Moskiewska Akademia Medyczna. I. Sechenov
· Otrzymał 26 września 2002 r
· Rozpoznanie: rozsiana gruźlica płuc na etapie resorpcji i konsolidacji, MBT - stan po przebytym gruźliczym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, skutki resztkowe w postaci monoparezy prawej ręki, przedsionek. Rozsiane zapalenie naczyniówki i siatkówki o etiologii gruźliczej w fazie bliznowacenia. Stan po ventriculoperitoneostomy po prawej stronie (04/11/2000).
Społeczne i medyczne czynniki ryzyka.
1. Zaszczepione i ponownie zaszczepione BCG zgodnie z harmonogramem szczepień profilaktycznych. Dynamika testów tuberkulinowych nie może być opisana.
2. Kontakt z pacjentami nie.
3. Pacjent mieszka w Moskwie, w wygodnym mieszkaniu, w którym ma oddzielne pomieszczenie. Żywi się normalnie. Działa w pomieszczeniach, nie ma zagrożeń zawodowych. Nie pal. Bez rejestrów karnych.
4. Nikt z członków rodziny pacjenta nie chorował na gruźlicę i przewlekłe choroby układu oddechowego.
Jakiego rodzaju infekcje dziecięce nie mogą określić. Alergiczna dzielnica erytromycyny (pokrzywka).
Uważa się za pacjenta od lipca 1999 r., Kiedy po nasłonecznieniu temperatura wzrosła (do 38), wystąpił ból w gardle, stawach, mięśniach, pacjentka zwróciła się do kliniki w miejscu zamieszkania, gdzie przepisano jej erytromycynę (pacjent nie pamięta diagnozy). Na erytromycynie wystąpiła reakcja alergiczna w postaci pokrzywki, stan pozostał taki sam. Pacjent był hospitalizowany w szpitalu chorób zakaźnych, gdzie został wykluczony z ostrego procesu zakaźnego. Pacjent został przeniesiony do 31 GKB (08.1999), gdzie zdiagnozowano u niego zapalenie stawów o etiologii wirusowej, leczenie (linkomycyna, cymevene, prednizon 50 mg (do 15,10)) doprowadziło do obniżenia temperatury. Pod koniec października stan pacjenta ponownie się pogorszył - pojawił się kaszel, ból mięśni, stawów, gorączka - pacjent przeszedł tomografię komputerową, w której wykryto małe ogniska ogniskowe we wszystkich polach płucnych. Pacjent był hospitalizowany w szpitalu Botkin, gdzie zdiagnozowano u niego mononukleozę zakaźną. Leczenie (pacjent nie pamięta leków) nie doprowadziło do poprawy stanu i pacjent został przeniesiony do kliniki. Tareeva, gdzie wykluczył lekarza z zapaleniem wielomięśniowym. W tym celu pacjent został wysłany (07.2000) do kliniki 600-łóżkowej w celu wykonania bronchoskopii z biopsją. Przed badaniem pacjent miał silne pobudzenie psychomotoryczne, po którym pacjent stracił przytomność. Po konsultacji z neurologiem-fisiatrą, pacjent został przeniesiony do Instytutu Badawczego Problemów Fizycznych. Przy przyjęciu (16.02.2000) stan był ciężki, sopor, dolegliwości bólów głowy, podwójne widzenie, gorączka temperatury ciała, sztywność mięśni potylicznych, zanotowano opadanie powieki po prawej stronie. W płucach - rzęsy crepitus, po prawej stronie. komórki - hałas tarcia opłucnej. W tomografii komputerowej, znaczącym wzroście komór mózgu, w płucach - w górnych płatach obu płuc, istnieje wiele cieni ogniskowych o średniej intensywności - obraz rozsianej gruźlicy płuc; ESR 68 mm / h, HB 72 g / l. Rozprzestrzeniła się gruźlica płuc w stadium infiltracji, gruźlicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i zapalenia naczyniówki i siatkówki w etiologii gruźlicy. Pacjent otrzymał leczenie: ryfampicyna, izoniazyd, deksametazon, mikobutyna. MRI mózgu 08.02.01 g. W mózgu - komory są rozszerzone, ogniska hiperintensywnych zmian w ciele modzelowatym, moście, prawdopodobnie związane z procesami niedokrwiennymi (specyficzne zapalenie okołonaczyniowe).
Na początku kwietnia 2000 r. Pacjent skarżył się na nudności, bóle głowy, a część nosowa dysków nerwu wzrokowego była obiektywnie oznaczona. Z początkiem ICP w dniu 6 kwietnia 00 roku pacjentka przeszła operację brzuszno-operacyjną z powodów zdrowotnych. Po operacji, zaburzeniu mowy, chodzie, uszkodzeniu nerwu twarzowego po prawej stronie (asymetria uśmiechu), pojawiła się amnezja wsteczna. Na CT głowy w dniu 04/19/00 istnieje strefa niskiej gęstości w prawej półkuli mózgu, zmniejszenie objętości układu komorowego. TK mózgu, klatka piersiowa 06.01 g. W lewej półkuli - 2 obszary o niskiej gęstości w regionie paro-skroniowym. W płucach - resorpcja i zagęszczenie zmian w obu płucach, torbiel w wierzchołku lewego płuca bez dynamiki.
Do wyładowania w styczniu 2002 r. Stan pacjenta powoli się poprawiał. W tym okresie cierpiała na półpasiec, zapalenie ucha środkowego. Od lutego do czerwca 2002 r. Była także w NIIF w celu monitorowania wyników leczenia. MRT 01.01.02, w lewym płacie ciemieniowym - strefa transformacji cystic-gliozny 65 * 40 * 20 mm z utratą substancji mózgowej. CT 05.02 w obu płucach - niewielka liczba gęstych ognisk w wierzchołku lewej płuca. GM - miejsce o niskiej gęstości w lewym płacie skroniowym. We wrześniu 2002 r. Pacjent był rutynowo hospitalizowany w Instytucie w celu leczenia i korygowania terapii.
Ogólny stan pacjenta jest zadowalający, pozycja jest aktywna, wyraz twarzy jest spokojny, typ dodatku jest normosteniczny. Skóra jest blada, czysta, sucha. Na tylnej powierzchni ciała, po prawej stronie, następuje zmiana powłoki wzdłuż nerwu międzyżebrowego, charakterystyczna dla resztkowych skutków poprzedniej infekcji półpaśca. Zabarwienie spojówek, powieki i twardówka nie ulegają zmianie.
Wzrost włosów nie jest osłabiony. Paznokcie o zwykłej formie. Elastyczność skóry odpowiada wiekowi. Turgor jest normalny. Grubość fałdu skórnego na poziomie łuku żebrowego wynosi 2,5 cm, nie ma obrzęków.
Gdy oglądane węzły chłonne nie są widoczne. Nie określono palpacji węzłów szyjnych, nadobojczykowych, łokciowych, pachwinowych, udowych, podkolanowych. Na badaniu dotykowym podżuchwowego i pachowego, 0,5-0,7 cm określa wielkość miękkiego, pojedynczego, ruchomego, bezbolesnego, nieskondensowanego między sobą oraz z otaczającymi tkankami węzłami chłonnymi.
Ogólny rozwój układu mięśniowego jest dobry, nie obserwuje się zaniku i przerostu poszczególnych mięśni i grup mięśni. Brak jest bolesności palpacji mięśni, w tym mięśni obręczy barkowej. Ton mięśniowy jest normalny. Foki w grubości mięśnia nie są wyczuwalne. Siła mięśni zginaczy lewej ręki jest zmniejszona, w innych grupach mięśniowych - normalna.
W badaniu kości czaszki, klatki piersiowej, kręgosłupa, miednicy, deformacji i bólu podczas badania palpacyjnego i uderzeń nie obserwuje się obciążenia wzdłuż osi.
Podczas badania stawy nie są powiększone, skóra nad nimi nie jest hiperemiczna. Stosunek końców stawowych jest prawidłowy. Obmacywanie bezbolesne; wahania, zmiany w tkankach okołostawowych nie są obserwowane. Objętość aktywnych i pasywnych ruchów w stawach jest w pełni zachowana.
Rytm oddychania jest prawidłowy, szybkość oddychania wynosi 16 na minutę. Prawe i lewe połówki klatki piersiowej są synchronicznie zaangażowane w oddychanie. Maksymalny skok oddechowy klatki piersiowej wynosi 2,5 cm po obu stronach.
Elastyczność klatki piersiowej jest zmniejszona. Drżenie głosu w symetrycznych obszarach klatki piersiowej jest takie samo, bez zmian. Przy porównawczej perkusji dźwięk jest wyraźny w płucach. Granice płuc w normalnym zakresie. Osłuchiwanie płuc określa się przez ciężkie oddychanie w górnym płucu. Świszczący oddech nie jest wykrywany.
Klatka piersiowa w okolicy serca nie ulega zmianie. Impuls szczytowy nie jest widoczny. Podczas badania naczyń szyjnych dochodzi do niewielkich pulsacji tętnic szyjnych (stwierdzanych normalnie) i nie występuje wyraźne pulsowanie żył szyjnych.
Impuls wierzchołkowy jest wyczuwalny w obszarze piątej przestrzeni międzyżebrowej wzdłuż lewej linii środkowoobojczykowej na powierzchni - 1 cm, niski, niewzmocniony, odporny. Impuls serca nie jest określony. Nie ma pulsacji w okolicy nadbrzusza, pulsacja wątroby (prawda) nie jest wykrywana.
Granice względnej otępienia serca: prawa - na prawej krawędzi mostka w czwartej przestrzeni międzyżebrowej, lewa - na lewej linii środkowo-obojczykowej w piątej przestrzeni międzyżebrowej, górna - na poziomie dolnej krawędzi trzeciego żebra. Średnica względnej matowości serca wynosi 11 cm, a konfiguracja serca nie ulega zmianie. Granice pęczka naczyniowego są normalne. Średnica wiązki naczyniowej 5 cm
Odgłosy serca o normalnym brzmieniu. Noise no. Impuls jest taki sam na prawej i lewej tętnicy promieniowej, rytm jest prawidłowy - 64 uderzenia na minutę, pełne, nie naprężone, o normalnym rozmiarze i kształcie. Osłuchanie tętnic (tętnicy szyjnej, udowej, aorty) nie ujawniło żadnego hałasu. Ciśnienie krwi (BP) -120/70 mm Hg. Art. na obie ręce.
Język wilgotny, nie powlekany. Brzuch jest zaokrąglony, uczestniczy w oddychaniu we wszystkich oddziałach. Perkusja brzuszna: określa się zapalenie błony bębenkowej o różnym nasileniu.
Badanie dotykowe brzucha: a) powierzchowne: brzuch jest miękki, bezbolesny, nie wykryto wypukłości przepuklinowych, brak rozkurczu mięśnia prostego; b) głębokie ślizgowe badanie palpacyjne: esowata okrężnica jest wyczuwalna na granicy środkowej i zewnętrznej trzeciej l. umbilicoiliaceae sinistra - cylindryczny kształt, około 3 cm średnicy, ściśle elastyczny o gładkiej powierzchni; jelito ślepe jest omacane w prawym regionie pachwinowym na granicy zewnętrznej i środkowej trzeciej części lędźwiowej. pępowinowate dextra w postaci cylindra o średnicy 4 cm, gładkie, elastyczne, bezbolesne; wznosząca się, opadająca i poprzeczna okrężnica są omacane w postaci gładkiego, gęstego sznura.
Brak jest głośnego pluskania w żołądku. Brak hałasu skurczowego w nadbrzuszu. Perkusja wątroby: wielkość wątroby według Kurlova wynosi 9 x 8 x 6,5 (cm).
Macanie wątroby: brzeg wątroby jest gładki, łagodny, okrągły, nie wystaje spod dolnej krawędzi łuku żebrowego, palpacja jest bezbolesna.
Woreczek żółciowy nie jest wyczuwalny, woreczek żółciowy jest bezbolesny. Objawy Vasilenko, Grekov-Ortner, Murphy, Mussi-Georgievsky, Zakhar'in są negatywne. Trzustka: omacywanie bezbolesne, brak nacieków, tworzenie się guzów. Objawy Kerte, Mayo-Robson negatywne. Śledziona ma rozmiar 8 cm długości i nie jest wyczuwalna.
Skargi na zasypianie. Kontakt Odpowiednio odpowiada na pytania. Po prawej stronie widać asymetrię uśmiechu. Niestabilność w pozycji Romberga. Niestabilny chód. Nie ma naruszenia wrażliwości.
Tarczyca nie jest wyczuwalna. Nie zidentyfikowano objawów nadczynności.
1. Ogólne badania krwi i moczu
2. Biochemiczne badanie krwi
3. Badanie reakcji serologicznych (RW, przeciwciała przeciwko HIV, markery wirusowego zapalenia wątroby, w tym przeciwciała przeciwko antygenowi HBs)
4. Badanie CT jamy klatki piersiowej (z naciskiem na tkankę płucną)
5. Mikroskopia plwociny, kultura plwociny dla wrażliwości na antybiotyki
http://studentmedic.ru/history.php?view=349Chorioretinitis - ostre lub przewlekłe zapalenie tylnej naczyniówki z udziałem siatkówki. Są wrodzone i nabyte.
Następujące warunki prowadzą do rozwoju choroby:
- zakażenia (toksoplazmoza, gruźlica, syfilis, wirus opryszczki), w tym miejscowe (narządy laryngologiczne, jama ustna);
- promieniowanie;
- niektóre toksyny (na przykład długotrwały hemophthalmus prowadzi do zapalenia naczyniówki i siatkówki, ponieważ zniszczone elementy krwi mogą być toksyczne);
- reakcje alergiczne;
- choroby autoimmunologiczne;
- niedobory odporności (u osób zakażonych HIV, osłabionych, po długotrwałym leczeniu);
- obrażenia.
W zależności od lokalizacji procesu zapalenie naczyniówki i siatkówki może być centralne (w strefie plamki żółtej), obwodowe (obszar wokół głowy nerwu wzrokowego), równikowe (w pobliżu równika) i obwodowe (w pobliżu linii zębatej). Częstość występowania jest podzielona na ogniskowe, wieloogniskowe rozpowszechnione (kilka ognisk), rozproszone. Kurs jest ostry (do 3 miesięcy) i przewlekły (często nawracający).
W zależności od lokalizacji pojawiają się charakterystyczne skargi. Obwodowe zapalenie naczyniówki i siatkówki może być bezobjawowe, wykrywane podczas rutynowego badania. Po pokonaniu obszaru plamki żółtej pacjent zauważa zaparowanie i spadek ostrości widzenia, ciemne plamy, błyski (fotopsje), iskry przed oczami, zniekształcenia kształtu i wielkości obiektów (metamorfopsja, mikropia i makropsja), pacjentowi trudno jest poruszać się w półmroku (hemeralopia, „ślepota”).
Każdy z tych objawów może wskazywać na poważną chorobę narządu wzroku, dlatego należy natychmiast skontaktować się z okulistą.
Aby potwierdzić diagnozę, przeprowadza się następujące badania:
- określenie ostrości wzroku (zmniejszenie z centralnym zapaleniem naczyniówki i siatkówki, nieskorygowane);
- perymetria, w tym komputerowa (możliwe pojawienie się bydła lub ciemne plamy, zmniejszona wrażliwość kontrastu na siatkówkę);
- refraktometria - nie zmienia się wraz z zapaleniem naczyniówki i siatkówki;
- biomikroskopia - wykrywanie zmian w ciele szklistym;
- badania w świetle przechodzącym - możliwe zmętnienie w ciele szklistym;
- oftalmoskopia z szeroką źrenicą i soczewką Goldmana. W zależności od formy i sceny, inny obraz dna oka. Klasyczne zmiany: szarawo-żółtawe ogniska z rozmytymi granicami, wystającymi do ciała szklistego (w stadium naciekania), wysięk wzdłuż naczyń, możliwe są krwotoki. Ponadto granice stają się jasne, a na obszarze zmiany pojawia się pigmentacja. Z czasem zanik siatkówki i naczyniówki rozwija się w obszarze dotkniętym chorobą. Oftalmoskopowy obraz innego zapalenia naczyniówki zostanie opisany później;
- angiografia fluorescencyjna ujawnia zmiany w naczyniach dna oka (mikrotętniaki, przetoki itp.);
- elektroretinografia pozwala określić stan funkcjonalny siatkówki;
- optyczna koherentna tomografia siatkówki - określa morfologię ogniska zapalnego;
- Ultradźwięki wykrywają zmiany i zmętnienia oka
Uzi z chorioretinitis
W celu ustalenia przyczyny zapalenia naczyniówki i siatkówki stosuje się następujące metody: ogólne badania krwi i moczu, krew dla RW, zapalenie wątroby, zakażenie HIV, toksoplazmoza, opryszczka, wirus cytomegalii, prześwietlenie klatki piersiowej, reakcja Mantoux, jak wskazano. W razie potrzeby skonsultuj się z terapeutą, pediatrą, specjalistą chorób zakaźnych, immunologiem, alergologiem, wenerologiem, fisiologiem, laryngologiem, dentystą.
Toksoplazmatyczne zapalenie naczyniówki i siatkówki jest prawie zawsze wrodzone. Zakażenie następuje w macicy. Zmiany są również wykrywane w ośrodkowym układzie nerwowym i innych narządach. Okresy remisji na przemian z zaostrzeniami. Przewlekłe ogniska mają wyraźne granice z gruboziarnistą pigmentacją. Przy aktywnym procesie infiltracja pojawia się na krawędziach starych uszkodzeń. Świeże ogniska są naprawiane w ciele szklistym, odwarstwienie siatkówki, możliwe są krwotoki siatkówki z późniejszym tworzeniem błony naczyniowej.
Wtórne gruźlicze zapalenie naczyniówki i siatkówki występuje, gdy występuje pierwotne ognisko, często w płucach. Rozsiane guzki pojawiają się w dnie, po leczeniu pozostają blizny naczyniówki. Gruźlicze alergiczne zapalenia naczyniówki nie mają charakterystycznych oznak.
Syfilityczne zapalenie naczyniówki i siatkówki charakteryzuje się obrazem „soli i pieprzu” w dnie. Jednocześnie ogniska pigmentacji przeplatają się z ogniskami zwłóknienia i atrofii.
Chorioretinitis w zakażeniu HIV występuje na tle niedoboru odporności i często ma przyczynę w postaci wirusa cytomegalii. Charakteryzuje się szeroko rozpowszechnioną zmianą chorobową, jest nekrotyczną i krwotoczną, trudną do leczenia i prowadzi do ślepoty.
Leczenie musi być terminowe i indywidualnie przepisywane. Miejscowa terapia jest nieskuteczna, z wyjątkiem zastrzyków w okolicy przywspółczulnej i pozagałkowej. Użyj następujących grup leków:
- Etiotropowy - mający na celu wyeliminowanie przyczyny zapalenia naczyniówki i siatkówki. Z bakteryjnym użyciem antybiotyków o szerokim spektrum w celu identyfikacji patogenu. Następnie, w zależności od czułości, przepisywane są pewne antybiotyki. W wirusowym zapaleniu naczyniówki i siatkówki stosuje się interferony, induktory interferonogenezy i leki przeciwwirusowe. W przypadku syfilitycznego zapalenia naczyniówki i siatkówki antybiotyki z grupy penicylin są przepisywane przez długi okres do 1 miesiąca (jeśli nietolerancja, następnie doksycyklina, makrolidy lub cefalosporyny). Jeśli proces jest spowodowany przez toksoplazmę, należy zastosować sulfadimezynę i pirymetaminę z kwasem foliowym i witaminą B12. Gruźlicze zapalenie naczyniówki i siatkówki jest leczone wspólnie z fisiologiem. Przykładowa lista leków dla przewlekłego procesu: izoniazyd i ryfampicyna, streptomycyna, kanamycyna i hormony. Zakażenie opryszczką leczy się acyklowirem 0,2 grama 5 razy dziennie, cytomegalowirusem - dożylnie gancyklowirem
- leki przeciwzapalne, w tym hormonalne. Na przykład, indometacyna, diklofenak lub hydrokortyzon i deksametazon doustnie, domięśniowo, dożylnie lub miejscowo (długotrwałe przygotowanie do wstrzyknięcia parabulbaru 1 raz na 2 tygodnie - Diprospan)
- terapia detoksykacyjna - na przykład, hemodez lub roztwór glukozy 5% w kroplówce dożylnej 400 ml
- immunoterapia - w zależności od ciężkości procesu stosuje się leki immunosupresyjne (z aktywnym zapaleniem naczyniówki i siatkówki, fluorouracylem, merkaptopuryną) lub immunostymulantami (na przykład z lewamizolem zakażonym HIV)
- Terapię uwrażliwiającą przeprowadza się za pomocą leków przeciwhistaminowych (Suprastin, Claritin, Erius itp.)
- Wykazano, że witaminy zwiększają odporność organizmu (grupy C, B, najlepiej preparaty multiwitaminowe)
- miejscowo stosowane enzymy w celu przyspieszenia resorpcji ogniska zapalnego, takie jak fibrynolizyna pozagałkowa, hemaza, histochrom lub lidazu
- w przypadku braku reakcji na leczenie, ciężkiego lub długotrwałego przebiegu zapalenia naczyniówki i siatkówki, wykazano, że stosują pozaustrojowe metody detoksykacji, takie jak hemosorpcja, plazmafereza.
Leczenie fizjoterapeutyczne ma ogromne znaczenie dla szybkiego powrotu do zdrowia. Dobry efekt pochodzi z elektroforezy z lidaza lub fibrynolizyną.
Aby spowolnić rozprzestrzenianie się zapalenia, stosuje się laserową koagulację siatkówki, ograniczając tym samym ogniska naczyniówki i siatkówki ze zdrowych tkanek. W tworzeniu błony naczyniowo-siatkówkowej lub odwarstwieniu konieczna jest witrektomia.
Chorioretinitis jest poważną chorobą, powodującą przedwczesne lub nieodpowiednie leczenie takich powikłań, jak odwarstwienie siatkówki, błona neowaskularna, nawracające krwotoki siatkówki, zakrzepica żyły siatkówki i inne, które można zaślepić.
http://medicalj.ru/diseases/ophthalmology/815-horioretinit
Ponieważ oko jest nasycone siecią naczyń krwionośnych, u pacjentów często obserwuje się procesy zapalne. Z reguły jest to spowodowane infekcją lub urazem.
Jedną z chorób jest zapalenie oczu i siatkówki. Które mogą być zlokalizowane w różnych częściach ciała. Dlatego leczenie polega na odsłonięciu dotkniętego obszaru.
W tej chorobie zapalenie pojawia się wewnątrz części naczyniowej gałki ocznej. Wraz z rozwojem choroby wpływa na siatkówkę, ale często nie może się objawiać. Istnieją również przypadki z bardzo poważnymi objawami. Zależy to od konkretnego powodu i miejsca jego rozwoju. Dlatego należy rozważyć niektóre z nich:
Tak więc ostre lub niejasne zapalenie naczyniówki i siatkówki powstaje w wyniku zakażenia jamy ustnej, narządów krtani i tak dalej. W związku z tym chorobę oczu należy leczyć za pomocą antybiotyków, aby wyeliminować ich przyczynę. Ale sytuacja jest skomplikowana, jeśli istnieje poważna patologia, jak gruźlica;
Dlatego diagnoza ta może być postawiona w związku z hemophthalmus, jako jego konsekwencją;
Dlatego pacjenci często po prostu ich nie zauważają. A sama choroba może być wykryta przypadkowo podczas badania oczu z innego powodu;
Dlatego najczęściej centralne zapalenie gałki ocznej oka jest spowodowane infekcją. A ścieżki penetracji mogą być zupełnie inne. Zatem infekcja, która nie jest niebezpieczna dla zdrowej osoby, może spowodować chorobę na tle osłabionej odporności.
Rozwój zaczyna się od zakażenia i jego przeniknięcia do wewnętrznych obszarów gałki ocznej. Patogen wpływa na sieć naczyń krwionośnych, prowadząc do ich stanu zapalnego.
Stopniowo proces zakaźny obejmuje szeroki obszar oka i wpływa na siatkówkę, co stanowi zagrożenie. Powaga polega więc na stopniowym rozwoju i wpływie na funkcję wizualną. W tym przypadku choroba może nie pojawić się przez długi czas.
Zakrywa tył oka. Jest to region anatomiczny, w którym koncentrują się naczynia, które odżywiają ciało dobroczynnymi substancjami. Zakłócenie ich pracy doprowadzi do pogorszenia funkcji wizualnych.
Zależy od miejsca zakażenia. Dlatego choroba może najpierw być zlokalizowana w jednym miejscu i dopiero potem rozprzestrzeniać się dalej. Ale są przypadki, gdy kilka obszarów gałki ocznej jest naruszonych jednocześnie.
Bezpośrednio zależy od formy choroby. Na przykład w ostrej formie kurs trwa do trzech tygodni. Istnieje również przewlekłe zapalenie naczyniówki i siatkówki, w którym choroba objawia się w ciągu jednego lub dwóch tygodni, a następnie jej objawy same znikają. Po kilku miesiącach objawy choroby powracają. Jednocześnie może to mieć wpływ na lewe i prawe oczy.
Infekcja, której natura jest inna. Nie możesz wskazać żadnego patogenu. Przecież w czasie ciąży i innych wyniszczonych chorób początek choroby może być wywołany przez powszechną infekcję. Będzie bezpieczny dla zdrowej osoby. A w przypadku urazu rozwój jest spowodowany spożyciem innych rodzajów patogenów.
Te cechy odróżniają ten ból od podobnych patologii. Jednak jego wykrycie i diagnoza jest niemożliwa bez specjalnego sprzętu, jak również przejścia badania okulistycznego.
Może być inaczej. Wynika to z różnych anatomicznych obszarów odchylenia. Należy jednak zwrócić uwagę na następujące zmiany:
Podobne objawy mogą być związane z innymi chorobami narządów oka. Aby uzyskać dokładną diagnozę, należy poddać się badaniu i zdać testy. Na przykład będziesz potrzebował chorioretinopatii.
Ta patologia jest wrodzona. Zapalenie naczyniówki i siatkówki u dzieci powinno mieć czas na rozwój i pojawia się w okresie prenatalnym. Jednak infekcja może dostać się do organizmu i w dzieciństwie. Wyjątkiem jest gruźlicze zapalenie naczyniówki i siatkówki, które rozwija się tylko u dorosłych z taką patologią.
Objawy u dzieci i dorosłych będą takie same. Dlatego eksperci nie rozróżniają przebiegu choroby. W obu przypadkach występuje ostra i przewlekła faza.
Taka choroba może być bezobjawowa, to znaczy nie mieć widocznej ekspresji. A wymienione manifestacje są charakterystyczne także dla innych patologii. Na przykład, pływające plamy mogą wystąpić z powodu ogniskowych zmian siatkówki. Ale to nie jest niebezpieczne i nie wpływa na funkcję wizualną.
Dlatego do zdiagnozowania choroby wymagane jest badanie dna oka i innych narządów oka. Zabieg przeprowadzany jest w klinice lub szpitalu ze specjalistycznym sprzętem. Rozpoznanie choroby jest niemożliwe.
Z reguły występuje podczas rutynowych badań pacjentów lub podczas wykonywania innych procedur związanych z pewnymi chorobami.
Konieczne jest uwzględnienie specyficznych cech choroby. Przecież jest to spowodowane różnymi przyczynami, a objawy mogą się bardzo różnić od siebie. Będzie to jednak jedna choroba.
Różni się tym, że proces zapalny nie ma zewnętrznej ekspresji. Po wewnętrznej stronie oka guzki pojawiają się z powodu uszkodzenia płuc. W wyniku leczenia zostają zastąpione blizną. Nie wpływa na widzenie, więc z powodu powstawania blizn niemożliwe jest uzyskanie niepełnosprawności.
Ma wrodzoną etiologię. Podczas badania widoczne będą zmiany o wyraźnym przebarwieniu. Ta pigmentacja sugeruje, że infekcja dostała się do organizmu podczas rozwoju płodu. Ta forma choroby może prowadzić do odwarstwienia siatkówki i całkowitej utraty wzroku. Jest także nazywany toksoplazmozą lub toksoplazmą i jest izolowany w oddzielnym typie choroby.
Różni naprzemienne zmiany. Tak więc w badaniach włóknistych, zanikowych, a także wyraźna pigmentacja miejsc porażenia przez infekcję będzie widoczna. A takie ogniska pójdą na przemian jeden po drugim.
Związane z rozległą infekcją wewnętrznych obszarów gałki ocznej. Dzięki tej opcji rozwija się śmierć komórek siatkówki, nerwów i innych narządów oka. W rezultacie następuje całkowita utrata funkcji wizualnych.
Wskazuje różne fazy rozwoju choroby. W ostrej fazie występują poważne objawy. Pomimo tego, że wróżby nie mają zewnętrznej ekspresji, stan zapalny wystąpi wewnątrz oka i bardzo intensywnie. W przewlekłej postaci choroby jej objawy powrócą z pewną częstotliwością.
Medycyna zna kilka sposobów leczenia tej choroby. Powinny być podzielone na grupy i przedstawione szczegółowo:
Polega na złożonym przyjmowaniu leków przeciwzapalnych. Mają one na celu zatrzymanie procesu zapalnego i zatrzymanie rozwoju choroby. Złożony odbiór wyraża się w tym, że leki są przyjmowane przez wstrzyknięcie do żyły, mięśnie i miejscowe narażenie.
To przyjęcie antybiotyków. Przygotowania tej grupy są niezbędne, aby wyeliminować przyczynę procesu zapalnego. Niszczą samą infekcję. Dlatego leczenie musi obejmować antybiotyki;
Są wprowadzane przez zastrzyk i pomagają wyeliminować przyczynę choroby.
Konieczne, aby wyeliminować działanie zatrucia. Są potrzebne przy spożyciu substancji toksycznych, jak również przy upadku croca.
Polega na zwiększeniu odporności, czyli zdolności organizmu do przeciwstawiania się infekcjom zewnętrznym. Przecież choroba może być spowodowana ogólnym osłabieniem osoby. W związku z tym konieczne jest przywrócenie jego funkcji ochronnych, wzmocnienie układu odpornościowego;
Służy do eliminacji zmian chorobowych;
Pomagają przywrócić odporność i zwiększyć odporność organizmu. Pomoże to odzyskać i przyspieszyć proces;
Są podejmowane w celu wyeliminowania stanu zapalnego. Działają punktowo na ogniska, w których rozwija się zakażenie;
Potrzebny przy odzyskiwaniu pacjenta. Na przykład często stosuje się elektroforezę lipidów. Ale dzieje się to już na etapie ożywienia po usunięciu głównego zagrożenia;
Ważne dla wzmocnienia siatkówki. Zapobiegają jego oderwaniu i ślepocie;
Nie używaj. W końcu mówimy o wewnętrznym procesie zapalenia. Dlatego żadne krople ziołowe w oczach nie docierają do ognisk zakażenia i nie będą w stanie zatrzymać zakażenia pacjenta.
Przewlekłe zapalenie prowadzi nieuchronnie do zaburzenia widzenia. Może to być tylko odzyskiwanie lasera w warunkach klinicznych. Najbardziej niebezpieczną konsekwencją zapalenia naczyniówki i siatkówki jest odwarstwienie siatkówki. Jeśli ten proces zostanie pominięty, operacja może nie pomóc, ponieważ wystąpi nieodwracalna utrata wzroku.
Wszystko zależy od rodzaju choroby. Jednak przy nieskomplikowanej diagnozie pacjent odzyskuje zdrowie. Najważniejsze jest, aby wykryć chorobę w odpowiednim czasie i podjąć pełen zakres działań w celu jej leczenia. Dlatego w większości przypadków prognoza jest pozytywna.
Jednak jako środek zapobiegawczy zaleca się regularne badania przez lekarzy. Takie kontrole powinny być przeprowadzane raz na sześć miesięcy. Powinieneś przyjmować witaminy dla oczu, aby wzmocnić układ odpornościowy. Pozwoli to szybko poradzić sobie z chorobą lub nawet uniknąć jej wystąpienia.
http://zdorovoeoko.ru/bolezni/horioretinit/Centralne zapalenie naczyniówki i siatkówki jest chorobą oczu. Istnieje kilka odmian tej choroby. Każdemu z nich towarzyszą charakterystyczne objawy i ma swoje własne powody.
Jest to proces zapalny, który występuje w tylnej naczyniówki i wpływa na siatkówkę. Istnieją 4 formy tego naruszenia:
Ponadto istnieją inne formy naruszenia: w zależności od stopnia nasilenia - ostrego i przewlekłego, w zależności od sposobu manifestacji - wrodzonego i nabytego.
Chorobie towarzyszą charakterystyczne objawy.
Pierwszym znakiem wskazującym na początek dolegliwości jest niewyraźne widzenie, a po kilku dniach - pojawienie się ciemnej plamki przed oczami, w niektórych przypadkach - naruszenie postrzegania kolorów. Ponadto charakterystyczne są następujące objawy:
Niektóre przyczyny poprzedzają chorobę.
Najczęstsze przyczyny są następujące:
W wyniku jednej z tych przyczyn może wystąpić infekcja oka.
Leczenie zapalenia naczyniówki i siatkówki należy przeprowadzić, w przeciwnym razie może to spowodować znaczne pogorszenie widzenia. Celem terapii jest wyeliminowanie przyczyny, która spowodowała rozwój choroby. Terapia obejmuje następujące czynności:
Farmakoterapia. Okuliści przepisują następujące grupy leków:
Fizjoterapia. Skuteczność koagulacji udowodniła swoją skuteczność, która pomaga wyeliminować defekty w płycie podstawy.
Przy pierwszych nietypowych objawach warto zwrócić się do okulisty, ponieważ choroba może spowodować odwarstwienie siatkówki, krwotok siatkówki, zablokowanie żyły siatkówki i inne poważne zaburzenia, w tym ślepotę.
Choroba z reguły rozwija się z powodu infekcji wewnątrzmacicznej. W większości przypadków rozpoznaje się wrodzone zapalenie naczyniówki i siatkówki. Towarzyszą mu charakterystyczne objawy:
Należy zauważyć, że leczenie nie zawsze jest wskazane pacjentowi. Jeśli zmiany są małe i choroba jest bezobjawowa, możliwe jest również samoleczenie: zmiany te mogą się rozwiązać w ciągu sześciu miesięcy. Jeśli ogniska są wyrażone lub obserwuje się reaktywację procesu zapalnego, konieczne jest leczenie. Jego cel - zniszczenie mikroorganizmów wywołujących stan zapalny. Terapia obejmuje następujące czynności:
Specyfika leczenia tej postaci choroby polega na połączeniu terapii niespecyficznej i specyficznej.
http://zdorovyeglaza.ru/lechenie/centralnyj-xorioretinit.htmlZapalenie chorioretin można obserwować przy spokojnym odcinku przednim. Aktywne zapalenie naczyniówki i siatkówki z żółtym naciekiem głęboko w siatkówce w okolicy skroniowej plamki żółtej (ryc. 5-6, A) i witreitis. Choroba może objawiać się pojawieniem się żółtego pseudohypopionu.
Różnorodność objawów syfilitycznego zapalenia błony naczyniowej dyktuje potrzebę stosowania testu anty-kardiolipinowego (RPR) lub testu laboratorium badań nad chorobami wenerycznymi (VDRL) dla wszystkich pacjentów z zapaleniem tylnego odcinka błony naczyniowej; Dodatni wynik testu RPR lub VDRL potwierdza absorpcja fluorescencji przeciwciał przeciw krętkom lub test mikrohemaglutynacji z antygenem Treponema pallidum (MHA-TP). U pacjentów zakażonych HIV RPR lub VDRL mogą być negatywne. Po udanym leczeniu, RPR i VDRL powrócą do normy.
Późny etap choroby. U pacjenta z zapaleniem wewnątrzgałkowym, objawami neuro-okulistycznymi, zakażeniem HIV lub brakiem odpowiedzi na leczenie nakłucie lędźwiowe jest konieczne, aby wykluczyć kiłę nerwową.
Kiła oka musi być traktowana tak samo jak kiła układu nerwowego. Schematy leczenia są następujące:
• penicylina benzylowa C, 2.000.000 - 5000000 IU dożylnie co 4 godziny przez 10-14 dni;
• penicylina benzylowa G prokaina, 2 000 000–4 000 000 jm domięśniowo codziennie (z 500 mg probenecydu co 4 godziny) przez 10-14 dni.
Dla pacjentów z alergią na penicylinę - doksycyklina 200 mg doustnie 2 razy dziennie przez 15 dni lub erytromycyna 500 mg doustnie 4 razy dziennie przez 15 dni.
Kiła wtórna dobrze reaguje na terapię, podczas gdy kiła trzeciorzędowa lub utajona oczna jest trudna do leczenia. W przypadku bólu przedniego kortykosteroidy można stosować poza terapią antybiotykową, sterydy doustne zwykle nie są konieczne.
http://medbe.ru/materials/setchatka-glaza/khorioretinalnye-zabolevaniya-infektsionnye-prichiny-sifiliticheskiy-khorioretinit/Chorioretinitis - zapalenie tylnej naczyniówki i siatkówki. Główne objawy choroby: pojawienie się „muszek” i „pływającej mgiełki” przed oczami, naruszenie ciemnej adaptacji, zmniejszenie widzenia, fotopsja, makro- i mikropsja. Diagnostyka opiera się na posiewie bakteriologicznym, ELISA, oznaczaniu białka C-reaktywnego, gonioskopii, angiografii, perymetrii, oftalmoskopii. Leczenie zachowawcze obejmuje powołanie środków przeciwbakteryjnych, niesteroidowych leków przeciwzapalnych, środków rozszerzających źrenice, glikokortykosteroidów, stymulantów biogennych i środków reparujących.
Chorioretinitis jest powszechną patologią wśród rasy kaukaskiej. Zapalenie struktur anatomicznych przewodu moczowego jest możliwe w każdym wieku, ale najczęściej występuje u osób powyżej 40 roku życia. Stosunek rozpowszechnienia choroby wśród kobiet i mężczyzn wynosi 2,3: 1. U 22% pacjentów występuje ukryta zmiana naczyniówki (brak odbarwionych zmian przy pierwszym badaniu dna oka). Według statystyk średni czas trwania choroby przed rozpoznaniem wynosi 3 lata. Chorioretinitis typu „shot shot” jest częściej diagnozowany u Europejczyków z północy.
Wiele czynników przyczynia się do zapalenia naczyniówki i siatkówki. Opisano wirusową, bakteryjną i pasożytniczą naturę patologii. Udowodniono, że ludzie cierpiący na wysoką krótkowzroczność są bardziej narażeni na rozwój choroby. Rola innych anomalii refrakcji klinicznej w etiologii zmian patologicznych błony naczyniowej oka nie została zbadana. Główne przyczyny zapalenia naczyniówki i siatkówki:
W mechanizmie rozwoju choroby wiodące znaczenie przypisuje się działaniu toksyn bakteryjnych, które rzadziej wywołują reakcje alergiczne - procesowi autoimmunologicznemu. Bakterie lub wirusy mogą przedostać się do struktur błony naczyniowej w sposób endogenny lub egzogenny. Czynnikami predysponującymi do rozwoju patologii są cechy strukturalne anatomiczne (szerokie łożysko naczyniowe) i hemodynamiczne (powolny przepływ krwi). Na pierwszą wpływa siatkówka. Dystrybucja czynników patologicznych w naczyniówce jest wtórna. Zanik formacji anatomicznych w obrębie błony naczyniowej pojawia się z powodu zaburzeń krążenia, które normalnie zachodzą na skutek naczyń kosmówki. Przeznaczyć nie-ziarniniakowe i ziarniniakowe typy procesu zapalnego.
Charakter przepływu w okulistyce rozróżnia ostre i przewlekłe formy zapalenia. W zależności od lokalizacji dotkniętego obszaru wyróżnia się zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie obwodowe i tylne zapalenie błony naczyniowej, które dzieli się na zapalenie ogniskowe, wieloogniskowe, rozsiewane, neurohorioretinitis i wewnętrzne zapalenie oka. W wyniku aktywności zapalenie naczyniówki i siatkówki dzieli się na następujące etapy:
W klasyfikacji lokalizacji procesu zapalnego wyróżnia się formy centralne i obwodowe. Być może rozlane i ogniskowe uszkodzenie błony naczyniowej. Ogniska patologiczne mogą być pojedyncze lub wielokrotne.
Pacjenci skarżą się na postępującą utratę wzroku. Nasilenie zaburzeń widzenia jest bardzo zróżnicowane. Pacjenci zaznaczają pojawienie się punktów pływających, „mgły” lub „zasłony” przed oczami. Przy lokalizacji pojedynczych ognisk na obrzeżach naczyniówki ostrość widzenia nie zmniejsza się w ciągu dnia, ale o zmierzchu zwiększa się dysfunkcja widzenia. Kiedy światłowody w gałce ocznej zmętniają się, pacjenci rozwijają krótkowzroczny typ refrakcji klinicznej. Częstym objawem jest pojawienie się „zmętnienia” lub „much” przed oczami.
W przypadku dużego przepływu następuje utrata poszczególnych sekcji pola widzenia, fotopsji. Rozwój mikro i makropsyny prowadzi do zniekształcenia obiektów przed oczami. Wielu pacjentów wskazuje, że objawy kliniczne są poprzedzone chorobami zakaźnymi, układowymi i autoimmunologicznymi. Rzadziej zapalenie naczyniówki i siatkówki występuje po operacji na gałce ocznej lub oczodole. Wizualne zmiany patologiczne nie są wykrywane. Ze względu na fakt, że ostrość widzenia może pozostać normalna przez długi czas, diagnoza jest często trudna.
Zwiększony wysięk prowadzi do rozwoju nadciśnienia ocznego, rzadko występuje wtórna jaskra. Ropne zapalenie naczyniówki i siatkówki jest powikłane zapaleniem nerwu wzrokowego. Nagromadzenie wysięku i organizacja ropnych mas prowadzą do rozwoju pan-i zapalenia wnętrza gałki ocznej. Zanik siatkówki jest często poprzedzony jego pęknięciem lub oderwaniem. Masywne krwotoki powodują hiphema i hemophthalmus. Jeśli wpłynie to na fotoreceptory wewnętrznej wyściółki oka, pogorszenie widzenia barwnego. U większości pacjentów wykrywa się hemeralopię. W kategoriach prognostycznych najbardziej niekorzystnym powikłaniem jest całkowita ślepota.
Diagnoza opiera się na danych anamnestycznych, wynikach badań instrumentalnych i laboratoryjnych. Obiektywne badanie zmian patologicznych nie jest wykrywane. Jest to ważne kryterium, które pozwala na różnicowanie zapalenia naczyniówki i siatkówki z patologią przedniego bieguna gałki ocznej. Diagnostyka laboratoryjna ma na celu:
W celu diagnozy i oceny rozległości zmiany okulista stosuje metody instrumentalne. Za pomocą wizometrii określa się spadek ostrości widzenia o różnym stopniu nasilenia z tendencją do krótkowzrocznego typu refrakcji. Zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe (IOP) obserwuje się tylko przy umiarkowanym nasileniu i ciężkim przebiegu. Konkretna diagnostyka obejmuje:
Diagnostyka różnicowa prowadzona jest z dystrofią plamki żółtej i nowotworami złośliwymi naczyniówki. W przeciwieństwie do guza w zapaleniu naczyniówki i siatkówki, stwierdza się zapalenie okołogałkowe z niewyraźnymi budami. W przypadku zmian dystroficznych w plamce żółtej nie występują objawy zapalenia i zmętnienia ciała szklistego. W przypadku traumatycznego pochodzenia choroby wykonywana jest radiografia orbity, która umożliwia identyfikację zmian patologicznych w tylnej tkance opuszkowej i ścianach kości oczodołu (złamanie, przemieszczenie szczątków).
Terapia etiotropowa opiera się na leczeniu choroby podstawowej. W etiologii urazowej wymagana jest interwencja chirurgiczna, której celem jest przeszczepienie ściany kości oczodołu, porównanie przemieszczonych fragmentów. Przed zabiegiem i we wczesnym okresie pooperacyjnym pokazano krótki cykl antybiotyków. Leczenie zachowawcze ogranicza się do wizyty:
Aby zwiększyć efekt leczenia zachowawczego w podostrym okresie lub w przewlekłym przebiegu choroby, zaleca się procedury fizjoterapeutyczne. Chlorek wapnia, środki przeciwbakteryjne, enzymy proteolityczne pochodzenia roślinnego wprowadza się przez elektroforezę. Na etapie rozwiązywania patologii stosuje się terapię ultradźwiękową po stronie chorej. Niezależnie od formy zapalenia, wskazuje na użycie witamin B, C i PP. Wraz ze wzrostem IOP wskazane jest wyznaczenie leków przeciwnadciśnieniowych.
Rokowanie zależy od etiologii, stanu odporności pacjenta, lokalizacji i rozpowszechnienia procesu patologicznego. W przypadku braku terminowej diagnozy i leczenia wyniku choroby staje się zanik naczyniówki i siatkówki, co prowadzi do całkowitej ślepoty. Brak konkretnej profilaktyki. Niespecyficzne środki zapobiegawcze mają na celu rehabilitację ognisk infekcji ogniskowej, zapobiegając rozwojowi chorób zakaźnych i pasożytniczych. Przy wysokim ryzyku zranienia oczu należy używać osobistego wyposażenia ochronnego (gogle, maska).
http://www.krasotaimedicina.ru/diseases/ophthalmology/chorioretinitis