W normalnym widzeniu obraz jest rzutowany bezpośrednio na siatkówkę. Jeśli gałka oczna ma kształt jaja kurzego (powiększona), obraz jest wyświetlany przed siatkówką, a zatem zaciera się. Gdy obiekty zbliżają się do oczu lub noszą soczewki, obraz jest rzutowany na siatkówkę, dzięki czemu zwiększa się przejrzystość obrazu. Na tym właśnie polega krótkowzroczność.
Krótkowzroczność to patologia oczu, w której osoba nie widzi wyraźnie tych obiektów, które znajdują się daleko. Zwykle krótkowzroczność u dzieci występuje w ciągu 8-10 lat, a w okresie dojrzewania wzrasta. Statystyki pokazują, że jedna na trzy nastolatki cierpi na krótkowzroczność. Często u dzieci rodziców noszących okulary występuje wrodzona krótkowzroczność. Wystarczy, aby jedno z rodziców miało słaby wzrok. Badania wykazały, że jest to dziedziczność - najczęstsza przyczyna krótkowzroczności u dzieci.
Ostatnio częstość występowania krótkowzroczności oka u dzieci. Krótkowzroczność może być stacjonarna (to znaczy, wizja pogarsza się do pewnego poziomu, następnie rozwój patologii zatrzymuje się) lub postępuje. W tym drugim przypadku choroba jest wielkim zagrożeniem, ponieważ czasami wizja pogarsza się o kilka dioptrii rocznie.
Istnieją trzy stopnie krótkowzroczności:
U dzieci występuje fałszywa krótkowzroczność - stan, który występuje z powodu akomodacyjnego skurczu mięśni spowodowanego przedłużonym wysiłkiem. Dzieje się tak z powodu zbyt długiego czytania, złej higieny lub słabego oświetlenia. Mięśnie nie mogą się odprężyć w czasie, więc kiedy przełożysz spojrzenie na odległe obiekty, obraz stanie się niewyraźny. Niebezpieczeństwo fałszywej krótkowzroczności polega na tym, że może wywołać rozwój prawdziwej krótkowzroczności. Dlatego ważne jest, aby natychmiast skonsultować się z lekarzem i uzyskać zalecenia dotyczące leczenia.
Szybki postęp krótkowzroczności u dzieci może prowadzić do zmian patologicznych w dnie, co znacznie pogarsza widzenie lub nawet powoduje jego utratę. Jeśli występują oznaki postępującej krótkowzroczności, konieczne jest badanie ultrasonograficzne co sześć miesięcy w celu oceny przebiegu choroby.
Małe dzieci nie zawsze mogą zrozumieć, że ich wzrok pogorszył się. Rodzice powinni uważać i słuchać skarg dziecka.
Objawy, które mogą wskazywać na upośledzenie wzroku, mogą być następujące:
Aby dokładnie ustalić diagnozę, należy skontaktować się z okulistą. Zdiagnozuje i porozmawia o tym, jak leczyć krótkowzroczność u dzieci. Po przybyciu dziecka do optometrysty dziecięcego, matka powinna opowiedzieć o tym, jak miała miejsce ciąża i poród, jakie choroby cierpiał mały pacjent. Lekarz zapyta o pierwsze oznaki zaburzenia widzenia, na co skarży się dziecko i kiedy się zaczęło.
Pierwsze badanie profilaktyczne przez okulistę przeprowadza się w wieku trzech miesięcy. Lekarz przeprowadza badanie zewnętrzne i zwraca uwagę na kształt i wielkość gałek ocznych, ich położenie, sprawdza, czy dziecko przymocowuje oczy do jasnych zabawek. Oftalmoskop pomaga zbadać rogówkę i zauważyć, czy występują jakiekolwiek zmiany w jej wielkości i kształcie. Następnie bada się soczewkę i dno.
Następnym etapem jest test cienia. W tym przypadku lekarz siedzi przed dzieckiem w odległości jednego metra i świeci przez lustro oftalmoskopu. Czerwone światło uderza w źrenicę, a gdy oftalmoskop zostanie ponownie ustawiony, lekarz widzi cień na tle czerwonego blasku. Czym jest ruch cienia, jest typ załamania.
Aby określić stopień utraty wzroku, lekarz umieszcza linijkę blisko oczu, w których znajdują się soczewki ujemne, zaczynając od najsłabszych. To prawda, że u dziecka w wieku 1 roku krótkowzroczność można rozpoznać dopiero po zastosowaniu kropli tropikamidu.
Jeśli istnieje podejrzenie krótkowzroczności u dzieci poniżej pierwszego roku życia, z reguły lekarz radzi złożyć podanie później, aby potwierdzić diagnozę lub ją odrzucić.
W diagnostyce skan ultradźwiękowy jest używany do określenia, czy soczewka się przesunęła, czy zmiany są widoczne i czy nastąpiło oderwanie ciała szklistego. Określa się typ krótkowzroczności i mierzy się przednio-tylną wielkość oka.
Sposób leczenia krótkowzroczności u dzieci zależy od zaniedbania choroby, szybkości jej rozwoju i obecności powikłań. Głównym zadaniem terapii jest zatrzymanie lub spowolnienie rozwoju krótkowzroczności, zapobieganie powikłaniom i poprawne widzenie. Szczególną uwagę należy zwrócić na postępującą krótkowzroczność. Dziecko będzie miało większe szanse na uratowanie wzroku, jeśli podejmie działania na czas. Dopuszczalny limit upośledzenia wzroku na rok nie powinien przekraczać 0,5 dioptrii.
Leczenie krótkowzroczności u dzieci w wieku szkolnym odbywa się kompleksowo. Idealną opcją jest połączenie leczenia fizjoterapeutycznego, gimnastyki dla krótkowzroczności u dzieci i przyjmowania leków. Przy najpoważniejszym stadium krótkowzroczności lub szybkim postępie choroby wymagana jest również interwencja chirurgiczna.
Początkowo lekarz podnosi okulary dla dzieci. To nie jest leczenie, ale tylko pomaga poprawić wizję. Jeśli dziecko ma wrodzoną krótkowzroczność, musisz odebrać okulary w wieku przedszkolnym. Z łagodną lub umiarkowaną krótkowzrocznością u dzieci w wieku szkolnym okulista przepisuje okulary, aby spojrzeć w dal. Nie musisz ich nosić cały czas. Punktów nie można usunąć, jeśli dziecko ma wysoki stopień lub postępującą krótkowzroczność. Dla starszych dzieci możesz używać soczewek.
Przy niskim stopniu krótkowzroczności optyk może zalecić noszenie okularów „relaksujących” - soczewki są wkładane do nich z niewielkim plusem. Dzięki temu zakwaterowanie można zrelaksować.
Dobry efekt zapewnia trening mięśni rzęskowych. Aby to zrobić, z kolei są podstawione soczewki o wartościach dodatnich i ujemnych.
Istnieje metoda leczenia krótkowzroczności u dzieci.
Ma na myśli:
Jeśli rodzice są zainteresowani pytaniem, czy możliwe jest wyleczenie krótkowzroczności u dziecka za pomocą leczenia sprzętowego, należy przyznać, że jest to niemożliwe. Leczenie aparatem nie wpływa na stopień krótkowzroczności i ma wpływ tylko przy nieznacznym pogorszeniu wzroku - do 2 dioptrii.
Optometrysta przepisuje witaminy dla oczu z krótkowzrocznością u dzieci na każdym etapie choroby. Ze słabym stopniem potrzebujesz kompleksów z zawartością luteiny. W celu powstrzymania rozwoju choroby i uniknięcia pojawienia się powikłań, zaleca się stosowanie suplementów wapnia, kwasu nikotynowego i trentalu.
Jeśli choroba postępuje zbyt szybko lub pojawiają się komplikacje, okulista przepisuje skleroplastykę. Podstawą jest krótkowzroczność 4 dioptrii, która jest podatna na korektę, ostro postępująca krótkowzroczność, gwałtowny wzrost przednio-tylnej wielkości oka. Istotą operacji jest nie tylko wzmocnienie tylnego bieguna oka, aby zatrzymać rozciąganie twardówki, ale także poprawa krążenia krwi.
Chirurgia laserowa jest powszechnie znana. Jest to szczególnie dobre w przypadkach, gdy konieczne jest zapobieganie łzom i odwarstwieniu siatkówki.
Słabe i średnie stadium krótkowzroczności u dziecka daje prawo do odwiedzenia specjalistycznego przedszkola. Dzieci zagrożone muszą być badane przez lekarza okulistę co sześć miesięcy.
Metody zapobiegania krótkowzroczności u dzieci i młodzieży zależą od przyczyn pojawienia się patologii.
Najczęstsze przyczyny to:
Aby rodzice nie mieli pytania, co zrobić, jeśli dziecko ma krótkowzroczność, ważne jest, aby przestrzegać wszystkich wymienionych środków zapobiegawczych. Jeśli jednak nie uniknięto krótkowzroczności, a dziecku zdiagnozowano słaby lub umiarkowany stopień choroby, nie rozpaczaj - te etapy krótkowzroczności nie prowadzą do komplikacji. Okulary pomogą Twojemu dziecku zobaczyć każdy obraz z dobrą przejrzystością. Przy wysokim stopniu krótkowzroczności widzenie pozostaje zredukowane nawet przy korekcji obiektywu.
http://okulist.pro/bolezni-glaz/blizorukost/blizorukost-u-detej-vozmozhno-li-ee-vylechit.htmlPonad 90% noworodków urodzonych w terminie ma dalekowzroczność, zwaną także „rezerwą dalekowzroczności”. Co więcej, ten „stado” powinien być noworodkiem + 3,0D - +3,5 D. Wynika to z faktu, że oko noworodka jest mniejsze niż dorosłego. Przednio-tylna wielkość oka noworodka wynosi około 17-18 mm, trzyletnie dziecko ma 23 mm, a dorosły 24 mm. Tak więc intensywny wzrost gałki ocznej następuje przed ukończeniem trzech lat, a ostateczne uformowanie gałki ocznej kończy się o 9-10 lat. Natura przewidziała wszystko: dała ludzkiemu oku margines 3,5 dioptrii, który jest konsumowany w miarę jak oko rośnie i w wieku 9-10 lat oczy dziecka, z reguły, mają normalne (emmetropowe) załamanie. Dlatego dalekowzroczność jest normą dla dzieci. Jeśli jednak przy porodzie wykryto nadwzroczność + 2,5D lub mniej lub normalne załamanie oka (emmetropia), wówczas dziecko ma wysokie prawdopodobieństwo rozwoju krótkowzroczności w przyszłości, ponieważ Ten „zapas” nie wystarcza do wzrostu gałki ocznej.
W zdrowym oku obraz jest rzutowany bezpośrednio na siatkówkę. Ale ze zwiększoną długością gałki ocznej (podczas gdy przypomina jajo kurze) lub ze zwiększonym załamaniem promieni świetlnych w oku, obraz nie dociera do siatkówki, ale jest rzutowany przed nią iw rezultacie jest postrzegany jako niejasny. Gdy obiekt zbliża się do oczu lub używa soczewek negatywowych, obraz jest rzutowany na siatkówkę i jest wyraźnie postrzegany przez oko. To jest istota krótkowzroczności.
Krótkowzroczność może być dziedziczna, wrodzona i nabyta. Liczne badania wykazały, że dziedziczenie odgrywa kluczową rolę w rozwoju krótkowzroczności, a nie sama choroba jest dziedziczona, ale predyspozycja do jej wystąpienia. Ustalono, że jeśli jedno z rodziców cierpi na krótkowzroczność, to ryzyko jego wystąpienia u dziecka wzrasta; ale wzrasta jeszcze bardziej, jeśli oboje rodzice cierpią na krótkowzroczność. Dlatego konieczne jest podjęcie wszelkich środków, aby zapobiec rozwojowi choroby u takich dzieci.
Wrodzona krótkowzroczność pojawia się, gdy występuje dysproporcja między długością oka (oś przednio-tylna) a mocą refrakcji (refrakcja), ale nie postępuje tylko wtedy, gdy dziecko nie ma dziedzicznego osłabienia i zwiększonej twardówki. Ale w większości przypadków taka krótkowzroczność jest połączona ze słabością twardówki i jej zwiększoną elastycznością i stale się rozwija, co może prowadzić do poważnych nieodwracalnych zmian w oku i znacznej utraty wzroku, co może powodować niepełnosprawność z powodu wzroku. Przyczyną rozwoju wrodzonej krótkowzroczności może być wrodzona patologia rogówki lub soczewki, wcześniactwo, dziedziczna patologia twardówki, a także jaskra wrodzona. Jednak samo zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe nie wystarcza do rozwoju krótkowzroczności. Ze względu na jego występowanie, zwiększone ciśnienie musi być połączone ze słabością twardówki.
Ale częściej krótkowzroczność rozwija się i postępuje w wieku szkolnym, co wiąże się ze wzrostem obciążenia wzrokowego, złej postawy, niezrównoważonego odżywiania (brak wapnia, magnezu, cynku itp.), Niewłaściwej organizacji miejsca pracy, nadmiernego korzystania z komputera lub telewizora, a także przyspieszonego wzrostu. dziecko Ważną rolę odgrywają choroby współistniejące (na przykład cukrzyca) i infekcje, które mogą wywołać rozwój krótkowzroczności.
Zatem identyfikuje się następujące czynniki ryzyka krótkowzroczności:
1. Dziedziczność.
2. Wrodzone wady gałki ocznej.
3. Wcześniactwo (krótkowzroczność występuje średnio w 40%).
4. Zwiększone obciążenie wizualne.
5. Niezrównoważone odżywianie.
6. Nieprzestrzeganie higieny oczu.
7. Zakażenia i związane z nimi wspólne choroby (częste ostre infekcje dróg oddechowych, cukrzyca, zespół Downa, zespół Marfana itp.).
8. Wrodzona jaskra.
Bezpośrednią przyczyną rozwoju krótkowzroczności jest wzrost przednio-tylnego rozmiaru oka o ponad 25 mm z normalną mocą refrakcyjną oka (krótkowzroczność osiowa) lub wzrost mocy refrakcyjnej z prawidłowym rozmiarem przednio-tylnym (krótkowzroczność refrakcyjna) i ich połączenie (krótkowzroczność mieszana).
Krótkowzroczność jest fizjologiczna, patologiczna (krótkowzroczna) i soczewkowa. Krótkowzroczność fizjologiczna może być osiowa lub załamująca, patologiczna - tylko osiowa i soczewkowata - tylko refrakcyjna.
Fizjologiczna krótkowzroczność zwykle występuje w okresie intensywnego wzrostu, a jej stopień wzrasta do końca wzrostu oka. Taka krótkowzroczność nie prowadzi do niepełnosprawności.
Krótkowzroczność soczewkowa często występuje w cukrzycy lub zaćmie centralnej.
Patologiczna krótkowzroczność może zaczynać się jako fizjologiczna, ale charakteryzuje się uporczywym postępem, wraz z szybkim wzrostem gałki ocznej. Często prowadzi do niepełnosprawności.
W recepcji lekarz musi zostać poinformowany o przebiegu ciąży i porodu, o chorobach, na które cierpiało dziecko, o tym, kiedy pojawiły się pierwsze oznaki upośledzenia wzroku oraz o tym, o czym były one wyrażone, skargi na ten moment, o czasie trwania i warunkach pracy wzrokowej, o chorobach powiązanych lub przeszłych, w tym zakaźne, bez względu na to, czy dziecko ma krewnych z krótkowzrocznością, użyło dziecka do noszenia okularów i na jak długo, czy okulary się zmieniły i jak często, czy zabieg został przeprowadzony i czy był z niego jakikolwiek skutek.
Podczas pierwszego badania po 3 miesiącach lekarz przeprowadza zewnętrzne badanie oczu dziecka. Podczas badania lekarz zwraca uwagę na wielkość, kształt i położenie gałek ocznych, czy oczy utrwalają jasne zabawki. Następnie za pomocą oftalmoskopu bada rogówkę, zauważa, czy nastąpiła zmiana jej kształtu i rozmiaru; bada przednią komorę oka (jest to odległość między rogówką z przodu i tyłu tęczówki). W przypadku krótkowzroczności przednia kamera jest zwykle głęboka, ale wskaźnik ten może ocenić tylko lekarz.
Następnie lekarz zwraca uwagę na soczewkę: czy istnieje zaćma centralna, która może również upośledzać wzrok w oddali; i na ciele szklanym: czy są pływające zamglenia. Na samym końcu oftalmoskopii lekarz bada dno oka. Przy krótkowzroczności, ze względu na rozciąganie tylnego odcinka oka, zmiany wokół głowy nerwu wzrokowego - pojawienie się krótkowzrocznego stożka lub gronkowca - są prawie zawsze obserwowane. Stożek krótkowzroczny znajduje się w kształcie półksiężyca wokół głowy nerwu wzrokowego. Wraz z postępem krótkowzroczności stożek krótkowzroczny zwiększa się i zamienia w gronkowca, który pokrywa dysk nerwu wzrokowego w postaci pierścienia. Tak więc gronkowiec jest konsekwencją wzrostu stożka krótkowzrocznego.
Przy wysokim stopniu krótkowzroczności (ponad 6,0 D) w dnie oka można zaobserwować zwiększoną pigmentację, zmiany zanikowe, pęknięcia, krwotoki, które pojawiają się z powodu rozciągania i kruchości naczyń krwionośnych; a także oderwanie ciała szklistego i siatkówki. Często proces atroficzny rejestruje centralną strefę siatkówki, co znacznie upośledza widzenie. Charakterystyczną cechą krótkowzroczności jest pojawienie się plamki Fuchsa - pigmentacji w miejscu krwotoku lub dystroficznej ostrości w obszarze plamki siatkówki. W przypadku wrodzonej krótkowzroczności w dnie oka występują zmiany charakterystyczne dla wysokich stopni. Taka krótkowzroczność postępuje szybko i często prowadzi do niepełnosprawności, dlatego bardzo ważne jest, aby postawić diagnozę tak wcześnie, jak to możliwe, w celu leczenia na czas.
Kolejnym etapem badania jest skiascopy (lub test cienia). Skiascopy przeprowadza się w następujący sposób: lekarz siedzi naprzeciwko dziecka w odległości 1 metra i oświetla źrenicę lustrem oftalmoskopu, podczas gdy źrenica jest oświetlona czerwonym światłem. Gdy oftalmoskop kołysa się, na tle czerwonej poświaty źrenicy pojawia się cień. Obserwując naturę ruchu cienia, lekarz określa rodzaj refrakcji (krótkowzroczność, emmetropia lub nadwzroczność). Aby ustalić stopień załamania światła, lekarz umieszcza w oku linijkę, która składa się z soczewek ujemnych (z krótkowzrocznością), zaczynając od najsłabszego i zaznacza soczewkę, przy której cień przestaje się poruszać. Następnie, po dokonaniu pewnych obliczeń, lekarz ustala stopień krótkowzroczności i dokonuje dokładnej diagnozy. Ale w wieku jednego roku przez 15 minut. Przed tym badaniem konieczne jest upuszczenie 0,5% tropikamidu w celu określenia dokładniejszej diagnozy. Istnieją trzy stopnie krótkowzroczności: słaby - do 3,0 dioptrii, średni - 3,25-6,0 dioptrii, wysoki - 6,25 i wyższy.
Za pomocą ultradźwięków (ultradźwięków) można wykryć przemieszczenie soczewki, zmiany i oderwanie ciała szklistego, odwarstwienie siatkówki, określić rodzaj krótkowzroczności (osiowej lub refrakcyjnej) i zmierzyć przednio-tylną wielkość oka.
Jeśli w wieku 6 miesięcy i starszych rodzice zauważą, że dziecko ma rozbieżny zez, to jest to powód, aby skonsultować się z okulistą, ponieważ rozbieżny zez w niektórych przypadkach może być oznaką krótkowzroczności. Podczas drugiego zaplanowanego badania lekarz używa tych samych metod, co pierwszy. Jednocześnie konieczne jest porównanie wyników skiascopy z poprzednimi wynikami. Jeśli krótkowzroczność została wykryta po 3 miesiącach, konieczne jest ustalenie lub wykluczenie jej progresji konsekwencją tego może być nieodwracalne upośledzenie wzroku, które wymaga natychmiastowego leczenia.
Od roku rodzice mogą zauważyć, że ich dziecko nie widzi zbyt daleko i stara się przybliżyć wszystko do oczu, co często mruga lub mruga. W takim przypadku rodzice muszą koniecznie pokazać dziecku okulistę, aby wykluczyć rozwój krótkowzroczności, zwłaszcza jeśli cierpi na to jedno z rodziców.
Do około trzech lat badanie na krótkowzroczność jest ograniczone tylko metodami wymienionymi powyżej.
Od trzeciego roku życia, oprócz metod wymienionych powyżej, stosuje się definicję ostrości widzenia każdego oka za pomocą tabel. Po wykryciu zmniejszonej ostrości wzroku lekarz wybiera soczewki korekcyjne poprawiające widzenie na odległość. Z krótkowzrocznością są to soczewki negatywne. Aby określić stopień krótkowzroczności, moc soczewek jest stopniowo zwiększana, aż do uzyskania najlepszej ostrości wzroku. Zamiast skiascopy z tego wieku, możesz zastosować metodę autorefraktometrii, po przeprowadzeniu pięciodniowej atropinizacji. Możesz również szczegółowo zbadać przednie struktury oka za pomocą lampy szczelinowej i za pomocą oftalmoskopii przeprowadzić bardziej szczegółowe badanie centralnych i obwodowych części dna oka. Skiascopy przeprowadza się po wstępnej atropinizacji w ciągu 5 dni. 2 tygodnie po ostatnim wkropleniu atropina wyjaśnia korektę. Jednak najbardziej szczegółowe badanie dna oka można przeprowadzić za pomocą soczewki dna oka.
Wizja dzieci w wieku szkolnym powinna być sprawdzana co roku wszystkie z nich są zagrożone rozwojem krótkowzroczności. Uczniowie często rozwijają łagodną lub umiarkowaną krótkowzroczność, która z reguły nie rozwija się i nie powoduje komplikacji. Pierwszym objawem rozwoju krótkowzroczności może być tymczasowe i nagłe pogorszenie widzenia w oddali, przy zachowaniu dobrego widzenia bliży. Uczniowie skarżą się, że zaczęli źle widzieć to, co jest napisane na tablicy, a kiedy zostaną przeszczepieni do recepcji, lepiej jest zobaczyć, narzekają na zmęczenie oczu. Ten stan nazywany jest skurczem mieszkalnym. Występuje, gdy skurcz mięśnia rzęskowego, który reguluje krzywiznę soczewki, a tym samym załamanie promieni. Przyczyną skurczu może być dystonia wegetatywna, często występująca u młodych ludzi, nieprzestrzeganie zasad podczas pracy wzrokowej, osłabienie, histeria i zwiększona nerwowość. Z reguły nie można jednoznacznie określić ostrości wzroku i refrakcji podczas skurczu akomodacji waha się. Ale po pogłębianiu atropiny przez 5 dni i po znalezieniu normalnej ostrości i refrakcji, po atropinizacji, możliwe jest postawienie diagnozy - skurcz akomodacji. Lekarz przepisze leczenie, aby złagodzić ten skurcz i skierować cię do neurologa w celu konsultacji.
W przypadku łagodnej i umiarkowanej krótkowzroczności u dziecka objawy są takie same jak w przypadku skurczu akomodacyjnego, ale jest ono stałe. Dzięki skiascopy określa się załamanie krótkowzroczności, a wzrok poprawia się tylko w okularach negatywowych. Często te dzieci mrużą oczy, co nieco poprawia ich wzrok na odległość. Przy wysokim stopniu krótkowzroczności i chorobie krótkowzrocznej widzenie jest zwykle znacznie zmniejszone, zwłaszcza jeśli pojawiły się powikłania; dziecko może również zauważyć obecność „pływających much” przed oczami, co może wskazywać na możliwą obecność zniszczenia ciała szklistego.
Dziecko cierpiące na krótkowzroczność musi być zarejestrowane u okulisty i obserwowane raz na 6 miesięcy. W tym przypadku lekarz porównuje wyniki badania z wynikami poprzednich badań. Przy niskim stopniu krótkowzroczności (do 3,0 dioptrii), zmiany dna oka są minimalne, tylko czasami można zobaczyć stożek krótkowzroczny w głowie nerwu wzrokowego. Z umiarkowanym stopniem zmiany dna oka są bardziej wyraźne: naczynia siatkówki są zwężone, mogą wystąpić początkowe zmiany dystroficzne, złogi pigmentu, początkowe zmiany w okolicy plamki żółtej, stożki krótkowzroczne lub gronkowce. Przy wysokim stopniu krótkowzroczności zmiany są jeszcze bardziej wyraźne, aż do rozległej atrofii siatkówki i jej oderwania.
Jeśli w ciągu roku krótkowzroczność zwiększyła się o 0,5-1,0 dioptrii, to jest to powoli postępująca krótkowzroczność, jeśli o 1,0 dioptrii lub więcej, to jest to szybko postępująca krótkowzroczność. Średnio progresja rozpoczyna się od 6 lat, a kończy do 18. Postęp krótkowzroczności może prowadzić do nieodwracalnych zmian w dnie, prowadząc do znacznego pogorszenia, a nawet całkowitej utraty wzroku. Wraz z szybkim postępem krótkowzroczności tylny biegun oka wydłuża się, siatkówka, podszewka oka od wewnątrz nie jest tak elastyczna jak twardówka, rozciąga się do pewnego punktu, a następnie, na tle dystroficznych zmian i przerzedzenia, pojawiają się luki i może wystąpić późniejsze oderwanie. Gdy siatkówka jest rozciągnięta, naczynia są również rozciągnięte. Stają się gorsze, nie mogą zapewnić siatkówce składników odżywczych i tlenu. Ze względu na rozciąganie stają się bardzo kruche i powodują krwotoki. Zmiany zachodzą również w ciele szklistym - pojawiają się pływające płatki, zmienia się jego struktura i może wystąpić dalsze oderwanie ciała szklistego, które często jest prekursorem odwarstwienia siatkówki. Taka krótkowzroczność nazywana jest również krótkowzrocznością. Jeśli podejrzewasz postępującą krótkowzroczność, konieczne jest okresowe (raz na 6 miesięcy) powtarzanie ultrasonografii oka w celu oceny przebiegu choroby.
Leczenie krótkowzroczności zależy od stopnia, progresji i obecności powikłań. Głównym zadaniem leczenia jest zatrzymanie lub spowolnienie postępu choroby, zapobieganie powikłaniom i poprawne widzenie. Leczenie krótkowzroczności u dzieci jest niemożliwe. Szczególną uwagę należy zwrócić na postępującą krótkowzroczność. Im szybciej rozpoczniesz leczenie, tym większe szanse na utrzymanie wzroku przez dziecko. Dopuszczalny wzrost krótkowzroczności nie przekracza 0,5 dioptrii rocznie.
W leczeniu krótkowzroczności wszystkie techniki są stosowane łącznie, co daje najlepszy wynik. Tak więc leczenie fizjoterapeutyczne, ćwiczenia optyczne połączone z leczeniem farmakologicznym oraz z dużym stopniem zaawansowania krótkowzroczności i operacji.
Przede wszystkim lekarz podnosi okulary. Wyznaczenie okularów nie jest zabiegiem, to tylko korekcja wzroku dla większego komfortu pacjenta. Jednak w przypadku choroby krótkowzrocznej okulary nieco zmniejszają postęp, zmniejszając obciążenie oczu. Dlatego przy wykrywaniu krótkowzroczności wrodzonej okulary powinny być przypisane jak najwcześniej. W przypadku łagodnej i umiarkowanej krótkowzroczności okulary są przeznaczone na odległość, nie są one konieczne do noszenia ich przez cały czas. Jeśli dziecko czuje się komfortowo bez okularów (dotyczy to głównie słabego stopnia), nie musisz go zmuszać do noszenia. Z wysokim stopniem krótkowzroczności, jak również z progresywnym, okulary są przeznaczone do trwałego zużycia. Jest to szczególnie ważne, gdy dziecko ma rozbieżny zez, aby zapobiec rozwojowi niedowidzenia. Oprócz okularów starsze dzieci mogą używać soczewek kontaktowych, co jest szczególnie ważne przy dużej różnicy załamania (ponad 2,0 dioptrii) między oczami, tak zwanej anizometropii.
Metoda ortokeratologiczna polega na okresowym noszeniu specjalnych soczewek, które zmieniają kształt rogówki, spłaszczając ją. Ale efekt ten utrzymuje się tylko przez 1-2 dni, po czym kształt rogówki zostaje przywrócony.
Ponadto, ze słabym stopniem krótkowzroczności, można przypisać tak zwane „relaksujące” okulary - są to okulary ze słabo dodatnimi soczewkami, które przyczyniają się do złagodzenia zakwaterowania. Ponadto istnieją programy komputerowe, relaksujące zakwaterowanie, które można wykorzystać w domu.
Dobry efekt zapewnia trening mięśni rzęskowych. Jednocześnie soczewki dodatnie i ujemne są na przemian wkładane do oka.
Nielekowe leczenie wszystkich rodzajów krótkowzroczności obejmuje przestrzeganie ogólnego systemu wzmacniającego, spacery na świeżym powietrzu, pływanie, obciążenie wzrokowe, zbilansowaną dietę bogatą w witaminy i pierwiastki śladowe oraz ćwiczenia oczu (ćwiczenia z soczewkami, ćwiczenie „znak na szkle”).
Elektroforeza z dibazolem lub mieszaniną krótkowzroczną (chlorek wapnia, dimedrol, nowokaina), refleksoterapia ma dobry efekt.
Są takie okulary - laserowe widzenie, które nieco poprawiają widzenie w odległości podczas noszenia. Esencja jest taka sama, jak przy mrużeniu oczu z krótkowzrocznością, ale nie ma efektu terapeutycznego.
Również, gdy krótkowzroczność jest połączona z nielekową, przepisywana jest również terapia lekowa. W przypadku słabego stopnia krótkowzroczności przepisywane są kompleksy witaminowo-mineralne, zwłaszcza te zawierające luteinę (okuvayt luteina, wizja witrum lub inne).
Preparaty wapnia, witaminy, kwas nikotynowy (zarówno w pigułkach, jak i zastrzykach), terapia, pomagają zapobiegać postępowi i występowaniu powikłań. Lecz środków rozszerzających naczynia nie należy przepisywać w obecności krwotoków. W przypadku początkowej dystrofii przepisywane są ascorutin, dikinon, vikasol, trental, emoxipin - leki te pomagają poprawić krążenie krwi w siatkówce, spowalniając tym samym proces dystroficzny. W tworzeniu zmian patologicznych przepisywane są wchłaniane leki (kolalina, fibrynoliza, lidaza).
Wraz z pojawieniem się powikłań lub szybkim postępem przeprowadza się leczenie chirurgiczne - skleroplastykę. Wskazaniami do tej operacji są: dioptery krótkowzroczności 4,0 i wyższe, podatne na korektę, szybko postępujące (więcej niż 1 dioptria rocznie), z bostralnym zwiększeniem przednio-tylnej wielkości oka i przy braku powikłań dna oka. Istotą operacji jest nie tylko wzmocnienie tylnego bieguna oka, zapobieganie dalszemu rozciąganiu twardówki, ale także poprawa jej ukrwienia. Aby to zrobić, albo przeszczep jest obrębiony do tylnego bieguna, albo ciekła zawiesina zmiażdżonej tkanki jest wstrzykiwana na tylny biegun oka. Przeszczepy mogą być twardówką dawcy, kolagenem lub silikonem. Ale to nie prowadzi do powrotu do zdrowia, ale tylko zmniejsza postęp i poprawia ukrwienie struktur oka.
Chirurgia laserowa jest obecnie szeroko stosowana. W leczeniu krótkowzroczności jest szczególnie skuteczny w zapobieganiu łzom i odwarstwieniu siatkówki z szybkim postępem choroby. Gdy to nastąpi, „lutowanie” siatkówki występuje w miejscach jej przerzedzenia i wokół istniejących przerw. Odwarstwienie siatkówki jest również wskazaniem do operacji.
Jeśli dziecko ma średni, wysoki stopień krótkowzroczności lub krótkowzroczności, to wizyta w specjalnym przedszkolu. Dzieci zagrożone powinny być poddawane okresowym badaniom przez okulistę w celu wykrycia i zapobieżenia progresji krótkowzroczności tak wcześnie, jak to możliwe. W przypadku każdego stopnia krótkowzroczności okulista powinien być pokazywany co 6 miesięcy.
Od najmłodszych lat dzieci powinny być uczone „poprawnego czytania”: odległość od oczu do książki (zdjęcia, zabawki) musi wynosić co najmniej 30 cm; skorygować postawę. Wysokość stołu (biurka), krzesła musi pasować do wzrostu dziecka. Konieczne jest odpowiednie i odpowiednie oświetlenie miejsca pracy. Należy poświęcić należytą uwagę wychowaniu fizycznemu dzieci. Posiłki powinny być kompletne i zróżnicowane.
W przypadku krótkowzroczności konieczna jest szybka zmiana okularów, ponieważ nadmierne napięcie mieszkania przyczynia się do postępu krótkowzroczności. Pamiętaj, aby wykonywać ćwiczenia dla oczu w domu. Oto zestaw ćwiczeń dla mięśnia rzęskowego według Avetisova:
1. Okrągłe ruchy oczu w prawo i lewo.
2. Ruchy oczu w górę, w prawo, w lewo, po przekątnej.
3. Lekki nacisk trzema palcami na górną powiekę z zamkniętymi oczami.
4. Mocne oczy mrużące oczy.
5. Na szybie przyklejona jest okrągła etykieta o średnicy 3-5 mm. Osoba staje w odległości 30-35 cm od okna, poza oknem naprawia obiekt (dom, drzewo itp.) Przez 1-2 sekundy, a następnie jego oczy przekładają się na 1-2 sekundy. na etykiecie na szkle, następnie wygląd jest tłumaczony z powrotem. To ćwiczenie należy powtórzyć co najmniej 2 razy dziennie, od 3 minut na początku kursu do 7 minut na końcu. Kursy powtarzane co miesiąc. Czas trwania kursu - 10-15 dni.
Wysokie stopnie krótkowzroczności, a zwłaszcza w przypadku powikłań, są przeciwwskazaniem do aktywnego sportu, biegania, skakania i wszelkich ćwiczeń z drżeniem ciała są zabronione. Dzieciom z tą diagnozą przydzielany jest specjalny zestaw ćwiczeń fizycznych.
Słaba i umiarkowana krótkowzroczność, która pojawiła się w wieku szkolnym, z reguły nie postępuje i nie prowadzi do wystąpienia powikłań. Jest dobrze skorygowany w okularach. Prognoza na to jest dość korzystna. Przy wysokich stopniach krótkowzroczności ostrość widzenia nawet po korekcie soczewkami pozostaje ograniczona. Z wrodzoną i postępującą krótkowzrocznością oraz z występowaniem zmian patologicznych w dnie i ciele szklistym, rokowanie w odniesieniu do wzroku pogarsza się. Jest to szczególnie niekorzystne w przypadku zmian w centralnej strefie siatkówki - w strefie plamki żółtej, gdy wzrok jest znacznie upośledzony. W przypadku braku korekcji krótkowzroczności może wystąpić rozbieżny zez.
Jeśli krótkowzroczność ustabilizuje się, po 2 latach możesz wykonać operację refrakcyjną i pozbyć się okularów. Dotyczy to jednak tylko pacjentów w wieku powyżej 18 lat. Chirurgia refrakcyjna jest obecnie bardzo powszechna. Lekarze mają już wystarczające doświadczenie w tej dziedzinie, a sprzęt medyczny jest również ulepszany, więc te operacje cieszą się obecnie powodzeniem wśród osób cierpiących na krótkowzroczność, zwłaszcza, że są bezbolesne i bezpieczne.
http://7gy.ru/rebenok/detskie-bolezni-simptomy-lechenie/glaza/645-blizorukost-miopija-u-detej.html
Krótkowzroczność nie jest przypadkiem nazywana patologią XXI wieku, wypełnioną rozmaitymi gadżetami. We współczesnych dzieciach ogromny ciężar spada na organ wzroku, z którym nie może sobie poradzić. Z tego powodu dość młodzi pacjenci coraz częściej odwiedzają okulistę, według statystyk co czwarte dziecko cierpi na krótkowzroczność. Krótkowzroczność u dzieci w wieku szkolnym rozwija się gwałtownie, ponieważ zmęczenie oczu wzrasta każdego roku. Około 50% wszystkich absolwentów ma problemy ze wzrokiem.
W większości przypadków (80-90%) dzieci urodzone po dziewięciu miesiącach mają „rezerwę dalekowzroczności”, czyli + 3 / + 3,5 dioptrii. Warunek ten tłumaczy specjalna struktura narządu wzroku noworodka. Przednio-tylna wielkość gałki ocznej różni się o małą długość, tylko osiemnaście milimetrów.
Wraz z rozwojem dziecka zmienia się jego aparat wzrokowy. Najbardziej intensywny rozwój obserwuje się w wieku trzech lat, proces kończy się o dziesięć lat. Z tego powodu krótkowzroczność u noworodków jest powszechnym zjawiskiem, które nie powinno wzbudzać obaw rodziców.
Stopniowo maleje dalekowzroczność, a wzrok zbliża się do optymalnych współczynników załamania światła. Jeśli stan nadwzroczności jest niewystarczający (poniżej 2,5 dioptrii), ryzyko rozwoju krótkowzroczności u dorosłych dzieci wzrasta, ponieważ proces morfogenezy gałki ocznej jest zaburzony.
Krótkowzroczność jest chorobą okulistyczną, w której pacjent nie może badać obiektów znajdujących się w pewnej odległości. Anomalia jest najczęściej diagnozowana u dzieci w wieku od ośmiu do dziesięciu lat. Każdego roku rozwija się i osiąga szczyt, gdy dziecko zamienia się w nastolatka.
Według statystyk, choroba występuje u co trzeciego dziecka. Patologia może być dziedziczna, jeśli jedno z rodziców cierpi na problemy z refrakcją i używa optyki korekcyjnej, wówczas dziecko może także „odebrać” anomalię. Jest to predyspozycja genetyczna, która najczęściej powoduje krótkowzroczność.
Krótkowzroczność może być standardem (choroba osiąga pewien etap i zatrzymuje się) lub postępuje. Drugi typ jest obarczony wielkim niebezpieczeństwem, ponieważ wizja może spaść w szybkim tempie i zmniejszyć się o kilka dioptrii w ciągu jednego roku.
Istnieją trzy etapy krótkowzroczności:
Okuliści wydzielają tzw. Fałszywą krótkowzroczność, podobny stan występuje z powodu skurczu mięśnia rzęskowego. Anomalia jest wywoływana przez długotrwałe zmęczenie oczu, na przykład podczas czytania książek. Niewystarczające oświetlenie miejsca pracy i nieprzestrzeganie higieny osobistej może spowodować skurcz. „Stagnacja” mięśni nie ma czasu na relaks i patrząc na odległe obiekty, ich kontury stają się niejasne.
Głównym niebezpieczeństwem fałszywej krótkowzroczności jest to, że może powodować prawdziwą patologię. Dlatego w przypadku wykrycia choroby należy zabrać dziecko do kliniki, aby lekarz zbadał go i wydał odpowiednie zalecenia. Szybko rozwijająca się choroba może spowodować ślepotę.
Powrót do spisu treści
Krótkowzroczność u dzieci jest dokładnie zbadaną anomalią, nawet mechanizm jej pojawiania się został ujawniony. Dziecko cierpiące na krótkowzroczność, dobrze widzi obiekty znajdujące się blisko niego, ale nie jest w stanie skupić wzroku na odległych obiektach. W rezultacie obraz jest zamazany, z niewyraźnymi konturami.
Najczęściej przyczyna anomalii jest ukryta w nietypowym kształcie gałki ocznej, wizualnie przypomina elipsę. Również jego rogówka może za bardzo załamać się.
Krótkowzroczność u dziecka może rozwinąć się pod wpływem kilku negatywnych czynników:
W wieku szkolnym krótkowzroczność rozwija się z powodu następujących czynników:
Coraz częściej uczniowie skarżą się na problemy z ostrymi oczami. Wynika to ze zwiększonego obciążenia pracą, po szkole uczeń jest zmuszony godzinami siedzieć w książkach i odrabiać lekcje. Głównym zadaniem rodziców jest zorganizowanie reżimu dnia ich potomstwa w taki sposób, aby różne zajęcia odbywały się na przemian. Obowiązkowy uczeń musi robić sobie przerwę i odpoczywać co czterdzieści minut.
W zależności od etiologii choroby istnieje kilka rodzajów choroby.
Anomalia rozwija się w wyniku intensywnego wzrostu gałki ocznej. Takie objawy są charakterystyczne dla dzieci w wieku od pięciu do dziesięciu lat. W niektórych przypadkach choroba zostaje zdiagnozowana i za dwadzieścia cztery lata, kiedy kończy się proces morfogenezy organizmu. Ale zwykle aparat wzrokowy jest w pełni ukształtowany w wieku osiemnastu lat.
Niebezpieczny rodzaj choroby, ponieważ wizja gwałtownie spada. Współczynnik załamania światła przez dwanaście miesięcy może spaść o kilka dioptrii jednocześnie. Powodem rozwoju anomalii jest zmiana kształtu gałki ocznej. Choroba często staje się „winowajcą” niepełnosprawności dziecka.
Następujące czynniki powodują krótkowzroczność:
Tkanka soczewki jest niszczona przez czynniki negatywne, element traci zdolność przenoszenia.
Dzieci nie zawsze rozumieją, że mają problemy ze wzrokiem. Rodzice powinni ujawniać oznaki anomalii, w tym celu wystarczy uważnie obserwować dziecko i słuchać jego skarg. Objawy, które powinny powodować niepokój i stać się bodźcem do wizyty u lekarza:
Okruchy do roku nie używają już zabawek, które są na odległość, a jednocześnie nie wydają żadnych dźwięków. Ponieważ dziecko po prostu nie może ich rozważyć.
Po raz pierwszy oczy dziecka są badane w szpitalu położniczym. Pomaga wykryć wady wrodzone aparatu wzrokowego, takie jak jaskra lub zaćma. Na tym etapie nie można jednak określić predyspozycji do krótkowzroczności lub jej obecności.
Jeśli krótkowzroczność nie jest związana z wadami wrodzonymi, rozwija się stopniowo, dlatego niezwykle ważne jest, aby odwiedzić lekarza na czas. Planowana wizyta u optyka odbywa się co miesiąc, co pół roku i co roku. Jeśli dziecko urodziło się przedwcześnie, zaleca się wizytę u lekarza w ciągu trzech miesięcy. Wykrywanie krótkowzroczności jest możliwe dopiero po pół roku, w tym wieku okulista może analizować i oceniać zdolność wizjera do refrakcji.
Przede wszystkim lekarz zawsze przeprowadza kontrolę wzrokową, aby ustalić położenie gałek ocznych, ich kształt i inne parametry. Następnie analizuje zdolność malucha do podążania za poruszającym się obiektem i skupienia się na nim. Stopniowo zabawka jest usuwana z małego pacjenta, aby zrozumieć, w jakiej odległości pacjent przestanie ją postrzegać.
Dla dzieci od półtora roku stosuj stół Orlova. Brakuje zwykłych liter, z którymi przedszkolaki nie są zaznajomione. Zamiast tego plakat pokazuje różne postacie i symbole, na przykład niedźwiedź, gwiazdkę, grzyb itp. Tabela składa się z dwunastu rzędów, z których każdy zmniejsza rozmiar obrazu. Po lewej stronie litery D wskazuje odległość, na której dziecko powinno zobaczyć zdjęcia, po prawej (V) ostrość widzenia w dioptriach jest zaznaczona.
W przypadku braku odchyleń w refrakcji, cipka powinna patrzeć na obrazy na dziesiątej linii z odległości pięciu metrów. Podczas zmniejszania odległości można mówić o rozwoju krótkowzroczności. Im mniejsza odległość od oczu dzieci do stołu, tym wyraźniejsza jest patologia.
Możesz sprawdzić ostrość wzroku za pomocą plakatu Orlova w domu. Aby to zrobić, wystarczy wydrukować go na arkuszu A4 i powiesić na ścianie w pokoju dziecka. Warunkiem testowania jest dobry poziom oświetlenia. Przed pójściem do okulisty lub sprawdzeniem domu, powiedz dziecku, jakie jest imię jednego lub innego obiektu znajdującego się na plakacie. Że podczas testów nie było nieprzewidzianych trudności.
Jeśli pacjent jest za mały, aby sprawdzić jego załamanie za pomocą stołu lub wyniki są wątpliwe, okulista dodatkowo wykonuje oftalmoskopię. Za pomocą specjalnego narzędzia lekarz bada stan dna oka, soczewki, rogówki. Główną częścią form krótkowzroczności towarzyszą zmiany w strukturze oka, jeśli istnieją, lekarz je zauważy.
Skiascopy (test cienia) wykonuje się za pomocą oftalmoskopu. Lekarz znajduje się w odległości jednego metra od dziecka i oświetla źrenicę czerwoną wiązką. Gdy oftalmoskop porusza się, na badanym elemencie oka powinien pojawić się cień. Używając soczewek o różnych właściwościach optycznych, okulista ustala nie tylko obecność lub brak krótkowzroczności, ale także stopień jej manifestacji.
Za pomocą badań ultrasonograficznych lekarze wykonują wszystkie niezbędne pomiary, ustalają, czy występują komplikacje anomalii, na przykład oderwanie siatkówki.
Powrót do spisu treści
Rozpoczęcie leczenia powinno nastąpić natychmiast po rozpoznaniu choroby, ponieważ może szybko się rozwinąć i spowodować poważne szkody dla zdrowia oczu. Sama choroba nie przechodzi, stan dziecka powinien być monitorowany nie tylko przez optyka, ale także przez rodziców. Samokontrola jest zabroniona! Wybór schematu leczenia jest przywilejem wykwalifikowanego okulisty. Najczęściej przypisuje kilka metod jednocześnie, aby osiągnąć maksymalne wyniki.
Możesz poradzić sobie z łagodną formą choroby w domu, najważniejsze jest, aby wybrać optykę korekcyjną i regularnie wykonywać specjalne ćwiczenia. W późniejszych stadiach krótkowzroczności wymagana jest dodatkowa terapia. W niektórych przypadkach nie można tego zrobić bez interwencji chirurgicznej, podczas której uszkodzona soczewka jest wymieniana, a soczewki fakijne są instalowane lub rogówka jest wypoziomowana.
Nowoczesny sprzęt i innowacyjne technologie pomagają uniknąć operacji. Przeglądy metody są raczej sprzeczne. Ktoś śpiewa im pochlebną odę, inni oceniają wynik raczej sceptycznie. Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że obróbka sprzętu nie przyniesie szkody dla zdrowia, ale może również pomóc.
Aby osiągnąć maksymalne rezultaty, musisz ukończyć pełny kurs fizjoterapii. W tym przypadku istnieje zróżnicowany wpływ:
Ciężkich chorób, takich jak zaćma lub jaskra, nie można wyleczyć za pomocą urządzeń. W takich przypadkach wymagana jest operacja. Ale krótkowzroczność, nadwzroczność i astygmatyzm można skorygować za pomocą nowoczesnego sprzętu. W terapii stosuje się takie urządzenia jak „Synoptophore”, makulostymulanty itp.
Główną wadą tej metody jest jej wysoki koszt i krótkoterminowy wynik. Aby utrzymać efekt leczenia, konieczne jest regularne powtarzanie kursu terapeutycznego.
Jego istota polega na użyciu specjalnych soczewek kontaktowych. Poprawiają kształt rogówki, sprawiając, że jest „spłaszczona”. Jest to jednak środek tymczasowy. Efekt trwa maksymalnie dwa dni, po czym rogówka przywraca pierwotny wygląd.
Leki terapeutyczne są wybierane na okres pooperacyjnej regeneracji lub w celu wyeliminowania objawów fałszywej krótkowzroczności. Najczęściej lekarze przepisują krople do oczu z tropikamidu lub skopolaminy. Prawie całkowicie sparaliżują mięsień rzęskowy, skurcz stopniowo przechodzi, a narząd wzroku relaksuje się.
W procesie terapii dziecko widzi gorzej, trudno mu czytać i pisać. Ale nie martw się, kurs leczenia trwa maksymalnie siedem dni. Innym skutkiem ubocznym tych leków jest to, że wywołują wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego, co jest wysoce niepożądane w obecności jaskry. Z tego powodu krople mogą być używane wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza.
W celu poprawy procesu odżywiania oka przepisano Taufon. Producenci wskazują, że mogą być używane tylko od osiemnastego roku życia, ale sądząc po recenzjach, narzędzie stało się powszechne w pediatrii. Praktycznie wszystkim pacjentom przepisuje się suplementy wapnia (na przykład glukonian wapnia), środki zwiększające mikrokrążenie (Trental) i kompleksy witaminowo-mineralne (Okuvayt). Aby zredukować EDC, często stosuje się Irifrin.
Powrót do spisu treści
Okulary z optyką korekcyjną mają „minus”. Produkty są przepisywane tylko ze słabym i umiarkowanym stopniem anomalii. W sytuacjach biegowych nie pomogą. Punkty muszą wybrać lekarza! Przynosi różne okulary do narządu wzroku, dopóki dziecko nie uzna dziesiątej linii stołu Orlova z pięciu metrów.
Przy umiarkowanym stopniu anomalii optyka powinna być noszona podczas nauki lub czytania. Aby nie pogorszyć stanu oczu poprzez regularne używanie urządzeń medycznych, zaleca się zakup okularów dwuogniskowych. Górna część okularów jest wyższa o kilka dioptrii niż dolna. Dlatego, patrząc w dal lub w górę, dzieci używają „leczących” okularów, a podczas czytania lub rysowania patrzą przez okulary o mniejszej wartości.
Wygodniejsze i wygodniejsze w użyciu niż okulary. Psychologicznie dzieci łatwiej tolerują ich noszenie. Soczewki korygują nie tylko słabe i średnie, ale także wysoki stopień krótkowzroczności. Dopasowują się ściśle do rogówki, minimalizując błędy przy załamywaniu promieni świetlnych.
Te produkty optyczne można stosować od ósmego roku życia. Miękkie lub twarde soczewki są zabierane przez lekarza. Dla dzieci lepiej jest użyć jednorazowych środków korekcyjnych, ponieważ nie wymagają one specjalnego traktowania higienicznego przed ponownym użyciem. Twarde soczewki są używane tylko w nocy, rano muszą być usunięte. Gdy dziecko śpi, produkt wywiera nacisk na rogówkę, w wyniku czego prostuje się i widzi dobrze przez cały dzień.
Jednak lekarze nie mają wspólnej opinii na temat korzyści i bezpieczeństwa takich optyki dla dzieci. Ponadto twarde soczewki mają wiele przeciwwskazań do stosowania.
Technika jest często stosowana w celu wyeliminowania krótkowzroczności. Ze słabym i umiarkowanym stopniem, jak również ze spadkiem ostrości widzenia do poziomu piętnastu dioptrii, procedura daje zauważalne rezultaty. Operacja trwa kilka minut. Specjalne krople znieczulające działają jak znieczulenie.
Podczas interwencji lekarz usuwa uszkodzoną część rogówki, w wyniku czego jest wyrównany i normalne widzenie powraca do dziecka. Po korekcie nie można pocierać oczu, przeciążać ich, unikać wysiłku fizycznego.
Prowadzone ze złożonymi i ciężkimi patologiami. Lekarze oferują zabiegi chirurgiczne tylko wtedy, gdy wzrok gwałtownie spada, a dziecko traci jedną dioptrę rocznie. W większości przypadków usunięcie soczewki. Zamiast tego wszczepiana jest specjalna soczewka. Głównym celem zabiegu chirurgicznego jest wzmocnienie tylnych ścian oka, aby zablokować proces upośledzenia wzroku.
Aby zapobiec rozciąganiu twardówki, lekarz wkłada żel lub zmiękczoną chrząstkę do tylnej części oka za pomocą zakrzywionej igły. Skleroplastyka pomaga przywrócić wzrok u 70% wszystkich operowanych dzieci. W przyszłości muszą stosować optykę korekcyjną i pić lekarstwa przepisane przez lekarza prowadzącego.
Wraz z rozwojem krótkowzroczności u dzieci, okulistki zdecydowanie zalecają wykonywanie specjalnych ćwiczeń dla oczu. Największym zainteresowaniem dla dzieci cieszy się technika rosyjskiego profesora Zhdanova. Nie jest konieczne wykonywanie całego kompleksu przyjęć codziennie. Wystarczy poświęcić dziesięć minut i zagrać kilka ćwiczeń z dzieckiem.
Dzięki łagodnej chorobie gimnastyka nie tylko blokuje dalszy rozwój patologii, ale także pomaga przywrócić ostrość widzenia.
Powrót do spisu treści
Oprócz leków, terapii aparatem i innych innowacyjnych metod zwalczania krótkowzroczności ważne jest, aby stworzyć zrównoważoną dietę. Powinien zawierać pokarmy bogate w witaminy i przydatne pierwiastki śladowe. Dla zdrowia narządu wzroku szczególną rolę odgrywają cynk, miedź i magnez.
Zaleca się jeść więcej pokarmów zawierających witaminy A i D. Aby wyeliminować krótkowzroczność w menu dziecka, należy:
Przepisy babci niekiedy nie są gorsze niż nowopowstałe urządzenia radzące sobie z chorobami oczu. Jednak tradycyjna medycyna powinna być częścią kompleksowego leczenia, w tym realizacji specjalnych ćwiczeń i zrównoważonej diety.
Dobrze leczą krótkowzroczne lecznicze zioła. Weź piętnaście gramów liści i jagód czerwonej jarzębiny i trzydzieści gramów dwupiennej pokrzywy. Wypełnij je ciepłą wodą (400 mililitrów) i zagotuj, pozostaw na wolnym ogniu przez dwadzieścia minut. Po ostygnięciu bulionu i podawaniu przez dwie godziny, podawaj je dziecku co piętnaście minut przed posiłkiem z ½ szklanki. Pożądane jest trochę ogrzać mieszaninę.
Jagoda ma właściwości lecznicze. Zawiera ogromną ilość substancji, które są dobre dla oczu. Jagody można spożywać w dowolnej formie. Aby przywrócić wzrok dzieciom, leki mogą zawierać igły. Jest zbierany we wrześniu, a następnie przez zimę można pić wywar leczniczy.
Słaba i umiarkowana krótkowzroczność zwykle rozwija się u dzieci w wieku szkolnym, prawie nigdy nie powoduje komplikacji i nie postępuje. Prawidłowo dobrana optyka korekcyjna pomoże pozbyć się choroby. Prognoza w tym przypadku jest korzystna.
Przy poważnych problemach z załamaniem nie można w pełni przywrócić zdrowia oczu. Wrodzona krótkowzroczność, jak również anomalie dna oka lub ciała szklistego, praktycznie nie dają szansy na wyzdrowienie. Największym zagrożeniem jest pokonanie obszaru plamki żółtej, jeśli nie znajdziesz odpowiedniego leczenia, może rozwinąć się zez.
Nie ma specjalnych zaleceń dotyczących ochrony oczu dzieci przed krótkowzrocznością. Rzeczywiście, w obecności predyspozycji genetycznych, anomalia postępuje niezależnie od czynników zewnętrznych. Aby jednak uratować wzrok dzieci, pomogą proste zasady:
Jeśli Twoje dziecko ma krótkowzroczność, nie musisz wpadać w panikę i pobiegać do najbliższej apteki po liczne leki i okulary. Przede wszystkim, aby potwierdzić diagnozę, odwiedź okulistę. Jeśli problem zostanie potwierdzony, wybierze indywidualny kurs leczenia dla dziecka. W początkowej fazie krótkowzroczność dobrze reaguje na korektę za pomocą soczewek i okularów. W takim przypadku istnieje szansa na pełne odzyskanie wzroku.
Obejrzyj przydatne wideo na temat przyczyn rozwoju krótkowzroczności u dzieci.
http://zdorovoeoko.ru/bolezni/blizorukost-u-detej/