WAŻNE, ABY WIEDZIEĆ! Skuteczny sposób przywrócenia wzroku bez operacji i lekarzy, zalecany przez naszych czytelników! Czytaj dalej.
Nerw wzrokowy pełni funkcję przesyłania sygnałów z oka do mózgu. Obrzęk nerwu wzrokowego, którego objawy są spowodowane nadciśnieniem wewnątrz czaszki, rozpoznaje się u osób w różnym wieku i płci. Opuchlizna jest wyrażona jako guz nerwu wzrokowego, sprowokowany przez dużą ilość płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF). Gromadzi się między kościami czaszki a rdzeniem. W większości przypadków jest to zjawisko dwustronne. Patologia okulistyczna u noworodków jest rzadko rozpoznawana, ponieważ kości czaszki w niemowlęctwie nie są jeszcze w pełni połączone.
W początkowym stadium obrzęku lub guza nerwu wzrokowego obserwuje się następujące objawy:
Wraz z obrzękiem nerwu wzrokowego, wzrost ślepej plamki w średnicy postępuje gwałtownie. W wyniku ignorowania choroby może spowodować zanik tarczy nerwu wzrokowego. Zjawisko to z kolei prowadzi do całkowitej utraty wzroku przez pacjenta. Zwiększone ciśnienie spowodowane różnymi procesami zachodzącymi w mózgu i rdzeniu kręgowym wewnątrz czaszki.
Na początkowym poziomie rozwoju choroby, widzenie nie pogarsza się, ale okresowo ulega zmętnieniu, nie ma ognisk zapalenia, naczynia oczne są w dopuszczalnym stresie. Po wystąpieniu obrzęku może dojść do zaburzeń percepcji kolorów, pojawienia się krwotoków żylnych na samym dysku i powiększenia dna oka. Z powodu braku leczenia wizja zaczyna spadać.
Obrzęk nerwu wzrokowego jest wynikiem zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego, jak wspomniano w artykule. Zjawisko to niesie ze sobą ryzyko rozwoju raka mózgu, zapalenia ośrodkowego układu nerwowego i nadciśnienia śródczaszkowego.
Powody podniesienia to następujące zjawiska:
Dość często choroba występuje w wyniku guzów nerwu wzrokowego (łagodnych lub złośliwych). Czasami obrzęk może powodować nieprawidłowe nagromadzenie kości czaszki. W medycynie zdarzały się przypadki, w których przyczyną patologii stała się aktywność pasożytów.
Okuliści badają ludzki aparat wzrokowy za pomocą oftalmoskopu. Przed bezpośrednim badaniem stosuje się specjalne krople, które zwiększają źrenicę. Narzędzie pozwala pominąć światło na samą siatkówkę, umożliwiając lekarzowi zbadanie stanu dna oka. Dodatkowo wyznaczony egzamin przez neurologa.
Aby leczyć oczy bez operacji, nasi czytelnicy z powodzeniem używają metody sprawdzonej. Po dokładnym przestudiowaniu go postanowiliśmy zwrócić na niego uwagę. Czytaj więcej.
Kiedy tej metodzie nie udało się zdiagnozować choroby, lekarz wykonuje nakłucie mózgu w plecach, badając skład płynu tam.
Aby dokładniej ustalić przyczyny nadciśnienia tętniczego, specjaliści często przeprowadzają CT (tomografia komputerowa mózgu) lub MRI (rezonans magnetyczny).
Obrzęk nerwu wzrokowego, którego objawy są wymienione powyżej, leczy się w zależności od przyczyny, która go wywołała. Dlatego, aby odzyskać i przywrócić wzrok, konieczne jest pozbycie się przyczyny choroby. Tak więc zwiększone ciśnienie śródczaszkowe zmniejsza się za pomocą leków, które zmniejszają produkcję płynu mózgowo-rdzeniowego.
W leczeniu samego obrzęku stosuje się leki moczopędne, które pozbawiają organizm nadmiaru płynu, który się nagromadził. Jeśli dana osoba cierpi na nadwagę, proponuje również poddanie się specjalnemu programowi odchudzania. Gdy obrzęk powstaje w wyniku zapalenia, przepisywane są również kortykosteroidy (szybko łagodzą objawy patologii), leki przeciwhistaminowe i leki przeciwbakteryjne. W niektórych przypadkach zaleca się przeprowadzenie operacji.
Cudowny lek, który zapobiegłby pojawieniu się obrzęku, nie został jeszcze wynaleziony. Ale człowiek może uratować się od patologii bez narażania głowy na urazy, jak również leczyć wszystkie choroby zapalne i infekcje w odpowiednim czasie. Zawsze podążaj za terapią przepisaną przez lekarza do końca. Nie przerywaj leczenia w pierwszym okresie ustępowania objawów. Nie zaniedbuj corocznych kontroli u okulisty. Ponadto odwiedź gabinet okulisty, jeśli zauważysz dziwne zmiany w oku lub źle się poczujesz.
Każda osoba powinna zrozumieć, że obrzęk nerwu wzrokowego i brak leczenia patologii prowadzi do nieodwracalnych konsekwencji, aż do całkowitego pozbawienia widzenia, które staje się konsekwencją atrofii. Dlatego tak ważne jest skonsultowanie się z lekarzem przy pierwszych objawach choroby i przestrzeganie wszystkich zaleceń. Dzięki terminowej diagnozie patologii i skutecznemu leczeniu może prowadzić do normalnego widzenia bez konsekwencji w przyszłości.
Kliknij link i dowiedz się, jak to robią nasi subskrybenci!
http://aokulist.ru/zabolevaniya/obshchaya/kak-raspoznat-otek-zritelnogo-nerva.htmlPojawienie się zastoinowej głowy nerwu wzrokowego (ZDZN) jest związane z obrzękiem lokalnych tkanek, który występuje na tle chorób opon mózgowych i sąsiednich struktur. W tym przypadku główną przyczyną rozwoju zaburzenia jest nadciśnienie wewnątrzczaszkowe, które powoduje bóle głowy i inne wyraźne objawy. Z powodu obrzęku włókien nerwu wzrokowego naczynia siatkówki są ostro rozszerzone. W przypadku wykrycia zastoinowej tarczy nerwu wzrokowego, leczenie ma na celu zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, dla którego stosuje się leki.
Dysk nerwu wzrokowego ma odcień bladego różu. Z obrzękiem zmienia się kolor tych tkanek. Odchylenia tarczy wzrokowej w okulistyce diagnozuje się za pomocą specjalnego urządzenia (oftalmoskop).
Nerw wzrokowy biegnie od dysku do opon. To właśnie te włókna przekazują informacje o tym, co dana osoba widzi. Następnie przychodzące dane są przetwarzane przez podkorowy obszar mózgu, a następnie płaty potyliczne.
W zależności od lokalizacji nerwu wzrokowego dzieli się na kilka części:
Wszystkie części nerwu wzrokowego zbiegają się w kanale kostnym. Tutaj tkanki penetrują mózg. Rozmiar dysku nerwu wzrokowego wynosi zwykle 3 cm.
Charakter objawów wywołanych przez obrzęk ZDZN zależy od lokalizacji procesu patologicznego. Jednocześnie we wszystkich przypadkach, z powodu presji, jakiej doświadcza tkanka krążka podczas nadciśnienia, jakość widzenia zmniejsza się.
ZDZN jest jedno- lub dwustronny. Oznacza to, że tkanki nerwu wzrokowego wydobywające się z jednego lub z dwóch oczu puchną. Pierwsza opcja charakteryzuje się łagodnymi objawami. W obrzęku obustronnym proces patologiczny postępuje szybko: pierwsze oznaki upośledzenia funkcji widzenia obserwuje się po kilku godzinach lub dniach.
Niezależnie od cech symptomów zastojowej głowy nerwu wzrokowego, przyczyny rozwoju procesu patologicznego wynikają ze zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego. Rozwija się z powodu braku równowagi płynów w czaszce. Na tle nagromadzenia płynu mózgowo-rdzeniowego w rejonie nerwu wzrokowego, zanik dysku rozwija się z czasem, prowadząc do wystąpienia całkowitej ślepoty.
Możliwe przyczyny obrzęku krocza nerwu wzrokowego obejmują choroby mózgu:
Infekcja mózgu powodująca zapalenie opon mózgowych i zapalenie mózgu prowadzi do zastoju głowy nerwu wzrokowego. Również ZDNZ często diagnozowano na tle następujących patologii:
Grupa ryzyka rozwoju obrzęku nerwu ocznego obejmuje osoby z chorobami oczu. Często ZDNZ rozwija się na tle jaskry.
Jedną z przyczyn obrzęku dysku jest zapalenie nerwu wzrokowego. Ta patologia występuje na tle różnych chorób, w tym miażdżycy. Włókna nerwowe zapaliły się z powodu upośledzonego mikrokrążenia. Podobne skutki powodują toksyczne zatrucie organizmu. A najbardziej niebezpieczne jest działanie etanolu.
Rozwój obrzęku tarczy nerwu wzrokowego przechodzi przez 5 etapów, chociaż niektórzy badacze wyróżniają 3 etapy. Ta gradacja opiera się na naturze zmian w strukturze tkanek wewnątrzczaszkowych.
Obrzęk krocza rozwija się w następujących etapach:
Stagnacja dysków nerwu wzrokowego w początkowej fazie charakteryzuje się niewielkimi uszkodzeniami. Pierwsza pęczniejąca tkanka, znajdująca się na górze i na dole. Następnie proces patologiczny rozprzestrzenia się na stronę nosową. Z czasem pęcznienie obejmuje cały obszar dysku, w tym lejek naczyniowy. Na tym etapie rozwoju następuje lekkie rozszerzenie żył.
W drugim etapie następuje prominizacja dysku, która charakteryzuje się wzrostem jego wielkości. Na tym etapie tętnice zwężają się, a żyły się rozszerzają. Płyta jest zamazana na wyraźnym etapie. Możliwe są również małe krwotoki w siatkówce z powodu integralności naczyń włosowatych.
Wraz z postępem procesu patologicznego wzrasta intensywność ogólnych symptomów stagnacji. W tym okresie rozmiar dysku znacznie wzrasta w porównaniu z normą. Miejscowe tkanki stają się czerwone z powodu upośledzonego przepływu krwi żylnej. Naczynia są praktycznie niewidoczne w oftalmoskopie z powodu proliferacji dysku. Liczba krwotoków na wyraźnym etapie wzrasta.
Ten etap charakteryzuje się pojawieniem się białawych zmian w strukturze oka. Objaw pojawia się na tle początku zwyrodnienia tkanki.
Po osiągnięciu stadium przedterminowego proces patologiczny powoduje zanik nerwu wzrokowego. Dysk ma szarawy odcień. Obrzęk na tym etapie zmniejsza się. W tym samym czasie znikają krwotoki i białe ogniska. Obrzęknięte tkanki są zlokalizowane głównie wzdłuż granic dysku.
W końcowej fazie wznawia się zanik nerwu wzrokowego, dlatego występuje odbarwienie. Tarcza optyczna staje się jasnoszara, a jej granice tracą dawne kontury. Liczba tętnic w ostatnim etapie jest zmniejszona, ale liczba i stan żył pozostaje prawie niezmieniony. Proliferacja tkanki glejowej i łącznej nie jest wykluczona.
W ciągu pierwszych 6 miesięcy po wystąpieniu obrzęku proces patologiczny przebiega bezobjawowo. W rzadkich przypadkach pojawiają się kieszenie odblaskowe. Możliwa jest także tymczasowa niewyraźna wizja i postrzeganie kolorów, a sylwetki ludzi i obiektów stają się zamazane. Jednocześnie zaburzone są objawy charakterystyczne dla zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego:
Objawy obrzęku nerwu wzrokowego w początkowym stadium rozwoju ZDH są diagnozowane podczas badania okulistycznego, które pokazuje obecność niewielkich krwotoków na siatkówce wokół dysku. Reakcja na światło pozostaje niezmieniona.
Pojawienie się martwego brodawki nerwu wzrokowego odnotowuje się na etapie rozwoju zaniku lokalnych tkanek. Z tego powodu pojawiają się martwe punkty (mroczki). W zaawansowanych przypadkach pacjent przestaje widzieć duże sektory. Ponadto możliwa jest utrata widzenia obwodowego.
W przypadku objawów zastoju dysku optycznego należy skontaktować się z okulistą. Bez terminowego leczenia proces patologiczny powoduje ślepotę w jednym lub obu oczach.
Diagnoza ZDZN przeprowadzana jest za pomocą oftalmoskopu. Urządzenie pozwala rozważyć stan dna i zidentyfikować obrzęk tkanki. Zanim rozpocznie się procedura, specjalne krople są wprowadzane do narządów wzroku, aby rozszerzyć źrenicę. Następnie skierowana wiązka światła jest podawana do siatkówki oka.
Aby odróżnić zastały dysk optyczny od chorób mózgu, wykorzystuje się MRI i CT. Jeśli to konieczne, badanie płynu mózgowo-rdzeniowego, które pozwala określić przyczyny rozwoju ZDZN. W niektórych przypadkach wykorzystuje się biopsję tkanki mózgowej.
Podstawą leczenia zastoinowej tarczy nerwu wzrokowego są procedury, których działanie ma na celu wyeliminowanie pierwotnej przyczyny rozwoju procesu patologicznego. W szczególności stosuje się metody eliminacji zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego. W tym celu leczenie obrzęku nerwu wzrokowego często uzupełnia interwencja chirurgiczna.
Operacje są przeprowadzane, jeśli ZDZN został sprowokowany przez guzy mózgu dowolnej natury. Podczas zabiegu wycina się przerośniętą tkankę. Również w ramach interwencji chirurgicznej czasami wykonuje się otwór w czaszce, dzięki czemu ciśnienie jest chwilowo normalizowane.
W przypadku obrzęku brodawki nerwu wzrokowego pokazano kortykosteroidy: „metyloprednizolon” lub „prednizon”. Aby zatrzymać proces patologiczny, stosuje się preparaty hormonalne w postaci tabletek lub roztworu.
Aby wyeliminować zastój alkoholu w czaszce, przepisywane są diuretyki: „Furosemid”, „Acetazolamid” i inne. Leki te są również stosowane w postaci tabletek lub roztworu dożylnego. Przy pomocy leków moczopędnych przyspieszenie usuwania nadmiaru płynu z organizmu powoduje zanik obrzęku.
W przypadku zakażenia tkanki mózgowej stosuje się preparaty antybakteryjne o szerokim lub wąskim spektrum działania. Oprócz tych leków stosuje się leki przeciwhistaminowe, które eliminują obrzęki.
W przypadku zastoju dysku optycznego zaleca się żywienie dietetyczne, mające na celu zmniejszenie masy ciała. Takie podejście często pomaga zmniejszyć ciśnienie wewnątrzczaszkowe i złagodzić stan pacjenta.
W zaawansowanych przypadkach wykonuje się fenestrację osłonki nerwu wzrokowego (obejście). W ramach tej procedury w tkankach otaczających dysk chirurg tworzy otwory, przez które wypływa nadmiar płynu. Ponadto zainstalowano kilka boczników, aby zapewnić wypływ płynu mózgowo-rdzeniowego z rdzenia kręgowego w kierunku jamy brzusznej.
Interwencja chirurgiczna tego typu stosowana jest głównie w łagodnych guzach czaszki.
Jest raczej trudno zapobiec pojawieniu się obrzęku głowy nerwu wzrokowego, ponieważ proces patologiczny rozwija się na tle chorób i zaburzeń, w tym tych, których nie można zapobiec. Aby zapobiec stagnacji w mózgu, zaleca się zapobieganie aktywności mikroflory bakteryjnej i pasożytów, niezależnie od lokalizacji tego ostatniego.
Podczas leczenia patologii zapalnych zaleca się ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarskich i zapobieganie przedawkowaniu leków. Szczególnie dotyczy to przypadków stosowania leków przeciwbakteryjnych. Ważne jest również, aby nie przerywać leczenia przed wyznaczonym okresem, nawet jeśli objawy choroby nie przeszkadzają przez kilka dni.
W celu wczesnego rozpoznania obrzęku zaleca się przeprowadzenie badania okulistycznego raz na 6 lub 12 miesięcy. Choroba pojawia się nagle i na początkowym etapie rozwoju nie wywołuje wyraźnych objawów.
Pomimo faktu, że nie ma konkretnych metod zapobiegania temu zaburzeniu, opisane powyżej środki pomagają zmniejszyć ryzyko ZDZN.
Patologia rozwija się na tle zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego, które prowadzi do infekcji, stanów zapalnych i innych dolegliwości. Kiedy ZDZN pokazuje stosowanie kortykosteroidów i leków moczopędnych. W zaawansowanych przypadkach leczenie nieprawidłowości przeprowadza się za pomocą interwencji chirurgicznej przez przetaczanie dotkniętych nerwów wzrokowych.
http://bereginerv.ru/patologii-nervov/otek-zritelnogo-nerva.htmlObrzęk głowy nerwu wzrokowego (H47.1) jest obrzękiem włókien nerwowych nerwu wzrokowego (MN) z powodu zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego. Ten warunek jest zwykle obustronny. Jednostronny obrzęk dysku jest niezwykle rzadki w obecności prostej atrofii nerwu wzrokowego w jednym oku, a następnie rozwija się zespół Festera-Kennedy'ego.
Przyczyny rozwoju zastoinowej tarczy nerwu wzrokowego: guzy mózgu, udary, łagodne nadciśnienie śródczaszkowe, zapalenie opon mózgowych. Przewlekły obrzęk krążków nerwów wzrokowych rozwija się w niektórych powszechnych chorobach (złośliwy przebieg nadciśnienia, niewydolność nerek), oprócz obrzęku krążków w dnie są zmiany naczyniowe i siatkówki charakterystyczne dla tej choroby.
Zwiększone ciśnienie śródczaszkowe może wynikać z jednego lub więcej z następujących czynników:
Chociaż przyczyny łagodnego (idiopatycznego) nadciśnienia śródczaszkowego są nieznane do tej pory, istnieje jednak wiele założeń do ich rozwiązania. Ta choroba występuje najczęściej u kobiet w wieku rozrodczym.
Objawy zaczynają się pojawiać lub nasilać w okresie wzrostu masy ciała, rozwoju pełni. Choroba jest mniej powszechna u mężczyzn. Sugerowano, że jest to spowodowane zmianami hormonalnymi w organizmie kobiet.
Jednak pewien powód tych zmian hormonalnych nie został jeszcze znaleziony. Chociaż nie ma bezpośredniego związku między wzrostem masy ciała a objawami pojawiającymi się w tej chorobie, takimi objawami mogą być dowolne stany, które zakłócają krążenie płynu mózgowo-rdzeniowego i mogą powodować wzrost ciśnienia śródczaszkowego.
Warunki te mogą obejmować: zanik granulatów pajęczynówki, które absorbują CSF, zakrzepicę żył mózgowych mózgu, eliminację leków steroidowych po długotrwałym stosowaniu, stosowanie dużych dawek witaminy A lub żywności bogatej w witaminę A (wątroba), długotrwałe stosowanie niektórych leków i środków odurzających.
Patogeneza łagodnego nadciśnienia śródczaszkowego objawia się u pacjentów z pewnymi chorobami endokrynologicznymi. W takim przypadku dochodzi do naruszenia odpowiedniego płynu mózgowo-rdzeniowego poprzez granulację arachnoidalną, której funkcja może być zależna od hormonów.
W wyniku tych zaburzeń endokrynologicznych możliwy jest również wzrost szybkości wytwarzania płynu mózgowo-rdzeniowego z powodu wpływu na struktury limbiczne mózgu i wzrost reakcji wegetatywnych Jednym z głównych objawów klinicznych zaawansowanego łagodnego zespołu nadciśnienia śródczaszkowego jest wzrost ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego (P0).
Najczęściej (79% obserwacji) ciśnienie ługu wzrasta do 200-400 mm wody. Art. U 1/3 pacjentów ciśnienie alkoholu było wyższe niż 400 mm wody. Według lekarzy stopień obrzęku głowy nerwu wzrokowego był bezpośrednio zależny od wysokości ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego.
Z reguły pacjenci z wyraźnymi objawami zastoinowych krążków wykazywali znaczny wzrost ciśnienia płynu. Poziom ciśnienia ługu wpłynął na stan funkcji wizualnych. Im wyższe było ciśnienie krwi, tym bardziej zaburzona była funkcja widzenia.
U niektórych pacjentów, nawet przy wysokim ciśnieniu alkoholu (230-530 mm wody. Art.), Ostrość widzenia nie zmniejszyła się. U większości pacjentów (80%) ze wzrostem ciśnienia alkoholu ponad 300 mm wody. Art. zaobserwowano koncentryczne zwężenie pól widzenia.
Lekarze, stosując metodę rezonansu magnetycznego o wysokiej rozdzielczości, badali anatomię rentgenowską podziału orbitalnego nerwu wzrokowego i jego przestrzeń wewnątrzszpitalną u 20 pacjentów z nadciśnieniem śródczaszkowym i dyskiem zastoinowym w różnych stadiach.
Wzrost ciśnienia śródczaszkowego doprowadził do wzrostu ciśnienia w przestrzeni potylicznej nerwu wzrokowego i rozszerzenia tej przestrzeni. Zmniejszenie średnicy nerwu wzrokowego z wyraźnymi dyskami stojącymi wskazuje na zanik części włókien światłowodowych u tych pacjentów.
Przy długotrwałym istniejącym łagodnym nadciśnieniu śródczaszkowym możliwa jest duża ekspansja przestrzeni podwątrowej nerwu wzrokowego do stanu hydrops. Warunek ten charakteryzuje się wyraźnym zastojem dysku, określanym przez oftalmoskop lub inne metody badań.
Jednocześnie obrzęk często obejmuje nie tylko obszar głowy nerwu wzrokowego, ale także otaczającą go siatkówkę. Badania mikroskopowe elektronów przeprowadzone na ludziach, zgodnie ze strukturą przestrzeni podpajęczynówkowej części oczodołowej nerwu wzrokowego, wykazały, że w przestrzeni podpajęczynówkowej występują beleczki tkanki łącznej, przegrody i grube mostki.
Znajdują się one między pajęczynówką i pia-ską. Taka architektura zapewnia prawidłową cyrkulację płynu podpajęczynówkowego. Wraz ze wzrostem ciśnienia śródczaszkowego następuje rozszerzanie przestrzeni podpajęczynówkowej z rozciąganiem, a czasami z przerwą beleczek, przegród i sznurów.
Obrzęk nerwu wzrokowego może wywoływać wiele czynników, a wśród nich najczęściej występują:
Problem ten objawia się tym, że na nerw wzrokowy występuje obrzęk i żyły siatkówki i naczynia w okolicach obwodowych i brodawkowych rozszerzają się. Problem może pojawić się w każdym wieku zarówno u kobiet, jak iu mężczyzn.
Intensywność objawów stagnacji krążka w nerwie wzrokowym jest proporcjonalna do siły nacisku w czaszce. Jeśli nie ma nadciśnienia, głównym wskaźnikiem jest formowanie się kompresji pewnych części mózgu. Intensywność objawów choroby zależeć będzie od odległości od guza do zatok.
Początkowy obrzęk charakteryzuje się prawidłową ostrością wzroku, okresowym niewyraźnym widzeniem, obrzękiem brzeżnym dysku wzdłuż biegunów przy dnie, umiarkowanym napięciem żył i brakiem ognisk.
Przy silnym obrzęku krążka wzrok jest normalny, może występować zaburzenie koloru, obrzęk krążka wokół całego obwodu z zatarciem wykopu, na dysku i rzędach krwotoków żylnych, gwiazda może pobić na dysku i rzędach oka.
Dalszy postęp obrzęku prowadzi do zmniejszenia ostrości widzenia, wyglądu bydła w polu widzenia. Obrzęk głowy nerwu wzrokowego jest stanem nagłym. Pokazano pilny MRI mózgu.
Przy długim przebiegu zastoinowego krążka ZN bez leczenia rozwija się wtórna atrofia nerwów wzrokowych.
Obrzęk głowy nerwu wzrokowego może być bezobjawowy lub z bólem głowy we wczesnych stadiach. Może to jednak doprowadzić do rozszerzenia martwego pola, niewyraźnego widzenia, niewyraźnego widzenia (niezdolność do widzenia w pewnej części pola widzenia przez pewien czas) i ostatecznie do całkowitej utraty wzroku.
Objawy obrzęku głowy nerwu wzrokowego widoczne w oftalmoskopie obejmują:
Podczas sprawdzania pól widzenia lekarz może wykryć powiększony martwy punkt; ostrość wzroku może pozostać względnie nienaruszona, mimo że obrzęk głowy nerwu wzrokowego jest ciężki lub długotrwały.
Prawie wszyscy pacjenci z idiopatycznym nadciśnieniem śródczaszkowym mają ból głowy, a ten objaw powoduje, że pacjent konsultuje się z lekarzem. Bóle głowy z idiopatycznym nadciśnieniem śródczaszkowym są zwykle silne i występują częściej w ciągu dnia, często pulsują.
Przejściowe upośledzenie wzroku Zaburzenia widzenia występują sporadycznie w postaci przejściowego zaparowania, które zwykle trwa krócej niż 30 sekund, po czym następuje całkowite przywrócenie widzenia. Zaburzenia widzenia obserwuje się u około 3/4 pacjentów z idiopatycznym nadciśnieniem śródczaszkowym.
Ataki zaburzenia widzenia mogą wystąpić w jednym lub obu oczach. Zwykle nie ma korelacji ze stopniem nadciśnienia śródczaszkowego ani z obrzękiem nerwu wzrokowego. Zaburzenia widzenia często nie są związane ze zmniejszeniem wzroku.
Pulsujący szum wewnątrzczaszkowy lub pulsacyjny, synchroniczny szum w uszach pojawia się, gdy nadciśnienie wewnątrzczaszkowe. Pulsacja często jednostronna. Pacjenci z nadciśnieniem śródczaszkowym po stronie kompresji żyły szyjnej są nieobecni.
Okresowa kompresja zmienia laminarny przepływ krwi w turbulentny, zmniejszając funkcje wizualne. Dla większości pacjentów istnieje problem ograniczonego widzenia. Około 5% pacjentów ma zmniejszenie widzenia jednego oka przed ślepotą. Są to zazwyczaj pacjenci, którzy nie śledzą rozwoju choroby.
Obrzęk dysku nerwu wzrokowego rośnie z czasem i rośnie w ciało szkliste gałki ocznej i siatkówki. Z powodu tego rozwoju procesu patologicznego, martwa plama wzrasta (region jest niewrażliwy na światło). Tylko lekarz okulista podczas badania może to zobaczyć.
Ostrość wzroku zwykle utrzymuje się przez długi czas, ale pacjenci często mają bóle głowy. Gdy wystąpi taki objaw, lekarz wysyła pacjenta do badania dna gałki ocznej.
Czasami patologia objawia się w postaci chwilowego zmniejszenia ostrości wzroku, aż do całkowitej ślepoty. Jest taki znak ze względu na silny skurcz naczyń krwionośnych, przez który nerw nerwu wzrokowego odżywia się.
Ze względu na to, że zastojowemu dyskowi nerwu wzrokowego towarzyszą zwykle powiększone żyły, pacjent często krwawi. Jego główna lokalizacja będzie wokół punktu wyjścia naczyń krwionośnych z gałki ocznej i części siatkówki, która przechodzi w pobliżu.
Jeśli zastojowej tarczy wzrokowej towarzyszy silny krwotok, oznacza to silne upośledzenie krążenia krwi w gałce ocznej. Czasami ten objaw występuje na wczesnym etapie rozwoju patologii.
Obrzęk nerwu wzrokowego ma swoje konsekwencje, ponieważ z czasem rozszerzają się naczynia krwionośne i pojawiają się białawe obszary, co zmniejsza ostrość widzenia. Zasadniczo proces ten zachodzi w miejscu, w którym znajduje się najbardziej obolała tkanka.
Stagnacyjny dysk optyczny ma kilka etapów rozwoju, a okres początkowy charakteryzuje się następującymi objawami:
Wizja u pacjentów pozostaje wyraźna, a dyskomfort nie występuje. W następnym etapie ten symptom jest szczególny:
Następny okres nazywany jest chronicznym i objawia się takimi objawami:
Na tym etapie choroba nie ma objawów, takich jak białawe obszary i krwotoki. Najbardziej niebezpieczny okres jest uważany za wtórną atrofię i objawia się takimi znakami:
Traktuj obrzęk nerwu wzrokowego powinien być, gdy pierwsze objawy, ponieważ w przeciwnym razie możesz całkowicie stracić wzrok.
Przeprowadza się wizometrię, oftalmoskopię, perymetrię, tonometrię, MRI mózgu, konsultację neurologa, neurochirurga.
Badanie kliniczne pod kątem objawów obrzęku nerwu wzrokowego powinno być wykonywane, gdy istnieje podejrzenie kliniczne zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego, i jest zalecane, gdy pojawia się ból głowy. Można to zrobić za pomocą oftalmoskopii lub fotografii dna oka i ewentualnie za pomocą lampy szczelinowej.
Rozpoznanie łagodnego nadciśnienia śródczaszkowego opiera się na danych anamnestycznych i wynikach metod obrazowania okulistycznego, neurologicznego, radiacyjnego i rezonansu magnetycznego, a także na wynikach nakłucia lędźwiowego i badania płynu mózgowo-rdzeniowego.
Zazwyczaj objawy łagodnego nadciśnienia śródczaszkowego nie są specyficzne i zależą od wzrostu ciśnienia śródczaszkowego. Najczęściej pacjenci skarżą się na bóle głowy, nudności, a czasem wymioty i zaburzenia widzenia.
Dane z badania okulistycznego Zaburzenia widzenia objawiają się zmniejszeniem wzroku (48%) i niewyraźnym widzeniem. Możliwe jest również pojawienie się podwójnego widzenia, częściej u dorosłych, zwykle z powodu niedowładu nerwu odwodzącego (29%).
Pacjenci skarżą się na fotofobię i poczucie migotania światła w centrum kolorów Podczas badania pola widzenia często obserwuje się wzrost martwego pola (66%) i koncentryczne zwężenie pól widzenia. Wady w polach wizualnych są mniej powszechne (9%).
Rzadko obserwuje się całkowitą utratę wzroku (ślepota), a subtelnym wskaźnikiem stanu funkcjonalnego analizatora wizualnego jest spadek czułości kontrastu już we wczesnym stadium choroby.
Wizualne wywołane potencjały (VEP) i wzór elektroretinogramu (PERG) okazały się niewrażliwymi testami w guzie rzekomym mózgu. Zmiany wskaźników elektrofizjologicznych siatkówki i obszarów wzrokowych kory mózgowej były rzadkie i nie zawsze wiązały się ze zmniejszeniem wzroku.
W złożonym nowoczesnych obiektywnych okulistycznych metody badania pacjentów z łagodnego nadciśnienia wewnątrzczaszkowego, oprócz konwencjonalnych oftalmoskopii i hromooftalmoskopii stosowane ultradźwiękowego oka i orbity, badanie dna i tarczy nerwu wzrokowego za pomocą Heidelberg siatkówki tomografia optycznej tomografii koherentnej i fluoresceiny angiografię dna żołądka.
U pacjentów z łagodnym nadciśnieniem śródczaszkowym obserwuje się zwykle obrzęk dysku nerwu wzrokowego (około 100%), częściej obustronny, może być asymetryczny, rzadziej jednostronny. Wielkość obrzęku zależy od głębokości płytki sieciowej twardówki, która jest określona metodą ultrasonografii.
Jak pokazują badania S. Tamburrelli isoavt. (2000) stosując Tomograf siatkowy Heidelberga, obrzęk wychwytuje nie tylko włókna nerwowe głowy nerwu wzrokowego, ale również rozciąga się na obszar warstwy włókien nerwowych siatkówki otaczającej dysk.
Obrzęk krążka z łagodnym nadciśnieniem wewnątrzczaszkowym czasami osiąga duże rozmiary, a badanie neurologiczne (9-48%) u dzieci z łagodnym nadciśnieniem śródczaszkowym ujawnia niedowład nerwu odwodzącego.
Rzadko obserwowany niedowład nerwów okulomotorycznych lub blokowych. Inne zaburzenia neurologiczne obejmują niedowład nerwu twarzowego, ból szyi, drgawki, hiperrefleksję, szum w uszach, niedowład nerwów hipoglikalnych, oczopląs i ruchy choreograficzne.
Objawy te występują jednak rzadko z łagodnym nadciśnieniem śródczaszkowym i pojawiają się dopiero po powikłaniach procesu zakaźnego lub zapalnego. Funkcja intelektualna zwykle nie jest osłabiona.
Wyniki nakłucia lędźwiowego U pacjentów z konsekwentnie wysokim ciśnieniem śródczaszkowym w dnie oka obserwuje się dyski zastoinowe. Podczas tomografii komputerowej orbit obserwuje się nagromadzenie płynu mózgowo-rdzeniowego pod skorupami nerwu wzrokowego - obrzęk (hydrops) nerwu wzrokowego.
Diagnostyka różnicowa Przeprowadzona z chorobami organicznymi ośrodkowego układu nerwowego, z chorobami zakaźnymi mózgu i jego błon: zapaleniem mózgu, meningi; z chronicznym zatruciem ołowiem, rtęcią, a także chorobami naczyniowymi mózgu.
Obrzęk nerwu wzrokowego jest uważany za dość niebezpieczną chorobę i dla jego rozpoznania konieczne jest wykluczenie początkowo chorób czaszki, które mogą powodować ciśnienie. Diagnostyka jest wykonywana przez okulistę, który musi przeprowadzić badanie i przeprowadzić wywiad z pacjentem.
Głównym zadaniem podczas wykonywania diagnostyki jest rozróżnienie dysku pseudo-przekrwieniowego, w którym nerw wzrokowy wchodzi od zastoju, ponieważ jest to wrodzona anomalia. Takie odchylenie jest związane z nieregularną strukturą, która często jest połączona z załamaniem (załamaniem promienia).
Leczenie zależy od przyczyny: przepisuje się je dopiero po potwierdzeniu diagnozy przez lekarza specjalistę.
Historycznie, obrzęk głowy nerwu wzrokowego był potencjalnym przeciwwskazaniem do nakłucia lędźwiowego, co wskazywało na ryzyko przypadkowej przepukliny i późniejszej śmierci z powodu przepukliny mózgowej, jednak nowe techniki obrazowania są bardziej przydatne w określaniu, kiedy nakłucie lędźwiowe może i nie może być wykonane.
[3] Obrazy uzyskane za pomocą tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego zazwyczaj wskazują, czy istnieją przyczyny strukturalne, czyli guz. Można również przepisać angiografię MR i obrazowanie MR, aby wykluczyć możliwość zwężenia lub zakrzepicy układu tętniczego lub żylnego.
Leczenie zależy od przyczyny. Jednak główną przyczyną obrzęku głowy nerwu wzrokowego jest wzrost ciśnienia śródczaszkowego. Jest to niebezpieczny objaw wskazujący na zagrożenie guzem mózgu, zapaleniem ośrodkowego układu nerwowego lub nadciśnieniem wewnątrzczaszkowym, które może pojawić się w najbliższej przyszłości.
Tak więc biopsja jest zwykle wykonywana przed rozpoczęciem leczenia w początkowych stadiach obrzęku głowy nerwu wzrokowego, aby wykryć obecność guza mózgu. W przypadku wykrycia nowotworu można zastosować leczenie laserowe, radioterapię i chirurgię.
W celu zmniejszenia ciśnienia śródczaszkowego można podawać leki w celu zwiększenia wchłaniania płynu mózgowo-rdzeniowego lub zmniejszenia jego wytwarzania. Takie leki obejmują diuretyki, takie jak acetazolamid i furosemid.
Te diuretyki są stosowane w zabiegach chirurgicznych i mogą również leczyć idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe. W idiopatycznym nadciśnieniu śródczaszkowym utrata masy ciała (nawet 10-15%) może prowadzić do normalizacji ciśnienia śródczaszkowego.
Tymczasem sterydy mogą zmniejszyć stan zapalny (jeśli jest spowodowany przez czynnik zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego) i mogą pomóc zapobiec utracie wzroku. Wiadomo jednak, że sterydy powodują wzrost ciśnienia śródczaszkowego, zwłaszcza po zmianie dawki.
Inne zabiegi obejmują powtarzające się nakłucia lędźwiowe w celu usunięcia nadmiaru płynu rdzeniowego w czaszce. Wyeliminowanie potencjalnie szkodliwych leków, w tym tetracyklin i analogów witaminy A, może pomóc zmniejszyć ciśnienie wewnątrzczaszkowe, ale jest to konieczne tylko wtedy, gdy lek rzeczywiście przyczynił się do zwiększenia ciśnienia śródczaszkowego.
Leczenie pacjentów z łagodnym nadciśnieniem śródczaszkowym może być zachowawcze i chirurgiczne. Jednym z głównych celów leczenia jest zachowanie funkcji wzrokowych pacjenta. Pacjenci powinni być pod dynamicznym nadzorem wielu specjalistów: okulisty, neuro-okulisty, neuropatologa, endokrynologa, lekarza rodzinnego i ginekologa.
Bardzo ważna jest kontrola stanu masy ciała i funkcji wzrokowych Diuretyki, w szczególności diamox, okazały się skuteczne w leczeniu leków, które pomagają zmniejszyć masę ciała. Wymagana jest odpowiednia dieta i ograniczenie spożycia soli i płynów.
Od środków fizjoterapeutycznych mających na celu poprawę funkcji wzrokowych, skuteczne jest stosowanie przezskórnej stymulacji elektrycznej nerwów wzrokowych. W przypadku niepowodzenia złożonego leczenia zachowawczego i dalszego spadku funkcji wzrokowych (ostrość wzroku i pole widzenia) wskazane jest leczenie chirurgiczne u pacjentów z łagodnym nadciśnieniem śródczaszkowym.
Początkowo stosuje się seryjne nakłucia lędźwiowe, które zapewniają tymczasową poprawę. Wraz ze stopniowym zmniejszaniem się funkcji wzrokowych, pokazano wewnątrzoczodołowe rozwarstwienie osłonek nerwu wzrokowego, które są wycinane w części orbitalnej.
Gałka oczna jest cofnięta na bok i pochewka nerwu wzrokowego jest rozcięta wzdłuż nerwu. Wąska szczelina lub otwór w skorupie nerwu wzrokowego przyczynia się do ciągłego przepływu płynu do tkanki oczodołowej Operacja przetaczania się lędźwiowo-otrzewnowego jest opisana w literaturze.
Wskazania do operacji pomostowania lędźwiowo-szpotkowego:
Operacja polega na połączeniu przestrzeni międzypłaszczowej rdzenia kręgowego z jamą brzuszną za pomocą przetoki lędźwiowo-otrzewnowej. Ta operacja prowadzi do wypływu płynu mózgowo-rdzeniowego pod zwiększonym ciśnieniem do jamy brzusznej.
Operacja pomaga zmniejszyć ciśnienie śródczaszkowe na nerwach wzrokowych. Przyczynia się to do poprawy i zachowania funkcji wzrokowych Pacjenci z łagodnym nadciśnieniem śródczaszkowym powinni być stale monitorowani przez okulistę i neuro-okulistę z obowiązkową weryfikacją funkcji widzenia raz na 3 miesiące.
W wyniku miejscowego uszkodzenia jednej lub drugiej części ścieżki wzrokowej na tle zastojowej głowy nerwu wzrokowego, rozwija się zanik włókien światłowodowych w dół, interpretowany oftalmoskopowo jako wtórna atrofia głowy nerwu wzrokowego.
Tylko zestaw technik funkcjonalnych stosowanych w patologii ścieżki wzrokowej w każdym konkretnym przypadku może dostarczyć odpowiedzi na pytanie, czy wzrost ciśnienia śródczaszkowego ma negatywny wpływ na funkcje wzrokowe, czy przejaw zjawiska wodogłowia i krążka zastoinowego mija bez zakłóceń funkcji wzrokowych.
Najpierw musisz wyeliminować przyczynę patologii, ale nie możesz zapomnieć o prawidłowym odżywianiu nerwów w gałce ocznej. Lekarze przepisują dla tego specjalne leki, które poprawiają krążenie krwi w naczyniach, na przykład Sermion lub Mexidone.
Jeśli przebieg terapii został przeprowadzony w odpowiednim czasie, obrzęk nerwu wzrokowego ustępuje w ciągu 3-4 tygodni. W przypadku powikłań czas trwania leczenia może wynosić od 2-3 miesięcy do roku, a po jego zakończeniu pacjent musi udać się do lekarza na badanie co najmniej 2 razy w roku.
Stojący dysk, przez który przechodzi nerw wzrokowy i naczynia krwionośne, jest bardzo ważną częścią gałki ocznej, a jeśli zacznie puchnąć, należy rozpocząć pilne leczenie. Problem często nie jest niezależny, ale jest konsekwencją innego procesu patologicznego, który pojawił się w pudełku czaszki, dlatego ważne jest, aby znaleźć winowajcę w czasie i wyeliminować go.
http://euromedkarelia.ru/glaza/perinevralnyy-otek-zritelnykh-nervov/Obrzęk włókien nerwowych w miejscu połączenia z okiem nazywa się obrzękiem nerwu wzrokowego. Jest to choroba okulistyczna występująca na tle zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego. Głównym powodem jest obecność formacji w jamie czaszkowej. W 98% przypadków chorobę obserwuje się jednocześnie na obu narządach. Proces jest bolesny, następuje gwałtowne pogorszenie widzenia. Do ustalenia diagnozy przypisano instrumentalną metodę badań. Leczenie zależy od przyczyny źródłowej.
Porażka tylko jednego oka jest diagnozowana bardzo rzadko. W tym przypadku mówimy o zespole Fester-Kennedy'ego, gdy z jednej strony występuje całkowity zanik nerwu.
Obrzęk nerwu wzrokowego występuje na tle istniejących procesów patologicznych. Takie są często choroby zapalne w dziedzinie okulistyki i chorób układowych układu nerwowego. Porażka nerwów wzrokowych jest spowodowana ich wzrostem objętości, co jest możliwe wraz ze wzrostem ciśnienia wewnątrz czaszki. Dlatego jedną z głównych przyczyn są warunki, które mogą wywołać ten proces.
Po pierwsze są łagodne i złośliwe nowotwory. Zajmują około 70% wszystkich przypadków, więc pierwsze procedury diagnostyczne mają właśnie na celu określenie ich obecności. Obrzęk głowy nerwu wzrokowego podczas tego procesu powstaje w wyniku ściskania włókien przez ciało obce. Im większy rozmiar i im bliższa lokalizacja, tym trudniejsza sytuacja. Jednocześnie onkologia może rozwijać się nie tylko w jamie czaszkowej, ale także w obszarze rdzenia kręgowego. W tym przypadku rozpoznaje się obrzęk nerwów potylicznych. Następujące warunki mogą również sprowokować:
Ta patologia często rozwija się u osób z zespołem wodogłowia.
Obrzęk nerwu wzrokowego jest uważany za chorobę okulistyczną, jednak ze względu na charakter dotkniętych nim struktur wykazuje wyraźne nietypowe objawy. W początkowych etapach widzenia pozostaje normalne, czasami możliwe jest zmętnienie. Wtedy zaczynają się problemy z postrzeganiem kolorów i ostrość zaczyna się zmniejszać. Wraz z aktywnym rozwojem procesu obserwuje się następujące objawy:
Obrzęk okołonerwowy nerwu jest uważany za najbardziej niebezpieczną postać. Kiedy obserwuje się aktywną atrofię tkanek układu nerwowego. Śmierć tkanki zwiększa poziom toksyczności, powodując ryzyko wewnętrznego zapalenia. Wizja pacjenta znika i nie można go przywrócić. Sytuacja ta rozwija się, jeśli odpowiednie leczenie nie zostanie przeprowadzone na czas.
Przede wszystkim okulista bada dno oka za pomocą lampy szczelinowej i sprawdza poziom widzenia. Takie badania pozwalają na wykluczenie możliwych chorób okulistycznych i wizualne obejrzenie naruszeń przez oftalmoskop. Często lekarz przepisuje specjalne krople do rozszerzania źrenic. Jeśli istnieje podejrzenie obrzęku głowy nerwu wzrokowego, wyznaczana jest dodatkowa konsultacja z neuropatologiem i neurochirurgiem. Aby potwierdzić diagnozę, stosuje się szereg instrumentalnych metod badawczych:
W najtrudniejszych przypadkach, gdy nie ma wystarczających informacji badawczych, przepisywana jest biopsja płynu mózgowo-rdzeniowego. Ta metoda pozwala dokładnie określić charakter edukacji.
Terapia jest zalecana, gdy ustalona jest dokładna przyczyna procesu. Wcześniej nie warto nic robić, aby nie zwiększać rozwoju choroby. Jeśli dysk wzrokowy jest obrzękiem spowodowanym obecnością nowotworu, zalecana jest interwencja chirurgiczna z dalszym usunięciem guza. Ta metoda jest również stosowana w przypadku ropnego ropnia. Schemat leczenia zawsze zależy od przyczyny choroby:
W leczeniu stosuje się lokalne leki w postaci kropli i maści, a także zastrzyki. Leczenie odbywa się na stałe pod nadzorem kilku lekarzy jednocześnie. Środki ludowe mogą usunąć obrzęk, ale są dozwolone tylko za zgodą lekarza w fazie poprawy. Borówka czarna, aloes, igły sosnowe, głóg mają właściwości lecznicze. Takie fundusze są wykorzystywane tylko jako dodatkowe, nie są w stanie same wyleczyć choroby.
http://etoglaza.ru/priznaki/dopolnitelno/otek-diska-zritelnogo-nerva.htmlObrzęk nerwu wzrokowego to obrzęk, obrzęk włókien, któremu towarzyszy stan zapalny. Obrzęk może być jednostronny, ale obustronny obrzęk występuje częściej, dotykając nie tylko samego nerwu wzrokowego, ale także jego pnia.
Początkowo choroba jest prawie bezobjawowa. Wraz z dalszym rozwojem choroby następuje zamazanie widoczności, zwiększenie martwego pola (plamki na siatkówce, która nie jest wrażliwa na światło), obrzęk i zaczerwienienie dysku marginalnego na dnie.
Zaniedbana postać obrzęku nerwu wzrokowego prowadzi do zakłócenia percepcji koloru, obrzęku całego obwodu krążka ocznego, rozwoju krwotoków żylnych (krwawienia). W przyszłości progresywny obrzęk zmniejsza ostrość widzenia, prowadzi do pojawienia się mroczka (martwego punktu) w polu widzenia. Końcowym rezultatem może być całkowita ślepota.
Głównymi objawami początku obrzęku są bóle głowy i niewyraźne widzenie, tępe postrzeganie kolorów i odcieni. Po tym następuje niezdolność do widzenia w pewnej części pola widzenia, przez pewien czas (zaciemnienie widzenia), migotania w oczach, któremu towarzyszy pogorszenie ogólnego stanu.
Obrzęk głowy nerwu wzrokowego jest konsekwencją wysokiego ciśnienia śródczaszkowego. W wyniku zachwiania równowagi mikrokrążenie tkanek płynu w nerwie wzrokowym i płynach kroczowych jest zaburzone. Z tego powodu choroba jest często nazywana obrzękiem krocza.
Brak odpowiedniej uwagi do problemu prowadzi do pojawienia się zaniku dysku, aw rezultacie całkowitej utraty wzroku.
Zwiększone ciśnienie śródczaszkowe powstaje w wyniku różnych procesów zachodzących w organizmie.
Najczęstszymi przyczynami zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego są patologie mózgu:
Często stan zapalny i obrzęk głowy nerwu wzrokowego powstają w wyniku rozwoju infekcji, takich jak zapalenie opon mózgowych i zapalenie mózgu w przestrzeni czaszki.
Obrzęk tarczy nerwu wzrokowego może być konsekwencją udaru, rozwoju nadciśnienia lub niewydolności nerek. Ciężkie choroby, takie jak sarkoidoza, chłoniak i białaczka, również wywołują ten stan. W tym przypadku obrzękowi będą towarzyszyć charakterystyczne zmiany dla każdej konkretnej choroby.
Jaskra i zapalenie nerwu wzrokowego mogą również powodować obrzęk nerwu wzrokowego.
W przypadku pojawienia się pierwszych oznak opuchnięcia tarczy nerwu wzrokowego należy natychmiast skorzystać z porady okulisty. Być może będziesz musiał zwrócić się w przyszłości do neurologa lub neurochirurga. Terminowa diagnoza i właściwe leczenie mogą skutecznie wyleczyć ponad 95% przypadków.
Aby postawić prawidłową diagnozę, pacjent zostanie skierowany do oftalmoskopii, co pozwoli okulistowi zbadać dno pacjenta. Aby to zrobić, promień światła jest wysyłany do siatkówki, a specjalne krople do oczu są wykorzystywane jako katalizator do ekspansji źrenic.
Ponadto okulista zaleci:
Jeśli sprawa jest trudna do zdiagnozowania, pacjent otrzymuje skierowanie na nakłucie płynu mózgowo-rdzeniowego. Biopsja mózgu może być konieczna do wykluczenia guza mózgu.
W leczeniu obrzęku nerwu wzrokowego terapia powinna być ukierunkowana na obniżenie ciśnienia śródczaszkowego, a także na identyfikację i leczenie podstawowej przyczyny obrzęku.
Najskuteczniejsze są następujące działania:
Po leczeniu obrzęku nerwu wzrokowego zaleca się badanie pacjenta co najmniej raz na 4–6 miesięcy. Zapobiegnie to ewentualnym zmianom w funkcjach wzrokowych nerwu, utrwali postrzeganie kolorów i ostrość widzenia.
Kiedy wznawiasz zmiany w tle, powinieneś natychmiast skonsultować się z lekarzem, ponowne pojawienie się obrzęku jest bardziej niebezpieczne i postępuje znacznie szybciej.
http://otekimed.ru/glaz/zritelnogo-nerva.html