gdzie R jest promieniem krzywizny soczewki. Zakładając, że wielkość szczeliny powietrznej w miejscu pierścieni jest mała (tj. D „R”), możemy napisać:
Z tej formuły wynika, że promień krzywizny soczewki można znaleźć mierząc promień pierścienia Newtona i wielkość szczeliny powietrznej w miejscu pierścienia. Promień pierścieni Newtona można zmierzyć za pomocą mikroskopu o skali pomiarowej. Aby nie mierzyć wielkości luki (nawiasem mówiąc, nie jest jasne, jak to zrobić eksperymentalnie), można użyć warunku interferencji do występowania ciemnych pierścieni (24).
Następnie promień krzywizny soczewki można wyrazić za pomocą promienia pierścienia newtonowskiego, długości fali użytego światła i liczby pierścienia do pomiaru:
Użycie formuły (28) do określenia promienia krzywizny może prowadzić do błędu, ponieważ W punkcie styku soczewki z płytką szklaną soczewka może być zdeformowana pod względem wielkości porównywalnej z długością fali światła, dlatego użycie wniosków opartych na Fig. 5 (patrz wzory 26, 27, 28) będzie nieprawidłowe.
Eksperymentalnie obserwowana wartość szczeliny powietrznej może być mniejsza niż wartość teoretyczna uzyskana z Fig. 5 o wielkość odkształcenia płytki szklanej i soczewki (δ) (patrz Fig. 6). Dlatego w prawdziwym eksperymencie, we wzorze (27), zamiast grubości szczeliny powietrznej (d), konieczne jest zastąpienie sumy grubości szczeliny powietrznej i wartości odkształcenia soczewki i płytki szklanej (d + δ) Biorąc pod uwagę, że warunek wyglądu ciemnego pierścienia (24) jest określony tylko przez grubość szczeliny, otrzymujemy następujący wzór łączący promienie pierścieni Newtona z promieniem krzywizny soczewki:
Eksperymentalnie wygodniej jest zmierzyć jego średnicę (Dm ) W tym przypadku wzór (29) będzie miał postać:
Z (30) widać, że kwadrat średnicy pierścienia Newtona (Dm 2) jest proporcjonalna do liczby porządkowej pierścienia (m), jeśli wykreślimy zależność Dm 2 = f (m), następnie punkty doświadczalne muszą leżeć na jednej linii prostej, a nachylenie tej prostej (α) będzie równe 4Rλ, a zatem, aby znaleźć promień krzywizny soczewki, użyj wykresu Dm 2 = f (m), znajdź
a następnie obliczyć promień krzywizny soczewki za pomocą wzoru:
Z powodu odkształcenia w środku soczewki znajduje się okrągła ciemna plama odpowiadająca zerowej grubości szczeliny powietrznej. Mierząc średnicę centralnej ciemnej plamki (pierścień Newtona, którego liczba wynosi m = 0), można znaleźć wielkość deformacji soczewki za pomocą wzoru:
Bezpłatny kosztorys usługi
Twój numer aplikacji
W tej chwili automatyczny list potwierdzający zostanie wysłany na pocztę z informacją o aplikacji.
http://studfiles.net/preview/4304276/page:4/Badanie cech geometrycznych soczewki i zapoznanie się z jedną z metod określania promienia krzywizny soczewki.
TEORETYCZNA PODSTAWA PRACY
Soczewka to przezroczyste ciało ograniczone kulistymi powierzchniami (jedna z powierzchni może być płaska).
Soczewki są dwuwypukłe, dwuwklęsłe, płaskie wypukłe, płaskie wklęsłe, wypukłe-wklęsłe, wklęsło-wypukłe.
Soczewki wypukłe i wklęsłe wypukłe nazywane są soczewkami meniskowymi. Są one używane w szczególności w okularach.
Soczewki wykonane są z różnych materiałów - szkła i plastiku dla promieniowania widzialnego, kwarcu - dla ultrafioletu, soli kamiennej (lub sylvinia) - dla podczerwieni.
Formuła obiektywu łączy ogniskową F z odległością od środka optycznego obiektywu do obiektu d oraz do obrazu f:
Ogniskowa F jest zastępowana w tej formule znakiem „+”, jeśli soczewka zbiera się, i znakiem „-”, jeśli soczewka rozprasza.
Odległość do obrazu f jest zastąpiona znakiem „+”, jeśli obraz jest rzeczywisty, oraz znakiem „-”, jeśli jest wyimaginowany.
Wartość nazywana jest mocą optyczną i jest mierzona w dioptriach (dioptrii).
Moc optyczna obiektywu jest związana z jego charakterystyką geometryczną za pomocą wzoru:
gdzie nl i no - współczynnik załamania soczewki i środowiska;
R1 i R2 - promienie krzywizny powierzchni soczewki, które są zastąpione znakiem „+” w przypadku powierzchni wypukłej i znakiem
„-” w przypadku powierzchni wklęsłej.
Jeśli we wzorze (2) okazuje się, że F> 0, obiektyw zbiera się,
F 0, R2 > 0 (soczewka dwuwypukła) otrzymujemy soczewkę zbierającą, jeśli nl > no (na przykład szklana soczewka w powietrzu) i rozpraszająca, jeśli nl
Najważniejsze instrumenty optyczne wykonane z soczewek to mikroskop i teleskop.
gdzie D jest odległością między ogniskami soczewki i okularu, zwaną długością rurki mikroskopu; D to odległość najlepszego wzroku; Fo i fok - ogniskowe obiektywu i okularu oraz w mikroskopie Fo Fok.
OPIS INSTALACJI DOŚWIADCZALNEJ
W tej pracy na instalacji z obiektywem 3 (rys. 1)
gdzie a jest akordem, h jest strzałką segmentu.
Po transformacjach uzyskujemy wartość promienia:
Przesuwając soczewkę w kierunku poziomym, zmierz długość cięciwy a w skali 4, rejestrując odpowiedni wysięg segmentu h zgodnie z odczytami mikrometru. Za pomocą wzoru (6) można obliczyć promień krzywizny R.
Schemat instalacji pokazano na rys.1. Przesuwając stojak za pomocą mikrometru 2 za pomocą rąk, można rejestrować odczyty w skali 4 (połowa akordu a / 2) i odpowiednie odczyty mikrometru - segment wysięgnika h. Cała liczba milimetrów na mikrometrze pokazuje małą strzałkę, a dziesiąte i setne - dużą.
ZAMÓWIENIE WYKONANIA PRACY
OSTRZEŻENIE. Upewnij się, że powierzchnie optyczne obiektywu pozostają czyste - nie dotykaj ich palcami ani przedmiotami. Wskaźnik jest precyzyjnym instrumentem i wszystkie manipulacje nim muszą być wykonywane płynnie, bez szarpnięć. Jeśli odczyty mikrometru różnią się od zera, mikrometr można regulować za pomocą koła umieszczonego na górze osi.
1. Ustaw zero. Koło, aby uzyskać zero odczytów małych i dużych strzałek. Jednocześnie duża strzałka powinna znajdować się blisko pozycji pionowej. Ustawiając mikrometr w tej pozycji, musisz znaleźć najwyższy punkt obiektywu. Aby to zrobić, umieść soczewkę na dolnym stożku i delikatnie zwolnij sprężynę stożka mocującego, aby znaleźć górę kulistej powierzchni soczewki. Należy zauważyć, że w pobliżu góry znajduje się martwa strefa o długości około 2 mm, w której igła jest nieruchoma - stojak musi być zainstalowany w środku tej strefy. Jeśli duża igła mikrometru odbiega od pionu, należy odpowiednio wyregulować mikrometr. Następnie, obracając koło mikrometryczne, połącz pokrętło zerowe z pozycją dużej strzałki. Biorąc pod uwagę, że dokładność ustawienia zera określa dokładność dalszych pomiarów, powtórz jeden lub dwa razy manipulacje w punkcie 1, tak że zero skali 4 pokrywa się z zerem mikrometru, a to odpowiada górnej powierzchni sferycznej soczewki.
http://zdamsam.ru/a49226.html
Soczewki kontaktowe są jedną z najwygodniejszych i najtańszych metod korekcji wzroku. Są przepisywane na krótkowzroczność, nadwzroczność, astygmatyzm i niektóre inne nieprawidłowości okulistyczne. W porównaniu z produktami do okularów mają wiele zalet. Ważne jest jednak, aby wybrać je prawidłowo, biorąc pod uwagę wszystkie cechy struktury narządu wzroku. Jedną z najważniejszych cech, na które należy zwrócić uwagę przy zakupie optyki, jest krzywizna soczewki. Pod wieloma względami wskaźnik ten określa komfort noszenia optyki korekcyjnej.
Jest to parametr, który jest używany do określenia krzywizny okularu od wewnątrz, tj. gdzie jest w bezpośrednim kontakcie z powierzchnią oka. Aby osoba nosząca optykę nie odczuwała dyskomfortu, ważne jest, aby obiektyw był jak najbliżej rogówki i praktycznie podążał za jej konturami. Dlatego promień krzywizny powinien być jak najbardziej zbliżony do cech anatomicznych przedniej części gałki ocznej.
Dokładnie przestudiuj opakowanie okularów, na których producenci wyświetlają dane dotyczące głównych parametrów soczewek. Krzywizna jest ukryta za szyfrowaniem BS lub BC, do pomiaru używane są milimetry. Niektóre modele mają krzywiznę, stopniowo zwiększając się od strefy centralnej do peryferii. Takie okulary są najczęściej przepisywane pacjentom cierpiącym na astygmatyzm. Z reguły przypisuje się im dwa parametry naraz: maksymalny i minimalny indeks krzywizny.
Jeśli powierzchnia optyki przylegającej do oka jest nadmiernie wypukła, ruch gałek ocznych jest znacznie utrudniony. Okular wywiera silny nacisk na narząd wzroku, co prowadzi do upośledzenia krążenia krwi. W rezultacie osoba skarży się na zaczerwienienie oka, ból i uczucie obecności obcego obiektu. Jeśli nosisz nieodpowiednie soczewki przez długi czas, wzrasta ryzyko procesów zapalnych.
Również nadmiernie ciasne dopasowanie okularu zakłóca metabolizm w tkankach rogówki, a krążenie płynu łzowego między soczewką a powierzchnią oka jest utrudnione. Wszystkie te negatywne czynniki mogą spowodować poważne naruszenia.
Jeśli produkt ma większy promień krzywizny niż rogówka, wówczas okular swobodnie porusza się po całej powierzchni narządu wzroku i może wypaść. Ponadto osoba doświadcza dyskomfortu podczas mrugania, a korekcja optyczna nie będzie skutkowała.
Promień krzywizny soczewki zależy w dużej mierze od materiału, z którego wykonany jest produkt. Również wewnętrzna konstrukcja okularu ma wpływ na tę charakterystykę. Modele hydrożelowe są bardziej mobilne niż silikonowe, więc właściwości soczewek z różnych surowców mogą się różnić dla tego samego pacjenta. Na przykład, jeśli wcześniej nosił produkty hydrożelowe o promieniu krzywizny dziewięciu milimetrów, to wybór wariantu z hydrożelu silikonowego na inne parametry (od 8,6 do 8,6 mm).
Uniwersalna opcja, która pasuje do wszystkich, bez wyjątku, nie istnieje. Ale główna część produktów ma średnicę soczewek dla oczu od 8,2 do 8,8 mm. Mniej popularne są modele o charakterystyce 7,9–8,2 i 8,8–9,0. Jeśli rogówka ma indywidualne cechy struktury, to odpowiednio optyka powinna być wybrana z uwzględnieniem tych niuansów.
Jak określić rozmiar soczewek dla oczu? Aby zmierzyć krzywiznę, należy odwiedzić okulistę. Używając autorefraktometru urządzenia, przeprowadzi procedurę. Urządzenie emituje wiązkę podczerwieni, pomiar żądanego parametru zajmuje maksymalnie dziesięć minut. Podczas badania pacjent nie odczuwa bólu ani dyskomfortu.
Strumień świetlny jest odbijany od siatkówki, a informacje są rejestrowane przez specjalne czujniki. Na podstawie otrzymanych informacji dokonuje się wyboru optymalnych parametrów dla optyki korekcyjnej. Następnie pacjent otrzymuje próbną wersję soczewek, a lekarz bada dno oka za pomocą lampy szczelinowej.
Aby upewnić się, że okular nie siedzi zbyt mocno, fluoresceina jest wpuszczana do narządu wzroku. To unikalne rozwiązanie, które świeci pod promieniami lampy ultrafioletowej. Intensywność barwienia i głębokość penetracji pigmentu, lekarz nie będzie trudne do określenia, czy prawidłowy promień krzywizny.
Wynikiem wizyty optyka jest przepisana recepta, która odzwierciedla podstawowe cechy optyki korekcyjnej.
Aby nie pomylić się z wyborem produktu optycznego, oprócz krzywizny, należy zwrócić uwagę na szereg parametrów:
Równie ważną rolę przypisuje się promieniu i szerokości strefy poślizgu. W astygmatyzmie, gdy osoba potrzebuje unikalnych soczewek torycznych, do listy ważnych cech dodaje się oś nachylenia i moc optyczną cylindra.
Aby zrozumieć, jak odpowiedni jest ten lub inny model, użyj „dopasowania” i kup zestaw testowy, aby móc dokładnie określić wynik. Obiektyw jest noszony przez trzydzieści minut, czekając na intensywne łzawienie i zapalenie. Dopiero potem ocenia się gęstość sadzenia i mobilność okularu, a także odczucia pacjenta.
Wolna optyka lądowania doprowadzi do zwiększonej mobilności soczewek kontaktowych. W trakcie mrugania przesunie się o dwa milimetry (lub nawet więcej) w stosunku do centralnego obszaru oka. Produkt nie zakryje rogówki, a jej krawędzie przenikną pod górną powiekę. W tym przypadku cierpi na ostrość wzroku pacjenta, błona śluzowa jest często uszkadzana przez rogi soczewki.
Nadmiernie wysokie lądowanie jest obarczone jeszcze większym niebezpieczeństwem. Okular jest zbyt ciasny w stosunku do rogówki, a test push-up nie powraca do pierwotnej pozycji. Znak niewłaściwej lokalizacji - na powierzchni narządu wzroku pozostaje niewielka krawędź z soczewki po jej usunięciu.
Jeśli podczas noszenia optyki korekcyjnej dyskomfort pojawia się tylko w jednym oku, konieczne jest wybranie modeli z różnymi wskaźnikami krzywizny dla lewego i prawego oka. Lekarze rozróżniają szereg objawów, które sygnalizują, że obiektyw został wybrany nieprawidłowo:
Jeśli wystąpią podobne objawy, należy natychmiast skontaktować się z kliniką, aby znaleźć nowe soczewki. W przeciwnym razie stan narządu wzroku znacznie się pogorszy. Nie zapominaj, że optyka korekcyjna wymaga szczególnej ostrożności. Ważne jest, aby przestrzegać nie tylko zasad noszenia, ale także przechowywania. W tym celu użyj specjalnych pojemników wypełnionych kompozycją dezynfekującą.
Powrót do spisu treści
Niezależnie od wyboru odpowiednich produktów optycznych jest prawie niemożliwe. Dlatego powinieneś szukać profesjonalnej pomocy w klinice. Miękkie soczewki powinny znajdować się dokładnie w środku oka, całkowicie przykrywając tęczówkę i wystające poza nią o około półtora milimetra.
Przesuwając gałki oczne, mogą przesuwać się o 1,5 mm. Jeśli podniesiesz okular przez skórę dolnej powieki, powinien natychmiast i bez przeszkód powrócić do pierwotnej pozycji. Takie testowanie nazywa się push-up.
Odpowiedni wybór soczewek kontaktowych gwarantuje dobrą widoczność i zdrowie oczu. Kupując lekarstwo na korektę zaburzeń okulistycznych, rozważ wszystkie główne cechy produktu. Konieczne jest, aby najpierw skonsultować się z lekarzem, który pomoże ci zebrać niezbędne informacje i powiedzieć, które okulary są dla Ciebie odpowiednie.
Oglądając film, otrzymasz dodatkowe informacje na temat prawidłowej zmiany soczewek kontaktowych.
http://zdorovoeoko.ru/korrektsiya-zreniya/kontaktnye-linzy/krivizna-linz-kak-vybrat-i-opredelit/Konsument, kupując soczewki kontaktowe, często skupia się tylko na dioptrii. To bardzo poważny błąd. Ważną rolę w doborze środków korekcji wzroku ma promień ich krzywizny.
Jeśli zostaną zaniedbane, będą odczuwać dyskomfort podczas noszenia soczewek, a także mikrourazy uszu.
Promień krzywizny jest indywidualnym parametrem. Czy oznaczenie BS lub BC, mierzone w milimetrach, oznacza krzywiznę soczewki od wewnątrz. Musi być wskazany na każdym opakowaniu.
Z boku widać wyraźnie, że gałka oczna jest wybrzuszona. Narzędzie do korekcji powinno powtarzać to „wybrzuszenie”. W tym celu producenci wytwarzają optykę kontaktową o różnych dioptriach io różnym promieniu krzywizny.
Maksymalna wartość odchylenia, która nie szkodzi oczom, wynosi 0,2 mm. Obiektywy różnych producentów mogą się nieznacznie różnić od siebie.
Uwaga! Przy złym wyborze promienia może powodować choroby wirusowe i dalsze zaburzenia widzenia.
Standardowa krzywizna gałki ocznej u ludzi wynosi 8,6 mm. W sprzedaży znajdują się produkty z zakrętem od 8,3 do 8,7 mm. W przypadku odchyleń od tych parametrów konieczne jest wykonanie narzędzi korekcyjnych na zamówienie.
Jeśli krzywizna jest większa niż to konieczne, produkt wypadnie z oka. W takich przypadkach, gdy miga, występuje silny dyskomfort, ponieważ obiektyw dotyka górnej części gałki ocznej. Jest łzawienie, narząd wzroku jest swędzący i czerwony.
Jeśli krzywizna jest mniejsza niż to konieczne, soczewka jest zbyt ciasno owinięta wokół rogówki. Rozpocznie się ściskanie naczyń krwionośnych, nastąpi silne zaczerwienienie oczu. Płyn łzowy nie będzie mógł dostać się pod produkt.
Doprowadzi to do chorób zapalnych i pogorszenia widzenia. Podczas stosowania produktów hydrożelowych może rozwinąć się niedotlenienie i zapalenie rogówki.
Nie można samodzielnie określić BS. Powinno to zrobić tylko lekarz na specjalnej maszynie.
To ważne! Nie próbuj zamawiać lub kupować optyki bez uprzedniej konsultacji z okulistą.
Diagnostyka widzenia może być teraz przeprowadzona w dowolnym sklepie optycznym za niewielką kwotę. Nie oszczędzaj na zdrowiu oczu.
Pomoc! Zaleca się sprawdzenie wzroku podczas noszenia soczewek przynajmniej raz w roku.
Aby prawidłowo i dokładnie wybrać środki korygujące, lekarz musi zmierzyć wszystkie parametry oczu za pomocą urządzenia - keratorefraktometru. Procedura sprzętowego badania oczu nazywa się autorefraktometrią. Ta bezbolesna diagnoza trwa około 5 minut.
Zdjęcie 1. Procedura autorefraktometrii: pacjent patrzy w keratorefraktometr, lekarz monitoruje wskaźniki na ekranie.
Pacjent siedzi przed urządzeniem i kładzie brodę na stojaku. Następnie musisz się zrelaksować i spojrzeć na specjalną etykietę, zazwyczaj balon, dom lub choinkę. Podczas badania musisz siedzieć nieruchomo. Urządzenie kieruje wiązkę promieni podczerwonych do środka oka. Załamuje się, docierając do siatkówki i wraca. Program określa parametry organu wzrokowego.
Wartości i zaburzenia, które są określane i wykrywane przez miernik keratorefrakcji:
Przeciwwskazania do badania:
Po badaniu lekarz natychmiast rozszyfrowuje wyniki.
Obejrzyj film, który pokazuje, jak sprawdzić ostrość widzenia za pomocą autorefraktometrii.
Po badaniu poznasz wartości trzech parametrów środków korekcji wzroku:
Pamiętaj, aby zwrócić uwagę:
Wybierając narzędzia korekcyjne, należy zwrócić uwagę na wszystkie powyższe parametry. Możesz więc wykluczyć chorobę oczu, dyskomfort podczas noszenia produktów.
http://linza.guru/kontaktnie-linzi/radius-krivizni/vibor/Cel: zapoznanie się ze zjawiskiem interferencji światła w celu określenia promienia krzywizny soczewki na pierścieniach interferencyjnych Newtona.
Wyposażenie: mikroskop, iluminator, soczewka.
Interferencja jest zjawiskiem dodawania fal koherentnych, w których występują obszary wzmocnienia i tłumienia oscylacji. Gdy dochodzi do zakłóceń, energia jest redystrybuowana z obszaru tłumienia do obszaru wzmocnienia. Jednocześnie na ekranie będą widoczne ciemne i jasne paski. Stabilny wzór interferencji można zaobserwować tylko dzięki dodaniu spójnych fal. Są to fale, których różnica faz w punkcie obserwacji pozostaje stała, a ponadto dla poprzecznych fal świetlnych kierunki drgań wektorów fali świetlnej powinny być równoległe.
Światło z niespójnych źródeł, takich jak dwie żarówki, nie tworzy stabilnego wzorca zakłóceń. Nawet jeśli w pewnym momencie dwa pociągi falowe emitowane przez różne atomy wzmacniają się nawzajem, to po około 10 -8 s są zastępowane przez inne, które mogą się wzajemnie osłabiać. W rezultacie intensywność światła na ekranie zmienia się szybko i losowo, a oko dzięki bezwładności percepcji obserwuje jednolite oświetlenie.
Fale koherentne otrzymuje się przez podzielenie wiązki światła na dwie wiązki po odbiciu lub załamaniu. Potem te fale, rozprzestrzeniając się na swój sposób, spotykają się i ingerują ponownie. Warunkiem wzmocnienia oscylacji fal koherentnych jest zbieżność kierunków drgań wektorów świetlnych w punkcie obserwacji. Będzie tak, jeśli różnica faz oscylacji jest wielokrotnością 2p radianów: Dj = 2kp. Największe tłumienie oscylacji będzie, jeśli kierunki drgań wektorów świetlnych są przeciwne, różnica faz jest wielokrotnością nieparzystej liczby p radianów: Dj = (2k + 1) p. Tutaj k jest liczbą całkowitą, zwykle małą dla światła nieidealnie monochromatycznego, k = 0,1,2,3 itd.
Załóżmy, że w pewnym momencie w przestrzeni istnieją dwie spójne fale, których równania mają postać
Tutaj w jest częstotliwością cykliczną, taką samą dla obu fal. Argument cosinus nazywany jest fazą oscylacji. Różnica faz oscylacji dwóch fal, które przeszły różne odległości1 i l2 w różnych środowiskach o różnej długości fali l1 i l2, będzie równy :. Dla wygody rozwiązywania problemów zakłóceń zakłada się, że światło w różnych mediach rozchodzi się z tą samą prędkością równą prędkości światła w próżni: c = 3 10 8 m / s. Ale aby czas i faza propagacji w punkcie obserwacji nie uległy zmianie, jej ścieżka jest kilkakrotnie zwiększana. Tutaj V jest prędkością światła w otoczeniu. Ta urojona odległość, równa iloczynowi ścieżki geometrycznej i współczynnika załamania, nazywana jest ścieżką optyczną L = l n. W związku z tym uważa się, że przy tej samej częstotliwości długość fali λ = λ wzrosła o n razy.1n1 = λ2n2 i stał się równy długości fali w próżni.
Zastępując warunek wzmocnienia i tłumienia fal podczas ingerencji w równanie różnicy fazowej fal (1), otrzymujemy, że fale wzmacniają się nawzajem, jeśli różnica w ścieżkach optycznych jest wielokrotnością parzystej liczby półfal i osłabia się, jeśli jest równa nieparzystej liczbie półfal.
Droga optyczna zależy również od warunków odbicia światła. Jeśli światło jest odbijane od optycznie bardziej gęstego medium o dużym współczynniku załamania, wówczas faza fali odbitej zmienia się na p radianów. Odpowiada to wzrostowi ścieżki optycznej tej wiązki o połowę długości fali, l / 2.
Rozważmy szczególny przypadek zjawiska interferencji - powstawania pierścieni Newtona. Aby obserwować pierścienie interferencyjne, płasko-wypukła soczewka o dużym promieniu krzywizny powierzchni, umieszczona wypukłą stroną na szklanej płytce, jest oświetlona równoległą wiązką światła. Koherentne promienie 1 i 2 powstają, gdy światło odbija się od powierzchni klina powietrznego między dolną powierzchnią soczewki a szklaną płytką (rys. 1).
Różnica drogi optycznej wiązek odbitych 1 i 2 występuje, ponieważ wiązka 2, po oddzieleniu wiązką 1 w punkcie A, dwukrotnie przechodzi odległość d między soczewką a płytką i wciąż traci połowę fali po odbiciu od płyty. Droga wiązki 1 od punktu rozdzielania A do przodu AB wynosi zero. Różnica ścieżek optycznych będzie równa
Jeśli różnica ścieżki optycznej spełnia warunek minimalny, to we wszystkich punktach o tej samej grubości szczeliny powietrznej będzie minimalne oświetlenie, a te punkty tworzą ciemny pierścień. W świetle monochromatycznym wzór interferencji będzie wyglądał jak ciemne i jasne pierścienie, w bieli - tęczy. W środku pierścieni pojawi się ciemna plama, ponieważ grubość szczeliny ma tutaj tendencję do zera, a różnica ścieżek optycznych wynosi DL® l / 2, co odpowiada warunkom minimalnym. Grubość szczeliny powietrznej, na przykład dla ciemnych pierścieni, określa się przez zrównanie różnicy drogi optycznej odbitych promieni (4) z minimalnym warunkiem, od którego.
Uzyskujemy wzór na promień pierścieni. Według twierdzenia Pitagorasa dla trójkąta OAS (rys. 1) r 2 = R 2 - (R –d) 2 = 2Rd + d 2. Ponieważ grubość szczeliny jest znacznie mniejsza niż promień krzywizny soczewki, d 2, otrzymujemy r 2 @ 2Rd, lub. Zastępując tutaj grubość przerwy dla ciemnych pierścieni, otrzymujemy wzór na promień ciemnych pierścieni w świetle odbitym
Równanie to można wykorzystać do pomiaru długości fali znanego promienia krzywizny soczewki lub, przeciwnie, promienia krzywizny soczewki o znanej długości fali.
Eksperymentalna obserwacja pierścieni Newtona jest wykonywana za pomocą mikroskopu. Pozioma wiązka światła z żarówki iluminatora pada na płytkę rozdzielającą umieszczoną dokładnie pod kątem 45 °. Część strumienia światła jest odbijana na układ soczewki-szkło i odbijana od szczeliny powietrznej przechodzi przez mikroskop do oka obserwatora. Płyta dzieląca czerwone światło jest jednocześnie filtrem świetlnym, λ = 0,67 μm. Promienie obserwowanych pierścieni są mierzone w skali w małych podziałach i są zmniejszane do wartości rzeczywistej przez pomnożenie przez współczynnik powiększenia mikroskopu 0,041 mm / div.
1. Włącz transformator iluminatora do sieci 220 V. Dokonaj ogniskowania na skali, przesuwając okular. Umieść klips z soczewką na stoliku mikroskopu. Przesuwanie klipu w celu wykrycia niewyraźnego obrazu papieru pod obiektywem. Przesuń rurkę mikroskopu, aby skupić się na kosmkach papieru.
2. Płynne przesuwanie uchwytu z soczewką na stole mikroskopu, aby uchwycić obraz pierścieni Newtona. Opcjonalne skupienie. Umieść środek pierścieni Newtona w pobliżu krzyżyka powyżej skali.
http://studopedia.ru/20_45103_opredelenie-radiusa-krivizni-linzi.htmlTermin „krzywizna podstawowa” odnosi się do krzywizny tylnej powierzchni soczewki kontaktowej. Powinien najlepiej pasować do krzywizny rogówki. Dlatego przed poleceniem pacjentowi określonego modelu soczewek kontaktowych, okulista przeprowadza kompleksowe badanie.
Krzywizna centralnej części tylnej powierzchni soczewki kontaktowej (krzywizna podstawowa) dla większości soczewek kontaktowych ma kształt kulisty, który charakteryzuje się tak zwanym promieniem krzywizny podstawowej. Promień krzywizny bazowej jest mierzony w milimetrach i jest oznaczany na paczkach w angielskich literach BC (rzadziej BS). Standardowe wartości tego promienia mieszczą się w zakresie od 7,8 do 9,5 mm. Im mniejszy promień, tym bardziej „strome” soczewki kontaktowe i, odpowiednio, im większy, tym bardziej płaski. Prawie 80% standardowych soczewek kontaktowych jest produkowanych przez producentów z jednym promieniem krzywizny podstawowej. Zwykle w takich przypadkach promień krzywizny podstawowej wynosi 8,6 mm. Lub blisko (od 8,5 do 8,7). Soczewki kontaktowe z tymi miarami krzywizny podstawowej są odpowiednie dla większości użytkowników.
Kupując soczewki kontaktowe z tej grupy, należy pamiętać tylko o mocy optycznej soczewek, jeśli mówimy o soczewkach sferycznych lub dodatkowo o mocy optycznej cylindra i jego osi - jeśli są to soczewki do korygowania astygmatyzmu. Promień krzywizny podstawowej soczewki jest taki sam dla każdej mocy optycznej tego modelu obiektywu. Jeśli jednak producent jest zainteresowany zwiększeniem liczby użytkowników, proponowany jest model soczewek kontaktowych o co najmniej dwóch promieniach krzywizny podstawowej. Na przykład soczewka kontaktowa AcuvueOasys ma dwa promienie krzywizny podstawowej 8,4 i 8,8. A jeśli otrzymasz soczewki kontaktowe o wielu promieniach, musisz znać promień używanych soczewek. Wielu producentów podaje promień krzywizny podstawowej w liczbach bezpośrednio na soczewce kontaktowej. Przykładem jest soczewka PremiO, japońskiej firmy Menicon.
Dlaczego to takie ważne. Przyjrzyjmy się temu bardziej szczegółowo.
Opcja 1 - Zainstalowano na oku soczewkę kontaktową o mniejszym promieniu krzywizny podstawowej niż jest to konieczne. W tym przypadku soczewka ciasno „siada” na rogówce oka i jakby się do niej przywiera i staje się absolutnie nieruchoma. To znacznie zmniejsza przepływ tlenu do rogówki. Chociaż w przypadku stosowania soczewek silikonowo-hydrożelowych najnowszej generacji, problem ten został rozwiązany. Ale taka sytuacja jest obarczona faktem, że wymiana łez w oryginalnej przestrzeni (między rogówką oka a soczewką) jest zakłócona, gromadzą się tam produkty przemiany materii. Wszystko to prowadzi do stopniowego obrzęku rogówki. Ale w ciągu kilku godzin nic nie poczujesz! Ponieważ w rogówce nie ma receptorów bólu, to podczas obrzęku nie odczuwa się żadnych odczuć bólowych. Więc jak można się domyślić o rozwoju obrzęku rogówki. Twoja jakość widzenia zacznie się pogarszać! Pierwsza pomoc dla oczu w podobnej sytuacji - natychmiast zdejmij soczewkę! Jeśli zrobiłeś to w odpowiednim czasie, obrzęk rogówki stopniowo zniknie sam. Jeśli nadal martwisz się o słabą jakość widzenia (podczas noszenia okularów) lub jeszcze bardziej zauważaj zaczerwienienie tkanki oka, łzawienie, dyskomfort podczas mrugania - natychmiast skontaktuj się z okulistą.
Opcja 2 - Zainstalowałeś na oku soczewkę o większym promieniu krzywizny podstawowej niż jest to konieczne. Obiektyw w tej sytuacji jest bardziej mobilny, łatwo przemieszcza się na rogówce i powoduje dyskomfort, który odczujesz natychmiast. Po mrugnięciu wizja może być dostatecznej jakości, ale po 1-3 sekundach pogarsza się z powodu znacznego przesunięcia obiektywu i trzeba częściej mrugać.
Okuliści mają jeden popularny wyraz: „Przy ścisłym dopasowaniu soczewek kontaktowych nigdy nie należy pozwolić pacjentowi odejść, a przy płaskim dopasowaniu nie pozostawi cię”
Jeśli uważnie przeczytasz artykuł, na pewno zrozumiesz znaczenie tego wyrażenia.
Mam nadzieję, że cię nie przestraszyliśmy i ten artykuł pomoże ci w pewnych sytuacjach. A co najważniejsze: konieczny jest promień krzywizny bazowej używanych soczewek!
http://www.linzshop.ru/articles/chto-takoe-bazovaja-krivizna-kontaktnoi-linzy-i-zachem-ejo-neobhodimo-znat-polzovatelju.htmlZadanie:
Wymagane jest wykonanie soczewki płasko wypukłej ze szkła, której moc optyczna wynosi 5 dioptrii. Określ promień krzywizny wypukłej powierzchni soczewki.
Przypomnij sobie równość:
D = 1 / f
gdzie D to moc optyczna obiektywu, f to długość ogniskowej
Piszemy równość:
1 / f = (n-1) * (1 / r1 + 1 / r2)
gdzie n jest współczynnikiem załamania dla tego typu materiału
r1 - promień soczewki po jednej stronie
r2 - i inny
Uproszczenie wyrażenia: ponieważ soczewka jest płasko-wypukła, promień soczewki z jednej strony ma tendencję do nieskończoności, stąd jednostka podzielona przez nieskończoność dąży do zera. Uproszczone wyrażenie wygląda tak:
1 / f = (n-1) * 1 / r2
Ponieważ znana jest moc optyczna obiektywu, odkrywamy długość ogniskowej:
D = 1 / f
1 / f = 5 dptr
f = 1/5 dioptrii
f = 0,2 m
W zależności od zadania obiektyw powinien być wykonany ze szkła. Współczynnik załamania dla szkła wynosi 1,5, więc wyrażenie wygląda tak:
(1,5 - 1) * 1 / r2 = 0,2 m
0,5 * 1 / r2 = 0,2 m
Podzielimy wszystkie części wyrażenia przez 0,5, okazuje się:
1 / r2 = 0,4 m
r2 = 1 / 0,4 m
r2 = 2,5 m
Napisz wynik: D
Promień krzywizny soczewki płasko-wypukłej wynosi 2,5 metra.
Promienie krzywizny powierzchni soczewki są równe R 10 cm, co daje liniowy wzrost takiej soczewki, jeśli jest ona używana jako szkło powiększające. [1]
Promienie krzywizny powierzchni R soczewki są takie same i równe 12 cm. Określić powiększenie szkła powiększającego. [2]
Oznaczamy: R jest promieniem krzywizny powierzchni soczewki, a n jest współczynnikiem załamania szkła. [3]
Mierząc promienie pierścieni Newtona i znając promień krzywizny powierzchni soczewki, można określić długość fali świetlnej. [4]
Zmiany temperatury powodują zmiany: współczynniki załamania szkła, promienie krzywizny powierzchni soczewek, grubość soczewek i szczelinę powietrzną między soczewkami z powodu rozszerzalności cieplnej materiału pierścienia pośredniego (rys. 41, rozdz. [5]
Wymagane jest wykonanie dwuwypukłej soczewki ze szkła o ogniskowej 10 cm, co powinno być promieniami krzywizny powierzchni soczewki, jeśli wiadomo, że jedna z nich jest od 1 do 5 razy większa od drugiej. [6]
Aby mikroskop dawał duże powiększenie, jego średnica soczewki (apertura) musi być bardzo mała, aby promień krzywizny powierzchni soczewki był mały. [7]
Na drugim etapie obliczeń, w oparciu o wymagania dotyczące rozdzielczości urządzenia, wybiera się materiały soczewek obiektywu i oblicza się ich elementy strukturalne (promienie krzywizny powierzchni soczewek i luster, grubość soczewki i szczeliny powietrzne), tak że aberracje soczewek nie przekraczają określonych wartości. [8]
Jedna strona dwuwklęsłej soczewki jest posrebrzana. Promień krzywizny powierzchni soczewki wynosi 20 cm, w odległości 50 cm od soczewki znajduje się obiekt o wysokości 5 cm, określając wysokość obrazu podawanego przez układ optyczny. [9]
Poniżej wymieniono główne typy soczewek lustrzanych z jednym i dwoma odbiciami. Promienie krzywizny powierzchni soczewek g i g są wybrane z warunku, że dla danej grubości dx kompensowana jest aberracja sferyczna lustra, a soczewka nie przyczynia się do chromatyczności pozycji. [11]
Aby zmniejszyć ogniskową, konieczne jest użycie materiału o wysokim współczynniku załamania dla soczewki i zmniejszenie promienia krzywizny powierzchni soczewki. [12]
Najprostszym przykładem zastosowania metod interferencyjnych do celów technicznych jest określenie promieni krzywizny soczewek i badanie jakości płasko-równoległych płytek. Zwykle promienie krzywizny soczewek określa się za pomocą sferometru. Wymaga to pomiaru promienia kulistego segmentu soczewki i jej strzałki. Ta dokładność w pełni spełnia wymagania, jeśli promienie krzywizny powierzchni soczewek są wystarczająco małe, co powoduje dużą strzałkę segmentu. Istnieje jednak szereg urządzeń optycznych, w których soczewki mają duże promienie krzywizny, a zatem małą strzałkę segmentu pokrytą sferami sferometru. Względna dokładność pomiarów znacznie się zmniejsza i staje się niezadowalająca. [13]
W produkcji soczewek metodą zgrubnego szlifowania określa się mocując przedmioty obrabiane na uchwycie; z elastycznym procesem mocowania jeden przedmiot. Głównym rodzajem sprzętu do tego typu prac są maszyny sferoszlobowalne pracujące narzędziami diamentowymi. W przypadku sztywnego mocowania półfabrykatów są one obrabiane za pomocą bloków na szlifierkach kulkowych. Promień krzywizny powierzchni obrabianej soczewki (lub bloku) zależy od średnicy Dp, K krawędzi tnącej narzędzia, kąta nachylenia osi narzędzia względem osi przedmiotu obrabianego (rys. [14]
http://www.ngpedia.ru/id356479p1.htmlJedną z metod korygowania ostrości wzroku są soczewki kontaktowe, które zastępują okulary. Wiele osób uważa je za lepsze niż zwykłe okulary. Nie zniekształcają obrazu, mogą wpływać na jego przejrzystość. Niezbędny do aktywnego stylu życia. Najważniejsze jest wybranie właściwej opcji.
Przy wyborze należy zwrócić uwagę na następujące parametry soczewek kontaktowych:
Moc optyczna określana jest za pomocą dioptrii. Ta sama strefa optyczna znajduje się w środku. Korekta jest wyraźniejsza. Oznacza to, że soczewki kontaktowe mają mniejszą moc optyczną niż okulary. Wartości dla oczu mogą się różnić zarówno pod względem wielkości, jak i znaku + lub -.
Promień krzywizny zależy od cech gałki ocznej. Zakładając soczewkę na rogówkę, upewnij się, że ich kształt i rozmiar są zgodne. W standardowych przypadkach krzywizna podstawowa w obu oczach powinna być taka sama.
Jeśli wszystko zostanie wybrane prawidłowo, krzywizna szkła i rogówki oka będą wyraźnie zbieżne. Podstawowa krzywizna soczewek kontaktowych to stosunek tylnej części soczewki do centralnej, w kształcie kuli. Na nim i określ promień krzywizny. Krzywizna przedniej części jest dioptrią. Jeśli tył kształtu niesferycznego, odpowiednio promień krzywizny wzrośnie od środka do krawędzi.
Aby poznać dokładne wskaźniki, okulista za pomocą diagnostyki komputerowej przeprowadza pełne badanie rogówki pacjenta. Ta metoda nosi nazwę autorefraktometrii, która opiera się na promieniowaniu podczerwonym.
Jeśli pacjent odczuwa dyskomfort, może to oznaczać, że wybrany promień krzywizny nie jest odpowiedni. Często dioptria różnych producentów może się nie zgadzać. Dlatego, jeśli osoba najpierw nosiła soczewki jednej firmy, a następnie nabyła tę samą, ale inną firmę, może to powodować dyskomfort.
Jeśli wskaźnik krzywizny odbiega o więcej niż 0,2, noszenie soczewek jest już przeciwwskazane. Jeśli są bardziej wypukłe niż wymaga tego pacjent, zwiększa się obciążenie oka. Naczynia krwionośne są ściśnięte, co prowadzi do zaczerwienienia oczu. Zagrożenie chorobami zapalnymi wzrasta, ponieważ wymiana łez będzie utrudniona.
Przeciwnie, jeśli promień krzywizny jest większy niż pożądany, ruchliwość soczewki może wzrosnąć. Może łatwo odejść od rogówki, uszkodzić ją, a wtedy osoba nic nie zobaczy. Z tego wynika, że jednym z głównych parametrów przy wyborze jest krzywizna podstawowa soczewek kontaktowych. Jak to zdefiniować, aby pasowały najlepiej, wie tylko lekarz.
Średnica soczewek kontaktowych - segment między krawędziami, mierzony przez środek. Od prawidłowego wyboru średnicy zależy od komfortu użytkowania.
W zależności od celu i projektu rozróżniają następujące typy:
W zależności od materiału są one podzielone na hydrożel, hydrożel silikonowy i hipergel.
Hydrożel bardzo wygodny w noszeniu, ponieważ zawiera dość dużą ilość wody. Możesz je nosić tylko w ciągu dnia.
Hydrożel silikonowy zawiera silikon, który zapewnia wysoki poziom transmisji tlenu i hydrożel - nawilżający rogówkę. Zalecany do noszenia zarówno w dzień jak iw nocy. To przyczynia się do małej ilości wody w nich.
Hypergel - wykonany z innowacyjnego materiału HyperGel ™. Mają wysoką zawartość wody przy wysokim poziomie przepuszczalności tlenu. Zapewnia to maksymalną wilgotność i komfort noszenia.
Wskaźniki te określają dostęp tlenu do rogówki samego oka. Jeśli chodzi o szkła hydrożelowe, im więcej zawierają wody, tym większa jest ich przepuszczalność tlenu. W poziomie przenikania tlenu przez wodór-silikon nie zależy od zawartości wody w nich. Silikon zapewnia transmisję tlenu, a hydrożele zapewniają wygodne użytkowanie kosztem wody.
Tryb noszenia - jest to czas, w którym nie można usunąć obiektywu. Istnieją następujące tryby:
Wymiana zależy od charakterystyki materiału źródłowego. Możesz zmieniać co drugi dzień, miesiąc lub pół roku.
Każda osoba, która zdecydowała się poprawić swoją wizję, powinna skontaktować się ze specjalistą. Lekarz pomoże Ci wybrać niezbędne dioptrii i powie Ci, jak wybrać właściwą krzywiznę soczewek, poinformować materiał, który jest odpowiedni do wygodnego noszenia.
http://zrenie.me/optika/radius-kriviznyi-kontaktnyih-linzSoczewki kontaktowe są najlepszą opcją optycznej korekcji wzroku w przypadku nadwzroczności, krótkowzroczności, astygmatyzmu i innych zaburzeń okulistycznych. W porównaniu z okularami mają wiele zalet, ale wymagają starannego doboru, biorąc pod uwagę szereg parametrów. Jedną z ważnych cech soczewek kontaktowych jest promień krzywizny, który jest określany indywidualnie i w dużej mierze wpływa na komfort ich użytkowania.
Promień krzywizny soczewki - co to jest
Promień krzywizny jest parametrem charakteryzującym zginanie soczewki od wewnątrz, gdzie styka się ona z powierzchnią oka. W celu wygodnego noszenia urządzeń konieczne jest, aby pasowały jak najbliżej rogówki i powtarzały jej kontury, tak aby promień krzywizny soczewki był jak najbardziej zbliżony do anatomicznych charakterystyk rogówki. W charakterystyce soczewek różnych producentów, które są wskazane na opakowaniu, parametr ten jest oznaczony jako BS lub BC i jest mierzony w milimetrach.
Niektóre urządzenia mają krzywiznę, która stopniowo zwiększa się od centralnej części do peryferii - są one często przepisywane osobom cierpiącym na astygmatyzm. Można je wskazać nie jedną, ale tylko dwie wartości promienia - minimum i maksimum.
Rozmiar a promień i średnica
Uniwersalne soczewki, które są odpowiednie dla wszystkich ludzi, bez wyjątku, nie istnieją, ale większość z nich ma indeks krzywizny 8,2-8,8, rzadziej 7,9-8,2 i 8,8-9,0. Jeśli rogówka ma indywidualne cechy, optyczne urządzenia korekcyjne należy zamawiać indywidualnie.
Standardowy promień krzywizny soczewek kontaktowych
Aby zmierzyć promień rogówki, należy skonsultować się z okulistą. Procedura jest przeprowadzana przy użyciu aparatu do autorefraktometru, który emituje wiązkę podczerwieni, trwa nie dłużej niż 10 minut i nie powoduje żadnego dyskomfortu. Wiązka światła jest odbijana od siatkówki, ustalana przez specjalne czujniki - na podstawie pomiarów dobierane są optymalne parametry do przyszłej korekcji wzroku.
Jeśli przylegająca powierzchnia produktu jest bardziej wypukła niż gałka oczna, jej ruchliwość stanie się znacznie bardziej skomplikowana. Urządzenie będzie naciskać na powierzchnię oka i zakłócać normalne krążenie krwi, co spowoduje ból, zaczerwienienie, uczucie ciała obcego, a przedłużone stosowanie nieodpowiednich soczewek może prowadzić do procesów zapalnych. Ponadto, jeśli urządzenie optyczne jest zbyt ciasne, metabolizm w tkankach rogówki i odpływ łez między powierzchnią oka a soczewką są zakłócone i mogą prowadzić do poważnych zaburzeń.
Soczewka kontaktowa na oko
W przeciwnym razie (gdy soczewka ma większy promień krzywizny niż soczewka), porusza się swobodnie po powierzchni oka i często spada, mruganie powoduje dyskomfort, a korekcja optyczna nie daje pożądanych rezultatów.
Należy zauważyć, że promień krzywizny soczewki jest w dużej mierze zależny od materiału, z którego jest wykonany, jak również od konstrukcji powierzchni wewnętrznej. Urządzenia hydrożelowe muszą być bardziej mobilne niż hydrożel silikonowy, dlatego właściwości urządzeń wykonanych z różnych materiałów przeznaczonych dla jednej osoby mogą się różnić. Na przykład, jeśli pacjent nosił soczewki hydrożelowe o promieniu krzywizny 9,0, to wybierając produkty z hydrożelu silikonowego potrzebowałby innych parametrów - 8,6-8,8. W każdym przypadku wybór i wymiana soczewek kontaktowych powinien być przeprowadzony przez specjalistę.
Materiały do soczewek kontaktowych
Uwaga: przy wyborze soczewek kontaktowych maksymalne odchylenie między krzywizną powierzchni oka a soczewką może wynosić 0,2. W tym przypadku mogą być noszone przy braku dyskomfortu i normalnego widzenia.
Wybór soczewek kontaktowych
Właściwy wybór soczewek kontaktowych zależy nie tylko od promienia ich krzywizny, ale także od wielu parametrów.
Jak wybrać soczewki kontaktowe
Ponadto ważną rolę odgrywa promień i szerokość strefy poślizgu, a podczas astygmatyzmu, gdy pacjent potrzebuje specjalnych soczewek torycznych, moc optyczna cylindra i oś nachylenia są dodawane do listy parametrów.
Aby określić, w jaki sposób soczewki o określonych parametrach są odpowiednie w danym przypadku, lepiej jest użyć zestawu testowego, który pozwoli ci „wypróbować” urządzenie i ocenić wynik.
Najpierw musisz przymierzyć soczewki.
Tabela wyboru soczewek próbnych.
http://linzopedia.ru/radius-krivizny-linzy-chto-eto-takoe.html