Uwaga, pytanie:
Sądząc po widmie, jeśli przesuniesz spektrum zielonego sygnału świateł drogowych w kierunku bliższym niebieskiemu, to ślepa barwa może łatwo odróżnić sygnały świetlne i możesz dać im pozwolenie na prowadzenie samochodu!
Co więcej, usługa Yandex Cork sprawiła, że kolory jej korków można odróżnić od ślepoty barw
spójrz tutaj
Oto kolejny film pokazujący, dlaczego postrzeganie kolorów jest inne w przypadku osób niewidomych i osób z normalnym wzrokiem.
Niemożność odróżnienia pewnych elementów spektrum kolorów nie jest tak rzadka w przyrodzie. Jest to charakterystyczne dla większości ssaków na naszej planecie. Na przykład rodzina kotów nie odróżnia czerwieni od zieleni, u psów żółcienie ze wszystkimi odcieniami są dodawane do tego spektrum, a niektóre nocne drapieżniki, takie jak szopy, widzą cały świat w czerni i bieli monochromatycznej.
Istnieje podobna różnorodność ze względu na różne typy ssaków, w tym ludzi, inną liczbę typów komórek białkowych zlokalizowanych na siatkówce lub stożki odpowiedzialne za postrzeganie spektrum kolorów. U ludzi istnieją trzy typy: niektóre postrzegają zieleń, inne czerwone, inne niebieskie i żółte oraz ich odcienie. Są aktywowane przez pigmenty jodopsynowe. A jeśli w niektórych przypadkach nie ma wystarczającej ilości jodopsyny w stożkach, to grupa kolorów, za które są odpowiedzialni, po prostu nie jest postrzegana wizualnie, a spektrum ludzkich kolorów zastępowane jest przez te, które jego nerw wzrokowy jest nadal zdolny do widzenia. Na przykład zamiast koloru zielonego, roleta kolorów może widzieć niebiesko-żółtą i tak dalej.
http://www.drive2.ru/b/1753319/Pamiętaj, że wszystko naprawdę zależy od formy daltonizmu, rzadko, ale czasami ludzie nie widzą kolorów, jak wieczne monochromatyczne.
Jeśli nie rozróżnisz żółtych i niebieskich odcieni, to myślę, że wszystko będzie dobrze, niebieski kolor nie jest na światłach, a tylko jeden żółty, prawda?
Co się stanie, jeśli nie zobaczysz zielonego i czerwonego? A teraz powiem ci.
Jako przedstawiciel „czerwono-zielonej” ślepoty barw zapewniam cię, że tak naprawdę nie widzę koloru świateł drogowych, oprócz żółtego, a kolory, takie jak czerwony i zielony, z kolei łączą się w jeden kolor - żółty. dlatego bez znajomości kolejności, w jakiej kolory znajdują się na światłach, wielu nie będzie słodkich.
W naszym rejonie iw całym centrum miasta dawno temu zainstalowano dwukolorowe sygnalizacje świetlne z mężczyznami, więc nie ma żadnych problemów. Kiedyś miałem szczęście dowiedzieć się, gdzie mamy trójkolorową sygnalizację świetlną starego formatu. Wymyślisz to, mając nadzieję przejść przez ulicę, a tam jest niekończący się żółty - brudny kolor i nie ma miejsca, nie ma samochodów i nie ma pieszych, w takim momencie dobrze byłoby zapamiętać dziecięcą piosenkę o światłach, których nauczyliście się w szkole, aby zapamiętać układ kolorów i ich znaczenie na przeklętym mechanizmie, ale coś nie wychodzi.
I oczywiście wiele radości przynoszą mi ekrany z numerami na światłach, udajecie czerwone lub stoicie na zielonym - a diabeł to wie.
http://thequestion.ru/questions/21553/razlichayut-li-daltoniki-cveta-svetoforaMOSKWA, 18 czerwca - RIA Novosti, Anastasia Gnedinskaya. Dla tych ludzi krew i trawa tego samego koloru są brązowe. Nie rozróżniają sygnalizacji świetlnej, mogą nosić wielokolorowe skarpety, aw rozmowach z nieznanymi ludźmi starają się unikać kolorowych oznaczeń. Według statystyk około ośmiu procent mężczyzn jest ślepych na kolory. Kobiety mniej - tylko 0,4 proc. Paradoksalnie wśród twórców kolorów są fotografowie, a nawet artyści. Na przykład twórca niedźwiedzia olimpijskiego Wiktor Chizikow nie rozróżnia odcieni czerwieni i zieleni.
Niewidomy fotograf, artysta i kierowca metra powiedział RIA Novosti, jakie trudności napotykają w codziennym życiu.
Maxim Zmeev - słynny fotograf. Ale jeśli zapytasz Maxima, jaki kolor, na przykład, dom na jego zdjęciu, najprawdopodobniej się pomyli. Węże są ślepe na kolor. Nie rozróżnia odcieni zieleni i czerwieni, przy pewnym świetle może mylić czerń z niebieskim.
„Wyobraź sobie, widzę krew w trzech różnych kolorach. Na przykład, jeśli płynie wzdłuż ramienia - czarny. Jeśli rozmazujesz się na białej kartce papieru - brązowy. Jasny czerwony, jak u większości ludzi, tylko jeśli spojrzysz na rurkę krwi w światło.” - wyjaśnia Maxim.
Zielony trawnik dla Zmeyeva jest brązowy, a światła świateł ulicznych zapalają się na biało. Wraz z nadejściem zmierzchu świat Maxima staje się szary, jak na starym filmie.
„Zmieszałem kolory od wczesnego dzieciństwa, ale w końcu okazało się, że byłem w ciemno, kiedy poszedłem do pierwszej klasy. Nauczyciel dał zadanie narysować rysunek czerwonym ołówkiem, ale podniosłem kolor zielony”, wspomina fotograf.
Komisja w urzędzie wojskowym oficjalnie potwierdziła, że jest ślepy na kolory. Nawiasem mówiąc, ta anomalia widzenia nie zwalnia z służby wojskowej.
Fotograf mówi, że w codziennym życiu ślepota na kolor nie przeszkadza mu zbytnio: „Jeśli kupię coś z ubrania, zawsze patrzę na stronę, w jakim kolorze jest. Poza tym trudno mi wybrać grzyby. Widzę tylko żółte kurki, reszta, nawet jaskrawoczerwone osikowe grzyby, łączę się z liśćmi, często zdaję sobie sprawę, że znalazłem grzyba po prostu wchodząc na niego.
Ponadto trudno jest osobom niewidomym podążać za znakami, zwłaszcza za granicą. „Osoba o standardowej percepcji kolorów, widząc znak niebezpieczeństwa, zareaguje raczej na czerwony kolor niż na znak„ Uwaga ”. Musimy także przeczytać formę wskaźnika (na przykład miejsca, których nie można wprowadzić, często są oznaczone krzyżykiem), napisy na znaku”, - wyjaśnia Maxim.
W kontaktach z obcymi ludźmi Węże starają się unikać zwrotów, które mogłyby dotknąć koloru: „Nigdy nie umówię się na spotkanie w czerwonym domu, ponieważ nie jestem pewien, czy jest naprawdę czerwony. Jeśli się mylę, natychmiast mówię, że jestem ślepy na kolory. Zazwyczaj ludzie biorą to z zainteresowaniem, organizują coś w rodzaju egzaminu, zaczynają mnie pytać, jaki kolor widzę ich ubrania, otaczające przedmioty. ”
Profesjonalny rozwój, mówi Snake, nie zakłóca ślepoty barw. „Kiedy pracujesz jako fotograf reportażowy, schemat kolorów tworzy dla ciebie skrzynkę. Jeśli muszę sfotografować inscenizowaną sesję zdjęciową, z góry oceniam, jakie kombinacje kolorów potrzebuję i proszę modelkę, by wybrał ubrania o określonym kolorze”, opisuje zawiłości procesu.
Twórca olimpijskiego artysty niedźwiedzia Viktor Chizhikov jest także ślepy na kolor. Podpisuje nawet nazwy kolorów na słoikach kolorami, aby nie pomylić. „Dla mnie świat pojawia się w odcieniach beżu z jasnymi plamami koloru pomarańczowego i niebieskiego. Ale ślepota barw ma również zalety, ponieważ paleta niektórych kolorów jest znacznie bogatsza niż zwykłych ludzi. Na przykład, jeśli dla większości ludzi niebo w słoneczny dzień jest tylko niebieskie, to ja Rozróżniam na niebie zarówno niebieski, jak i fioletowy, błękit chabrowy i lazur ”- wyjaśnia Wiktor Aleksandrowicz.
W życiu codziennym, jak mówi artysta, ta funkcja nigdy mu nie przeszkadzała. „Czy zdarza się, że żona czuje się nieswojo, jeśli zakłada na przykład różową bluzkę, a ja jej mówię:„ Jak ci się podoba ten zielony kolor ”, śmieje się ilustrator.
To prawda, Chizhikov natychmiast wyjaśnia: nie myli jasnych odcieni: „Jeśli ktoś ma na przykład jasnozielony szalik, nigdy nie nazwałbym go brązowym. I oczywiście wiem, że trawa i liście na drzewach są zielone. Ale jeśli jestem przede mną dom świeżo pomalowany na zielono oliwkowy najprawdopodobniej przyjmie go jako brązowy lub brązowy ”.
Bez zabawnych historii w życiu się nie kończy. Artysta wspomina, jak kiedyś kazano mu zilustrować bajkę Kryłowa „Kwartet”. Oczywiście Chizhikov postanowił pomalować niedźwiedzia brązową, ale wziął zielony ołówek. „Ledwo udało mi się przekroczyć próg domu, gdy redakcja zaczęła odrywać mój telefon.” Wiktor Aleksandrowicz, masz zielonego niedźwiedzia. To jest pomysł autora, czy farba się skończyła? ”- Wyjaśnili. Musiałem wyjaśnić, że byłem ślepy na kolory, a zielony kolor przekształca moją wizję w brązową”, mówi.
Kolorowa ślepota na Victora Chizhikova była transmitowana wzdłuż linii macierzyńskiej - jego dziadek też był ślepy na kolory. Uświadomił sobie, że coś było nie tak z jego postrzeganiem kolorów w wieku siedmiu lat: „Mój kuzyn i ja poszliśmy do lasu, żeby zbierać jagody. Pokazał mi krzak z zielonymi malinami, a on dalej zbierał dojrzałą czerwień. nade mną, kiedy narzekałem, że w ogóle nie lubię malin... Kiedy już zmęczyło mnie jedzenie kwaśnego mięsa, zacząłem zbierać jagody z buszu mojego brata, więc zdałem sobie sprawę, że nie odróżniam czerwieni od zieleni.
Nawiasem mówiąc, w młodości problemy z postrzeganiem kolorów przez Wiktora Aleksandrowicza były bardziej wyraźne. Z czasem różnica się wygładziła. „W całym moim życiu żaden z redaktorów sztuki, którzy zrobili ode mnie ilustracje, nigdy nie podejrzewał, że jestem ślepy na kolory. Czasami sam o tym opowiadam - i wszyscy są bardzo zaskoczeni” - przyznaje.
Mieszkaniec Charkowa Andriej Bezrukow prosi, aby nie nazywać jego prawdziwego imienia. Faktem jest, że będąc niewidomym mężczyzną, młody mężczyzna pracował przez półtora roku jako kierowca metra. Wcześniej praktykował jako asystent kierowcy na kolei. Teraz mieszka za granicą, ale nie wyklucza, że za półtora roku będzie chciał wrócić do ojczyzny i dostać pracę.
„Wiedziałem od dzieciństwa, że jestem anomalią. Kiedy miałem pięć lat, rodzice zabrali mnie do optometry. Plakat pokazywał kolorowe postacie, lekarz poprosił mnie o pokazanie ich odpowiednika na innym zdjęciu.
Nie rozróżnia czerwieni i żółci, czasami mylą granatowy z fioletowym, jasnozielony z szarym. Ale pomimo anomalii widzenia, zdecydowałem się wstąpić do szkoły technicznej kolei: „Byłem zafascynowany pociągami z dzieciństwa, więc zdecydowałem, że znajdę sposób na oszukanie komisji lekarskiej”.
Przez kilka miesięcy młody mężczyzna trenował percepcję kolorów: pamiętał położenie świateł na światłach kolejowych, poprosił przyjaciół, aby powiedzieli mu, jaki kolor ma dany przedmiot. W końcu zdał egzamin lekarski, chociaż przyznaje, że musiał oszukiwać.
„Zacząłem praktykować jako asystent kierowcy pomocniczego. Od razu powiem, że moja funkcja nie przeszkadzała w prowadzeniu. W nocy światła sygnalizacyjne widziały znacznie wyraźniej niż wielu kolegów. W ciągu dnia trudniej było dostrzec sygnały, ponieważ światło z soczewek na światłach było mniej jasne Duże odległości, przy których nawet zwykli ludzie mają awarie widzenia, a kolej ma swoje własne cechy na światłach, łatwo przewidzieć, jaki sygnał powinien nadejść ”, mówi Bezrukov.
Po ćwiczeniach Andrei wszedł na kursy dla mechaników metra, gdzie ponownie bez problemu zdał egzamin lekarski: „Przed badaniem okulista był bardzo zdenerwowany, powtórzył stoły do rana, bał się, że mnie dopadną. Ale nie było problemów”.
Według obywatela Charkowa, nie ma potrzeby posiadania doskonałej wizji dla inżyniera metra. „Tak, w tunelach znajdują się sygnalizatory świetlne. Ale częściej maszyniści są prowadzeni wzdłuż tablicy na panelu sterowania, co wskazuje na dozwoloną prędkość ruchu. Im bliżej stacji lub pociągu, tym mniejsza będzie prędkość” - wyjaśnia Bezrukov.
Udało mu się nawet uzyskać prawa do samochodu, chociaż na Ukrainie, podobnie jak w Rosji, zabronione jest dawanie im koloru niewidomym. „Nie sądzę, abym stanowił zagrożenie dla innych kierowców lub pieszych. Wydaje mi się, że można prowadzić samochód nawet z czarno-białym obrazem, ponieważ kolejność kolorów na światłach jest wszędzie taka sama”, uzasadnia Andrey.
Przedsiębiorca Bair Tsyrempilov z Ułan-Ude od kilku lat walczy o to, aby rozwój zasad ruchu drogowego, stron internetowych i znaków uwzględniał interesy osób niewidomych.
„Na Facebooku stworzyłem międzynarodową społeczność„ Color Blindness, here! ”, Komunikuję się z wieloma kolorowymi anomaliami i wiem, że wielu z nich ma prawa. Dlatego wszystkie z nich potencjalnie stanowią zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego. : przypuszczalnie wiemy, jaki kolor powinien być na światłach i nie łamaj zasad, ale w skrajnej sytuacji, gdy czerwone światła nagle się zapalają, zwykle reaguje na to kierowca, anomalia kolorów najprawdopodobniej pójdzie dalej, potrzebuje więcej czasu nawigować Ovatsya w sytuacji ”- mówi Tsyrempilov.
Teraz Bair zbiera podpisy popierające pomysł zmiany kolorów świateł. „Aby osoby niewidome kolorowo, jak wszyscy inni obywatele, mogli uzyskać prawa, wystarczy zastąpić zielony sygnał niebieskim. Z tym pytaniem w zeszłym roku nawet zwróciłem się do prezydenta” - dodaje Bair.
W niektórych krajach, nawiasem mówiąc, próbuje dostosować ruch do potrzeb niewidomych kolorów. Na przykład koreańscy projektanci opracowali sygnalizację świetlną, której sygnały są wykonywane w postaci różnych kształtów geometrycznych. Koreańczycy sugerują, że czerwone światło jest trójkątne, zielone światło kwadratowe, a żółte światło okrągłe.
W swoim codziennym życiu sam Bairu jest bardzo zaniepokojony swoją osobliwością widzenia: „Od dawna nie kupuję odzieży dla siebie, trudno mi wybrać schemat kolorów. Kiedyś zakładałem nawet kolorowe skarpetki”.
Chociaż do pewnego momentu nawet krewni nie wiedzieli o jego cechach widzenia. Kiedy przyniósł do domu coś w złym kolorze, jego siostra myślała, że po prostu drwi. Tak było, dopóki Bair nie zagroził firmie rodzinnej.
„Musieliśmy zawrzeć umowę za dość znaczną kwotę, moja siostra poprosiła mnie, żebym poszła do domu i wzięła folder z dokumentami. Kilkakrotnie powtórzyłem, że potrzebne dokumenty znajdują się w czerwonym folderze, ale w końcu przyniosłem zielony. a moja siostra w końcu upewniła się, że się nie wygłupiam, ale widzę świat naprawdę inaczej ”- wspomina rozmówca.
Bair mówi, że twórcy popularnej gry komputerowej już odpowiedzieli na jego wezwanie do dostosowania świata do percepcji kolorów niewidomych ludzi. „Wcześniej przeciwnicy byli pokolorowani na czerwono i zielono. Okazało się, że nie był dostępny dla twórców kolorów z całego świata, ponieważ po prostu nie mogliśmy zobaczyć, gdzie się znajdują i gdzie byli inni. Ale po moich apelach opracowaliśmy specjalny program, który zmienia kolory w grze - chwalił się.
Ślepota na kolor cierpiała wiele znanych osobistości. Na przykład piosenkarz George Michael chciał zostać pilotem, ale z powodu zmian w postrzeganiu kolorów musiał zapomnieć o swoim dziecięcym śnie i zainteresował się muzyką. Nie odróżnia czerwonego i zielonego dyrektora koloru Christophera Nolana. To, nawiasem mówiąc, jeden z najczęstszych rodzajów ślepoty barw, ale nie jedyny. Najczęściej pełna achromatopsja występuje, gdy osoba widzi świat tylko w czerni i bieli.
http://ria.ru/20180618/1522819758.htmlSieć ma możliwość spojrzenia na świat oczami ślepoty barw. Szczerze mówiąc, moje pomysły na tę dolegliwość w ogóle nie odpowiadały rzeczywistości. Zwłaszcza nie szczęśliwych chłopów.
Podczas procesu wizualnego biorą udział 3 rodzaje stożków - superczułe receptory, z których każdy odpowiada za swój podstawowy kolor - niebieski, zielony lub czerwony. Rozpoznanie ślepoty barw jest wtedy, gdy siatkówka nie ma receptorów tego czy innego rodzaju. Okazuje się, że postępuje ślepota barw, która przesuwa naturalne ludzkie postrzeganie widm kolorów.
Obecnie ta patologia jest nieuleczalna.
Jeśli pacjent nie widzi dwóch kolorów na raz, to anomalne zjawisko nazywa się „ślepotą pełnokolorową”, ale w nowoczesnej praktyce medycznej niezwykle rzadko zdiagnozowano. Ważne jest, aby zrozumieć, że ślepota na kolor nie jest chorobą, ale wrodzonym upośledzeniem wzroku, które czyni świat ludzi wyjątkowymi, niezwykłymi.
http://ochendaje.livejournal.com/949713.htmlMOSKWA, 18 czerwca, Anastasia Gnedinskaya. Dla tych ludzi krew i trawa tego samego koloru są brązowe. Nie rozróżniają sygnalizacji świetlnej, mogą nosić wielokolorowe skarpety, aw rozmowach z nieznanymi ludźmi starają się unikać kolorowych oznaczeń. Według statystyk około ośmiu procent mężczyzn jest ślepych na kolory. Kobiety mniej - tylko 0,4 proc. Paradoksalnie wśród twórców kolorów są fotografowie, a nawet artyści. Na przykład twórca niedźwiedzia olimpijskiego Wiktor Chizikow nie rozróżnia odcieni czerwieni i zieleni.
Niewidomy fotograf, artysta i kierowca metra powiedział RIA Novosti, jakie trudności napotykają w codziennym życiu.
Świat w odcieniach brązu
Przez kilka miesięcy młody mężczyzna trenował percepcję kolorów: pamiętał położenie świateł na światłach kolejowych, poprosił przyjaciół, aby powiedzieli mu, jaki kolor ma dany przedmiot. W końcu zdał egzamin lekarski, chociaż przyznaje, że musiał oszukiwać.
„Zacząłem praktykować jako asystent kierowcy pomocniczego. Od razu powiem, że moja funkcja nie przeszkadzała w prowadzeniu. W nocy światła sygnalizacyjne widziały znacznie wyraźniej niż wielu kolegów. W ciągu dnia trudniej było dostrzec sygnały, ponieważ światło z soczewek na światłach było mniej jasne Duże odległości, przy których nawet zwykli ludzie mają awarie widzenia, a kolej ma swoje własne cechy na światłach, łatwo przewidzieć, jaki sygnał powinien nadejść ”, mówi Bezrukov.
Po ćwiczeniach Andrei wszedł na kursy dla mechaników metra, gdzie ponownie bez problemu zdał egzamin lekarski: „Przed badaniem okulista był bardzo zdenerwowany, powtórzył stoły do rana, bał się, że mnie dopadną. Ale nie było problemów”.
Według obywatela Charkowa, nie ma potrzeby posiadania doskonałej wizji dla inżyniera metra. „Tak, w tunelach znajdują się sygnalizatory świetlne. Ale częściej maszyniści są prowadzeni wzdłuż tablicy na panelu sterowania, co wskazuje na dozwoloną prędkość ruchu. Im bliżej stacji lub pociągu, tym mniejsza będzie prędkość” - wyjaśnia Bezrukov.
W niektórych krajach, nawiasem mówiąc, próbuje dostosować ruch do potrzeb niewidomych kolorów. Na przykład koreańscy projektanci opracowali sygnalizację świetlną, której sygnały są wykonywane w postaci różnych kształtów geometrycznych. Koreańczycy sugerują, że czerwone światło jest trójkątne, zielone światło kwadratowe, a żółte światło okrągłe.
W swoim codziennym życiu sam Bairu jest bardzo zaniepokojony swoją osobliwością widzenia: „Od dawna nie kupuję odzieży dla siebie, trudno mi wybrać schemat kolorów. Kiedyś zakładałem nawet kolorowe skarpetki”.
Chociaż do pewnego momentu nawet krewni nie wiedzieli o jego cechach widzenia. Kiedy przyniósł do domu coś w złym kolorze, jego siostra myślała, że po prostu drwi. Tak było, dopóki Bair nie zagroził firmie rodzinnej.
„Musieliśmy zawrzeć umowę za dość znaczną kwotę, moja siostra poprosiła mnie, żebym poszła do domu i wzięła folder z dokumentami. Kilkakrotnie powtórzyłem, że potrzebne dokumenty znajdują się w czerwonym folderze, ale w końcu przyniosłem zielony. a moja siostra w końcu upewniła się, że się nie wygłupiam, ale widzę świat naprawdę inaczej ”- wspomina rozmówca.
Bair mówi, że twórcy popularnej gry komputerowej już odpowiedzieli na jego wezwanie do dostosowania świata do percepcji kolorów niewidomych ludzi. „Wcześniej przeciwnicy byli pokolorowani na czerwono i zielono. Okazało się, że nie był dostępny dla twórców kolorów z całego świata, ponieważ po prostu nie mogliśmy zobaczyć, gdzie się znajdują i gdzie byli inni. Ale po moich apelach opracowaliśmy specjalny program, który zmienia kolory w grze - chwalił się.
Ślepota na kolor cierpiała wiele znanych osobistości. Na przykład piosenkarz George Michael chciał zostać pilotem, ale z powodu zmian w postrzeganiu kolorów musiał zapomnieć o swoim dziecięcym śnie i zainteresował się muzyką. Nie odróżnia czerwonego i zielonego dyrektora koloru Christophera Nolana. To, nawiasem mówiąc, jeden z najczęstszych rodzajów ślepoty barw, ale nie jedyny. Najczęściej pełna achromatopsja występuje, gdy osoba widzi świat tylko w czerni i bieli.
http://independent-press.ru/mos-novosti/35453-krov-chernaya-signal-svetofora-seryy-kak-vidyat-mir-daltoniki.htmlUwaga, pytanie:
Sądząc po widmie, jeśli przesuniesz spektrum zielonego sygnału świateł drogowych w kierunku bliższym niebieskiemu, to ślepa barwa może łatwo odróżnić sygnały świetlne i możesz dać im pozwolenie na prowadzenie samochodu!
Co więcej, usługa Yandex Cork sprawiła, że kolory jej korków można odróżnić od ślepoty barw
spójrz tutaj
Oto kolejny film pokazujący, dlaczego postrzeganie kolorów jest inne w przypadku osób niewidomych i osób z normalnym wzrokiem.
Niemożność odróżnienia pewnych elementów spektrum kolorów nie jest tak rzadka w przyrodzie. Jest to charakterystyczne dla większości ssaków na naszej planecie. Na przykład rodzina kotów nie odróżnia czerwieni od zieleni, u psów żółcienie ze wszystkimi odcieniami są dodawane do tego spektrum, a niektóre nocne drapieżniki, takie jak szopy, widzą cały świat w czerni i bieli monochromatycznej.
Istnieje podobna różnorodność ze względu na różne typy ssaków, w tym ludzi, inną liczbę typów komórek białkowych zlokalizowanych na siatkówce lub stożki odpowiedzialne za postrzeganie spektrum kolorów. U ludzi istnieją trzy typy: niektóre postrzegają zieleń, inne czerwone, inne niebieskie i żółte oraz ich odcienie. Są aktywowane przez pigmenty jodopsynowe. A jeśli w niektórych przypadkach nie ma wystarczającej ilości jodopsyny w stożkach, to grupa kolorów, za które są odpowiedzialni, po prostu nie jest postrzegana wizualnie, a spektrum ludzkich kolorów zastępowane jest przez te, które jego nerw wzrokowy jest nadal zdolny do widzenia. Na przykład zamiast koloru zielonego, roleta kolorów może widzieć niebiesko-żółtą i tak dalej.
http://www.drive2.ru/b/1753319/Ustalenie, czy sam jesteś ślepy na kolory, czasami niezbędne. Test na ślepotę barw musi przejść przez projektantów i ich klientów, kierowców i sprzedawców. W niektórych przypadkach informacje te będą przydatne, aw niektórych przypadkach obowiązkowe.
Na przykład wszystkie normalne trichromiany, anomalne trichromiany i dichromiany wszystkie odróżniają liczby 9 i 6 (96) równie dobrze w tabeli.
Oto inne przykłady z testu na ślepotę barw:
Wszystkie trichromaty, anomalne trichromaty i dichromiany poprawnie rozróżniają trójkąt i okrąg w tabeli.
Normalne trichromaty rozróżniają liczbę w tabeli 9. Protanopole i deuteranopy odróżniają liczbę 5.
Normalne trichromaty odróżniają trójkąt w tabeli. Protanope i deuteranopy widzą krąg.
Normalne trichromaty odróżniają liczby 1 i 3 (13) w tabeli. Protanopy i deuteranopy odczytują tę liczbę jako 6.
Możesz dowiedzieć się, jak świat osób niewidomych na kolorach może zobaczyć to zdjęcie:
Ciekawe fakty dotyczące ślepoty barw:
• Słowo „ślepy kolor” pojawiło się na cześć Johna Daltona, który dowiedział się, że był ślepy na kolory w wieku 26 lat, w tym samym czasie, kiedy jego kurtka nie była bordowa, ale szara.
• Ślepota kolorów:
Monochromatyczny - ludzie, którzy mają czarno-biały obraz
Mihromanty - ludzie, którzy nie odróżniają jednego z trzech kolorów. Jeśli jest czerwony, to jest protanopią. Jeśli zielony, to deuteranopia. A jeśli fiolet, to trinatopia.
• Wśród osób niewidomych w kolorze tylko 1% monochramatyki.
• Psy nie są monochramatyczne (i są już zmęczone powtarzaniem tego). Widzą brązowy, żółty i niebieski. A szczury nie widzą czerwieni. Film o tym, jak zwierzęta widzą świat.
• Największy odsetek ślepoty barw w Czechach i na Słowacji. Najmniejszy jest wśród Indian brazylijskich.
• Po raz pierwszy w 1875 r. Zwrócono uwagę na ślepotę barw, kiedy doszło do wypadku kolejowego w Szwecji z powodu faktu, że kierowca okazał się osobą niewidomą, która nie odróżnia koloru czerwonego.
• Wśród mężczyzn 8% to wrodzone ślepoty barwne, a wśród kobiet 0,5%. To prawie co 12-ty stosunek mężczyzn i kobiet od 50 do 50 lat.
• W tym przypadku dziedziczna ślepota barwna jest częściej przekazywana przez linię żeńską.
• Możesz stać się ślepy na kolor po urazie głowy, grypie lub zawale serca.
• Niebieski to kolor, który większość ludzi prawidłowo postrzega. Dlatego wiele interfejsów programowych jest wykonanych w tym kolorze.
• Wśród znanych artystów ślepych na kolory byli Vrubel i Repin. Ten ostatni próbował poprawić swój obraz „Iwan Groźny i jego syn Iwan”, ale nie pozwolono mu dokończyć pracy innych, którzy zauważyli, że schemat kolorów był zbyt zniekształcony.
http://kibika.com/interesy/kak-vidyat-mir-daltoniki-fotoi-test-na-daltonizmŚlepota na kolor lub naruszenie postrzegania kolorów jest najbardziej powszechna u mężczyzn. Po raz pierwszy to naruszenie zostało opisane przez Johna Daltona, po którego imieniu nazwano tę cechę widzenia. Dopóki nie dojrzewał, sam nie podejrzewał, że jego własne postrzeganie czerwieni nie jest takie samo jak większości ludzi. Jak zobaczyć ślepotę barw i rodzaje ślepoty barw, przeczytaj ten artykuł.
Ślepota na kolory nie była uważana za szczególnie niebezpieczną, dopóki pewnego dnia nie doszło do katastrofy na kolei z powodu postrzegania przez kierowcę czerwonych i zielonych kolorów. Od tego czasu ludzie w zawodzie, w których postrzeganie kolorów jest niezwykle ważne, są dokładnie sprawdzane, a ślepota barw wszelkiego rodzaju staje się nieodpartym przeciwwskazaniem.
Najczęściej jest to wrodzona cecha, ponieważ wrażliwe na kolor receptory - stożki - są uszkodzone na siatkówce. Mają swój własny rodzaj pigmentu - czerwony, zielony, niebieski. Jeśli ilość pigmentu jest wystarczająca, postrzeganie kolorów przez tę osobę jest normalne. Jeśli jej brakuje, pojawia się ten lub inny rodzaj ślepoty barw, w zależności od tego, jakiego pigmentu brakuje.
Ślepota kolorów jest wrodzona i nabyta.
Wrodzona jest przenoszona przez matczyną linię przez chromosom X. U kobiet uszkodzony chromosom X można skompensować holistyczną sekundą, a u mężczyzn nie ma takiej możliwości kompensacyjnej. Dlatego mają tę funkcję częściej niż kobiety. U kobiet ślepota na kolor może wystąpić, jeśli ojciec ma taką, a matka jest nosicielką zmutowanego genu. Również dziecko może być przekazywane
Według statystyk ten lub inny rodzaj ślepoty barw występuje u co dziesiątego mężczyzny i u 3-4 kobiet na 1000.
Nabyte następuje z powodu zmian związanych z wiekiem, przyjmowania pewnych leków lub z powodu urazu siatkówki lub nerwu wzrokowego, oparzenia siatkówki przez ultrafiolet. Dzieje się tak u kobiet i mężczyzn. W tej formie ludzie najczęściej doświadczają trudności w postrzeganiu żółtego i niebieskiego.
Ludzie o normalnej percepcji kolorów często mają pytanie - jak ludzie w ciemno widzą kolory, jak wygląda na nich świat. Wszystko zależy od tego, jaki rodzaj ślepoty barw ma osoba. Czasami jego świat jest również pełen kolorów, ale tylko jedno spektrum kolorów nie jest postrzegane, lub jego wizja jest zniekształcona nie do poznania.
W zależności od tego, którego pigmentu brakuje, występują różne zaburzenia postrzegania kolorów, w których osoba nie może odróżnić jednego lub drugiego koloru.
Jeśli w stożkach nie ma pigmentu wszystkich kolorów, oko widzi tylko odcienie czerni i bieli, aw ogóle nie ma widzenia kolorów. Jest to najrzadsza forma ślepoty barw. Osoba odróżnia kolory tylko dzięki ich jasności i nasyceniu. Przykładem takiego postrzegania może być czarno-biała fotografia lub stare czarno-białe filmy.
Występuje również monochromia - pigment jest obecny tylko w jednym ze stożków. Jest to forma ślepoty barw, w której wszystkie kolory są postrzegane jako jedno kolorowe tło, najczęściej czerwone. W tym przypadku osoba widzi o wiele więcej odcieni tego koloru niż przy zwykłym widzeniu - jest to funkcja kompensacyjna mózgu. Przykładem mogą być również stare zdjęcia, których manifestacja została dodana do odczynników. Wtedy osoba nie dostrzega dziennych i szarych odcieni, są one widziane w tym samym schemacie kolorów, który jest obecny w stożku.
Dzięki tej patologii osoba w ciągu dnia wyróżnia dwa kolory. Również ta patologia jest podzielona na podtypy
Kiedy nie rozróżnia się czerwieni i wszystkich odcieni w danym zakresie kolorów. Patologia nazywana jest protanopią.
Ta sytuacja jest obarczona niebezpieczeństwem dla osoby na drodze - po prostu może nie rozumieć świateł. Ta patologia występuje najczęściej, a zamiast czerwonych oczu dostrzega kolor zbliżony do żółtego. Jednocześnie żółty pozostaje żółty. Czasami, zamiast czerwieni, oko widzi szarość, jak to miał sam Dalton - tłumaczyli mu, że jego ulubiona ciemnoszara kurtka była w rzeczywistości kolorem bordowym.
Gdy nie rozróżnisz zielonego koloru. Ta patologia nazywa się deuteranomalia.
Ta patologia jest dość rzadka, najczęściej jest wykrywana przez przypadek. Świat dla osoby z deuteranopią wygląda nietypowo dla normalnego postrzegania kolorów - zielone odcienie są zmieszane z czerwienią i pomarańczą, a czerwone - z zielenią i brązem. Dlatego czerwony zachód słońca w jego postrzeganiu wygląda na niebieski, zielone liście również wydają się niebieskie lub ciemnobrązowe.
Gdy nie rozróżnisz niebieskiego koloru. Ta patologia nazywa się tritanopiya.
Jest to najrzadsza patologia, w której osoba nie może odróżnić kolorów w odcieniach niebiesko-żółtych i fioletowo-czerwonych. Jednocześnie kolory niebieski i żółty wyglądają tak samo, a fioletowy jest identyczny z czerwonym. Jednak większość ludzi rozróżnia odcienie fioletowe i zielone. Ta patologia jest najczęściej wrodzona. W przypadku tego rodzaju ślepoty barw u człowieka najczęściej osłabia się także widzenie w półmroku. Ale reszta oka jest zdrowa, ostrość widzenia nie jest zerwana.
Kiedy osoba ma wystarczającą ilość pigmentów w szyszkach, stan postrzegania kolorów jest nazywany trichromazją, podczas gdy on nie ma ślepoty barw i pod tym względem jego wizja jest zdrowa.
Istnieje naruszenie, gdy nie ma wystarczającej ilości wszystkich pigmentów - wtedy kolory ślepoty barw pozostają w stonowanych tonach, nie tak jasne i nasycone, a niektóre odcienie stają się dla niego niedostępne. Jest to również dość rzadka forma ślepoty barw. Ostatnie badania wykazały, że psy widzą świat dookoła w ten sposób.
Ludzie z zaburzeniami percepcji czerwieni i zieleni są w stanie dostrzec wiele odcieni koloru khaki, które w normalnym postrzeganiu kolorów wydają się być takie same.
Jest to patologia, w której osoba widzi wszystko na niebiesko.
Jest to bardzo rzadka patologia, zawsze nabywana. Występuje w przypadku uszkodzenia oka, najczęściej po usunięciu soczewki, dlatego wiele krótkich promieni świetlnych uderza w siatkówkę. To znacznie komplikuje postrzeganie odcieni czerwieni i zieleni. Może wystąpić z zapaleniem siatkówki. Zdarza się, że takie postrzeganie kolorów u ludzi jest ograniczone, a ostrość widzenia jest niska.
To jest podobna choroba, również zawsze nabywana.
W tej chorobie oko traci zdolność widzenia kolorów czerwonego i niebieskiego widma, postrzegana jest tylko zieleń. Występuje z różnymi organicznymi zatruciami organizmu, z dystroficznymi i zapalnymi zjawiskami w siatkówce. Jednocześnie może pogorszyć się kondycja człowieka, wąskie postrzeganie zielonych odcieni, pogorszenie ostrości wzroku i może wystąpić nietolerancja na jasne światło.
Skłonny do niej głównie mężczyźni.
Jest też taki tymczasowy i szybki stan przejścia, jak erytropia - dzięki temu człowiek widzi wszystko w czerwonym schemacie kolorów.
Jednocześnie biały kolor jest postrzegany jako żółtawy. Ten stan pojawia się po operacjach na oczach, z „śnieżną” ślepotą u narciarzy i wspinaczy - jest również znany jako „ślepota na śnieg”, gdy wystawiony jest na promieniowanie ultrafioletowe na rogówce (na przykład, gdy kwarcuje się pokój). Szybko mija, nie wymaga leczenia. Jeśli taka wizja nie minęła w ciągu kilku dni, musisz skontaktować się z okulistą i założyć dobre okulary przeciwsłoneczne na kilka dni.
Aby wykryć ślepotę barw u osoby, często uzyskuje się ją prawie przez przypadek podczas badań przez okulistę. W tym celu wykorzystywane są specjalne tabele i testy, które pomagają ujawnić stopień ślepoty barw i jej wygląd - pseudo-izochromatyczne tabele Stillinga, Ishihary, Schaafa, Fletchera-Gumblinga, Rabkina. Najczęstsze metody samotestowania - oparte są na właściwościach koloru i są bardzo różne pod względem koloru i nasycenia. W tabeli za pomocą tych kół znajdują się zaszyfrowane postacie, kształty geometryczne, litery itp. Tylko osoba o normalnym postrzeganiu kolorów może je odróżnić. Ludzie z patologią w tych tabelach zobaczą inne zaszyfrowane postacie, które są niedostępne dla zwykłego wzroku.
Jednak na jakość i obiektywność testu może mieć wpływ wiele czynników - wiek, zmęczenie oczu, oświetlenie w biurze, ogólny stan pacjenta. I chociaż te tabele są dość niezawodne, w razie potrzeby konieczne jest dokładniejsze sprawdzenie, na przykład za pomocą specjalnego urządzenia - anomaloskopu. Za pomocą tego testu osoba ma możliwość wyboru kolorów znajdujących się w różnych polach widzenia.
Bardzo ważne jest zdiagnozowanie ślepoty barw u dzieci - i jak najwcześniej. Z powodu tej szczególnej wizji dziecko nie otrzymuje wszystkich niezbędnych informacji o świecie, a to negatywnie wpływa na ich rozwój. Trudność wciąż tkwi w tym, że dzieci do 3-4 lat nie mogą świadomie nazywać kolorów i konieczne jest nauczenie ich prawidłowej identyfikacji przed osiągnięciem tego wieku. Dlatego dzieci powinny być monitorowane - głównie przez sposób rysowania. A jeśli dziecko stale popełnia błędy w rysowaniu znanych przedmiotów przyrody - na przykład rysuje trawę na czerwono, a słońce na niebiesko, to jest powód, by podejrzewać jego ślepotę barw. To prawda, że potwierdzenie tego może być opóźnione o kilka lat.
Obecnie nie da się wyleczyć wrodzonej ślepoty barw. Jest to funkcja trwająca całe życie, ale prowadzone są badania i opracowywane są metody (jak dotąd tylko w wersji komputerowej) do wszczepiania niezbędnego pigmentu w stożki. Opracowywane są również specjalne okulary, które mogą pomóc osobom niewidomym w widzeniu świata w „prawidłowych” kolorach.
Przy nabytej ślepocie barwnej ta dolegliwość jest najczęściej uleczalna. Dotyczy to zwłaszcza leków - wystarczy je anulować i przez pewien czas przywracane jest postrzeganie kolorów.
Ślepota na kolor jest dla wielu znaną koncepcją, chociaż cierpi na nią tylko jedna dziesiąta populacji naszej planety. Nazwa zaburzenia widzenia pochodzi od imienia Johna Daltona, naukowca z Anglii. Cechą choroby jest postrzeganie świata w innym kolorze niż normalnie. Świat oczami niewidomych kolorów nie zawsze jest szary, po prostu różni się od tego, co widzisz.
Rozróżnianie różnych odcieni kolorów tęczy jest dostępne, gdy receptory lub stożki odpowiedzialne za trzy podstawowe kolory biorą udział w siatkówce podczas procesu wizualnego. Mieszanie czerwonego, niebieskiego, żółtego pozwala cieszyć się kolorową różnorodnością świata.
W ślepocie barw nie ma percepcji jednego lub dwóch kolorów. Ostrość wzroku pozostaje normalna, ale badani wyglądają inaczej. To tak jak w kasecie drukarki, gdy jeden z odcieni znika lub ilość atramentu jest minimalna.
Rzadko, gdy pacjentowi brakuje percepcji kolorów. Dzięki tej diagnozie jest jedna osoba na milion. Jasne jest, jakie kolory odbijają się na siatkówce jego oczu. Życie jest szare, smutne.
Najczęściej nie ma pigmentu odpowiedzialnego za kolor czerwony. Kolor niewidomych nie wie, jaki jest kolor krwi. Jest dla nich szara. Podobna sytuacja występuje, gdy brakuje zielonego pigmentu. Odkrywają swoje zaburzenia, gdy stają się dorosłymi. W dzieciństwie anomalia nie powoduje ich niedogodności.
Ślepota na kolor nie widzi pewnych odcieni czerwieni, rzadziej zieleni, aw bardzo rzadkich przypadkach widzi świat wyłącznie w czerni i bieli.
Niewidomi ludzie widzą świat w zależności od ilości zredukowanych pigmentów:
Ślepota kolorów jest odchyleniem od normy, podczas gdy wizja, jej główne cechy nie zmieniają się. Brak różnic w odcieniach zieleni i czerwieni u pacjentów pozwala im znaleźć odcienie koloru khaki, które są poza zasięgiem zwykłej osoby. Zaburzenie nie wpływa negatywnie na jakość życia pacjenta ani na jego aktywność zawodową.
Ślepota na kolor nie wpływa negatywnie na jakość życia pacjenta.
Każda osoba, zwłaszcza młoda, interesuje się tym, czy ślepota barwna wpłynie na wybór pracy. Jeśli nie widzisz wszystkich odcieni otaczającej przyrody, możesz pokazać swoje nastawienie w malarstwie artystycznym.
Wielkie talenty, takie jak Ilya Repin i Michaił Vrubel, ślepota na kolor, przejawiająca się w kreatywności dzięki niezwykłości wewnętrznego świata. Ich praca przyciąga pewien rodzaj smaku. Dzięki tym artystom ludzkość nauczyła się widzieć świat ślepoty barw.
Ludzie ze ślepotą barwną nie będą mogli zostać pilotami, zawodowymi kierowcami, kapitanami morskimi, operatorami maszyn. Możliwe jest uzyskanie amatorskiego prawa jazdy, chociaż sygnalizacja świetlna dla ciemnych kolorów miga w innych kolorach. Trudności podczas ruchu będą stanowiły rozeznanie sygnałów wielu samochodów jeździeckich. Niektóre kraje Wschodu wprowadziły ślepotę barw na liście przeszkód w uzyskaniu prawa jazdy.
Spędzanie wolnego czasu jest trudne dla tych, którzy są zdezorientowani w odcieniach kolorowego świata. Ślepota kolorów nie jest możliwa do oceny jasności obrazów impresjonistów. Próba złożenia kostki Rubika zakończy się sukcesem, jeśli pacjent nie ma jednego barwnego pigmentu.
Osiągnięcie naukowców, pozwalające poprawić postrzeganie kolorów w ciemno, - okulary.
Główną przyczyną chorób oczu jest dziedziczny transfer genów z matki na syna. Dlatego osiem procent białych mężczyzn cierpi na patologię kolorów. U kobiet jest to niezwykle rzadkie, około pół procent stanowią ślepe kolory. Mieszkańcy krajów azjatyckich i afrykańskich nie są narażeni na dziedziczną ślepotę barw.
Nabyte formy choroby wynikają z:
Możliwe jest wyleczenie zaburzenia, jeśli pojawiło się ono podczas życia, będąc nabytą anomalią. Naukowcy w niektórych krajach próbują dostosować postrzeganie kolorów za pomocą soczewek wielowarstwowych, co pozwala spojrzeć na świat w nowym kolorze. Genetyka prowadzi eksperymenty, przenikając do chromosomu, korygując anomalię dziedziczną. Badania prowadzone są z powodzeniem, wkrótce eksperyment osiągnie poziom praktyki medycznej.
Interesujące jest wiedzieć, jak zobaczyć ślepotę kolorów. Ich świat jest niezwykły, choć poza jego zasięgiem niektóre odcienie czerwieni, rzadziej zielone. Jest to dla osób z normalnym wzrokiem, wrażeń wzrokowych opartych na spektrum tęczy. Ślepota na kolory - rzadkie zjawisko, które odróżnia tych, którzy są w stanie zobaczyć świat, niedostępnych dla innych.
http://zrenie.online/daltonizm/mir-glazami-daltonika.htmlŚlepota kolorów - odchylenie od normy w postrzeganiu kolorów. Patologia powoduje zmianę czułości określonych fotoreceptorów, które znajdują się w zewnętrznej warstwie siatkówki. W przeciwieństwie do zwykłych ludzi, osoby niewidome kolorowo widzą świat w niepełnym spektrum kolorów, a nawet w czerni i bieli. Anomalia częściej ujawnia się u przedstawicieli silniejszej płci. Ślepota barw dotyka 8% mężczyzn w porównaniu z 0,4% kobiet.
Lekarze nie uważają zmienionej percepcji kolorów za chorobę, jest to raczej cecha widzenia. W większości anomalnych przypadków zdolność do odróżniania koloru nie znika całkowicie, ale słabnie. Równocześnie jednak osoba ma możliwość rozróżnienia większej liczby odcieni w innej części widma, która jest niedostępna dla osób o zwykłym wzroku.
Kolor ślepota lub, w języku medycznym, „ślepota barw” jest nazwany na cześć angielskiego przyrodnika, który najbardziej ucierpiał z powodu tej patologii - John Dalton. Do 26 lat naukowiec, który aktywnie angażował się w badania w kilku dziedzinach jednocześnie: chemia, fizyka i meteorologia nie zdawał sobie sprawy, że postrzega świat inaczej niż inni. Pewnego dnia, ćwicząc botanikę, Dalton odkrył, że kwiat pola, który wydawał mu się jasnoniebieski w jasnym świetle słonecznym, nagle zmienia kolor na purpurowy przy świecy.
Dzieląc dziwne zjawisko z krewnymi, naukowiec odkrył, że tylko jego brat widzi to samo, reszta nie zauważa żadnych zmian koloru w zależności od oświetlenia. Doprowadziło to do wniosku, że oba młode daltony mają pewne zaburzenia widzenia i są genetycznie zdeterminowane. Naukowiec opisał swoje odkrycie w 1794 r., Chociaż nie był w stanie poprawnie wskazać fizycznych przyczyn anomalii. Później okazało się, że Dalton nie postrzega długofalowej części widma: czerwone odcienie wydawały mu się szare.
Siatkówka ludzkiego oka jest wyposażona w dwa typy fotoreceptorów: pałeczki i stożki. Są to specjalne komórki, które przekształcają sygnały świetlne w impulsy nerwowe. Umożliwiają mózgowi odróżnienie kształtu, jasności i koloru obiektów.
Wędki są odpowiedzialne za czarno-białe widzenie i są aktywowane w ciemności, więc w nocy świat wydaje się monochromatyczny.
Szyszki dzięki jodopsynie z białkowym pigmentem zapewniają barwny widok świata w ciągu dnia. Są one podzielone na trzy typy: L, M i S. Każdy zawiera pewien rodzaj jodopsyny i absorbuje promieniowanie elektromagnetyczne tylko z falami o określonej długości, przekształcając je w różne kolory.
Szczegóły procesu można zobaczyć w tabeli:
widoczna część widma
Jeśli w stożkach występują trzy rodzaje pigmentów, osoba postrzega całą widoczną paletę kolorów i jest trichromianem. To jest standardowy typ widoku.
W ślepocie barwnej jeden z pigmentów: zielony, niebieski lub czerwony, częściowo lub całkowicie nieobecny. Zdolność do odróżniania kolorów z tego powodu maleje.
Jest to interesujące: ponieważ szczyt absorpcji zielonej i czerwonej części widma ma w przybliżeniu tę samą wielkość, te dwa kolory nie są najczęściej postrzegane przez ślepe kolory. Niebieskie i fioletowe odcienie pomagają „odczytać” pałeczki wrażliwe na krótkie fale, nie dłuższe niż 500 nm.
Ślepota na kolory może być spowodowana kilkoma przyczynami. Zdarza się:
Dziewczyna jest bardziej skłonna do uniknięcia ślepoty barw, jeśli jest przekazywana tylko przez linię matczyną. Dziedziczy chromosomy X od obojga rodziców, a zdrowe DNA tłumi uszkodzone. Ale dziewczyna może stać się nosicielką recesywnego genu, który przejawi się później, przy narodzinach jej dzieci.
Dziedziczna ślepota barw jest uważana za cechę widzenia. Czasami osoby, które mają zwiększoną wrażliwość na jedną część widma z powodu braku percepcji drugiego, są wykorzystywane do wykonywania specjalnych zadań.
Jest to interesujące: brytyjscy naukowcy odkryli, że kiedy osoby niewidome kolorowo widzą czerwień jako zieloną, brązową lub szarą, mogą jednocześnie odróżnić wiele odcieni khaki, które są niedostępne dla przeciętnego człowieka.
Ta funkcja była używana przez wojsko. Żołnierze z problematyczną percepcją kolorów łatwo zidentyfikowali kamuflaż wroga wśród traw i liści.
Również problemy z percepcją kolorów pojawiają się wraz z wiekiem, kiedy wzrok słabnie, z guzami mózgu lub urazami. Niektóre leki wpływają na wzrok, ale po poddaniu się, objawy znikają w większości przypadków. Nabyta ślepota barw nie zależy od płci, występuje zarówno u kobiet, jak iu mężczyzn.
Jeśli pigmentu brakuje w trzech stożkach na raz, obraz będzie monochromatyczny. Odchylenie to występuje u około 1 osoby na 10 000. Ponieważ anomalia jest genetyczna, w regionach, w których ludność żyje w izolacji, a małżeństwa między bliskimi krewnymi są dozwolone, częstotliwość jej występowania wzrasta.
Zwykle w ślepocie barwnej ustala się częściowa anomalia - dichromasy. Jeden ze stożków przestaje spełniać swoje funkcje, a fale o określonej długości nie są postrzegane przez receptory wzrokowe.
Zamiast odcieni niebieskiego dostrzegane są zielonkawe kolory, a różowy kolor, który widzi kolor tritanopes, jest w rzeczywistości żółty lub pomarańczowy.
Najprostszą formą ślepoty barw jest anomalna trichromazja. W transferze kolorów zaangażowane były wszystkie trzy rodzaje stożków, ale ich aktywność jest zmniejszona. W rezultacie percepcja odcieni niebieskiego, zielonego lub czerwonego hazardu słabnie. W związku z tym wyróżnia się tritanomalia, deuteromeliomalia i protomalia.
Anomalię można wykryć tylko u dzieci, które osiągnęły wiek 3 lat. Na wcześniejszych etapach dziecko nie jest jeszcze w stanie dokładnie określić i nazwać cieni. To, co wydaje się być wadą wizualną, może być fantazją lub niewystarczającym słownictwem.
Zaleca się analizę rysunków dzieci. Jeśli mali artyści nieustannie zniekształcają kolory lub nie używają niektórych z nich, na przykład czerwony - jest to okazja do zastanowienia się nad możliwymi odchyleniami od normy.
Dorośli przechodzą różne testy, wśród których najbardziej produktywne są:
Można to zrobić niezależnie, w domu. Lepiej jest korzystać z tabel Rabkin - dają one najbardziej dokładny wynik.
Ważne jest, aby testy nie dawały błędów, trzeba je podawać w cichych warunkach, z dobrym oświetleniem i jasnością monitora (jeśli zdjęcia są na komputerze).
Jeden przykład stołu Rabkin. Osoba niewidoma w kolorze, która nie rozróżnia kolorów zielonego i czerwonego, nie zobaczy liczb 8 i 74 na tych figurach.
Lekarze stosują metodę Holmgrena. 133 kule wełny o różnych odcieniach i odcieniach muszą być podzielone na trzy grupy według głównych kolorów. Istnieją również techniki sprzętowe, na przykład amaloskop Nagel, oparty na porównaniu dwóch odcieni żółtych, uzyskanych w inny sposób.
Jak dotąd nie ma skutecznych sposobów zwalczania dziedzicznej ślepoty barw. Ale genetyka działa w tym kierunku. W 2009 r. Opublikowano wyniki eksperymentów amerykańskich naukowców pod kierownictwem Jaya Neitza, który wyleczył dwie małpy z rodzaju saimi.
Dorosłym zwierzętom wstrzykiwano geny terapeutyczne odpowiedzialne za wrażliwość na kwiaty. Po dwóch latach zaczęli sami produkować niezbędne fotopigmenty, „ucząc się”, aby zobaczyć zielone i czerwone barwy widma. Naukowcy mają nadzieję, że w przyszłości ich rozwój pozwoli wyeliminować anomalie w percepcji wzrokowej i u ludzi.
W przypadku nabytej ślepoty barwnej wysiłki skierowane są na leczenie choroby podstawowej.
Ważne: ślepota genetyczna wpływa na oba oczy. Nie wpływa na ostrość wzroku i nie wywołuje chorób oczu. Kondycja człowieka pozostaje stabilna przez całe życie. Objawy nabytych anomalii mogą się z czasem pogorszyć. Gdy zmiany oczne, naruszenia widzenia barw są rejestrowane tylko w obolałym oku.
Aby pomóc osobom niewidomym w orientacji w różnych kolorach świata, można poprawić okulary. Ich soczewki składają się z kilku warstw, które „dostrajają” ludzkie oko do percepcji fal świetlnych widma widzialnego. Niektóre sygnały są blokowane przez specjalny filtr, podczas gdy inne są wzmacniane i zwiększają kontrast.
Każdy rodzaj ślepoty barw ma swój własny projekt soczewki. Osoba ma niepowtarzalną okazję zobaczyć „jak wszyscy inni”.
W świecie, w którym wiele komunikacji odbywa się za pomocą kolorów, ludzie z problemami wzrokowymi mają trudności. Począwszy od 2017 r. Osobom w ciemno w Rosji nie wolno kontrolować żadnego rodzaju transportu, nawet jeśli używają samochodu tylko do osobistych potrzeb.
Wcześniej rosyjskie ustawodawstwo pozwalało osobom z rozpoznaną anomalią postrzegania kolorów na uzyskanie praw kategorii A i B. Kraje europejskie nie nakładają takich ograniczeń, tak jak Kanada lub Stany Zjednoczone.
W każdym przypadku o kwestii uzyskania praw Rosjan decyduje wykwalifikowany okulista. Ale aby pracować jako wynajęty kierowca, ślepota na kolor nie będzie w stanie. Niektóre inne zawody nie są dla nich dostępne:
Naruszenie widzenia kolorów jest poważną przeszkodą w przyjęciu do szkoły medycznej. Wcześniej anomalia była ograniczeniem dla służby wojskowej, ale teraz w niektórych rodzajach wojsk jest postrzegana raczej jako „plus”.
W życiu codziennym trudniej jest osobom niewidomym podnosić ubrania, dekorować wnętrze, korzystać z komputera.
Jest to interesujące: wiele stron wykorzystuje design w fioletowo-niebieskiej gamie, koncentrując się na odwiedzających z ślepotą kolorów. Większość z nich nie rozróżnia fal czerwonego lub zielonego widma, a odcienie morza i nieba właściwie odbierają niemal wszystko.
Być „w butach” osoby z upośledzonym postrzeganiem kolorów nie jest trudne. Do tego są interaktywne symulatory lub specjalnie przetworzone obrazy.
Lepiej raz zobaczyć, niż słyszeć lub czytać wiele razy. Te obrazy będą opowiadać o „innej rzeczywistości”, która otacza ludzi różnymi formami dichromasy.
Zaburzenie postrzegania kolorów - funkcja, która może wskazywać na geniusz. Wśród wielkich ludzi, którzy są ślepi na kolory, którzy przyczynili się do rozwoju cywilizacji, można znaleźć artystów, naukowców, operatorów filmowych i branżę IT.
Mark Zuckerberg widzi małe czerwone i zielone odcienie. Interfejs społecznościowy Facebooka w niebiesko-niebieskim zakresie został stworzony specjalnie dla niego.
Artyści, którzy widzieli świat w innych kolorach:
Dwóch ostatnich malarzy rozwinęło ślepotę barw z wiekiem, a według ekspertów Vrubel miał wrodzoną patologię widzenia. To wyjaśnia niezwykły, perłowo-szary kolor jego obrazów.
Gwiazda pop, George Michael, reżyser Christopher Nolan, aktor filmowy Paul Newman, jest także ślepy na kolory, ale to nie powstrzymało ich przed osiągnięciem oszałamiającego sukcesu.
http://xn--e1aahgrctjf9g.com/kak-vidyat-daltoniki/