alfa jest mieszaniną różnych podtypów naturalnego interferonu alfa z leukocytów ludzkiej krwi. Ma działanie przeciwwirusowe, immunostymulujące i antyproliferacyjne. Działanie przeciwwirusowe leku opiera się głównie na zwiększeniu oporności komórek w organizmie, które nie są jeszcze zakażone wirusem, na możliwe skutki. Przez wiązanie do specyficznych receptorów w komórkach, interferon alfa modyfikuje właściwości powierzchni błon komórkowych stymuluje specyficzne enzymy wpływa wirusowego RNA i zapobiega ich replikacji. Immunomodulacyjne działanie interferonu alfa wiąże się ze stymulacją aktywności makrofagów i komórek NK (natural killer), komórki, które z kolei udział w odpowiedzi immunologicznej organizmu, do komórek nowotworowych.
Do stosowania pozajelitowego: zapalenie wątroby typu B i C, brodawki narządów płciowych, białaczka włochatokomórkowa, szpiczak mnogi, chłoniaki nieziarnicze, grzybica grzybicza, mięsak Kaposiego u pacjentów z AIDS bez ostrej infekcji w wywiadzie; rak nerki; czerniak złośliwy.
Do stosowania doodbytniczego: leczenie ostrego i przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby.
Do stosowania donosowego: zapobieganie i leczenie grypy, ARVI.
Ciężka organiczna choroba serca, wyraźne zaburzenia czynności wątroby lub nerek; padaczka i / lub zakłócenie funkcji centralnego układu nerwowego; przewlekłe zapalenie wątroby i marskość wątroby z objawami niewydolności wątroby; przewlekłe zapalenie wątroby u pacjentów otrzymujących lub niedawno leczonych
(z wyjątkiem leczenia GCS); autoimmunologiczne zapalenie wątroby; choroba tarczycy odporna na terapię tradycyjną; potwierdzona nadwrażliwość na interferon alfa.
Dawkę, częstotliwość i czas stosowania określa się w zależności od wskazań, ciężkości choroby, metody podawania, indywidualnej odpowiedzi pacjenta.
W przypadku podawania pozajelitowego działania niepożądane obserwuje się znacznie częściej niż w przypadku innych dróg podawania.
Objawy grypopodobne: gorączka, ból głowy, bóle mięśni, osłabienie.
Ze strony układu pokarmowego: utrata apetytu, nudności, wymioty, biegunka; rzadko - zaburzenia czynności wątroby.
Od układu sercowo-naczyniowego: niedociśnienie tętnicze, arytmia.
Od strony ośrodkowego układu nerwowego: senność, zaburzenia świadomości, ataksja.
Reakcje dermatologiczne: rzadko - lekkie łysienie, suchość skóry, rumień, wysypka skórna.
Inne: ogólne osłabienie, granulocytopenia.
Ponieważ interferony hamują metabolizm oksydacyjny w wątrobie, biotransformacja leków metabolizowanych w tym szlaku może być zaburzona.
Przy jednoczesnym stosowaniu z inhibitorami ACE, możliwy jest synergizm w odniesieniu do działania hematotoksycznego; z zydowudyną - synergizm w odniesieniu do działania mielotoksycznego; z paracetamolem - możliwa zwiększona aktywność enzymów wątrobowych; z teofiliną - zmniejszenie klirensu teofiliny.
Aby zachować ostrożność u pacjentów z wywiadem instrukcje dotyczące najnowszej historii zawału serca, jak również w przypadku zmian w procesie krzepnięcia krwi i myelodepression.
W przypadku małopłytkowości z liczbą płytek mniejszą niż 50 000 / μl, sc.
Wraz z rozwojem działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego u pacjentów w podeszłym wieku otrzymujących interferon alfa w dużych dawkach, należy przeprowadzić dokładne badanie iw razie potrzeby przerwać leczenie.
Pacjenci powinni otrzymywać terapię nawodnienia, szczególnie w początkowym okresie leczenia.
U pacjentów z wirusowym zapaleniem wątroby typu C, leczonych interferonem alfa do stosowania układowego możliwe są zaburzenia tarczycy prowadzi do niedoczynności tarczycy lub nadczynności tarczycy. Dlatego przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest określenie poziomu TSH w surowicy i rozpoczęcie leczenia tylko wtedy, gdy poziom TSH we krwi jest prawidłowy.
Ostrożnie stosuj interferon alfa jednocześnie ze środkami nasennymi, uspokajającymi, opioidowymi lekami przeciwbólowymi.
Ciąża i laktacja
Stosowanie leków interferonowych alfa w czasie ciąży jest możliwe tylko w przypadkach, gdy zamierzona korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu. Jeśli to konieczne, stosowanie u matek karmiących podczas laktacji powinno decydować o zakończeniu karmienia piersią.
Pacjenci w wieku rozrodczym podczas terapii powinni stosować niezawodne metody antykoncepcji.
W przypadku zaburzeń czynności nerek
Przeciwwskazane w ciężkich zaburzeniach czynności nerek.
Przeciwwskazane w wyraźnych zaburzeniach czynności wątroby, przewlekłego zapalenia wątroby i marskości wątroby z objawami niewydolności wątroby; przewlekłe zapalenie wątroby u pacjentów, którzy otrzymali lub niedawno otrzymywali leki immunosupresyjne (z wyjątkiem GCS); autoimmunologiczne zapalenie wątroby.
Wraz z rozwojem działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego u pacjentów w podeszłym wieku otrzymujących interferon alfa w dużych dawkach, należy przeprowadzić dokładne badanie iw razie potrzeby przerwać leczenie.
Stosowanie leku Lokferon należy wykonywać wyłącznie po konsultacji z lekarzem.
liofilizowany proszek do wytwarzania kropli do oczu 8000ME
Biomed je. I.I. Mechnikova (Rosja)
Ludzki interferon leukocytów.
Viferon 1, Viferon 2, Viferon 3, Wellferon, interferon ludzki leukocyt, interferon ludzki płyn leukocytowy, interferon ludzki leukocyt suchy, interferon ludzki leukocyt, interferon ludzki rekombinowany alfa-2, ludzki interferon, rekombinowany człowiek, ludzki interferon, ludzki interferon, Egiferon
Interferon alfa z normalnych ludzkich leukocytów, mechanizm działania przeciwwirusowego jest stworzenie mechanizmu zabezpieczającego do komórek niezakażonych wirusem: zmiana właściwości błon komórkowych, co zapobiega przedostawaniu się wirusa do komórki; inicjowanie syntezy szeregu specyficznych enzymów, które zapobiegają replikacji wirusowego RNA i syntezie białek wirusowych. Ma szeroki zakres działania przeciwwirusowego. Podawany dożylnie szybko przenika do osocza. W ciągu 24 godzin jego stężenie we krwi stopniowo spada poniżej minimalnego wykrywalnego poziomu. W przypadku podawania domięśniowego i podskórnego, ustalone stężenia są utrzymywane dłużej. W domięśniowego wchłaniania leku z miejsca podawania prowadzi się prawie całkowicie stabilny poziom utrzymuje się przez 6-12 godzin, a następnie poziom leku we krwi zmniejsza się stopniowo, aż do całkowicie znika po 18-36 godzinach. Przenika przez BBB w bardzo ograniczonych ilościach. Nie kumulowane.
Grypy, SARS, choroby oczu wirusowej etiologii, białaczkę kosmatokomórkową, szpiczaka mnogiego, chłoniaki nieziarnicze, ziarniniaka grzybiastego, przewlekłej białaczki szpikowej, mięsaka Kaposiego w AIDS tle (u pacjentów bez historii ostrej infekcji), raka nerki, czerniaka skóry, przewlekłe aktywne zapalenie wątroby, przewlekłe zapalenie wątroby typu C, brodawki narządów płciowych.
Nadwrażliwość. Z troską: nadwrażliwość na antybiotyki i białka kurcząt.
Zmniejsza klirens i teofilinę T1 / 2. Upośledzony jest metabolizm cymetydyny, fenytoiny, warfaryny, diazepamu, propranololu. Należy unikać wspólnego stosowania leków, które hamują funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego, leków immunosupresyjnych, etanolu.
Spójczy, zgodnie z zaleceniami lekarza.
Rozpuszczony lek należy przechowywać w temperaturze 2-10 gr. Z nie więcej niż 1 dniem. Przestrzeganie zasad aseptyki.
Przechowywać w temperaturze 2-10 gr. C.
Recepta
Zwróć szczególną uwagę! Powyższe informacje są przeznaczone tylko dla lekarzy!
Cena: niedostępna
Ocena popularności leku
ATH: L03AB01 Leki przeciwnowotworowe i immunomodulujące
liofilizowany proszek do wytwarzania kropli do oczu 8000ME
http://glaz-noi.ru/glaznye-kapli-lokferon/Zostaw swój komentarz
Bieżący wskaźnik zapotrzebowania na informacje, ‰
Certyfikaty rejestracyjne Lokferon
Oficjalna strona Grupy firm RLS ®. Główna encyklopedia leków i asortyment aptek rosyjskiego Internetu. Książka referencyjna leków Rlsnet.ru zapewnia użytkownikom dostęp do instrukcji, cen i opisów leków, suplementów diety, urządzeń medycznych, urządzeń medycznych i innych towarów. Farmakologiczna książka referencyjna zawiera informacje na temat składu i formy uwalniania, działania farmakologicznego, wskazań do stosowania, przeciwwskazań, działań niepożądanych, interakcji lekowych, sposobu stosowania leków, firm farmaceutycznych. Książka referencyjna leków zawiera ceny leków i produktów na rynku farmaceutycznym w Moskwie i innych miastach Rosji.
Przenoszenie, kopiowanie, rozpowszechnianie informacji jest zabronione bez zgody LLC RLS-Patent.
Przy powoływaniu się na materiały informacyjne opublikowane na stronie www.rlsnet.ru wymagane jest odniesienie do źródła informacji.
O wiele bardziej interesujące
© 2000-2019. REJESTR MEDIA RUSSIA ® RLS ®
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Komercyjne wykorzystanie materiałów jest niedozwolone.
Informacje przeznaczone są dla lekarzy.
http://www.rlsnet.ru/tn_index_id_9754.htmPozajelitowego - ostre zapalenie wątroby typu B, przewlekłe aktywne zapalenie wątroby typu B, przewlekłe zapalenie wątroby typu C, kłykciny kończyste, kleszczowego zapalenia mózgu (w tym postaci opon mózgowo-rdzeniowych), białaczki włochatokomórkowej (triholeykoz), szpiczaka mnogiego, chłoniaka nieziarniczego, skórnego chłoniaka z komórek T (ziarniniak grzybiasty, Sezary'ego syndrom), mięsak Kaposiego, na tle AIDS (u pacjentów bez historii ostrej infekcji), przewlekłą białaczkę szpikową, raka pęcherza, raka nerki, czerniaka, brodawczaki układu oddechowego krtani (do następnego dnia po usunięciu pas illom) podstawowy (podstawowych) i wtórne thrombocytoza, formy przejściowe przewlekłej białaczki granulocytowej i zwłóknienia szpiku, reticulosarcoma.
Odbytnicy - w połączeniu z podstawową terapią: gorączka krwotoczna z zespołem nerkowym, wtórne stany niedoboru odporności, ostre zapalenie wątroby typu B u dzieci w wieku 2-12 lat.
Lokalnie - donosowo: grypa, ARVI (leczenie i zapobieganie); wkraplanie worka spojówkowego - wirusowe choroby oczu (zapalenie rogówki, zapalenie rogówki, zapalenie spojówek).
Nadwrażliwość, choroby autoimmunologiczne (w tym wywiad historyczny), CHF, ostry zawał mięśnia sercowego, cukrzyca z kwasicą ketonową, choroba płuc, ospa wietrzna, półpasiec Varicella, niewydolność wątroby i (lub) nerek, przewlekłe zapalenie wątroby, marskość wątroby, przewlekłe zapalenie wątroby pacjenci otrzymujący lub otrzymujący ostatnio leki immunosupresyjne (nie licząc niedawnego zaprzestania leczenia GCS), autoimmunologiczne zapalenie wątroby, ciężkie zaburzenia psychiczne (w tym historię), padaczka i / lub dysfunkcja ośrodkowego układu nerwowego, laktacja, zmiany chorobowe tarczycy, których przebiegu nie można kontrolować konwencjonalnym leczeniem (w leczeniu zapalenia wątroby typu Ne A lub B, zapalenia wątroby typu B). C ostrożność. Zaburzenia rytmu serca, miażdżyca po zawale, opryszczka zwykła (w tym historia), hamowanie hematopoezy szpiku kostnego, ciąża, wiek dziecka.
S / c, w / m; maksymalne dawki - w / w kroplówce, powoli (w ciągu 30-60 minut). Wymaganą dawkę wstępnie rozcieńcza się 50 ml 0,9% roztworu NaCl (12 milionów jm).
W przypadku białaczki włochatokomórkowej zalecana dawka początkowa wynosi 3 miliony jm dziennie przez 6 miesięcy. W przypadku niepowodzenia leczenia lek zostaje anulowany; jeśli istnieje pozytywny trend, leczenie należy kontynuować aż do poprawy parametrów hematologicznych, a po osiągnięciu stabilności terapię przeprowadza się przez 3 miesiące, 3 mln jm 3 razy w tygodniu.
W przypadku szpiczaka mnogiego dawka początkowa wynosi 3 miliony jm 3 razy w tygodniu, a cotygodniowy wzrost do maksymalnej tolerowanej dawki 9-18 milionów jm 3 razy w tygodniu. Ten tryb powinien być utrzymywany przez nieograniczony czas, z wyjątkiem przypadków, gdy choroba rozwija się zbyt szybko lub pacjent staje się nietolerancją leku.
W przypadku chłoniaka nieziarniczego początkowa dawka wynosi 3 miliony jm 3 razy w tygodniu przez 2 tygodnie, a następnie zalecana dawka wynosi 6 milionów jm 3 razy w tygodniu; od 14 tygodni - 3 miliony IU 3 razy w tygodniu.
Leczenie podtrzymujące po standardowej chemioterapii (z radioterapią lub bez) - 3 miliony jm 3 razy w tygodniu przez co najmniej 12 miesięcy.
W chłoniaku skórnym z komórek T: 1-3 dni - 3 miliony IU / dzień, 4-6 dni - 9 milionów IU / dzień, 7-84 dni - 18 milionów IU / dzień; dawka podtrzymująca - maksymalna tolerowana (nie więcej niż 18 milionów jm) 3 razy w tygodniu.
W przewlekłej białaczce szpikowej i trombocytozie w przewlekłej białaczce szpikowej: 1-3 dni - 3 miliony IU / dzień, 4-6 dni - 6 milionów IU / dzień, 7-84 dni - 9 milionów IU / dzień, kurs - 8-12 tygodni. Po ustabilizowaniu liczby leukocytów częstotliwość podawania wynosi 3 razy w tygodniu. Ten tryb powinien być utrzymywany przez nieograniczony czas, z wyjątkiem przypadków, gdy choroba rozwija się zbyt szybko lub pacjent staje się nietolerancją leku.
W przypadku trombocytozy w chorobach mieloproliferacyjnych (z wyjątkiem przewlekłej białaczki szpikowej): 1-3 dni - 3 miliony jm / dzień, 4-30 dni - 6 milionów jm / dzień.
Z mięsakiem Kaposiego: 1-3 dni - 3 miliony IU / dzień, 4-6 dni - 9 milionów IU / dzień, 7-9 dni - 18 milionów IU / dzień, z tolerancją 10-84 dni - do 36 milionów IU / dzień ; dawka podtrzymująca - maksymalna tolerowana (nie więcej niż 36 milionów jm) 3 razy w tygodniu.
W raku nerki: 1-3 dni - 3 miliony IU / dzień, 4-6 dni - 9 milionów IU / dzień, 7-9 dni - 18 milionów IU / dzień, z tolerancją 10-84 dni - do 36 milionów IU / dzień ; dawka podtrzymująca - maksymalna tolerowana (nie więcej niż 36 milionów jm) 3 razy w tygodniu; czas trwania leczenia wynosi od 8-12 tygodni do 16 miesięcy. W terapii skojarzonej z winblastyną 3 miliony jm 3 razy w tygodniu, drugi tydzień, 9 milionów jm 3 razy w tygodniu, a następnie 18 milionów jm 3 razy w tygodniu. W tym okresie winblastynę podaje się w dawce 0,1 mg / kg raz w tygodniu. Czas trwania terapii - 3-12 miesięcy. W przypadku całkowitej remisji leczenie można przerwać 3 miesiące po jego wystąpieniu.
Czerniak - 18 milionów jm 3 razy w tygodniu przez 8-12 tygodni; dawka podtrzymująca - 18 milionów jm 3 razy w tygodniu przez 8-12 tygodni; w obecności pozytywnego efektu terapia jest kontynuowana do 17 miesięcy, w przypadku jej braku jest zatrzymywana.
W ostrym wirusowym zapaleniu wątroby typu B (formy łagodne, umiarkowane i ciężkie), 1 milion jm przepisuje się 2 razy dziennie przez 5-6 dni, a następnie podaje się 1 milion jm / dzień przez kolejne 5 dni. Jeśli to konieczne, przebieg leczenia można kontynuować - 1 milion jm, 2 razy w tygodniu przez 2 tygodnie. Dawka kursu - 15-21 milionów IU.
W przewlekłym aktywnym wirusowym zapaleniu wątroby typu B (w tym przewlekłym wirusowym zapaleniu wątroby typu B delta-dodatnim) zalecana dawka wynosi 4,5 miliona jm 3 razy w tygodniu przez 4-6 miesięcy. Jeśli liczba markerów replikacji wirusa lub antygenu powierzchniowego wirusa zapalenia wątroby typu B nie zmniejszy się po 1 miesiącu leczenia, dawkę należy zwiększyć do 6 milionów jm 3 razy w tygodniu. W przypadku braku poprawy po 3-4 miesiącach leczenie należy przerwać.
W przewlekłym zapaleniu wątroby typu C 3–6 milionów jm przepisuje się 3 razy w tygodniu, czas trwania leczenia wynosi do 3 miesięcy; dawka podtrzymująca - 3 miliony jm 3 razy w tygodniu przez kolejne 3-9 miesięcy (aby naprawić remisję u pacjentów ze znormalizowaną aktywnością AlAT w osoczu). Jeśli w ciągu 16 tygodni od rozpoczęcia leczenia nie nastąpi zmniejszenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, leczenie należy przerwać.
W przypadku brodawek narządów płciowych dawka wynosi 0,1-1 mln jm (w zależności od obszaru zmiany) 3 razy w tygodniu. Lek wstrzykuje się cienką igłą do podstawy uszkodzonego obszaru; Szkody należy obliczyć, aby obliczyć całkowitą dawkę podawaną w tym samym czasie, która nie powinna przekraczać 3 milionów jm. Każdy cykl terapii obejmuje wprowadzenie 3 dawek na tydzień przez 3 tygodnie. Poprawę obserwuje się zwykle po 4-6 tygodniach od rozpoczęcia pierwszego cyklu terapii. W niektórych przypadkach cykl leczenia należy powtórzyć, stosując podobne dawki.
W przypadku kleszczowego zapalenia mózgu (w tym postaci opon mózgowo-rdzeniowych), 1–3 mln jm podaje się 2 razy dziennie przez 10 dni. Następnie przechodzą na leczenie podtrzymujące, 1-3 mln jm co 2 dni, 5 razy.
Pierwotna i wtórna trombocytoza - 2 miliony jm / dzień 5 dni w tygodniu przez 4-5 tygodni. Jeśli liczba płytek krwi nie zmniejsza się po 2 tygodniach, dawkę zwiększa się do 3 milionów IU / dzień, przy braku efektu do końca 3 tygodni dawkę zwiększa się do 6 milionów IU / dzień. Przy początkowej małopłytkowości (mniej niż 15 G / l) dawka początkowa wynosi 0,5 mln jm / dobę.
W fazie przejściowej przewlekłej białaczki granulocytowej i zwłóknienia szpiku - 1-3 mln jm dziennie według schematu.
Lokalnie. Donosowo (zawartość ampułki rozpuszcza się w 2 ml wody destylowanej - 40 kapsli), w leczeniu grypy i SARS w pierwszych godzinach choroby, zaszczepić 3-4 drzemki (około 0,2 ml) w każdym przewodzie nosowym co 15-20 minut przez 3-4 godziny następnie 4-5 razy dziennie przez 3-4 dni. Zapobieganie grypie i ARVI - 5 razy 2 razy dziennie (tak długo, jak ryzyko infekcji utrzymuje się).
W worku spojówkowym: zawartość ampułki rozpuszcza się w 1 ml sterylnej wody destylowanej. W ostrej fazie choroby 2-3 krople (około 0,1 ml) wkrapla się do każdego oka 3-10 razy dziennie w połączeniu z leczeniem objawowym. W miarę ustępowania procesu zapalnego liczba wkropleń jest zmniejszana do 5-6 razy dziennie. Przebieg leczenia wynosi 12-14 dni, w razie potrzeby - do 30 dni.
Prosto. W gorączce krwotocznej z zespołem nerkowym i wtórnym niedoborem odporności komórkowej przepisuje się ją w dawce dziennej 120 tys. IU (1 świeca 4 razy dziennie w odstępie 6 godzin) lub 60 tys. IU dwa razy dziennie w odstępie 8 godzin). Przebieg leczenia wynosi 7-14 dni. W ostrym wirusowym zapaleniu wątroby typu B u dzieci przepisanych według schematu: od 1 do 3 dni - 40 tys. IU 2 razy dziennie, od 4 do 7 dni - 40 tys. IU 1 raz dziennie, od 8 do 14 dni - 40 tys. IU co drugi dzień. Przebieg leczenia nie przekracza 14 dni. Dawka kursu - 560 tysięcy IU
Mieszanina różnych podtypów naturalnego interferonu alfa z ludzkich leukocytów krwi. Ma działanie przeciwwirusowe, antyproliferacyjne, immunomodulujące i przeciwnowotworowe.
Mechanizm działania przeciwwirusowego polega na tworzeniu mechanizmów ochronnych w komórkach wolnych od wirusów: zmian we właściwościach błon komórkowych, które uniemożliwiają przenikanie wirusa do komórki; inicjowanie syntezy szeregu specyficznych enzymów, które zapobiegają replikacji wirusowego RNA i syntezie białek wirusowych.
Działanie antyproliferacyjne jest spowodowane przez bezpośrednie mechanizmy, które powodują zmiany w cytoszkieletie i błonie komórkowej, regulując procesy różnicowania i metabolizmu komórkowego, które z kolei zakłócają proliferację komórek, zwłaszcza guz.
Promuje modulację ekspresji niektórych onkogenów (myc, sys, ras), co pozwala „normalizować” transformację nowotworową komórek, a tym samym hamować wzrost guza. Działanie immunomodulujące jest spowodowane stymulacją aktywności makrofagów i komórek NK (makrofagi biorą udział w prezentacji antygenu komórkom immunokompetentnym, a komórki NK biorą udział w odpowiedzi immunologicznej organizmu na komórki nowotworowe).
Zespół grypopodobny: bóle mięśni, gorączka, dreszcze, ból głowy, złe samopoczucie, w mniejszym stopniu - ból stawów, ból pleców (występuje u większości pacjentów, objawy są najbardziej widoczne w pierwszym tygodniu i stopniowo ustępują w wyniku tachyfilaksji, o 2-4 tygodnie).
Ze strony układu pokarmowego: często - utrata apetytu, nudności, dość często - wymioty, biegunka, zmiana smaku, „metaliczny” smak w ustach, suchość w ustach, ból brzucha, utrata masy ciała, rzadko - wrzodziejące zapalenie jamy ustnej, zaparcia, wzdęcia, zgaga, zwiększona perystaltyka, zwiększona aktywność aminotransferaz „wątrobowych”, bardzo rzadko - niewydolność wątroby.
Od strony organów krwiotwórczych: niedokrwistość, przemijająca leukopenia, małopłytkowość.
Ze strony układu sercowo-naczyniowego: przemijające zmniejszenie lub zwiększenie ciśnienia krwi, zaburzenia rytmu (nadkomorowe), ból w klatce piersiowej.
Ze strony układu nerwowego: zawroty głowy, utrata funkcji poznawczych, zmniejszona zdolność koncentracji (pacjenci w podeszłym wieku lub duże dawki), niespokojny sen, senność, splątanie, niepokój, parestezje, drętwienie kończyn lub twarzy i skurcze mięśni łydek.
Od zmysłów: niewyraźne widzenie („zasłona” przed oczami), retinopatia niedokrwienna.
Na części skóry: łysienie, suchość skóry, świąd, nadmierne pocenie się.
Reakcje alergiczne: wysypka skórna.
Inne: zaburzenia czynności tarczycy.
Podczas leczenia monitoruj zawartość komórek krwi i czynności wątroby. W przypadku małopłytkowości z liczbą płytek krwi mniejszą niż 50 tys./ μl należy podawać zastrzyki podskórne.
Jeśli u pacjentów w podeszłym wieku otrzymujących duże dawki występują działania niepożądane ze strony ośrodkowego układu nerwowego, pacjenta należy dokładnie zbadać iw razie potrzeby przerwać leczenie; nasilenie działań niepożądanych zmniejsza się wraz z wprowadzeniem tuż przed snem.
W celu zmniejszenia nasilenia zespołu grypopodobnego zaleca się jednoczesne podawanie paracetamolu.
Pacjenci powinni otrzymywać terapię nawodnienia, szczególnie w początkowym okresie leczenia.
Pacjenci z wirusowym zapaleniem wątroby typu C mogą czasami doświadczać dysfunkcji gruczołu tarczowego wyrażonego w niedoczynności tarczycy lub nadczynności tarczycy, dlatego leczenie należy rozpocząć od początkowego normalnego poziomu TSH we krwi.
Wnika do mleka matki, jeśli to konieczne, wyznaczenie leku w okresie laktacji powinno przerwać karmienie piersią.
Podczas leczenia należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i angażować się w inne potencjalnie niebezpieczne czynności, które wymagają zwiększonej koncentracji i szybkości psychomotorycznej.
Należy unikać łączenia z lekami działającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy, lekami immunosupresyjnymi, etanolem.
Możliwe zwiększenie działania neurotoksycznego, hematotoksycznego i kardiotoksycznego leków przepisanych wcześniej lub jednocześnie.
http://www.webapteka.ru/drugbase/name8076.html8000 IU - butelki (1) - pakuje karton.
Do stosowania pozajelitowego: zapalenie wątroby typu B i C, brodawki narządów płciowych, białaczka włochatokomórkowa, szpiczak mnogi, chłoniaki nieziarnicze, grzybica grzybicza, mięsak Kaposiego u pacjentów z AIDS bez ostrej infekcji w wywiadzie; rak nerki; czerniak złośliwy.
Do stosowania doodbytniczego: leczenie ostrego i przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby.
Do stosowania donosowego: zapobieganie i leczenie grypy, ARVI.
W przypadku podawania pozajelitowego działania niepożądane obserwuje się znacznie częściej niż w przypadku innych dróg podawania.
Objawy grypopodobne: gorączka, ból głowy, bóle mięśni, osłabienie.
Ze strony układu pokarmowego: utrata apetytu, nudności, wymioty, biegunka; rzadko - zaburzenia czynności wątroby.
Od układu sercowo-naczyniowego: niedociśnienie tętnicze, arytmia.
Od strony ośrodkowego układu nerwowego: senność, zaburzenia świadomości, ataksja.
Reakcje dermatologiczne: rzadko - lekkie łysienie, suchość skóry, rumień, wysypka skórna.
Inne: ogólne osłabienie, granulocytopenia.
Ponieważ interferony hamują metabolizm oksydacyjny w wątrobie, biotransformacja leków metabolizowanych w tym szlaku może być zaburzona.
Przy jednoczesnym stosowaniu z inhibitorami ACE, możliwy jest synergizm w odniesieniu do działania hematotoksycznego; z zydowudyną - synergizm w odniesieniu do działania mielotoksycznego; z paracetamolem - możliwa zwiększona aktywność enzymów wątrobowych; z teofiliną - zmniejszenie klirensu teofiliny.
Aby zachować ostrożność u pacjentów z wywiadem instrukcje dotyczące najnowszej historii zawału serca, jak również w przypadku zmian w procesie krzepnięcia krwi i myelodepression.
W przypadku małopłytkowości z liczbą płytek mniejszą niż 50 000 / μl, sc.
Wraz z rozwojem działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego u pacjentów w podeszłym wieku otrzymujących interferon alfa w dużych dawkach, należy przeprowadzić dokładne badanie iw razie potrzeby przerwać leczenie.
Pacjenci powinni otrzymywać terapię nawodnienia, szczególnie w początkowym okresie leczenia.
U pacjentów z wirusowym zapaleniem wątroby typu C, leczonych interferonem alfa do stosowania układowego możliwe są zaburzenia tarczycy prowadzi do niedoczynności tarczycy lub nadczynności tarczycy. Dlatego przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest określenie poziomu TSH w surowicy i rozpoczęcie leczenia tylko wtedy, gdy poziom TSH we krwi jest prawidłowy.
Ostrożnie stosuj interferon alfa jednocześnie ze środkami nasennymi, uspokajającymi, opioidowymi lekami przeciwbólowymi.
Stosowanie leków interferonowych alfa w czasie ciąży jest możliwe tylko w przypadkach, gdy zamierzona korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu. Jeśli to konieczne, stosowanie u matek karmiących podczas laktacji powinno decydować o zakończeniu karmienia piersią.
Pacjenci w wieku rozrodczym podczas terapii powinni stosować niezawodne metody antykoncepcji.
http://health.mail.ru/drug/locferon/Dlaczego chciwe apteki lepiej ukrywają narzędzie Exoderil 39 razy? Okazało się, że jest sowiecka.
Mieszanina różnych podtypów naturalnego interferonu alfa z ludzkich leukocytów krwi. Ma działanie przeciwwirusowe, antyproliferacyjne, immunomodulujące i przeciwnowotworowe.
Mechanizm działania przeciwwirusowego polega na tworzeniu mechanizmów ochronnych w komórkach wolnych od wirusów: zmian we właściwościach błon komórkowych, które uniemożliwiają przenikanie wirusa do komórki; inicjowanie syntezy szeregu specyficznych enzymów, które zapobiegają replikacji wirusowego RNA i syntezie białek wirusowych.
Działanie antyproliferacyjne jest spowodowane przez bezpośrednie mechanizmy, które powodują zmiany w cytoszkieletie i błonie komórkowej, regulując procesy różnicowania i metabolizmu komórkowego, które z kolei zakłócają proliferację komórek, zwłaszcza guz.
Promuje modulację ekspresji niektórych onkogenów (myc, sys, ras), co pozwala „normalizować” transformację nowotworową komórek, a tym samym hamować wzrost guza. Działanie immunomodulujące jest spowodowane stymulacją aktywności makrofagów i komórek NK (makrofagi biorą udział w prezentacji antygenu komórkom immunokompetentnym, a komórki NK biorą udział w odpowiedzi immunologicznej organizmu na komórki nowotworowe).
Pozajelitowego - ostre zapalenie wątroby typu B, przewlekłe aktywne zapalenie wątroby typu B, przewlekłe zapalenie wątroby typu C, kłykciny kończyste, kleszczowego zapalenia mózgu (w tym postaci opon mózgowo-rdzeniowych), białaczki włochatokomórkowej (triholeykoz), szpiczaka mnogiego, chłoniaka nieziarniczego, skórnego chłoniaka z komórek T (ziarniniak grzybiasty, Zespół Sesari), mięsak Kaposiego z AIDS (u pacjentów bez ostrych zakażeń w wywiadzie), przewlekła białaczka szpikowa, rak pęcherza moczowego, rak nerki, czerniak, brodawczakowatość dróg oddechowych krtani (od dnia po usunięciu Pigułka) pierwotna (podstawowych) i wtórne thrombocytoza, formy przejściowe przewlekłej białaczki granulocytowej i zwłóknienia szpiku, reticulosarcoma.
Odbytnicy - w połączeniu z podstawową terapią: gorączka krwotoczna z zespołem nerkowym, wtórne stany niedoboru odporności, ostre zapalenie wątroby typu B u dzieci w wieku 2-12 lat.
Lokalnie - donosowo: grypa, ARVI (leczenie i zapobieganie); wkraplanie worka spojówkowego - wirusowe choroby oczu (zapalenie rogówki, zapalenie rogówki, zapalenie spojówek).
Zespół grypopodobny: bóle mięśni, gorączka, dreszcze, ból głowy, złe samopoczucie, w mniejszym stopniu - ból stawów, ból pleców (występuje u większości pacjentów, objawy są najbardziej widoczne w pierwszym tygodniu i stopniowo ustępują w wyniku tachyfilaksji, o 2-4 tygodnie).
Ze strony układu pokarmowego: często - utrata apetytu, nudności, dość często - wymioty, biegunka, zmiana smaku, „metaliczny” smak w ustach, suchość w ustach, ból brzucha, utrata masy ciała, rzadko - wrzodziejące zapalenie jamy ustnej, zaparcia, wzdęcia, zgaga, zwiększona perystaltyka, zwiększona aktywność aminotransferaz „wątrobowych”, bardzo rzadko - niewydolność wątroby.
Od strony organów krwiotwórczych: niedokrwistość, przemijająca leukopenia, małopłytkowość.
Ze strony układu sercowo-naczyniowego: przemijające zmniejszenie lub zwiększenie ciśnienia krwi, zaburzenia rytmu (nadkomorowe), ból w klatce piersiowej.
Ze strony układu nerwowego: zawroty głowy, utrata funkcji poznawczych, zmniejszona zdolność koncentracji (pacjenci w podeszłym wieku lub duże dawki), niespokojny sen, senność, splątanie, niepokój, parestezje, drętwienie kończyn lub twarzy i skurcze mięśni łydek.
Od zmysłów: niewyraźne widzenie („zasłona” przed oczami), retinopatia niedokrwienna.
Na części skóry: łysienie, suchość skóry, świąd, nadmierne pocenie się.
Reakcje alergiczne: wysypka skórna.
Inne: zaburzenia czynności tarczycy.
S / c, w / m; maksymalne dawki - w / w kroplówce, powoli (w ciągu 30-60 minut). Wymaganą dawkę wstępnie rozcieńcza się 50 ml 0,9% roztworu NaCl (12 milionów jm).
W przypadku białaczki włochatokomórkowej zalecana dawka początkowa wynosi 3 miliony jm dziennie przez 6 miesięcy. W przypadku niepowodzenia leczenia lek zostaje anulowany; jeśli istnieje pozytywny trend, leczenie należy kontynuować aż do poprawy parametrów hematologicznych, a po osiągnięciu stabilności terapię przeprowadza się przez 3 miesiące, 3 mln jm 3 razy w tygodniu.
W przypadku szpiczaka mnogiego dawka początkowa wynosi 3 miliony jm 3 razy w tygodniu, a cotygodniowy wzrost do maksymalnej tolerowanej dawki 9-18 milionów jm 3 razy w tygodniu. Ten tryb powinien być utrzymywany przez nieograniczony czas, z wyjątkiem przypadków, gdy choroba rozwija się zbyt szybko lub pacjent staje się nietolerancją leku.
W przypadku chłoniaka nieziarniczego początkowa dawka wynosi 3 miliony jm 3 razy w tygodniu przez 2 tygodnie, a następnie zalecana dawka wynosi 6 milionów jm 3 razy w tygodniu; od 14 tygodni - 3 miliony IU 3 razy w tygodniu.
Leczenie podtrzymujące po standardowej chemioterapii (z radioterapią lub bez) - 3 miliony jm 3 razy w tygodniu przez co najmniej 12 miesięcy.
W chłoniaku skórnym z komórek T: 1-3 dni - 3 miliony IU / dzień, 4-6 dni - 9 milionów IU / dzień, 7-84 dni - 18 milionów IU / dzień; dawka podtrzymująca - maksymalna tolerowana (nie więcej niż 18 milionów jm) 3 razy w tygodniu.
W przewlekłej białaczce szpikowej i trombocytozie w przewlekłej białaczce szpikowej: 1-3 dni - 3 miliony IU / dzień, 4-6 dni - 6 milionów IU / dzień, 7-84 dni - 9 milionów IU / dzień, kurs - 8-12 tygodni. Po ustabilizowaniu liczby leukocytów częstotliwość podawania wynosi 3 razy w tygodniu. Ten tryb powinien być utrzymywany przez nieograniczony czas, z wyjątkiem przypadków, gdy choroba rozwija się zbyt szybko lub pacjent staje się nietolerancją leku.
W przypadku trombocytozy w chorobach mieloproliferacyjnych (z wyjątkiem przewlekłej białaczki szpikowej): 1-3 dni - 3 miliony jm / dzień, 4-30 dni - 6 milionów jm / dzień.
Z mięsakiem Kaposiego: 1-3 dni - 3 miliony IU / dzień, 4-6 dni - 9 milionów IU / dzień, 7-9 dni - 18 milionów IU / dzień, z tolerancją 10-84 dni - do 36 milionów IU / dzień ; dawka podtrzymująca - maksymalna tolerowana (nie więcej niż 36 milionów jm) 3 razy w tygodniu.
W raku nerki: 1-3 dni - 3 miliony IU / dzień, 4-6 dni - 9 milionów IU / dzień, 7-9 dni - 18 milionów IU / dzień, z tolerancją 10-84 dni - do 36 milionów IU / dzień ; dawka podtrzymująca - maksymalna tolerowana (nie więcej niż 36 milionów jm) 3 razy w tygodniu; czas trwania leczenia wynosi od 8-12 tygodni do 16 miesięcy. W terapii skojarzonej z winblastyną 3 miliony jm 3 razy w tygodniu, drugi tydzień, 9 milionów jm 3 razy w tygodniu, a następnie 18 milionów jm 3 razy w tygodniu. W tym okresie winblastynę podaje się w dawce 0,1 mg / kg raz w tygodniu. Czas trwania terapii - 3-12 miesięcy. W przypadku całkowitej remisji leczenie można przerwać 3 miesiące po jego wystąpieniu.
Czerniak - 18 milionów jm 3 razy w tygodniu przez 8-12 tygodni; dawka podtrzymująca - 18 milionów jm 3 razy w tygodniu przez 8-12 tygodni; w obecności pozytywnego efektu terapia jest kontynuowana do 17 miesięcy, w przypadku jej braku jest zatrzymywana.
W ostrym wirusowym zapaleniu wątroby typu B (formy łagodne, umiarkowane i ciężkie), 1 milion jm przepisuje się 2 razy dziennie przez 5-6 dni, a następnie podaje się 1 milion jm / dzień przez kolejne 5 dni. Jeśli to konieczne, przebieg leczenia można kontynuować - 1 milion jm, 2 razy w tygodniu przez 2 tygodnie. Dawka kursu - 15-21 milionów IU.
W przewlekłym aktywnym wirusowym zapaleniu wątroby typu B (w tym przewlekłym wirusowym zapaleniu wątroby typu B delta-dodatnim) zalecana dawka wynosi 4,5 miliona jm 3 razy w tygodniu przez 4-6 miesięcy. Jeśli liczba markerów replikacji wirusa lub antygenu powierzchniowego wirusa zapalenia wątroby typu B nie zmniejszy się po 1 miesiącu leczenia, dawkę należy zwiększyć do 6 milionów jm 3 razy w tygodniu. W przypadku braku poprawy po 3-4 miesiącach leczenie należy przerwać.
W przewlekłym zapaleniu wątroby typu C 3–6 milionów jm przepisuje się 3 razy w tygodniu, czas trwania leczenia wynosi do 3 miesięcy; dawka podtrzymująca - 3 miliony jm 3 razy w tygodniu przez kolejne 3-9 miesięcy (aby naprawić remisję u pacjentów ze znormalizowaną aktywnością AlAT w osoczu). Jeśli w ciągu 16 tygodni od rozpoczęcia leczenia nie nastąpi zmniejszenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, leczenie należy przerwać.
W przypadku brodawek narządów płciowych dawka wynosi 0,1-1 mln jm (w zależności od obszaru zmiany) 3 razy w tygodniu. Lek wstrzykuje się cienką igłą do podstawy uszkodzonego obszaru; Szkody należy obliczyć, aby obliczyć całkowitą dawkę podawaną w tym samym czasie, która nie powinna przekraczać 3 milionów jm. Każdy cykl terapii obejmuje wprowadzenie 3 dawek na tydzień przez 3 tygodnie. Poprawę obserwuje się zwykle po 4-6 tygodniach od rozpoczęcia pierwszego cyklu terapii. W niektórych przypadkach cykl leczenia należy powtórzyć, stosując podobne dawki.
W przypadku kleszczowego zapalenia mózgu (w tym postaci opon mózgowo-rdzeniowych), 1–3 mln jm podaje się 2 razy dziennie przez 10 dni. Następnie przechodzą na leczenie podtrzymujące, 1-3 mln jm co 2 dni, 5 razy.
Pierwotna i wtórna trombocytoza - 2 miliony jm / dzień 5 dni w tygodniu przez 4-5 tygodni. Jeśli liczba płytek w ciągu 2 tygodni nie zmniejszy się, dawkę zwiększa się do 3 milionów IU / dzień, przy braku efektu do końca 3 tygodni dawki przez
Podczas leczenia monitoruj zawartość komórek krwi i czynności wątroby. W przypadku małopłytkowości z liczbą płytek krwi mniejszą niż 50 tys./ μl należy podawać zastrzyki podskórne.
Jeśli u pacjentów w podeszłym wieku otrzymujących duże dawki występują działania niepożądane ze strony ośrodkowego układu nerwowego, pacjenta należy dokładnie zbadać iw razie potrzeby przerwać leczenie; nasilenie działań niepożądanych zmniejsza się wraz z wprowadzeniem tuż przed snem.
W celu zmniejszenia nasilenia zespołu grypopodobnego zaleca się jednoczesne podawanie paracetamolu.
Pacjenci powinni otrzymywać terapię nawodnienia, szczególnie w początkowym okresie leczenia.
Pacjenci z wirusowym zapaleniem wątroby typu C mogą czasami doświadczać dysfunkcji gruczołu tarczowego wyrażonego w niedoczynności tarczycy lub nadczynności tarczycy, dlatego leczenie należy rozpocząć od początkowego normalnego poziomu TSH we krwi.
Wnika do mleka matki, jeśli to konieczne, wyznaczenie leku w okresie laktacji powinno przerwać karmienie piersią.
Podczas leczenia należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i angażować się w inne potencjalnie niebezpieczne czynności, które wymagają zwiększonej koncentracji i szybkości psychomotorycznej.
Narusza metabolizm cymetydyny, fenytoiny, warfaryny, teofiliny, diazepamu, propranololu.
Należy unikać łączenia z lekami działającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy, lekami immunosupresyjnymi, etanolem.
Możliwe zwiększenie działania neurotoksycznego, hematotoksycznego i kardiotoksycznego leków przepisanych wcześniej lub jednocześnie.
Nawet najbardziej martwa wątroba jest oczyszczana tym lekiem!
http://www.bazatabletok.ru/lokferonLokferon należy do grupy leków.
Substancją czynną jest Interferon Alfa.
Grupa ATC L.03.A.B.01.
Recepta.
Ludzki interferon leukocytów.
Biomed je. I.I. Mechnikova (Rosja)
Interferon alfa z normalnych ludzkich leukocytów, mechanizm działania przeciwwirusowego polega na tworzeniu mechanizmów ochronnych w komórkach niezainfekowanych wirusem:
Ma szeroki zakres działania przeciwwirusowego.
Podawany dożylnie szybko przenika do osocza.
W ciągu 24 godzin jego stężenie we krwi stopniowo spada poniżej minimalnego wykrywalnego poziomu.
W przypadku podawania domięśniowego i podskórnego, ustalone stężenia są utrzymywane dłużej.
Przy podawaniu domięśniowym lek jest prawie całkowicie wchłaniany z miejsca wstrzyknięcia, stabilny poziom utrzymuje się przez 6-12 godzin, a następnie poziom leku we krwi stopniowo zmniejsza się do całkowitego zaniku po 18-36 godzinach.
Pobiera BBB w bardzo ograniczonej ilości.
Grypy, SARS, choroby oczu wirusowej etiologii, białaczkę kosmatokomórkową, szpiczaka mnogiego, chłoniaki nieziarnicze, ziarniniaka grzybiastego, przewlekłej białaczki szpikowej, mięsaka Kaposiego w AIDS tle (u pacjentów bez historii ostrej infekcji), raka nerki, czerniaka skóry, przewlekłe aktywne zapalenie wątroby, przewlekłe zapalenie wątroby typu C, brodawki narządów płciowych.
Z troską:
Spójczy, zgodnie z zaleceniami lekarza.
Zmniejsza klirens i teofilinę T1 / 2.
Upośledzony jest metabolizm cymetydyny, fenytoiny, warfaryny, diazepamu, propranololu.
Należy unikać wspólnego stosowania leków, które hamują funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego, leków immunosupresyjnych, etanolu.
Rozpuszczony lek należy przechowywać w temperaturze 2-10 gr.
Z nie więcej niż 1 dniem. Przestrzeganie zasad aseptyki.
http://elixir.farm/lekarstva/lokferon/Oftalmoferon jest lekiem przeznaczonym do leczenia chorób wirusowych i alergicznych oka. Ten lek ma wszechstronne działanie ze względu na jego skład:
Substancje czynne Ophthalmoferon są pakowane w sztuczny kompleks łez z biopolimerów, który chroni nabłonek rogówki przed drażniącym działaniem Dimedrolu, smaruje rogówkę, zmiękcza i wspomaga reprodukcję właściwości optycznych filmu łzowego. Wysoka lepkość warstewki ochronnej zwiększa czas trwania kontaktu leku z rogówką i prowadzi do równomiernego rozprowadzenia leku na całej powierzchni oka. Zwiększenie czasu kontaktu leku ze spojówką oka zwiększa skuteczność przeciwwirusową interferonu.
Poprawa regeneracji (odbudowa tkanki oka) jest również jednym z efektów terapeutycznych Ophthalmoferon.
W ostrej fazie choroby, 1-2 krople są przepisywane do oka 6-8 razy dziennie. Przy łagodzeniu procesu zapalnego zaszczepić 1-2 krople 2-3 razy dziennie. Leczenie trwa do pełnego wyzdrowienia.
W leczeniu suchego oka Ophthalmoferon stosuje 2 krople 2 razy dziennie przez 6 tygodni.
Po zabiegu chirurgicznym (chirurgia refrakcyjna lasera ekscymerowego oka), 2 krople są wrzucane do każdego oka 3 razy dziennie przez 6 tygodni, a po keratoplastyce - przez 2 tygodnie.
Po wkropleniu kropli do oczu Ophthalmoferon na 15-20 minut należy powstrzymać się od prowadzenia pojazdów i pracy z potencjalnie niebezpiecznymi maszynami.
Transport spada i przechowuje w temperaturze +2. 8 o C.
Oftalmoferon jest również stosowany w praktyce pediatrycznej dawka Dimedrolu w preparacie jest mniejsza niż pojedyncza dawka dla dziecka, a także dlatego, że krople do oczu nie mają działania ogólnoustrojowego.
Nie ma ograniczeń wiekowych dotyczących przepisywania Ophthalmoferon, można go przepisać noworodkom i niemowlętom.
Dawki Ophthalmoferon i czas trwania leczenia są ustalane wyłącznie przez okulistę w zależności od wieku dziecka, rodzaju choroby i jej nasilenia.
Ophthalmoferon można stosować w okresie ciąży i podczas karmienia piersią. Nie może być stosowany tylko w przypadku indywidualnej nietolerancji u kobiety jakiegokolwiek składnika leku.
Dawkowanie i czas trwania leczenia określa lekarz.
Leczenie zapalenia spojówek zależy od przyczyny choroby.
Oftalmoferon stosuje się w leczeniu wirusowego zapalenia spojówek wywołanego wirusem opryszczki, adenowirusem, wirusem cytomegalii. Lek może być również przepisywany na alergiczne zapalenie spojówek.
Ophthalmoferon jest dobrze łączony z innymi lekami stosowanymi w leczeniu zapalenia spojówek.
Ophthalmoferon ma nie tylko działanie przeciwwirusowe, ale także przeciwhistaminowe (przeciwalergiczne), przeciwzapalne, antyseptyczne (dezynfekujące) i immunomodulujące (zwiększa miejscową odporność).
Dawkowanie leku, patrz powyżej w „leczeniu”.
Więcej na temat zapalenia spojówek
W recenzjach pacjentów istnieje dobra tolerancja leku, jego skuteczność w przypadku suchych oczu. Niektórzy pacjenci zauważają uczucie pieczenia po kilku wkropleniach.
Spośród negatywnych aspektów leczenia Ophthalmoferon, jego skuteczność odnotowuje się tylko w połączeniu z innymi środkami, a nie gdy stosuje się go samodzielnie w leczeniu zapalenia spojówek. Jednak te negatywne opinie mogą być spowodowane faktem, że zapalenie spojówek było spowodowane innym powodem.
Wady leku, według użytkowników, to wysoki koszt leku, mały okres trwałości po otwarciu opakowania (1 miesiąc), kwaśny zapach kropli.
Ceny Oftalmoferon wahają się od 255 do 305 rubli. Średnia cena - 270 rubli. Sprzedawane w aptekach bez recepty.
Koszt Alfarona - 135 rubli. Cena Eberon alfa P - od 66 rubli. Inne analogi Oftalmoferona znacznie droższe.
http://www.tiensmed.ru/news/oftalmoferon-ab1.htmlZnajdujesz się na stronie, na której przedstawiony jest opis leku Lockferon, instrukcje do niego są podane w całości. Uwaga! Informacje są dostępne dla lekarzy i farmaceutów.
Producenci: Biomed ich. I.I. Miecznikow
Stosowanie leków interferonowych alfa w czasie ciąży jest możliwe tylko w przypadkach, gdy zamierzona korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu. Jeśli to konieczne, stosowanie u matek karmiących podczas laktacji powinno decydować o zakończeniu karmienia piersią.
Pacjenci w wieku rozrodczym podczas terapii powinni stosować niezawodne metody antykoncepcji.
W przypadku podawania pozajelitowego działania niepożądane obserwuje się znacznie częściej niż w przypadku innych dróg podawania.
Objawy grypopodobne: gorączka, ból głowy, bóle mięśni, osłabienie.
Ze strony układu pokarmowego: utrata apetytu, nudności, wymioty, biegunka; rzadko - zaburzenia czynności wątroby.
Od układu sercowo-naczyniowego: niedociśnienie tętnicze, arytmia.
Od strony ośrodkowego układu nerwowego: senność, zaburzenia świadomości, ataksja.
Reakcje dermatologiczne: rzadko - lekkie łysienie, suchość skóry, rumień, wysypka skórna.
Inne: ogólne osłabienie, granulocytopenia.
Ponieważ interferony hamują metabolizm oksydacyjny w wątrobie, biotransformacja leków metabolizowanych w tym szlaku może być zaburzona.
Przy jednoczesnym stosowaniu z inhibitorami ACE, możliwy jest synergizm w odniesieniu do działania hematotoksycznego; z zydowudyną - synergizm w odniesieniu do działania mielotoksycznego; z paracetamolem - możliwa zwiększona aktywność enzymów wątrobowych; z teofiliną - zmniejszenie klirensu teofiliny.
http://mymedlife.ru/content/lokferon-0Nazwa międzynarodowa - Locferon
Skład i forma uwalniania
Liofilizat do przygotowania roztworu do podawania miejscowego, w 1 fl. zawiera: interferon alfa - 8 tys. IU.
Formularz wydania: 8000 ME - butelki (1) - pakuje tekturę.
Grupa kliniczno-farmakologiczna
Interferon Lek immunomodulujący o działaniu przeciwwirusowym
Grupa farmakoterapeutyczna
Działanie farmakologiczne
Mieszanina różnych podtypów naturalnego interferonu alfa z ludzkich leukocytów krwi. Ma działanie przeciwwirusowe, antyproliferacyjne, immunomodulujące i przeciwnowotworowe. Mechanizm działania przeciwwirusowego polega na tworzeniu mechanizmów ochronnych w komórkach wolnych od wirusów: zmian we właściwościach błon komórkowych, które uniemożliwiają przenikanie wirusa do komórki; inicjowanie syntezy szeregu specyficznych enzymów, które zapobiegają replikacji wirusowego RNA i syntezie białek wirusowych. Działanie antyproliferacyjne jest spowodowane przez bezpośrednie mechanizmy, które powodują zmiany w cytoszkieletie i błonie komórkowej, regulując procesy różnicowania i metabolizmu komórkowego, które z kolei zakłócają proliferację komórek, zwłaszcza guz. Promuje modulację ekspresji niektórych onkogenów (myc, sys, ras), co pozwala „normalizować” transformację nowotworową komórek, a tym samym hamować wzrost guza. Działanie immunomodulujące jest spowodowane stymulacją aktywności makrofagów i komórek NK (makrofagi biorą udział w prezentacji antygenu komórkom immunokompetentnym, a komórki NK biorą udział w odpowiedzi immunologicznej organizmu na komórki nowotworowe).
Gorączka krwotoczna z zespołem nerkowym, leczenie ostrego i przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby.
Zapobieganie i leczenie grypy, ARVI.
Wlew do worka spojówkowego
Choroby wirusowe oka (zapalenie spojówek, zapalenie rogówki, zapalenie rogówki).
Przeciwwskazania
Ciężka organiczna choroba serca, wyraźne zaburzenia czynności wątroby lub nerek; padaczka i / lub zakłócenie funkcji centralnego układu nerwowego; przewlekłe zapalenie wątroby i marskość wątroby z objawami niewydolności wątroby; przewlekłe zapalenie wątroby u pacjentów, którzy otrzymują lub niedawno otrzymywali leki immunosupresyjne (z wyjątkiem GCS); autoimmunologiczne zapalenie wątroby; choroba tarczycy odporna na terapię tradycyjną; potwierdzona nadwrażliwość na interferon alfa.
Schemat dawkowania i sposób stosowania Lockferon
Dawkę, częstotliwość i czas stosowania określa się w zależności od wskazań, ciężkości choroby, metody podawania, indywidualnej odpowiedzi pacjenta.
Skutki uboczne Lockferon
W przypadku podawania pozajelitowego działania niepożądane obserwuje się znacznie częściej niż w przypadku innych dróg podawania.
Objawy grypopodobne: gorączka, ból głowy, bóle mięśni, osłabienie.
Ze strony układu pokarmowego: utrata apetytu, nudności, wymioty, biegunka; rzadko - zaburzenia czynności wątroby.
Od układu sercowo-naczyniowego: niedociśnienie tętnicze, arytmia.
Od strony ośrodkowego układu nerwowego: senność, zaburzenia świadomości, ataksja.
Reakcje dermatologiczne: rzadko - lekkie łysienie, suchość skóry, rumień, wysypka skórna.
Inne: ogólne osłabienie, granulocytopenia.
Stosować w czasie ciąży i laktacji
Stosowanie leków interferonowych alfa w czasie ciąży jest możliwe tylko w przypadkach, gdy zamierzona korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu. Jeśli to konieczne, stosowanie u matek karmiących podczas laktacji powinno decydować o zakończeniu karmienia piersią.
Pacjenci w wieku rozrodczym podczas terapii powinni stosować niezawodne metody antykoncepcji.
Wniosek o naruszenie wątroby
Przeciwwskazane w wyraźnych zaburzeniach czynności wątroby, przewlekłego zapalenia wątroby i marskości wątroby z objawami niewydolności wątroby; przewlekłe zapalenie wątroby u pacjentów, którzy otrzymali lub niedawno otrzymywali leki immunosupresyjne (z wyjątkiem GCS); autoimmunologiczne zapalenie wątroby.
Wniosek o naruszenie funkcji nerek
Przeciwwskazane w ciężkich zaburzeniach czynności nerek.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
Wraz z rozwojem działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego u pacjentów w podeszłym wieku otrzymujących interferon alfa w dużych dawkach, należy przeprowadzić dokładne badanie iw razie potrzeby przerwać leczenie.
Specjalne instrukcje dotyczące przyjęcia
Aby zachować ostrożność u pacjentów z wywiadem instrukcje dotyczące najnowszej historii zawału serca, jak również w przypadku zmian w procesie krzepnięcia krwi i myelodepression.
W przypadku małopłytkowości z liczbą płytek mniejszą niż 50 000 / μl, sc.
Wraz z rozwojem działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego u pacjentów w podeszłym wieku otrzymujących interferon alfa w dużych dawkach, należy przeprowadzić dokładne badanie iw razie potrzeby przerwać leczenie.
Pacjenci powinni otrzymywać terapię nawodnienia, szczególnie w początkowym okresie leczenia.
U pacjentów z wirusowym zapaleniem wątroby typu C, leczonych interferonem alfa do stosowania układowego możliwe są zaburzenia tarczycy prowadzi do niedoczynności tarczycy lub nadczynności tarczycy. Dlatego przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest określenie poziomu TSH w surowicy i rozpoczęcie leczenia tylko wtedy, gdy poziom TSH we krwi jest prawidłowy.
Ostrożnie stosuj interferon alfa jednocześnie ze środkami nasennymi, uspokajającymi, opioidowymi lekami przeciwbólowymi.
Interakcje z innymi lekami
Ponieważ interferony hamują metabolizm oksydacyjny w wątrobie, biotransformacja leków metabolizowanych w tym szlaku może być zaburzona.
Przy jednoczesnym stosowaniu z inhibitorami ACE, możliwy jest synergizm w odniesieniu do działania hematotoksycznego; z zydowudyną - synergizm w odniesieniu do działania mielotoksycznego; z paracetamolem - możliwa zwiększona aktywność enzymów wątrobowych; z teofiliną - zmniejszenie klirensu teofiliny.
Stosowanie leku Lokferon tylko zgodnie z zaleceniami lekarza, opis podano w celach informacyjnych!
http://www.medicinform.net/spravka/l/l319.htm