Dziecko nie może mówić o swoich problemach, więc matka musi zwracać szczególną uwagę na to, jak wygląda. Jeśli okruchy są złe, zawsze są widoczne w jego oczach. Wydają się tępe i zmęczone. Ale zdarza się również, że rodzice wykrywają różnych uczniów w niemowlętach. Czy to niebezpieczne? Zjawisko to może być zarówno indywidualną cechą dziecka, jak i oznaką choroby.
Źrenica jest dziurą w środku tęczówki, która jest niezbędna do regulacji przepływu światła słonecznego, które przenika do wnętrza analizatora wzrokowego i spada na siatkówkę. Jego skurcz i ekspansja są kontrolowane przez układ nerwowy.
Przy silnym świetle mięsień okrężny tęczówki (zwieracza) jest naprężony, a otwór zostaje zredukowany, dzięki czemu część wiązki promieni zostaje usunięta. Zmniejszenie poziomu oświetlenia prowadzi do rozluźnienia mięśnia promieniowego (rozszerzacza), a źrenica zwiększa średnicę.
Oprócz bodźców świetlnych zmiany wielkości uczniów prowadzą do:
Człowiek nie może kontrolować pracy uczniów. Wszystkie procesy zachodzą odruchowo i symetrycznie: jeśli skierujesz latarkę na jedno oko, oba otwory w tęczówce zmniejszą się z rozbieżnością 0,3 mm.
U małych dzieci źrenice są zwykle powiększone, ale równomiernie. Stan, w którym ich średnice się różnią, nazywa się anisocoria. Jeśli różnica jest mniejsza niż 1 mm i nie ma objawów patologicznych, uważa się to za wariant normy.
Anizocoria fizjologiczna jest obserwowana u 20% ludzi od urodzenia i jest z reguły dziedziczna. W ciągu 5-6 lat może zniknąć bez śladu.
Patologiczna anisocoria występuje z powodu braku równowagi w mięśniach oka. Dlaczego tak się dzieje? Najczęstszą przyczyną jest stosowanie kropli do oczu lub przypadkowe uderzenie niektórych leków w spojówkę. Ponadto leki o działaniu narkotycznym mogą prowadzić do nierównomiernego rozszerzenia źrenic. Średnice otworów w tęczówce stają się takie same po zaprzestaniu używania i usuwania leków z organizmu.
Pozostałe przyczyny anizokorii można podzielić na okulistyczne i związane z pracą centralnego układu nerwowego. Główne czynniki okulistyczne:
Neurologiczne przyczyny anizokorii u niemowląt:
Zakłócenie źrenic w tych patologiach następuje z powodu ściskania nerwu odpowiedzialnego za ruch oczu lub uszkodzenia obszarów wzrokowych kory mózgowej. Takim warunkom zawsze towarzyszą inne objawy złego samopoczucia, po wykryciu których należy pilnie szukać pomocy medycznej. Możliwe manifestacje:
Anisocoria może być jednym z objawów zespołu Hornera. W okresie niemowlęcym choroba ta jest najczęściej wrodzona lub rozwija się z powodu urazu okolicy szyjnej podczas porodu. Jego objawy wynikają z ucisku nerwu współczulnego i uszkodzenia mięśni oka. Główne znaki (widoczne po jednej stronie twarzy):
Dostrzegając anisocoria u dziecka, należy skontaktować się z okulistą. Lekarz powinien sprawdzić reakcję uczniów na światło, zbadać oczy pod kątem urazów i stanów zapalnych, ocenić ciśnienie wewnątrzgałkowe za pomocą tonometrii. Potrafi także przeprowadzać testy farmakologiczne - zaszczepić określone leki i ocenić stan.
Jeśli okulista podejrzewa rozwój choroby neurologicznej, skieruje dziecko do neurologa w celu zbadania, co może obejmować:
Po wykryciu objawów choroby zakaźnej przeprowadza się badania krwi (ogólne, bakteriologiczne, na przeciwciała). Ponadto konieczne może być nakłucie lędźwiowe w celu zebrania płynu mózgowo-rdzeniowego (w przypadku zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych).
Taktyka leczenia anizokorii zależy od jej przyczyn, które są określone podczas diagnozy. Jeśli u dziecka nie zdiagnozowano żadnych chorób, ale jego wzrok nie jest upośledzony, jest on monitorowany pod kątem okresowych wizyt u okulisty.
Równolegle z głównym leczeniem lekarz może przepisać specjalne krople, które łagodzą skurcz mięśni oczu. Pomaga to normalizować pracę uczniów.
Różne rozmiary uczniów u dziecka są objawem, który może wynikać z różnych warunków. Najczęściej anisocoria jest wrodzoną cechą, która przechodzi z wiekiem i nie wpływa na wzrok. Ale dzieciak powinien pokazać okulistę. Szczególnie ważne jest szukanie pomocy, jeśli istnieją inne patologiczne objawy. Nowoczesne metody terapii pozwalają skorygować pracę mięśni oczu, ale ważne jest, aby zidentyfikować chorobę podstawową i ją leczyć.
Uczniowie o różnych rozmiarach - spektakl nie jest najlepiej znany. Dlatego rodzice dzieci, które mają taką asymetrię, są słusznie zaniepokojeni. To, czy anizokoria jest niebezpieczna i dlaczego powstaje, zostanie omówione w tym artykule.
Różna wielkość uczniów w języku lekarzy nazywa się anisocoria. Nie jest to bynajmniej niezależna choroba, a jedynie objaw niektórych zaburzeń w organizmie.
Dlatego to nie sam symptom powinien być identyfikowany i leczony, ale rzeczywista przyczyna, która doprowadziła uczniów do uzyskania innej średnicy.
Źrenica jest tworzona przez naturę i ewolucję, tak że liczba promieni padających na siatkówkę jest regulowana. Tak więc, gdy jasne światło dostaje się do oczu, źrenice zwężają się, ograniczając liczbę promieni, chroniąc siatkówkę. Ale w słabym świetle źrenice rozszerzają się, co pozwala, aby więcej promieni padało na siatkówkę i tworzyło obraz w warunkach słabej widoczności.
W przypadku anizokorii z kilku powodów jeden uczeń przestaje normalnie pracować, a drugi funkcjonuje zgodnie z normami. W jakim kierunku zmieni się „chory” uczeń - wzrost lub spadek, zależy od przyczyn i charakteru zmiany.
Przyczyny asymetrycznej średnicy uczniów u dziecka mogą być różne. To i fizjologia, która w pewnych okolicznościach jest całkiem naturalna i patologia, oraz cecha genetyczna, którą dziecko może odziedziczyć po kimś od krewnych.
Takie całkowicie naturalne przyczyny braku równowagi obserwuje się zwykle u co piątego dziecka. Ponadto, dla wielu dzieci problem przechodzi sam do 6-7 lat. Na ekspansję ucznia może mieć wpływ przyjmowanie pewnych leków, takich jak środki psychostymulujące, silny stres, żywe emocje, strach, którego doświadczyło dziecko, oraz niedostateczność lub niestabilność oświetlenia, w którym dziecko spędza większość czasu.
W większości przypadków występuje symetryczny spadek lub wzrost uczniów w stosunku do normy, ale nie zawsze tak jest. A potem mówią o fizjologicznej anizokorii. Odróżnienie go od patologii jest całkiem proste - wystarczy zapalić latarkę w oczach dziecka. Jeśli obaj uczniowie zareagują na zmianę światła, to najprawdopodobniej nie patologia. W przypadku nieobecności jednego ucznia zmiana intensywności sztucznego oświetlenia sugeruje patologiczną anisokorię.
Różnica fizjologiczna między średnicami źrenic wynosi nie więcej niż 1 mm.
W przypadku przyczyn patologicznych jeden uczeń jest nie tylko wizualnie większy od drugiego, zmienia się funkcjonalność uczniów. Zdrowy nadal odpowiednio reaguje na testy świetlne, zmiany oświetlenia, uwalnianie hormonów (w tym strach, stres), a drugi jest ustalony w nienormalnie rozciągniętej lub zwężonej pozycji.
Wrodzona anisocoria u niemowląt może być spowodowana naruszeniem struktury tęczówki.
Rzadziej przyczyną jest niedorozwój mózgu i dysfunkcja nerwów, które wprawiają w ruch mięśnie oka, zwieracz źrenicy.
Nabyte problemy u dzieci mogą być konsekwencją odroczonego urazu porodowego, zwłaszcza jeśli kręgi szyjne zostały ranne. Taka anisocoria jest diagnozowana już u noworodka, a także genetyczna asymetria uczniów.
Uczniowie o różnych rozmiarach mogą być oznaką urazowego uszkodzenia mózgu. Jeśli objaw po raz pierwszy przejawia się po upadku, uderzeniu głową, wówczas uważa się go za jeden z głównych w diagnozie traumatycznych zmian w mózgu. Tak więc, z natury anisokorii, możliwe jest określenie, która część mózgu znajduje się pod najsilniejszym ciśnieniem krwiaka mózgu, w kontuzji mózgu.
Inne przyczyny:
Przyjmowanie środków odurzających. Jednocześnie rodzice będą mogli zauważyć inne dziwactwa w zachowaniu dziecka (zwykle w okresie dojrzewania).
Guz. Niektóre nowotwory, w tym nowotwory złośliwe, jeśli są rozmieszczone wewnątrz czaszki, mogą również wywierać nacisk na ośrodki wzrokowe podczas wzrostu, a także zakłócać normalne funkcjonowanie szlaków nerwowych, przez które mózg otrzymuje sygnał do organów widzenia, aby zwężać lub rozszerzać źrenicę w zależności od warunki
Choroby zakaźne. Anisokoria może być jednym z objawów choroby zakaźnej, w której proces zapalny rozpoczyna się w błonach lub tkankach mózgu - z zapaleniem opon mózgowych lub zapaleniem mózgu.
Urazy oczu. Zwykle tępe urazy źrenicy prowadzą do anisokorii.
Choroby układu nerwowego. Patologia autonomicznego układu nerwowego, w szczególności nerwów czaszkowych, których trzecia para jest odpowiedzialna za zdolność źrenicy do zmniejszania się, może prowadzić do asymetrii średnic źrenicy.
Choroby powodujące anizokorię:
Zespół Hornera - oprócz zmniejszenia liczby jednego ucznia, następuje recesja gałki ocznej i opadanie powieki górnej (opadanie powiek);
jaskra - oprócz zwężenia źrenicy występują silne bóle głowy spowodowane zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym;
zjawisko Argyll-Robinsona to syfilityczne uszkodzenie układu nerwowego, w którym zmniejsza się światłoczułość;
Zespół parino - oprócz asymetrii źrenic występuje wiele objawów neurologicznych związanych z uszkodzeniem śródmózgowia.
Objaw nie wymaga specjalnej obserwacji ze strony dorosłych. Kiedy jeden uczeń przekracza normę o więcej niż 1 mm, staje się zauważalny nawet dla nieprofesjonalisty, a już na pewno nie ukrywa się przed ostrożnym spojrzeniem troskliwej matki.
Anisokoria powinna być zawsze badana przez dwóch specjalistów - okulistę i neurologa.
Nie warto czekać, aż oczy przyjmą normalny wygląd, że różnica zniknie sama (ponieważ niektórzy rodzice uważają, że dzieci w wieku poniżej 4 miesięcy mają ogólnie różnych uczniów, to prawie norma). Terminowe badanie wyeliminuje całkowicie nieprzyjemny objaw i jego przyczyny.
Jeśli dziecko nie tylko ma źrenice o różnych rozmiarach, ale także ma silny ból głowy, nudności, jeśli asymetrie były poprzedzone upadkiem, uderzeniami głowy, innymi obrażeniami, jeśli dziecko zaczyna obawiać się jasnego światła, oczu lub łez Narzeka, że zaczął gorzej widzieć, a obraz jest dwojaki.
Zadaniem lekarza jest znalezienie niezdrowego ucznia, aby określić, który z dwóch uczniów cierpi, a który pracuje w normalnym trybie. Jeśli objawy nasilą się przy jasnym sztucznym świetle, lekarze mają skłonność wierzyć, że przyczyną jest porażenie nerwu okulomotorycznego. W tym przypadku źrenica pacjenta jest zwykle poszerzona.
Jeśli badanie światłem pokazuje, że dziecko czuje się gorzej, gdy brakuje oświetlenia lub w ciemności, to powód jest bardziej prawdopodobny z powodu uszkodzenia struktur pnia mózgu. Patologicznie zmieniona źrenica jest jednocześnie zwężona i nie rozszerza się w ciemności.
Po badaniu dziecko otrzymuje MRI. Ta metoda pozwala potwierdzić lub odrzucić wstępne ustalenia, a także wyjaśnić miejsce „problemu”.
Słynny pediatra, ulubieniec wielu matek świata, Jewgienij Komarowski, ostrzega rodziców przed samoleczeniem. Różni pod względem wielkości uczniowie - zadanie dla wykwalifikowanych lekarzy, brak odwarów, płynów i cudów spada w domu z anisokorią nie pomoże. Jeśli rozpoznano fizjologiczną anizocorię, nie należy się martwić, wystarczy odwiedzić okulistę w ciągu 3-4 lat, aby sprawdzić wzrok. W większości przypadków asymetria średnicy źrenic na ostrości wzroku dziecka nie ma wpływu.
Metoda leczenia anizokorii zależy od prawdziwej przyczyny tego zjawiska. Gdy uraz okulistyczny okulista przepisuje krople przeciwzapalne, antybiotyki, w celu wyeliminowania zapalnego zespołu pourazowego. Jeśli przyczyną jest guz w mózgu, przepisuje się leki lub chirurgiczne usunięcie guza.
Jeśli prawdziwy powód leży w naruszeniu planu neurologicznego, leczenie przepisane przez neurologa jest na pierwszym miejscu - kompleks masażu, leków i fizjoterapii.
Dziecko zostało wykazane przyjmując leki nootropowe, które poprawiają krążenie mózgowe, a także po otrzymaniu urazowego uszkodzenia mózgu.
Prognozy dotyczące anizokorii zależą tylko od tego, jak szybko ujawni się prawdziwa przyczyna choroby oraz od tego, jak szybko i skutecznie dziecko otrzyma niezbędne leczenie.
Wrodzone nieprawidłowości są skutecznie leczone chirurgicznie. Jeśli nie ma możliwości przeprowadzenia operacji z wielu powodów, dziecko ma przepisane krople do oczu, które, jeśli będą systematycznie przyjmowane, utrzymają jego normalne widzenie. W odniesieniu do nabytej anisokorii prognozy są bardziej korzystne, podczas gdy niektóre wrodzone przypadki pozostają z dzieckiem przez całe życie i nie podlegają korekcie.
Jak określić diagnozę ucznia, zobacz poniższy film.
Obecnie istnieje wiele chorób związanych z narządami wzroku, które są skutecznie leczone. Wśród nich są wrodzone nieprawidłowości lub nabyte w okresie. Niektóre z nich mogą być określone tylko przez dokładne badanie, podczas gdy inne są natychmiast widoczne podczas oględzin. Zjawiska te obejmują uczniów różnej wielkości u dziecka. Wielu rodziców obawia się, że ten objaw jest oznaką ukrytej choroby. Czy tak jest?
Symptomy takich zmian można zobaczyć wizualnie. Kiedy dziecko ma różnych uczniów, najprawdopodobniej jest to choroba z dziedziny okulistyki lub neurologii. Nazwa tej patologii to anisokoria.
Gdy tylko rodzice zauważą to odstępstwo od normy, warto natychmiast sprawdzić. Anisocoria z reguły upośledza widzenie, a także tworzy niewyraźne obrazy. Możesz sprawdzić obecność choroby w następujący sposób, jeśli włączysz światło, zobaczysz, że jeden uczeń reaguje na niego, podczas gdy drugi pozostaje taki sam. W przypadku wielu objawów dziecko zazwyczaj reaguje i mówi o tym swoim bliskim.
Symptomatologia może wyrażać się w ciemnieniu lub podwojeniu oczu, szczególnie w ciężkich przypadkach, czasem wymioty lub nudności. Jednak nie zawsze różni uczniowie stanowią poważny problem, zależy to od różnicy w ich średnicy. Przy normalnym rozmiarze nie powinno być dużo inaczej, jeśli nie jest więcej niż 1 mm, nie jest to uważane za patologię. Zazwyczaj trudno zauważyć to na zewnątrz. Z większą różnicą, musisz zostać zbadany przez okulistę, ponieważ mogą być poważne powody.
Wśród rodzajów chorób są dwa główne: choroba fizjologiczna i wrodzona. Rozważmy każdy z nich bardziej szczegółowo.
Postać fizjologiczna jest wykrywana, gdy różnica w źrenicach wynosi 0,5-1 mm. Takie odchylenie nie jest uważane za znaczące i stanowi indywidualną cechę dziecka. W tym przypadku nie rozpoznaje się żadnych chorób i uważa się je za dość powszechne, ponieważ jedna piąta całej populacji ma tę formę.
Wizualna manifestacja różnej średnicy uczniów u dorosłego
Wrodzona anisocoria rozwija się z różnymi wadami układu wzrokowego. Często obserwuje się tutaj różną ostrość widzenia, a wielkość źrenic jest bardzo zróżnicowana, co może być przyczyną zaburzeń w rozwoju układu nerwowego narządów wzrokowych lub ich uszkodzenia.
Wśród częstych przyczyn pojawienia się anizokorii u noworodków, możliwe jest zidentyfikowanie naruszeń w rozwoju autonomicznego układu nerwowego nowo narodzonego dziecka. Zjawisko to może również powodować zmiany patologiczne w tęczówce o charakterze dziedzicznym.
Wraz z nagłym odkryciem różnicy można założyć, że istnieją poważne patologie, takie jak: nowotwory mózgu, tętniaki, urazowe uszkodzenia mózgu podczas porodu, stłuczenie mózgu, zapalenie mózgu lub zapalenie opon mózgowych przenoszone przez matkę.
Jęczmień w oku: zakaźny lub nie
Wszystko o kroplach Danzil jest napisane w tym artykule.
Jak wybrać odpowiednie kolorowe soczewki do oczu
Ważnym krokiem jest wczesna diagnoza. Jeśli zauważysz podobny nieprawidłowy stan ucznia u dziecka przez długi czas, powinieneś skontaktować się ze specjalistą jak najszybciej po wykryciu choroby. Jest to szczególnie ważne, jeśli dziecko skarży się na słaby wzrok, rozszczepione oczy, ból oczu i głowy, nudności lub wymioty.
Do głównych i dodatkowych metod badania diagnostyki należą:
Po określeniu diagnozy za pomocą całego kompleksu środków diagnostycznych, lekarz podsumowuje i przepisuje terapię medyczną. Jeśli choroba nie znajduje potwierdzenia, możesz swobodnie oddychać i uznać zjawisko różnych rozmiarów źrenic za cechę genetyczną, taką samą jak mole o identycznej formie.
Cel przebiegu leczenia zależy od diagnozy i przyczyny patologii. W przypadku wykrycia chorób zapalnych lub zakaźnych lekarz przepisuje leki w postaci miejscowych lub ogólnoustrojowych antybiotyków. W przypadku bardziej złożonych diagnoz, takich jak procesy nowotworowe, wymagana będzie interwencja chirurgiczna.
Żółte białko oka: przyczyny i leczenie
Dlaczego w noworodkach mogą być żółte białka oczu, ten artykuł zostanie opisany.
Żółta plama na wiewiórczych oczach
Uczniowie różnej wielkości u dziecka mogą stać się poważnym problemem i być tylko zewnętrzną manifestacją niebezpiecznej choroby, która żyje w organizmie. Nie trać czasu na zgadywanie i przypuszczenia, terminowa wizyta u lekarza będzie w stanie zapobiec strasznym konsekwencjom lub upewnić się, że jest to tylko dziedzictwo fizjologiczne. W przypadku anisokorii, zwłaszcza u małych dzieci, nie należy żartować, może to kosztować zdrowie dziecka lub życie.
Przeczytaj także o patologiach, takich jak astygmatyzm i niedowidzenie.
Różne dzieci w różnej wielkości mają medyczną nazwę - anisocoria. Sam w sobie ten stan nie jest chorobą, a jedynie widocznym objawem innych chorób.
Jeśli zauważysz takie nieprawidłowości u swojego dziecka, wtedy tylko lekarz może ustalić przyczynę i przepisać leczenie.
Powiemy Ci, dlaczego anizocoria występuje u niemowląt i jak ją leczyć.
Źrenica jest dziurą w tęczówce. Wszyscy ludzie mają czarną źrenicę tylko dlatego, że pochłaniają fale świetlne.
Rozmiar źrenicy zmienia się w zależności od intensywności światła: jasne światło powoduje, że źrenica się zwęża; strach, ból i ciemność - przyczyniają się do wzrostu wielkości ucznia. Główną funkcją źrenicy jest kontrolowanie liczby jednostek światła wchodzących do oka.
U niemowląt często spotyka się uczniów różnej wielkości.
Nierównomierna wielkość źrenic świadczy o niespójnej pracy dwóch mięśni gładkich oka, zwężających źrenicę i mięsień promieniowy - przyczyniając się do jej ekspansji.
Wielkość źrenic jest regulowana przez odruch, jeśli tak się nie stanie - trzeba szukać przyczyny, ponieważ anizocoria jest objawem ukrytej patologii.
Ta patologia u niemowląt jest zwykle wynikiem naruszenia rozwoju płodu lub jednego z objawów nabytej choroby lub urazu.
Jeśli Twoje dziecko nagle ma źrenice innego rozmiaru, obserwuje się wymioty, a dziecko jest powolne i niegrzeczne - natychmiast skonsultuj się z lekarzem! Powód może być bardzo poważny:
Jeśli upośledzona koordynacja uczniów nie stała się natychmiast zauważalna, przyczyną mogą być choroby oczu lub zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego.
W starszym wieku, anisokoria rozwija się na tle poważnych zaburzeń aktywności ośrodkowego układu nerwowego w wyniku takich negatywnych procesów jak:
Objawy anizokorii mogą nasilać się w świetle i wskazywać na pobudzenie przywspółczulne oczu, ale należy pamiętać, że niewielka różnica w wielkości źrenic (do 1 mm) nie jest patologią.
Jeśli w twojej rodzinie z bliskimi krewnymi występuje niewielka różnica w wielkości uczniów, to manifestacja tego samego objawu u niemowlęcia może być po prostu cechą genetyczną.
Tylko wysoko wykwalifikowany specjalista może potwierdzić lub odrzucić to założenie.
Odkryliśmy już, że anisocoria nie jest chorobą samą w sobie, dlatego terapia pacjenta zostanie skierowana na chorobę, która spowodowała zaburzenie koordynacji ucznia.
Jeśli problemem jest aktywność mięśni tęczówki, preparaty są wykorzystywane do stymulowania prawidłowego funkcjonowania mięśni.
Jeśli przyczyna anizokorii jest związana z chorobami neurologicznymi, leczenie będzie ukierunkowane na maksymalną stabilizację stanu pacjenta. Po zniknięciu problemów neurologicznych koordynacja uczniów zostanie przywrócona.
Zdarzają się sytuacje, w których pilna interwencja medyczna nie jest wymagana - lekarz po prostu obserwuje dziecko, a anisokoria przechodzi sama.
Teraz wiesz, że różnice w wielkości uczniów mogą wskazywać na choroby Twojego dziecka lub być tylko cechą ciała. Aby się o tym przekonać - skontaktuj się ze specjalistami: optometrystą i neurologiem, tylko oni mogą, jeśli to konieczne, zalecić leczenie, gdy źrenice są nieco inne u niemowlęcia.
http://glaz-noi.ru/raznye-zrachki-u-grudnichka/Każda matka po urodzeniu dziecka z radością obserwuje jego rozwój. Wszelkie zmiany nie mijają jej uważnego spojrzenia. Tutaj uśmiechnął się po raz pierwszy, po raz pierwszy powiedział: „Agu”.
Ale... różni uczniowie u dziecka? Co to jest? Niebezpieczna choroba? Czy minie lub pozostanie na całe życie? Te pytania wpadły w umysł mamy. I co tak naprawdę oznacza to zjawisko? Zacznijmy rozumieć...
Tak, na pierwszy rzut oka może się to wydawać straszną i poważną chorobą, ale nie panikuj od razu. Po pierwsze, nie jest to takie rzadkie zjawisko u dzieci i nazywa się anisocoria. Po drugie, uznaje się to za normalne, jeśli źrenice różnią się rozmiarem o nie więcej niż 1 mm niezależnie od oświetlenia. Nie pozwala na to, by anizokoria u niemowląt dryfowała, ponieważ może być oznaką poważnych chorób.
Główne przyczyny jego wystąpienia:
Jeśli towarzyszy temu nudności, wymioty lub inne objawy nie związane z okiem, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem!
Bardzo rzadka choroba, której podstawą może być ucisk nerwu współczulnego w klatce piersiowej lub szyi, paraliż mięśni oka. Anisocoria z zespołem Hornera to opóźnienie w ekspansji jednego ucznia.
Jeśli oświetlisz twarz latarką, a następnie wyłączysz światło, możesz obserwować, jak to się dzieje. Początkowo źrenice będą się wyraźnie różnić od siebie, w ciemności będą wyraźnie widoczne tylko przez 5 sekund, po czym różnica zmniejszy się, gdy źrenica się rozszerzy.
Oprócz anisokorii mogą być obecne:
Przyczyny rozwoju zespołu Hornera nie są znane, praktyka pokazuje, że są to głównie nieprawidłowości w działaniu układu nerwowego. Jak również osteochondroza, uszkodzenie nerwu trójskładnikowego, urazy kręgosłupa, nowotwory złośliwe, udary i ataki migreny. To prawda, że częściej występuje u dorosłych.
U małych dzieci zespół Hornera jest głównie wrodzoną patologią. Przyczyną jego wystąpienia może być uszkodzenie ciała. W takich przypadkach tęczówka po dotkniętej stronie jest zawsze jaśniejsza. Nawet jeśli nie doszło do uszkodzenia ciała, konieczne może być dokładne badanie (CT i MRI) w celu wyjaśnienia przyczyn.
Wraz z rozwojem heterochromii (inny kolor tęczówki), prześwietleniem klatki piersiowej, tomogramem głowy i szyi, wskazano codzienny test katecholaminowy na nerwiaka niedojrzałego, złośliwego guza układu współczulnego.
Jeśli zauważono, że dziecko ma różnych uczniów, pierwszą rzeczą do zrobienia jest udanie się na wizytę u okulisty. Jeśli to konieczne, do neurologa. Jeśli dziecko nie ujawnia żadnych patologii, wszystko, co pozostaje, to obserwować go.
W innych przypadkach leczenie ukierunkowane jest na wyeliminowanie przyczyn anisokorii. Na przykład w zespole Hornera głównym celem jest sprawienie, by mięśnie oka działały. W tym celu stosuje się metodę moneurostymulacji. Jego istota - wpływ wstrząsu na dotknięte nerwy i mięśnie w celu zwiększenia ich napięcia. Przyczynia się to do przywrócenia zakwaterowania, ale zdolność ucznia do zwężenia nie jest przywracana.
Jeśli starsze dzieci łączą anizokorię z astygmatyzmem, można wskazać leczenie chirurgiczne. Jednak dość często leczenie nie jest wymagane, a gdy dziecko osiągnie pewien wiek, znika bez śladu.
Dlaczego tak ważne jest badanie dzieci u okulisty od pierwszych miesięcy życia? Wideo dla rodziców:
Czy napotkałeś podobny problem? Jak znalazłeś jej rozwiązanie? Opowiedz nam o tym! Być może twój komentarz może pomóc innym użytkownikom!
http://zorsokol.ru/problemy/raznye-zrachki-u-grudnichka.htmlPocząwszy od trzeciego tygodnia ciąży, twoje przyszłe dziecko zaczyna układać organy widzenia. Bardzo często przyszła mama, nie znając swojej pozycji, popełnia pewne błędy. W ten sposób może zaszkodzić dziecku.
Kiedy rodzi się dziecko, należy zwrócić uwagę na oczy. Aby to zrobić, należy regularnie zabierać dziecko na badanie do optyka, ograniczać oglądanie telewizji lub komputera, uprawiać gimnastykę w celu wzmocnienia wzroku, oferować dziecku takie gry, które nie obciążają aparatu wzrokowego, ale raczej go rozluźnić.
Każda matka powinna niezależnie zbadać oczy dziecka na zewnątrz, aby podejrzewać początkowe kłopoty.
Pierwszą rzeczą, którą należy zwrócić uwagę na jeden lub dwa miesiące po narodzinach dziecka, jest ustalenie, czy dziecko to widzi. Można to łatwo zrobić w następujący sposób:
Określ reakcję uczniów na światło. Kiedy dziecko odwraca głowę w stronę światła, jego źrenice zwężają się. Jeśli odwróci się od źródła światła, źrenice ponownie się poszerzają. Ten test jest zalecany w zaciemnionym pokoju, ponieważ źrenica bardzo małego noworodka.
◊ zamknięcie powiek w odpowiedzi na jasne światło (dziecko miga).
◊ zamykanie powiek w przypadku, gdy obiekt jest szybko i blisko dostar- czany do twarzy dziecka.
◊ reakcja na pojawienie się piersi matki. Ten wskaźnik wskazuje również, co widzi twoje dziecko. Zmienia się wyraz twarzy dziecka, aktywność wzrasta w momencie, gdy widzi pierś matki. Taki odruch pojawia się u dzieci z reguły do ósmego tygodnia po urodzeniu.
◊ To, że twoje dziecko ma dobry wzrok, jest faktem rozpoznania matki (reakcja na zbliżające się dziecko).
Eyes śledzenie reakcji na różne przedmioty. Aby to zrobić, weź dowolny jasny lub świetlisty przedmiot, który z pewnością przyciągnie uwagę twojego dziecka. I jeźdźcie z boku na bok. W tym przypadku dziecko powinno obserwować ruch źrenic po ruchu obiektu.
W miarę jak dziecko rośnie, jego aparat wzrokowy staje się silniejszy i rozwija się. Do trzech miesięcy należy sprawdzić następujące wskaźniki dla dziecka:
Tracking śledzenie reakcji dla dowolnego obiektu, niekoniecznie jasnego. Twoje dziecko powinno obserwować ruchomy obiekt oczami. W tym przypadku jego głowa musi być przymocowana tak, aby się nie poruszała.
◊ naprawianie spojrzenia. Od trzeciego miesiąca życia Twoje dziecko powinno być w stanie skupić wzrok na temacie, który dobrze zna (klatkę piersiową, ulubioną zabawkę, twarz matki) przez długi czas.
◊ kolor źrenicy jest normalny - czarny. Zmiana koloru (zwłaszcza w kolorze szarym) jest sygnałem do wizyty u lekarza. Dziecko może mieć wrodzoną zaćmę.
Wśród naruszeń, które matka może zidentyfikować wizualnie i podejrzewać, są następujące:
Stałe łzawienie i niedrożność kanału łzowego (dacryocystitis). Wymaga odwołania się do specjalisty, aby rozwiązać ten problem.
Int zeza. Pierwszy znak jego możliwego wystąpienia: jeśli matka prowadzi jakiś przedmiot, dziecko patrzy na niego oczami. Ale dzięki temu śledzeniu jeden uczeń pozostaje w tyle za drugim. Może to być tak zwany zez fizjologiczny. Ale nadal powinieneś skonsultować się z optykiem.
◊ wrodzona zaćma. W zasadzie tylko optometrysta jest w stanie określić jego obecność. Ale matka powinna zostać zaalarmowana przez fakt, że kolor źrenicy zmienia się z czarnego na szary (około 3 miesięcy). U starszych dzieci uczeń może już zmienić kolor, jest to uważane za normę.
Te proste obserwacje pomogą uniknąć problemów ze wzrokiem dziecka w przyszłości.
Błogosławię cię!
Co roku medycyna postępuje coraz bardziej, wymyślając nowe rodzaje badań, urządzenia medyczne, leki. Niestety, liczba chorób wzrasta z roku na rok. Nie mniej istotny jest problem w okulistyce, taki jak różna wielkość uczniów u dziecka. Spróbujmy zidentyfikować przyczynę i przyczynę takiego naruszenia.
Oko jest unikalnym organem i raczej skomplikowanym, bez którego nie wiedzielibyśmy o istnieniu niezwykle pięknych krajobrazów, tak odmiennego wyglądu ludzi, tak szerokiego spektrum kolorów.
Aby zrozumieć, jak widzimy, konieczne jest poznanie podstawowych podstaw tego, co składa się na oko.
Struktura jest bardzo podobna do mechanizmu kamery. Zamiast soczewki mamy źrenicę, soczewkę, rogówkę. Źrenica jest dziurą utworzoną przez krawędź tęczówki. Reguluje ilość napływających promieni do siatkówki. W świetle źrenicy zwęża się w ciemności rozszerza się. Siatkówka, składająca się z prętów i stożków, jest rodzajem przewodnika, który postrzega obraz i przekazuje go do mózgu.
Termin anisocoria w okulistyce jest objawem charakteryzującym się różnymi średnicami źrenic. Zwykle źrenice mają średnicę 3-5 mm, zwężając się i rozszerzając jednocześnie.
Istnieją dwa rodzaje anizokorii - fizjologiczne i wrodzone. Fizjologiczne - wtedy różnica źrenic od siebie różni się średnicą o 0,5–1 mm. W takim przypadku nie będzie żadnych innych objawów. W diagnostyce zazwyczaj nie wykrywa się patologii i jest postrzegana przez pojedynczą ludzką cechę.
Wrodzona - jeśli ta zmiana jest obserwowana u dziecka od urodzenia. Może się rozwijać w związku z naruszeniem wewnątrzmacicznego rozwoju oka i jego składników, podczas gdy ostrość widzenia będzie inna. Podobnie jak przyczyna może być niedorozwój aparatu nerwowego oka, może mu towarzyszyć zez, upośledzenie ostrości (a każde oko będzie miało inną ostrość widzenia). Ekspansja jednego ucznia może wynikać z predyspozycji genetycznych, co nie jest chorobą problematyczną.
Jeśli rodzice zauważą obecność różnych uczniów w dziecku, należy pilnie zbadać dziecko pod kątem obecności czynników, które przyczyniają się do rozwoju tego objawu. Anisokoria może manifestować zaburzenia widzenia u dziecka w postaci niejasności, dyskomfortu, podwójnego widzenia.
Jego głowa może ciągle boleć, trochę mdłości, może wystąpić zaburzenie świadomości, strach przed jasnym światłem, ból oczu. Najprawdopodobniej dziecko poinformuje o tym rodziców. Strasznym objawem będzie utrata wzroku, utrata przytomności.
Priorytetowymi czynnikami mogą być:
Przyczyną anisocorii u noworodka jest niedorozwój jakiejś struktury oka, może to być patologia tęczówki lub autonomicznego układu nerwowego. Ten objaw ma tylko kilka objawów, z powodu których można podejrzewać anisocoria u dziecka. Przyglądając się dziecku, zobaczysz w nim zwis powieki, który może być pojedynczym znakiem lub może być połączony z zezem. Również zez może być jedynym znakiem. Przestraszyć rodziców może różne kolory tęczówki lub recesji gałki ocznej.
Bez względu na wiek dziecka: 3 miesiące, 4 miesiące. lub 10 lat, skonsultuj się ze specjalistą. Okulista z kolei sprawdza reakcję źrenic na światło, a także bada oko pod kątem jakichkolwiek procesów zapalnych. Może zapytać rodziców, czy nastąpiły obrażenia głowy lub oczu dziecka. Obowiązkowe badania mają na celu sprawdzenie ostrości wzroku i zmian zachodzących w oku dwa, które optyk wykona za pomocą oftalmoskopu ze sztucznym światłem, być może dla tej procedury dziecko będzie musiało być kapane do oczu.
Dodatkowo konieczne jest zbadanie lekarza-neurologa, który za pomocą młotka i próbek sprawdzi obecność odruchów fizjologicznych i patologicznych.
Poniższe badania są pożądaną ankietą i najbardziej pouczającą:
Wizja jest najważniejszym systemem ludzkiego ciała. Zaczyna się układać w dziecku w łonie matki i nabiera kształtu przez następne kilka lat. Rodzice noworodka, starannie badając jego oczy, próbują zidentyfikować nieprawidłowości w wizji dziecka. Jaka jest norma i jakie zmiany w oczach dziecka wymagają wczesnej interwencji?
Nowo narodzone dziecko ma wrodzoną dalekowzroczność, która wynika z faktu, że rozmiar oka dziecka jest nieco spłaszczony w rozmiarze przednio-tylnym, w wyniku czego obraz jest rzutowany dalej na siatkówkę. Noworodek ma niską ostrość widzenia, wskaźnik nasilenia osiąga 0,01 dopiero pod koniec pierwszego miesiąca życia.
Znacząca reakcja dziecka na światło pojawia się od 2-5 tygodni.
W tym czasie dziecko jest w stanie podświetlić świetlistą powierzchnię i krótko na nią spojrzeć. Ale dziecko nie jest przystosowane do jasnego światła, jego wrażliwość na światło jest zmniejszona. Noworodek pod wpływem światła odruchowo zamyka oczy i odrzuca głowę do tyłu.
Normą jest to, że noworodek nie może odróżnić kolorów. Ta zdolność pojawia się tylko w wieku 2,5-3 miesięcy.
Prawie wszystkie dzieci pierwszego miesiąca życia mają zeza. To również nie jest patologia, ponieważ oczy dziecka nie nauczyły się jeszcze poruszać i reagować na otaczający świat w tym samym czasie. Jednak zez może być również spowodowany poważnymi przyczynami, które może ustalić tylko specjalista.
Pierwsza kontrola oka noworodka przeprowadzana jest przez lekarza w szpitalu. W tym okresie można zidentyfikować pewne wrodzone zmiany widzenia, na przykład zaćmę, jaskrę, opadanie powiek, oczopląs.
Następnie dziecko musi odwiedzić okulistę za miesiąc, sześć miesięcy i rok.
Lekarz bada oko dziecka, bada wielkość i symetrię jego źrenic, przygląda się reakcji ucznia na lekkie podrażnienie i ocenia stan funkcji wzrokowych, a także łez. Najpoważniejsze choroby oczu niemowlęcia, które początkowo nie mają objawów zewnętrznych, to zanik nerwu wzrokowego i retinopatia wcześniaków.
W tym przypadku wpływają na szlaki przewodzenia sygnału wzrokowego prowadzącego z oka do mózgu. Z całkowitym zanikiem wzrok jest nieobecny.
Choroba ta charakteryzuje się zahamowaniem i prawidłowym rozwojem naczyń naczyniowych siatkówki, co może powodować oderwanie i utratę wzroku. Choroby te mogą być wykryte tylko przez doświadczonego okulistę.
Rodzice od pierwszych dni życia dziecka powinni kontrolować wzrok. Po pierwsze, należy zwrócić uwagę na rozmiar okruchów gałek ocznych. Zwykle powinny być tego samego rozmiaru, nie za małe ani zwiększone.
Miesięczne dziecko, którego gałki oczne są nieco powiększone, a wybrzuszenie wymaga pilnego badania przez okulistę.
Ta funkcja może spowodować jaskrę wrodzoną, w wyniku której wizja może zostać znacznie zredukowana do absolutnej ślepoty.
Po drugie, rodzice powinni oceniać uczniów dziecka. Ich kształt jest zwykle okrągły, źrenice mają jednakową średnicę i pod działaniem światła powinny zwężać się. Jeśli dziecko ma jakiekolwiek odchylenia od normalnego stanu ucznia, jest to również powód nieplanowanych wizyt u okulisty.
Kolor obu oczu powinien być taki sam, ale stanie się ostateczny dopiero w wieku trzech miesięcy.
Rodzice powinni sprawdzić, czy dziecko jest w stanie, począwszy od dwóch miesięcy, naprawić swój wzrok na pobliskim obiekcie.
Czy trzymiesięczne dziecko aktywnie monitoruje poruszający się obiekt?
W wieku sześciu miesięcy dziecko powinno już odróżnić proste figury, a w roku zobaczyć zdjęcia.
Rodzice powinni natychmiast poinformować okulistę o pierwszych miesiącach życia dziecka, jeśli zostaną wykryte następujące objawy:
Nie należy jednak wpadać w panikę, jeśli specjalista zidentyfikuje patologię widzenia dziecka: współczesna medycyna pozwala w większości przypadków przywrócić upośledzoną funkcję oka.
http://dealinda.ru/magazine/8/178/Podobnie jak wszystkie inne narządy i układy, wzrok dziecka zaczyna się rozwijać nawet podczas ciąży wewnątrzmacicznej i trwa przez pierwsze kilka lat życia. Podobnie jak inne narządy, również wzrok funkcjonuje w silnych relacjach z innymi. Oznacza to, że naruszenia w pracy organów widzenia wiążą się z naruszeniami w pracy innych organów i systemów, i odwrotnie. Na przykład słabo widzące dziecko jest bardziej opóźnione w rozwoju i cierpi na zaburzenia fizyczne, psychiczne lub nerwowe. Dobry wzrok nie tylko pomaga dziecku poznać świat, zrozumieć go i przeanalizować, ale także przyczynia się do jego pełnego zdrowia.
Większość problemów związanych z widzeniem u dzieci jest najłatwiejsza i możliwa na najwcześniejszych etapach. Im wcześniej ujawni się patologia, tym bardziej optymistyczne i bezpieczne będzie rokowanie. Dlatego bardzo ważne jest, aby ten aspekt był widoczny - pod każdym względem. Rodzice nowo narodzonego dziecka są zobowiązani do regularnego pokazywania go okulistom i kontaktowania się z nieplanowanym specjalistą, jeśli jest ku temu jakikolwiek powód.
Nie można powiedzieć, że dziecko rodzi się ślepe, ale w rzeczywistości nie widzi prawie nic. Wynika to z niedorozwoju ośrodków mózgowych i indywidualnych struktur wizualnych, które tworzą oko, nawet nie mają takiego samego kształtu jak dorosły (gałka oczna jest nieco spłaszczona i kontynuuje intensywny wzrost, siatkówka wciąż się formuje, a żółta plamka na niej jest całkowicie nieobecna). Dzieciak nie jest w stanie widzieć wyraźnie, daleko, wolumetrycznie lub sensownie, to znaczy nadal nie wie, jak skupić spojrzenie na obiektach i ocenić obrazy wizualne. I że jeszcze go nie potrzebuje.
W porównaniu z osobą dorosłą o stu procentach wzroku noworodek widzi tysiąc razy gorzej! Ale jego wizja poprawia się i bardzo szybko poprawia, a około roku prawie osiąga postać „dorosłego”.
Wśród ludzi jest opinia, że wizja nowonarodzonego dziecka jest odwrócona, mówią, że widzi świat do góry nogami. To częściowo prawda, ale nie do końca. W rzeczywistości obraz na siatkówce jest wyświetlany do góry nogami ze względu na niedojrzałość analizatora wizualnego. Ale to wcale nie jest postrzegane jako obraz odwrócony o 90 stopni!
Nowo narodzone niemowlę rozróżnia cienie i światło, sylwetki i kontury dużych obiektów, widzą twarz matki karmiącej go, czyli znajdującej się nie dalej niż 20-30 cm od jego oczu. Oczy dziecka mogą kosić trochę, a bardzo często jest to nieszkodliwy, mijany stan. Aby ustalić, czy jest to norma, czy optometrysta może już podczas pierwszej kontroli.
Nie martw się, jeśli zobaczysz, jak oczy noworodka patrzą w różnych kierunkach, niezależnie od siebie lub jak je redukują w nosie: wkrótce ruchy obu źrenic będą skoordynowane, ale na razie jest to całkiem normalne.
W pierwszych tygodniach życia dzieci najlepiej postrzegają czarno-białe. Kolory dla nich są trudne do rozróżnienia, a zwłaszcza ich odcienie zbliżone do widma. Ale wkrótce dziecko zacznie widzieć czerwony dobrze, potem żółty, a po kilku miesiącach - zielony i dopiero potem niebieski, po czym inne kolory i odcienie.
Przez około sześć miesięcy noworodek nauczy się wizualnie oceniać odległość do przedmiotu zainteresowania, wiedząc, czy może go chwycić ręcznie. Jednocześnie ta umiejętność rozwija się pretensjonalnie: maluch lubi chwytać jasne grzechotki za pomocą uchwytu (a ze względu na ich brak - włosy matki lub kolczyki)! Bliżej roku dziecko zacznie przyciągać proste jasne wzory. Ogólnie rzecz biorąc, narządy wzrokowe i funkcje noworodka są w ciągłym dynamicznym rozwoju i poprawie, a proces ten trwa do około 5-7 lat.
Zdolność dziecka do widzenia poprawia się z tygodnia na tydzień, z miesiąca na miesiąc. Wszystkie te zmiany występują etapami i są zgodne z rozwojem innych obszarów i umiejętności.
Najbardziej aktywna wizja u noworodków rozwija się przed ukończeniem 1 roku życia:
Nowonarodzone dziecko jest zawsze bardziej zainteresowane przedmiotami, które są mu bliskie, mają jasny kolor lub wyraźny prosty wzór. Ale stopniowo uczy się rozpoznawać coraz więcej kolorów i odcieni i coraz częściej zwraca uwagę na odległe postacie. Po pół roku okruchy entuzjastycznie odczuwają przedmioty, które wpadają w pióra: rozwija się dotykowe postrzeganie rzeczywistości, zaczyna porównywać to, co postrzegał palcami, z tym, co widzi oczami. Również w kolejnych miesiącach ruchy oczu i rąk dziecka są skoordynowane.
Do roku chętnie rozważa proste wzory, a następnie zdjęcia w książkach. Zacznij go czytać krótkie fragmenty, pokazując im obrazy.
Ogólnie rzecz biorąc, rozwój funkcji widzenia idzie w parze z rozwojem funkcji mózgu. W miarę jak dorastają, noworodek nie tylko widzi lepiej i więcej, ale jest również w stanie analizować to, co widzi, aby znaleźć połączenie między obrazami wizualnymi. Aby procesy te przebiegały harmonijnie i pomyślnie, konieczne jest wspieranie rozwoju dziecka. Komunikuj się z dzieckiem częściej, pokazuj mu jasne przedmioty, poprowadź je z boku na bok, obserwując reakcję wizjera. A nawet najmniejsi ludzie lubią patrzeć na obrazy twarzy: niech będzie to przyjemny, ciepły i dobroduszny wyraz.
Po dwóch miesiącach można zdobyć wisiorki i telefony komórkowe, umieszczając je w łóżeczku na wyciągnięcie ręki i na wózku inwalidzkim - nie bliżej niż 25-30 cm od okruchów oczu. Wybierz zabawki czerwone i żółte, po bokach lub zielone i niebieskie mogą działać jako dodatkowe. Aby pierwsze zabawki przyciągnęły uwagę dziecka, lepiej jest, aby były nasycone kolorem i jednolite w kolorze. Kiedy noworodek zaczyna próbować chwycić przedmioty za pomocą długopisów, mocno zachęcaj go do tego, stymuluj, przejmuj inicjatywę.
Pierwsze zabawki powinny być małe - do 5-6 centymetrów. Ale nie zapominaj, że noworodek zawsze preferuje żywą osobę, a nie najdroższą zabawkę: komunikacja z dzieckiem jest najlepszym sposobem na jego rozwój!
Opisane etapy rozwoju widzenia u noworodków w miesiącach są bardzo warunkowe: czasami dzieci zazwyczaj zdobywają pewne umiejętności nieco wcześniej lub później niż wskazane wytyczne. Obiektywnie ocenić rozwój widzenia u noworodka i określić prawdopodobne nieprawidłowości u okulisty dziecięcego, który w pierwszym roku życia dziecka musi być odwiedzany kilka razy.
Często pierwsze badanie oka niemowlęcia jest przeprowadzane z powrotem w szpitalu natychmiast po urodzeniu dziecka. Następnie dziecko musi być pokazane okulistce w wieku 1 miesiąca, 3 miesięcy, 6 miesięcy i 12 miesięcy. Jeśli dziecko urodziło się przedwcześnie, z niską masą ciała, lub jeśli rodzice i najbliżsi krewni niemowlęcia cierpią na choroby oczu, noworodka należy wcześniej pokazać optyka i, jeśli to konieczne, odwiedzić lekarza częściej niż jest to zwykle zalecane.
Należy skontaktować się z dziecięcym okulistą w sposób nieplanowany, jeśli rodzice mają wątpliwości co do czegoś, jak również w następujących przypadkach:
Zadbaj o oczy i wzrok swoich dzieci od pierwszych dni i miesięcy ich życia. Regularnie myj i higieniczne procedury, codziennie, wychodź na zewnątrz. Podobnie jak eksperci, zdecydowanie zaleca się, aby dziecko pierwszego roku życia nie obserwowało ekranu działającego telewizora lub komputera: oprócz nadmiernego obciążenia oczu i układu nerwowego, takie poglądy same w sobie nie mają nic wspólnego.
Specjalnie dla - Larisa Nezabudkina
Organy wzrokowe dzieci zaczynają się rozwijać nawet przed urodzeniem w brzuchu przyszłej matki. Podobnie jak inne organy, oczy również dobrze funkcjonują z resztą systemów. Sugeruje to, że jeśli jedna struktura zawiedzie, naruszy pracę innych.
Pozbądź się wielu problemów związanych z wizją, być może nawet we wczesnym okresie rozwoju. Im szybciej wykryta zostanie anomalia, tym korzystniejszy będzie wynik. Dlatego konieczne jest pokazanie dziecka lekarzowi nie tylko zgodnie z planem, ale także w przypadku podejrzeń.
Uważa się, że wizja noworodka nie pojawia się natychmiast. Nie, to nie znaczy, że dziecko rodzi się całkowicie ślepe, po prostu widzi wszystkie obiekty bardzo rozmyte. Wynika to z faktu, że niektóre części mózgu nie są w pełni rozwinięte. Oczy noworodka nie mają takiej formy jak u dorosłych: gałka oczna jest bardzo spłaszczona, ale w miarę jej wzrostu tworzy się siatkówka. Dzieci poniżej pierwszego roku życia lub dwóch miesięcy nie są jeszcze w stanie wyraźnie patrzeć na przedmioty, ponieważ po prostu nie wiedzą, jak skupić oczy i spojrzeć na obrazy.
Jeśli porównamy piękną wizję osoby dorosłej z wizją noworodka, niemowlę widzi go setki razy gorzej. Ale jego funkcja wizualna szybko się rozwija, a do dwunastego roku życia osiąga najlepsze wyniki.
Istnieje opinia, że oczy noworodka widzą wszystko do góry nogami, to znaczy do stóp. Z jednej strony to stwierdzenie jest prawdziwe, ale nie do końca. Rzeczywiście, obraz widziany przez dziecko jest wyświetlany na siatkówce w stanie odwróconym. Wszystko to wynika z niedojrzałości aparatu wzrokowego.
Dzieciak potrafi rozróżnić cienie i światło, a także sylwetki i kontury dużych obiektów. Dziecko doskonale odróżnia twarz matki i tylko to, które znajduje się w odległości nie większej niż trzydzieści centymetrów. Oczy noworodka po urodzeniu przez półtora miesiąca mogą kosić trochę.
Takie zjawisko jest uważane za powszechne i nie stanowi żadnego zagrożenia. Podczas pierwszego badania dziecka okulista określi, czy wszystko jest normalne lub czy występują jakiekolwiek nieprawidłowości.
Uważa się, że w pierwszym miesiącu życia dzieci doskonale postrzegają zdjęcia czarno-białych kwiatów. Określenie koloru dla nich jest trudnym zadaniem, szczególnie dla tych odcieni, które są blisko widm. Ale zajmie to trochę czasu i dziecko będzie w stanie odróżnić kolory czerwony, żółty, zielony i niebieski.
Po sześciu miesiącach dziecko będzie w stanie oszacować odległość między sobą a obiektem, a także zacznie łapać jego ręce. Jednocześnie chwytny odruch rozwija się także dzięki funkcji wizualnej. Bliżej dwunastu miesięcy niemowlęcia pociągają wyraźne wzory. Rozwój narządów i funkcji wzrokowych kończy się około pięciu do siedmiu lat.
Uważa się, że aktywność słuchowa jest rozwinięta znacznie lepiej niż wzrokowa. Już w okresie prenatalnym dziecko próbuje odróżnić dźwięki, dzięki czemu trenuje słuch. A po urodzeniu obszar słuchowy jest wypełniony powietrzem. W pierwszych dniach słuch dziecka jest nadal ograniczony, ale zanim szpital zostanie wypisany ze szpitala, dzieci słyszą tak dobrze, jak ich rodzice. Ale mogą nie reagować na dźwięki, ponieważ wciąż są im nieznane.
Jedyną reakcją obserwowaną u noworodków jest wpływ głośnych dźwięków. Słysząc głośne pukanie lub dzwonienie, dziecko drży gwałtownie, machając rękami. Jeśli dźwięk jest spokojny i cichy, przeciwnie, uspokaja dziecko.
Stopniowo, z wiekiem, dziecko doskonale reaguje na dźwięki grzechotek, obracając głowę i próbując ją chwycić. Słuch i wzrok są ze sobą powiązane.
Po raz pierwszy oczy noworodka są badane natychmiast po porodzie. Po zaplanowaniu tej zaplanowanej inspekcji, która odbywa się w ciągu jednego, trzech, sześciu i dwunastu miesięcy. Kiedy dziecko rodzi się przedwcześnie, ma niedowagę lub są krewni z chorobami oczu, zaleca się pokazanie dziecka jak najwcześniej, aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji.
Należy skontaktować się z okulistą, jeśli dziecko ma jakiekolwiek nieprawidłowości w postaci:
Co tydzień dziecko poprawia funkcje wizualne. Dzięki szybkiemu rozwojowi wzroku powstają inne niezbędne umiejętności.
Najbardziej aktywnym okresem rozwoju wizji jest wiek do dwunastu miesięcy:
W wieku dwunastu lat dzieci z wielką przyjemnością patrzą na proste wzory i obrazy w książkach. Jeśli dziecku zostanie pokazane zdjęcie i powiedziano mu, kto jest na nim przedstawiony, szybko wszystko zapamięta.
Bardzo ważne jest, aby zwracać uwagę na codzienną pielęgnację oczu. Zaleca się wykonywanie procedur higienicznych dwa razy dziennie - rano i przed snem. Do wykonania manipulacji potrzebne są płatki bawełniane, gotowana woda i serwetka z gazy lub czysta chusteczka.
Wszystkie ruchy muszą być schludne i ostrożne. W trosce o noworodka nie można naciskać na jego oczy. Warto dbać o wzrok i słuch dziecka od urodzenia, i zaleca się przekazywanie wszystkich zaplanowanych wizyt na czas, aby uniknąć dalszych komplikacji.
Wizja jest najważniejszym systemem ludzkiego ciała. Zaczyna się układać w dziecku w łonie matki i nabiera kształtu przez następne kilka lat. Rodzice noworodka, starannie badając jego oczy, próbują zidentyfikować nieprawidłowości w wizji dziecka. Jaka jest norma i jakie zmiany w oczach dziecka wymagają wczesnej interwencji?
Nowo narodzone dziecko ma wrodzoną dalekowzroczność, która wynika z faktu, że rozmiar oka dziecka jest nieco spłaszczony w rozmiarze przednio-tylnym, w wyniku czego obraz jest rzutowany dalej na siatkówkę. Noworodek ma niską ostrość widzenia, wskaźnik nasilenia osiąga 0,01 dopiero pod koniec pierwszego miesiąca życia.
Znacząca reakcja dziecka na światło pojawia się od 2-5 tygodni.
W tym czasie dziecko jest w stanie podświetlić świetlistą powierzchnię i krótko na nią spojrzeć. Ale dziecko nie jest przystosowane do jasnego światła, jego wrażliwość na światło jest zmniejszona. Noworodek pod wpływem światła odruchowo zamyka oczy i odrzuca głowę do tyłu.
Normą jest to, że noworodek nie może odróżnić kolorów. Ta zdolność pojawia się tylko w wieku 2,5-3 miesięcy.
Prawie wszystkie dzieci pierwszego miesiąca życia mają zeza. To również nie jest patologia, ponieważ oczy dziecka nie nauczyły się jeszcze poruszać i reagować na otaczający świat w tym samym czasie. Jednak zez może być również spowodowany poważnymi przyczynami, które może ustalić tylko specjalista.
Pierwsza kontrola oka noworodka przeprowadzana jest przez lekarza w szpitalu. W tym okresie można zidentyfikować pewne wrodzone zmiany widzenia, na przykład zaćmę, jaskrę, opadanie powiek, oczopląs.
Lekarz bada oko dziecka, bada wielkość i symetrię jego źrenic, przygląda się reakcji ucznia na lekkie podrażnienie i ocenia stan funkcji wzrokowych, a także łez. Najpoważniejsze choroby oczu niemowlęcia, które początkowo nie mają objawów zewnętrznych, to zanik nerwu wzrokowego i retinopatia wcześniaków.
W tym przypadku wpływają na szlaki przewodzenia sygnału wzrokowego prowadzącego z oka do mózgu. Z całkowitym zanikiem wzrok jest nieobecny.
Choroba ta charakteryzuje się zahamowaniem i prawidłowym rozwojem naczyń naczyniowych siatkówki, co może powodować oderwanie i utratę wzroku. Choroby te mogą być wykryte tylko przez doświadczonego okulistę.
Rodzice od pierwszych dni życia dziecka powinni kontrolować wzrok. Po pierwsze, należy zwrócić uwagę na rozmiar okruchów gałek ocznych. Zwykle powinny być tego samego rozmiaru, nie za małe ani zwiększone.
Miesięczne dziecko, którego gałki oczne są nieco powiększone, a wybrzuszenie wymaga pilnego badania przez okulistę.
Ta funkcja może spowodować jaskrę wrodzoną, w wyniku której wizja może zostać znacznie zredukowana do absolutnej ślepoty.
Po drugie, rodzice powinni oceniać uczniów dziecka. Ich kształt jest zwykle okrągły, źrenice mają jednakową średnicę i pod działaniem światła powinny zwężać się. Jeśli dziecko ma jakiekolwiek odchylenia od normalnego stanu ucznia, jest to również powód nieplanowanych wizyt u okulisty.
Kolor obu oczu powinien być taki sam, ale stanie się ostateczny dopiero w wieku trzech miesięcy.
Rodzice powinni sprawdzić, czy dziecko jest w stanie, począwszy od dwóch miesięcy, naprawić swój wzrok na pobliskim obiekcie.
Czy trzymiesięczne dziecko aktywnie monitoruje poruszający się obiekt?
W wieku sześciu miesięcy dziecko powinno już odróżnić proste figury, a w roku zobaczyć zdjęcia.
Rodzice powinni natychmiast poinformować okulistę o pierwszych miesiącach życia dziecka, jeśli zostaną wykryte następujące objawy:
Nie należy jednak wpadać w panikę, jeśli specjalista zidentyfikuje patologię widzenia dziecka: współczesna medycyna pozwala w większości przypadków przywrócić upośledzoną funkcję oka.
Dla małżonków przygotowujących się do rodziców bardzo ważne jest poznanie pewnych cech opieki nad wcześniakami, które pozwolą uniknąć niebezpieczeństwa ich choroby, pod warunkiem właściwej opieki.
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na oczy wcześniaka, ponieważ z powodu wczesnego porodu i nie w pełni ukształtowanej błony oka, takie dziecko jest narażone na niebezpieczną chorobę - retinopatię u wcześniaków.
Dlatego bardzo ważne jest zbadanie oczu noworodka w pierwszych dniach po urodzeniu. W pełnoletnim i zdrowym dziecku źrenice są okrągłe, rogówka jest przezroczysta, oczy czyste, a źrenica około 3 mm, spojówka jest różowawa i gładka.
Sytuacja z wcześniakami jest zupełnie inna. Ich źrenica jest pokryta błoną źrenicową lub tak zwaną „żyłą”. W pierwszych godzinach i dniach życia gruczoły łzowe dziecka są nadal wystarczająco rozwinięte i będą tworzyć się dopiero po trzech tygodniach. Z tego powodu twoje dziecko będzie płakać bez łez przez cały ten czas.
Powinieneś wiedzieć, że noworodek może mieć oznaki zapalenia gałek ocznych lub powiek. Z reguły objawia się jako reakcja na azotan srebra - krople do oczu, którymi zakopujesz oczy dziecka, aby zapobiec pęcherzycy, która jest spowodowana przez gonococcus. Zapalenie spojówek może być również spowodowane infekcją.
Zaczerwienienie błony śluzowej oka lub spojówki;
Łzy ciągle płyną;
Występuje wyciek ropy;
Na krawędziach powiek pojawia się skorupa lub film.
Jeśli wystąpią takie objawy, nie należy ryzykować samoleczenia, ale zwrócić się o natychmiastową pomoc lekarską, ponieważ nieutwardzona lub zaniedbana postać zapalenia spojówek może spowodować utratę ostrości widzenia u dziecka. Dozwolone przed przyjazdem lekarza wycierającego oko wacikiem ze słabym roztworem nadmanganianu potasu.
Różnice w wielkości źrenic prawego lub lewego oka;
Przesunięcie względem środka tęczówki;
Całkowity brak tęczówki (ciągła źrenica);
Różnice w kolorze tęczówki w obu oczach,
Tak zwana tęczówka dwukolorowa.
Gdy pojawi się jeden lub więcej z powyższych objawów, należy natychmiast skontaktować się z okulistą.
U normalnych i zdrowych dzieci źrenica jest zawsze czarna, ale czasami na źrenicy noworodka widać białawe lub żółtawe paski, które mogą całkowicie przykryć źrenicę. Powinieneś wiedzieć, że takie małe zmętnienia soczewki są spowodowane jej rozwojem i nie są nienormalne. Takie objawy z reguły często występują u wcześniaków i znikają z wiekiem bez żadnych negatywnych konsekwencji.
Zdarza się jednak, że biały kolor źrenicy jest konsekwencją rozwoju zaćmy - zmętnienia soczewki, a następnie nie można uniknąć interwencji chirurgicznej. Ponadto jest to niezwykle konieczne, ponieważ takie zaburzenia widzenia mogą niekorzystnie wpływać na przyszły rozwój umysłowy dziecka i powodować utratę wzroku.
Zaćma może być spowodowana obecnością innych chorób, takich jak galaktozemia lub fenyloketonuria. W każdym przypadku, gdy pojawiają się objawy zaćmy (zwłaszcza plamy w głębi źrenicy), nie należy zaniedbywać wizyty u lekarza i przeprowadzenia niezbędnych badań lekarskich.
Istnieją przypadki wad rozwojowych noworodków w rozwoju oczu (jaskra), które mają następujące objawy:
Zakłócenie wymiany płynu ocznego;
Zwiększone ciśnienie w oku;
Wzrost gałki ocznej;
Nabycie niebieskawego koloru przez twardówkę;
Fotofobia dziecka, upuszczanie wizjerów;
Jaskra jest wystarczająco poważną chorobą i jeśli nie zostanie leczona w odpowiednim czasie, powoduje całkowitą utratę wzroku.
W praktyce medycznej pominięto powiekę u dziecka lub tzw. Ptozę. Przyczyny mogą być różne, dlatego należy natychmiast skontaktować się z neurologiem. Czasami zdarzają się przypadki u dzieci, gdy powieki (lagophthalmos) nie zamykają się całkowicie, przyczyną może być dystrofia rogówki. Epikant to pokrywa wewnętrznego kącika oka z fałdem skóry, co jest oznaką normy dla dzieci rasy mongoloidalnej, ale dla Europejczyków oznacza to naruszenie rozwoju płodu. Z reguły niewielki epikant znika z wiekiem.
Wydawca: Margarita Ignatova
Wszyscy szczęśliwi rodzice uważnie badają dziecko, a jego oczy są oczywiście przedmiotem szczególnej uwagi. Wiele osób uważa, że noworodki niczego nie widzą ani nie słyszą, ale jest to głębokie złudzenie. Matka i ojciec powinni zwracać szczególną uwagę na to, jak dobrze dziecko je widzi i zwracać uwagę na to, czy ma jakieś problemy. Aby uporządkować tak ważną kwestię jak wizja noworodków, należy wziąć pod uwagę etapy jej rozwoju i wszystko, co może stać się przedmiotem troski matki i ojca.
Rodzice powinni zwracać szczególną uwagę na wizję noworodków w ciągu pierwszych kilku miesięcy po urodzeniu, ponieważ to właśnie w tym okresie rozwija się najszybciej, aw tym czasie mogą wystąpić najczęstsze problemy i niepożądane zmiany.
Prawdopodobnie wszyscy nowi rodzice i rodziny, które dopiero planują począć dziecko, zastanawiam się, jakiego rodzaju wizja u noworodków. Wiele osób błędnie zakłada, że dzieci poniżej 1 miesiąca niczego nie słyszą ani nie widzą. Jest to jednak mylące. Naturalnie, dziecko poniżej 1 roku widzi absolutnie nie to samo, co dorosły, a jego wizja ma pewne cechy szczególne. Należy je rozważyć.
Trzeba powiedzieć, że wizja dziecka od momentu poczęcia do wieku 7 lat jest tylko rozwijana i ulepszana. Noworodek nie może widzieć i postrzegać świata jako dorosły. Ostrość wzroku noworodka jest tak mała, że można odróżnić tylko światło od cienia, więc nie ma mowy o postrzeganiu obrazów wizualnych. Każdego dnia i miesiąca rozwija się wizja dziecka, a do 1 roku życia widzi i widzi około jednej trzeciej tego, co widzą jego rodzice.
Wizja u noworodków musi być regularnie sprawdzana w celu zidentyfikowania różnych zmian w czasie. Pierwsza kontrola odbywa się w szpitalu położniczym, po czym konieczne jest pokazanie dziecka lekarzowi miesiąc, sześć miesięcy i rok po jego urodzeniu. Eksperci będą musieli zbadać dno oka, zbadać rozmiar, a także symetrię źrenic dziecka. Lekarz zbada również reakcję ucznia na stymulację światłem, oceni stan funkcji widzenia. Sprawdzanie wzroku noworodków jest po prostu konieczne, aby zidentyfikować istniejące problemy i naprawić je na czas.
Wzrok u noworodków w 1 miesiącu wcale nie jest taki sam jak u dorosłych. Wielu wierzy, że dziecko rodzi się ślepe i nic nie widzi. Tak nie jest. Tak, nowo narodzone dziecko nie rozróżnia konturów małych przedmiotów, ale jest już w stanie reagować na światło. Noworodek widzi świat w czerni i bieli w pierwszym miesiącu po urodzeniu, ponieważ jego oczy nie są jeszcze w stanie dostrzec jasnych kolorów. Należy powiedzieć, że dziecko dostrzega zarysy dużych przedmiotów i ludzi. Noworodek widzi także twarz swojej matki, która znajduje się nie dalej niż 20-30 cm od jego twarzy.
Należy powiedzieć, że w takim wieku niemowlęta często kośą oczami, ale częściej nie jest to wcale niebezpieczne zjawisko. Jeśli matka zauważyła to u swojego dziecka, najlepiej udać się na wizytę do specjalisty, który ustali, czy ten stan jest normą czy odstępstwem.
Wizja nowo narodzonego dziecka układa się w taki sposób, że postrzegają wszystkie obiekty w czerni i bieli. Jasne i kontrastowe kolory są dla nich trudne do zauważenia, podobnie jak różne odcienie bliskie widmowi.
Wszystkie szczęśliwe matki powinny zwracać uwagę na rozwój widzenia u noworodków, aby dziecko nie miało problemów z postrzeganiem otaczającego go świata. Aby uniknąć różnych niepożądanych zmian w wizji noworodka, każda matka powinna wiedzieć, na co zwrócić szczególną uwagę.
Po pierwsze, szczęśliwi rodzice muszą stale zwracać uwagę na wielkość gałek ocznych dziecka. Zwykle oczy noworodka powinny być tej samej wielkości, a zbyt powiększone lub zmniejszone organy widzenia są powodem do niepokoju. Jeśli gałki oczne dziecka w wieku 1 miesiąca są powiększone lub wypukłe, rodzice pilnie muszą pokazać dziecku specjalistę, który zidentyfikuje problem i naprawi go na czas. Wrodzona jaskra może powodować to zjawisko. Jeśli rodzice nie pokażą swojego dziecka lekarzowi na czas, zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe może prowadzić do ślepoty.
Drugą rzeczą, na którą rodzice powinni zwrócić uwagę, są uczniowie. Podobnie jak gałki oczne powinny mieć jednakową średnicę. Zwróć także uwagę na reakcję na światło. Zazwyczaj uczniowie dziecka powinni ograniczać swoje działania. Jeśli rodzice wątpią, czy oczy dziecka zareagują na ten czynnik drażniący, powinni jak najszybciej pokazać dziecku specjalistę.
Jeśli dziecko ma dwa miesiące, potrzebny jest kolejny mały test. Wizja u noworodków jest zorganizowana w taki sposób, że po 2 miesiącach od daty urodzenia powinni już być w stanie spojrzeć na każdy obiekt, który jest wystarczająco blisko. Śledź również reakcję swojego dziecka na aktywnie poruszające się obiekty w trzecim miesiącu jego życia.
Aby zapobiec negatywnym zmianom i zidentyfikować patologię w czasie, musisz wiedzieć, jak rozwija się wzrok u noworodków. Aby to zrobić, każda mama powinna zapoznać się z etapami jej rozwoju.
Rozwój widzenia u noworodków jest ważnym procesem, którego rodzice muszą przestrzegać od pierwszych dni po urodzeniu dziecka. W pierwszym miesiącu życia dziecko nie jest jeszcze w stanie używać dwojga oczu jednocześnie. Pod tym względem jego uczniowie mogą wędrować w różnych kierunkach, a czasem nawet zbiegać się w nos. Już po 1 lub 2 miesiącach dziecko nauczy się skupiać wzrok na jednym przedmiocie i podążać za nim.
W wieku dwóch miesięcy dziecko nauczy się odróżniać kolory, ale najłatwiej będzie mu dostrzec czarno-białe kombinacje. Z czasem dziecko nauczy się rozpoznawać jasne kolory, więc rodzice powinni pokazywać mu różne zdjęcia, zdjęcia, aby dziecko nauczyło się postrzegać nie tylko czarno-białe i kontrastujące kolory.
Szczególna uwaga dorosłych wymaga wizji noworodka. Każdy rodzic powinien znać etapy rozwoju, aby kontrolować i zapobiegać pojawianiu się negatywnych zmian. W wieku 4 miesięcy dziecko zaczyna rozumieć, w jakiej odległości znajduje się od niego dany obiekt. Po tym może łatwo złapać to, co jest przed nim. Rodzice powinni pomóc dziecku rozwijać tę umiejętność i oferować mu różne zabawki i grzechotki.
W wieku pięciu miesięcy dziecko uczy się lepiej rozróżniać i postrzegać ruchome obiekty. Dziecko potrafi również odróżnić podobne odcienie, których wcześniej nie mógł zrobić. Co więcej, dziecko uczy się rozpoznawać przedmioty, które są przed nim, nawet jeśli widzi tylko ich część.
W wieku ośmiu miesięcy postrzeganie przedmiotów i świata wokół dziecka staje się coraz bardziej takie samo jak u dorosłych. Potrafi dostrzec i odróżnić od siebie obiekty, które są w dużej odległości od niego. Jednak mimo to dziecko nadal lubi uważać ludzi i przedmioty, które są mu bliskie.
Każda matka powinna zwracać szczególną uwagę na wizję noworodka. Etapy jego rozwoju pomogą zrozumieć, czy rozwija się on prawidłowo i na co należy zwrócić szczególną uwagę, aby uniknąć niepożądanych i negatywnych zmian.
Aby mieć pewność, że wzrok dziecka dobrze się rozwija, konieczne jest skierowanie dziecka do specjalisty. Rodzice mogą również brać udział w weryfikacji tej ważnej funkcji. Aby to zrobić, konieczne jest poznanie wszystkich etapów rozwoju wzroku i upewnienie się, że dziecko nie ma żadnych nieprawidłowości.
Kiedy dziecko ma miesiąc, musisz dowiedzieć się, czy jego źrenice reagują na światło. Jeśli są one zawężone, nie ma powodu do obaw, jednak jeśli rodzice nie widzieli reakcji, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.
W wieku dwóch miesięcy dziecko powinno już być w stanie spojrzeć na przedmioty znajdujące się blisko niego. W związku z tym rodzice powinni dowiedzieć się, czy ich dziecko postrzega twarze. Jeśli matka i ojciec zauważą, że dziecko w ogóle nie reaguje na przedmioty, nie skupia na nich oczu i patrzy w innym kierunku, konieczne jest sprawdzenie wzroku dziecka u specjalisty.
We wszystkich kolejnych miesiącach dziecko powinno już być w stanie śledzić ruchome obiekty i rozpoznawać twarze. Możesz to sprawdzić za pomocą zabawek i grzechotek. Jeśli wzrok dziecka rozwija się normalnie, śledzi wszystkie obiekty, które są blisko niego, a nawet może je złapać.
Rodzice powinni pomóc dziecku rozwijać wizję. Matka i ojciec muszą bawić się z dzieckiem, pokazywać mu różne zdjęcia i zdjęcia, dawać zabawki i grzechotki. Dzięki tym prostym metodom dziecko nauczy się odróżniać przedmioty, dostrzegać jasne i kontrastujące kolory, brać rzeczy interesujące.
Słuch i wzrok noworodka rozwijają się inaczej. Jakie są funkcje? Słuch noworodka jest znacznie lepiej rozwinięty niż wzrok. Wynika to z faktu, że nawet w łonie dziecko słyszało różne dźwięki i było już do nich przyzwyczajone. Wielu rodziców obawia się, że ich dziecko nie reaguje na głośne dźwięki i sugeruje, że dziecko niczego nie słyszy. Jednak tak nie jest. Ucho noworodka jest już przystosowane do różnych hałasów i odpowiednio wyszkolone, aby odróżniać dźwięki dalekie i bliskie.
Co zaskakujące, dzieci mają jedną cechę - nie postrzegać hałasu, który ich irytuje. Bardzo często dziecko może się bawić i nie reagować na to, że jego imieniem jest matka lub ojciec. Nie martw się w tej sytuacji. Spróbuj zadzwonić do dziecka po tym, jak odwróci się od jego zawodu. Jeśli w tym przypadku dziecko nie zareaguje, warto skontaktować się ze specjalistą.
Rozwój widzenia noworodków jest jednym z najważniejszych procesów, na które rodzice dziecka powinni zwrócić szczególną uwagę. Nie można zaniedbywać kampanii lekarzom i autotestów widzenia, ponieważ inicjatywa może prowadzić do katastrofalnych konsekwencji i rozwoju dziecka z różnymi chorobami. Rodzice powinni regularnie monitorować, czy dziecko ma jakieś nieprawidłowości, pokazywać mu zdjęcia i zdjęcia, dawać zabawki i grzechotki, aby jego wzrok rozwijał się normalnie.
http://mexamoll.ru/what----------upup------baby-evaluation-of-visual-function-- the-newborn/