Odwarstwienie siatkówki jest jedną z najcięższych chorób oczu, która charakteryzuje się oddzieleniem siatkówki od naczyniówki (lub naczyniówki). Dla zdrowego oka charakterystyczne jest, że siatkówka ściśle przylega do naczyniówki i otrzymuje z niej podstawowe pożywienie.
W nowoczesnej okulistyce odwarstwienie siatkówki jest chorobą trudną do opanowania, ponieważ jest poważną chorobą pod względem operacji i nieprzewidywalnym wynikiem operacji (możliwe stany patologiczne). Już w ciągu ostatnich 10 lat rozwój odwarstwienia siatkówki wzrósł i wynosi 1 przypadek na 10 000 osób. Jest to jedna z głównych przyczyn ślepoty i niepełnosprawności (około 70% wszystkich pacjentów to osoby w wieku produkcyjnym).
Ta choroba nie jest leczona kikutami, kroplami, pigułkami. Jedyne, co może pomóc, to operacja awaryjna, dzięki której możliwe będzie przywrócenie i zachowanie wzroku, oszczędzanie oczu.
Aby zrozumieć przyczyny, rozważ mechanizm występowania choroby. Rozwój choroby może wywołać wysiłek fizyczny, ostry nacisk na powierzchnię siatkówki, powodujący drobne defekty, z pojawieniem się których płyn z ciała szklistego przemieszcza się do przestrzeni pod siatkówką. Powstały płyn zaczyna oddzielać siatkówkę. Im więcej wycieków płynu, tym większy będzie obszar oderwania.
Zasadniczo, choroba ta jest obserwowana tylko w jednym z oczu, ale jednocześnie wpływa niekorzystnie na drugie oko. Dlatego oba oczy są badane z taką samą starannością.
Czynniki ryzyka powodujące chorobę:
Gdy pęknie naczynie siatkówki, przed oczami osoby pojawiają się czarne plamy, mogą pojawić się również muchy, ból i dyskomfort.
Gdy pajęczyny, pływające plamy pojawiają się przed twoimi oczami, może to oznaczać, że nastąpiło odwarstwienie siatkówki, które spowodowało krwotok w środku ciała szklistego.
W niektórych przypadkach pacjenci zauważają, że po nocnym odpoczynku wzrok wraca do normy. Wynika to z faktu, że płyn, który nagromadził się przez noc pod siatkówką, ustąpił i siatkówka powróciła do swojego pierwotnego miejsca. Ale po kilku godzinach choroba znów się objawi.
Oderwanie się w dolnej części oka jest bardzo niebezpieczne, ponieważ możemy to przeoczyć przez długi czas.
Jeśli zauważyłeś u siebie nawet najmniejsze oznaki choroby, koniecznie skontaktuj się z okulistą, aby zapobiec rozwojowi choroby i uratować wzrok.
Jeśli objawy pojawiły się w wyniku urazu głowy, oprócz okulisty konieczna będzie konsultacja z neurologiem.
Zasadniczo choroba jest zlokalizowana na obrzeżach siatkówki (najniższy dopływ krwi tutaj). Dlatego prowadzą oftalmoskopię bezpośrednią i pośrednią dna oka.
Aby lepiej zbadać źrenicę, rozszerza się ją za pomocą specjalnych kropli (zakopanych w oczach).
Korzystając z tej inspekcji, możesz określić:
Aby wyjaśnić lub potwierdzić diagnozę, należy również użyć dodatkowych metod:
Jedynym leczeniem jest operacja. Wybór metody zależy od lokalizacji defektu, jego złożoności i rozmiaru.
Istnieje kilka rodzajów operacji:
Najbardziej przerażającą i częstą konsekwencją tej choroby jest ślepota. Dlatego konieczne jest jak najszybsze skorzystanie z pomocy okulistów. Tylko interwencja chirurgiczna zatrzyma rozwój choroby, przywróci wzrok i uniknie jego utraty.
Choroba grozi również wypadnięciem z określonego obszaru z pola widzenia, a przed okiem może pojawić się zasłona.
Ponadto odwarstwienie siatkówki jest niebezpieczne, ponieważ może powodować utratę ostrości wzroku, zniekształcenie obrazów obiektów. W przebiegu choroby występuje niebezpieczna utrata wzroku (pojawia się plamka).
Osoby cierpiące na cukrzycę, uszkodzone oczy lub głowy mają dystrofię siatkówki, krótkowzroczność, muszą być zbadane przez okulistów w celu wykrycia problemu w odpowiednim czasie. Oddzielna grupa ryzyka obejmuje kobiety w ciąży (w niektórych przypadkach po urodzeniu może wystąpić odwarstwienie siatkówki).
Ponadto osoby zagrożone powinny obserwować prawidłowy tryb snu i czuwania, nie podnosić ciężko i unikać ciężkiego wysiłku fizycznego.
123458, Moskwa, ul. Twardowski, 8
Telefon: +7 (495) 780-92-55
Faks: +7 (495) 780-92-57
Odwarstwienie siatkówki jest poważną chorobą prowadzącą do pogorszenia widzenia i całkowitej ślepoty. Konserwatywne leczenie patologii zwykle nie daje pożądanego rezultatu.
Chirurgia - jedyny możliwy sposób na pomoc pacjentom, którzy mają do czynienia z oderwaniem się od oczu. Choroba występuje często w praktyce medycznej. Na 100 tysięcy osób przypada około dwudziestu pacjentów.
Pierwotne oderwanie rozwija się z powodu pęknięcia skorupy oka i opadnięcia pod nią substancji podobnej do żelu, która początkowo znajduje się między siatkówką a soczewką krystaliczną.
Czynnik ten nazywany jest dystroficznym, ponieważ łzy siatkówki są wywoływane przez dystrofię oka, która często jest wiekiem.
U osób starszych błona tylna haloidowa (graniczna) czasami złuszcza się, ponieważ ciało szkliste jest upłynnione. Obecność zapalenia w siatkówce zwiększa ryzyko rozwoju pierwotnego odwarstwienia.
Występowanie traumatycznego typu patologii jest promowane przez urazy oka o różnym charakterze. Według statystyk, w ciągu roku po zabiegu choroba rozwija się w 50% przypadków. W innych przypadkach patologia może objawiać się w momencie urazu iw ciągu miesiąca po poważnym uszkodzeniu tkanek miękkich, a nawet po wielu latach.
Wtórny rodzaj oderwania rozwija się na tle procesów zapalnych występujących w oczach. Oprócz nich występowanie patologii przyczynia się do:
Objawy wynikające z odwarstwienia siatkówki są wyraźnie widoczne tylko w końcowych etapach patologii. Początkowe objawy choroby obejmują charakterystyczne lekkie muchy (fotopsje) i tymczasowe zaburzenia widzenia, które zazwyczaj mylone są ze zmęczeniem oczu. Później dochodzi do naruszenia postrzegania przedmiotów, przed oczami pojawiają się ciemne plamy i występują problemy z koordynacją ruchów.
Początkowy etap zostaje zastąpiony pływającym. Dzięki niemu fotopsje wciąż zaczynają się unosić.
To ważne! Błyski światła zmieniające swoją pozycję nie zawsze wskazują na odwarstwienie siatkówki. Pojawienie się much może być dowodem rozwoju innych chorób oczu.
Etap, który kończy proces oderwania, charakteryzuje się pojawieniem się okrągłej strefy chmur („pierścień Weissa”). Uzupełnia ją utrata niektórych widocznych obszarów z pola widzenia i ciemnienie zasłony w miarę postępu patologii.
Zdjęcie 1. Jedną z konsekwencji odwarstwienia siatkówki może być hemophthalmos - krew przedostająca się do ciała szklistego oka.
Pacjenci w ostatnim etapie zauważają zamazane widzenie i zniekształcenie konturów przedmiotów. Skutki choroby to zez, hemophthalmus i iridocyclitis.
Dzięki terminowemu leczeniu nieodwracalnych zmian w funkcjach narządu wzroku można uniknąć.
To ważne! Należy pamiętać - jeśli wizja już się pogorszyła, jej odtworzenie będzie niemożliwe lub bardzo trudne.
Ślepota - być może najstraszniejsza konsekwencja choroby. Zaprzestanie jej rozwoju umożliwia jedynie wczesną diagnozę odwarstwienia i operacji. Ale nawet po radykalnych metodach leczenia pacjenci mogą zauważyć zmniejszenie funkcji widzenia i zmianę percepcji wzrokowej. W niektórych przypadkach choroba prowadzi do utraty niektórych obszarów gatunku i wyglądu zasłony.
Rokowanie choroby zależy od dwóch czynników: obecności chorób współistniejących i terminowości poszukiwania pomocy medycznej.
Próba pokonania samej choroby prowadzi do fatalnego wyniku. Odwarstwienie siatkówki w przypadku braku odpowiedniego leczenia prowokuje rozwój stabilnej hipotonii z subatrofią, przewlekłym zapaleniem tęczówki i zaćmą. W rezultacie - ślepota.
Dzięki terminowemu dostępowi do lekarza stan pacjentów zazwyczaj poprawia chirurgię, jeśli pacjent zastosuje się do wszystkich zaleceń lekarzy podczas rehabilitacji. Okres zdrowienia u młodych ludzi może trwać od 2 do 6 miesięcy. U osób starszych proces ten trwa dłużej.
Sama operacja jest łatwo tolerowana przez pacjentów, ale po jej zaobserwowaniu:
Obejrzyj film o przyczynach odwarstwienia siatkówki i jego objawach.
Bardzo ciężka choroba ze względu na strukturę siatkówki. Powłoka składa się z 10 lub więcej warstw i różnego rodzaju komórek. Zadaniem zakończeń nerwowych jest percepcja światła, transmisja impulsów do przetwarzania do mózgu i uzyskanie obrazu obiektu. Gdy pęknięcie błony lub odwarstwienie siatkówki, przekazanie impulsów nerwowych z oka do mózgu jest niemożliwe. W rezultacie patologia postępuje szybko.
Nie ma żadnych środków zapobiegawczych mających na celu złagodzenie stanu pacjenta i zapobieganie nawrotom. Dlatego choroba rozwija się w krótkim czasie i przy braku odpowiedniego leczenia prowadzi do nieodwracalnych konsekwencji zdrowotnych.
http://linza.guru/otsloenie-setchatki/posledstviya/Siatkówka oka to tkanka nerwowa, która ma złożoną i unikalną strukturę. Jego główną funkcją jest percepcja obrazu i za pomocą fotoreceptorów transformacja impulsu świetlnego w impuls nerwowy, który jest następnie przesyłany do mózgu. Naczynia krwionośne pod siatkówką zapewniają jej pożywienie. Jakiekolwiek uszkodzenie siatkówki oka może spowodować pogorszenie funkcji aparatu wzrokowego.
Odwarstwienie siatkówki jest jedną z najczęstszych i poważnych patologii narządów wzroku, które wymagają użycia kardynalnych środków, a mianowicie pilnej interwencji chirurgicznej. W niektórych przypadkach przepisane leczenie terapeutyczne. Dzięki tej patologii przerwane zostaje dostarczanie tlenu i niezbędnych składników odżywczych do siatkówki oczu, co prowadzi do poważnych zaburzeń widzenia.
Siatkowate i naczyniówkowe oczu działają tylko razem, dlatego jeśli wystąpią którekolwiek z tych chorób, procesy patologiczne mogą stać się nieodwracalne. Pacjenci mogą odczuwać różne objawy, ale diagnoza będzie rozczarowująca w każdym z przypadków. Patogeneza jest dość szybka, co wymaga pilnej interwencji. Istnieje jeden powszechny objaw - ostrość percepcji informacji wizualnych maleje.
Objawy, dla których może być wymagane leczenie, można podzielić na kilka głównych etapów:
Początkowy etap. Jego główne cechy to fotopsje, czyli pojawienie się błysków, błyskawic i iskier w oczach. Występują dość często, więc pacjent może łatwo je zidentyfikować. Jednocześnie koordynacja ruchów kończy się niepowodzeniem, obserwuje się gwałtowny spadek postrzegania jasności obiektów. Fotopsje mogą pojawić się w dwóch przypadkach: podczas działania mechanicznego i przy jasnym świetle słonecznym. Istnieje skurcz, który rozciąga siatkówkę oka, tym samym podrażniając komórki światłoczułością i tworząc te zjawiska;
Pływająca scena. Ten etap bierze swoją nazwę od pojawienia się charakterystycznych objawów. Pacjent widzi pływające nici, kropki lub muchy na tle obrazu. Objawy te nie zawsze wskazują na początkowe odwarstwienie siatkówki. Czasami potwierdza to rozwój niszczenia ciała szklistego. W każdym razie, wraz z pojawieniem się takich objawów, konieczne jest, aby specjalista pojawił się na kompetentnej konsultacji i pełnym badaniu. Nie powinieneś angażować się w samoleczenie za pomocą środków i metod ludowych;
Ostatni etap, który charakteryzuje się pojawieniem się zmętnienia. Eksperci nazywają ten efekt „pierścieniem Weissa”. To właśnie ten objaw jest dobrym powodem do rozpoczęcia bardziej szczegółowych badań. W końcowym etapie może wystąpić nie tylko odwarstwienie siatkówki oka, ale także odwarstwienie tylnej błony haloidowej. W tym przypadku leczenie chirurgiczne jest obowiązkowe i konieczne. Ogólny stan charakteryzujący ten proces wyraża się w nagłym pojawieniu się kilku różnych objawów jednocześnie: fotopsji, zamglenia i utraty jasności widzenia. Jeśli nie zostaną podjęte niezbędne środki medyczne, stratyfikacja może być kontynuowana aż do wystąpienia krwotoku do ciała szklistego, a następnie proces będzie nieodwracalny. Ostatni etap, w którym następuje ostateczne odwarstwienie siatkówki oka, może zagrozić osobie z całkowitą utratą wzroku bez możliwości jej przywrócenia. Podczas krwotoku do ciała szklistego dochodzi do pęknięcia naczyń krwionośnych, dlatego nawet przy pierwszych objawach pogorszenia wzroku wymagana jest diagnoza i odpowiednie leczenie. Choroba postępuje bardzo szybko.
Przyczyny tej choroby mogą być różne. Identyfikacja źródła pomoże w szybkiej diagnostyce sprzętu i doświadczonego okulisty, który weźmie pod uwagę wszystkie procesy patologiczne zachodzące w organizmie, które mogą wpływać na wzrok. Jedną z przyczyn odwarstwienia siatkówki może być uraz, w wyniku którego nastąpiło pęknięcie błon oka, w tym siatkówki.
Jeśli uprzednio zaobserwowano choroby wpływające na widzenie, wówczas odwarstwienie siatkówki może być wynikiem późnego lub nieskutecznego leczenia następujących patologii:
Uszkodzenie naczyń siatkówki gałek ocznych w cukrzycy;
Zapalenie naczyniówki;
Zmiany w środkowej strefie dna.
Często zdrowi ludzie mogą manifestować PWHT (dystrofię witreochorioretyczną obwodową), która jest przyczyną ostrego pogorszenia widzenia. Takie patologie są trudne do zdiagnozowania, więc lekarz nie może natychmiast zrozumieć przyczyny problemów ze wzrokiem. W takim przypadku do dokładniejszego badania wymagany jest obiektyw z trzema lusterkami Goldmana.
Istnieje wiele czynników ryzyka, z których główne to:
Różne urazy oczu;
Wady wzroku ze zmianami dna;
Trudne warunki pracy związane z narażeniem na wysokie temperatury w okolicy oczu;
Wszyscy pacjenci zagrożeni powinni zostać zarejestrowani u okulisty i poddani corocznemu badaniu i badaniu z wysokim uczniem.
Wzmacniacz smaku E621, lepiej znany jako glutaminian sodu, jest dobrze znany wielu konsumentom. Jest często używany przez producentów różnych produktów spożywczych i jest szczególnie popularny ze względu na fakt, że jest w stanie poprawić i poprawić smak i zapach wszelkich potraw. Syntetyczny dodatek do żywności E621 występuje w prawie wszystkich produktach, których cena jest niska, a jakość jest wątpliwa.
Japońscy naukowcy w trakcie licznych eksperymentów i badań ustalili negatywny wpływ E621 na narządy wzroku. W szczególności zauważono, że spożywanie tego syntetycznego suplementu diety może spowodować zniszczenie komórek siatkówki oka w wyniku rozwoju procesu apoptozy - zaprogramowanej śmierci komórki i zakłócenia struktury siatkówki, które mogą później stać się jedną z przyczyn całkowitej lub częściowej utraty wzroku.
Jedynie syntetyczna forma glutaminianu monosodowego charakteryzuje się podobnym efektem. Naturalny wzmacniacz smaku nie stanowi praktycznie żadnego zagrożenia.
W identyfikacji patologii bardzo często stosuje się interwencję chirurgiczną. W tym przypadku skuteczność leczenia zależy od stadium choroby.
Nowoczesna okulistyka ma bardzo duży potencjał. Stosowane są najbardziej postępowe metody leczenia, z których każdy charakteryzuje się specyficznymi zaletami i wadami, wskazaniami do stosowania, co pozwala okulistom na określenie najbardziej odpowiedniej opcji dla każdego przypadku.
Techniki chirurgiczne są uważane za najbardziej skuteczne i mogą prawie całkowicie przywrócić wzrok. Obejmują one:
Kriopeksja (zamrażanie). Za pomocą specjalnych sond uszkodzona siatkówka jest „sklejana” i zamrażana w miejscach pęknięcia;
Fotokoagulacja laserowa. Dzięki tej metodzie leczenia wykorzystywane są silne strumienie światła skierowane na uszkodzoną część oka, w wyniku czego powstają oparzenia mikroskopowe wokół miejsc pęknięcia siatkówki. Po oparzeniu powstanie blizna, która zapobiega przedostawaniu się i gromadzeniu się płynu;
Usuwanie ciała szklistego lub witrektomii. Metoda ta pozwala lekarzowi prowadzącemu uzyskać swobodny i najwygodniejszy dostęp do siatkówki oka, aby wyeliminować wadę i pokryć istniejące rozległe pęknięcia tkanki;
Stwardnienie W tym przypadku, w celu zmniejszenia nacisku na siatkówkę, zapobiegania powstawaniu nowych szczelin i utrzymania integralności warstw siatkówki, lekarz prowadzący umieszcza fragment elastycznego tworzywa sztucznego, gumy lub silikonu w obszarze zewnętrznej warstwy oka;
Retinopeksja pneumatyczna. Okulista wprowadza pęcherzyk powietrza do oka, który migruje do obszaru pęknięcia siatkówki i zachodzi na uszkodzone obszary, zapobiegając gromadzeniu się płynu pod nimi. Następnie, aby połączyć lukę, lekarz może zastosować metodę kriopeksji (zamrażanie) lub fotokoagulacji (promieniowanie laserowe).
Jeśli traktujesz swoje zdrowie nieodpowiedzialnie i nie konsultujesz się natychmiast z okulistą przy pierwszym objawie odwarstwienia siatkówki, może to spowodować dalszy rozwój choroby:
Subatrofia gałki ocznej;
Przed operacją pacjent przechodzi szereg specjalnych procedur diagnostycznych i przechodzi niezbędne testy. Przeprowadza się badanie siatkówki i dna oka, identyfikuje się główne wskaźniki, sprawdza ostrość widzenia i kontroluje lampę szczelinową. Ponieważ każdy przypadek jest indywidualny, można przypisać dodatkowe badania. Czasami może być konieczne prześwietlenie klatki piersiowej i EKG.
Pacjent musi poinformować lekarza prowadzącego o obecności reakcji alergicznych (jeśli występują) oraz o stałym przyjmowaniu jakichkolwiek leków, aby uniknąć możliwych powikłań. W tym przypadku, tydzień przed planowaną operacją, należy odmówić przyjmowania leków, które przyczyniają się do rozrzedzenia krwi. Na 6 godzin przed rozpoczęciem operacji powinieneś przestać jeść, jeśli nie ma przeciwwskazań, na przykład w przypadku cukrzycy. W takim przypadku lekarz doradzi, jak przygotować się do operacji.
Operacja wykorzystuje znieczulenie ogólne lub miejscowe. Wybór znieczulenia zależy od metody leczenia, ogólnego stanu zdrowia pacjenta, wieku, masy ciała i obecności lub braku powikłań. Czas trwania zabiegu wynosi około 2-4 godzin. Po operacji może wystąpić lekki ból oczu i uczucie mdłości. Najczęściej pacjent może niemal natychmiast wrócić do domu, ale lepiej jest wcześniej uzgodnić z krewnymi lub bliskimi ludzi wsparcie, ponieważ słabość można zaobserwować.
Jakiś czas po zabiegu będziesz musiał przestrzegać zaleceń lekarza w celu szybkiego powrotu do zdrowia. Natychmiast po wszystkich zabiegach na oko nakłada się sterylny opatrunek, który można usunąć tylko za zgodą lekarza prowadzącego, zwykle 24 do 36 godzin po zabiegu.
W ciągu miesiąca po zabiegu pacjent nie powinien chodzić do sauny, a także unikać pomieszczeń o wysokim poziomie wilgotności i wysokich temperatur. W tym okresie konieczne jest zapewnienie, aby woda nie wpadła do oka i aby uniknąć ciężkiego wysiłku fizycznego. Wszystkie zalecenia lekarza prowadzącego powinny być ściśle przestrzegane i ponownie zbadane, aby uniknąć powikłań i przyspieszyć proces przywracania upośledzonych funkcji wzrokowych. W zależności od instrukcji lekarza i zgodności ze wszystkimi zaleceniami, możliwe będzie powrót do pracy w ciągu 1-2 tygodni po operacji.
W rzadkich przypadkach powikłania mogą wystąpić po operacji. Zazwyczaj są one związane z zaćmą, jaskrą i ogólnym złym stanem zdrowia pacjenta.
Najczęstsze komplikacje to:
Powtarzające się odłączanie siatkówki, które będzie wymagało nowej interwencji chirurgicznej;
Ulepszone tworzenie blizn na siatkówce (czyli witreoretinopatii proliferacyjnej). W takim przypadku powtarzane są również działania operacyjne;
Rozwój zapalenia wnętrza gałki ocznej w wyniku zakażenia oka.
Niezbędne jest niezwłoczne skonsultowanie się z lekarzem w przypadku wyładowania z oczu, gorączki, dreszczy, jeśli występuje obrzęk i zaczerwienienie, duszność, kaszel, ból w klatce piersiowej.
Odwarstwienie siatkówki jest jedną z najpoważniejszych chorób aparatu wzrokowego, która może prowadzić do całkowitej utraty wzroku. Niestety, nieufność lub wątpliwości niektórych pacjentów dotyczące możliwości medycyny formalnej często prowadzą do poszukiwania alternatywnych metod leczenia. Dlatego w biurze okulisty często można usłyszeć pytanie: czy istnieją jakieś środki ludowe i metody leczenia odwarstwienia siatkówki?
Aby poprawnie i jak najdokładniej odpowiedzieć na to pytanie, konieczne jest wyjaśnienie mechanizmu odrywania siatkówki. U jej podstawy odwarstwienie siatkówki polega na oderwaniu siatkówki od leżącej pod nią tkanki, uszkodzeniu mechanicznym, otwartej ranie, która nie jest leczona w żaden inny sposób, z wyjątkiem interwencji chirurgicznej. Różnica w technikach chirurgicznych polega wyłącznie na ich złożoności i wynikach końcowych.
Nawet najbardziej cudowne okłady, krople witamin, sok z aloesu, wywary i inne środki dostępne w arsenale tradycyjnej medycyny nie pozwolą uszkodzonej siatkówce „rosnąć” w jej pierwotne miejsce. Specjalne gimnastyki i ćwiczenia na oczy, które są wydawane przez różnych uzdrowicieli dla sprawdzonych technik wschodnich, również będą bezsilne.
Wszelkie gwarancje popularnych metod leczenia odwarstwienia siatkówki i wiara w ich skuteczność są zasadniczo błędne i kryminalne. Niewielkie ulepszenia w stosowaniu takich alternatywnych metod można zauważyć tylko we wczesnych stadiach choroby. Ale efekt ten jest tymczasowy, co można wytłumaczyć jedynie ostrą aktywacją i mobilizacją rezerw regeneracyjnych oczu, ale to nie eliminuje głównego powodu - fizycznego oderwania siatkówki.
Nawet oficjalnie zatwierdzone do użytku, certyfikowane i najdroższe krople do oczu nie są w stanie zastąpić skuteczności zabiegu w celu przywrócenia oderwanej siatkówki. Prędzej czy później pacjent będzie musiał skonsultować się z okulistą w celu przeprowadzenia działań operacyjnych. I jest lepiej, jeśli prędzej niż później, gdy choroba przejdzie do zaawansowanego stadium. Dlatego przy pierwszych objawach należy pilnie skonsultować się z lekarzem. Każde opóźnienie spowodowane eksperymentami z tradycyjną medycyną i alternatywnym leczeniem tylko zwielokrotnia ryzyko całkowitej utraty wzroku.
Wszyscy okuliści zalecają terminowy kontakt ze szpitalem po pojawieniu się pierwszych oznak odwarstwienia siatkówki. Wczesna diagnoza tej patologii daje pacjentowi szansę uratowania wzroku.
Dla osób cierpiących na choroby przewlekłe takie wizyty powinny być regularne i obowiązkowe (1-2 razy w ciągu roku). Mówimy o pacjentach cierpiących na cukrzycę i nadciśnienie. Grupa ryzyka obejmuje również pacjentów z krótkowzrocznością. Szczególną uwagę należy zwrócić na ten problem podczas ciąży.
Lista procedur przeprowadzanych podczas badania profilaktycznego musi koniecznie obejmować diagnozę obwodowych części siatkówki u szerokiego źrenicy. Ponadto należy skonsultować się z pacjentami w sprawie pierwszych oznak i objawów towarzyszących odwarstwieniu siatkówki, aby natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną po ich wykryciu.
Samokontrola ostrości wzroku jest również środkiem zapobiegawczym. Sytuacja ta jest szczególnie istotna dla dzieci zagrożonych. W przypadku mechanicznego uszkodzenia oka lub głowy zaleca się natychmiastowe skontaktowanie się z okulistą w celu ustalenia konsekwencji, ponieważ odsetek przypadków odwarstwienia siatkówki po urazach jest bardzo wysoki.
Pacjenci cierpiący na krótkowzroczność lub ci, którzy wcześniej mieli odwarstwienie siatkówki, powinni przestrzegać szeregu zaleceń lekarza. Tacy ludzie kategorycznie zakazują wielkiego wysiłku fizycznego, w tym noszenia ciężarów. Niektóre sporty są przeciwwskazane, powodując nadmierne obciążenie całego ciała, aw szczególności oczu.
Koagulacja laserowa jest najskuteczniejszą procedurą profilaktyczną, zapobiegającą odwarstwieniu. Procedurę tę przepisuje się pacjentom z przerzedzeniem siatkówki i mikro-łez. Podstawą tej metody jest celowe działanie lasera na błonę oka. Ta metoda leczenia jest odpowiednia dla kobiet w ciąży przed porodem, co przyczynia się do poprawy widzenia. Takie zabiegi są najczęściej wykonywane ambulatoryjnie i są bezbolesne.
Środki zapobiegawcze są ważnym krokiem w utrzymaniu zdrowych oczu.
Okuliści zalecają przestrzeganie następujących zaleceń:
Wizyta lekarska powinna być regularna, co najmniej raz w roku, w obecności chorób przewlekłych, raz na sześć miesięcy;
W przypadku utraty ostrości wzroku konieczna jest diagnoza, aby szybko zidentyfikować przyczynę;
W przypadku uszkodzenia głowy i oczu konieczne jest rutynowe badanie;
Zgodnie z zaleceniami lekarza koagulacja laserowa powinna być przeprowadzana w odpowiednim czasie;
W przypadku diagnozowania dystroficznych zmian w siatkówce musisz zmienić swój styl życia, eliminując ciężką pracę fizyczną i nadmierne ćwiczenia podczas uprawiania sportu.
Należy zawsze pamiętać, że jeśli pilne środki nie zostaną podjęte w końcowym etapie odwarstwienia siatkówki, wzrok nie zostanie przywrócony. Dlatego pacjenci powinni ponosić maksymalną odpowiedzialność za diagnozowanie, leczenie i zapobieganie tej chorobie.
http://www.ayzdorov.ru/lechenie_sechatka_otsloenie.phpSiatkówka wyściela gałkę oczną od wewnątrz i jest najcieńszą częścią oka. Potrafi dostrzec impulsy świetlne i dzięki swojej złożonej strukturze przekształcić je w impulsy nerwowe przekazywane do mózgu. Wszelkie zmiany w tej strukturze oka mogą prowadzić do poważnych chorób oczu. A takie naruszenie, jak odwarstwienie siatkówki, wymaga natychmiastowej pomocy chirurgicznej.
Odwarstwienie siatkówki postępuje szybko. Z uwagi na to, że oderwanie z reguły zaczyna się od peryferii pola widzenia, nie można od razu zauważyć zmian. Jeśli nie rozpoczniesz leczenia na czas, odwarstwienie może rozprzestrzenić się na środek siatkówki (plamki żółtej) i zakłócić widzenie centralne.
Odwarstwienie siatkówki wymaga pilnej opieki medycznej. Bez leczenia zaburzenia widzenia spowodowane odwarstwieniem siatkówki postępują od drobnych zaburzeń do poważnych zmian lub nawet do ślepoty na kilka dni do kilku godzin.
Jednak łzy lub dziury w siatkówce mogą nie wymagać żadnego leczenia. Czasami z wiekiem w siatkówce tworzą się małe, okrągłe otwory. Wiele z nich nigdy nie prowadzi do odwarstwienia siatkówki. Rozerwanie siatkówki z powodu nacisku na ciało szkliste (trakcja ciała szklistego) często powoduje odwarstwienie siatkówki.
Przerwy w siatkówce spowodowane przez szklistą trakcję mogą powodować wybuchy i unoszące się zmętnienia przed oczami. Luki, które nie powstały w wyniku trakcji ciała szklistego, z reguły nie powodują żadnych objawów i bardzo rzadko prowadzą do odwarstwienia siatkówki w porównaniu z przerwami, którym towarzyszą objawy kliniczne.
W przypadku odwarstwienia siatkówki konieczne jest wykonanie operacji w celu przymocowania siatkówki i przywrócenia wzroku. Jeśli już miałeś odwarstwienie siatkówki w jednym oku, ryzyko rozwoju tej choroby w drugim znacznie wzrasta.
Powikłania związane z laserowym leczeniem wtórnej zaćmy tutaj
Początkowy objaw odwarstwienia siatkówki często staje się fotopsją („błysk”, „błyskawica”, „iskra” w polu widzenia). Ich wygląd jest spowodowany tym, że impulsy w siatkówce powstają nie tylko wtedy, gdy światło wchodzi, ale także gdy mechanicznie na nią oddziałuje. Zrosty witreoretinalne zaciskają siatkówkę, podrażniając komórki światłoczułe, co prowadzi do pojawienia się tego zjawiska.
Odwarstwieniu siatkówki może towarzyszyć pojawienie się pływających „much”, „włókien”, „punktów” w polu widzenia. Jednak ten objaw nie jest specyficzny, bardzo powszechny i nie wymaga leczenia, w większości przypadków jest spowodowany zniszczeniem ciała szklistego.
Czasami w polu widzenia pojawia się zaokrąglone zmętnienie (pierścień Weissa), wskazujące na oderwanie się i oderwanie tylnej błony haloidowej w miejscu mocowania dysku wzrokowego. Ten warunek również nie wymaga leczenia. Wraz z tym nagłe pojawienie się czarnych pływających plam, „pajęczyn” w polu widzenia, może wskazywać na odwarstwienie siatkówki spowodowane krwotokiem szklistym z uszkodzonych naczyń podczas pęknięcia lub trakcji siatkówki.
Pacjent może również zauważyć utratę części pola widzenia, objawiającą się jako „zasłona” lub „zasłona” przed okiem. Wynika to ze złuszczenia warstwy sensorycznej siatkówki, aw konsekwencji z naruszenia w niej procesów percepcji wzrokowej. Jednocześnie oderwanie jest zlokalizowane w segmencie siatkówki w przeciwieństwie do obecności defektu: tj. Jeśli defekt pola widzenia jest zauważony z góry, wówczas oderwanie nastąpiło w dolnych sekcjach itp. Jeśli proces miał wpływ na działy zlokalizowane przed równikiem oka, ten objaw nie pojawia się. Pacjenci mogą zauważyć spadek lub brak tego objawu rano i pojawienie się wieczorem, co jest związane ze spontanicznym odsysaniem płynu podsiatkówkowego.
Oderwanie górnych części siatkówki postępuje znacznie szybciej niż dolne. Zgodnie z prawami fizyki płyn gromadzący się w przestrzeni podsiatkówkowej stopniowo schodzi i złuszcza leżące u jego podstaw podziały. Podczas gdy niższe oderwanie może być bezobjawowe przez długi czas i być wykrywane tylko podczas rozprzestrzeniania się do regionu plamki żółtej. Przepisanie zmniejszonej ostrości wzroku, w następstwie uszkodzenia obszaru plamki żółtej, wpływa na rokowanie dotyczące przywrócenia widzenia centralnego.
Pacjent może zauważyć pogorszenie ostrości wzroku, zniekształcenie kształtu i wielkości obiektów, krzywiznę początkowo prostych linii (metamorpopsia), których nasilenie zależy od stopnia uszkodzenia plamki żółtej i paramiastych obszarów siatkówki.
Pojawienie się tego objawu jest również możliwe po urazie głowy lub oka, usunięciu zaćmy, ciała obcego, wstrzyknięciach do ciała szklistego, witrektomii, wypełnieniu twardówki, PDT, koagulacji laserowej. W związku z tym w przypadku metamorfopsji konieczne jest dokładne zbadanie pacjenta i pobranie historii.
Wszystkie powyższe objawy są bardziej charakterystyczne dla odwarstwienia siatkówki. Objawy odwarstwienia wysiękowego są zazwyczaj skąpe, ponieważ ten rodzaj oderwania nie jest związany z trakcjami siatkówki. Odwarstwienie siatkówki trakcyjnej również w większości przypadków rozwija się powoli i asymptomatycznie. Wady pól wizualnych mogą stopniowo wzrastać (zwiększać się) lub wcale nie wzrastać przez miesiące lub nawet lata. Tylko przy zaangażowaniu w proces patologiczny plamki żółtej pacjent zaczyna odczuwać zauważalne zmniejszenie widzenia.
Oderwanie może być konsekwencją procesów dystroficznych witreochorioretinalnych na siatkówce, które prowadzą do jej pęknięcia. Płyn ze ciała szklistego, który złuszcza błonę siatkową na swojej drodze, wchodzi do utworzonej przestrzeni. Taki mechanizm tworzenia oderwania jest charakterystyczny dla wysokiej krótkowzroczności.
Zobaczmy więc, dlaczego istnieje odwarstwienie siatkówki? Odwarstwienie siatkówki może wystąpić z powodu urazu oka - wstrząsu mózgu lub urazu penetrującego. Gdy to nastąpi, nie tylko siatkowate, ale także inne skorupy oka pękają.
Różne choroby narządu wzroku mogą prowadzić do odwarstwienia siatkówki - guzy naczyniowe, zapalenie błony naczyniowej oka i zapalenie siatkówki, zaburzenia naczyniowe siatkówki, retinoptia cukrzycowa, zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem i inne.
Najbardziej niebezpieczne są dystrofie witreochorioretyczne obwodowe, które nie prowadzą do upośledzenia wzroku, są u absolutnie zdrowych ludzi, a zatem są wykrywane bardzo rzadko. Wymaga to dokładnego zbadania strefy obwodowej siatkówki przez szeroką źrenicę przy użyciu soczewki trzywierciowej Goldmana.
Zatem czynnikami ryzyka, które mogą prowadzić do oderwania, są:
Pacjenci z grupy ryzyka powinni znajdować się na rachunku ambulatoryjnym u okulisty i mieć pewność, że raz w roku rozejrzą się po szerokim źrenicy.
W większości przypadków oderwanie siatkówki jest poprzedzone pojawieniem się przed oczami szczególnych zjawisk świetlnych:
Wraz z dalszym postępem choroby, przed oczami pacjenta pojawia się zasłona, która z czasem zwiększa swój rozmiar. Ponadto pacjenci szybko pogarszają wzrok. Ze względu na fakt, że podczas snu siatkówka może samodzielnie dopasować się do miejsca, rano można przywrócić funkcje wzrokowe, ale w ciągu dnia objawy choroby powracają.
Gdy siatkówka jest łamana w dolnych częściach oka, odwarstwienie postępuje powoli przez kilka miesięcy bez powodowania znaczących wad wzrokowych. I przeciwnie, wraz z lokalizacją luki w górnej części oka, choroba rozwija się bardzo szybko, czasami w ciągu kilku dni.
W przypadku braku terminowego i kompetentnego leczenia wszystkie ćwiartki siatkówki odrywają się od naczyniówki. Procesowi temu towarzyszą oscylacje i krzywizny widocznych przedmiotów, ostry spadek widzenia, podwójne widzenie, rozwój ukrytego zeza, powolna hemofthalmia i zapalenie tęczówki.
Jeśli podejrzewasz odwarstwienie siatkówki, potrzebujesz pełnego badania okulistycznego, ponieważ wczesna diagnoza pozwala uniknąć nieodwracalnej utraty wzroku. W przypadku historii TBI, pacjent powinien być zobowiązany do skonsultowania się nie tylko z neurologiem, ale także okulistą, aby wykluczyć luki i oznaki odwarstwienia siatkówki.
Badanie funkcji wzrokowych w odwarstwieniu siatkówki przeprowadza się poprzez sprawdzenie ostrości wzroku i określenie pól widzenia (perymetria statyczna, kinetyczna lub komputerowa). Utrata pola widzenia występuje po stronie przeciwnej do odwarstwienia siatkówki.
Przy użyciu biomikroskopii (w tym przy użyciu soczewki Goldmana) określa się zmiany patologiczne w ciele szklistym (sznury, zniszczenie, krwotoki), bada się miejsca dna obwodowego. Tonometria w odwarstwieniu siatkówki charakteryzuje się umiarkowanym zmniejszeniem IOP w porównaniu ze zdrowym okiem.
Kluczową rolę w rozpoznawaniu odwarstwienia siatkówki należy oftalmoskopia bezpośrednia i pośrednia. Obraz oftalmoskopowy z odwarstwieniem siatkówki pozwala ocenić lokalizację przerw i ich liczbę, zależność oderwanej siatkówki z ciałem szklistym; pozwala zidentyfikować obszary dystrofii wymagające uwagi podczas leczenia chirurgicznego. Jeśli niemożliwe jest wykonanie oftalmoskopii (w przypadku zmętnień w soczewce krystalicznej lub ciele szklistym), ultradźwięki oka wykonuje się w trybie B.
Kompleks diagnostyczny odwarstwienia siatkówki obejmuje metody badania zjawisk entopowych (zjawisko autoftaloskopii, mechanofosfeny itp.).
Aby ocenić żywotność siatkówki i nerwu wzrokowego, przeprowadza się badania elektrofizjologiczne - określenie progu czułości elektrycznej i labilności nerwu wzrokowego, ccsm (krytyczna częstotliwość fuzji migotania).
Zapobieganie odwarstwieniu siatkówki ogranicza się do wczesnej diagnozy dystrofii witreochorioretycznych obwodowych siatkówki i innych czynników predysponujących do pojawienia się odwarstwienia siatkówki, terminowego wdrożenia środków zapobiegawczych, racjonalnego zatrudnienia pacjentów i dynamicznej obserwacji.
Najbardziej niebezpieczne rodzaje dystrofii witreochorioretycznych w zakresie odwarstwienia siatkówki obejmują izolowane pęknięcia siatkówki, dystrofię „kratową”, dystrofię „ślad ślimaka”, zwyrodnieniowe retinoshizis obwodowe.
Czynniki predysponujące to odwarstwienie siatkówki w podwójnym oku, afakia lub artifacia, zwłaszcza jeśli planowana jest kapsulotomia laserowa, wysoka krótkowzroczność z towarzyszącą „krtaniową” dystrofią witreochorioretyczną, choroby układowe - zespół Marfana, zespół Sticklera.
Profilaktyczne metody leczenia obejmują koagulację laserem argonowym lub diodowym za pomocą dystrofii lub pęknięć witreochorioretycznych (ryc. 31-54) lub kriopeksję przezskórną lub koagulację laserem diodowym tych stref, przeprowadzaną pod kontrolą oftalmoskopii pośredniej sklerokompresji.
Główną konsekwencją odwarstwienia siatkówki jest ślepota. Leczenie chirurgiczne tej choroby powinno rozpocząć się jak najwcześniej, ponieważ tylko w ten sposób można osiągnąć maksymalne przywrócenie wzroku i uniknąć jego całkowitej utraty.
Odwarstwienie siatkówki grozi wypadnięciem z pola widzenia lub, mówiąc prościej, „zasłona” lub „zasłona” tworzy się przed okiem. Wskazuje to, że warstwa sensoryczna siatkówki odsunęła się od naczyniówki, w wyniku czego proces percepcji wzrokowej został zakłócony. Taka „zasłona” może być utworzona w dowolnym obszarze oka, podczas gdy lokalizacja występuje w obszarze naprzeciwko uszkodzonego obszaru. Na przykład: jeśli „zasłona” jest obserwowana z góry, wówczas w dolnej części nastąpiło odwarstwienie siatkówki.
Wszystkim powyższym objawom towarzyszy spadek ostrości widzenia, krzywizna konturów obiektów i „pływający” obraz. Rano pacjenci zauważają pewną poprawę widzenia. Wynika to z częściowej absorpcji płynu nagromadzonego pod siatkówką podczas snu. Jest to zjawisko przejściowe, a poranne ulepszenia nie są już obserwowane po kilku dniach. Zastępuje je „welon”, który staje się coraz bardziej każdego dnia.
Wady pola widzenia mogą wzrastać stopniowo lub mogą nie postępować przez miesiąc lub nawet kilka lat. Zauważalny spadek widzenia zaczyna się dopiero wtedy, gdy plamka żółta jest zaangażowana w proces patologiczny.
W zaniedbanej formie odwarstwienie siatkówki grozi całkowitą utratą wzroku. Dlatego, wykrywając opisane objawy, należy natychmiast skontaktować się ze specjalistą, aby wybrać odpowiednią metodę leczenia.
http://proglaziki.ru/bolezni/setch/otsloenie-setchatki-glaza.htmlOdwarstwienie siatkówki jest oddzieleniem warstwy neurosensorycznej siatkówki od nabłonka pigmentowego przez warstwę płynu podsiatkówkowego. Zwykle siatkówka jest blisko przylegająca do naczyniówki, z której otrzymuje pokarm. Odwarstwienie siatkówki często prowadzi do znacznego zmniejszenia widzenia i ślepoty.
Najczęściej występuje z urazami i krótkowzrocznością, a także z retinopatią cukrzycową, guzami wewnątrzgałkowymi, dystrofiami siatkówki itp.
Według literatury, na występowanie odwarstwienia siatkówki liczy się nie tylko obecność pęknięcia siatkówki, ale także stan interfejsu witreoretinalnego, rozwój witreoretinopatii proliferacyjnej.
Relacje witreoretinalne obejmują dwie przeciwstawne siły: z jednej strony, stan pompy naczyniówki - czynniki, które zapewniają adhezję siatkówki (ciśnienie osmotyczne dobrych pomysłów; ciśnienie hydrostatyczne w naczyniach siatkówki; aktywny transport różnych substancji przez nabłonek pigmentowy); wierzchołek nabłonka pigmentu), z drugiej strony zmiany w ciele szklistym: rozcieńczenie ciała szklistego (synereza), tylne o tslooyku (ZOST), trakcja witrealna.
Wyróżnia się trzy typy odwarstwienia siatkówki:
Rozważmy bardziej szczegółowo przyczyny odwarstwienia siatkówki:
Subiektywne objawy:
Odwarstwienie siatkówki nie może być wyleczone żadnymi kroplami, pigułkami lub zastrzykami. Jedynym sposobem na przywrócenie wzroku i uratowanie oka jest pilna operacja.
Kiedy umiera odwarstwienie siatkówki, komórki nerwowe, pręty i stożki i im dłużej trwa oderwanie, tym więcej umierają te komórki, a gorsze jest przywrócenie widzenia nawet po udanej operacji.
W okresie przygotowań do operacji, na kilka dni przed nią, należy wykonać zwykłe badania krwi i moczu, elektrokardiogram, prześwietlenie klatki piersiowej, do zbadania przez dentystę, otorynolaryngologa i terapeutę.
Rankiem operacji krople do oczu są wkraplane do oka, rozszerzając źrenicę. Możesz również otrzymać lekki środek uspokajający, aby pomóc się zrelaksować i nie martwić.
Chirurg, jego asystent, pielęgniarka operacyjna, anestezjolog i anestezjolog pielęgniarki będą z tobą na sali operacyjnej. Operacje odwarstwienia siatkówki wykonuje się przy znieczuleniu ogólnym i miejscowym pod mikroskopem operacyjnym.
Aby przywrócić szczelność uszczelnienia wokół pęknięcia, powstaje stan zapalny (ekspozycja na zimno (kriopeksja) lub laser), a następnie bliznowacenie w tym miejscu.
Aby poprawić uszczelnienie, gałki oczne są łączone w następujący sposób: na zewnątrz, specjalne wypełnienie silikonowe w postaci sznurka jest szyte do gałki ocznej, która naciska ścianę oka i zbliża błonę naczyniową do odłączonej siatkówki.
W zależności od konkretnego rodzaju odwarstwienia siatkówki chirurg wybierze jedną ze specyficznych metod działania lub ich kombinację:
Lokalne uszczelnienie w strefie pęknięcia siatkówki przeprowadza się w przypadkach, gdy siatkówka jest częściowo oderwana;
Jednocześnie cienki silikonowy pasek (uszczelka) jest mocowany do twardówki za pomocą szwów, tak że twardówka pod pasem jest dociskana do wewnątrz, twardówka i naczyniówka zbliżają się do siatkówki, napięcie włókien szklistych jest złagodzone, tworzą się warunki do jego przyczepności. Uszczelka silikonowa po operacji nie jest widoczna i pozostaje na swoim miejscu na zawsze.
Wypełnienie okrągłe jest stosowane w cięższych przypadkach, gdy siatkówka całkowicie się odłączyła; Gdy uszczelnienie jest okrągłe i całkowicie przykrywa oko, jego przedni-tylny rozmiar może się wydłużyć, powodując lekką krótkowzroczność.
Twardówka belująca. Istotą operacji jest tymczasowe wypełnienie twardówki w obszarze projekcji pęknięcia siatkówki specjalnego cewnika za pomocą balonu. Podczas nadmuchiwania takiego balonu ten sam efekt występuje, jak przy uszczelnianiu twardówki (powstaje wałek wcinający).
Blokowanie szczeliny za pomocą balonu umożliwia resorpcję płynu podsiatkówkowego, a następnie prowadzi do koagulacji laserowej siatkówki. Po utworzeniu zrostów siatkówki z leżącymi poniżej tkankami balon usuwa się. Balonowanie twardówki jest mniej traumatyczne niż uszczelnianie, jednak wskazania do ostatniej operacji są znacznie szersze.
Wizja przez olej silikonowy jest bardzo słaba, więc po pewnym czasie, jeśli siatkówka zostanie położona, olej silikonowy zostanie zastąpiony solą fizjologiczną.
Połączenie tych interwencji jest wybierane indywidualnie dla każdego pacjenta i zależy od tego, ile czasu upłynęło od początku odwarstwienia siatkówki, jaka jest jego wielkość, ile luk w nim, gdzie się znajdują itd.
W zależności od konkretnego przypadku leczenie można przeprowadzić w jednym lub kilku etapach.
We wczesnym okresie pooperacyjnym
W późnym okresie pooperacyjnym
Niepowodzenia operacji odwarstwienia siatkówki zewnątrzklaczowej
Przywrócenie funkcji wzrokowych w okresie pooperacyjnym następuje stopniowo przez kilka miesięcy. Pooperacyjna ostrość widzenia w dużej mierze zależy od czasu trwania odwarstwienia i udziału w nim regionu plamki żółtej.
W niektórych przypadkach można zapobiec pojawieniu się odwarstwienia siatkówki. Jeśli osoba ma krótkowzroczność lub dystrofię siatkówki, konieczne jest regularne badanie przez okulistę, a jeśli to konieczne, natychmiastowe przeprowadzenie koagulacji laserowej siatkówki lub, jeśli nośnik optyczny jest nieprzezroczysty, kriopeksja.
Jeśli ciało szkliste ulegnie zmianie, można wykonać operację, aby go zastąpić.
Aby zapobiec zranieniu oka, które jest częstą przyczyną odwarstwienia siatkówki, zwłaszcza u młodych mężczyzn, należy zachować podstawowe środki ostrożności i środki ostrożności zarówno w pracy, jak iw domu.
http://eyesfor.me/home/eye-diseases/retinal-pathology/retinal-detachment.html