Choroid, który jest odpowiedzialny za zakwaterowanie, adaptację i odżywienie siatkówki, jest bardzo ważną częścią struktury gałki ocznej. Składa się z kilku części, z których jedną jest ciało rzęskowe (rzęskowe). Składa się z wielu naczyń i komórek, których struktura jest charakterystyczna dla tkanek mięśni gładkich.
Takie komórki są ułożone w warstwy, z których każda ma swój własny kierunek. Dzięki temu uzyskuje się wymaganą funkcjonalność ciała rzęskowego, która polega na utrzymywaniu ciągłego zasilania własnych włókien mięśniowych i zapewnieniu zdolności oka do skupienia się na różnych odległościach (zakwaterowanie). Inną ważną funkcją omawianej formacji jest stabilizacja i utrzymanie niezbędnego ciśnienia wewnątrz gałki ocznej.
Więc jaka jest nazwana część naczyniówki i jakie są jej funkcje? Aby to zrozumieć, musisz wziąć pod uwagę strukturę oka. Anatomia wyróżnia na organach wzrokowych 4 główne składniki:
Część obwodowa, zwana także receptywną (składa się z samej gałki ocznej, organów ochronnych oka, organów przynosowych i układu mięśniowego odpowiedzialnego za ruch gałki ocznej). ośrodki wzrokowe, które znajdują się z tyłu kory mózgowej.
Gałka oczna jest bardzo złożonym urządzeniem optycznym, co potwierdza poniższy schemat oka.
Głównym zadaniem tego narządu jest przeniesienie prawidłowego obrazu do nerwu wzrokowego. W grę wchodzą wszystkie elementy gałki ocznej:
rogówka, komora przednia, tęczówka, źrenica, soczewka, ciało szkliste, siatkówka, twardówka, naczyniówka (w rzeczywistości część jest ciałem rzęskowym oka).
Znajduje się on, jak pokazuje diagram, między twardówką, tęczówką i siatkówką.
Z punktu widzenia anatomii opisana część gałki ocznej jest zamkniętą pierścieniową postacią za tęczówką, pod skorupą twardówki oka. Taki układ, nawiasem mówiąc, nie pozwala na bezpośrednie badanie ciała rzęskowego.
Biorąc pod uwagę strukturę strukturalną tej formacji, możemy wyróżnić dwa jej składniki: rzęskowy i płaski.
Pierwsza zbliża się do ząbkowanej krawędzi, a jej szerokość waha się około 4 mm, druga rzęsowa osiąga szerokość do 2 mm. To na niej są specjalne procesy (rzęskowe lub rzęskowe), które razem tworzą koronę rzęskową. Są bezpośrednio zaangażowani w tworzenie płynu wewnątrz oka. Dzieje się tak z powodu filtracji krwi w różnych naczyniach krwionośnych, które dosłownie przenikają każdy z procesów, które, nawiasem mówiąc, mają postać blaszkowatą.
Biorąc pod uwagę ciało rzęskowe na poziomie komórek, widać, że składa się z dwóch warstw: mezodermalnej i neuroektodermalnej. Pierwszy składa się z dwóch rodzajów tkanki - łącznej i mięśniowej. Ale neuroektoderma jest ograniczona przez obecność tylko komórek nabłonkowych, których obecność jest spowodowana proliferacją tego ostatniego z warstwy siatkówki.
Okazuje się, że jest to rodzaj tortu, którego warstwy są ułożone w następujący sposób (od najgłębszego):
warstwa mięśniowa, warstwa naczyniowa, błona podstawna, nabłonek pigmentowy, nabłonek bez warstwy pigmentu, wewnętrzna membrana separacyjna.
Następnie rozważamy szczegółowo główne składniki ciała rzęskowego, które obejmują schemat oka.
Warstwa ta charakteryzuje się obecnością kilku mięśni, poruszających się w różnych kierunkach: wzdłużnym, promieniowym i kołowym. Podłużna orientacja włókien mięśniowych, zwana mięśniami Brücke, jest najbardziej zewnętrzną częścią warstwy. Poniżej znajdują się promieniowo skierowane mięśnie Iwanowa. Zamknięcie to kołowrotek Muller.
Głównym celem każdej warstwy jest uczestnictwo w procesie zapewnienia zdolności oka do oczyszczenia widzenia w różnych odległościach (zakwaterowanie). Zdarza się to w następujący sposób. Wewnętrzna część ciała rzęskowego jest połączona z zewnętrzną częścią soczewki (jej kapsułką) za pomocą pasa rzęskowego, składającego się z dużej liczby najdrobniejszych włókien. Zadaniem tej formacji jest zamocowanie soczewki w pożądanej pozycji, a także wspomaganie mięśnia rzęskowego podczas procesów akomodacyjnych.
Włókna pasa rzęskowego, zwane również strefowymi, dzielą się na dwa typy: przedni i tylny. Te pierwsze są przymocowane do równikowych i przednich obszarów kapsułki soczewki, a te drugie do regionów równikowych i odpowiednio tylnych. Dzięki nim napięcie i rozluźnienie mięśnia rzęskowego przenoszone jest na soczewkę soczewki, która staje się bardziej zaokrąglona lub bardziej wydłużona, co jest procesem ogniskowania oka w pewnej odległości.
Struktura tej warstwy nie różni się zbytnio od struktury naczyniówki, której kontynuacja jest. Skład warstwy naczyniowej obejmuje głównie żyły o różnych rozmiarach. Wynika to z faktu, że większość tętnic oka znajduje się obok naczyniówki i, co dziwne, w ciele rzęskowym, ale w części mięśniowej. To stąd małe naczynia tętnicze wchodzą do naczyniówki.
Kontynuacją naczyniówki jest ta warstwa. Od wewnątrz pokryty jest dwoma rodzajami komórek nabłonkowych: bez pigmentu i pigmentu. Te typy komórek są niczym innym jak niedziałającą częścią siatkówki. Za nimi znajduje się membrana graniczna, która jest nie tylko ostatnią warstwą ciała rzęskowego, ale także oddziela ją od ciała szklistego.
Istnieje kilka głównych funkcji ciała rzęskowego:
Udział w procesach akomodacji, ze względu na możliwość zmiany kształtu torebki soczewki za pomocą warstwy mięśniowej ciała rzęskowego. Dzięki umieszczeniu w mieszkaniu, precyzyjna regulacja jest dokonywana w ciągu 5 dioptrii, zapewniając wystarczającą ilość płynu wewnątrzgałkowego, ze względu na fakt, że ciało rzęskowe zawiera dużą liczbę naczyń i, w rezultacie, ma dobry dopływ krwi. Następnie, przez ten płyn, ciśnienie w innych częściach gałki ocznej jest konieczne w pewnym momencie Utrzymywanie niezbędnego ciśnienia wewnątrz oka, które jest jednym z warunków zapewniających wyraźne i wyraźne widzenie Układ naczyniowy, który bierze udział w dostarczaniu pokarmu do ciała rzęskowego, również odżywia siatkówkę. ciało działa jako podparcie dla tęczówki.
W medycynie choroby, na które narażone jest ciało rzęskowe, są:
Jaskra. W tej chorobie zaburzona jest równowaga między zsyntetyzowanym płynem wewnątrzgałkowym a jego odpływem. Charakteryzuje się pojawieniem się procesów zapalnych w ciele rzęskowym, zmniejszeniem ciśnienia wewnątrz oka, ze względu na zmniejszenie objętości płynu w nim. Może to prowadzić do obrzęku warstw nabłonkowych, nowych formacji w ciele rzęskowym. W niektórych przypadkach mogą być niskiej jakości. Różne patologie wrodzonej natury.
Kiedy pojawiają się pierwsze oznaki problemu, konieczne jest poddanie się specjalnemu badaniu, które pozwala zobaczyć ciało rzęskowe oka, dowiedzieć się, które procesy patologiczne się w nim rozpoczynają i, jeśli to konieczne, przepisać leczenie.
Reasumując, należy jeszcze raz powiedzieć, że ciało rzęskowe, będące składnikiem naczyniówki, odpowiada za szereg ważnych funkcji w gałce ocznej. Wśród nich - normalizacja ciśnienia wewnątrz oka i utrzymanie jego równowagi, synteza płynu wewnątrzgałkowego, zapewnienie prawidłowego krążenia krwi w pobliskich tkankach i oczywiście udział w procesie zakwaterowania. Należy pamiętać, że choroby ciała rzęskowego będą również wpływać na ogólny stan widzenia osoby.
Ciało rzęskowe lub rzęskowe odnosi się do naczyniówki. Większość ciała rzęskowego składa się z tkanki mięśniowej i naczyń krwionośnych. Dobrze rozwinięte mięśnie ciała rzęskowego znajdują się w kilku warstwach iw różnych kierunkach, ze względu na ich napięcie lub rozluźnienie, zapewnia się zmianę kształtu soczewki, co pomaga osobie widzieć równie dobrze w różnych odległościach. Ta zdolność mięśni ciała rzęskowego leży u podstaw procesu akomodacji.
Naczynia krwionośne w ciele rzęskowym tworzą zwarte sploty, które zasilają zarówno ciało rzęskowe, jak i tęczówkę. Najmniejsze naczynia krwionośne - naczynia włosowate, znajdujące się w procesach rzęskowych, zapewniają stałe tworzenie płynu wewnątrzgałkowego w ilości niezbędnej dla oka, z powodu filtracji z krwiobiegu. Dzięki płynowi wewnątrzgałkowemu i stałemu ciśnieniu wewnątrzgałkowemu wytwarzanemu przez niego zapewnione są wszystkie podstawowe funkcje oka. Ponadto, ciało rzęskowe, przyczepione do wypukłości twardówki, jest również podporą dla następnego składnika naczyniówki, tęczówki.
Ciało rzęskowe jest środkową częścią naczyniówki. Ciało rzęskowe znajduje się za tęczówką wokół gałki ocznej. Na zewnątrz jest pokryta twardówką, więc ciało rzęskowe nie jest widoczne podczas badania zewnętrznego. Przy cięciu ma kształt trójkąta z wierzchołkiem wystającym do wnęki oka. W strukturze ciała rzęskowego rozróżnia się dwie części: część płaska ma 4 mm szerokości, dochodzi do linii zębatej, a część rzęskowa ma 2 mm szerokości, na której znajduje się do 80 procesów rzęskowych.
Proces rzęskowy jest małą blaszką, w której znajduje się wyraźna sieć naczyń krwionośnych, dzięki której krew jest filtrowana, tworząc płyn wewnątrzgałkowy.
W strukturze komórkowej ciała rzęskowego rozróżnia się warstwę mezodermalną, w tym tkankę mięśniową i łączną oraz warstwę neuroektodermalną, w tym niefunkcjonalne warstwy nabłonka, które przeszły z siatkówki.
W ciele rzęskowym warstwy komórek są ułożone w następującej kolejności od wewnątrz na zewnątrz: mięśniowy, naczyniowy, blaszka podstawna, pigment i bezbarwny nabłonek oraz wewnętrzna błona graniczna.
Warstwa mięśniowa ciała rzęskowego odgrywa ważną rolę w dostosowaniu oka. Kilka grup wiązek mięśni leżących w różnych kierunkach jest rozdzielonych: mięsień Brucke leży na zewnątrz i ma kierunek podłużny, głębiej włókna mięśniowe mają już kierunek promieniowy - mięsień Iwanowa, a następnie mięsień kolisty, mięsień Mullera. Ciało rzęskowe jest połączone z wewnętrzną powierzchnią kapsułki soczewki za pomocą opaski rzęskowej składającej się z dużej liczby najdrobniejszych włókien. Ten pas utrzymuje soczewkę we właściwej pozycji, a dzięki pracy mięśnia rzęskowego zapewnia zakwaterowanie. Wyróżnia się przednie i tylne włókna rzęskowe, przednie są przymocowane w obszarze równikowym soczewki krystalicznej, a za nią, a włókna tylne, począwszy od linii zębatej, są przymocowane przed równikiem soczewki krystalicznej. Kiedy mięśnie rzęsowe są zestresowane, więzadła rozluźniają się, zmniejszając stres z torebki soczewki, a kształt soczewki staje się okrągły. Jeśli mięsień rozluźnia się, więzadła napinają się, a soczewka staje się bardziej wydłużona.
Warstwa naczyniowa jest bezpośrednią kontynuacją warstwy naczyniówki i składa się w większości z żył o różnym kalibrze, ponieważ tętnice naczyniówki przechodzą przez przestrzeń okołonaczyniową, a w ciele rzęskowym znajdują się w warstwie mięśniowej, zwracając małe gałęzie z powrotem do naczyniówki.
Płytka podstawna jest również kontynuacją warstw naczyniówki, od wewnątrz jest pokryta nabłonkiem pigmentowanym i nie pigmentowanym, który jest niefunkcjonalną siatkówką ograniczoną przez wewnętrzną błonę graniczną z ciała szklistego.
Dopływ krwi do ciała rzęskowego zapewniają dwie długie tylne tętnice rzęskowe, które rozciągają się od tylnego bieguna oka do ciała rzęskowego w przestrzeni nadnaczyniowej naczyniówki.
Ciało rzęskowe jest bogate w zakończenia nerwowe, ale u noworodków jest słabo rozwinięte, tak wiele chorób jest bezbolesnych. W wieku 7-10 lat ciało rzęskowe staje się funkcjonalnie kompletne.
Palpacja, czyli lekki nacisk na obszar ciała rzęskowego palcami, jest bardzo bolesny dla procesów zapalnych obejmujących ciało rzęskowe. Kontrola za pomocą soczewek kontaktowych - pozwala na częściową kontrolę ciała rzęskowego pod mikroskopem. Transiluminacja - pozwala zidentyfikować guzy ciała rzęskowego. Diagnostyka ultradźwiękowa, w tym biomikroskopia ultradźwiękowa. Tonografia - ocena poziomu ciśnienia śródgałkowego. Tonometria - szczegółowa ocena produkcji i wypływu płynu wewnątrzgałkowego.
Skurcz i paraliż zakwaterowania. Prezbiopia. Zaburzona produkcja płynu wewnątrzgałkowego. Zapalenie ciała rzęskowego - bolesność i zaczerwienienie gałki ocznej, zmętnienie wilgoci w komorze przedniej, może występować hipopyon. Guzy ciała rzęskowego.
http://lechi-glaz.ru/ciliarnoe-telo-glaza/Ciało rzęskowe jest zamkniętym pierścieniem o szerokości 6-8 mm, który pokrywa oko na całym jego obwodzie. Istnieją dwie główne części ciała rzęskowego - przednia i tylna.
Przednia część jest złożoną częścią ciała rzęskowego o szerokości 2 mm. Przylega do tęczówki, ma 70-80 podłużnych procesów w kształcie grzbietu. Procesy mają białawy kolor, stoją wewnątrz oka i są umieszczone promieniowo wokół strefy równikowej soczewki, tworząc zamknięty pierścień. Wysokość procesów wynosi około 0,8 mm. Procesy rzęskowe wytwarzają ciecz wodnistą.
Tylna część ciała rzęskowego jest płaską częścią ciała rzęskowego, która przechodzi do naczyniówki.
Ciało rzęskowe nie jest dostępne do kontroli, ponieważ jest ukryte przez tęczówkę. W części południkowej ciało rzęskowe ma kształt trójkąta. Miejsce przejścia naczyniówki do ciała rzęskowego pokrywa się z miejscem przejścia wzrokowej części siatkówki w ślepą i nazywa się krawędzią ząbkowaną (ora serrata).
Procesy rzęskowe (procesus rzęski) oddalają się od wewnętrznej części pierścienia na bok soczewki. Zestaw pędów to korona rzęskowa (corona ciliaris). Każdy z 70-80 procesów składa się z zrębu, cienkościennych szerokich naczyń włosowatych, a także z dwóch warstw komórek nabłonkowych: pigmentowanych i bez pigmentów. Komórki nabłonkowe są oddzielone od substancji zrębowych i tylnej komory przez zewnętrzne i wewnętrzne błony graniczne. Promieniowo bardzo cienkie włókna (włókna strefowe, włókniste zonulary) przymocowane do równika soczewki krystalicznej odchodzą od tych procesów. Kombinacja tych włókien nazywa się Zinn Binder lub Ciliated Belt (Zonula Ziliaris).
Histologicznie, ciało rzęskowe jest utworzone z silnie unaczynionej luźnej tkanki łącznej i gładkich miocytów. Zewnętrznie, ciało rzęskowe i jego procesy są pokryte rzęskową częścią siatkówki (pars ciliaris retinae), która wraz z tęczową częścią siatkówki (pars iridica retinae) tworzy ślepą część siatkówki (pars caeca retinae). Nabłonek - dwuwarstwa. Wewnętrzna warstwa komórek nabłonkowych jest pigmentowana, zewnętrzna nie. To właśnie te niepigmentowane komórki nabłonkowe biorą udział w wytwarzaniu cieczy wodnistej i kwasu hialuronowego.
Mięsień rzęskowy (akomodacyjny) składa się z włókien mięśni gładkich i jest połączony za pomocą wyszukiwania rzęskowego (więzadło zinn) z soczewką, regulując jej krzywiznę. W mięśniu wydzielają się włókna południkowe (wzdłużne), promieniowe i okrągłe.
Unerwienie wegetatywne: południkowe i promieniowe części mięśnia są unerwione przez współczulny nerw szyjny, a część kołowa przez przywspółczulne włókna nerwu okulomotorycznego.
Mięsień rzęskowy unerwiony jest przez nerw okulomotoryczny (III para nerwów czaszkowych). Włókna przywspółczulne są przełączane w węźle rzęskowym.
Włókna sensoryczne odchodzą od ciała rzęskowego w postaci krótkich i długich nerwów rzęskowych, które są gałęziami nerwu trójdzielnego (para V nerwów czaszkowych).
Sieć naczyniowa ciała rzęskowego jest utworzona przez dwie długie tylne tętnice rzęskowe (gałęzie tętnicy ocznej), które przechodzą przez twardówkę na tylnym biegunie oka, a następnie przechodzą w przestrzeni nadgarstkowej wzdłuż południka 3 i 9 o południu z krótkimi tętnicami rzęskowymi przednimi i tylnymi.
http://eyesfor.me/home/anatomy-of-the-eye/middle-layer/ciliary-body/anatomy-of-ciliary-body.htmlCiało rzęskowe lub rzęskowe odnosi się do naczyniówki. Większość ciała rzęskowego składa się z tkanki mięśniowej i naczyń krwionośnych.
Dobrze rozwinięte mięśnie ciała rzęskowego znajdują się w kilku warstwach iw różnych kierunkach, ze względu na ich napięcie lub rozluźnienie, zapewnia się zmianę kształtu soczewki, co pomaga osobie widzieć równie dobrze w różnych odległościach. Ta zdolność mięśni ciała rzęskowego leży u podstaw procesu akomodacji.
Naczynia krwionośne w ciele rzęskowym tworzą zwarte sploty, które zasilają zarówno ciało rzęskowe, jak i tęczówkę. Najmniejsze naczynia krwionośne - naczynia włosowate, znajdujące się w procesach rzęskowych, zapewniają stałe tworzenie płynu wewnątrzgałkowego w ilości niezbędnej dla oka, z powodu filtracji z krwiobiegu. Dzięki płynowi wewnątrzgałkowemu i stałemu ciśnieniu wewnątrzgałkowemu wytwarzanemu przez niego zapewnione są wszystkie podstawowe funkcje oka. Ponadto, ciało rzęskowe, przyczepione do wypukłości twardówki, jest również podporą dla następnego składnika naczyniówki, tęczówki.
Ze względu na naczyniówkę narządów wzroku jest zakwaterowanie, adaptacja i odżywianie siatkówki oka. Jest to bardzo ważny element strukturalny oka. Obejmuje kilka elementów, z których jednym jest ciało rzęskowe, składające się z mięśni i naczyń krwionośnych.
U noworodków ten strukturalny element oka jest słabo rozwinięty: jest bardzo wyrafinowany. Kiedy dziecko dorasta do początku drugiego roku życia, mięsień nabiera umiejętności zakwaterowania. Element strukturalny oka dziecka może pełnić wszystkie funkcje tylko wtedy, gdy dziecko ma 7-10 lat.
Element konstrukcyjny składa się z pary części:
Na poziomie komórkowym pierwiastek obejmuje warstwę mezo-ziarnistą (tkankę łączną i mięśniową), a także warstwę neuroektodermalną (błonę siatkową i niefunkcjonalny nabłonek).
W sekcji rozważanym elementem strukturalnym jest trójkąt, którego kąt przenika do narządu wzroku.
Jeśli weźmiemy pod uwagę element, zaczynając od najodleglejszej jego części wewnętrznej, natychmiast warto zauważyć tkankę mięśniową, a następnie warstwę naczyń krwionośnych i płytek podstawowych. Warstwy strukturalne są uzupełniane niefunkcjonalnym nabłonkiem i membraną membranową.
Warstwa tkanki mięśniowej jest połączona z soczewką oka za pomocą pasa rzęskowego, dzięki takiej specjalnej formacji zapewniona jest funkcja zakwaterowania.
Warstwa naczyniowa ciała jest zbiorem większej liczby naczyń żylnych, które znajdują się w warstwie mięśniowej lokalnego obszaru narządu.
Oprócz podstawowych elementów strukturalnych, rozważana anatomiczna część oka zawiera zakończenia nerwowe. To dzięki nim człowiek rozwijając procesy patologiczne odczuwa ból.
Ciało rzęskowe jest przeznaczone do wykonywania szeregu następujących funkcji:
Rozwojowi procesów patologicznych wpływających na rozważaną strukturę anatomiczną towarzyszą następujące objawy:
W przypadku wystąpienia pierwszych alarmujących objawów, pacjent powinien natychmiast skontaktować się z okulistą, aby ustalić przyczynę tych zjawisk i zaplanować leczenie.
Na początkowym etapie diagnozy dokonuje się analizy objawów patologii. Aby postawić dokładną diagnozę, uciekają się do specjalnych metod badania:
Ciało rzęskowe można leczyć zarówno lekami, jak i zabiegami chirurgicznymi. Kierunek techniki terapeutycznej zależy od wyników diagnozy.
Wśród prawdopodobnych patologii, na które zwrócona zostanie uwaga specjalistów, mogą znaleźć się hipoponia, zapalenie tęczówki, porażenie akomodacyjne (skurcz), dystrofia Fuchsa itp.
http://www.zrenimed.com/stroenie-glaza/cyliarnoe-teloCiało rzęskowe jest ważną formacją anatomiczną pochodzącą z naczyniówki. Ciało rzęskowe składa się z ogromnej liczby naczyń, a także komórek mięśni gładkich, które znajdują się w warstwach i idą w różnych kierunkach. Ten rodzaj struktury pomaga wykonywać funkcje ciała rzęskowego, które obejmują trofizm, zakwaterowanie, a także utrzymanie stabilnego ciśnienia wewnątrzgałkowego.
Oko jest otoczone ciałem rzęskowym znajdującym się za tęczówką. Z zewnętrznej powierzchni jest pokryta błoną twardówki, w wyniku czego nie może być renderowana. W zależności od kształtu nacięcia ciało rzęskowe przypomina trójkąt, z wierzchołkiem skierowanym do jamy oka.
W skład ciała rzęskowego można podzielić na dwie oddzielne części:
Na strukturze histologicznej w strukturze ciała rzęskowego znajdują się:
Wszystkie te struktury tworzą warstwy ciała rzęskowego:
Wśród funkcji ciała rzęskowego są:
W przypadku chorób, które dotykają ciała rzęskowego, występują następujące objawy:
U noworodków choroby ciała rzęskowego objawiają się długim i bezbolesnym przebiegiem. Może to wynikać z faktu, że noworodki mają znacznie mniej zakończeń nerwowych w tym obszarze. Normalna wartość tego wskaźnika sięga 7-10 lat, w tym wieku następuje funkcjonalne dojrzewanie ciała rzęskowego.
Aby przeprowadzić badanie diagnostyczne pacjenta z podejrzeniem patologii ciała rzęskowego, należy wykonać:
Ciało rzęskowe podlega różnym patologiom, wśród których są:
W celu wczesnego rozpoznania chorób konieczne jest przeprowadzenie dodatkowych badań, które pozwoliłyby zobaczyć ciało rzęskowe i określić oznaki patologii.
Jeszcze raz warto przypomnieć, że ciało rzęskowe jest częścią naczyniówki. Jego funkcje polegają na utrzymywaniu normalnego ciśnienia wewnątrzgałkowego, troficzności otaczających tkanek i wytwarzaniu płynu wewnątrzgałkowego. W patologii ciała rzęskowego cierpi cały układ optyczny.
http://mosglaz.ru/blog/item/982-resnichnoe-telo.htmlMateriał przygotowany pod kierunkiem
Ciało rzęskowe lub rzęskowe jest częścią naczyniówki, która składa się z naczyń krwionośnych i mięśni. Napięcie lub rozluźnienie tych mięśni zmienia kształt soczewki, dzięki czemu możemy wyraźnie zobaczyć zarówno w oddali, jak i w pobliżu (pomieścić). Naczynia krwionośne tworzą specjalne gęste sploty i odżywiają tęczówkę, a także ciało rzęskowe. Kapilary procesów rzęskowych wytwarzają płyn wewnątrzgałkowy, który z kolei reguluje ciśnienie wewnątrzgałkowe. Ciało jest przymocowane do wypukłości twardówki i służy jako podparcie tęczówki oka - kolejny składnik naczyniówki.
Ciało rzęskowe jest środkową częścią naczyniówki. Znajduje się za tęczówką wokół obwodu gałki ocznej, a na zewnątrz jest pokryta twardówką.
Kształt ciała rzęskowego jest trójkątem. Jego wierzchołek wystaje do wnęki oka. Ciało ma dwie części: płaską, która przylega do linii zębatej i rzęskową, na której znajdują się procesy rzęskowe. W ten sposób linia zębata służy jako granica między naczyniówką a ciałem rzęskowym.
Procesy urzęsione są małymi płytkami, wewnątrz których układa się sieć naczyń krwionośnych. Filtrują krew i tworzą płyn wewnątrzgałkowy.
Na poziomie komórkowym w ciele rzęskowym występują dwie warstwy: mezodermalna (tkanka mięśniowa i łączna) i neuroektodermalna (niefunkcjonalne warstwy nabłonkowe).
Warstwy komórkowe są ułożone kolejno od wewnątrz: mięśniowy, naczyniowy, podstawny, nabłonek pigmentowy i bez pigmentu, wewnętrzna błona graniczna.
Główną funkcją warstwy mięśniowej jest zakwaterowanie, czyli zdolność oka do skupienia się na obiektach znajdujących się w różnych odległościach.
Wewnętrzna powierzchnia ciała rzęskowego jest połączona z soczewką za pomocą pasa rzęskowego. Ten pas utrzymuje soczewkę w normalnej pozycji i razem z mięśniem rzęskowym zapewnia również zakwaterowanie.
W ciele znajdują się tylne, środkowe i przednie włókna rzęskowe. Praca mięśnia rzęskowego - jego napięcie i relaksacja - zmienia kształt soczewki, dzięki czemu widzimy ją w różnych odległościach.
Ciało jest zaopatrywane w krew i składniki odżywcze przez dwie tylne tętnice rzęskowe. Ponadto wiele zakończeń nerwowych pasuje do ciała rzęskowego, co zapewnia jego pełnoprawną pracę.
Ciało rzęsowe wpływa na różne patologie oka, w tym:
W chorobach ciała rzęskowego cierpi cały system wzrokowy. Z reguły w zaburzeniach ciała rzęskowego występują następujące objawy:
Różne metody pomagają zidentyfikować choroby ciała rzęskowego:
Leczenie patologii ciała rzęskowego indywidualnie w każdym ich przypadku i może być przeprowadzane na różne sposoby.
Jeśli wystąpi którykolwiek z powyższych objawów, sugerujemy poddanie się pełnemu badaniu narządów wzroku w Klinice okulistycznej dr Belikovej. Używamy tylko wysokiej jakości nowoczesnego sprzętu i towarzyszymy pacjentowi przez całą drogę - od diagnostyki do pełnego powrotu do zdrowia. Lekarz zaleci skuteczne leczenie w oparciu o indywidualne cechy ciała.
http://belikova.net/encyclopedia/stroenie_glaza/tsiliarnoe_telo/Oko jest złożonym organem, z którym nawet najbardziej zaciekły sceptyk nie może się spierać. Składowe części tego węzła ciała są ogromne, ale główne są wyróżnione: twardówka, źrenica, tęczówka, rogówka, siatkówka, soczewka, nerw wzrokowy, ciało szkliste i rzęsowe.
Każda z tych części narządu jest niezbędna do jego prawidłowego funkcjonowania i do zapewnienia stabilnej funkcji wzrokowej danej osoby. W serii artykułów na temat naszego zasobu będzie rozważana ogromna liczba składników oczu, ich funkcje i możliwe patologie. W dzisiejszym materiale chciałbym szczegółowo przestudiować ciało rzęskowe narządu, co zostanie zrobione poniżej.
Ciało rzęsowe oka (zwane również ciałem rzęskowym) jest ważną częścią sieci naczyniowej narządu, składającą się z naczyń krwionośnych i tkanki mięśniowej. Skumulowana aktywność wszystkich włókien mięśniowych ciała modyfikuje kształt soczewki, który jest niezbędny do wykonywania funkcji akomodacji.
Ponadto ciało rzęskowe wykonuje szereg innych równie ważnych funkcji, które omówimy szczegółowo w następnym akapicie tego artykułu. Rozważmy teraz anatomiczną strukturę tej części oka.
Dokładniej, ciało rzęskowe jest środkową częścią naczyniówki narządu wzrokowego. Znajduje się pod twardówką za tęczówką wokół gałki ocznej. Jeśli weźmiemy pod uwagę anatomię i położenie ciała rzęskowego łatwiej, możemy powiedzieć, że jest to zlokalizowane niemożliwe ze względu na jego zewnętrzne uwzględnienie.
W części ciała rzęskowego jest wyraźny trójkąt, którego wierzchołek wystaje głęboko w oko. W okulistyce i nauce ta część ciała jest podzielona na dwie główne części:
Strukturalnie ciało rzęskowe dzieli się na:
Jeśli weźmiemy pod uwagę ciało rzęskowe oka, zaczynając od najdalszego wnętrza, najpierw umiejscowiona jest warstwa mięśniowa, następnie warstwa naczyniowa, płytki podstawne, warstwy niefunkcjonalnego nabłonka i błona membranowa.
Wspomniana wcześniej warstwa mięśniowa ciała rzęskowego jest usytuowana w różnych kierunkach przez włókna. Podsumowując, te mięśnie oka są połączone z soczewką paskiem rzęskowym (rodzajem więzadła), który zapewnia funkcję akomodacji poprzez kompleksowo zorganizowane impulsy nerwowe i skurcze mięśni torebki soczewki.
Natychmiast strukturę naczyniową ciała rzęskowego tworzy ogromna liczba głównie naczyń żylnych, z których większość znajduje się w warstwie mięśniowej tej części oka. Te ostatnie są zaangażowane w dopływ krwi do dwóch długich tylnych tętnic rzęskowych.
Oprócz głównych składników strukturalnych - mięśni i naczyń krwionośnych, ciało rzęskowe zawiera znaczną liczbę zakończeń nerwowych, dzięki czemu osoba odczuwa ból w przypadku patologii ciała.
Ciało rzęskowe ma sporo funkcji fizjologicznych, co w zasadzie nie jest zaskakujące, ponieważ oko jest zwartym organem, którego składniki aktywnie oddziałują ze sobą. Absolutnie nie wszystkie funkcje zostaną opisane, ale najważniejsze zostaną odnotowane. Ogólnie rzecz biorąc, ciało rzęsowe oka jest konieczne dla:
Stan patologiczny ciała rzęskowego oka jest często związany z naruszeniem jego struktury z powodu wad wrodzonych lub nabytych. Każdy z tych ostatnich pociąga za sobą niespełnienie funkcji fizjologicznych tej części narządu, w wyniku czego może pojawić się osoba:
Wszelkiego rodzaju wrodzone patologie ciała rzęskowego (zwichnięcie soczewki, zanik gałki ocznej itp.). Takie choroby charakteryzują się dysfunkcją oka, często nie są podatne na leczenie, w przeciwieństwie do opisanych wcześniej.
Temat wideo klasy mistrzowskiej „Zaburzenia zakwaterowania i ich leczenie”:
Diagnoza patologii ciała rzęskowego oka odbywa się w dwóch głównych etapach:
Do objawów dolegliwości tej części oka należą:
Ważne jest, aby zrozumieć, że analiza objawów pozwala jedynie na wstępną diagnozę patologii. W celu dokładniejszej diagnozy konieczne jest przeprowadzenie specjalistycznych badań lekarskich, w tym:
Leczenie patologii ciała rzęskowego następuje wyłącznie na podstawie wyników diagnozy. W zależności od zidentyfikowanej choroby można zorganizować zarówno leczenie chirurgiczne, jak i terapię lekową.
To tutaj podstawowe informacje o dzisiejszym temacie dobiegły końca. Mamy nadzieję, że powyższy materiał był dla Państwa przydatny i poszerzył Państwa wiedzę w dziedzinie okulistyki.
http://glaza.online/anatomija/srednyaya/tsiliarnoe-telo-glaza.html Bariery hemato-tkankowe regulują wymianę między krwią a tkanką oka. Wymiana krwi i cieczy wodnistej odbywa się w tęczówce i ciele rzęskowym. Komórki nabłonka rzęskowego są połączone ścisłymi kontaktami, ograniczającymi transport makrocząsteczek. Kapilary tęczówki nie mają fenestra.
Bezpłatny kosztorys usługi
Twój numer aplikacji
W tej chwili automatyczny list potwierdzający zostanie wysłany na pocztę z informacją o aplikacji.
http://studfiles.net/preview/5291198/page:4/Ciałko rzęskowe lub rzęskowe (ciałko rzęskowe) jest środkową pogrubioną częścią przewodu naczyniowego oka, która wytwarza płyn wewnątrzgałkowy. Ciało rzęsowe zapewnia wsparcie dla soczewki krystalicznej i zapewnia mechanizm akomodacji, a ponadto jest kolektorem termicznym oka.
W normalnych warunkach ciało rzęskowe, znajdujące się pod twardówką pośrodku między tęczówką a naczyniówką, nie jest dostępne do kontroli: jest ukryte za tęczówką (patrz Rys. 14.1). Obszar ciała rzęskowego jest rzutowany na twardówkę w postaci pierścienia o szerokości 6-7 mm wokół rogówki. Z zewnątrz ten pierścień jest nieco szerszy niż z nosa.
Ciało rzęskowe ma raczej złożoną strukturę. Jeśli wycinasz oko na równiku i patrzysz na przedni segment od wewnątrz, wewnętrzna powierzchnia ciała rzęskowego będzie wyraźnie widoczna w postaci dwóch okrągłych pasów ciemnego koloru (rys. 14.4). W środku, otaczając soczewkę krystaliczną, podnosi się złożona korona rzęskowa o szerokości 2 mm (corona ciliaris). Wokół niego znajduje się pierścień rzęskowy lub płaska część ciała rzęskowego o szerokości 4 mm. Podchodzi do równika i kończy się postrzępioną linią. Rzut tej linii na twardówkę znajduje się w rejonie przylegania mięśnia prostego oka.
Koronkowy pierścień rzęskowy składa się z 70-80 dużych procesów, które są skierowane promieniowo w kierunku soczewki. Makroskopowo przypominają rzęski (rzęski), stąd nazwa tej części układu naczyniowego - „rzęskowego lub rzęskowego, ciała”. Wierzchołki procesów są jaśniejsze niż ogólne tło, wysokość jest mniejsza niż 1 mm. Między nimi są guzki małych pędów. Przestrzeń między równikiem soczewki a częścią procesową ciała rzęskowego wynosi tylko 0,5–0,8 mm. Zajmuje go wiązka, która podtrzymuje soczewkę, zwaną opaską rzęskową lub wiązką cynamonową. Jest wsparciem dla soczewki i składa się z najcieńszych włókien pochodzących z przednich i tylnych kapsułek soczewkowych w regionie równikowym i przymocowanych do procesów ciała rzęskowego. Jednak główne procesy rzęskowe są tylko częścią strefy mocowania pasa rzęskowego, podczas gdy główna sieć włókien przechodzi między procesami i jest umocowana w całym ciele rzęskowym, w tym w jego płaskiej części.
Cienka struktura ciała rzęskowego jest zwykle badana na południku, który pokazuje przejście tęczówki do ciała rzęskowego, które ma kształt trójkąta. Szeroka podstawa tego trójkąta znajduje się z przodu i reprezentuje część procesową ciała rzęskowego, a wąski wierzchołek jest jego płaską częścią, która przechodzi do tylnej części przewodu naczyniowego. Podobnie jak w tęczówce, w ciele rzęskowym rozróżnia się zewnętrzną warstwę mięśniowo-naczyniową o pochodzeniu mezodermalnym i wewnętrzną siatkówkę lub warstwę neuroektodermalną.
Zewnętrzna warstwa mezodermalna składa się z czterech części:
Wewnętrzna warstwa siatkówki jest kontynuacją optycznie nieaktywnej siatkówki, zredukowanej do dwóch warstw nabłonka - zewnętrznego pigmentu i wewnętrznego bez pigmentu, pokrytego membraną graniczną.
Dla zrozumienia funkcji ciała rzęskowego szczególnie ważna jest struktura mięśniowych i naczyniowych części zewnętrznej warstwy mezodermalnej.
Mięsień akomodacyjny znajduje się w przedniej części ciała rzęskowego. Obejmuje trzy główne części włókien mięśni gładkich: południkowe, promieniowe i okrągłe. Włókna południkowe (mięsień Brücke) przylegają do twardówki i są do niej przymocowane w wewnętrznej części rąbka. Przy skurczu mięśni ciało rzęskowe porusza się do przodu. Włókna promieniowe (mięsień Iwanowa) rozchodzą się od ostrogi twardówki do procesów rzęskowych, docierając do płaskiej części ciała rzęskowego. Cienkie wiązki okrągłych włókien mięśniowych (mięsień Mullera) znajdują się w górnej części trójkąta mięśniowego, tworzą zamknięty pierścień i działają jak zwieracz ze skurczem.
Mechanizm skurczu i rozluźnienia układu mięśniowego leży u podstaw akomodacyjnej funkcji ciała rzęskowego. Wraz ze zmniejszeniem wszystkich części mięśni wielokierunkowych, efekt ogólnego zmniejszenia długości akomodacyjnego mięśnia wzdłuż południka (naprężonego do przodu) i zwiększenia jego szerokości w kierunku soczewki. Orzęsiona opaska zwęża się wokół obiektywu i zbliża się do niego. Więzadło Zinnova relaksuje się. Soczewka ze względu na swoją sprężystość ma tendencję do zmiany formy w kształcie disco na kulistej, co prowadzi do zwiększenia jej załamania.
Część naczyniowa ciała rzęskowego znajduje się do wewnątrz od warstwy mięśniowej i jest utworzona z dużego koła tętniczego tęczówki, zlokalizowanego u jej korzenia. Jest to reprezentowane przez gęste przeplatanie się statków. Krew przenosi nie tylko składniki odżywcze, ale także ciepło. W przednim odcinku gałki ocznej otwartym na zewnętrzne chłodzenie, ciało rzęskowe i tęczówka są kolektorem termicznym.
Procesy ciliowane są wypełnione naczyniami. Są to niezwykle szerokie naczynia włosowate: jeśli erytrocyty przechodzą przez naczynia włosowate siatkówki, tylko przez zmianę ich kształtu, to w świetle naczyń włosowatych procesów rzęskowych pasuje do 4-5 erytrocytów. Naczynia znajdują się bezpośrednio pod warstwą nabłonkową. Ta struktura środkowej części przewodu naczyniowego oka zapewnia funkcję wydzielania płynu wewnątrzgałkowego, który jest ultrafiltratem osocza krwi. Płyn wewnątrzgałkowy tworzy warunki niezbędne do funkcjonowania wszystkich tkanek wewnątrzgałkowych, zapewnia odżywianie formacji nienaczyniowych (rogówka, soczewka, ciało szkliste), utrzymuje ich reżim termiczny i utrzymuje ton oka. Wraz ze znacznym zmniejszeniem funkcji wydzielniczej ciała rzęskowego, ciśnienie wewnątrzgałkowe zmniejsza się i następuje zanik gałki ocznej.
Opisana powyżej unikalna struktura sieci naczyniowej ciała rzęskowego jest obarczona właściwościami negatywnymi. W szerokich zwichniętych naczyniach przepływ krwi jest spowolniony, w wyniku czego powstają warunki do sedymentacji patogenów. W rezultacie, w każdej chorobie zakaźnej w organizmie, zapalenie może rozwinąć się w tęczówce i ciele rzęskowym.
Ciało rzęskowe unerwione jest przez gałęzie nerwu okoruchowego (przywspółczulne włókna nerwowe), gałęzie nerwu trójdzielnego i włókna współczulne ze splotu tętnicy szyjnej wewnętrznej. Zjawiskom zapalnym w ciele rzęskowym towarzyszy silny ból spowodowany bogatym unerwieniem gałęzi nerwu trójdzielnego. Na zewnętrznej powierzchni ciała rzęskowego znajduje się splot włókien nerwowych - węzeł rzęskowy, z którego gałęzie rozciągają się do tęczówki, rogówki i mięśnia rzęskowego. Cechą anatomiczną unerwienia mięśni rzęskowych jest indywidualne zaopatrzenie każdej komórki mięśni gładkich w oddzielne zakończenie nerwowe. Tego nie ma w żadnym innym mięśniu ludzkiego ciała. Celowość takiego bogatego unerwienia wynika głównie z potrzeby zapewnienia, że wykonywane są złożone funkcje centralnie regulowane.
Funkcje ciała rzęskowego:
Ciało rzęskowe (rzęskowe) - strukturalna część naczyniówki, notowane jest na aglaza.ru, składającym się ze naczyń i mięśni. Włókna mięśniowe znajdują się w różnych kierunkach, co pozwala na aktywny udział w procesie zakwaterowania.
Ze względu na swoją strukturę, ciało rzęskowe spełnia szereg ważnych funkcji:
Ciało rzęskowe (rzęskowe)
Ciało rzęskowe znajduje się za twardówką i według oka nie jest widoczne podczas badania wzrokowego. Główna lokalizacja - za tęczówką i otoczona gałką oczną. Sekcja ma kształt trójkąta, którego krawędzie są przymocowane do soczewki.
Anatomicznie ciało rzęskowe składa się z dwóch części: płaskiej (o szerokości 4 mm) i części rzęskowej (2 mm). Część rzęskowa ma procesy (płytki) z małymi kapilarami, które wytwarzają płyn wewnątrzgałkowy.
W zależności od funkcji komórek tworzących warstwę rozróżnia się części mezodermalne (włókna mięśniowe i łączne) oraz neuroektodermalne (włókna nabłonkowe).
Warstwy organizmu są rozróżniane w zależności od komórek, które je tworzą:
Ciało rzęskowe jest przymocowane do soczewki za pomocą pasa rzęskowego (cienkie włókna mięśniowe). Jego przednia część jest zamontowana w strefie równika obiektywu, a tył przed nim. Napięcie warstwy mięśniowej ciała rzęskowego rozluźnia więzadła soczewki i przybiera kulisty kształt. Gdy więzadła zaciskają się, a ciało rzęsowe rozluźnia się, soczewka się rozciąga.
Ciało rzęskowe jest zasilane strumieniem krwi z powodu dwóch tętnic, które rozciągają się od tylnego bieguna oka do przestrzeni między naczyniami naczyniowymi.
Zakończenia nerwowe ciała rzęskowego są w pełni ukształtowane w wieku 7-10 lat, dlatego podkreśla oblaglaza.ru, że choroba u noworodków może być bezbolesna.
Oznaki chorób można zamaskować jako patologie różnych narządów gałki ocznej (soczewki, siatkówki itp.). Najczęstsze objawy to:
Choroby ciała rzęskowego są trudne do zdiagnozowania, podkreśla obaglazary ze względu na podobieństwo z innymi patologiami, dlatego do prawidłowej diagnozy stosuje się następujące metody: