środku. Ten współczynnik jest ważną cechą soczewki kontaktowej i zależy bezpośrednio od jej grubości. Na przykład soczewki kontaktowe do korekcji ciężkiej krótkowzroczności są bardzo cienkie w strefie centralnej, co pozwala na łatwe przenikanie przez nie tlenu (Dk / t będzie duża). Ale soczewki kontaktowe do korekcji afakji są bardzo grube w środku i nie pozwalają na przejście tlenu (Dk / t będzie niska).
Średnio dla soczewek hydrożelowych Dk / t zwykle mieści się w zakresie 20-40 jednostek. Zasadniczo jest to wystarczające do noszenia w ciągu dnia, chociaż wiele badań wskazuje, że minimalna Dk / t do utrzymania zdrowia oczu powinna wynosić co najmniej 80. Aby soczewki mogły pozostać na oczach w nocy, wymagane są jeszcze większe wartości. Przepuszczalność tlenu przez hydrożele jest wprost proporcjonalna do zawartości wody w nich: im wyższa zawartość wody, tym więcej tlenu przechodzą do rogówki oka, co ma pozytywny wpływ na zdrowie oczu. Jednak ze wzrostem zawartości wody, soczewki hydrożelowe stają się zbyt miękkie, co czyni je dość trudnymi w obsłudze. Dlatego maksymalna zawartość wody w soczewkach hydrożelowych nie przekracza 70%.
W soczewkach silikonowo-hydrożelowych transmisja tlenu nie jest związana z zawartością wody. Jak sama nazwa wskazuje, soczewki te składają się z dwóch materiałów: silikonu i hydrożelu. Przenoszenie tlenu przez takie soczewki nie jest determinowane przez hydrożel, lecz przez składnik silikonowy, który działa jak „pompa tlenowa”. Zatem część silikonowa zapewnia bardzo wysoką transmisję tlenu, a część hydrożelowa zapewnia wysoki komfort noszenia soczewek kontaktowych. Soczewki silikonowo-hydrożelowe mają Dk / t rzędu 70-170 jednostek, dzięki czemu niektóre z nich można nosić bez zdejmowania, do 30 dni.
2. Promień krzywizny (BC, BCR)
Promień krzywizny i średnica soczewki kontaktowej wpływa na to, jak soczewka „siedzi” w oku. Są to główne parametry używane przez lekarza przy wyborze soczewek kontaktowych dla pacjenta.
Promień krzywizny jest krzywizną środkowej części tylnej powierzchni soczewki. Zazwyczaj powierzchnia ta ma kształt kulisty, dlatego nazywa się ją promieniem krzywizny podstawowej. Krzywizna tylnej powierzchni soczewki kontaktowej powinna najlepiej pasować do krzywizny rogówki oka. Słabe dopasowanie soczewek kontaktowych z powodu niespójności promienia krzywizny soczewki z kształtem rogówki może spowodować brak noszenia soczewek kontaktowych.
Promień krzywizny podstawowej jest zwykle mierzony w milimetrach. Jego standardowe wartości mieszczą się w zakresie od 8,1 do 8,9 mm. Im mniejszy promień, tym bardziej „stroma” będzie pasować soczewka kontaktowa i, odwrotnie, im większy promień krzywizny, tym bardziej płaski będzie obiektyw. Krzywizna podstawy jest określana przez specjalne pomiary przy użyciu autorefkeratometru lub innego sprzętu okulistycznego.
Średnica soczewki to odległość między krawędziami soczewki, mierzona przez środek. Zazwyczaj miękkie soczewki kontaktowe mają średnicę od 13,0 do 15,0 mm. Najczęściej używane soczewki kontaktowe o średnicy 13,8 mm do 14,5 mm. Średnicę soczewek określa się przez pomiar rogówki. W większości przypadków jest taki sam dla obu oczu.
4. Moc optyczna (kula - Pwr, Sph)
Moc optyczna wyrażana jest w ujemnych lub dodatnich wartościach liczbowych („+” lub „-”) i jest mierzona za pomocą dioptrii. Strefa optyczna znajduje się w środku soczewki o danej mocy optycznej. Okulista oblicza moc optyczną, umieszczając soczewki z różnymi dioptriami na twoich oczach, dopóki wzrok nie stanie się wyraźny. Wartość mocy optycznej prawego oka (OD) może różnić się od wartości lewego oka (OS) zarówno pod względem wielkości, jak i znaku.
Podczas noszenia dwuogniskowych soczewek kontaktowych będziesz mieć dwa parametry mocy optycznej soczewki kontaktowej dla każdego oka: dla odległości i dla bliskiej odległości.
Zwróć uwagę! Moc optyczna soczewek kontaktowych może różnić się od tego samego parametru dla okularów. Soczewki kontaktowe zapewniają dokładniejszą korekcję, a moc optyczna soczewek kontaktowych (w dioptriach) jest zwykle mniejsza niż soczewek okularowych.
5. Optyczny obszar soczewek kontaktowych
Strefa optyczna jest centralną częścią soczewki kontaktowej, która ma określoną moc optyczną. Typowe wymiary strefy optycznej mieszczą się w zakresie 8-14 mm, w przypadku kolorowych soczewek kontaktowych strefę optyczną można zmniejszyć do 5 mm (niepomalowana strefa źrenicy).
6. Grubość soczewki kontaktowej w środku
Zwykle soczewki kontaktowe „plus” są grube w środku i cienkie wzdłuż krawędzi, a „negatywne”, przeciwnie, są cienkie w środku i grube wzdłuż krawędzi. Grubość w środku zależy również od zawartości wody w materiale i wielkości strefy optycznej. Niektóre nowoczesne soczewki kontaktowe mają minimalną grubość pośrodku około 0,03 mm.
Ważną cechą soczewek kontaktowych jest również grubość i konstrukcja krawędzi, które są określone przez technologię produkcji tej soczewki kontaktowej. Im cieńsza jest krawędź soczewki kontaktowej, tym wygodniejsze będzie jej noszenie.
W astygmatyzmie do głównych parametrów dodawane są jeszcze dwa, które są niezbędne do wyboru obiektywu TORIC:
7. Moc cylindra optycznego
Cylinder (CYL) to ilość ujemna charakteryzująca moc optyczną astygmatyzmu. Typowy zakres wynosi od -0,75 do -1,25. Pomiar cylindra jest podawany ze znakiem „-”. Soczewki cylindryczne pomagają korygować wzrok z astygmatyzmem, eliminując bóle głowy i bóle oczu.
8. Oś pochylenia (AX)
Ten parametr odnosi się do kąta astygmatyzmu. Przy określaniu osi nachylenia astygmatyzmu zliczanie odbywa się w stopniach przeciwnie do ruchu wskazówek zegara (system TABO). Zgodnie z uzyskanymi wynikami astygmatyzm dzieli się na astygmatyzm z prostymi osiami i ukośnymi osiami. Standardowy zakres osi wynosi od 90 ° do 180 °.
9. Tryb noszenia (zalecany przez producenta soczewek kontaktowych maksymalny czas noszenia soczewek bez zdejmowania)
Zgodnie z trybem noszenia soczewek kontaktowych można podzielić na 4 typy:
1. dzień (soczewki są noszone rano i usuwane przed snem)
2. przedłużony (planowane soczewki zamienne są noszone przez okres do 7 dni i nie są usuwane w nocy)
3. elastyczny (soczewki noszone przez 1-2 dni bez wyjmowania)
4. ciągły (ciągłe noszenie soczewek przez okres do 30 dni, bez zdejmowania w nocy; tryb jest dozwolony tylko dla niektórych soczewek silikonowo-hydrożelowych, do jego zastosowania wymagana jest konsultacja ze specjalistą).
10. Przez czas noszenia kontaktu dzieli się na 5 grup:
1. Jeden dzień. Są to najbardziej higieniczne i łatwe w użyciu soczewki. Ich główną zaletą jest to, że nie muszą kupować specjalnych pojemników i roztworów czyszczących. Po usunięciu takie soczewki są po prostu wyrzucane.
2. Dwa tygodnie. Są to dłużej noszące soczewki o wysokiej zawartości substancji nawilżających i wysokiej oddychalności.
3. Soczewki na 1 miesiąc. Soczewki te przekazują do 6 razy więcej tlenu, co czyni ich działanie tak bezpiecznym, jak to możliwe. Soczewki planowanego zastąpienia można pozostawić na noc, ale lekarze nie zalecają noszenia ich przez ponad siedem dni z rzędu.
4. Kwartalnie. Są to soczewki o zwiększonej wytrzymałości mechanicznej, dzięki czemu ich żywotność może wynosić od 3 do 6 miesięcy. Soczewki kwartalne są odpowiednie dla tych, którzy dopiero zaczynają używać soczewek kontaktowych.
5. Tradycyjne - soczewki o żywotności ponad rok. Wymagają szczególnie starannej opieki, ponieważ przy stałym kontakcie z oczami gromadzą się złogi białkowe i infekcje, które mogą zarysować rogówkę i prowadzić do chorób oczu.
http://infoglaza.ru/korrektsiya-zreniya/22-parametry-kontaktnykh-linzStosowanie soczewek kontaktowych jest jedną z najczęściej stosowanych metod korekcji wzroku w krótkowzroczności, nadwzroczności i astygmatyzmie. Dzięki zastosowaniu najnowszych materiałów i technologii soczewki kontaktowe są obecnie godną alternatywą dla okularów.
Soczewki kontaktowe charakteryzują się następującymi głównymi parametrami:
Promień krzywizny (BC, BCR)
Jest to liczba z jednym dziesiętnym. Odnosi się do promienia krzywej wewnętrznej powierzchni soczewki kontaktowej. Z reguły podstawowa krzywizna soczewki jest taka sama dla obu oczu.
Krzywizna soczewki, a mianowicie przednia powierzchnia, jest w rzeczywistości definiowana jako moc optyczna soczewki (soczewka dioptrii). Moc optyczna obiektywu jest mierzona w dioptriach i jest wyrażana przez ujemne lub dodatnie wartości liczbowe. Strefa optyczna soczewki jest centralną częścią soczewki kontaktowej o danej mocy optycznej. Jeśli są to dobrze dobrane soczewki do korekcji wzroku, to krzywizna soczewek kontaktowych powinna odpowiadać jak najbliżej krzywiznie rogówki pacjenta. Podstawowa krzywizna soczewek kontaktowych to krzywizna tylnej powierzchni soczewki, jej centralnej części.
Większość soczewek ma kształt kulisty (część środkowa), który jest zdefiniowany jako promień krzywizny soczewek kontaktowych, mierzony w milimetrach, liczba z jednym miejscem po przecinku. Krzywizna soczewki, a mianowicie przednia powierzchnia, jest w rzeczywistości definiowana jako moc optyczna soczewki (soczewka dioptrii). Jeśli są to dobrze dobrane soczewki do korekcji wzroku, to krzywizna soczewek kontaktowych powinna odpowiadać jak najbliżej krzywiznie rogówki pacjenta. Z reguły podstawowa krzywizna soczewki jest taka sama dla obu oczu. Aby określić soczewki, których promień krzywizny jest potrzebny, okulista może wykonać niezbędne pomiary. W soczewkach środkowa część tylnej powierzchni ma kształt niesferyczny, promień krzywizny stale wzrasta od środka do krawędzi.
Średnica obiektywu (D, DIA, OAD)
Średnica soczewek kontaktowych to odległość między krawędziami soczewki mierzona przez środek. Średnica soczewek jest jednym z parametrów, które należy znać, wybierając soczewki kontaktowe do korekcji wzroku. Średnica jest mierzona w milimetrach i ma wartości liczbowe od 13 do 15 mm. Liczba z jednym dziesiętnym. Odnosi się do rozmiaru soczewki kontaktowej i odpowiada parametrom oka. Z reguły ten parametr jest taki sam dla obu oczu.
Moc optyczna (OS) lub inaczej Sfera (SPH)
Refrakcja soczewki - jest zapisana jako liczba ze znakiem + ”lub„ - ”i odnosi się do mocy optycznej soczewki kontaktowej. Moc optyczna cylindra może mieścić się w zakresie - 0,75 mm. do - 1,25 mm. Oś pochylenia jest mierzona w stopniach (od 90º do 180º). Wartość prawego oka (OD) może różnić się od wartości dla lewego oka (OS), zarówno pod względem wielkości, jak i znaku. (Na przykład [-1.75] lub [+2.25])
Oś cylindra (AX), (dla soczewek torycznych)
Ta wartość jest ustawiana w stopniach (°). Odnosi się do kąta nachylenia twojego astygmatyzmu. (Na przykład 150 °)
Moc cylindra optycznego (CYL), (dla soczewek torycznych)
Jest zapisany jako liczba z jedną lub dwiema cyframi po przecinku i odnosi się do mocy optycznej twojego astygmatyzmu. Pomiar cylindra jest podawany ze znakiem знаком - „. (Na przykład [-0,75] lub [-1.50]).
Zawartość wilgoci, tj. Zawartość wody w materiale soczewki kontaktowej jest wskazana w (%). Wysoka zawartość wody w materiale soczewki poprawia dostarczanie tlenu i komfort noszenia rogówki. Aby zapewnić rogówkę tlenem, pompa łzowa nie jest wystarczająco skuteczna. Woda w materiale soczewki zapewnia postęp tlenu przez materiał hydrożelowy, który daje większość tlenu potrzebnego do przepływu rogówki przez soczewki. (Na przykład 38%)
W zależności od zawartości wody w soczewce są podzielone na:
- soczewki o niskiej zawartości wody (50%)
Materiały te mają wysoką przepuszczalność tlenu i dlatego są idealne do wytwarzania grubszych i mocniejszych soczewek do korygowania krótkowzroczności (krótkowzroczności) i dalekowzroczności (nadwzroczność). Jednak soczewki wykonane z takich materiałów mają niższą wytrzymałość na rozciąganie w porównaniu z materiałami o niższej zawartości wody. Materiały te mają również słabą kompatybilność ze środkami dezynfekującymi. Ich stosowanie jest przeciwwskazane u pacjentów stosujących środki dezynfekujące termicznie. Materiały soczewek kontaktowych o dużej zawartości wody są podatne na wchłanianie białek, a ponieważ są niekompatybilne z enzymatycznymi środkami czyszczącymi, prowadzi to do skrócenia ich żywotności. Soczewki kontaktowe o dużej zawartości wody są zwykle wytwarzane przez obracanie lub odlewanie.
- soczewki o średniej zawartości wody (około 50%)
Zazwyczaj takie soczewki są wykonane z materiałów jonowych lub niejonowych o zawartości wody od 50 do 70%. Ten rodzaj materiału łączy zalety materiałów o niskiej i wysokiej zawartości wody. Takie materiały mają dobre parametry fizjologiczne i pozwalają wytwarzać cienkie, wygodne soczewki. Ich wadą jest to, że mają zwiększoną absorpcję białka. Ponadto nie można ich poddawać dezynfekcji termicznej.
Obecnie najbardziej popularne są hydrożelowe soczewki kontaktowe, jednak soczewki silikonowo-hydrożelowe znajdują coraz więcej pozytywnych reakcji wśród osób, które uciekają się do kontaktowej korekcji wzroku.
Dk / t (przepuszczalność tlenu)
Wskaźnik soczewek kontaktowych charakteryzujących dostęp tlenu do rogówki. Przepuszczalność tlenu przez soczewkę kontaktową charakteryzuje się materiałem, zawartością wilgoci i grubością samej soczewki. Stosunek objętości tlenu, który przeszedł przez jednostkę powierzchni soczewki kontaktowej na jednostkę czasu, jest oznaczony przez Dk. Grubość soczewki w cm jest oznaczona przez t. (Na przykład Dk / t = 138)
Średnio dla soczewek hydrożelowych Dk / t zwykle mieści się w zakresie 20-40 jednostek. Zasadniczo jest to wystarczające do noszenia w ciągu dnia, chociaż wiele badań wskazuje, że minimalna Dk / t do utrzymania zdrowia oczu powinna wynosić co najmniej 80. Aby soczewki mogły pozostać na oczach w nocy, wymagane są jeszcze większe wartości. Przepuszczalność tlenu przez hydrożele jest wprost proporcjonalna do zawartości wody w nich: im wyższa zawartość wody, tym więcej tlenu przechodzą do rogówki oka, co ma pozytywny wpływ na zdrowie oczu. Jednak ze wzrostem zawartości wody, soczewki hydrożelowe stają się zbyt miękkie, co czyni je dość trudnymi w obsłudze. Dlatego maksymalna zawartość wody w soczewkach hydrożelowych nie przekracza 70%.
W soczewkach silikonowo-hydrożelowych transmisja tlenu nie jest związana z zawartością wody. Jak sama nazwa wskazuje, soczewki te składają się z dwóch materiałów: silikonu i hydrożelu. Przenoszenie tlenu przez takie soczewki nie jest determinowane przez hydrożel, lecz przez składnik silikonowy, który działa jak „pompa tlenowa”. Zatem część silikonowa zapewnia bardzo wysoką transmisję tlenu, a część hydrożelowa zapewnia wysoki komfort noszenia soczewek kontaktowych. Soczewki silikonowo-hydrożelowe mają Dk / t rzędu 70-170 jednostek, dzięki czemu niektóre z nich można nosić bez zdejmowania, do 30 dni.
Grubość środka soczewki
Grubość soczewki w środku to rzeczywista grubość soczewki w jej centralnej części (w jej geometrycznym środku). Wpływa, jak wspomniano powyżej, na przepuszczalność tlenu
Odcień soczewki kontaktowej
Obecnie miękkie soczewki kontaktowe są produkowane jako niepomalowane (przezroczyste) i kolorowe. Soczewki kontaktowe mogą być tylko nieznacznie przyciemniane, co sprawia, że procedura ich obsługi jest wygodniejsza (mówią: „przyciemniane dla ułatwienia obsługi”).
Kolor (dla soczewek kolorowych)
Szeroka gama kolorów soczewek kontaktowych została rozłożona, umożliwiając radykalną zmianę koloru oczu i dodanie nieco nasycenia naturalnego koloru. Oprócz standardowych kolorów i odcieni stosowane są soczewki i wzory, dzięki czemu można uzyskać ekstrawagancję na zewnątrz.
Sieć salonów Planet Optics oferuje szeroki wybór wysokiej jakości soczewek kontaktowych wiodących producentów, a doświadczeni okuliści pomogą Ci je prawidłowo wybrać i nauczyć ich noszenia.
http://planetaoptika.ru/2016/06/21/parametry-i-xarakteristiki-kontaktnyx-linz/Osoba ma jedną z najcenniejszych możliwości - taka jest wizja. Powinien być traktowany ostrożnie, aw razie problemów natychmiast skontaktować się z lekarzem. We współczesnym świecie ten problem jest dość powszechny, ponieważ ludzie stale korzystają z różnych gadżetów.
Jedną z chorób wzroku jest astygmatyzm, którego korekcja najczęściej odbywa się dzięki okularom lub soczewkom. Okulista w każdym przypadku pisze receptę na noszenie optyki, a znajomość tego, co jest napisane, pomaga zrozumieć, czym jest problem i jak sobie z tym radzić.
W tym artykule ocalimy Cię od strachu przed niepewnością co do recept na okulary i powiedzmy, co jest przeliczaniem cylindrów z astygmatyzmem. Pomoże to uniknąć wielu problemów i pozwoli ci odzyskać to tak szybko, jak to możliwe.
Sferyczna soczewka nie może poprawić widzenia podczas astygmatyzmu, ponieważ korygując jeden południk, pogarsza on jednocześnie drugi. Sferyczne soczewki wzmacniają lub osłabiają refrakcję oka i nie mogą wyeliminować różnicy w refrakcjach głównych sekcji.
Do korekcji astygmatyzmu zastosowano cylindryczne soczewki, które są jak odlew z cylindra. Mogą być dwojakiego rodzaju - rozpraszają i zbierają światło.
Im wyższa siła cylindra i im starszy człowiek, który najpierw nosił cylindryczne okulary, tym gorzej są przenoszone. Przy pierwszym wyznaczeniu punktów nie zaleca się wypisywania butli z siłą większą niż 4,0 D.
Jak już wspomniano, astygmatyczną korekcję oczu można uzyskać za pomocą dwóch kombinacji soczewek sferycznych i cylindrycznych. Przejście od jednej kombinacji kuli i cylindra do innej kombinacji odbywa się metodą transpozycji.
Suma algebraiczna składnika sferycznego i cylindrycznego jest rejestrowana pod sferą nowej recepty.2. Element cylindryczny 3nak jest odwrócony. Kierunek osi cylindra zmienia się o 90 stopni.
Podczas czytania przepisu na okulary astygmatyczne, które powstaje w pisaniu sferoidalnym, pod znakiem sph zapisuje się załamanie jednej z głównych sekcji soczewki astygmatycznej, pod znakiem cyl jest różnicą astygmatyczną, ah wskazuje kierunek tej głównej sekcji, której załamanie jest zapisane pod znakiem kuli.
Nawet niekompletna korekcja, kompensująca astygmatyzm o ponad połowę, znacznie zwiększa ostrość widzenia.
8-18 lat - astygmatyzm hipermetropowy podlega pełnej korekcji. W przypadku początkowej i progresywnej krótkowzroczności zasada dodawania cylindrów wchodzi w życie tylko w przypadkach, gdy zwiększają maksymalną ostrość widzenia (astygmatyzm jest większy niż 1,0 D).
Astygmatyzm mieszany wymaga całkowitej lub prawie całkowitej korekty i stałego noszenia okularów. Podczas wybierania punktów kierujących się maksymalną ostrością widzenia. W tym przypadku nie należy obawiać się wzmocnienia krótkowzrocznej sfery, biorąc pod uwagę tendencję do hiperprzestrzeni u tych osób.
18-45 lat - pojawienie się utajonej hipermetropii lub progresji krótkowzroczności może wymagać wprowadzenia cylindrów. Dorosły, który wcześniej nie nosił butli, bierze je z wielką trudnością i im starsza osoba, tym trudniejsza jest adaptacja.
60 lat lub więcej - następuje przemiana astygmatyzmu z bezpośredniego na odwrotny. Cylindry są przypisywane tylko w przypadkach, gdy znacznie poprawiają ostrość i komfort widzenia, a kompletność korekcji astygmatycznej zależy od tolerancji cylindrów.
U dorosłych adaptacja jest odtwarzana przez kierunek osi cylindra. W astygmatyzmie typu bezpośredniego korekcja często nie powoduje trudności. Dzięki odwrotnemu astygmatyzmowi dodanie cylindrów ma większy wpływ na widzenie niż na bezpośredni, ale z reguły adaptacja z łatwością mija.
Ponieważ człowiek żyje w zorientowanym pionowo świecie, nawet niewielkie stopnie odwrotnego astygmatyzmu mogą znacznie zmniejszyć widzenie.
Astygmatyzm z ukośnymi osiami silnie wpływa na widzenie, główny cel cylindrów jest przenoszony z wielką trudnością, aw niektórych przypadkach adaptacja nie występuje wcale z powodu dużego zniekształcenia przestrzeni.
W takich przypadkach należy zastosować stopniową adaptację cylindrów lub problem zostanie rozwiązany na korzyść korekcji kontaktu.
Gdy pojawia się astygmatyzm z ukośnymi osiami, nierówne zakwaterowanie w różnych meridianach, stałe oscylacje optycznej instalacji oka - przednia i tylna powierzchnia ogniskowa są połączone z siatkówką.
Maksymalne nachylenie linii pionowych występuje, gdy oś cylindra korekcyjnego jest zorientowana na 45 i 135 stopni. Jednocześnie astygmatyzm 1.0 D powoduje przechylenie obrazu o 0,4 stopnia. Pod względem widzenia obuocznego deformacja obrazu powoduje dyskomfort u pacjenta.
Istnieją pewne mechanizmy kompensujące zniekształcenie kształtu obiektów i ich położenie w przestrzeni:
Ograniczenie głębokości przestrzeni wizualnej Małe cylindry (stopień astygmatyzmu 0,5 lub mniej) są korygowane w obecności skarg:
Jeśli nie ma ukrytych naruszeń zbieżności i zakwaterowania, przypisywane są małe cylindry.
Nawet niekompletna korekcja, kompensująca astygmatyzm o ponad połowę, znacznie zwiększa ostrość widzenia.
Astygmatyzm mieszany wymaga całkowitej lub prawie całkowitej korekty i stałego noszenia okularów. Podczas wybierania punktów kierujących się maksymalną ostrością widzenia. W tym przypadku nie należy obawiać się wzmocnienia krótkowzrocznej sfery, biorąc pod uwagę tendencję do hiperprzestrzeni u tych osób.
Zauważać astygmatyzm nie jest bardzo trudne. Jeśli naruszenie ma znaczące wskaźniki (z 3 dioptrii), problemy z oczami stają się bardzo zauważalne.
Z astygmatyzmem człowiek źle widzi, traci zdolność rozpoznawania liter normalnie, jego oczy szybko się męczą i pragnie stale mrużyć oczy, aby rozpoznać obraz.
Następujące objawy są również charakterystyczne dla astygmatyzmu:
Stała potrzeba wyboru pozycji głowy w celu skupienia wzroku (skręty i przechylenia szyi, głowy).
Powyższe objawy mogą wskazywać na inne problemy okulistyczne. Aby ustalić dokładną przyczynę, należy skontaktować się ze specjalistą.
Należy również zauważyć, że astygmatyzm często łączy się z innymi powszechnymi chorobami oczu (krótkowzroczność, nadwzroczność). Tylko szczegółowe badanie przy użyciu najnowocześniejszego sprzętu okulistycznego pozwala ustalić dokładną, bezbłędną diagnozę.
Przy najmniejszym podejrzeniu danej choroby należy skonsultować się z lekarzem. Tylko specjalista jest w stanie potwierdzić lub zaprzeczyć takiej diagnozie. Jeśli po serii badań podejrzenia zostaną potwierdzone, konieczne będzie przeprowadzenie kolejnej serii testów.
Jest to wymagane do wyjaśnienia stadium i charakteru choroby, a także do identyfikacji południków oka, w których występuje krzywizna. Tylko ze szczegółowym obrazem astygmatyzmu można wybrać i przepisać skuteczną terapię.
Astygmatyzm jest korygowany przez kilka rodzajów leczenia:
Pierwsze dwie metody nie są w stanie całkowicie wyeliminować problemu. Noszenie okularów i soczewek pomaga skorygować wzrok i wyeliminować dyskomfort spowodowany zaburzonym ogniskowaniem oczu.
Aby całkowicie wyeliminować astygmatyzm, najczęściej potrzebna jest operacja. Warto zauważyć, że im wcześniej problem zostanie zidentyfikowany, tym łatwiej i szybciej można go rozwiązać. Astygmatyzm we wczesnych stadiach jest dość dobrze uleczalny.
Jednak stuprocentowe podejście terapeutyczne do wyeliminowania problemu nie jest spowodowane faktem, że choroba jest zróżnicowana. Każdy rodzaj astygmatyzmu (soczewki, rogówki) ma swoje własne cechy.
Dlatego w każdym przypadku konieczne jest indywidualne podejście do wyboru korekty lub terapii.
Jak wiesz, dokładna diagnoza na czas - gwarancja zdrowia. Im szybciej problem zostanie zidentyfikowany, tym łatwiej będzie uniknąć jego najbardziej niepożądanych konsekwencji.
We współczesnej okulistyce stosuje się kilka metod diagnozowania omawianej patologii. Obecnie metoda diagnostyczna skrzyżowanych cylindrów jest szeroko rozpowszechniona.
Po raz pierwszy tę technikę zaproponował w 1907 roku amerykański lekarz-okulista Edward Jackson. Początkowo skrzyżowany cylinder został zaprojektowany w celu określenia dokładności siły i położenia osi cylindra korekcyjnego.
Ponadto cylindry te są stosowane w wariantach, gdy reakcja pacjenta na małe gradacje siły cylindra korekcyjnego lub zmiany położenia osi są stałe.
Podczas testu pacjent proszony jest o noszenie obręczy testowej. Specjalna soczewka astygmatyczna jest zainstalowana w ramce testowej przed okiem. Przed gniazdem soczewki i obręczy testowej, krzyżowany cylinder jest na przemian instalowany w kilku pozycjach.
Przed rozpoczęciem testu uchwyt skrzyżowanego cylindra jest ustawiony na 45 stopni. Następnie za pomocą tego uchwytu zmienia się naprzemiennie z jednej pozycji na drugą.
Przed badaniem w czasie testu znajduje się specjalny stół (stół do sprawdzania ostrości wzroku). Pacjent ma za zadanie zauważyć, w której pozycji cylindra ma najlepsze ogniskowanie widzenia.
W drugim przypadku oś jest osłabiana przez tę samą liczbę dioptrii. Następnie próbka musi zostać powtórzona tyle razy, ile jest to konieczne, aby uzyskać wynik informacyjny.
Stopień astygmatyzmu określa się w zależności od wariantu, gdy cylinder daje niepewny wynik.
Wybór soczewek torycznych jest sprawą dość skomplikowaną, więc optometrysta musi to zrobić. Istnieje kilka metod wyboru soczewek dla astygmatyzmu, ale w większości przypadków algorytm ich wyboru jest początkowo taki sam jak w przypadku okularów astygmatycznych.
Oznacza to, że lekarz najpierw wypisze receptę na okulary astygmatyczne, a następnie zamieni ją w receptę na toryczne soczewki kontaktowe. Etapy selekcji: W pierwszym etapie określa się sferyczne i cylindryczne elementy korekcji optycznej, jak również kąt nachylenia osi cylindra dla każdego oka oddzielnie.
Poniżej przedstawiono przeliczenie korekcji okularów na podstawie specjalnych stołów na toryczne miękkie soczewki kontaktowe. To koniecznie uwzględnia dane keratometrii w celu określenia promienia krzywizny podstawowej soczewek.
Bardzo ważne jest określenie tolerancji biologicznej soczewek kontaktowych. Specyficzna tolerancja soczewek torycznych jest związana z ich większą grubością niż w przypadku konwencjonalnych sferycznych soczewek miękkich.
Z tego samego powodu w żadnym wypadku nie należy nadużywać trybów przedłużonego i ciągłego określonych w instrukcjach, aby nie powodować komplikacji hipoksyjnych.
W tych trybach soczewki są noszone tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Należy zauważyć, że przy określaniu załamania (stopnia zniekształcenia widzenia) nie można używać starej recepty na soczewki, ponieważ ta recepta może być zapisana nie w całości, ale jako przenośna korekta.
W przypadkach, w których pacjent nie ma odporności na przemieszczenie osi, prawidłowa pozycja osi cylindra jest ważna w korekcji. Aby określić pozycję osi i moc optyczną cylindra, można użyć CYRKULATORÓW KRZYŻOWYCH (rowery Jacksona lub skrzyżowane cylindry).
Podczas pracy z nimi stosuje się test z grupą punktów lub „Grit”, dostępny w większości projektorów znaków, lub okrągły znak w tabeli do sprawdzania ostrości wzroku, którego rozmiar musi odpowiadać uzyskanej ostrości wzroku.
Możesz użyć dowolnego z nich, ale niektórzy uważają, że cylinder 0,5 D powinien być używany do określania kierunku osi cylindra jako bardziej czuły, a 0,25 D do określania siły cylindra.
Cylindry krzyżowe są reprezentowane przez kombinację skrzyżowanych cylindrów. To urządzenie optyczne składa się z dwóch skrzyżowanych cylindrycznych soczewek, które mają jednakową moc i przeciwny wskaźnik osi znajdującej się pod kątem prostym.
Nazwa cylindra krzyżowego wynika z rodzaju układu osi. Są do siebie prostopadłe.
Cylindry krzyżowe mają różne wytrzymałości - = + / - 0,25D, +/- 0,50 D. Na przykład, walec poprzeczny +/- 0,75 jest soczewką + 0,75 / 1,5 D. Krzyżowy cylinder +/- 0,5 D reprezentowane przez obiektyw + 0,5 / 1. Cross-cylinder +/- 0,25D to soczewka + 0,25 / 0,5.
Do testu krzyżowy cylinder jest umieszczony w specjalnej ramie testowej. Znak „minus” na tej ramce wskazuje dodatnią oś i ujemną oś „plus”.
Uchwyt obręczy pokrywa się z dwusieczną kąta cylindrów. Pozwala to na łatwą zamianę dodatnich i ujemnych osi. Co jest wymagane do testu w celu określenia stopnia astygmatyzmu.
Podczas wykonywania specjalnych testów z użyciem cylindrów krzyżowych stosuje się zasadę wzmacniania lub osłabiania astygmatyzmu podmiotu. Dzięki temu specjalista może określić jakość widzenia pacjenta i zmierzyć główne wskaźniki astygmatyzmu.
Test osiowy cylindra korekcyjnego jest następujący. Skrzyżowany cylinder jest umieszczony bezpośrednio przed gniazdem obręczy testowej.
Soczewki w cylindrze muszą być zainstalowane w taki sposób, aby oś cylindra korekcyjnego odpowiadała jego uchwytowi. Następnie skrzyżowany cylinder jest na przemian zastępowany okiem w dwóch różnych pozycjach (oś jest po lewej stronie, oś po prawej).
W tym momencie pacjent musi określić, w jakiej pozycji najlepiej widzi. Na podstawie pozycji, w której badany najlepiej rozróżnia znaki stołu, dostosuj położenie osi cylindra korekcyjnego.
Aby przeprowadzić próbkę osiową za pomocą skrzyżowanego cylindra, konieczne jest pobranie wektora jako podstawy. Długość wektora będzie odpowiadać sile soczewki cylindrycznej. Kąt osi odciętej będzie równy dwukrotnej wartości kąta położenia osi (zgodnie ze skalą TABO).
W procesie dodawania wartości wektorów (zgodnie z regułą równoległoboku), wyświetlając różne cylindry, można uzyskać wynik działania soczewek astygmatycznych. Próbka osiowa z cylindrem jest uważana za bardzo czuły test.
W tym przypadku osie poprzecznych cylindrów, które są oznaczone znakiem plus lub minus, jeden po prawej stronie, drugi po lewej stronie, tj., Będą umieszczone 45 stopni od uchwytu. tworzy się sztuczny astygmatyzm i zmniejsza się ostrość widzenia. Następnie cylinder obraca się wokół własnej osi z drugą stroną, tak że plus i minus są zamieniane.
Jakość obrazu jest różna. Pacjent powinien zostać zapytany - w jakiej pozycji obraz jest wyraźniejszy lub który obraz jest bardziej zamazany (rzeczywista pozycja osi nie została znaleziona) - pierwszy lub drugi.
Należy pamiętać, w której pozycji ujemnej osi obraz jest lepszy (gdy jest po prawej lub kiedy jest po lewej) i obracać uchwyt cylindra korekcyjnego o około 5 stopni w kierunku osi ujemnej.
Ta manipulacja musi być szybko powtarzana (nie trzymaj CC dłużej niż 2 sekundy) kilka razy, za każdym razem przesuwając uchwyt cylindra o około 5 stopni, aż pacjent powie, że nie odczuwa różnicy w jakości obrazu podczas przesuwania cylindra, w dowolnej pozycji, którą widzi tak samo.
Oznacza to, że obraz dostał się do obszaru plamki żółtej, oś została wybrana prawidłowo i badanie musi zostać zatrzymane.
Aby okulary były naprawdę wygodne i dobrze dopasowane do wzroku, musisz najpierw skonsultować się z okulistą. Rezultatem tych konsultacji będzie recepta na okulary, zgodnie z którą możliwe będzie wykonanie odpowiednich okularów na zamówienie.
Droga od badania wzroku do zamówienia odpowiednich okularów jest wystarczająco długa. Przed zamówieniem okularów korekcyjnych przepis ten należy uzyskać od specjalisty. Jak to zrobić?
Najpierw musisz znaleźć odpowiedni profesjonalny salon, w którym możesz sprawdzić swój wzrok w swoim mieście. Pożądane jest, aby doświadczony specjalista pracował tam, który jest w stanie prawidłowo zdiagnozować i wydać receptę na okulary.
W recepcji u okulisty specjalista najpierw przeprowadzi z Tobą „wywiad” i uzupełni ogólny obraz kliniczny. Następnie zostaną wykorzystane pewne nowoczesne środki do przetestowania wizji: różne leki, lampy, stoły i instrumenty.
Fundusze te pozwalają w możliwie najkrótszym czasie określić ostrość widzenia, a także rozwiązać problemy wzrokowe, jeśli są obecne. Zaraz po tym specjalista wypisze receptę na okulary ze wszystkimi niezbędnymi danymi.
Dzięki przepisowi możesz natychmiast udać się do mistrza w sprawie robienia okularów. Ale na początku zaleca się przeczytanie przepisu na okulary i zapoznanie się z nim szczegółowo.
Po wizycie u okulisty i wystawieniu recepty na okulary pacjenci są zwykle wysyłani do najbliższej optyki, aby zamówić soczewki i wybrać dla nich ramkę. Jednak osoby cierpiące na astygmatyzm często spotykają się z faktem, że inspektor w warsztacie zmienia parametry soczewek.
Na przykład lekarz napisał następującą receptę:
W optyce na formularzu zamówienia ten sam przepis można przekształcić w taki zapis:
Nie ma jednak powodu do ekscytacji, a jedynie czysto techniczny niuans. Faktem jest, że soczewka korygująca astygmatyzm może zawsze odpowiadać dwóm absolutnie równoważnym wpisom: pierwszy z cylindrem minusowym, a drugi z cylindrem plus.
Samo przejście z jednego rekordu na drugi nazywa się „transpozycją cylindra”.
Zmiany w przepisie dokonywane są w kilku etapach:
W ten sposób cylinder jest transponowany, co daje dwa pozornie różne wpisy, których istota jest w rzeczywistości taka sama. W związku z tym okulary wykonane na zmodyfikowanej recepturze będą prawidłowe i nie będą powodować uszkodzeń zdrowia oczu pacjenta.
W przypadku nietolerancji soczewek cylindrycznych można przypisać sferoidalno.
Czytając przepis na okulary astygmatyczne, który powstaje w piśmie sferycznym, należy pamiętać, że znak sph jest refrakcją jednej z głównych sekcji soczewki astygmatycznej, znak cyl jest różnicą astygmatyczną, ah wskazuje kierunek tej głównej sekcji, której załamanie jest zapisane pod znakiem kuli.
Wskaźnik siły kuli (SPH) musi być dodany do wskaźnika siły cylindrycznej soczewki (CYL). Liczba, która się pojawi, będzie nowym oznaczeniem mocy kuli. Jeśli siła kuli jest wskazywana przez minus, należy ją odjąć od wartości cylindra.
Wartość siły soczewki cylindrycznej należy zmienić tak, aby stała się odwrotna, na przykład: plus minus.
Do osi (AH) należy dodać 90˚. Jeśli w wyniku dopełnienia otrzymasz więcej niż 180, powyższą wartość należy odjąć. Liczba, która wychodzi, jest nową osią.
Receptura SPH- 2 CYL- + 3 ХХ 60 ˚ jest obliczana inaczej: po pobraniu wartości cylindra ze sfery, okazuje się - 1D. Teraz musisz zmienić wartość cylindra -3D. Do osi, którą musisz dodać 90 °. Wynik będzie wynosił 150˚. Teraz przepis wygląda tak: SPH-1D CYL-3D AH 150˚
Należy pamiętać, że każda receptura na punkty zamawiania zawiera dużą liczbę skrótów i skrótów. Dlatego prawdopodobnie będziesz musiał rozszyfrować przepis na okulary. Przejdźmy dalej do najważniejszych i użytecznych skrótów:
Ta liczba dotyczy przepisu odnotowanego w pierwszej kolejności.
Więc najpierw musisz poradzić sobie z głównymi wskaźnikami: „OS”, „OD”. Tak jak w przypadku wszystkich terminów w medycynie, są to pierwsze litery nazw i wyrażeń: „oculus sinister”, „oculus dexter”, oznacza oczy: prawe i lewe.
Dodatkowo można zobaczyć w formie takiego oznaczenia - „OU”, z łacińskiego zwrotu „oculus uterque”, innymi słowy - „oba oczy”.
Przed samodzielnym odszyfrowaniem recepty na okulary skontaktuj się z okulistą, który powie ci, jakie dekodowanie jest najważniejsze dla ciebie.
Również w formie przykładu na zdjęciu wskazane są następujące terminy medyczne:
Załóżmy, że istnieje przepis następującej treści. Więc, aby prawe oko skorygowało krótkowzroczność. W tym celu należy użyć soczewki o sile 3,0 D. Do korekcji astygmatyzmu należy użyć soczewki o osi 179 stopni i sile 2,0 D.
Dla lewego oka korekta krótkowzroczności jest pokazana za pomocą soczewki, której siła wynosi 3,6 D. A korekcja astygmatyzmu powinna być przeprowadzona przy użyciu obiektywu -3,0 D i stopniu osi 172. Odległość między źrenicami będzie wynosić 66 mm.
http://glazaexpert.ru/astigmatizm/pereschet-cilindrov-pri-astigmatizme-principy-ochkovoj-korrekcii