Gałka oczna jest skonstruowana w taki sposób, że nerw wzrokowy i komórki siatkówki są zaangażowane w przetwarzanie, odbiór, przekazywanie informacji uzyskanych ze środowiska zewnętrznego. Jednocześnie, w obszarze połączenia siatkówki i nerwu wzrokowego, włókna tego ostatniego penetrują zewnętrzną powierzchnię siatkówki. Pod tym względem obszar ten jest pozbawiony warstwy fotoreceptorów, to znaczy nie jest w stanie dostrzec ani przekazywać promieni światła. Ta anatomiczna cecha w strukturze wizualnego analizatora została zauważona przez fizyka Mariot w XVII wieku. Ze względu na specyfikę struktury nazwał ten obszar martwym punktem. Później ustalono, że taka struktura oka jest właściwa dla wszystkich akordów, w tym ptaków, ryb i ssaków.
Każde ludzkie oko ma swoją własną martwą plamkę, ale z powodu widzenia obuocznego oba te miejsca w większości przypadków pozostają niezauważone. Nawet w przypadku widzenia jednoocznego nie jest łatwo zauważyć martwe pole, ponieważ tkanka mózgowa może łatwo zrekompensować brak informacji. Aby to wyjaśnić, możesz wykonać test. Dla każdego oka używa własnego wzoru.
Aby wykonać test poprawnie, musisz umieścić obraz tak, aby oba krzyże znajdowały się na poziomie oczu, płaszczyzna monitora i płaszczyzna twarzy muszą być równoległe, a odległość między nimi wynosi 20-25 cm, linia środkowa (nosa) musi znajdować się bezpośrednio w środku między krzyżami.
Aby przetestować lewe oko, musisz zamknąć prawe i skupić się na krzyżu, który jest zakreślony. Następnie powinieneś stopniowo wycofywać swoją twarz z ekranu, aż następny krzyżyk (bez okręgu) zniknie. Obszar ten nazywany jest martwym punktem.
Następnie możesz wykonać tę samą procedurę dla drugiego oka (musisz spojrzeć na zdjęcie prawym okiem i zamknąć lewe oko).
U zdrowych osób martwa plama znajduje się symetrycznie w prawo i w lewo, więc odległość od ekranu, na którym krzyż znika bez koła, powinna być taka sama.
http://setchatkaglaza.ru/stroenie/slepoe-piatno-setchatkiW oku każda osoba ma specjalną strefę siatkówki, która jest niewrażliwa na promienie świetlne. Ten obszar optyczny jest martwym punktem, który nie uczestniczy w procesie postrzegania obrazów przez człowieka. Edukacja ma zaokrąglony kształt, jej rozmiar nie przekracza 2 mm.
Opisaną anatomiczną strukturę oka odkrył w 1668 r. Edme Mariott, słynny francuski fizyk. Stąd druga nazwa formacji - „Mariotta spot”. Naukowiec posadził ludzi naprzeciw siebie. Badani wpatrywali się w pewną strefę przestrzeni z boku - uczestnicy zaczęli myśleć, że vis-à-vis nie ma głowy.
Element anatomiczny ma strukturę prawie identyczną do struktury siatkówki. Główną cechą wyróżniającą jest brak fotoreceptorów na powierzchni obszaru niewrażliwego. Stąd zmniejszona liczba warstw plamy Marriott.
Włókna nerwowe wraz z kapilarami zapewniają ochronę siatkówki przed promieniowaniem ultrafioletowym. Są one kierowane z receptorów do strefy niewrażliwej powyżej siatkówki i są połączone w nerwie wzrokowym. Ta ostatnia przenika przez siatkówkę i przechodzi z drugiej strony. Dlatego ślepa plamka oka nie ma w swojej strukturze receptorów świetlnych (stożków i prętów).
W obu oczach jest miejsce w różnych obszarach (symetrycznie). W związku z tym, pod warunkiem normalnego funkcjonowania narządów wzroku, elementy strukturalne nie mogą być traktowane jako oddzielne okrągłe ukształtowanie czarnego koloru.
Jaki jest cel funkcjonalny rozważanego obszaru, nie jest całkowicie jasny. Specjaliści byli w stanie ustalić, że edukacja jest zaangażowana w redystrybucję obciążenia wzrokowego, które jest umieszczane na wrażliwych komórkach siatkówki. Aby dostrzec tę samą plamę obrazu, której Mariotta nie jest w stanie.
Indywidualną właściwością struktury anatomicznej jest ukrywanie obiektu przed ludzką percepcją przez nałożenie jednego obrazu na inny.
Plamka rośnie, w ludzkim polu widzenia występują defekty - są to główne oznaki rozwoju procesów patologicznych związanych z gałką oczną.
Warto wiedzieć, że opisane objawy manifestują się dość wcześnie. Dlatego szybkie leczenie pacjenta w tym przypadku jest głównym warunkiem szybkiego powrotu do zdrowia.
Trudność polega tylko na tym, że rozwijające się patologie w początkowym okresie przebiegają bez bolesnych wrażeń - pacjent nie przychodzi do okulisty przez długi czas. Prowadzący proces patologiczny prowadzi do zaburzenia widzenia.
Przeprowadza się diagnostykę w celu wyjaśnienia cech procesu patologicznego, a także określenia, jak daleko wzrosła martwa plama.
Aby wykryć strefę niewrażliwości, stosuje się specjalny test, który przeprowadza się w następujący sposób:
Podobna procedura jest wykonywana drugim okiem. Wynikiem tego eksperymentu jest określenie wielkości elementu konstrukcyjnego.
Fizjologicznie ślepa plamka oka znajduje się w obszarze, w którym włókna nerwowe sięgają głęboko w siatkówkę. Zachowuje swój kształt na całe życie i nie można go zmniejszyć.
Jednak praktyczne badania wykazały, że osoba jest w stanie zmienić wskaźnik wielkości ślepego obszaru, zwiększając wizualną funkcjonalność podczas wykonywania specjalnych ćwiczeń.
Podczas austriackiego eksperymentu badani nauczyli się określać kierunek. W tym celu wykorzystano zadania demonstrujące falę sinusoidalną (środkowa część obwodu została umieszczona w obszarze ślepej strefy jednego z narządów wzroku).
Rozmiar okręgu został zmieniony w taki sposób, że uczestnicy eksperymentu mieli możliwość dokonania oceny kierunku ruchu przez co najmniej 70% całkowitego czasu zajęć. Eksperyment trwał 20 dni.
W rezultacie naukowcy odkryli, że podczas zajęć udało im się zwiększyć czułość receptorów światła znajdujących się na obrzeżach fizjologicznego miejsca Marriott. Prowadzi to do zmniejszenia ślepoty czynnościowej o 10%.
Po zajęciach badani mieli lepsze umiejętności oceny kierunku i koloru. Ważne jest również, aby zauważyć, że po ćwiczeniach na jednej gałce ocznej nie stwierdzono poprawy wzrokowej w drugim oku. Fakt ten potwierdza połączenie ćwiczeń praktycznych i postępów w leczeniu.
Ponieważ mechanizm wysiłkowy jest skuteczny w obecności miejsca fizjologicznego Mariotta, te same manipulacje mają zastosowanie w celu poprawy widzenia w przypadku stanów patologicznych.
Chodzi o związane z wiekiem zwyrodnienie plamki żółtej. Jeśli połączysz metody opisanych klas z alternatywnymi metodami leczenia dolegliwości, pacjenci będą mogli odzyskać przynajmniej ułamek utraconego widzenia.
http://www.zrenimed.com/stroenie-glaza/slepoe-piatno-glazaChciałem pokazać wam ciekawe zdjęcia z zagranicznej strony: jak ludzie widzą choroby oczu (jaskra, zaćma, itp.). Ale najpierw musisz opowiedzieć o strukturze oka, w przeciwnym razie będzie to całkowicie niezrozumiałe. Wszystko to jest jednak nauczane w szkole.
Krótko mówiąc, strukturę i pracę oka można opisać następująco: strumień światła zawierający informacje o obiekcie uderza w rogówkę, a następnie przechodzi przez przednią komorę przez źrenicę, a następnie przez soczewkę i ciało szkliste, jest rzutowany na siatkówkę, której wrażliwe na światło komórki nerwowe przekształcają informacje optyczne w impulsy elektryczne i wyślij je do mózgu przez nerw wzrokowy. Akceptując ten zakodowany sygnał, mózg przetwarza go i przekształca w percepcję. W rezultacie osoba widzi obiekty takimi, jakie są.
Następnie zobaczysz, że osoba nie widzi oczami, ale mózgiem.
Rogówka jest przezroczystą błoną pokrywającą przód oka. Ma kształt kulisty i jest całkowicie przezroczysty. Promienie światła padające na oko, najpierw przechodzą przez rogówkę, która mocno je załamuje. Rogówkę graniczy z nieprzezroczystą zewnętrzną skorupą oka - twardówką (białkiem).
Po rogówce wiązka światła przechodzi przez przednią komorę oka - przestrzeń między rogówką a tęczówką, wypełniona bezbarwną przezroczystą cieczą. Jego głębokość wynosi średnio 3 milimetry. Tylna ściana przedniej komory jest tęczówką (tęczówką), która jest odpowiedzialna za kolor oczu (jeśli kolor jest niebieski, oznacza to, że jest w nim niewiele komórek pigmentowych, jeśli dużo jest brązowych). W środku tęczówki znajduje się okrągły otwór - źrenica.
[Zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego prowadzi do jaskry]
Podczas badania oka uczeń wydaje się nam czarny. Dzięki mięśniom tęczówki źrenica może zmieniać swoją szerokość: zwężać się w świetle i rozszerzać w ciemności. Jest jak membrana kamery, która automatycznie zwęża i osłania oko przed dużymi ilościami światła w jasnym świetle i rozszerza się przy zmniejszonym oświetleniu, pomagając oku uchwycić nawet słabe promienie światła.
Po przejściu przez źrenicę promień światła uderza w soczewkę. Łatwo to sobie wyobrazić - jest to soczewkowy korpus przypominający zwykłe szkło powiększające. Światło może swobodnie przechodzić przez soczewkę, ale jednocześnie jest załamywane w taki sam sposób, jak wiązka światła przechodząca przez pryzmat jest załamywana zgodnie z prawami fizyki, tj. Jest odchylana do podstawy. Obiektyw ma niezwykle interesującą cechę: za pomocą więzadeł i mięśni wokół niego może zmienić swoją krzywiznę, co z kolei zmienia stopień załamania. Ta właściwość obiektywu do zmiany krzywizny jest bardzo ważna dla działania wizualnego.
Soczewica Soczewka ma w przybliżeniu taki sam kształt.
[Zmętnienie soczewki nazywa się zaćmą]
Po soczewce światła przechodzi przez ciało szkliste, wypełniając całą jamę gałki ocznej. Ciało szkliste składa się z drobnych włókien, między którymi znajduje się bezbarwna przezroczysta ciecz o wysokiej lepkości; Ta ciecz przypomina stopione szkło. Stąd jego nazwa - ciało szkliste. Uczestniczy w metabolizmie wewnątrzgałkowym.
Siatkówka składa się z 10 warstw, w których znajdują się komórki fotoreceptorowe (są wrażliwe na światło) i komórki nerwowe. Fotoreceptory w siatkówce są podzielone na dwa typy: stożki i pręty. W tych komórkach energia światła (fotonów) jest przekształcana w energię elektryczną tkanki nerwowej, tj. reakcja fotochemiczna.
Wędki mają wysoką czułość na światło i umożliwiają widzenie w słabym świetle (zmierzch i czarno-białe widzenie), a także są odpowiedzialne za widzenie peryferyjne.
Szyszki, przeciwnie, wymagają więcej światła do pracy, ale pozwalają zobaczyć małe szczegóły (są odpowiedzialne za centralne i kolorowe widzenie). Największa akumulacja szyszek znajduje się w żółtej plamce (poniżej) odpowiedzialnej za najwyższą ostrość widzenia.
Siatkówka przylega do naczyniówki, ale w wielu obszarach jest luźna. To tutaj ma skłonność do złuszczania się w różnych chorobach siatkówki.
[Siatkówka jest uszkodzona w cukrzycy, nadciśnieniu i innych chorobach]
Żółta plamka jest drobnym, żółtawym obszarem w pobliżu centralnej dołu (środek siatkówki) i znajduje się w pobliżu osi optycznej oka. Jest to obszar największej ostrości wzroku, „centrum widzenia”, które zwykle sugerujemy na ten temat.
Zwróć uwagę na żółte i martwe pole.
Nerw wzrokowy przechodzi z każdego oka do jamy czaszki. Tutaj włókna światłowodowe przemieszczają się długą i złożoną ścieżką (z krzyżami) i ostatecznie kończą się z tyłu mózgu. Obszar ten jest najwyższym centrum wizualnym, w którym odtwarzany jest obraz wizualny, co dokładnie odpowiada przedmiotowi.
Miejsce wyjścia z oka nerwu wzrokowego nazywane jest martwym punktem. Nie ma tu różdżek ani stożków, więc osoba nie widzi tego miejsca. Dlaczego nie zauważamy brakującego fragmentu obrazu? Odpowiedź jest prosta. Patrzymy dwojgiem oczu, więc mózg otrzymuje informacje o obszarze martwego pola z drugiego oka. W każdym razie mózg „uzupełnia” obraz, dzięki czemu nie widzimy defektów.
Ślepą plamkę oka otworzył francuski fizyk Edmie Mariott w 1668 roku (czy pamiętasz szkolne prawo Boyle'a-Mariotte'a dla idealnego gazu?) Wykorzystał swoje odkrycie do oryginalnej zabawy dworu króla Ludwika XIV. Marriott umieścił dwóch widzów naprzeciwko siebie i poprosił ich, by spojrzeli na pewien punkt z boku jednym okiem, a potem wszystkim wydawało się, że jego odpowiednik nie ma głowy. Głowa wpadła w sektor ślepej plamki patrzącego oka.
Spróbuj znaleźć w swoim „martwym punkcie”, a ty.
Inne złudzenia optyczne można zobaczyć tutaj i tutaj.
http://www.happydoctor.ru/info/153Ślepa plamka jest częścią siatkówki, która pozbawiona jest zarówno prętów, jak i stożków. Dlatego nie uczestniczy w postrzeganiu różnych obrazów. Rozmiar martwego pola wynosi 1,9-2 mm, kształt jest okrągły.
Po raz pierwszy ta anatomiczna struktura została odkryta w 1668 roku. Edmee Marriott, słynny francuski fizyk, jest uważany za autora odkrycia. Dlatego termin „plama Mariotta” jest uważany za synonim tej formacji.
Struktura martwego pola jest prawie taka sama jak siatkówka. Ale w tym obszarze nie ma fotoreceptorów, dlatego liczba warstw siatkówki została zmniejszona.
W prawym i lewym oku jest martwy punkt. Jednak z powodu widzenia obuocznego nie jest postrzegane jako czarne koło. W tych miejscach jeden obraz nakłada się na inny, co umożliwia normalne postrzeganie obrazów. Ponadto mózg charakteryzuje się mechanizmem kompensacyjnym, który jest realizowany, gdy jedno oko jest zamknięte. Obszar martwego pola staje się niewidoczny.
Funkcja martwego pola nie jest do końca znana. Zakłada się, że redystrybuuje część wizualnego obciążenia, które spada na siatkówkę. W percepcji obrazu nie jest zaangażowany.
Wzrost wielkości martwego pola i obecność wad w polu widzenia to objawy procesów patologicznych, które wpływają na gałkę oczną.
Należy zauważyć, że te objawy kliniczne pojawiają się dość wcześnie. Dlatego im szybciej pacjent będzie szukał pomocy medycznej, tym skuteczniejsze będzie leczenie.
Zadanie komplikuje fakt, że we wszystkich tych patologicznych procesach na wczesnym etapie nie ma zespołu bólowego, więc pacjent spóźnia się na konsultację z okulistą. Po tym wizja jest niezwykle trudna do odzyskania.
Diagnoza ma na celu wyjaśnienie natury procesu patologicznego i ocenę wielkości martwego pola. Aby go wykryć, zastosuj specjalny test. Konieczne jest, aby spojrzeć na przemian z lewym i prawym okiem odpowiednio na zero i krzyżyk na ekranie. Ważne jest, aby środkowa linia ekranu przechodziła przez linię nosa, a odległość między oczami a monitorem wynosiła 25 cm. Gdy ekran jest daleko, przeciwny element zniknie, gdy wpadnie w obszar martwego pola.
Możliwe choroby, w których wielkość martwego pola zmienia się w kierunku jego wzrostu, to:
Podsumowując, należy zauważyć, że martwa plamka jest częścią siatkówki pozbawioną światła i struktur postrzegających kolor. Ale ze względu na biokularność widzenia, podczas oglądania obiektów nie ma defektów w polach widzenia. Jednak z wieloma procesami patologicznymi następuje rozszerzenie tej strefy, która jest ich wczesnym znakiem klinicznym.
http://yaviju.com/stroenie-glaza/slepoe-pyatno-chto-za-struktura.htmlŚlepa plamka znajduje się w siatkówce i odpowiada obszarowi, który nie zawiera fotoreceptorów. W związku z tym ślepa plamka nie odbiera promieni świetlnych. Wielkość tej formacji wynosi około 2 mm, a jej kształt jest zwykle zaokrąglony. Strukturę tę odkrył stosunkowo niedawno (w 1668 r.) Francuski fizyk Marriott. W związku z tym istnieje inna nazwa martwego pola - plama Marriott.
Struktura ślepa nie różni się zbytnio od innego obszaru siatkówki, ale nie ma fotoreceptorów, co prowadzi do zmniejszenia liczby warstw.
W obu gałkach ocznych jest ślepa plamka, ale dzięki wizji obuocznej osoba nie czuje jego obecności. Nakładając na siebie obrazy obiektów, kompensują one brak części obrazu. Również w centralnych strukturach mózgu realizuje się mechanizm kompensacyjny, który działa nawet w przypadku widzenia jednoocznego, to znaczy z jednym zamkniętym okiem. Dzięki temu mechanizmowi martwe pole również staje się niezauważalne.
Jakie są funkcje martwego pola nie są w pełni zrozumiałe, ale redystrybuuje obciążenie wzrokowe, które wchodzi do receptorów siatkówki. Nie jest w stanie dostrzec obrazu martwego pola.
Zwiększenie rozmiaru martwego pola powoduje zmianę pól widzenia. Objawy te pojawiają się dość wcześnie, dlatego możliwe jest przeprowadzenie skutecznego leczenia.
Sytuację komplikuje fakt, że pacjent we wczesnych stadiach nie ma bólu, który najczęściej powoduje, że inni proszą o pomoc. Jeśli pacjent jest opóźniony z konsultacją, trudno jest przywrócić wzrok.
W przypadku wyszukiwania diagnostycznego dokonywana jest ocena wielkości martwego pola. W tym celu nadaje się specjalny test, w którym należy na przemian patrzeć na ekran jednym lub drugim okiem. Ostatni przedstawia krzyż i palec u nogi. Sam ekran znajduje się 25 cm od pacjenta, a jego linia środkowa powinna pokrywać się ze środkiem twarzy (nos). Jeśli ekran zostanie usunięty, przeciwny element zniknie z powodu wpadnięcia w obszar martwego pola.
Aby zdać test, należy umieścić go tak, aby krzyż z okręgiem znajdował się na poziomie oczu, twarz była równoległa do monitora, odległość do monitora wynosi około 20-25 cm, środek twarzy (linia nosa) powinien znajdować się w połowie odległości między cyframi.
Zamknij prawe oko. Użyj lewego oka, aby spojrzeć na krąg. Zacznij stopniowo odsuwać twarz od monitora, nie puszczając czarnego koła. W pewnej odległości od monitora krzyż zniknie - będzie to martwy punkt.
Zamknij lewe oko. Użyj prawego oka, aby spojrzeć na krzyż. Zacznij stopniowo odsuwać twarz od monitora, nie puszczając krzyża. W pewnej odległości od monitora czarne koło zniknie - będzie to martwe pole.
Choroby wpływające na martwe pole obejmują:
Chciałbym przypomnieć, że ślepa plamka jest częścią siatkówki, w której nie ma fotoreceptorów pręcików i stożków. Z powodu widzenia obuocznego i procesów adaptacyjnych w mózgu ślepa plamka zwykle nie jest zauważalna dla ludzi.
http://mosglaz.ru/blog/item/984-slepoe-pyatno.htmlO obecności ślepych punktów w oku, naukowcy dowiedzieli się w XVII wieku. Po raz pierwszy został opisany przez francuskiego fizyka E. Marriott. Odkrył, że w narządzie ludzkiego wzroku jest miejsce, które nie dostrzega czynników drażniących.
Stopniowe badanie tej struktury określiło jej cel i cechy.
Siatkówka jest odpowiedzialna za percepcję bodźców w gałce ocznej. Tworzy go kilka warstw wizualnych komórek, zwanych prętami i stożkami. Komórki są nierówne. Miejsce, w którym nie ma ani jednego, ani drugiego, nazywane jest martwym punktem.
Obszar siatkówki, pozbawiony wizualnych receptorów, nie odbiera bodźców świetlnych, więc osoba nie widzi części otaczającego go świata.
W strukturze ślepej plamki oka - wyjście nerwu wzrokowego. Ma mały rozmiar - nie więcej niż 2 mm.
Osoba nie odczuwa utraty pola widzenia, ponieważ jednocześnie patrzy obiema oczami. Ślepa plamka jednego oka jest kompensowana wizją drugiego. Są rozmieszczone symetrycznie - w lewej gałce ocznej po prawej stronie i w prawej gałce ocznej po lewej stronie. Są tylko takie struktury u ludzi i wyższych zwierząt.
Znaczenie martwych punktów na oczach nie zostało jeszcze ustalone. Są to struktury anatomiczne, które powstały w procesie rozwoju gałki ocznej.
Ze względu na brak receptorów wzrokowych struktury te przyczyniają się do rozkładu obciążenia siatkówki.
Zakłada się również, że martwe pole tworzy tło dla postrzegania kolorów. Osoba może zobaczyć nie tylko konkretny obraz przed sobą, ale także ogólne tło.
Normalne martwe punkty w oczach osoby nie mogą być odczuwalne. Jeśli zaczną się zwiększać, niedziałająca strefa rozszerza się. Duży rozmiar takich obszarów nie może być kompensowany przez widzenie obuoczne. Wtedy osoba wchodzi w widoczny obraz. Ten stan nazywany jest mroczkiem patologicznym.
Zaleca się badanie przez okulistę. Wzrost strefy niewidzialności występuje w następujących chorobach:
Uszkodzenia mózgu mogą spowodować dramatyczny wzrost skaz. Nie ma żadnych subiektywnych objawów, nie ma bólu, zapalenia. Możliwe jest podejrzenie patologii, jeśli wzrok osoby pogorszył się.
Jak samodzielnie znaleźć ślepą plamkę w oku, ustalili naukowcy. Aby to zrobić, wystarczy przejść mały test. Będziesz potrzebował kartki papieru z krzyżykiem i kropką na niej - tak jak na zdjęciu poniżej. Ten sam obraz można wyświetlić na ekranie komputera.
Algorytm testu:
To samo powtarza się po lewej stronie - zamknij prawe oko, a lewe spójrz na punkt. Odległość, przy której krzyż i punkt znikają po obu stronach. Jeśli różni się znacznie, zaleca się skonsultowanie się z lekarzem.
Inny sposób wykrycia strefy niefunkcjonalnej został wynaleziony przez jej odkrywcę Marriott. Położył dwie osoby naprzeciw siebie i zaproponował im spojrzenie na czubek ucha naprzeciwko. Po chwili wszystkim wydawało się, że drugi podmiot zniknął z części głowy.
Prosty sposób na znalezienie strefy niewidzialności bez dodatkowych akcesoriów - za pomocą własnego palca:
Po chwili czubek kciuka stanie się niewidoczny.
W życiu codziennym nie zauważamy. Ale ludzkie oko ma coś, co można by nazwać poważną wadą. Obejrzyj ciekawe wideo na temat tego, dlaczego mamy martwe punkty?
Ślepa plamka to anatomiczna struktura gałki ocznej. Nie dostrzega obrazu, ale tworzy tło dla różnicy kolorów. W normalnych warunkach nie odczuwa się go wcale, a wraz ze wzrostem rozmiarów obserwuje się pogorszenie wzroku.
Udostępnij artykuł w sieciach społecznościowych, wszyscy są zainteresowani przeprowadzeniem testu na martwe pola, zostaw komentarz. I bądź zdrowy.
http://ozrenieglaz.ru/simptomy/slepoe-pyatno-glazaOszczędzaj czas i nie wyświetlaj reklam dzięki Knowledge Plus
Oszczędzaj czas i nie wyświetlaj reklam dzięki Knowledge Plus
Połącz Knowledge Plus, aby uzyskać dostęp do wszystkich odpowiedzi. Szybko, bez reklam i przerw!
Nie przegap ważnego - połącz Knowledge Plus, aby zobaczyć odpowiedź już teraz.
Obejrzyj film, aby uzyskać dostęp do odpowiedzi
O nie!
Wyświetlane są odpowiedzi
Połącz Knowledge Plus, aby uzyskać dostęp do wszystkich odpowiedzi. Szybko, bez reklam i przerw!
Nie przegap ważnego - połącz Knowledge Plus, aby zobaczyć odpowiedź już teraz.
http://znanija.com/task/11249730Nawet w odległym XVII wieku francuski fizyk Edmie Marriott odkrył, że w ludzkim oku jest obszar, który nie uczestniczy w postrzeganiu otaczającego obrazu. Znajduje się bezpośrednio w siatkówce i na zewnątrz nie różni się od ogólnego tła, ale w swojej strukturze ma pewne różnice. Obszar ten nazywany jest martwym punktem w oku. Jest też często nazywany na cześć odkrywcy - „Mariotta spot”.
W każdym oku znajduje się martwe pole, ale nie ma ono standardowej lokalizacji. Innymi słowy, każda osoba ma te punkty w różnych miejscach. Ich rozmiary z reguły nie przekraczają 2 milimetrów.
Doświadczenie, dzięki któremu naukowiec Edm Marriott udowodnił obecność takiego miejsca w siatkówce, robił na dworze francuskiego króla Ludwika XIV. Równolegle z rozrywką szlachty fizyk przyglądał się swojemu odkryciu bardziej szczegółowo - ślepej plamce w oku. Eksperyment przeprowadzono przez umieszczenie dwóch pracowników pałacu w jednej linii. W tym samym czasie ustalono między nimi odległość dwóch metrów. Każdy ze służących zamknął oko, które było bliżej kolegi. Innym uważał, że jakiś obiekt znajduje się z boku. W końcu wydawało mu się, że osoba badana stojąca obok niego nie ma głowy.
Dziś jest prostsze doświadczenie, aby zrozumieć, gdzie znajduje się martwe pole. Wystarczy narysować dwa krzyże na kartce papieru. Powinny być na tym samym poziomie, a odległość między nimi powinna wynosić 4 centymetry. Rozmiar lewego krzyża powinien wynosić 3 milimetry. A drugi, po prawej stronie, ma 8 milimetrów. Po ich narysowaniu na twarz trafia kartka papieru z ich wizerunkiem. Prawe oko jest zamknięte, a lewe patrzy na prawy krzyż. W rezultacie lewy znika z widoczności. Pozostaje tylko biały papier.
Główną właściwością martwego pola jest wyłączenie pewnych elementów z naszej widoczności. Jeśli idziesz ulicą i zaczniesz od jednego oka, by zbadać fasadę budynku oddalonego o 10 metrów od ciebie, wtedy jedna z jego części zniknie z pola widzenia. Wielkość takiej luki wynosi z reguły około 1 metra.
Pomimo tego, że ta część oka każdego dnia usuwa ten lub inny obszar z ogólnego obrazu naszej percepcji, wykrycie martwego pola nastąpiło dopiero w 1668 roku.
Ślepa plamka ma strukturę podobną do siatkówki. Jedyną różnicą jest brak fotoreceptorów, stąd redukcja warstw siatki. Plama występuje zarówno w prawym, jak i lewym oku. Nie można go postrzegać jako ciemnej plamy o dowolnym kształcie. Właściwością miejsca jest ukrycie jednego lub drugiego obiektu z naszej percepcji poprzez nałożenie jednego obrazu na inny.
Ten obszar oka nie jest zaangażowany w proces percepcji, a jego funkcje nadal nie są całkowicie znane, pomimo wielu badań.
Jeśli nagle pojawi się rozszerzenie tego obszaru lub pojawią się jakiekolwiek inne wady percepcji, może to wskazywać na objawy charakterystyczne dla chorób gałki ocznej. Takie zjawiska z reguły występują wcześniej niż główne objawy choroby, więc jest czas, aby szukać pomocy u lekarza. Im szybciej to nastąpi, tym skuteczniejsze będzie leczenie.
Ślepa plama jest aktywowana prawie stale, ale nie zawsze możemy to zauważyć. Ktoś nawet nie wie o jego obecności w ich oczach.
Aby lepiej zrozumieć to, co zostało powiedziane, istnieje jeden dobry sposób zwany „niewidzialnym palcem”. Więc musisz zamknąć lewe oko lewą ręką. Następnie palce prawej ręki „pistolet”. Palec wskazujący z kciukiem powinien znajdować się na tej samej linii poziomo. Koncentrujemy całą uwagę prawego oka na czubku palca wskazującego. Teraz zaczynamy poruszać ręką. W rezultacie kciuk znika z widoczności. Oznacza to, że trafił w martwe pole.
Ten obszar oka może rosnąć. Szczególnie często ma to miejsce przy zwiększonym ciśnieniu wewnątrzczaszkowym. Aby zrozumieć, czy spot jest powiększony, istnieje jeden dobry sposób. W ten sam sposób można określić jego granice.
Aby to zrobić, potrzebujesz zwykłej linii szkolnej. Jego szerokość nie powinna przekraczać 30 centymetrów. Ustaw linijkę w odległości pół metra od prawego oka. Lewy zamyka się. Jedna ręka trzyma linijkę, aby nie zamykać znaczników. Uwaga prawego oka koncentruje się na początkowym znaku „0”. Palec drugiej ręki zaczyna przesuwać się wzdłuż linijki (opadający - 30-29-28 itd.). Na znaczniku, gdzie znika końcówka palca i znajduje się obszar martwego pola. Jeśli ten obszar zostanie wykryty w odległości około 12-18 centymetrów, wówczas martwy punkt nie zostanie rozwinięty i dlatego wszystko jest w porządku. Jeśli liczby są różne, to jest powód, aby skonsultować się z lekarzem.
http://www.syl.ru/article/167747/new_chto-predstavlyaet-soboy-slepoe-pyatnoMateriał przygotowany pod kierunkiem
Ślepa plamka jest projekcją głowy nerwu wzrokowego, która jest zaokrągloną częścią siatkówki, która ma nieco mniej niż dwa milimetry (1,9 mm) rozmiaru. W tym obszarze nie ma żadnych komórek postrzegających - prętów i stożków - więc obraz nie może się tutaj uformować, a obszar okazuje się „ślepy”.
W obu gałkach ocznych jest ślepa plamka, ale nie zauważamy tego ze względu na dwuokularowość widzenia (oba obszary nakładają się na siebie podczas porównywania obrazów). Nawet jeśli zamkniesz jedno oko, nie jest łatwo zauważyć martwe pole, ponieważ nasz mózg kompensuje utracone informacje wizualne.
Powiększony martwy punkt powoduje zmiany w polach widzenia i mówi o pewnych chorobach. Objawy naruszeń tego obszaru pojawiają się dość wcześnie, ale trudność polega na tym, że we wczesnych stadiach nie ma najjaśniejszego objawu choroby - bólu. Dlatego pacjent często opóźnia się za radą okulisty. Ale im szybciej rozpocznie się leczenie, tym skuteczniejsze będzie.
Następujące zaburzenia wpływają na martwe pole:
Aby wykryć martwe pola, przeprowadź specjalny test. Pacjent na przemian patrzy na ekran z obrazem krzyża i zera, a następnie jednym lub drugim okiem. Ekran znajduje się 25 cm od Pacjenta i jest stopniowo odkładany, aby odsłonić obszar martwego pola.
W celu określenia kształtu i wielkości martwego pola stosuje się kampimetrię (metoda badania centralnych i paracentralnych części pola widzenia na płaskiej powierzchni) i perymetrii (badanie okulistyczne, w którym określa się pole widzenia pacjenta i miejsce, w którym mroczka jest zlokalizowana (z wysokim stopniem pewności)) które w pełni wykrywają wszystkie wady.
Wykonaj pełne badanie diagnostyczne narządów wzroku i zdobądź wszystkie niezbędne leczenie w Klinice Okulistycznej dr Belikovej. Z pewnością pomożemy Ci uratować i poprawić Twój wzrok!
http://belikova.net/encyclopedia/stroenie_glaza/slepoe_pyatno/Ślepa plama jest obecna w każdym z oczu każdej osoby.
Jest to obszar siatkówki, w którym nerw wzrokowy rozciąga się od oka do mózgu. Obszar ten nie jest wrażliwy na działanie światła iw tym momencie osoba nic nie widzi. Jednakże, osoba nie zauważa tych pustych obszarów przestrzeni, ponieważ ze względu na lornetkę swojej wizji przyzwyczaja się do nich, a mózg, dzięki mechanizmom kompensacyjnym, zaczyna wypełniać je wyobrażonymi szczegółami.
W swojej strukturze anatomicznej ślepa plamka jest podobna do siatkówki, a ze względu na brak fotoreceptorów na jej obszarze siatkówka w obszarze przylegania nerwu wzrokowego jest cieńsza i nie zawiera wszystkich warstw.
Obciążenie funkcjonalne, które ta formacja ma, nie zostało w pełni ujawnione. Zakłada się, że przy pomocy martwego pola ładunek siatkówki jest redystrybuowany, ponieważ sam nie uczestniczy w postrzeganiu otaczającego świata.
Już w 1668 roku francuski fizyk Edme Mariott przeprowadził takie zabawne doświadczenie: stawiając przed sobą dwoje ludzi, poprosił ich, aby zajrzeli do pewnego obszaru przestrzeni z boku, a każdy uczestnik eksperymentu poczuł, że jego odpowiednik ma głowę.
Fakt, że ślepa plama staje się większa, a defekty pojawiają się w polu widzenia, wskazuje na obecność procesów patologicznych w oczach.
Zwiększenie rozmiaru pola widzenia może wskazywać na rozwój takich chorób: