Moja córka miała łzę w oku na miesiąc. Chodzi o dacryocystitis. Nie znaczy to, że oczy utknęły razem z nitrozem, ale w wewnętrznych rogach czasami zbierał się mały biały śluz.
Początkowo przydzielono nam „Tobreks”, ale efekt był tylko na razie. Jako środek antyseptyczny - tak, dobrze, ale z zapaleniem pęcherza moczowego nie wydawało mi się skuteczne.
Chcieliśmy już wysłać do kanału łzowego, ale powiedziałem kolejny miesiąc, żeby nam dać. Toga i przydzielono nam te krople roztworu collargolu. Napisali receptę i ostrzegli, że są zamawiane tylko w jednej aptece w mieście.
Przyjechałem, nawet nie musiałem czekać, mieli już gotowe rozwiązania. Przydzielono nam 2%. Jak widać, po lewej stronie widnieje butelka ciemnego szkła, która jest przyklejona kartką papieru z podstawowymi informacjami i datą produkcji.
Po zamknięciu, gdy jest właściwie przechowywany, może być przechowywany do 5 lat, ale po otwarciu, zwłaszcza u dzieci, musi być używany przez 30 dni.
Chcę cię ostrzec, ponieważ nikt nie ostrzegł mnie, że lekarstwem jest kolor jak jod! I wiesz, kiedy upuścisz brązową mieszankę w oko 3-miesięcznego dziecka, i zmieni się ono na jasnożółte, ten widok nie jest dla słabych serc!
Dobrze, że moja matka zaproponowała, że spróbuje dla siebie, niezależnie od tego, czy jest to szczypanie. I doświadczyłem tego szoku nie na dziecku. Tak to wygląda w pierwszej minucie.
Dosłownie za minutę - pięć żółtych nadchodzi. Nawiasem mówiąc, każdy ma również inne sposoby. Jest nawet taki test, że jeśli żółcień minęła w ciągu 5 minut, to kanał nosowo-łzowy jest w porządku. A jeśli trzyma się przez długi czas - zostaje pobity.
Wielką niedogodnością tego narzędzia jest brak na nim pipety, która musi być pobierana oddzielnie, co nie jest zbyt wygodne. Pipetę można następnie wyrzucić, prawdopodobnie nie zmyje się.
Nawiasem mówiąc, nie potrzebowałem przepisu, krople były tak sprzedawane. Ale zdecydowanie nie zalecam samoleczenia, zwłaszcza dzieci, bez konsultacji ze specjalistą. Istnieje odmienne dawkowanie tego roztworu, procent srebra (w oparciu o jego środki) musi być określony przez lekarza.
Z czasem nawet butelka srebra.
To narzędzie ma szeroki zakres działań. Stosuje się go do ropnych ran, nieżytu nosa, zapalenia spojówek, zapalenia pęcherza moczowego i zapalenia cewki moczowej. Dlatego nie zdziw się, że „krople w nosie” są zapisane na butelce, a ja kapałam oczami. Tak samo jest. Roztwór składa się ze srebra, albuminy i substancji pomocniczych.
Chcę również zauważyć, że podczas gdy my zakopaliśmy nasze oczy tym narzędziem, dziecko kręciło się, a potem wypływało z oczu, więc czapka i niektóre rzeczy były zabrudzone. Mój proszek do prania poradził sobie z tymi plamami, ale uważaj.
O samej akcji. Podobało mi się to, że przy stosowaniu niczego nie obierałem i nie wyróżniałem się, a mimo to silne działanie antyseptyczne. Ale po nałożeniu po kilku dniach znów pojawiła się łza. Jestem zdesperowany. A potem poszliśmy na kurs masażu (ogólny, a nie oko). Moja córka tam krzyczała tak bardzo, że wydaje mi się, że sama złamała tę galaretowatą zatyczkę. Po masażu wszystko zniknęło. Mam nadzieję na zawsze.
Właśnie to, co chcę powiedzieć. Jeśli wprowadzą zapalenie pęcherza moczowego - najskuteczniejszym środkiem jest masaż kanału nosowo-łzowego. Musisz stale wyrabiać ten kanał, aby przełamać film. Krople antybakteryjne będą nadal przepisywane. Dlatego zdecydowanie dla nich. Polecam za radą lekarza.
http://otzovik.com/review_2142960.htmlDacryocystitis u noworodków jest blokadą kanału łzowego. Dla dzieci nie ma w tym niebezpieczeństwa, ale tylko w odpowiednim czasie. Przy właściwym przebiegu leczenia zapalenie pęcherza moczowego nie zagraża dalszemu rozwojowi organizmu.
Ale jeśli proces przechodzi w fazę ropnej zmiany chorobowej lub całkowitego zablokowania kanału, możliwe jest owrzodzenie rogówki, objawy ropnia mózgu, posocznicy itp.
W przypadku każdej metody leczenia zapalenia pęcherza moczowego u noworodków uzasadnione jest dodatkowe stosowanie kropli do oczu. Mogą być używane jako główny środek terapii.
Zaletą kropli jest to, że zaczynają działać natychmiast. Stosowanie kropli w zapaleniu pęcherza moczowego jest związane z charakterem choroby i wiekiem pacjenta.
Wpływają na wiele patogennych bakterii i wirusów. Krople w zapaleniu pęcherza moczowego u noworodków stosuje się od początku życia dziecka.
W pierwszym stadium choroby u noworodków i dzieci w wieku poniżej 3 lat, po oczyszczeniu przewodów łzowych, lekarz często przepisuje niektóre z następujących leków:
Skuteczny lek w praktyce terapii okulistycznej. Dla niemowląt lek jest stosowany ostrożnie, ale jest uważany za poważną broń w walce z bakteriami i grzybami.
Podstawą tobrexu jest antybiotyk tobramycyna. Hamuje syntezę białek przez wiele bakterii, zabija większość patogenów.
Tobrex stosuje się w leczeniu wielu chorób oczu u niemowląt, dzieci i dorosłych.
Jego zastosowanie jest szczególnie widoczne na:
Na obliczenie dawki ma wpływ wielkość uszkodzenia oka przez mikroorganizmy. Pochowaj lek pod dolną powieką. W razie potrzeby podgrzać lek do + 20... + 27 ° C
Częstość wkraplania jest związana z zawartością antybiotyku w preparacie i ciężkości choroby.
Statystyki dotyczące niepożądanych działań Tobreków na zdrowie dzieci nie zostały opublikowane. Jest używany w każdym wieku.
Jeśli przebieg zakażenia przebiega bez powikłań, lek jest wkraplany do oczu po 4 godzinach. Noworodkom i dzieciom podaje się zwykle 1 kroplę leku.
Przedawkowanie Tobrexu może powodować trądzik rogowaty zewnętrznej warstwy rogówki, rumień skóry, silne łzawienie i dyskomfort wokół oczu.
Punktowe zapalenie rogówki jest niewielką zmianą punktową rogówki, zwiększającą drażliwość oka. Ostrość widzenia może chwilowo spadać.
Rumień to pojawienie się zaczerwienienia powiek i skóry wokół oczu. Zjawisko to nie jest niebezpieczne, rumień często przechodzi w ciągu kilku godzin po zakończeniu stosowania leku.
Pojawienie się łzawienia z powodu przedawkowania jest często, ale szybko się kończy, jeśli między cyklami użytkowania obiektu występują długie przerwy.
Ze wszystkimi wyżej wymienionymi powikłaniami często zaczyna się swędzenie, a rodzice powinni dbać o to, aby dziecko nie myło oczu i nie powodowało nowych infekcji.
Lek nie jest zamrażany i przechowywany w temperaturze od +8 do +30 ° C w ciemności i w jasnym miejscu.
Lek ten ma postać kropli przeciwbakteryjnych do miejscowego stosowania w okulistyce. Zalecany dla niemowląt od urodzenia.
Vitabact jest środkiem antyseptycznym stosowanym w okulistyce. Aktywnym składnikiem leku jest pikloksidyna, która narusza błonę komórkową i prowadzi do śmierci patogenu.
Stosowany w postaci kropli, pakowany w 10 ml. Lek jest stosowany w leczeniu i zapobieganiu:
Używanie kropli z otwartej butelki jest możliwe tylko przez miesiąc. Konieczne jest stosowanie Vitabact po konsultacji z lekarzem, chociaż recepta na zakup leku nie jest konieczna.
Dawkę i czas wkraplania leku określa lekarz. Krople nakładają do 6 wkropleń dziennie pod dolną powiekę. Należy upewnić się, że lek spadł pod powiekę i nie wypłynął natychmiast.
Środki są przechowywane w temperaturze nie wyższej niż 20 stopni, w otwartej butelce - w lodówce. Przed użyciem ogrzać do temperatury pokojowej.
Okres trwałości leku w zamkniętej butelce wynosi 2,5 roku.
Krople o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbakteryjnym. Skuteczny w zmniejszaniu wydzielania śluzu. Używane dla dzieci od urodzenia.
Collargol składa się ze srebra, albuminy i substancji pomocniczych. Krople produkowane z różną zawartością srebra: 2, 3, 5%.
Krople do oczu Collargol służą do:
paciorkowcowa choroba oczu;
Podczas leczenia oczu używaj 1-3% kropli. Są one zakopane w worku spojówkowym ze spojówką wolną od wydzielin.
Dorośli zalecają 3% roztwór 1-2 kropli do oka. Dzieci - 1 kropla 1,5-2% roztworu od 2 do 4 razy dziennie.
Przechowuj urządzenie w ciemnym miejscu w temperaturze nie wyższej niż 25 stopni.
Zamknięty lek jest przechowywany przez 5 lat, po otwarciu opakowania jest używany przez miesiąc.
Przydatne artykuły na takie tematy:
Ze względu na użycie kropli, czasami występują efekty uboczne w postaci:
chemosis - zapalenie spojówki;
reakcje alergiczne - obrzęk powiek, zaczerwienienie oczu i skóry wokół nich, swędzenie, silne łzawienie;
rozwój nadkażenia grzybiczego (ze względu na przedłużone stosowanie Tobrex);
upośledzenie słuchu u noworodków;
gromadzenie dużych ilości srebra (z przedawkowaniem kołnierza);
Większość recenzji tych narzędzi potwierdza ich przydatność.
Przeciwwskazaniami do stosowania może być nadwrażliwość i nietolerancja na składniki leku. Inne przeciwwskazania w publikacjach medycznych nie są oznaczone.
Stosowanie kropli do oczu w walce z zapaleniem pęcherza moczowego u niemowląt jest najprostszym, najbezpieczniejszym i najskuteczniejszym rozwiązaniem tego problemu. Zaczynają działać od momentu pierwszego wkroplenia, w przeciwieństwie do innych metod terapii.
Niedopuszczalność samodzielnego stosowania, jak w przypadku każdego innego produktu farmaceutycznego, jest zrozumiała. Przed użyciem leku należy skonsultować się z pediatrą.
Podoba ci się artykuł? Oceń i udostępniaj znajomym w sieciach społecznościowych!
Subskrybuj aktualizacje witryny przez RSS lub bądź na bieżąco z VKontakte, Odnoklassniki, Facebook, Google Plus lub Twitter.
Subskrybuj aktualizacje przez e-mail:
Powiedz znajomym! Opowiedz o tym artykule znajomym w swojej ulubionej sieci społecznościowej za pomocą przycisków pod artykułem. Dziękuję!
http://malutka.pro/bolezni/oftalmologicheskie/lechenie-dakriotsistita-kaplyami.htmlZapalenie pęcherza moczowego jest chorobą oczu, w której rozpala się worek łzowy. Proces ten objawia się uporczywym łzawieniem, ciężkim obrzękiem, przekrwieniem i tkliwością w wewnętrznym kąciku oka.
Typowym objawem zapalenia pęcherza moczowego jest powstawanie obrzęku bliżej nosa, z którego uwalniana jest ropna zawartość. Przebieg choroby u noworodków i dzieci do roku towarzyszy pogorszenie stanu zdrowia, wzrost temperatury, zmniejszenie apetytu i osłabienie.
Terapia patologii u noworodków jest złożona. Wraz z fizjoterapią, masażem i płukaniem, stosowanie kropli do oczu daje pozytywny efekt. Krople do oczu mają kilka zalet:
Celem stosowania kropli z dacryocystitis u noworodków jest zawieszenie przebiegu procesów zakaźnych, zniszczenie flory patogennej, usunięcie ostrego zapalenia. Podczas miejscowego leczenia zapalenia pęcherza moczowego ustaje ból i dyskomfort, poprawia się stan dziecka.
Uwaga! Krople oftalmiczne w kompleksowej terapii zmniejszają ryzyko rozwoju niebezpiecznych konsekwencji zapalenia pęcherza moczowego (zapalenie opon mózgowych, posocznica, ropień).
Zapalenie pęcherza moczowego u noworodków przebiega zgodnie z rodzajem ostrego zapalenia z powodu niedrożności przewodu łzowego. Choroba staje się zaraźliwa z natury, dlatego eliminuje przepisane przez nią krople do oczu o właściwościach antyseptycznych, przeciwzapalnych i antybakteryjnych. Wyznaczenie jakichkolwiek leków do wkraplania do oczu należy wyłącznie do kompetencji okulisty dziecięcego.
Krople do oczu „Tobreks” - lek o wyraźnym działaniu przeciwbakteryjnym.
Zdjęcie 1. Opakowanie i fiolka leku Tobrex w postaci kropli do oczu o dawce 0,3%. Producent Alcon.
Aktywnym składnikiem jest tobramycyna, antybiotyk o rozszerzonym spektrum działania na szkodliwe mikroorganizmy. Narzędzie może mieć szkodliwy wpływ na paciorkowce, Klebsiella, Staphylococcus aureus. Kompozycja oprócz tobramycyny obejmuje kwasy (borowy i siarkowy), antyseptyczny (chlorek benzalkoniowy) i wodę.
Tobrex ma działanie bakteriobójcze na drobnoustroje chorobotwórcze. W niskich dawkach lek zawiesza reprodukcję szkodliwej flory. W podwyższonej dawce substancja czynna całkowicie niszczy patogeny. W wyniku tego stan zapalny w zamkniętym worku łzowym znika, jamę oczyszcza się z zawartości ropnej.
Ropienie w worku łzowym jest zawarte w wykazie wskazań do przepisania „Tobrex” wraz z innymi chorobami oczu (zapalenie rogówki i spojówki, zapalenie powiek, zapalenie tęczówki). Lek w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego u noworodków wykorzystywanych do wkraplania - 1 kropla do worka spojówkowego. Procedura jest powtarzana co 4 godziny. Jeśli to konieczne, okulista dostosowuje dawkę. Czas trwania terapii „Tobrex” dla noworodków nie przekracza 7 dni.
To ważne! Lek „Tobreks” w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego u dzieci nie eliminuje blokady przewodów łzowych, ale tylko zapobiega rozwojowi powikłań zakaźnych.
Krople do oczu „Albucidum” - środek przeciwbakteryjny o działaniu bakteriostatycznym.
Zdjęcie 2. Opakowanie leku Albucid w postaci kropli do oczu o dawce 30% na 10 ml. Producent Dosfarm.
Aktywnym składnikiem jest sulfacetamid, do leczenia dzieci, jego stężenie w kroplach wynosi 20%. Ponadto preparat zawiera kwas solny, tiosiarczan sodu i wodę. Działanie lecznicze „Albucid” ma na celu zahamowanie aktywnej proliferacji bakterii w worku łzowym zapalenia pęcherza moczowego. Przebieg procesów infekcyjno-zapalnych spowalnia, zaczerwienienie i obrzęk zanikają.
Lek jest przepisywany dzieciom i dorosłym w celu leczenia różnych postaci zapalenia spojówek i zapalenia powiek. Ale okuliści z powodzeniem stosowali „Albucid” i złożoną terapię przeciwko zapaleniu łez. Lek jest stosowany do wkraplania, zgodnie z zasadami higieny. Dawkowanie leków dla noworodków - 1 kropla na wewnętrzną dolną powiekę co 4-6 godzin. Terapia trwa 7-10 dni.
„Albucidum” w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego u noworodków stosuje się ostrożnie - po wkropleniu dochodzi do lekkiego pieczenia. A przy dłuższym stosowaniu zwiększa ryzyko podrażnienia spojówki.
Krople okulistyczne „Vitabact” - lek o działaniu przeciwbakteryjnym na bazie piklooksydiny. Ponadto zawiera polisorbat, bezwodną glukozę i wodę. Lecznicze działanie Vitabact ma na celu zmniejszenie aktywności drobnoustrojów, niektórych wirusów i grzybów. Krople zapobiegają rozwojowi ropnych procesów, zmniejszają stan zapalny, przyspieszają gojenie w jamie łzowej.
Zdjęcie 3. Opakowanie i fiolka kropli do oczu Vitabak w dawce 0,05%, objętość 10 ml. Producent Novartis.
Wskazaniami do przepisania leku są infekcje rogówki i zapalenia pęcherza moczowego. „Vitabact” jest dozwolony w leczeniu dzieci w pierwszych dniach życia. Środki stosuje się do wkraplania, przestrzegając zasad higieny. Dawkowanie dla noworodków cierpiących na zapalenie łzowej łzy - 1 spadek 2-6 razy dziennie. Liczba wkropleń zależy od ciężkości choroby. Przebieg leczenia trwa 10 dni.
Krople okulistyczne „Collargol” to preparat antyseptyczny na bazie srebra koloidalnego. Dodatkowym składnikiem jest albumina. Narzędzie jest przygotowywane w aptekach i wydawane wyłącznie na receptę.
W leczeniu noworodków stosowane krople o stężeniu 1,5-2%. „Collargol” działa jako silny środek antyseptyczny, powodując śmierć flory bakteryjnej.
Ze względu na działanie ściągające lek łagodzi stany zapalne, obrzęk worka łzowego, łagodzi ból.
Wskazania do stosowania „Collargol” - zapalenie spojówek o różnej etiologii, zapalenie pęcherza moczowego. Dawkowanie w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego u noworodków - 1 kropla 4 razy dziennie. Leczenie „Collargolem” kontynuuje się aż do znormalizowania stanu, ale nie dłużej niż 10 dni.
Pomoc Ze względu na zdolność barwienia lek okulistyczny „Collargol” jest stosowany nie tylko w terapii, ale także w diagnostyce niedrożności przewodów łzowych.
Obejrzyj film, który opowiada, jak radzić sobie z zapaleniem pęcherza moczowego u noworodka, odpowiednio zakopać krople w oczach dziecka.
Stan zapalny w worku łzowym u noworodków jest nieprzyjemną i niebezpieczną patologią. Niektórzy rodzice ignorują leczenie, twierdząc, że choroba sama zniknie. Taki osąd jest błędny - bez terminowego leczenia zapalenie pęcherza moczowego prowadzi do zakażenia gałki ocznej i mózgu. Właściwie przepisany przebieg leczenia pomaga w krótkim czasie bez komplikacji w radzeniu sobie z chorobą.
http://linza.guru/dakriotsistit/u-detey/lechenie-novorogdennih/Chciałbym zapytać, skąd się bierze ten brud od małych dzieci, mamy łzę w oku w wieku jednego miesiąca. Oczy nie świeciły, tylko jeden był zawsze mokry i płynęła łza. Lekarze wprowadzają zapalenie dakryocystowe i okresowo przepisują różne krople przeciwbakteryjne. Zostały nam one przydzielone jako ostatnie i najbardziej podobał mi się ich efekt.
Collargol jest środkiem antyseptycznym na bazie srebra. Nie jest sprzedawany w opakowaniach przemysłowych, ale jest wytwarzany przez niektóre apteki na zamówienie. Mamy jednego w mieście. Mimo że wydali mi receptę i powiedzieli, że będą produkować krople przez kilka dni, dopingowali mnie w aptece, a nawet bez prośby o receptę, sprzedali gotową fiolkę.
Niestety, zdjęcie nie zostało zapisane, więc nie mogłem przeglądać. Po otwarciu lek jest przechowywany nie dłużej niż 30 dni. Krople mają ciemnobrązowy kolor, a gdy trafią w oko, malują na żółto przez kilka minut. Spektakl nie jest dla osób o słabym sercu, gdy używasz tych kropli po raz pierwszy. Dobrze, że postanowiłem najpierw spróbować na sobie.
Ale żółtość mija po 5 minutach, lek nie czuje się w żaden sposób - nie pali się i nie piecze.
Niedogodny jest brak wygodnego dozownika, konieczne jest nurkowanie za pomocą konwencjonalnej pipety. Dziecko może się opierać, drgać, a lekarstwo dostaje się do ubrania. Umyte, ale natychmiast działaj lepiej.
Teraz o efekcie. Używaliśmy tych kropli przez 3 tygodnie. Podczas używania kwaśne oczy zniknęły, byłem nawet pewien, że wszyscy wygraliśmy. Połączyłem wszystkie te wkraplania z masażem kanału nosowo-łzowego, zrobiłem to 10 razy dziennie. Ale w końcu, kilka dni po jego użyciu, łza zaczęła znowu pojawiać się w oku.
Zostaliśmy przydzieleni do sondowania kanału nosowego, ale uparcie masowałem ten kanał przez kolejny miesiąc. W końcu wszystko poszło. Najważniejszą rzeczą w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego jest masaż, ale w kompleksie potrzebne są krople antyseptyczne i najbardziej mi się to podobało. A cena jest rozsądna - 120 rubli.
Nawiasem mówiąc, te krople są odpowiednie do nosa, do wizjera, a nawet do niektórych chorób. Konieczne jest jedynie ścisłe przestrzeganie recepty na procent i dawkę.
Na koniec chciałbym życzyć wszystkim dobrego zdrowia, zwłaszcza naszych maluchów, niech każdy bjaki minie lub będzie łatwo wyleczony.
http://irecommend.ru/content/nash-opyt-ispolzovaniya-kollargola-pri-dakriotsistiteCollargol jest bakteriobójczym środkiem antyseptycznym. Jest stosowany w okulistyce, w praktyce laryngologicznej, do leczenia niektórych chorób przenoszonych drogą płciową. Również Collargol jest używany do znakowania radiogramów i oznaczania skóry pacjenta.
Collargol to koloidalny roztwór srebra składający się ze srebra i albuminy (łączy ze sobą cząsteczki srebra i utrzymuje je w stanie aktywnym) w stosunku 70:30, a także substancje pomocnicze.
Lek jest dostępny w różnych postaciach dawkowania o różnym odsetku srebra:
Collargol ma działanie bakteriobójcze, antyseptyczne i ściągające (zmniejsza wydzielanie śluzu). Działanie bakteriobójcze srebra wynika z jego zdolności do adsorbowania przez błonę komórkową bakterii. W tym przypadku komórka pozostaje żywotna, ale niektóre jej funkcje są osłabione, aw szczególności zdolność do dzielenia się. Ponadto srebro, przenikając do komórki, tłumi enzymy łańcucha oddechowego, a także wpływa na wiele innych procesów. W rezultacie umiera komórka drobnoustrojów.
Krople do oczu Collargol stosuje się w następujących chorobach oczu:
Ponadto lek może być stosowany w przypadku migdałków gardłowych, nieżytu nosa, ropnego zakażenia ran, zapalenia naczyń chłonnych, niektórych chorób przenoszonych drogą płciową (miękka chancre), zapalenia pęcherza moczowego.
Zgodnie z instrukcjami nie ma przeciwwskazań do przyjmowania Collargol. Jednakże, gdy nadwrażliwość i nietolerancja na którykolwiek ze składników leku, reakcję alergiczną na albuminę lub związki srebra, nie stosuje się kropli do oczu.
W przypadku stosowania miejscowego lek nie powoduje działań niepożądanych. Co więcej, nie jest przeciwwskazany u noworodków. Jednak przed leczeniem dziecka zaleca się konsultację z lekarzem prowadzącym i przestrzeganie jego instrukcji w przyszłości. Powinieneś również powstrzymać się od jego stosowania w dużych dawkach ze względu na zdolność srebra do utrzymywania się w organizmie i powodować nieodwracalne skutki.
Nie ma dokładnych danych dotyczących stosowania Collargol w czasie ciąży i laktacji, dlatego przed użyciem należy skonsultować się ze specjalistą.
Niezastosowanie się do prawidłowego dawkowania, a także stosowanie niewłaściwego (przyjmowanie leku do środka) może prowadzić do nagromadzenia srebra w organizmie. Tak więc 1 g srebra w organizmie prowadzi już do rozwoju argyrosis, który charakteryzuje się nieodwracalną zmianą odcienia skóry (srebrny lub niebieskawy) i oka.
Jeśli jednak Collargol jest stosowany zgodnie z instrukcją, nie należy obserwować przedawkowania.
Collargol nie jest wchłaniany do krwiobiegu, a zatem nie reaguje z lekami ogólnoustrojowymi. Stosowane miejscowo krople są niekompatybilne z chlorkiem sodu, heksametylenotetraaminą, nowokainą, jodkami i solami alkaloidów. Nie pokazano również zastosowania leku wraz z lekami zawierającymi alkohol etylowy, elektrolity i adrenomimetyki.
Lek należy stosować wyłącznie lokalnie zgodnie z instrukcjami. Niedopuszczalne jest zabieranie narzędzia do środka. Jeśli pojawią się objawy reakcji alergicznej, należy przerwać przyjmowanie leku i skontaktować się z okulistą.
Kup Collargol nie wszędzie. Ze względu na krótki okres przydatności gotowych kropli (jeden miesiąc), są one często przygotowywane na receptę w specjalnych aptekach. Wizualnie te krople do oczu przypominają jod, ale są gęstsze w konsystencji. Według opinii na portalu Proglaza.ru krople wykazują dość wysoki wynik w leczeniu różnych chorób. Ponadto pacjenci zauważają niektóre wady leku: „Collargol” jest sprzedawany w butelce bez dozownika, więc trzeba kupić dla nich pipetę. Po wkropleniu do oka staje się żółty, ale po 5 minutach żółtość znika.
Głównym analogiem leku w kompozycji i działaniu jest Protargol. Główna różnica między Collargolem a Protargolem polega na tym, że pierwsza zawiera cząstki koloidalnego srebra metalicznego, podczas gdy druga jest częściowo utleniona, co znacznie zmniejsza jej skuteczność. Zatem Collargol ma silniejsze działanie bakteriobójcze i antyseptyczne.
Ponadto Protargole zawiera mniej srebra, co nieznacznie obniża jakość jego pracy, jednak lek ten będzie bezpieczniejszy podczas przepisywania go dzieciom.
Cena Collargol waha się od 110 do 150 pkt.
Zapalenie pęcherza moczowego stanowi 5-7% całkowitej patologii narządów łzowych, zdiagnozowanych w okulistyce. U kobiet pęcherzyk łzowy rozpala się 6-8 razy częściej niż u mężczyzn, co wiąże się z węższą anatomiczną strukturą kanału. Zapalenie pęcherza moczowego dotyczy głównie osób w wieku 30-60 lat; W osobnej postaci klinicznej przydzielane jest zapalenie pęcherza moczowego noworodków. Niebezpieczeństwo zapalenia pęcherza moczowego, zwłaszcza u dzieci, to wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia ropnych posocznic komplikacji z tkanki podskórnej powiek, policzków, nosa, tkanek miękkich oczodołu, mózgu (ropne zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych, ropień mózgu).
Normalnie tajemnica wytwarzana przez gruczoły łzowe (płyn łzowy) myje gałkę oczną i płynie do wewnętrznego kącika oka, gdzie znajdują się tak zwane punkty rozdarcia prowadzące do kanałów łzowych. Przez nie łza wchodzi najpierw do worka łzowego, a następnie przez przewód nosowo-łzowy wpływa do jamy nosowej. Gdy zapalenie pęcherza moczowego z powodu niedrożności kanału nosowo-łzowego zakłóca proces łzawienia, co prowadzi do nagromadzenia łez w worku łzowym - cylindrycznej wnęki znajdującej się w górnej części kanału nosowo-łzowego. Przeciążenie łez i zakażenie łzowego SAC prowadzi do rozwoju zapalenia - zapalenia pęcherza moczowego.
Według postaci klinicznych rozróżnia się przewlekłe, ostre dacryocystitis (ropień lub zapalenie tkanki łącznej łzowej) i zapalenie pęcherza moczowego u noworodków. W zależności od etiologii zapalenie pęcherza moczowego może być wirusowe, bakteryjne, chlamydiowe, pasożytnicze, pourazowe.
Podstawą patogenezy zapalenia pęcherza moczowego dowolnej postaci jest niedrożność kanału nosowo-łzowego. W przypadku noworodkowego zapalenia pęcherza moczowego może to być spowodowane wrodzoną anomalią przewodu łzowego (prawdziwa atrezja kanału nosowo-łzowego), żelatynową zatyczką, która nie wchłonęła w momencie porodu, lub gęstą błoną nabłonkową w dalszym przewodzie nosowym.
U dorosłych zwężenie lub obliteracja kanału nosowo-łzowego powodująca zapalenie szyjki macicy może wynikać z obrzęku otaczających tkanek w ostrych infekcjach wirusowych dróg oddechowych. przewlekły nieżyt nosa. zapalenie zatok. polipy jamy nosowej, adenoidy. złamania kości nosa i orbity, uszkodzenia punktów rozerwania i kanalików w wyniku urazów powiek i innych przyczyn.
Zatłoczenie płynu łzowego prowadzi do utraty jego aktywności przeciwbakteryjnej, której towarzyszy reprodukcja drobnoustrojów chorobotwórczych w worku łzowym (najczęściej gronkowce, pneumokoki, paciorkowce, wirusy, rzadziej - prątki gruźlicy, chlamydie i inna specyficzna flora). Ściany worka łzowego stopniowo się rozciągają i rozwija się w nich ostry lub powolny proces zapalny, zapalenie pęcherza moczowego. Tajemnica worka łzowego traci swoją abakteryjność i przezroczystość i zamienia się w śluzowatą.
Czynnikami predysponującymi do rozwoju zapalenia pęcherza moczowego są cukrzyca. zmniejszona odporność, zagrożenia zawodowe, nagłe zmiany temperatury.
Objawy kliniczne zapalenia pęcherza moczowego są dość specyficzne. W przewlekłym zapaleniu pęcherza moczowego obserwuje się uporczywe łzawienie i obrzęk w projekcji worka łzowego. Naciskanie obszaru obrzęku prowadzi do uwolnienia śluzowo-ropnej lub ropnej wydzieliny z punktów łez. Występuje przekrwienie kości łzowej, spojówki powieki i fałdu lunatycznego. Przedłużony przebieg przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego prowadzi do ektazji (rozciągnięcia) worka łzowego - w tym przypadku skóra powyżej jamy ektopowej staje się cieńsza i staje się niebieskawa. W przewlekłym zapaleniu pęcherza moczowego istnieje wysokie prawdopodobieństwo zakażenia innych błon oka rozwojem zapalenia powiek. zapalenie spojówek. zapalenie rogówki lub ropne wrzody rogówki, a następnie powstanie krasnoludka.
Ostre zapalenie pęcherza moczowego występuje przy bardziej wyrazistych objawach klinicznych: ostre zaczerwienienie skóry i bolesny obrzęk w okolicy zapalonego worka łzowego, obrzęk powiek, zwężenie lub całkowite zamknięcie szpary powiekowej. Obrzęk i obrzęk mogą rozprzestrzeniać się na tył nosa, powieki, policzek. Z wyglądu zmiany skórne przypominają róży twarzy, jednak przy zapaleniu pęcherza moczowego nie ma wyraźnego rozgraniczenia ogniska zapalenia. W ostrym zapaleniu pęcherza moczowego występują szarpnięcia w okolicy oczodołu, dreszcze, gorączka, ból głowy i inne objawy zatrucia.
Po kilku dniach gęsta infiltracja worka łzowego zmiękcza, pojawia się fluktuacja, skóra powyżej niej staje się żółta, co wskazuje na powstanie ropnia, który może samoistnie się otworzyć. Później w tym miejscu może powstać zewnętrzna (w skórze twarzy) lub wewnętrzna (w jamie nosowej) przetoka, z której okresowo uwalniana jest łza lub ropa. Wraz z rozprzestrzenianiem się ropy na otaczającym włóknie rozwija się cellulitis na orbicie. Ostre zapalenie pęcherza moczowego często powoduje nawracający charakter przepływu.
U noworodków zapaleniu pęcherza moczowego towarzyszy obrzęk woreczka łzowego; naciśnięcie tego obszaru powoduje wydzielanie śluzu lub ropy z nakłuć łzowych. Zapalenie pęcherza moczowego u noworodków może być skomplikowane przez rozwój ropowicy.
Rozpoznanie zapalenia pęcherza moczowego dokonuje się na podstawie typowego obrazu choroby, charakterystycznych dolegliwości, danych z badania zewnętrznego i badania palpacyjnego okolicy lędźwiowego SAC. Podczas badania pacjenta z zapaleniem pęcherza moczowego wykrywa się łzawienie i obrzęk w obszarze gazowym; palpacja obszaru objętego stanem zapalnym jest określana przez ból i wydzielanie ropnej wydzieliny z punktów łzowych.
Badanie drożności przewodu łzowego za pomocą dakryocystitis odbywa się za pomocą kolorowej kamizelki (tubule). W tym celu do odpowiedniego kanału nosowego wkładany jest tampon, a do oka wprowadzany jest roztwór collargolu. Gdy przejścia łzowe przechodzą przez 2 minuty, na wymazie powinny pojawić się ślady substancji barwiących. W przypadku dłuższego czasu barwienia tamponu (5-10 min.), Można wątpić w drożność systemu łzowego; jeśli kołnierz nie wyróżnia się w ciągu 10 minut. Test Westa jest uważany za negatywny, co wskazuje na niedrożność przewodów łzowych.
Aby wyjaśnić poziom i zasięg zmiany, przeprowadza się diagnostyczne badanie kanałów łzowych. Przeprowadzenie pasywnego testu łzowego z zapaleniem pęcherza moczowego potwierdza niedrożność przewodu łzowego: w tym przypadku, próbując spłukać kanał łzowo-nosowy, żaden płyn nie przechodzi do nosa, ale wypływa przez otwór łzowy.
W kompleksie diagnostyki okulistycznej zapalenia pęcherza moczowego stosuje się test wkraplania fluoresceiny. biomikroskopia oka. Kontrastowa radiografia przewodów łzowych (dakryocystografia) z roztworem jodolipolu jest niezbędna do jasnego zrozumienia architektury kanałów łzowych, lokalizacji strefy zwężenia lub zatarcia. Aby zidentyfikować drobnoustrojowe patogeny zapalenia pęcherza moczowego, wypływ z punktów łez jest badany przez kulturę bakteriologiczną.
W celu wyjaśnienia diagnozy pacjent z zapaleniem pęcherza moczowego powinien zostać zbadany przez otolaryngologa za pomocą rinoskopii; według wskazań wyznacza się konsultacje stomatologa lub chirurga szczękowo-twarzowego, traumatologa. neurolog. neurochirurg. Diagnostyka różnicowa zapalenia pęcherza moczowego odbywa się z zapaleniem kanalików. zapalenie spojówek, róży.
Ostre zapalenie pęcherza moczowego jest trwale leczone. Przed zmiękczeniem infiltracji podaje się systemową terapię witaminową, przepisuje się terapię UHF i do worka łzowego podaje się suche ciepło. Gdy występuje fluktuacja, otwiera się ropień. Przeprowadza się dalsze drenaż i mycie rany środkami antyseptycznymi (p-rom furatsiliny, dioksidiny, nadtlenku wodoru). Krople antybakteryjne (chloramfenikol, gentamycyna, sulfacetamid, miramistin, itp.) Wkrapla się do worka spojówkowego, umieszcza się maści przeciwbakteryjne (erytromycyna, tetracyklina, ofloksacyna itp.). W tym samym czasie po zapaleniu pęcherza moczowego następuje systemowe leczenie przeciwbakteryjne lekami o szerokim spektrum działania (cefalosporyny, aminoglikozydy, penicyliny). Po zatrzymaniu ostrego procesu w „zimnym” okresie wykonuje się dakryocystorynostomię.
Leczenie zapalenia pęcherza moczowego u noworodków odbywa się etapami i obejmuje wykonywanie w dół łez łzowych (przez 2-3 tygodnie), mycie kanału łzowo-nosowego (przez 1-2 tygodnie), prowadzenie wstecznego wykrywania kanału łzowego (2-3 tygodnie)., sondowanie przewodów nosowo-łzowych przez nakłucia łzowe (2-3 tygodnie). Przy nieskuteczności leczenia, gdy dziecko osiąga wiek 2-3 lat, wykonuje się dakryocystorynostomię śródnosową.
Główną metodą leczenia przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego jest operacja - dakryocystorynostomia, która polega na utworzeniu zespolenia między jamą nosową a workiem łzowym w celu skutecznego odprowadzenia płynu łzowego. Małoinwazyjne metody leczenia zapalenia pęcherza moczowego - dakryocystorynostomia endoskopowa i laserowa są szeroko stosowane w okulistyce chirurgicznej. W niektórych przypadkach można próbować przywrócić drożność przewodu nosowo-łzowego w zapaleniu pęcherza moczowego za pomocą bougienage lub dacryocysthoplastyki balonowej - wprowadzenie sondy z balonem do wnęki kanału, która po nadmuchaniu rozszerza wewnętrzne światło kanału.
W celu uniknięcia powstawania ropnych owrzodzeń rogówki, pacjentom z zapaleniem pęcherza moczowego nie wolno stosować soczewek kontaktowych, stosując bandaże oczne, wykonując jakiekolwiek manipulacje okulistyczne związane z dotykaniem rogówki (tonometria, USG oka, gonioskopia itp.).
Zwykle rokowanie dla niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego jest korzystne. Wynik owrzodzenia rogówki może być cierniem. co prowadzi nie tylko do defektu kosmetycznego, ale także do trwałego ograniczenia widzenia; gdy pojawia się perforacja wrzodu, rozwija się zapalenie wnętrza gałki ocznej i subatrofia oka.
Przebieg zapalenia pęcherza moczowego może być powikłany przez flegmę oczodołową, zakrzepowe zapalenie żył oczodołowych, zakrzepicę zatoki jamistej, zapalenie opon mózgowych i tkanki mózgowej, posocznicę. W tym przypadku prawdopodobieństwo niepełnosprawności i śmierci pacjenta.
Zapobieganie zapaleniu pęcherza moczowego wymaga odpowiedniego i terminowego leczenia chorób górnych dróg oddechowych, unikając obrażeń oczu i szkieletu twarzy.
W okulistyce występuje nawet osobne określenie „dacryocystitis noworodka”. Dzieje się tak z powodu niedorozwoju przewodów łzowych u dzieci, co przyczynia się do łatwego występowania niedrożności. Często infekcja jest powtarzana kilka razy, ale w końcu ten problem samozniszcza się, gdy dziecko rośnie. U dorosłych zapalenie pęcherza moczowego może rozwinąć się jako powikłanie uszkodzenia lub zapalenia przewodów nosowych po zwykłym przeziębieniu. Jednak w większości przypadków przyczyna jest nieznana.
Zapalenie pęcherza moczowego jest częstsze wśród osób w średnim wieku, od 30 do 60 lat, a także stwierdza się zapalenie noworodków. Noworodek dakryocitolu zwykle występuje z powodu zachowania filmu rozrodczego pokrywającego dolną część kanału łzowo-nosowego. U kobiet zapalenie pęcherza moczowego występuje 7-8 razy częściej niż u mężczyzn, ze względu na węższą budowę anatomiczną kanałów. Zwykle płyn łzowy jest wydalany nie tylko podczas płaczu, ale stale. W chorobach zapalnych odpływ łez do jamy nosowej jest trudny lub całkowicie niemożliwy. Dlatego uporczywe łzawienie jest charakterystyczne dla objawów zapalenia pęcherza moczowego lub, jak narzekają pacjenci, „łzy są tego warte”.
W wewnętrznym kąciku oka, w okolicy worka łzowego, obserwuje się zaczerwienienie i obrzęk. Naciśnięcie go może powodować nieprzyjemne (ale z reguły nie ostro bolesne) doznania. Jednocześnie możliwe jest uwolnienie z łzowych otworów błotnistej zawartości (ropa). Ostremu zapaleniu pęcherza moczowego może towarzyszyć ból w worku łzowym. Jednak w większości przypadków zapalenie pęcherza moczowego nie ma żadnych bolesnych objawów, dlatego pacjent odkłada wizytę u lekarza. Co jest absolutnie niedopuszczalne, ponieważ z czasem otaczające tkanki biorą udział w zapaleniu. Może to prowadzić do rozprzestrzeniania się infekcji oka i mózgu, ponieważ krew żylna z tego obszaru może dostać się do jamy czaszki. Oczywiste jest, że takie komplikacje są niezwykle trudne do wyleczenia, dlatego konieczne jest zapobieganie im, w odpowiednim czasie, aby skonsultować się z lekarzem, przy pierwszym podejrzeniu zapalenia pęcherza moczowego.
Przyczyny zapalenia pęcherza moczowego można podzielić na wrodzone i nabyte.
Wrodzone obejmują:
Wrodzona upośledzona drożność przewodów łzowych.
Trwałość błony płodowej.
Wrodzone fałdy błony śluzowej łzowego SAC.
Główne przyczyny nabytego zapalenia pęcherza moczowego:
Ciała obce uwięzione w kanale łzowo-nosowym (kurz, rzęsy i inne).
Objawy kliniczne zapalenia pęcherza moczowego są bardzo specyficzne. Głównymi objawami zapalenia pęcherza moczowego są: obfite mimowolne łzawienie. ropne lub śluzowo-ropne wydzieliny z chorego oka, obrzęk worka łzowego z wydzieliną z punktów łzowych pod ciśnieniem z płynu śluzowego lub ropnego.
Rozprzestrzenianie się stanu zapalnego poza granicami worka łzowego zagraża rozwojowi cellulitu, który charakteryzuje się ostrym obrzękiem i zauważalnym bólem w obszarze wewnętrznego kącika oka.
Objawami przewlekłego przebiegu zapalenia pęcherza moczowego (z wyjątkiem głównych) są: przekrwienie mięsa łzowego, spojówka powiek i fałda półksiężycowata; ektazja worka łzowego (skóra powyżej worka łzowego staje się cieńsza i niebieskawa).
Objawy ostrego zapalenia pęcherza moczowego są jaśniejsze: zaczerwienienie skóry nad workiem łzowym, ból, zwężenie lub całkowite zamknięcie szpary powiekowej. Ostremu zapaleniu pęcherza moczowego mogą towarzyszyć objawy zatrucia: ból głowy, dreszcze, gorączka. Oznaką rozwoju ropnia jest żółknięcie i zmiękczenie tkanki powyżej worka łzowego. Ropień może samoistnie się otworzyć i utworzyć przetokę zewnętrzną lub wewnętrzną.
Rozprzestrzenianie się stanu zapalnego poza granice worka łzowego zagraża rozwojowi cellulitu, który charakteryzuje się następującymi objawami: ciężkim obrzękiem i wyczuwalną tkliwością w okolicy wewnętrznego kącika oka.
Inne powikłania zapalenia pęcherza moczowego to:
Zapalenie powiek: zapalenie obrzęku rzęs powiek po obu stronach, któremu towarzyszy obrzęk powiek, zaczerwienienie, swędzenie, wrażliwość na światło, utrata rzęs.
Zapalenie spojówek: zapalenie błony śluzowej oczu - spojówka. Towarzyszy mu obrzęk powiek, zaczerwienienie oka, zwiększone łzawienie, pieczenie i świąd.
Przewlekły przebieg zapalenia pęcherza moczowego może również prowadzić do rozwoju ropnych wrzodów rogówki (zapalenia rogówki), tworząc następnie cierń.
W okulistyce zwyczajowo izoluje się zapalenie pęcherza moczowego noworodków jako odrębną formę tej choroby, której przyczyną jest patologia rozwoju wewnątrzmacicznego. W okresie ciąży matki światło kanału łzowo-nosowego dziecka jest wypełnione masą śluzowo-galaretowatą, a wyjście jest zamknięte membraną. W momencie narodzin, u większości dzieci, membrana ulega odwrotnemu rozwojowi lub zostaje zerwana podczas pierwszej inhalacji noworodka.
Według statystyk ten film jest zatrzymywany u 1–7% dzieci, a dla niektórych pozostaje po obu stronach, całkowicie blokując kanał. Z reguły zapalenie pęcherza moczowego u noworodków objawia się słabym ropnym wydzielaniem w worku spojówkowym. Następnie, w wieku 2-3 miesięcy, wykrywany jest stan łzowy, a także łzawienie. Jeśli proces się zaostrzy, to w pierwszym miesiącu życia, lub trochę później, może rozwinąć się flegma worka łzowego. Charakteryzuje się wyraźnym obrzękiem w strefie worka łzowego i na wewnętrznej granicy dolnej powieki. może towarzyszyć wysoka gorączka, leukocytoza, zwiększony ESR. Zapalenie tkanki łącznej otwiera się na zewnątrz lub do wewnątrz, podczas gdy proces ropny rozprzestrzenia się na orbitę i dalej do jamy czaszki. Ten stan jest często niebezpieczny dla życia dziecka.
Niebezpieczeństwo zapalenia pęcherza moczowego polega na tym, że istniejący zbiornik ropy, który działa jak torebka łzowa, jest stałym zagrożeniem dla rogówki, ponieważ w każdej chwili mogą rozwinąć się ropne wrzody o ciężkim wyniku. Przeczytaj więcej o zapaleniu pęcherza moczowego u noworodków >>>
Płyn łzowy jest zwykle wytwarzany w sposób ciągły. Płyn łzowy zapobiega wysychaniu gałki ocznej i jest niezbędny do jej nawodnienia. Płyn łzowy pełni funkcję ochronną: tworzy cienką warstwę na powierzchni oka, która chroni ją przed uszkodzeniami mechanicznymi i ma właściwości antyseptyczne. Łzy wytwarzają gruczoły łzowe, które znajdują się w spojówce gałki ocznej i pod górną powieką. Łzy gromadzą się w wewnętrznej części oka i spływają przez kanaliki łzowe do jamy nosowej.
Początek choroby u dorosłych jest z reguły powikłaniem patologii narządów łzowych i jest przewlekły.
Ropne zapalenie pęcherza moczowego u dorosłych może wystąpić w wyniku obrzęku kanału łzowego z powodu ostrych zakażeń wirusowych dróg oddechowych, przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa, polipów nosa, złamań nosa, adenoidów, uszkodzenia kanałów łzowych i innych przyczyn.
Stagnacja płynu łzowego prowadzi do utraty jego właściwości antybakteryjnych, co przyczynia się do namnażania patogenów (gronkowców, pneumokoków itp.) W worku łzowym. Sekret worka łzowego z zapaleniem pęcherza moczowego przestaje być przejrzysty i staje się ropny.
Manifestacje w tym przypadku mogą być różne: od wymawiane do utajone (bezobjawowe). Dowiedz się więcej o zapaleniu pęcherza moczowego u dorosłych >>>
Zapalenie pęcherza moczowego jest zapaleniem worka łzowego. Ta torba znajduje się w pobliżu wewnętrznego kącika oka w tak zwanej jamie łzowej. Płyn łzowy przechodzi przez przewód łzowy do jamy nosowej. W przypadku naruszenia odpływu płynu łzowego z worka łzowego, gromadzą się w nim bakterie chorobotwórcze, które powodują stan zapalny.
Zapalenie pęcherza moczowego może rozwinąć się zarówno u dorosłych, jak iu dzieci (w tym noworodków).
Istnieją ostre i przewlekłe postacie zapalenia pęcherza moczowego.
Objawy zapalenia pęcherza moczowego to:
Bezpośrednią przyczyną zapalenia pęcherza moczowego jest niedrożność kanału łzowego lub zablokowanie jednego lub obu punktów łzowych, przez które łza wpada do kanału łzowo-nosowego. Przyczynami niedrożności kanału łzowo-nosowego mogą być:
Zapalenie pęcherza moczowego u dorosłych występuje w przewlekłej postaci choroby. Może się rozwijać w każdym wieku, u młodych lub dojrzałych. U kobiet zapalenie pęcherza moczowego występuje 7 razy częściej niż u mężczyzn.
Przyczyną dacryocystitis u dorosłych jest najczęściej infekcja. patogeny, które mogą być wirusami. oraz bakterie i pasożyty. To znaczy u dorosłych zapalenie pęcherza moczowego może rozwinąć się po przeziębieniu. Ale w wielu przypadkach nie można ustalić przyczyny zapalenia pęcherza moczowego.
Istnieje kilka postaci klinicznych zapalenia pęcherza moczowego:
Wraz z rozwojem zapalenia pęcherza moczowego u dorosłych następuje stopniowe zanikanie (fuzja) kanału łzowo-nosowego. Stan łzowy wynikający z zaburzenia wypływu płynu łzowego prowadzi do rozmnażania się drobnoustrojów chorobotwórczych (zwykle pneumokoków i gronkowców), ponieważ Płyn łzowy przestaje wywierać szkodliwy wpływ na drobnoustroje. Rozwija się proces zakaźny-zapalny.
Przewlekła postać zapalenia pęcherza moczowego objawia się obrzękiem worka łzowego i przewlekłym łzawieniem lub ropieniem. Często występuje również jednoczesne wystąpienie zapalenia spojówek (zapalenie błony śluzowej powiek) i zapalenia powiek (zapalenie krawędzi powiek).
Naciskając na obszar worka łzowego (w wewnętrznym kąciku oka), płynny lub ropny płyn wypływa z punktów łzowych. Powieki opuchnięte. Test do nosa lub test Vesta kolargolem lub fluorescencją ujemną (wacik w jamie nosowej nie jest malowany). Podczas prania diagnostycznego żaden płyn nie dostaje się do jamy nosowej. W przypadku częściowej drożności przewodu nosowego, śluzowo-ropna zawartość worka łzowego może być wydalana do jamy nosowej.
Przy długim przebiegu przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego worek łzowy może rozciągać się do wielkości wiśni, a nawet do wielkości orzecha włoskiego. Błona śluzowa rozciągniętej torby może zanikać, przestać wydalać ropę i śluz. W tym przypadku nieco lepka, przezroczysta ciecz gromadzi się w jamie worka - rozwija się puchlina worka łzowego. Nieleczone zapalenie pęcherza moczowego może prowadzić do powikłań (zakażenie rogówki, jej owrzodzenie, a następnie upośledzenie widzenia, w tym ślepota).
Ostra postać zapalenia pęcherza moczowego u dorosłych jest najczęściej powikłaniem przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego. Objawia się on w postaci tkanki łącznej lub ropnia (ropnia) otaczającego worek łzowy. Bardzo rzadko występuje przede wszystkim ostra postać zapalenia pęcherza moczowego. W takich przypadkach stan zapalny błonnika pochodzi z błony śluzowej nosa lub zatok przynosowych.
Klinicznymi objawami ostrej postaci zapalenia pęcherza moczowego są jaskrawe zaczerwienienie skóry i wyraźny bolesny obrzęk odpowiedniej strony nosa i policzka. Powieki opuchnięte. Szczelina oka jest znacznie zwężona lub całkowicie zamknięta.
Powstały ropień może samoistnie się otworzyć. W wyniku tego proces może się całkowicie zatrzymać, a przetoka z długotrwałym wypływem ropy może pozostać.
Zapalenie pęcherza moczowego u dorosłych wymaga obowiązkowej konsultacji z okulistą i dalszego leczenia. Samoleczenie zapalenia pęcherza moczowego u dorosłych nie ma miejsca.
W dzieciństwie zapalenie pęcherza moczowego jest dość powszechne. Stanowią one, według statystyk, 7-14% wszystkich chorób oczu u dzieci.
Występuje pierwotne zapalenie pęcherza moczowego (u noworodków) i wtórne zapalenie pęcherza moczowego (u dzieci powyżej 1 roku). To oddzielenie zapalenia pęcherza moczowego wynika z faktu, że różnią się one przyczynami ich rozwoju i zasadami leczenia.
Według wieku, zapalenie pęcherza moczowego dzieli się na zapalenie pęcherza moczowego u wcześniaków, niemowląt, dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym.
Niedorozwój lub nieprawidłowości w rozwoju przewodu łzowego, gdy kanał łzowo-nosowy jest częściowo lub całkowicie nieobecny, prowadzi do dakryocytolu noworodka. W niektórych przypadkach może dojść do uszkodzenia przewodów łzowych podczas nakładania kleszczy podczas porodu.
Zapalenie pęcherza moczowego u noworodków nazywane jest również wrodzonym zapaleniem pęcherza moczowego. Występuje u 5-7% noworodków i zazwyczaj dobrze reaguje na leczenie. Choroba objawia się w pierwszych tygodniach życia, a czasem nawet w szpitalu.
W okresie prenatalnym rozwoju płodu w dolnej części kanału łzowo-nosowego tworzy się specjalna żelatynowa zatyczka lub błona, która zapobiega przedostawaniu się płynu owodniowego do płuc (kanał jest połączony z jamą nosową). Podczas pierwszego płaczu nowonarodzonego dziecka ten film przebija się, a kanał łzowo-nosowy otwiera się na łzy. Czasami film łamie się nieco później, w ciągu pierwszych 2 tygodni życia.
Jeśli film nie przebije się, kanał łzowo-nosowy staje się nieprzejezdny dla łez. Jeśli oczy dziecka są mokre przez cały czas, może to wskazywać na niedrożność przewodów łzowych (częściowe lub całkowite). Noworodki płaczą bez łez.
Jeśli pojawiły się łzy (w jednym lub obu oczach), może to być pierwszy objaw zapalenia pęcherza moczowego. Łzy zastygają, rozlewają się przez dolną powiekę. W zastoju łez bakterie dobrze się rozmnażają. Rozwija się zapalenie kanału, a następnie worek łzowy.
Znacznie rzadziej rozwija się zapalenie pęcherza moczowego u noworodków z powodu nieprawidłowych struktur nosowych lub przewodów łzowych. Rzadko występuje również zapalenie pęcherza moczowego u noworodków z powodu zakażeń.
Objawy zapalenia pęcherza moczowego u noworodków to wydzielina śluzowa lub śluzowo-ropna w jamie spojówkowej, przyćmione zaczerwienienie spojówek i łzawienie - główny objaw choroby. Po nocnym śnie „zakwaszenie” oka, zwłaszcza jednego, może być również objawem zapalenia pęcherza moczowego.
Czasami te objawy są uważane za zapalenie spojówek. Ale z zapaleniem spojówek oba oczy są dotknięte chorobą, a przy zapaleniu pęcherza moczowego z reguły zmiana jest jednostronna. Łatwo jest odróżnić zapalenie dakryocystowe od zapalenia spojówek: naciskając obszar worka łzowego z punctum łzowego, z zapaleniem pęcherza moczowego, wydzielina śluzowo-ropna jest wydzielana. Pomoże to w diagnostyce zapalenia pęcherza moczowego i testu Westa (patrz sekcja „Diagnoza zapalenia pęcherza moczowego”), diagnostyczne łzawienie łez.
Nie rozpoczynaj leczenia osobiście, musisz skonsultować się z okulistą. W przypadku noworodkowego zapalenia pęcherza moczowego bardzo ważne jest, aby rozpocząć leczenie jak najwcześniej. To gwarancja wyleczenia. Szanse na wyzdrowienie zostaną znacznie zmniejszone dzięki opóźnionemu leczeniu lub niewłaściwemu leczeniu. Może to prowadzić do przejścia choroby do postaci przewlekłej lub ciężkich powikłań (ropowica worka łzowego i powstanie przetoki łzowej lub flegmy oczodołu).
Rozwój wtórnego zapalenia pęcherza moczowego może być spowodowany następującymi przyczynami:
Objawy kliniczne wtórnego zapalenia pęcherza moczowego są takie same jak w przewlekłym zapaleniu pęcherza moczowego u dorosłych. U dzieci występuje ciągłe łzawienie, może wystąpić wydzielina śluzowo-ropna z oczu. Z punktów łzowych, gdy naciska się na obszar łzowego SAC, pojawia się zawartość ropna lub śluzowo-ropna. W wewnętrznym kąciku oka pojawia się zaczerwienienie spojówki i fałdu lunatycznego, wyraźny stan łez.
Zapalenie łez może powodować gronkowce, gonokoki. E. coli i inne patogeny. W celu określenia czynnika sprawczego przeprowadza się badanie bakteriologiczne.
Test na nos jest negatywny; podczas mycia diagnostycznego płyn w jamie nosowej również nie płynie. Kiedy diagnostyczna sonda pomiarowa przechodzi tylko do kości kanału łzowo-nosowego.
Przy przedłużonym przebiegu wtórnego zapalenia pęcherza moczowego może wystąpić ektopia (rozciąganie) jamy łzowej; w tym samym czasie pojawi się wybrzuszenie w wewnętrznym kąciku oka.
Rozpoznanie zapalenia pęcherza moczowego opiera się na skargach pacjenta lub rodziców dziecka i danych z inspekcji.
Gdy badanie zewnętrzne pacjenta zauważyło łzawienie, obrzęk w wewnętrznym kąciku oka. Przy starannym badaniu palpacyjnym objawia się bolesność i ropne lub śluzoworurowe wydzieliny z punktów łez.
Aby potwierdzić diagnozę, przeprowadzane są następujące badania:
Podział zapalenia pęcherza moczowego na pierwotne i wtórne jest bardzo uzasadniony, ponieważ skupia okulistę na prawidłowym wyborze taktyki i metody leczenia.
W przypadku wrodzonego zapalenia pęcherza moczowego najczęściej konieczne jest leczenie mające na celu wyeliminowanie błony embrionalnej w jamie łzowo-nosowej (masaż, mycie i wykrywanie kanału), a następnie w wtórnym zapaleniu pęcherza moczowego wykonywane są interwencje chirurgiczne w celu przywrócenia łez.
Masaż i płukanie łzowe, a także stosowanie leków są konserwatywnymi metodami leczenia, a wykrywanie, bougienage i operacje są metodami chirurgicznymi.
Leczenie zapalenia pęcherza moczowego przeprowadza się równocześnie z metodami leczenia chirurgicznego (przed i po interwencji). Leczenie lekami stosuje się w celu łagodzenia i zapobiegania ostrym zjawiskom zakaźnym i zapalnym.
Do leczenia farmakologicznego stosuje się szereg leków przeciwzapalnych: od paracetamolu i antybiotyków po leki hormonalne.
W przypadku ostrych objawów zapalenia pęcherza moczowego stosuje się ogólną i miejscową antybiotykoterapię. Antybiotyki są przepisywane w zależności od wrażliwości izolowanych bakterii. W celu leczenia miejscowego wybierz krople do oczu lub maści zawierające antybiotyki. Tobrex, Vigamoks są szeroko stosowane, Dla dzieci powyżej 1 roku życia - Oftakviks. Antybiotyki Lewomitsetynę stosuje się. Gentamycyna. Cyprofloksacyna jest przeciwwskazana u noworodków.
W pediatrii niepożądane jest stosowanie Albucid. po pierwsze, powoduje wyraźne uczucie pieczenia podczas wkraplania, a po drugie, charakteryzuje się krystalizacją i zagęszczeniem filmu embrionalnego.
Jeśli przepisano kilka leków, odstęp między wkropleniami musi wynosić co najmniej 15 minut.
Gdy tylko rodzice zauważą objawy zapalenia pęcherza moczowego, należy skonsultować się z okulistą, ponieważ bez lekarza nie poradzisz sobie z tą chorobą. Zaplanowano również pediatrę i specjalistę laryngologa.
Aby opóźnić leczenie do lekarza nie może być, ponieważ po 2-3 miesiącach żelatynowa folia zmieni się w tkankę komórkową, a leczenie zachowawcze będzie niemożliwe. To prawda, że niektórzy lekarze przyznają możliwość leczenia zachowawczego do wieku sześciu miesięcy.
Masaż worka łzowego odgrywa znaczącą rolę w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego. Ale jeśli są najmniejsze oznaki zapalenia, masaż nie może być wykonany z powodu niebezpieczeństwa wycieku ropy do otaczającej tkanki worka łzowego i rozwoju cellulitu.
Lekarz musi wyraźnie pokazać, jak wykonać masaż. Przed rozpoczęciem zabiegu matka powinna dokładnie umyć i umyć ręce specjalnym roztworem antyseptycznym lub nosić sterylne rękawiczki.
Przed masażem ostrożnie wycisnąć zawartość worka łzowego, oczyścić oczy ropą, przemywając roztworem furatsiliny. I dopiero potem możesz rozpocząć masaż. Najlepiej masować tuż przed karmieniem. Procedura jest przeprowadzana co najmniej 5 razy dziennie (w pierwszych 2 tygodniach do 10 razy dziennie).
Masaż wykonuje się palcem wskazującym: 5 razy naciskaj delikatnie na obszar łez łzowych, poruszając się od góry do dołu, próbując przebić galaretowatą folię za pomocą ostrych wstrząsów.
Jeśli masaż zostanie wykonany prawidłowo, ropa zostanie uwolniona z kanału. Ropę można usunąć wacikiem nasączonym świeżo przygotowanym bulionem ziół leczniczych (rumianek, nagietek, herbata itp.) Lub w roztworze furatsiliny w temperaturze pokojowej.
Ropne wydzieliny można również usunąć przez płukanie oczu za pomocą pipety do płukania. Po usunięciu ropy lekarstwo jest płukane ciepłą przegotowaną wodą. Po masażu należy umieścić w oku antybakteryjne krople do oczu przepisane przez lekarza.
Podczas leczenia zachowawczego należy odwiedzać lekarza 2 razy w tygodniu.
Po 2 tygodniach okulista oceni skuteczność procedur i, jeśli to konieczne, skoryguje leczenie. Masaż jest skuteczny tylko w pierwszych miesiącach życia dziecka. Według statystyk całkowite wyleczenie zapalenia pęcherza moczowego u niemowląt w wieku poniżej trzech miesięcy - 60%; w wieku 3-6 miesięcy - tylko 10%; od 6 do 12 miesięcy - nie więcej niż 2%. Jeśli łzy nie powrócą, lekarz wybierze inne metody leczenia. Specjalnie przeszkolony lekarz może przystąpić do mycia kanałów łzowych sterylną solą fizjologiczną z dodatkiem antybiotyku. Przed płukaniem do oka wkrapla się środek znieczulający - 0,25% roztwór dikainy.
Opinie lekarzy na temat czasu wykrywania przewodów łzowych są różne. Zwolennicy konserwatywnych metod leczenia uważają, że wykrywanie powinno być przeprowadzane nie wcześniej niż 4-6 miesięcy przy braku efektu masażu. Ale są też zwolennicy wczesnego stosowania wykrywania - przy braku efektu leczenia zachowawczego w ciągu 1-2 tygodni.
Jeśli podczas pierwszych 2-3 miesięcy życia dziecka masaż nie przyniósł pożądanego efektu, okulista może zalecić sondowanie przewodów łzowych. Procedurę tę przeprowadza się w ambulatoryjnym okulistyce dziecięcej. W znieczuleniu miejscowym sondę wprowadza się przez punkt łzowy do kanału łzowo-nosowego. Twarda sonda pozwala przebić zachowany film i rozszerzyć kanał, aby zapewnić normalny przepływ łez.
Podczas prowadzenia odczuwania dziecko nie odczuwa bólu, zabieg wykonuje się w ciągu kilku minut. Im mniejszy wiek dziecka, tym mniej odczuwa dyskomfort odczuwania. W 30% przypadków konieczne jest ponowne zbadanie po kilku dniach. Możliwe jest przywrócenie łez poprzez wykrywanie w 90% przypadków i powyżej. Aby zapobiec zapaleniu po sondowaniu dziecka, przepisuje się krople do oczu przeciwbakteryjne.
Bougienage to dość powszechne leczenie, które jest bardziej łagodne niż chirurgia. Polega ona na wprowadzeniu specjalnej sondy do kanalików - bukietu, który fizycznie usunie przeszkodę i odsunie się, rozszerzając ściśnięte ściany kanału nosowo-łzowego.
Bougie wchodzi przez otwór łzowy. Procedura nie jest bolesna, ale mogą wystąpić nieprzyjemne uczucia podczas jej wykonywania. Czasami stosowano dożylną ulgę w bólu. Procedura jest wykonywana w ciągu kilku minut. Czasami zajmuje kilka porcji w odstępach kilku dni.
W niektórych przypadkach bougienage odbywa się poprzez wprowadzenie syntetycznych elastycznych nici lub pustych rur.
Leczenie zależy od wieku pacjenta, postaci zapalenia pęcherza moczowego i jego przyczyny. Wskazane jest leczenie chirurgiczne zapalenia pęcherza moczowego:
W przypadku pierwotnego zapalenia pęcherza moczowego (u noworodków) stosuje się mniej traumatyczną operację - dakryocystorynostomię laserową.
Leczenie chirurgiczne wtórnego zapalenia pęcherza moczowego u dzieci i przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego u dorosłych przeprowadza się wyłącznie chirurgicznie. U dorosłych i dzieci powyżej 3 lat wykonuje się operację dakryocystorynostomii - tworzy się sztuczny kanał łzowo-nosowy, łączący jamę oczną z jamą nosową. Usuwanie worka łzowego u dorosłych z zapaleniem pęcherza moczowego przeprowadza się w wyjątkowych przypadkach.
Przed zabiegiem zaleca się naciskanie okolicy łzowej łez 2 razy dziennie; aby usunąć ropną wydzielinę, należy dokładnie umyć oczy bieżącą wodą i zaaplikować przeciwzapalne krople przeciwbakteryjne (20% roztwór sulfacylo-sodu, 0,25% roztwór chloramfenikolu, 0,5% roztwór gentamycyny, 0,25% roztwór siarczanu cynku z kwasem borowym) 2-3 razy dziennie.
Istnieją dwa rodzaje dostępu operacyjnego: zewnętrzny i śródnosowy (przez nos). Zaletą dostępu endonasowego jest mniejsza inwazyjność operacji i brak blizny na twarzy po operacji. Celem operacji jest stworzenie szerokiego ujścia między jamą nosową a workiem łzowym.
Operacja jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym w pozycji siedzącej. W wyniku leczenia chirurgicznego z dostępu endonasowego całkowite wyleczenie przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego osiąga się w 98% przypadków.
W przypadku dacryocystitis u noworodków leczenie chirurgiczne prowadzi się z nieskutecznością leczenia zachowawczego. Przed zabiegiem przeprowadza się wystarczającą antybiotykoterapię, aby zapobiec powikłaniom zakaźnym. Powikłania infekcyjne stwarzają ryzyko ropnia mózgu. ponieważ z krwią żylną infekcja z dróg łzowo-nosowych może przedostać się do mózgu i spowodować rozwój ropnego zapalenia mózgu lub powstanie ropnia mózgu. Podczas operacji, w znieczuleniu ogólnym, przywracana jest normalna komunikacja między jamą nosową a jamą spojówkową.
W przypadku dacryocystitis, którego przyczyną była wrodzona anomalia lub skrzywienie przegrody nosowej, leczenie chirurgiczne przeprowadza się w wieku 5-6 lat.
Wielu dorosłych pacjentów i matek chorych dzieci zaczyna leczyć zapalenie pęcherza moczowego samodzielnie, stosując środki ludowe. Czasami takie leczenie niewątpliwie opóźnia czas, co prowadzi do przedłużającego się przebiegu choroby lub rozwoju powikłań.
Mycie oczu ziołami i stosowanie kropli do oczu może na chwilę zmniejszyć lub wyeliminować objawy choroby, ale nie wpływa na przyczynę zapalenia pęcherza moczowego. Po pewnym czasie pojawiają się objawy choroby.
Można stosować środki ludowe i metody leczenia zapalenia pęcherza moczowego, ale koordynując je z okulistą:
Rosyjscy uzdrowiciele zalecali taki spisek z powodu chorób oczu (trzeba poprosić o młody miesiąc): „Miesiąc jest młody, masz złoty róg. Świecisz, moje zdrowie. Ty ciemne noce, a ja mam jasne oczy.
Większość matek jest przerażonych odczuwaniem kanałów łzowo-nosowych, jako jednej z metod leczenia zapalenia pęcherza moczowego. Ale nie każde zapalenie pęcherza moczowego wymaga wykrywania kanałów. U 80% dzieci z zapaleniem pęcherza moczowego zarodkowa folia żelatynowa pęka po 2-3 tygodniach życia niemowlęcia, tj. przychodzi samoleczenie. Masaż kanału łzowo-nosowego pomoże i przyspieszy szczelinę filmu.
Podczas wykrywania zapalenia pęcherza moczowego u noworodka okulistki sugerują przede wszystkim oczekiwaną taktykę. Chociaż opinie na temat czasu oczekiwania u okulistów są różne: niektóre oferują czekanie do 3 miesięcy, a niektóre - do 6 miesięcy. W tym czasie może wystąpić samouzdrowienie wrodzonego zapalenia pęcherza moczowego - gdy łzawiący kanał nosowy stopniowo dojrzewa, galaretowata błona może zostać złamana, blokując otwarcie kanału. Inni okuliści uważają, że wczesne sondowanie kanału łzowego powiodło się - po 2 tygodniach masażu, jeśli efekt nie zostanie osiągnięty.
W oczekiwaniu na taktykę należy zapewnić przestrzeganie higieny oczu: zakopać krople polecane przez okulistę w oczy i przepłukać oczy ciepłą świeżo zaparzoną herbatą. Warunkiem jest masaż.
O samoleczeniu wskaże brak objawów zapalenia pęcherza moczowego. Ale w tym przypadku konieczna jest ponowna konsultacja z okulistą.
W dostępnych recenzjach zauważalny jest dobry efekt masażu, jeśli leczenie przeprowadza się w ciągu pierwszych 2 miesięcy życia dziecka (a nawet lepiej w pierwszych tygodniach). Wiele matek zwraca uwagę na efekt sondowania kanału łzowego, co wskazuje na negatywny punkt procedury - stres jest większy dla matki niż dla dziecka.
Szczególne niezadowolenie z matek powoduje konieczność ponownego brzmienia. Jeśli zapalenie dakryocystozy nie rozwija się u pierwszego dziecka w rodzinie, matki są już doświadczone w jego leczeniu, a masaż i inne zalecenia lekarza są dokładniej wykonywane. Takie leczenie prowadzi do sukcesu.
Z zapaleniem pęcherza moczowego noworodków E. Komarovsky, masaż jest skutecznym środkiem. Według dr Komarovsky'ego dzieciom nie należy przepisywać leków zawierających antybiotyki bez specjalnej potrzeby.
Dr Komarovsky zaleca pilne poszukiwanie innego lekarza, jeśli lekarz przepisujący kroplę zawierającą antybiotyk jest przepisany dziecku. Krople w zapaleniu pęcherza moczowego, według Komarovsky'ego, są środkami pomocniczymi.
Masaż ma podstawowe znaczenie dla zapalenia pęcherza moczowego u noworodków. Na stronie popularnego lekarza znajdziesz film, w którym Komarovsky pokazuje, jak prawidłowo masować.
Przed użyciem należy skonsultować się ze specjalistą.
Autor: Paszkow M.K. Koordynator treści.
Dziś prawie każda matka wie, jakie jest zapalenie pęcherza moczowego u noworodków, chociaż według statystyk tylko 5% dzieci cierpi na tę dolegliwość. Faktem jest, że wiele dakryocystitis bardzo się boi (a raczej, jak leczyć tę chorobę), więc uczą się z góry, jaki jest ból, czy można temu zapobiec i jak będzie musiał być leczony. Inni nie wiedzą nic o zapaleniu pęcherza moczowego, a „ropne oczy” są leczone przez długi czas i bez powodzenia, dopóki nie stanie się jasne, że przyczyną „oka na mokrym miejscu” jest właśnie ta choroba.
Tak więc noworodkowe zapalenie pęcherza moczowego jest chorobą zakaźną związaną z niedrożnością kanałów łzowych. Wszyscy wiemy, że nawet małe łzy oczu są niezwykle potrzebne i płynie naturalnie przez specjalne „dziury” w rogu oczu przez kanaliki łzowo-nosowe. Jednak w łonie matki te kanaliki u małego mężczyzny są pokryte specjalną galaretowatą błoną, która podczas porodu musi przebić się z pierwszym oddechem i płaczem noworodka. Jeśli z jakiegoś powodu tak się nie stało, niedługo nie będzie już łez, zacznie się ono stagnować w małych oczach (dlaczego się oderwą) i stanie się doskonałym podłożem dla wielu wirusów i pałeczek. Stąd zapalenie wizjera i ropne wydzieliny, a rano przykleja się powieki. Oczywiste jest, że w tym przypadku dziecko potrzebuje pomocy w nagłych wypadkach, czyli leczenia zapalenia pęcherza moczowego.
Najczęściej rodzice, którzy „zepsuli” oczy, zaczynają się leczyć bulionami, herbatami, a nawet kroplami leczniczymi. Co za grzech do ukrycia, a wielu lekarzy z oczywistymi objawami zapalenia pęcherza moczowego przepisuje leki (Albucidum, Vitobact, roztwór Furacilin, a nawet lokalne antybiotyki Torbex i Vigamoks). Mamusie z ufnością rzucają wszystko w oczy temu, co przepisał lekarz, a po kilku dniach, jak się wydaje, ból się cofnął, ale wydaje się, że to tylko możliwe. Wkrótce choroba ogłosi się nową energią i nowymi powikłaniami, ponieważ zapalenia pęcherza moczowego nie leczy się kroplami do oczu. Raczej nie jest to pierwsza rzecz, która jest niezbędna w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego.
Pamiętając o przyczynach tej choroby, staje się niezwykle jasne, że przede wszystkim musisz przebić się przez nie łamiącą się rurkę żelatynową w przewodach łzowych. Ważne jest jednak zidentyfikowanie tego korka. Odbywa się to za pomocą prostych próbek z Collargolem. Te brązowe krople są zakopane w oczach noworodka, a waciki bawełniane są umieszczane w nosie. Jeśli po 10 minutach oko nie zostało oczyszczone z Collargolu, a bawełna w wylewce była czysta, wówczas kanały są zatkane i mówimy o zapaleniu pęcherza moczowego u noworodków.
Następnie doświadczony lekarz powinien zbadać wydzielinę z oczu i jeśli w niej znajdują się patogenne mikroorganizmy, konieczne jest leczenie oczu lekami. Jednak przed przepisaniem antybakteryjnych kropli do oczu noworodkowi konieczne jest również określenie wrażliwości na lek. W wycieku ropnym mogą występować gronkowce, paciorkowce, a nawet chlamydie z E. coli, które należy „usunąć” za pomocą środków przeciwbakteryjnych (na przykład Vitobact).
Jednak żadna kropla nie poradzi sobie z zapaleniem pęcherza moczowego, chyba że wykona się specjalny masaż oczu.
Nie jest trudno wykonać masaż worka łzowego (znajduje się on na wewnętrznej krawędzi oczu), ale od tego zależy powodzenie leczenia noworodkowego zapalenia pęcherza moczowego. Jak prawidłowo przeprowadzić taki masaż - powie i pokaże lekarzowi lub pielęgniarce. Konieczne jest wykonywanie masażu do 10 razy dziennie i im więcej ropa jest uwalniana podczas zabiegu, tym skuteczniejsze jest leczenie. Obszar worka łzowego należy masować ostrymi ruchami koniuszkiem palca. Twoje główne zadanie - przebić się przez korek, a do tego lekkie uderzenia nie wystarczą. Bądź wytrwały, ale nie przesadzaj.
Wykonując masaż, ważne jest również prawidłowe usunięcie ropnego wydzieliny. Przed masażem oczy przemywa się wywarem z herbaty lub rumianku, a następnie roztworem Furacilin. Dla każdego oka użyj oddzielnego sterylnego wacika i przetrzyj oko od skroni do nosa, a nie odwrotnie. Po masażu wielu lekarzy zaleca, aby nałożyć lewomecytynę lub inne przepisane leki.
Pamiętaj też, że im młodsze dziecko i im trudniejszy masaż, tym skuteczniejsze leczenie zapalenia pęcherza moczowego.
Czasami jednak ani masaż, ani krople do oczu z zapaleniem pęcherza moczowego nie udają się, a następnie lekarz może przepisać sondę. Praktycznie wszyscy rodzice boją się tej procedury. Nie ma w tym nic trudnego. W znieczuleniu miejscowym (jeśli dziecko nie ma więcej niż 5 miesięcy) w placówce medycznej okulista złamie korek specjalnymi sondami. Po sondowaniu przewody łzowe są myte roztworami antyseptycznymi i badane za pomocą Collargolu. Sondowanie kanału łzowego trwa tylko 5-10 minut, ale płacz okruchów w tym czasie może wstrząsnąć układem nerwowym kochających rodziców.
Lekarze brzmiący kanałami łzowymi są zalecani dla dzieci w wieku 2-3 miesięcy, ponieważ łatwiej je tolerować. Starsze dzieci będą musiały spłukiwać kanały w znieczuleniu ogólnym, a nie na raz, ponieważ korek ma tendencję do „starzenia się”, czyli staje się tkanką łączną i znacznie trudniej jest go przebić.
Uważa się, że w pierwszym miesiącu życia noworodka galaretowata zatyczka zostanie rozwiązana samodzielnie, trzeba tylko trochę jej pomóc, przeprowadzając masaż woreczków łzowych. Niektórzy lekarze uważają, że zapalenia pęcherza moczowego nie można w ogóle leczyć, zwłaszcza za pomocą interwencji chirurgicznej (wykrywanie). Jednak im starsze dziecko, tym trudniej jest złamać korek (jak wspomniano powyżej), więc jest bardzo ryzykowne mieć nadzieję na samoleczenie. Radzą więc, abyś nie zwalniał i do 6 miesięcy, aby zrobić wszystko, aby zapomnieć o tym raz na zawsze.
Więc jak być młodymi rodzicami? Po pierwsze, nie należy samoleczyć i samodzielnie diagnozować. Zawsze pokazuj swoje dziecko doświadczonym specjalistom, słuchaj ich zaleceń i uważnie przestrzegaj wszystkich instrukcji. Po drugie, nie wpadaj w panikę w żadnych okolicznościach, ponieważ zapalenie pęcherza moczowego nie jest wyrokiem, a wyleczenie go jest całkiem realistyczne i całkiem proste. Główny czas, aby zidentyfikować i zrobić wszystko dobrze.
http://bantim.ru/kapli-kollargol-pri-dakriotsistite/