Retinopatia wcześniaków (z łaciny. Retina - siatkówka, z greckiego. Patos - cierpienie, choroba) - diagnoza dokonywana przez okulistę podczas badania noworodka urodzonego wcześnie. Początkowo patologię nazywano retrolental fibroplasia, a następnie przemianowano retinopatię wcześniaków.
Retinopatia rozwija się u wcześniaków z powodu upośledzonego tworzenia siatkówki. Im wcześniej rodzi się dziecko i im mniejsza jest jego waga, tym większe jest ryzyko zachorowania. Największe ryzyko rozwoju retinopatii oka występuje u wcześniaków o masie ciała poniżej 2 kg, urodzonych w wieku ciążowym 34 tygodni i wcześniej.
Choroba występuje u wcześniaków w co piątym przypadku. Ciężkie postacie retinopatii występują tylko u 8% dzieci.
Mechanizm rozwoju patologii narusza tworzenie naczyń siatkówki: tworzenie nowych naczyń jest zawieszone, a już uformowane kiełkują w ciele szklistym.
Choroba jest spowodowana zmianami składu gazu we krwi, które powstają w procesie karmienia wcześniaka, a także w obecności czynników szkodliwych. Do retinopatii wcześniaków predysponują:
Retinopatia jest klasyfikowana według okresów (faz), etapów, stopni.
Międzynarodowa klasyfikacja według etapów:
Zakres zmian bliznowatych:
Stopnie 1 i 2 retinopatii wcześniaków mogą spontanicznie cofnąć się, tj. Całkowicie zniknąć bez żadnych konsekwencji dla funkcji wzrokowych.
Przebieg choroby może być stopniowy - etapami. I może piorun. Taki przebieg retinopatii nazywa się chorobą plus.
Niezależne wykrywanie objawów retinopatii u noworodków jest dość trudne. Pierwsze trzy etapy można wykryć tylko poprzez badanie okulistyczne. Oczywiste objawy pojawiają się na późniejszych etapach.
Istnieje kilka pośrednich znaków behawioralnych, które pozwalają podejrzewać patologię:
Na etapie blizn pojawiają się zewnętrzne manifestacje: zez, źrenica staje się szara i słabo reaguje na światło.
Badanie wcześniaka na retinopatię rozpoczyna się 3-4 tygodnie po urodzeniu. Jeśli nie ma objawów choroby, powtarzane badania są przeprowadzane co 2 tygodnie. Jeśli występują oznaki normalnego przebiegu choroby, to co tydzień. W przypadku rozpoznania choroby dodatniej dziecko jest badane co 2 dni.
Podstawowe metody diagnostyczne:
Do diagnozowania innych chorób oczu wcześniaka można zastosować dodatkowe metody badania (elektroretinografia, diafanoskopia, badanie VEP).
Zalecenia kliniczne lekarzy dotyczące leczenia retinopatii wcześniaków różnią się. Niektórzy uważają, że leczenie chirurgiczne jest konieczne na wszystkich etapach choroby, a niektórzy uważają, że operacja jest przeprowadzana tylko na trzecim i kolejnych etapach.
Drugie podejście jest bardziej popularne. W początkowej fazie przepisywana jest terapia lekowa, aw przypadku nieskuteczności i progresji retinopatii wykonywana jest operacja. Leczenie chirurgiczne jest skuteczne tylko w pierwszym roku życia dziecka. Później prawdopodobieństwo uratowania wzroku jest szybko zmniejszane.
Kwestia działania w każdym przypadku jest ustalana indywidualnie.
Obejrzyj film na temat wykrywania retinopatii wcześniaków i współczesnego leczenia tej choroby.
W leczeniu retinopatii przedwczesnych stadiów początkowych przepisuje się grupy leków:
Skuteczność metod fizjoterapii obserwuje się w okresie regresji choroby. Zastosuj:
W leczeniu retinopatii wcześniaków wykonuje się kilka rodzajów operacji. Istotą leczenia chirurgicznego jest wpływanie na zmodyfikowane obszary siatkówki, zapobiegając w ten sposób postępowi choroby. Operacje:
Gdy efekt koagulacji laserowej na siatkówce jest spowodowany wiązką laserową. Ten rodzaj operacji jest łatwiejszy niż kriokrzepnięcie, bezbolesny, rzadziej powoduje powikłania pooperacyjne. Podczas kriokoagulacji przeprowadza się zamrażanie zimnym (ciekłym azotem).
Na etapie bliznowatym wykonuje się wypełnienie twardówki, w którym „plaster” jest nakładany w miejscu odwarstwienia siatkówki. Pozwala to na zamocowanie siatkówki na miejscu.
W przypadku nieskuteczności tej operacji wykonuje się wycięcie ciała szklistego i tkanki bliznowatej (witrektomia). Te dwa rodzaje operacji mają na celu zmniejszenie napięcia siatkówki, co zapobiega postępowi odwarstwienia.
Przy odpowiednim i właściwym leczeniu rokowanie można uznać za korzystne: możliwe jest zachowanie funkcji wzrokowych narządu wzroku dziecka.
Wraz z późnym leczeniem, jak również piorunującym przebiegiem retinopatii, rokowanie pogarsza się: funkcje wzrokowe są znacznie upośledzone. Przy odwarstwieniu siatkówki możliwa jest całkowita utrata wzroku.
Możliwe komplikacje to:
Do środków zapobiegawczych należą:
Wszystkie wcześniaki podlegają ścisłej obserwacji i pełnemu zakresowi badań. Ponieważ narządy i układy wcześniaka nie miały czasu się uformować, konieczne jest stworzenie warunków pielęgnacyjnych możliwie jak najbliżej okresu prenatalnego.
Udostępnij artykuł w sieciach społecznościowych. Opowiedz nam w komentarzach, co wiesz o retinopatii wcześniaków? Może masz do czynienia z taką chorobą? Zdrowie dla ciebie i twojego dziecka. Wszystkiego najlepszego.
http://ozrenieglaz.ru/bolezni/drugie/retinopatiya-nedonoshennyh-detejRetinopatia wcześniaków jest najcięższą chorobą okulistyczną występującą u bardzo wcześniaków. W połączeniu z agresywnymi i często nieodwracalnymi zmianami w siatkówce oka i ciele szklistym i prowadzi do utraty wzroku, jest również nieodwracalny. Jakie są główne przyczyny takiej patologii, jej głównych objawów, przebiegu klinicznego, metod leczenia i zapobiegania?
Nowoczesne technologie medyczne pozwalają dzieciom przetrwać nawet o wadze 0,5 kg. Jednakże zaobserwowano, że wcześniaki doświadczają czasami głębokich niepełnosprawności w praktycznie wszystkich narządach.
W inkubatorze sztucznie utrzymywano zwiększoną ilość tlenu, aby zapewnić przetrwanie dziecka. Jednak wysokie stężenie tego gazu wywołuje zaburzenia procesów metabolicznych w naczyniach.
U niemowląt, zwłaszcza z rozpoznaniem wcześniactwa, procesy metaboliczne w siatkówce wynikają nie z oddychania komórkowego, ale z rozpadu glukozy (to znaczy glikolizy).
Aby to zrobić, nie potrzebujesz tlenu. Jednak pod wpływem dużych ilości tego pierwiastka chemicznego procesy rozszczepiania są hamowane, a oko doświadcza głodu tlenowego.
Długotrwałe niedotlenienie prowadzi do śmierci fotoczułych obszarów oka. Są one następnie zastępowane przez tkankę łączną, więc retinopatia w wcześniactwie jest nieodwracalna.
Obecnie uważa się, że ta choroba jest wieloczynnikowa. Powody są następujące:
Uważa się, że jednym z czynników występowania tej choroby jest zwiększone działanie światła na siatkówkę. U wcześniaków jest szczególnie wrażliwa na jasne światło. Jeśli dziecko wejdzie do środowiska o wysokim świetle, rozwija się uszkodzenie siatkówki, w niektórych przypadkach prowadzące do uszkodzenia oczu.
Podstawą patogenezy retinopatii u wcześniaków jest niewystarczające tworzenie się oczu, zwłaszcza ciała szklistego, siatkówki i naczyń, które go karmią. Od 16 tygodnia ciąży stopniowo tworzą się naczynia w siatkówce (nazywa się to unaczynieniem).
Proces kończy się dopiero w momencie narodzin dziecka na normalnych warunkach. Zatem retinopatia u noworodków rozwija się u wcześniaków. Im większy stopień wcześniactwa, tym mniejsze naczynia krwionośne w siatkówce.
Zauważ, że u siedmiomiesięcznych dzieci siatkówka jest tworzona zgodnie z zasadą koncentryczną. A jeśli w środkowej jego części naczynia krwionośne są dobrze rozwinięte, to nie są na obrzeżach. Ze względu na wpływ czynników środowiskowych - takich jak jasne światło, tlen - postępuje retinopatia noworodków.
Choroba rozwija się na tle zatrzymania fizjologicznego tworzenia naczyń krwionośnych. Kiełkują w oku, czyli w grubości ciała szklistego. Następnie tworzy się za nim tkanka łączna, która powoduje rozciąganie siatkówki. Ten warunek jest już krytyczny. W miarę postępu procesu wzrasta ryzyko odwarstwienia siatkówki.
Choroba zaczyna się zwykle w czwartym tygodniu życia, a jej szczyt przypada zwykle na ósmy tydzień. Oba oczy są zazwyczaj dotknięte.
Retinopatia wcześniaków ma 3 wyraźne okresy rozwoju:
Współczesna klasyfikacja międzynarodowa identyfikuje następujące etapy retinopatii wcześniaków:
Po osiągnięciu trzeciej fazy aktywnej retinopatii rozróżnia się następujące stopnie patologicznych zmian bliznowatych w siatkówce:
Należy pamiętać, że z trzeciego stopnia bliznowacenia następuje znaczny spadek ostrości widzenia, często nieodwracalny.
Tylna agresywna retinopatia wcześniaków jest bardzo niebezpiecznym wariantem przebiegu aktywnej choroby. Zazwyczaj szybki postęp procesu w dnie oka z porażką obu oczu. Tendencja do samoregulacji choroby z reguły jest nieobecna. Chorobie towarzyszą:
Są takie etapy choroby:
Retinopatia wcześniaków w tej formie ma najbardziej korzystne wyniki w początkowych stadiach rozwoju. Pod warunkiem rozprzestrzeniania się procesu patologicznego w ciele podobnym do szkła, prawdopodobieństwo pomyślnego wyniku i zachowanie wzroku jest znacznie zmniejszone. Podczas tworzenia częściowego oderwania siatkówki, wizja nie może zostać uratowana.
Badanie wcześniaka rozpoczyna się od trzeciego tygodnia po urodzeniu. Zalecana częstotliwość powtarzanych badań diagnostycznych wynosi co dwa tygodnie. Powinny one trwać do końca procesów unaczynienia. Jeśli pojawią się pierwsze objawy retinopatii, badanie powinno odbywać się co tydzień.
Badanie wzroku przeprowadza się metodą pośredniej oftalmoskopii obuocznej. Konieczne jest rozszerzenie źrenic (można to osiągnąć przez wkroplenie roztworu atropiny do oka). Dla dzieci konieczne jest użycie specjalnych urządzeń do rozszerzania powiek. Zwykle pierwsze badanie wykonuje się w klinikach pod kontrolą komputerów. W przypadku retinopatii „plus” dno należy badać co 3 dni.
Dodatkowo stosuje się skuteczną metodę diagnostyczną, taką jak ultrasonografia oka. Badanie ultrasonograficzne w tak wczesnym dzieciństwie jest całkowicie nieszkodliwe dla ciała dziecka.
Poważna diagnoza różnicowa jest potrzebna do wykrycia lub wyeliminowania innych możliwych zmian w oku, takich jak zanik nerwu, nieprawidłowości w jego rozwoju. Do diagnostyki różnicowej stosuje się fiksację potencjałów wywołanych i elektroretinogram.
Diagnozę dna należy przeprowadzić w przypadku ustąpienia choroby. Dziecko musi być badane przez okulistę co sześć miesięcy, aż osiągnie wiek 18 lat. Szczególnie staranne badanie dna gałki ocznej powinno być przeprowadzane w okresie dojrzewania, w szczególności w celu określenia zwiększonego ryzyka ewentualnego odwarstwienia siatkówki.
Ważne jest przestrzeganie terminów środków zapobiegawczych, nawet jeśli występuje regresja. Jeśli stan dziecka jest ogólnie zadowalający, a jeśli ma wysoki wzrok, nie myśl, że choroba zniknęła.
Uczeń potrzebuje zwolnienia z głównej grupy wychowania fizycznego, ponieważ musi wykonywać specjalne ćwiczenia. Taka osoba uważnie monitoruje swój stan widzenia praktycznie przez całe życie.
Jeśli rozpoznano retinopatię wcześniactwa, leczenie należy przeprowadzić jak najwcześniej. W zależności od tego, na jakim etapie jest dany moment, istnieją dwa sposoby leczenia - konserwatywny lub chirurgiczny.
Leczenie zachowawcze może być przepisane tylko na etapie 1. Jego istota polega na wkraplaniu kropli do chorego oka. Może zostać wyznaczona na 1 rok życia. Surowo zabrania się samoleczenia. Najczęściej przepisywane są leki witaminowe i hormonalne. Twierdzą, że są skuteczne tylko w pierwszym stadium choroby, a później są bezużyteczne.
W innych przypadkach wskazane jest leczenie chirurgiczne. Wybór metody takiej terapii zależy od powagi procesu:
Ponadto przeprowadzana jest przezczaszkowa terapia magnetyczna. Jest to nowa metoda leczenia, która ma szanse na dalsze badania kliniczne.
W początkowej fazie rozwoju takiej choroby możliwe jest samoistne wyleczenie. Nie polegaj jednak na szansie i miej nadzieję, że wszystko przeminie samo. Jeśli wzrost naczyń rozciąga się dalej do ciała szklistego, to w większości przypadków konieczne jest stwierdzenie, że proces patologiczny uzyskał formę nieodwracalną.
Laseroterapia nie zawsze jest skuteczna. Wczesna witrektomia może pomóc uratować wzrok. W każdym przypadku terapia powinna być wysoce skuteczna i, jeśli to możliwe, najwcześniej.
Rokowanie pogarsza się wraz z rozwojem częściowego odwarstwienia siatkówki. Na piątym etapie rozwoju choroby rokowanie jest absolutnie niekorzystne, to znaczy nie jest możliwe przywrócenie wzroku.
Zapobieganie chorobie polega na przestrzeganiu zdrowego stylu życia w czasie ciąży (co pomaga zapobiegać wcześniakom) i wczesnym badaniom profilaktycznym wcześniaków. Pierwsze badanie wcześniaka przez okulistę powinno nastąpić w pierwszym miesiącu życia.
Gdy wykryte zostaną pierwsze objawy retinopatii, konieczne jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia (najlepiej metodą laserową), ponieważ jest to gwarancja udanego zatrzymania wzroku. Pamiętaj, że dziecko zawsze ma szansę wyzdrowieć.
http://o-glazah.ru/drugie/retinopatii-nedonoshennyh.htmlJeśli dziecko urodzi się dużo wcześniej niż oczekiwany termin urodzenia, zwiększa ryzyko różnych problemów zdrowotnych. Jedną z dość poważnych i powszechnych patologii u wcześniaków jest retinopatia.
Tak zwany problem z siatkówką u dzieci urodził się znacznie wcześniej niż oczekiwano. Jego kod wynosi 10 μb - H 35.1. Głównym niebezpieczeństwem retinopatii jest ryzyko nieodwracalnej utraty funkcji widzenia.
Choroba jest spowodowana przez wiele czynników, wśród których fundamentalna jest niedojrzałość niemowlęcia, które urodziło się przed 34 tygodniem rozwoju płodu. Jednak dziecko może urodzić się w czasie, ale nadal pozostanie niedojrzałe. Inne czynniki wywołujące retinopatię to:
Więcej informacji na temat przyczyn retinopatii można znaleźć w filmie wideo:
Naczynia wewnątrz siatkówki zaczynają się rozwijać od 16 tygodnia rozwoju wewnątrzmacicznego niemowlęcia. Do tego czasu w tej części oka w ogóle nie ma naczyń. Zaczynają rosnąć od miejsca, w którym przechodzi nerw wzrokowy, w kierunku peryferii. Naczynia aktywnie rosną aż do samego początku porodu, dlatego im wcześniej narodzi się okruch, tym mniejsza liczba naczyń w siatkówce ma czas się uformować. U głęboko wcześniaków wykrywane są dość rozległe obszary bez naczyń (nazywane są naczyniami).
Kiedy rodzi się dziecko, różne czynniki zewnętrzne (głównie tlen i światło) zaczynają wpływać na jego siatkówkę, co powoduje pojawienie się retinopatii. Normalny proces tworzenia naczyń jest zakłócony. Zaczynają kiełkować w ciele szklistym, a jednoczesny wzrost tkanki łącznej prowadzi do napięcia siatkówki i jego oderwania.
Retinopania u wcześniaków rozwija się w następujący sposób:
Retinopatia jest procesem w kilku etapach, który można ukończyć zarówno przez tworzenie blizn, jak i całkowitą regresję, w której wszystkie objawy zanikają.
W miejscu oddzielenia normalnej tkanki naczyniowej i miejsc beznaczyniowych pojawia się biaława linia. Identyfikacja takiej linii podziału jest powodem przeprowadzania cotygodniowych kontroli dziecka.
W miejscu linii separacji beznaczyniowej siatkówki z obszarami naczyniowymi pojawia się trzon. Przy 70-80% noworodków na tym etapie następuje spontaniczna poprawa, podczas gdy niewielkie zmiany pozostają na dnie.
W powstałym trzonie pojawia się tkanka włóknista, a ciało szkliste powyżej jest zagęszczone, co powoduje wciąganie naczyń siatkówki do ciała szklistego. Powoduje to napięcie siatkówki i wysokie ryzyko oderwania. Ten etap nazywany jest również progiem, ponieważ wraz z jego progresją retinopatia staje się prawie nieodwracalna.
Siatkówka częściowo złuszcza się bez udziału części środkowej (przejście do etapu 4A) i oderwania w obszarze centralnym (przejście do etapu 4B). Ten etap i kolejne zmiany nazywane są terminalnymi, ponieważ rokowanie dla dziecka pogarsza się, a jego wzrok jest gwałtownie zaburzony.
Siatkówka całkowicie się złuszcza, co prowadzi do gwałtownego pogorszenia widzenia dziecka.
Oddzielnie występuje choroba dodatnia, która nie ma wyraźnych etapów. Ta forma rozwija się wcześniej i postępuje znacznie szybciej, co powoduje odwarstwienie siatkówki i szybki początek końcowych etapów retinopatii.
Wszystkie dzieci urodzone przed 35 tygodniem życia lub o niskiej wadze (poniżej 2 kg) powinny zostać zbadane przez okulistę przy użyciu specjalnego sprzętu do takiego badania. Jeśli objawy retinopatii zostały zidentyfikowane, noworodka nadal bada się raz w tygodniu, w obecności choroby dodatniej, częściej co trzy dni.
Badania trwają do momentu, gdy choroba całkowicie ustąpi lub wymaga leczenia chirurgicznego. Jak tylko choroba ustąpi, dziecko jest kontrolowane co dwa tygodnie.
Podczas badania dziecko bez przerwy rozszerza źrenicę, a także wykorzystuje specjalne procedury dla spekulantów (wyeliminują nacisk na oczy z palców). Dodatkową metodą badania retinopatii jest ultrasonografia oka.
Etap choroby wpływa na leczenie retinopatii, ale wszystkie metody leczenia można podzielić na:
Czas trwania aktywnej retinopatii wynosi średnio 3-6 miesięcy. Wynikiem rozwoju choroby może być samoistne wyleczenie (często obserwowane w pierwszym lub drugim etapie) i bliznowacenie, w którym zmiany resztkowe mają różne objawy. Na ich podstawie zmiany cykliczne dzielą się na stopnie:
Zapobieganie retinopanii ma na celu zapobieganie porodowi przedwczesnemu. Ponadto ma na celu właściwą opiekę nad wcześniakiem.
W przypadku wykrycia choroby w stadium 1 u dziecka wymagane jest profilaktyczne podawanie hormonów kortykosteroidowych, a dodatkowo przeciwutleniacze są przepisywane w terapii tlenowej. Po ustaleniu drugiego etapu w niemowlęciu, zwiększa się dawka leków hormonalnych oraz dodatkowy tlen i leki, które rozszerzają naczynia, jeśli to możliwe, ograniczają.
Kriokoagulacja i koagulacja laserowa, takie jak zniszczenie obszarów beznaczyniowych w siatkówce, są dość skuteczne w zapobieganiu retinopatii. Ich stosowanie zmniejsza częstość występowania niekorzystnych skutków o 50-80%. Manipulacje wykonuje się w znieczuleniu ogólnym, wynik ocenia się po 7-14 dniach i, jeśli to konieczne, powtórz procedurę.
W ciężkich stadiach retinopatii wzrok dziecka bardzo cierpi. Nawet leczenie chirurgiczne może tylko poprawić postrzeganie światła i zapewnić możliwość poruszania się po pokoju i monitorowanych obiektach.
Warto również zauważyć, że u dzieci z łagodnymi stadiami choroby możliwe są dalsze naruszenia narządu wzroku, takie jak niedowidzenie, jaskra, krótkowzroczność i późne odwarstwienie. Z tego powodu powinny być regularnie monitorowane przez okulistę do 18 roku życia.
Retinopatia jest procesem w kilku etapach, który można ukończyć zarówno przez tworzenie blizn, jak i całkowitą regresję, w której wszystkie objawy zanikają.
http://www.o-krohe.ru/nedonoshennyj/retinopatiya/Współczesna medycyna nauczyła się dbać o niemowlęta o wadze od 500 g. Przedwczesne porody nie mijają bez śladu: u wcześniaków często stwierdza się różne patologie, w tym istotne problemy ze wzrokiem, w szczególności retinopatię.
Jedną z najczęstszych chorób wcześniaków jest retinopatia wcześniaków - patologia związana z upośledzonym rozwojem siatkówki. Trzeci trymestr ciąży jest niezwykle ważny dla prawidłowego tworzenia tego narządu, a ostatecznie dojrzewa dopiero w czwartym miesiącu życia niemowlęcia.
Po raz pierwszy rozpoznano retinopatię wcześniaków w 1942 roku. Wówczas choroba otrzymała inną nazwę - retrolental fibroplazja. Od tego czasu choroba została dokładnie zbadana, ale lekarze nadal nie mogą dowiedzieć się, dlaczego w niektórych przypadkach występuje regresja spontaniczna, aw innych - poważne formy retinopatii.
Tworzenie naczyń krwionośnych siatkówki rozpoczyna się w 16 tygodniu ciąży i kończy w 36–40 tygodni.
Jeśli dziecko urodzi się przedwcześnie, istnieje duże ryzyko, że siatkówka jego oczu będzie słabo rozwinięta, to znaczy, że nie będzie w nim niezbędnych naczyń. W tym przypadku retinopatia nie występuje natychmiast: przez około miesiąc po urodzeniu organizm spróbuje wyzdrowieć. Jednak utworzone przez niego naczynia mogą być zbyt kruche, a pęknięcie ich ścian prowadzi do krwotoków i odwarstwienia siatkówki.
Według statystyk retinopatia wcześniaków wyprzedza co piąte dziecko, które urodziło się przedwcześnie. Ponadto 8% dzieci cierpi z powodu ciężkich postaci choroby.
W zależności od ciężkości choroby istnieje 5 etapów rozwoju retinopatii.
Pierwsze 3 etapy są uważane za aktywną fazę choroby, podczas gdy ostatnie 2 są bliznowate. Jeśli patologia zostanie zdiagnozowana na czas i zostaną podjęte niezbędne środki terapeutyczne, jej progresja zostaje zatrzymana, a retinopatia przechodzi do etapu regresji.
W 60–80% przypadków u dzieci poniżej jednego roku następuje spontaniczny odwrotny rozwój choroby, który kończy się całkowitą lub częściową regresją. Jednocześnie 55–60% dzieci ma w pełni przywrócony wzrok: podczas badania dna oka nie wykryto żadnych zmian.
Jeśli choroba postępuje zgodnie ze scenariuszem klasycznym, jej „debiut” wypada po 4 tygodniach życia i wizja pogarsza się stopniowo, przechodząc przez wszystkie 5 etapów. Z reguły etap III progu, w którym zwykle przypisuje się operację, rozpoczyna się 3-4 miesiące życia. Fakt, że choroba spontanicznie przechodzi w etap regresji, staje się znany przez sześć miesięcy. Jeśli tak się nie stało i leczenie nie zostało rozpoczęte na czas, w wieku jednego roku patologia przechodzi w fazy bliznowate.
Odwarstwienie siatkówki występuje w etapach IV i V choroby, co może prowadzić do ślepoty.
W 25% przypadków retinopatia wcześniactwa rozwija się nietypowo. Rozróżnia się następujące formy atypowej retinopatii wcześniaków:
Według statystyk, z późną agresywną retinopatią wcześniaków, prawdopodobieństwo zachowania wzroku po zabiegu nie przekracza 45%.
Przez długi czas lekarze byli przekonani, że retinopatia wcześniaków występuje na etapie karmienia piersią z powodu wysokich stężeń tlenu w inkubatorach. Procesy wymiany w siatkówce występują w wyniku rozszczepienia glukozy - glikolizy. Pod wpływem nadmiaru tlenu proces ten jest hamowany, w wyniku czego siatkówka jest zastępowana blizną i tkanką łączną.
Najwyższą częstość występowania retinopatii wcześniaków obserwuje się w krajach o rozwiniętej medycynie. Zaawansowane technologie pozwalają dzieciom, które urodziły się dużo wcześniej niż w wieku, dać szansę na życie, ale nie wszystkim udaje się utrzymać wizję.
Dziś naukowcy odkryli, że nadmiar tlenu - nie jedyna przyczyna retinopatii. Następujące czynniki mogą wywołać tę chorobę:
Wiele wcześniaków jest dotkniętych jednocześnie kilkoma czynnikami: wiele z nich ma patologie rozwojowe lub infekcje wewnątrzmaciczne, niedotlenienie często występuje podczas porodu, a niewystarczająco ukształtowane narządy, w tym siatkówka oczu, tylko pogarszają sytuację.
Opieka w crowez jest ważna, ale w żadnym razie nie jedyna przyczyna rozwoju retinopatii wcześniaków.
Ważne jest również, w jakich warunkach rozwijają się organy widzenia noworodka. Naczynia siatkówki powinny powstawać w macicy, przy braku światła i tlenu. Pod wpływem powietrza, światła słonecznego, sztucznego oświetlenia i innych czynników, naczynia formowane są w zupełnie inny sposób niż w warunkach naturalnych: stają się kruche i kruche, co prowadzi do problemów ze wzrokiem.
Na tej podstawie główne grupy ryzyka to:
Rodzice dzieci z grupy ryzyka powinni być bardzo uważni na zdrowie niemowląt i konsultować się ze specjalistami na czas, nawet przy braku widocznych niepokojących objawów.
Tylko lekarz może postawić ostateczną diagnozę, ale uważni rodzice są w stanie rozpoznać objawy pojawiającej się retinopatii w odpowiednim czasie i skontaktować się ze specjalistami w celu przeprowadzenia badania. Należy jednak pamiętać, że widzenie tworzy się stopniowo, więc nie uważaj normalnej dalekowzroczności niemowlęcia za patologię. Nie należy również wymagać od noworodka umiejętności śledzenia obiektów lub paniki, zauważając lekki zez, który ostatecznie przejdzie sam.
Musisz zacząć się martwić w następujących przypadkach:
Jeśli choroba nie zostanie zidentyfikowana w czasie, wraz z jej progresją, objawy będą się tylko nasilać. Wraz z rozwojem retinopatii do stadiów bliznowatych, nie będzie można zauważyć pogorszenia widzenia.
Tylko okulista może wykryć retinopatię wcześniaków. Podczas badania wkrapla się źrenicę źrenicy (atropinę) do oczu, powieki mocuje się za pomocą specjalnych rozszerzaczy dziecięcych, a następnie diagnozuje się za pomocą obuocznego urządzenia oftalmoskopowego. W niektórych przypadkach możesz potrzebować dodatkowych badań:
Diagnozę wcześniaków należy przeprowadzać co 2 tygodnie od wieku czterech tygodni, aż lekarz upewni się, że wszystkie naczynia uformowały się prawidłowo. W identyfikacji retinopatii badania wykonywane są ze ścisłą częstotliwością:
To ważne! Rozpoznanie retinopatii w początkowych stadiach jest dość trudne, dlatego w przypadku wcześniaków zagrożonych zaleca się regularne przeprowadzanie badań profilaktycznych ze specjalistami.
Ścisłe przestrzeganie terminów kontroli pozwala zidentyfikować pogorszenie w czasie i zapobiec aktywnemu rozwojowi choroby, co często oszczędza wzrok młodym pacjentom.
Pierwsze 2 etapy retinopatii wcześniaków nie wymagają leczenia: konieczne jest jedynie regularne monitorowanie przez okulistę. W większości przypadków choroba ustępuje, ale jeśli przechodzi w trzeci etap, dziecko potrzebuje pomocy lekarzy. Terapię można wykonywać na trzy sposoby.
Pierwsza i ostatnia metoda są rzadko stosowane w praktyce medycznej. Najczęściej pacjent jest wysyłany na operację. W trzecim etapie retinopatii wykonuje się kriochirurgiczną lub laserową koagulację siatkówki. Istota krioagulacji polega na zamrożeniu ciekłym azotem tej części siatkówki, w której nie powstały naczynia. To zatrzymuje tworzenie się blizn, choroba ustępuje. Zazwyczaj zabieg wykonuje się w znieczuleniu, co wiąże się z ryzykiem zaburzeń oddechowych i sercowych, dlatego okuliści preferują koagulację laserową, bezbolesną metodę z minimalnymi skutkami ubocznymi, co powoduje bliznę w obszarze siatkówki, która zapobiega wzrostowi naczyń krwionośnych.
Za pomocą metody koagulacji laserowej siatkówki można osiągnąć regresję nawet skomplikowanych form retinopatii.
Jeśli choroba przeszła w fazę bliznowatą i osiągnęła stadium IV, wykonuje się skleroplastykę - mechaniczne wyrównanie siatkówki z miejscem odwarstwienia. W przypadku udanej operacji wizja znacznie się poprawia. Jeśli metoda była nieskuteczna, przeprowadza się witrektomię, podczas której usuwa się tkankę bliznowatą, ciało szkliste lub jej części, a jeśli to konieczne soczewkę oka. W ciężkich przypadkach może być potrzebny drugi etap operacji, a także dalsza koagulacja laserowa.
Jeśli koagulacja laserowa lub kriochirurgiczna została wykonana w ciągu 1-2 dni po diagnozie, skuteczność operacji osiąga 50–80%. Szybkość interwencji chirurgicznej jest ważna w przypadku witrektomii: im wcześniej procedura zostanie zakończona, tym większe prawdopodobieństwo zachowania wzroku.
Wszystkie operacje są skuteczne tylko w pierwszym roku życia dziecka. W przyszłości ich realizacja raczej nie poprawi ostrości wzroku i nie stworzy warunków do normalnego wzrostu oczu.
Po operacji, nawet jeśli udało się zachować niemal całkowicie widzenie, istnieje możliwość wystąpienia komplikacji. W procesie wzrostu i rozwoju dziecka może powstać:
Aby zapobiec rozwojowi powikłań, należy nie przegapić badań okulistycznych, a jeśli wykryjesz najmniejsze zmiany - poddać się odpowiedniemu leczeniu.
Zapobieganie rozwojowi pierwotnej choroby jest podobne do:
Jeśli po urodzeniu dziecka istnieje potrzeba terapii tlenowej, konieczne jest kontrolowanie nasycenia tlenem hemoglobiny we krwi i nie dopuszczanie do nadmiaru dopuszczalnego stężenia.
Retinopatia wcześniaków jest poważną i rozpowszechnioną chorobą. Pomimo dużego odsetka dzieci, które odzyskują spontanicznie, choroba musi być ściśle kontrolowana. Zdrowie oczu wcześniaków w dużej mierze zależy od szybkości reakcji rodziców: im wcześniej zdołają rozpoznać patologię, tym skuteczniejsze będzie leczenie, tym większe będą szanse dziecka na pełne widzenie.
http://lechenie-simptomy.ru/retinopatiya-nedonoshennyih-kak-sohranit-zrenieMożliwości nowoczesnej medycyny pozwalają karmić noworodki nawet masą 500 g.
Niestety, prawie co piąty wcześniak cierpi na chorobę oczu - retinopatię wcześniaków (PH) i 8% z nich - z ciężkimi postaciami.
Retinopatia wcześniaków jest chorobą oczu, która występuje w wyniku upośledzonego rozwoju siatkówki (światłoczułego obszaru oka) u wcześniaków. Choroba może prowadzić do całkowitej utraty wzroku.
W 1951 r. Ustalono związek między naruszeniem wzrostu naczyń krwionośnych a wysokim stężeniem tlenu w inkubatorach. W siatkówce procesy metaboliczne nie są przeprowadzane poprzez oddychanie, ale glikolizę - oznacza to, że źródłem energii jest podział glukozy, który występuje bez zużycia tlenu. Pod wpływem tlenu glikoliza jest hamowana, a siatkówka umiera, zastępując ją tkanką łączną i bliznowatą. Dlatego stosunkowo niedawno jedynym powodem retinopatii wcześniaków było wysokie stężenie tlenu w inkubatorach. Jednak ograniczenie jego stosowania po tym odkryciu, chociaż doprowadziło do zmniejszenia częstości występowania choroby, wpłynęło na wzrost śmiertelności z powodu zespołu niewydolności oddechowej i liczby poważnych konsekwencji niedotlenienia u osób, które przeżyły.
Obecnie uważa się, że retinopatia wcześniaków jest chorobą wieloczynnikową, to znaczy może występować pod wpływem wielu czynników. Grupa ryzyka wystąpienia retinopatii obejmuje wcześniaki z masą urodzeniową mniejszą niż 2000 gramów i okresem ciąży do 34 tygodni. Ponadto ryzyko zwiększa się znacząco przy sztucznej wentylacji płuc przez ponad 3 dni i terapii tlenowej przez ponad 1 miesiąc.
Dodatkowe czynniki ryzyka obejmują:
Podstawą choroby retinopatii wcześniaków jest niekompletność tworzenia gałki ocznej, siatkówki i jej układu naczyniowego. Unaczynienie (tworzenie się naczyń krwionośnych) siatkówki płodu rozpoczyna się w 16 tygodniu ciąży - od środka nerwu wzrokowego do peryferii - i kończy się do czasu narodzin pełnoletniego dziecka. W związku z tym im wcześniej dziecko się urodziło, tym mniejsza powierzchnia siatkówki, pokryta naczyniami, a bardziej rozległe strefy beznaczyniowe lub beznaczyniowe. 7-miesięczny płód ma koncentryczne niedorozwój naczyń siatkówki: jego centralna część jest zaopatrzona w krew, a na obwodzie nie ma naczyń krwionośnych. Po urodzeniu wcześniaka na proces tworzenia naczyń wpływają różne czynniki patologiczne - środowisko zewnętrzne, światło i tlen, które mogą prowadzić do rozwoju retinopatii.
Głównym objawem retinopatii wcześniaków jest zatrzymanie normalnego tworzenia naczyń krwionośnych, ich kiełkowanie bezpośrednio w oku do ciała szklistego. Następnie następuje tworzenie tkanki łącznej za soczewką, która powoduje napięcie i odwarstwienie siatkówki.
Początek choroby przypada na czwarty tydzień życia, a szczyt - na ósmy (czas narodzin pełnoletniego dziecka). Choroba zwykle dotyczy obu oczu, ale jedna może być bardziej wyraźna.
Retinopatia wcześniactwa jest klasyfikowana:
na lokalizację procesu patologicznego (w odniesieniu do nerwu wzrokowego);
częstość występowania zmian. Obwód oka można podzielić, jak tarczę, - na 24 godziny. Częstość występowania retinopatii zależy od liczby dotkniętych „godzin”.
na scenie. Retinopatia wcześniaków jest chorobą postępującą. Zaczyna się stopniowo, zwykle w 4-10 tygodniu życia, i może postępować szybko lub powoli od pierwszego do piątego etapu. Etap 3 nazywany jest „progiem” i służy jako wskazanie do krzepnięcia siatkówki. Etap 5 charakteryzuje się całkowitym odwarstwieniem siatkówki i całkowitą utratą wzroku. ;
według aktywności kursu: fazy aktywne (ostre) i blizny.
60-80% dzieci rozwija spontaniczną regresję choroby, aw 55-60% bez resztkowych zmian w dnie. W innych przypadkach choroba jest cięższa i przechodzi w blizny.
W 75% przypadków PH płynie wzdłuż „klasycznego” typu przez wszystkie 5 etapów, ale rozróżniają one również taką formę retinopatii jako chorobę „plus” (lub chorobę Rush, piorunujący PH) charakteryzującą się szybkim, złośliwym kursem.
Retinopatii wcześniaków często towarzyszy rozwój powikłań:
Badanie wcześniaka na retinopatię rozpoczyna się od 32-34 tygodni rozwoju (zwykle 3-4 tygodnie po urodzeniu). Następnie okuliści badają niemowlę co 2 tygodnie do końca unaczynienia (tworzenie się naczyń siatkówki). Gdy pojawiają się pierwsze oznaki retinopatii, są one badane co tydzień, aż choroba zostanie całkowicie cofnięta lub proces ustąpi. Z chorobą „plus” - 1 raz w ciągu 3 dni.
Badanie dna oka przeprowadza się za pomocą pośredniej oftalmoskopii obuocznej. Inspekcja przeprowadzana jest z obowiązkowym rozszerzeniem źrenicy (z wkropleniem atropiny) i użyciem specjalnych spekulantów dziecięcych. Pierwsze badanie przeprowadza się zwykle na oddziale intensywnej terapii noworodków pod kontrolą monitorów.
Dodatkowo badanie ultrasonograficzne oczu służy do diagnozowania i monitorowania skuteczności leczenia. W diagnostyce różnicowej między retinopatią a innymi chorobami, które powodują dysfunkcję analizatora wzrokowego u wcześniaków - wykorzystuje się częściową atrofię nerwu wzrokowego, nieprawidłowy rozwój nerwu wzrokowego itp., Rejestrację wzrokowych potencjałów wywołanych (VFR) i elektroretinogramu (ERG).
W przypadku ustąpienia retinopatii noworodka dziecko powinno być badane przez okulistę raz na 6–12 miesięcy do 18 roku życia - aby wykluczyć powikłania związane z retinopatią (w szczególności odwarstwienie siatkówki w okresie dojrzewania).
Leczenie 3 etapów retinopatii („progu”) przeprowadza się za pomocą koagulacji laserowej lub kriokoagulacji beznaczyniowej (beznaczyniowej) strefy siatkówki, a interwencję należy przeprowadzić nie później niż 72 godziny od momentu jej określenia. W późniejszych etapach stosuje się leczenie chirurgiczne - wypełnienie twardówki podskórnej i witrektomię przezskórną.
Kriokoagulacja jest częściej przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym, rzadziej w znieczuleniu miejscowym. Jego technika polega na zamrożeniu beznaczyniowej (beznaczyniowej) części siatkówki. Jeśli procedura się powiedzie (tj. W 50-80% przypadków), rozwój tkanki bliznowatej zatrzymuje się i proces patologiczny zatrzymuje się. Jednocześnie procedura wiąże się z pewnym ryzykiem - może wystąpić spadek aktywności serca i niewydolność oddechowa. Dlatego konieczne jest stałe monitorowanie pacjenta podczas kriokoagulacji. Pod koniec zabiegu pojawiają się obrzęki, krwiaki i zaczerwienienie wokół oczu dziecka, które znikają w ciągu tygodnia.
Większość okulistów preferuje obecnie koagulację laserową beznaczyniowej siatkówki (tzw. Transpondylarna koagulacja laserowa), ponieważ jest mniej traumatyczna, bardziej skuteczna, daje mniej działań niepożądanych i pozwala na bardziej precyzyjną kontrolę procesu interwencji. Inne zalety koagulacji laserowej:
Wraz z nieskutecznością krioterapii i lasera, na ratunek przychodzi progresja odwarstwienia lub przejście retinopatii z 3 do 4 i 5 etapu operacji.
Technika chirurgiczna, zwana skleroplastyką (uszczelnianie twardówki obwodowej), jest dość skuteczna w leczeniu odwarstwienia siatkówki, zwłaszcza jeśli odwarstwienie jest niewielkie. Podczas skleroplastyki „plaster” jest wkładany z zewnątrz oka w miejsce odwarstwienia i wyciągany, aż siatkówka zetknie się z miejscem odwarstwienia. Badania wykazały, że ta technika jest dobra nawet w końcowych etapach. Wizja, po udanej poprawie skleroplastyki. Jeśli skleroplastyka nie powiedzie się lub jeśli nie jest to możliwe, stosuje się witrektomię.
Witrektomia („vitreum” - ciało szkliste, „ektomia” - usunięcie) jest operacją chirurgiczną, której celem jest usunięcie zmodyfikowanego ciała szklistego i tkanki bliznowatej z powierzchni siatkówki w celu wyeliminowania jej napięcia i oderwania. W przypadku częściowego odwarstwienia siatkówki operacja daje szansę na zachowanie wzroku W przypadku całkowitego oderwania - rokowanie jest niekorzystne.
http://medportal.ru/enc/pediatrics/eays/11/