Wiele osób chce wiedzieć, skąd pochodzą zielone oczy. Nauka sugeruje, że wcześniej, kilka tysięcy lat temu, wszyscy ludzie mieli brązowe oczy. Ale w związku z mutacjami pojawiły się nowe kolory, które są teraz podzielone na osiem podstawowych typów kolorów. Ta cecha naprawdę zależy od genetyki i zależy od następujących czynników.
Różni ludzie mają różne lub nawet unikalne odcienie zielonego koloru oczu. Kolorowanie nie zawsze jest jednolite, często zawiera plamy.
Pigmentacja tęczówki może wahać się od czarno-zielonego (ciemnozielony kolor oczu) do jasnych odcieni, na które duży wpływ ma melanina. Jest to pigment wytwarzany podczas utleniania tyrozyny (aminokwasu) i dalszych złożonych reakcji. Powstające odcienie jadeitu, orzecha i szmaragdowego koloru oczu mogą opierać się nie tylko na pewnej ilości melaniny w tęczówce. Jest wynikiem rozproszenia odcieni wytwarzających światło w procesie refleksji. Jasnozielony kolor oczu odpowiada niższemu stężeniu pigmentu melaninowego. Ale fale świetlne odbijające się od swoich cząstek wytwarzają odcienie niebieskiego lub niebieskiego. Kolor zielonego oka zależy od małej ilości melaniny, która może wyglądać jak orzechowy, szmaragdowy, bursztynowy lub szary odcień z powodu rozproszenia promieni.
Tęczówka składa się z dwóch warstw: przedniej i tylnej (mezoderma i ektoderma). Pierwszy obejmuje tak zwane chromatofory, które zawierają pigment melaninę. Jego ilość i rozkład determinuje kolor. Warstwa zewnętrzna zawiera również żółty i jasnobrązowy pigment (lipofuscyna). Warstwa tylna składa się z komórek pigmentowych z niebieskim barwnikiem. Ta część zawsze daje ciemniejszy odcień. Mieszanka dwóch kolorów z warstw tworzy zielony kolor tęczówki. Na tęczówce czasami występują także granulki pigmentu, dzięki czemu zielone oczy mają plamy lub kropki.
Zatem następujące czynniki mogą wpływać na odcienie zieleni w oczach.
Uwaga: jeśli kolor oczu zmieni się nagle, nagle lub źrenice rozszerzają się przez dłuższy czas, należy skonsultować się z lekarzem.
Istnieją stare i nowe teorie genów. Według pierwszego przez długi czas naukowcy wierzyli: kolor oczu był określony przez jeden dominujący gen (brązowy). Hierarchia kolorów pochodzi z brązu i błękitu. To znaczy: tata ma brązowe oczy, a mama ma niebieskie oczy, wtedy dziecko urodzi się z brązowymi lub nakrapianymi oczami. Również na sytuację częściowo wpływają geny recesywne (czyli niebieski, niedominujący). Zielony kolor oczu pojawia się częściej u dzieci, jeśli oboje rodzice mają to samo.
Co oznacza kolor zielonych oczu przez nową teorię? W publikacji American Journal of Genetics z 2008 r. Ponownie zrozumiano stare rozumienie koloru oczu. Okazuje się, że około 16 genów wpływa na kolor tęczówki. Mówiąc ogólnie, dziecko może mieć oczy dowolnego koloru, nawet innego niż rodzic.
Chociaż ludzie dowolnej narodowości mogą mieć zielone oczy, istnieje większe prawdopodobieństwo wśród mieszkańców Bliskiego Wschodu (na przykład Federacji Rosyjskiej), Hiszpanów, Brazylijczyków, w Afryce Północnej. Kolor oczu jest brązowy - zielony lub ze szmaragdowym odcieniem jest wciąż rzadki.
Wielu będzie zaskoczonych, że kolor oczu może się zmienić, ale tak jest. Udowodniono, że ludzie z niebieskimi, brązowymi i zielonymi oczami czasami mają przebarwienia. Powody mogą być następujące.
Na przykład kolor oczu może się zmienić na zawsze wraz z rozpoznaniem jaskry przy użyciu odpowiednich leków. Jeśli osoba ma jasnozielony odcień i chce zachować ten kolor, należy uważać na preparaty jaskry. O tych faktach musisz skonsultować się z lekarzem. Często u dzieci pojawiają się przebarwienia oczu, gdy dorosną. Tak więc szaro-niebiesko-zielony kolor oczu jest rzeczywistością.
Ludzie o zielonych oczach są bardzo podatni na szkodliwe promieniowanie słoneczne, które jest związane z melaniną. Może rozwinąć się rak: czerniaki oczne i wewnątrzgałkowe. Posiadacze jasnych oczu powinni nosić okulary przeciwsłoneczne latem.
Miło jest patrzeć na zielone oczy. I są dość rzadkie, tylko 2% światowej populacji. W sumie 7 miliardów ludzi, tylko 140 milionów ma organy widzenia z odcieniem zieleni. Wiele gwiazd jest różnych, na przykład Tom Cruise. Co oznacza zielony kolor oczu? Istnieją mity o podobnym kolorze tęczówki. Kolor zielonego oka, którego wartość wiąże się z uprzedzeniami, czasami wyraża następujące cechy:
Dwie różne osoby, jeśli nie są bliźniakami, nie mogą mieć tego samego koloru oczu. Nauka uważa, że w procesie ewolucji ta cecha jest adaptacją do środowiska. Teraz możesz kupić soczewki kontaktowe, tworząc zielono-brązowy kolor oczu lub inny. Ten kolor tęczówki najwyraźniej jest wielkim sukcesem dla właścicieli.
http://vashglaz.ru/o-glaze/otkuda-poyavilis-zelenye-glaza.htmlOczy są bezpośrednio związane z wewnętrznym światem człowieka i nie bez powodu nazywane są lustrem duszy. Nasze oczy są oknami, przez które kontemplujemy ten piękny świat, cuda wszechświata i piękno natury. Przez wiele lat obserwowano zależność osoby ludzkiej od koloru oczu. Unikalne i piękne są zielone oczy, które mają tylko 2% światowej populacji.
Kolor oczu w dużym stopniu zależy od ilości pigmentu na powierzchni tęczówki i rozproszenia światła wewnątrz oka. Zabarwienie wpływa na melaninę. Jest to brązowy pigment, który jest również odpowiedzialny za kolor skóry i włosów.
Przy średniej ilości melaniny w górnej warstwie tęczówki, żółty kolor odbity od zewnętrznej warstwy miesza się z niebieskim światłem, które odbija wewnętrzną warstwę tęczówki. Rezultatem jest zielony kolor tęczówki oka. Im wyższe stężenie melaniny w tęczówce, tym ciemniejszy będzie kolor oczu.
Dlaczego tylko około 140 milionów ludzi na naszej planecie ma zielone oczy? Odpowiedź sprowadza się do genetyki. Do 2007 r. Wierzono, że istnieje hierarchia koloru oczu: brązowy dominuje nad zielenią, a zielony nad niebieskim. Teraz udowodniono prawdopodobieństwo wpływu 16 genów na odcień tęczówki. Oznacza to, że osoba może odziedziczyć prawie każdy kolor tęczówki, niezależnie od koloru oczu rodziców.
Ludzi o zielonych oczach można znaleźć na dowolnym kontynencie planety:
Czas pokaże, czy liczba zielonookich ludzi wzrośnie z powodu masowej migracji i globalizacji.
Zielone oczy mają spektrum od szmaragdu do żółtawego odcienia i sprawiają jednocześnie kuszące i tajemnicze wrażenie. Wszystko odbija się w zielonych oczach. Otwierają okno na głęboki świat wewnętrzny i bezpośrednio opisują cechy duchowe osoby.
Zielony kolor oczu jest uważany za młody i ożywczy, ale wznosi zasłonę tajemnic twojej duszy, z tego wynika wiele mitów dotyczących właścicieli tego mistycznego koloru oczu. To, czego nie można powiedzieć słowami, można wyrazić spojrzeniem.
Zielonooki ludzie przyciągają uwagę innych. Pamiętaj o oczach Aishwaryi Rai lub Angeliny Jolie. Ten hipnotyczny wygląd jest trudny do pominięcia.
Przez cień oczu determinują pewne cechy osoby
Dziewczęta, jeśli spotkasz zielonookiego faceta, zwróć uwagę na kolor jego oczu i dowiedz się, o czym mówią. Pomoże to spojrzeć w jego wewnętrzny świat o wiele głębiej niż oczekiwano. Jeśli wybrany ma zielone oczy, oznacza to, że spotkałeś prawdziwego mężczyznę z rodziny. To prawda, że musisz być „tą samą” dziewczyną.
Zielonooki chłopcy rodzą się jako wynalazcy. Mają dobrą pamięć. Odpowiedzialnie podejmują swoje obowiązki. Tacy ludzie wybierają swoją „połowę” na całe życie i uważają rodzinę za główną wartość.
Zdjęcie
Przeszłość dziewczyn z zielonymi oczami jest trudna do przejścia. Są jasne i niezapomniane osobowości. W średniowieczu piękność o zielonych oczach została oskarżona o powiązania z innym światem, została uznana za czarownicę, a jej los był nieunikniony. Zielone oczy dziewczyny są tematem wierszy i piosenek, napisano o nich książki i powstają filmy.
Zielonooka dziewczyna zna swoją wartość, ale wybierając odpowiedniego faceta, pozostaje lojalna tylko wobec niego. Jest w stanie stworzyć przytulną i ciepłą atmosferę w domu. Podstawową zasadą jest nie drażnić się z nią. Zielonooka kobieta docenia i rozumie tylko dobrą postawę wobec niej. Są złośliwi i zdradzieccy. Dziewczęta o zielonych oczach są doskonałymi żonami, namiętnymi kochankami i wspaniałymi matkami. Z nimi zarówno zabawa, jak i spokój.
Zdjęcie
Odcienie zielonych oczu są zaskakująco różnorodne: od żółto-zielonego do odcienia jadeitu.
Niektóre czynniki powodują niewielką zmianę koloru oczu:
Wideo
Oczy otwierają okno duszy. Każdy kolor jest fascynujący na swój sposób. Kochaj swoje oczy i obserwuj ich zdrowie, aby zobaczyć całą wspaniałość otaczającego Cię świata.
http://glazdoctor.com/general/zelenye-glaza/Wszyscy jesteśmy pasażerami jednego statku o nazwie Ziemia
Udostępnij na FacebookuVKontakteTwitterOdnoklassniki
Niebieskie oczy pojawiły się stosunkowo niedawno - od 6 do 10 tysięcy lat temu. Możliwe było zidentyfikowanie genu, który w określonym czasie zmutował u jednej osoby, i ostatecznie stał się protoplastą wszystkich niebieskookich ludzi na planecie.
Profesor Hans Eyberg z Wydziału Medycyny Komórkowej i Molekularnej Uniwersytetu w Kopenhadze rozpoczął badania w 1996 roku. Na początek zidentyfikował gen OCA2, który odpowiada za kolor oczu. W ciągu następnej dekady on i jego koledzy badali DNA mitochondrialne i porównywali kolor oczu ludzi w Danii, Jordanii i Turcji, z udziałem zarówno jasnoskórych, jak i ciemnoskórych niebieskich oczu w badaniach. Okazało się, że 99,5% osób, które wykonały test DNA, miało tę samą mutację.
„Początkowo wszyscy mieliśmy brązowe oczy. Ale mutacja genetyczna wpływająca na gen OCA2 w naszych chromosomach doprowadziła do stworzenia przełącznika, który dosłownie wyłączył zdolność do wytwarzania brązowych oczu ”- skomentował odkrycie Eyberg.
Ponieważ kolor oczu jest determinowany przez genetykę, rozkład częstotliwości niektórych kolorów jest jedną z charakterystycznych cech każdego narodu. Rosja według wyników badań z 1909 r., Na początku XX wieku wśród Rosjan, rozkład był w przybliżeniu następujący: szary 50%; brązowy 25%; niebieski i cyjan 20%; czarny i zielony 5%
W latach 1955–1959 przeprowadzono wyprawę antropologiczną, podczas której zbadano 17 tys. Osób rosyjskiej ludności RFSRR. Kolor oczu określono za pomocą skali Bunaka. Uzyskano następujące wyniki:
Mężczyźni - typ lekki (44,75%) - typ przejściowy (49,66%) - typ ciemny (5,59%) - próbka (8754);
Kobiety - typ lekki (42,07%) - typ przejściowy (50,72%) - typ ciemny (7,21%) - próbka (8074);
W sumie typ światła (43,46%) - typ przejścia (50,17%) - typ ciemny (6,37%) - próbka (16828).
Niebieskie oko. Zewnętrzna warstwa naczyń tęczówki, utworzona z włókien kolagenowych, wyróżnia się ciemnoniebieskim kolorem. Jeśli włókna zewnętrznej warstwy ektodermalnej tęczówki charakteryzują się niską gęstością i niską zawartością melaniny, wówczas mają niebieski kolor. W tęczówce i oku nie ma żadnych niebieskich ani niebieskich pigmentów. Niebieski kolor jest wynikiem rozpraszania światła w zrębie. Wewnętrzna warstwa tęczówki, w przeciwieństwie do zewnętrznej, jest zawsze nasycona melaniną i ma czarno-brązowy kolor. W rezultacie część wysokoczęstotliwościowego składnika widma światła padającego na oko jest rozproszona w mętnym ośrodku zrębu i odbijana, a składowa o niskiej częstotliwości jest absorbowana przez wewnętrzną warstwę tęczówki. Im niższa gęstość zrębu, tym bogatszy jest niebieski kolor.
Niebieskie oko W przeciwieństwie do niebieskich oczu, w tym przypadku gęstość zrębowych włókien kolagenowych jest wyższa. Ponieważ mają białawy lub szarawy odcień, kolor nie będzie już niebieski, lecz niebieski. Im większa gęstość włókien, tym jaśniejszy kolor. Kolor niebieskich oczu jest wynikiem mutacji w genie HERC2, dzięki której nosiciele takiego genu zmniejszyli produkcję melaniny w tęczówce oka.
Niebieskie i niebieskie oczy są najbardziej powszechne wśród ludności Europy, zwłaszcza w krajach bałtyckich i Europie Północnej. W Estonii aż 99% ma ten kolor oczu. W Danii w latach 70. tylko 8% miało ciemne zabarwienie oczu, podczas gdy obecnie w wyniku migracji liczba ta wzrosła do 11%. Według badania z 2002 r. Wśród populacji Europoidów w Stanach Zjednoczonych urodzonych w latach 1936–1951 nosiciele niebieskich i niebieskich oczu stanowią 33,8%, podczas gdy wśród urodzonych w latach 1899–1905 odsetek ten wynosi 54,7%. Według danych z 2006 r. Liczba ta dla współczesnych białych Amerykanów spadła do 22,3%. Niebieskie i niebieskie oczy występują na Bliskim Wschodzie, na przykład w Afganistanie, Libanie, Iranie.
Szare oko (stalowy odcień). Definicja szarych i niebieskich oczu jest podobna, z tym wyjątkiem, że gęstość włókien warstwy zewnętrznej jest jeszcze wyższa, a ich odcień jest bliższy szarości. Jeśli gęstość nie jest tak duża, kolor będzie szaro-niebieski. Obecność melaniny lub innych substancji daje małe żółte lub brązowawe zanieczyszczenie. Szary kolor oczu najczęściej występuje w Europie Wschodniej i Północnej. W języku rosyjskim ten kolor, według 1909 r., Osiągnął 50%. Występuje także w Iranie, Afganistanie, Pakistanie i niektórych regionach północno-zachodniej Afryki.
Zielone oko. Kolor zielonego oka zależy od małej ilości melaniny. Żółty lub jasnobrązowy lipofuscyna jest rozprowadzany w zewnętrznej warstwie tęczówki.
W sumie uzyskany niebieski lub niebieski kolor zrębu daje kolor zielony. Kolor tęczówki jest zwykle nierówny i występuje wiele różnych odcieni. W jej powstawaniu może się zdarzyć, że gen rudych włosów odgrywa rolę. Czyste zielone oczy są niezwykle rzadkie. Jej nosiciele znajdują się w północnej i środkowej Europie. Według badań dorosłych mieszkańców Islandii i Holandii, zielone oczy częściej występują u kobiet niż u mężczyzn.
Naciśnij „Lubię to” i uzyskaj najlepsze posty na Facebooku!
Udostępnij na FacebookuVKontakteTwitterOdnoklassniki
31 stycznia 2008 r. / Http://www.inopressa.ru/independent/2008/01/31/15:43:46/blue
Naukowcy odkryli, że wszyscy nasi niebieskoocy współcześni - od Angeliny Jolie po Wayne'a Rooneya - pochodzą od jednej osoby, która najwyraźniej żyła około 10 tysięcy lat temu w regionie Morza Czarnego.
Naukowcy badający genetykę koloru oczu stwierdzili, że ponad 99,5% niebieskookich ludzi, którzy zgodzili się na analizę swojego DNA, ma taką samą drobną mutację genu, która określa kolor tęczówki.
Według profesora Hansa Eyberga i jego kolegów z Uniwersytetu w Kopenhadze oznacza to, że mutacja wystąpiła tylko w jednej osobie, która stała się przodkiem wszystkich niebieskookich ludzi z kolejnych pokoleń.
Naukowcy nie są w stanie dokładnie określić, kiedy ta mutacja miała miejsce, ale inne oznaki wskazują, że najprawdopodobniej wydarzyło się około 10 tysięcy lat temu, kiedy Europa została szybko osiedlona z powodu rozprzestrzeniania się rolnictwa z Bliskiego Wschodu.
„Mutacje, które spowodowały niebieski kolor oczu, najprawdopodobniej wystąpiły w północno-zachodniej części regionu Morza Czarnego, gdzie w okresie neolitu około 6-10 tysięcy lat temu nastąpiła duża migracja rolnicza do północnej Europy”, piszą naukowcy w czasopiśmie Human Genetics.
Profesor Euberg powiedział, że brązowy „domyślnie” jest kolorem ludzkich oczu, spowodowanym przez ciemny pigment skóry - melaninę. Jednak w północnej Europie wystąpiła mutacja w genie OCA2, która zakłóciła produkcję melaniny w tęczówce i doprowadziła do pojawienia się niebieskich oczu.
„Na początku wszyscy mieli brązowe oczy”, powiedział profesor Eyberg, „ale mutacja genu OCA2 w naszych chromosomach spowodowała„ zmianę ”, która dosłownie„ wyłączyła ”zdolność do wytwarzania brązowych oczu.
Różnice koloru oczu można wytłumaczyć ilością melaniny w tęczówce, ale wśród ludzi o niebieskich oczach wahania ilości melaniny w oczach są nieznaczne, powiedział profesor.
„Na tej podstawie możemy stwierdzić, że wszyscy niebieskoocy mają jednego wspólnego przodka. Wszyscy odziedziczyli tę samą zmianę w tym samym miejscu swojego DNA” - powiedział Eyberg.
Mężczyźni i kobiety o niebieskich oczach mają niemal identyczną sekwencję genetyczną części DNA, która odpowiada za kolor oczu. U ludzi o brązowych oczach przeciwnie, istnieje znaczna liczba indywidualnych odmian w tej części DNA.
Profesor Eberg powiedział, że analizował DNA prawie 800 niebieskookich ludzi, od jasnoskórych skandynawskich blondynów po ciemnoskórych niebieskookich ludzi żyjących w Turcji i Jordanii.
„Wszyscy, z wyjątkiem jednego, mieli taką samą sekwencję DNA w miejscu genu OCA2. Dla mnie jest to bardzo wyraźne wskazanie, że wszyscy ci ludzie powinni mieć jednego przodka”, powiedział.
Nie wiadomo, dlaczego niebieskie oczy są najbardziej powszechne wśród mieszkańców północnej Europy i południowej Rosji. Wśród wyjaśnień, które zostały spełnione wcześniej, są założenia, że niebieski kolor oczu albo dawał pewną przewagę w białych nocach latem lub polarnymi nocami w zimie, albo był uważany za atrakcyjny, a zatem bardziej korzystny dla doboru płciowego.
Udostępnij na FacebookuVKontakteTwitterOdnoklassniki
Niebieskie oczy pojawiły się stosunkowo niedawno - od 6 do 10 tysięcy lat temu. Możliwe było zidentyfikowanie genu, który w określonym czasie zmutował u jednej osoby, i ostatecznie stał się protoplastą wszystkich niebieskookich ludzi na planecie.
Profesor Hans Eyberg z Wydziału Medycyny Komórkowej i Molekularnej Uniwersytetu w Kopenhadze rozpoczął badania w 1996 roku. Na początek zidentyfikował gen OCA2, który odpowiada za kolor oczu. W ciągu następnej dekady on i jego koledzy badali DNA mitochondrialne i porównywali kolor oczu ludzi w Danii, Jordanii i Turcji, z udziałem zarówno jasnoskórych, jak i ciemnoskórych niebieskich oczu w badaniach. Okazało się, że 99,5% osób, które wykonały test DNA, miało tę samą mutację.
„Początkowo wszyscy mieliśmy brązowe oczy. Ale mutacja genetyczna wpływająca na gen OCA2 w naszych chromosomach doprowadziła do stworzenia przełącznika, który dosłownie wyłączył zdolność do wytwarzania brązowych oczu ”- skomentował odkrycie Eyberg.
Ponieważ kolor oczu jest determinowany przez genetykę, rozkład częstotliwości niektórych kolorów jest jedną z charakterystycznych cech każdego narodu. Rosja według wyników badań z 1909 r., Na początku XX wieku wśród Rosjan, rozkład był w przybliżeniu następujący: szary 50%; brązowy 25%; niebieski i cyjan 20%; czarny i zielony 5%
W latach 1955–1959 przeprowadzono wyprawę antropologiczną, podczas której zbadano 17 tys. Osób rosyjskiej ludności RFSRR. Kolor oczu określono za pomocą skali Bunaka. Uzyskano następujące wyniki:
Mężczyźni - typ lekki (44,75%) - typ przejściowy (49,66%) - typ ciemny (5,59%) - próbka (8754);
Kobiety - typ lekki (42,07%) - typ przejściowy (50,72%) - typ ciemny (7,21%) - próbka (8074);
W sumie typ światła (43,46%) - typ przejścia (50,17%) - typ ciemny (6,37%) - próbka (16828).
Niebieskie oko. Zewnętrzna warstwa naczyń tęczówki, utworzona z włókien kolagenowych, wyróżnia się ciemnoniebieskim kolorem. Jeśli włókna zewnętrznej warstwy ektodermalnej tęczówki charakteryzują się niską gęstością i niską zawartością melaniny, wówczas mają niebieski kolor. W tęczówce i oku nie ma żadnych niebieskich ani niebieskich pigmentów. Niebieski kolor jest wynikiem rozpraszania światła w zrębie. Wewnętrzna warstwa tęczówki, w przeciwieństwie do zewnętrznej, jest zawsze nasycona melaniną i ma czarno-brązowy kolor. W rezultacie część wysokoczęstotliwościowego składnika widma światła padającego na oko jest rozproszona w mętnym ośrodku zrębu i odbijana, a składowa o niskiej częstotliwości jest absorbowana przez wewnętrzną warstwę tęczówki. Im niższa gęstość zrębu, tym bogatszy jest niebieski kolor.
Niebieskie oko W przeciwieństwie do niebieskich oczu, w tym przypadku gęstość zrębowych włókien kolagenowych jest wyższa. Ponieważ mają białawy lub szarawy odcień, kolor nie będzie już niebieski, lecz niebieski. Im większa gęstość włókien, tym jaśniejszy kolor. Kolor niebieskich oczu jest wynikiem mutacji w genie HERC2, dzięki której nosiciele takiego genu zmniejszyli produkcję melaniny w tęczówce oka.
Niebieskie i niebieskie oczy są najbardziej powszechne wśród ludności Europy, zwłaszcza w krajach bałtyckich i Europie Północnej. W Estonii aż 99% ma ten kolor oczu. W Danii w latach 70. tylko 8% miało ciemne zabarwienie oczu, podczas gdy obecnie w wyniku migracji liczba ta wzrosła do 11%. Według badania z 2002 r. Wśród populacji Europoidów w Stanach Zjednoczonych urodzonych w latach 1936–1951 nosiciele niebieskich i niebieskich oczu stanowią 33,8%, podczas gdy wśród urodzonych w latach 1899–1905 odsetek ten wynosi 54,7%. Według danych z 2006 r. Liczba ta dla współczesnych białych Amerykanów spadła do 22,3%. Niebieskie i niebieskie oczy występują na Bliskim Wschodzie, na przykład w Afganistanie, Libanie, Iranie.
Szare oko (stalowy odcień). Definicja szarych i niebieskich oczu jest podobna, z tym wyjątkiem, że gęstość włókien warstwy zewnętrznej jest jeszcze wyższa, a ich odcień jest bliższy szarości. Jeśli gęstość nie jest tak duża, kolor będzie szaro-niebieski. Obecność melaniny lub innych substancji daje małe żółte lub brązowawe zanieczyszczenie. Szary kolor oczu najczęściej występuje w Europie Wschodniej i Północnej. W języku rosyjskim ten kolor, według 1909 r., Osiągnął 50%.
Występuje także w Iranie, Afganistanie, Pakistanie i niektórych regionach północno-zachodniej Afryki.
Zielone oko. Kolor zielonego oka zależy od małej ilości melaniny. Żółty lub jasnobrązowy lipofuscyna jest rozprowadzany w zewnętrznej warstwie tęczówki. W sumie uzyskany niebieski lub niebieski kolor zrębu daje kolor zielony. Kolor tęczówki jest zwykle nierówny i występuje wiele różnych odcieni. W jej powstawaniu może się zdarzyć, że gen rudych włosów odgrywa rolę. Czyste zielone oczy są niezwykle rzadkie. Jej nosiciele znajdują się w północnej i środkowej Europie. Według badań dorosłych mieszkańców Islandii i Holandii, zielone oczy częściej występują u kobiet niż u mężczyzn.
Naciśnij „Lubię to” i uzyskaj najlepsze posty na Facebooku!
Udostępnij na FacebookuVKontakteTwitterOdnoklassniki
Jednym z najważniejszych znaków określających łączną przynależność osoby do jej kręgu rasowo-biologicznego jest kolor oczu. Od czasów starożytnych legendy i opowieści ludowe wszystkich ludów ziemi można prześledzić do stopnia ważności koloru oczu przy identyfikowaniu na zasadzie „własnej - czyjejś”. Jednak znaczące badanie tego najważniejszego parametru antropologicznego rozpoczęło się dopiero pod koniec XIX wieku. Gustav Fritsch (1839–1891) był jednym z pierwszych, którzy zwrócili uwagę na różnice rasowe w siatkówce oczu, a Eugen Fischer (1874–1967) stwierdził zgodność komórek pigmentowych w błonie śluzowej zwierząt i „gorszych” ras ludzkości.
Wreszcie Max Wolfgang Hauschild (1883–1924) potwierdził z kolei istnienie trzech różnych typów komórek pigmentowych w tęczówce rasy czarnej, żółtej i białej, co znalazło odzwierciedlenie w interpretacji różnic kulturowych. Duży rosyjski antropolog P. A. Minakov w swoim artykule „Znaczenie antropologii w medycynie” (Russian Anthropological Journal. No. 1, 1902) wskazał: Wiele narodów nie rozróżnia pewnych kolorów widma. Na przykład Arabowie używają słów czarny, zielony i brązowy jako synonimów. Koreańczycy nie rozróżniają zielonego i niebieskiego, nazywając te kolory jednym słowem „Pehurada”. Plemię Bongo żyjące w Afryce Środkowej używa również jednego słowa na czarny, niebieski i zielony - „Kamakulutsch”. Ta plemienna skala kolorów składa się z trzech kolorów: czarnego, czerwonego i białego.
Należy zauważyć, że dzięki tym cechom wielu dzikusów charakteryzuje się niezwykłą ostrością wizualną i słuchową, co pozwala dzikusowi dostrzec szczegółowo bardzo odległe obiekty i wyraźnie słyszeć najsłabszy hałas całkowicie niedostępny dla ucha europejskiego; Jednak harmoniczne kombinacje dźwięków, kolorów i dźwięków są trudno dostępne dla dzikusa ”.
Inne cechy morfologiczne w strukturze oczu, których stężenie jest różne we wszystkich rasach, również wskazują na pewne „pochodzenie” z ewolucyjnego punktu widzenia. Jest to częstotliwość występowania tych podstawowych cech w danej populacji i wskazuje jej ewolucyjną pozycję. Główny szwedzki antropolog, Wilhelm Lehe, w swojej książce „The Man, His Origins and Evolutionary Development” (M., 1913) podkreślił: „W wewnętrznym kąciku oka znajduje się mała jasnoczerwona błona, tak zwana fałda półksiężycowa (spojówka) - formacja, która nie może ani funkcji, ani żadnej korzyści można przypisać. Jest lepiej rozwinięty w niektórych dzikich krajach (Murzynów, Malajów) niż u Europejczyków ”. Z kolei znany niemiecki naukowiec Georg Bushan wspomniał w swojej książce powyżej: „Trzecia powieka, czyli Plica Semilunaris, jest pionowo stojącym fałdem tkanki łącznej oka i jest pozostałością mrugającej błony zwierząt, płazów i gadów. Jako wspomnienie tego stanu, jest on zachowany u ludzi w postaci małego, żwirowatego rudymentu, który jest czasami spotykany szczególnie w niższych rasach, na przykład u Murzynów w 75%, aw rasie białej tylko w 0,5%.
Radziecki naukowiec B. Żukow napisał również: „Półksiężyc w oku przedstawicieli niższych ras jest nieco bardziej rozwinięty niż na przykład wśród przedstawicieli narodów europejskich”.
Z tego wynika, że w strukturze samych oczu i otaczających je narządów dochodzi do zakończenia całej gamy cech morfologicznych, które umożliwiają z dużym prawdopodobieństwem ocenić wartość ewolucyjną jednostki z rasowego punktu widzenia.
Konstruktywne różnice w umiejscowieniu oczu są nie mniej istotne. Dolny cel orbity jest bardzo wąski u goryli, u ludzi jest szerszy, zwłaszcza u Murzynów, u Kaukazów jest mniej szeroki, bardzo wąski w Mongoloidach. Baron Egon von Eykstedt napisał w związku z tym: „Bardzo szeroka luka, jak u czarnego człowieka Vute, może być uważana za znak infantylno-prymitywny, ale tylko w ramach serii ludzkiej: u ludzi struktura orbity rozwinęła się w określonym kierunku. Dowodem na to jest wysunięcie szwu frontomaksillyarnogo na wewnętrznej ścianie orbit, spowodowane wysunięciem kości szczękowej. Jest to powszechne u goryli i szympansów, ale u ludzi jest bardzo rzadkie, tylko w prymitywnych rasach zwierzęcych. Negritos, Buszmeni i Veddowie mają absolutną maksymalną pojemność płaszczyzny wejściowej orbit, z której czaszki wydają się bardziej złowrogie. Kształt orbit określa się za pomocą wskaźnika orbitalnego. Niskie i zazwyczaj bardziej prostokątne kształty, podobnie jak u Tasmańczyków, Novokedontese, Fuegians i Guanches, mają indeks około 80, podczas gdy bardziej zaokrąglone i wysokie formy chińskich, Eskimosów i Polinezyjczyków mają około 90. Rasowa cecha orbit Mongoloidów jest również wyrażona w układzie ich maksymalnej linii szerokość rozciągania; wśród Europejczyków ta linia jest znacznie bardziej nachylona do poziomej niż japońska, co wskazuje na wyższą lokalizację całego zewnętrznego obszaru orbitalnego Mongoloidów. Ogólnie rzecz biorąc, ich gałka oczna ma bardziej czołową lokalizację. Wyścigi różnią się odległością między oczami, a co najważniejsze w strukturze siatkówki. Egon von Eykstedt podkreślił: обез U małp siatkówka ma bardzo małą strukturę, wśród ludzi są Buszmeni, Veddowie, aw mniejszym stopniu Murzyni. Opinia, że dzikusy mają lepsze oczy, nie jest poparta przekonującymi argumentami. Pigmentowane komórki są wypełnione grubymi i mało rozgałęzionymi komórkami tęczówki u Murzynów, Mongoloidy mają więcej tych komórek, ale są mniejsze, Europejczycy mają mniej tych komórek, ale są bardziej delikatne. W czarnych rasach ta powłoka pokrywa spojówkę i źrenicę, w wyniku czego ta druga wydaje się nie biała, ale żółtawa, a jej krawędź ma brązową granicę.
Nowonarodzeni Europejczycy mają zazwyczaj niebieskie lub ciemnofioletowe, szaro-niebieskie oczy, Murzyny - brązowe, Mongoloidy - zielonkawo-brązowe.
Interesujące z punktu widzenia historii ewolucji są mięśnie do zamykania powiek. W prymitywnych rasach nadal są związane z mięśniami okolicy nosowej. Im wyższa - całkowicie niezależna. Tak więc Europejczycy są wyraźnie podzieleni na trzy podgrupy. Tworzenie się chrząstki na spojówce jest cechą charakterystyczną małp, jest dość powszechne u Murzynów, rzadziej u Mongoloidów i prawie całkowicie nie występuje u rasy kaukaskiej. Wzór ten odkryli Paul Rudolf Bartels (1874–1914) i Buntaro Adakhi. Ale oczy mongoloidalne mają najbardziej zauważalne cechy. Orbity Mongoloidów znajdują się znacznie wyżej na zewnątrz niż orbity Europejczyków, co sprawia wrażenie zeza i lekkiej straigopatii przedstawicieli żółtej rasy. Ale główną cechą mongoloidalnych oczu jest rozcięcie oka, od którego w dużej mierze zależy wyraz twarzy. W północnej Europie ma zwykle kształt wrzeciona, u ludzi rasy orientalnej ma kształt migdała. Egon von Eykstedt wskazał na wiele innych podstawowych formacji w strukturze oczu przedstawicieli czarnych, żółtych ras i ich mizizosów: epicantus, hottentota, czarna fałda, brzoskwinia, powieka stępu, powieka w kształcie maczugi. Wszystkie te anomalie morfologiczne zostały odziedziczone przez przedstawicieli tych ras od pierwszych zwierząt przodków, a wysoki stopień ich koncentracji wskazuje na wzajemną ewolucyjną bliskość. Kolor oczu dzisiejszych przedstawicieli różnych ras jest mierzony w skali Rudolfa Martina (1864–1925).
Dalszy rozwój antropologii i etologii - nauka badająca biologiczne podstawy ludzkiego zachowania kontynuowała ten sam kierunek, a wiele faktów życia społecznego wyjaśnionych wcześniej przez działanie abstrakcyjnych różnic kulturowych otrzymało zupełnie inną interpretację. Pozycje determinizmu biologicznego są znacznie wzmocnione. Wielki współczesny amerykański badacz, Morgan Worthy, opublikował w 1974 roku niezwykłą książkę „Kolor oczu, płeć i rasa (Klucze do zachowania ludzi i zwierząt), w której na podstawie bogactwa materiałów statystycznych wyjaśnił wiele podstawowych różnic w zachowaniu ludzi różnych ras.
Okazało się, że ludzie o ciemnych oczach reagują bardziej na kolor, a ludzie o jasnych oczach - na formowanie. Osoby o ciemnych oczach są szczególnie wrażliwe na kolory długofalowej części widma, ponieważ silna pigmentacja częściowo blokuje światło krótkofalowe. Dlatego Południowcy kochają bardziej czerwone i żółte, a Północni niebiescy i szarzy. Ponadto jasnookie blondynki rasy nordyckiej rozróżniają półtony i są zorientowane w przestrzeni. Ciemnooki ludzie są bardziej wrażliwi na kolor, skłonni do spontanicznych i emocjonalnych reakcji, a jasnooki ludzie, którzy reagują bardziej na formę, wolą kontrolować swoje emocje. Ciemnooki ludzie kochają bliską komunikację, podczas gdy jasnooki wręcz przeciwnie, wszystkie formy zachowania opierają się na dystansie, honorując redukcję przestrzeni interpersonalnej dla złej formy. Ciemnooki wolą podążać za wzorcami społecznymi, podczas gdy jasnooki rozwijają swoją pozycję życiową w oparciu o prawa wewnętrznego stylu.
Wniosek z pracy Morgana Worthy'ego, choć szokująco prosty, jest jednak dobrze uzasadniony: „Ludzie o niebieskich oczach postrzegają przede wszystkim formę i mają naukowe nastawienie, a ludzie o brązowych oczach mają kolor i mają nienaukowy sposób myślenia”.
Rasowa analiza wynalazców i racjonalizatorów nie pozostawia wątpliwości, że prawdziwa nauka jest przede wszystkim dzieckiem rasy nordyckiej. W konsekwencji światopogląd rozwinięty przez osobę o brązowych oczach nigdy nie stanie się prawdziwą własnością niebieskookiej osoby, ponieważ specyfika światopoglądu i koloru oczu są ze sobą powiązane.
Data dodania: 2015-02-25; Wyświetleń: 982;
31 stycznia 2008 r. / Http://www.inopressa.ru/independent/2008/01/31/15:43:46/blue
Naukowcy odkryli, że wszyscy nasi niebieskoocy współcześni - od Angeliny Jolie po Wayne'a Rooneya - pochodzą od jednej osoby, która najwyraźniej żyła około 10 tysięcy lat temu w regionie Morza Czarnego.
Naukowcy badający genetykę koloru oczu stwierdzili, że ponad 99,5% niebieskookich ludzi, którzy zgodzili się na analizę swojego DNA, ma taką samą drobną mutację genu, która określa kolor tęczówki.
Według profesora Hansa Eyberga i jego kolegów z Uniwersytetu w Kopenhadze oznacza to, że mutacja wystąpiła tylko w jednej osobie, która stała się przodkiem wszystkich niebieskookich ludzi z kolejnych pokoleń.
Naukowcy nie są w stanie dokładnie określić, kiedy ta mutacja miała miejsce, ale inne oznaki wskazują, że najprawdopodobniej wydarzyło się około 10 tysięcy lat temu, kiedy Europa została szybko osiedlona z powodu rozprzestrzeniania się rolnictwa z Bliskiego Wschodu.
„Mutacje, które spowodowały niebieski kolor oczu, najprawdopodobniej wystąpiły w północno-zachodniej części regionu Morza Czarnego, gdzie w okresie neolitu około 6-10 tysięcy lat temu nastąpiła duża migracja rolnicza do północnej Europy”, piszą naukowcy w czasopiśmie Human Genetics.
Profesor Euberg powiedział, że brązowy „domyślnie” jest kolorem ludzkich oczu, spowodowanym przez ciemny pigment skóry - melaninę. Jednak w północnej Europie wystąpiła mutacja w genie OCA2, która zakłóciła produkcję melaniny w tęczówce i doprowadziła do pojawienia się niebieskich oczu.
„Na początku wszyscy mieli brązowe oczy”, powiedział profesor Eyberg, „ale mutacja genu OCA2 w naszych chromosomach spowodowała„ zmianę ”, która dosłownie„ wyłączyła ”zdolność do wytwarzania brązowych oczu.
Różnice koloru oczu można wytłumaczyć ilością melaniny w tęczówce, ale wśród ludzi o niebieskich oczach wahania ilości melaniny w oczach są nieznaczne, powiedział profesor.
„Na tej podstawie możemy stwierdzić, że wszyscy niebieskoocy mają jednego wspólnego przodka. Wszyscy odziedziczyli tę samą zmianę w tym samym miejscu swojego DNA” - powiedział Eyberg.
Mężczyźni i kobiety o niebieskich oczach mają niemal identyczną sekwencję genetyczną części DNA, która odpowiada za kolor oczu. U ludzi o brązowych oczach przeciwnie, istnieje znaczna liczba indywidualnych odmian w tej części DNA.
Profesor Eberg powiedział, że analizował DNA prawie 800 niebieskookich ludzi, od jasnoskórych skandynawskich blondynów po ciemnoskórych niebieskookich ludzi żyjących w Turcji i Jordanii.
„Wszyscy, z wyjątkiem jednego, mieli taką samą sekwencję DNA w miejscu genu OCA2. Dla mnie jest to bardzo wyraźne wskazanie, że wszyscy ci ludzie powinni mieć jednego przodka”, powiedział.
Nie wiadomo, dlaczego niebieskie oczy są najbardziej powszechne wśród mieszkańców północnej Europy i południowej Rosji. Wśród wyjaśnień, które zostały spełnione wcześniej, są założenia, że niebieski kolor oczu albo dawał pewną przewagę w białych nocach latem lub polarnymi nocami w zimie, albo był uważany za atrakcyjny, a zatem bardziej korzystny dla doboru płciowego.
http://pasmr21.ru/u-kakih-narodov-zelenye-glaza/Ze szkolnego kursu biologii wiemy, jak kolor oczu dziecka jest uwarunkowany genetycznie, świadomi, że brązowy kolor dominuje nad niebieskim i zdarza się, że osoba ma inne oczy koloru. Opowiemy ci o faktach, których nie znałeś. Na przykład, do jakiego wieku powstaje kolor oczu i dlaczego nasza tęczówka ma określony kolor?
Fakt 1: Wszyscy ludzie rodzą się z jasnymi oczami.
Należy pamiętać, że wszystkie noworodki mają szaro-niebieski kolor. Okuliści wyjaśniają to bardzo prosto - dzieci nie mają pigmentu w tęczówce. Wyjątki występują tylko w krajach wschodniej, południowo-wschodniej i południowej Azji. Tam u dzieci tęczówka jest już nasycona pigmentem.
Fakt 2: ostatni kolor oczu, jaki znajdujemy w okresie dojrzewania
Kolor tęczówki zmienia się i powstaje w ciągu 3-6 miesięcy życia dziecka, kiedy melanocyty gromadzą się w tęczówce. Wreszcie, kolor oczu ludzi jest ustawiony na 10-12 lat.
Fakt 3: Brązowe oczy są niebieskimi oczami.
Brązowy jest najczęstszym kolorem oczu na planecie. Ale okuliści twierdzą, że brązowe oczy są rzeczywiście niebieskie pod brązowym pigmentem. Wynika to z mutacji genetycznej. Zewnętrzna warstwa tęczówki zawiera dużą ilość melaniny, co powoduje absorpcję zarówno światła wysokiej częstotliwości, jak i światła o niskiej częstotliwości. Odbite światło prowadzi do brązowego (orzechowego) koloru.
Jest procedura laserowa, aby usunąć pigment i oczy niebieskie. Zwróć ten sam kolor po procedurze jest niemożliwe.
Fakt 4: w starożytności wszyscy mieli brązowe oczy
Naukowcy odkryli, że 10 tysięcy lat temu wszyscy mieszkańcy planety mieli brązowe oczy. Później w genie HERC2 pojawiła się mutacja genetyczna, której nosiciele zmniejszyli produkcję melaniny w tęczówce. Doprowadziło to do niebieskiego koloru po raz pierwszy. Ten fakt został ustanowiony przez grupę naukowców z Uniwersytetu w Kopenhadze, kierowaną przez profesora Hansa Eiberga w 2008 roku.
Fakt 5: trochę o heterochromii
Jest to nazwa innego koloru tęczówki prawego i lewego oka lub nierównego kolorowania różnych części tęczówki jednego oka. Ta cecha tłumaczona jest przez nadmiar lub niedobór melaniny z powodu chorób, urazów, mutacji genetycznych. W absolutnej heterochromii osoba ma dwa różne kolory tęczówki. Jedno oko może być niebieskie, drugie - leszczyny. Planeta jest domem dla 1% ludzi z tak niezwykłym odchyleniem.
Fakt 6: Zielony jest najrzadszym kolorem oka.
1,6% ludzi na naszej planecie ma zielone oczy, jest najrzadsze, ponieważ zostało wyeliminowane w rodzinie przez dominujący brązowy genom. Zielony kolor tworzy się w następujący sposób. Niezwykły jasnobrązowy lub żółty lipofuscyna jest rozprowadzany w zewnętrznej warstwie tęczówki. W sumie uzyskany niebieski lub niebieski kolor zrębu daje kolor zielony. Czysty zielony kolor oczu jest niezwykle rzadki: kolor tęczówki jest zwykle nierówny, co prowadzi do pojawienia się licznych odcieni. Najczęściej zielony kolor oczu występuje u osób, które dominują w genotypie genu odpowiedzialnego za czerwony kolor włosów. Wnioski te pochodzą od naukowców ze Szwajcarii i Izraela. Odkrycia te są pośrednio wspierane przez wysoką częstość występowania zielonych oczu wśród rudych ludzi. Wyniki badania opublikowano w sekcji „Genetic Nature” Natche.com (Nature.Com).
Fakt 7: Trochę o innych kolorach tęczówki.
Czarny kolor oczu jest podobny do struktury leszczyny. Ale stężenie melaniny w tęczówce jest tak wysokie, że padające na nią światło jest prawie całkowicie pochłaniane. Kolor czarnych oczu jest najbardziej powszechny wśród przedstawicieli rasy mongoloidalnej na wschodzie, w południowo-wschodniej i południowej Azji. W tych regionach tęczówka noworodków jest już nasycona melaniną.
Niebieski kolor oczu jest wynikiem rozpraszania światła w zrębie (w głównej części rogówki). Im niższa gęstość zrębu, tym bogatszy jest niebieski kolor.
Kolor niebieskiego oka, w przeciwieństwie do niebieskiego, ze względu na większą gęstość zrębu. Im większa gęstość włókien, tym jaśniejszy kolor. Jak wszyscy pamiętamy, ten piękny schemat kolorów był częściowo powodem powstania ideologii faszystowskiej. Według naukowców 75% rdzennych mieszkańców Niemiec ma niebieskie oczy. Żaden kraj na świecie nie ma takiej koncentracji niebieskookich ludzi.
Kolor leszczyny to połączenie brązu (leszczyny), niebieskiego lub niebieskiego. I może uzyskać różne odcienie w zależności od oświetlenia.
Szary kolor oczu jest podobny do niebieskiego, podczas gdy gęstość włókien warstwy zewnętrznej jest wyższa. Jeśli gęstość nie jest tak duża, kolor oczu będzie szaro-niebieski. Szary kolor oczu jest najbardziej powszechny wśród mieszkańców północnej i wschodniej Europy, w wybranych regionach północno-zachodniej Afryki, a także wśród mieszkańców Pakistanu, Iranu i Afganistanu.
Żółty kolor oczu jest niezwykle rzadki. Powstaje dzięki zawartości pigmentu lipofuscyny (lipochromu) w naczyniach tęczówki. Ale w większości przypadków ten kolor oczu jest spowodowany obecnością choroby nerek.
Fakt 8: albinosy mogą mieć zarówno czerwone, jak i fioletowe oczy
Najbardziej niezwykły i interesujący kolor oczu, czerwony, zwykle występuje w albinosach. Z powodu braku melaniny, tęczówka albinosów jest przezroczysta i wygląda na czerwoną ze względu na naczynia krwionośne. W niektórych przypadkach czerwony, mieszający się z niebieskim kolorem zrębu, nadaje purpurowy kolor oczu. Jednak takie odchylenia występują w bardzo małym odsetku ludzi.
http://mag.103.by/novosti-kompanii/42553-top-8-interesnyh-faktov-o-cvete-glaz-o-kotoryh-vy-ne-znali/Oczy są zwierciadłem duszy, a swoim kolorem można się wiele nauczyć o osobie. Zebraliśmy dla Ciebie najciekawsze fakty o zielonookich ludziach i zapraszamy do zapoznania się z ich cechami.
Każdy kolor oczu może wytwarzać wampira energii lub, przeciwnie, dawcę. Na przykład brązowooki mają naprawdę ogromną ilość energii, co czyni ich przykładowymi dawcami energii. Ludzie z tęczówką o zimnych odcieniach szarości, błękitu lub błękitu są bardziej narażeni na wampiry.
Oczywiście, twój rodzaj energii zależy nie tylko od koloru oczu, ale także od wielu innych cech. Jeśli nie wiesz, jaki rodzaj energii jest ci nieodłączny, weź test i określ: czy jesteś energicznym wampirem lub dawcą? Rezultat może otworzyć oczy na wiele subtelności relacji z innymi.
Ci, którzy mają zielony kolor oczu lub jego cień, zwykle nie są uważani za wampiry ani dawców. Zielonooki ludzie często mają specyficzny bilans energetyczny - a związane z nimi funkcje mogą cię zaskoczyć.
Oczywiście zielone oczy w żaden sposób nie mówią o zdolnościach czarów. Aby mieć jakiekolwiek prezenty pozazmysłowe, należy je rozwijać lub otrzymywać od urodzenia. Nie zdarza się to często, ale ćwicząc codziennie, zawsze możesz rozwinąć umiejętności pozazmysłowe. Teraz wyobraź sobie, jak rzadko zdarza się zbieg okoliczności i połączenie wyjątkowych zdolności z zielonymi oczami.
Jednak czyste zielone oczy należą do najrzadszych. W rzeczywistości nie ma w tym nic nadprzyrodzonego. Chodzi o enzymy, które nadają tęczówce zielony kolor i małą ilość melaniny. Ale to nie powstrzymało inkwizytorów, którzy spalili zielonookie dziewczyny, nazywając ich czarownicami i oskarżając ich o czary.
Szaro-zielone oczy: ci ludzie są opisani jako racjonalni i wolicjonalni. Z punktu widzenia energii charakteryzują się rozwiniętą intuicją. Często inni mogą myśleć, że nie są zgodni. Jednak dzięki ich wytrwałości ludzie z podwójnym kolorem oczu osiągają niewiarygodne wysokości i osiągają cel.
Szaro-zielone oczy: jak bardzo niejednolity kolor oczu, ludzie z taką tęczówką często nie są pewni siebie. Mogą mieć cechy osobno wszystkich kolorów i trudność, najwyraźniej, gdy niektóre z nich pokazują. Dlatego często ludzie z tym kolorowym okiem przyciągają tych, którzy wprowadzają pewność w swoje życie.
Każdy kolor oczu daje nie tylko napełnienie energią, ale także pewne cechy. Będziesz w stanie lepiej zrozumieć ludzi, ucząc się definiowania postaci osoby kolorem oczu. Dowiedz się z nami najciekawszych rzeczy i nie zapomnij nacisnąć przycisków i
http://dailyhoro.ru/article/energetika-zelenyih-glaz-faktyi-i-mifyi/