Dzieci z problemami ze wzrokową ostrością mają cechy rozwojowe i wymagają innego podejścia do nauki niż ci, którzy dobrze widzą. Przede wszystkim przejawia się to kompensacyjnym rozwojem innych narządów zmysłów, które pozwalają doświadczać świata - dotyku, słuchu. W zależności od stopnia upośledzenia widzenia, metody przekazywania im wiedzy będą się różnić.
Upośledzenie wzroku dziecka może być funkcjonalne lub organiczne. Pierwsze charakteryzują się przejściowymi zmianami, które są podatne na korektę lub mogą przejść samodzielnie (na przykład zez, krótkowzroczność, nadwzroczność, astygmatyzm itp.). Uszkodzenia organiczne są oparte na zmianach morfologicznych w strukturze oka lub innych częściach analizatora wzrokowego (nerwy wzrokowe, szlaki itp.).
Często z organicznym upośledzeniem wzroku wykrywane są współistniejące uszkodzenia układu nerwowego lub wrodzone wady rozwojowe - porażenie mózgowe, upośledzenie słuchu, upośledzenie umysłowe itp.
Z powodu powodującego zaburzenia widzenia są one podzielone na:
W zależności od stopnia pogorszenia ostrości wzroku dzieci dzielą się na osoby niedowidzące, z wadami wzroku lub całkowicie niewidome.
Poprzez wizję osoba otrzymuje do 90% informacji o świecie. Dlatego, kiedy ten organ zmysłów zanika, informacja dla dziecka przychodzi głównie poprzez słuch i dotyk. Cechą dzieci z wadami wzroku jest to, że tworzą nieco inne wyobrażenia o świecie niż te, które widzą, ponieważ powstają inne zmysłowe obrazy. Regularne zwracanie uwagi na wszelkiego rodzaju słyszalne dźwięki odgrywa ważną rolę w wychowaniu tych dzieci.
Zmniejszona ostrość widzenia, poza ograniczeniem wiedzy o świecie wokół dziecka, nieco spowalnia rozwój mowy, uwagi i pamięci. Niewidome dzieci mogą źle zrozumieć słowa, ponieważ słabo odnoszą się do rzeczywistych obiektów, które te słowa oznaczają.
Aktywność fizyczna odgrywa ogromną rolę w rozwoju dzieci z upośledzeniem wzroku. Podczas treningu szczególnie ważne jest poświęcenie większej ilości czasu na ruszanie się z grami i rozrywką, ponieważ rozwijają one koordynację i umiejętność prawidłowego poruszania się w przestrzeni, uczucie mięśni, uczą ważnych umiejętności, a nawet stymulują widzenie. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę zalecenia okulisty i konkretną diagnozę w tworzeniu wariantów aktywności fizycznej małych dzieci. Jest to konieczne, aby zapobiec negatywnym konsekwencjom w przypadku nieprawidłowo wybranych obciążeń.
Inną cechą dzieci z wadami wzroku jest to, że podczas uczenia się określonych umiejętności i czynności wymagane jest ich powtarzanie „ręka w rękę”. I trzeba powtarzać, dopóki akcja nie doprowadzi do automatyzmu.
Szczególnie interesujące są duże, jasne, z teksturowaną powierzchnią (stymulują rozwój dotyku i widzenia szczątkowego), aby podnieść zabawki dla małych dzieci ze słabym wzrokiem, zabawki muzyczne i te, które powodują pewne dźwięki.
W rodzinie dziecko niedowidzące powinno być zaangażowane w realizację obowiązków rodzinnych i wypełniać je w miarę możliwości. Nie ma potrzeby ograniczania kontaktów z dziećmi normalnie widzącymi.
W rozwoju niewidomego przedszkolaka można wyróżnić 3 ogólne wzory:
Ważną cechą dzieci z wadami wzroku jest to, że ze względu na niewystarczający rozwój koordynacji ruchowej, niewidome przedszkolaki są niezdarne i nie są wystarczająco pewne siebie. Tak więc, z wrodzoną ślepotą, opóźnienie w tworzeniu umiejętności chodzenia może wynosić 2-3 lata. Impulsywność dzieci w wieku przedszkolnym jest na tym samym poziomie co widzących, ale z powodu braku wystarczającej koordynacji impulsywność wydaje się ostrzejsza i jaśniejsza.
Aby zachować dobry wzrok przez długi czas, konieczne jest zapobieganie jego zaburzeniom u dzieci. Czy to powinno być od pierwszych miesięcy życia dziecka. Tak więc zdrowe dziecko powinno odbyć pierwszą wizytę u okulisty z matką w wieku 1 miesiąca. Lekarz zdiagnozuje możliwe wrodzone problemy z narządem wzroku i wyda zalecenia dotyczące zapobiegania zaburzeniom widzenia u dzieci. W wieku 2-3 lat możesz już sprawdzić ostrość widzenia na specjalnych stołach. Wczesna diagnoza pozwoli uniknąć w przyszłości wielu problemów ze szkołą.
Edukacja dzieci z zaburzeniami widzenia powinna uwzględniać porady okulisty. Absolutnie niewidome dzieci mogą uczęszczać do specjalistycznych przedszkoli i uczyć się w szkołach z internatem dla osób niewidomych i niedowidzących. Możliwe jest zdobycie wykształcenia średniego w domu. Dzięki wizji resztkowej edukacja dzieci niepełnosprawnych może być prowadzona przy użyciu specjalnego sprzętu i korzyści.
Jeśli dziecko jest w stanie czytać, musi przestrzegać zasad higieny czytania - nie czytać podczas leżenia, robić przerwy na około 3-5 minut, wykonywać specjalne ćwiczenia na oczy. Ponadto lekarze zalecają ograniczenie oglądania telewizji i czasu komputera na gry.
http://www.neboleem.net/stati-o-detjah/6794-detis-narusheniem-zrenija.phpDzieci z problemami ze wzrokiem znacznie różnią się od swoich rówieśników, wymagają większej uwagi, innego podejścia do uczenia się innych umiejętności niż rówieśnicy z dobrym wzrokiem. Z reguły są bardziej rozwiniętymi innymi wrażliwymi organami, za pomocą których uczą się o świecie. Kompensacja dzięki doskonałemu słuchowi i dotyku. Metody pozyskiwania wiedzy i nauczania różnią się i zależą od indywidualnego stopnia upośledzenia wzroku.
Organy wzrokowe odgrywają ważną rolę jako sposób na ich własne postrzeganie i rozwój, a także pomysły dotyczące przestrzeni wokół. Wszystkie ruchy wykonywane przez osobę są kontrolowane przez wzrok. Dla dziecka jest to najważniejszy aspekt, ponieważ jego nauka, orientacja w środowisku, zależy wyłącznie od ostrości wzroku. Opanowanie alfabetu, liczby, umiejętność nawigacji według określonych znaków i symboli, pomaga dostosować się od wczesnego dzieciństwa, najpierw w przedszkolu, potem w szkole i później w życiu. Jest coś takiego jak tiflopedagogika, która pomaga dzieciom o słabym wzroku uczyć się i otrzymywać pełnoprawną edukację na równi z rówieśnikami. Dziecko nie powinno czuć się wadliwe, tylko dlatego, że pozbawione jest ostrego wzroku.
Zaburzenia narządu wzroku u dzieci są funkcjonalne i organiczne.
Przy pierwszych zmianach można walczyć jako niezależny sposób i przy pomocy specjalistów. Można je korygować i reagować na leczenie, aż do całkowitego wyleczenia. Zaburzenia te obejmują:
Organiczne zaburzenia widzenia są spowodowane zmianami morfologicznymi w strukturach różnych wydziałów, takich jak ścieżki wzrokowe, nerwy lub naczynia. Najczęściej te zaburzenia są związane z powiązanymi defektami lub zmianami. Tutaj możesz wymienić różne wrodzone wady układu nerwowego, porażenie mózgowe, upośledzenie umysłowe lub utratę słuchu.
Zaburzenia widzenia w chwili urodzenia wskazują na szkodliwe czynniki, które działały podczas rozwoju płodu, takie jak infekcje lub zaburzenia metaboliczne. Oczywiście ci, którzy nie mają szczęścia urodzić się z wadą, doświadczają negatywnego nastawienia swoich rówieśników od najmłodszych lat. Aby temu zapobiec, od dzieciństwa konieczne jest wyjaśnienie dzieciom, na przykład, kto jest ślepy na kolor i jak je leczyć.
Uszkodzenie dziedziczne przekazywane przez rodowód. Najczęściej są to zaćma, jaskra lub ślepota barw.
Takie naruszenia mają miejsce po urodzeniu dziecka, a przyczyną są infekcje, urazy narządów wzroku i poważne choroby.
Wszystkie rodzaje naruszeń mogą mieć dowolny charakter. Na przykład, krótkowzroczność jest często wrodzona i nabyta, w dużej mierze zależy od objawów choroby. To samo z innymi rodzajami słabego widzenia.
Wiadomo, że dzięki jego oczom i bystremu wzrokowi osoba jest w stanie otrzymać do 90 procent wszystkich informacji o otaczającym go świecie. Wraz z utratą tego ważnego organu z kompleksu systemów postrzegania, ci, którzy są w stanie zastąpić ostre oczy, ten słuch i dotyk są uwzględniane w pracy ze szczególną pilnością. Zapachy i dźwięki dla słabo widzącej osoby stają się głównymi przewodnikami i asystentami na świecie. Rozpoczyna się tworzenie środowiska, praca nosa i nosa, świat zaczyna nabierać własnego wyglądu i znaczenia.
Z powodu ograniczonego widzenia dziecko zaczyna ograniczać klatkę, świat jest znany w mniejszej objętości. Może to niekorzystnie wpłynąć na rozwój wielu umiejętności, takich jak mowa, pamięć i uwaga. Niewidome dziecko łamie połączenie między słowami i przedmiotami w rzeczywistości.
Jednak dla dzieci z dysfunkcją wzroku życie i aktywność fizyczna, w postaci działań mobilnych, gier lub rozrywki, odgrywa ogromną rolę. To pozwala rozwinąć koordynację do pożądanego poziomu, dzięki niej dziecko będzie w stanie dobrze poruszać się w otaczającej przestrzeni. Poczucie siły mięśni, napięcia, stymuluje ruch, a także pomaga poprawić wzrok. Ale nie powinieneś być zbyt gorliwy w aktywności fizycznej, ponieważ przedawkowanie w tym sensie może również negatywnie wpłynąć na stan małego człowieka.
Podczas treningu umiejętności życiowych i wszelkich konkretnych działań bardzo ważne jest, aby dziecko miało przy sobie „prawą rękę”. Działanie lub ruch muszą osiągnąć automatyzm, co osiąga się poprzez powtarzane powtarzanie.
Szczególne znaczenie ma również wybór zabawek dla dzieci niedowidzących. Przedmioty muszą być jasne, duże i mieć teksturowaną powierzchnię. Pomaga symulować rozwój wrażeń dotykowych i wizji resztkowej. Zabawki muzyczne lub hałasowe będą szczególnie atrakcyjne i interesujące, pozwolą dziecku zapamiętać obiekt i stworzyć określony obraz.
Jeśli w rodzinie jest dziecko z upośledzeniem wzroku, nie należy go ograniczać w komunikacji, bliskie kontakty i kontakty rodzinne tylko pomogą mu nie stać się moralnie i psychicznie samotnikiem, nie czuć się wyrzutkiem.
Rozwój dziecka niewidomego lub niedowidzącego znacznie różni się od pełnego rozwoju normalnych dzieci. Należy pamiętać, że istnieją wzorce, których nie można zmienić ze znanych powodów. Trzy przepisy dotyczące przedszkolaka, które należy wziąć pod uwagę, a zwłaszcza do niego:
Od pierwszego okresu narodzin dziecka warto udać się do okulisty, aby określić ostrość wzroku. Już w wieku 1 miesiąca matka powinna pokazać dziecku okulistę.
Po badaniu diagnostycznym ujawniono możliwe problemy natury wrodzonej. Zalecenia dotyczące działań zapobiegawczych są bardzo ważne od najmłodszych lat, jeśli zidentyfikowane zostaną patologie. Wczesna diagnoza jest okazją do uniknięcia wielu problemów w przyszłości, zwłaszcza w okresie szkolnym.
Jeśli naruszenia są dość poważne, lekarz sugeruje rodzicom rozważenie możliwości odwiedzenia specjalistycznych placówek dla dzieci, aby uczyć dziecko. Istnieją specjalne przedszkola i szkoły z internatem, w których niewidome lub niedowidzące dzieci mogą się uczyć przy pomocy specjalnych środków i sprzętu do adaptacji.
Jeśli dziecko nie ma znaczących odchyleń od normy, a zmiany są możliwe na lepsze, rodzice powinni upewnić się, że przestrzega następujących zasad:
Dystrofia siatkówki, w szczególności obwodowej, jest opisana w tym artykule.
Oczywiście dla każdego rodzica zdrowe dziecko to szczęście. Należy zrobić wszystko, aby dziecko rodziło się silne i zdrowe, z doskonałym słyszeniem i wzrokiem. Diagnostyka we wczesnym okresie życia pozwoli ci określić patologię innej natury, a uwaga i troska pomogą Twojemu dziecku skutecznie przygotować się do życia i stać się pełnoprawnym uczestnikiem.
Przeczytaj także o tym, jak powstaje upośledzenie wzroku i jakie jest rozogniskowanie.
http://eyesdocs.ru/proverka-zreniya/uprazhneniya-dlya-glaz/xarakteristika-detej-s-narusheniem-zreniya.htmlKażda osoba ma trzy ważne organy, przez które zna świat zewnętrzny: oczy, uszy i organy dotyku. Często są pacjenci z wrodzonymi lub nabytymi anomaliami, z powodu których organizm nie może w pełni wykonywać swoich funkcji.
Ta kategoria obejmuje dzieci z różnymi upośledzeniami wzroku. Rodzice, którzy doświadczają zaburzeń widzenia u swoich dzieci, muszą znać podstawowe zasady ich wychowania i rozwoju.
Rozwój psychiczny i fizyczny dziecka z taką diagnozą różni się od rozwoju zdrowych dzieci.
Obecnie istnieje zatwierdzona klasyfikacja zaburzeń widzenia. Istnieją dwie główne grupy:
Zaburzenia czynnościowe obejmują krótkowzroczność, nadwzroczność i astygmatyzm. W pierwszym przypadku obserwuje się upośledzenie widzenia, gdy koncentruje się na obiektach z dużej odległości.
Krótkowzroczność jest najczęstsza. Charakterystyczne znaki to mrużenie oczu, przechylanie głowy i zbliżanie się do książki lub podręcznika bardzo blisko oczu.
Z dalekowzrocznością dziecko nie widzi obiektu, który jest blisko oczu. Wynika to z odchylenia załamania promieni ogniska siatkówki. Do charakterystycznych objawów należą częste bóle głowy, zmęczenie i ból oczu z powodu ciągłego napięcia.
Astygmatyzm staje się dziś coraz bardziej powszechny. Ta choroba jest związana z uszkodzeniami rogówki. Wśród innych wad wzroku można wyróżnić zez i drżenie oczu. W pierwszym przypadku ostrość widzenia w jednym oku maleje, a jeśli leczenie nie jest na czas, wpływa to również na zdrowy narząd.
Gdy pacjent drży, u pacjenta stwierdza się mimowolne skoki gałki ocznej. Ta patologia jest uważana za najcięższą, trudną do leczenia. W większości przypadków pacjenci z taką diagnozą całkowicie tracą wzrok.
W zależności od ostrości wzroku dzieci są widzące, niewidome i niedowidzące. Pacjenci z ostrością widzenia 0 lub 0,04 jednostek konwencjonalnych są określani jako ślepi lub praktycznie ślepi.
Do ich szkolenia i rozwoju niezbędne są specjalne adaptacje i podręczniki. Takie dzieci polegają na zdolnościach słuchowych i postrzegają całą niezbędną wiedzę, głównie za pomocą narządów słuchu.
Pacjenci niedowidzący mają ostrość wzroku wynoszącą 0,05 jednostek konwencjonalnych. Oprócz defektów w funkcjach wizualnych, mają one również zwężenie pola widzenia, są pokazane ograniczone obciążenie treningowe. Zajęcia odbywają się w wyspecjalizowanych instytucjach za pomocą specjalnych metod.
Ludzie widzący mają pewne wady wzroku, które, jeśli zostaną zdiagnozowane na czas, mogą być skutecznie leczone. Ostrość wzroku w tej kategorii pacjentów wynosi 0,4-0,5.
Są szkoleni w zwykłych szkołach.
Być może takie spotkanie: specjalne okulary i zmniejszenie obciążenia oczu.
W zależności od przyczyny wystąpienia dysfunkcji rozróżnia się następujące grupy defektów:
Główne przyczyny upośledzenia funkcji widzenia to:
Wśród cech rozwoju dzieci z różnymi wadami wzroku ważną rolę odgrywa aktywność fizyczna. Naukowcy twierdzą, że słuch i zmysł dotyku nasila się u pacjentów ze słabym wzrokiem. Dlatego bardzo ważne jest nadanie odpowiedniej roli prawidłowemu rozwojowi fizycznemu dziecka. Dzięki rozwojowi tych umiejętności dziecko czuje się pełnoprawnym członkiem społeczeństwa i może w pełni doświadczyć świata zewnętrznego.
Najczęściej dzieci z wadami wzroku cierpią na zmniejszenie napięcia mięśniowego. Wynika to przede wszystkim ze słabej orientacji w przestrzeni, dlatego dziecko prowadzi siedzący tryb życia.
Aby rozwinąć pewne umiejętności, rodzice muszą skupić się na słuchu analizatora, wrażliwości dotykowej, wibracji i innych funkcjach ciała.
U niemowląt z upośledzeniem wzroku występuje słaby odruch chwytania; później zaczynają podnosić przedmioty, siadać i chodzić. Ze względu na spadek rozwoju fizycznego u dziecka następuje również pogorszenie aparatu mowy (takie dzieci mają kilka lat za rówieśnikami).
Jedną z cech rozwoju fizycznego niewidomych dzieci jest nacisk na postrzeganie otaczającego świata palcami. Specyfika tych metod pozwala nam rozwijać percepcję palców, dłoni i nadgarstków.
Innym ważnym punktem jest określenie poziomu aktywności fizycznej, ustalonego przez okulistę, w oparciu o stopień ostrości wzroku dziecka. Jeśli ten warunek nie zostanie zaobserwowany, szanse na dalsze pogorszenie widzenia wzrastają.
Opóźnienie w rozwoju fizycznym prowadzi do pogorszenia zdolności umysłowych pacjenta (w wyniku tego do ślepoty dodawane są inne problemy). Dlatego bardzo ważne jest maksymalne zaangażowanie dziecka w gry, rozwiązywanie obowiązków domowych i komunikowanie się z widzącymi rówieśnikami.
Ponadto eksperci zalecają pobieranie specjalnych zabawek, które pomagają aktywować funkcję widzenia resztkowego (będą to duże, jasne i czynne obiekty).
Dzieci z wadami wzroku często mają problemy z koordynacją ruchów. Dlatego rodzice muszą zapewnić optymalne warunki, które pozwolą uniknąć niepożądanych obrażeń (ograniczenie ostrych narożników itp.).
Niektórym pacjentom surowo zabrania się uprawiania określonych sportów, mogą one wywoływać jeszcze większe zaburzenia widzenia.
Znajomość środowiska dla każdej osoby wynosi 80-90% oczami. Dziecko z upośledzeniem wzroku czuje się jak gorszy członek społeczeństwa, a poza ograniczeniem aktywności fizycznej cierpi również psychicznie.
Każdy rodzic musi znać psychologiczne cechy rozwoju dzieci z wadami wzroku. Rozważ następujące punkty:
Charakterystyka pacjentów ze słabym wzrokiem jest prawie taka sama. Każdy ma większe rozproszenie uwagi, słabą pamięć, niską koncentrację uwagi itp.
Nie są w stanie odpowiednio ocenić stanu emocjonalnego partnera, często wchodzą w konflikt, są drażliwi i zirytowani. To prawda, że stopień powyższych manifestacji jest inny.
Dzieci z wadami wzroku często cierpią na brak postrzegania kolorów przez przedmioty. To znacznie utrudnia naukę i pociąga za sobą niestabilne tło emocjonalne.
Dlatego w klasie musisz użyć specjalnego materiału. W żadnym wypadku nie można zachowywać się agresywnie wobec niewidomych. Należy pamiętać, że znacznie opóźnia się w rozwoju swoich rówieśników.
Wychowywanie dzieci z wadami wzroku wymaga szczególnej uwagi rodziców. Ważne jest, aby pamiętać, że wszystkie ruchy muszą być powtarzane wiele razy, aż dziecko rozwiną automatyzm.
Szczególną uwagę należy zwrócić na wybór placówki edukacyjnej dla takich pacjentów (specjalne przedszkole, szkoła specjalna itp.). Dla w pełni niewidomych dzieci istnieją wyspecjalizowane instytucje. Mają wyspecjalizowanych specjalistów, którzy pomagają nauczyć pacjenta podstawowych umiejętności.
Kolejny ważny nacisk na adaptację psychologiczną do dzieci w tym samym wieku. Bardzo często osoby niewidome doświadczają ośmieszenia od rówieśników, co prowadzi do rozwoju depresji i pogorszenia stanu pacjenta.
Dlatego bardzo ważne jest, aby rodzice przygotowali dziecko przed pójściem do szkoły. Konieczna jest konsultacja z psychologiem, który pomoże rozwiązać ewentualne konflikty.
Dzieci z zaburzeniami funkcji wzrokowych uczą się w specjalistycznych placówkach przedszkolnych i szkolnych (omówiono to powyżej). Oprócz standardowych szkoleń, w takich instytucjach korygują funkcje wzrokowe, ruchowe, poznawcze i inne funkcje dziecka.
Rozwój dzieci z wadami wzroku występuje w szkołach z internatem (dla osób niedowidzących i niewidomych). Aby postrzeganie materiałów edukacyjnych wymagało specjalnego sprzętu i technologii.
Będziesz potrzebował pomocy wizualnych, w których obrazy są dość duże. System edukacji specjalnej obejmuje wdrożenie zasad higieny i standardów dla pacjentów niewidomych (wszystko to opisano w odpowiednich dokumentach).
Edukacja tych dzieci odbywa się pod ścisłym nadzorem okulisty, a stopień stresu jest określany na podstawie choroby podstawowej. Program szkolenia obejmuje obowiązkową aktywność fizyczną itp.
Po pobycie w takich szkołach uważa się, że wiele dzieci jest przygotowanych na niezależny wybór zawodu i życia w społeczeństwie.
Dzieci z drobnymi dysfunkcjami uczą się w szkole masowej. W tym przypadku lekarz wyraźnie przepisuje aktywność fizyczną (w niektórych przypadkach dziecko może być zwolnione z uczestnictwa w zajęciach wychowania fizycznego itp.), A także wyznacza porady psychologa w celu określenia tła emocjonalnego.
Wybierz odpowiednią instytucję edukacyjną. Po pierwsze, wszystko zależy od stopnia ostrości wzroku. W niektórych przypadkach dzieci są pokazywane tylko w domu, podczas gdy inne mogą uczęszczać do zwykłych szkół i uniwersytetów.
Dzieci słabo widzące, uczące się, mogą pozostawać w tyle za rówieśnikami. Nie powinno to powodować negatywnej reakcji ze strony rodziców. Być może lekarz zaleci dodatkowe zajęcia w domu. Należy pamiętać, że nadmierne zmęczenie oczu może tylko pogorszyć istniejący problem ze wzrokiem.
Podczas zajęć dziecko z krótkowzrocznością, dalekowzrocznością lub innymi chorobami powinno siedzieć przy pewnym biurku. Miejsce w klasie jest ustalane przez nauczyciela na podstawie zaleceń pielęgniarki szkolnej lub lekarza prowadzącego. Zaleca się również monitorowanie sytuacji psychologicznej w klasie, chroniąc dziecko przed negatywnym atakiem rówieśników.
Dzięki terminowej diagnozie i prawidłowemu leczeniu można uzyskać częściową korekcję wzroku. Oznacza to, że z czasem dziecko może zdobyć zawód i uznać się za całkowicie przystosowanego do świata zewnętrznego.
Dla całkowicie niewidomych dzieci właściwa nauka w domu odgrywa ważną rolę. Należy pamiętać, że tacy pacjenci są znacznie opóźnieni w rozwoju, dlatego rodzice będą potrzebowali dużo czasu i cierpliwości, aby nauczyć się podstawowych umiejętności.
W domu lekarze zalecają również stosowanie specjalnej literatury, która pomoże utrwalić wiedzę zdobytą w instytucji edukacyjnej. Bardzo ważne jest powtórzenie materiału kilka razy, aby dziecko dobrze to zapamiętało. Nie ograniczaj dzieciom możliwości komunikowania się ze zdrowymi rówieśnikami, z których może nauczyć się wielu umiejętności.
Bardzo ważne jest, aby wdrożyć środki zapobiegawcze natychmiast po urodzeniu dziecka, pomoże to zmniejszyć ryzyko niepożądanych komplikacji w przyszłości. Już w drugim miesiącu konieczne jest skontaktowanie się z okulistą w celu zidentyfikowania ewentualnych wad wrodzonych. Ponadto zaleca się spełnienie następujących wymagań:
Jeśli istnieje czynnik genetyczny, konieczne jest regularne kontrole. Ważne jest, aby pamiętać, że terminowa diagnoza pomoże uniknąć negatywnych konsekwencji w przyszłości.
http://deteylechenie.ru/organy-zreniya/deti-s-narusheniyami-zreniya.htmlNa całym świecie około 19 milionów dzieci boryka się z takimi zaburzeniami rozwojowymi, co umożliwia mówienie o problemach z rozwojem wizji, jako patologii o globalnym rozkładzie (dane są podawane przez Światową Organizację Zdrowia). Prawie 65% dzieci łatwo diagnozuje patologię i poprawia wzrok przed wejściem do przedszkola. Niestety, są dzieci z bardzo poważnymi zaburzeniami, których ślepoty nie można wyleczyć nawet przez wysoko wykwalifikowanych specjalistów, około 8% wszystkich przypadków klinicznych. Dzieci niewidome i niedowidzące są bardzo wrażliwe i podatne na zagrożenia, dlatego wymagają specjalnego podejścia w zakresie szkolenia i edukacji. Dzieci z całkowitą i częściową ślepotą należy oddać do przedszkola i szkoły typu kompensacyjnego, gdzie nauczyciele będą się nimi zajmować zgodnie ze specjalnie zaprojektowanym programem.
Problemy związane z upośledzonym rozwojem widzenia u dziecka są bardzo zróżnicowane. Oprócz trudności w kontaktach i braku pracy rodziców, nauczycieli i psychologów z dziećmi, całkowita ślepota może rozwinąć się na tle częściowej utraty wzroku. Można tego uniknąć tylko dzięki jakości i terminowemu leczeniu.
W ciągu pierwszych 5 lat dzieci mają proces rozwoju narządów wzroku, co oznacza, że patologię można wyeliminować, zanim dziecko zacznie uczęszczać do przedszkola, co wyeliminuje możliwość rozwoju kompleksów niższości. Do szóstego roku życia dziecko może mieć dalekowzroczność, która stopniowo znika sama. Do okresu dojrzewania (14-16 lat) gałki oczne wciąż rosną. Okres ten charakteryzuje się zwiększonym ryzykiem rozwoju patologii, co wiąże się z wrażliwością oczu nastolatka podczas długotrwałych obciążeń treningowych.
Aby uniknąć spadku ostrości widzenia u dziecka, ważne jest, aby zapewnić dostateczną ilość pewnych witamin i substancji biologicznie czynnych przedostających się do organizmu. Suplement diety „LUTEIN-KOMPLEX® Children's” specjalnie zaprojektowany dla zdrowia oczu to produkt wieloskładnikowy składający się z substancji niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania narządów wzroku ucznia od 7 roku życia: luteina, zeaksantyna, likopen, ekstrakt z borówki, tauryna, witaminy A, C, E i cynk. Połączenie biologicznie aktywnych składników starannie dobranych do potrzeb narządów wzroku chroni oczy dziecka, co jest szczególnie ważne w wieku 7 lat, kiedy pierwsze poważne obciążenie wzrokowe zaczyna się w szkole podstawowej. i zmniejsza ryzyko chorób oczu.
Najczęstsze rodzaje zaburzeń widzenia u dzieci:
krótkowzroczność (prawdziwe i fałszywe formy patologii);
Przyczyny ich pojawienia się mogą mieć nabyte lub wrodzone cechy.
Krótkowzroczność - choroba może być wrodzona i nabyta. Mechanizm rozwoju zaburzenia polega na wydłużeniu gałek ocznych, jeśli krótkowzroczne dziecko idzie do przedszkola, należy sprawdzić warunki, w jakich odbywają się zajęcia (pomieszczenie powinno być dobrze oświetlone).
Fałszywa krótkowzroczność - patologia charakteryzuje się stałym napięciem mięśni oczu, to znaczy, że jej relaksacja nie występuje w tych chwilach, gdy oczy odpoczywają. Dzieci z podobnym naruszeniem nie widzą obiektów znajdujących się daleko od nich. Objawom towarzyszącym są bóle głowy w strefie czołowej, zmęczenie oczu. Dziecko cierpiące na fałszywą krótkowzroczność powinno siedzieć przy pierwszych biurkach. Konieczne jest również specjalne leczenie, w przeciwnym razie choroba zmieni się w prawdziwą krótkowzroczność.
Dalekowzroczność - patologia charakteryzująca się naruszeniem struktury anatomicznej oczu. Możesz wykryć naruszenie za pomocą następujących znaków: podczas czytania dziecko pcha książkę daleko od niego. W procesie obciążenia wzrokowego pojawia się ból, oczy stają się czerwone i rozwija się szybkie zmęczenie.
Zeza - może być przenoszony na poziomie genetycznym, jeśli w rodzinie ktoś z rodziny miał podobne problemy, ale najczęściej wskazuje na obecność innych chorób. Gdy zachodzi zez, odchylenie gałki ocznej od osi środkowej po lewej lub prawej stronie, rzadziej w kierunku pionowym.
Astygmatyzm jest chorobą wrodzoną spowodowaną nieregularnym kształtem (krzywizną) rogówki oka. Przy takim naruszeniu dziecko jest trudne do odróżnienia przedmiotów, zarówno blisko, jak i daleko od niego, jest szybkie zmęczenie, jego oczy zaczynają boleć podczas czytania lub bycia przy komputerze. Dzieci z podobnymi zaburzeniami powinny uczęszczać do ogrodu typu kompensacyjnego.
Niedowidzenie lub „leniwe oko” - cechą tej choroby jest różnica w obrazach uzyskanych z prawego i lewego oka, co nie pozwala na połączenie wszystkich elementów razem. Stopniowo dziecko zaczyna widzieć tylko jednym okiem, a drugie przestaje wykonywać swoje funkcje. Objawy towarzyszące to: bóle głowy, uczucie dyskomfortu w oczach, szybkie zmęczenie. Korekta tej patologii powinna rozpocząć się w młodym wieku.
Dzieci z upośledzeniem wzroku, zwłaszcza młodsze, nie mogą wyjaśnić dorosłym, jaki odczuwają dyskomfort, więc rodzice powinni słuchać wszelkich skarg ze strony dziecka i nie zaniedbywać rutynowych kontroli u specjalisty.
Kiedy rodzice zadają pytanie, dlaczego wzrok dziecka spada, należy szukać odpowiedzi z podstawowych powodów. Mogą być wrodzone i nabyte.
1. Przyczyny wrodzone:
zaburzenia widzenia spowodowane negatywnym wpływem mikroorganizmów bakteryjnych i wirusowych, na przykład grypy lub pasożytów na układ nerwowy dziecka;
zaburzenia metaboliczne w okresie rozrodczym;
wrodzone guzy mózgu o łagodnym charakterze.
2. Przyczyny nabyte:
urazy (stłuczenie głowy we wczesnym dzieciństwie lub uraz podczas porodu);
krwotok, zarówno wewnątrzgałkowy, jak i wewnątrzczaszkowy;
zwiększone ciśnienie w oku;
konsekwencje choroby;
poród przedwczesny (może rozwinąć się tak zwana retinopatia wcześniactwa).
Nawet biorąc pod uwagę trudność dostosowania dzieci z wadami wzroku, lekarze zalecają uczęszczanie do przedszkola i szkoły; to pomoże im w przyszłości, zwłaszcza jeśli niemożliwe jest wyeliminowanie zaburzeń widzenia.
Poziom upośledzenia zależy od stopnia zmniejszenia ostrości widzenia. Zależy to od tego, czy oko jest w stanie zobaczyć dwa jasne punkty znajdujące się w minimalnej odległości od niego. W przypadku, gdy oczy dzieci są w stanie odróżnić litery lub znaki znajdujące się w dziesiątym rzędzie stołu okulistycznego (odległość od dziecka do stołu wynosi 5 metrów), ich wzrok jest normalny i odpowiada wartości 1,0. Odchylenie w dół lub w górę od 10 linii odpowiada zmianie ostrości o 0,1.
Klasyfikacja dzieci z wadami wzroku obejmuje podział na kilka grup:
1. Dzieci z upośledzeniem wzroku - upośledzony rozwój ostrości widzenia odpowiada wartościom 0,05-0,2. Ale nawet przy znacznym odchyleniu od normy dzieci absorbują informacje poprzez obrazy wizualne. Uczęszczając do przedszkola i szkoły, dziecko może w pełni postrzegać materiały edukacyjne, w tym nie ograniczać pisania ani czytania.
2. Ślepe dzieci - diagnozuje się całkowite zatrzymanie rozwoju widzenia, brak jest symbolicznego postrzegania informacji. Może istnieć widzenie szczątkowe odpowiadające wartości 0,04 na najbardziej widzącym oku przy użyciu środków korygujących widzenie, czasami zdolność do rozróżnienia pozostaje światło. Zaleca się nauczanie lekarskie w domu lub przedszkolu oraz szkołę typu kompensacyjnego.
3. Częściowo niewidome dzieci - możliwe jest rozróżnienie między światłem a obrazem kształtu, stopień rozwoju ostrości widzenia odpowiada wartości 0,005-0,4
4. Całkowicie niewidome dzieci (całkowita ślepota) - nie ma obrazów wizualnych. Dzieci nie powinny uczęszczać do ogrodu, wymagane jest indywidualne szkolenie i edukacja.
Klasyfikacja obejmuje również tymczasowe oddzielenie objawów upośledzenia wzroku:
1. Dzieci niewidome od urodzenia - mają całkowitą ślepotę, która została zdiagnozowana natychmiast po urodzeniu lub miała miejsce w ciągu pierwszych trzech lat życia.
2. Dzieci, które były zaślepione stopniowo - od urodzenia, nastąpił rozwój funkcji wzrokowej, ale w wieku 6 lat i później - zatrzymał się.
Dzieci z upośledzeniami wzroku są bardzo zależne od rodziców, jeśli chodzi o rozwój, a jeśli uczęszczają do przedszkola lub szkoły, to w czasie nauki w szkole pochodzą od nauczycieli i wychowawców. Psychologia dzieci z różnymi niepełnosprawnościami bardzo różni się od stanu zdrowego dziecka. Cechy dzieci z wadami wzroku są zauważalne od pierwszych minut pobytu dziecka w kręgu rówieśników, którzy nie mają patologii widzenia
słaba koordynacja ruchów, szczególnie zauważalna podczas gier plenerowych w przedszkolu lub na placu zabaw. Brak inicjatywy wynika z niepewności w ich ruchach;
mimika, gesty i kontakt wzrokowy z innymi ludźmi są poważnie ograniczone, w niektórych przypadkach całkowicie nieobecne;
w szkole i okresie dojrzewania charakterystyczną cechą dzieci z zaburzeniami wzroku jest nadmierny rozwój funkcji mowy; podczas gdy okres wizyty dziecka w ogrodzie (około 3-6 lat) charakteryzuje się opóźnieniem w rozwoju mowy;
Ponadto cechy dzieci ze słabym wzrokiem odgrywają rolę w procesie badań lekarskich. Kiedy wizja spada, potrzeba więcej czasu na koncentrację, więc lekarze spędzają prawie dwa razy więcej czasu na takich dzieciach. Przed udzieleniem odpowiedzi na jakiekolwiek pytanie dzieci z upośledzeniem wzroku dokładnie rozważają każde słowo i ruch, podczas gdy wymagają one stałego zatwierdzania i potwierdzania poprawności ich działań u dorosłych: w domu z rodzicami, a jeśli idą do ogrodu, to z opiekunami.
W zależności od tego, jakie cechy ostrości wzroku zmniejszają się i jakie są przyczyny tego powodu, lekarz zawsze podpowie właściwe działania w stosunku do dziecka, określi, czy potrzebuje nauki w domu i edukacji, czy też możesz uczęszczać do przedszkola i szkoły.
Z lekkim zmniejszeniem ostrości wzroku, co można łatwo skorygować, jeśli zaczniesz leczenie przed pójściem dziecka do ogrodu, do czasu wejścia do szkoły jej stan jest całkowicie normalny.
Dzieci z umiarkowanymi patologiami wzroku mogą czuć się gorsze, dlatego bardzo ważne jest, aby rodzic wpajał w niego pewność, że dziecku brakuje. Jeśli uczęszcza do zwykłego przedszkola, musisz poprosić o pomoc nauczycieli, którzy będą również wspierać dziecko w trudnych czasach.
Nauczanie i wychowywanie dzieci z wadami wzroku różni się od normalnych programów rozwojowych. Rodzice odgrywają zasadniczą rolę w dostosowywaniu dziecka do różnych sytuacji. Kontakt słuchowy i dotykowy są głównymi asystentami w poznawaniu świata dzieci ze słabym wzrokiem. W związku z tym należy zwrócić szczególną uwagę na rozwój funkcji mowy, rodzice powinni dużo rozmawiać z dzieckiem. Aby czytać mu książki, prosić go o powtórzenie, opisać mu każdą jego czynność i wszystko, co widzi dorosły, ponieważ to przez oczy dorosłego dziecko z problemami ze wzrokiem zna świat.
Wybór przedszkola i szkoły jest bardzo ostrożny. Wyspecjalizowane instytucje edukacyjne mają nauczycieli pedagogiki specjalnej, którzy jasno rozumieją, jak należy budować szkolenia i prowadzić wychowanie fizyczne dla dzieci z wadami wzroku.
Najtrudniejszym okresem w życiu każdego dziecka, zwłaszcza tych o słabym wzroku, jest wiek od 1 roku do 7 lat. W tym okresie następuje szybki rozwój i powstawanie głównych funkcji życiowych człowieka. W tym wieku stres fizyczny na dziecku wzrasta z powodu przyjęcia do przedszkola, odwiedzania różnych kręgów i sekcji
Rodzice muszą monitorować stan dziecka, regularnie uczęszczać na zaplanowane badania u okulisty (1 raz na 4 miesiące). Jednocześnie, im większe obciążenie dziecka, tym częściej dzieci z patologią oka powinny odwiedzić lekarza.
Od 3 roku życia, podczas badania, eksperci testują dzieci z wadami wzroku za pomocą różnych metod, najczęściej używa się stołu Orlova, w którym litery są zastępowane prostymi obrazkami (gwiazdy, choinki, trójkąty). W przypadku wykrycia naruszeń zalecana jest specjalna gimnastyka, a jeśli dziecko uczęszcza na ogród kompensacyjny, wszystkie zalecenia otrzymają od lekarza w placówce przedszkolnej.
Takie dzieci różnią się od rówieśników, którzy nie mają problemów zdrowotnych, dlatego powinni uczęszczać do specjalistycznego przedszkola.
Ważnym punktem dla dzieci słabo widzących, które uczęszczają do ogrodu, jest jak najszybsze przystosowanie się. W tym celu pokazywane są główne strefy grupy dzieci, wyjaśniają, do czego są tworzone i jakie są zasady zachowania w każdej strefie. Okres adaptacji, podczas gdy dziecko najpierw odwiedza ogród, odbywa się w formie gry, która pozwala mu szybko się przyzwyczaić.
W następnym etapie ma miejsce znajomość z dorosłymi, która z kolei powinna zainteresować i urozmaicić dziecko.
Krótko przed tym, jak dziecko regularnie odwiedza ogród, opiekunowie oferują kilka wizyt w konsultacjach z dzieckiem, co pozwala mu zmniejszyć strach przed nieznanym miejscem.
Być może rodzice powinni odwiedzić kilka placówek przedszkolnych i wybrać przedszkole, w którym dziecko będzie czuć się bardziej komfortowo, a proces rozwoju będzie przebiegał lepiej.
Pod koniec okresu adaptacji działania nauczycieli będą miały na celu określenie cech osobowości i rozpoznanie problemów psychologicznych. Na podstawie otrzymanych informacji opracowany zostanie indywidualny plan lekcji dla dziecka uczęszczającego do specjalnego przedszkola.
Dzieci z problemami ze wzrokiem są powolne, nieskoordynowane, źle się czują, nie tak silne i trwałe jak zdrowe.
Dzięki specjalnie opracowanym programom rozwojowym dzieci rozwijają zaufanie do swoich ruchów. Najczęściej zajęcia są reprezentowane przez gry na świeżym powietrzu, wykorzystujące różne przedmioty: piłkę, szpilki, kostki itp.
Często zdarza się, że dzieci z patologiami wzrokowymi mają problemy z postawą, krzywiznę kręgosłupa, obecność asymetrii w różnych częściach ciała. Dla każdego dziecka opracowuje się program wychowania fizycznego na podstawie indywidualnych naruszeń i odstępstw. Jeśli wybrano wyspecjalizowane przedszkole lub szkołę, okuliści często przenoszą zadania szkoleniowe bezpośrednio do wychowawców fizycznych, którzy zgodnie z zaleceniami budują program rozwoju.
http://proglaza.ru/articles-menu/vidy-narusheniy-zreniya-u-detey.htmlCzłowiek postrzega świat poprzez dotyk, wzrok i słuch. Niektóre dzieci rodzą się z patologiami narządów wzroku. Znajduje to odzwierciedlenie w ich umiejętności poznawania środowiska i dalszego rozwoju. Dla udanej adaptacji takiego dziecka w wieku dorosłym należy zwrócić szczególną uwagę na jego rozwój i wychowanie.
Wszystkie zaburzenia wzroku są podzielone na funkcjonalne i organiczne. Warunki funkcjonalne obejmują niedowidzenie (zmniejszenie widzenia nieregulowane optycznie) i zez, które można skorygować. Zaburzenia organiczne to patologie struktury oka i innych części układu wzrokowego. Mogą prowadzić do szczątkowego widzenia, słabego widzenia, ślepoty.
Zgodnie z międzynarodową klasyfikacją zaburzeń widzenia, jeśli ostrość jest lepsza niż oko widzialne po korekcji optycznej jest mniejsza niż 0,3, to jest to słabe widzenie. Jeśli ostrość wzroku jest niższa niż 0,05, uważa się, że dana osoba jest niedowidząca. Jeśli ostrość wzroku jest niższa niż 0,02, to tacy ludzie są oficjalnie uznawani za niewidomych. Dzieci z wadami wzroku, niedowidzącymi i niewidomymi są szkolone w wyspecjalizowanych instytucjach.
Na psychikę dziecka wpływa tworzenie się patologii wzrokowej, jej nasilenie, obecność chorób towarzyszących, skuteczność leczenia i sytuacja w rodzinie. Im wcześniej pojawia się defekt wzrokowy, a tym bardziej jest on wyraźny, tym bardziej zaburzony jest rozwój umysłowy.
U dzieci z zaburzeniami widzenia na kształt osobowości wpływają czynniki fizjologiczne i społeczne: hipo i nadwzroczność, niekorzystne środowisko społeczne lub warunki rodzinne, ograniczony dostęp do komunikacji i informacji. Takim dzieciom trudno jest poruszać się w przestrzeni, dlatego prowadzą siedzący tryb życia. To z kolei powoduje osłabienie mięśni (hipotonia mięśniowa). Aby rozwinąć umiejętności orientacji w przestrzeni, konieczne jest ciągłe szkolenie pozostałych analizatorów (percepcja wibracji, słuch, wrażliwość dotykowa i kinestetyczna skóry).
Osobliwością rozwoju niemowląt z zaburzeniami widzenia jest brak odruchu chwytania. Takie dzieci nie sięgają po przedmioty, zaczynają się czołgać, stać i chodzić późno. Obawiając się obrażeń głowy, dzieci czołgają się do przodu. Ich umiejętności chodzenia są tworzone 2-3 lata później niż ich rówieśnicy. Brak normalnej okazji do odkrywania otoczenia czasami powoduje opóźnienie w rozwoju mowy.
Dla wielu dzieci z zaburzeniami widzenia normalnie rozwija się mowa, ale zakres aktywności poznawczej, aktywnej komunikacji, naśladowania jest zawężony. Osoby niewidome często używają wielu słów w mowie, których znaczenia nie znają. Dlatego, ucząc takie dzieci, należy zwrócić uwagę na praktyczne wykorzystanie nabytych umiejętności i wiedzy, jeśli to możliwe, wykorzystywać widoczność.
U dzieci z wadami wzroku ręce są ważnym organem postrzegania otaczającego świata. Dlatego konieczne jest rozwijanie sposobów postrzegania palców, dłoni i nadgarstków. Niewidome starsze dzieci powinny być w stanie odczytać taktownie reliefowy obraz graficzny.
Dzieci niedowidzące i niewidome postrzegają mniej znaków i właściwości przedmiotów niż ich rówieśnicy z normalnym wzrokiem. Zredukowane postrzeganie koloru, integralność i kompletność obrazu, niska szybkość percepcji utrudniają zrozumienie świata jako całości. Z tego powodu dzieci z zaburzeniami widzenia są skarłowaciałe.
Zmniejsza się ostrość widzenia i różnicowanie u osób niedowidzących. Powoli zapamiętują informacje i są bardzo zmęczeni. Ale jeśli coś zapamiętali, to są one trwale przechowywane w ich pamięci. Pamięć wzrokowa niewidomych jest nieobecna, a słabowidząca słaba. U dzieci z zaburzeniami widzenia kontrola wzrokowa jest nieobecna lub trudna. Muszą zapamiętać informacje o punktach orientacyjnych w przestrzeni, o tym, gdzie znajdują się obiekty.
Dzieci niewidome i niedowidzące mają zmniejszone zainteresowania, potrzeby, motywację, aktywność. Jednocześnie upośledzenie wzroku nie wpływa na ich przekonania, światopogląd, temperament, charakter.
System edukacji dla dzieci niedowidzących i niewidomych obejmuje wszystkie grupy wiekowe. Istnieją obiekty przedszkolne i szkolne. W instytucjach przedszkolnych nie tylko wychowuj dziecko. Prowadzą także rehabilitację medyczną, rozwijają funkcje wizualne, sfery ruchowe i poznawcze, osobowość dziecka jako całości.
Obiekty szkolne dla dzieci niedowidzących i niewidomych to szkoły z internatem, w których zapewniają wykształcenie średnie. W takich szkołach niskie klasy obłożenia - 10-12 osób. Szafki są wyposażone w specjalny sprzęt. Stosowane są specjalne techniki i metody nauczania, na przykład pomoce wizualne na dużą skalę o wysokim kontraście i wyraźnym obrazie. Kiedy szkolenie jest ściśle przestrzegane, wymagania higieniczne dotyczące pracy wizualnej.
W szkole średniej wiele uwagi poświęca się poradnictwu zawodowemu, aby student wybrał zawód, biorąc pod uwagę specyfikę jego zdrowia. Odbywają się zajęcia rehabilitacji społecznej, w których dzieci są przygotowane do samodzielnego życia w społeczeństwie. W tym celu program nauczania obejmuje lekcje fizykoterapii, ekonomii domowej, orientacji przestrzennej. Głównym zadaniem szkoły specjalnej jest korekta upośledzenia wzroku, rozwój pełnoprawnej osobowości, zapewnienie wykształcenia średniego (takiego samego poziomu jak w zwykłej szkole), prowadzenie szkolenia zawodowego i rozwijanie indywidualnych zdolności dziecka.
Dzieci z wadami wzroku wymagają zwiększonej uwagi i opieki. Ich rozwój jest powolny w porównaniu ze zdrowymi rówieśnikami. Właściwa opieka domowa nad takim dzieckiem i szkolenie w wyspecjalizowanej instytucji pomoże mu przygotować się jak najwięcej na nadchodzące niezależne życie.
http://ymadam.net/deti/zdorov-e-rebenka/razvitie-detej-s-narusheniem-zrenija.php