Zniszczenie lub wadliwość komórek (odpowiedzialnych za wrażliwość na światło) centralnej części siatkówki nazywana jest zwyrodnieniem plamki żółtej i biegunem tylnym. Choroba należy do grupy chorób wpływających na naczyniówkę i siatkówkę.
Plamka żółta tworzy niezbędną ostrość widzenia wzrokowego podczas wykonywania czynności, które wymagają niewielkiej odległości od powierzchni oka. Zewnętrznie ten obszar przypomina rozmiarową literę „O”. Ta część dotyczy bezpośrednio wizji centralnej.
Według statystyk okulistycznych większość (nie mniej niż 70%) odnotowanych przypadków dotyczy zmian związanych z wiekiem. Transformacje związane z okresem wiekowym są związane ze stopniowym gromadzeniem produktów metabolicznych w komórkach pigmentowych.
Skład włókien kolagenowych, membrany Brucha, z równoległym uszkodzeniem błon naczyniówkowych, jest modyfikowany. Wiek wpływa na tkanki plamki żółtej, powodując ich stopniowe przerzedzenie i zniszczenie. Z czasem obszary atrofii pojawiają się w centralnej części siatkówki z powodu zmniejszenia całkowitej liczby komórek fotoreceptorowych.
Rozpoznanie „zwyrodnienia plamki żółtej i bieguna tylnego” u mężczyzn następuje po 75 latach, u kobiet - po 70 latach. Pod względem procentowym choroba ta występuje częściej u kobiet o 39,77% niż u mężczyzn.
Zwyczajowo rozróżnia się dwie główne formy choroby:
1) Suchy (nie wysiękowy) - charakteryzujący się zanikiem geograficznym (ogniskowa martwica siatkówki), gdy nie tworzy nowych naczyń, nie ma obrzęków i zmian krwotocznych.
Podstawowa diagnoza naprawia redystrybucję pigmentu, mały poziom jego uszkodzeń i początek gromady druzów. Z czasem fotoreceptory zaczynają obumierać, tworząc obszary atrofii, co wynika z naruszenia ich funkcjonalności.
Strefy już powstałych martwych miejsc mają zwykle różne wymiary, kształty i łączą się ze sobą. Istnieje zwężenie widzenia centralnego, w którym tworzą się „martwe” strefy.
2) Zwyrodnienie mokre (wysiękowe) - różne wyraźne przekształcenia dna. Zwiększona przepuszczalność naczyń predysponuje do odrzucenia warstwy pigmentowej tkanek nabłonkowych siatkówki, a z czasem nabłonek nerwowy również złuszcza się.
Brak tlenu, który rozwija się w procesie odrzucania, powoduje tworzenie nowych naczyń, z ich dalszym kiełkowaniem. Proces ten prowadzi do miejscowych krwotoków, gromadzenia się złogów stałych i tworzenia tkanki bliznowatej.
Ten podtyp choroby jest mniej powszechny, nie więcej niż 20% całkowitej liczby zwyrodnień plamki żółtej. Wizja w tej postaci może ulec pogorszeniu w ciągu kilku dni i wystąpić nagle, bez stopniowego wzrostu.
Określenie rodzaju choroby przeprowadza się w diagnostyce laboratoryjnej, a następnie wyznacza leczenie objawowe.
Niektóre czynniki są uważane za bezpośrednie źródła zwyrodnienia plamki żółtej:
Wszystkie czynniki występowania są uważane za warunkowe, dokładne określenie przyczyn wystąpienia występuje w badaniach w instytucji medycznej.
Główne dolegliwości pacjentów spadają na występowanie „zasłony” w pewnym momencie. Z biegiem czasu obszar zamknięty ma tendencję do zwiększania się, a następnie rozkłada się na cały obszar widzenia. Poszczególne objawy pojawiają się na obrazie:
Chorobie nie towarzyszy ból, wynika to z braku wrażliwego unerwienia w wewnętrznej wyściółce oczu. Podczas poszukiwania porady u okulisty badanie ujawnia następujące zmiany:
Nie ma ogólnego schematu diagnozy zmian dystroficznych plamki żółtej, ostateczna diagnoza jest dokonywana na podstawie obecności charakterystycznych objawów, badań laboratoryjnych i na podstawie skarg pacjenta.
Konserwatywny - obejmuje zakrapianie oczu specjalnymi lekami, zastrzykami różnych leków. Dodatkowo stosowane metody fizjoterapii:
Koagulacja laserowa jest przeprowadzana w celu zachowania i przywrócenia funkcjonalności metabolizmu w polu siatkówki. Zastosowanie tej metody pozwala zmniejszyć liczbę miejscowych krwotoków wpływających na widzenie centralne.
Operacje chirurgiczne mają na celu przywrócenie oderwanej siatkówki i hemophthalmia (krwotoki bezpośrednio do jamy oka).
http://ofthalm.ru/makula-glaza.htmlMetoda optycznej tomografii koherencyjnej (optyczna koherentna tomografia, w skrócie OCT (eng.)) Lub OCT (Rus.)) Jest nowoczesnym, bardzo dokładnym, nieinwazyjnym badaniem różnych struktur oka. OST to metoda bezkontaktowa, która umożliwia specjalistom wizualizację tkanki oka o bardzo wysokiej rozdzielczości (1–15 mikronów), której dokładność jest porównywalna z badaniem mikroskopowym.
Teoretyczne podstawy metody OST zostały opracowane w 1995 r. Przez amerykańskiego okulistę C. Pulafito, a już w latach 1996–1997 firma Carl Zeiss Meditec wprowadziła pierwsze urządzenie do optycznej koherentnej tomografii w praktyce klinicznej. Obecnie urządzenia do OST są używane do diagnozowania różnych chorób dna oka i przedniego odcinka oka.
Metoda optycznej koherentnej tomografii pozwala na:
Metoda może być stosowana w okulistyce do diagnozowania różnych patologii tylnej części oka, takich jak:
Jeśli chodzi o patologie oka przedniego, można zastosować OST:
Pacjentowi proponuje się przymocować oko badanym okiem na specjalnym znaku, po czym lekarz wykonuje serię skanów i wybiera najbardziej informacyjny obraz, który pozwala ocenić stan narządu wzroku. Diagnoza jest całkowicie bezbolesna i zajmuje niewiele czasu.
Do oceny wyników wykorzystuje się porównanie z normatywną bazą danych przechowywaną w pamięci urządzenia do koherentnej tomografii. Moskiewska klinika okulistyczna korzysta z nowoczesnego, optycznego koherentnego tomografu OPTOVUE RTVue100, wyprodukowanego w USA, który umożliwia prowadzenie badań szybko i z maksymalną dokładnością.
Koszt przeprowadzenia optycznej koherentnej tomografii obszaru plamki wynosi 2000 rubli (dla 1 oka), OST głowy nerwu wzrokowego wynosi 2000 rubli, a OST rogówki wynosi 1000 rubli. Ceny innych usług medycznych w MGC można znaleźć tutaj.
Wszystkie pytania, które Cię interesują, można zadać specjalistom pod numerem telefonu 8 (800) 777-38-81 i 8 (499) 322-36-36 lub online, korzystając z odpowiedniego formularza na stronie internetowej.
Metoda opiera się na różnicy w odbiciu fal świetlnych przez różne tkanki ciała, w zależności od ich struktury. Nisko spójne promienie świetlne o długości fali 830 nm są używane do wizualizacji tkanek siatkówki, a promienie o długości fali 1310 nm są wykorzystywane do diagnozowania patologii przedniego odcinka oka. Specjalne urządzenie, interferometr Michelsona, mierzy takie wskaźniki, jak czas opóźnienia odbijanych promieni i ich intensywność po przejściu przez różne struktury oka. Podczas badania wiązka światła jest podzielona na dwie wiązki: jedna wiązka podąża za specjalnym zwierciadłem (jest to wiązka kontrolna), druga skierowana jest na badany obszar. Po odbiciu promieni są one przechwytywane przez fotodetektor, który tworzy obraz interferencyjny. Aby uzyskać obraz wolumetryczny, badanie wykonuje się w kierunku wzdłużnym i poprzecznym.
Po przeanalizowaniu tego obrazu za pomocą zainstalowanego oprogramowania, urządzenie wyświetla wyniki badania w postaci pseudoobrazu struktur oka. W tym przypadku obszary o wysokim stopniu odbicia promieni świetlnych na obrazie mają odcienie czerwieni, a obszary o niskim stopniu odbicia promieni świetlnych są malowane w chłodnych kolorach, aż do czerni.
Wiadomo, że warstwa nabłonka pigmentowego i włókien nerwowych ma wyższą zdolność odbijania światła, a jednocześnie warstwy jądrowe i splotowate siatkówki charakteryzują się średnią zdolnością odbijania światła. Ciało szkliste na tomogramie jest zwykle pomalowane na czarno, ponieważ Ta struktura oka jest optycznie przezroczysta. Badanie jest trudne w przypadku obrzęku rogówki, w obecności krwotoków lub zmętnień nośników optycznych.
http://mgkl.ru/uslugi/diagnostika/opticheskayakogerentnayatomoglafiyaPlamka oka jest strukturą anatomiczną, która zapewnia percepcję kolorów obrazu. Plamka nazywana jest również żółtą plamką z powodu obecności pigmentów.
Percepcja koloru i rozróżnienie między pewnymi obiektami następuje z powodu uderzenia wiązki promieni w miejsce, w którym obecna jest maksymalna liczba fotoreceptorów, to znaczy do tylnego bieguna siatkówki. Ze względu na obecność tej struktury wiele osób ma wspaniałą możliwość czytania i pisania.
Percepcja koloru musi spełniać pewne struktury. Jeśli mówimy o oczach, to są to stożki. W plamce żółtej jest ich wiele, aw połączeniu z prętami, które znajdują się na obrzeżach siatkówki, zapewniają rozpoznawanie małych obiektów o różnych kolorach, zarówno w godzinach dziennych, jak i o zmierzchu. Luteina i zeoksantyna to pigmenty, które malują żółtą plamkę żółtą. Możesz znaleźć podobne substancje w niektórych produktach spożywczych: zielone i żółte warzywa.
Co to jest plamka?
Makula to dość ważna struktura oka. Dlatego musi być niezawodnie chroniony przed uszkodzeniami i wpływami zewnętrznymi. Pigmenty są odpowiedzialne za tę ochronę. Jednak w niektórych przypadkach wystąpią problemy z siatkówką.
Fovea jest najbardziej wrażliwą częścią siatkówki i zapewnia centralne widzenie, czyli zdolność do odróżniania kolorów i drobnych szczegółów. Wysoka rozdzielczość plamki żółtej wynika z anatomicznych cech jej struktury.
Struktura prętów i stożków
Na obrzeżach siatkówki znajduje się jeden bipolar na kilka prętów i kilka dwubiegunowych - tylko jedna komórka zwoju. Obwód siatkówki jest w stanie zapewnić niesamowitą zdolność do wychwytywania najmniejszej stymulacji światłem poprzez sumowanie bodźców. Jest to szczególnie dobrze rozwinięte u zwierząt.
Głównym objawem chorób obszaru plamki jest naruszenie widzenia centralnego. Z reguły pacjenci z chorobami plamki żółtej zauważają coś zamykającego część pola widzenia.
Najczęstsze objawy to:
Obecnie występują następujące choroby plamki oka:
Dość często, naruszając funkcjonalność żółtej plamki, nie jest charakterystycznym bólem. Dlatego trudno jest podejrzewać patologię. Patologia może być określona tylko przez objawy. Przyjrzyjmy się teraz bliżej każdej patologii.
Ta patologia to wiek i jest określana u osób w wieku powyżej 60 lat. Na rozwój dystrofii wpływa dziedziczność, płeć, kontakt z oczami bezpośredniego światła słonecznego, palenie i złe odżywianie. Dystrofia siatkówki może być dwojakiego rodzaju. Jest sucha i mokra. Najczęściej występuje sucha postać, a dystrofia mokra występuje tylko w 10% przypadków. Forma mokra występuje tylko wtedy, gdy ciało zaczyna kompensować reakcję na zmiany naczyń dotkniętych chorobą przez tworzenie nowych.
Dystrofia siatkówki obwodowej
Te naczynia są niewypłacalne, kruche i przenikliwe, tak że ciekła część krwi opuszcza naczynia i tworzy krwotoki. Zwyrodnienie plamki żółtej równomiernie wpływa na oba oczy, ale późniejsza utrata widzenia patologii pojawia się w jednym oku. Plamka jednego oka przed wykryciem dystrofii kompensuje utratę wzroku w drugim oku.
Ważne, aby wiedzieć! Leczenie suchej postaci nie jest obecnie stwierdzone, mokra dystrofia jest podatna na leczenie we wczesnych stadiach choroby. Jednak z dystrofią może nastąpić pewna poprawa widzenia w wyniku korekty odżywiania i włączenia witamin A i E do diety.
Problem ten często pojawia się oprócz rozwoju chorób gałki ocznej. W odpowiedzi na zmiany zapalne istotnie upośledzona jest przepuszczalność naczyń i występuje obrzęk, w tym w obszarze plamki żółtej. Najczęściej podobny objaw występuje w odpowiedzi na operację i jest powikłaniem pooperacyjnym. Są to operacje związane z usuwaniem zaćmy lub jaskry.
Obrzęk plamki żółtej może również rozwinąć się w cukrzycy, ponieważ wpływa na naczynia siatkówki, jak również na zakrzepicę, tj. Blokadę naczyń z nagromadzeniem skrzepów krwi. Objawami obrzęku, oprócz objawów ogólnych, mogą być pojawienie się różowego obrazu tła, światłowstręt, a także zmniejszenie widzenia w zależności od pory dnia. Obrzęk plamki żółtej może być ogniskowy lub rozproszony, w zależności od zaatakowanego obszaru. O rozmytym powiedzeniu z porażką środka plamki na obszarze ponad 2 wartości średnicy nerwu wzrokowego. Obrzęk ogniskowy najczęściej występuje na obrzeżach.
Leczenie obrzęku można wykonać za pomocą następujących metod:
Leczenie zachowawcze polega na mianowaniu leków przeciwzapalnych z grupy niesteroidowych hormonów przeciwzapalnych i kortykosteroidowych. Podobne środki stosuje się również w przypadkach, w których rozważa się terapię laserową. Są to leki o ogólnym działaniu, ale przy braku działania tych leków leki są wstrzykiwane bezpośrednio do obszaru szklistego.
Ważne, aby wiedzieć! W przypadku zaburzeń, które występują na tle cukrzycy, pomaga tylko leczenie fotokoagulacją siatkówki po terapii laserem.
Zwyrodnienie plamki żółtej w niektórych przypadkach powoduje utratę elastyczności struktury oka. Z czasem prowadzi to do przerwy. Zwyrodnienie plamki żółtej może nie mieć nic wspólnego z pęknięciem: występuje w wyniku urazu lub bezpośredniego uderzenia w oko. Czasami powikłania mogą wystąpić po operacji, jako powikłanie. Często pęknięcie plamki występuje również z powodu wysokiego stopnia krótkowzroczności.
Łzawica siatkówki
Patologia objawia się stopniowo i nie ma bólu. Podobnie jak w przypadku innych patologii plamki żółtej pojawia się naruszenie widzenia centralnego. Elementy mogą wydawać się rozmazane lub będą miały nierealny rozmiar. Zmęczenie oczu pojawia się szybko podczas pracy, często występują bóle głowy lub łzawienie.
Leczenie wcale nie oznacza interwencji, a wynikająca z tego luka jest rozwiązywana samodzielnie. W niektórych przypadkach konieczna jest interwencja chirurgiczna. W tym celu wprowadza się pęcherzyk oka do obszaru powstałego pęknięcia, który wytwarza ciśnienie na tylnym biegunie siatkówki. Po resorpcji następuje naturalne gojenie dotkniętego obszaru.
Leczenie luki występującej na tle wysokiego stopnia krótkowzroczności może być opóźnione i zwykle jest bardzo trudne do wyleczenia. Zapobieganie to zapobieganie dystrofii, co jest możliwe dzięki odpowiedniemu odżywianiu, prowadzeniu ćwiczeń oczu, a także zapobieganiu urazom.
Zapalenie siatkówki jest procesem zapalnym siatkówki i wpływa na sąsiednie struktury. Najczęściej zapalenie spowodowane jest przez mikroorganizmy, które dostają się do oka w sposób krwiotwórczy, to jest z krwi lub z zewnątrz. Leczenie stanu polega na terapii przeciwbakteryjnej lub przeciwzapalnej.
Glejoza epidtinalna występuje po operacji oka lub zapaleniu. Uformowana tkanka łączna zniekształca obraz, sprawia, że linie są rozmyte. Środkowy obraz nie blaknie, ale jest zniekształcony. Proces leczenia odbywa się chirurgicznie, gdy usuwana jest tkanka łączna.
Do badania obszaru plamki żółtej stosuje się wiele różnych metod diagnostycznych i testów:
Teraz wiesz, czym jest plamka i jakie z nią problemy. Mamy nadzieję, że te informacje były przydatne i interesujące.
http://uglaznogo.ru/makula-glaza.htmlOptyczna tomografia koherencyjna siatkówki (w skrócie OCT lub OCT - optyczna tomografia koherencyjna) to metoda inerferometrii światła, która umożliwia uzyskanie obrazów (przekrojów) siatkówki oka (plamki żółtej, obszaru nerwu wzrokowego) i rogówki. Procedura jest bezdotykowa i całkowicie bezbolesna, ma niski koszt i jest przeprowadzana w wielu klinikach okulistycznych.
Ponadto ta metoda badawcza dostarcza okulistom cennych informacji na temat różnych chorób oczu, takich jak:
Optyczna koherentna tomografia siatkówki jest pojęciem zbiorowym. Moskiewskie kliniki okulistyczne oferują następujące rodzaje badań: oddzielny obszar plamki, oddzielna głowa nerwu wzrokowego lub kilka elementów jednocześnie. Z reguły w tym drugim przypadku cena jest nieco wyższa. Oddzielnie można zbadać rogówkę oka.
Tego typu badania są dostępne w wielu klinikach okulistycznych i ośrodkach okulistycznych w Moskwie: komercyjnych i publicznych. Możesz wybrać wśród instytucji medycznych według ceny, poziomu kliniki lub na podstawie terytorialnej (co jest bliżej). Ważnym elementem badania jest interpretacja wyników (wydanie wniosku) na temat wyników OCT, ponieważ to ona wpływa na diagnozę. Poniżej przedstawiamy listę klinik, w których możesz przeprowadzić badanie z cenami.
http://mosglaz.ru/prices/item/875-tseny-na-opticheskuyu-kogerentnuyu-tomografiyu.htmlPrzed badaniem widzenia obuocznego przeprowadza się test z osłoną oka („test dywanu”), który umożliwia ustalenie obecności jawnego lub ukrytego zeza z dużym prawdopodobieństwem. Próbka wytworzona w następujący sposób. Prowadzenie badań znajduje się naprzeciwko pacjenta w odległości 0,5 -.
Ostrość wzroku jest, jak wspomniano powyżej, główną funkcją badaną przy wyborze okularów. Jest ona określona przez wartość kątową najmniejszego obiektu, który widzi oko. Jednak słowo „patrz” można przypisać różnym znaczeniom.
Kuracja pacjentów i pisanie historii medycznej jest ważnym elementem edukacji medycznej, podsumowując opanowanie wiedzy i umiejętności w specjalności, stymulowanie myślenia klinicznego i nawyk jasnego formułowania głównych przepisów klinicznych. Przed kuracją należy powtórzyć badane metody.
Cykloplegia - medyczny paraliż akomodacji, osiągnięty przez wkroplenie do oka środków, które wyłączają unerwienie przywspółczulne. Najbardziej kompletny paraliż uzyskuje się przy wielu instalacjach roztworu siarczanu atropiny (dzieci poniżej 1 roku - 0,1% roztwór, od 1 roku do 2 lat włącznie - 0.
Bliska wizja zapewnia zakwaterowanie i konwergencja. Zakwaterowanie, jak również załamanie oka, mierzone jest w dioptriach. W przypadku oka emmetropowego, patrząc na odległość, zakwaterowanie wynosi 0, a patrząc na odległość końcową, jest to: A = 100 / d
http://medbe.ru/materials/diagnostika-i-obsledovanie/klinicheskaya-opticheskaya-kogerentnaya-tomografiya-senilnaya-makulodistrofiya/Jeśli wśród odpowiedzi na to pytanie nie znalazłeś niezbędnych informacji lub problem jest nieco inny niż przedstawiony, spróbuj zadać dodatkowe pytanie na tej samej stronie, jeśli jest to główne pytanie. Możesz również zadać nowe pytanie, a po chwili nasi lekarze odpowiedzą. To jest darmowe. Możesz również wyszukać niezbędne informacje w podobnych pytaniach na tej stronie lub na stronie wyszukiwania witryny. Będziemy bardzo wdzięczni, jeśli polecisz nas swoim znajomym w sieciach społecznościowych.
Medportal 03online.com prowadzi konsultacje medyczne w trybie korespondencji z lekarzami na stronie. Tutaj znajdziesz odpowiedzi od prawdziwych praktykujących w swojej dziedzinie. Obecnie na stronie znajdują się porady dotyczące 45 obszarów: alergolog, wenerolog, gastroenterolog, hematolog, genetyk, ginekolog, homeopata, dermatolog, ginekolog dziecięcy, neurolog dziecięcy, neurolog dziecięcy, endokrynolog dziecięcy, dietetyk, immunolog, infektiolog, neurolog dziecięcy, chirurg dziecięcy, endokrynolog dziecięcy, dietolog, immunolog, ginekolog dziecięcy logopeda, Laura, mammolog, prawnik medyczny, narcyz, neuropatolog, neurochirurg, nefrolog, onkolog, onkolog, chirurg ortopeda, okulista, pediatra, chirurg plastyczny, proktolog, psychiatra, psycholog, pulmonolog, reumatolog, seksuolog-androlog, dentysta, urolog, farmaceuta, fitoterapeuta, flebolog, chirurg, endokrynolog.
Odpowiadamy na 95,64% pytań.
http://03online.com/news/ost_makuly_i_setchatki/2016-12-31-235814Obraz jest zdjęciem siatkówki z mokrą postacią dystrofii plamki siatkówki.
Widok obszaru plamki siatkówki jest normalny
Przed leczeniem choroby oczu potrzebne jest wszechstronne badanie wzroku. Wynik zależy od danych zebranych przez okulistę. Wraz z inspekcją stosowane są nowoczesne narzędzia diagnostyczne. Szczególnie ważne są metody precyzyjne, eliminujące błędne diagnozy nieprawidłowości siatkówki i nerwu wzrokowego.
Zwróć uwagę na metodę optycznej koherentnej tomografii OCT. W literaturze medycznej znaleziono angielski skrót OCT (Optical Coherence Tomograph).
OCT został opracowany i wdrożony równolegle przez naukowców z różnych krajów. Jednak autorstwo OCT jest często przypisywane Amerykanom (F. Kruse i współpracownicy). Ta grupa naukowców badała możliwość wykorzystania optycznej koherentnej tomografii do oceny stanu siatkówki i nerwu wzrokowego w latach 80-tych.
Metoda optycznej koherentnej tomografii siatkówki jest wykorzystywana przez urologów, dentystów, kardiologów, gastroenterologów itp. Najbardziej kompletna metoda w okulistyce. Wynika to z naturalnej przezroczystości nośników optycznych oka.
Dzięki wysokiej rozdzielczości OCT grubość warstwy włókien nerwowych jest dokładnie mierzona w mikronach. Ponieważ aksony włókien nerwowych są prostopadłe do wiązki końcówki OST, warstwa włókien nerwowych kontrastuje z warstwami pośrednimi siatkówki.
Obraz głowy nerwu wzrokowego pacjenta z jaskrą. Widoczne wydłużone wykopy i zmniejszenie grubości warstwy włókien nerwowych.
Procedura tomografii nerwu wzrokowego odbywa się za pomocą skanów kołowych lub promieniowych. Skany promieniowe dostarczają informacji o dysku, wykopie i średnicy warstwy włókien nerwowych w strefie okołobłoniastej.
Pojedynczy strzał głowy nerwu wzrokowego pacjenta z jaskrą
Program do monitorowania stanu głowy nerwu wzrokowego w jaskrze z oceną progresji
Porównanie danych OCT nerwu wzrokowego prawego i lewego oka. Na prawym oku - zmiany jaskrowe. Po lewej - bez patologii
Porównanie danych optycznej koherentnej tomografii dysku siatkówki nerwu wzrokowego prawego i lewego oka "class =" img-responsive ">
Zasadą działania OCT jest rejestracja czasu opóźnienia wiązki światła po jej odbiciu od badanej tkanki. W nowoczesnych urządzeniach OCT promieniowanie generowane jest przez szerokopasmowe diody superluminescencyjne.
Gdy urządzenie działa, strumień świetlny dzieli się na dwie części, część sterująca jest odbijana od lustra, druga część - od badanego obiektu.
Odebrane sygnały są sumowane, otrzymana informacja jest konwertowana na A-scan.
Algorytmy generują około 25 tysięcy skanów liniowych na sekundę. Rozdzielczość urządzenia podczas pracy w kierunku przednio-tylnym wynosi 3-8 mikrometrów, w przekroju poprzecznym - do 15 mikrometrów.
Spełnia wszelkie wymagania operującego okulisty.
Obraz proliferacyjnej retinopatii cukrzycowej ze zwłóknieniem nabłonka i pęknięciem plamki żółtej
Zwłóknienie nabłonka, zespół trakcji szklistej i plamki żółtej z obrzękiem plamki
Ze względu na dużą szybkość skanowania skanera i dużych macierzy danych dostępny jest trójwymiarowy obraz badanego regionu. OCT ujawnia nieznaczne zmiany w strukturze siatkówki, niedostępne dla wcześniejszych metod badawczych. Skanery OCT są narzędziem do dokładnej diagnozy, dokładnego monitorowania i dynamicznej oceny zmian w siatkówce.
Optyczna koherentna tomografia siatkówki zbiera informacje o badanych obszarach na poziomie mikroskopowym. Nie wymaga kontaktu, diagnozuje choroby siatkówki na wczesnym etapie i ocenia dynamikę leczenia zachowawczego.
Podsiatkówkowy krwotok plamkowy po ciężkim stłuczeniu gałki ocznej
Retinopatia po zakrzepie siatkówki i zmniejszenie obrzęku siatkówki po leczeniu
Pokazano metodę OCT.
Optyczny koherentny tomograf do przedniego odcinka oka
Oderwanie nabłonka barwnikowego siatkówki i nabłonka nerwowego
Wszystkie rodzaje optycznej tomografii koherencyjnej są przeprowadzane w naszym oddziale okulistycznym. Wydaje się wniosek o najlepszych sposobach leczenia patologii.
Godziny pracy recepcji
(w dni robocze)
10:00 - 17:00
© Okulistyka St. Petersburg
Petersburg, Primorsky District, ul. Optycy d. 54
Nie jest tajemnicą, że każde leczenie wymaga wstępnego badania i identyfikacji przyczyny rozwoju choroby. W przypadku chorób oczu diagnoza jest warunkiem wstępnym dalszego skutecznego powrotu do zdrowia. A im więcej informacji daje badanie okulistyczne, tym lepiej. Dlatego taka procedura jak optyczna tomografia koherencyjna (OCT) jest uważana za jedną z najpopularniejszych w dziedzinie okulistyki. Aby dowiedzieć się, co ujawnia tę metodę badań, kto pokazuje diagnozę i czy ma wady, możesz dokładnie zbadać nasz artykuł.
Rozważany rodzaj badań to wysokoczęstotliwościowa, bezkontaktowa metoda diagnozowania różnych wad wzroku, patologii siatkówki oka i zmian plamki żółtej. Z pomocą OCT można zobaczyć najmniejsze fragmenty środkowej części siatkówki, wykryć na czas naruszenia w jej stanie, a także ocenić ostrość widzenia. W tym przypadku diagnoza implikuje efekt bezdotykowy, ponieważ w trakcie zabiegu używana jest tylko wiązka laserowa lub oświetlenie podczerwone. Wynikiem OCT jest dwu- lub trójwymiarowy obraz dna oka.
Diagnoza ta jest przeprowadzana w następujących stanach patologicznych narządów wzroku:
Należy pamiętać, że metoda badania OCT pozwala na wczesne zdiagnozowanie wszelkich stanów patologicznych narządów wzrokowych. Przyczynia się to do wyboru najbardziej skutecznego schematu leczenia.
Celem optycznej koherentnej tomografii jest pomiar czasu opóźnienia wiązki światła odbitego na badanej tkance narządu wzrokowego. W przeciwieństwie do nowoczesnych urządzeń, które nie są w stanie wykonać takiego zadania na małej przestrzeni, OCT może sobie z tym poradzić na podstawie interferometrii świetlnej. Podczas diagnozy lekarz ma zdolność do dokładnego określania struktury siatkówki w warstwach, do szczegółowej wizualizacji jej zmian, w celu określenia zasięgu choroby.
W istocie mechanizm działania OCT przypomina ultradźwięki. Jednak w naszym przypadku nie są to fale akustyczne, ale promienie lampy podczerwonej. Pozwala to uzyskać szczegółowe informacje o stanie nerwu wzrokowego i siatkówki. Procedura rozpoczyna się od wprowadzenia danych osobowych pacjenta do karty lub bazy komputera. Pacjent patrzy okiem na specjalny migający punkt statystyczny, kamera zbliża się, aż obraz zostanie wyświetlony na monitorze. W razie potrzeby kamera jest naprawiona i wykonuje skanowanie. Ostatnim etapem procedury jest oczyszczenie i wyrównanie skanowanego materiału przed zakłóceniami. Na podstawie uzyskanych wyników przeprowadza się zalecenia i leczenie.
Istnieje również trójwymiarowy widok KTZ. Zasada działania takiego aparatu charakteryzuje się obecnością specjalnego programu komputerowego, który zapewnia trójwymiarową wizualizację określonej części oka. Wynik ten uzyskuje się dzięki skanom liniowym, które ujawniają wszystkie patologie w narządach wzrokowych. Jednocześnie ze skanowaniem siatkówki możliwe jest uzyskanie zdjęcia dna oka. Pozwala to lekarzowi porównywać i analizować możliwe zmiany zidentyfikowane przed skanowaniem oczu. W procesie przeprowadzania takiej diagnozy stosuje się urządzenie laserowe. Wyniki badania są reprodukowane w postaci tabel, protokołów i map, z których można dokonać rzeczywistej oceny struktury i środowiska.
Dzięki metodzie OCT niemożliwe jest uzyskanie obrazu o wysokiej jakości przy zmniejszonej przejrzystości mediów. Badanie nie jest prowadzone u pacjentów, którzy nie są w stanie zapewnić stałego unieruchomienia spojrzenia w czasie skanowania (2,0-2,5 sekundy). Ponadto, jeśli pacjent miał oftalmoskopię z użyciem panfunduscope, soczewki Goldmana lub gonioskopii w przeddzień badania, to OCT jest możliwe tylko po wymyciu podłoża kontaktowego z jamy spojówkowej.
Alternatywnymi metodami optycznej tomografii koherencyjnej są tomografia siatkówki Heidelberga, PAG, biomikroskopia ultradźwiękowa, IOL-Master, ale za pomocą tych badań można uzyskać tylko część informacji dostarczonych przez OCT.
http://ozrenii.com/story/okt-glazaPlamka oka lub centralna żółta plamka siatkówki, jak się ją nazywa, jest odpowiedzialna za widzenie centralne. Dzięki temu elementowi aparatu wizualnego możemy łatwo rozróżnić drobne szczegóły i zobaczyć świat wokół nas w jasnym świetle. Ta cecha tego elementu jest zobowiązana do dużej koncentracji stożków i prętów w centrum tkanek siatkówki.
Zwyrodnienie lub dysfunkcja tego miejsca może znacząco zaburzyć funkcjonowanie całego układu wzrokowego. Dlatego ważne jest, aby pamiętać, że wypadnięcie obrazu środkowego sektora może wskazywać na naruszenie struktury obszaru plamki żółtej.
Środkowa część plamki nazywana jest dołkiem i ma wymiary około półtora milimetra. Pomimo niewielkich rozmiarów, funkcja takiego sektora aparatu wizualnego jest bardzo ważna dla osoby, aby uzyskać jasny obraz otaczającej przestrzeni.
To właśnie w samym środku żółtej plamki zachodzi główna tajemnica procesu wizualnego, ponieważ ten obszar jest odpowiedzialny za obecność centralnej wizji osoby, która pozwala odróżnić najmniejsze szczegóły i kolory tego świata, po rozważeniu przedmiotu zainteresowania we wszystkich szczegółach.
Charakterystyczną cechą struktury tego obszaru jest całkowity brak siatki naczyń na jego powierzchni. Tak więc nic nie może powstrzymać takiego organu przed skupieniem się na bezpośrednich strumieniach światła. Dodatkowo zadanie skupiania promieni świetlnych jest ułatwione dzięki dużej liczbie skoncentrowanych stożków.
Główną funkcją, jaką wykonuje plamka, jest skupienie strumienia światła i zapewnienie jego swobodnego przejścia do innych warstw gałki ocznej.
Cechy struktury pozwalają podobnemu obszarowi mechanizmu wizualnego całkowicie spełnić swoją rolę bez ingerencji z zewnątrz.
Nawiasem mówiąc, inne światłoczułe receptory - pręty, znajdujące się w obwodowej części siatkówki, łączą wszystkie uzyskane bodźce i umożliwiają oku reagowanie nawet na najmniejsze bodźce.
Kolejną - funkcję ochronną pełnią barwne pigmenty, które określają żółty odcień tego obszaru.
Cząstki luteniny i zeaksantyny, mające zdolność filtrowania niebieskich odcieni strumienia świetlnego, niezawodnie chronią wrażliwe komórki, które tworzą siatkówkę przed zniszczeniem.
Choroby takiej części układu wzrokowego, jak plamka żółta ma swoje charakterystyczne objawy.
Ponieważ ten obszar siatkówki jest przede wszystkim odpowiedzialny za centralne fragmenty obrazu wizualnego, pierwszym sygnałem dysfunkcji plamki żółtej może być utrata środka z ogólnego obrazu podczas patrzenia na podmiot. Może się wydawać pacjentowi, że centralna część obrazu jest jakoś zamknięta.
Również o tego typu naruszeniach może wskazywać na zaburzenie związane z postrzeganiem koloru, a raczej jego jasność i kontrast.
Czasami choroby plamki żółtej wyrażają się w różnych zniekształceniach obrazu lub błędnym osądzie co do wielkości obiektu.
Każdy z powyższych objawów może być pierwszym sygnałem poważnego upośledzenia wzroku, więc nie należy ignorować takich incydentów.
W celu przepisania prawidłowego leczenia konieczne jest dokładne określenie wpływu na chorobę oczu plamki żółtej. W tym celu specjaliści korzystają z licznych testów diagnostycznych i systemów testowych.
Najczęściej wśród takiego arsenału można znaleźć oftalmoskopię z użyciem soczewek powiększających specjalnego rodzaju lub innego oświetlenia pomieszczenia.
Tomografia optyczna spójnego typu pozwoli specjaliście dokładnie zbadać najmniejsze odchylenia w strukturze regionu plamki żółtej, a zastosowanie metody angiografii kontrastowej dokładnie zidentyfikuje dotknięty obszar siatkówki.
Z powodu pewnych chorób, które pojawiają się w miarę starzenia się ciała ludzkiego w wieku dorosłym, plamka oka może się stopniowo degenerować.
Znana sucha i mokra forma tego procesu. Ponadto degeneracja typu mokrego jest znacznie bardziej niebezpieczna niż jego suchy odpowiednik i jest znacznie szybsza w zmniejszaniu ostrości wzroku.
Nowoczesny sprzęt i nowe metody leczenia, które są stosowane w specjalistycznych klinikach, mogą skutecznie leczyć te choroby przy minimalnym stopniu obrażeń. Przy okazji, w tym przypadku można zastosować zarówno terapię skojarzoną, jak i chirurgiczną. Czasami jednak czynnik czasu odgrywa decydującą rolę w kwestii pełnego przywrócenia funkcji wizualnych.
http://www.zrenimed.com/stroenie-glaza/makula