Vision to najbardziej informacyjny i jednocześnie najbardziej delikatny zewnętrzny analizator. To przez oczy osoby otrzymuje większość informacji o świecie. Ośrodki wzrokowe są połączone i mają silny wpływ na prawie wszystkie istotne struktury mózgu (widzenie uczestniczy w czynnościach trawiennych, ruchowych, przedsionkowych, seksualnych i innych rodzajach organizmu). Szczególnie ważny w kształtowaniu i rozwoju wzroku jest pierwszy rok życia, kiedy oczy i organizm dziecka jako całość są łatwo podatne na różne szkodliwe skutki zarówno czynników wewnętrznych, jak i zewnętrznych.
Jeśli w tym wieku narząd wzrokowy został uszkodzony, wówczas dziecko nie koordynuje ruchów, dziecko czuje strach przed otaczającym światem, co często prowadzi do znacznego opóźnienia w rozwoju dziecka, ponieważ reszta zmysłów nie jest w stanie w pełni zrekompensować braku informacji.
W pierwszym roku wizja dziecka rozwija się bardzo intensywnie. Niemal całkowita ślepota noworodka (niekierunkowa percepcja światła) w ciągu kilku miesięcy rozwija się w zdolność do analizowania obiektów i ich ruchu, oceny i porównywania obiektów według ich różnych, w tym koloru, cech. Dlatego szczególnie ważne jest, aby rodzice zrozumieli podstawowe zasady rozwoju wzroku u dzieci w pierwszym roku życia i wiedzieli o wczesnych objawach patologii oka.
W rozwoju narządu wzroku występuje kilka okresów. Najważniejszą z nich jest zakładka i formacja wewnątrzmaciczna. Na tym etapie wpływ szkodliwych czynników może prowadzić do katastrofalnych konsekwencji (nieprawidłowości rozwojowe - hipoplazja nerwu wzrokowego, zaćma wrodzona, jaskra, zapalenie błon oka itp.). Następny okres to od narodzin do 1 roku. W tym czasie aktywnie rozwijają się obszary kory wzrokowej mózgu, otrzymując informacje o świecie. Równoczesny ruch oczu jest trenowany, tworzy się wizualna kontrola ruchu rąk, wypełnia się „biblioteka” obrazów wizualnych. Jeśli na tym etapie dochodzi do ograniczenia światła wpadającego do siatkówki (upośledzona przezroczystość optyczna oka), zaburzenia ostrości obiektu (obecność krótkowzroczności lub dalekowzroczności) lub pogorszenia percepcji obrazów wizualnych (uszkodzenie nerwów wzrokowych, ośrodków wzrokowych mózgu) początkowy etap rozwoju, a nie normalny poziom.
Natychmiast po urodzeniu dziecko jest w stanie dostrzec jedynie obecność lub brak źródła światła. W pierwszych miesiącach życia przed dzieckiem, jak z mgły, pojawiają się różne przedmioty otaczającego świata. Początkowo dziecko rejestruje tylko duże przedmioty (pierwszy miesiąc), a następnie próbuje prześledzić ich ruch w przestrzeni - bada przechodzących rodziców, ogląda ruchome zabawki (3-4 miesiące). W tym wieku nie powinieneś wieszać zabawek tuż przed oczami - umieść je na bokach dziecka lub na stopach. W wieku 6 miesięcy ostrość widzenia dziecka pozwala mu obserwować małe przedmioty, wizualnie rozpoznawać „swoje”, łapać i rzucać zabawkami, poznając trójwymiarowość przestrzeni. Umieść grzechotki i „szeleszczą” w obszarze ruchu rąk dziecka, aby ułatwić ich chwytanie.
Jednoroczne dziecko już zbiera „małe śmieci” na podłodze, aktywnie przesuwając się w kierunku jasnej zabawki. Użyj odległych obiektów, aby przyciągnąć uwagę. Otrzymując potężne bodźce wzrokowe, dziecko zaczyna dążyć do obiektów, które go interesują, podejmuje próby wstania i stawia pierwsze kroki. Dopiero w wieku 6-7 lat wizja dziecka osiąga poziom osoby dorosłej (zgodnie ze specjalnymi tabelami nazywa 10 linię).
Już w szpitalu położniczym badanie wzrokowe noworodka może ujawnić oznaki niektórych wrodzonych chorób oczu. Zaćma jest zmętnieniem soczewki, co objawia się szarawym blaskiem zamiast czarnej źrenicy. Leczenie najczęściej - chirurgiczne - usunięcie mętnej soczewki. Długie występowanie zakłóceń w przechodzeniu światła do oka doprowadzi do znacznego opóźnienia w rozwoju widzenia (zaciemnienie ambiopii). Po takiej operacji dziecko nosi specjalne okulary lub soczewkę kontaktową, która zastępuje soczewkę. Ostatnio rozprzestrzeniła się metoda wczesnej implantacji sztucznej soczewki. Niektóre rodzaje przezroczystych zaćm nie działają we wczesnym dzieciństwie. W takich przypadkach należy przeprowadzać okresowe kursy leczenia stymulującego (ekspozycja na oko światłem i promieniowaniem laserowym, pole elektryczne i magnetyczne, zajęcia w specjalnych programach komputerowych) i przeprowadzać opóźnioną operację w bardziej dorosłym wieku.
Zewnętrzne objawy podobne do zaćmy można wykryć za pomocą groźniejszej choroby, glejaka siatkówki (guza siatkówki). Na wczesnym etapie można zaatakować guz za pomocą specjalnych aplikatorów promieniowania - płytek z nałożoną na nie substancją radioaktywną. Są one przyszywane bezpośrednio do twardówki w miejscu projekcji guza, którego cień jest określany podczas operacji, świecąc przez twardówkę za pomocą diafanoskopu (urządzenie podobne do latarki). Materiał radioaktywny aplikatora niszczy guz przez twardówkę. W późniejszych etapach, gdy istnieje niebezpieczeństwo rozprzestrzenienia się guza poza granice oka, istnieje tylko jeden sposób - usunięcie zaatakowanego oka.
Wrodzona jaskra jest chorobą oczu, która charakteryzuje się wzrostem ciśnienia wewnątrzgałkowego z powodu wrodzonych zaburzeń systemu edukacji i wypływu płynu wewnątrzgałkowego. W rezultacie oko dziecka jest rozciągnięte i powiększone, przesuwając się do przodu (aż do ograniczenia całkowitego zamknięcia powiek). Również w przypadku jaskry może wystąpić zmętnienie rogówki. Ponieważ choroba ta jest związana ze zmianami strukturalnymi w niektórych częściach oka, leczenie jest głównie chirurgiczne. Celem operacji jest zapewnienie normalnego wypływu płynu wewnątrzgałkowego z jamy oka. Jeśli czas operacji nie ma wpływu na rogówkę i nerw wzrokowy, możliwe jest zachowanie i rozwinięcie pełnej wizji.
Choroby zapalne (zapalenie spojówek - zapalenie błony zewnętrznej oka, pokrywające tylną powierzchnię powiek i przednią powierzchnię gałki ocznej do rogówki, zapalenie pęcherza moczowego - zapalenie worka łzowego, zapalenie błony naczyniowej oka - zapalenie naczyniówki oka itp.). Głównymi objawami tej grupy chorób oczu są zaczerwienienie oka, łzawienie, obrzęk powiek i spojówka oraz obfite wydzielanie z oczu. Środki i metody leczenia w takich przypadkach powinny być ustalane wyłącznie przez okulistę, ponieważ niewłaściwe leczenie może spowodować pogorszenie stanu zapalnego i komplikację procesu. Nieuzasadnione przepisywanie antybiotyków rzadko prowadzi do alergii błony śluzowej oka, a ich przedłużone stosowanie zaburza aktywność życiową normalnej flory bakteryjnej.
U dzieci w pierwszych miesiącach życia może pojawić się śluz z oczu, podobny do ropy. Istnieje blokada systemu łez. Często, aby poradzić sobie z banalnym „ropieniem oczu”, wystarczą zwykłe procedury higieniczne w postaci mycia i masowania obszaru kanalików łzowych. Najpierw za pomocą wacika zwilżonego przegotowaną wodą usuń błony śluzowe i skorupy z powierzchni oka. Następnie, za pomocą małego palca, przytrzymaj kilka ruchów masażu wewnętrznego kącika oka w kierunku nosa. Następnie wlej kałużę przegotowanej wody do wewnętrznego kącika oka (dziecko powinno leżeć na plecach) i spróbuj zmusić dziecko do mrugnięcia. Gdy pojawia się mruganie, aktywne spłukanie kanalików nosowo-łzowych, które pomaga poprawić przepływ płynu łzowego. Jeśli to konieczne, powtórz tę procedurę po każdym śnie, kiedy wypływ łez jest zablokowany przez ścisłe ucisk powiek.
W przypadku chorób zapalnych oczu nie należy wpuszczać do nich mleka matki - jest to doskonała pożywka dla szkodliwych mikroorganizmów, a ponadto tłuszcz zawarty w mleku zakłóca odpływ łez.
Do najczęstszych zewnętrznych objawów patologii oka, które można rozpoznać po niewyspecjalizowanym badaniu noworodka, należą również:
Rodzice lub okulista mogą wykryć zez u dziecka (zmiana prawidłowej pozycji jednego lub obu oczu w szczelinie powiekowej). Powstaje z powodu upośledzenia wzroku w jednym lub obu oczach, zmiany napięcia mięśni mięśni oka, uszkodzenia mięśni oczu itp. Przedmiot badany skupia się nie na środkowej siatkówce, ale na sąsiednim obszarze, gdzie wrażliwość wzrokowa jest znacznie niższa, co stwarza zagrożenie dla powstawania lornetki widok dziecka. Widzenie przez lornetkę to wizja z dwojgiem oczu z kombinacją jednocześnie otrzymywanych przez nie obrazów, co pozwala na lokalizowanie obiektów w kierunku iw ich odległości względnej. W takim przypadku konieczne jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia. Za pomocą gipsu przykleja się „zasłonę” z gazy serwetkowej na nie noszące się oko (w przypadku dwustronnego zeza serwetka z gipsem jest przymocowana na przemian do każdego oka), podczas wykonywania „problemowego” treningu oczu. Jedynymi wyjątkami są przypadki, w których ostrość wzroku w obu oczach jest ostro zmniejszona, a klejenie może prowadzić do zahamowania rozwoju widzenia w oku, które lepiej to widzi.
Jeśli kąt odchylenia oka jest wystarczająco duży, nie można tego zrobić bez szybkiej korekty zeza. Nie unieważnia to w żaden sposób prowadzenia klejenia i stymulacji. Za pomocą tych środków do czasu operacji (najczęściej wykonuje się ją w wieku 4–5 lat, aby możliwe było utworzenie widzenia obuocznego przed szkołą) możliwe jest zmniejszenie kąta zezowania i utrzymanie dobrej ostrości wzroku. Przyczynia się to do mniejszej ilości interwencji chirurgicznej, lepszego efektu pooperacyjnego i umożliwia w przyszłości normalizację funkcji wzrokowych.
Podczas badania dziecka w szpitalu położniczym (i dla wcześniaków w oddziałach wcześniaków), okulista może również ujawnić inne choroby oczu, które nie mają zewnętrznych objawów we wczesnych stadiach. Najbardziej groźne z nich to retinopatia wcześniaków i zanik nerwów wzrokowych.
Retinopatia wcześniaków jest chorobą siatkówki, w której zatrzymują się normalny rozwój i wzrost jej naczyń, i zaczynają się rozwijać nieprawidłowe naczynia, które nie spełniają swojej funkcji dostarczania tlenu do błony siatkówki. Ciało szkliste staje się mętne i pogrubione, co powoduje napięcie i odwarstwienie siatkówki, a przy braku odpowiedniego leczenia może to prowadzić do nieodwracalnej utraty wzroku. Niestety, na zewnątrz choroba ta nie objawia się i dopiero na ostatnim etapie, kiedy nie można już pomóc dziecku, szary blask źrenicy staje się zauważalny. Wczesną chorobę może zdiagnozować tylko doświadczony okulista. Lekkie etapy retinopatii mogą powodować niewielkie zmiany, które nie mają znaczącego wpływu na widzenie. Ale po osiągnięciu trzeciego lub czwartego etapu choroby dziecka konieczne jest pilne działanie.
Atrofia nerwu wzrokowego jest uszkodzeniem włókien nerwowych, które przewodzą sygnały wzrokowe z oka do ośrodków wzrokowych kory mózgowej. Główną przyczyną są różne uszkodzenia struktur i układ komorowy mózgu. Jeśli zanik nerwu wzrokowego jest zakończony (co jest rzadkością), wówczas wizja może być całkowicie nieobecna. W przypadku częściowej atrofii ostrość wzroku zależy od stopnia i lokalizacji uszkodzenia nerwu wzrokowego. W przypadku zaniku nerwu wzrokowego, stymulowanie leczenia funkcjonalnego za pomocą specjalnych urządzeń, stosuje się leczenie nootropowe (poprawiające procesy metaboliczne w mózgu) i rozszerzające naczynia.
Po szpitalu położniczym rodzice powinni uważnie monitorować rozwój dziecka, zwracając uwagę na tworzenie funkcji wzrokowych.
Ważne jest, aby pierwsze badanie przez okulistę zostało przeprowadzone w ciągu pierwszych 3 miesięcy życia dziecka (w tych okresach większość chorób wrodzonych można zdiagnozować na wczesnym etapie, co jest kluczem do skutecznego leczenia). W przypadku braku patologii podczas pierwszego badania konieczna jest następna wizyta u lekarza, gdy dziecko ma sześć miesięcy (dojrzewanie głównych struktur oka odpowiedzialnych za prawidłowe ogniskowanie obrazu na siatkówce).
Wstępne badanie przeprowadza się według następującego algorytmu:
Określenie ostrości (w ciągu 1 miesiąca - przez reakcję fiksacji na obiekcie, w ciągu 2-3 miesięcy - przez śledzenie jasnej zabawki o rozmiarze 15–20 cm na jasnym tle monofonicznym, w ciągu 4–5 miesięcy - śledzenie jasności na odległość 3-5 m) i pola widzenia (pole widzenia - maksymalna przestrzeń kontrolowana przez jedno oko). Pole widzenia jest określane w przybliżeniu - lekarz przesuwa zabawkę do przodu z powodu głowy dziecka, dopóki dziecko nie zareaguje na obiekt. Jednocześnie badane są przydatki oka: mięśnie, przewody łzowe, powieki (ruchy oczu w różnych kierunkach, drożność przewodów łzowych, pełnia otwierania i zamykania powiek), a także środki optyczne oka i dna oka przy użyciu oftalmoskopu i lampy szczelinowej (instrumenty wysyłające kształt szczeliny lub okrągły promień światła przez medium optyczne oka).
Okulista mierzy również refrakcję za pomocą skiascopy (test cienia z linijkami optycznymi) lub refraktometrii (używa się specjalnego aparatu).
Jeśli nie można określić ostrości wzroku (dziecko ma rozmytą reakcję fiksacji lub śledzenia), przeprowadza się badanie impulsów mózgowych w odpowiedzi na bodźce wzrokowe (metoda wzrokowych potencjałów wywołanych). Zgodnie z jego wynikami można ocenić obecność funkcjonalnych i strukturalnych uszkodzeń analizatora wzrokowego lub opóźnienie jego rozwoju.
W wieku 6 miesięcy, oprócz standardowego badania dziecka, dynamika refrakcji oka jest monitorowana przez okulistę, to znaczy nowo uzyskane i pierwotne dane z tego badania są porównywane. Dla większości dzieci w wieku 6 miesięcy zakres refrakcji wynosi od + 1– + 2,5 dioptrii. Czasami w tym wieku może nastąpić przesunięcie w kierunku refrakcji minus, co wskazuje na podatność dziecka na rozwój krótkowzroczności. W tym przypadku konieczne jest ograniczenie obciążenia wizualnego - aby usunąć małe i zwisające zabawki, aby skupić się na odległych i ruchomych obiektach. Jeśli krótkowzroczność zostanie wykryta więcej niż 2 dioptrii, zwłaszcza jeśli wraz z nią, ostrość widzenia dziecka zmniejsza się i pojawia się zez, jak tylko możliwe jest korekcja wzroku za pomocą okularów. W razie potrzeby okulary można przypisać już po 6 miesiącach (czasami, z dużymi stopniami lub wyraźną asymetrią między oczami, stosuje się korekcję wzroku za pomocą soczewek kontaktowych).
Nawet jeśli po 6 miesiącach w rutynowej kontroli nie wykryto patologii narządu wzroku, w przyszłości konieczne jest poddanie się badaniu przez okulistę co sześć miesięcy, ponieważ w tym czasie współczynniki załamania oka mogą zacząć się zmieniać (krótkowzroczność, astygmatyzm), pojawiają się pewne zespoły genetyczne, występujące z gwałtownym naruszeniem ostrości wzroku. Ponadto regularne monitorowanie dziecka daje lekarzowi możliwość szybkiego zidentyfikowania ukrytych procesów zapalnych.
Pierwszymi objawami wielu chorób, którymi należy się zająć w pierwszych miesiącach życia, są brak lub opóźnione śledzenie ruchu podmiotu, pojawienie się zeza, zaczerwienienie tułowia, wydzielina gromadząca się w wewnętrznych kącikach oczu i powiekach. Jeśli pojawią się takie objawy, należy natychmiast skontaktować się ze specjalistą.
Ważne jest, aby wiedzieć: nawet jeśli lekarz ujawnił patologię, nie jest to powodem do paniki. Zaburzenia czynności narządów w większości przypadków można przywrócić za pomocą odpowiedniego leczenia.
Uważaj na swoje dzieci! Nie rób samoleczenia!
Autor artykułu: pediatra, okulista, kandydat nauk medycznych,
Kierownik Katedry Okulistyki, NIIP i DF MH RF
Skripets Petr Petrovich
Nasza strona wielokrotnie opisywała, jak trudno jest określić, czy dziecko dobrze widzi. Jeszcze trudniej zrobić z dzieckiem do roku. Ale im szybciej problem zostanie wykryty, tym łatwiej będzie go naprawić. Dlatego zebraliśmy szereg „akceptacji”, zgodnie z którymi młodzi rodzice będą w stanie określić, jak dobrze ich dziecko widzi i czy są jakieś upośledzenia wzroku. Aby ułatwić Ci nawigację, namalowaliśmy te same oznaki miesięcy życia Twojego dziecka.
Wizja dziecka w 1 miesiącu: spróbuj trzymać świecący lub migający przedmiot (zabawkę, latarkę) na twarzy dziecka, w normalnym widzeniu dziecko powinno reagować na światło - zacznij mrużyć lub próbować się skupić. Jeśli tak się nie stanie, skonsultuj się z lekarzem.
Wizja dziecka po 2 miesiącach: teraz dziecko może śledzić ruchome obiekty. Do treningu mięśni oczu warto codziennie ćwiczyć z nim oczy: jechać przed twarzą dziecka w górę iw dół oraz na bok z czymś jasnym, upewniając się, że przesuwa oczy za ten obiekt. Jednocześnie zez nie jest jeszcze patologią.
Wzrok dziecka w 3-4 miesiące: zez (jeśli w ogóle) powinien powoli znikać, dziecko zaczyna rozpoznawać swoją rodzinę, uśmiecha się w odpowiedzi na uśmiech i może przez chwilę patrzeć na temat.
Wizja dziecka po 5 miesiącach: dziecko zaczyna aktywnie rozpoznawać swoje znajome otoczenie i radować się nim, przyglądać się zabawkom i wyciągać do nich ręce.
Wizja dziecka po 6 miesiącach: wszystkie takie same jak 5 miesięcy, ale bardziej aktywne J
Wizja dziecka po 7 miesiącach: dziecko może stać się bardziej zamyślone, wpatrywać się w zabawki przez długi czas, znaleźć na nich włosy i spróbować je wyczyścić.
Wzrok dziecka w wieku 8-10 miesięcy: niektóre dzieci w tym wieku już zaczynają aktywnie chodzić lub czołgać się, chwytać wszystko, co mogą osiągnąć, bawić się jednym przedmiotem przez długi czas, mogą bać się obcych i nie puszczać matki.
Wzrok dziecka w wieku 11-12 miesięcy: w tym wieku dziecko jest już w stanie oszacować odległość - aby zabrać zabawkę, która jest w pobliżu, wyciągnie rękę na bardziej odległy spacer lub pełzanie, rośnie zainteresowanie szczegółami, próbując oderwać oczy i nosy od miękkich zabawek.
Oczywiście rozwój każdego dziecka jest indywidualny i nie należy ściśle przestrzegać proponowanych wytycznych dotyczących oceny wizji dzieci. Jeśli jednak zauważysz, że dziecko nie robi tak dokładnie, jak powinno być w jego wieku, lepiej skonsultować się z lekarzem, nawet jeśli wszystko okaże się normalne.
Oprócz powyższych wskazówek dotyczących rozwoju widzenia dzieci przez miesiące, uważnie obserwuj swoje dziecko. Czy jego oczy łzawią, koszą okiem, jak blisko przynosi przedmioty do oczu itp.
Możesz okresowo przeprowadzać podobny test: zamknij jedno oko dziecka jedno po drugim i pokaż mu różne zabawki - powinien się na nich skupić. Obserwuj reakcję dziecka.
Bardzo ważne jest zauważenie upośledzenia wzroku u dzieci w bardzo wczesnym wieku, aby mieć czas na jego skorygowanie, zanim wzrok zostanie w pełni ukształtowany. Nie zapomnij również o regularnych badaniach przez okulistę.
Aby sprawdzić swoją wizję online na naszej stronie internetowej, kliknij przycisk CHECK OUT OF CHILDREN ONLINE.
Udostępnij w sieciach społecznościowych
Pierwszy rok życia dziecka jest uważany za najbardziej interesujący czas, obserwujesz, jak rosną jego uchwyty, jak maleńkie ciało zmienia się i staje się silniejsze. Ale oprócz oczywistych oznak zewnętrznych, narządy zmysłów dziecka również się zmieniają, przede wszystkim są to oczy.
Ścieżka powstawania układu wzrokowego dziecka jest jednym z najbardziej złożonych procesów. U noworodków widzenie jest ponad dwukrotnie większe niż u dorosłego! W tym przypadku oczy zaczynają się rozwijać w trzecim tygodniu płodu. Do trzech miesięcy dziecko może widzieć w odległości zaledwie 40-50 centymetrów, dlatego wystarczy zobaczyć piersi i twarz karmiącej matki.
Po co kosić...
W pierwszych tygodniach oczy dziecka „wędrują”, z których wydaje się, że dziecko kosi trochę. W rzeczywistości wynika to z faktu, że w pierwszych tygodniach wszystkie dzieci są dalekowzroczne, gałka oczna noworodka jest znacznie mniejsza niż u dorosłego. Przyczyną „zeza” niemowlęcia mogą być również nieformowane rysy twarzy, na przykład zbyt duży mostek nosa. W ciągu kilku tygodni, gdy wylewka zacznie rosnąć, proporcje zostaną skorygowane. Początkowo dziecko może kosić, a dokładniej, redukuje oczy do nosa, badając niektóre przedmioty blisko. Z czasem cechy fizjologiczne powrócą do normy, a zez będzie znikał sam.
Naprawdę ustal, czy dziecko ma problemy, może tylko okulista. Zaplanowane badania przez lekarza odbywają się w pierwszym miesiącu, po sześciu miesiącach i na rok. Podczas pierwszego badania lekarz ustala, czy dziecko może naprawić oko, bada powieki, przewody łzowe, śluzowe oczy i sprawdza przezroczystość rogówki oka. W pierwszym tygodniu życia zwykle nie jest całkowicie przezroczysty z powodu lekkiego obrzęku. Po sześciu miesiącach lekarz może już wykryć zez, nadwzroczność lub krótkowzroczność.
Jeśli nagle podejrzewasz problemy ze wzrokiem, zmniejsz swoje dziecko do okulisty, lepiej jest dwukrotnie sprawdzić, niż rozpocząć chorobę. Nie zapominaj o dziedziczności, jeśli w rodzinie jeden z rodziców ma problemy ze wzrokiem, częściej sprawdzaj dziecko i nie zapomnij o tym powiadomić lekarza. Dużo łatwiej jest poprawić widzenie w młodym wieku. Jeden z moich przyjaciół, o słabym wzroku, był pewien, że jej córka miała to doskonale, dopóki nie poszła do szkoły. Problemy stały się zauważalne dopiero wtedy, gdy dziewczyna - jedna z najlepszych uczennic - zaczęła przepisywać zadania z tablicy z błędami. Dziecko musiało nosić okulary, a okulista był oburzony, że matka spóźniła się z córką. Na tym etapie możliwe było przywrócenie wzroku tylko za pomocą interwencji chirurgicznej.
Koniecznie udaj się do lekarza, jeśli zauważysz, że dziecko:
- często czerwone oczy,
- Wybór pojawia się w rogach,
- w ciągu kilku miesięcy zez nie znika,
- ocelli robią częste (rytmiczne) oscylacje podobne do latarni morskiej (oczopląs).
Czasami dzieci mają zapalenie dakryocystowe, zapalenie worka łzowego, które leży pomiędzy nosem a wewnętrznym kącikiem powiek. Dzieje się tak z powodu niedorozwoju przewodów łzowych u dzieci. Zdarza się, że błona, która podczas rozwoju prenatalnego dziecka zamyka kanał kanału nosowo-łzowego, nie zniknęła po urodzeniu samodzielnie. Możesz się go pozbyć podczas masażu w ciągu tygodnia.
Jeśli coś dostanie się do twoich oczu, w żadnym wypadku nie próbuj ich myć, co nazywa się „staroświeckim” - mlekiem lub śliną. Natychmiast wezwij lekarza lub wezwij karetkę.
Od trzech miesięcy wzrok dziecka znacznie się poprawia, może już skupić wzrok na przedmiotach, a nawet wziąć je w ręce. Ale zaleca się, aby rozwijać wzrok u dzieci już od pierwszego miesiąca. Do tego nie ma trudnych sposobów:
- Łóżeczko powinno znajdować się w najlżejszym pomieszczeniu, pożądane jest łączenie oświetlenia - dzień i elektryczność, światło spowoduje ruch mięśni oka. Ale to nie znaczy, że powinno być jasne oświetlenie przez całą dobę. Pożądane jest, aby pokój był światłem nocnym ze ściemniaczem.
- Lepiej jest udekorować pokój w pastelowych kolorach - beżowym, brzoskwiniowym, jasnozielonym, jasnoniebieskim, miękkim różowym. Nie denerwuj dziecka trującymi jasnymi kolorami.
- Zabawki wiszące nad łóżkiem powinny znajdować się w odległości około 30 centymetrów i mieć inny kształt i kolor. Preferowany kolor niebieski, zielony, żółty, niebieski.
- Nie należy przyzwyczajać dziecka do telewizora. Ta jasna maszyna ze stale zmieniającym się obrazem i kolorami daje dziecku przeładowanie wzroku.
Po 12 miesiącach dziecko nie tylko widzi, jest w stanie dostrzec gesty dorosłego i zaczyna je kopiować, na przykład machając piórem, gdy się żegna. Ale dopiero po trzech latach wizja dziecka staje się prawie taka sama jak u osoby dorosłej.
Od 2 do 6 miesiąca życia wizja dziecka rozwija się i poprawia. Poprawiono nabycie okresu noworodkowego, kiedy niemowlę mogło na krótko podążać za ruchomymi obiektami i krótko skupiało się na nieruchomym obiekcie.
A dziecko jest coraz bardziej zaznajomione ze światem zewnętrznym - dłużej trzyma wzrok na jasnych przedmiotach. Coraz częściej patrzy w twarz matki i jej oczu, zwłaszcza gdy z nim rozmawia.
Uśmiecha się, widząc ją, uśmiecha się w odpowiedzi na uśmiech matki. Jak dowiesz się z tego rozdziału, kontakt wzrokowy między matką a dzieckiem jest konieczny dla ich emocjonalnej komunikacji, normalnego rozwoju umysłowego dziecka. Jednakże, z pewnymi zaburzeniami rozwojowymi, zwłaszcza z autyzmem wczesnego dzieciństwa, dziecko nie patrzy w oczy dorosłego, nie uśmiecha się, wyraża niezadowolenie, a nawet stawia opór bliskim, kiedy biorą go w ramiona i przyciągają do siebie.
Objawy choroby mogą wystąpić bardzo wcześnie. A ponieważ takie niezwykłe zachowanie dziecka powinno ostrzec rodziców. Dziecko powinno być pokazane psychoneuropatologowi jak najwcześniej. Po 2-3 miesiącach dziecko zaczyna rozpoznawać niektóre przedmioty środowiska, a przede wszystkim butelki mleka, sutki. W tym samym czasie percepcja wzrokowa staje się jedną z najbardziej aktywnych funkcji umysłowych: kiedy dziecko jest przebudzone, nieustannie bada coś.
Mniej jasne obiekty zaczynają przyciągać jego uwagę, nie tylko bezpośrednio przed nim, ale także z boku - na przykład obraz, zegar ścienny. W tym wieku pojawia się nowa reakcja umysłowa, bezpośrednio związana z percepcją wzrokową, - dziecko wygląda tak, jakby szukało tego, na co warto patrzeć, odwracając oczy i obracając głowę, aż znajdzie jakiś obiekt warty uwagi. Z każdym miesiącem zwiększa się czas wizualnej koncentracji. Na przykład 3-miesięczne dziecko może leczyć wszystko przez 7–10 minut.
Od 4 miesiąca dziecko rozwija tak zwane eksploracyjne zachowanie wzrokowe: podczas czuwania dziecko aktywnie bada otaczające go przedmioty, a po 5 miesiącach zaczyna się tworzyć najważniejsza funkcja integracyjna - koordynacja wzrokowo-ruchowa - dziecko sięga do blisko położonego obiektu, kontrolując ruch spojrzenie na ręce. Na początku ruchy dziecka są niewygodne i niepewne, ale przez 6 miesięcy dziecko dość dokładnie przechwytuje obiekt. W tym samym wieku szybko rozwijają się więzi wizualno-dotykowe.
Co to znaczy? Od pewnego momentu zaczynasz zauważać, że dziecko ciągnie przedmiot w ręce w ustach. Nie próbuj go powstrzymywać. Utworzenie takiego trójwarstwowego połączenia jest podstawą rozwoju działań manipulacyjnych i gier. W pierwszych miesiącach życia dziecko rozwija intensywne poczucie koloru: już po 2 miesiącach rozróżnia kontrastujące kolory i przez 6 miesięcy - rozpoznaje od czterech do pięciu kolorów. Zakłada się, że istnieje taka sekwencja w rozwoju percepcji kolorów: najpierw dzieciak wybiera żółty, następnie niebieski, czerwony i zielony.
Ważne jest, aby wziąć to pod uwagę przy wychowywaniu dziecka. Na przykład warto mu zaoferować oglądanie zabawek w kolorze, który jest w stanie rozpoznać. Podczas tych sesji możesz dokonywać małych odkryć: dowiesz się na przykład, że Twoje dziecko ma już „smak” koloru - preferuje jeden kolor na inny. Poszczególne cechy postrzegania kolorów pojawiają się u niektórych niemowląt dość wcześnie.
Ostrość wzroku u niemowlęcia jest wstępnie oceniana przez jego ogólną reakcję na światło, reakcję uczniów na światło i reakcje na otaczające obiekty. Ponadto, obserwując, można określić, z jakiej odległości rozpoznaje matkę, widzi przedmioty, obserwuje je i próbuje je złapać. W celu obiektywnej oceny wzroku lekarz wykorzystuje metodę wzrokowych potencjałów wywołanych.
Zmniejszenie ostrości widzenia u małego dziecka może być spowodowane krwotokami w siatkówce oka w wyniku niedotlenienia lub urazu porodowego, jak również wrodzonej lub wtórnej atrofii nerwów wzrokowych, zaćmy wrodzonej i innych chorób oczu.
Poprawa umiejętności zaprzestania patrzenia na przedmioty i podążania za nimi, kształtowanie koordynacji wzrokowo-ruchowej zależy nie tylko od ostrości wzroku dziecka, ale także od ogólnego poziomu jego rozwoju psychomotorycznego. Dlatego w różnych chorobach układu nerwowego występujących z upośledzeniem umysłowym lub upośledzeniem umysłowym, utrwaleniem oka, śledzeniem obiektu, aktywnym poszukiwaniem obiektu do obserwacji, koordynacja ręka-oko może nie zostać wykryta.
Naruszenie działań integracyjnych, w szczególności brak koordynacji wzrokowo-motoryczno-dotykowej do końca pierwszej połowy roku, powinno zaalarmować rodziców. Takie dziecko musi zostać pokazane psychoneurologowi.
http://rozhdenie-rebenka.ru/rebenku-5-mesjacev/zrenie-rebenka-5-mesjacev.htmlUważa się, że niemowlęta widzą świat do góry nogami. To bardziej mit niż prawda. Jednak małe dzieci postrzegają rzeczy nieco inaczej niż dorośli. Powodem tego są osobliwości widzenia dzieci poniżej pierwszego roku życia. Rodzice powinni wiedzieć, jakie są te funkcje, aby pomóc ich dziecku lepiej widzieć.
Przez narodziny dziecka jego układ wzrokowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. Najbardziej intensywna formacja ma miejsce w pierwszym roku życia. A mama i tata pomogą.
Małe dziecko może mieć zez. Wynika to z niedojrzałości nerwu wzrokowego i mięśni, które kontrolują ruchy gałki ocznej. Zez jest uważany za wariant normy i przechodzi przez 2-3 miesiące.
Gałka oczna niemowlęcia jest 6 mm mniejsza niż u dorosłego. Dlatego rozwinął nadwzroczność i zawęził pole widzenia, tj. dostrzega tylko te przedmioty, które są tuż przed jego oczami. Środowisko wydaje mu się niewyraźne i płaskie ze względu na niedorozwój widzenia obuocznego (zdolność do wyraźnego widzenia oboma oczami).
Zmniejszona ostrość widzenia nie pozwala dziecku dostrzec szczegółów. Jego spojrzenie jest słabo przytwierdzone do przedmiotów. Dobrze reaguje na światło, potrafi odróżnić ciemność od światła, ale percepcja kolorów nie jest jeszcze rozwinięta. Potrafi rozróżnić usunięte od niego przedmioty o 15-100 cm. Najlepiej dostrzec obiekty znajdujące się w odległości 20-50 cm, dziecko widzi w czarno-białych kolorach i odwraca głowę i oczy za poruszający się obiekt w odległości około 30 cm.
Dziecko może krótko trzymać wzrok na obiektach oddalonych od niego o 25-40 cm; niedługo podążaj za poruszającymi się dużymi jasnymi obiektami; odróżniać kontrastujące kolory. Pod koniec pierwszego miesiąca (około 20-22 dni) ruchy gałek ocznych dziecka stają się wyraźniejsze.
Trening synchronicznego ruchu mięśni oczu można wykonać za pomocą następujących ćwiczeń:
Dziecko dłużej obserwuje poruszające się obiekty i może skoncentrować się na usuniętym obiekcie. Z radością poznaje pierś swojej matki, ponieważ już kojarzy mu się z przyjemnym posiłkiem. Pod koniec drugiego miesiąca gałki oczne poruszają się płynniej i lepiej.
Dzieciak potrafi odróżnić obiekty w odległości do 3 metrów. Nadwzroczność wciąż się rozwija, a obiekty bliskie różnią się. Dziecko rozpoznaje twarz matki, dobrze oglądając ruchome obiekty. Lepiej postrzega objętość i kształt obiektów, rozróżnia między niebieskim, czerwonym, zielonym, żółtym.
Dziecko w końcu opracowało stereoskopowe (tj. Wolumetryczne) widzenie. Jest to dobrze odróżniające się kolory, może naprawić widok na odległych i blisko rozmieszczonych obiektach, lepiej skoordynowane podczas chwytania obiektu. Lubi oglądać ludzi wokół siebie, bawić się nogami i rękami.
Dziecko uczy się odróżniać małe przedmioty, rozpoznawać odcienie; rozumie, która zabawka jest przed nim, nawet jeśli część jest ukryta; postrzega obiekty znajdujące się w odległości 4-5 m. Po 6 miesiącach kończy się tworzenie struktur narządów wzroku, które są odpowiedzialne za ogniskowanie obrazu obiektów na siatkówce. Dzieciak w tym wieku dobrze opanowuje przestrzeń i uczy się korelować i oceniać odległość między obiektami. Układ nerwowy nadal się rozwija, powstają stabilne połączenia między analizatorem wzrokowym a mózgiem. Dziecko zaczyna zapamiętywać i interpretować otaczające obiekty. Ponadto szybkość przesyłania informacji z narządów wzroku do mózgu znacznie wzrasta. Do siódmego miesiąca wzrok dziecka jest już nieco inny niż u osoby dorosłej.
Na oczach pojawia się trwały kolor. Głębokość i ostrość widzenia dziecka są prawie takie same jak u dorosłych. Rozróżnia już nudne pastelowe odcienie. Jest dobrze postrzeganym obiektem w całości i w częściach. Aktywnie poszukuje przedmiotów, które nagle znikają z jego pola widzenia. Dobra koordynacja ruchów ciała i oczu.
http://mosglaz.ru/blog/item/1847-zrenie-u-detej-do-goda.htmlZa pięć miesięcy twoje dziecko spróbuje nowych potraw: płatków, przecierów warzywnych, jagód. Próbując usiąść, kłóć się z tobą o zabawkę i być może spróbuj czołgać się na czworakach!
Wysokość i waga dziecka 5 miesięcy
W piątym miesiącu życia dziecko osiąga średnio 700 gramów i rośnie o 2 cm.
Wskaźniki normy *. Wiek dziecka - 5 miesięcy
Dolna granica normy
Górna granica normy
Waga chłopców, kg
Wzrost chłopców, patrz
Wysokie dziewczyny, patrz
Obwód głowy chłopcy, cm
Obwód głowy dziewczynki, cm
* Dane są podawane zgodnie z tabelami centylowymi pediatrów krajowych.
Co może zrobić dziecko w ciągu 5 miesięcy?
- przewracać się od tyłu do brzucha;
- leżąc na brzuchu, długo „pływaj”, podnosząc jednocześnie ręce i nogi;
- piszczą z przyjemności, śmieją się głośno;
- chwycić zabawki, które rozciągam na wysokości klatki piersiowej;
- łatwe wyjmowanie skarpet z nóg;
- oszacować odległość do przedmiotu zainteresowania,
- krok po kroku jest łyżka.
Rozwój dziecka po 5 miesiącach
W wieku pięciu miesięcy dzieci uwielbiają spędzać czas na dywanie dla dzieci. Ulubione pozycje: leżenie na brzuchu, opierając się na wyprostowanych uchwytach. Więc może lepiej widzieć to, co dzieje się wokół niego. Dziecko może zająć się tak długo, jak pół godziny.
Dziecko aktywnie korzysta z jego głosu. Zrozumiał już, że dorośli zawsze reagują na niego i spieszą się, by spełnić każde pragnienie. A maluch lubi się z nim bawić. Krzyczy, śpiewa i nieustannie zmienia barwę swojego głosu.
W piątym miesiącu dziecko stało się bardziej mobilne. W końcu w wieku 5 miesięcy całkowicie znormalizował napięcie mięśniowe w ramionach i nogach. Teraz stają się bardziej posłuszni. Dziecko porusza się swobodnie i jest już w stanie osiągnąć cel. Na przykład zabierz zabawkę z rąk mojej matki. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że wszystko jest takie proste! W rzeczywistości nauczył się tego właśnie teraz. Dziecko może trzymać interesujący przedmiot w dłoni przez długi czas, przesuwać go z jednej ręki na drugą przez długi czas, badać go, a następnie wciągać do ust.
Kiedy dziecko bierze zabawkę do ust, dużo się o tym uczy. To jedna z metod poznawania otaczającego świata. Dlatego nie zabraniaj dziecku gryźć zabawek, tylko upewnij się, że są zawsze czyste.
5 miesięczna wizja dziecka
Dziecko może skoncentrować swoją uwagę na obiekcie przez 10-15 minut. A jeśli wcześniej patrzył tylko na to, co uderzało w samo oko (na przykład jasnego miękkiego niedźwiadka), teraz cipka świadomie wybiera „obiekt do obserwacji”. Spędź prosty trening ze swoim dzieckiem, naucz go koncentrować wzrok dłużej. Połóż dziecko na brzuchu, rzuć czerwoną piłkę w odległości 70 cm od oczu. Dzieciak będzie uważnie go obserwować, towarzyszyć mu spojrzeniem.
Zdrowie dziecka 5 miesięcy: szczepienia przeciwko DTP i polio, skazy, tryb
W 5 miesiącu dziecko musi otrzymać trzecie szczepienie przeciwko błonicy, krztuścowi i tężcowi - DTP (odbywa się to w kompleksie) i oddzielnie od polio.
Zapytaj swojego lekarza, czy Twoje dziecko potrzebuje witaminy D. A jeśli już podajesz je dziecku, zapytaj, czy istnieje potrzeba zmiany dawki.
Spacer kochanie 5 miesięcy
Dziecko w wieku pięciu miesięcy powinno spędzić co najmniej 2-3 godziny na świeżym powietrzu. Lepiej iść na spacer kilka razy dziennie. Dzieciak jest już bardzo zainteresowany tym, co się wokół niego dzieje, ciekawsze stało się chodzenie z nim. Czasami zmieniaj wózek na temblak, dzięki czemu możesz łatwo podejść do każdego drzewa z dzieckiem, dotknąć kory i gałązek, pokazać bliżej uliczne zwierzęta i ptaki, jasne znaki.
Jeśli na zewnątrz jest ciepło i słonecznie, idź na piknik. Przynieś jedzenie dla siebie i swojego dziecka, książki lub gracza i idź do parku. Rosnące ciało dziecka potrzebuje umiarkowanych porcji promieniowania ultrafioletowego. Po prostu nie zapominaj, że skóra małego dziecka jest bardzo delikatna, więc nie powinna być narażona na palące słońce. Są dwa rodzaje: UVB i UVA. Pierwsze są krótsze, dostają się tylko do powierzchniowej warstwy skóry - naskórka i mogą powodować oparzenia. Promienie UVA wnikają głębiej i nie odczuwamy ich bezpośrednich negatywnych skutków. Ale tak jest - promienie te powodują wczesne starzenie się skóry.
Dopóki dziecko nie skończy sześciu miesięcy, nie powinieneś zabierać go na plażę. Nawet gdy w letni dzień dziecko jest w cieniu drzew, nie można go całkowicie rozebrać.
W zimnej porze wymagane są spacery dla dziecka. Jeśli to możliwe, wyjmij dziecko z wózka, odsłoń twarz pod rzadkim światłem słonecznym.
I kałuże, mokre liście i deszcz - wszystko jest w stanie zainteresować twoje dziecko. Nie przegap okazji, aby pokazać mu naturę o każdej porze roku.
Ćwiczenia dla dzieci 5 miesięcy
1. Rower
Dziecko leży na plecach. Weź go za goleń, aby kciuki były na górze. Delikatnie zegnij nogi. Naprzemiennie je zginaj i rozpinaj, jakby dzieciak pedałował na pedale rowerowym. Powtórz to ćwiczenie 6-8 razy.
2. Proste kroki
Połóż dziecko na plecach z nogami w jego kierunku. Łatwo złap jego kostki. Z kolei pociągnij nogi do siebie, aby stopa przesuwała się po powierzchni. Po całkowitym wyprostowaniu nogi, przywróć ją do pierwotnej półgiętej pozycji. Zrób to 4-6 razy.
Czołgać się Jak nauczyć dziecko raczkowania.
Stymuluj pragnienie dziecka do pełzania. Aby to zrobić, połóż dziecko na brzuchu i umieść w niewielkiej odległości od niego jasne zabawki. Cóż, jeśli dziecko dostanie je 4-5 razy w ciągu jednej sesji. Wkrótce nauczy się samodzielnie czołgać.
Co zrobić, jeśli dziecko ślini się
Jeśli Twoje dziecko ślini się obficie, istnieją dwa powody: wysypka pierwszych zębów i pojawienie się nowych pokarmów w diecie. Tak więc układ trawienny dziecka reaguje na nowy rodzaj żywności.
Ząbkowanie z reguły jest bolesne: dziąsła dziecka swędzą, może pojawić się katar, trochę zapalenia ucha środkowego, trawienie zostanie przerwane, a temperatura może wzrosnąć.
Nie jest wymagane specjalne leczenie. Postępuj zgodnie z okolicznościami: jeśli temperatura dziecka przekroczyła 38 stopni, daj lek przeciwbólowy. Zabierze to ból na chwilę. Nałóż schłodzone gryzaki na dziąsła, zimny kawałek jabłka pomaga dobrze. W aptece kup specjalny żel, aby ułatwić ząbkowanie.
http://www.2mm.ru/service/razvitie/5-mesyacevUważa się, że niemowlęta widzą wszystko „do góry nogami”.
To jest tylko mit. Jednak postrzegają świat inaczej niż dorośli. Powodem są osobliwości widzenia dzieci pierwszego roku życia. Rodzice powinni wiedzieć, co pomogą dziecku lepiej widzieć.
W momencie narodzin system wzrokowy dziecka nie jest w pełni rozwinięty. Najbardziej intensywna formacja ma miejsce w pierwszym roku życia. I mama i tata pomogą.
Dziecko może mieć zez, jest to spowodowane niedojrzałością nerwu wzrokowego i mięśniami kontrolującymi ruchy gałki ocznej. Zez jest wariantem normalnym i zwykle trwa 2-3 miesiące.
Gałka oczna noworodka jest o 6 mm krótsza niż u osoby dorosłej. Dlatego okruchy dalekowzroczności i zawężone pole widzenia (dostrzega tylko to, co jest tuż przed twoimi oczami). Obiekty wydają się mu rozmyte i płaskie z powodu braku widzenia obuocznego (zdolność do wyraźnego widzenia obiema oczami).
Niska ostrość widzenia nie pozwala mu dostrzec szczegółów. Słabo oddaje wzrok na przedmiotach. Ale dziecko reaguje na jasne światło, rozróżnia światło i ciemność, ale jego percepcja kolorów nie jest jeszcze rozwinięta. Potrafi odróżnić obiekty w odległości od 15 cm do 1 m (lepiej postrzega to, co znajduje się od 20 do 50 cm od jego oczu), zobaczyć w skali czarno-białej i odwrócić głowę i oczy w kierunku obiektu poruszającego się w odległości około 30 cm.
Wskazówki dla rodziców
Pozwól dziecku częściej patrzeć na twarz. Ważne jest, aby używać wyrazu twarzy, szczególnie wzmacniając manifestację różnych emocji.
Mów z kimś więcej. Twój głos każe mu odwrócić głowę w kierunku źródła dźwięku. W takim przypadku możesz rozmawiać z bliskiej odległości iz drugiego końca pokoju. Pomoże to dziecku szybko nauczyć się szukać tego, kto mówi, i skupić się na jego oczach.
Dziecko może lepiej odróżnić gamę czarno-białą, więc przez pierwsze kilka tygodni często można nosić ubrania o kontrastowych kolorach z prostym wzorem. Dzieciak dostrzega duże kółka, paski, kwadraty, czarne na białym lub białe na czarnym tle. Nie należy też lekceważyć jasnych ubrań, rozwija się widzenie kolorów w okruchach.
Aby trenować mięśnie oczu, weź jasną grzechotkę i powoli przynieś ją do oczu dziecka leżącego na plecach, dopóki nie utkwi w nim oczu. Odległość nie powinna być mniejsza niż 20 cm i większa niż 50 cm.
Ćwicz synchroniczny ruch oczu dziecka w płaszczyźnie poziomej. Aby to zrobić, powoli przesuwaj tę samą grzechotkę z boku na bok.
Dzieciak może krótko spojrzeć na przedmioty znajdujące się w odległości 25-40 cm; podążaj za krótkim czasem na ruch jasnych dużych obiektów; rozróżniać kontrastujące kolory - czarny i biały. Do 20-22 dnia życia ruchy gałek ocznych stają się bardziej skoordynowane.
Wskazówki dla rodziców
Aby wyćwiczyć synchroniczny ruch mięśni oczu, przynieś dużą zabawkę do oczu dziecka leżącego na plecach w odległości 25-30 cm Powoli i płynnie poruszaj zabawką w górę iw dół.
Trzymając dziecko w twoich ramionach przed sobą, kiedy kontaktujesz się z oczami, spróbuj poruszyć się w stosunku do dziecka z lewej do prawej, a następnie przesuń je względem siebie. Mobilny - muzyczny wisiorek z jasnymi obrotowymi zabawkami - poprawia umiejętność śledzenia, jeśli jest zawieszony w odległości 30 cm.
Dzieciak coraz bardziej obserwuje ruchomy obiekt, koncentrując uwagę na odległych obiektach. Raduje się na widok piersi matki, ponieważ już koreluje z przyjemnością jedzenia. Pod koniec drugiego miesiąca ruchy gałek ocznych dziecka stają się gładkie i skoordynowane.
Wskazówki dla rodziców
Kontynuuj szkolenie, aby poprawić fiksację i czas śledzenia obiektów.
Zaoferuj dziecku ciekawe przedmioty, zdjęcia.
Komunikuj się bardziej z dzieckiem, patrząc mu w oczy. Powtórz jego mimikę. Zrób twarz.
Pokaż jak najwięcej przedmiotów. Zadzwoń do wszystkiego, co otacza dziecko w domu i na ulicy. Im bardziej dziecko widzi w pierwszym roku życia, tym bardziej rozwinięty jest jego intelekt.
Dziecko widzi obiekty w odległości do 3 m. Bliskie widzenie pozostaje rozmazane. Dziecko rozpoznaje twarz mamy, śledzi poruszające się obiekty. Widzi lepiej kształt i objętość obiektów, rozróżnia kolor czerwony, żółty, zielony i niebieski.
Wskazówki dla rodziców
Graj z dzieckiem w „kukułce”. Rozwija pamięć, myślenie przestrzenne, trójwymiarową wizję.
Zaoferuj dziecku grzechotkę, aby mógł to zobaczyć, „oblicz” odległość, wyciągnij rękę i złap ją, to ćwiczenie można wykonać, gdy dziecko leży na brzuchu, a zabawka znajduje się na wyciągnięcie ręki.
W tym wieku dziecko lubi przesuwać coś z jednej ręki do drugiej. Aby udoskonalić tę umiejętność, daj jej gumowy pierścień.
Wreszcie dziecko nabywa trójwymiarowy (stereoskopowy) wzrok. Widzi wszystkie kolory, skupia wzrok na bliskich i odległych obiektach, poprawia koordynację podczas chwytania obiektu. Lubi oglądać swoją rodzinę, bawić się rękami i stopami.
Wskazówki dla rodziców
Wybierz zabawki, które są wygodne do chwytania, i ciekawe zdjęcia.
Wypluj swoje ulubione zabawki przed malucha leżącego na brzuchu, aby spróbował do nich dotrzeć.
Graj w chowanego.
Stopniowo umieszczaj zabawki dalej od dziecka (do 3-5 m).
Dzieciak uczy się odróżniać małe przedmioty, rozpoznawać podobne odcienie; rozumie, która zabawka jest przed nim, jeśli tylko jej część jest widoczna; widzi obiekty usunięte o 4–5 m. Przez 6 miesięcy następuje ostateczne dojrzewanie struktur oka, które są odpowiedzialne za normalne ogniskowanie obrazu na siatkówce. Ponieważ dziecko w tym wieku aktywnie rozwija przestrzeń, uczy się oceniać i korelować odległość między obiektami. Rozwija się układ nerwowy, powstają stabilne połączenia analizatora wzrokowego z korą mózgową, dziecko ma zdolność zapamiętywania i interpretowania tego, co widzi. Ponadto zwiększa się szybkość przesyłania informacji z oczu do mózgu. Pod koniec siódmego miesiąca wizja dziecka różni się tylko nieznacznie od wizji dorosłego.
Wskazówki dla rodziców
Połóż zabawkę 5 metrów od dziecka, aby się do niej dostać. Dziecko oszacuje odległość do obiektu, obliczając ich możliwości.
Usiądź z dala od okruchów. Zadzwoń, a on się czołga.
Dziecko uczy się brać przedmioty kciukiem i palcem wskazującym. Zaoferuj mu pudełko, w którym możesz umieścić i wyciągnąć przedmioty.
Oczy zyskują stały kolor. Ostrość i głębia wizji dziecka jest prawie taka jak u osoby dorosłej. Dzieciak już rozróżnia matowe, pastelowe kolory. Pewnie postrzega temat nie tylko jako całość, ale także w częściach. Zaczyna aktywnie szukać rzeczy, które nagle znikają z jego pola widzenia. Dziecko łatwo koordynuje ruchy oczu i ciała.
Wskazówki dla rodziców
Pozwól dziecku bawić się w łazience, wlewając i wylewając wodę, by dmuchać w bańki. Rozwija koordynację ruchów pod kontrolą wizji.
Bardzo interesująca gra polegająca na powtarzaniu: pozwól dziecku kopiować gesty, akcje, mimikę.
Zademonstruj, w jaki sposób możesz układać kostki tego samego koloru w linii i sprawić, aby twoje dziecko zrobiło to samo.