Globulina wiążąca Sec lub CCV to białko, które wiąże i transportuje testosteron i estradiol. Hormony związane z białkami są nieaktywne biologicznie.
Oprócz funkcji transportowej, SSG chroni testosteron i estradiol przed inaktywacją metaboliczną w drodze z gruczołu wydzielającego do narządu docelowego, będąc rodzajem depot hormonów w organizmie.
Zmniejszenie syntezy wiązania steroidów płciowych prowadzi do zakłócenia dostarczania hormonów do docelowych narządów i wykonywania ich funkcji fizjologicznych.
http://pro-analizy.ru/ssg-seksvyazyvayushhij-globulin/W organizmie człowieka produkuje się wiele hormonów, z których każdy odgrywa wyjątkową i bardzo ważną rolę.
Aby konkretny hormon mógł „przejść” dokładnie tam, gdzie jest potrzebny i przydatny, istnieje specjalna substancja - globulina, która „eskortuje” hormony do miejsca przeznaczenia.
Badania krwi pomagają określić, jak sprawnie działa ten proces. Jednym z nich jest analiza GSS. Co to jest i dlaczego jest potrzebne - rozważmy teraz.
SSSG (globulina wiążąca steroidy płciowe) jest synonimem SHBG - globuliny wiążącej hormony płciowe. Rolą tego białka jest transport hormonów płciowych (estradiolu, testosteronu i progesteronu) przez krew.
Proces produkcji globuliny zależy bezpośrednio od stężenia we krwi pewnego hormonu: dzięki estrogenowi wzrasta synteza SSSG, podczas gdy testosteron przyczynia się do jego spowolnienia.
To wyjaśnia fakt występowania globuliny w organizmie kobiety (w porównaniu z mężczyzną).
Ponadto liczba SSSG zależy od innych czynników:
Tak więc badanie krwi, które wykrywa szybkość, nadmiar lub niedobór globuliny w organizmie, pozwala wykryć różne zmiany patologiczne, które wpływają na jego wydajność. Taka analiza jest szczególnie ważna, jeśli konieczne jest ustalenie najdokładniejszych wskaźników stężenia oddzielnie przyjmowanych koherentnych i niespójnych hormonów (testosteronu i estradiolu) u pacjentów, zarówno mężczyzn, jak i kobiet.
W rzeczywistości lekarze bardzo rzadko korzystają z analizy SSSH, ponieważ w większości przypadków określenie poziomu testosteronu jest przydatne do ustalenia diagnozy.
Jednak w niektórych przypadkach badanie to jest konieczne, ponieważ może pokazać:
Najczęstsze powody przypisania analizy do GSS to:
Kobietom zaleca się studiowanie, jeśli mają:
Powodem analizy mężczyzn są następujące objawy:
Jeśli podejrzewa się niepłodność u mężczyzn, lekarz kieruje mężczyznę do wykonania testu profilu hormonalnego. Hormon SHBG - co jest u mężczyzn i jakie jest jego znaczenie?
Kiedy zabrać FSH mężczyznom i kobietom, przeczytaj tutaj.
Możesz przeczytać o funkcjach hormonu SHBG u kobiet i wskazaniach do zastosowania biomateriału do badań w tym artykule.
Aby wyniki analizy były jak najbardziej informatywne i wiarygodne, ważne jest przestrzeganie szeregu wymagań przed badaniem:
Analiza SSSG jest przeprowadzana w laboratorium. Około dziesięciu mililitrów krwi żylnej zbiera się do badań. Po pobraniu materiału należy siedzieć przez pięć do dziesięciu minut na korytarzu lub w holu laboratorium. Jest to konieczne, aby wykluczyć zawroty głowy, a nawet utratę przytomności, które czasami występują po pobraniu krwi z żyły.
Po uzyskaniu wyników nie powinieneś sam próbować wyciągać wniosków na temat stanu zdrowia.
Ważne jest, aby pamiętać, że tylko doświadczony lekarz będzie w stanie prawidłowo zinterpretować wskaźniki, potwierdzić lub zaprzeczyć diagnozie i wydać niezbędne zalecenia.
Na wynik mogą mieć wpływ niektóre czynniki:
W wyniku badania wskaźnik SSSS może być akceptowalny, a także powyżej lub poniżej normy. Biorąc pod uwagę wszystkie te czynniki, lekarz bada wyniki analizy i przedstawia wniosek o stanie zdrowia.
Przyczyną spadku wskaźników mogą być:
Zdrowie gruczołu tarczowego jest gwarancją zdrowia całego organizmu. T3 wolny - norma u kobiet i oznaki odchyleń. Jakie są skutki hormonów tarczycy?
Czy wysokie serotoniny są dobre czy złe? Dowiesz się o tym z następujących informacji.
Jeśli wystąpi patologiczna zmiana poziomu SSSH (zarówno zwiększenie, jak i zmniejszenie), nie należy odkładać wizyty u lekarza na długi czas. Przecież często przejawy „niezrozumiałych” objawów ukrywają przewlekłe choroby tarczycy, nadnerczy, przysadki lub wątroby.
I tylko ci wąscy specjaliści - endokrynolog, androlog i ginekolog - mogą, zamawiając dodatkowe badania, zdiagnozować istniejące choroby i przepisać skuteczny schemat leczenia. Najczęściej terapia jest prowadzona głównie za pomocą leków mających na celu normalizację wskaźników.
http://gormonexpert.ru/obshhaya-endokrinologiya/sssg-analiz-chto-eto.htmlW leczeniu tarczycy nasi czytelnicy z powodzeniem używają herbaty monastycznej. Widząc popularność tego narzędzia, postanowiliśmy zwrócić na nie uwagę.
Czytaj więcej tutaj...
Poznanie poziomu tego białka w organizmie jest niezbędne do prawidłowej oceny aktywności hormonów płciowych, a przede wszystkim, takich jak testosteron i estradiol.
Białko wiążące steroidy jest syntetyzowane w wątrobie i wchodząc do osocza krwi łączy się z progesteronem, testosteronem, estradiolem, DHT i androstendionem, zmniejszając w ten sposób ich ilość w postaci wolnej i transportuje je do potrzebujących ich narządów.
Oprócz transportu hormonów płciowych CVG ma inne funkcje:
Zatem funkcjonowanie wielu układów w organizmie zależy od tego białka, ale przede wszystkim odchylenia od normy wpływają na pracę układu hormonalnego i rozrodczego.
Poziom tej globuliny zależy nie tylko od ilości testosteronu i estradiolu, ale także od wieku pacjenta, płci i obecności chorób przewlekłych. Na jego liczbę bezpośrednio wpływają choroby wątroby, tarczycy i układu krążenia.
Analiza poziomu globuliny wiążącej hormony jest zalecana przez lekarza prowadzącego: urologa, specjalistę od reprodukcji, ginekologa lub endokrynologa. Jednocześnie z tą analizą konieczne jest przeprowadzenie badań poziomu testosteronu, w tym wskaźnika wolnego testosteronu i estradiolu.
Badania poziomu SSG są koniecznie przeprowadzane w celu prawidłowej interpretacji wyników badań hormonów płciowych i określenia zakresu ich wpływu na narządy i tkanki organizmu.
Ogólne wskazania do analizy poziomu hormonu VEG:
Kobiety są przypisane do analizy CVD w przypadku zespołu policystycznych jajników, zaburzeń miesiączkowania i wczesnej menopauzy.
Aby uzyskać najbardziej wiarygodne wyniki, konieczne jest przeprowadzenie badań w różnych okresach cyklu miesiączkowego. Dla mężczyzn analiza jest zalecana w celu zmniejszenia siły działania, guzów gruczołu krokowego i zapalenia gruczołu krokowego.
Przygotowanie przed badaniem polega na zaprzestaniu palenia tytoniu i alkoholu co najmniej jeden dzień przed oddaniem krwi. Aby wyniki były bardziej wiarygodne, zaleca się unikanie stresujących sytuacji, przeciążenia fizycznego i kontaktów seksualnych. Analiza jest wykonywana tylko na czczo w pierwszej połowie dnia.
Ilość globuliny związanej z hormonami mierzy się w nmol / ml. W tym pomiarze wskazywane są wyniki. Dla każdego wieku istnieje jego własna norma, która zmienia się co około dwa lata, aż do wieku 14 lat.
Od 14 roku życia do wieku emerytalnego liczby nie zmieniają się, a po 55–60 latach kobiety mają obniżoną globulinę i zwiększoną liczbę mężczyzn.
Dla chłopców w wieku do 2 lat normalne wartości nie przekraczają 64 nmol / ml, a dla dziewcząt do 97 lat. Stopniowo wzrasta poziom globulin i, w zależności od płci i wieku, można zobaczyć następujące warianty, przedstawione w tabeli.
W okresie dojrzewania poziom CVD wzrasta, w porównaniu z osobami w średnim wieku, wynika to ze zmian hormonalnych w okresie dojrzewania. Dlatego normy podane w tabeli mogą nie być przestrzegane, ponieważ dojrzewanie może rozpocząć się wcześniej lub, przeciwnie, później niż zaakceptowane.
U mężczyzn po okresie dojrzewania i do 55–60 lat za normę uważa się 18–114 nmol / ml, a u kobiet 13–71 nmol / ml. Ale w obecności pewnych chorób, zwłaszcza związanych z wątrobą lub układem hormonalnym, wyniki mogą być niższe lub wyższe niż akceptowane.
Jeśli pacjent miał kiedyś odchylenie od normy, to nawet po wyzdrowieniu konieczne jest monitorowanie wskaźnika CVG co najmniej raz w roku.
Styl życia pacjenta zawsze wpływa na wyniki testów, na przykład spożycie alkoholu wpływa na wątrobę, aw konsekwencji na produkcję globulin CVS. Globulinę można zwiększyć w przypadku nadmiernego wysiłku fizycznego, podczas przyjmowania leków przeciwdrgawkowych i estradiolu, a także doustnych środków antykoncepcyjnych.
Dlaczego SPG może być podniesiony:
Podwyższone wartości CVD globuliny można zaobserwować u starszych mężczyzn ze względu na zmiany związane z wiekiem, ale uważa się to za normalny stan fizjologiczny. Wysoki poziom prowadzi do przyspieszenia procesów metabolicznych w organizmie, co prowadzi do zwiększenia częstości akcji serca, nerwowości, nadmiernego pocenia się, zwiększonego zmęczenia i drażliwości.
Jeśli hormon wiążący płeć jest podwyższony, ale leczenie nie rozpoczyna się w odpowiednim czasie, wątroba jest dotknięta, jej komórki są zastępowane przez tkankę łączną i rozwija się marskość.
Zmniejszenie poziomu CVS może nastąpić za pomocą leków steroidowych, ale tylko na receptę lekarza prowadzącego i po pełnym badaniu. Ponadto konieczne jest systematyczne leczenie chorób, które spowodowały taki stan.
Powody niskiego poziomu:
Jak również zmniejszenie efektu uzależnienia od nikotyny, spożycia glukokortykoidów i niedożywienia: ścisłe diety, post, wegetarianizm. Ze względu na spadek białka i jego utratę wraz z moczem, występują zaburzenia metabolizmu tłuszczów, komórki ciała tracą wilgoć.
Przy tak długim stanie cierpi na system naczyniowy i pojawiają się powikłania: zakrzepica, zatorowość, udar i atak serca.
Zmniejszenie tej globuliny wymaga pilnej interwencji, szczególnie dla kobiet pragnących zostać matką. Nie ma konkretnego leczenia - w każdym przypadku lekarz wybiera najbardziej odpowiednie leki.
Co oznacza indeks wolnego androgenu?
Opis PTH i jego diagnoza
Wskaźniki i wartość SHBG u mężczyzn i kobiet
Rola hormonu peptydowego Gastryna 17 w organizmie
W którym dniu cyklu miesiączkowego zaleca się wykonanie testu progesteronowego?
Jaki poziom TSH uważa się za normalny podczas ciąży?
Prolaktyna jest hormonem zwrotnym przedniego płata przysadki mózgowej. Działanie tej substancji jest szczególnie wyraźne podczas ciąży i laktacji.
Podczas ciąży i karmienia piersią wysokie stężenie hormonu we krwi jest uważane za normalne.
Wysoki poziom prolaktyny można wykryć w innych okresach życia. Powodem wzrostu stężenia hormonu mogą być czynniki losowe, niewielkie zaburzenia czynnościowe lub poważne choroby.
Jak zmniejszyć prolaktynę i czy jest to konieczne, należy poinformować lekarza prowadzącego. Zwykle endokrynolog lub ginekolog zajmuje się korektą takich zaburzeń.
Terapię hiperprolaktynemii przeprowadza się w przypadku wykrycia guza przysadki lub klinicznych objawów choroby (dolegliwości).
Guz przysadki jest najczęściej łagodny. Jednak każdy nowotwór mózgu stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia pacjenta. Szczególnie niebezpieczne są duże gruczolaki przysadki. Ich rozmiar wynosi od 1 cm. Wzrost takiego nowotworu powoduje pogorszenie wzroku, ból głowy, krwotok do tkanki mózgowej.
Objawy kliniczne wysokiego poziomu prolaktyny dotyczą głównie sfery seksualnej i metabolizmu.
Pacjenci obserwowani:
Wszystkie te objawy zwiększonej prolaktyny wymagają obowiązkowej korekty. Leczenie odbywa się pod nadzorem lekarza.
W leczeniu tarczycy nasi czytelnicy z powodzeniem używają herbaty monastycznej. Widząc popularność tego narzędzia, postanowiliśmy zwrócić na nie uwagę.
Czytaj więcej tutaj...
W przypadku, gdy nowotwory przysadki nie zostały zidentyfikowane i nie ma klinicznych objawów wysokiego poziomu prolaktyny, to najczęściej wystarcza regularna obserwacja. Pacjent jest badany 1-2 razy w roku.
Definicja frakcji prolaktyny może być zalecana dla niektórych pacjentów. Wiadomo, że nawet bardzo wysokie poziomy hormonu we krwi niektórych pacjentów nie powodują żadnych nieprawidłowości w układzie rozrodczym i metabolizmie. Przyczyną tego zjawiska laboratoryjnego może być makroprolaktyna - nieaktywna frakcja hormonu. Nie jest wymagane leczenie w takich przypadkach.
Zwiększona prolaktyna w chorobach przysadki mózgowej nie podlega leczeniu środkami ludowymi. Samoleczenie ziołami i suplementami diety pogarsza rokowanie dla życia i zdrowia pacjenta.
Oficjalna medycyna ma szeroki arsenał metod zwalczania wysokiego poziomu prolaktyny. Do tej pory ten stan można dostosować w prawie 100% przypadków.
Główną metodą leczenia jest leczenie zachowawcze. Leki są przepisywane po dokładnym badaniu i ocenie stanu zdrowia. Najczęściej stosowane leki alkaloidy sporyszu (kabergolina i bromokryptyna).
Leki przepisywane na dłuższy czas. Zazwyczaj całkowity czas leczenia wynosi 2-3 lata. W większości przypadków terapia jest dobrze tolerowana. Zdarzenia niepożądane są raczej łagodne. Niektórzy pacjenci mają niskie ciśnienie krwi i bóle głowy po zażyciu tabletek.
Aby kontrolować skuteczność leczenia i wybrać odpowiednią dawkę leku, powtarzaj analizę prolaktyny co 30–60 dni. Rezonans magnetyczny obszaru przysadki z kontrastem jest pokazywany raz na sześć miesięcy.
Jeśli kobieta z gruczolakiem przysadki chce zajść w ciążę, po roku udanego leczenia zachowawczego można anulować antykoncepcję.
Oprócz metody leczenia, czasami wymagana jest operacja lub radioterapia. Takie metody mogą być potrzebne w przypadku atypowych wariantów gruczolaka przysadki i innych chorób.
Operacja jest wykonywana przez neurochirurgów. Dostęp chirurgiczny jest najczęściej przeznosowy, to znaczy bez trepanacji czaszki. Leczenie może być skomplikowane przez krwawienie, nietolerancję znieczulenia i udar.
Radioterapia w nowoczesnych warunkach jest rzadko wymagana. Może być zalecany podczas procesu onkologicznego. Powikłania tego typu leczenia występują w 90–100% przypadków.
Podczas ciąży i po porodzie poziom prolaktyny pozostaje niezmiennie wysoki. Pozwala to utrzymać wydzielanie mleka matki i karmić dziecko.
Mleko matki to najlepsze jedzenie dla dziecka pierwszych lat życia. Idealnie, do 6-12 miesięcy, jest podstawą diety.
Istnieją jednak sytuacje, w których kobieta jest zmuszona porzucić naturalne karmienie dziecka. Przyczyną mogą być choroby matki lub dziecka i inne czynniki.
Jeśli karmienie piersią zostanie całkowicie przerwane, konieczne jest zmniejszenie poziomu prolaktyny we krwi. W przypadku, gdy po pewnym czasie będzie można wznowić karmienie, prolaktyny nie należy tłumić.
Zmniejszona potrzeba prolaktyny:
Aby zapobiec pojawieniu się mleka matki po porodzie na różne sposoby. Ekspozycja nielekowa jest silnie ciągnąca gruczoły sutkowe, ograniczające przyjmowanie płynów, korygowanie diety.
Spośród środków ludowych użyto ziół z roślinami moczopędnymi, uspokajającymi i przeciwzapalnymi. Tradycyjnie zaleca się parzenie herbaty z liści borówki brusznicy, skrzypu polnego, mącznicy lekarskiej, szałwii, mięty, waleriany.
Jeśli kobiety karmiły piersią przez jakiś czas i chcą bezboleśnie przenieść dziecko na preparaty mleczne i regularne jedzenie, musi również stopniowo obniżać poziom prolaktyny. Odstawienie bez niego może prowadzić do laktostazy, mastitis, problemów psychologicznych.
Naturalnym sposobem stopniowego zmniejszania poziomu prolaktyny u matki karmiącej jest nie przywiązywanie się do piersi w nocy (od 21 do 6 rano). Nawet sam ten środek pomaga znacznie zmniejszyć objętość mleka i rozpocząć proces wygaszania laktacji. Ponadto wskazane jest, aby karmić dziecko ściśle według godziny i robić przerwy między nałożeniem na piersi przez ponad 6 godzin. Nie zaniedbuj popularnych metod (herbat ziołowych) w celu zmniejszenia prolaktyny.
Leki są bardziej skuteczne w powstrzymywaniu wydzielania mleka matki niż tradycyjne leki i metody nielekowe.
Niemniej jednak powinny być stosowane tylko w przypadkach ekstremalnej konieczności i tylko na zalecenie lekarza. Wszystkie leki dają pewne efekty uboczne. W jaki sposób zmniejszyć prolaktynę po porodzie za pomocą leków, należy skonsultować się z lekarzem (ginekologiem).
Głównymi lekami zmniejszającymi prolaktynę w tym przypadku są alkaloidy sporyszu (kabergolina, bromokryptyna), hormony płciowe (gestageny, estrogeny, androgeny).
Po pierwszej dawce leku konieczne jest całkowite odstawienie dziecka od piersi. Zaprzestanie wydzielania mleka trwa 1-3 dni.
Jeśli kobieta ma prolaktynę wydzielającą gruczolaka przysadki, po odpowiednim leczeniu (co najmniej 12 miesięcy) może zaplanować poczęcie dziecka. Szansa zajścia w ciążę w tym przypadku jest bardzo wysoka.
Podczas całego okresu ciąży i po porodzie pacjentka powinna regularnie odwiedzać endokrynologa.
Najczęściej leki zmniejszające poziom prolaktyny przed rezygnacją z porodu. Kontrolę wzrostu guza przeprowadza się za pomocą definicji pól widzenia i oceny objawów neurologicznych.
Po porodzie wykonuje się tomografię kontrolną rezonansu magnetycznego. Jeśli gruczolak ma zwiększoną wielkość, karmienie piersią jest przeciwwskazane i konieczne jest wznowienie leczenia farmakologicznego (kabergolina, bromokryptyna).
http://dieta.shchitovidnaya-zheleza.ru/zob/gormon-svyazyvayushhij-pol-gormony-povyshen/Zgodnie z definicją „choroby XXI wieku” pasuje do wielu dolegliwości. Oczywiście takie choroby można przypisać, a zespół suchego oka (RESS). Na pierwszy rzut oka jego przyczyny leżą na powierzchni. Przyjrzyjmy się jednak bliżej temu problemowi.
Należy zauważyć, że nie wykryto receptorów odpowiedzialnych za uczucie suchości, dlatego nie więcej niż 4% pacjentów skarży się na suchość oczu.
Choroba objawia się mnogością objawów, dużą liczbą dolegliwości i nie zawsze wyraźnym obrazem klinicznym. Ktoś doświadcza SSG w samolocie, ktoś jest blisko klimatyzatora, ktoś pracuje przy komputerze. Soczewki kontaktowe mogą również powodować suche oczy. Kobiety chorują 9 razy częściej.
Co może spowodować taki problem? Zespół suchego oka występuje z powodu naruszenia stabilności filmu łzowego, co prowadzi do pogorszenia jakości nie tylko widzenia, ale także życia. Prawie połowa pacjentów z profilu okulistycznego cierpi na tę patologię. 12% z nich to osoby w wieku poniżej 50 lat. CVD może wystąpić na tle dysfunkcji wytwarzania łez w związku z patologią gruczołu łzowego.
Przyczyną choroby może być zwiększone parowanie filmu łzowego, naruszenie mrugnięć, uszkodzenie powierzchni oka. Również przyjmowanie leków może nie być odzwierciedlone najlepiej na twoich oczach. Problemy mogą wystąpić przy stosowaniu środków antykoncepcyjnych, leków przeciwdepresyjnych, beta-blokerów, leków Parkinsona i zaburzeń rytmu serca.
Diagnoza CVD powinna być przeprowadzona przez lekarza na podstawie testów. Podczas badania ocenia się grubość górnej warstwy ochronnej, stan gruczołów meibomijnych, które smarują krawędzie powiek (są nazwane imieniem doktora Heinricha Meybona), a także stan filmu łzowego i częstotliwość błysków.
W ciężkich przypadkach choroba ta może prowadzić do bardzo smutnych konsekwencji, kiedy wzrok można uratować tylko dzięki interwencji chirurgicznej.
W zależności od przyczyn, które spowodowały tę chorobę, zaleca się indywidualne leczenie. Cokolwiek to jest, stosowanie terapii zastępczej łzami jest obowiązkowe. Często CVD występuje z błędami refrakcyjnymi, to znaczy osoba nie jest w stanie widzieć jasno i wyraźnie. Może to być spowodowane zespołem wizualnym komputera, więc poprawna korekta zmniejszy objawy lub zmniejszy je do zera.
Udowodniono, że prowadzenie samochodu, czytanie książek i praca przy komputerze znacznie zmniejszają ruchy migające i zwiększają parowanie filmu łzowego. Dlatego konieczne jest uprawianie gimnastyki, która stymuluje pracę gruczołów łzowych i mięśni oczu, co z kolei poprawi jakość widzenia i życia.
Istnieje kilka ćwiczeń, które potrwają zaledwie trzy minuty. Pomogą pozbyć się wielu objawów CVD lub zapobiegną ich wystąpieniu:
Możesz używać okularów do pracy przy komputerze, do prowadzenia samochodu, co z kolei umożliwia złagodzenie obciążenia wzrokowego, utrzymanie fizjologicznej liczby błysków i poprawę stabilności filmu łzowego. Prawidłowo podnieś okulary pomoże okulistom.
Grupa ryzyka
Grupa ryzyka obejmuje wszystkich użytkowników komputerów osobistych, nośników soczewek kontaktowych; pacjenci cierpiący na cukrzycę, reumatoidalne zapalenie stawów, jaskrę; ludzie, którzy regularnie zażywają narkotyki, które już nazwałem; pacjenci z utajoną nadwzrocznością (dalekowzroczność) i astenopią (zmęczenie oczu); Dotyczy to również tych, którzy przeszli operacje korekcji wzroku. Każde zaczerwienienie oka jest konsekwencją zapalenia lub podrażnienia na tle naruszenia stabilności łez
film. Wiele przewlekłych stanów zapalnych prowadzi również do CVD, więc leczenie należy traktować nie z zaczerwienieniem jako objawem, ale z przyczyną tego zaczerwienienia.
Tutaj na miejscu porozmawiamy o metodach ludowych... Na przykład maski z ogórków naprawdę pomagają VESS? Ogórki zmniejszą zmarszczki wokół oczu, ale jest mało prawdopodobne, aby złagodziły objawy tej choroby. Ale ciepłe balsamy wieczorami na zawsze z naparu nagietka lub prostego liścia laurowego poprawią funkcjonowanie gruczołów Meiboma. W ten sposób można poprawić stabilność filmu łzowego. Powietrze w pomieszczeniu pomoże zastąpić wiele dodatnio naładowanych jonów wokół komputera bardziej odpowiednimi dla ludzi - negatywnymi. Według niektórych autorów jedzenie owoców morza bogatych w wielonienasycone kwasy tłuszczowe może poprawić strukturę i stabilność filmu łzowego.
Podsumowując, należy zauważyć, że liczba pacjentów z CVD wzrasta. Oto przyczyny wzrostu CVD: wzrost obciążenia informacjami wizualnymi, intensywna farmakoterapia, wpływ czynników środowiskowych.
http://sovetmedika.ru/obshhaya/sindrom-suhogo-glaza-ssg-simptomy-prichiny-i-lechenie.phpZwiązek Suwerennych Państw, SSG - zawiódł związek państw z republik byłego ZSRR.
W marcu 1991 r. Odbyło się referendum, w którym większość ludności głosowała za ochroną i odnową ZSRR - z wyjątkiem sześciu republik (Litwa, Estonia, Łotwa, Gruzja, Mołdawia, Armenia), które wcześniej ogłosiły niepodległość lub przeszły na niepodległość zgodnie z wynikami w referendach w sprawie niepodległości.
W oparciu o koncepcję referendum autoryzowanego przez władze centralne i republikańskie przez grupę roboczą w ramach tzw. Wiosną i latem 1991 r. Opracowano projekt zawarcia nowej unii - Związku Suwerennych Państw (SSG) jako miękkiej federacji.
Projekt porozumienia w sprawie utworzenia SSG został parafowany dwukrotnie - 23 kwietnia i 17 czerwca 1991 r. Ostateczna wersja „Traktatu o Unii Suwerennych Państw” została opublikowana w gazecie Pravda 27 czerwca. W tej samej gazecie 3 sierpnia 1991 r. Prezydent telewizji ZSRR Gorbaczow pojawił się w telewizji, w której 20 sierpnia 1991 r. Został podpisany „traktat związkowy do podpisu”. Nowy Traktat stwierdził: „Państwa tworzące Unię mają pełną władzę polityczną, niezależnie określają strukturę swojego państwa narodowego, system rządów i administracji [1], mogą przekazać część swoich uprawnień innym państwom będącym stronami Traktatu...”. Ponadto sekcja 4 23. artykułu Nowego Traktatu stanowi: „Niniejszy Traktat... wejdzie w życie po podpisaniu... przez delegacje pełnomocników. Dla państw, które ją podpisały, od tego samego dnia traktat o utworzeniu ZSRR z 1922 r. Uznaje się za nieważny. ”
Dziewiętnaście z piętnastu republik Związku byłego ZSRR miało zostać członkami SSG: zgodnie z oświadczeniem Michaiła S. Gorbaczowa w telewizyjnym wystąpieniu 3 sierpnia 1991 r., 20 sierpnia, Białoruś, Kazachstan, RFSRR, Tadżykistan i Uzbekistan miały podpisać nowy traktat związkowy dołączyłby do Azerbejdżanu, Kirgistanu, Ukrainy i Turkmenistanu. [2]
Jednak w wyniku zamachu stanu popełnionego przez Państwowy Komitet ds. Nagłych Wypadków w dniu 19 sierpnia 1991 r. Powstanie SSG nie powiodło się, pogłębiły się sprzeczności między władzami centralnymi i republikańskimi a elitami narodowymi, a wszystkie republiki Unii zadeklarowały niepodległość jeden po drugim.
Jesienią 1991 r., Pod sankcją władz centralnych i republikańskich, grupa robocza procesu nowego Ogaryowa opracowała nowy projekt - zgodnie z wnioskiem RCC jako konfederacji niepodległych państw.
Wstępna umowa o zawarciu umowy o utworzeniu SSG ze stolicą w Mińsku została wydana 14 listopada 1991 r. Tylko przez siedem republik (Białoruś, Kazachstan, Kirgistan, Rosja, Tadżykistan, Turkmenistan, Uzbekistan), a dwie republiki (Azerbejdżan i Ukraina) odmówiły wejścia związek konfederacki.
8 grudnia 1991 r. Prezydenci trzech państw (Białorusi, Rosji i Ukrainy) na spotkaniu w Białowieskiej Puszczy (Mińsk, Białoruś) wraz z oświadczeniem o rozwiązaniu ZSRR ogłosili niemożność utworzenia SSG i podpisali Porozumienie w sprawie utworzenia Wspólnoty Niepodległych Państw (WNP) jako międzynarodowej ( organizacja międzypaństwowa.
Wielostronne porozumienie w sprawie proponowanego później (w marcu 1994 r.) Projektu utworzenia podobnej unii konfederacyjnej (Unia Eurazjatycka) również nie zostało osiągnięte. Dwa państwa przystąpiły do Unii Rosji i Białorusi.
http://biograf.academic.ru/dic.nsf/ruwiki/1133305Od wielu lat bezskutecznie walczy z nadciśnieniem?
Szef Instytutu: „Będziesz zdumiony, jak łatwo leczyć nadciśnienie, przyjmując je codziennie.
Ciśnienie górne i dolne to najważniejsze parametry charakteryzujące funkcjonalność układu sercowo-naczyniowego i krążenia. Te dwa wskaźniki powstają przy udziale serca, naczyń krwionośnych i krwi poruszających się wzdłuż nich.
Wartość wyższa lub skurczowa (DM) wskazuje siłę obciążenia na tętnice w momencie, gdy serce wpycha do nich krew. Wynika to z siły skurczu serca, oporu ścian naczyniowych i częstotliwości skurczów na minutę.
W leczeniu nadciśnienia, nasi czytelnicy z powodzeniem wykorzystują ReCardio. Widząc popularność tego narzędzia, postanowiliśmy zwrócić na nie uwagę.
Czytaj więcej tutaj...
Wskaźnik dolny lub rozkurczowy dostarcza informacji o ładunku w tętnicach podczas rozluźnienia mięśnia sercowego. Jest to minimalne oznaczenie odzwierciedlające stopień odporności obwodowych naczyń krwionośnych.
Zastanów się, co oznacza górna i dolna presja, jaką wartość stanowi zagrożenie dla ludzkiego zdrowia i życia?
Głównym ludzkim organem jest serce, któremu powierzono funkcję przenoszenia płynu biologicznego przez dwa kręgi naczyń o różnej wielkości.
Mniejszy jest zlokalizowany w płucach, gdzie następuje wzbogacenie tkanek w tlen, wyrównanie poziomu dwutlenku węgla. Większy okrąg jest niezbędny do uzyskania dostępu krwi do wszystkich narządów wewnętrznych i układów ludzkiego ciała.
Aby utrzymać krążenie, potrzebne jest „ciśnienie” krwi wywołane skurczami mięśnia sercowego. Gdy słychać serce, wyraźnie słychać dwa dźwięki, które różnią się głośnością.
Regulacja nerwowa i humoralna bierze udział w utrzymywaniu górnego i dolnego ciśnienia krwi na wymaganym poziomie. Zasada regulacji przez układ nerwowy oznacza, że wewnątrz ścian naczyń znajdują się receptory, które wychwytują wibracje.
W sytuacji, gdy wykryte zostanie zwiększone lub zmniejszone „ciśnienie” krwi, receptory przekierowują sygnały do mózgu, a następnie z niego pochodzi inny sygnał, przyczyniając się do normalizacji cukrzycy i DD na wymaganym poziomie.
Regulacja humoralna wynika z hemodynamiki. Na przykład, gdy ciśnienie krwi gwałtownie spada, nadnercza wytwarzają hormon - adrenalinę, która poprawia wyniki na tonometrze.
Stawka zależy od grupy wiekowej osoby:
Z odchyleniem od średnich standardów medycznych diagnozuje się odpowiednio wysokie ciśnienie krwi, nadciśnienie. Poziom cukrzycy i DD zależy od stopnia patologii, prawdopodobieństwa powikłań.
W większości przypadków nadciśnienie tętnicze rozpoznaje się u mężczyzn po 50 roku życia, u kobiet po 60 latach.
Ogólnie rzecz biorąc, po zapoznaniu się z tym, co oznaczają liczby ciśnienia krwi, rozważmy bardziej szczegółowo ten drugi. Odnosi się do hemodynamiki w pozostałej części mięśnia sercowego.
Światła tętnicze są wypełnione płynem biologicznym, a ponieważ są stosunkowo ciężkie, mają tendencję do opadania. Oznacza to, że układ naczyniowy na tle „zrelaksowanego” serca jest napięty, aby utrzymać wartości ciśnienia na odpowiednim poziomie.
Oznaczenie rozkurczowe jest rejestrowane w momencie, gdy w stetoskopie obserwuje się ciszę. Górne i dolne ciśnienie krwi u ludzi ma swoje własne normy, weź pod uwagę dopuszczalne parametry oznaczania nerki:
Jeśli drugi parametr ma wartość 60-65 mm, co oznaczają wskaźniki? W tym przypadku możesz mówić o hipotonii, uporczywym spadku. Stan patologiczny jest obarczony omdleniem i utratą przytomności, potrzebna jest pomoc lekarzy.
Niektóre osoby z oznaczeniem rozkurczowym 70-75 mm czują się całkiem dobrze, a to nie jest odstępstwem od normy, ponieważ jest to ich robocze ciśnienie krwi.
Wskaźniki powstają w wyniku skurczu komór. Głównie lewa komora bierze udział, ponieważ to lewa strona musi pompować płyn wokół krążenia.
W procesie pomiaru cukrzycy i DD powietrze jest pompowane do mankietu aż do ustąpienia impulsów tętna, a następnie uwalniane jest powietrze. Pierwszym uderzeniem pulsu jest wartość skurczowego ciśnienia krwi.
Cukrzyca zależy od wielu procesów zachodzących w organizmie człowieka. Po pierwsze, jest to spowodowane siłą skurczu mięśnia sercowego. Po drugie, naczynia ciśnieniowe, ich odporność. Po trzecie, liczy się, ile razy na minutę skurczyło się serce.
Wielu pacjentów, po otrzymaniu wyników tonometru, chce uzyskać transkrypt. Rozważmy postać skurczową:
Wskazane jest podkreślenie, że po wielokrotnych pomiarach diagnozuje się chorobę nadciśnieniową u dorosłych, zdiagnozowaną tylko przy stałym wzroście, a następnie zaleca się leczenie. Tymczasowa labilność nie mówi o chorobie. Minimalna granica oznaczenia skurczowego wynosi 100 ml.
Jeszcze większy spadek powoduje utratę przytomności, powstaje sytuacja, która stanowi zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta.
W odpowiedzi na pytanie termin ten oznacza różnicę między SD i DD. Normalnie powinno się wahać od 30 do 40 jednostek. Na przykład przy 120 na 80 różnica pulsu wynosi 40 mm - jest to normalne, a przy ciśnieniu 200 na 100 wynosi 100 - wskazuje to na stan patologiczny.
Zazwyczaj duża luka tkwiąca u pacjentów w podeszłym wieku, a następnie zdiagnozowanych z izolowanym nadciśnieniem skurczowym. Im więcej lat ma osoba, tym większe prawdopodobieństwo rozwoju choroby
Rezultat tej różnicy wpływa na stan aorty, wraz ze związanymi z wiekiem zmianami w ciele, ulega zużyciu, co prowadzi do choroby. Również na różnicę wpływa stężenie cholesterolu we krwi - płytki zapobiegają przepływowi płynu w organizmie, odpowiednio, naruszając krążenie krwi.
Ciśnienie krwi i tętno to dwie wielkości, które określają funkcjonalność całego ciała. Zmiana patologiczna pozwala podejrzewać niepowodzenie. Na puls wpływa stan emocjonalny, środowisko, złe nawyki - alkohol, papierosy, substancje odurzające.
Duża różnica tętna wpływa niekorzystnie na układ sercowo-naczyniowy, charakteryzujący się wysokim ryzykiem udaru.
W przypadku wykrycia wysokiego stężenia DM i DD oznacza to nadciśnienie. Etiologia występowania to zwiększona objętość krążącego płynu w organizmie, zwiększenie ich napięcia z powodu przewlekłego stresu i patologii endokrynologicznych.
W przypadku zwiększonej identyfikacji serca i niskiej nerki rozpoznaje się izolowane nadciśnienie skurczowe. Przyczyny - zmniejszona elastyczność tętnic, odkładanie kolagenu, wapń na ścianach, słabe krążenie w nerkach, zmniejszona podatność receptorów regulujących wartości.
Niska cukrzyca i wysoka DD wskazują na chorobę nerek. Wytwarzają specjalny składnik - reninę, która wpływa na regulację. Z nadmiarem substancji, ton wzrasta odpowiednio, parametr nerkowy wzrasta.
Hormony wytwarzane przez tarczycę i nadnercza - adrenalina i noradrenalina prowadzą do skurczów tętnic. Jeśli są syntetyzowane w nadmiarze, prowadzi to do wzrostu wartości nerek.
Jeśli wskaźniki ciśnienia krwi są niskie, oznacza to niską sprawność mięśnia sercowego, pogorszenie krążenia krwi lub zmniejszenie objętości krwi krążącej.
Ponadto przyczyną niedociśnienia są dolegliwości nerek, uszczuplenie ciała (anoreksja), post i patologie zakaźne, które prowadzą do ciała w stanie szoku, w wyniku czego następuje spadek liczby rozkurczowej.
Wiedząc, jakie jest ciśnienie krwi u ludzi, wyciągnijmy wniosek, że pozwala to na sprawne działanie organów wewnętrznych. W niektórych przypadkach odchylenie - norma, a czasem - patologiczna porażka.
Najlepszy nowoczesny lek na nadciśnienie i wysokie ciśnienie krwi. 100% gwarantowana kontrola ciśnienia i doskonała prewencja!
ZADAJ PYTANIE DO LEKARZA
jak się z tobą skontaktować?:
E-mail (nie zostanie opublikowany)
W dzisiejszym artykule omówimy problemy związane z hormonalnymi przyczynami nadciśnienia, tj. Wzrost ciśnienia krwi z powodu nadmiernej produkcji pewnego rodzaju hormonu.
Starałem się wyjaśnić złożone problemy medyczne w prostym języku. Mam nadzieję, że uda mi się to zrobić bardziej lub mniej. Informacje na temat anatomii i fizjologii w artykule są przedstawione bardzo prosto, nie są wystarczająco szczegółowe dla specjalistów, ale dla pacjentów - w sam raz.
Pheochromocytoma, pierwotny aldosteronizm, zespół Cushinga, problemy z tarczycą i inne choroby endokrynologiczne są przyczyną nadciśnienia u około 1% pacjentów. Są to dziesiątki tysięcy rosyjskojęzycznych pacjentów, którzy mogą być całkowicie wyleczeni lub przynajmniej uwolnieni od nadciśnienia tętniczego, jeśli są leczeni przez rozsądnych lekarzy. Jeśli masz nadciśnienie z przyczyn endokrynologicznych, to bez lekarza nie możesz go wyleczyć. Niezwykle ważne jest znalezienie dobrego endokrynologa, a nie pierwszego dostępnego leczenia. Znajdziesz tu również ogólne informacje na temat metod leczenia, które tutaj zapewniamy.
Przysadka mózgowa (synonim: przysadka mózgowa) jest zaokrąglonym gruczołem zlokalizowanym na dolnej powierzchni mózgu. Przysadka mózgowa wytwarza hormony, które wpływają na metabolizm, aw szczególności na wzrost. Jeśli guz przysadki jest dotknięty przez guz, to powoduje zwiększoną produkcję pewnego rodzaju hormonu wewnątrz niego, a następnie „wzdłuż łańcucha” w nadnerczach, które kontroluje. Guz przysadki jest często endokrynologiczną przyczyną nadciśnienia. Przeczytaj szczegóły poniżej.
W leczeniu nadciśnienia, nasi czytelnicy z powodzeniem wykorzystują ReCardio. Widząc popularność tego narzędzia, postanowiliśmy zwrócić na nie uwagę.
Czytaj więcej tutaj...
Nadnercza - gruczoły wytwarzające różne hormony, w tym katecholaminy (adrenalina, noradrenalina i dopamina), aldosteron i kortyzol. Te gruczoły u ludzi 2 szt. Znajdują się one, jak trudno się domyślić, nad nerkami.
Jeśli guz rozwija się w jednym lub obu nadnerczach, powoduje to nadmierne wytwarzanie pewnego rodzaju hormonu, który z kolei powoduje nadciśnienie. Co więcej, takie nadciśnienie jest zwykle stabilne, złośliwe i nie daje się leczyć pigułkami. Produkcja niektórych hormonów w nadnerczach jest kontrolowana przez przysadkę mózgową. Tak więc nie ma jednego, ale dwa potencjalne źródła problemów z tymi hormonami - choroby zarówno nadnerczy, jak i przysadki mózgowej.
Nadciśnienie może powodować nadmierne wytwarzanie następujących hormonów w nadnerczach:
Katecholamina i kortyzol są wytwarzane w nadnerczach pod kontrolą przysadki mózgowej. Przysadka mózgowa nie kontroluje produkcji aldosteronu.
Adrenalina jest hormonem strachu. Jego uwalnianie następuje podczas silnego pobudzenia lub nagłego wysiłku fizycznego. Adrenalina nasyca krew glukozą i tłuszczami, zwiększa wchłanianie cukru z krwi przez komórki i powoduje zwężenie naczyń jamy brzusznej, skóry i błon śluzowych.
Norepinefryna jest hormonem wściekłości. W wyniku uwolnienia do krwi osoba staje się agresywna, siła mięśni znacznie wzrasta. Wydzielanie noradrenaliny wzrasta wraz ze stresem, krwawieniem, ciężką pracą fizyczną i innymi sytuacjami, które wymagają szybkiej restrukturyzacji organizmu. Norepinefryna ma silne działanie zwężające naczynia i odgrywa kluczową rolę w regulacji prędkości i objętości przepływu krwi.
Dopamina powoduje zwiększenie pojemności minutowej serca i poprawia przepływ krwi. Z dopaminy pod wpływem enzymów wytwarzana jest noradrenalina, az niej już adrenalina, która jest końcowym produktem biosyntezy katecholamin.
Tak więc, trochę zajęliśmy się hormonami, teraz wymieńmy bezpośrednio hormonalne przyczyny nadciśnienia:
Jeśli nie leczysz tych chorób, ale po prostu podajesz pacjentom pigułki na nadciśnienie, zazwyczaj nie pozwala to na zmniejszenie ciśnienia. Aby przywrócić normalną presję, uniknąć zawału serca i udaru, musisz wziąć udział w leczeniu całego zespołu kompetentnych lekarzy - nie tylko endokrynologa, ale także kardiologa i chirurga ze złotymi rękami. Dobrą wiadomością jest to, że w ciągu ostatnich 20 lat znacznie wzrosły możliwości leczenia nadciśnienia wywołanego przez hormony. Chirurgia stała się znacznie bezpieczniejsza i bardziej wydajna. W niektórych sytuacjach interwencja chirurgiczna na czas pozwala na normalizację ciśnienia tętniczego tak, aby można było anulować ciągłe przyjmowanie tabletek z nadciśnieniem.
Problem polega na tym, że wszystkie wymienione powyżej choroby są rzadkie i złożone. Dlatego pacjentom nie jest łatwo znaleźć lekarzy, którzy potrafią je leczyć w dobrej wierze i kompetentnie. Jeśli podejrzewasz nadciśnienie z powodu przyczyny endokrynologicznej, pamiętaj, że dyżurujący endokrynolog w klinice z pewnością spróbuje cię wyrzucić. Nie potrzebuje twoich problemów ani za pieniądze, ani za nic. Szukaj rozsądnego eksperta w opiniach znajomych. Na pewno warto będzie udać się do centrum regionalnego, a nawet do stolicy swojego stanu.
Poniżej znajdują się szczegółowe informacje, które pomogą ci zrozumieć przebieg leczenia: dlaczego robią to lub tamto wydarzenie, przepisują leki, jak przygotować się do zabiegu, itp. Należy zauważyć, że dzisiaj nie ma jednego poważnego poważnego badania wśród pacjentów z nadciśnieniem wewnątrzwydzielniczym. spełniałby kryteria medycyny opartej na dowodach. Wszystkie informacje o metodach leczenia, które są publikowane w czasopismach medycznych, a następnie w książkach, są gromadzone „ze światem na sznurku”. Lekarze wymieniają się doświadczeniami, stopniowo je generalizują i pojawiają się uniwersalne zalecenia.
Guz chromochłonny jest guzem, który wytwarza katecholaminy. W 85% przypadków występuje w mózgowej części nadnerczy iu 15% pacjentów w jamie brzusznej lub klatce piersiowej. Niezwykle rzadko występuje nowotwór wytwarzający katecholaminy w sercu, pęcherzu, prostacie, trzustce lub jajnikach. U 10% pacjentów guz chromochłonny jest chorobą dziedziczną.
Jest to zazwyczaj łagodny nowotwór, ale w 10% przypadków jest złośliwy i ma przerzuty. W? przypadków, wytwarza adrenalinę i noradrenalinę, w? przypadki - tylko noradrenalina. Jeśli guz jest złośliwy, może również wytwarzać dopaminę. Zwykle nie ma związku między wielkością guza chromochłonnego a tym, jak obficie wytwarza on hormony.
Wśród wszystkich pacjentów z nadciśnieniem tętniczym stwierdzono, że około 0,1-0,4%, tj. 1-4 na 1000 pacjentów ma guz chromochłonny. Jednocześnie nacisk może być cały czas zwiększany lub ataki. Najczęstsze objawy to ból głowy, zwiększone pocenie się i tachykardia (kołatanie serca). Jeśli ciśnienie krwi jest podwyższone, ale objawy te nie występują, to guz chromochłonny nie jest przyczyną. Ponadto występują drżenia rąk, nudności, wymioty, zaburzenia widzenia, napady lęku, nagła bladość lub odwrotnie, zaczerwienienie skóry. O u? Pacjenci mają stabilny lub czasami podwyższony poziom glukozy we krwi, a nawet cukier w moczu. Jednocześnie osoba niewytłumaczalnie traci wagę. Jeśli na serce wpływa zwiększony poziom katecholamin we krwi, pojawiają się objawy niewydolności serca.
Częstotliwość głównych objawów guza chromochłonnego
Zdarza się, że guz chromochłonny przebiega bez objawów. W takich przypadkach główne dolegliwości ze strony pacjentów to oznaki wzrostu guza, tj. Ból brzucha lub klatki piersiowej, uczucie przeludnienia, ściskanie narządów wewnętrznych. W każdym przypadku, aby podejrzewać tę chorobę, wystarczy jednocześnie wykryć nadciśnienie, podwyższony poziom cukru we krwi i oznaki przyspieszonego metabolizmu na tle normalnych poziomów hormonów tarczycy.
Objawy guzów chromochłonnych nie są jednoznaczne, różnią się u różnych pacjentów. Dlatego nie można postawić diagnozy tylko na podstawie obserwacji wzrokowej i skarg pacjentów. Konieczne jest poszukiwanie i identyfikacja biochemicznych oznak zwiększonej produkcji adrenaliny i noradrenaliny. Hormony te są wydalane z moczem jako związki kwasu waniliowo-migdałowego, metanepryny (produkty metylowane), jak również wolne katecholaminy. Stężenie wszystkich tych substancji określa się w dziennym moczu. Jest to standardowa procedura diagnostyczna dla podejrzewanego guza chromochłonnego. Przed wykonaniem testów z wyprzedzeniem pacjenci muszą przestać przyjmować leki z wyprzedzeniem, co zwiększa lub, przeciwnie, hamuje wytwarzanie hormonów katecholaminowych w organizmie. Są to następujące leki: blokery adrenergiczne, stymulatory adrenergiczne, w tym działanie centralne, inhibitory MAO i inne.
Jeśli to możliwe, porównaj zawartość moczu produktów przemiany materii katecholamin w normalnej sytuacji i bezpośrednio po przełomie nadciśnieniowym. Dobrze byłoby zrobić to samo z osoczem krwi. Ale w tym celu należałoby wziąć krew przez cewnik żylny, który należy zainstalować wcześniej w ciągu 30-60 minut. Przez cały czas niemożliwe jest utrzymywanie pacjenta w stanie spoczynku, a następnie, zgodnie z planem, wystąpił kryzys nadciśnieniowy. Badanie krwi z żyły samo w sobie jest stresem, który zwiększa stężenie adrenaliny i noradrenaliny we krwi, a tym samym prowadzi do fałszywie dodatnich wyników.
Również w diagnostyce guza chromochłonnego należy stosować testy funkcjonalne, w których hamują lub stymulują wydzielanie katecholamin. Wytwarzanie tych hormonów można spowolnić za pomocą klonidyny (klonidyny). Pacjent oddaje krew do analizy, następnie pobiera 0,15-0,3 mg klonidyny, a następnie ponownie oddaje krew po 3 godzinach. Porównaj zawartość adrenaliny i noradrenaliny w obu analizach. Lub sprawdź, jak stosowanie klonidyny hamuje produkcję katecholamin w nocy. Aby to zrobić, zbieraj mocz w nocy. U zdrowej osoby, po przyjęciu klonidyny, zawartość adrenaliny i noradrenaliny w moczu nocnym znacznie się zmniejszy, a u pacjenta z guzem chromochłonnym nie.
Opisano również testy stymulacji, w których pacjenci otrzymują histaminę, tyramyon, a najlepiej - glukagon. Od przyjmowania leków stymulujących u pacjentów z guzem chromochłonnym, ciśnienie krwi znacznie wzrasta, a zawartość katecholamin zwiększa się kilkakrotnie, znacznie więcej niż u osób zdrowych. Aby uniknąć przełomu nadciśnieniowego, pacjentom podaje się pre-alfa-blokery lub antagonistów wapnia. Są to leki, które nie wpływają na produkcję katecholamin. Testy stymulacji można stosować tylko z dużą ostrożnością, ponieważ istnieje ryzyko wywołania przełomu nadciśnieniowego u pacjenta i katastrofy sercowo-naczyniowej.
Kolejnym etapem diagnozy guza chromochłonnego jest identyfikacja lokalizacji guza. Aby to zrobić, przeprowadź tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny. Jeśli guz znajduje się w nadnerczach, zwykle łatwo go wykryć, często nawet za pomocą badania USG, które jest najbardziej dostępnym badaniem. Ale jeśli guz nie znajduje się w nadnerczach, ale gdzie indziej, będzie można go zidentyfikować, w dużej mierze zależy od doświadczenia i chęci wygrania, co pokaże lekarz. Z reguły 95% fenochromocytów wykrywa się w nadnerczach, jeśli ich rozmiar jest większy niż 1 cm, oraz w jamie brzusznej, jeśli ich rozmiar jest większy niż 2 cm.
Jeśli przy użyciu tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego nie można wykryć guza, konieczne jest wykonanie skanowania radioizotopowego za pomocą środka kontrastowego. Pacjentowi wstrzykuje się krew do substancji emitującej radioaktywność. Rozprzestrzenia się w całym ciele, „podkreśla” naczynia i tkanki od wewnątrz. Dlatego badanie rentgenowskie jest bardziej pouczające. Metaiodobenzyloguanidyna jest stosowana jako środek kontrastowy. Skanowanie radioizotopowe za pomocą środka kontrastowego może spowodować niewydolność nerek, a także inne zagrożenia. Dlatego jest on przepisywany tylko w wyjątkowych przypadkach. Ale jeśli korzyści są wyższe niż potencjalne ryzyko, musisz to zrobić.
Mogą również testować katecholaminę krwi, która wypływa z miejsca, w którym znajduje się guz. Jeśli definicja tego miejsca nie jest błędna, to stężenie hormonów będzie kilka razy wyższe niż we krwi pobranej z innych naczyń. Taka analiza jest zalecana, jeśli guz chromochłonny znajduje się w nadnerczach. Niemniej jednak jest to trudna i ryzykowna analiza, więc próbują się bez niej obejść.
W leczeniu guza chromochłonnego wykonuje się zabieg chirurgiczny w celu usunięcia guza, jeśli nie ma przeciwwskazań. Dobrą wiadomością dla pacjentów jest to, że w ostatnich latach chirurdzy wprowadzili laparoskopię. Jest to metoda operacji, w której nacięcie na skórze jest bardzo małe, a wewnątrz jest również minimalne uszkodzenie. Z tego powodu powrót do zdrowia trwa nie dłużej niż 2 tygodnie, a wcześniej średnio 4 tygodnie. Po operacji ponad 90% pacjentów ma uporczywy spadek lub nawet całkowitą normalizację ciśnienia krwi. Skuteczność leczenia chirurgicznego guza chromochłonnego jest więc bardzo wysoka.
Jeśli okaże się, że chirurgicznie nie można usunąć guza, to jest on napromieniowany i przepisywana jest chemioterapia, zwłaszcza jeśli występują przerzuty. Promieniowanie i chemioterapia nazywane są „metodami leczenia zachowawczego”, to znaczy bez operacji. W wyniku ich stosowania zmniejsza się wielkość i aktywność guza, poprawiając w ten sposób stan pacjentów.
Jakie tabletki na ciśnienie przepisano dla guza chromochłonnego:
Podczas operacji anestezjologowi zaleca się unikanie fentanylu i droperidolu, ponieważ leki te mogą stymulować dodatkową produkcję katecholamin. Należy zachować ostrożność, aby monitorować czynność układu sercowo-naczyniowego pacjenta na wszystkich etapach leczenia chirurgicznego: po wprowadzeniu znieczulenia, a następnie podczas operacji i pierwszego dnia po zabiegu. Ponieważ możliwe są ciężkie zaburzenia rytmu serca, silny spadek ciśnienia lub odwrotnie, nadciśnienie. Aby objętość krążącej krwi pozostała wystarczająca, pacjent musi otrzymać wystarczającą ilość płynu.
2 tygodnie po zabiegu zaleca się wykonanie testu katecholaminowego w moczu. Czasami pojawiają się nawroty nowotworu lub wykrywane są dodatkowe guzy chromochłonne, z wyjątkiem tego, który został usunięty. W takich przypadkach zaleca się powtórną operację.
Przypomnijmy, że aldosteron jest hormonem, który reguluje metabolizm wody i minerałów w organizmie. Jest wytwarzany w korze nadnerczy pod wpływem reniny, enzymu syntetyzowanego przez nerki. Pierwotny hiperaldosteronizm - nowotwór w jednym lub obu nadnerczach, dzięki czemu wytwarza się zbyt dużo aldosteronu. Guzy te mogą być różnych typów. W każdym razie nadmierna produkcja aldosteronu prowadzi do tego, że poziom potasu we krwi spada, a ciśnienie krwi wzrasta.
Przyczyny i leczenie pierwotnego hiperaldosteronizmu
http://davlenie.giperton-med.ru/simptomy/gormon-ssg-chto-eto-takoe/