(coni), komórki stożkowe, fotoreceptory siatkówki kręgowców, zapewniające widzenie w świetle dziennym (fotopowym) i (dla większości gatunków). Zagęszczony proces zewnętrznego receptora, skierowany w stronę warstwy pigmentowej siatkówki, nadaje komórce kształt K. (stąd nazwa). W przeciwieństwie do prętów, każdy K. jest środkiem, fossa jest zwykle połączona przez neuron bipolarny z sekcją. komórka zwojowa. W wyniku tego K. przeprowadza szczegółową analizę obrazu, ma wysoki wskaźnik odpowiedzi, ale niską czułość na światło (są bardziej wrażliwe na działanie długich fal). W K., podobnie jak w kijach, rozróżnij na zewnątrz. i wew. segmenty, połączenie, włókno, część komórki zawierająca jądro i wew. włókno przenoszące synaptic. komunikacja z neuronami bipolarnymi i poziomymi. Na zewnątrz segment K. (pochodna rzęsek), składający się z wielu. dyski membranowe, zawierają widok, pigmenty - rodopsyny, na żyto reagują na światło dec. skład widmowy. Ludzka siatkówka zawiera 3 rodzaje pigmentów, aw każdym z nich znajduje się pigment tego samego typu, zapewniający elektorom. postrzeganie określonego koloru: niebieski, zielony, czerwony. Int. segment obejmuje liczne skupiska. mitochondria (tak zwana elipsoida), element kurczliwy to skupisko skurczowych włókien (myoid) i granulatów glikogenu (tzw. paraboloida). U większości kręgowców (z wyjątkiem kloaka i torbacza) między zewnętrzem. i wew. segmenty zawierają kroplę oleju, która selektywnie absorbuje światło, zanim dotrze do widoku, pigmentu. U płazów, gadów i ptaków K. są podwójne (para sąsiadujących ze sobą morfologicznie odmiennych komórek - uzupełniający K. nie zawiera kropli oleju), aw rybach kostnych są bliźniacze (para morfologicznie podobnych komórek z ciągłymi wewnętrznymi segmentami). Siatkówka większości jaszczurek, węży, żółwi, pl. ptaki, świstaki składają się prawie wyłącznie z K. Większość zwierząt dziennych i ludzkich K. znajduje się w centrum, części siatkówki. Środek, fossa żółtej plamy zawiera tylko K., którego gęstość u ludzi osiąga 150 tysięcy na 1 mm2, całkowita w ludzkiej siatkówce wynosi 6,5-7 milionów K. Filogenetycznie K. jest prekursorem pręcików.
↑ Niektóre rodzaje stożków i prętów kręgowców stożkowych. A - różdżka (adaptacja do ciemności, skrócenie mioidów); B - stożek (adaptacja do ciemności, wydłużenie mioidy) żaby lamparta (Rana pipiens); B - ludzka różdżka (margines czasowy centralnej dołu); G - podwójna kolba pomalowanego żółwia (Chrysemys picta); D - bliźniacze szyszki kostnych ryb z rodzaju (Lepomis) (adaptacja światła, zmniejszona liczba aksonów). 1 - zewnętrzny segment, 1 '- zewnętrzny segment dodatkowego stożka; 2 - elipsoida, 2 '- elipsoida dodatkowego członka pary; 3 - myoid; 4 - zewnętrzna membrana graniczna siatkówki; 5 - rdzeń; 6 - kropla oleju; 7 - paraboloida.
http://gufo.me/dict/biology/%D0%BA%D0%BE%D0%BB%D0%B1%D0%BE%D1%87%D0%BA%D0%B8Zaloguj się za pomocą identyfikatora użytkownika
Szyszki są jednym z dwóch typów fotoreceptorów, procesów obwodowych komórek światłoczułych siatkówki, nazwanych tak ze względu na ich stożkowy kształt. Są to wysoce wyspecjalizowane komórki, które przekształcają bodźce świetlne w podniecenie nerwowe. Szyszki są wrażliwe na światło z powodu obecności w nich określonego pigmentu - jodopsyny.
Sztyfty są jednym z dwóch typów fotoreceptorów, procesów obwodowych komórek światłoczułych siatkówki, nazwanych tak ze względu na ich cylindryczny kształt. Ludzka siatkówka zawiera około 120 milionów pałeczek. Ich rozmiary są małe: długość pałeczek wynosi 0,06 mm, średnica 0,002 mm. Są to wysoce wyspecjalizowane komórki, które przekształcają bodźce świetlne w podniecenie nerwowe. Pręty są wrażliwe na światło dzięki obecności w nich specyficznego pigmentu - rodopsyny (lub wizualnie purpurowej).
http://ingvarr.net.ru/otvet/73-1-0-26886Encyklopedyczny słownik naukowy i techniczny.
Kije (Retina) - Ten termin ma inne znaczenie, patrz Kije. Przekrój warstwy siatkówki... Wikipedia
Kije - komórki receptorowe zlokalizowane na siatkówce oka. Pręty są bardziej aktywne w słabym oświetleniu, podczas gdy stożki są bardziej aktywne w dobrych warunkach oświetleniowych. Nocne zwierzęta mają znacznie więcej wizualnych pałeczek... Wielka encyklopedia psychologiczna
STICKS - fotoreceptory siatkówki, które zapewniają widzenie w półmroku (skotopowe). Na zewnątrz proces receptorowy nadaje komórce kształt P. (stąd nazwa). Kilka P. połączone synaptyczne. połączenie z jedną komórką dwubiegunową i kilka. z kolei dwubiegunowy z jednym... Biologicznym słownikiem encyklopedycznym
Szyszki - sekcja warstwy siatkówki... Wikipedia
Szyszki (siatkówka) - Sekcja warstwy siatkówki Struktura stożków (siatkówka). 1 połowa membrany... Wikipedia
KONIMY - Wizualne receptory w siatkówce, które zapewniają widzenie kolorów. Są one bardziej gęsto położone w centralnej części dołu siatkówki, a im bliżej peryferii, tym mniej. Szyszki mają próg czułości wyższy niż pręty i są zaangażowane, pierwszy...... Objaśniający słownik psychologii
Stożki są wzrokowymi receptorami w siatkówce, które zapewniają widzenie kolorów i uczestniczą w wizji dziennej lub fotopowej. Bardziej gęsto umiejscowione w centralnej części dołu siatkówki i stają się coraz rzadsze w miarę zbliżania się do peryferii. Miej więcej...... Encyklopedyczny słownik psychologii i pedagogiki
siatkówka - i; g. Anat. Wewnętrzna światłoczuła powłoka oka; siatkówka. * * * siatkówka (siatkówka), wewnętrzna skorupa oka, składająca się z zestawu światłoczułych komórek pręcika i stożka (osoba ma około 7 milionów stożków w siatkówce i 75...... encyklopedycznym słowniku
OCZ jest organem widzenia, który postrzega światło. Ludzkie oko ma kształt kulisty, jego średnica wynosi około. 25 mm. Ściana tej kuli (gałka oczna) składa się z trzech głównych skorup: zewnętrznej, reprezentowanej przez twardówkę i rogówkę; środek, układ naczyniowy,...... Encyklopedia Collier
Wizja jest częścią fizyczną, widzimy obiekty wokół nas, kiedy promienie pochodzące od nich są załamywane w różnych centrach oka i, krzyżując się, tworzą odrębne obrazy obiektów na siatkówce. Każdy taki obraz odpowiada pewnemu...... encyklopedycznemu słownikowi F.A. Brockhaus i I.A. Efrona
http://dic.academic.ru/dic.nsf/ntes/3345/%D0%9F%D0%90%D0%9B%D0%9E%D0%A7%D0%9A%D0%98Czapki - (angielski stożek - stożek) to jeden z typów eksteroreceptorów (fotoreceptorów) procesów obwodowych fotoczułych komórek nerwowych siatkówki. Nazywane stożkami ze względu na kształt podobny do stożkowej kolby laboratoryjnej.
Stożki to grupa receptorów składająca się z różnych typów wyspecjalizowanych komórek nerwowych, które postrzegają i przekształcają bodźce świetlne w podniecenie nerwowe w sygnały bioelektryczne, przechodzące do części wzrokowych mózgu.
Szyszki są wrażliwe na światło w szerokim zakresie. O zmierzchu, kiedy oświetlenie jest niewystarczające do działania szyszek, tylko pałeczki działają dla osoby. W nocy stajemy się „ślepymi kolorami” - świat postrzegany jest jako monochromatyczny.
Receptory nadwrażliwości na światło są związane z obecnością w nich określonego pigmentu - jodopsyny; z przejściem cis-trans retinalu i innych mechanizmów. Z kolei jodopsyna składa się z kilku pigmentów wizualnych. Do tej pory dwa pigmenty są dobrze znane i badane: chloro-labore (wrażliwy na żółto-zielony obszar widma) i erytrolab (wrażliwy na żółto-czerwoną część widma).
W siatkówce dorosły ma około 6 milionów [1] stożków. Ich rozmiary są bardzo małe: długość około 50 mikronów, średnica - od 1 do 4 mikronów. Stożki są około 100 razy mniej wrażliwe na światło niż pałeczki (inny typ komórek siatkówki), ale są one znacznie bardziej wrażliwe na szybkie ruchy.
Siatkówka jest złożoną, warstwową strukturą z kilkoma warstwami neuronów połączonych synapsami. Neurony samotne, które są bezpośrednio światłoczułe, to komórki szyszek i fotoreceptorów pałeczek.
Szyszki u różnych gatunków zwierząt mają inną strukturę, u poszczególnych gatunków można znaleźć inną strukturę szyszek.
Struktura stożków (siatkówka)
Szyszki i pręty mają podobną budowę i składają się z czterech sekcji.
Zewnętrzny segment stożka jest wypełniony pół-dyskami membranowymi utworzonymi przez błonę plazmową, oddzielonymi od niego. Są fałdami błony plazmatycznej. W stożkach półdyski membranowe są znacznie mniejsze niż dyski w sztyfcie, a ich liczba wynosi około kilkuset.
W obszarze łącznika (zwężenie) segment zewnętrzny jest prawie całkowicie oddzielony od segmentu wewnętrznego przez przyklejenie zewnętrznej błony. Połączenie między dwoma segmentami odbywa się przez cytoplazmę i parę rzęsek, przemieszczając się z jednego segmentu do drugiego. Rzęski zawierają tylko 9 obwodowych dubletów mikrotubul: nie ma pary centralnych mikrotubul charakterystycznych dla rzęsek.
Wewnętrzny segment jest obszarem aktywnego metabolizmu. Jest wypełniona mitochondriami, które dostarczają energii dla procesów widzenia, a także polirybosomów, które syntetyzują białka uczestniczące w tworzeniu dysków błonowych i pigmentu wzrokowego. W tym samym obszarze znajduje się rdzeń.
W regionie synaptycznym komórka tworzy synapsy z komórkami dwubiegunowymi.
Rozproszone komórki dwubiegunowe mogą tworzyć synapsy z wieloma prętami. Zjawisko to nazywamy zbieżnością synaptyczną.
Monosynaptyczne komórki dwubiegunowe wiążą jeden stożek z jedną komórką zwojową, co zapewnia większą ostrość widzenia w porównaniu z pręcikami.
Poziome i amakrylowe komórki wiążą ze sobą wiele prętów i stożków. Dzięki tym komórkom informacja wizualna podlega pewnym procesom, nawet zanim opuści siatkówkę; w szczególności te komórki biorą udział w hamowaniu bocznym. [2], [3]
Szyszki w siatkówce ptaków, płazów i innych kręgowców różnią się strukturą od szyszek znajdujących się w siatkówce naczelnych.
W szczególności kropelki oleju występują w strukturze szyszek ptaków, ryb i żółwi. Ponadto w ich siatkówkach wyróżniono „zwykłe” stożki i tzw. „Podwójne” stożki.
Krzywe widm absorpcji pigmentów zawartych w szyszkach i prętach ludzkiej siatkówki. Widma krótkich (S), średnich (M) i długich fal (L) pigmentów oraz widmo pigmentu sztyftu przy słabym (zmierzchowym) oświetleniu (R). Uwaga: oś długości fali na tym wykresie jest nieliniowa.
Krzywe czułości widmowej stożkowych odbiorników normalnego trichromianu, określone metodą kolorymetryczną (A), i widma absorpcji zmierzone w zewnętrznych segmentach pojedynczego stożka makaka (B). (Po.Marks i in., 1964). Krzywe bryłowe na A reprezentują wynik obliczenia krzywych czułości widmowej z krzywych addycyjnych normalnego trichromianu (Bongard, Smirnov, 1955); koła - wyniki eksperymentów z dichromianami [4].
Według zwolenników trójskładnikowej teorii widzenia, po znalezieniu trzech pików absorpcji w obszarze widzialnym przez tkanki siatkówki, powinno to wynikać z obecności trzech typów pigmentów wzrokowych i uważają oni, że powinny być trzy typy stożków wrażliwych na różne długości fal światła (kolory). Obecność stożków typu S wrażliwych na niebiesko (S z angielskiego. Krótkie - widmo krótkofalowe), Typ M - na zielono (M z angielskiego. Średnio - średnie fale) i typu L - czerwone (L z angielskiego. Długa - długa fala) ) części widma. Jednocześnie zakłada się, że każdy typ stożka zawiera tylko jeden z trzech pigmentów. [5] Do tej pory te założenia nie zostały jeszcze potwierdzone.
Obecnie wiadomo, że światłoczuły pigment jodopsyna znajdujący się w stożkach oka zawiera pigmenty, takie jak chloroab (maksymalnie około 540 nm) i erytrolab (maksymalnie około 570 nm); pierwszy z nich pochłania promienie odpowiadające żółto-zielonej i drugiej żółto-czerwonej części widma. Ich maksimum absorpcji znajduje się w pobliżu. Nie odpowiada to zwykłym „podstawowym” kolorom i nie jest zgodny z zasadami modelu trójskładnikowego.
Trzeci, hipotetyczny pigment, który jest wrażliwy na fioletowo-niebieski obszar widma, wcześniej nazywany cyanolabem, również nie został znaleziony i nie był dotychczas badany.
Ponadto nie było możliwe znalezienie żadnej różnicy między stożkami w siatkówce oka i nie było możliwe udowodnienie obecności tylko jednego rodzaju pigmentu w każdym stożku. Ponadto uznano, że pigment może jednocześnie zawierać pigmenty chloroab i erytrolab. [6]
Według innego modelu (nieliniowa dwuskładnikowa teoria widzenia S. Remenko) trzeci pigment „hipotetyczny” nie jest potrzebny, odbiornik niebieskiej części widma jest patykiem. Wyjaśnia to fakt, że gdy jasność oświetlenia jest wystarczająca do rozróżnienia kolorów, maksymalna wrażliwość widmowa drążka (z powodu zaniku zawartej w nim rodopsyny) przesuwa się z zielonego obszaru widma na niebieski. Zgodnie z tą teorią stożek powinien zawierać tylko dwa pigmenty z sąsiadującymi maksimami czułości: chloro-lab (wrażliwy na żółto-zielony obszar widma) i erytrolab (wrażliwy na żółto-czerwoną część widma). Te dwa pigmenty od dawna zostały znalezione i dokładnie zbadane. Jednocześnie stożek jest nieliniowym czujnikiem zależności, wydającym nie tylko informacje o stosunku czerwieni i zieleni, ale także podkreślający poziom żółtego w tej mieszaninie.
Dowodem na to, że odbiornik niebieskiej części widma w oku jest różdżką może być również fakt, że przy anomaliach kolorystycznych trzeciego typu (tritanopia) ludzkie oko nie tylko nie postrzega niebieskiej części widma, ale nie rozróżnia obiektów w półmroku (ślepota), A to wskazuje dokładnie na brak normalnych drążków roboczych. Zwolennicy trójskładnikowych teorii wyjaśniają, dlaczego zawsze przestają działać w tym samym czasie, w którym niebieski odbiornik przestaje działać, a kije nadal nie działają (dlaczego zawsze, w tym samym czasie, gdy niebieski odbiornik przestaje działać, kije przestają działać również). [7]
Ponadto potwierdzeniem tego mechanizmu jest znany od dawna efekt Purkinjego, którego istota polega na tym, że o zmierzchu, gdy iluminacja maleje, czerwone kolory stają się czarne, a białe wydają się niebieskawe. R. F. Feynman pisze: „Dzieje się tak, ponieważ pręty widzą niebieską krawędź widma lepiej niż stożki, ale stożki widzą na przykład ciemnoczerwony kolor, podczas gdy pręty nie mogą tego absolutnie zobaczyć”. [8]
Do tej pory dojść do konsensusu co do zasady postrzegania kolorów za pomocą oka i nie powiodło się.
W nocy, gdy strumień fotonów jest niewystarczający do normalnego działania oka, widzenie jest zapewniane głównie przez pręty, więc w nocy osoba nie może odróżnić kolorów.
http://ru.science.wikia.com/wiki/%D0%9A%D0%BE%D0%BB%D0%B1%D0%BE%D1%87% D0% BA% D0% B8 _ (% D1 81% D0% B5% D1% 82% D1% 87% D0% B0% D1% 82% D0% B0% B0% D0% B3% D0% BB% D0% B0% D0% B7% D0% B0Siatkówka jest główną częścią wizualnego analizatora. Tutaj jest postrzeganie elektromagnetycznych fal świetlnych, ich transformacja w impulsy nerwowe i transmisja do nerwu wzrokowego. Dzień (kolor) i widzenie w nocy zapewniają specjalne receptory siatkówki. Razem tworzą tak zwaną warstwę światłoczułą. Zgodnie z ich kształtem, receptory te nazywane są stożkami i pręcikami.
Mikroskopijna struktura oka
Histologicznie 10 siatek komórkowych jest izolowanych na siatkówce. Zewnętrzna warstwa światłoczuła składa się z fotoreceptorów (prętów i stożków), które są specjalnymi formacjami komórek nabłonka nerwowego. Zawierają wizualne pigmenty, które mogą absorbować fale świetlne o określonej długości. Pałeczki i stożki są nierównomiernie rozmieszczone na siatkówce. Główna liczba stożków umieszczonych w centrum, podczas gdy pręty znajdują się na obrzeżach. Ale to nie jedyna różnica:
Pręty są wrażliwe tylko na krótkie fale, których długość nie przekracza 500 nm (niebieska część widma). Ale są aktywne nawet w rozproszonym świetle, gdy gęstość strumienia fotonu jest obniżona. Szyszki są bardziej czułe i mogą odbierać wszystkie sygnały kolorów. Ale dla ich podniecenia wymagane jest światło o znacznie większej intensywności. W ciemnościach różdżki wykonują prace wizualne. W rezultacie o zmierzchu iw nocy człowiek widzi sylwetki przedmiotów, ale nie czuje ich kolorów.
Zaburzone funkcje fotoreceptorów siatkówki mogą prowadzić do różnych patologii widzenia:
Materiał przygotowany pod kierunkiem
Widzimy wszystkie przedmioty i odcienie otaczającego świata dzięki złożonej pracy naszych organów widzenia. Nie ostatnią rolę w tym systemie przypisuje się receptorom siatkówki - prętom i stożkom.
Pręty i stożki są specjalnymi receptorami gałki ocznej, które są odpowiedzialne za transmisję energii świetlnej i jej przekształcenie w impuls nerwowy. Impuls nerwowy z kolei przekazuje informacje do mózgu, gdzie powstaje prawdziwy obraz.
Pręty dostrzegają tylko jasne i ciemne promieniowanie, czyli tylko czarno-biały obraz. Szyszki rozpoznają różne kolory i są wskaźnikiem ostrości widzenia. Skoordynowana praca receptorów i specyfika ich struktury zapewniają wysoką ostrość widzenia.
Pręty przypominają cylinder, dlatego otrzymali taką nazwę. Są one podzielone na cztery segmenty:
Energia prowadzi kije do podniecenia, które osoba postrzega jako światło, a zatem może widzieć obiekty nawet w słabym świetle. Pręty zawierają specjalny pigment - rodopsynę (główny pigment wizualny odpowiedzialny za występowanie pobudzenia wzrokowego).
Szyszki w formie przypominają - odpowiednio - stożki. Zawierają inny pigment - jodopsynę, zapewniającą postrzeganie kolorów zielonego, niebieskiego i czerwonego. Pod wpływem światła o różnych długościach fali dochodzi do zniszczenia pigmentów wzrokowych (rodopsyny i jodopsyny) i powstawania impulsów nerwowych odpowiedzialnych za tworzenie obrazu wizualnego.
Główną funkcją tych receptorów jest więc postrzeganie fal świetlnych i ich transformacja w obraz wizualny. Pręty pomagają nam widzieć o zmierzchu, a stożki w normalnym świetle.
Pręty i stożki tworzą 1 z 10 warstw siatkówki i są uszkodzone przez jej choroby. Wśród głównych chorób są:
Wraz z rozwojem opisywanych patologii występują następujące objawy:
Takie objawy mogą sygnalizować bardzo wiele chorób oczu, a jeśli wystąpią jakiekolwiek zaburzenia widzenia, radzimy natychmiast skontaktować się z okulistą.
Aby zidentyfikować choroby, w których patyki lub stożki są uszkodzone, lekarz prowadzi różne badania:
Leczenie choroby dobierane jest indywidualnie w każdym przypadku i odbywa się w sposób złożony: przede wszystkim poprzez wyeliminowanie przyczyny rozwoju patologii.
Możesz przeprowadzić pełne badanie narządów wzroku w Klinice Okulistycznej dr Belikovej. Używamy tylko wysokiej jakości nowoczesnego sprzętu i towarzyszymy pacjentowi przez całą drogę - od diagnostyki do pełnego powrotu do zdrowia.
http://belikova.net/encyclopedia/stroenie_glaza/palochki_i_kolbochki/Oszczędzaj czas i nie wyświetlaj reklam dzięki Knowledge Plus
Oszczędzaj czas i nie wyświetlaj reklam dzięki Knowledge Plus
Kije - wysoce wyspecjalizowane komórki, które przekształcają stymulację światłem w podniecenie nerwowe.
Szyszki- jeden z typów fotoreceptorów w procesach obwodowych fotoczułych komórek nerwowych siatkówki.
Żółta plamka siatkówki centralny, najbardziej wrażliwy na światło obszar siatkówki oka
Blind spot obszar na siatkówce, który nie jest wrażliwy na światło
Połącz Knowledge Plus, aby uzyskać dostęp do wszystkich odpowiedzi. Szybko, bez reklam i przerw!
Nie przegap ważnego - połącz Knowledge Plus, aby zobaczyć odpowiedź już teraz.
Obejrzyj film, aby uzyskać dostęp do odpowiedzi
O nie!
Wyświetlane są odpowiedzi
Połącz Knowledge Plus, aby uzyskać dostęp do wszystkich odpowiedzi. Szybko, bez reklam i przerw!
Nie przegap ważnego - połącz Knowledge Plus, aby zobaczyć odpowiedź już teraz.
http://znanija.com/task/1178375Pręty i stożki są światłoczułymi receptorami siatkówki, zwanymi również fotoreceptorami. Ich głównym zadaniem jest przekształcenie stymulacji światłem w nerwową. Oznacza to, że zamieniają promienie świetlne w impulsy elektryczne, które wchodzą do mózgu przez nerw wzrokowy, które po pewnym przetworzeniu stają się obrazami, które postrzegamy. Każdy typ fotoreceptora ma swoje własne zadanie. Pręty odpowiadają za percepcję światła w warunkach słabego oświetlenia (widzenie w nocy). Stożki są odpowiedzialne za ostrość wzroku, a także postrzeganie kolorów (widzenie w dzień).
Te fotoreceptory mają postać cylindra, którego długość wynosi około 0,06 mm i średnicę około 0,002 mm. Zatem taki cylinder jest rzeczywiście całkiem podobny do różdżki. Oko zdrowej osoby zawiera około 115-120 milionów pałeczek.
Ludzką gałkę oczną można podzielić na 4 strefy segmentowe:
1 - Zewnętrzna strefa segmentowa (zawiera dyski membranowe zawierające rodopsynę),
2 - Segmentowa strefa łącząca (cilium),
3 - Wewnętrzna strefa segmentowa (obejmuje mitochondria),
4 - Podstawowa strefa segmentowa (połączenie nerwowe).
Pręty są bardzo światłoczułe. Tak więc dla ich reakcji jest wystarczająca energia 1 fotonu (najmniejszej, elementarnej cząstki światła). Ten fakt jest bardzo ważny w przypadku noktowizji, która pozwala widzieć w słabym świetle.
Pałeczki nie potrafią odróżnić kolorów, głównie z powodu obecności w nich tylko jednego pigmentu - rodopsyny. Pigment rodopsyny, inaczej zwany wzrokowym fioletem, ze względu na włączone grupy białek (chromofory i opsyny) ma 2 maksymalne pochłanianie światła. To prawda, że jedna z maksimów znajduje się poza krawędzią światła widzianego przez ludzkie oko (278 nm to obszar promieniowania UV), więc prawdopodobnie powinieneś nazwać to maksymalną absorpcją fali. Ale drugie maksimum jest widoczne dla oka - istnieje przy 498 nm, znajduje się na granicy zielonego i niebieskiego spektrum kolorów.
Wiadomo, że rodopsyna obecna w pręcikach reaguje na światło znacznie wolniej niż jodopsyna zawarta w szyszkach. Dlatego pręty charakteryzują się słabą reakcją na dynamikę strumieni światła, a ponadto nie odróżniają wyraźnie ruchu przedmiotów. A ostrość widzenia nie jest ich przywilejem.
Te fotoreceptory otrzymały również swoją nazwę dzięki charakterystycznej formie, podobnej do formy kolb laboratoryjnych. Stożek ma długość około 0,05 mm, jego średnica w najwęższym punkcie wynosi około 0,001 mm, aw najszerszym miejscu wynosi 0,004. Siatkówka zdrowej osoby dorosłej zawiera około 7 milionów szyszek.
Szyszki są mniej wrażliwe na światło. Oznacza to, że w celu zainicjowania ich działania wymagany jest strumień świetlny, który jest dziesięć razy bardziej intensywny niż w przypadku wzbudzenia pracy prętów. Ale stożki przetwarzają strumienie światła znacznie intensywniej niż pręty, dlatego lepiej je postrzegają i zmieniają (na przykład lepiej rozróżniają światło, gdy obiekty poruszają się, w stosunku do oka, w dynamice). Ponadto bardziej precyzyjnie określają obraz.
Stożki ludzkiego oka zawierają również 4 strefy segmentowe:
1 - Zewnętrzna strefa segmentowa (zawiera dyski membranowe zawierające jodopsynę),
2 - Segmentowa strefa połączeń (holowanie),
3 - Wewnętrzna strefa segmentowa (obejmuje mitochondria),
4 - Złącze synaptyczne lub segment podstawowy.
Powodem wyżej opisanych właściwości szyszek jest zawartość w nich specyficznego pigmentu jodopsynowego. Obecnie wyizolowano i udowodniono dwa rodzaje tego pigmentu: erytrolab (jodopsyna, wrażliwa na czerwone widmo i długie fale L) oraz chloroab (jodopsyna, wrażliwa na zielone widmo i średnie fale M). Pigment, który jest wrażliwy na niebieskie widmo i krótkie fale S, nie został jeszcze znaleziony, chociaż nazwa za nim jest już ustalona - cyanolab.
Podział stożka według rodzajów dominacji pigmentów barwnych w nich (erytrolab, chloro-labore, cyanolab) wynika z trójskładnikowej hipotezy widzenia. Istnieje jednak inna teoria widzenia - nieliniowa dwuskładnikowa. Jego zwolennicy uważają, że wszystkie stożki zawierają erytrolab i hloro-lab w tym samym czasie, a zatem są w stanie dostrzec kolory zarówno czerwonego, jak i zielonego widma. Rola cyanolabu w tym przypadku polega na wykonaniu wyblakłych pręcików rodopsynowych. Teorię tę potwierdzają przykłady osób z ślepotą barwną, mianowicie niemożność odróżnienia niebieskiej części widma (tritanopia). Mają też trudności z widzeniem w półmroku (hemeralopia), co jest oznaką anomalnej aktywności prętów siatkówki.
Porażka prętów i stożków oka jest możliwa dzięki różnym patologiom siatkówki:
http://mgkl.ru/patient/stroenie-glaza/palochki-i-kolbochkiGłówną częścią analizatora wizualnego jest siatkówka. W tym miejscu postrzeganie lekkich fal elektromagnetycznych, ich transformacja w impulsy nerwowe i dalsza transmisja do nerwu wzrokowego. Dzień (kolor) i widzenie nocne zapewniają specjalne receptory siatkówki. Razem tworzą warstwę światłoczułą. W zależności od formy, receptory te nazywane są prętami i stożkami.
Funkcje prętów i stożków
W tym artykule staraliśmy się wyjaśnić bardziej szczegółowo, gdzie są pręty i stożki i dowiedzieć się, jakie funkcje pełnią.
Histologicznie na siatkówce można wyróżnić 10 warstw komórkowych. Warstwa światłoczuła składa się ze specjalnych fotoreceptorów, które reprezentują specjalne formacje komórek nabłonka nerwowego. Zawierają unikalne pigmenty wizualne, które pochłaniają fale świetlne o określonej długości. Pręty i stożki są nierównomiernie rozmieszczone na siatkówce. Główna część stożków często znajduje się w środku. Kije z kolei zazwyczaj znajdują się na peryferiach. Dodatkowe różnice obejmują:
Pręty są wrażliwe tylko na te fale, których długość nie przekracza 500 nm. Jednak pozostają aktywne nawet wtedy, gdy strumień fotonów jest obniżony. Stożki można uznać za bardziej wrażliwe i są w stanie odbierać wszystkie sygnały kolorów. Jednak ze względu na ich podniecenie czasami może być wymagane światło o znacznie większej intensywności.
W nocy prace wizualne są wykonywane przez kije. W rezultacie osoba może wyraźnie zobaczyć zarysy obiektów, ale po prostu nie może odróżnić ich koloru. Gdy fotoreceptor jest upośledzony, mogą wystąpić następujące problemy i patologie widzenia:
Ludzie z dobrym wzrokiem mają około miliona szyszek w każdym oku. Ich długość wynosi 0,05 mm, a ich szerokość wynosi 0,004 mm. Nie są wrażliwe na przepływ promieni. Jednak wszystkie z nich jakościowo postrzegają spektrum kolorów, w tym różne odcienie.
Są również odpowiedzialni za zdolność rozpoznawania ruchomych obiektów, dzięki czemu lepiej reagują na dynamikę oświetlenia.
W stożkach są trzy główne segmenty i ciągnięcia:
Wielu już wie, że w stożkach znajduje się specjalny pigment, jodopsyna, który pozwala dostrzec całe spektrum kolorów. Według trójskładnikowej hipotezy widzenia kolorów istnieją trzy typy stożków. W każdej specyficznej formie występuje rodzaj jodopsyny, która postrzega tylko swoją część widma:
Ważne, aby wiedzieć! Do tej pory wielu naukowców zajmuje się problemami współczesnej histologii i zwraca uwagę na niższość trójskładnikowej hipotezy postrzegania kolorów. Wynika to z faktu, że nie znaleziono potwierdzenia istnienia trzech rodzajów stożków. Ponadto nie odkryli jeszcze pigmentu, który wcześniej nazywał się cyanolab.
Jeśli wierzysz w tę hipotezę, możesz zrozumieć, że wszystkie stożki siatkówki zawierają erytholab, a także chloroab. Dlatego mogą doskonale postrzegać długą i środkową część widma. W tym przypadku pigment rodopsyny, który jest zawarty w pręcikach, odbiera krótką część widma.
Na rzecz takiej teorii może sprawić, że ludzie, którzy nie są w stanie dostrzec krótkich fal widma, jednocześnie cierpią na zaburzenia widzenia w złych warunkach oświetleniowych. Taka patologia ma nazwę „nocna ślepota”.
Jeśli przyjrzymy się prętom bardziej szczegółowo, zobaczymy, że wyglądają jak wydłużone cylindry o długości około 0,06 mm. U dorosłego jest około 120 milionów tych receptorów w każdym oku. Wypełniają całą siatkówkę, koncentrując się na obrzeżach.
Pigment, który zapewnia pręciki o wystarczająco wysokiej wrażliwości na światło, nazywany jest rodopsyną lub wizualnym fioletem. W jasnym świetle taki pigment zanika i całkowicie traci swoją zdolność. W tym momencie będzie podatny tylko na krótkie fale świetlne, które tworzą niebieski obszar widma. W ciemności jej kolor i właściwości są stopniowo przywracane.
Struktura sztyftów praktycznie nie różni się od struktury stożków. Istnieją 4 główne części:
Wrażliwość takich receptorów na działanie fotonów pozwala przekształcić stymulację świetlną w podniecenie nerwowe i przekazać ją do mózgu. Proces percepcji fal świetlnych przez ludzkie oko - fotorecepcja.
Jak widać, człowiek jest jedyną żywą istotą, która może postrzegać świat w całej jego różnorodności kolorów. Niezawodna ochrona narządów wzroku przed szkodliwymi skutkami, jak również zapobieganie zaburzeniom widzenia, pomoże zachować wyjątkową zdolność na długie lata. Mamy nadzieję, że te informacje były przydatne i interesujące.
http://uglaznogo.ru/palochki-i-kolbochki.htmlDzięki organowi wizualnemu ludzie widzą świat we wszystkich jego kolorach. Wszystko to dzieje się z powodu siatkówki, na której znajdują się specjalne fotoreceptory. W medycynie nazywane są pałeczkami i szyszkami.
Gwarantują najwyższy stopień podatności przedmiotów. Pręty i stożki siatkówki przenoszą padające światło na impulsy. Następnie układ nerwowy zabiera je i przekazuje otrzymane informacje osobie.
Każdy rodzaj fotoreceptora ma swoją specyficzną funkcję. Na przykład w ciągu dnia szyszki odczuwają największe obciążenie. Gdy zmniejsza się przepływ światła, patyki wchodzą w grę.
Kij ma wydłużony kształt, przypominający mały cylinder i składa się z czterech ważnych ogniw: dysków błonowych, rzęski, mitochondriów i tkanki nerwowej. Ten typ fotoreceptora ma wysoką podatność na światło, co gwarantuje ekspozycję nawet na najmniejsze migające światło. Pręty zaczynają działać, gdy energia zostanie odebrana w jednym fotonie. Ta właściwość pałeczki wpływa na funkcję wizualną o zmierzchu i pomaga widzieć obiekty w ciemności. Ponieważ sztyfty w ich strukturze mają tylko jeden pigment zwany rodopsyną, kolory nie mają różnic.
Pigment barwny jodopsyna dzieli się na kilka rodzajów. Zapewnia to pełną podatność stożków przy określaniu różnych części widma światła. Dzięki dominacji różnych rodzajów pigmentów stożki dzielą się na trzy główne typy. Wszystkie one działają tak harmonijnie, że dają ludziom doskonałą wizję, aby mogli dostrzec wszystkie kolory widocznych obiektów.
Zdolność do barwienia wrażliwości oka
Pręty i stożki są potrzebne nie tylko do odróżnienia widzenia w dzień i noc, ale także do określenia kolorów na zdjęciach. Struktura organu wizualnego spełnia wiele funkcji: dzięki temu postrzegana jest ogromna przestrzeń otaczającego świata. Do tego wszystkiego osoba ma jedną z ciekawych właściwości, co oznacza widzenie obuoczne. Receptory biorą udział w postrzeganiu widm kolorów, w wyniku czego osoba jest jedynym przedstawicielem, który rozróżnia wszystkie kolory świata.
Jeśli mówimy o strukturze siatkówki, pręty i stożki znajdują się na jednym z wiodących miejsc. Obecność danych fotoreceptorowych na tkance nerwowej pomaga błyskawicznie przekształcić otrzymany strumień świetlny w zestaw impulsów.
Siatkówka rejestruje obraz skonstruowany przy użyciu sekcji oka i obiektywu. Następnie obraz jest przetwarzany i podawany do impulsów za pomocą ścieżek wizualnych do pożądanego obszaru mózgu. Najbardziej złożony typ oka wykonuje pełne przetwarzanie danych informacyjnych w najmniejszych sekundach. Największa część receptorów znajduje się w plamce żółtej, której lokalizacja znajduje się w środku siatkówki
Funkcje prętów i stożków w siatkówce
Pręty i stożki mają inną strukturę i funkcję. Pręty pozwalają osobie skoncentrować się na obiektach w ciemności, a stożki, przeciwnie, pomagają odróżnić postrzeganie kolorów otaczającego świata. Ale mimo to zapewniają skoordynowaną pracę całego organu wizualnego. Dlatego możemy wyciągnąć wniosek, że oba fotoreceptory są niezbędne do wykonania funkcji wizualnej.
Rodopsyna działa w siatkówce
Rodopsyna jest pigmentem wizualnym, który jest strukturą białka. Należy do chromoprotein. W praktyce nadal nazywany jest wizualnym fioletem. Otrzymała swoją nazwę ze względu na jasny czerwony odcień. Purpurowe zabarwienie pałeczek zostało odkryte i udowodnione podczas licznych badań. Rodopsyna zawiera dwa składniki - żółty pigment i bezbarwne białko.
Pod wpływem światła pigment zaczyna się rozkładać. Odtworzenie rodopsyny zachodzi podczas oświetlenia zmierzchu białkiem. W jasnym świetle rozkłada się ponownie, a jego podatność zmienia się na niebieski obszar widzenia. Białko rodopsyny zostaje w pełni wznowione w ciągu trzydziestu minut. Do tego czasu wizja typu zmierzchowego osiąga maksimum, to znaczy osoba zaczyna lepiej widzieć w ciemnym pokoju.
Oznaki porażki laski i szyszki
Porażka fotoreceptorów występuje przy różnych anomaliach siatkówki w postaci chorób.
Organ wizualny odgrywa ważną rolę w życiu człowieka, a głównymi funkcjami w postrzeganiu kolorów są patyki i stożki. Dlatego, jeśli cierpi na to jeden z fotoreceptorów, cała praca układu wzrokowego zostaje zakłócona.
http://moeoko.ru/stroenie/palochki-i-kolbochki.html