Zdolność do odróżniania obiektów w słabym świetle, tj. Widzenia w półmroku, występuje u ludzi ze względu na złożony system specjalnych fotoreceptorów siatkówki - pręcików i stożków. Zamieniają światło w energię elektryczną, która pada na korę mózgową i wyświetla obraz. Oczywiście, osoba widzi w ciemności nie tak dobre jak nocne drapieżniki, zdolność do odróżniania kolorów jest tracona. Ale może się zorientować w przestrzeni, dostosowując się do braku światła. O ile, oczywiście, widzenie w półmroku nie jest osłabione.
Naruszenie wizji zmierzchu nazywane jest hemeralopią języka naukowego, a ludzie nazywani „nocną ślepotą”. Ta choroba jest związana z dysfunkcją siatkówki i nerwu wzrokowego. Wydaje się człowiekowi, że o zmierzchu cały otaczający świat jest jakby otoczony grubą mgiełką. Osłabienie widzenia i utrata orientacji w przestrzeni.
Ta choroba nie tylko powoduje niedogodności, ale może również zagrażać życiu, na przykład zwiększa ryzyko wypadku samochodowego w nocy. Ponadto, gdy taką chorobą jest zawężone pole widzenia i zmiana adaptacji do światła. Każdy jasny promień ciemności może prowadzić do dezorientacji w przestrzeni, utraty koordynacji ruchów. Często ludzie cierpiący na „ślepotę kurzą” nie postrzegają odcieni żółci i błękitu.
Dodatkowym objawem hemeralopii może być suchość i rogowacenie naskórka wokół oczu, a czasami w innych częściach ciała, a także kruche włosy.
Jeśli dana osoba zauważyła te objawy, powinna jak najszybciej skonsultować się z okulistą, aby odwrócić utratę wzroku.
Przedstawiciele silniejszej i słabszej płci, zwłaszcza starsi, cierpią na hemeralopię. Jednak kobiety balzakovskogo wieku w menopauzie są przedmiotem tego częściej. Zgodnie z obserwacjami naukowców najmniej chory na „nocną ślepotę” wśród ludów Dalekiej Północy, których oczy przystosowały się do nocy polarnej.
Ta choroba jest wrodzona i nabyta. Pierwszy typ jest rzadki i diagnozowany we wczesnym dzieciństwie.
Występowanie drugiego typu hemeralopii zależy od wielu powodów:
Bardzo często osoba zaczyna słabo widzieć o zmierzchu ze względu na brak witaminy A. Jej niedobór prowadzi do deformacji i zniszczenia fotoreceptorów. Brak witamin i pierwiastków śladowych jest najbardziej zauważalny na wiosnę. Dlatego na wiosnę pojawiają się zaostrzenia u pacjentów z „ślepotą kurze”.
Nabyta hemeralopia jest podzielona na podstawowe i objawowe. Pierwszy charakteryzuje się problemami z siatkówką spowodowanymi jedynie brakiem witamin, a także wyczerpaniem, nadużywaniem alkoholu, chorobami jelit itp. Drugi typ obejmuje formy „nocnej ślepoty” spowodowane chorobami narządów wzroku, w szczególności krótkowzroczność, jaskrę, atrofię nerw wzrokowy i inne.
Leczenie tej choroby jest możliwe tylko wtedy, gdy zostanie nabyte. Leczenie wrodzonej hemeralopii nie jest obecnie podatne.
Aby przepisać przebieg leczenia, okulista musi zidentyfikować przyczynę choroby. Odbywa się to za pomocą różnych badań.
Mogą one obejmować:
Po zidentyfikowaniu czynnika wywołującego chorobę terapia jest wysyłana, aby się jej pozbyć.
W przypadku najczęstszych chorób wywołujących objawową hemeralopię można zastosować następujące leczenie:
http://ozrenii.ru/glaza/sumerechnoe-zrenie.htmlWizja Twilight to mechanizm percepcji wizualnej, który działa przy niskim poziomie oświetlenia otaczającej przestrzeni. Oprócz terminu „mroczna wizja” można również użyć pojęcia wizji mezopijnej (wywodzącej się ze starożytnych greckich słów „środkowy wzrok”). W tym przypadku pojęcie „zmierzch” odnosi się do stopnia oświetlenia w zakresie z okresu, gdy słońce przesunęło się o kilka stopni poza horyzont, do ilości światła, którą księżyc tworzy na czystym niebie w połowie fazy. „Zmierzch” przy opisywaniu jakości oświetlenia obejmuje również stan pomieszczenia, na przykład w przypadku używania świecy do oświetlenia przestrzeni wewnątrz domu. Następnie opiszemy bardziej szczegółowo, czym jest ślepota nocna.
Ludzki narząd widzenia ma dość wysoki stopień wrażliwości. Wrażenie wizualne pojawia się, gdy światło wchodzi w obszar siatkówki oka (siatkówka). Organ ten zawiera dwa rodzaje elementów postrzegających: stożki i pręty. Funkcja stożków, zapewniająca postrzeganie kolorów - widzenie kolorów. Kije nie rozróżniają kolorów. Ale ich czułość znacznie przewyższa ich czułość.
Te elementy postrzegające zapewniają również zmierzch i widzenie w nocy (ślepota nocna). Szyszki są elementami fotoczułego aparatu widzenia w dzień. Tak więc, w zależności od stopnia natężenia światła otoczenia, pręty lub stożki funkcji siatkówki. To determinuje różnicę między wizją dnia, nocy i zmierzchu.
Wizja Zmierzchu zapewnia „pracę” w tym samym czasie oraz pręty i stożki. W przypadku zmiany stopnia jasności oświetlenia następuje zmiana w większym lub mniejszym „wkładzie” w mechanizm percepcji pręcików i stożków.
Wizja Zmierzchu jest czarno-biała pod względem jakości. Daje tylko uczucie ciemności i światła.
Gdy zmienia się stopień oświetlenia otaczającej przestrzeni, oczy są „rekonfigurowane”, aby działały w nowych warunkach. Elementy postrzegające potrzebują pewnego czasu, aby zacząć działać efektywnie. Proces „strojenia” nazywany jest ciemną adaptacją. Wrażliwość narządów wzroku jest bezpośrednio związana z procesem adaptacji.
Percepcja światła odnosi się do zdolności analizatora oka do postrzegania różnych stopni jasności światła. Elementy postrzegające przekształcają energię światła w pobudzenie fizjologiczne.
Ludzkie oko jest w stanie dostrzec światło o raczej niskiej intensywności. Minimalna ilość strumienia świetlnego, która umożliwia wystąpienie percepcji wzrokowej, nazywana jest „progiem bodźca”. Granicą minimalnej różnicy jasności światła między oświetlanymi obiektami jest „próg dyskryminacji”.
„Próg podrażnienia” może się różnić i zależy od stopnia jasności światła, które zostało zastosowane do oczu danej osoby w poprzednim punkcie czasu. Po pewnym czasie spędzonym w dobrze oświetlonym miejscu oko nie będzie w stanie dobrze postrzegać otoczenia. Ale po chwili obiekty stają się rozpoznawalne.
Maksymalną percepcję wzrokową z ciemną adaptacją uzyskuje się w ciągu pierwszych 30-45 minut. Przy dłuższym pobycie w warunkach ograniczonego oświetlenia światłoczułość oczu stale rośnie.
Funkcjonowanie widzenia półmroku jest zapewniane zarówno przez pręty, jak i stożki, a oba typy receptorów biorą udział w tworzeniu widmowej zależności fotoczułości. Podczas badania poziomu widzenia zmierzchowego uwzględnia się stosunek w systemie postrzegania oka do stosunku ilościowego „prętów” i „stożków”. Zazwyczaj ich stosunek powinien wynosić 18: 1.
Jednak zmiana jasności strumienia światła powoduje zmianę stosunku „wkładu w pracę” prętów i stożków. Zmienia się także widmowa zależność światłoczułości: spadek oświetlenia prowadzi do osłabienia wrażliwości na światło czerwone i zwiększenia percepcji błękitu. Maksymalna czułość przy oświetleniu zmierzchowym jest przesunięta w kierunku fioletowej krawędzi widma widzialnego i znajduje się przy 510 nm.
Zaburzenie widzenia zmierzchowego jest chorobą, która w okulistyce jest określana terminem hemelolopia. Choroba nie ma różnicy w zależności od stopnia trudności lub intensywności. Hemeralopia, określana potocznie jako „ślepota nocna”, jest zaburzeniem oka z następującymi objawami:
Dodatkowym znakiem obecności „ślepoty nocnej” jest suchość i rogowacenie naskórka wokół oka. Ponadto pacjent może również odczuwać kruche włosy. Hemeralopia jest spowodowana różnymi przyczynami uszkodzenia siatkówki i nerwu wzrokowego. Problemy ze wzrokiem zmierzchowym mogą być:
Przyczyny rozwoju nabytych mogą być:
Ciąża może również powodować „nocną ślepotę”.
Wrodzona „nocna ślepota” nie może być leczona. Leczenie innych rodzajów hemeralopii jest konieczne, biorąc pod uwagę główną przyczynę choroby. Zapobieganie hemeralopii:
W przypadku krótkowzroczności ważne jest, aby przeprowadzić szybką korektę wzroku. Kiedy pogarsza się wizja zmierzchu, ważne jest przeprowadzenie badania w celu określenia poziomu witaminy A, retinolu i karotenu we krwi. Należy skonsultować się z gastroenterologiem i endokrynologiem.
W przypadkach, gdy hemeralopia nie jest wrodzona, może to być spowodowane wieloma przyczynami związanymi z pracą narządów wzroku, a także innymi chorobami i ogólnym stanem ciała. Choroba spowodowana problemami z siatkówką, objawiająca się brakiem witamin, a także wyczerpaniem, nadużywaniem alkoholu, chorobami układu pokarmowego. Niektóre formy „nocnej ślepoty” są spowodowane chorobami oczu: zanikiem nerwu wzrokowego, jaskrą, a nawet ciężką krótkowzrocznością.
Wraz z rozwojem hemeralopii widzenie dnia pozostaje normalne. Jednak naruszenie wizji zmierzchowej ma niebezpieczny wpływ na jakość życia pacjenta. Ten warunek może być szkodliwy. Na przykład osoba cierpiąca na tę chorobę w półmroku prawie nie widzi niebezpieczeństw na drodze. Jest to niezwykle ważne dla kierowców pojazdów. Również pacjenci z hemeralopią mogą rozwijać fobie związane z ciemnością. Powoduje obsesyjne stany i inne zaburzenia psychiczne.
http://eyesdocs.ru/zabolevaniya/redkie-bolezni/sumerechnoe-zrenie.htmlWiększość ludzi widzi dobrze w półmroku, a wszystko dzięki pracy kijów w siatkówce. A kiedy pojawiają się zmiany naruszające funkcjonalność siatkówki, cierpi na to zmierzch.
W siatkówce znajdują się stożki i pręty, które odpowiadają za ostrość widzenia przy różnym oświetleniu. Szyszki pomagają człowiekowi widzieć w dzień iw jasnym świetle, są odpowiedzialne za postrzeganie kolorów i szczegółów. Pałeczki są aktywne głównie w słabym świetle, pomagają nam korzystać z czarno-białej wizji zmierzchu.
Pręciki zawierają rodopsynowy pigment wizualny, który jest odpowiedzialny za pobudzenie nerwu wzrokowego. Rodopsyna rozpada się w świetle i jest przywracana w ciemności, więc człowiek potrzebuje czasu, aby się przystosować, gdy przechodzi ze światła do ciemności.
Wizja zmierzchowa byłaby niemożliwa bez witaminy A (składnika rodopsyny), ponieważ bierze udział w adaptacji oczu do ciemności. Dlatego, gdy brakuje tego elementu, rozwijają się poglądy o zmierzchu.
Adaptacja ciemności - proces przejścia systemu wzrokowego w tryb zmierzchu i widzenia nocnego. W tym trybie osoba widzi czarno-białe widmo, a wszystkie obiekty wydają się nam szare.
Upośledzona funkcja widzenia w warunkach półmroku jest znana pod nazwą hemeralopii. Warto zauważyć, że ta choroba nie ma stopni: albo jest odchylenie, albo nie ma żadnego. Mimo to upośledzenie wzroku o zmierzchu znacznie zakłóca życie ludzkie, prowadząc do niebezpiecznych konsekwencji.
Hemeralopia jest popularnie nazywana nocną ślepotą. Jest to zaburzenie widzenia spowodowane patologią siatkówki i nerwu wzrokowego. Naruszenia prowadzą do znacznego zmniejszenia ostrości widzenia w półmroku i ciemności.
Objawy hemeralopii:
Czasami objawy ślepoty nocnej uzupełnia niewłaściwe postrzeganie odcieni żółtego i niebieskiego. Medycyna znana jako tzw. Fałszywa hemeralopia, gdy ostrość widzenia o zmierzchu zmniejsza się tymczasowo. Jest to spowodowane zmęczeniem oczu podczas pracy przy komputerze lub małym drukiem. Jednak nie wszyscy lekarze zgadzają się z tą definicją państwa, ponieważ hemeralopia nie może być względna.
Przedstawiciele obu płci równie cierpią na hemeralopię, ale zauważono, że w okresie menopauzy kobiety częściej mają problemy ze wzrokiem półmroku. Wynika to z różnych zmian wewnątrzwydzielniczych, które występują wraz z wiekiem w organizmie kobiety.
Liczne badania dowodzą, że hipowitaminoza odgrywa ważną rolę w rozwoju hemeralopii. Patologia powstaje z powodu ostrego niedoboru witamin A, B2 i PP.
Brak witaminy A powoduje wysuszenie, pogrubienie i zaczerwienienie spojówki, zmniejsza wydzielanie gruczołów, prowokuje różne naruszenia wrażliwości rogówki i jej zmętnienia.
Warto również zauważyć, że witamina A bierze udział w procesie fotorecepcji (absorpcja światła przez fotoreceptory). Brak witaminy A powoduje masowe zniszczenie pałeczek w siatkówce, co staje się pierwszym objawem upośledzonego widzenia o zmierzchu.
Zidentyfikuj zniszczenie patyków podczas ciemnej adaptometrii, elektroretinografii i scotometrii.
Innymi przyczynami hemeralopii mogą być:
Czasami naruszenie wizji zmierzchu wiąże się z dziedziczeniem. Wrodzona hemeralopia prawie zawsze objawia się w dzieciństwie. Hemeralopia jest często konsekwencją odry lub ospy wietrznej u dzieci.
Medycyna odróżnia wrodzoną i nabytą hemeralopię. Nawet nowoczesne metody leczenia nie leczą wrodzonej formy.
Metody diagnozy hemeralopii:
Należy pamiętać, że leczenie hemeralopii określa się w każdym przypadku na różne sposoby, więc nie można w sposób niekontrolowany przyjmować żadnych leków. Najpierw musisz znaleźć przyczynę choroby, a wyniki badania pokażą, czego tak naprawdę brakuje. Konsultacje z innymi specjalistami nie będą zbędne.
Jeśli istnieje przyczyna wady, zalecana jest odpowiednia terapia. Często są to kompleksy witaminowe i leczenie patologii układu wzrokowego, które wywołują zaburzenia widzenia o zmierzchu.
Gdy przyczyną hemeralopii jest krótkowzroczność, terapia będzie polegać na laserowej korekcji wzroku. Można również stosować operacje refrakcyjne (skleroplastyka, wymiana soczewek itp.).
Przy odwarstwieniu siatkówki konieczna jest pilna koagulacja laserowa. Jaskra wymaga operacji przeciwjaskrowej i ekstrakcji zaćmy lub fakoemulsyfikacji.
Aby określić stężenie retinolu, karotenu i witaminy A we krwi, przeprowadź odpowiednią analizę. Poprzez zmniejszenie poziomów tych składników wymagana jest terapia korekcyjna.
Jeśli przyczyną hemeralopii jest niedobór witamin, terapia obejmie następujące środki:
Często z niezbędną hemeralopią przepisywane są preparaty beta-karotenu. Jest to prowitamina A, ale nie powoduje hiperwitaminozy bocznej. Leczenie obejmuje również witaminy A, C, E, luteinę i pierwiastki śladowe (cynk, selen, miedź). Składniki te są podstawą terapii zaburzeń widzenia o zmierzchu, spowodowanych brakiem witamin.
Jeśli badanie nie ujawniło oczywistych patologii, hemeralopię można jeszcze zmniejszyć. Dla systemu wizualnego muszą być stworzone komfortowe warunki: używanie okularów przeciwsłonecznych i systemów optycznych dla kierowców, korzystanie z polaryzacyjnych wizjerów, aby zapobiec oślepianiu podczas jazdy.
Spolaryzowane okulary z żółtymi i pomarańczowymi soczewkami usuwają odblaski i odblaski, zwiększają kontrast kolorów i głębię ich percepcji. Są wysoce zalecane dla kierowców z hemeralopią.
Pracując przy komputerze, musisz zoptymalizować i odpowiednio oświetlić miejsce pracy. Nie pozwól, aby światło odbite od monitora dostało się w oczy. Kiedy hemeralopia nie powinna używać świetlówek.
Nie da się wyleczyć hemeralopii, ale konieczne jest przeprowadzenie profilaktyki. Zdrowie oczu jest w dużej mierze zależne od odżywiania, więc pierwszą rzeczą, której potrzebujesz do zrównoważenia swojej diety.
Aby zapobiec naruszeniom, należy uwzględnić w diecie produkty bogate w witaminę A: marchew, pomidory, jeżyny, szpinak, czarne porzeczki, jagody, morele, nabiał, owoce morza, żółtko jaja, proso.
Ponadto musisz jeść pokarmy z witaminą B2. Biorąc pod uwagę, że witamina A jest rozpuszczalna w tłuszczach, najlepiej jest ją łączyć z tłuszczami.
Jeśli masz problemy z widzeniem w półmroku, nie możesz pracować przy komputerze lub patrzeć na jasny ekran telewizora, tabletu, telefonu w ciemności. Musi istnieć dodatkowe światło, które złagodzi kontrast między ciemnością a jasnością. Ta zasada dotyczy zdrowych ludzi.
Powinieneś odpoczywać swoim wzrokiem co 40 minut podczas pracy z drobnymi szczegółami. Niedopuszczalne jest czytanie z urządzeń elektronicznych w ciemności, a także w jasnej żarówce. Aby oczy nie były przeciążone, światło musi spaść równomiernie.
Będąc w górach, powinieneś nosić okulary z filtrem ultrafioletowym. Więc możesz zapobiec oślepianiu odbijanych promieni.
Wiele osób w wieku powyżej 50 lat cierpi na hemeralopię. Z roku na rok wzrasta liczba wypadków i innych zdarzeń, których przyczyna staje się naruszeniem półmroku. Dlatego należy ostrożnie zarządzać pojazdami.
W przypadku nocnej ślepoty osoba jest nieuważna podczas jazdy, a gdy oślepia ją reflektor, natychmiast traci orientację. Wynika to z faktu, że po oślepieniu osoby z hemeralopią nie można natychmiast dostosować się do ciemności. Dlatego, gdy uzyskasz prawa, warto sprawdzić obecność nocnej ślepoty.
Istnieją sposoby na poprawę adaptacji do ciemności. Pierwszy pochodzi z czasów piratów. Nic dziwnego, że często są przedstawiane z opaską na oku, ale rzadko zasłaniają brak gałki ocznej. Piraci nosili bandaże, aby mieć jedno robocze oko, gdy zstępowali z pokładu do ładowni, gdzie używanie świec i lampionów było niebezpieczne.
Dzisiaj, aby poprawić adaptację do ciemności, nie trzeba nosić bandaży. Wystarczy użyć okularów przeciwsłonecznych, żądany szary odcień. Udowodniono, że po spędzeniu 2-3 godzin na słońcu, potrzeba 10 minut, aby w pełni dostosować się do ciemności.
Pozostając w ciemności, nie trzeba patrzeć na źródła światła. Takie działania naruszają widzenie w półmroku, ponieważ w lekkim rodopsynie zacznie gwałtownie zanikać. Jeśli nie można uniknąć jasnego światła, należy zakryć jedno oko, utrzymując przynajmniej ciemną adaptację. Więc osoba nie będzie całkowicie zdezorientowana, jeśli na przykład prowadzi samochód.
Inna metoda opiera się na fakcie, że sztyfty są niewrażliwe na czerwone światło. Wcześniej armia stosowała tę metodę adaptacji: żołnierze nosili czerwone okulary przed strażnikiem nocnym, a czerwony nie zapobiegał przywróceniu rodopsyny. Szyszki z czerwonym pigmentem nie przeszkadzały w orientacji światła, a dzięki zachowaniu rodopsyny żołnierze mogli służyć od pierwszej minuty służby.
Dziś okulary z czerwonym odcieniem można kupić w dowolnej optyce salonowej. Umieszczając je 20-30 minut przed wyjściem w ciemność, osoba zapewnia dobrą adaptację. Piloci używają tej metody, jeśli nie są w stanie pozostać w ciemności przed startem na noc.
Inna cecha widoku jest aktywnie wykorzystywana przez siły specjalne. Raz w ciemności żołnierze zamykają oczy i miażdżą oczy na 10 sekund. Metoda jest skuteczna, chociaż medycyna nie znalazła jeszcze wyjaśnienia tego.
Zanim wyjdziesz w ciemność, musisz zamknąć oczy i masować gałki oczne, naciskać dłońmi. Po kilku sekundach pole widzenia rozjaśnia się. Jest to sygnał, że nastąpiło ponowne uruchomienie widoku. Powinieneś poczekać na powrót czerni i otworzyć oczy. Wizja Zmierzchu będzie lepsza.
Wrażenie na światło to zdolność oka do odbierania światła o różnej jasności. Wykonywany jest przez aparat prętowy siatkówki, zapewnia zmierzch i widzenie w nocy. Poczucie światła jest najbardziej wrażliwą funkcją narządu wzroku, której zmiana wcześniej zaczyna się w przypadku różnych procesów patologicznych (kryterium wczesnej diagnozy). U osoby z początkiem ślepoty poczucie światła w porównaniu z innymi funkcjami oka zanika jako ostatnie.
Wrażliwość oka na światło objawia się w postaci bezwzględnej wrażliwości na światło, charakteryzującej się progiem percepcji światła (tj. Zdolnością siatkówki do postrzegania minimalnej stymulacji światłem) i charakterystyczną czułością na światło, charakteryzowaną przez próg dyskryminacji (tj. Zdolność do wychwytywania najmniejszej różnicy w natężeniu oświetlenia; pozwala odróżnić obiekty z otoczenia w oparciu o nierówną jasność).
Adaptacja - zdolność oka do wykazywania wrażliwości na światło na różnych poziomach światła. Pozwala utrzymać wysoką czułość i jednocześnie chronić fotoreceptory siatkówki przed przepięciem. 2 rodzaje adaptacji:
a) adaptacja światła - objawia się wzrostem poziomu oświetlenia, postępuje najintensywniej w pierwszych sekundach, następnie zwalnia i kończy się do końca pierwszej minuty. Wraz z gwałtownym wzrostem poziomu oświetlenia może towarzyszyć ochronna reakcja mrużenia oczu.
b) adaptacja ciemności - pojawia się, gdy poziom światła zmniejsza się, wrażliwość na światło wzrasta przez 20-30 minut, a następnie wzrost zwalnia i osiąga maksymalną adaptację do 50-60 minut.
Czas trwania adaptacji światła i ciemności zależy od poziomu poprzedniego oświetlenia. Im większa różnica w intensywności światła, tym dłuższa adaptacja.
Metody określania percepcji światła:
1) monitorowanie działania podmiotu w zaciemnionym pokoju - oferują usiąść na krześle, podejść do urządzenia itp.
2) Test Kravkowa-Purkinjego - cztery małe kwadraty o rozmiarze 3Х3 od niebieskiego, czerwonego, żółtego i zielonego papieru przykleja się do rogów kawałka czarnego kartonu 20x20 cm. Kolorowe kwadraty pokazują pacjenta w zaciemnionym pokoju w odległości 40-50 cm od oka. Normalnie po 30-40 sekundach widoczny jest żółty kwadrat, a następnie niebieski. Gdy zaburzona jest percepcja światła, w miejscu żółtego kwadratu pojawia się jasna plamka, a niebieski kwadrat nie jest wykrywany.
3) badania adaptometru - służy do dokładnej ilościowej charakterystyki czułości na światło. Badanie rozpoczyna się od wstępnej adaptacji światła do pewnego poziomu oświetlenia. Adaptacja trwa 10 minut i tworzy poziom zerowy, który jest identyczny dla wszystkich przedmiotów. Następnie światło wyłącza się i co 5 minut na matowym szkle, umieszczonym przed oczami fotografowanej osoby, świeci tylko obiekt kontrolny (koło, krzyż, kwadrat). Podświetlenie określonego obiektu jest zwiększane, dopóki obiekt nie zostanie zauważony. W odstępie 5 minut egzamin trwa 50-60 minut. W miarę dostosowywania się obiekt zaczyna rozróżniać obiekt kontrolny na niższym poziomie światła. Wyniki badania są rysowane w postaci wykresu, na którym czas badania znajduje się na osi odciętej, gęstość optyczna filtrów świetlnych kontrolujących oświetlenie obiektów znajduje się na osi rzędnych: im gęstsze są filtry światła, tym mniejsze jest oświetlenie obiektu i wyższa jest światłoczułość oka.
Zaburzenia percepcji światła - hemeralopia (ślepota nocna) może być zaburzeniem widzenia o zmierzchu
1) objawowy - związane z uszkodzeniem fotoreceptorów siatkówki w chorobach organicznych siatkówki, naczyniówki, nerwu wzrokowego (jaskra, zapalenie nerwów, zwyrodnienie barwnikowe). Zazwyczaj łączy się ze zmianami dna oka i pola widzenia.
2) funkcjonalny - rozwija się w związku z hipowitaminozą A, w połączeniu z tworzeniem się płytek kserotermicznych na spojówce w pobliżu rąbka.
3) wrodzony - choroba rodzinna i dziedziczna o nieznanej etiologii, której nie towarzyszą zmiany dna
http://studfiles.net/preview/1472243/page:15/Ta patologia jest znana ludziom pod innym imieniem - nocna ślepota. Okuliści nazywają to hemeralopią. Taki stan znacząco obniża jakość życia, a czasami ma tragiczne konsekwencje. Dowiemy się więc szczegółowo o tym naruszeniu.
Tak zwane zaburzenia widzenia z powodu uszkodzeń nerwu wzrokowego i siatkówki, co objawia się osłabieniem wzroku w ciemności. Przy takiej patologii osoba traci orientację przestrzenną o zmierzchu, a pola widzenia wąskie. W rzadkich przypadkach do takich objawów dodaje się problemy z postrzeganiem kolorów niebieskiego i żółtego.
Warto zauważyć, że przedstawiciele obu płci cierpią w równym stopniu z pogwałceniem wizji zmierzchu, najczęściej w wieku 50 lat. Zauważa się jednak, że kobiety mają większe ryzyko patologii podczas menopauzy. Jest to związane ze zmianami endokrynologicznymi w organizmie.
Przy okazji naukowcy twierdzą, że mieszkańcy Północy widzą lepiej w ciemności. Ta cecha jest związana z faktem, że na tym obszarze geograficznym jest mniej jasnych, słonecznych dni. Dlatego ich oczy historycznie przystosowały się do ciemności. Również zwiększona czujność w nocy od natury obdarowała australijskich aborygenów.
Liczne badania okulistyczne wykazały, że upośledzenie widzenia zmierzchowego może być spowodowane przez hipowitaminozę. Brak retinolu (witaminy A) przyczynia się do suchości spojówki. Pogrubia, rumieni się. Wydzielanie gruczołów łzowych jest zmniejszone. Rogówka może stać się mętna.
Witamina A jest bezpośrednim uczestnikiem mechanizmu fotorecepcji. Jeśli to nie wystarczy, kije siatkówki zaczynają się załamywać. A potem ich dysfunkcja prowadzi do hemeralopii.
Taka patologia jest wykrywana za pomocą scotometrii, ciemnej adaptometrii i elektroretinografii.
A przyczyną ślepoty nocnej może być ogólne wyczerpanie, niedokrwistość, jaskra i ciąża.
Czasami choroba jest również związana z czynnikami genetycznymi. Czasami niewyraźne widzenie w ciemności występuje w wyniku odry lub ospy wietrznej, które cierpiały w dzieciństwie; niedożywienie; przewlekły alkoholizm; narażenie na toksyny; oparzenia słoneczne.
A jednak, jak pokazuje praktyka, najczęstszą przyczyną patologii jest brak retinolu w organizmie.
Okuliści dzielą chorobę na nabyte i wrodzone. Pierwszy jest bardziej powszechny. Jeśli hemeralopia jest wrodzona, przejawia się ona w dzieciństwie przedszkolnym. Niestety, dzisiaj nie reaguje na leczenie.
Nabyta hemeralopia jest leczona preparatami witaminowymi, suplementami odżywczymi, normalizacją codziennego żywienia.
Skład powyższych leków powinien być beta-karotenem, który nie powoduje skutków ubocznych; Witamina C - przeciwutleniacz, który wzmacnia naczynia krwionośne oka, witaminę E, luteinę, miedź, selen, cynk, taurynę.
Gdy choroba oczu jest przyczyną zaburzeń widzenia o zmierzchu, zaczynają od tego.
Jeśli hemeralopia była spowodowana krótkowzrocznością (krótkowzroczność), to najczęściej terapię przeprowadza się za pomocą korekcji laserowej. Czasami wykonywane są operacje refrakcyjne, na przykład wymiana soczewki, plastyka skleroplastyki.
Gdy zaćma lub jaskra były główną przyczyną ślepoty nocnej, wykonuje się zabieg przeciwjaskrowy, fakoemulsyfikację lub usunięcie zaćmy.
Koagulacja laserowa jako metoda leczenia jest stosowana do odwarstwienia siatkówki.
W każdym przypadku leczenie patologii jest inne. Ale zawsze zaczyna się od ustalenia przyczyny. Pacjenci otrzymują badanie krwi w celu określenia poziomu retinolu. Następnie skonsultuj się z gastroenterologiem, endokrynologiem.
Hemeralopia nie może być leczona niezależnie, terapia powinna być zaufana przez doświadczonego okulistę. Możesz tylko ostrzec jej środki zapobiegawcze. Najważniejszą z nich jest kontrola ilości retinolu w codziennej diecie. Aby uniknąć jego niedoboru, zaleca się stosowanie jagód, moreli, marchwi, pomidorów, szpinaku, czarnej porzeczki, wątroby dorsza, jaj rybich, żółtka jaja. Wiele witaminy A znajduje się w prosa.
http://ozrenii.com/story/narushenie-sumerechnogo-zreniyaWizja zmierzchu, hemeralopia, choroba nocnej ślepoty, to nazwy tego samego odchylenia w widzeniu, które wyraża się w osłabieniu ostrości wzroku i naruszeniu orientacji przestrzennej. Wzrok osoby w nocy i o zmierzchu jest znacznie słabszy niż sowy, koty, psy, ale nadal można dobrze poruszać się w nocy na ziemi, aby odróżnić kształt, a nawet kolor przedmiotów.
Ludzie, którzy mają taką chorobę, dobrze widzą w ciągu dnia w warunkach dobrego oświetlenia, ale gdy tylko zaczyna się ściemniać, ich oczy wydają się być pokryte całunem mgły. Hemeralopia jest niebezpieczna, ponieważ w ciemności dnia wzrasta ryzyko obrażeń.
Okuliści odróżniają nabytą i wrodzoną hemeralopię od pochodzenia. Przyczyna wrodzonej ślepoty nocnej leży w genetyce człowieka i żaden lekarz ani medycyna nie mogą niczego zmienić.
Jeśli mówimy o chorobie nabytej, przyczyną jej rozwoju jest zmniejszenie liczby pręcików w siatkówce, a także naruszenie procesu odzyskiwania substancji rodopsyny w pręcikach. Następujące sytuacje wywołują takie stany:
W większości przypadków występuje choroba „ślepota nocna” spowodowana hipowitaminozą. Niedobór witaminy A powoduje suchość spojówki, jej zapalenie, pogrubienie i spadek na tym tle wytwarzania wydzieliny gruczołów łzowych i zmętnienia rogówki.
W klasyfikatorze międzynarodowym wskazano kilka rodzajów hemeralopii.
Podejrzenie rozwoju nocnej ślepoty występuje, gdy osoba ma następujące objawy:
Ślepota nocna jest chorobą, którą diagnozuje się w następujący sposób i metodami:
Okulista może zalecić badanie gastroenterologa w celu określenia możliwych niedoborów witaminy A.
Leczenie ślepoty nocnej zależy od jej rodzaju. Jak wspomniano powyżej, wrodzona ślepota nocna jest nieuleczalna. Objawowa hemeralopia podlega leczeniu po wystąpieniu choroby, która wywołała nocną ślepotę. Leczenie takiego odchylenia odbywa się bez trudności iz pozytywnym rokowaniem. Najważniejszą rzeczą w leczeniu jest nasycenie ciała witaminą A.
W leczeniu i profilaktyce rozważanej choroby zaleca się zmianę diety, która może obejmować:
Aby pomóc w leczeniu nocnej ślepoty, istnieje wiele popularnych przepisów, z których większość opiera się na stosowaniu różnych zbóż roślinnych i nalewek ziołowych. Aby uzyskać kompletną dietę, możesz skontaktować się z dietetykiem.
http://o-glazah.ru/drugie/sumerechnoe-zrenie.htmlUpośledzenie widzenia o zmierzchu, jak choroba, jest znane w medycynie od niepamiętnych czasów i nazywane jest hemeralopią. Lekarze nie rozróżniają stopni tej choroby (choroba jest albo nie istnieje, albo nie istnieje), ale okuliści są pewni: upośledzony wzrok o zmierzchu znacznie obniża jakość życia, co w niektórych przypadkach ma szkodliwe konsekwencje.
Hemeralopia, czyli ślepota nocna, jest zaburzeniem widzenia spowodowanym uszkodzeniem siatkówki i nerwu wzrokowego, którego cechy charakterystyczne objawiają się osłabieniem ostrości widzenia w ciemności. Objawy to: zmniejszenie widzenia z zaburzoną orientacją przestrzenną w ciemności, zmiana adaptacji światła i zwężenie pól widzenia. Czasami do tego symptomu dochodzą problemy z postrzeganiem kolorów żółtego i niebieskiego.
Hemeralopia w równym stopniu dotyczy obu płci, ale w okresie menopauzy u kobiet, gdy w organizmie zachodzą zmiany wewnątrzwydzielnicze, ryzyko rozwinięcia się nocnej ślepoty jest nieco wyższe. Co ciekawe, australijscy aborygeni są naturalnie obdarzeni podwyższoną czujnością, zwłaszcza w nocy. Badania pokazują, że ostrość wzroku tych osób sięga 400%.
Mieszkańcy Północy widzą lepiej w ciemności. Ta umiejętność jest rozwijana przez wieki, ponieważ na północy jest znacznie mniej słonecznych dni, więc ich oczy „historycznie” przystosowane do podobnych warunków. Zimą, w okresie krótkiego światła dziennego, problem hemeralopii staje się szczególnie dotkliwy.
Według wielu badań udowodniono, że to hipowitaminoza może powodować zaburzenia widzenia o zmierzchu. Brak witaminy A może powodować: suchość spojówek, ich zaczerwienienie i pogrubienie, zmniejszone wydzielanie gruczołów łzowych, zmętnienie rogówki i hipestezję rogówki itp.
Wiadomo, że witamina A jest bezpośrednim uczestnikiem mechanizmów fotorecepcji. Z braku witaminy A, kije siatkówki są niszczone, a mianowicie dysfunkcja sztyftów siatkówki jest pierwszym objawem hemeralopii. Ta patologia może być zidentyfikowana za pomocą ciemnej adaptometrii, elektroretinografii lub scotometrii.
Wśród możliwych przyczyn lekarzy są ukryte choroby ciała: ogólne wyczerpanie spowodowane ciężką pracą lub długotrwałą chorobą, ciążą, niedokrwistością lub jaskrą.
Często choroba jest związana z czynnikami dziedzicznymi, ale może również wystąpić w wyniku odry lub ospy wietrznej w dzieciństwie. Często przyczyną jest niedożywienie, niedokrwistość, wpływ na organizm toksyn, chorób siatkówki, nerwu wzrokowego, wątroby, przewlekłego alkoholizmu, oparzeń słonecznych oczu. Jednym z głównych powodów rozwoju hemeralopii jest brak witamin A, B2 lub PP w organizmie. Wrodzona hemeralopia objawia się w dzieciństwie lub wczesnym okresie dojrzewania.
Eksperci Hemeralopia dzielą się na dwa typy: wrodzone i nabyte. Wrodzona hemeralopia niestety nie reaguje na leczenie. W innych przypadkach należy przepisać preparaty witaminowe i leczyć chorobę oka, co spowodowało rozwój hemeralopii.
Przyczyny hemeralopii mogą być takie choroby, jak krótkowzroczność, jaskra, zaćma, odpowiednio, a leczenie będzie inne. W tych przypadkach, jeśli hemeralopia jest spowodowana krótkowzrocznością (krótkowzroczność), leczenie przeprowadza się albo przez laserową korektę krótkowzroczności, albo przez zastosowanie operacji refrakcji (skleroplastyka, wymiana soczewek itp.).
Jeśli jaskra lub zaćma były pierwotną przyczyną, wówczas wykonuje się zabieg przeciwjaskrowy, ekstrakcję lub fakoemulsyfikację zaćmy. Przy odwarstwieniu siatkówki wykonuje się koagulację laserową. Niedobór witaminy prowadzi do niezbędnej hemorolopii, leczenie polega na normalizacji odżywiania i przyjmowaniu kompleksów witaminowych i suplementów diety w celu zapobiegania chorobom oczu.
Skład preparatów witaminowych, które są przepisywane w leczeniu podstawowej hemeralopii, obejmuje beta-karoten (jest prowitaminą A, która nie powoduje skutków ubocznych w postaci hiperwitaminozy A), witaminy C (naturalny przeciwutleniacz, który wzmacnia naczynia oka), witaminy E, witaminy A, luteina, a także pierwiastki śladowe: selen, miedź, cynk, tauryna. Takie kompleksy są głównym leczeniem hemorolopii podstawowej i przyczyniają się do zmiany ryzyka rozwoju chorób oczu.
Należy powiedzieć, że leczenie w każdym przypadku jest inne. Dlatego najpierw trzeba znaleźć przyczynę choroby i zrozumieć, czego brakuje w ciele. Pacjenci z hemeralopią powinni być badani pod kątem stężenia retinolu, karotenu i witaminy A we krwi. Jeśli stężenie tych witamin jest zmniejszone, zaleca się leczenie korekcyjne. Zalecane konsultacje specjalistów o innych profilach (gastroenterolog, endokrynolog).
Nie powinieneś sam traktować hemeralopii - to niemożliwe. Ale środki zapobiegawcze w celu zapobiegania tej chorobie można również podjąć samodzielnie. Nie jest to wcale trudne i wymagać będzie jedynie włączenia do codziennej diety produktów bogatych w witaminę A (takich jak: marchew, szpinak, pomidory, sałatki, zielona cebula, jeżyny, morele, czarne porzeczki, jagody, agrest, mleko, masło, wątroba dorsza, ser, śmietana, ikra rybna, żółtko jaja). Ze zbóż jest szczególnie przydatne proso.
Hemeralopia często dotyka ludzi po 50 latach. Na przykład liczba wypadków samochodowych spowodowanych przez kierowców z tą chorobą szybko rośnie. Lekarze ostrzegają, że osoba z nocną ślepotą po prostu nie zauważa niebezpieczeństw na drodze, jeśli podróżuje w czasie zmierzchu, a przy świetle nadjeżdżających świateł zazwyczaj traci orientację.
Jasne światło oślepia go i nie może dostosować się do ciemności (lub dostosowuje się powoli). Dlatego niemieccy okuliści przedstawili propozycję dla kierowców, aby sprawdzić ich wzrok, i konieczne jest sprawdzenie obecności hemeralopii w nich.
Warto wspomnieć, że istnieje również fałszywa hemeralopia, chociaż nie wszyscy specjaliści zgadzają się z tą definicją - w końcu albo ona istnieje, albo nie istnieje. A jednak przypadki fałszywego naruszenia widzenia o zmierzchu można przypisać tymczasowemu zmniejszeniu widzenia o zmierzchu z powodu długiej ciężkiej pracy oka (komputer, mały drukowany tekst itp.)
Wybór kliniki do leczenia każdej choroby okulistycznej jest kluczową kwestią wymagającą zrównoważonego podejścia. Warto zwrócić uwagę na poziom wyposażenia kliniki, profesjonalny poziom specjalistów pracujących w klinice, recenzje osób, które były już leczone w jednej klinice okulistycznej lub innej.
Sporo osób, w tym dzieci, jest słabo widzianych w warunkach słabego oświetlenia, a o zmierzchu nie czują się zbyt komfortowo. Zaburzenia widzenia o zmierzchu - hemeralopia. U ludzi nazywa się to ślepotą z kurczaka.
Wewnętrzna powłoka gałki ocznej (siatkówki) jest spleciona przez włókna nerwu wzrokowego i pokryta trzema warstwami komórek światłoczułych w kształcie pręcików („pałeczek”) i stożkowych („stożków”). Są receptorami światła oka. „Pałeczki” zapewniają czarno-biały zmierzch i widzenie w nocy, „stożki” - wizualne postrzeganie całej palety kolorów po południu. U ludzi jest 110-125 milionów „pałeczek” i 6-7 milionów „szyszek” (stosunek 18: 1). Naruszenie tego stosunku nie sprzyja „kijom” prowadzącym do nocnej ślepoty: słabe oświetlenie - i ostrość widzenia znika, co przy jasnym świetle pozostaje normalne.
Jeśli cipka płacze, kiedy wyłączają górne światło i włączają migotliwe nocne światło, być może dziecko protestuje przeciwko mroku - jego zmierzchowa wizja jest osłabiona. Dziecko cierpiące na hemeralopię, w słabym świetle, traci orientację przestrzenną, zawęża pole widzenia, prawie nie rozróżnia kolorów.
Kiedy dorosły syn lub córka narzekają, że nie widzą niczego w półmroku, nie próbuj ich „łamać” lub „uczyć”, aby zasnęli bez światła. Budząc się w środku nocy, maluchy z nocną ślepotą czują się uwięzione - płaczą ze strachu, wzywają matkę, ale nie ośmielają się pobiec do sypialni swoim rodzicom. Dzięki ponaglaniu garnka dzieci mogą samodzielnie opuścić pokój, ale do toalety mogą dostać się tylko wtedy, gdy korytarz jest dobrze oświetlony. W absolutnej ciemności, potknięciu i upadku, nieustannie potykają się o ściany i przedmioty. Jeśli okulista potwierdzi hemeralopię, twoje dziecko powinno mieć jasną latarkę pod poduszką na wypadek, gdyby chciał iść do toalety lub napić się wody. Pamiętaj, że dzieci bardzo boją się ukośnych cieni, za którymi kryje się nieprzenikniona ciemność i wszelkiego rodzaju potwory.
Czasami przyczyną choroby są czynniki dziedziczne (na przykład barwnikowe zwyrodnienie siatkówki lub zespół Ashera), ale hemeralopię można uzyskać po odrze, ospie wietrznej, z powodu niedożywienia, anemii, powikłaniu różyczki, opryszczki, w wyniku toksycznego organizmu. Cukrzyca, zaćma lub procesy zwyrodnieniowe plamki żółtej (choroba oczu, w której występuje częściowe odwarstwienie siatkówki) upośledza widzenie o zmierzchu. Jednak główną przyczyną ślepoty nocnej jest brak witamin A, B2 i PP.
Witamina A (retinol) jest zawarta w światłoczułej substancji siatkówki oka - plamicy wzrokowej, która „przyciąga” obraz rzeczywistości. Obficie ta substancja zapewnia dobre przystosowanie wzroku do ciemności.
Słabe formy nocnej ślepoty występują u krótkowzrocznych dzieci. Wraz z wiekiem minie strach przed ciemnością, dziecko nauczy się poruszać w półmroku, nawet jeśli się nie goi. W przypadku wrodzonej hemeralopii utrzymuje się upośledzenie widzenia, choroba nie jest uleczalna. W przypadku pierwotnego (ostrego) rokowania są korzystne.
Aby poprawić widzenie w nocnej ślepocie:
- nawet jeśli dziecko ma łagodny stopień krótkowzroczności i nie musi nosić okularów przez długi czas, wskazane jest, aby nosić je po zachodzie słońca;
- odrzuć światła fluorescencyjne na biurku. Źródło światła musi być bardzo jasne, zwłaszcza podczas czytania. We wczesnych stadiach choroby można stosować lampy halogenowe w kształcie łuku. Idealnie, światło jest z tyłu, spada zza ramienia;
- zadbać o jasne oświetlenie w całym mieszkaniu i pomieszczeniach gospodarczych;
- śledź żywienie dziecka; Wizja potrzebuje witamin A, C i E, cynku i beta-karotenu, ten ostatni jest przekształcany w witaminę A w organizmie - ilość jego spożycia jest określana tylko przez okulistę: w wysokich dawkach substancja jest toksyczna.
Nawiasem mówiąc, małe kurczaki uwielbiają proso nie tylko za to, co jest smaczne - przyczynia się do poprawy wzroku. Oprócz owsianki proso dziecko powinno otrzymać porzeczki, agrest, marchew, szpinak, morele, zieloną cebulę, pietruszkę, seler i inne warzywa, a ostrość wzroku o zmierzchu nie zmniejszy się. Menu powinno także zawierać żółtko, ser, śmietanę, masło, jeśli to możliwe, czarny i czerwony kawior, a także olej z wątroby dorsza i olej rybny - trzy razy dziennie.
Głównymi dostawcami prowitaminy A są warzywa i owoce w kolorze czerwonym, pomarańczowym i żółtym: marchew, słodka papryka, dogrose, rokitnik, agrest, wiśnia i dynia. Dobrze podawać wołowinę, wątrobę wieprzową, ryby i rośliny strączkowe.
Pomiędzy kuracjami (pod nadzorem lekarza) warto wziąć napar z owoców dzikiej róży:
3 łyżki. l owoce zalać 2 szklankami wrzącej wody, gotować przez 10 minut. w zapieczętowanym pojemniku nalegać na 12 godzin, wypić 1/3 szklanki 3 razy dziennie.
Okuliści radzą nastoletnim dziewczętom, aby nie stosowali diety. Z reguły wykluczają produkty mięsne i rybne i mogą „oddawać” nie tylko ślepotę nocną, ale także inne, poważniejsze choroby.
http://news.tut.by/health/197640.htmlUpośledzona funkcja widzenia w warunkach półmroku jest znana pod nazwą hemeralopii. Warto zauważyć, że ta choroba nie ma stopni: albo jest odchylenie, albo nie ma żadnego. Mimo to upośledzenie wzroku o zmierzchu znacznie zakłóca życie ludzkie, prowadząc do niebezpiecznych konsekwencji.
Hemeralopia jest popularnie nazywana nocną ślepotą. Jest to zaburzenie widzenia spowodowane patologią siatkówki i nerwu wzrokowego. Naruszenia prowadzą do znacznego zmniejszenia ostrości widzenia w półmroku i ciemności.
Czasami objawy ślepoty nocnej uzupełnia niewłaściwe postrzeganie odcieni żółtego i niebieskiego. Medycyna znana jako tzw. Fałszywa hemeralopia, gdy ostrość widzenia o zmierzchu zmniejsza się tymczasowo.
Jest to spowodowane zmęczeniem oczu podczas pracy przy komputerze lub małym drukiem. Jednak nie wszyscy lekarze zgadzają się z tą definicją państwa, ponieważ hemeralopia nie może być względna.
Przedstawiciele obu płci równie cierpią na hemeralopię, ale zauważono, że w okresie menopauzy kobiety częściej mają problemy ze wzrokiem półmroku. Wynika to z różnych zmian wewnątrzwydzielniczych, które występują wraz z wiekiem w organizmie kobiety.
Okuliści odróżniają nabytą i wrodzoną hemeralopię od pochodzenia. Przyczyna wrodzonej ślepoty nocnej leży w genetyce człowieka i żaden lekarz ani medycyna nie mogą niczego zmienić.
Jeśli mówimy o chorobie nabytej, przyczyną jej rozwoju jest zmniejszenie liczby pręcików w siatkówce, a także naruszenie procesu odzyskiwania substancji rodopsyny w pręcikach. Następujące sytuacje wywołują takie stany:
W większości przypadków występuje choroba „ślepota nocna” spowodowana hipowitaminozą. Niedobór witaminy A powoduje suchość spojówki, jej zapalenie, pogrubienie i spadek na tym tle wytwarzania wydzieliny gruczołów łzowych i zmętnienia rogówki.
Odczyt w słabym świetle jest uważany za szkodliwy z powodu dwóch czynników: większego zmęczenia oczu z powodu małej ilości światła i bliskości książki z tego samego powodu. Powyższe czynniki teoretycznie prowadzą do krótkowzroczności (krótkowzroczność) - oko dostosowuje się do postrzegania obiektów z bliskiej odległości, traci zdolność skupiania się na odległych obiektach.
Faktem jest, że ludzkie oko jest złożonym systemem. Głównym „narzędziem” do otrzymywania światła są komórki siatkówki (stożki).
Reagują na przychodzące światło słoneczne i przekazują informacje o otrzymanym obrazie do mózgu. Gdy jest dużo światła, źrenica „filtruje” swoją ilość, aby nie przeciążać stożków.
Wizualnie źrenica zwęża się. Jeśli nie ma wystarczającej ilości światła, źrenica rozszerza się, przekazując więcej światła do siatkówki.
Dlatego w ciemności natychmiast nie widzimy niczego, az czasem, kiedy ilość światła wpadającego do siatkówki wzrasta, rozpoznajemy sylwetki i niektóre lekkie przedmioty. Jeśli czytasz cały czas w ciemności, to teoretycznie stożki przyzwyczają się do odbierania zbyt dużej ilości światła, a mięśnie oka nie będą się obciążać, ponieważ postrzegany obiekt jest blisko.
Następnie, w świetle dziennym i próbując skupić się na odległych obiektach, obserwuje się utratę wzroku lub zmęczenie oczu.
Jedyną przyczyną tego zaburzenia widzenia jest niewystarczające tworzenie pigmentu rodopsyny. Przeznaczony jest do przystosowania narządów wzroku osoby do ciemnej pory dnia.
Zwykle pigment rodopsyny jest obecny w komórkach siatkówki typu pręcika, w ciągu dnia całkowicie się rozpada, w nocy zostaje przywrócony. W tym procesie niezbędna jest wystarczająca ilość witaminy A, a jej niedobór prowadzi do niepełnego przywrócenia pigmentu w nocy, dlatego wzrok staje się niski.
Ślepota nocna jest chorobą, która może być spowodowana przez następujące czynniki:
Ponadto upośledzenie widzenia może być spowodowane przez niektóre leki. Ale dzieje się tak tylko w przypadku ich długiego odbioru i jest tymczasowe.
Objawy rozważanej choroby trudno pomylić z czymś innym - są zbyt charakterystyczne. Pacjent zaczyna zauważać, że jego ostrość widzenia zmniejsza się - a zjawisko to jest szczególnie wyraźne o zmierzchu i ciemności w ciągu dnia. Dodatkowe funkcje to:
Ślepota nocna jest chorobą, którą diagnozuje się w następujący sposób i metodami:
Okulista może zalecić badanie gastroenterologa w celu określenia możliwych niedoborów witaminy A.
Medycyna odróżnia wrodzoną i nabytą hemeralopię. Nawet nowoczesne metody leczenia nie leczą wrodzonej formy.
Metody diagnozy hemeralopii:
Należy pamiętać, że leczenie hemeralopii określa się w każdym przypadku na różne sposoby, więc nie można w sposób niekontrolowany przyjmować żadnych leków. Najpierw musisz znaleźć przyczynę choroby, a wyniki badania pokażą, czego tak naprawdę brakuje. Konsultacje z innymi specjalistami nie będą zbędne.
Jeśli istnieje przyczyna wady, zalecana jest odpowiednia terapia. Często są to kompleksy witaminowe i leczenie patologii układu wzrokowego, które wywołują zaburzenia widzenia o zmierzchu.
Gdy przyczyną hemeralopii jest krótkowzroczność, terapia będzie polegać na laserowej korekcji wzroku. Można również stosować operacje refrakcyjne (skleroplastyka, wymiana soczewek itp.).
Przy odwarstwieniu siatkówki konieczna jest pilna koagulacja laserowa. Jaskra wymaga operacji przeciwjaskrowej i ekstrakcji zaćmy lub fakoemulsyfikacji.
Aby określić stężenie retinolu, karotenu i witaminy A we krwi, przeprowadź odpowiednią analizę. Poprzez zmniejszenie poziomów tych składników wymagana jest terapia korekcyjna.
Jeśli przyczyną hemeralopii jest niedobór witamin, terapia obejmie następujące środki:
Często z niezbędną hemeralopią przepisywane są preparaty beta-karotenu. Jest to prowitamina A, ale nie powoduje hiperwitaminozy bocznej. Leczenie obejmuje również witaminy A, C, E, luteinę i pierwiastki śladowe (cynk, selen, miedź). Składniki te są podstawą terapii zaburzeń widzenia o zmierzchu, spowodowanych brakiem witamin.
Jeśli badanie nie ujawniło oczywistych patologii, hemeralopię można jeszcze zmniejszyć. Dla systemu wizualnego muszą być stworzone komfortowe warunki: używanie okularów przeciwsłonecznych i systemów optycznych dla kierowców, korzystanie z polaryzacyjnych wizjerów, aby zapobiec oślepianiu podczas jazdy.
Spolaryzowane okulary z żółtymi i pomarańczowymi soczewkami usuwają odblaski i odblaski, zwiększają kontrast kolorów i głębię ich percepcji. Są wysoce zalecane dla kierowców z hemeralopią.
Pracując przy komputerze, musisz zoptymalizować i odpowiednio oświetlić miejsce pracy. Nie pozwól, aby światło odbite od monitora dostało się w oczy. Kiedy hemeralopia nie powinna używać świetlówek.
Ślepota nocna to choroba, która jest dość łatwa do zdiagnozowania samodzielnie. Ale powinna być wizyta u okulisty, ponieważ tylko specjalista będzie w stanie zrozumieć przyczynę rozwoju patologii, dowiedzieć się, jaki jest jej rozwój i znaleźć odpowiednie leczenie.
Wiele osób traktuje tę chorobę frywolnie, bez szukania wykwalifikowanej pomocy medycznej. Tymczasem spadek ostrości widzenia o zmierzchu i w nocy może wskazywać na postęp dość niebezpiecznych chorób, które prowadzą do całkowitej utraty wzroku.
Metody diagnozowania ślepoty nocnej:
W razie potrzeby okulista może zalecić dodatkowe badanie w celu potwierdzenia diagnozy - tonografii, tomografii optycznej i refraktometrii.
Leczenie ślepoty nocnej zależy od jej rodzaju. Jak wspomniano powyżej, wrodzona ślepota nocna jest nieuleczalna. Objawowa hemeralopia podlega leczeniu po wystąpieniu choroby, która wywołała nocną ślepotę. Leczenie takiego odchylenia odbywa się bez trudności iz pozytywnym rokowaniem. Najważniejszą rzeczą w leczeniu jest nasycenie ciała witaminą A.
W leczeniu i profilaktyce rozważanej choroby zaleca się zmianę diety, która może obejmować:
Aby pomóc w leczeniu nocnej ślepoty, istnieje wiele popularnych przepisów, z których większość opiera się na stosowaniu różnych zbóż roślinnych i nalewek ziołowych. Aby uzyskać kompletną dietę, możesz skontaktować się z dietetykiem.
Jeśli rozpoznana zostanie wrodzona ślepota nocna, jej leczenie będzie niewskazane - takie patologiczne zmiany w siatkówce nie podlegają korekcie. Ale wszystkie inne rodzaje leczonej choroby są skutecznie leczone.
Ponieważ nocna ślepota nabytego gatunku rozwija się z powodu braku witamin w organizmie (najczęściej), leczenie lekami sprowadza się do wyboru kompleksów witaminowo-mineralnych. Okuliści wolą przepisywać krople do oczu ryboflawiny tym pacjentom, którzy stosują 2 krople do każdego oka dwa razy dziennie.
Lek ten zapewnia odżywianie komórek siatkówki narządu wzroku, poprawia ich dopływ tlenu, zwiększa przewodnictwo impulsów nerwowych.
Ryboflawina nadaje się do długotrwałego stosowania, ale tylko okulista może przepisać konkretny przebieg terapii. Niektórzy pacjenci, na tle leczenia za pomocą rozważanych kropli do oczu, skarżą się na tymczasową utratę ostrości wzroku i alergię w postaci opuchlizny, zaczerwienienia i swędzenia powiek.
Oprócz kropli do oczu na nocną ślepotę przepisano leki z doustnym podawaniem witaminy A. Dzienna dawka dla osoby dorosłej wynosi 100 tysięcy jm, dla dziecka - 50 tysięcy jm.
Środki ludowe można stosować do leczenia danej choroby. Ale tylko po konsultacji z lekarzem. Ponadto ten rodzaj terapii nie powinien być głównym - muszą być dostępne badania, dieta i leki.
Które środki ludowe pomogą w leczeniu ślepoty nocnej: