Blizny rogówki (zmętnienia) - okres zakończenia zapalenia rogówki po urazach, zwyrodnieniach, zapaleniu rogówki i wrzodach.
Świeże zmętnienie zapalne wyróżnia się na krawędziach bliznowacenia rogówki i braku fotofobii. Skurcz powiek jest wyraźny, granice są ukryte, występuje chropowatość powierzchni, pogrubienie wycinka ogniska rogówki. Wszystkie formy zapalenia rogówki kończą się bliznowaceniem tkanki łącznej.
Blizny obwodowe nie zaburzają funkcji widzenia. Nasycona blizna wygląda jak cierń, średnie zmętnienie wygląda jak plama, słabe zmętnienie wygląda jak drobina.
Kiedy perforacja owrzodzenia rogówki wycieka płyn. Możliwa utrata tęczówki lub jej zaczepienie z tyłu rogówki. Stopniowo pojawia się kolec rosnący wraz z tęczówką. Może to powodować staphyloma rogówki, wtórną jaskrę lub zmniejszoną ostrość wzroku.
Wybrzuszenie rozrzedzonej rogówki postępuje ze względu na stopniową bliznę rogówki, połączoną z tęczówką. W przypadku zmętnienia odnotowuje się wrastanie naczyń kończyn. Z wiekiem odkładanie żelaza jest możliwe w dolnej jednej trzeciej rogówki.
Konsultacja z okulistą. Przeprowadzi inspekcję podstawową i ustali kierunek diagnozy. Określana jest ostrość wzroku, biomikroskopia, tonometria, ultradźwięki i inne procedury diagnostyczne.
Po zdiagnozowaniu zalecana jest operacja sieciowania.
http://opervisus.ru/rubzi.htmBlizna rogówki jest początkowym etapem procesu zapalnego rogówki. Ten patologiczny proces rozwija się z powodu zapalenia rogówki, owrzodzeń rogówki, urazów oczu, zwyrodnienia i po operacjach okulistycznych. Częstość występowania zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet wynosi 25 na 10 000 osób. Osoby w różnym wieku chorują od 3 lat.
W tej chorobie zmętnienie rogówki występuje w 80% przypadków, zez występuje w 30%, a ostrość widzenia zmniejsza się u 20% pacjentów. Podczas oftalmoskopii można odróżnić świeżą chmurę od blizny rogówki. Blizna ma wyraźne granice, nie ma zespołu rogówki. Przy świeżym procesie zapalnym zespół rogówki jest wyraźny, powierzchnia zmętnienia jest szorstka, granice są zamazane, a nacięcie ogniska rogówki jest pogrubione. Blizny łącznikowe powstają na skutek prawie wszystkich zapaleń rogówki. Jeśli są zlokalizowane na peryferiach, w przeciwieństwie do centralnej lokalizacji, wizja nie cierpi.
Blizny mają różny stopień intensywności. Tak więc, przy słabym zmętnieniu podczas oftalmoskopii, istnieje „chmura”, w przypadku bardziej nasyconej, występuje „plamka”, aw obecności intensywnej blizny - cierń. Jeśli dojdzie do perforacji owrzodzenia rogówki, płyn wypływa z przedniej komory oka. Ponadto tęczówka może wypaść lub przyczepić się do tylnej części rogówki. W kolejnym uformowanym cierniu, który jest łączony z tęczówką.
Takie powikłanie może nie tylko powodować pogorszenie ostrości wzroku, ale także prowadzić do powstawania gronkowca rogówki lub wtórnej jaskry. Gronkowiec rozwija się w wyniku rozciągnięcia blizn rogówki, które ma zrosty do tęczówki. Wraz z jaskrą wzrasta ciśnienie wewnątrzgałkowe.
W diagnostyce blizn i zmętnień rogówki należy wykonać następujące badania:
Aby określić metodę leczenia choroby, należy najpierw ustalić jej charakter. Diagnoza musi zostać potwierdzona przez okulistę. Jedynym zabiegiem jest keratoplastyka. Jest to przeszczep dawcy rogówki pacjenta.
http://prokonyuktivit.ru/rybec-rogovicy-glaza-i-metody-ego-lecheniia.htmlEkscymer - zdrowie oczu w każdym wieku.
Kliniki okulistyczne „Ekscymer” działają w miastach: Moskwa, Petersburg, Rostów nad Donem, Niżny Nowogród, Nowosybirsk.
UTWÓRZ NOWĄ WIADOMOŚĆ.
Ale jesteś nieautoryzowanym użytkownikiem.
Jeśli zarejestrowałeś się wcześniej, „zaloguj się” (formularz logowania w prawej górnej części witryny). Jeśli jesteś tutaj po raz pierwszy, zarejestruj się.
Jeśli się zarejestrujesz, możesz nadal śledzić odpowiedzi na swoje posty, kontynuować dialog w interesujących tematach z innymi użytkownikami i konsultantami. Ponadto rejestracja umożliwi prowadzenie prywatnej korespondencji z konsultantami i innymi użytkownikami witryny.
http://www.consmed.ru/detskii-oftalmolog/view/440345/Blizny rogówki występują na etapie procesu zapalnego wywołanego zapaleniem rogówki, rany lub owrzodzenia błony rogowej, a także jej dystrofii lub operacji oka.
Blizny tkanki łącznej rozwijają się wraz z prawie wszystkimi zapaleniami rogówki, a także z szeregiem powyższych stanów i chorób.
Zmiany cykli są klasyfikowane według intensywności, rozmiaru, głębokości i lokalizacji. Upośledzenie funkcji wzrokowych występuje tylko w przypadku centralnych blizn rogówki, przy czym blizny peryferyjne nie cierpią. W przypadku szczególnej intensywności blizny tworzy się cierń. Na przykład, może powstać bolesność, gdy perforacja owrzodzenia rogówki jest spowodowana wyciekiem wilgoci z komory przedniej, utratą tęczówki lub przyczepieniem jej do powierzchni rogówki za nią. W tym momencie pojawia się cierń połączony z tęczówką. Takie powikłanie, wraz z gwałtownym pogorszeniem jakości widzenia, często prowadzi do rozwoju wtórnej jaskry i występuje gronkowiec rogówki. Często gronkowiec staje się konsekwencją rozciągania blizn, które już narastało wraz z tęczówką.
Blizny rogówki o niskiej intensywności diagnozuje się podczas badania okulistycznego z biomikroskopią, określeniem ostrości wzroku, tonometrii i ultrasonografii oka. Wizualizacja intensywnych blizn wraz z powstaniem zaćmy występuje podczas regularnego badania okulistycznego bez dodatkowych metod badawczych.
W przypadku blizn rogówki o niskim nasileniu i bezpieczeństwie widzenia leczenie nie jest właściwe. Wymagana jest tylko dynamiczna obserwacja ich stanu. Jeśli powierzchnia rogówki spowodowana blizną stała się nierówna, można poprawić widzenie, przypisując sztywne przepuszczalne dla gazu soczewki kontaktowe lub terapię medyczną (jeśli jest taka możliwość). W przypadku tworzenia się bandaży rogówkowych zaleca się zwykle keratoplastykę z przeszczepem płata dawcy rogówki pacjentowi.
Przeszczep rogówki, keratoplastyka, jest jedyną w pełni skuteczną metodą leczenia intensywnych blizn rogówki, które stają się poważną przeszkodą dla wzroku.
Istotą zabiegu jest całkowite lub częściowe zastąpienie obszaru rogówki pokrytego tworzeniem się blizny przez przeszczep dawcy. Ponieważ rogówka jest pozbawiona naczyń krwionośnych, prawdopodobieństwo odrzucenia płata dawcy jest nieznaczne, to znaczy operacja daje pozytywny wynik przewidywalny.
Zgodnie z istniejącymi cechami patologii, przepisywana jest keratoplastyka end-to-end lub warstwowa, jak również transplantacja śródbłonka rogówki. W większości przypadków tego rodzaju zabiegi wykonywane są w znieczuleniu miejscowym. To prawda, że w niektórych przypadkach (wiek, zdrowie i nadmierna nerwowość pacjenta) możliwe jest również znieczulenie ogólne. Jednak właściwe znieczulenie miejscowe zapewnia brak bólu, możliwe są tylko nieprzyjemne odczucia, które są minimalne.
http://doctor-shilova.ru/rubtsy-rogovitsy-glaza-i-ih-effektivnoe-lechenie/Blizny są etapem wyniku procesu zapalnego w rogówce oka, który może być spowodowany zapaleniem rogówki, wrzodem rogówki, urazem, a także stanami po operacji okulistycznej lub dystrofii.
Rozwój blizn tkanki łącznej jest wynikiem prawie całego zapalenia rogówki i wielu z powyższych chorób i stanów.
Blizny można rozróżnić według wielkości, intensywności, głębokości i lokalizacji. W przeciwieństwie do blizn centralnych rogówki, z bliznami obwodowymi, wzrok nie cierpi. Najbardziej intensywne blizny, tworzą cierń. Dzieje się tak na przykład podczas perforacji wrzodu na rogówce z powodu wycieku płynu z komory przedniej, utraty tęczówki lub przymocowania jej do tylnej powierzchni rogówki. Później to miejsce tworzy oczko połączone z tęczówką. Powikłanie to, oprócz ostrego pogorszenia widzenia, może prowadzić do pojawienia się wtórnej jaskry i powstawania gronkowca rogówki. Często gronkowiec jest konsekwencją rozciągania, połączonego z tęczówką blizny.
Do diagnozy blizny rogówki o niskiej intensywności, wymaga biomikroskopii, określenia ostrości wzroku, tonometrii, ultradźwięków oka. Intensywne blizny tworzące zaćmę są wizualizowane podczas rutynowego badania oczu.
Gdy rogówka jest słabo wyrażona i wzrok nie jest przechowywany, leczenie nie jest wymagane, tylko obserwacja dynamiczna. W przypadku nierównej powierzchni rogówki można poprawić widzenie, wybierając sztywne soczewki przepuszczające gaz lub, jeśli jest taka możliwość, terapię medyczną. W przypadku intensywnych blizn - można wykonać operację keratoplastyki oczu (przeszczep rogówki od dawcy pacjentowi).
Po skierowaniu do Moskiewskiej Kliniki Okulistycznej każdy pacjent może być pewien, że jeden z najlepszych rosyjskich specjalistów będzie odpowiedzialny za wyniki leczenia. Zaufanie do właściwego wyboru z pewnością zapewni wysoką reputację kliniki i tysięcy wdzięcznych pacjentów. Najnowocześniejszy sprzęt do diagnostyki i leczenia chorób oczu oraz indywidualne podejście do problemów każdego pacjenta to gwarancja wysokich wyników leczenia w Moskiewskiej Klinice Oczu. Diagnozujemy i leczymy dzieci w wieku powyżej 4 lat i dorosłych.
Aby wyjaśnić koszt zabiegu, możesz umówić się na wizytę w Moskiewskiej Klinice Oczu, dzwoniąc pod numer 8 (800) 777-38-81 (codziennie od 9:00 do 21:00, bezpłatnie dla telefonów komórkowych i regionów Federacji Rosyjskiej) lub korzystając z formularza nagrywanie online.
Autor artykułu: specjalista moskiewskiej kliniki okulistycznej Mironova Irina Sergeevna
http://mgkl.ru/patient/stati/rubets-rogovitsy-glaza-i-metody-ego-lecheniyaZmiany bliznowate rogówki powstają w wyniku różnych patologii oka - zapalenia rogówki, owrzodzeń, ran. Ponadto, potrzeba leczenia blizn rogówki może wystąpić po operacji okulistycznej.
Według statystyk ta patologia dotyczy zarówno mężczyzn, jak i kobiet (w tym dzieci powyżej 3 lat), około 25 osób na 10 tysięcy cierpi na blizny rogówki. Najczęściej blizny tkanki łącznej są spowodowane zapaleniem rogówki (zapalenie rogówki).
Należy zauważyć, że bliznowacenie rogówki wiąże się z rozwojem innych nieprzyjemnych zjawisk. Tak więc w 80% przypadków bliznom rogówkowym towarzyszy zmętnienie, w 30% przypadków występuje zez, w 20% zmniejsza się ostrość widzenia.
Świeże patologiczne stany zapalne rogówki różnią się od blizn tym, że te ostatnie charakteryzują się brakiem zespołu rogówki (zwiększona wrażliwość na światło, ból, łzawienie, spastyczne ucisk powiek, obniżona jakość widzenia, uczucie ciała obcego) i wyraźne granice obszaru patologicznego. Istnieją blizny centralne i obwodowe; podczas tworzenia się blizn centralnych, wzrok znacznie się pogarsza, może tworzyć się cierń, który w ciężkich przypadkach łączy się z tęczówką, rozwija się wtórna jaskra.
W przypadku zespołu rogówki i zaburzeń widzenia należy natychmiast skonsultować się z okulistą. Specjalista przeprowadzi badanie podstawowe i zaplanuje badanie chorego oka, podczas którego wykonywane są następujące procedury diagnostyczne:
Z reguły te metody badawcze są wystarczające, aby potwierdzić diagnozę i przypisać skuteczne leczenie.
Aby poprawić odżywianie tkanek i przyspieszyć procesy dyfuzji w nich, umożliwia fizykoterapię. Współczesne techniki fizjoterapeutyczne mają wyraźny efekt resorpcji, antyproliferacyjny i przeciwsklerotyczny, w wyniku czego defekty rogówki stają się mniej wyraźne.
Nowoczesna okulistyka oferuje następujące metody fizjoterapeutyczne w leczeniu wad rogówki:
Jednak jedyną prawdziwie skuteczną metodą leczenia formacji bliznowatych rogówki jest operacja keratoplastyki (przeszczep rogówki). Istota tej operacji chirurgicznej polega na częściowym lub całkowitym zastąpieniu obszaru rogówki, który stał się mętny lub bliznowany przez przeszczep dawcy. Ponieważ rogówka nie ma naczyń krwionośnych, prawdopodobieństwo odrzucenia przeszczepu jest znikome, co oznacza, że keratoplastyka daje przewidywalny wynik pozytywny.
W zależności od cech patologii można przepisać keratoplastykę warstwową i warstwową oraz przeszczep śródbłonka rogówki. Z reguły ten rodzaj operacji wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, chociaż w niektórych przypadkach może być zalecane znieczulenie ogólne. Jednak w przypadku właściwego znieczulenia miejscowego pacjent nie odczuwa bólu, a dyskomfort jest minimalny.
Doświadczony chirurg okulistyczny kliniki OkOmed określi ilość interwencji na podstawie lokalizacji i objętości zmiany rogówki. Następnie dotknięty obszar rogówki usuwa się za pomocą specjalnych narzędzi mikrochirurgicznych, a obszar odległy zastępuje się tym samym fragmentem rogówki dawcy. Na granicy przeszczepu nanoszone są szwy, które mocują przeszczep do wszczepienia. Zwykle leczenie chirurgiczne blizn rogówki trwa 1-2 godziny, po zakończeniu zabiegu oko jest zamykane bandażem.
Szwy są usuwane po 3-16 miesiącach po zabiegu (w zależności od tego, jak szybko przeżyje). Z reguły wzrok jest przywracany w ciągu roku po keratoplastyce.
http://rus-health.info/Lechenie-rubtsov-rogovitsi-kak-eto-delaetsya-6080.htmlRCHD (Republikańskie Centrum Rozwoju Zdrowia, Ministerstwo Zdrowia Republiki Kazachstanu)
Wersja: Protokoły kliniczne Ministerstwa Zdrowia Republiki Kazachstanu - 2016 r
Blizny i zmętnienia rogówki
- utrzymujące się rozległe zmętnienia rogówki, znacznie zmniejszające ostrość wzroku i wynikające z ciężkich procesów zapalnych w rogówce lub jej rozległych ran i oparzeń.
Zmętnienie rogówki jest zmętnieniem warstw powierzchniowych rogówki, które mają granice w obrębie zdrowej tkanki. Zmiany obejmują uszkodzenia rogówki, powodując jej nieprzezroczystość, z przechwyceniem głębszych warstw zrębu i bardziej rozległej długości.
Wrodzona lub nabyta we wczesnym dzieciństwie zaćma jest jedną z przyczyn ukośnego niedowidzenia i wymaga najwcześniejszego możliwego leczenia chirurgicznego.
Uporczywe głębokie zmętnienia (zaćma) prowadzą do gwałtownego spadku funkcji wzrokowych, aż do całkowitej utraty wzroku. Ponadto całkowita rogówka rogówki, będąca poważną wadą kosmetyczną, pogarsza stan psycho-emocjonalny pacjenta, ograniczając jego sferę społeczną i zawodową, zmniejszając w ten sposób jakość życia pacjenta.
Stosunek kodów ICD-10 i ICD-9:
Data zmiany protokołu: 2016.
Użytkownicy protokołu: okuliści.
Kategoria pacjenta: dorośli, dzieci.
Skala poziomu dowodów:
Klasyfikacja [1, 2]
Według obszaru występowania:
· Częściowa do 5,0 mm (centralna, paracentralna);
· Suma częściowa do 8,0 mm;
· Razem.
W zależności od obecności naczyń: zi bez unaczynienia.
Klasyfikacja kliniczna cierniaka [1,2].
Pierwszą kategorią są nienaczyniowe, nieintensywne, centralnie umieszczone rury ścienne o średnicy od 4 do 6 mm; nie ma synechi, jest komora przednia i soczewka, ciśnienie wewnątrzgałkowe i krzywizna rogówki są normalne
Druga kategoria jest jednak beznaczynowa o różnym natężeniu, średnicy większej niż 6 mm; są komora przednia i soczewka krystaliczna, brak synechii lub izolacja, ciśnienie wewnątrzgałkowe i sferyczność rogówki są normalne
Trzecia kategoria to zmiany naczyniowe o różnym natężeniu i stopniu unaczynienia o nierównej długości; są komora przednia (jednolita lub nierówna) i soczewka, brak synechii lub pojedyncze, ciśnienie wewnątrzgałkowe i krzywizna rogówki są normalne
Czwarta kategoria to biel o różnym natężeniu, naczyniowa i beznaczyniowa, ze spłaszczeniem lub ektopią rogówki, z obecnością przedniej synechii i soczewki, nierówną lub nieobecną komorą przednią, z normalnym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, a także całą wstręt w obecności afakji. Obejmuje to również przypadki z częściowym nagromadzeniem na rogówce (nie więcej niż połowę powierzchni) spojówki gałki ocznej
Piąta kategoria to zaćma, której nie wykazano w przypadku przeszczepu rogówki. Należą do nich białaczki, powikłane jaskrą, ze spojówką gałki ocznej na rogówce (ponad połowa powierzchni rogówki), z obecnością buphumalmum, gronkowca, przetoki.
DIAGNOSTYKA NA POZIOMIE AMBULATORA
Kryteria diagnostyczne [2].
Skargi: słabe widzenie lub brak wzroku, defekt kosmetyczny w postaci zmętnienia rogówki.
Wywiad: przeniesione owrzodzenie rogówki, ciężkie zapalenie rogówki lub uraz / oparzenie.
Badanie fizykalne: nie.
Badania laboratoryjne: nie.
Studia instrumentalne:
I. wizometria: słabe widzenie bez korekcji i korekcja lub brak widzenia
Ii. biomikroskopia:
1. Stan zmętnienia rogówki:
· Lokalizacja (centralna, paracentralna, peryferyjna);
· Głębokość (w powierzchownych, środkowych, głębokich warstwach zrębu);
· Długość (lokalna, suma częściowa, całkowita);
· Obecność / brak ektazji;
· Brak / obecność nowo utworzonych naczyń: powierzchowne, głębokie, lokalizacja;
· Sferyczność (zapisane, ektazja, spłaszczanie).
2. Zdolność do oceny głębokości oka (niemożliwe z całkowitą zmianą rogówki).
3. Obecność, głębokość, jednorodność komory przedniej, obecność zespolenia tęczówki.
4. wilgoć w komorze przedniej jest przezroczysta, bez oznak zapalenia
5. stan i położenie tęczówki *:
· Nie zmieniony, zmieniony kolor, rubeosis.
6. źrenica (kształt, rozmiar, fotoreakcja) **
7. obiektyw (obecność, pozycja, przezroczystość) **
8. dno ** (norma, zmiany, odruch).
* w przypadku całkowitego zmętnienia rogówki niemożliwe jest oszacowanie.
** w przypadku lokalizacji obwodowej zmętnień rogówki, z możliwością wizualizacji strefy centralnej.
Iii. Ultradźwięki (b-scan) - oceniają stan odcinka tylnego: spokój, zniszczenie, wysięk, hem, odwarstwienie siatkówki.
IV. EFI - przybliżony VIS, funkcjonalna aktywność siatkówki i przewodność nerwu wzrokowego.
Algorytm diagnostyczny
DIAGNOSTYKA NA POZIOMIE STACJONARNYM
Kryteria diagnostyczne na poziomie stacjonarnym [2,3]:
Skargi: słabe widzenie lub brak wzroku, defekt kosmetyczny w postaci mętnej rogówki.
Wywiad: przeniesione owrzodzenie rogówki, ciężkie zapalenie rogówki, uraz, oparzenie.
Badanie fizykalne: nie informacyjne.
Badania laboratoryjne:
· Siew bakteriologiczny z jamy spojówkowej wraz z identyfikacją patogenu i określeniem wrażliwości na antybiotyki.
· ELISA dla wirusa opryszczki zwykłej, cytomegalii, toksoplazmozy, brucelozy, chlamydii, testów reumatycznych. Z pozytywnymi wynikami w przypadku historii tych chorób (nośnik) - wskazanie tytułów AT, z wnioskiem specjalisty ds. Chorób zakaźnych na temat braku aktywnego procesu w chwili obecnej, braku przeciwwskazań do leczenia chirurgicznego.
Studia instrumentalne:
I. wizometria: słabe widzenie bez korekcji i korekcja lub brak widzenia
Ii. biomikroskopia:
1. Stan zmętnienia rogówki:
· Lokalizacja (centralna, paracentralna, peryferyjna);
· Głębokość (w powierzchownych, środkowych, głębokich warstwach zrębu);
· Długość (lokalna, suma częściowa, całkowita);
· Obecność / brak ektazji;
· Brak / obecność nowo utworzonych naczyń: powierzchowne, głębokie, lokalizacja;
· Sferyczność (zapisane, ektazja, spłaszczanie);
2. zdolność do oceny głębokości oka (niemożliwe przy całkowitej zmianie rogówki)
3. obecność, głębokość, jednorodność komory przedniej, obecność zespolenia tęczówki.
4. wilgoć w komorze przedniej jest przezroczysta, bez oznak zapalenia
5. stan i położenie tęczówki *:
· Nie zmieniony, zmieniony kolor, rubeosis.
6. źrenica (kształt, rozmiar, fotoreakcja) **
7. obiektyw (obecność, pozycja, przezroczystość) **
8. dno ** (norma, zmiany, odruch).
* przy całkowitej zmętnieniu rogówki niemożliwe jest oszacowanie;
** w przypadku zmętnienia rogówki obwodowej, z możliwością wizualizacji strefy centralnej.
Iii. Ultradźwięki (b-scan) - oceniają stan odcinka tylnego: spokój, zniszczenie, wysięk, hem, objawy zapalenia wnętrza gałki ocznej, odwarstwienie siatkówki.
IV. EFI - przybliżony VIS, funkcjonalna aktywność siatkówki i przewodność nerwu wzrokowego.
Algorytm diagnostyczny: aplikacja 1 (schemat)
Lista głównych środków diagnostycznych [3]:
· Mycie przewodów łzowych;
· ZAK;
· OAM;
· Reakcje surowicy Wassermana;
· Biochemiczne badanie krwi (ALT, AST, stężenie glukozy we krwi);
· Określenie grupy krwi według systemu ABO;
· Określenie czynnika krwi Rh;
· Badanie krwi na obecność wirusa HIV metodą ELISA;
· Oznaczanie zapalenia wątroby typu „B, C” metodą ELISA;
· Badanie elektrokardiograficzne;
· Fluorografia (2 projekcje);
· Wizometria (bez korekcji i korekcji);
· Tonometria (bezstykowa);
· Biomikroskopia;
· Oftalmoskopia;
· USG gałki ocznej.
Lista dodatkowych pomiarów diagnostycznych:
· EFI z definicją przybliżonego VIS, ERG, SGP;
· Keratopachimetria (grubość rogówki);
· EAST przedniego segmentu;
· Biomikroskopia ultradźwiękowa (UBM);
· Test Schirmer;
· Oznaczanie czułości rogówki.
Uzyskaj poradę medyczną
Uzyskaj poradę medyczną
LECZENIE NA POZIOMIE AMBULATORYJNYM
Taktyka leczenia:
Leczenie nielekowe: nie
Leczenie lekami: nie
Wskazania do porady eksperta:
· W obecności współistniejącej patologii.
Środki zapobiegawcze: nie.
Monitorowanie stanu pacjenta: obserwacja ambulatoryjna przez okulistę w miejscu zamieszkania po leczeniu szpitalnym:
Raz w tygodniu - pierwszy miesiąc;
1 raz w miesiącu - pierwsze 3 miesiące;
1 raz w ciągu 6 miesięcy - przez 2 lata.
Wskaźniki efektywności leczenia: (UD - B) [5,6,7,8]:
· Przezroczyste przeszczepienie rogówki;
· Zwiększona funkcja wizualna.
LECZENIE NA POZIOMIE STACJONARNYM
Taktyka leczenia
Leczenie nielekowe:
Tryb wspólny 3, numer tabeli 15.
Leczenie farmakologiczne (w zależności od ciężkości choroby):
Lista podstawowych leków
Lista dodatkowych leków:
Interwencja chirurgiczna świadczona w warunkach stacjonarnych (UD - B) [3,5,6,7,8]:
Przeszczep rogówki
(keratoplastyka penetrująca, keratoplastyka warstwowa)
Cel: optyczny.
Wskazania: blizny rogówki, zmętnienie rogówki.
Przeciwwskazania:
· Wysokie ryzyko odrzucenia rogówki od dawcy z powodu chorób autoimmunologicznych;
· Choroby zapalne gałki ocznej;
· Gruba patologia odcinka tylnego według danych ultrasonograficznych (subatrofia gałki ocznej, odwarstwienie siatkówki);
· Brak przybliżonego VIS, przewodzenie nerwu wzrokowego według EFI.
Przenikająca keratoplastyka
Znieczulenie miejscowe, premedykacja. Znieczulenie ogólne stosuje się u dzieci i dorosłych pacjentów ze zwiększoną pobudliwością nerwową. Leczenie pola operacyjnego 3 razy 5% roztworem chlorheksydyny. Znieczulenie z użyciem żuchwy przeprowadza się za pomocą 2% roztworu nowokainy 2,5 ml, akinezji za pomocą 2% roztworu lidokainy 4,0 ml, znieczulenie za pomocą guzka (3-krotne podanie, oksybuprokaina). Uchwyt na szew na biskupie jest umieszczony o godzinie 12. Przez materiał dawcy wycinany jest z materiału dawcy przez dziurkacz do barronu próżniowego BARRON dawcy próżni o średnicy od 5 do 10 mm (w zależności od średnicy zmętnienia rogówki). Trepine Radial Vacuum Trephine o średnicy od 5 do 10 mm (w zależności od średnicy chmury rogówki) wycina się z krążka rogówki biorcy. Przeszczep dawcy zszywa się 4 tymczasowymi węzłami, szew ciągły 10/00 mocuje się na przygotowanym łóżku. Krople antybakteryjne wkrapla się do jamy spojówkowej. Monokularowy opatrunek aseptyczny.
Warstwowa keratoplastyka
Znieczulenie miejscowe, premedykacja. Znieczulenie ogólne stosuje się u dzieci i dorosłych pacjentów ze zwiększoną pobudliwością nerwową. Przetwarzanie pola chirurgicznego 3-krotnie 5% roztworu betadyny. Znieczulenie z użyciem żuchwy przeprowadza się 2% roztworem lidokainy 2,5 ml, akinezją z 4% roztworem lidokainy 4,0 ml, znieczulenie za pomocą bibułki (proximetacainum, oksybuprokaina) 3 razy. Uchwyt na szew na biskupie jest umieszczony o godzinie 12. Przeszczep wycina się z materiału dawcy przez 2/3 grubości rogówki trepanem o średnicy od 5 do 10 mm (w zależności od średnicy zmętnienia rogówki). Trefina o średnicy od 5 do 10 mm (w zależności od średnicy zmętnienia rogówki) odcina dysk rogówki biorcy o 2/3 grubości. Przeszczep dawcy składa się z 4 tymczasowych węzłów, przymocowanych ciągłym szwem na przygotowanym łóżku. Krople antybakteryjne wkrapla się do jamy spojówkowej. Stosuje się aseptyczny opatrunek jednooczny.
Wskazania do konsultacji ze specjalistami [2,3]:
· Konsultacja terapeuty - brak zaostrzenia chorób przewlekłych, przeciwwskazania do leczenia chirurgicznego;
· Konsultacja otorynolaryngologa - brak zaostrzenia chorób przewlekłych, przeciwwskazania do leczenia chirurgicznego;
· Konsultacja stomatologa - brak zaostrzenia chorób przewlekłych, przeciwwskazania do leczenia chirurgicznego;
· Konsultacja specjalisty ds. Chorób zakaźnych - w przypadku pozytywnych testów na konkretną infekcję lub wskazanie zakaźnej etiologii pochodzenia białej plamy Wniosek specjalisty od chorób zakaźnych na temat braku aktywnego procesu w chwili obecnej, braku przeciwwskazań do leczenia chirurgicznego;
· Konsultacja reumatologa - jeśli pacjent ma współistniejącą patologię (choroby ogólnoustrojowe, kolagenoza) - wniosek, że w tej chwili nie ma aktywnego procesu, brak przeciwwskazań do leczenia chirurgicznego.
Wskazania do przeniesienia na oddział intensywnej terapii i resuscytacja: nie.
Wskaźniki efektywności leczenia (UD - B) [5,6,7,8]:
· Przezroczyste przeszczepienie rogówki;
· Zwiększona funkcja wizualna.
Wskazania do planowanej hospitalizacji:
· Hamowanie centralnej rogówki w badaniu strefy źrenicy i głębokich struktur;
· Rozległa głęboka blizna rogówki, znajdująca się w rzucie strefy źrenicy, uniemożliwiająca badanie strefy źrenic i głębokich struktur;
· Maksymalna skorygowana ostrość wzroku wynosi poniżej 0,08 przy braku jednoczesnej patologii oka;
· Brak zapalenia gałki ocznej i patologii somatycznej; recepta na ostatni proces zapalny, który spowodował cierń - nie mniej niż rok.
Wskazania do hospitalizacji w nagłych przypadkach: nie.
Minimalna lista badań, które powinny być wykonane w odniesieniu do planowanej hospitalizacji: zgodnie z przepisami wewnętrznymi szpitala, z uwzględnieniem istniejącego porządku upoważnionego organu w dziedzinie zdrowia.
Blizny i zmętnienia rogówki (H17) są etapem wyniku procesu zapalnego rogówki (zapalenie rogówki, owrzodzenie rogówki, uraz, stan po operacji okulistycznej, dystrofia).
Różnica między świeżym zmętnieniem zapalnym a blizną rogówki: brak zespołu rogówki, wyraźne granice zmętnienia.
W przypadku świeżego zapalenia zespół rogówki jest wyraźny, granice są zamazane, powierzchnia zmętnienia jest szorstka, nacięcie ogniska rogówki jest pogrubione. Rozwój blizn tkanki łącznej jest wynikiem prawie całego zapalenia rogówki.
Gdy obwodowe blizny, w przeciwieństwie do centralnych, nie cierpią na widzenie. W zależności od stopnia intensywności: słaba mętność - „chmura”, bardziej nasycona - „plama”, intensywna blizna - cierń. Gdy perforacja płynu wrzodowego rogówki wypływa z komory przedniej, może to być utrata tęczówki lub przymocowanie jej do tylnej powierzchni rogówki. W przyszłości uformował kolec, połączony z tęczówką. Powikłanie to, oprócz ostrego pogorszenia widzenia, może prowadzić do wtórnej jaskry lub powstawania gronkowca rogówki. Staphyloma rozwija się z powodu rozciągnięcia blizny rogówki, połączonej z tęczówką. Zmętnienie z wrastaniem naczyń kończyn (powierzchowne i głębokie) lub nienaczyniowe.
Zmętnienia rogówki wynikające z osadzania się miedzi wzdłuż rąbka (pierścień Kaiser-Fleischer), objawy choroby Wilsona-Konovalova. Depozycja siarczanów dermatanu, keratanu, heparanu występuje u pacjentów z mukopolisacharydozami. Osadzanie żelaza w postaci linii w dolnej jednej trzeciej rogówki może być wiekiem.
http://online-diagnos.ru/illness/d/rubtsi-i-pomutneniya-rogovitsiJeśli wśród odpowiedzi na to pytanie nie znalazłeś niezbędnych informacji lub problem jest nieco inny niż przedstawiony, spróbuj zadać dodatkowe pytanie na tej samej stronie, jeśli jest to główne pytanie. Możesz również zadać nowe pytanie, a po chwili nasi lekarze odpowiedzą. To jest darmowe. Możesz również wyszukać niezbędne informacje w podobnych pytaniach na tej stronie lub na stronie wyszukiwania witryny. Będziemy bardzo wdzięczni, jeśli polecisz nas swoim znajomym w sieciach społecznościowych.
Medportal 03online.com prowadzi konsultacje medyczne w trybie korespondencji z lekarzami na stronie. Tutaj znajdziesz odpowiedzi od prawdziwych praktykujących w swojej dziedzinie. Obecnie na stronie znajdują się porady dotyczące 45 obszarów: alergolog, wenerolog, gastroenterolog, hematolog, genetyk, ginekolog, homeopata, dermatolog, ginekolog dziecięcy, neurolog dziecięcy, neurolog dziecięcy, endokrynolog dziecięcy, dietetyk, immunolog, infektiolog, neurolog dziecięcy, chirurg dziecięcy, endokrynolog dziecięcy, dietolog, immunolog, ginekolog dziecięcy logopeda, Laura, mammolog, prawnik medyczny, narcyz, neuropatolog, neurochirurg, nefrolog, onkolog, onkolog, chirurg ortopeda, okulista, pediatra, chirurg plastyczny, proktolog, psychiatra, psycholog, pulmonolog, reumatolog, seksuolog-androlog, dentysta, urolog, farmaceuta, fitoterapeuta, flebolog, chirurg, endokrynolog.
Odpowiadamy na 95,63% pytań.
http://03online.com/news/rubtsy_na_rogovitse_glaza/2017-6-8-301173Współczesna chirurgia laserem ekscymerowym jest ogromną szansą w leczeniu różnych chorób rogówki, takich jak nawracająca erozja, dystrofia siatkowata i ziarnista, blizny pooperacyjne, pourazowe i pozapalne, keratopatia pęcherzowa.
W leczeniu chorób rogówki stosuje się metodę keratektomii fototerapeutycznej (FTC). Podczas FTC, laser ekscymerowy, wykorzystując specjalny program komputerowy, usuwa część powierzchniowej warstwy rogówki na kilka minut w celu jej leczenia, eliminując blizny i zmętnienia, lub zwiększając siłę powierzchniowej warstwy rogówki z powodu tworzenia tak zwanej błony post-laserowej, która jest istotna dla rogowej pęcherzowej keratopatii, powtarzająca się erozja.
U wszystkich pacjentów operowanych na FTC wystąpiła zawiesina postępu pęcherzowej keratopatii, eliminacja bólu, zmniejszenie obrzęku i zwiększona ostrość wzroku.
Po zapalnych chorobach oczu wywołanych przez wirusy opryszczki i adenowirusa na rogówce tworzą się blizny, co zmniejsza ostrość widzenia. Za pomocą FTC można całkowicie wyeliminować istniejącą mętność lub znacznie zmniejszyć ich intensywność.
Blizny spowodowane urazami lub oparzeniami oczu, po pewnych operacjach na rogówce, można również usunąć za pomocą FTC.
Wszyscy pacjenci z alergicznym zapaleniem rogówki po zastosowaniu procedury FTC byli w stanie pozbyć się bólu, zaczerwienienia oczu, łez i znacząco poprawić ostrość widzenia.
http://www.nlv.ru/correct/rogovitsa