Niedowidzenie rozwija się u małych dzieci z naruszeniem układu wzrokowego - jest to odwracalne zmniejszenie ostrości wzroku. Tutaj główne zmiany zachodzą w mózgu. W przypadku wad wrodzonych dziecko nie może porównywać jakości zdjęć, które widzi, jeśli optyczna korekcja wzroku nie jest stosowana. Dlatego choroby przez długi czas nie można wykryć.
Aby określić chorobę, konieczne jest przeprowadzenie corocznego badania przez okulistę.
Rodzice mogą dowiedzieć się o słabym wzroku dziecka dzięki następującym cechom:
Choroba nie może przejść sama. Konieczne jest rozpoczęcie leczenia od korekty przyczyny.
Przebieg leczenia składa się z kroków:
Leczenie oczu na tym etapie opiera się na następujących metodach:
Niedowidzenie, w większości przypadków, dobrze reaguje na wczesne leczenie. W wieku 12 lat system wizualny jest w pełni rozwinięty. Dlatego dla skutecznego leczenia radzimy sobie z tym problemem do tego wieku. Starsze dzieci są znacznie trudniejsze do osiągnięcia dobrego wyniku.
Przebieg leczenia powinien wynosić 3-4 razy w roku. Późne leczenie lub naruszenie zaleceń lekarza może prowadzić do ponownego pojawienia się niedowidzenia.
http://glazka.ru/stati/pleopticheskoe-lechenie/okulista, chirurg
Główne działania w klinice „Vizus-1”:
- Badanie diagnostyczne i leczenie dzieci i młodzieży przy użyciu nowoczesnych technik i sprzętu;
- chirurgiczne leczenie krótkowzroczności u dzieci;
- chirurgiczne leczenie zeza u dzieci i dorosłych.
Urodził się w 1988 roku w mieście Gorki.
W 2011 roku ukończył Państwową Akademię Medyczną w Niżnym Nowogrodzie, uzyskując dyplom z medycyny ogólnej.
Od 2011 r. Pracuje w klinice Vizus-1.
2011 - 2013 - został przeszkolony w stażu klinicznym w specjalności „Okulistyka” na podstawie Międzynarodowego Szpitala Klinicznego..B.I. Filonenko (Visus-1).
2013 - rozwój zawodowy na podstawie Państwowej Akademii Medycznej w Niżnym Nowogrodzie, Zakład Chorób Oczu, specjalność „okulistyka”.
2015 - rozwój zawodowy na podstawie IPO GBOU VPO KrasSMU im. prof. VF Voyno-Yasenetsky z Ministerstwa Zdrowia Rosji w cyklu „Błędy refrakcji. Patologia widzenia obuocznego. Zagadnienia okulistyki dziecięcej”.
Uczestnik międzynarodowych i rosyjskich konferencji i towarzystw okulistycznych.
Łączne doświadczenie zawodowe: 5 lat.
Główne działania w klinice „Vizus-1”:
- Diagnostyka i leczenie dzieci i młodzieży z problemami zeza, postępującej krótkowzroczności, niedowidzenia.
Urodził się w 1989 roku w mieście Gorki.
W 2012 roku ukończyła Wydział Medyczny Państwowej Akademii Medycznej w Niżnym Nowogrodzie.
Od 2012 roku pracuje w klinice Vizus-1.
2014 - ukończył staż kliniczny w „Okulistyce” na podstawie Międzynarodowego Szpitala Klinicznego. B.I. Filonenko (Visus-1).
2014 - rozwój zawodowy w oparciu o Państwową Budżetową Instytucję Edukacyjną Wyższej Edukacji Zawodowej NizhGMA Ministerstwa Zdrowia Rosji w specjalności „Okulistyka”.
2014 - staż w regionalnym szpitalu klinicznym. N.A. Semashko, 2 dywizje MHG, N.Novgorod;
2014 - staż w Dziecięcym Regionalnym Szpitalu Klinicznym, oddziale okulistycznym, N. Nowogród.
2012 - 2014 - okulista okulista sieci „Plus i Minus”.
2013 - 2015 - optyka okulistyczna „Vizus”.
Uczestnik wielu międzynarodowych i rosyjskich konferencji.
Łączne doświadczenie zawodowe: 5 lat.
Leczenie opłucnowe to kompleks środków terapeutycznych
mające na celu poprawę ciężkości słabo widzących oczu.
W klinice Vizus-1 leczenie pleoptic odbywa się za pomocą programu EYE (AI) opracowanego przez moskiewskie NIIGB. Helmholtz i RMAPO Program zawiera ćwiczenia z gry „Opona” i „Chase”. W tych ćwiczeniach stopniowe zmniejszanie wielkości bodźców i zmiana ich koloru aktywuje receptory środkowej części dołu siatkówki, a jasne błyski światła działają hamująco na elementy retino-korowe oka niedowidzącego, poprawiając lub normalizując fiksację wzrokową, lokalizację przestrzenną i ostrość widzenia.
W programie komputerowym „Krzyże” pole gry wygląda jak szachownica, której komórki w trakcie ćwiczeń zmniejszają rozmiar i zmieniają kolor. Pacjent szukający krzyża za pomocą myszy porusza się po polu koło, wewnątrz którego kolory są również zastępowane kolorami przeciwnika. Patrzenie na odwrócone pole szachowe o różnych częstotliwościach, kolorach i rozmiarach komórek ma działanie terapeutyczne, stymulując neurony na różnych poziomach wizualnego analizatora, prowadzi do jego odhamowania i zwiększa ostrość widzenia.
Podczas gry komputerowej „Pająk”, stymulacja pól recepcyjnych siatkówki jest zapewniona przez oglądanie spiralnych i promieniowo ułożonych siatek przypominających wzór tkackiej sieci, która ma tendencję do chwytania muchy. Wzór może być odpowiednio czarnym i białym, czerwonym, zielonym i niebieskim, trzema rodzajami kolorów stożków siatkówki i jest używany na ciemnym i jasnym tle, stymulując jasne i ciemne kanały, a także neurony, które określają orientację, percepcję ruchu i połączenia interneuronów. W procesie leczenia aktywowana jest funkcja widzenia centralnego, akomodacji i zbieżności, a kompleks leczenia pleoptic powinien obejmować również szkolenie zakwaterowania. W przypadku niedowidzenia zdolność akomodacyjna jest z reguły zmniejszona, a jej wzmocnienie powoduje wzrost nieskorygowanej ostrości wzroku.
W klinice VIZUS-1 poddawany jest intensywnemu leczeniu zeza i niedowidzenia dzieci i młodzieży. Zajęcia prowadzone są z wykorzystaniem najbardziej efektywnych i nowoczesnych metod pod nadzorem lekarzy i doświadczonych ortoptyków. Dla dzieci i rodziców będą mogli mieszkać w naszej klinice.
Osobliwością kursu jest to, że nie trzeba szukać odpowiedniego mieszkania na ten okres, klinika zapewnia wygodne i wygodne oddziały z własną jadalnią.
Czas trwania leczenia wynosi 12 dni, obejmuje 24 lekcje. Zajęcia odbywają się z uwzględnieniem indywidualnego programu leczenia: rozwój ostrości wzroku, korekta fiksacji wzrokowej, trening umiejętności fuzji w warunkach oddzielenia pól widzenia, a także w warunkach naturalnych.
Koszt kursu leczenia pleoptortoptycznego (intensywnego), z zakwaterowaniem i śniadaniem - 44.850 rubli. zamiast 69 000 rub.
Koszt kursu leczenia pleoptortoptycznego (intensywnego), z zakwaterowaniem i trzema posiłkami dziennie - 48 450 rubli. zamiast 73 600 rub.
Sprzętowe metody leczenia zajmują jedno z czołowych miejsc w leczeniu różnego rodzaju zaburzeń niedowidzenia i zaburzeń okulomotorycznych, stanowią podstawę metod pleoptic, ortoptycznych i dyplomatycznych oddziaływania na układ wzrokowy. Wraz z rozwojem okulistyki i dzięki postępowi technicznemu ulepszono metody i urządzenia. Obecnie zgromadzono znaczną ich część, co pozwala na leczenie reznoobrazovaniyu, naprzemiennie i indywidualnie wybierając różne kompleksy, aby uzyskać maksymalny możliwy wynik.
Zabieg Pleoptische
Celem leczenia pleoptic jest normalizacja fiksacji i poprawa funkcji wzrokowych. Wraz z okluzją i penalizacją, różne rodzaje świateł, które mogą być przepisywane przy niskim stopniu amblyopii po 2-3 miesiącach noszenia okularów, a na wysokich poziomach jednocześnie z wyznaczeniem korekty, zapewniają znaczną pomoc w tym.
Figury oślepiające są szeroko stosowane w leczeniu pleoptic. Są one stosowane w leczeniu niedowidzenia ze wszystkimi rodzajami fiksacji, w tym obwodowymi. Kontrola projekcji na siatkówce nie jest potrzebna. Urządzenie do ekspozycji - urządzenie „Panorama”.
Technika. Pacjent z okularami korygującymi anomalię jego refrakcji znajduje się przed ekranem urządzenia w odległości 30-40 cm Przez zmianę kąta nachylenia urządzenia konieczne jest uzyskanie pozycji, w której płaszczyzna ekranu i oś wzrokowa pacjenta są prostopadłe.
Zdrowe oko zamyka nieprzezroczysta klapa. Pacjentowi proponuje się przymocowanie jednej z figur w centralnej strefie ekranu za pomocą niedowidzenia oka, a przy wielokrotnych stymulacjach - aby naprawić dowolną inną postać w tej samej strefie. Następnie światło jest wytwarzane przez naciśnięcie przycisku zdalnej synchronizacji lub światła automatycznego (na życzenie lekarza)
Leczenie rozpoczyna się od użycia tablicy wyników o największym rozmiarze liczb. Wraz ze wzrostem ostrości wzroku w trakcie leczenia stosuje się ekran o najmniejszych wartościach.
Procedura stymulacji obejmuje nie więcej niż 10 świateł na 1 sesję. Po kolejnym pobudzającym blasku pacjent powinien wziąć pod uwagę figurowany kolejny krwawienie na białym tle, określając kształt figur. Gdy zalecane jest tłumienie i stabilizacja obrazu sekwencyjnego w przestrzeni, zalecane jest podświetlenie tła pulsacyjnego, na którym jest on odtwarzany, przy lampie o małej mocy - po całkowitym zaniku obrazu sekwencyjnego figurowego rozpatrywanego przez pacjenta.
Zastosowanie elektrostymulacji fosfenu. W ostatnim dziesięcioleciu rozpowszechniła się metoda terapii elektrostymulacyjnej uszkodzeń analizatora wzrokowego, oparta na stymulacji jego części obwodowych. Wraz z pojawieniem się prostej, bezpiecznej metody przezskórnej nieinwazyjnej elektrostymulacji, liczba wskazań do stosowania takiej terapii rozszerzyła się i obejmuje krótkowzroczność, skurcz akomodacyjny, niedowidzenie, choroby zwyrodnieniowe i degeneracyjne nerwu wzrokowego i siatkówki. Wykorzystywana jest cała generacja urządzeń typu Fosfen, za pomocą których indywidualnie dobierana jest moc terapeutycznego prądu elektrycznego, powodując u pacjenta zjawisko fosfenu (odczucie światła w oku).
Pod wpływem elektrostymulacji funkcje dopływu krwi do tkanek ulegają poprawie, naczynia są rozszerzone, procesy wymiany są wzmocnione, a procesy redoks ulegają poprawie, zawartość ATP wzrasta, potencjał energii tkanki wzrasta, poprawia się przewodnictwo nerwów troficznych.
Technika. Podczas zabiegu aktywne elektrody znajdują się w środku zamkniętych powiek obu oczu (przez maskę gogli), obojętną elektrodę - na skórze czoła. Wartość progowa prądu (PZUF) jest określana dla każdego oka oddzielnie. Określ także krytyczną częstotliwość zaniku błysków fosfenu (CCHIMF). Gdy amblyopia używa prądu progowego lub zwiększa się o 1,5-2 razy z częstotliwością dostarczania impulsów punktowych 25-30 Hz o czasie trwania 10 minut. Sesje odbywają się codziennie, 10-15 nie jest kursem.
Stymulacja za pomocą stymulatora plamki żółtej CEM-DH polega na przedstawieniu oka obrotowej częstotliwościowo-przestrzennej siatki kontrastowej o różnej częstotliwości przestrzennej. Kontrastowa siatka jest wykonana w postaci kontrastowych pasów zbiegających się w kierunku środka i różniących się szerokością. Aby wzmocnić efekt kontrastowej siatki w urządzeniu, obracające się dyski są wymienialne, z inną kombinacją kolorów.
Zestaw zawiera sześć dysków wymiennych z kolorowymi obiektami testowymi.
1. czarny i biały;
2. kolorowe pole szachowe;
3. czerwony i biały;
4. niebieski i biały;
5. zielony i biały;
6. czerwono-zielono-niebieski
Aparat siatkówki znajduje się w siatkówce w postaci kompleksu stożków (widzenie kolorów) i prętów (wizja czarno-biała). Percepcja kolorów jest związana z funkcją komórek stożka siatkówki. Istnieją trzy rodzaje stożków: „czerwony”, „zielony”, „niebieski”, które zawierają rzeźbione pigmenty i absorbują światło o różnych długościach fal.
Zaleca się stosowanie pewnego rodzaju stożka
1. Czerwono-biały dysk z maksimum wiązki energii padającej na czerwone stożki (długofalowa część widma).
2. Zielono-biały dysk - maksimum wiązki energii pada na niebieskie stożki (część widma w połowie fali)
3. Niebiesko-biały dysk - maksimum wiązki energii pada na niebieskie stożki (krótkofalowa część widma)
Stymulacja czerwono-białym krążkiem (9-10 minut) wpływa na wzajemne relacje komórkowe i międzykomórkowe w siatkówce, poprawia mikrokrążenie i zwiększa czułość receptorów siatkówki i ostrość widzenia. Ten dysk ma większą skuteczność w niedowidzeniu, zezie.
Stymulacja zielono-białym krążkiem poprawia mikrokrążenie oka, obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe i ma działanie lecznicze na zmęczenie wzrokowe i ogólne.
Stymulację niebiesko-białym krążkiem stosuje się w celu zmniejszenia ciśnienia wewnątrzgałkowego. Używany do nadwzroczności, astygmatyzmu.
Zalecany jest łączny efekt wszystkich trzech dysków w tej sekwencji.
czerwono-biały - 3-5 minut;
zielono-białe-3-5 min;
niebiesko-biały - 3-5 min.
Zatem czas trwania całej procedury wynosi 9-15 minut.
Ambliokor (korekcja widzenia wideo-komputera w leczeniu chorób oczu). Większość wcześniej proponowanych metod sprzętowych nie może być stosowana u małych dzieci, ponieważ wymagają one pewnego poziomu rozwoju intelektualnego pacjenta.
Metoda przywracania funkcji wzrokowych wykorzystywanych w ambliocore opiera się na samoregulacji w warunkach biofeedbacku w błędnym kole: siatkówka oka - centra korowe analizatora wzrokowego - jest systemem wideo-komputerowym. Metoda jest realizowana zgodnie z zasadą adaptacyjnej biokontroli, w której sterowalne połączenie jest funkcją oka, funkcją kontrolną są korowe procesy bioelektryczne. Pogorszenie percepcji tłumi ekran, a ulepszenie obejmuje.
Ponieważ dziecko ma tendencję do dostrzegania jak najwięcej, podczas korekty te poziomy aktywności bioelektrycznej są stałe, co decyduje o najlepszej jakości widzenia. Umożliwia to małemu pacjentowi odtworzenie obrazu na ekranie poprzez zmianę bioelektrycznej aktywności korowych obszarów widzenia. Takie zmiany powstają w procesie treningu w oparciu o refleksyjny wybór oscylacji EEG.
Amblyocor to metoda rehabilitacji i przywracania resztkowych funkcji wzrokowych u dzieci z wrodzonymi i dziedzicznymi chorobami siatkówki i nerwu wzrokowego. Przywrócenie następuje z powodu usunięcia wtórnych refrakcyjno-akomodacyjnych i amblyopowych zaburzeń korowych, które nakładają się na zmiany organiczne, jak również poprzez poprawę lokalizacji regionu siatkówki, który otrzymuje informacje wizualne. Ponadto powstają nowe połączenia między siatkówką a korą wzrokową.
Metoda może być stosowana u młodszych dzieci od 3 lat, a także w średnim, starszym wieku szkolnym, a nawet u dorosłych. Metoda ta jest całkowicie bezpieczna, nie powoduje dodatkowej degeneracji nabłonka nerwowego siatkówki, a zatem może być stosowana u pacjentów z organicznymi pokoleniami nerwów siatkówki i nerwu wzrokowego.
Zastosowanie ambliokoru nie powoduje zwiększenia aktywności napadowej ze strony elektroencefalogramu, co umożliwia przyjmowanie pacjentów z połączoną patologią neurologiczną w celu leczenia.
Metoda ma charakter rozrywkowy i nie towarzyszą jej bolesne i nieprzyjemne doznania, dlatego dzieci z wielką przyjemnością uczęszczają na sesje korekcji wzroku na abliokorze.
TECHNIKI STYMULACJI LASEROWEJ
Promieniowanie laserowe o niskim natężeniu widma widzialnego ma duży efekt stymulujący w wielu chorobach okulistycznych. Główne efekty kliniczne to poprawa mikrokrążenia, działanie przeciwobrzękowe i przeciwzapalne, przyspieszona regeneracja uszkodzonych tkanek. Stymulacja laserowa może być stosowana jako monoterapia lub w połączeniu z różnymi lekami.
W wyniku stymulacji laserowej wzrasta ostrość wzroku, zauważalna jest dodatnia dynamika percepcji kolorów, zwiększa się naczyniowy przepływ krwi i zmniejszają się destrukcyjne zmiany w nabłonku barwnikowym siatkówki. Fotostymulacja laserowa o niskiej częstotliwości (7-13 Hz) przy stałym oświetleniu dodatkowo zwiększa czułość reakcji świetlnej siatkówki, przyczynia się do powstawania i stabilizacji wiązań wewnątrzkomórkowych, zapewnia rozwój formy i ostrości widzenia. Opracowano różne urządzenia, takie jak medyczne skanery okulistyczne SM-4, SM-5, laserowa jednostka terapeutyczna okulistyczna (OLTU)
Wpływ jest wytwarzany przez czerwone monochromatyczne promieniowanie pulsacyjne i pulsacyjne w podczerwieni.
Szeroki zakres statycznych i dynamicznych obiektów testowych, różnorodne formy i warunki ekspozycji pozwalają na zastosowanie promieniowania laserowego zarówno w przypadku niedowidzenia, jak i zmian organicznych analizatora wzrokowego.
Terapia światłem w leczeniu niedowidzenia obejmuje zarówno światło polichromatyczne (białe), jak i monochromatyczne (zielone, czerwone itp.)
W tym celu wykorzystywane są w szczególności urządzenia ASO. Efekt leczniczy aparatu znajduje się w bezkontaktowym stosowaniu przez układy optyczne, talamiczne i podwzgórzowo-hilofizyczne dzięki regulacji suprakortycznych i korowych procesów bioelektrycznych, wymianie neuroprzekaźników układu hormonalnego i immunologicznego oraz poprawie neuro-hemodynamiki.
Ostatnie badania (Soldatov AM, Bandurist LM, Wenger-Burdein, L.V. Dovgan, ST) wykazały pozytywny wpływ monochromatycznego żółtego koloru o długości fali 650-560 nm. Opracowano urządzenie do leczenia niedowidzenia z niewłaściwym mocowaniem. Zabieg przeprowadzany jest w trybie pulsacyjnym (diody emitujące żółte światło służą jako źródło koloru pulsacyjnego) z częstotliwością 20-40 Hz. Na kurs pieczenia 10-15 sesji trwających 10-12 minut. Aby naprawić utrwalenie, urządzenie jest wyposażone w dodatkowe źródła światła czerwonego, którego położenie w płaszczyźnie światła pulsacyjnego odpowiada odchyleniu oka o 4,6,8,10 ° na zewnątrz i do wewnątrz.
ORTOPTYKA
Celem orthoptics jest opracowanie odpowiednich korelacji retino-korowych, uzyskanie bifoveal fuzji i rozwinięcie rezerw fuzyjnych.
Synoptofor to urządzenie haploskopowe, bez którego niemożliwe jest przeprowadzenie etapu leczenia ortoptycznego. Warunki haploskopii różnią się od warunków naturalnych tym, że każde oko ma swój własny obiekt testowy (obiekty powinny mieć podobne kontury), a pacjent musi połączyć obraz obiektów w jeden obraz wizualny, który tak naprawdę nie istnieje. Zabieg przeprowadzany jest pod kątem obiektywnym, który jest określony przez zanik ruchów instalacji z naprzemienną prezentacją obiektów testowych na prawym i lewym oku. W celu odhamowania mroczka lub zniszczenia niefazowej fuzji wskazane jest stosowanie alternatywnego mrugania z różną częstotliwością. Po otrzymaniu fuzji dwudzielnej zaczynają tworzyć rezerwy fuzyjne.
DIPLOPTYKA
W końcowych etapach leczenia konieczne staje się uzyskanie widzenia obuocznego w warunkach naturalnych. W tym celu stosuje się metody dyplomatyczne. Konieczne jest zmuszenie systemu wizualnego do naturalnej realizacji umiejętności nabytych w procesie leczenia ortopedycznego.
Wskazuj migający obiekt (pojedynczy obiekt fiksacyjny dla prawego i lewego oka). Ponieważ początkowe etapy współpracy retino-korowej są nadal bardzo niestabilne, leczenie należy rozpocząć od zastosowania okularów Bagolini jako najmniej zdysocjowanego urządzenia. Okulary są instalowane pod kątem 45 ° w wzajemnie prostopadłej pozycji. Po otrzymaniu fuzji można użyć czerwono-zielonych okularów, aby wzmocnić efekt (poprawić separację). Opracowano różne urządzenia do leczenia dyplomatycznego, w tym binarny miernik binarny.
Binarimeter „Binar” - urządzenie do diagnostyki i leczenia małych kątów zeza w warunkach naturalnych. „Binar” (binorymetr) jest przeznaczony do ilościowej i jakościowej oceny przestrzennych efektów wizualnych wynikających z połączenia podwójnych obrazów pod względem fizjologicznego zjawy.
Binarimeter wykorzystuje przestrzenne efekty wizualne. Otrzymuje się je przez podwojenie identycznych obrazów (w oparciu o zjawisko podwojenia fizjologicznego) w wolnej haploskopii - bez optyki i separatora pola widzenia. Dwa przestrzenne efekty wizualne służą do oceny stanu widzenia obuocznego.
Pierwszy przestrzenny efekt wizualny uzyskuje się przez połączenie dwóch identycznych obiektów (kół). Aby efekt pojawił się, konieczne jest rozróżnienie lub zebranie osi wizualnych, tj. obszar mocowania musi być prowadzony za lub przed płaszczyzną, na której znajdują się dwa identyczne obrazy. Po scaleniu pojawia się uczucie trzech okręgów, a średni obraz jest umiejscowiony w określony sposób w przestrzeni: z rozbieżnością poza płaszczyzną tekstu, z zbieżnością przed nim.
Drugi przestrzenny efekt wizualny - tzw. efekt wielopłaszczyznowy. Test to płaszczyzna, na której nanoszone są rzędy identycznych obrazów, w oparciu o zasadę regularności. Warunki wizualne są takie same jak w pierwszym przypadku, obszar fiksacji znajduje się za i przed płaszczyzną obrazu. Podczas łączenia odpowiednich elementów obrazu pojawia się uczucie względnej odległości między rzędami obrazów.
http://zrenue.com/lechenie/761-apparatnoe-lechenie-ambliopii-kosoglazija-pleoptika-ortoptika-diploptika-lazerstimuljacija.html
Pleoptics to część nowoczesnej okulistyki, która opracowuje i wdraża metody stymulacji nieaktywnych neuronów siatkówki z patologią zwaną niedowidzeniem. Głównym zadaniem zabiegów pleoptic jest zwiększenie ostrości widzenia w nieaktywnym oku.
Okuliści dzielą pleoptyków na aktywne i pasywne:
Niedowidzenie (u zwykłych ludzi „leniwe oko”) - choroba, w której jedno oko staje się dominujące, a drugie pozostaje niewykorzystane w procesie wzrokowym, stopniowo przestaje pełnić swoje funkcje i zanika z czasem.
Najczęściej amblyopia ściga dzieci. Dzieje się tak, jeśli przepływ informacji wizualnych do mózgu z „leniwego” oka jest trudny lub w przypadku, gdy dwa obrazy pochodzą z dwóch oczu, a mózg nie może połączyć ich w jeden obraz przestrzenny.
Sytuację pogarsza także fakt, że dziecko, nawet po rozpoczęciu, nie może mówić obiektywnie, aby ocenić jakość swojej wizji. A najlepszym narzędziem jest tutaj konsultacja okulistyczna.
Jeśli dziecko ma zez, oczopląs lub nie jest w stanie skupić się na konkretnym przedmiocie, konieczna jest wizyta u specjalisty. Lecz leczenie niedowidzenia jest najłatwiejsze w wieku przedszkolnym.
Niedowidzenie może również wystąpić w wieku dorosłym. W zależności od przyczyny rozwoju istnieją:
Leczenie opłucnej zaczęto stosować w okulistyce w latach pięćdziesiątych XX wieku. Wcześniej przez długi czas jedyną metodą leczenia niedowidzenia było wykluczenie normalnie funkcjonującego oka z procesu wzrokowego. Metoda okluzji biernej polega na zamknięciu zdrowego oka bandażem lub przyklejeniu soczewki okularów.
Obserwacje na małych pacjentach wykazały, że u dzieci w wieku 4–6 lat ostrość widzenia była przywracana dość skutecznie. U starszych chłopców wzmocniono niedowidzenie z niewłaściwą fiksacją.
W 1960 r. Przetestowano metodę penalizacji. Jego istota polegała na szczególnym pogorszeniu ostrości postrzegania wzrokowego zdrowym okiem za pomocą leków na źrenicę lub hiperkorekcji.
Niedowidzenie oka jest zmuszone do intensywnej pracy i przywrócenia funkcji wzrokowej. Technika została z powodzeniem zastosowana teraz, ale nie przynosi pożądanego rezultatu z amblyopią z nieprawidłowym zamocowaniem.
Lekarze, wraz z naukowcami, kontynuowali poszukiwania wysoce skutecznych technik, które pozwoliłyby opóźnić połączenia retino-korowe w dotkniętym chorobą oku i przywrócić wzrok.
Zaproponowano różne opcje sposobów na irytację tych ośrodków:
Do tej pory technologia komputerowa zaangażowała się w proces leczenia.
Promień laserowy przyszedł na pomoc pleopikom. Ten rodzaj stymulacji uzyskał najszersze zastosowanie. Promieniowanie laserowe o niskiej intensywności zwiększa intensywność mikrokrążenia w tkankach, wyzwala procesy metaboliczne, zwiększa aktywność DNA i RNA, aw rezultacie prowadzi do reanimacji funkcji wzrokowych.
W pleoptic używanych laserach:
Praktyka pokazała, że efekt lasera helowo-neonowego daje najlepsze rezultaty. W przypadku stosowania u prawie połowy pacjentów ostrość wzroku wzrosła. Eksperci uważają, że powodem takiego sukcesu jest to, że laser helowo-neonowy wykorzystuje monochromatyczne źródło światła o długości fali 650 nm. Aparat stożkowy ludzkiego oka jest najbardziej podatny na taki parametr.
Niektórzy okuliści widzą wady stymulacji laserowej w jej ostrej różnicy od zwykłego promieniowania świetlnego przez naturę fizyczną i dużą moc. Lekarze nie wykluczają możliwości uszkodzenia fotoreceptorów siatkówki podczas tej procedury.
Podejście pleoptic do leczenia amblyopii umożliwiło opracowanie i wdrożenie jeszcze jednej metody stymulacji - stymulacji światłem. Do tej pory zaprojektował wiele urządzeń.
Podstawą ich pracy jest zdolność fotonów światła do działania na fotoreceptory siatkówki. Jednocześnie procesy fotochemiczne, które stymulują gwałtowny wzrost rewitalizacji całego systemu analizatora wizualnego, są gwałtownie aktywowane.
W procedurze stymulacji światłem lekarze preferują urządzenie „Vizulon” jako najbardziej skuteczne. W nim wpływ na siatkówkę występuje przy rytmicznych falach świetlnych emitowanych przez lampy z filtrami o różnych kolorach.
Dobre wyniki są wykazane przez stymulację wzoru. Jest to rodzaj stymulacji światłem, ale strumień świetlny ma tutaj wąski zakres widmowy, a struktura rastrowa jest proponowana do przeglądu.
Elektrostymulacja w pleoptic - aktywacja procesów wzrokowych przez wpływ słabych impulsów elektrycznych na tkankę nerwowo-mięśniową oka. Do elektrostymulacji w zastosowaniu pleoptic prąd pulsacyjny o różnych formach:
Stymulacja elektryczna poprawia procesy metaboliczne, krążenie krwi, wzmaga odruchową interakcję centralnego układu nerwowego z analizatorem wzrokowym, przywracając wszystkie funkcje.
Współcześni okuliści zauważyli skuteczność stymulacji elektrycznej. Wzrasta ostrość wzroku, poprawia się postrzeganie światła i koloru, zwiększa się rezerwa zakwaterowania.
Procedura stymulacji elektrycznej może być wykonywana przez powieki. Elektroda nakłada się na skórę i następuje przez nią działanie impulsów prądowych. Przykładem wdrożenia sprzętowego takiej procedury jest stymulator okulistyczny „Fosfen”.
Badania naukowe prowadzone przez wiodące instytucje medyczne ujawniły korzystny wpływ pól magnetycznych na organizm ludzki. Łagodzą stany zapalne, obrzęki, bolesne objawy, normalizują krążenie krwi.
Domowe stymulatory medyczne, które dobrze się sprawdziły:
Procedura stymulacji elektromagnetycznej jest bardzo łatwo tolerowana przez pacjentów, nie ma żadnych komplikacji. Dzięki opanowaniu niezbędnych metod pracy z tymi urządzeniami można je leczyć nawet w domu.
Jest to wibracyjna gałka oczna. Urządzenie wibroterapeutyczne zdolne do generowania drgań mechanicznych przykłada się do zamkniętych powiek. Są one przesyłane do analizatora wizualnego i aktywowane.
Ideą tej metody jest leczenie i przywracanie narządów wzroku poprzez stymulowanie punktów akupunktury różnymi bodźcami. Mogą to być efekty masażu, ciepła, światła, elektromagnetyczne i inne.
Działając na punkty aktywne biologicznie, taka terapia przywraca dynamikę procesów hamowania i wzbudzania w mózgu. Dlatego w leczeniu niedowidzenia - konsekwencja funkcjonalnej patologii układu nerwowego, refleksologia daje pozytywne wyniki.
W tym obszarze powstało wiele unikalnych urządzeń medycznych, które zostały pomyślnie przetestowane i pomagają okulistom. Experts Research Institute of Medical Sciences. V.P. Filatov stworzył urządzenie, które łączy elektroakupunkturę aktywnych stref biologicznych z elektrostymulacją fosfenu.
Pracownicy Ufa NPP „Neuron” opracowali i wprowadzili urządzenie „KROTA”. Wiązka podczerwieni tego urządzenia może przenikać przez skórę i stymulować punkty akupunktury znajdujące się na pewnej głębokości od jej powierzchni.
W naszych czasach technologia komputerowa nieustannie się rozwija, przenikając wszystkie gałęzie ludzkiej działalności. Po prostu wpadli w pleoptic. A najbardziej posłusznymi i zainteresowanymi pacjentami były dzieci.
Rozwój RMAPO i NIIG im. Helmholtz. Gry „Opona” i „Chase” są tworzone w taki sposób, że bonusy i nagrody stopniowo się zmniejszają, pojawiają się jasne błyski światła, które aktywują retino-korowe elementy obolałego oka. Funkcje wzrokowe stopniowo się normalizują, fiksacja poprawia się, ostrość wzroku wzrasta.
Sprawia, że pacjent patrzy na boisko w formie szachownicy. Podczas ćwiczeń komórki stają się mniejsze i zmieniają kolor. Dziecko (lub dorosły) w poszukiwaniu krzyża za pomocą „myszy” przesuwa koło wokół pola, wewnątrz którego zachodzi również kontrastowa zmiana koloru. Efekt terapeutyczny wynika ze stymulacji neuronów analizatora wzrokowego. Jednocześnie wzrok jest wyraźnie zaostrzony.
Powrót do spisu treści
Jest to sieć z siatkami promieniowymi i spiralnymi. Strukturalny wzór dynamiczny stymuluje połączenia nerwowe i pola recepcyjne siatkówki. W procesie leczenia gry aktywuje się zakwaterowanie, konwergencja i widzenie centralne.
Dla dzieci cierpiących na niedowidzenie z prawidłową fiksacją ten program jest doskonały. Jego elementami są obrazy o bardzo ostrych i częstych różnicach cieni i światła.
Ciekawe i skuteczne w aktywowaniu funkcji lornetki. Zawiera 38 rysunków. Pacjent zakłada niebiesko-czerwone okulary, widzi obraz zdrowym okiem i rysuje go za pomocą pióra, które jest dostępne dla „leniwego” oka. Dla rozwoju mięśni oczu zadanie jest stale skomplikowane, zmienia się kontrast wzoru, grubość linii i migotanie.
Pomaga walczyć z amblyopią dowolnego stopnia. Zabieg nabiera charakteru gry. Pośrodku kwiatu jest pewien obraz. Przez krótki okres czasu musisz złapać obraz na płatku i odpowiedni obraz w jego rdzeniu. Gra jest dynamiczna z coraz większymi wyzwaniami. Ważne jest, aby pod koniec treningu zobaczyć wynik na ekranie.
O tym kompleksie oprogramowania i sprzętu pozostawiono więcej niż jednego pozytywnego sprzężenia zwrotnego pacjentów. Został opracowany przez specjalistów z petersburskiego przedsiębiorstwa „In Vitro” do leczenia złożonych postaci niedowidzenia i wrodzonej patologii oka.
Urządzenie oparte jest na technologii odruchów warunkowych. Ustala kontrolę układu nerwowego dla funkcji wizualnego analizatora. Zadaniem metody jest rozwinięcie mechanizmów odruchowych mózgu, tak aby mógł on przywrócić zniekształcony obraz na siatkówce oka.
Zabieg jest całkowicie bezpieczny i przeprowadzany wielokrotnie, zalecany dla dzieci od 4 lat.
Wszystkie te metody przywracania funkcji narządów wzrokowych bez operacji chirurgicznych stanowiły ortoptyczną metodę leczenia niedowidzenia.
Po raz pierwszy zastosowanie takiej terapii w leczeniu niedowidzenia obuocznego zaproponował dr Avetisov E.S. Preparaty farmakologiczne na bazie jagód, żeń-szenia, wyników, złotego korzenia, zamanihy i innych roślin mają stymulujący wpływ na narządy wzroku.
Gliatilin (substancje czynne cholina i fosforan glicerolu) ma działanie neuroprotekcyjne i pomaga przekazywać impulsy z neuronów do mózgu. Badania potwierdziły wzrost ostrości widzenia u 87 na 100 pacjentów leczonych gliatiliną.
Włoscy neuronaukowcy preferują lek nootropowy - cytykolinę. Ten lek nie ma analogów. U pacjentów poddawanych pełnemu cyklowi leczenia cytycholiną ostrość wzroku wzrosła o 45%.
Nie stracił swojej wartości i właściwego odżywiania. W diecie obecność witamin i pierwiastków śladowych. Świeżo wyciśnięty sok z marchwi i pietruszki na choroby oczu jest produktem numer jeden.
Ponadto dieta powinna obejmować:
Nie bój się diagnozy niedowidzenia. Odpowiednio dobrany kompleksowy zabieg i wdrożenie zaleceń specjalistów - warunek konieczny dla zachowania wzroku.
http://zdorovoeoko.ru/korrektsiya-zreniya/pleoptika/Pleoptica to sekcja okulistyczna, która zajmuje się metodami i metodami leczenia niedorozwoju czynnościowego narządu wzroku - niedowidzenia, co jest jedną z częstych anomalii analizatora wzrokowego.
Amblyopia to termin obejmujący zbiorowe pojęcie różnych gatunków przez patogenezę. Obecnie amblyopia dzieli się na:
Każdy z rodzajów niedowidzenia charakteryzuje się cechami klinicznymi i patologicznymi. Jednak powszechny objaw kliniczny niedowidzenia można uznać za funkcjonalny spadek głównej funkcji wzrokowej - widzenia centralnego. W zależności od stopnia uszkodzenia, niedowidzenie może być łagodne, umiarkowane, ciężkie i bardzo ciężkie, gdy ostrość wzroku równa się odczuciu światła z utratą zdolności fiksacji wzrokowej. Jednak powszechne w patogenezie anomalii (z wyjątkiem histerii) można uznać za pozbawienie elementów korowych siatkówki, nieodłącznie związane z widzeniem centralnym, na wrażliwym etapie rozwoju analizatora wzrokowego. Te powszechne przejawy niedowidzenia określają zasady i metody leczenia pleoptic dowolnego z jego typów.
Intensywny rozwój Pleoptiki nastąpił w połowie ubiegłego wieku, kiedy rozpoczęła się dogłębna analiza przyjaznego zeza, ponieważ niedowidzenie mrużącego oka jest jego stałym i stałym towarzyszem. Problem niedowidzenia i jego leczenia pleoptic zajmuje obowiązkowe miejsce od ponad pół wieku na łamach literatury okulistycznej, ze względu na jego coraz większe znaczenie. Na ten temat opublikowano szereg dowodów przez klinicystów, fizjologów, neurofizjologów.
Przez długi czas jedynym sposobem leczenia niedowidzenia było wyłączenie oka widzenia z procesu widzenia - bezpośredniej okluzji, która umożliwia normalizację i poprawę ostrości wzroku u małych dzieci (do 6 lat); zamknięcie lepszego oka u starszych dzieci, które mają amblyopię z niewłaściwą fiksacją, często tylko je naprawiają.
W latach 60-tych ubiegłego wieku zaczęto stosować kary za leczenie niedowidzenia z przyjaznym zezem - celowe pogorszenie ostrości wzroku dla lepszego oka, co osiągnięto dzięki jego hiperkorekcji, rozszerzeniu źrenic medycznych lub ich kombinacji. Jednak metoda ta również nie zapewniła lekarstwa, skomplikowanego przez niewłaściwe utrwalenie niedowidzenia.
Poszukiwanie sposobów przywrócenia centralnej fiksacji z normalizacją widzenia doprowadziło do rozwoju metod pleoptic, charakteryzujących się ukierunkowanym efektem bodźca na część fałszywie wiążącą siatkówki lub jej centralnego dołu. W 1953 r. Szwajcarski okulista A. Bangger zaproponował leczenie niedowidzenia z niewłaściwym utrwaleniem poprzez scotomizowanie lub oślepianie części siatkówki fałszywie utrwalającej, a następnie stymulację strefy plamki żółtej umiarkowanym podrażnieniem. W 1956 roku K. Kuppers, przywracając centralną fiksację, używał kolejnych obrazów wizualnych, które były wywoływane w centralnej części dołu siatkówki. W 1968 r. Radziecki naukowiec E.S. Avetisov opracował metodę leczenia niedowidzenia z jakimkolwiek rodzajem fiksacji poprzez miejscowe „oślepianie” podrażnienia środkowej części dołu siatkówki. Wszystkie te metody oddziaływania bodźca na siatkówkę miały uzasadnienie patofizjologiczne i były kiedyś powszechnie stosowane w praktyce jako najbardziej zaawansowane. To prawda, że wszystkie z nich miały dość istotne wady, mianowicie wymagały rozszerzenia źrenic medycznych, co spowodowało wyłączenie zakwaterowania, a także długiej ekspozycji (20-30 s), co uniemożliwiło zastosowanie tych metod u młodszych dzieci.
Osiągnięcia naukowe i techniczne końca XX wieku pozwoliły na stworzenie nowoczesnych, wysoce skutecznych metod leczenia pleoptic niedowidzenia z jakimkolwiek rodzajem fiksacji wzrokowej. Nowe dane dotyczące procesów zachodzących w siatkówce i wyższych strukturach analizatora wizualnego pozwoliły na wprowadzenie nowych patogenetycznych metod leczenia pleoptic niedowidzenia, których podstawą był wzrost funkcji wzrokowych i stymulacja elementów retino-korowych w oku niedowidzącym.
Obecnie opracowano i wdrożono wiele różnych metod stymulacji elementów retino-korowych oka niedowidzącego za pomocą odpowiednich bodźców (chromatycznych, świetlnych, laserowych) i niezupełnie (stymulacji elektromagnetycznej, stymulacji elektrycznej, masażu wibracyjnego, refleksoterapii). Wiele metod tej stymulacji jest wdrażanych w szerokiej gamie urządzeń i urządzeń medycznych. Programy komputerowe stymulacji stają się coraz powszechniejsze.
Zabiegi wykonywane przez aparat stymulujący, z niedowidzeniem z poprawnym i niepoprawnym zamocowaniem wzrokowym, nie są wykonywane dokładnie. Jest to ich wyraźna zaleta w porównaniu z metodami, które wymagają ukierunkowanej ekspozycji. Korzystanie z takich urządzeń odbywa się bez rozszerzania źrenicy, co jest konieczne dla ukierunkowanej ekspozycji, co jest bardzo ważne dla uczestnictwa w procesie szkolenia zakwaterowania i pozwala na stosowanie metod nieukierunkowanych u pacjentów w bardzo wczesnym wieku.
Stymulacja laserowa, która dziś zajmuje czołowe miejsce w wielu innych metodach leczenia pleoptic, zyskała szczególną popularność w obecnej pleoptic.
Wpływ na narząd widzenia o niskim natężeniu promieniowania laserowego ma wysoki efekt stymulujący. Poprawia się mikrokrążenie w tkankach, zwiększa się hemodynamika, przyspieszają procesy metaboliczne, zwiększa się aktywność DNA, RNA i katalazy, optymalizowane są procesy troficzne, stymulowane są pojemności energetyczne tkanek i komórek, co powoduje wzrost funkcji wzrokowych.
W leczeniu niedowidzenia leczenie laserowe po raz pierwszy zastosowali specjaliści moskiewskiego Instytutu Chorób Oczu. Helmholtz Avetisov, Mikhaylyants i Pashnin w 1975 roku. W tym czasie stworzono urządzenia do stymulacji laserowej, w których ekspozycja jest przeprowadzana za pomocą monochromatycznej czerwieni oraz promieniowania pulsacyjnego w podczerwieni, jak w przypadku laserów helowo-neonowych i argonowych. Jednocześnie laser helowo-neonowy jest uważany za bardziej wydajny. Stymulacja siatkówki jest wykonywana przez monochromatyczne źródło światła, którego długość fali wynosi 620-650 nm, aparat stożkowy oka jest szczególnie wrażliwy na takie efekty.
Wśród takich urządzeń, urządzenie laserowe do stymulacji siatkówki „LAST-1” (MNPPO „Neuron”, Ufa) ma duży wpływ. Efekt terapeutyczny instalacji wynika z impulsowego działania lasera na ciele stałym o niskiej intensywności z niewyraźną czerwoną plamką i utworzeniem specjalnej mikrostruktury naprzemiennych jasnych i ciemnych plamek (pole plamkowe).
Urządzenie laserowe Speckle-M, które jest również wykorzystywane do celów diagnostycznych w przypadku błędu refrakcji, również stało się powszechne.
Spośród wielu raportów ekspertów na temat pozytywnych wyników leczenia niedowidzenia o różnym pochodzeniu stymulacji laserowej, można stwierdzić, że ta metoda jest wysoce skuteczna.
Stymulacja światłem również odgrywa ważną rolę w leczeniu pleoptic. Polega ona na stosowaniu odpowiednich bodźców i światła polichromatycznego (białego), a także monochromatycznego (czerwonego, niebieskiego, zielonego, żółtego). Jednocześnie, działając na centralną strefę siatkówki, fotony lekkie padają na fotoreceptory, stymulując subtelne procesy fotochemiczne, które zachodzą w wielopoziomowych warstwach siatkówki, przyczyniając się do rewitalizacji całego analizatora wzrokowego: siatkówki - ścieżki wzrokowej - mózgu.
Dzisiaj, w leczeniu niedowidzenia, szeroko reprezentowane są różne metody stymulacji światła, na podstawie których powstała cała galaktyka urządzeń medycznych. Szczególnie popularne były następujące:
Wielu autorów podaje pozytywne wyniki leczenia niedowidzenia uzyskanego przez elektrostymulację.
Na przykład stymulacja elektromagnetyczna stałymi (PMF), zmiennymi (PMF) i impulsowymi (IMMP) polami magnetycznymi jest uznawana za bardzo skuteczną dla współczesnych pleoptyków.
Badania przeprowadzone w różnych dziedzinach medycyny wykazały, że pola magnetyczne mogą mieć wyraźne działanie przeciwzapalne, przeciwobrzękowe i przeciwbólowe. Udowodniono, że terapia magnetyczna może zwiększyć średnicę naczyń włosowatych, a także szybkość przepływu krwi, poprawić procesy metaboliczne, pobudzić trofizm tkanek i aktywować przywrócenie upośledzonych funkcji.
Szereg publikacji opisuje szczególną skuteczność stymulacji elektromagnetycznej w leczeniu niedowidzenia. Zasada stymulacji elektromagnetycznej leży u podstaw następujących urządzeń:
1. „MS-4” („Medoptika”, Moskwa) - stymulacja fotomagnetyczna.
2. „BIO-MAS” (GUMNTK „Eye Microsurgery”, Moskwa) - stymulacja działającym polem magnetycznym.
3. „CMC-11” (Moskwa, „Medoptika”) - stymulacja magnetyczna
4. „ATOS” i przedrostek „AMBLIO-1” - stymulacja elektromagnetyczna.
We współczesnych pleoptykach nierzadko stosuje się inne metody stymulowania analizatora wizualnego, takie jak:
Efekt terapeutyczny refleksologii opiera się na przywróceniu w mózgu struktur dynamicznej równowagi procesów pobudzenia i zahamowania. Ponieważ amblyopia jest jednym z rodzajów patologii funkcjonalnych wyższych części ośrodkowego układu nerwowego, w leczeniu tego zjawiska pokazano zastosowanie refleksologii. Refleksoterapię wykonuje się działając na punkty akupunktury zlokalizowane w biologicznie aktywnych obszarach strefy przyłokowej. Efekty na te punkty są wykonywane w postaci masażu, elektrycznych, termicznych, elektromagnetycznych i lokalnych efektów świetlnych przez źródło promieniowania podczerwonego i czerwonego.
Odruchową terapię niedowidzenia, a także inne choroby narządu wzroku przeprowadza się za pomocą nowoczesnych urządzeń. Na przykład w Instytucie Badawczym Chorób Oczu i Terapii Tkanek AMN je. V.P. Filatov w Odessie zaprojektował urządzenie „fosfenelectropuncture”, które ma łączny efekt, łącząc elektro punkcję i tradycyjną elektrostymulację fosfenu w biologicznie aktywnych strefach okolicy przyjądkowej (Fosfen LLC, Odessa).
Przedsiębiorstwo Badawczo-Produkcyjne „Neuron” Ufa wydało urządzenie do kontrolowanej refleksoterapii punktów akupunktury orbitalnej „KROT”, w którym efekt terapeutyczny na punkty aktywne biologicznie jest realizowany przez wiązkę podczerwieni, która przenika przez skórę do tkanek do głębokości obszaru stref akupunktury.
Co roku w pleopcie umacnia się pozycja metod stymulacji komputerowej w leczeniu wszystkich rodzajów niedowidzenia.
Nowoczesna technologia komputerowa pozwala nam rozwijać i ulepszać już tradycyjne metody leczenia tej patologii. Komputer umożliwia osiągnięcie stopniowej komplikacji bodźców, które są odpowiednim bodźcem różnych kanałów, jak również poziomów analizatora wizualnego. Najbogatszy arsenał grafiki komputerowej jest w stanie zapewnić nieskończone możliwości tworzenia programów leczenia, które zapewniają automatyczną kontrolę procesów z dokładnym rejestrowaniem wyników każdej sesji. Programy komputerowe zapewniają prowadzenie sesji medycznych w formie gry z aktywnym udziałem pacjenta, co znacznie zwiększa zainteresowanie tej ostatniej i skraca czas leczenia.
Wyniki wykorzystania programów komputerowych w przywracaniu funkcji wzrokowych w leczeniu niedowidzenia pokazują zbieżność danych uzyskanych w różnych instytucjach medycznych. Ustalono, że ich zastosowanie w niedowidzeniu dysbinokularnym, refrakcyjnym lub anizometropicznym w jakimkolwiek stopniu zwiększa skuteczność leczenia o połowę w porównaniu z tradycyjnymi metodami pleoptic.
Obecnie stworzono wiele programów komputerowych, które z powodzeniem stosuje się w leczeniu niedowidzenia.
Na przykład narzędzie „EYE” („AI”), utworzone w moskiewskich NIIGB. Helmholtz i RMAPO zawierają ćwiczenia z gry „Chase” i „Tire”.
Stopniowa zmiana wielkości i koloru bodźców w tych ćwiczeniach przyczynia się do aktywacji receptorów w środkowej części dołu siatkówki, podczas gdy jasne błyski światła wywierają hamujący wpływ na kompleksy retino-korowe oka niedowidzącego, co poprawia lub normalizuje fiksację wzrokową, lokalizację przestrzenną i zwiększa ostrość widzenia.
W programie komputerowym „Krzyże” pole gry wygląda jak szachownica, komórki na których są redukowane w trakcie ćwiczeń i zmieniają kolor. Dziecko w poszukiwaniu „krzyża” powinno przesunąć krąg wokół pola, a kolory wewnątrz niego zostaną zastąpione przez kolory przeciwnika.
Patrząc na różne częstotliwości, rozmiary komórek i kolor odwróconego pola szachowego, ma stymulujący wpływ na neurony o różnych poziomach wizualnego analizatora, co zapewnia jego uwalnianie i zwiększa ostrość widzenia.
W grze komputerowej „Pająk” aktywacja pól receptywnych siatkówki występuje, gdy patrzymy na spiralnie i promieniowo ułożone siatki, które są składane w wzór tkanych siatek, aby łapać muchy. Wzór zmienia kolory, stając się czarno-biały, potem czerwony, potem zielony, a następnie niebieski, co odpowiada trzem podtypom kolorów stożków siatkówki. Jest on używany na różnych środowiskach (ciemnych i jasnych), zapewniając stymulujący wpływ na ciemne i jasne kanały, w tym neurony odpowiedzialne za orientację i percepcję ruchu, jak również połączenia między neuronami. W procesie leczenia uzyskuje się impuls do aktywacji: centralne widzenie, zakwaterowanie i zbieżność.
Program „Relief” („Medoptika”, Moskwa) pomaga w leczeniu prawidłowego utrwalenia niedowidzenia. Składa się z ćwiczeń stymulujących wzór, z ekspozycją na obrazy, które mają drastyczne zmiany w świetle i cieniu (wzory).
Program komputerowy „Contour” w oprogramowaniu „Optometrist” stosowany w diagnostyce, leczeniu i profilaktyce chorób oczu (LLC Astroinform SPE, Moskwa), został wykorzystany w leczeniu niedowidzenia, jako metoda przywracania prawidłowego utrwalenia, jak również poprawy ostrości widzenia tworzenie funkcji lornetki. Ćwiczenie to kompleks treningu proprioceptywnego i wizualnego. Tutaj pacjentowi oferuje się serię skomplikowanych rysunków, które muszą być zakreślone, narysowane i zamalowane za pomocą wirtualnego „pióra”. Obciążenie oka jest mierzone przez zmiany kontrastu, a także grubość linii wzoru naniesionego przez „pióro”.
Narzędzie do leczenia i poprawiania „Kwiat” jest częścią oprogramowania „Akademickiego” do wykorzystania w okulistyce, pedagogice duru brzusznego i pedagogice korekcyjnej.
Program „Kwiat” ma na celu leczenie wszystkich stopni niedowidzenia. Oferuje pacjentce serię ćwiczeń tego samego typu, które stają się coraz bardziej złożone, których zadaniem jest poszukiwanie danego symbolu (który jest pojedynczą literą) wśród kilku symboli wydrukowanych na płatkach kwiatu. W zależności od ich złożoności ćwiczenia dzielą się na poziomy. Po ukończeniu ćwiczeń na najtrudniejszym trzecim poziomie na ekranie wyświetlana jest tabela wyników treningów.
Kompleks sprzętowy oprogramowania Ambliocor (In Vitro, St. Petersburg) można uznać za bardzo cenny w leczeniu szczególnie ciężkich postaci niedowidzenia towarzyszących wrodzonym organicznym patologiom oka.
Metoda leczenia w nim opiera się na samoregulacji i adaptacyjnej biokontroli w odwrotnej biokomunikacji w zamkniętym kole (ośrodki wzrokowo-korowe - monitor komputerowy), gdzie korowe procesy bioelektryczne działają jako ogniwo kontrolne, a siatkówka jest łączem kontrolnym. Jednocześnie pogorszenie percepcji wyłącza ekran, a ulepszenie - obejmuje.
Gdy dziecko w trakcie ćwiczeń stara się widzieć jak najwięcej, poziomy ośrodków korowych, które zapewniają najlepszą jakość widzenia, występują. Jednocześnie pacjent jest w stanie odtworzyć na obrazach ekranu przywracając stopień aktywności bioelektrycznej wydziałów korowych analizatora wzrokowego uzyskanego podczas treningu.
Podstawą programu treningu ambulatoryjnego „Ambliokor” jest warunkowa metoda odruchu przywracania funkcji komórek nerwowych na różnych poziomach analizatora wzrokowego.
Najnowsze technologie komputerowe pozwoliły specjalistom na stworzenie bardziej zaawansowanych wersji komputerowych istniejących programów leczenia niedowidzenia: Crosses-2, Tir-2, Ldinka i Krab. Ich cechy to: ćwiczenia w trakcie gry multimedialnej, niezwykłe bodźce wizualne, akompaniament bodźców wzrokowych ruchem i ruchem ręki, automatyczna regulacja parametrów na poziomie intelektualnym.
Efekt leczenia zapewnia indywidualny charakter stymulacji, silny efekt selektywny i przywrócenie połączeń wzrokowych z innymi systemami sensorycznymi.
Istnieją już dowody na możliwość wykorzystania kompleksu komputerowego stereogramów do leczenia niedowidzenia dysbinokularnego.
Poszukiwanie nowych, bardziej postępowych i skutecznych technologii leczenia niedowidzenia trwa. Uwaga lekarzy okulistów w ostatnich latach coraz bardziej przyciąga możliwość włączenia leków do procesu leczenia, aby zwiększyć skuteczność leczenia pleoptic. Możliwość taką po raz pierwszy ogłosił prof. E. Avetisov, w 1967 roku. Kiedy zastosował roztwór mieszaniny bromowo-kofeinowej w leczeniu niedowidzenia dysbinokularnego, działając na korowe procesy „pobudzenia - hamowania”.
Obecnie skuteczność leczenia pleoptic osiąga się przez zastosowanie okulistów z lekami poprawiającymi hemodynamikę, a także procesy metaboliczne, troficzne i neurotransmisyjne siatkówki, nerwu wzrokowego i innych struktur analizatora wzrokowego.
Istnieją informacje na temat pozytywnych wyników stosowania złożonego leczenia pleoptic leków nootropowych: piracetamu, instenonu, nootropilu, instenonu w połączeniu z aretiną; mildronata, visobalance, picamilon, nakoma, fezam.
Kompleks leczenia pleoptic musi koniecznie obejmować szkolenie zakwaterowania. Zasadniczo zdolność akomodacyjna w niedowidzeniu jest zmniejszona, a jej wzmocnienie powoduje wzrost ostrości widzenia bez korekcji.
Obserwacje kliniczne wielu ekspertów pokazują, że najlepsze wyniki leczenia pleoptic niedowidzenia zapewniają kompleksy kilku technik różnych stymulacji.
Wynika to z wąskiego skupienia różnych metod na określonej stronie procesu patologicznego. Złożone zastosowanie różnych metod daje wpływ na cały analizator wizualny, co daje większy efekt w leczeniu niedowidzenia oka, wyrażone w przywróceniu prawidłowego utrwalenia ze wzrostem ostrości widzenia.
Współczesna pleoptica ma bardzo duży arsenał metod stymulowania leczenia niedowidzenia. Ich kompleksowa aplikacja zapewnia normalizację, a także poprawę funkcji wzrokowych u zdecydowanej większości pacjentów.
Dzisiaj metoda okluzji również nie straciła na znaczeniu - wyłączając widzenie z procesu widzenia z lepszego widoku. Pozostał najbardziej prosty i niedrogi, zwłaszcza dla bardzo małych dzieci. Ta metoda została nieco ulepszona dzięki zastosowaniu przezroczystego okludera zaproponowanego przez V. Serdyuchenko, co daje pacjentowi możliwość częściowego wykorzystania najlepszego oka. W przypadku niekompletnej okluzji stosuje się również filmy okluzyjne, za pomocą których można zmniejszyć ostrość wzroku lepiej niż oko widzące.
Jednak problem leczenia pleoptic niedowidzenia jest daleki od ostatecznej decyzji. Wielu pacjentów z wczesnym ciężkim niedowidzenie często nie otrzymuje odpowiedniej opieki. Przecież traktowanie takiej patologii nie jest łatwym zadaniem, które wymaga wielkich wysiłków, czasochłonnych i nie zawsze ma optymalny wynik w realizacji. Dlatego bardzo ważne jest wczesne rozpoznanie patologii amblyogenicznej z zapobieganiem niedowidzenie. Poszukiwanie i rozwój nowych, bardziej zaawansowanych i skutecznych technik leczenia pleoptic niedowidzenia trwa.
W moskiewskiej klinice okulistycznej można przejść pełne badanie diagnostyczne na najnowocześniejszym sprzęcie i korzystając z najnowszych metod diagnozowania chorób oczu. Klinika leczy choroby oczu u dorosłych i dzieci powyżej 4 lat. Nasi specjaliści opracowali i zastosowali skuteczne schematy leczenia patologii wzroku. Koszt różnych procedur diagnostycznych, a także leczenia można znaleźć tutaj.
Aby wyjaśnić koszt zabiegu, możesz umówić się na wizytę w Moscow Eye Clinic, dzwoniąc pod numer 8 (800) 777-38-81 8 (499) 322-36-36 w Moskwie (codziennie od 9:00 do 21:00). ) lub korzystając z formularza zapisu online.
Autor artykułu: specjalista moskiewskiej kliniki okulistycznej Mironova Irina Sergeevna
Wysłany 07 grudnia 2014
Mam 28 lat, jestem uczulony na lewe oko. Powód powstania ciosu w świątynię, gdy miałem 2 lata. W tym momencie wizja lewego oka natychmiast zaczęła spadać i kosiła oko do nosa. Każdego dnia szkolono mnie w szpitalu i po kilku latach mój wzrok wzrósł do 0,9, gdy tylko intensywność zajęć zmniejszyła się, mój wzrok natychmiast spadł. Kiedy miałem 9 lat, uderzyłem się w tył głowy na lodzie i zniknął zez. Odznaka spadła na miejsce, ale wzrok w jednym oku pozostał niski. Po około 9 latach zajęcia prawie się skończyły, aw wieku 11 lat nosiłem okulary. Okazuje się, że przez ostatnie 17 lat nie przeprowadzano żadnych procedur i nie nosił okularów. Podczas wszystkich kontroli na lewym bolącym oku umieszczono wskaźnik 0,3, podczas gdy prawy był zawsze 1. Teraz zacząłem zauważać, że bolące oko zaczęło kosić trochę w kierunku świątyni, poza ciosem w dzieciństwie nie było obrażeń głowy, czasami uderzałem wszystkich oczywiście, ale nie jest to konieczne. Mam pytanie, czy możliwe jest wyprostowanie obolałego oka poprzez trening ze specjalnymi urządzeniami (wątpię, czy ulegnie ono jakiemukolwiek leczeniu w zakresie przywrócenia wzroku, uważam to bardziej z estetycznego punktu widzenia)? Jaki jest koszt procedur i ile od minimum do maksimum może być wymagane do zrozumienia wyniku, czy nie?
http://mgkl.ru/patient/stati/pleoptika