Statystyki wykazały, że 2% obywateli naszego kraju, którzy osiągnęli wiek większości, cierpi na niedowidzenie. Jeśli jednak w dorosłym życiu amblyopia nie reaguje na leczenie, może być wyleczona w dzieciństwie.
Niestety, wielu rodziców nie wie, czym jest amblyopia, jakie są jej objawy i jak ta choroba wpłynie na zdrowie i normalne życie osoby w przyszłości. W skrócie, rozważymy, czym jest amblyopia, ponieważ znając wroga na twarzy, łatwiej jest z nim walczyć. Choroba ta może występować w postaci wrodzonej i nabytej patologii.
Inną nazwą tego odchylenia jest „leniwe oko”. Polega na tym, że następuje odwracalne zmniejszenie widzenia lub na jedną gałkę oczną, lub, występujące znacznie rzadziej, w obu oczach.
Przyczynami tej patologii mogą być zmętnienie soczewki, zaburzenie dna oka, a także zez. W rezultacie praca „złego” oka zaczyna być stopniowo tłumiona. W tym przypadku osoba widzi dwa różne dwuwymiarowe obrazy zamiast pojedynczego trójwymiarowego, istnieje naruszenie postrzegania prawdziwego obrazu i jego transmisji. Co więcej, niewykorzystane ciało (w naszym przypadku przytłaczające oko z patologią) może zaniknąć, jeśli nie zostaną podjęte pewne środki. W związku z tym im szybciej rozpocznie się leczenie, tym większe szanse na udane przywrócenie normalnego działania i funkcjonowania aparatu wzrokowego.
Niezależnie od formy niedowidzenia, pośród nich dominuje zez. Warto zauważyć, że niedowidzenie i zez można porównać do powiedzenia: „nie ma dymu bez ognia”, gdzie amblyopia jest ostatnia. Dla normalnego działania aparatu wzrokowego mięśnie oka są redukowane synchronicznie, zapewniając jednoczesny ruch. Jeśli taki precyzyjnie dostrojony system zawiedzie, pojawia się zez, który niezmiennie prowadzi do niedowidzenia.
Zmrużenie może sprowokować:
Aby rozpocząć leczenie na czas, należy zwrócić uwagę na objawy choroby.
Najbardziej uderzające przejawy niedowidzenia:
- Ze względu na słabe postrzeganie obrazu, występują częste zawroty głowy.
- Możesz zauważyć trudności napotkane podczas treningu.
- Ostrość wzroku spada. Może to nastąpić zarówno w jednym oku, jak i od razu w obu.
- Oko będzie odchylać się w przeciwnym kierunku niż świadomy kierunek spojrzenia.
- Dzieci z reguły, biorąc pod uwagę przedmiot zainteresowania, przechylają głowy, szukają odpowiedniego kąta. Wynika to z faktu, że widzenie boczne w niedowidzeniu jest ograniczone.
Jeśli objawy występują u dziecka, należy je pokazać specjalisty.
Leczenie zwykle rozpoczyna się korektą optyczną, okluzją, terapią wzrokową i penalizacją. Opowiedzmy więcej o każdym z nich.
Jak się okazało wcześniej, niedowidzenie może być spowodowane różnymi przyczynami. Jeśli jedną z tych przyczyn jest ametropia (krótkowzroczność lub dalekowzroczność jednego oka lub obu, astygmatyzm), to noszenie środków korygujących, takich jak soczewki i okulary, będzie warunkiem leczenia.
Jeśli ametropia u dziecka osiągnie wysoki poziom, zaleca się zwrócenie szczególnej uwagi na soczewki asferyczne. Taka wysokiej jakości strefa optyki korekcyjnej jest bardzo skuteczna, co jest ważne przy pracy z niedowidzeniem.
Ten sposób leczenia można nazwać standardową lub tradycyjną metodą leczenia niedowidzenia.
Zasada okluzji polega na tym, że funkcjonalność oka, która słabo widzi (lub gorzej), jest wzmocniona przez wykluczenie pracy bardziej „mocnego” lub zdrowego oka. Innymi słowy, zdrowy, co do zasady, jest po prostu pokryty specjalnym bandażem.
Jednak zazwyczaj ta metoda jest bardziej skuteczna u dzieci w klasach podstawowych (6-7 lat) i starszych. Przedszkolaki psychologicznie gorsze tolerują leczenie. Okluzja może być stosowana w sposób ciągły, częściowo i minimalnie.
W zależności od tego, które oko jest zamknięte, okluzję można podzielić na 3 typy:
1. Bezpośredni. W takim przypadku zamknij normalne, zdrowe oko lub takie, które widzi lepiej.
2. Odwróć. Przy tego typu okluzji oko pacjenta lub takie, którego ostrość widzenia jest mniejsza, jest zamknięte.
3. Alternatywa. Oczy tą metodą są na przemian zamykane.
Ważne jest, aby pamiętać, że korekta fiksacji ekscentrycznej będzie ważnym ogniwem w leczeniu niedowidzenia. Jednakże, aby poprawić ten negatywny objaw, konieczne jest świadome szkolenie. Ale to ona pomoże usunąć ekscentryczną fiksację, objawiającą się szybkim zmęczeniem oczu, bólem, unoszącymi się cząstkami przed głównym obrazem, zamazanymi i zniekształconymi konturami, wieloma obrazami przedmiotów.
Metoda okluzji ma wiele wad, o których należy wspomnieć. Mogą wycofać nieprzyjemne konsekwencje.
1. Najczęściej występująca minus okluzja. Ostrość wzroku, której zdrowie nie jest zaburzone lub mniej zaburzona, zmniejsza się. Może to nastąpić w wyniku zaniedbania rodziców i lekarzy.
2. Zmrużenie może się zwiększyć lub rozwinąć.
3. Mogą wystąpić problemy ze skórą, na której leży bandaż. Te ostatnie mogą również powodować reakcje alergiczne.
4. Podział obiektów lub inaczej, podwójne widzenie.
Mówiąc o tej metodzie leczenia, można zauważyć, że jest ona podobna do okluzji. Najważniejsze jest to, że zdrowe oko jest również „wyłączone” z procesu wizualnego, ale bez użycia bandaża. Gdy to nastąpi, połączenie atropiny za pomocą korekcji optycznej. Leczenie to przepisuje również lekarz. Zasada działania atropiny, która jest zakopana w zdrowym oku, polega na stworzeniu rozmytego, rozmytego obrazu. Powoduje to, że oko z patologią wzrokową intensyfikuje swoją pracę.
Udowodniono, że ta metoda wykazuje znaczącą skuteczność w porównaniu z okluzją, zwłaszcza w leczeniu małych dzieci.
Jak w przypadku każdej metody, istnieją negatywne konsekwencje penalizacji.
Obejmują one:
1. Zaczerwienienie skóry
2. Często występują bóle głowy i bóle oczu.
3. Wygląd podrażnienia oczu
Warto zauważyć, że podobna metoda leczenia niedowidzenia jest zwykle stosowana w przypadkach nietolerancji okluzji. Penalizacja łączy metody, które poprawiają lub przywracają ruch i utrwalenie gałki ocznej, percepcję w przestrzeni i dopasowanie widzenia.
Pozytywny punkt penalizacji można uznać za znaczące skrócenie okresu leczenia, w połączeniu z dość wysokimi wskaźnikami ostrości wzroku.
Ze względu na to, że możliwość leczenia niedowidzenia pojawia się tylko pod warunkiem wyeliminowania przyczyn jego powstania, rozwój tej choroby na tle istniejącego zeza będzie miał nieco inną technikę.
Ta patologia może zostać skorygowana na kilka sposobów:
1. Pleoptika. Dla oka, które kosi, obciążenie zwiększa się za pomocą specjalnego lasera lub programu komputerowego.
2. Orthoptics. Ta metoda wykorzystuje instrumenty synoptyczne i oprogramowanie na komputerze PC.
3. Diploptica. Jest to odbudowa wizji domowej.
4. Specjalne ćwiczenia, które służą do wzmocnienia pracy mięśni oka i ich ogólnego wzmocnienia.
Amblyopia jako choroba jest bardzo niebezpieczna, ponieważ przy niedostatecznej koncentracji na leczeniu, z niedbałym podejściem do metody pozbywania się patologii, możliwe są nawroty. Dlatego jest bardzo ważne, nie zwracając uwagi na kaprysy dziecka, wytrwać w leczeniu. Dzieci nie zawsze rozumieją, że poziom wizji, który mają w tej chwili, nie jest normą, że można go zwiększyć, podejmując pewne wysiłki.
Bardzo ważne jest łączenie procedur zarówno w instytucjach medycznych, jak i leczeniu domowym. Lekarz indywidualnie, korzystając z funkcji konkretnej osoby, tworzy unikalny program leczenia. Istnieje jednak zestaw ćwiczeń odpowiednich dla każdego.
Zaleca się zwrócenie szczególnej uwagi na pracę na małą skalę przy modelowaniu rąk, aplikacjach, a także grach, w których dokładność i dokładność są niezwykle potrzebne, w których zaangażowane są dobre umiejętności motoryczne.
Do tego ćwiczenia potrzebny jest gruby czarny papier i żarówka o mocy nie większej niż 80 V. Z arkusza wycina się okrąg o średnicy 8 mm. Powstały wzór jest dołączony do żarówki. Biała ściana jest przyklejona do ściany. Istotą ćwiczenia jest to, że dziecko powinno zamknąć zdrowe oko, którego ostrość jest lepsza, i patrzeć na żarówkę przez 30 sekund. Ponadto widok jest tłumaczony na białą kartkę. Ćwiczenia należy wykonywać, aż dziecko zobaczy obraz żarówki na białym prześcieradle. Ćwiczenie odbywa się 2-3 razy dziennie przez kilka miesięcy.
Ćwicz za pomocą lampy elektrycznej (w tym przypadku moc lampy jest nieco większa niż w ostatnim ćwiczeniu).
Do tego ćwiczenia będziesz potrzebował ponownie czarnej i grubej kartki papieru. Z tego trzeba zrobić coś podobnego do czapki o średnicy 6 mm. Otwór w górnej części nasadki jest pokryty czerwoną folią. Ten projekt jest zamocowany na lampie, która znajduje się w odległości nie mniejszej niż 40 cm od dziecka. Istotą ćwiczenia jest to, że dziecko ciągle (to znaczy bez niczego się nie rozprasza) patrzy na lampę. Asystent, w roli którego rodzic może również działać, włącza i wyłącza lampę w odstępach trzysekundowych przez trzy minuty.
W tym ćwiczeniu konieczne jest wcześniejsze przygotowanie interesującego tekstu z małym rodzajem kegla. Dobrze widziane oko zamyka się, a dla oka, które widzi gorzej niż pierwsze, przynosi się arkusz na odległość, na której dziecko będzie w stanie go przeczytać. Następnie powinieneś powoli przesuwać arkusz z tekstem, aż dziecko nie będzie już wyraźnie widzieć tekstu, rozróżniając litery. Powtórz ćwiczenie zalecane kilka razy dziennie.
W tym ćwiczeniu należy wcześniej przygotować aparat z wbudowaną lampą błyskową, zwykły arkusz papieru z literami lub obrazem. W odległości około pół metra miga lampa błyskowa. Występuje seria błysków, około 10 błysków z rzędu, po czym dziecko powinno spojrzeć na arkusz przygotowany wcześniej, znajdujący się w odległości jednego lub 2 metrów. Powtarzaj tę procedurę, dopóki dziecko nie zdoła rozmontować tekstu lub obrazu. Liczba zalecanych klas: 1-3 razy dziennie przez 2 miesiące.
Kilka zasad, których należy przestrzegać w celu zapobiegania i leczenia niedowidzenia:
1. Od czasu do czasu konieczne jest przeprowadzanie okresowych rutynowych kontroli u okulisty.
2. W przypadku jakichkolwiek objawów zeza, pierwszych objawów niedowidzenia lub jego objawów, należy skontaktować się ze specjalistą, aby obalić lub potwierdzić diagnozę. Im szybciej rozpoczniesz leczenie, tym łatwiej będzie poprawić patologię.
3. Stwórz środowisko dla dziecka, które nie wywołuje rozwoju zeza. Na przykład nie umieszczaj jasnych przedmiotów i zabawek blisko oczu.
4. Spróbuj stworzyć tak mało stresujących sytuacji, jak to możliwe.
5. Postępuj zgodnie z zasadami zrównoważonej i zdrowej diety.
6. Postępuj zgodnie ze wszystkimi zaleceniami lekarza prowadzącego, potraktuj problem poważnie. Najważniejsze jest, aby nie uruchamiać problemu i nie zatrzymywać go, nie pozwalając na jego pełny rozwój.
Pamiętaj, że całkowita utrata wzroku może być konsekwencją niedowidzenia.
Ta strona wykorzystuje Akismet do zwalczania spamu. Dowiedz się, jak przetwarzane są Twoje dane komentarza.
http://about-vision.ru/ambliopiya-u-detej-tehnologichnye-ochki-dlya-lecheniya/Niedowidzenie („leniwe oko”) to zaburzenie oka, w którym oczy działają niekonsekwentnie. Zespół prowadzi do zmniejszenia widzenia w obu oczach.
Leczenie patologii jest niezwykle trudne, ponieważ po zakończeniu terapii dotknięte oko nie zaczyna natychmiast działać.
Ponadto istnieje wiele przeciwwskazań do stosowania poszczególnych metod terapii skojarzonej.
Oznaki i objawy leniwego oka obejmują następujące czynniki:
Syndrom „leniwych oczu” rozwija się z powodu załamania komunikacji nerwów wzrokowych z mózgiem, w wyniku czego jedno z oczu słabo odbiera sygnały zewnętrzne. Najczęstsze przyczyny niedowidzenia:
W przypadku jednostronnej amblyopii przeprowadza się badanie fizyczne zeza, zaćmy lub innych chorób oczu u osób trzecich. W przypadku obustronnej niedowidzenia najpierw wykonuje się korektę wzroku w celu jej przywrócenia.
Aby postawić prawidłową diagnozę, przeprowadza się kompleksowe badanie okulistyczne, obejmujące takie elementy, jak:
Niedowidzenie dobrze reaguje na początkowy etap leczenia. Najbardziej skuteczne metody to korekcja wzroku za pomocą okularów i stosowanie kropli do oczu. W przypadku, gdy te metody nie pomagają, stosuje się dodatkowe opcje leczenia w zależności od charakteru i przyczyn choroby.
W niektórych przypadkach niedowidzenia refrakcyjnego korektę wzroku wykonuje się za pomocą okularów i medycznych soczewek kontaktowych. Jeśli zez jest obecny, wykonywana jest operacja chirurgiczna w celu wyeliminowania tego objawu, a dopiero potem lekarz przepisuje soczewki lub okulary. Niektóre soczewki kontaktowe mogą zastąpić opaskę na oko. Mimo, że są bardzo drogie, ich użycie przynosi więcej rezultatów niż użycie łaty lub specjalnej opaski na oko.
Krople do oczu oparte na atropinie („Atropina”, „Cyklom”, „Midriacil”, „Irifrin”) są często przepisywane w celu skorygowania wzroku i wyeliminowania objawów niedowidzenia. Leki są dostępne na receptę, a dalsze leczenie odbywa się pod ścisłym nadzorem lekarza prowadzącego.
Zdjęcie 1. Opakowanie i fiolka leku Irifrin w postaci kropli do oczu o dawce 10%. Producent Promed Exports.
Krople atropiny rozszerzają źrenicę w obu oczach, zacierając wzrok, co powoduje, że oboje oczu pracuje w zgodzie. Stosowanie kropli do oczu nie wymaga noszenia specjalnego opatrunku, ale przy ich ciągłym użytkowaniu zaleca się noszenie okularów przeciwsłonecznych przy słonecznej pogodzie.
Metoda okluzji polega na wymuszeniu trwałej pracy chorego oka. Najczęściej stosuje się specjalną „opaskę na oko”, która obejmuje zdrowe oko. Ta metoda pozwala skorygować wzrok i wykluczyć dalszą niespójną pracę nerwów wzrokowych. Czas użycia opatrunku jest ustalany przez lekarza prowadzącego.
To ważne! Nie zaleca się odmawiania opatrunku bez konsultacji z lekarzem.
Istnieją dwie opcje używania opatrunków na oczy - na bieżąco i przez pewien czas. Jeśli ta metoda jest stosowana do leczenia dziecka, cały proces jest kontrolowany przez rodziców i lekarza. Średni czas noszenia opaski na oczy wynosi dwa tygodnie, pięć do sześciu godzin dziennie.
Korekta sprzętowa jest wykorzystywana jako część terapii skojarzonej i jest przypisywana indywidualnie dla każdego pacjenta, z uwzględnieniem charakterystyki jego choroby.
Najczęściej jego skuteczność zależy od terminowej diagnozy i zaleceń specjalistów.
Korekcja sprzętu może wyeliminować objawy takie jak zez, krótkowzroczność, skurcz, zwyrodnienie siatkówki i zanik nerwu wzrokowego. Procedura przeprowadzana jest w specjalnym pomieszczeniu pod nadzorem specjalistów. Zwykle przepisywany od 5 do 10 sesji. Kurs jest tworzony indywidualnie dla każdego pacjenta. Korekcja sprzętowa jest najbardziej skuteczna w leczeniu niedowidzenia u dzieci.
Uwaga! Korekcja aparatury jest przeciwwskazana u pacjentów z padaczką.
Najczęstsze urządzenia do korekcji niedowidzenia - ten „Ambliokor” i okulary Sidorenko. Podczas zabiegu pacjent ogląda film lub zwykły film. W tym momencie czujniki zbierają informacje o pracy oczu, jednocześnie ustalając encefalogram. Urządzenie pozwala mózgowi i oczom pracować jako jedność, stopniowo eliminując pierwotną przyczynę niedowidzenia. Z biegiem czasu praca neuronów w korze wzrokowej jest zoptymalizowana, a widzenie znacznie poprawione.
Opinie na temat obróbki sprzętu są w większości pozytywne. Pacjenci, u których choroba została wykryta w początkowej fazie, zauważają spadek nieprzyjemnych objawów (zeza, krótkowzroczność itp.).
W przypadku braku powikłań (najczęściej w początkowej fazie choroby) niektórym pacjentom przepisuje się fotostymulację (stymulacja oka za pomocą błysków światła). Główną wadą tej metody jest niezgodność z kroplami opartymi na atropinie, ponieważ rozszerzone źrenice są bardzo wrażliwe na jasne światło.
Fotostymulacja oka polega na stosowaniu jasnych błysków światła na przemian dla każdego oka. Ta metoda ma na celu wyszkolenie uszkodzonych obszarów mózgu.
Zdjęcie 2. Proces leczenia niedowidzenia za pomocą fotostymulacji. Jasne błyski różnych kolorów są wysyłane do oczu.
W celu skorygowania nierównowagi mięśniowej często zaleca się wykonywanie różnych ćwiczeń oczu w celu samodzielnego wykonywania ćwiczeń. Najczęstsze to:
To ważne! W Internecie jest wiele witryn do ćwiczeń oczu. Nie zaleca się uciekania się do ich wdrażania bez konsultacji z lekarzem prowadzącym, ponieważ w niektórych przypadkach metoda pleoptic powoduje szereg powikłań (na przykład zez i oczopląs).
Ćwiczenia na oczy eliminują problemy z ogniskowaniem, korygując błąd refrakcji. Leczenie opłucnowe jest przepisywane w celu ujawnienia krótkowzroczności na tle niedowidzenia, aby wyeliminować pojedynczy objaw. Metoda jest skuteczna w astygmatyzmie, ponieważ pomaga skorygować zakrzywioną rogówkę.
Jak wszystkie poprzednie metody, przynosi oczekiwany wynik tylko w początkowej fazie choroby. Alternatywną metodą leczenia jest wykorzystanie programów komputerowych i urządzeń do korygowania wzroku i korygowania błędów refrakcji.
Zdjęcie 3. Wariant ćwiczeń do leczenia niedowidzenia. Oczy należy przesuwać w kierunku strzałek.
Ze względu na fakt, że niedowidzenie jest trudne do leczenia w wieku dorosłym, metoda pleoptic jest zalecana osobom starszym cierpiącym na tę dolegliwość. Wraz z użyciem okularów i kropli atropiny, ćwiczenie pozwala nieznacznie poprawić wzrok, ale nie może wyeliminować choroby.
Uwaga! Metoda pleoptic jest przeciwwskazana dla osób, które doznały udaru.
Do korekcji wzroku u pacjentów z niedowidzeniem stosuje się specjalne programy komputerowe do leczenia leniwego oka.
Pomoc Zaleca się 50-calowy monitor do używania programów komputerowych do korekcji.
Kluczowymi cechami tej procedury są różnorodne programy i wiele sposobów na poprawę widzenia. Programowalny przyrząd zawiera funkcje trenera ruchów sakadycznych, tachistoskopu i metronomu. Urządzenie sprawia, że pacjent reaguje na polecenia słowne, poprawiając percepcję wzrokową.
Programy komputerowe umożliwiają dostosowanie funkcji, takich jak skupianie źrenicy, szybkość rozpoznawania obiektów i rozluźnienie mięśni.
Leczenie chirurgiczne jest zalecane tylko wtedy, gdy wszystkie poprzednie metody nie przyniosły żadnego rezultatu. Najczęściej operacja jest wymagana dla:
Interwencja chirurgiczna jest dozwolona tylko w wieku 9-10 lat. Operacja dla dorosłych w najlepszym wypadku nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, aw najgorszym przypadku jeszcze bardziej pogorszy wzrok, powodując szereg poważnych komplikacji. Jedynym wyjątkiem jest operacja eliminacji zeza, ponieważ jego celem jest korekta wyglądu, a nie eliminacja samej choroby.
Laserowa korekcja wzroku jest wykonywana tylko w przypadku lekkiej postaci niedowidzenia, ale nie przynosi właściwego wyniku. Bardzo rzadko mianowany.
Obejrzyj film, który opowiada o amblyopii, jej przyczynach, objawach i leczeniu.
Leczenie niedowidzenia wymaga zwiększonego nacisku na dotknięte oko. Najprostszym i najczęstszym typem terapii jest użycie plastra lub bandaża w celu zneutralizowania zdrowego oka, co pozwala na skupienie oka pacjenta z podwójną siłą. Ta metoda pomaga również skoordynowanej pracy mózgu i nerwów wzrokowych.
Wszystkie procedury, w tym nie tylko metoda okluzji, ale także korekcja sprzętowa za pomocą wiązek światła, są najbardziej skuteczne u dzieci.
Dorośli cierpiący na zespół leniwych oczu otrzymują takie samo leczenie, ale w celu nieznacznego skorygowania indywidualnych objawów.
Pełne wyleczenie osoby dorosłej ze zdiagnozowanym niedowidzeniem jest rzadkością. Leczenie młodzieży w wieku 15–17 lat jest również bardzo trudne i eksperymentalne.
Główną przeszkodą w wyzdrowieniu jest szczególna struktura oka pacjenta i obecność chorób oczu u osób trzecich. Na przykład zez zezwala na stosowanie ćwiczeń wzrokowych, ponieważ ich działanie może uszkodzić zdrowe oko i pogorszyć niedowidzenie.
Lekarz podaje również oddzielne zalecenia dla pacjentów stosujących leki na bazie atropiny. Oprócz nadwrażliwości na światło, przy próbie czytania lub pisania istnieje taki objaw, jak niewyraźne widzenie. W takim przypadku interwencje sprzętowe są przeciwwskazane.
Ignorowanie objawów niedowidzenia grozi całkowitą utratą wzroku.
http://linza.guru/ambliopiya/lechenie/metodi/Amblyopia (od starożytnej greki. Amblys - matowa + starożytna greka. Ops, opos eye), „leniwe oko” - osłabienie funkcjonalnej i często wtórnej natury (przy braku zmian strukturalnych w analizatorze wizualnym), które nie są podatne na korekcję okularami lub soczewki kontaktowe. Częstość niedowidzenia wynosi około 2–2,5% w populacji ogólnej.
Niedowidzenie jest jedną z najczęstszych przyczyn ograniczonego widzenia. W krajach rozwiniętych około jednego procenta ludzi cierpi na niedowidzenie. Niedowidzenie to choroba, która ma miejsce w dzieciństwie i jest również leczona w dzieciństwie, im młodsze zaczyna się leczenie niedowidzenia, tym lepiej.
Wyobraź sobie, jak działa analizator wizualny danej osoby. Oko jest jak prymitywny aparat fotograficzny, w którym otaczający nas świat jest rzutowany na specjalną wrażliwą błonę - siatkówkę, tak jak w kamerze świat wokół niej jest rzutowany na film fotograficzny lub na matrycę. Co więcej, informacja wizualna opuszcza oko przez specjalny nerw wzrokowy, gdzie przechodzi do płata potylicznego mózgu, jest odczuwana i jest powiązana z wcześniej widzianym.
Przy narodzinach osoby analizator wizualny nie jest rozwijany. Widzenie dziecka ocenia się na poziomie percepcji światła. W przyszłości ostrość widzenia wzrasta dość szybko. Jak najszybciej ostrość widzenia rozwija się w pierwszym miesiącu życia. Wraz z wiekiem tempo wzrostu funkcji wizualnych maleje. Do roku dziecko osiąga ostrość wzroku równą 1 -1 -1 3 normy dla dorosłych, a stuprocentową wizję osiąga się przez trzy do pięciu lat życia dziecka.
Przez cały ten czas, podczas którego wzrasta ostrość wzroku, okulistki nazywają okres wrażliwy (wrażliwy).
Powyższe zdarzenia są normalne. Istnieją jednak sytuacje, w których sprawy nie są tak płynne.
Dla normalnego rozwoju analizatora wizualnego konieczne jest, aby obraz otaczającego świata był wyraźnie rzutowany na siatkówkę wrażliwego oka.
Tylko w tym przypadku rozwój oka jest normalny. Innymi słowy, widzenie rozwija się dzięki własnemu wrażliwemu doświadczeniu. Wymaga to następujących warunków:
Jeśli rozwój analizatora wzrokowego nie występuje z powodu braku doświadczenia wzrokowego (brak wyraźnego obrazu na siatkówce w okresie wczesnego życia), stan ten nazywany jest niedowidzeniem lub „leniwym okiem”.
Okuliści stosują następującą definicję niedowidzenia: amblyopia jest optycznie niepoprawnym zmniejszeniem ostrości wzroku, które rozwinęło się w wyniku niedostatku (brak wrażliwego doświadczenia) w delikatnym okresie rozwoju.
Istnieje kilka rodzajów niedowidzenia:
Refrakcyjny (optyczny): rozwój analizatora jest hamowany z powodu niewłaściwej optyki oka. Ten typ niedowidzenia jest najczęstszy. Powodem może być zbyt duża liczba dalekowzroczności lub stan, w którym optyka oka załamuje promienie inaczej w różnych meridianach (astygmatyzmie). Często można spotkać dzieci, którym przydzielono okulary, aby poprawić niedociągnięcia optyki i wyświetlić obraz na siatkówce. Ważne jest, aby pamiętać, że spektakl lub inna korekcja jest niezbędnym warunkiem leczenia tego typu niedowidzenia. Rokowanie w młodym wieku jest korzystne.
Niedowidzenie obturacyjne - niedowidzenie, w którym analizator wzrokowy nie rozwija się z powodu naruszenia przezroczystości nośników optycznych (rogówki, soczewki, ciała szklistego). To najtrudniejszy rodzaj niedowidzenia. Powodem jest z reguły wrodzone zmętnienie soczewki. Prognoza zależy od wielu czynników.
Niedowidzenie dwubiegunowe, gdy oko nie rozwija się z powodu odchyleń od punktu fiksacji.
Rozważ, że dzieci rzadko narzekają na słaby wzrok. Łatwo dostosowują się do każdego zaburzenia widzenia. Wymagana jest dobra obserwacja rodziców, aby wykryć możliwe problemy w tym czasie.
Badanie w celu zidentyfikowania asymetrii refrakcji, zaburzonej funkcji mięśni porywacza i przywodziciela gałek ocznych (niedowidzenie podczas zeza), określające prawdziwą ostrość widzenia każdego oka oddzielnie
Badanie lampy szczelinowej i badanie dna oka są również potrzebne do wyeliminowania organicznej przyczyny zmniejszonej ostrości wzroku. Niedowidzenie rozpoznaje się dopiero po wykluczeniu wszystkich zaburzeń organicznych, które mogą zmniejszyć ostrość wzroku. Wszystkie dzieci w wieku przedszkolnym muszą przejść pełne badanie okulistyczne, a każde oko musi być zbadane oddzielnie. Dzieci z niedowidzeniem lub zezem w wywiadzie rodzinnym poddają się specjalnemu badaniu przez okulistę.
Leczenie rozpoczyna się od skorygowania przyczyny niedowidzenia. Jeśli jest to zaburzenie refrakcyjne, przepisywane są odpowiednie okulary, soczewki kontaktowe, a nawet laserowa korekcja wzroku. Zezowaty będzie wymagał specjalnego leczenia, a jeśli nie uda się i leczenia chirurgicznego. Wrodzona zaćma i zejście (w języku ptosis ') górnej powieki są leczone chirurgicznie. Po wyeliminowaniu przyczyny niedowidzenia przystąpić do natychmiastowego leczenia. Lekarz może nakazać przyklejenie oka z najlepszym wzrokiem, co zmusi dziecko do korzystania z obolałego oka i tym samym do rozwinięcia wzroku. W tym samym celu można wyznaczyć długie wkraplanie kropli atropiny w najlepszym oku. Ponadto opracowano metody stymulowania niedowidzenia oka za pomocą błysków światła - to znaczy, fotostymulacja. Niezależnie od tego, jakie leczenie zostanie zastosowane, najważniejsza jest aktualność jego początku, aż mózg dziecka nauczy się trwale tłumić lub ignorować niedowidzące („leniwe”) oko.
Podkreślamy punkty dotyczące nadwzroczności (nadwzroczności). Jeśli dziecko rodzi się z dalekowzrocznością, ma wysokie ryzyko rozwoju niedowidzenia i zeza. Takie dzieci nie mogą z powodzeniem poradzić sobie z ogniskowaniem przedmiotowych przedmiotów na odległość.
Z jednej strony prowadzi to do niedorozwoju mechanizmów analizy obrazu, aw rezultacie do niedowidzenia. Z drugiej strony powoduje to stałe napięcie akomodacji, aw rezultacie zwiększoną zbieżność (zmniejszenie osi wzrokowych oczu względem środka). Przeciążenie i brak sukcesu prowadzi do rozwoju zeza. Oczywiste jest, że dzieci z ciężką dalekowzrocznością powinny otrzymać kompleksową terapię mającą na celu zapobieganie i leczenie niedowidzenia i zeza.
Jak już wspomniano, stymulacja analizatora wizualnego może być przeprowadzona na różne sposoby, niektóre znalazły szerokie zastosowanie praktyczne i były używane przez ponad dekadę. Najczęstszym rodzajem stymulacji jest stymulacja światłem w przypadku niedowidzenia lub terapii kolorami. Leczenie ortoptyczne (leczenie za pomocą urządzeń synoptycznych, tj. Specjalnych procesów komórek nerwowych w ośrodkowym układzie nerwowym i programów komputerowych, które przywracają obuoczną aktywność obu oczu) jest również przeprowadzane w pewnym trybie częstotliwości.
Opracowano różne metody stymulacji obuocznego układu wzrokowego. W praktycznym zdrowiu publicznym powszechna jest metoda wizualnej biorytymulacji, znana pod różnymi nazwami: terapia kolorowymi impulsami, terapia kolorami, terapia światłem, terapia LED itp.
Kompleksowa metoda leczenia za pomocą terapii kolorami Punkty Sidorenko zostały z powodzeniem zastosowane u dzieci z niedowidzeniem. W rezultacie charakter wzroku poprawił się w 90% przypadków.
W wyniku zastosowania skojarzonego leczenia koloroterapią, zgodnie z danymi Sidorenko Ye. I., co drugi pacjent z niedowidzenie wykazał wynik pozytywny (53 dzieci, wiek 7-8 lat, okres obserwacji 2-7 lat). U 40 pacjentów (75%), po przebiegu leczenia, zniknęła niedowidzenie. Najskuteczniejsze było pierwotne leczenie umiarkowanego i łagodnego niedowidzenia.
1. Przebieg terapii troficznej wynosi 1,5 miesiąca (zaleca się przyjmowanie jednego z leków poprawiających odżywianie i krążenie krwi w tkankach oka przez 2 tygodnie):
2. Efekty koloru infrasound (po dwóch tygodniach przyjmowania leków):
Wbudowane okulary LED profesora Pankova „Rainbow Insights” Punkty Sidorenko, zwiększa skuteczność procedury.
Ich soczewki ciekłokrystaliczne mogą stać się nieprzezroczyste, naśladując zwykłą opaskę na oko stosowaną w leczeniu niedowidzenia z niedrożnością. Twórcy mają nadzieję, że nowy gadżet, zwany Amblyz, może być przydatny, jeśli dziecko opiera się standardowym metodom leczenia tej patologii.
Niedowidzenie, zwane także „leniwym okiem”, występuje u około 3% dzieci. Jego istota polega na tym, że jedno oko widzi znacznie gorzej niż drugie. Mózg doświadcza trudności podczas łączenia „obrazu” pochodzącego z obu oczu, więc woli po prostu „wyłączyć” słabe, tworząc percepcję z najbardziej efektywnego oka.
Leczenie korekcyjne należy rozpocząć możliwie jak najwcześniej, zanim analizator wizualny całkowicie zablokuje informacje pochodzące z „leniwego oka”, czyniąc go praktycznie bezużytecznym.
Tradycyjne leczenie niedowidzenia polega na tymczasowym „zamknięciu” pracy zdrowego oka. Odbywa się to za pomocą specjalnych urządzeń, które zamykają pole widzenia przed nim (bandaż, podszewka na okularach, specjalne okulary z pojedynczą soczewką) lub przez wkraplanie kropli zawierających atropinę. W tym przypadku mózg jest zmuszony polegać na słabo widzącym oku iz czasem ich interakcja poprawia się.
Problem polega na tym, że klasyczne metody terapii trwają od dwóch do ośmiu godzin dziennie, ograniczając tym samym zdolność dziecka do normalnego widzenia i funkcjonowania w tym czasie. Oczywiście wiele dzieci nienawidzi procesu leczenia, co stwarza pewne trudności dla rodziców i nauczycieli.
Badanie okularów high-tech miało miejsce w grupie 33 dzieci w wieku od 3 do 8 lat. U wszystkich zdiagnozowano umiarkowaną niedowidzenie, a wszyscy nosili standardowe okulary korekcyjne.
Około połowa dzieci rozpoczęła leczenie standardową metodą okluzji zdrowego oka przez dwie godziny dziennie. Druga połowa otrzymała elektroniczne punkty do wykorzystania, które wykorzystano cztery godziny dziennie. W tym samym czasie jeden z obiektywów został zaprogramowany na przełączanie z trybu przezroczystego na nieprzezroczysty co 30 sekund.
Po trzech miesiącach eksperymentu naukowcy odkryli, że skuteczność działań naprawczych w obu grupach była taka sama. Jednak mali pacjenci leczyli e-okulary znacznie lojalnie niż standardowe urządzenia do okluzji oczu.
Jedyną, ale dość znaczącą wadą nowych okularów elektronicznych jest ich cena 450 USD. Deweloperzy obawiają się, że taki gadżet nie będzie dostępny dla wielu rodzin.
http://zazdorovye.ru/uchenye-razrabotali-elektronnye-ochki-dlya-lecheniya-ambliopii/Recenzja artykułu: „Leczenie niedowidzenia anizometropicznego tylko korektą okularów, możliwe czynniki decydujące o sukcesie, najlepszy czas do celów okluzji”. Opublikowano w Am. J. Ophthalmology, 2007 Jan, 143 (1): p54-60. Autorzy, P.L., Chen, JT., Tai, M.C., Chang, C.C. i Lu, D W.
Autor: L. E. Leguire Ph.D. MBA
Autorzy badania zbadali dzieci w wieku od trzech do siedmiu lat (średni wiek 5,3 lat), u których po raz pierwszy wykryto niedowidzenie z anizometropią. Niedowidzenie z anizometropią występuje z powodu różnych refrakcji w oczach. W tym badaniu średnia różnica refrakcji wynosiła 3 dioptrii. Różnica trzech dioptrii prowadzi do tego, że gdy jedno oko skupia się na obiekcie znajdującym się w odległości 1 metra, drugie oko skupia się w odległości metra. Ponieważ oczy nie mogą skupić się na obiekcie w tym samym czasie, oko, które nie skupia się na obiekcie, staje się niedopuszczalne. Autorzy postanowili dowiedzieć się, jak często tylko okulary (bez okluzji itp.) Mogą leczyć niedowidzenie.
Autorzy przypisywali dzieciom okulary i co miesiąc obserwowali dzieci. Badanie wykazało, że 93% dzieci miało ostrość wzroku o 37% tylko od noszenia okularów. U 45% dzieci ostrość wzroku wzrosła do normalnej tylko z noszenia okularów. Średni wzrost ostrości wzroku wynosił 3,8 linii.
Kiedy badacze oceniali wzrost ostrości widzenia co miesiąc, zauważyli, że maksymalny wzrost ostrości wzroku zaobserwowano w pierwszych trzech miesiącach, po których ostrość wzroku wzrosła bardzo powoli. Dla tych dzieci, których niedowidzenie zostało całkowicie wyleczone, czas noszenia okularów wahał się od jednego do 10 miesięcy.
U dzieci, u których niedowidzenie zostało wyleczone tylko przez noszenie okularów, ostrość widzenia była początkowo wyższa i wahała się od 0,625 do 0,25. Ponadto dzieci te miały anisometropię niewyrażoną (mniej niż 4 dioptrii).
Naukowcy powiedzieli, że noszenie okularów może być wystarczające w leczeniu niedowidzenia u 50% dzieci z niedowidzeniem anizometropicznym. Jeśli po 4 miesiącach nie nastąpi dalsze polepszenie widzenia tylko przy noszeniu okularów, warto użyć okluzji lub penalizacji (na przykład kropelek rozszerzających źrenice na zdrowe oko).
Noszenie okularów może pomóc starszym dzieciom z niedowidzeniem. Na przykład wieloośrodkowe badanie kliniczne leczenia niedowidzenia u starszych dzieci, w którym uczestniczyły dzieci w wieku od 7 do 17 lat, pokazało, że zwykłe noszenie okularów jest skuteczne u dzieci w wieku od 7 do 12 lat w 25% przypadków i od 13 do 17 lat w wieku 23 lat % przypadków. Jednak u większości dzieci niedowidzenie nie jest całkowicie skorygowane. Zwiększenie ostrości wzroku u młodzieży z niedowidzeniem tylko przez noszenie okularów może być ważne dla wyboru przyszłego zawodu.
Na przykład, aby uzyskać licencję na pracę w ruchu komercyjnym w Stanach Zjednoczonych, konieczne jest, aby ostrość widzenia w najgorszym oku wynosiła co najmniej 0,5. Jeśli dana osoba ma amblyopię, a jedno oko widzi 100%, a pozostałe 30%, nie będzie w stanie uzyskać takiej licencji. Jeśli osoba ta nosiła okulary regularnie (w przypadku niedowidzenia anizometropicznego), jego ostrość widzenia mogłaby wzrosnąć do 0,5, co pozwoliłoby mu uzyskać licencję.
Podsumowując, należy pamiętać, że noszenie okularów z okularami, które w większości przypadków są wykonane z poliwęglanu, może chronić zdrowe oko. Ludzie cierpiący na niedowidzenie często są narażeni na uszkodzenie zdrowego oka poprzez zaniedbanie. Okulary mogą zapobiec obrażeniom.
http://vadimbondar.ru/blog/ochkov_mozhet_byt_dostatochno_dlja_lechenija_ambliopii/2017-03-31-342Nasza wizja rozwija się od urodzenia. Oczy zaczynają rozróżniać światło i ciemność, kształty przedmiotów i bliskich.
Pierwsze 7 lat naszego życia jest bardzo ważne dla oczu: istnieje aktywny rozwój wizji. W tym czasie kładzie się fundamenty dobrej lub złej wizji, tworzą się nawyki, które prowadzą do zdrowia lub zakłóceń w pracy oczu.
Każdy z nas ma inną strukturę oczu, a zatem wizja może się również rozwijać inaczej i nie zawsze jest doskonała. Ze złożoną strukturą oczu, rozwój widzenia może „spowolnić” i może pojawić się niedowidzenie - zaburzona ostrość widzenia, kontrastująca wrażliwość i zdolność oka do dostosowania się (wyraźna wizja obiektów w różnych odległościach). Innymi słowy, niedowidzenie jest słabą wizją, gdy różne metody korekty nie poprawiają wzroku.
Niestety, dzieci nie mogą powiedzieć, czy są dobre, czy złe, ponieważ nie wiedzą, jak powinno być. Często w warunkach życia trudno zauważyć słabe widzenie u dzieci. Z amblyopią zewnętrznie oczami wszystko jest w porządku: integralność narządu wzroku, jego tkanki nie są złamane. Ale sprawdzając wizję, okazało się, że dziecko źle widzi. Istnieje kilka scenariuszy, w których może wystąpić amblyopia:
W przypadku niedowidzenia refrakcyjnego w obu oczach kompleks refrakcji, złożony układ optyczny - wysoka dalekowzroczność, lub wrodzona krótkowzroczność lub astygmatyzm. Naruszenie optyki oka dzięki wrodzonym cechom anatomicznym. Gdy układ optyczny obu oczu jest skomplikowany, rozwój widzenia może przebiegać bardzo powoli lub zatrzymywać się. W rezultacie dziecko widzi słabo, a gdy jest obserwowane w dynamice, wizja nie rozwija się. Kiedy okulary są zakładane na dziecko, nie ma natychmiastowej poprawy widzenia. To jest niedowidzenie - niezdolność oka do widzenia.
W przypadku niedowidzenia anizometropicznego, oczy są rozmieszczone optycznie inaczej niż narodziny, a widzenie rozwija się z różnymi prędkościami: w jednym oku szybciej, w drugim - wolniej, aw pewnym momencie rozwój widzenia w „złym” oku może się zatrzymać. Ponieważ jakość obrazu w jednym z oczu staje się gorsza, mózg „odczytuje obraz” z mocnego oka i ignoruje i tłumi zły obraz drugiego. Z czasem „najgorsze” oko przestaje pełnić swoje funkcje, a często w tle niedowidzenia jednego oka rozwija się zez.
Niedowidzenie niedostatku - brak rozwoju lub słabego rozwoju widzenia, gdy dziecko rodzi się z zaćmą (zmętnienie soczewki), oczopląs (częste mimowolne ruchy oscylacyjne gałek ocznych) lub inną złożoną patologią oka.
Histeryczna amblyopia jest wynikiem silnych negatywnych emocji i stresujących sytuacji doświadczanych przez osobę.
Stres u dzieci może prowadzić do ograniczenia wzroku, pozornie nierozsądnego i niekontrolowanego, bez wyraźnego powodu. Dla dzieci nieprzyjemne relacje w domu, rozwód rodziców, upokarzające sytuacje dziecka w szkole lub w innych miejscach publicznych, narodziny drugiego dziecka w rodzinie, gdy pierwsza brak uwagi rodziców, może być stresujące dla dzieci.
Histeryczna niedowidzenie u dorosłych jest nagłym zmniejszeniem wzroku, któremu mogą towarzyszyć inne zaburzenia czynnościowe: upośledzenie odczuwania kolorów, zwężenie pól widzenia, światłowstręt. Najskuteczniejszym sposobem leczenia takiej niedowidzenia jest psychoterapia.
Często niedowidzące oko nazywa się „leniwym”. Czy możliwe jest ponowne „leniwe” oko? Tak A to wymaga pragnienia, wysiłku i codziennego treningu.
Niedowidzenie jest zaburzeniem wzroku dzieci i niewątpliwie leczenie tego schorzenia jest znacznie bardziej skuteczne u dzieci poniżej 7 lat, podczas gdy wzrok rozwija się aktywnie. Po 7 latach, gdy zdolności wizualne już się uformowały, jest to trudniejsze.
W celu wczesnego wykrywania niedowidzenia ważne jest regularne rutynowe badanie okulisty od 1 miesiąca życia. Ważne jest, aby określić strukturę oka - aby określić, czy istnieją przesłanki dla rozwoju tego zaburzenia widzenia, czy nie. Jeśli struktura oczu jest skomplikowana, ważne jest, aby odpowiednio skorygować czas i monitorować jakość rozwoju widzenia przez długi okres czasu.
Najważniejszym zadaniem w leczeniu niedowidzenia jest sprawienie, aby oko znów działało, aby rozwinąć zdolność widzenia. A tutaj najbardziej skutecznymi metodami są okluzja (klejenie) i penalizacja optyczna. Okluzja jest potrzebna, aby „leniwe” oko naciskało na rozwój. Niestety, segmentacja jest słabo tolerowana przez dzieci, niełatwo jest patrzeć z okiem niedowidzącym, dzieci są niegrzeczne, a rodzice często nie znajdują siły i cierpliwości, aby stale wykonywać okluzję. W rezultacie powodzenie leczenia niedowidzenia przy braku okluzji jest wątpliwe. Penalizacja optyczna polega na stosowaniu specjalnie dobranych okularów medycznych i kropli atropiny, aby „dobre” oko mogło widzieć w oddali, a „leniwe” pracować blisko. Takie okulary lecznicze są łatwo tolerowane przez dzieci i przyczyniają się do bardziej skutecznego leczenia niedowidzenia. Używając okularów okluzyjnych lub karnych, musisz załadować „złe” oko pracą. Na przykład: szyć, haftować, czytać książkę, zbierać puzzle z małych kawałków, rysować, używać gadżetów do czytania, oglądać kreskówki lub gry edukacyjne i inne ładunki. To właśnie w przypadku leczenia niedowidzenia nowoczesne gadżety mogą stać się pomocnikami i oczarować dziecko naprężeniami wizualnymi podczas stosowania klejenia.
Dodatkową metodą leczenia niedowidzenia jest szkolenie sprzętowe, które jest przypisywane indywidualnie według wskazań. Obejmują one magnetyczną, elektryczną, lastymostymulację, terapię impulsami kolorowymi, medyczne programy komputerowe itp. Ważne jest, aby pamiętać, że bez stałego używania okularów okluzyjnych lub karnych leczenie sprzętowe będzie nieskuteczne!
Wsparcie i wytrwałość dorosłych są bardzo ważne dla młodych pacjentów, aby poradzić sobie z tym upośledzeniem wzroku.
Leczenie tego zaburzenia widzenia u dorosłych opiera się na tych samych zasadach, co u dzieci. Dorosłym trudniej jest jednak zrobić leniwą pracę. Najprawdopodobniej będziesz musiał podjąć więcej wysiłków i zebrać całą siłę woli, aby zmusić się do zmiany istniejących nawyków przez lata, umieścić cierpliwość, chęć pracy nad sobą, wytrwałość i przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza.
Wyniki leczenia niedowidzenia
Efektem leczenia niedowidzenia jest poprawa i przywrócenie funkcji wzrokowych: ostrości wzroku, wrażliwości na kontrast i zdolności do zakwaterowania. Jednocześnie układ optyczny oka może pozostać złożony (i często pozostaje), ale przywracana jest jakość widzenia z korekcją po skutecznym leczeniu niedowidzenia.
W leczeniu niedowidzenia ważne jest, aby pamiętać, że przywrócenie funkcji wzroku zajmuje pewną ilość czasu i konieczne jest skorelowanie oczekiwań czasowych i wydatkowanych wysiłków!
Prawidłowa korekta (okulary lub miękkie soczewki kontaktowe), okluzja, leczenie sprzętowe, okulary karne, to arsenał środków do rozwoju i przywrócenia wzroku w niedowidzeniu. A co najważniejsze - pragnienie rodziców, aby uratować swoje dziecko przed słabowzrocznością!
http://prozrenie.org/articles/ambliopiya-kak-nauchit-glaza-videt