Jaskra jest jedną z najczęstszych chorób oczu. Jest to raczej cała grupa chorób, z których każda ma swoje pochodzenie i typowy przebieg. Ta grupa chorób ma jeden skutek: ślepota z powodu zaniku nerwu wzrokowego. Skuteczne nowe metody leczenia jaskry mogą zatrzymać ten proces i zapobiec ślepocie u ludzi. Przyczyny jaskry są nadal niejasne, ale istnieje wiele czynników, które mogą wywołać rozwój jaskry nawet u młodych ludzi.
Zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe, jak również zestaw czynników zdrowotnych i środowiskowych, które katalizują ten proces, najczęściej prowadzi do zaniku nerwu wzrokowego.
Systematyczna kontrola ciśnienia wewnątrzgałkowego jest główną metodą określania ryzyka rozwoju jaskry, głównego kryterium diagnozowania początkowego procesu patologicznego w oku. Normalne oko ma wewnętrzne ciśnienie od wewnątrz do ścian oka do 22 mm Hg. Wskaźnik ten jest stale utrzymywany na tym samym poziomie dzięki przepływowi płynu do gałki ocznej i wypływowi nadmiaru płynu z niego. W przypadku jaskry, płyn wewnątrz oka gromadzi się z powodu zakłócenia tego krążenia, ciśnienie wewnątrzgałkowe znacznie wzrasta, a ściany gałki ocznej, jak również nerw wzrokowy, są pod dużym ciśnieniem, stałym obciążeniem. Z powodu nacisku na naczyniówkę, krążenie krwi w gałce ocznej jest zaburzone, a objawy zaniku nerwu wzrokowego stopniowo się zwiększają.
Z powodu naruszenia przewodzenia sygnałów wzdłuż nerwu wzrokowego, osoba odczuwa pogorszenie wzroku, niezdolność do widzenia pól peryferyjnych, a następnie stopniowo pojawia się ślepota. Gdy pojawia się ślepota, naruszenia występujące w gałce ocznej są nieodwracalne i bardzo ważne jest skonsultowanie się z lekarzem przy pierwszych objawach upośledzenia wzroku!
Przyczyny prowadzące do jaskry
1) Zmiany związane z wiekiem w tkance oka i upośledzone krążenie płynów.
2) Nerwowe przeciążenie, silny stres.
3) alkoholowe, nikotynowe, inne chemiczne zatrucie organizmu.
4) Zatrucie narkotykami.
5) Ciężkie alergie.
6) Choroby endokrynologiczne, cukrzyca.
7) Poważne choroby układu krążenia.
8) Genetyczne predyspozycje do jaskry.
9) Cierpiał na operację oka.
10) Procesy zapalne oka.
11) Ciężkie choroby zakaźne organizmu.
12) Urazowe uszkodzenie mózgu, wieje w gałkę oczną.
13) Penetracja rannych oczu.
Oznaki początkowej jaskry
1) Trwałe bóle głowy
2) Niezrozumienie o zmierzchu
3) Tęcza wokół żarówek, źródeł światła
4) Uczucie mgły przed oczami.
5) Poczucie obecności mote, obcego ciała w oczach.
6) Ciężkie upośledzenie wzroku.
7) Ograniczone pole widzenia, niemożność zobaczenia pól peryferyjnych.
8) Ból w gałkach ocznych.
Bardzo często jaskra zaczyna się i postępuje bez objawów, co ponownie podkreśla potrzebę, od czasu do czasu, raz na sześć miesięcy lub roku, poddania się rutynowemu badaniu przez okulistę, zwłaszcza osobom zagrożonym wystąpieniem jaskry.
NOWE METODY LECZENIA LECZENIA
Leczenie lekami jaskry
Pierwszym lekiem przepisanym pacjentowi z ryzykiem jaskry jest leczenie lekami obniżającymi ciśnienie w gałkach ocznych. Zasadniczo do tego celu stosuje się krople do oczu, które muszą być zaszczepiane ściśle według harmonogramu, w regularnych odstępach czasu, bez przerw. Niestety organizm przyzwyczaja się do najlepszych leków i trzeba je stale dostosowywać, zwłaszcza że leczenie lekami nie eliminuje jaskry, a jedynie jej konsekwencje. Ponadto niektóre leki mogą powodować komplikacje w postaci zwężenia patologicznego źrenicy, zaburzeń krążenia w gałce ocznej. Leczenie powinno odbywać się pod nadzorem lekarza w celu skorygowania go na czas lub wyboru innej, skuteczniejszej metody leczenia jaskry.
Leczenie chirurgiczne jaskry
Pierwszą rzeczą, którą okuliści podejmują z postępem jaskry, nawet po leczeniu, jest operacja laserem. Jest przeprowadzana bez otwierania wnęki gałki ocznej i jest dobrze tolerowana przez pacjentów. Ale laserowa korekta jaskry może być skutecznie zastosowana tylko na samym początku powstawania jaskry, gdy proces jeszcze nie zaszedł za daleko. Leczenie laserem jaskry wymaga wsparcia leczenia farmakologicznego, ma na celu wdrożenie najlepszego wypływu płynu z jamy gałki ocznej i zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego.
Na późniejszym etapie jaskry okuliści mogą stosować nie penetrującą lub penetrującą chirurgię filtracyjną, tworząc alternatywne sposoby wydostania się płynu z gałki ocznej. Można to zrobić poprzez głęboką sclerektomię lub głęboką sclerektomię bez penetracji, która polega na użyciu sztucznie rozcieńczonej części twardówki na obrzeżach oka w celu usunięcia nadmiaru płynu z oka. Ta operacja jest mniej traumatyczna i nie powoduje komplikacji.
Najnowsze leczenie chirurgiczne jaskry przeprowadza się za pomocą drenów wszczepionych do komory oka. Najlepszy dzisiaj drenaż jest wykonany przez Shauvin.
Przed leczeniem jaskry okuliści przepiszą pacjentowi dokładne badanie w celu zidentyfikowania przyczyny wywołującej rozwój jaskry, a także stadium choroby, w celu wybrania odpowiedniego leczenia.
W większości przypadków leczenie jaskry jest chirurgiczne, z użyciem lasera i najnowszych urządzeń, które umożliwiają operacje z dużą dokładnością. Leczenie farmakologiczne jaskry służy jedynie jako pomocniczy proces zatrzymania. Obecnie nowe metody leczenia jaskry przynoszą dobre wyniki w walce z tą chorobą i mogą zapobiec procesowi prowadzącemu do utraty wzroku, dać ludziom radość z oglądania świata.
http://www.vashaibolit.ru/473-novye-metody-lecheniya-glaukomy.htmlJaskra jest chorobą, w której wzrasta ciśnienie wewnątrzgałkowe. Wysokie ciśnienie może z czasem powodować nieodwracalne uszkodzenie nerwu wzrokowego, zmniejszać pole widzenia, aw ciężkich przypadkach prowadzić nawet do ślepoty.
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi kropli do oczu są zmęczenie, zaczerwienienie i pieczenie oczu.
ALT (Argon Laser Trabeculoplast) był najpopularniejszym zabiegiem laserowym w jaskrze. Niektóre problemy są z tym związane, dlatego dziś jego wykorzystanie spada.
SLT (selektywna trabekuloplastyka laserowa) - zrewolucjonizował leczenie jaskry z otwartym kątem przesączania. SLT to nieinwazyjna technologia laserowa opracowana przez dr Marka Latinę z Massachusetts Eye Hospital.
SLT emituje krótkie impulsy o niskiej mocy światła, aby dotrzeć do komórek bogatych w melaninę. Impulsy wpływają tylko na komórki melaniny, nie dotykając przylegającej tkanki. Takie zgrabne zastosowanie lasera prowadzi do własnej reakcji organizmu, podczas której zaatakowane komórki znikają, a siatkówka jest budowana od nowa, bardziej porowata, bardziej przepuszczalna dla płynów i z mniejszym ciśnieniem wewnątrzgałkowym.
Zastosowanie SLT zmniejsza ciśnienie wewnątrzgałkowe o 25% u 75-85% pacjentów.
Metoda SLT jest zatwierdzona do użytku klinicznego i jest uznawana za równie skuteczną jak ALT. Może być pierwszym dla tych pacjentów, którzy nie mogą przyjmować leku na jaskrę lub nie są w stanie zrobić tego samodzielnie. SLT można również łączyć z lekami.
SLT nie wymaga hospitalizacji i jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym (w kroplach). Po wkropleniu kropli przygotowawczych, zabieg, który trwa tylko kilka minut, można przeprowadzić pod specjalnym mikroskopem. Zaraz po zabiegu możesz wrócić do normalnego życia, bez żadnych specjalnych ograniczeń.
Wybór pacjenta dla SLT
Osoby z następującymi objawami są odpowiednie do zastosowania SLT:
SLT może zapobiec lub opóźnić zapotrzebowanie na leki lub operacje. Ta metoda nie jest destrukcyjna, ale użyteczna i można ją powtórzyć. SLT jest liderem w leczeniu jaskry z otwartym kątem przesączania.
W Izraelu leczenie jaskry metodą SLT jest szeroko stosowane w specjalistycznych klinikach i zapewnia niezmiennie wysokie wyniki.
Izraelscy okuliści mają duże doświadczenie, a wsparcie techniczne klinik okulistycznych pozwala na zastosowanie najnowszych modyfikacji laserowych.
W ostatnich latach turystyka medyczna rozkwitła na całym świecie. Ludzie podróżują poza swoim krajem, aby uzyskać lepszą opiekę medyczną lub uzyskać wysokiej jakości opiekę medyczną po cenach niższych niż w kraju zamieszkania. Pierwsza opcja jest typowa dla mieszkańców przestrzeni poradzieckiej, druga - dla mieszkańców krajów zamożnych, z drogimi lekami.
Około 80% informacji o świecie wokół osoby uzyskuje się poprzez widzenie. Nic dziwnego, że utrata wzroku jest bardzo przerażająca. W kontekście chronicznego niedofinansowania, medycyna domowa została odrzucona w swoim rozwoju wiele lat temu.
Wśród chorób narządu wzroku jaskra jest jedną z najbardziej podstępnych chorób. Patologiczną istotą jaskry jest wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego. A jego strasznym powikłaniem jest nieodwracalna ślepota z powodu zwyrodnienia nerwu wzrokowego.
Niestety, jaskra jest dość powszechną chorobą. Cierpią głównie ludzie w wieku powyżej 40 lat. Ale ta choroba może dotknąć młodych ludzi (jaskra młodzieńcza), a nawet noworodków (jaskra wrodzona).
Znaczne rozprzestrzenianie się jaskry, trudności z wczesną diagnozą i poważne rokowanie są przyczyną ciągłego zwiększania uwagi tej choroby od naukowców i praktyków na całym świecie. Ta choroba oczu jest drugą najczęstszą przyczyną nieuleczalnej ślepoty.
Leczenie jaskry za granicą odbywa się z wykorzystaniem najnowszych osiągnięć naukowych w dziedzinie okulistyki.
Jaskra charakteryzuje się trzema głównymi cechami:
Aby rozpoznać jaskrę w czasie, ważne jest poznanie jej objawów i subiektywnych odczuć pacjenta.
rozmycie wzroku, pojawienie się „siatki” przed oczami;
obecność „kółek tęczy” podczas patrzenia na źródło światła (na przykład świecącą żarówkę);
uczucie dyskomfortu w oku, uczucie ciężkości i napięcia;
lekki ból oka;
uczucie nawilżenia oczu;
zmniejszona zdolność widzenia o zmierzchu;
lekki ból wokół oczu.
Jaskra wtórna - występuje w następstwie innych chorób oczu (zapalnych, naczyniowych, dystroficznych, związanych z chorobami soczewek, urazami). Przyczyną wzrostu IOP w jaskrze wtórnej jest naruszenie wypływu płynu wewnątrzgałkowego.
Rozpoznanie jaskry ustala się na podstawie danych z pomiaru ciśnienia wewnątrzgałkowego. Ta prosta procedura jest łatwa do przeprowadzenia w warunkach ambulatoryjnych, nawet w zwykłych krajowych placówkach medycznych.
Znacznie ważniejsza jest diagnoza stopnia uszkodzenia narządu wzroku. Do diagnozy za granicą stosuje się takie techniki instrumentalne, jak doppleoskopia naczyń siatkówki, MRI, skanowanie zdjęć.
Obecnie za granicą istnieją trzy główne kierunki leczenia jaskry: medyczna (konserwatywna), laserowa i chirurgiczna. Leczenie jaskry za granicą tradycyjnie rozpoczyna się od stosowania leków obniżających ciśnienie wewnątrzgałkowe. Jakościowo nowe metody leczenia jaskry, bardziej skuteczne i bezpieczne, zostały opracowane i są z powodzeniem stosowane za granicą. Należą do nich chirurgia laserowa i chirurgia.
Laserowe leczenie jaskry w nowoczesnych oddziałach okulistycznych jest bezbolesne, krótkotrwałe i może być wykonywane w warunkach ambulatoryjnych. Jego zaletą jest to, że gałka oczna nie jest narażona na operację. Jednak w przypadku przytłaczającej liczby pacjentów cierpiących na tę chorobę najskuteczniejszą metodą leczenia jest operacja.
Do tej pory przekonująco udowodniono, że im szybciej wykonywana jest operacja, tym bardziej stabilny i lepszy jest obraz u pacjentów z jaskrą. Operacja może być z powodzeniem zastosowana do dowolnej formy jaskry z otwartym kątem. Czas trwania takiej operacji w wiodących zagranicznych klinikach okulistycznych wynosi około 20 minut.
Podczas podróży za granicę w celu leczenia jaskry nasi rodacy otrzymują opiekę medyczną, która niestety przewyższa wydajność domową pod względem wydajności i komfortu.
RU (11) 2097010 (13) C1
(12) OPIS WYNALAZKU DO PATENTU FEDERACJI ROSYJSKIEJ
Status: stan na 10/08/2007 - zakończony
(14) Data publikacji: 1997.11.27
(21) Numer rejestracyjny aplikacji: 96122534/14
(22) Data zgłoszenia wniosku: 1996.12.02
(45) Wysłany: 1997.11.27
(56) Analogs of Invention: Ophthalmosurgery, N 3-4, 1989, str. 52-55.
(71) Nazwisko wnioskodawcy: Samara Ophthalmological Clinical Hospital o nazwie po T.I. Eroshevsky
(72) Imię wynalazcy: Zolotarev A.V.
(73) Nazwa posiadacza patentu: Samara Ophthalmological Clinical Hospital o nazwie po T.I. Eroshevsky
(54) METODA LECZENIA LECZNICZEGO
Wynalazek dotyczy chirurgii okulistycznej, a mianowicie sposobów leczenia jaskry. EFEKT: uzyskanie maksymalnej filtracji płynu wewnątrzgałkowego przez membranę filtra. Istota wynalazku: podczas przeprowadzania głębokiej sclerektomii nie penetrującej po oddzieleniu membrany filtrującej składającej się z tkanki beleczkowatej i sąsiedniej części błony Descemeta, śródbłonek jest usuwany z beleczek, a także warstwa Korneskleralnyh i włókien unoalno-południkowych przed odsłonięciem warstwy Desceto-rzęskowej. 18 il.
Wynalazek dotyczy medycyny i ma oftalmologię.
Doświadczenie w leczeniu jaskry pokazuje, że medyczne i laserowe leczenie jaskry często daje tylko tymczasowy efekt. Radykalnym sposobem znormalizowania zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego jest leczenie chirurgiczne, z najbardziej udanymi wynikami uzyskanymi w leczeniu początkowych stadiów choroby.
Głównym wymogiem chirurgii jaskry jest maksymalne bezpieczeństwo z utrzymującym się działaniem hipotensyjnym. Działanie przeciwgrzybicze nowego typu nie penetrującej głębokiej sklerektomii NEGS spełnia te wymagania w największym stopniu [1] Mechanizm jego działania opiera się na zasadzie działania głębokiej sclerektomii, która powoduje wypływ wilgoci z komory przedniej (ciecz wodnista, płyn wewnątrzgałkowy), z pominięciem strefy drenażu oka, częściowo przestrzeń nadłonowa z następczym przenikaniem przez ściany naczyń włosowatych ciała rzęskowego do krwiobiegu, a częściowo pod spojówką. Podczas działania HSEG ścieżka odpływu jest taka sama. Jednakże komora przednia nie jest otwierana, a wilgoć z niej przechodzi przez przechowywany aparat beleczkowy, którego przepuszczalność wzrasta, gdy zewnętrzna ściana kanału Schlemma jest usuwana i gdy membrana Descemeta jest odsłonięta. Metoda ta eliminuje możliwość różnych powikłań operacyjnych i pooperacyjnych [1] (ryc. 1 i 2).
Podczas wykonywania tej operacji znieczulenie i akinezja są wytwarzane w tradycyjny sposób. Spojówka jest otseparovyvaetsya w górnym segmencie 5-6 mm od rąbka. Ostrze wycina kwadratową klapę twardówki o wymiarach 5 x 5 mm w połowie grubości podstawy twardówki do kończyny. Płat jest otseparovyvaetsya do rogówki części rąbka 1 mm w przezroczystych warstwach rogówki. Ten etap jest wykonywany za pomocą noża cyrkonowego z okrągłym ostrzem. Z leżących poniżej warstw twardówki wycina się trójkątną klapę z podstawą skierowaną w stronę kończyny. W niektórych obszarach twardówka jest wycinana do powierzchni ciała rzęskowego (tj. Otwiera się przestrzeń nadłonowa). Rozdzielenie zaczyna się od wierzchołka trójkątnej klapy i stopniowo dociera do okrągłego więzadła. Następnie za pomocą diamentowego noża (trójkątnego) oddzielany jest głęboki płat twardówki od okrągłego więzadła wraz z zewnętrzną ścianą kanału Schlemma i paskiem tkanki rogówki. Grubość części rogówki wynosi 0,5-0,8 mm, docierając do błony Descemeta. Ten ostatni jest uwalniany jako pojedynczy płat rogówki twardówki lub oddzielnie od twardówki. Jeśli warstwa tkanki twardówki pozostaje nad beleczką, wówczas sondę umieszcza się w świetle kanału Schlemma, za pomocą którego zewnętrzna ściana kanału Schlemma jest usuwana pęsetą tęczową i ostrzem diamentowym. Stopień filtracji ocenia się za pomocą bibuły filtracyjnej. Przy niewystarczającej filtracji warstwa śródbłonka jest usuwana z beleczek. Podczas usuwania głębokiego płatka twardówki rąbkowej możliwe jest wykonanie mikroperforacji beleczki lub membrany Descemeta. W takim przypadku z reguły tęczówkę wkłada się do perforacji. Jeśli po wprowadzeniu acetylocholiny do komory przedniej przez paracentezę tęczówka nie odsuwa się od otworu perforacyjnego, konieczne jest wykonanie irydektomii obwodowej lub iridotomii. Powierzchniowy płat twardówki mocuje się do twardówki jednym lub dwoma przerwanymi szwami. Do spojówki nakłada się ciągły szew. Operacja kończy się wstrzyknięciem podspojówkowym kortykosteroidów i antybiotyku. Przy szerokiej źrenicy 1% maść pilokarpiny umieszcza się w jamie spojówkowej [1]
Okres pooperacyjny po korzystnym przebiegu NSA nie wymaga wprowadzenia kortykosteroidów pod spojówką i stosowania środków rozszerzających źrenicę [1]
Brak poważnych powikłań operacyjnych i pooperacyjnych w HSEG przyczynił się do jego powszechnego i skutecznego stosowania, w tym nawet w warunkach ambulatoryjnych. Ta operacja jest jednak pokazana tylko w przypadku jaskry z otwartym kątem. W 23% przypadków [2] pogorszenie odpływu wilgoci z komory przedniej występuje nie tylko w wyniku naruszenia przepuszczalności aparatu beleczkowego, ale także w wyniku zwężenia kąta komory przedniej. W takich przypadkach rozpoznaje się jaskrę mieszaną.
Aby skorzystać z chirurgii niepenetrującej w leczeniu jaskry mieszanej, zaproponowano metodę laserowej chirurgii krok po kroku w leczeniu jaskry mieszanej [3]. W tym przypadku kąt komory przedniej jest rozszerzany jako pierwszy krok poprzez wykonanie irydektomii laserem YAG w obszarze nadchodzącej operacji z możliwym dodatkiem gonioplastyki laserem argonowym lub iridoplastyka. Przy wystarczającym rozszerzeniu kąta komory przedniej, 2–3 tygodnie po etapie lasera, drugi etap leczenia wykonuje się przy użyciu HSEG (ryc. 3).
W różnych okresach po działaniu systemu nie-półprzewodnikowego, w 10-12% przypadków [4] występuje nawrót wzrostu Ophthalmotonus, co jest związane z postępującym pogorszeniem przepuszczalności beleczki lub błony Descemeta w okresie pooperacyjnym. Aby znormalizować ciśnienie, descemetoniopunktura jest wykonywana w obszarze działania, tj. Tworzenie mikroperforacji przed strefą beleczkowatą w obszarze membrany Descemeta odsłoniętej podczas operacji za pomocą lasera YAG. W wyniku goniopunktury przywracany jest odpływ cieczy wodnistej. Zauważając znaczny odsetek nawrotów nadciśnienia tętniczego po NEGS, wielu autorów zasugerowało technikę usunięcia sinusoidy w dwóch etapach, jako nową metodę leczenia jaskry z otwartym kątem przesączania, w tym NGS, a następnie (10-14 dni) otwarcie beleczki za pomocą lasera IH [5]
Możliwość łączenia NSEG z różnymi zabiegami laserowymi jest, naszym zdaniem, z następujących względów.
1. Wskazania w NHS są ograniczone do jaskry z otwartym kątem przesączania. Wstępna ekspansja kąta komory przedniej za pomocą irydotomii laserowej (lub irydektomii) znacznie rozszerza wskazania, w tym w nich mieszaną postać jaskry i znaczną część przypadków jaskry z zamkniętym kątem przesączania.
2. We wszystkich przypadkach działanie hipotensyjne NHS nie jest wystarczająco długie. Aby przywrócić odpływ nawet po udanej operacji, w niektórych przypadkach konieczna jest laserowa goniopunktura.
Dlatego też, aby osiągnąć trwały efekt leczenia bez przenikania różnych postaci jaskry, konieczne jest połączenie chirurgii niepenetrującej z różnymi rodzajami leczenia laserowego: jeśli kąt komory przedniej nie jest wystarczająco szeroki, konieczna jest irydektomia laserowa (nawet jeśli wąska CCP nie jest istotną przyczyną wzrostu IOP w konkretnym przypadku i jego ekspansji konieczne jest tylko zapobieganie blokowi strefy operacyjnej z korzenia tęczówki w okresie pooperacyjnym), jeśli odpływ przez membranę filtra pogarsza się w okresie pooperacyjnym Konieczna jest okresowa goniopunktura laserowa.
W celu zapewnienia trwałego efektu hipotensyjnego w większości postaci jaskry proponuje się kombinowaną metodę laserowo-chirurgiczną w leczeniu jaskry, w tym realizację 3 etapów: 1) irydektomii laserowej, 2) chirurgii niedociśnienia, 3) goniopunktury laserowej. W tym przypadku prowadzenie wszystkich trzech etapów w każdym konkretnym przypadku jest opcjonalne i jest przeprowadzane, jeśli istnieją odpowiednie wskazania i / lub niewystarczający efekt poprzedniego etapu. Zgodnie z koncepcją patogenetycznej chirurgii krok po kroku jaskry, niedostateczny wynik czynnościowy jednego z etapów leczenia nie powinien być uważany za niefortunny wynik, ale za stworzenie warunków do następnego etapu leczenia [6]
Techniki laserowej irydektomii i goniopunktury laserowej zostały opracowane, ogólnie przyjęte i wielokrotnie opisane w literaturze. W proponowanej połączonej metodzie leczenia jaskry techniki te są stosowane bez żadnych zmian.
Centralnym ogniwem połączonej laserowo-chirurgicznej metody leczenia jaskry jest nie penetrujący zabieg hipotensyjny, który nie tylko (i nie tyle) normalizuje ciśnienie wewnątrzgałkowe, ale tworzy całkowicie nową sytuację topograficzną i hydrodynamiczną w strefie drenażu oka.
Nowość proponowanej metody polega na tym, że techniki laserowe są stosowane w połączeniu z nową nie penetrującą operacją, która różni się od znanej operacji NGS w polu operacyjnym, liczby i składu jakościowego tkanek usuniętych podczas operacji, stopnia efektu hipotensyjnego i czasu jego trwania.
Zalety opisanych powyżej metod leczenia jaskry niepenetrującej (i z powodzeniem stosowane) są oczywiste. Zasadniczo nowy, wyższy poziom bezpieczeństwa, znacząca wydajność, niska inwazyjność, znacząca oszczędność zasobów materialnych i czasu na wszystkie najważniejsze kryteria chirurgii bez penetracji przewyższa tradycyjne metody penetracji.
Jednak, jak każda inna technika, NSEG i wszystkie metody leczenia oparte na zasadzie tej operacji nie są wolne od pewnych wad.
Zdaniem autorów operacji i ich wyznawców, w niektórych przypadkach (2-5% według K. B. Pershina [7] i 3,3% według S. N. Fedorova i wsp. [1]) perforacja jest możliwa podczas NGSE beleczki lub skorupa descemeta. Perforacja z reguły nie prowadzi do poważnych konsekwencji, ale sprawia, że operacja przenika z odpowiednim wzrostem prawdopodobieństwa bardziej znaczących komplikacji. Tak więc, hiphema i odwarstwienie naczyniówki po NEGS były obserwowane prawie wyłącznie w przypadkach, gdy nastąpiła perforacja trabekuli [1]
Przyczyny perforacji i sposoby ich zapobiegania nie zostały dotąd zbadane. Oprócz błędów w technice chirurgicznej, gdy perforacja powstaje z powodu nieostrożnego dotykania membrany filtra przez krawędź tnącą ostrza lub z powodu przypadkowego nadmiernego naprężenia beleczki, w niektórych przypadkach perforacje występują bez wyraźnego powodu podczas oddzielania płatka rogówkowo-twardówkowego od membrany filtra. Biorąc pod uwagę nowe dane dotyczące struktury strefy drenażowej oka, aw szczególności aparatu beleczkowego, można założyć, że przyczyną perforacji w niektórych przypadkach może być obecność ścięgien mięśni rzęskowych w tkance beleczkowej [8]. Część tych ścięgien (długie przednie ścięgna rzęskowe) rozciąga się od części promieniowej mięsień rzęskowy przez beleczkę, przyczepiony do głębokich warstw rogówki powyżej pierścienia Schwalbe. Włókna te mogą przenosić prostopadłą przyczepność do beleczki, co ma miejsce, gdy tkanka rąbkowo-rogówkowa zostaje odciągnięta od beleczki i membrany Descemeta podczas operacji (ryc. 4).
Inną możliwą przyczyną perforacji jest ciągłe przejście błony Descemeta w płytkę szklistą beleczek [9] [10] Włókna beleczki rogówki są związane z błoną Descemetal i głębokimi płytkami rogówki. Zatem w strefie drenażowej oka istnieje bezpośrednie połączenie między tymi tkankami, które praktycznie nie są ze sobą połączone w rogówce. Dodatkowe połączenia między błoną Descemeta a tkanką rogówki mogą nie zostać łatwo złamane, gdy tkanki te zostaną oddzielone od siebie. Wynikająca z tego lokalna trakcja prostopadła może spowodować perforację membrany Descemeta.
Jako względna wada operacji NSEG, ograniczająca zakres jej zastosowania, można rozważyć różne stopnie zmniejszenia ciśnienia po zabiegu chirurgicznym w różnych stadiach jaskry. Operacja jest najbardziej skuteczna w początkowych i zaawansowanych stadiach jaskry i jest znacznie mniej skuteczna, jeśli jest wykonywana w odległych i końcowych stadiach [11]
Jedną z negatywnych cech okresu pooperacyjnego HSEG jest prawdopodobieństwo wzrostu ciśnienia śródgałkowego w różnych momentach po zabiegu, co wiąże się ze stopniowym pogorszeniem przepuszczalności tkanki beleczkowej. Najbardziej prawdopodobną tego przyczyną są narastające zmiany patologiczne w tkance beleczek w wyniku trwającego procesu jaskrowego. Jak wiadomo, wraz z postępem jaskry, zmiany patologiczne stopniowo rozprzestrzeniają się z obszaru kanału Schlemmova do wszystkich warstw beleczki (poza wnętrzem) [12]. Z tego powodu ilość zmienionej patologicznie tkanki (aw konsekwencji opór wypływu) w beleczce dotkniętej jaskrą wzrośnie z czasem. Zatem stopniowe zmniejszanie efektu hipotensyjnego HSEG zależy od stadium i szybkości progresji jaskry i nie można jej zapobiec za pomocą żadnych środków podczas operacji. Jedyna znana niechirurgiczna metoda przywracania wymaganego poziomu filtracji przez descemetonogunipunkturę laserową YAG [4] Pomimo zastosowania laserowej goniopunktury w okresie pooperacyjnym, w 6% przypadków po wykonaniu NGSE konieczne jest wykonanie drugiej operacji [13]
Podczas opracowywania proponowanej złożonej laserowo-chirurgicznej metody leczenia jaskry, problem zwiększenia skuteczności głównego (drugiego) etapu leczenia niepenetrującej operacji przeciwjaskrowej uzyskuje się przez osiągnięcie maksymalnej filtracji wilgoci przedniej komory przez obszar operacji w naczyniach naczyniówki i spojówki, przy jednoczesnym zachowaniu niepenetrującego charakteru operacji.
Rozwiązaniem problemu jest opracowana i wielokrotnie testowana w warunkach klinicznych metoda penetracji sinusoidalnej, charakteryzująca się tym, że na głównym etapie operacji, po izolacji membrany filtrującej składającej się z tkanki beleczkowatej i sąsiedniej części błony Descemeta, śródbłonek beleczki jest usuwany, ale również większość beleczek rogówkowych : warstwy włókien rogówki i błony naczyniowo-południkowej przed odsłonięciem warstwy descemeto-rzęskowej (ryc. 5).
W ciągu ostatnich trzech lat w departamencie glauco Szpitala Klinicznego Samara nazwanego imieniem T.I. Jeroshevsky wykonał ponad 150 operacji nieinwazyjnej perlakulektomii zatokowej w połączeniu (według wskazań) z laserową irydektomią i laserową goniopunkturą z otwartymi kątami i mieszanymi formami jaskry. Analizowane są natychmiastowe wyniki 112 operacji i długoterminowe wyniki 52 operacji w zakresie od 6 miesięcy do 2 lat.
Spośród 112 pacjentów, 62 zdiagnozowano II (rozwinięty) etap jaskry, 48 z III (daleko zaawansowany); 1 pacjent miał I (początkowy) i IV (końcowy) etap jaskry. Ciśnienie wewnątrzgałkowe (IOP) przed zabiegiem chirurgicznym na tle leczenia lekiem zostało skompensowane u 4 pacjentów, skompensowanych u 41, zdekompensowanych u 67 pacjentów.
W przypadkach, w których kąt komory przedniej (CCP) został zawężony (stopień ujawnienia CCP I-III), przed operacją przeprowadzono iridektomię laserem IAG na okulistycznym perforatorze laserowym Yatagan-4.
Drugi etap leczenia chirurgicznego przeprowadzono zgodnie z oryginalną metodą nieinwazyjnej perlakulektomii zatokowej, która różni się od NGSE tym, że podczas głównego etapu operacji odsłonięte są belki rzęskowo-rzęskowe, które mają znacznie większą przepuszczalność niż cała beleczka w ogóle (lub beleczka po usunięciu warstwy śródbłonka). Z powikłań śródoperacyjnych odnotowano tylko 4 mikroperforacje beleczek (na etapie opanowywania techniki operacyjnej), które nie prowadziły do wypadnięcia tęczówki i nie powodowały potrzeby irydektomii. We wczesnym okresie pooperacyjnym obserwowano 3 odwarstwienia naczyniówki (CCA), leczone lekami i jedno wymagające tylnego sklerektomii. Ekspansję przestrzeni nadnaczyniowej (do 1–1,5 mm według USG B-scan) obserwowano u 9 pacjentów. Ekspansji tej nie towarzyszyła hipotonia i objaw płytkiej komory przedniej, nie miały objawów oftalmoskopowych CCA i dlatego uznano je za regularną ekspansję luki nadpęcherzowej w wyniku aktywnej filtracji cieczy wodnistej. We wczesnym okresie pooperacyjnym odnotowano również niewielką rozkurcz szwu szwu spojówkowego 2, zakrzepicę CVS -1 i ciężkie endogenne zapalenie tylnego odcinka błony naczyniowej - 1. Wszystkie te powikłania wyeliminowano za pomocą odpowiednich środków. Normalizację IOP we wczesnych okresach po zabiegu osiągnięto we wszystkich 112 przypadkach (100%), z czego u dwóch w wyniku laserowej goniopunktury w najbliższych dniach po zabiegu. Długoterminowe wyniki w zakresie od 6 miesięcy do 2 lat obserwowano u 52 pacjentów (jaskra I stopnia 1, II 33, III 18). Powikłania w późnym okresie pooperacyjnym: zakrzepica TsVS 1, progresja zaćmy 1. Trzeci etap skojarzonego leczenia jaskry (laserowa goniopunktura) był wymagany w 28 przypadkach, przeszedł bez powikłań, IOP normalizowano głównie bez stosowania leków przeciwnadciśnieniowych.
http://zrenie-glaz.ru/novosti-iz-laboratorij/novye-metody-lecheniya-glaukomy.htmlPotrzeba krótkiego uzupełnienia książki jest spowodowana znaczną luką czasową między końcem pracy nad rękopisem a jego publikacją. Dodatkowe materiały są wygodniej umieszczane na końcu monografii, chociaż powoduje to pewne rozdrobnienie prezentacji.
Rola mięśnia rzęskowego (rzęskowego) w fizjologii i patologii oka. Anatomicznie i funkcjonalnie mięsień rzęskowy (CM) jest związany z przeponą beleczkowatą, tęczówką, naczyniówką, więzadłem cynkowym i soczewką. Ton CMU zmienia się w ciągu dnia, nawet podczas snu. Wahania napięcia mięśniowego są spowodowane różnymi przyczynami: koniecznością skupienia przedmiotowego obiektu ze względu na ciągłe ruchy gałek ocznych i samego obiektu, a także z powodu fluktuacji w procesach wzbudzania i hamowania w centrach autonomicznego układu nerwowego. Zmiany w tonusie CM są przekazywane do wszystkich struktur wewnątrzgałkowych wymienionych powyżej, szczególnie do soczewki i przepony beleczkowej. Wahania ciśnienia wewnątrz soczewki i stopień rozciągnięcia jej kapsułki, spowodowane wahaniami akomodacji, znacznie ułatwiają wymianę między komorą a płynami szklistymi, z jednej strony, a wewnętrznymi strukturami soczewki - z drugiej. Wraz z wiekiem aktywność akomodacyjna oka zmniejsza się, co prowadzi do pogorszenia odżywiania soczewki, akumulacji w niej produktów metabolicznych, zmiany stanu kwasowo-zasadowego i zwiększenia reakcji wolnych rodników. Dlatego istnieją powody, by sądzić, że prebiopia, zwłaszcza z pełną korekcją okularów, jest jednym z czynników ryzyka rozwoju zaćmy.
Wpływ CM na system drenażowy oka został opisany powyżej. Można tylko dodać, że bogata sieć naczyniowa mięśnia, znajdująca się w bezpośrednim sąsiedztwie przepony beleczkowej, bierze udział w jej metabolizmie i dostarczaniu tlenu.
Istnieją powody, by sądzić, że nie tylko brak działania, ale także uporczywy skurcz CM jest niepożądany. Skurcz mięśni powoduje zjawisko astenopii, upośledza w niej krążenie krwi, blokuje odpływ pęcherzowy cieczy wodnistej. Jednakże umiarkowane ruchy oscylacyjne wszystkich struktur związanych z CM mają korzystny wpływ na ich źródła utrzymania, metabolizm, krążenie krwi i płyny wewnątrzgałkowe. W związku z tym badania przeprowadzone przez A. A. Ryabtsevę i in. (1994), poświęcony badaniu wpływu stymulacji elektrycznej OS strefy rzęskowej w trybie pulsacyjnym na stan 79 oczu u 43 pacjentów z jaskrą. Po 1 godzinie po sesji ES średni IOP zmniejszył się o 44% w stosunku do wartości wyjściowej, podczas gdy współczynnik Ro / C wzrósł o 48%, współczynnik eograficzny znacznie wzrósł (średnio o 42%), wskaźniki elektrofizjologiczne uległy poprawie, pole widzenia rozszerzone, a zjawiska astenopowe zniknęły.
Wydaje się, że związane z wiekiem zmiany w aktywności CM, rozwój prebiopii, „zastąpienie” zakwaterowania okularami na bliskość są czynnikami występowania i rozwoju OAG. Świadczą o tym również następujące fakty:
OAG w oczach krótkowzrocznych występuje częściej niż w przypadku innych typów refrakcji, a tak zwana młoda jaskra jest z reguły związana z krótkowzrocznością [Lukova N. B., 1978]. Należy zauważyć, że aktywność CM jest tylko jednym z czynników ryzyka. Niemniej jednak, w celach profilaktycznych i terapeutycznych, aktywność CM powinna zostać zintensyfikowana poprzez ćwiczenia treningowe dla CM, niekompletną korektę prebiopii i słabe krótkotrwałe miotyki.
Stabilizacja funkcji wzrokowych u pacjentów z jaskrą. Największym zainteresowaniem cieszy się technika polegająca na przeprowadzeniu krótkiego (7–12 dni) kursu leczenia farmakologicznego lub fizjoterapii w szpitalu, po którym terapia lekowa może być wykonywana w domu przez dłuższy okres (2-3 miesiące). Powyżej opisano metodę podawania leków do przestrzeni czopu w strefie przylegającej do nerwu wzrokowego. Wyniki serii badań przeprowadzonych przed daleko idącym OAG wykazały możliwość nie tylko stabilizacji, ale nawet pewnej poprawy funkcji wzrokowych [Nesterov A. P., Basinsky S. N., 1991].
Metody fizjoterapeutyczne stosowane w naszej klinice obejmują niskoenergetyczne promieniowanie laserowe (UFO), przezskórną stymulację elektryczną (ES) i terapię magnetyczną (MT). Wszystkie badania przeprowadzono na oczach z OUG i wcześniej znormalizowano za pomocą leków, lasera lub interwencji chirurgicznych IOP. Kontrola służyła jako drugie oczy tych samych pacjentów. Przed rozpoczęciem leczenia, po jego zakończeniu i po 4–5 miesiącach, sprawdzono ostrość wzroku, pola widzenia na automatycznym obwodzie Humphrey i czułość kontrastu przestrzennego (PCN). Parametry napromieniowania laserowego były następujące: długość fali 0,63 μm, moc 2 mW, średnica plamki świetlnej 6 mm, czas trwania sesji 4 min, przebieg leczenia 10 sesji. Wskaźnik „deficyt pola widzenia” (DPS) po przebiegu leczenia zmniejszył się o 10% i więcej w 71% przypadków, poprawę PKH odnotowano u 77% [Nesterov A. P., Shushanto B. K., 1994].
ES (urządzenie ESO-2) trzymane na 54 oczach. Zastosowano następujące parametry: amplituda impulsów prądowych wynosi 150–900 μA, czas trwania serii stymulacji wynosi 30 s, odstęp między seriami wynosi 30–45 s, czas trwania jednej procedury wynosi 20–24 min, przebieg leczenia wynosi 10 sesji. Po przebiegu leczenia ostrość wzroku wzrosła u 86% leczonych oczu o średnio OD7, spadek DPS o średnio 25% od wartości początkowej zaobserwowano w 78% przypadków, poprawę PKH odnotowano w 85% [Shushanto B.K.., 1994].
Kurs MT przeprowadzono u 31 pacjentów z 43 oczami z OAG przy użyciu urządzenia Athos. Zastosowano następujące parametry: przemienny, obrotowy tryb pracy, prędkość obrotowa powyżej 6 promieni 1–1,5 Hz, indukcja pola magnetycznego 33 mT, częstotliwość emisji 50 Hz. Przebieg leczenia składał się z 10 sesji po 10 minut każda. Po przebiegu ostrość wzroku wzrosła w 29 oczach średnio o 0,25, spadek DPS średnio o 22% wartości początkowej zaobserwowano w 72% przypadków, a poprawę PKH zaobserwowano w 88% obserwacji.
Po 4-5 miesiącach po zakończeniu kursu leczenia za pomocą UFO, ES i MT, pozytywny efekt terapii, co do zasady, utrzymywał się. Grupy kontrolne dla każdej metody obejmowały drugie oczy tych samych pacjentów. Zmiany ostrości wzroku, DPS i PKH na nich po przebiegu fizjoterapii były nieznaczne i były losowe, a po 4-5 miesiącach u niektórych pacjentów nastąpiło pewne pogorszenie parametrów funkcjonalnych oczu kontrolnych, zwłaszcza DPZ i PKH. Zastosowanie drugiego oka jako kontroli pozwala wykluczyć wpływ na uzyskane wyniki w „doświadczonych” oczach czynników psychogennych, ogólny stan pacjenta i trening z powtarzanymi badaniami funkcji wzrokowych.
Pozytywny wpływ różnych metod leczenia, zarówno leczniczych, jak i fizjoterapeutycznych, na funkcje wzrokowe pacjentów z jaskrą można wyjaśnić poprawą metabolizmu i przywróceniem przewodnictwa aksonów komórek zwojowych siatkówki w parabiosji. Problem stabilizacji funkcji wzrokowych u tych pacjentów wymaga dalszych badań. Należy zauważyć, że pozytywne wyniki eksperymentu prowadziły jednoczesną stymulację elektryczną i laserową nerwu wzrokowego podczas jego zaniku [Linnik LF i in., 1993]. Metody leczenia medycznego, fizjoterapeutycznego i chirurgicznego atrofii jaskrowej nerwu wzrokowego wymagają poprawy i pełniejszej weryfikacji klinicznej.
Nowe trendy w chirurgii jaskry. Najczęstszą przyczyną trwałego wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego po operacjach przetoki jest włóknista regeneracja wkładu filtrującego. W niektórych przypadkach, w wyniku proliferacji włóknistej, strefa filtracji gwałtownie zwęża się, co powoduje jej uszkodzenie, w innych zamyka się całkowicie. Blokadę włóknistą dróg filtracji obserwuje się szczególnie często u młodych pacjentów z jaskrą, z jaskrą afakiczną i neowaskularną. Jednak indywidualne cechy pacjenta, które są związane z różnicami w składzie cieczy wodnistej i reaktywnością tkanek spojówki i twardówki, mają decydujący wpływ na wynik operacji. W związku z tym powtarzające się operacje, pomimo ich bardziej radykalnego charakteru, w większości przypadków dają takie same wyniki, jak pierwsza interwencja chirurgiczna.
Dwa nowe podejścia w chirurgii jaskry mogą zmniejszyć częstotliwość nieudanych wyników operacji przetoki. Jedna z nich wiąże się z zastosowaniem implantów rurkowych do drenażu cieczy wodnistej, druga z zastosowaniem antymetabolitów podczas operacji lub w okresie pooperacyjnym.
Implant jest cienką rurką z tworzywa sztucznego (silikonowego, silastycznego), którego jeden koniec jest wkładany do komory przedniej w rąbek, a drugi jest przymocowany do eksplantu, który jest wstępnie przymocowany szwami do twardówki w odległości 8-12 mm od rąbka.
A. Molteno (1986) używa eksplantu w postaci jednej lub dwóch płytek akrylowych w kształcie pierścienia o średnicy 13 mm. Eksplantat stopniowo przerasta włóknistą kapsułką, ograniczając jamę, w której ciecz wodnista przepływa przez implant rurowy. W wyniku tego powstaje duża płaska wkładka filtracyjna w znacznej odległości od rąbka. S. Schocket i in. (1982) Taśma silikonowa z rowkiem jest używana jako eksplantat. Taśma jest używana do wytworzenia okręgu (rowka wewnątrz) i przymocowana do niego silikonowa rura drenażowa, której przedni koniec jest prowadzony pod płatem twardówki do komory przedniej; niepełne krążenie można wykonać (przy 90 ° lub 180 °).
Wadami operacji z użyciem implantów rurkowych są ciężkie niedociśnienie i utrata przedniej komory w pierwszych dniach po operacji przed utworzeniem włóknistej torebki wokół eksplantu. W rezultacie światło tubki musi w jakiś sposób zostać ściśnięte (na przykład przez tymczasowy szew) i otwierać się stopniowo. T. Krupin (1986) zaproponował implant z zaworem. Zawór jest nacięciem w kształcie szczeliny rury silastycznej, która otwiera się pod ciśnieniem około 11 mm Hg i zamyka się przy 9 mm Hg. Art. Interwencje chirurgiczne z zastosowaniem implantów rurkowych są wskazane w przypadkach, w których konwencjonalne operacje przeciwjaskrowe są nieskuteczne, w szczególności w przypadku jaskry neowaskularnej, po wypukłości, afakicznej.
W ostatnich latach pojawiły się doniesienia o stosowaniu antymetabolitów w chirurgii jaskry. Najbardziej rozpowszechnione są 5-fluorouracyl (5-fluorouracyl, 5-FU) i mitomycyna (mitomycyna-C). Fluorouracyl podaje się pod spojówką poza obszar operacji raz lub kilka razy w okresie pooperacyjnym, 5-10 mg na wstrzyknięcie i do 20-50 mg na cykl leczenia. Pod wpływem terapii fluorouracylem tendencja do bliznowacenia ścieżek filtrujących maleje, a rokowanie poprawia się w niekorzystnych przypadkach [Sidorov Ye.G. i in., 1992; Rader J., Parrish R., 1991]. Amerykańska grupa badawcza, oparta na 3-letniej obserwacji (1992), zaleca stosowanie 5-FU po trabekulektomii w jaskrze afakicznej i powtarzających się operacjach przetok. Ograniczenia w stosowaniu fluorouracylu są związane z możliwym rozwojem takich powikłań, jak rozbieżność rany spojówkowej, wyciek wkładki filtrującej i pojawienie się erozji rogówki.
Badania eksperymentalne przyczyniły się do zastosowania mitomycyny w chirurgii jaskry, która wykazała jej działanie hamujące na struktury włókniste, włókniste i kolagenowe w poduszce filtrującej po operacjach przetokowych [Bergstrom T.J. i in., 1991]. W przeciwieństwie do 5-FU, mitomycyna jest stosowana tylko raz podczas trabekulektomii. Po przygotowaniu płatka spojówkowego na twardówkę umieszcza się gąbkę zwilżoną roztworem mitomycyny o stężeniu 0,5 mg / ml. Rozmiar gąbki nieznacznie przekracza rozmiar płata twardówki. Po 3-5 minutach gąbkę usuwa się, a twardówka i spojówka są przemywane izotonicznym roztworem chlorku sodu. Następnie operacja jest kontynuowana przy użyciu konwencjonalnych technik. Po operacji powstaje płaska poduszka filtracji beznaczyniowej. Według N. Geijsona i E. L. Greve'a (1992) stosowanie mitomycyny przyczynia się do zwiększenia częstości występowania niedociśnienia pooperacyjnego. Aby tego uniknąć, autorzy (1993) zalecają przygotowanie stosunkowo dużego płata twardówki i przymocowanie go pod koniec operacji za pomocą nici nylonowych 7-9. Jeśli w okresie pooperacyjnym IOP zacznie rosnąć, wówczas wiązka laserowa przecina 1-2 szwy, co prowadzi do zwiększonej filtracji wilgoci i spadku IOP [Block M. D. W. i in., 1993].
W naszej klinice prowadzone jest badanie w celu zbadania wyników stosowania 5-FU i mitomycyny w chirurgii jaskry. Metoda badawcza jest nieco inna niż stosowana przez innych autorów. Główną operacją nie jest trabekulektomia, ale trabekulotomia zastawki, wybrana jako bardziej łagodna, po której obserwuje się znacznie rzadsze niedociśnienie. Fluorouracyl i mitomycyna są stosowane zgodnie z tą samą procedurą śródoperacyjną. Obecnie wykonano ponad 100 operacji. Pierwsze wrażenie ze stosowania cytostatyków jest korzystne. IOP, co do zasady, jest utrzymywany w niskiej normie, podkładka filtracyjna jest rozlana w naturze. Naszym zdaniem należy powstrzymać się od stosowania antymetabolitów podczas operacji na oczach starszych pacjentów, z wysoką krótkowzrocznością i wyraźnym przerzedzeniem spojówki.
Z nowych laserowych zabiegów chirurgicznych najbardziej interesująca i obiecująca wydaje się termiczna sklerotomia. Operacja jest wykonywana przy użyciu lasera holmowego (THC - YAG), działającego w zakresie podczerwieni (długość fali 2,1 μm). Wiązka laserowa wychodzi z sondy optycznej 0,7 mm. Poprzez nakłucie spojówki, sonda jest doprowadzana do zamierzonego miejsca i przeprowadzana jest sklerotomia przelotowa z wykorzystaniem energii impulsu w zakresie 80–120 mJ przy całkowitym wydatku energetycznym 1,4 do 7,2 J. AS Jwach i in. (1993) zgłosił całkowity sukces operacji w 75% przypadków po 6 miesiącach i 68% po 12 miesiącach od interwencji. Należy zauważyć, że podjęto kilka prób wykonania sklerotomii ab interno z kąta komory przedniej przy użyciu różnych rodzajów laserów. W tym przypadku spojówka i błona czopowa w obszarze wkładki filtrującej nie są uszkodzone. Jednak przedwczesna jest ocena takich metod.
Perspektywy w leczeniu jaskry. Dalszy postęp w tworzeniu nowych leków, które zmniejszają produkcję cieczy wodnistej, jest mało prawdopodobny. Dostępne leki zmniejszają produkcję wilgoci o 30-40%, a przy łącznym użyciu nawet 50-60% pierwotnej wartości. Dalsze zmniejszenie powstawania cieczy wodnistej może prowadzić do poważnych konsekwencji. Głównym celem patogenetycznie ukierunkowanej terapii jaskry nie jest zmniejszenie wytwarzania płynu wewnątrzgałkowego, ale poprawa jego wypływu z oka. Możliwości poprawy odpływu z powodu skurczu mięśni rzęskowych są zasadniczo wyczerpane, dlatego wskazane jest skierowanie głównych wysiłków na opracowanie leków i procedur zapewniających „gimnastykę” aparatu beleczkowatego, poprawę jego odżywiania, utrzymanie elastyczności przepony beleczkowej, jej oczyszczenie, usunięcie nadmiaru glikozaminoglikanów i poprawę wypływu przez śródbłonek Kanał Schlemma, aktywacja ścieżki odpływu naczyniówkowo-twardówkowego. Ważna jest korekta zaburzeń metabolicznych, prowadząca do uszkodzenia aparatu drenażowego oka.
Pod tym względem godne uwagi jest poszukiwanie leków, które działając na metabolizm, poprawiają odpływ cieczy wodnistej z oka. Takie środki obejmują niektóre prostaglandyny, kwas etakrynowy i nitrovasodilatory. Hipotensyjne działanie prostaglandyny F2? związany z poprawionym odpływem naczyniówkowo-twardówkowym [Poyer J. F. i in., 1992]. Kwas etakrynowy, działając na cytoszkielet komórek, ich kształt i kontakty międzykomórkowe, ułatwia przepływ płynu przez wewnętrzną ścianę kanału Schlemma [Liang L. L. i in., 1992]. Wpływ nitrovasodilatorów na odpływ wilgoci tłumaczy się ich wpływem na procesy metaboliczne w przeponie beleczkowatej [Nathanson J. A., 1992]. Biorąc pod uwagę fakt, że peroksydacja lipidów bierze udział w rozwoju jaskry, wydaje się obiecujące, aby tworzyć formy antyoksydacyjne w postaci oczu.
http://zreni.ru/articles/oftalmologiya/2393-novye-tendencii-v-lechenii-glaukomy.htmlJaskra jest przewlekłą chorobą oczu, która przy braku koniecznej terapii może spowodować nieodwracalną ślepotę. Pacjenci mają zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe, niszczą komórki nerwu wzrokowego, co prowadzi do zmniejszenia widzenia, aw 6-20% przypadków jest utracone na zawsze.
Ponad 100 milionów ludzi na świecie ma jaskrę. W Rosji liczba takich pacjentów przekracza 1,25 mln. Redakcja Vesti.Meditsina zebrała najbardziej popularne błędne wyobrażenia na temat jaskry, w której wiara nie słabnie przez lata. Zapytaliśmy Alla Valentinovna Sidorova, szefową chirurgicznego leczenia jaskry, Klinikę Naukową Mikrochirurgii Oka imieniem akademika S.N.
Brak objawów - brak choroby
Nie Jaskra jest podstępną chorobą, w której objawy pojawiają się dość późno. Wśród nich są niewyraźne widzenie, pojawienie się tęczowych kół przed źródłami światła, na przykład, gdy osoba patrzy na żarówkę lub reflektor samochodowy.
Ból oczu i zaczerwienienie pojawiają się, gdy nie można już wyleczyć jaskry. Wzrok jest utracony na stałe, a choroba przechodzi w końcową, końcową fazę.
Cechą jaskry jest brak objawów we wczesnych i zaawansowanych stadiach choroby. Sam pacjent nie wie o chorobie, dopóki nie zacznie tracić wzroku. Aby zauważyć chorobę na czas, konieczne jest badanie profilaktyczne przez okulistę. Powinien być przyjmowany raz w roku, a po 50 latach - dwa razy w roku.
Jaskra jest leczona tylko kroplami.
Nie W leczeniu jaskry istnieje wiele technik. Na przykład, konserwatywne metody to krople, które są przepisywane w celu usunięcia wysokiego ciśnienia, które ma traumatyczny wpływ na nerw wzrokowy.
Na świecie istnieje ogromna ilość leków przeciwjaskrowych. Są takie, które mogą być wykorzystane do kompensacji ciśnienia wewnątrzgałkowego przez długi czas, szczególnie we wczesnych stadiach choroby.
Wiadomo jednak, że jaskra zajmuje pierwsze miejsce na świecie w przypadku ślepoty i niepełnosprawności. Jeśli choroba przeszła do rozwiniętego stadium, niemożliwe jest przywrócenie wzroku w jakikolwiek sposób. Oznacza to, że konieczne jest nie tylko rozpoczęcie leczenia leczniczego, ale także wykonanie operacji chirurgicznej lub laserowej w czasie.
Leczenie skojarzone łączące zarówno terapię lekową (krople), jak i metody leczenia laserowego uważa się za najbardziej skuteczne. W razie potrzeby można również przeprowadzić operację. Na przykład minimalnie traumatyczne - głębokie sklerektomie bez penetracji. Taka operacja jest bardzo wydajna i pozwala oszczędzać wzrok przez wiele lat. Jest mało inwazyjny, nieprzyjemne objawy po zabiegu trwają tylko 1-3 dni.
Zdjęcie: Dragon Images / Shutterstock.com
Po operacji powstaje nowy szlak płynu wewnątrzgałkowego. Faktem jest, że w przypadku jaskry płyn wewnątrzgałkowy ulega zastojowi - prowadzi to do wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego. Z powodu gromadzenia się płynu komórki nerwu wzrokowego stopniowo wygasają. Podczas operacji wyładowanie nadmiaru płynu zachodzi jak odprowadzanie wody w zaporze.
Ogólnie nie można twierdzić, że jaskrę można leczyć tylko kroplami. Radzenie sobie z tym bez łączenia chirurgii laserowej i chirurgii nie zawsze jest możliwe.
Nowoczesne krople jaskry są skuteczne i nieszkodliwe.
Nie do końca. Farmakologia postępuje naprzód i rzeczywiście te krople, które są używane przez okulistów w początkowych stadiach jaskry lub w pilnych przypadkach, są naprawdę skuteczne i pomagają zmniejszyć ciśnienie wewnątrzgałkowe pacjenta przez wystarczająco długi okres.
Istnieją monopreparaty, a także stałe kombinacje leków, które naprawdę pomagają. Ich skuteczność nie budzi wątpliwości, ale nie można zdecydowanie odpowiedzieć na pytanie o bezpieczeństwo.
Krople zawierają substancję czynną w postaci roztworu, a także konserwant chlorowodorek benzalkoniowy. Teraz zidentyfikowano negatywne skutki tego środka konserwującego. Przy długotrwałym stosowaniu, zwłaszcza jeśli lekarz nie zmienia leku, a pacjent przez długi czas używa tego samego leku, może rozwinąć się zespół suchego oka (zaczerwienienie, ból, suchość).
Zdjęcie: Alexander Raths / Shutterstock, com
Jeśli używasz kropli ze środkiem konserwującym przez 3-4 lata, to w momencie, gdy potrzebne jest leczenie chirurgiczne, nie będzie ono tak skuteczne, jak mogłoby być, gdyby nie było leczenia. Wynika to z faktu, że środek konserwujący zmienia powierzchnię oka.
Jaskrę można leczyć środkami ludowymi.
Nie Mówiąc o środkach ludowych, mamy na myśli szeroką gamę produktów: zioła, produkty odpadowe pszczół, wszystko, co popularna mądrość badała i gromadziła przez wieki. Pomimo faktu, że w pewnych warunkach środki te mogą być rzeczywiście użyteczne, nie dotyczy to jaskry.
Wkraplanie preparatów ziołowych lub roztworów, stosowanie miodu, przyjmowanie jagód w dużych ilościach nie ma wpływu na stan oka.
W wyniku tej „terapii” wizja nie ulega poprawie. Przy użyciu środków ludowych cenny czas, kiedy można byłoby rozpocząć normalne leczenie, może zostać utracony, a nawet leczenie chirurgiczne jest bezużyteczne.
Zdjęcie: Africa Studio / Shutterstock.com
Zamiast iść do lekarza, ludzie próbują „leczyć się” środkami ludowymi - wizja znika i nie można jej odzyskać.
Jaskra Tylko starsi ludzie chorują
Nie do końca Jaskra jest chorobą osób starszych. Istnieją jednak różne formy, na przykład, młodzieńczy, pigment, który pojawia się u młodszych ludzi.
Musisz udać się do lekarza, aby wykluczyć jaskrę w przypadku pojawienia się podejrzanych objawów, na przykład:
Dlaczego jaskra występuje u młodych ludzi? Zwyrodnienie tkanek może być spowodowane genetyką lub konsekwencją zmian wewnątrzmacicznych.
Jaskra może być wrodzona. Zmiany tkanek w tym przypadku są niewielkie i uszkodzenia przez długi czas nie dają o sobie znać, ale z wiekiem mogą się ujawnić.
Zdjęcie: SG SHOT / Shutterstock.com
Operacja musi być wykonana tylko wtedy, gdy wizja znacznie się pogorszyła.
Nie Widzimy przypadki, kiedy pacjenci przychodzą do nas po tym, jak lekarz wyczerpał wszystkie środki: ludzie zakopują trzy rodzaje kropli, biorą pigułki, ale ciśnienie wewnątrzgałkowe nie zmniejsza się, wizja gwałtownie spada. Tutaj mówimy o operacji.
My, specjaliści MNTK, wielokrotnie wzywaliśmy: nie warto czekać na moment, w którym wzrok z jaskrą zaczyna się pogarszać. Nawet jeśli pacjent jest leczony, należy pamiętać, że jaskra, operowana na wczesnym etapie, zatrzymuje się. Pozwala to oszczędzać wzrok przez wiele lat.
Jest to świetna okazja dla osoby, aby zachować jakość życia i swoje funkcje wizualne, tak jak w przypadku zwracania się do lekarza.
Po operacji jaskry poprawi się również wzrok, jak po wymianie soczewki
W większości przypadków nie. W niektórych przypadkach, zwłaszcza jeśli ciśnienie w oku jest bardzo wysokie, wizja jest naprawdę poprawiona po operacji. Ale jednocześnie chciałbym ostrzec, że zadaniem takiej operacji jest zachowanie wizji, a nie jej poprawa.
Nie oczekujemy, że wizja będzie lepsza niż po wymianie obiektywu. Naszym zadaniem jest zachowanie wizji pacjenta przez wiele lat i zatrzymanie postępu choroby.
Zdjęcie: Kamol Jindamanee / Shutterstock.com
Jaskra nie pojawi się ponownie po zabiegu.
Nie zawsze tak jest. Odpowiedź na to pytanie zależy w dużej mierze od tego, na jakim etapie choroby chodził pacjent. Jeśli operujemy pacjenta na wczesnym etapie, to z dalszą obserwacją przez okulistę, jeśli pacjent jest właściwie zarządzany przez lekarza, a pacjent przestrzega wszystkich instrukcji, choroba nie będzie postępować wcale.
Pozostaje z pacjentem na zawsze, ale jeśli wszystkie środki zostaną podjęte - operacja laserowa lub chirurgiczna - choroba zostanie zatrzymana na tym początkowym etapie i nie będzie postępu choroby w kierunku zniszczenia komórek nerwu wzrokowego.
Jeśli pacjent jest leczony w późnym stadium, jeśli występuje utrata funkcji wzrokowych lub utrata pola widzenia (i są one znaczące), wówczas w tym przypadku nawet leczenie skojarzone nie jest w stanie pomóc i zatrzymać postępu choroby.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy, należy skonsultować się z lekarzem - może być konieczne dostosowanie lub nawet druga operacja.
Wejście do wiodącej instytucji federalnej w leczeniu jaskry jest bardzo trudne.
Wcale nie. MNTK jest otwarty dla wszystkich. Nasza klinika działa od 8-30 do 17 godzin. Potrzebne jest jedynie skierowanie od okulisty okręgowego - z jego pomocą możesz umówić się na spotkanie telefonicznie lub online. Oprócz wskazówek potrzebujesz także paszportu i polisy medycznej. Ci, którzy chcą być traktowani na zasadach komercyjnych, nie potrzebują skierowania.
Jaskra zawsze powoduje ślepotę.
Nie Jeśli pacjent nie jest zaangażowany w leczenie, jeśli leczenie rozpoczęto poza czasem, choroba może postępować dość szybko. Prowadzi to do utraty wzroku.
Teraz możemy wykorzystać cały szereg możliwości: leczenie zachowawcze, leczenie laserowe, leczenie chirurgiczne. Możesz użyć każdego podejścia osobno lub połączyć je.
Pacjent, który na czas (na początku choroby) poszedł do lekarza lub choroba została wykryta podczas rutynowego badania, ma wszelkie szanse na zachowanie wzroku i jakości życia. W takim przypadku, jeśli jaskra istnieje dłużej niż rok, wskazane jest, aby nie opóźniać leczenia laserowego lub chirurgicznego.
Liczba osób z jaskrą wzrasta z roku na rok. Wynika to ze wzrostu średniej długości życia i poprawy diagnostyki. Liczba pacjentów może wzrosnąć, ale ważne jest, aby nie zwiększać liczby tych, którzy całkowicie stracili wzrok. Najbardziej właściwą rzeczą jest skonsultowanie się z lekarzem na czas.
http://med.vesti.ru/articles/zabolevaniya/glaukoma-kollektsiya-zabluzhdenij/