Materiały na tej stronie są zweryfikowanymi informacjami od specjalistów z różnych dziedzin medycyny i są przeznaczone wyłącznie do celów edukacyjnych i informacyjnych. Witryna nie zapewnia porad i usług medycznych w zakresie diagnozowania i leczenia chorób. Rekomendacje i opinie ekspertów publikowane na stronach portalu nie zastępują wykwalifikowanej opieki medycznej. Możliwe są przeciwwskazania. Koniecznie skonsultuj się z lekarzem.
BŁĄD POWIADOMIENIA w tekście? Wybierz ją myszką i naciśnij Ctrl + Enter! DZIĘKUJĘ!
http://www.medicus.ru/endocrinology/patient/porazhenie-glaz-pri-zabolevaniyah-schitovidnoj-zhelezy-24669.phtmlTarczyca wydziela hormony tyroksynę i trójjodotyroninę. Oba te hormony są uwalniane u zdrowej osoby, pod wpływem innego hormonu - tyreotropowego, wydzielanego przez przysadkę mózgową.
Przysadka mózgowa, poprzez mechanizm ujemnego sprzężenia zwrotnego, wpływa na wydzielanie gruczołu tarczowego. U osób cierpiących na niedoczynność tarczycy lub nadczynność tarczycy poziom hormonów tarczycy w organizmie jest zepsuty.
U pacjentów z autoimmunologiczną nadczynnością tarczycy, inaczej choroba Gravesa-Basedowa, czynniki stymulujące tarczycę do wytwarzania hormonów wzrostu krążą we krwi. Przeciwciała te wiążą się z komórkami receptorowymi tarczycy, które reagują w normalnych warunkach na hormon stymulujący tarczycę i stymulują wytwarzanie tyroksyny lub trijodotyroniny.
Przysadka mózgowa otrzymuje sygnał nadmiernej ilości hormonów tarczycy we krwi i zmniejsza wydzielanie hormonu stymulującego tarczycę, który jest częścią diagnozy tej choroby.
Przeciwnie, w przypadku autoimmunologicznej niedoczynności tarczycy, gdy wzrasta poziom przeciwciał krążących we krwi przeciwko komórkom tarczycy. Ten ostatni zaczyna wytwarzać mniej hormonów, co jest sygnałem dla przysadki mózgowej, aby zwiększyć wydzielanie hormonu stymulującego tarczycę.
Oczywiście nadpobudliwość lub niedoczynność tarczycy niekoniecznie rozwija się na tle autoimmunologicznym.
Choroby tarczycy charakteryzują się, oprócz głównych objawów specyficznych dla nadpobudliwości lub niedoczynności, zmian w powiekach. Zmiany te, wraz z okolicą wokółoczodołową, tworzą kompleks zmian okulistycznych.
Charakterystyczna redukcja powiek objawem Dalrymple'a, objawem Graefe'a i objawem Kochera, czyli charakterystycznym wyglądem i efektem przerażonych oczu. Celem leczenia jest choroba podstawowa, ponieważ w około 50% przypadków następuje poprawa. Plastikowa operacja powiek to ostatni etap leczenia.
Znacznie częściej objawy oka dotyczą nadczynności tarczycy. Kiedy pacjenci z niedoczynnością narzekają głównie na pogorszenie ostrości wzroku, suche oczy i zmęczenie wzroku.
Zmiany wewnątrz gałki ocznej w chorobie Gravesa-Basedowa zagrażają utracie wzroku. Etiologia wytrzeszczu wskazuje na zaburzenie autoimmunologiczne. Istnieją pewne czynniki, które zwiększają ryzyko jego wystąpienia, na przykład palenie papierosów.
W chorobie Gravesa-Basedowa występuje wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego i zwłóknienie pozagałkowe. Głównymi objawami choroby są: wypukłość gałek ocznych ponad 27 mm od krawędzi kości oczodołowej, niewydolność powiek, rogówka, obrzęk i przerost spojówki, nieprawidłowe ruchy oczu, podwójne widzenie, zmniejszona ostrość widzenia.
Choroba tarczycy często charakteryzuje się łzawieniem, nasilanym przez wiatr i jasne światło. Pacjent doświadcza bólu, płonących oczu (piasek pod powiekami), widzi rozmazany lub podwójny obraz, a pod oczami pojawia się obrzęk.
http://oftolog.ru/blog/narushenija_zrenija_i_zabolevanija_shhitovidnoj_zhelezy/2014-05-28-220Wyleczona tarczyca i oczy
Podobnie jak wszyscy mieszkańcy Petersburga, od dzieciństwa miałem problemy z tarczycą. Rodzice nie byli gotowi na rozwód, mieli się rozwieść, a następnie pogodzili, po skandalach nastąpiło pojednanie z obowiązkowym piciem. Więc byłem sam. Już w świadomym wieku pojawił się lek, ponieważ wciąż przybierał na wadze. Ale kiedy wyszła za mąż, zrezygnowała, studiowała i pracowała, a wieczorem pobiegła do domu, by zajmować się domem. Ale teraz 30 lat, zaczął myśleć o dziecku. Zaczęli iść na ekspertów, aby sprawdzić stan zdrowia. A potem, jako zło, wizja, która mnie dręczy od ponad roku, zawiodła mnie! Okulista zdiagnozował zaćmę i wcale nie był zaskoczony, że moje problemy z tarczycą były również problemem. Stąd i nogi rosną, wyjaśnił, z czasem wyleczyłyby układ hormonalny, żyłyby siwe włosy z doskonałym wzrokiem. Ze stratą nie wiedziałem, co przede wszystkim złapać. Gdzie rodzić! Ja sam, aby przynieść.
Siedząc w kolejce na spotkanie z endokrynologiem, poznałem moją babcię. Wygląda na 50 lat, a na paszport na 70! Przyszedłem pokazać lekarzowi, jak sama tarczyca się wyleczyła. Oczywiście zainteresowałem się. To magiczne narzędzie - urinoterapia. Oczyszczasz ciało, wcierasz je w skórę, a jeśli oczy są zakłócone, jest dla nich lekarstwo. Generalnie mnie przekonała. Pobiegłem do domu z paczką książek, dużo czytałem i zabrałem się do roboty. Mąż jednak patrzył z ukosa, jak mówią, prowadzone przez babcię. Ale tak chciałem spróbować! Czy naprawdę jest lekarstwo, które pomoże we wszystkich moich ranach! Postępowała zgodnie z zaleceniami z książek, zaczęła głodować i stosować eryterapię w celu usunięcia żużli przez skórę. W produktach spożywczych dodawanych do jodu. Gdy zmniejszyła się tarczyca, dodała krople moczu do oka do leczenia. Kilka miesięcy zaskoczyło zarówno endokrynologa, jak i okulistę.
Ogólne rozumowanie podstawowych warunków oka i jego stanu zapalnego Anatomia oka Mówimy: siła widzenia i materia pneumy wzrokowej przenikają oko wzdłuż ścieżki obu pustych nerwów, które już poznaliście w anatomii. Jak nerwy i błony, które są z nimi
Wyleczyłem nietrzymanie moczu, wyleczyłem nietrzymanie moczu i ten przepis pomógł mi, który również smakował bardzo przyjemnie. W każdym razie kocham te smaki. Konieczne jest wymieszanie 10 godzin łyżki korzenia cykorii, babki, dziurawca i krwawnika, a następnie 1 łyżka. łyżka wlać mieszaninę
Utwardziłem pirelit I utwardziłem pirelit w następujący sposób: 1 część liści truskawek, korzeni i łopianu, 2 części liści pokrzywy, ziele dziurawca, pachnące kwiaty rumianku, 3 części trawy oregano, liście brzozy majowej, nasiona lnu. Wlać 2 łyżki. mieszanka łyżek 2 szklanek wrzącej wody,
Cured child incontinence Popularny przepis na moczenie nocne pomógł mojemu dziecku. Aby uniknąć problemów, lekarze ludowi powinni dać dziecku przed snem szklankę hypericum z Hypericum lub napar z równych ilości Hypericum, skrzypu, liścia
Wyleczona tarczyca i zapalenie przyzębia Podobnie jak wielu mieszkańców północnego zachodu, od najmłodszych lat cierpiałem na problemy z tarczycą. Jako dziecko nikt nie pracował na mnie, nie było pieniędzy w rodzinie i pragnienie rodziców, by zwymiotować z dzieckiem również dla lekarzy. Więc byłem sam.
Stopniowo wyleczyłam łuszczycę, mam 29 lat. Łuszczyca pojawiła się kilka lat temu. Natychmiast zaczęła się leczyć metodami ludowymi i pomocą samoleczenia. Wykonałem pięć oczyszczeń wątroby, regularnie kontynuuję oczyszczanie jelit, wcierając jedną czwartą ciała w jedną
Wyleczyłem dysbakteriozę sokami, a kiedy zacząłem oczyszczać ciało, postanowiłem jednocześnie pozbyć się dysbakteriozy. Aby to zrobić, 2 godziny po obiedzie, zjedz ząbek czosnku. Gdy przejdzie dysbakterioza, wtedy żołądek przestanie puchnąć po jedzeniu, to i
Leczyłam zaparcia przez post, kiedy dowiedziałam się, że można próbować wyleczyć zaparcie z głodu Urinowa, nie wahałam się. Nie jestem jedną z tych osób, które od dawna wątpią i nie mogą zdecydować. Nie miałem zaparcia przez bardzo długi czas, kilka miesięcy, więc wrażenia
Sam się wyleczyłem, mam 43 lata. Jestem kobietą niezależną. Sama córka wychowana, sama kupiła mieszkanie, sama buduję dacza. Kiedyś polegałem tylko na własnej sile. Ale teraz zbliża się emerytura, a moje zdrowie nie wytrzymuje wszystkich spraw, które sobie podjąłem. Córka przekonana, mówią,
Wyleczyłem miażdżycę Kiedy zdiagnozowano miażdżycę w wieku 38 lat, nie byłem nawet zaskoczony, ponieważ spodziewałem się czegoś takiego. Wiedziała bardzo dobrze powody, które doprowadziły do rozwoju choroby: niewiele owoców i warzyw, prawie cała żywność bez witamin (większość
Dysbakterioza wyleczyłem sokami „Kiedy zacząłem oczyszczać ciało, postanowiłem pozbyć się dysbakteriozy w tym samym czasie. Aby to zrobić, 2 godziny po obiedzie, zjedz ząbek czosnku. Gdy przejdzie dysbakterioza, wtedy żołądek przestanie puchnąć po jedzeniu, to i
Sam wyleczyłem wrzód, a latem przejechałem ulicę na torach tramwajowych, pospiesznie, potknąłem się i upadłem. Szyny są na złamanej drodze, więc kiedy upadłem, poczułem, że zaorałem wszystkie dziury i dziury moim ciałem. Zmagałem się, wydawało mi się
Dysbakterioza wyleczyłem sokami „Kiedy zacząłem oczyszczać ciało, postanowiłem pozbyć się dysbakteriozy w tym samym czasie. Aby to zrobić, 2 godziny po obiedzie, zjedz ząbek czosnku. Gdy przejdzie dysbakterioza, wtedy żołądek przestanie puchnąć po jedzeniu, to i
Jarmuż morski Pozbądź się toksyn i lecz tarczycę, ostatnio wielu z nas zakochało się w tym owocowym produkcie pochodzenia roślinnego. Ale wciąż stosunkowo niedawno odwróciliśmy się na bok na jej widok na ladzie. Niektórzy czytelnicy na pewno będą pamiętać
Ćwiczenie 2. Rozwijanie wyglądu „oko w oko” Zaleca się wykonywanie tego ćwiczenia rano, gdy mózg nie jest naładowany niczym. Usiądź na krześle pół metra od lustra. Farbą lub wargami pomaluj miejsce na pens lub inny znak na nosie
http://med.wikireading.ru/66453Rozlane toksyczne wola
Szczególne miejsce w obrazie klinicznym rozlanego wola toksycznego zajmują zmiany w narządzie widzenia, obserwowane, według różnych autorów, u 20-91% pacjentów. Wprowadzenie pojęcia „oftalmopatii endokrynologicznej” jest związane z nazwą Graves (1835), której główną manifestacją jest wytrzeszcz oczu (wysunięcie gałki ocznej o różnym stopniu nasilenia) i ograniczenie jej ruchliwości spowodowane obrzękiem włókna oczodołu i zgrubieniem mięśni oczu. Oftalmopatia, zwana endokrynologią, była przez wiele lat uważana za objaw tyreotoksykozy. Jednak występuje również w autoimmunologicznym zapaleniu tarczycy, w eutyreozie lub niedoczynności tarczycy, wole guzowatym lub rozproszonym, u osób bez objawów powiększonej tarczycy i naruszeniem jej funkcji. Oftalmopatia endokrynologiczna może wystąpić na długo przed wystąpieniem wola toksycznego lub rozwijać się po leczeniu medycznym lub chirurgicznym.
Obecnie oftalmopatia wewnątrzwydzielnicza jest uważana za niezależną chorobę autoimmunologiczną z przeważającą zmianą tkanki pozagałkowej i mięśni okulomotorycznych. Rozlane wole toksyczne i oftalmopatia hormonalna mają inną podstawę immunogenną: nie ma korelacji między mianem przeciwciał na autogeny mięśni okulomotorycznych a mianem przeciwciał tarczycy. Immunologiczne markery oftalmopatii wewnątrzwydzielniczej są przeciwciałami na błony mięśni oka, markerem rozproszonego wola toksycznego - przeciwciał stymulujących tarczycę.
Etiologia i patogeneza endokrynologicznej oftalmopatii nie została wystarczająco zbadana, podobnie jak nie ma jednej klasyfikacji klinicznej tej patologii. Klasyfikacja klasyfikacji AF ma pewne praktyczne znaczenie dla scharakteryzowania objawów okulistycznych w rozlanym wola toksycznym. Brovkina i in. (1983), zgodnie z którym rozróżnia się 3 formy oftalmopatii hormonalnej: wytrzeszcz tarczycy, wytrzeszczny wytrzeszcz i miopatię wewnątrzwydzielniczą.
Thophotoxic exophthalmos, zgodnie z AF Brovkina (2004) występuje w 16% przypadków oftalmopatii wewnątrzwydzielniczej. Zawsze obserwuje się na tle tyreotoksykozy. Choroba często występuje u kobiet. Uszkodzenie narządu wzroku jest z reguły obustronne, ale na początku choroby możliwe jest uszkodzenie jednostronne. Pacjenci skarżą się na zwiększoną drażliwość, uczucie gorąca, zaburzenia snu, utratę wagi. Rozwija się drżenie, częstoskurcz, kardiomiopatia.
Charakteryzuje się cofnięciem górnej powieki z rozcięciem oka z odsłoniętą taśmą twardówki między górną powieką a kończyną (objaw Dalrymple), a także bliskim (zdziwionym) wyglądem ze względu na spadek częstotliwości i amplitudy błysku.
Obrzękły wytrzeszcz występuje u 63% pacjentów (AF Brovkina, 2004). Rozwija się na tle nadczynności tarczycy, a także u pacjentów z pierwotną lub pooperacyjną niedoczynnością tarczycy, rzadziej ze stanem eutyreozy. Pojawienie się objawów ocznych jest często poprzedzone stresem emocjonalnym. Po pewnym czasie mogą pojawić się objawy prodromalne: depresja, ból głowy, osłabienie mięśni, które wskazują na ogólne cierpienie ciała. Następnie proces patologiczny jest zlokalizowany głównie w tkankach orbity. Jak każdy proces patologiczny, wyścielony wytrzeszcz przechodzi przez kilka etapów rozwoju, co przejawia się w różnym nasileniu objawów klinicznych.
Istnieją trzy etapy choroby: kompensowane, podkompensowane i zdekompensowane obrzęknięte wytrzeszczy.
Proces patologiczny rozpoczyna się od przejściowego obrzęku tkanki okołooczodołowej. Skompensowany etap choroby charakteryzuje się pojawieniem się częściowej przerywanej opadania powieki (górna powieka jest obniżona rano, ma normalną pozycję wieczorem), istnieje stały łagodny objaw Rosenbacha. W miarę postępu procesu pojawia się cofnięcie górnej powieki i gwałtowne pogłębienie górnego fałdu oczodołowo-brzusznego. Exophthalmos małe, oczy vystoyanie w porównaniu z normą nie przekracza 4-5 mm. Zmiana położenia gałki ocznej jest umiarkowanie trudna. W tomografii komputerowej obserwuje się wzrost objętości 1–2 mięśni pozagałkowych (zwykle dolnej i wewnętrznej). Występuje podwójne widzenie (częściej podczas patrzenia w górę), pogrubienie dolnej powieki, biała chemoza.
Wraz ze wzrostem procesu patologicznego choroba wchodzi w etap subkompensacji. Zwiększa się objętość 2-3 mięśni. Istnieje ograniczenie ruchomości gałki ocznej wzdłuż dwóch południków (zwłaszcza podczas patrzenia w górę), nasilenie diplopii wzrasta, co staje się stałe. W tym okresie można zaobserwować objaw „krzyża” - wzrost kalibru i krętości naczyń nadtwardówkowych w obszarze przylegania mięśni pozagałkowych. Wytrzeszcz, który często ma charakter obustronny, wzrasta do 25–27 mm. Zmiana położenia gałki ocznej jest dramatycznie utrudniona. Górne i dolne powieki są pogrubione i napięte. Cofnięcie górnej powieki, zgrubienie brzegów powiek i chemoza spojówki uniemożliwiają zamknięcie szpary powiekowej w nocy. Obrzęk tkanki oczodołu prowadzi do ucisku nerwów rzęskowych, co powoduje upośledzenie wrażliwości rogówki. IOP wzrastał podczas patrzenia w górę (objaw Braleya).
W miarę postępu procesu zwiększa się pęcznienie tkanek oczodołowych, gwałtownie wzrasta objętość mięśni pozagałkowych. Prowadzi to do wzrostu ciśnienia wewnątrzustnego i rozwija zastój żylny na orbicie. W procesie zdekompensowanym wytrzeszcz wzrasta do 27-30 mm, zwiększa się objętość wszystkich mięśni pozagałkowych. Nadchodzi pełna oftalmoplegia i oporne podwójne widzenie. Zmiana położenia gałki ocznej jest niemożliwa. Zaobserwowana „czerwona” chemoza spojówki. Naruszenie szczeliny ocznej i brak wrażliwości rogówki prowadzi do rozwoju jej nadżerek i nacieków brzeżnych, które stopniowo tworzą ciągłą owrzodzoną powierzchnię. Możliwa ropna fuzja rogówki i jej perforacja. Zwiększone ciśnienie w żyłach nadtwardówkowych prowadzi do nadciśnienia wewnątrzgałkowego. Dodanie endokrynologicznej oftalmopatii komplikuje i tak już trwający proces jaskrowy, a operacje przeciwjaskrowe nasilają oftalmopatię wewnątrzwydzielniczą, zwłaszcza jeśli jest obciążona neuropatią.
U 10% pacjentów z obrzękowym wytrzeszczem, wraz ze wzrostem wypukłości gałek ocznych, występują zastoinowe dyski wzrokowe. Gdy okulistyka przeważa obrzęk i przekrwienie dysku, ciężka zastój żylny rozwija mroczek centralny. W przypadku ciężkiej neuropatii optycznej może być utrzymana prawidłowa ostrość widzenia. W związku z tym w diagnostyce wczesnych uszkodzeń nerwu wzrokowego bardzo ważna jest perymetria.
Współistniejący obrzęk i naciekanie komórkowe włókna oczodołu stanowią podstawę objawów klinicznych, które wcześniej opisano jako złośliwy wytrzeszcz oczu. U wielu pacjentów z przyczyn niewyjaśnionych z 1-3 powodów mięśnie w kształcie wrzeciona pogrubiają się w części środkowej lub bliższej. W pierwszym przypadku obraz opisany powyżej jest obserwowany z udziałem rogówki w procesie. Obrzęk i naciekanie mięśni pozagałkowych w bliższych, zwłaszcza zewnętrznych i dolnych mięśniach odbytnicy, prowadzi do połączenia obrzękłych wytrzeszczy z mroczkiem centralnym, który symuluje obraz pozagałkowego zapalenia nerwów. Przyczyną tego kompleksu symptomów jest paracentralna kompresja papillomacular pakunku, znajdującego się za gałką oczną. Porażka 3-4 mięśni górnej części orbity jest częstą przyczyną zastoju dysku optycznego.
W przypadku wytrzeszczu wyścielonego całkowite wyrównanie stanu tarczycy nie przyczynia się do zmniejszenia objawów ocznych, w przeciwieństwie do wytrzeszczu tarczycowego, w którym normalizacja funkcji tarczycy może prowadzić do całkowitego ustąpienia objawów ocznych.
Dysfunkcje mięśni pozagałkowych rozwijają się u 60% pacjentów z endokrynną oftalmopatią (Brovkina AF, 2004). Miopatia wewnątrzwydzielnicza może być niezależną postacią choroby lub występować w wyniku obrzęku wytrzeszcza. Choroba występuje częściej u mężczyzn. Zaczyna się od osłabienia jednego, dwóch lub kilku mięśni okulomotorycznych, co prowadzi do podwójnego widzenia i ograniczenia ruchomości gałki ocznej w górę i na zewnątrz. Mięsień odbytnicy dolnej jest początkowo i głównie dotknięty (85%), a wizualne ograniczenie ruchliwości w górę jest spowodowane zrostami i wtórnym przykurczem mięśni antagonistycznych.
Zez rozwija się (do 15-60 °), występuje odchylenie gałki ocznej w dół i do wewnątrz. Pragnienie stłumienia diplopii prowadzi do stałej pozycji wymuszonej głowy. Występ oka, w przeciwieństwie do obrzękowego wytrzeszczu, nie jest wyrażany, a spadek czułości rogówki nie jest charakterystyczny. Mięśnie okulomotoryczne tego typu oftalmopatii hormonalnej są pogrubione i zagęszczone. Miopatia wewnątrzwydzielnicza występuje również w niedoczynności tarczycy i eutyreozie.
Uszkodzenie mięśni pozagałkowych w okulistyce endokrynologicznej, w tym dźwignia górnej powieki, występuje przez cały czas. Mięsień Mullera jest najbardziej wrażliwy, co wyraża się we wczesnym i uporczywym cofaniu górnej powieki. Badanie morfologiczne mięśni ujawniło proliferację kolagenu, zanik mięśni i naciek tłuszczowy. Przy postępującej oftalmopatii mięsień Müllera ulega dystrofii, co powoduje przykurcz całego mięśnia. Wczesna degeneracja kolagenu w mięśniach prowadzi do ich zagęszczenia i pogrubienia, co powoduje wzrost IOP podczas patrzenia w górę. Na tle zeza występuje zaburzenie widzenia obuocznego, podczas gdy widzenie centralne i obwodowe pozostaje nienaruszone, w przeciwieństwie do pacjentów z obrzękowym wytrzeszczem.
Każda z form oftalmopatii endokrynologicznej w swoim przebiegu przechodzi przez etap nacieku komórkowego (pierwsze miesiące choroby), przejście do zwłóknienia i zakończone zwłóknienie. W miopatii wewnątrzwydzielniczej okres naciekania komórek jest krótki, pacjenci udają się do lekarza, zwykle w okresie wystąpienia zwłóknienia.
Instrumentalne metody diagnozowania oftalmopatii hormonalnej
Ważną rolę w diagnozowaniu, ustalaniu etiologii i patogenezie, ocenie nasilenia oftalmopatii endokrynologicznej należy ultrasonografia, tomografia komputerowa orbit, która pomaga określić stan przestrzeni pozagałkowej, grubość mięśni oka i ich gęstość akustyczną. Gdy wyrażone formy oftalmopatii hormonalnej (obrzęk wyścielony w stadium infiltracji) przestrzeń pozagałkowa zwiększa się o 50% lub więcej, bezpośrednie mięśnie okulomotoryczne zagęszczają się do 7-7,5 mm (normalnie, ich grubość wynosi 4-4,5 mm), charakterystyczne dla stadium zwłóknienia wzrost gęstości mięśni akustycznych.
Jako pomocnicza metoda wczesnej diagnostyki oftalmopatii hormonalnej, tonometria pozycyjna jest używana do pomiaru IOP podczas patrzenia w górę i na zewnątrz, co w tej pozycji zwiększa się o więcej niż 2 mm Hg. Art.
Wśród innych wczesnych objawów okulistycznych w rozlanym wola toksycznym należy odnotować zaburzenia mikrokrążenia w okolicy kończyny, spojówkę gałki ocznej i nadtwardówki, które są wykrywane podczas biomikroskopii, jak również wzrost częstości objawowego nadciśnienia oka z długotrwałymi funkcjami wzrokowymi.
Niedoczynność tarczycy
Niedoczynność tarczycy jest złożonym kompleksem objawowym, który rozwija się w wyniku gwałtownego zmniejszenia stężenia hormonów tarczycy we krwi.
Istnieją trzy typy choroby: pierwotna niedoczynność tarczycy związana z różnymi zmianami w tarczycy (wrodzona hipoplazja, procesy zapalne, nowotwory, przyjmowanie dużych dawek preparatów jodu lub tyreostatyków, konsekwencje operacji na tarczycy); wtórna niedoczynność tarczycy, spowodowana zmniejszeniem powstawania i uwalniania do krwioobiegu hormonu stymulującego tarczycę w przysadce mózgowej i związanym z tym zmniejszeniem wydzielania hormonów tarczycy; trzeciorzędowa niedoczynność tarczycy, która jest wynikiem naruszenia korelacji w układzie podwzgórze-przysadka-tarczyca.
Objawy kliniczne i objawy. Niedoczynność tarczycy dowolnego pochodzenia charakteryzuje się apatią i sennością, zmniejszoną pamięcią, parastezją, chłodem i słabą tolerancją na zimno, zwiększoną masą ciała ze zmniejszonym apetytem, swędzeniem i suchością skóry, bólem mięśni, obrzękiem twarzy, ramion i kończyn, wypadaniem włosów, brwiami i rzęsami, zwiększona kruchość paznokci, uporczywe zaparcia, powolna mowa, chropowaty i chrypki głos z powodu obrzęku strun głosowych, zwiększony język, bradykardia, zmniejszona kwasowość soku żołądkowego. Obserwuje się wzrost stężenia cholesterolu w osoczu krwi (powyżej 7,7 mmol / l). Ruch pacjenta zwolnił, patrz puste. Jeśli odpowiednia terapia nie jest wykonywana przez długi czas, mogą wystąpić zmiany psychiczne, w tym ostra psychoza.
Objawy oka. Pacjenci skarżą się na zmniejszoną ostrość wzroku, szybkie zmęczenie oczu podczas pracy z bliskiej odległości, uczucie wybrzuszenia gałek ocznych, łzawienie. Badanie ujawnia pewne zmniejszenie ostrości wzroku, gęstą obrzęk skóry powiek i ich sztywność, zwężenie lub poszerzenie szczelin oczu, nieznaczne ograniczenie ruchomości gałki ocznej - głównie na zewnątrz, osłabienie zbieżności, wyraźną krętość i rozszerzenie naczyń spojówki, mikrotętniaki i ampuliformalne rozszerzenia rąbka i spojówki perilymimmimus obszary, zmniejszona wrażliwość rogówki, umiarkowane koncentryczne zwężenie pól widzenia na bodziec achromatyczny (o 10–15 °) i kolory, pogorszenie ciemności adaptacja, naruszenie percepcji kolorów. Częstość występowania jaskry i przerywany przejściowy lub trwały wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego wzrasta, co jest spowodowane nadmiernym wydzielaniem cieczy wodnistej. Może wystąpić skomplikowana zaćma i okulistyka wewnątrzwydzielnicza. Ustalono pewien związek z niedoczynnością tarczycy takich objawów okulistycznych jak embriotokson (zmętnienie w kształcie pierścienia wzdłuż krawędzi rogówki), stożek rogówki (wypukłość w kształcie stożka i ścieńczenie rogówki centralnej), objaw „niebieskiej” twardówki. Wyraźne zwężenie szpary powiekowej na tle ogólnego obrzęku i opuchnięcia twarzy oraz brak włosów w zewnętrznej części brwi jest objawem Hertog. Podczas oftalmoskopii obserwowano krętość naczyń siatkówki ze zwężeniem tętnic i żylaków. Kaliber żył jest nierówny, małe żyły kręte. Być może rozwój zwyrodnienia plamki żółtej.
Dzieci z wrodzoną niedoczynnością tarczycy (obrzęk śluzowy) mają wyraźniejsze objawy choroby niż z nabytą niedoczynnością tarczycy. Oko prawie zawsze oznaczone obrzęki powiek i blado skóry powieki, skurcz tętniczek spojówek, częściej - tarczy nerwu wzrokowego subatrophy, rzęsy rzadko lub w ogóle nie są proste i łuszczenie powiek, microcornea, stożek rogówki, wrodzonego poziomy oczopląs, zaćmy polarne, postępującą krótkowzroczność. Dzieci w normalnych okresach nie trzymają głowy, nie siadają, zaczynają chodzić po 2-3 latach. Głowa jest duża, wzrost zębów jest opóźniony, występują objawy opóźnionego kostnienia, włosy są rzadkie, suche, głos jest szorstki, niski, brzuch jest powiększony.
Pacjenci ci mogą najpierw umówić się na wizytę u okulisty, a nie na endokrynologa. Okuliści muszą być świadomi tego typu patologii podczas początkowego leczenia dzieci z chorobami aparatu ochronnego oka, krótkowzrocznością, zapaleniem rzekomym i częściowym zanikiem dysków nerwu wzrokowego, jak również objawowym nadciśnieniem ocznym.
Aby zdiagnozować i określić niedoczynność tarczycy, konieczne jest określenie stężenia hormonów tarczycy i tyreotropowych we krwi.
Tarczyca wytwarza hormony, które regulują metabolizm. Dzięki jej chorobom praca wszystkich systemów ciała jest zakłócona. Jednym z objawów choroby gruczołu może być przemieszczenie gałek ocznych do przodu (wytrzeszcz oczu), a następnie pogorszenie wzroku.
Choroby oczu mogą wystąpić przy normalnym poziomie hormonów tarczycy. Exophthalmos zawsze wskazuje na problem z gruczołem w przyszłości lub w czasie przeszłym. Aby dowiedzieć się, jakie są prawdziwe przyczyny problemu, konieczne jest przeprowadzenie kompleksowego badania. Leczenie odbywa się w tym samym czasie u okulisty i endokrynologa. Podejmowane są środki w celu ustabilizowania pracy tarczycy, przepisywane są krople (sztuczne łzy) w celu ochrony rogówki, noszenia ciemnych okularów, aby uniknąć podrażnienia przez jasne światło. Zalecono również całkowite zaprzestanie palenia.
Dla większości osób, które cierpią na zaburzenia widzenia z powodu tarczycy, choroba jest łagodna. Proces zapalenia może trwać od dwóch miesięcy do dwóch lat, po czym następuje niezależnie. Łatwy etap nie wymaga leczenia. W przypadku umiarkowanych do ciężkich leków przeciwzapalnych są przepisywane. Aby wyeliminować podwojenie obrazu (diplopia), zalecane są specjalne okulary pryzmatyczne. W fazie aktywnej problem jest rozwiązywany za pomocą promieniowania rentgenowskiego tkanki oka, w fazie nieaktywnej jest to operacja chirurgiczna.
http://magazinlinz.ru/pochemu-chelovek-teryaet-zrenie-iz-za-shhitovidki.htmOsoby z chorobą oczu tarczycy cierpiały na zaburzenia czynności tarczycy w przeszłości lub będą w przyszłości
Choroby tarczycy mogą wpływać na oczy, w wyniku czego pęcznieją mięśnie i tkanki miękkie wewnątrz orbity. To popycha gałkę oczną do przodu i powoduje różne objawy oka. Leczenie obejmuje środki ochrony oczu: stosowanie sztucznych łez, leków, aw niektórych przypadkach nawet interwencji chirurgicznych. Musisz także leczyć chorobę tarczycy.
Gdy na oczy wpływają choroby tarczycy, występuje obrzęk mięśni i tkanki tłuszczowej otaczającej gałkę oczną w obrębie orbity (orbity). Obrzęk jest związany z zapaleniem tych tkanek. Przestrzeń wewnątrz orbity oka jest ograniczona, więc gdy pęcznieją tkanki, gałka oczna porusza się do przodu. Prowadzi to do tego, że przezroczyste okno przed okiem (rogówka) traci swoją ochronę. Gałka oczna nie może poruszać się tak łatwo jak mięśnie, teraz mniej kontroluje jego pracę. Gdy choroba jest bardzo ciężka, połączenia nerwowe gałki ocznej z mózgiem mogą zostać ściśnięte i uszkodzone. Ten okres obrzęku towarzyszy gojeniu.
Choroba oczu tarczycy nazywana jest również oftalmopatią tarczycy, chorobą niedokrwienną oczu, oftalmopatią lub chorobą okulistyczną Gravesa.
Tarczyca to mały gruczoł przypominający motyla, który znajduje się w górnej części gardła (tchawicy) przed szyją. Odgrywa ważną rolę w kontrolowaniu szybkości reakcji chemicznych w tkankach ciała (tempo metabolizmu). Tarczyca może stać się nadpobudliwa lub osłabiona. Najczęściej wiąże się z chorobą autoimmunologiczną.
Układ odpornościowy zwykle tworzy małe białka (przeciwciała), które mogą atakować obce organizmy (bakterie, wirusy). U osób z chorobami autoimmunologicznymi układ odpornościowy wytwarza przeciwciała przeciwko własnym tkankom organizmu. Nie jest jasne, dlaczego tak się dzieje. Niektórzy ludzie rozwijają choroby autoimmunologiczne: ich układ odpornościowy atakuje ich własne tkanki ciała. Choroba autoimmunologiczna tarczycy (patrz artykuł: Zapalenie tarczycy Hashimoto) występuje, gdy przeciwciała organizmu atakują gruczoł. U niektórych osób te same przeciwciała mogą również atakować tkanki otaczające gałkę oczną. Jest to choroba oczu tarczycy. Nie wiadomo, dlaczego tak się dzieje u niektórych ludzi, a nie u innych. Dlatego choroba oczu tarczycy jest chorobą autoimmunologiczną, która jest najczęściej związana z nadpobudliwością tarczycy. W niektórych przypadkach choroba oczu tarczycy występuje nawet wtedy, gdy tarczyca działa normalnie. Jednak ludzie z chorobą oczu tarczycy zwykle cierpieli z powodu dysfunkcji tarczycy w przeszłości lub zaczęli naruszać ten gruczoł.
Ta rzadka choroba jest diagnozowana corocznie u około 16 kobiet i 3 mężczyzn na 100 000 osób. Większość z tych osób ma problemy z nadczynnością tarczycy, które opierają się na chorobie autoimmunologicznej. Zwykle występuje w wieku średnim. Niektórzy ludzie mają geny, które zwiększają ryzyko choroby oczu tarczycy. Ponadto ryzyko to zwiększa się u palaczy.
Objawy powodują obrzęk tkanek oczodołu i przesuwają gałki oczne do przodu: 1) Oczy mogą stać się czerwone i podrażnione, ponieważ rogówka jest dotknięta i źle nasmarowana. 2) Mogą być suche oczy, ponieważ zaburzenia łez w gruczołach łzowych są osłabione. 3) Oczy mogą boleć. 4) Oczy mogą wydawać się bardziej widoczne. 5) Może pojawić się podwójne widzenie (podwójne widzenie), ponieważ mięśnie stają się zbyt spuchnięte, co uniemożliwia im prawidłowe działanie 6) W późnych stadiach choroby wzrok może się rozmazywać, a kolory mogą wydawać się mniej jasne. Dwie gałki oczne nie zawsze są zmieniane w takim samym stopniu.
Diagnozę można wykonać po prostu badając oko, jeśli już wiesz o chorobie tarczycy. Czasami wykonują badania krwi, które są niezbędne do potwierdzenia diagnozy. Poziom hormonów we krwi może pokazać, jak dobrze funkcjonuje tarczyca. Bardziej szczegółowe badania krwi można wykonać, aby zmierzyć poziom przeciwciał we krwi.
Musisz wykonać USG tarczycy, aby zobaczyć, jak działa ona aktywnie. Jeśli lekarz jest szczególnie zaniepokojony obrzękiem oczodołu oka, może przepisać badanie MRI, które określi, które tkanki najbardziej ucierpiały. Lekarz powinien również ocenić, jak dobrze widzisz kolory, a także widzenie obwodowe. Można wykonać test ruchu oka, który pokaże, które mięśnie zostały dotknięte przez proces autoimmunologiczny. Oceny te powinny być przeprowadzane przez cały okres choroby.
Jeśli choroba tarczycy nie jest leczona, zapalenie w ciągu kilku miesięcy lub lat powinno samo zniknąć. Jednak objawy spowodowane przez obrzęk (na przykład wybrzuszone oczy) mogą pozostać na zawsze, ponieważ niektóre z rozciągniętych tkanek mogą nie zawsze powrócić do pierwotnego kształtu. Celem leczenia jest ograniczenie szkód spowodowanych w okresie zapalenia. W leczeniu choroby oczu tarczycy potrzebne są wspólne wysiłki okulisty i endokrynologa.
We wczesnym stadium choroby i gdy choroba jest łagodna, stosuje się sztuczne łzy, ale mogą one nie wystarczyć. W miarę postępu choroby mogą być wymagane leki immunosupresyjne - rodzina leków, które tłumią układ odpornościowy, który wytwarza nieprawidłowe przeciwciała. Powszechnie stosowanymi lekami immunosupresyjnymi są steroidy, takie jak prednizon. Musisz także zażyć inne leki (omeprazol chroni błonę śluzową żołądka), aby przeciwdziałać niektórym z najczęstszych działań niepożądanych steroidów. Jeśli masz bardzo poważną chorobę, lekarz może przepisać kurs sterydów podawany dożylnie.
U około 5 na 100 osób z chorobą oczu tarczycy występuje ciężka postać choroby, w wyniku której nerw wzrokowy (łączący tył gałki ocznej z mózgiem) kurczy się. Może to uszkodzić całą wizję. W takim przypadku lekarz może zdecydować o organizacji dekompresji. Jest to procedura, która tworzy przestrzeń na orbicie dla rozprzestrzeniania się zapalnej tkanki. Zmniejsza to nacisk na nerwy. W niektórych przypadkach można wykonać zabieg chirurgiczny, aby cofnąć gałki oczne. Czasami operacja usunięcia rozciągniętych mięśni pozwala przywrócić wszystko na swoje miejsce. Jeśli występują problemy z wydłużonymi tkankami, które wymagają korekty chirurgicznej po przejściu zapalenia, operacja jest wykonywana na orbicie, a następnie na mięśniach.
Jeśli rozwija się podwójne widzenie (diplopia), lekarz może przepisać zmodyfikowane okulary, które blokują widzenie z jednego oka; lub zakryj oczy specjalnym pryzmatem, aby zatrzymać podwójne widzenie. Radioterapię (leczenie przez ekspozycję na substancję radioaktywną) można zastosować u niektórych osób. Celem jest zmniejszenie obrzęku oka. Jest używany wraz z innymi formami leczenia. Istnieje szereg nowych metod leczenia chorób oczu tarczycy, które są obecnie badane. Ponadto lekarz będzie leczył nieprawidłową czynność tarczycy. W tym celu zostaną przepisane leki (jod radioaktywny) lub operacja tarczycy.
Porady dla pacjentów z chorobą oczu tarczycy: 1) Palenie pogarsza przebieg choroby, więc zrezygnuj z tego złego nawyku. 2) Jasne światło może podrażniać oczy, w takim przypadku przydatne będą okulary przeciwsłoneczne. 3) Jeśli prowadzisz samochód i masz podwójne widzenie, upewnij się, że kontrolujesz je za pomocą okularów z pryzmatami.
Powikłania choroby oczu tarczycy. Większość ludzi nie rozwija trwałych komplikacji. Jednak występują u niektórych osób, zwłaszcza tych, których leczenie jest opóźnione lub z ciężką postacią choroby. Często powikłania występują u osób starszych, a także u palaczy i diabetyków. Możliwe powikłania: 1) uszkodzenie rogówki; 2) stały zez lub podwójne widzenie; 3) uszkodzenie nerwu wzrokowego, co prowadzi do zmniejszenia widzenia lub percepcji koloru; 4) brzydki wygląd.
Powikłania związane z leczeniem: 1) skutki uboczne wynikające ze stosowania leków immunosupresyjnych. 2) skutki uboczne związane z operacją: podwójne widzenie (u 15 na 100 osób z chorobą oczu tarczycy); utrata wzroku (u mniej niż 1 na 1000 osób z chorobą oczu tarczycy).
Choroba oczu tarczycy jest długotrwałą chorobą. Okres zapalenia trwa od kilku miesięcy do kilku lat (zwykle około dwóch lat). Jednak dla większości ludzi choroba ta jest łagodna i wymaga jedynie sztucznych łez, a także regularnych badań oczu. Wtedy ta choroba sama znika. U pacjentów z ciężką chorobą oczu tarczycy rokowanie zależy od tego, jak wcześnie postawiono diagnozę i jak intensywnie przeprowadzono leczenie. Około 1 na 4 osoby ma słabe widzenie.
http://medimet.info/glaza-pri-zabolevaniyah-shitovidnoi-gelezi.html