Wiele czynników może predysponować do chorób oczu u dzieci, ponieważ narząd wzrokowy nie został jeszcze w pełni ukształtowany. Choroby okulistyczne mogą być wrodzone i nabyte.
Choroby oczu noworodków prowadzą do spowolnienia rozwoju dziecka, ponieważ ogromna ilość informacji o otaczającym nas świecie przechodzi przez organ wzrokowy. Choroby zidentyfikowane w wieku przedszkolnym i szkolnym utrudniają proces uczenia się, prowadząc do słabych wyników.
W naszym artykule przedstawimy listę najczęstszych chorób oczu u dzieci.
Nazwa „choroby wrodzone” wskazuje na naruszenie formacji narządu wzroku w procesie rozwoju płodu lub odziedziczone po rodzicach.
Grupa chorób zakaźnych występuje z powodu przenikania czynników zakaźnych do narządu wzroku dziecka: bakterii, wirusów, grzybów.
Zakażenie może wystąpić podczas przechodzenia przez kanał rodny matki, w kontakcie z chorymi ludźmi, podczas wchodzenia w zakażenie brudnymi rękami, podczas wewnętrznego procesu zakaźnego.
Choroby dzieci związane z upośledzeniem refrakcji oczu są wykrywane odpowiednio wcześnie. Oprócz zaburzeń widzenia możliwe są inne objawy:
Lista chorób o ostrości wzroku:
Wszystkie dzieci z objawami patologicznymi ze strony narządu wzroku powinny być pokazane okulistom pediatrycznym. Wczesne leczenie może doprowadzić do całkowitego wyleczenia wielu chorób oczu u dzieci.
Leczenie zachowawcze jest zwykle stosowane w przypadku chorób zakaźnych (przeciwwirusowych, przeciwbakteryjnych, przeciwgrzybiczych, a także przeciwzapalnych kropli i maści). Gdy dacryocystitis skutecznie masuje w obszarze dotkniętego chorobą.
W leczeniu zaburzeń refrakcji przepisane okulary lub soczewki, ćwiczenia na oczy, leczenie aparatem i fizjoterapia. W przypadku zaćmy, glejaka siatkówki, retinopatii, ektropionu, entropium, opadania powiek, zaleca się leczenie chirurgiczne w celu przywrócenia anatomii i funkcji narządu wzroku.
Aby zapobiec chorobom oczu u dzieci, przyszłych rodziców należy zbadać i leczyć przed poczęciem. Dzieci powinny jeść prawidłowo, mieć wystarczającą ilość witamin, utrzymywać higienę, poddawać się badaniom profilaktycznym u lekarzy.
Dodatkowo zapraszamy do obejrzenia filmu o chorobach dzieci narządu wzroku:
Opowiedz nam o chorobach oczu, które napotkałeś ty i twoje dziecko. Udostępnij artykuł w sieciach społecznościowych, może być przydatny dla młodych rodziców. Zdrowie dla ciebie i twoich dzieci. Wszystkiego najlepszego.
http://ozrenieglaz.ru/bolezni/zabolevaniya-glaz-u-detejChoroby oczu u dzieci są nieprzyjemne, niebezpieczne, mogą wpływać na rozwój dziecka, jego samoocenę, rozwijać kompleksy, zmniejszać wyniki w nauce, ograniczać wybór sportu, a nawet aktywności zawodowej. Dlatego ważne jest, aby jak najszybciej wykryć choroby oczu u dzieci i rozpocząć prawidłowe leczenie.
Aby pomóc rodzicom, w tym artykule opiszemy, jakie są choroby oczu u dzieci, podaj ich listę alfabetycznie, imiona, krótkie cechy, znaki, a także wiek dzieci, u których ta lub ta choroba może się pojawić.
W tej części opisujemy wszystkie patologie oka dzieci, które wpływają na ostrość wzroku, w tym krótkowzroczność, nadwzroczność, zez i inne.
Nierównomierne użycie jednego oka w porównaniu z innym (leniwe oko) powoduje pogorszenie jego funkcji wzrokowych. Choroba jest leczona przez wyłączenie często używanego oka na chwilę i włączenie do aktywności wzrokowej pacjenta (okluzja).
Radzimy przeczytać artykuł o amblyopii na naszym portalu.
Jest to wrodzone zaburzenie spowodowane nieprawidłową strukturą soczewki lub rogówki. Dziecko widzi zniekształcony obraz, który wpływa na ostrość widzenia. Często mruży oczy, patrzy na przedmioty, zakrywa jedno oko, szybko się męczy, ociera oczy. Zabieg ma na sobie okulary.
Znany również jako nadwzroczność. Występuje u dzieci z powodu złego rozmiaru gałki ocznej. Dziecko nie widzi dobrze umieszczonych przedmiotów. Częste mruganie, zbyt bliskie badanie przedmiotów i książek, przepracowanie, z powodu stałej koncentracji, w wyniku bólów głowy, odmowa czytania, kaprysy - to oznaki tej choroby. Leczenie nadwzroczności jest możliwe przy pomocy okularów lub terapii sprzętowej.
Choroba ta nazywana jest również krótkowzrocznością - często obserwowaną chorobą w dzieciństwie. Pojawia się za około pięć do ośmiu lat. Dziecko zaczyna erodować przedmioty, które są daleko od oczu. Z reguły powstaje przy aktywnym wzroście oka iw związku ze zwiększonym obciążeniem. Krótkowzroczność jest leczona przez noszenie okularów.
Więcej informacji na temat krótkowzroczności dzieci można również uzyskać z artykułu na naszym portalu.
Bardzo częste naruszenie widzenia obuocznego w pobliżu dziecka. Ta patologia jest trudna do zdiagnozowania. Dziecko, jak z dobrym wzrokiem, odczuwa napięcie w oczach, szybko znudzi się lekcjami, doświadcza trudności z czytaniem. Częściej takie dzieci są oceniane jako niezdolne do nauki. Przyczyną tej patologii, według ekspertów, jest dziedziczność.
Niekontrolowane, szybkie ruchy gałek ocznych. U dzieci poniżej jednego roku można go zdiagnozować tylko w wieku od dwóch do trzech miesięcy. W tym wieku lekarze uważają to za tymczasowe, ale zalecają stały monitoring ze strony różnych specjalistów. Jeśli istnieje patologia, która może spowodować tę chorobę, przepisuje się leczenie. Ta patologia ma wiele odmian i jej leczenie jest z reguły dość skomplikowane, przeprowadzane w połączeniu z terapią choroby podstawowej.
Wszystko o oczopląsie czytaj na naszej stronie.
Patologia charakteryzująca się nieprawidłową pozycją górnej powieki (opadająca powieka). Został pominięty i występują problemy z ruchem. Mogą to być wrodzone lub nabyte choroby oczu. Leczenie dzieci w wieku do trzech lat polega na ustaleniu prawidłowej pozycji powieki za pomocą plastra. Dla starszych dzieci wykonywana jest operacja.
Choroba u wcześniaków. Ponieważ zatrzymują normalny wzrost naczyń siatkówki, rozwijają się zwłóknienie, bliznowacenie siatkówki, co znacznie wpływa na funkcje wzrokowe, z ryzykiem całkowitej utraty wzroku.
Wcześniaki, które doznały retinopatii, mogą mieć różne powikłania (krótkowzroczność, astygmatyzm, odwarstwienie siatkówki). Leczenie jest szybkie.
Zwany także fałszywą krótkowzrocznością. Dzięki tej patologii zdolność relaksacyjnego mięśnia akomodacyjnego (rzęskowego) jest osłabiona, co prowadzi do zmniejszenia ostrości widzenia w oddali. Obserwowane u dzieci w wieku szkolnym. Szybko wyeliminowane dzięki gimnastycznym ćwiczeniom oczu i terapii okulistycznej.
Patologia, w której jedno lub oba oczy są zlokalizowane nieprawidłowo, z tego powodu nie mogą skoncentrować się na jednym punkcie w tym samym czasie. Jednocześnie wzrok obuoczny jest osłabiony. U noworodków brak koordynacji oka, w ciągu trzech lub czterech miesięcy oczy powinny być wyrównane, jeśli tak się nie stanie, należy skonsultować się z lekarzem. Starsze dzieci skarżą się na niewyraźne widzenie, nadwrażliwość na światło, podwójne widzenie, szybkie zmęczenie oczu. Leczenie należy rozpocząć od pierwszych objawów. Wykonywany jest za pomocą okularów. Jeśli choroba jest spowodowana uszkodzeniem nerwu, który kontroluje mięsień oka, zalecana jest jego stymulacja elektryczna, trening, jeśli nie jest skuteczny, wykonywany jest na mięśniu w ciągu trzech do pięciu lat.
W tej części artykułu przeanalizujemy wszystkie najpowszechniejsze choroby okulistyczne związane z zakażeniami, w tym zapalenie spojówek, zapalenie rogówki, zapalenie pęcherza moczowego i wiele innych.
Choroba zakaźna, która może być spowodowana przez różne rodzaje mikroorganizmów, a także która może pojawić się na tle innych chorób przewlekłych (zapalenie migdałków, zapalenie krtani, niedokrwistość, choroba układu pokarmowego i inne). Główne objawy zapalenia powiek są podobne do wielu innych procesów zapalnych (zaczerwienienie powiek, świąd, pieczenie, nadwrażliwość na światło, zwiększone łzawienie). Istnieją jednak szczególne objawy, które zależą od rodzaju zapalenia powiek.
Leczenie należy przeprowadzić natychmiast, aby uniknąć powikłań, leków przeciwbakteryjnych.
Jest to proces zapalny w tak zwanym kanale łzowym, który występuje w wyniku gromadzenia się w nim bakterii patogennych, z powodu naruszenia wypływu płynu łzowego. Występuje zapalenie pęcherza moczowego oka u noworodków i dzieci w różnym wieku. Objawy wyrażają się w obrzęku, zaczerwienieniu i bólu w wewnętrznym kąciku oka, pojawia się ropne wydzieliny. Konieczne są konsultacje specjalisty w zakresie prawidłowego leczenia choroby.
Zapoznaj się z artykułem o zapaleniu pęcherza moczowego u noworodków, gdzie dowiesz się wiele o metodach leczenia blokujących kanał łzowy, w tym o prawidłowym masażu kanalików nosowo-łzowych u niemowląt.
Zapalenie rogówki jest zwykle spowodowane infekcją, w wyniku której możliwe jest zmniejszenie aktywności wzrokowej oka, a nawet całkowita utrata wzroku. W zależności od drogi zakażenia choroba ma wiele odmian. Aby zrozumieć, że dziecko ma zapalenie rogówki, konieczne jest zbadanie rogówki, jeśli uległo zmętnieniu i nastąpiła infiltracja, należy natychmiast skontaktować się ze specjalistą w celu uzyskania wykwalifikowanej pomocy. Leczenie odbywa się w szpitalu, w zależności od jego szybkości i dokładności zależy od korzystnego wyniku.
Proces zapalny w gałce ocznej, spowodowany przez wirusowe, bakteryjne, alergiczne przyczyny. Ma szybki rozwój, wyrażający się w ciężkim zaczerwienieniu, swędzeniu, paleniu oczu, obrzęku powiek, wydzielinie ropy, dziecko ma bóle głowy i ogólne osłabienie. Może wystąpić u dzieci w każdym wieku. W zależności od przyczyn choroby zaleca się leczenie.
Nie zapomnij przeczytać głównego artykułu o zapaleniu spojówek na naszym portalu.
Proces zapalny w gruczole łojowym powieki. Występuje u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, jako choroba niezależna, z powodu brudnych rąk lub jako powikłanie po zakażeniu (ODS, grypa i inne). Towarzyszy mu obrzęk, zaczerwienienie powieki, swędzenie, pieczenie, po kilku dniach - tworzenie się pieczęci wewnątrz. Jeśli wystąpią objawy, należy skonsultować się ze specjalistą. Leczenie - terapia antybiotykowa.
Zalecamy przeczytanie artykułu o chalazionie, dowiesz się więcej o przyczynach jego pojawienia się, różnicach w stosunku do jęczmienia i metodach leczenia.
Zapalenie naczyniówki, charakter infekcyjno-alergiczny, występuje z powodu czynnika bakteryjnego lub toksycznego. Najczęściej dzieci z niewydolnością nerek i wątroby, diabetycy, z objawami IRR, podatnymi na otyłość, są podatni na chorobę. Zapalenie błony naczyniowej ma inną formę, jej odmiany są następujące choroby - zapalenie tęczówki, cyklit, zapalenie tęczówki, zapalenie naczyniówki i siatkówki, zapalenie panfthalmitis.
Na portalu można dowiedzieć się więcej o zapaleniu błony naczyniowej i jego typach.
Konieczne jest leczenie zakaźnych chorób oczu u dzieci o różnych formach za pomocą medycznych, chirurgicznych, laserowych, pozaustrojowych metod zalecanych przez lekarza.
Charakteryzuje się tworzeniem ropnego ropnia na powiece. Towarzyszy świąd, pieczenie, ból, czasem gorączka. Pojawienie się tego problemu jest zwykle spowodowane przez bakterie, takie jak gronkowce. Ta choroba występuje u dzieci w każdym wieku. Przy pierwszych objawach obrzęku powieki konieczne jest nałożenie ciepłego kompresu na dotknięty obszar i skonsultowanie się z lekarzem. Do leczenia stosuje się krople do oczu z antybiotykami.
Istnieją również wrodzone choroby oczu, które obejmują takie typowe zaćmy, jaskrę, a także mniej znane, na przykład, ektropion. Porozmawiamy o nich poniżej.
Ma wrodzony charakter u dzieci, wyrażony zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, z powodu nieprawidłowości w rozwoju szlaków płynu oka. Wrodzona jaskra nazywana jest hydrofthalmic. Wysokie ciśnienie prowadzi do rozciągnięcia gałki ocznej, zaniku nerwu wzrokowego, zmętnienia rogówki w wyniku utraty wzroku. Zabieg ma na celu normalizację ciśnienia wewnątrz oka za pomocą specjalnych kropli do oczu. Z nieskutecznością leczenia farmakologicznego wymaga operacji.
Występuje podczas formowania się płodu z powodu nieprawidłowego splatania różnych tkanek. Pojawia się gęsta kolista formacja, mająca stan pojedynczy lub wielokrotny, zlokalizowana na rąbku, spojówce i rogówce. Prawie zawsze ma łagodny charakter. Ta choroba wymaga leczenia, ponieważ może być ogniskiem infekcji i zapalenia, w końcu zacznie się ropiejące i degeneracja w nowotwór złośliwy. Jest leczony tylko chirurgicznie, metodą całkowitego usunięcia.
U dzieci jest to wrodzone szarawe zmętnienie soczewki, które zapobiega przenikalności oka do światła i prawidłowemu rozwojowi aparatu wzrokowego. Leki, które przywracają soczewkę przezroczystości, jeszcze nie istnieją, więc lekarze zalecają operację usunięcia zmętnienia, gdy dziecko osiągnie wiek sześciu miesięcy. W przypadku uszkodzenia dwojga oczu, drugie uruchamiane jest po czterech miesiącach. Usunięty obiektyw jest zastąpiony sztucznymi soczewkami. Ale nie każdy wiek jest odpowiedni dla określonej metody.
Więcej informacji na temat zaćmy wrodzonej można również przeczytać na naszej stronie internetowej.
Edukacja w oku, mająca złośliwy charakter. Ponad pięćdziesiąt do sześćdziesięciu procent przypadków tej choroby jest dziedzicznych. Występuje u dzieci w wieku dwóch lub trzech lat. Jeśli dziecko urodziło się w rodzinie, która ma przypadki choroby, musi urodzić się pod stałym nadzorem okulisty. Leczenie zależy od stadium choroby, jest złożone, polega na stosowaniu różnych nowoczesnych metod (radioterapia, chemioterapia lekowa, koagulacja laserowa, krioterapia, termoterapia) może uratować dziecko nie tylko oczy, ale także funkcje wzrokowe.
Odwrócenie powiek, w których dolna powieka za gałką oczną i okazało się. U dzieci ma wrodzony charakter z powodu braku skóry dolnej powieki lub nadmiaru skóry na brzegach powiek. Powikłanie objawia się jako lagophthalmos, obfite łzawienie. Główną metodą leczenia jest operacja.
Wrodzona choroba, wyrażająca się w skręceniu stulecia, spowodowana nadmiarem skóry lub włókien mięśniowych w okolicy rzęs, ze skurczem mięśnia okrągłego. W przypadku tej choroby wskazana jest operacja resekcji.
http://glazexpert.ru/polezno/faq/glaznye-bolezni-u-detey.htmlProblemy ze wzrokiem można rozpoznać nawet w pierwszych tygodniach życia. W przyszłości choroby oczu u dzieci niekorzystnie wpływają na rozwój i adaptację w społeczeństwie. Ze względu na fakt, że wizja dzieci dopiero się kształtuje, choroba organów wzrokowych jest łatwa do leczenia. Aby to zrobić, użyj leczenia lekami i sprzętem. Ponadto lekarze podkreślają znaczenie zrównoważonej codziennej diety i normalnej codziennej rutyny dziecka w profilaktyce.
Choroby oczu u dzieci mogą być wrodzone lub zakaźne. Choroby dzieci, które wpływają na ostrość wzroku, należą do oddzielnej grupy. Leczenie należy rozpocząć natychmiast po wykryciu naruszenia, aby zapobiec rozwojowi patologii. Jeśli naruszenie zostanie wykryte późno, terapia nie przyniesie pozytywnego efektu.
Powodem rozwoju tego typu patologii są wirusy i bakterie, które wpływają na oko dziecka.
W trakcie porodu infekcja może dostać się do oczu dziecka
U noworodków zakażenie przenika do oczu, gdy przechodzą przez kanał rodny. Ale takie choroby oczu można łatwo leczyć i zniknąć w ciągu około 10 dni. Zapalenie spojówek, które postępuje z powodu alergenów lub drobnoustrojów dostających się do oka, jest uważane za najczęstszą chorobę. Mikroorganizmy wpływają na organizm, gdy dzieci dotykają ich brudnymi rękami. W ten sposób rozprzestrzenia się i chalazion. W wyniku infekcji tworzy się ropień. Ta choroba jest podobna do jęczmienia, który ma wygląd ropnego ropnia.
Niektóre choroby są drugorzędne. Zapalenie powiek pojawia się na tle niedokrwistości, zapalenia migdałków, zapalenia krtani. Z powodu naruszenia odpływu płynu z przewodu łzowego w tym miejscu gromadzą się szkodliwe mikroorganizmy i zaczyna się rozwijać choroba zwana dakryocystitis. Najbardziej niebezpieczną formą zakażenia bakteriami jest zapalenie rogówki. W tym przypadku zapalenie rozprzestrzenia się przez rogówkę oka, co sprawia, że oczy wyglądają na matowe. Bez leczenia patologia prowadzi do całkowitej ślepoty. Funkcje:
Ta forma choroby może zostać wykryta natychmiast po urodzeniu. Zaćma, jaskra, zez, oczopląs, opadanie powiek i inne zaburzenia nazywane są wrodzonymi, jeśli zostaną wykryte w pierwszych miesiącach życia człowieka. Wszystkie patologie pojawiają się na etapie powstawania organizmu. Jaskra jest również wrodzoną wadą oka. Głównym powodem rozwoju jaskry - naruszenie normalnego wypływu płynu do oka. Prowadzi to do zwiększenia ciśnienia wewnątrzgałkowego i rozciągnięcia oka.
Wrodzona krótkowzroczność i nadwzroczność rozwija się na tle zmian w kształcie gałki ocznej lub soczewki. Zmrużenie jest stałe i przechodzi. Ten ostatni typ jest charakterystyczny dla niemowląt, które nadal nie są w stanie skupić wzroku. Ten sam efekt pojawia się po 6 miesiącach rozwoju, kiedy korzenie nosa zaczynają rosnąć. Ten rodzaj strabizmu mija. Bez leczenia zez pozostaje na całe życie lub przechodzi w niedowidzenie. Nabyta forma w starszym wieku sygnalizuje poważne zaburzenia w układzie nerwowym dziecka.
Odchylenia mogą być wrodzone (hipermetropia) i nabyte (ptoza). Ta ostatnia forma zaburzeń występuje najczęściej u dzieci w wieku szkolnym, ponieważ w tym okresie oczy odczuwają coraz większy stres. Dzieci z takimi patologiami powinny być pod nadzorem lekarzy. Leczenie pozbędzie się naruszenia i przywróci wzrok. Ale choroby takie jak oczopląs są tymczasowe, charakteryzują się nieostrym wzrokiem.
Najpierw, po urodzeniu dzieci, zostanie zbadany pediatra i okulista dziecięcy. Często zakaźne choroby oczu u niemowląt są widoczne bez dodatkowego badania. Squint jest również łatwy do wykrycia. Astygmatyzm, krótkowzroczność i nadwzroczność są często przekazywane z rodziców na dzieci. Dlatego zaleca się regularną diagnostykę. Dzieci poniżej pierwszego roku życia nie rozpoznają zabawek, jeśli ich wzrok jest osłabiony. W starszym wieku funkcja jest mrużąca oczy. To jest powód, aby zwrócić się do okulisty.
W pierwszym etapie stan oczu jest sprawdzany za pomocą badania zewnętrznego, po którym dokonywane są diagnozy. Aby zbadać wizję dziecka poniżej 3 roku życia, potrzebujesz pomocy rodziców, którzy utrzymają głowę w pożądanej pozycji. W starszym wieku korzystaj z tych samych urządzeń, co dla dorosłych. Narządy wzrokowe bada się za pomocą światła, biomikroskopii, autorefraktometrii. Tabela określająca jakość widzenia zawiera zdjęcia zwierząt lub innych postaci. Aby zidentyfikować pole widzenia u małych dzieci, użyj zabawek. W procesie diagnozy dziecko powinno być blisko rodzica.
W przypadku zakażeń leczenie zależy od rodzaju patogenu. Tylko po dokładnym badaniu jest dokładna diagnoza. Lekarze przepisują maści lub krople przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe, aby leczyć ból oczu. Czasami używaj połączonych środków lub leków przeciwhistaminowych. Ponadto lekarze przepisują kurs antybiotyków. W przypadku chorób takich jak jęczmień lub halazja stosuje się kompresy, które stosuje się 3 razy dziennie przez 20-30 minut. W leczeniu zaburzeń wrodzonych, takich jak dalekowzroczność i astygmatyzm, lekarze zalecają wykonywanie specjalnych ćwiczeń dla wzroku lub zabiegów sprzętowych. Zmrużenie można również wyleczyć za pomocą okularów lub chirurgii. Okulary i soczewki są również używane do korekcji wzroku.
Aby zapobiec infekcjom, rodzice muszą monitorować higienę rąk dziecka. Przy pierwszych oznakach zaburzeń widzenia lepiej skonsultować się z lekarzem i nie czekać na konsekwencje. Jeśli dziecko ma genetyczną podatność na nieprawidłowości, wizyty u okulisty powinny być regularne. Ponadto lekarze zalecają wykonywanie gimnastyki profilaktycznej dla oczu, spędzanie większej ilości czasu na świeżym powietrzu i mniej wysiłku oczu, aby zapobiec rozwojowi zaburzeń oczu u dzieci. Dieta dziecka powinna zawierać pokarmy bogate w witaminy i minerały.
http://etoglaza.ru/bolezni/esche/zabolevaniya-glaz-u-detey.html· Spowodowane przez różne choroby wirusowe i zakaźne (grypa, toksoplazmoza itp.), Zaburzenia metaboliczne matki podczas ciąży;
· Dziedziczna transmisja pewnych wad wzroku (zmniejszenie wielkości oczu, zaćmy itp.);
· Czasami z powodu wrodzonych łagodnych guzów mózgu (takie naruszenia nie pojawiają się natychmiast).
· Krwotoki śródczaszkowe i wewnątrzgałkowe, urazy głowy podczas porodu i we wczesnym wieku dziecka;
· Ze względu na wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego;
· Na tle ogólnego osłabienia somatycznego zdrowia dziecka;
· Wcześniaki z retinopatią (zmniejszona wrażliwość siatkówki), w której często występuje całkowita ślepota.
Przyczyną zaniku nerwu wzrokowego mogą być zarówno dziedziczne, jak i nabyte anomalie. Czasami może być kilka czynników powodujących zmniejszenie widzenia.
Główne choroby narządu wzroku u dzieci według profesora E.S. Avetisova i in. (1987) to procesy zapalne spojówki powiek i aparatu łzowego (do 50%), błędy refrakcji z obniżonym wzrokiem (do 20%), zez (do 3%) i około 10% chorób rogówki, soczewki, naczyniówki i siatkówki. 10% uszkodzenia oczu.
Wśród przyczyn słabego widzenia i ślepoty u dzieci w wieku wczesnym i przedszkolnym w ostatnich dziesięcioleciach przewodzą choroby wrodzone i uszkodzenia oczu.
U dzieci w wieku szkolnym głównymi przyczynami niepełnosprawności są postępująca krótkowzroczność, uszkodzenie oczu i konsekwencje manifestacji ogólnej patologii.
W dzieciństwie przeważają zmiany wrodzone i zapalenie powiek.
Anomalie rozwoju powiek są spowodowane wpływem różnych czynników teratogennych (szkodliwych) w okresie prenatalnym rozwoju.
· Cryptophthalmos jest najcięższym i rzadkim zaburzeniem. Nowo narodzone dziecko nie ma powiek ani szczelin do oczu po obu stronach. Najczęściej nie ma rogówki, soczewki, a wizja jest całkowicie nieobecna.
· Microblepharone, anomalia rozwoju powiek, charakteryzująca się spadkiem pionowych rozmiarów powiek.
· Najczęstszą anomalią powiek jest opadanie powieki lub pominięcie górnej powieki. Wrodzona opadanie powiek występuje z powodu niedorozwoju mięśnia, podnoszenia górnej powieki lub w wyniku naruszenia unerwienia. Dzięki znacznemu obniżeniu górnej powieki dzieci, dla wygody, zmuszone są podnosić głowy i marszczyć czoła - „głowa astrologa”. Ostrość wzroku po stronie ptozy jest zmniejszona, a granice pola widzenia są nieco zawężone. Często w wyniku rozwoju przyjaznego zeza.
Choroby zapalne powiek u dzieci w wieku wczesnym i szkolnym częściej występują w postaci zapalenia powiek i jęczmienia.
· Zapalenie powiek - zapalenie marginesu powieki. Proces charakteryzuje się zapaleniem gruczołów łojowych i uwolnieniem patologicznie zmienionej tajemnicy.
· Jęczmień - ostre zapalenie gruczołów łojowych. Najczęściej jęczmień jest wywoływany przez gronkowca żółtego. Pojawienie się jęczmienia wiąże się z osłabieniem ciała dziecka po powszechnych chorobach, infekcjach z dzieciństwa, a także z kontaktem z wiekiem małych ciał obcych na spojówce.
Zapalenie spojówek jest najczęstszą chorobą oczu. Częstość występowania zapalenia spojówek u dzieci w wieku od 0 do 4 lat wynosi 30,7%, 5–9 lat - 20,2%, 10–14 lat - 10,6%. Choroba występuje częściej w gorącym klimacie iw okresie letnio-jesiennym.
Pochodzenie zapalenia spojówek wiąże się z narażeniem na czynniki środowiskowe i czynnikami endogennymi. W zależności od etiologii rozróżnia się bakteryjne, wirusowe i alergiczne zapalenie spojówek. U dzieci częstotliwość występowania wynosi odpowiednio odpowiednio 73%, 25% i 2%. Większość zapalenia spojówek rozprzestrzenia się w postaci niestabilnych infekcji dziecięcych i dotyka placówek przedszkolnych i szkolnych.
Głównymi objawami zapalenia spojówek są: zaczerwienienie i obrzęk spojówek, uczucie ciała obcego (piasek), pieczenie, świąd i ból oka. Objawom tym towarzyszy światłowstręt, łzawienie, obfite ropne wydzieliny, łączenie powiek rano.
· Ostre bakteryjne zapalenie spojówek.
· Pneumokokowe zapalenie spojówek jest zaraźliwe, aw instytucjach przedszkolnych może stać się epidemią.
· Ostre epidemiczne zapalenie spojówek spowodowane jest przez Kocha - tygodnie.
Wirusowe zapalenie spojówek. Choroby adenowirusowe oka. Choroba jest obserwowana we wszystkich porach roku.
Anomalie i choroby rogówki
Rogówka jest jedną z najważniejszych struktur optycznych oka. Jest bardzo wrażliwy ze względu na ciągły kontakt ze środowiskiem. Rogówka jest najbardziej narażona na światło, ciepło, mikroorganizmy i ciała obce. Może to być wiele zmian anatomicznych i funkcjonalnych.
Patologia rogówki występuje jako wady wrodzone, nowotwory, dystrofie, stany zapalne i urazy.
Nieprawidłowości rogówki częściej charakteryzują się zmianami w wielkości i promieniu krzywizny.
· Mikrokorne lub mała rogówka to stan rogówki, w którym jej średnica jest zmniejszona w porównaniu z normą wieku o 1-2 mm.
· Makrocornea lub duża rogówka, jej wymiary są zwiększone w porównaniu z normą wieku powyżej 1 mm.
Należy pamiętać, że tym warunkom może towarzyszyć wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego. Zasadniczo funkcje refrakcji klinicznej i wizualnej nie ulegają zmianie.
· Stożek rogówki jest stanem rogówki, w którym jego kształt i krzywizna są znacząco (stożkowo) zmodyfikowane.
· Keratoglobus charakteryzuje się tym, że powierzchnia rogówki ma kształt wypukły, nie tylko w środku, jak w stożku rogówki, ale w całym.
Leczenie tych anomalii polega na optycznej korekcji ametropii i realizacji zabiegów chirurgicznych.
Zwyrodnienie rogówki. Warunkowo rozróżnić pierwotną lub wrodzoną i wtórną lub nabytą degenerację.
· Pierwotna dystrofia rogówki jest rodzinna i dziedziczna i objawia się we wczesnym dzieciństwie lub w okresie dojrzewania. Z reguły mętność znajduje się w środku i ma białawy kolor. Pierwotna dystrofia dotyczy prawie wszystkich warstw rogówki. Oczy są spokojne, bezbolesne. Zmniejszona wizja.
· Wtórne dystrofie rogówki rozwijają się w wyniku procesów patologicznych, takich jak kolagenoza, jaskra wrodzona, postępujący stożek rogówki, różne awitaminozy, znaczące oparzenia i twardówka spojówki itp. W dzieciństwie dystrofia jest najczęstsza w reumatoidalnym zapaleniu stawów i jaskrze wrodzonej.
Zaobserwowano różną lokalizację i wielkość zmętnienia. Histologiczną podstawą zmętnienia jest odkładanie się wapiennych płytek i szklistych granulek.
Zapalenie rogówki (zapalenie rogówki) występuje w około 0,5% przypadków, ale z powodu resztkowych zmętnień często prowadzi do zmniejszenia widzenia (do 20% ślepoty i słabego widzenia).
Wiodącym objawem zapalenia rogówki jest obecność nacieku zapalnego w różnych częściach rogówki, charakteryzującej się zróżnicowanym kształtem, wielkością, głębokością, kolorem i wrażliwością. Występuje fotofobia, kurcz powiek, łzawienie, uczucie obcego ciała w oku, ból.
W ciągu ostatnich dwóch dekad dzieci miały głównie opryszczkowe, gronkowcowe i paciorkowcowe oraz toksyczno-alergiczne zapalenie rogówki.
Z roku na rok opryszczkowe zapalenie rogówki staje się coraz powszechniejszą chorobą oczu u dzieci i dorosłych na całym świecie. Wszędzie odnotowuje się cięższy przebieg choroby i dominujące uczucie dzieci i młodzieży. Opryszczkowe zapalenie rogówki stanowi do 80% wszystkich procesów zapalnych rogówki. Wzrost chorób opryszczkowych oczu można wyjaśnić powszechnym stosowaniem hormonów kortykosteroidowych i pojawieniem się epidemii wirusowej grypy, aktywując utajoną infekcję, w tym wirusa opryszczki.
Intensywne zmętnienia (lub oczy) w kolorze szaro-niebieskim lub białym prowadzą do wyraźnego zmniejszenia widzenia.
Ćwierć wieku temu mors był jedną z najczęstszych przyczyn ślepoty i słabego widzenia. Obecnie, dzięki skutecznemu wdrożeniu środków zapobiegawczych i terapeutycznych mających na celu zwalczanie zmian rogówkowych, liczba pacjentów z łojotokiem znacznie się zmniejszyła.
Anomalie i choroby twardówki
Zmiany i choroby twardówki są rzadkie.
Wrodzone nieprawidłowości twardówki obejmują zmianę jej koloru.
Jednym z rodzajów tej patologii jest zespół twardówki niebieskiej. Zespół jest dziedziczony w autosomalnym dominującym typie z wysoką penetracją (71%). Częstotliwość występowania wynosi 1 przypadek na 40-60 tys. Noworodków. Głównymi objawami tego zespołu są obustronne barwienie twardówki niebiesko-niebieskiej, zwiększona łamliwość kości i utrata słuchu. Istnieje przypuszczenie, że niebiesko-niebieski kolor twardówki wynika ze zwiększenia jej przezroczystości z powodu zmian właściwości koloidalnych-chemicznych tkanki. Niebiesko-niebieski kolor jest wykrywany po urodzeniu i nie zanika jak zwykle w ciągu 5-6 miesięcy. Leczenie objawowe i mało skuteczne.
Melanoza lub pigmentacja twardówki są zwykle połączone z pigmentacją innych struktur oka. Żółtawy kolor twardówki może być oznaką patologii metabolizmu węgla - galaktozemii lub zaburzonego metabolizmu tłuszczów. Leczenie jest objawowe i nieskuteczne.
Stany patologiczne soczewki u dzieci obejmują anomalie jej kształtu i wielkości, naruszenie pozycji i przezroczystość. Zaburzenia patologiczne mogą być wrodzone lub nabyte.
Anomalie obiektywu. Nieprawidłowości rozwojowe obejmują:
· Mikrofakija lub mała soczewka;
· Macrophakia lub duże soczewki
· Sferofacia - soczewka sferyczna.
· Lenticonus - zmiana kształtu powierzchni soczewki.
Wszystkie wymienione nieprawidłowości są wrodzone i występują rzadko.
Najczęściej obserwowane zmiany w soczewce z powodu obecności pozostałości kapsułki naczyniowej. Proces odwrotnego rozwoju worka naczyniowego zwykle musi być zakończony do 8 miesiąca życia wewnątrzmacicznego. W przypadku jego naruszenia istnieją różne warianty anomalii: precyzyjne zmętnienie tylnej torebki soczewki, pozostałości tętnicy szklistej i innych.
Zmiany pozycji obiektywu. Dyslokacje i podwichnięcia soczewki mogą być wrodzone i nabyte. Słabość więzadeł mocujących go do ciała rzęskowego może być czynnikiem predysponującym do przemieszczenia soczewki. W rezultacie istnieje niebezpieczeństwo, że soczewka przesunie się do komory przedniej lub ciała szklistego. Taka zmiana może prowadzić do wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego. Subluksacja soczewki może być chorobą niezależną lub towarzyszyć każdej chorobie.
Dla dzieci z upośledzeniem wzroku z afakią i podwichnięciem soczewki, aktywność fizyczna związana z ostrymi ruchami, podnoszeniem ciężaru, drżeniem ciała itp. Powinna być ograniczona.
Zaćmom lub zmętnieniom soczewek towarzyszy spadek ostrości widzenia, od lekkiego spadku do postrzegania światła. Zaćma jest jedną z częstych postaci klinicznych ślepoty i słabego widzenia.
Są wrodzone i nabyte (skomplikowane i traumatyczne).
· Wrodzona zaćma. Wśród przyczyn ślepoty u dzieci, zaćma wrodzona stanowi 13,2 - 24,1%, wśród przyczyn słabego widzenia, 12,1 - 13,4%. Wrodzona zaćma może być dziedziczna (częściej - dominujący sposób dziedziczenia) lub pojawiać się w okresie prenatalnym w wyniku narażenia na płód różnych zakaźnych (np. Wirus różyczki, opryszczka, grypa) lub toksycznych (alkohol, eter, niektóre środki antykoncepcyjne i nieskuteczne itp.) czynniki. Najbardziej niebezpiecznym okresem wpływu szkodliwych czynników na narząd wzroku jest 3 - 7 tygodni ciąży.
· Formy dziedziczne stanowią 25–33% wrodzonej zaćmy i często występują u członków tej samej rodziny.
Zaćma może wystąpić przy zaburzeniach metabolizmu węglowodanów. Tak więc wrodzona zaćma jest wczesnym objawem galaktozemii i rozwija się z reguły w pierwszej połowie życia.
Gdy zaćma hipoglikemii występuje w 2-3 miesiącu życia. Zaćma jest jednym z objawów dziedzicznych zmian w tkance łącznej i anomalii układu kostnego.
W chorobach chromosomalnych uszkodzenie soczewki występuje częściej w zespole Downa (w 15–50% przypadków).
Zmętnienie soczewki jest wynikiem zaburzeń biochemicznych, które występują z powodu uszkodzenia jej włókien. Zgodnie z lokalizacją i cechami morfologicznymi zmętnienia soczewki, zaćma dzieli się na przednią biegunową, tylną polarną, wrzecionowatą, warstwową, jądrową, korową i kompletną.
Głównym objawem zaćmy jest zmniejszenie ostrości widzenia.
W przypadku zaćmy wrodzonej najczęściej występuje warstwa. Charakteryzuje się zmętnieniem jednej lub kilku warstw soczewki i może zostać wykryty natychmiast po urodzeniu lub rozwinąć się w pierwszym roku życia dziecka. Laminowana zaćma często dotyka obu oczu i towarzyszy jej gwałtowny spadek ostrości widzenia.
Zaćma polarna to pozostałości formacji embrionalnych. W przedniej zaćmie polarnej zmętnienie znajduje się w środku przedniej powierzchni soczewki; z tylną zaćmą biegunową - na jej tylnym biegunie. Zaćma polarna jest prawie zawsze obustronna. Ich wzrok słabnie lub wcale.
Leczenie wrodzonej zaćmy chirurgicznej. Stan oka po usunięciu soczewki nazywa się afakją. Ponieważ wrażliwy okres rozwoju widzenia przypada na okres od 2 do 6 miesięcy życia dziecka, wiek ten jest optymalny dla interwencji chirurgicznej.
W przypadku usunięcia zaćmy wrodzonej ostrość widzenia w większości przypadków ulega zmniejszeniu. Jedną z głównych przyczyn słabych wyników zabiegu chirurgicznego jest niedowidzenie amblyopia.
Rozwój niedowidzenia wynika z faktu, że zmętnienie soczewki od momentu urodzenia dziecka zapobiega opadaniu promieni świetlnych na siatkówkę. To opóźnia rozwój funkcjonalny analizatora wizualnego i jego centralnego podziału. Im późniejsza operacja jest wykonywana w przypadku wrodzonej zaćmy, tym wyraźniejsza jest niedowidzenie.
Po usunięciu zaćmy wrodzonej tylko niewielka część dzieci może zostać zapisana do masowej szkoły. Większość dzieci ze względu na niską ostrość wzroku powinna uczęszczać do szkół dla osób niedowidzących i niektórych dzieci - szkół dla niewidomych.
Anomalie i choroby naczyniówki
W strukturze chorobowości oczu u dzieci patologia naczyniówki stanowi 5%.
Anomalie naczyniówki są rzadkie. Obejmują one:
· Aniridia (brak tęczówki),
· Polycoria (obecność kilku dziurek źrenicy w tęczówce),
Zapalenie naczyniówki z powodu bogatego dopływu krwi i powolnego przepływu krwi, co przyczynia się do opóźnienia mikrobów i wirusów.
Proces zapalny może być zlokalizowany w tęczówce (tęczówce) lub w ciele rzęskowym (cyklicie). Pojedyncze zapalenie występuje rzadko. Najczęściej tęczówka i ciało rzęskowe, które tworzą przednią część przewodu naczyniowego, biorą udział w procesie zapalnym. W tym przypadku choroba nazywa się zapaleniem tęczówki.
Iridocyclitis lub połączone uszkodzenie tęczówki i ciała rzęskowego (rzęskowego) jest spowodowane przez wspólne ukrwienie i unerwienie. Przyczyną irydiocykliki mogą być powszechne choroby o charakterze zakaźnym, zakaźnym, alergicznym lub autoimmunologicznym.
Rozwój choroby jest wspierany przez rozwiniętą sieć naczyniową i spowolnienie prądu w tęczówce i ciele rzęskowym. Ważną rolę przypisuje się czynnikom prowokacyjnym - hipotermii, urazom, nadmiernym ćwiczeniom, sytuacjom stresującym, zaburzeniom endokrynologicznym.
Prognoza na czas leczenia jest korzystna; z rozwojem powikłań może wystąpić ślepota.
Zapalenie właściwej naczyniówki nazywa się zapaleniem tylnego odcinka błony naczyniowej. Ta choroba najczęściej prowadzi do zmniejszenia ostrości wzroku. Dlatego wiele dzieci, które doznały obustronnego zapalenia błony naczyniowej, jest zapisanych do specjalnych szkół poprawczych dla osób niewidomych i niedowidzących.
W strukturze chorobowości oczu u dzieci odsetek patologii siatkówki stanowi nie więcej niż 1% przypadków. Choroby siatkówki są powszechną postacią kliniczną ślepoty i słabego widzenia.
Retinopatia to koncepcja łącząca różne choroby siatkówki o charakterze niezapalnym (retinopatia pierwotna) i jej uszkodzenie w niektórych chorobach innych narządów i układów (retinopatia wtórna).
Retinopatia wcześniaków jest poważną chorobą oczu, która rozwija się głównie u bardzo wcześniaków.
Współczesne koncepcje retinopatii wcześniaków sprowadzają się do rozpoznania wieloczynnikowości, co prowadzi do zakłócenia normalnego tworzenia naczyń siatkówki u bardzo wcześniaków.
Ważnymi czynnikami ryzyka rozwoju choroby jest stan matki w czasie ciąży (głównie przewlekłe choroby żeńskich narządów płciowych, krwawienie podczas porodu, przewlekłe zakażenia organizmu, palenie tytoniu, stosowanie beta-blokerów itp.). Warunki niedotlenienia płodu, wahania ciśnienia cząstkowego tlenu we krwi i inne czynniki wpływają na rozwój pH. Ważnym czynnikiem ryzyka jest pobyt dziecka w warunkach sztucznej wentylacji płuc przez ponad 5 dni i czas trwania ogólnej terapii tlenowej przez ponad 20 dni.
Międzynarodowa Klasyfikacja PH została przyjęta przez Międzynarodowy Komitet ds. PH w Kanadzie w 1984 r. Opiera się ona na podzieleniu procesu na 1) etapy choroby, 2) lokalizację i 3) dystrybucję procesu w dnie. Istnieje 5 etapów choroby.
Przy 1-2 etapach PH w większości przypadków następuje spontaniczna regresja z minimalnymi resztkowymi zmianami dna. U pewnej liczby dzieci choroba postępuje do stadium 3 choroby.
Choroba w stadium 4 charakteryzuje się częściowym odwarstwieniem siatkówki. Wraz z dalszym postępem procesu następuje całkowite odwarstwienie siatkówki (etap 5).
Osobno przydziel specjalną formę PH - „plus” - chorobę, która rozwija się u skrajnie przedwczesnych i obciążonych somatycznie dzieci. Charakteryzuje się wczesnym początkiem i szybkim postępem procesu w siatkówce.
„Choroba plus” występuje z bardziej wyraźną aktywnością naczyniową, gwałtowną ekspansją naczyń siatkówki, ich krętością, tworzeniem silnych pasaży naczyniowych na obrzeżach. Często występują krwotoki w różnych warstwach siatkówki i ciała szklistego. Przebieg tej formy PH jest bardzo szybki, a prognoza jest bardzo niekorzystna.
W przyszłości u dzieci, które miały lekkie stopnie retinopatii, może rozwinąć się krótkowzroczność, jaskra, niedowidzenie, zwyrodnienie siatkówki, późne odwarstwienie siatkówki. W ciężkich stadiach choroby rozwija się ślepota.
Retinopatia nadciśnieniowa występuje z nadciśnieniem, chorobą nerek, zatruciem u kobiet w ciąży.
Retinopatia cukrzycowa rozwija się u około połowy pacjentów z cukrzycą, częściej z jej długim czasem trwania.
Prognoza jest poważna. Retinopatia cukrzycowa u 16–18% (aw trzecim stadium u 50%) przypadków kończy się ślepotą. Ponadto jest to niekorzystny znak prognostyczny dla choroby podstawowej.
Retinopatia w chorobach układu krwionośnego rozwija się z policytemią, niedokrwistością, białaczką.
W przypadku policytemii żyły siatkówki mogą mieć niezwykły ciemny czerwony kolor, który daje dno sinicy. Czasami zakrzepica żylna i obrzęk głowy nerwu wzrokowego są związane z niewydolnością krążenia w tętnicach szyjnych wewnętrznych, kręgowych lub podstawnych.
W białaczce zmiany dna oka objawiają się ogólnym blanszowaniem i żółtawym odcieniem. Zmniejszona ostrość widzenia, zawężono granice pola widzenia.
Zwyrodnienie siatkówki - powszechna nazwa procesów patologicznych w siatkówce, charakteryzująca się głównie zwyrodnieniem dystroficznym.
Jest stosunkowo rzadki u dzieci i objawia się głównie w postaci białego pigmentowanego i punktowego zwyrodnienia, zwyrodnienia plamki żółtej itp. Przebieg choroby jest powolny i postępujący, co prowadzi do słabego widzenia i ślepoty.
Pigmentacyjne zwyrodnienie siatkówki objawia się u dzieci po pięciu do siedmiu lat, a następnie stopniowo postępuje. Pierwszym objawem choroby jest niewyraźne widzenie o zmierzchu, gdy pałeczki są najpierw dotknięte. Nieco później dzieci mają trudności z orientacją w przestrzeni. Choroba charakteryzuje się zwiększeniem koncentrycznego zwężenia pola widzenia i hemeralopii. Na dnie znaleziono wiele skupisk pigmentów, występuje zanik głowy nerwu wzrokowego. Proces kończy się ślepotą.
Centralna pigmentacja zwyrodnienia siatkówki charakteryzująca się skupiskiem pigmentu w obszarze żółtej plamki. Występuje spadek ostrości widzenia i pogorszenie percepcji kolorów. Występuje w młodym wieku i jest chorobą dziedziczną.
Ostre białe zwyrodnienie siatkówki rozwija się w dzieciństwie, jest podobne do rodziny i postępuje powoli. Charakteryzuje się licznymi małymi, białawymi, dobrze zdefiniowanymi ogniskami zlokalizowanymi na obrzeżach dna oka, a czasami w obszarze żółtej plamki. Spowolnienie i stwardnienie naczyń siatkówki i zanik nerwu wzrokowego rozwijają się powoli. Postępuje zmierzch i nocna ślepota.
Niedowidzący z różnymi formami zwyrodnienia barwnikowego wymaga systematycznego leczenia medycznego mającego na celu poprawę trofizmu siatkówki.
Odwarstwienie siatkówki jest stanem patologicznym, w którym siatkówka oddala się od naczyniówki.
Występuje pierwotne i wtórne odwarstwienie siatkówki.
· Pierwotne odwarstwienie siatkówki występuje po pęknięciu siatkówki i penetracji płynu pod nią. Czynnikami predysponującymi są wysoka krótkowzroczność, dziedziczne osłabienie połączenia między nabłonkiem pigmentowym a warstwą pręcików i stożków, a także, zwłaszcza w dzieciństwie, upadek, urazy głowy, drżenie ciała.
· Wtórne odwarstwienie siatkówki występuje w chorobach zapalnych, urazach penetrujących, nowotworach oka itp. W wyniku powstawania tkanki łącznej w ciele szklistym lub nagromadzenia wysięku, itp. W przeciwieństwie do pierwotnego odwarstwienia siatkówki, przerwy siatkówki są często nieobecne. Kiedy następuje odwarstwienie siatkówki, subiektywne odczucia pojawiają się w postaci iskier, błyskawic, krzywizny, drgań obiektów, pojawia się ciemna kurtyna, postępujące ograniczenie pola widzenia, ostry i głęboki spadek ostrości widzenia.
Najbardziej korzystny wynik uzyskuje się w przypadku wczesnej operacji. Dlatego dzieci z podejrzeniem odwarstwienia siatkówki należy natychmiast skierować do lekarza okulisty.
Dzieci, które miały odwarstwienie siatkówki, powinny unikać stresu fizycznego.
Anomalie i choroby nerwu wzrokowego
Anomalie rozwoju nerwu wzrokowego u dzieci są dość rzadkie.
Zapalenie nerwu - zapalenie nerwu wzrokowego. Przyczyną rozwoju zapalenia nerwów mogą być choroby zapalne mózgu i jego błon (zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu), ostre i przewlekłe zakażenia (grypa, odra, świnka itp.), Miejscowe zapalenie (choroby zębów, nosogardzieli) itp.
U dzieci zapalenie nerwów jest stosunkowo częstsze niż u dorosłych. Dzieci skarżą się na ograniczone widzenie i ból głowy.
Funkcje wizualne są zakłócane wcześnie i gwałtownie, co wiąże się ze zniszczeniem części włókien nerwowych w ognisku zapalnym i z zaburzoną funkcją zachowanych włókien. Istnieje naruszenie postrzegania kolorów i zwężenie pola widzenia.
Z chorób nerwu wzrokowego prowadzących do ślepoty i słabego widzenia najczęstszy jest zanik nerwu wzrokowego.
Atrofia nerwu wzrokowego nie jest chorobą niezależną, ale konsekwencją różnych procesów patologicznych. Atrofia charakteryzuje się rozpadem włókien nerwowych i ich zastąpieniem przez tkankę glejową.
U dzieci szczególne znaczenie mają wrodzone i dziedziczne zaniki nerwu wzrokowego. Wrodzone zaniki rozwijają się w różnych wewnątrzmacicznych chorobach mózgu (wodogłowie wrodzone i nabyte, guzy). Różne deformacje czaszki i choroby mózgowe prowadzą do zaniku nerwu wzrokowego.
Stopień upośledzenia funkcjonalnego zależy od lokalizacji i intensywności procesu atroficznego. Wczesnym i częstym objawem jest nabyte zaburzenie widzenia barw i zmiana pola widzenia. Wraz z całkowitą atrofią nerwu wzrokowego dochodzi do całkowitej ślepoty i źrenica rozszerza się. U dzieci niedowidzących zanik jest częściowy.
Dzieci z zanikiem nerwu wzrokowego mają niską sprawność wzrokową. Szybciej rozwijają zmęczenie wzrokowe i ogólne.
Zabieg ma na celu poprawę ukrwienia nerwu wzrokowego i pobudzenie pozostałych włókien nerwowych.
Pod względem stresu wizualnego i fizycznego dzieci cierpiące na zanik nerwu wzrokowego powinny być traktowane indywidualnie.
Guzy narządu wzroku
Odsetek guzów w strukturze zachorowalności oczu u dzieci waha się od 0,17 do 0,74%.
Łagodne nowotwory u dzieci są znacznie częstsze złośliwe.
Z nowotworów złośliwych u dzieci obserwuje się głównie glejaki siatkówki. Najczęściej guz jest wykrywany u dzieci w wieku poniżej 3 lat. Może rozwijać się z dowolnej części optycznej części siatkówki.
Pierwsze objawy glejaka siatkówki, które wymagają uwagi, są następujące: białawo-żółtawa luminescencja źrenicy, z powodu odbicia światła od powierzchni guza; rozszerzenie źrenicy i zez.
Retinoblastoma charakteryzuje się szybkim rozwojem. Guz może przerzuty do mózgu, węzłów chłonnych, narządów wewnętrznych. Rokowanie dotyczące zachowania życia i wzroku jest poważne, zwłaszcza w przypadku guzów obustronnych.
Leczenie ogranicza się do wczesnego usunięcia gałki ocznej, a następnie radioterapii i chemioterapii. Wczesne rozpoczęcie kompleksowego leczenia ratuje życie dziecka.
W strukturze patologii oka u dzieci uszkodzenie gałki ocznej i jej aparatu pomocniczego wynosi około 10%.
Większość uszkodzeń charakteryzuje się mikrourazami (do 60%) i obrażeniami tępymi (do 30%), oparzenia stanowią około 8%, a obrażenia penetrujące nie mniej niż 2%.
Z wiekiem urazy stają się częstsze, osiągając częstotliwość 5,8 na 1000 dzieci w grupie 7–9 lat.
Wśród urazów oczu emitują:
Tępe obrażenia oczu. Dzieci mają różny stopień nasilenia i mogą być spowodowane różnymi obiektami. Następujące urazy są charakterystyczne dla tępych urazów gałki ocznej: erozja tkanek i rogówek otaczających oko; krwotoki w skorupie i przezroczyste struktury oka; zaćma; podwichnięcie soczewki; pęknięcie twardówki, itp.
U dzieci występują cztery stopnie uszkodzenia: I - łagodny, II umiarkowany, III - ciężki i IV - bardzo ciężki. Według profesora E.I. Kovalevsky udział tępych obrażeń I i II wynosił 90%, III 9% i IV - 1% przypadków.
Nudne obrażenia gałki ocznej klasy I kończą się bezpiecznie z prawie całkowitym odzyskaniem wzroku. W przypadku poważniejszych obrażeń zmniejsza się ostrość wzroku, a tępe obrażenia w IV stopniu prowadzą do całkowitej ślepoty.
Oparzenia oczu. Oparzenia mogą być spowodowane różnymi czynnikami: chemicznymi, termicznymi i promieniowaniem.
Oparzenia chemiczne występują w wybrykach z wapnem, „bombą” mieszaniny manganu i magnezu, mieszaniną manganu z siarką i solą bertoletową, palącym się zapałką, acetonem, wrzącą wodą. Wymagane jest natychmiastowe i długotrwałe płukanie oka wodą i wspomaganie lekowe.
Uszkodzenia radiacyjne - oparzenia rogówki promieniami ultrafioletowymi mogą wystąpić, gdy dziecko pozostaje na śniegu lub w wodzie w słoneczny dzień przez długi czas i obserwując spawanie elektryczne bez okularów.
Urazy oczu. Rana jest takim uszkodzeniem, w którym naruszona jest przede wszystkim integralność tkanek nabłonkowych. Urazy oczu nie są penetrujące, penetrują i penetrują. U dzieci obrażenia występują szczególnie mocno.
Uszkodzenie narządu wzroku może prowadzić do poważnych konsekwencji - gwałtownego zmniejszenia widzenia, ślepoty lub utraty oka.
http://studbooks.net/1558068/meditsina/prichiny_narusheniya_zreniya_detey