Ten rodzaj sztucznej soczewki jest uważany za najdroższy i został niedawno wynaleziony. Ludzka soczewka z natury przypomina trójwymiarową soczewkę, jest elastyczna, może zmieniać krzywiznę, dioptraż, regulować ostrość na inną odległość. Wieloogniskowa soczewka IOL z reguły jest soczewką premium, która naśladuje działanie naturalnej soczewki i koryguje wzrok zarówno daleko, jak i blisko.
Soczewka jednoogniskowa, w przeciwieństwie do soczewki wieloogniskowej, nie porusza się, ostrość jest ustawiana na jedną odległość obliczoną przez chirurga.
Optyka soczewki wieloogniskowej jest złożona i składa się z kilku „stref”, z których każda odpowiada za swój własny obszar. Jednocześnie pacjent ma możliwość zobaczenia dobrze na dowolnych odległościach i nie korzysta z dodatkowych metod korekcji wzroku - okularów, soczewek.
Istnieje jednak wiele przeciwwskazań dla tego typu soczewek IOL. Ponadto nawet cuda nauki nie mogą stworzyć czegoś całkowicie zastępującego naturalną ludzką soczewkę, więc posiadacz soczewki wieloogniskowej prawdopodobnie zobaczy nieco zniekształcony i nie do końca jasny obraz: możliwe są zniekształcenia, pasemka, defekty w oddawaniu kolorów, aberracja. Skupienie odbywa się jednocześnie ze wszystkich odległości jednocześnie, musisz się do tego przyzwyczaić. Ten typ soczewek, ze względu na tak zwane pierścienie dyfrakcyjne, nieznacznie zwiększa rozpraszanie światła, zmniejsza kontrast obrazu o około 8-12% Ponadto, w niektórych przypadkach, nawet po zainstalowaniu soczewki wieloogniskowej, potrzeba noszenia okularów będzie kontynuowana. Eksperci twierdzą, że wieloogniskowa soczewka wewnątrzgałkowa zawsze ma jakiś „błąd” ostrości na średniej odległości.
Wieloogniskowe soczewki IOL to: z optyką dyfrakcyjną, dyfrakcyjno-refrakcyjną, dwuogniskową (zasada asymetrii obrotowej).
Przykłady soczewek wieloogniskowych:
Model ten doskonale radzi sobie z zadaniem zapewnienia równie dobrego widzenia zarówno w odległości, jak i w pobliżu. IOL została stworzona jako imitacja naturalnej soczewki ludzkiej, dzięki czemu może zmieniać moc refrakcji. Jest to możliwe dzięki obecności stref przejściowych w części optycznej Po zainstalowaniu tego typu obiektywu pacjent będzie mógł zapomnieć o dodatkowych okularach lub soczewkach na zawsze.
Soczewka jest wykonana z materiału z chromoforami, który pozwala odfiltrować promieniowanie UV i szkodliwe niebieskie promienie oraz chronić siatkówkę, zmniejszając ryzyko jej degeneracji.
Jednak ten model może nie być odpowiedni dla wszystkich, więc twój okulista musi przeprowadzić dokładną diagnozę przed zaleceniem implantacji tej soczewki. Jednocześnie producent obiecuje właścicielowi takich soczewek wysoki poziom widzenia, brak takich defektów jak odblaski i błędy świetlne oraz niskie ryzyko powikłań.
Przybliżona cena: 48 000 rubli.
Ten model jest wszczepiany za pomocą iniektora i jest łagodną, hydrofilową asferyczną soczewką IOL. Soczewka ma wzmocnioną prostokątną krawędź (aby zapobiec zmętnieniu tylnej torebki) i zapewnia bardzo wysoki poziom pseudo-akomodacji, co oznacza, że sztuczna soczewka silnie imituje naturalną. W większości przypadków pacjent z taką soczewką IOL nie potrzebuje żadnej dodatkowej korekcji wzroku (okularów, soczewek itp.)
Ten model ma 4 lub 5 stref pierścieniowych (w zależności od dioptryczności soczewki). Taka multizonowa asferyczna technologia optyczna pomaga w dodaniu dodatkowych dioptrii akomodacji +3,0 lub +4,0, co odpowiada +2.25 lub +3.0 dioptrii korekcji okularów.
Producenci obiecują pacjentowi doskonałą ogniskową z minimalnymi defektami w postaci videogr i halo. Materiał - akryl hydrofilowy. Młodzi pacjenci z aktywnym zakwaterowaniem ucznia docenią ten model.
Przybliżony koszt: 38 000 rubli.
Asferyczny model wieloogniskowy zapewnia doskonałą widoczność nawet w słabym świetle. Asferyczna optyka z łatwością radzi sobie z aberracjami, poprawia kontrast obrazu, pogłębia ostrość, poprawia ostrość widzenia.
Optyka jest zaprojektowana tak, aby zmniejszyć liczbę pierścieni na powierzchni optycznej. Minimalizuje to aberracje optyczne. Na powierzchni optycznej nie ma ostrych rogów, co zapewnia pacjentom najwyższą możliwą jakość obrazu optycznego. Jednocześnie zmniejsza się rozpraszanie, kontrast wzrasta.
Właściciele takich soczewek łatwo i po prostu przestawiają widok. Dodatkowa korekcja wzroku w okularach lub soczewkach nie jest wymagana. Obiektyw jest jak najbardziej niezależny od wielkości źrenicy.
http://www.katarakta-glaza.ru/vidy-iol/multifokalnye/Soczewka wewnątrzgałkowa, w skrócie IOL, jest sztuczną soczewką w postaci soczewki optycznej, która jest wszczepiana do oka zamiast matowej naturalnej soczewki podczas chirurgicznego leczenia zaćmy.
W oku soczewka pełni rolę soczewki, skupiając światło na siatkówce oka. Przed wynalezieniem sztucznych soczewek, po usunięciu zaćmy, pacjenci mogli dobrze widzieć tylko w bardzo grubych okularach z okularami plus.
Dzisiaj wybór nowoczesnej sztucznej soczewki w takim stopniu jest świetny, że nawet każdy okulista nie wie o wszystkich istniejących modelach. Dlatego ten artykuł przeglądowy ma na celu pomóc potencjalnym pacjentom dowiedzieć się, jaki rodzaj sztucznej soczewki należy wybrać w konkretnym przypadku.
Podstawowa różnica między soczewką IOL, to materiał produkcji soczewki, tak że wszystkie są podzielone na dwa typy - twarde i miękkie. Na całym świecie, podczas usuwania zaćmy, złotym standardem była bezproblemowa operacja - fakoemulsyfikacja, która jest wykonywana przez mikro-cięcie. Aby dość obszerna soczewka krystaliczna, aby wprowadzić przez cięcie nie więcej niż 2,5 mm, jej kształt musi się zmienić. Sztywne soczewki nie zmieniają kształtu, są dostępne tylko dla miękkich soczewek, które można zwinąć w rurkę, a następnie wprowadzić do oka za pomocą specjalnego wtryskiwacza. Wewnątrz oka soczewka IOL jest samorozszerzalna i bezpiecznie zamocowana dzięki najnowszej technologii.
Zgodnie z przestarzałą metodą usuwanie zaćmy nastąpiło przez nacięcie kilka razy większe - 12 mm. To nacięcie zajmowało połowę obwodu rogówki. Zachmurzony przez niego obiektyw był całkowicie udany, aw jego miejsce zainstalowano sztywną soczewkę. Następnie nakładające się szwy, które zostały usunięte dopiero po sześciu miesiącach.
Asferyczna forma soczewki wewnątrzgałkowej oznacza, że w dowolnym punkcie na powierzchni soczewki IOL światło padające na nią zostanie załamane z taką samą siłą, zarówno w środku, jak i na krawędziach. Jest to szczególnie ważne w półmroku i ciemności, gdy źrenica jest maksymalnie rozszerzona. Zaletą tych soczewek jest minimalizacja olśnienia (olśnienia) w ciemności ze źródeł światła. Na przykład z reflektorów nadjeżdżających samochodów, co jest niezwykle ważne dla bezpieczeństwa, entuzjastów samochodów i pieszych. Soczewki asferyczne charakteryzują się również lepszym kontrastem i reprodukcją kolorów.
Sferyczny kształt soczewki IOL implikuje różne załamanie światła w różnych częściach powierzchni soczewki - w środku soczewki, jak również wzdłuż krawędzi. Rozpraszanie światła, które powstaje w tym samym czasie, negatywnie wpływa na jakość widzenia - występuje efekt olśnienia i olśnienia.
Jeśli przez całe życie nie miałeś żadnych problemów z oczami, wiesz, jak wspaniale jest widzieć równie dobrze w każdej odległości - czytając książkę, pracując przy komputerze lub patrząc w dal. Dopóki nie rozwinęła się zaćma, twój obiektyw był przezroczysty i elastyczny. Można go łatwo dostosować (zmieniając krzywiznę) do żądanej odległości. Po osiągnięciu wieku czterdziestu lat nastała starczowzroczność i soczewka stopniowo traciła elastyczność, a tym samym utraciła zdolność do skupiania się z bliskiej odległości.
Dlaczego te wyjaśnienia? Prawdopodobnie już to odgadłeś - to kwestia sztucznych soczewek. Są wykonane z materiału syntetycznego i nie mogą zmieniać krzywizny, dostosowując się do różnych odległości. To jest ujemna strona monofocal IOL. Takie obiektywy są przeznaczone do dobrego widzenia na długich dystansach, a do pracy z niewielkiej odległości, po zabiegu chirurgicznym, musisz podnieść pozytywne okulary.
Ale są też soczewki wieloogniskowe. Jest to najnowocześniejszy, a zatem najdroższy typ soczewki IOL. Po wszczepieniu takich soczewek pacjent może łatwo zobaczyć na wszystkich odległościach - blisko, daleko i na średnich odległościach bez użycia innych środków korekcji (okularów). W tym celu w konstrukcji soczewki zastosowano specjalną złożoną optykę, w której różne strefy powierzchni soczewki odpowiadają widzialności w różnych odległościach. Osiągnięcie optymalnego obliczenia tych stref jest bardzo kosztowne i trudne. Dlatego cena wieloogniskowej IOL jest nadal najwyższa.
Jeśli twoja wizja nie była idealna podczas życia z powodu astygmatyzmu, to musiałeś użyć specjalnych okularów astygmatycznych z cylindrami. Nie zdziw się, ale nowoczesne soczewki doskonale potrafią rozwiązać ten problem.
Warto przypomnieć, że astygmatyzm jest anomalią w kształcie rogówki, w wyniku której obraz jest zniekształcony jak zakrzywione lustro. Usuwając zaćmę osobie z astygmatyzmem i wszczepiając standardową sztuczną soczewkę, jego astygmatyzm pozostanie niezmieniony. Po operacji będzie potrzebował ponownie cylindrycznych szkieł.
Dziś na szczęście tak się już nie dzieje, ponieważ istnieją toryczne soczewki IOL. Niezbędny cylinder jest już wbudowany w te soczewki i przez zainstalowanie takiego obiektywu w oku pacjent otrzymuje obraz całkowicie normalny, bez astygmatyzmu. Toryczne IOL wymagają szczególnie skomplikowanych obliczeń przedoperacyjnych i są wybierane ściśle indywidualnie dla każdego pacjenta. Jak zgadłeś, ich koszt jest nieco wyższy niż normalnych soczewek wewnątrzgałkowych. Według pacjentów z astygmatyzmem, toryczne soczewki IOL dają szczególnie dobre wyniki. Po operacji ludzie entuzjastycznie mówią, że nigdy nie mieli tak doskonałego widoku.
Finał w serii nowoczesnych soczewek IOL to toryczne soczewki wieloogniskowe wewnątrzgałkowe. Jeśli pacjent z astygmatyzmem, po operacji usunięcia zaćmy, chce widzieć w oddali i blisko bez okularów, potrzebuje właśnie takiej sztucznej soczewki.
Nie trzeba specjalnie sprytnie rozumieć, że wieloogniskowe toryczne soczewki IOL są najdroższe ze wszystkich. Kupując, pacjent płaci za wygodę, doskonałą jakość widzenia i szczególną złożoność indywidualnych obliczeń optyki obiektywu.
Nie jest tajemnicą, że naturalna soczewka oka ma unikalne właściwości ochronne, które mogą blokować szkodliwe promieniowanie słoneczne, zapobiegając uszkodzeniu siatkówki. Obecnie prawie wszystkie sztuczne soczewki zapewniają filtr ultrafioletowy. Modele premium IOL są zabarwione specjalnymi żółtymi pigmentami, aby osiągnąć maksymalne podobieństwo z naturalnym ludzkim obiektywem. Filtry te odcinają szkodliwe niebieskie światło do oka, które znajduje się w niewidzialnej części widma światła.
Koszt soczewek wewnątrzgałkowych wszczepionych podczas zabiegu chirurgicznego przy wymianie zmętniałej soczewki zależy od wielu parametrów:
Zatem pacjent może uzyskać ostateczną cenę soczewki IOL i jej modelu dopiero po badaniu przedoperacyjnym i osobistej konsultacji z okulistą, który wykona operację wymiany soczewki.
Teraz, gdy nauczyłeś się większości informacji, które pacjent z zaćmą musi wiedzieć o sztucznych soczewkach, prawdopodobnie stało się jasne, dlaczego na koszt operacji ma wpływ rodzaj soczewki wybrany do implantacji.
Należy zauważyć, że niezależnie od wybranego obiektywu - robisz to dla siebie. I tylko ty będziesz mieszkał z nim do końca życia - ciesząc się doskonałą wizją lub cierpieniem z mnóstwem dodatkowych punktów. Czy warto oszczędzać na sobie?
Moskiewska klinika okulistyczna oferuje szeroką gamę soczewek IOL (soczewki wewnątrzgałkowe, sztuczne soczewki) wiodących światowych producentów w konkurencyjnych cenach. O tym, która soczewka zostanie zainstalowana podczas fakoemulsyfikacji, decyduje lekarz po wstępnym badaniu. Jednocześnie bierze pod uwagę specyfikę widzenia, stan oczu i życzenia pacjenta - jaki rodzaj wizji chce otrzymać po operacji (daleko, blisko lub na wszystkich odległościach), a także koszt obiektywu.
Poniżej porozmawiamy o tym, czym są nowoczesne soczewki IOL i jak się od siebie różnią, jakie są ich zalety i wady, a także ceny.
Sztuczna soczewka to soczewka, która załamuje promienie światła i tworzy obraz na siatkówce. Z reguły sztuczna soczewka składa się z dwóch elementów - optycznego i odniesienia. Część optyczna sztucznej soczewki jest soczewką wykonaną z przezroczystego materiału, który jest biologicznie zgodny z tkankami oka. Specjalna strefa dyfrakcyjna znajduje się na powierzchni części optycznej, co umożliwia uzyskanie wyraźnego obrazu. Część podpierająca umożliwia bezpieczne zamocowanie sztucznej soczewki.
Sztuczna soczewka (soczewka wewnątrzgałkowa) jest wszczepiana w miejsce naturalnej soczewki po operacji w celu usunięcia zaćmy lub załamania soczewki. Soczewki wewnątrzgałkowe dzielą się na „twarde” i „miękkie”. „Twarde” soczewki wewnątrzgałkowe mają nieelastyczną, trwałą formę, dlatego do ich wszczepienia wymagane jest duże nacięcie chirurgiczne i późniejsze szycie, co znacznie wydłuża okres rehabilitacji. Większość nowoczesnych ośrodków i klinik okulistycznych preferuje „miękkie” soczewki wewnątrzgałkowe, wykonane z elastycznych polimerów syntetycznych. Takie soczewki są wszczepiane przez samouszczelniające mikro nacięcie około 2,5 mm. i nie wymagają szycia. Są one umieszczone wewnątrz oka w stanie złożonym, niezależnie rozmieszczone i bezpiecznie zamocowane. Istnieje kilka głównych typów soczewek:
Soczewki wewnątrzgałkowe z „żółtym” filtrem
Naturalna soczewka ludzka, oprócz cech dostosowawczych, ma specjalne właściwości ochronne, które chronią siatkówkę. Z wiekiem soczewki każdej osoby stają się żółte. Jest to naturalny mechanizm ochrony siatkówki przed negatywnymi skutkami promieni ultrafioletowych i niebieskich (aby zapobiec rozwojowi dystrofii siatkówki). Podczas operacji zaćmy chirurg okulistyczny zastępuje soczewkę uszkodzoną zaćmą sztuczną soczewką wewnątrzgałkową (IOL). Ale to również usuwa żółty filtr, zmniejsza ochronne funkcje oka i znacznie zwiększa ryzyko rozwoju chorób siatkówki związanych z wiekiem.
Żółty filtr, który posiadają soczewki nowej generacji, jest podobny do filtra naturalnej soczewki ludzkiej. Odcina promienie niebieskiego widma, nie zakłócając równowagi postrzegania kolorów. Dzięki żółtemu filtrowi wewnątrzgałkowa soczewka wewnątrzgałkowa chroni siatkówkę, a także naturalną soczewkę oka.
Przystosowanie soczewek wewnątrzgałkowych
Ze względu na cechy konstrukcyjne, pod wpływem mięśnia rzęskowego, soczewki akomodacyjne mogą poruszać się wewnątrz oka i zmieniać ostrość, symulując pracę aparatu akomodacyjnego. W oprawie soczewek występuje tylko jedna strefa optyczna, dlatego też dotkliwość efektów olśnienia optycznego i halo w warunkach słabego oświetlenia jest znacznie zmniejszona, a ponadto zapewnia się bardziej wyraźne widzenie. W istocie taka soczewka jest jednoogniskowa, z możliwością zmiany jej położenia w oku po wszczepieniu. Aczkolwiek, przystosowane soczewki IOL nie są w stanie zapewnić zakresu ostrości charakterystycznego dla soczewek wieloogniskowych, co prowadzi do potrzeby dodatkowego użycia okularów do czytania.
Dowiedz się więcej o umieszczaniu soczewek wewnątrzgałkowych.
Asferyczne soczewki wewnątrzgałkowe
Soczewki asferyczne wewnątrzgałkowe są specjalnie zaprojektowane do korygowania aberracji sferycznych (zniekształceń). Aberracje są bardzo powszechne u prawie wszystkich osób po wszczepieniu sztucznej soczewki. W większości przypadków przyczyną ich występowania jest niespójność układu optycznego: ludzkiego oka lub soczewki wewnątrzgałkowej.
Najczęstszym typem aberracji jest aberracja sferyczna. Takie aberracje wynikają z załamania światła pod różnymi kątami, gdy przechodzi ono przez sferyczną powierzchnię soczewki wewnątrzgałkowej i nośnik optyczny oka. Bez odpowiedniej korekty promienie świetlne nie skupiają się dokładnie na siatkówce oka, a obraz może być niewyraźny i zamazany. Nierzadko zdarza się, że po operacji zaćmy ludzie z wysokimi wskaźnikami funkcji widzenia cierpią na halo, odbicia, spojrzenia, które są najbardziej widoczne wieczorem lub w nocy. Do niedawna nie można było uniknąć aberracji sferycznych przy użyciu tradycyjnych modeli soczewek wewnątrzgałkowych. Ale teraz opracowano specjalne modele soczewek o powierzchni asferycznej. Wewnątrzgałkowe soczewki asferyczne na wszystkich częściach mają tę samą moc optyczną, dlatego promienie świetlne, które się przez nie załamują, skupiają się w jednym, a nie kilku punktach. Takie cechy pozwalają uzyskać lepszy obraz, co jest szczególnie ważne podczas pracy w warunkach słabego oświetlenia, gdy źrenica jest znacznie powiększona.
Więcej o asferycznych soczewkach wewnątrzgałkowych
Toryczne soczewki wewnątrzgałkowe
Przypadki, w których zaćma (częściowe lub całkowite zmętnienie soczewki) komplikuje astygmatyzm, są dość powszechne. Wpływ astygmatyzmu rogówki na widzenie jest większy niż efektu soczewki soczewki, ponieważ rogówka ma większą moc refrakcyjną. Według statystyk lekarzy astygmatyzm rogówki występuje znacznie częściej u pacjentów.
Wcześniej zaćma w połączeniu z astygmatyzmem powodowała pewne trudności dla chirurga, ponieważ nawet po usunięciu zaćmy osoba nie widziała dobrze bez specjalnych cylindrycznych okularów. Rozwój i aktywne stosowanie soczewek torycznych w praktyce lekarzy pozwoliło pacjentom z zaćmą i astygmatyzmem na uzyskanie nowej jakości życia wzrokowego. Soczewka toryczna ma większą moc refrakcyjną w pewnych obszarach, co pozwala jej zredukować, a często całkowicie uratować pacjenta przed astygmatyzmem rogówki, znacznie zwiększając jego nieskorygowany wzrok daleko. Toryczna soczewka wewnątrzgałkowa nie tylko zastępuje moc optyczną odległej mętnej soczewki, ale także koryguje oryginalny astygmatyzm rogówki.
Więcej o torycznych soczewkach wewnątrzgałkowych
Wieloogniskowe soczewki wewnątrzgałkowe
Każda osoba powyżej 40 roku życia ma naturalną zmianę w zakwaterowaniu - zdolność oka do wyraźnego widzenia w różnych odległościach. W tym wieku soczewka oka staje się gęstsza, staje się mniej plastyczna, traci zdolność do szybkiej zmiany kształtu, dlatego do pracy blisko osoby wymagane są okulary.
W przyszłości (około 60–70 lat) utracona zostanie możliwość przystosowania się i będziesz musiał używać okularów, zarówno do pracy z bliska, jak i na odległość.
Multifocal - soczewki „pseudo-akomodacyjne” mają szczególną przewagę nad tradycyjnymi soczewkami. Specjalna konstrukcja optycznej części tej soczewki (mieszany dyfrakcyjno-refrakcyjny charakter optyki) umożliwia imitowanie pracy naturalnej soczewki oka. Soczewki wieloogniskowe, które nie mają jednego, ale kilku ognisk, umożliwiają osiągnięcie maksymalnej ostrości widzenia, zarówno bliskiej, jak i odległej, a także znacznie zmniejszają zależność osoby od okularów lub nawet się ich pozbywają. Według statystyk do 80% pacjentów, którym wszczepiono wieloogniskową soczewkę wewnątrzgałkową, w ogóle nie używa okularów.
Przeczytaj więcej o wieloogniskowych soczewkach wewnątrzgałkowych.
Fakcyjne soczewki wewnątrzgałkowe
Soczewki wewnątrzgałkowe fakijne nazywane są sztucznymi soczewkami, które są wszczepiane do oka bez usuwania własnej soczewki.
Takie soczewki są umieszczone przed soczewką pacjenta, w celu skorygowania widzenia przy krótkowzroczności do -25 dioptrii, nadwzroczności do +20 dioptrii, a także astygmatyzmu do 6 dioptrii.
Takie operacje są wykonywane, gdy istnieją przeciwwskazania do laserowej korekcji wzroku. Przypadki te obejmują niedostateczną grubość rogówki i stany spowodowane zmianami krzywizny rogówki (na przykład podatność na stożek rogówki lub stożek rogówki).
Więcej o soczewkach fakijnych
Koszt sztucznej soczewki (z zestawem do implantacji) w naszej klinice zaczyna się od 7500 rubli. (w najbardziej przystępnej wersji). Średnia cena wynosi 22 000 rubli. Maksymalnie - 76 000 rubli. (toryczna IOL).
http://glaz-noi.ru/stoimost-iol-toricheskoy-linzy/Czołowi producenci soczewek wewnątrzgałkowych (IOL) regularnie udoskonalają swoje modele, aby rozwiązać ważne problemy optyczne. Idealne są te soczewki, które pozwalają całkowicie porzucić okulary i wyglądać równie blisko i daleko.
Taka praca umożliwia wykonywanie nowoczesnych wieloogniskowych soczewek wewnątrzgałkowych. Czym jest ten wynalazek, jakie są zasady optyki wieloogniskowej, jak jest wszczepiony i ile to kosztuje? Ten artykuł będzie przydatny dla każdego, kto cierpi na błędy refrakcji.
Okuliści soczewek wewnątrzgałkowych nazywają implant, który jest znany zwykłym pacjentom jako sztuczna soczewka. Głównym wskazaniem do instalacji sztucznej soczewki pozostaje zaćma. Choroba wiąże się z utratą przejrzystości naturalnej soczewki. Obiektyw staje się mętny i przestaje przenikać promienie słoneczne, co objawia się znacznym pogorszeniem widzenia. Operacja jest w stanie rozwiązać ten problem, zastępując uszkodzoną chmurną soczewkę całkowicie przezroczystym sztucznym obiektywem.
Instalacja implantu jest pokazana we wszystkich przypadkach zmian zwyrodnieniowych, gdy soczewka cierpi na oftalmopatologię, uszkodzenie lub uraz. IOL pomagają również poprawić jakość refrakcji w krótkowzroczności, nadwzroczności, starczowzroczności i astygmatyzmie.
Aby zrozumieć zasadę działania wieloogniskowej sztucznej soczewki, należy pamiętać, jak działa naturalna soczewka. Wysoka jakość obrazu jest uzyskiwana dzięki zdolności obiektywu do zmiany krzywizny powierzchni optycznych (zakwaterowania).
Z kolei ta zdolność wynika z elastyczności tkanek, z których tkana jest naturalna soczewka. Zakwaterowanie pozwala obiektywowi budować triki na różne sposoby. Obiekty położone daleko i blisko są postrzegane z taką samą jasnością.
Producenci soczewek IOL opracowali specjalny rodzaj soczewki, który tworzy efekt pseudo-zakwaterowania. Ponieważ nawet nowoczesne technologie nie są w stanie wytworzyć plastycznego implantu, naukowcy działali inaczej. Obiektyw ulepszony przez nich otrzymał nie jeden, ale kilka ognisk. Pomaga to łatwo postrzegać obiekty na różnych odległościach, imitując pracę prawdziwego obiektywu. Taki implant nazywany jest soczewką wieloogniskową. Jest on instalowany w naturalnej kapsule w miejsce usuniętej soczewki.
WAŻNE! Soczewki mają jedną poważną wadę. Gdy źrenica zwęża się gwałtownie, obwodowa część implantu „wyłącza się”, a soczewka na krótki czas traci właściwości pseudo-zakwaterowania.
Okuliści wyróżniają dwa podstawowe typy soczewek wieloogniskowych:
Dyfrakcyjne soczewki IOL są uważane za wygodniejsze. Nie wymagają od pacjenta pewnego wysiłku, aby zbadać temat i długi okres adaptacji. Ponadto soczewki dyfrakcyjne mogą być zalecane dla osób o nienormalnym kształcie źrenicy.
Oba typy implantów wieloogniskowych zapewniają pacjentowi optymalną wizję i pozwalają zrezygnować z korekcji okularów. Po wprowadzeniu soczewki IOL pacjent dobrze postrzega obiekty na bliskich i długich dystansach. Ale jest jedno „ale” - obiekty znajdujące się na średnich odległościach mogą nadal wydawać się rozmyte.
Najlepsze i najbardziej popularne modele są produkowane za granicą, produkowane w Europie i USA.
ATLIS Atri 839 MP, Carl Zeiss Meditec. Soczewki asferyczne wykonane w Niemczech ze zmniejszoną liczbą pierścieni na powierzchni optycznej. Takie rozwiązanie minimalizuje zniekształcenia wizualne. Obiektyw redukuje rozpraszanie światła, zapewnia doskonały kontrast i głęboką ostrość. Właściciele tego modelu wygodnie przestawią widok, a ostrość wzroku pozostanie wysoka na dowolnej odległości. Cena obiektywu sięga 70 tysięcy rubli.
M-flex, Rayner. Miękki asferyczny model brytyjskich twórców jest wykonany z materiału hydrofilowego. Ze względu na wzmocnioną prostokątną krawędź implant zapobiega zmętnieniu tylnej torebki soczewki, co służy zapobieganiu wtórnej zaćmie. Obiektyw zapewnia wysoki poziom pseudo-zakwaterowania przy minimalnych wadach aberracji. Przybliżony koszt modelu M-flex - 40 tysięcy rubli.
AcrySof Restor, Alcon. Projekt amerykańskiej soczewki wieloogniskowej zapewnia strefy przejściowe części optycznej. Pozwalają IOL na zmianę mocy refrakcji i zapewniają właścicielowi dobrą ostrość widzenia. AcrySof Restor jest wykonany ze specjalnego materiału z chromoforami. Filtruje promienie słoneczne i blokuje promieniowanie niebieskie szkodliwe dla zdrowia siatkówki. Cena tego modelu wynosi od 45 do 55 tysięcy rubli.
Przegląd soczewki wewnątrzgałkowej Restauracja Alcon Akrisof:
WAŻNE! Wybór implantu wieloogniskowego jest odpowiedzialnym i wysoce indywidualnym zadaniem. Powinien opierać się nie tylko na koszcie soczewki, ale także na perspektywach jej skuteczności dla konkretnego pacjenta.
Operacja wymiany naturalnej soczewki zakończy się sukcesem tylko wtedy, gdy pacjent zostanie starannie przygotowany do nadchodzącej interwencji. Implantacja implantu poprzedzona jest szeregiem środków diagnostycznych zalecanych przez chirurga okulistę. Podstawą przygotowania będzie kompleksowe badanie okulistyczne. Pomoże to nie tylko znaleźć optymalny obiektyw, ale także wyeliminować przeciwwskazania do zabiegu.
Obowiązkowe badania:
Zgodnie z zeznaniami, pacjentom można zalecić wizytę u dentysty, laryngologa, endokrynologa. Konieczne będzie wyeliminowanie wszystkich możliwych ognisk infekcji - leczenie próchnicy, zapalenie migdałków, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok. Przewlekłe infekcje mogą prowadzić do powikłań pooperacyjnych, więc lekarze wolą grać bezpiecznie.
Tydzień przed operacją musisz zrezygnować z alkoholu i palić, przestać brać leki rozrzedzające krew. Aby zmniejszyć obciążenie nerek i uniknąć obrzęków, konieczne jest ograniczenie picia na dzień przed interwencją. Zabrania się jedzenia wieczorem i rano w dniu operacji - manipulacja odbywa się na pusty żołądek.
Wieloogniskowe soczewki IOL należą do najdroższych implantów okulistycznych, więc operacja nie będzie tania. Do wartości rynkowej obiektywu będzie musiała doliczyć opłatę lekarską, koszt leków, opatrunku i pobytu w szpitalu. Łączna kwota wyniesie blisko 100 tysięcy rubli (a to tylko na jedno bolące oko). Liczba ta może się różnić w zależności od prestiżu i lokalizacji kliniki, autorytetu lekarza i wyposażenia sali operacyjnej.
Ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej zapewnia możliwość zaoszczędzenia na operacjach pod pewnymi warunkami:
Z reguły bezpłatne, nowoczesne instytucje świadczą usługi. Ale ostatnio prywatne kliniki stolicy i peryferii są coraz bardziej powiązane z programem.
W większości przypadków implantacja soczewki (toryczna lub wieloogniskowa IOL) jest wykonywana w warunkach ambulatoryjnych. Rano pacjent przychodzi do kliniki, a po kilku godzinach po interwencji może wrócić do domu. Sama operacja trwa około 15-20 minut, jeśli przypadek jest nieskomplikowany i wybrano postępującą technikę fakoemulsyfikacji.
POMOC! Jeśli implant zostanie wszczepiony z powodzeniem, pacjent będzie dobrze widzieć po 2-3 godzinach. Pełne przywrócenie funkcji wizualnej zajmie około miesiąca.
W trudnych przypadkach, gdy wymagane jest specjalne podejście i duże nacięcie, procedura może trwać 2-2,5 godziny. Średni pobyt w szpitalu wynosi 1-2 dni, ale wielu pacjentów spędza okres rehabilitacji w domu. Okresowo muszą udać się do okulisty i przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza.
Czego nie można zrobić po operacji:
Ograniczenia te obowiązują przez 2 tygodnie po operacji, ale okres ten może zostać wydłużony lub skrócony, jak wskazano. W tym czasie zaleca się noszenie sterylnego opatrunku i umycie oczu specjalnym roztworem higienicznym.
Wielu pacjentów, lekarze przepisują krople antybakteryjne, które służą jako zapobieganie powikłaniom zakaźnym. Gdy obrzęk i stan zapalny ustąpią, pacjentowi można zezwolić na powrót do pracy, prowadzenie samochodu i wykonywanie prac domowych.
Soczewki wieloogniskowe to złożona optyka wewnątrzgałkowa nowej generacji. Wysoka cena MIL wynika z zaawansowanych technik produkcji i zaawansowanych funkcji. Ten typ obiektywu jest jak najbardziej zbliżony do właściwości naturalnej soczewki i pozwala uzyskać dobrą widoczność na długich i krótkich dystansach.
http://glaza.guru/lechenie/operatsii/intraokulyarnye-linzy/vidy-iskusstvennyh-hrustalikov/multifokalnye-iol.htmlSoczewka wewnątrzgałkowa, w skrócie IOL, jest sztuczną soczewką w postaci soczewki optycznej, która jest wszczepiana do oka zamiast matowej naturalnej soczewki podczas chirurgicznego leczenia zaćmy.
W oku soczewka pełni rolę soczewki, skupiając światło na siatkówce oka. Przed wynalezieniem sztucznych soczewek, po usunięciu zaćmy, pacjenci mogli dobrze widzieć tylko w bardzo grubych okularach z okularami plus.
Dzisiaj wybór nowoczesnej sztucznej soczewki w takim stopniu jest świetny, że nawet każdy okulista nie wie o wszystkich istniejących modelach. Dlatego ten artykuł przeglądowy ma na celu pomóc potencjalnym pacjentom dowiedzieć się, jaki rodzaj sztucznej soczewki należy wybrać w konkretnym przypadku.
Podstawowa różnica między soczewką IOL, to materiał produkcji soczewki, tak że wszystkie są podzielone na dwa typy - twarde i miękkie. Na całym świecie, podczas usuwania zaćmy, złotym standardem była bezproblemowa operacja - fakoemulsyfikacja, która jest wykonywana przez mikro-cięcie. Aby dość obszerna soczewka krystaliczna, aby wprowadzić przez cięcie nie więcej niż 2,5 mm, jej kształt musi się zmienić. Sztywne soczewki nie zmieniają kształtu, są dostępne tylko dla miękkich soczewek, które można zwinąć w rurkę, a następnie wprowadzić do oka za pomocą specjalnego wtryskiwacza. Wewnątrz oka soczewka IOL jest samorozszerzalna i bezpiecznie zamocowana dzięki najnowszej technologii.
Zgodnie z przestarzałą metodą usuwanie zaćmy nastąpiło przez nacięcie kilka razy większe - 12 mm. To nacięcie zajmowało połowę obwodu rogówki. Zachmurzony przez niego obiektyw był całkowicie udany, aw jego miejsce zainstalowano sztywną soczewkę. Następnie nakładające się szwy, które zostały usunięte dopiero po sześciu miesiącach.
Asferyczna forma soczewki wewnątrzgałkowej oznacza, że w dowolnym punkcie na powierzchni soczewki IOL światło padające na nią zostanie załamane z taką samą siłą, zarówno w środku, jak i na krawędziach. Jest to szczególnie ważne w półmroku i ciemności, gdy źrenica jest maksymalnie rozszerzona. Zaletą tych soczewek jest minimalizacja olśnienia (olśnienia) w ciemności ze źródeł światła. Na przykład z reflektorów nadjeżdżających samochodów, co jest niezwykle ważne dla bezpieczeństwa, entuzjastów samochodów i pieszych. Soczewki asferyczne charakteryzują się również lepszym kontrastem i reprodukcją kolorów.
Sferyczny kształt soczewki IOL implikuje różne załamanie światła w różnych częściach powierzchni soczewki - w środku soczewki, jak również wzdłuż krawędzi. Rozpraszanie światła, które powstaje w tym samym czasie, negatywnie wpływa na jakość widzenia - występuje efekt olśnienia i olśnienia.
Jeśli przez całe życie nie miałeś żadnych problemów z oczami, wiesz, jak wspaniale jest widzieć równie dobrze w każdej odległości - czytając książkę, pracując przy komputerze lub patrząc w dal. Dopóki nie rozwinęła się zaćma, twój obiektyw był przezroczysty i elastyczny. Można go łatwo dostosować (zmieniając krzywiznę) do żądanej odległości. Po osiągnięciu wieku czterdziestu lat nastała starczowzroczność i soczewka stopniowo traciła elastyczność, a tym samym utraciła zdolność do skupiania się z bliskiej odległości.
Dlaczego te wyjaśnienia? Prawdopodobnie już to odgadłeś - to kwestia sztucznych soczewek. Są wykonane z materiału syntetycznego i nie mogą zmieniać krzywizny, dostosowując się do różnych odległości. To jest ujemna strona monofocal IOL. Takie obiektywy są przeznaczone do dobrego widzenia na długich dystansach, a do pracy z niewielkiej odległości, po zabiegu chirurgicznym, musisz podnieść pozytywne okulary.
Ale są też soczewki wieloogniskowe. Jest to najnowocześniejszy, a zatem najdroższy typ soczewki IOL. Po wszczepieniu takich soczewek pacjent może łatwo zobaczyć na wszystkich odległościach - blisko, daleko i na średnich odległościach bez użycia innych środków korekcji (okularów). W tym celu w konstrukcji soczewki zastosowano specjalną złożoną optykę, w której różne strefy powierzchni soczewki odpowiadają widzialności w różnych odległościach. Osiągnięcie optymalnego obliczenia tych stref jest bardzo kosztowne i trudne. Dlatego cena wieloogniskowej IOL jest nadal najwyższa.
Jeśli twoja wizja nie była idealna podczas życia z powodu astygmatyzmu, to musiałeś użyć specjalnych okularów astygmatycznych z cylindrami. Nie zdziw się, ale nowoczesne soczewki doskonale potrafią rozwiązać ten problem.
Warto przypomnieć, że astygmatyzm jest anomalią w kształcie rogówki, w wyniku której obraz jest zniekształcony jak zakrzywione lustro. Usuwając zaćmę osobie z astygmatyzmem i wszczepiając standardową sztuczną soczewkę, jego astygmatyzm pozostanie niezmieniony. Po operacji będzie potrzebował ponownie cylindrycznych szkieł.
Dziś na szczęście tak się już nie dzieje, ponieważ istnieją toryczne soczewki IOL. Niezbędny cylinder jest już wbudowany w te soczewki i przez zainstalowanie takiego obiektywu w oku pacjent otrzymuje obraz całkowicie normalny, bez astygmatyzmu. Toryczne IOL wymagają szczególnie skomplikowanych obliczeń przedoperacyjnych i są wybierane ściśle indywidualnie dla każdego pacjenta. Jak zgadłeś, ich koszt jest nieco wyższy niż normalnych soczewek wewnątrzgałkowych. Według pacjentów z astygmatyzmem, toryczne soczewki IOL dają szczególnie dobre wyniki. Po operacji ludzie entuzjastycznie mówią, że nigdy nie mieli tak doskonałego widoku.
Finał w serii nowoczesnych soczewek IOL to toryczne soczewki wieloogniskowe wewnątrzgałkowe. Jeśli pacjent z astygmatyzmem, po operacji usunięcia zaćmy, chce widzieć w oddali i blisko bez okularów, potrzebuje właśnie takiej sztucznej soczewki.
Nie trzeba specjalnie sprytnie rozumieć, że wieloogniskowe toryczne soczewki IOL są najdroższe ze wszystkich. Kupując, pacjent płaci za wygodę, doskonałą jakość widzenia i szczególną złożoność indywidualnych obliczeń optyki obiektywu.
Nie jest tajemnicą, że naturalna soczewka oka ma unikalne właściwości ochronne, które mogą blokować szkodliwe promieniowanie słoneczne, zapobiegając uszkodzeniu siatkówki. Obecnie prawie wszystkie sztuczne soczewki zapewniają filtr ultrafioletowy. Modele premium IOL są zabarwione specjalnymi żółtymi pigmentami, aby osiągnąć maksymalne podobieństwo z naturalnym ludzkim obiektywem. Filtry te odcinają szkodliwe niebieskie światło do oka, które znajduje się w niewidzialnej części widma światła.
Koszt soczewek wewnątrzgałkowych wszczepionych podczas zabiegu chirurgicznego przy wymianie zmętniałej soczewki zależy od wielu parametrów:
Zatem pacjent może uzyskać ostateczną cenę soczewki IOL i jej modelu dopiero po badaniu przedoperacyjnym i osobistej konsultacji z okulistą, który wykona operację wymiany soczewki.
Model i producent soczewek
http://catarakta.ru/iskusstvennye-khrustaliki.html?start=15Zaćma jest chorobą podstępną, a ponadto wymaga chirurgicznego usunięcia, często też komplikują ją dodatkowe dolegliwości, w szczególności astygmatyzm. W takich przypadkach lekarze przepisują pacjentowi ulepszoną optykę kontaktową - toryczne soczewki wewnątrzgałkowe. Soczewki te pozwoliły pacjentowi z zaćmą i astygmatyzmem podnieść ostrość wzroku do dość wysokiego poziomu. Kilka lat temu, po operacji zaćmy powikłanej astygmatyzmem, pacjentowi przepisano specjalne okulary do korekcji wzroku. Wszczepienie torycznych soczewek wewnątrzgałkowych zasadniczo rozwiązuje problem zaćmy i astygmatyzmu. Dlatego sztuczne soczewki toryczne są dość drogie.
Soczewki wewnątrzgałkowe stanowią ważny postęp w okulistyce. W rzeczywistości jest to implant, sztuczna soczewka oka. Każdego roku na świecie wydaje się miliony operacji na zainstalowanie takich implantów. Praktyka pokazuje, że w prawie 98% przypadków taka operacja nie powoduje komplikacji. Pozostałe dwa procent to rzadkie przypadki, w których pacjent ma zmianę sztucznej soczewki, zaćmę, zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe, astygmatyzm i obrzęk rogówki.
Soczewka wewnątrzgałkowa to sztuczna soczewka, która załamuje promienie światła i tworzy obraz na siatkówce. Konwencjonalny implant składa się z dwóch elementów - optycznego i referencyjnego.
Element optyczny jest soczewką wykonaną z przezroczystego materiału, który jest biologicznie zgodny z tkankami oka. Na jego powierzchni znajduje się specjalna strefa dyfrakcyjna, która zapewnia klarowność uzyskanego obrazu. Element wspierający umożliwia bezpieczne zamocowanie sztucznej soczewki.
Po operacji zaćmy lub wymianie soczewki refrakcyjnej wszczepia się soczewkę wewnątrzgałkową, która zastępuje soczewkę naturalną. Soczewki wewnątrzgałkowe są dwóch typów:
Sztywne soczewki wewnątrzgałkowe mają trwałą formę. Brak im elastyczności, więc operacja ich wszczepienia zawiera znaczący minus: wykonuje się duże nacięcie chirurgiczne, a następnie nakłada się szwy. Okres rehabilitacji pacjenta po takiej operacji trwa długo.
Większość nowoczesnych ośrodków i klinik okulistycznych zaleca wszczepianie miękkich soczewek wewnątrzgałkowych wykonanych z elastycznych materiałów polimerowych. W celu ich wprowadzenia wykonano samouszczelniającą mikro-część (około 1,8 mm), która nie wymaga szycia po operacji. Miękkie soczewki są osadzone w oku po złożeniu, a następnie automatycznie rozkładają się i bezpiecznie mocują.
Zgodnie z zasadą wpływania na pracę narządu wzroku, soczewki wewnątrzgałkowe są podzielone na kilka typów. Rozważ każdy z nich bardziej szczegółowo.
Jeśli pacjent nie chce nosić okularów po usunięciu zaćmy i chce mieć dobre widzenie we wszystkich odległościach, wszczepia się do niego trójogniskową soczewkę wewnątrzgałkową. Ten obiektyw ma trzy ogniska, które zapewniają wysoką jakość widzenia na bliskich, średnich i dużych odległościach. Struktura optyczna soczewki trójogniskowej jest wyjątkowa. Jego konstrukcja pozwala płynnie ustawić ostrość. Ponadto soczewka trójogniskowa ma właściwości asferyczne do korygowania zniekształceń sferycznych. Zapewnia to wysoką czułość kontrastu.
Soczewki tej odmiany doskonale imitują pracę naturalnej krystalicznej soczewki oka i zapewniają pacjentowi doskonałe widzenie w pobliżu, daleko i na średnich odległościach.
Akomodacyjne soczewki wewnątrzgałkowe są jak najbardziej zbliżone do naturalnych soczewek ludzkich w ich właściwościach i właściwościach. Ich unikalna konstrukcja pozwala mięśniom oka poruszać się i wyginać w taki sam sposób, jak w prawdziwym obiektywie.
Charakterystyka soczewki akomodacyjnej zapewnia użytkownikom w każdym wieku dobrą widoczność w dowolnej odległości. Ponadto odciążają pacjenta natychmiast od dwóch problemów związanych z wiekiem: zaćmy i starczowzroczności (nadwzroczność wiekowa).
Z reguły z wiekiem (zwykle po 40-45 latach) każda osoba zaczyna naturalną zmianę zakwaterowania - zdolność oka do wyraźnego widzenia obiektów w różnych odległościach. Soczewka oka pogrubia się, staje się mniej elastyczna, traci swoją elastyczność i zdolność do szybkiej zmiany kształtu. Wszystko to zmusza osobę do używania okularów podczas pracy. Po pewnym czasie (za 60–70 lat) zdolność do przyjmowania jest całkowicie utracona i musisz używać okularów nie tylko do pracy, ale także do każdej aktywności.
Soczewki wieloogniskowe (pseudoakkomodiruyuschie) mają szczególną przewagę nad klasycznymi soczewkami kontaktowymi. Nie mają jednego, lecz kilka ognisk, co pozwala osiągnąć maksymalną ostrość widzenia na różnych odległościach, a także zmniejszyć zależność osoby od okularów (lub całkowicie się ich pozbyć).
Według statystyk około 80% pacjentów, którym wszczepiono wieloogniskową soczewkę wewnątrzgałkową, w ogóle nie używa okularów.
W zależności od zasady ekspozycji na oko soczewki wieloogniskowe występują w dwóch różnych wersjach:
W przypadku, gdy zaćma (częściowa lub całkowita) komplikuje astygmatyzm, stosuje się toryczne soczewki wewnątrzgałkowe. Astygmatyzm może być rogówki i soczewki. Pierwszy typ astygmatyzmu występuje częściej u pacjentów, ponieważ rogówka ma większą moc refrakcyjną niż soczewka.
Jakiś czas temu zaćma w połączeniu z astygmatyzmem stworzyła chirurgowi ogromne trudności. Nawet po usunięciu zaćmy osoba musiała używać specjalnych cylindrycznych okularów. Rozwój i aktywne stosowanie torycznych soczewek wewnątrzgałkowych umożliwiło pacjentom z zaćmą skomplikowanym przez astygmatyzm uzyskanie nowej jakości życia wzrokowego. Taka soczewka ma znaczną moc refrakcyjną, co pozwala jej zmniejszyć, a nawet całkowicie uratować pacjenta przed astygmatyzmem rogówki i poprawić ostrość widzenia na odległość. Toryczny implant wewnątrzgałkowy nie tylko zastępuje moc optyczną odległej, matowej soczewki, ale także koryguje początkowy astygmatyzm rogówki.
Soczewki te są specjalnie zaprojektowane do korygowania aberracji sferycznych, które są bardzo częste u pacjentów po wszczepieniu sztucznej soczewki. Powodem ich występowania jest zazwyczaj niedopasowanie układu optycznego: ludzkiego oka i soczewki wewnątrzgałkowej.
Najczęstszym rodzajem zniekształceń jest aberracja sferyczna. Powstają one w wyniku załamania światła pod różnymi kątami, gdy przechodzi ono przez sferyczną powierzchnię soczewki wewnątrzgałkowej i nośnik optyczny oka. Bez koniecznej korekty promienie światła nie skupiają się dokładnie na siatkówce, a obraz może być niewyraźny i zamazany. Często, po operacji zaćmy, pacjenci, mając dobre wskaźniki funkcji widzenia, cierpią na spojrzenia, odbicia, aureole, które są najbardziej widoczne wieczorem lub w nocy.
W przypadku stosowania tradycyjnych modeli soczewek w celu uniknięcia występowania aberracji sferycznych jest niemożliwe. Dzisiaj opracowano specjalne modele soczewek o asferycznej powierzchni.
Wewnątrzgałkowe soczewki asferyczne mają taką samą moc optyczną we wszystkich swoich obszarach, więc promienie świetlne, które się przez nie załamują, skupiają się na jednym, a nie na kilku punktach. Takie unikalne cechy implantu pozwalają uzyskać lepszy obraz, szczególnie w warunkach słabego oświetlenia z silnie rozszerzoną źrenicą.
Oprócz cech dostosowawczych naturalna soczewka ludzka ma specjalne właściwości ochronne, które chronią siatkówkę oka. Z wiekiem wszyscy ludzie zmieniają kolor na żółty. Jest to naturalny mechanizm chroniący siatkówkę przed negatywnymi skutkami promieniowania UV i niebieskiego (aby zapobiec rozwojowi dystrofii siatkówki). Podczas operacji zaćmy chirurg zastępuje soczewkę uszkodzoną zaćmą sztuczną soczewką wewnątrzgałkową. Wraz z obiektywem usuwany jest także żółty filtr. W ten sposób zmniejszają się ochronne funkcje oka i zwiększa się ryzyko rozwoju chorób siatkówki związanych z wiekiem.
Soczewki nowej generacji mają żółty filtr, podobny do filtra naturalnej soczewki ludzkiej. Jego funkcją jest odcięcie promieni niebieskiego widma i jednocześnie nie zaburzenie równowagi percepcji kolorów. Dzięki sztucznemu żółtemu filtrowi wewnątrzgałkowa soczewka wewnątrzgałkowa chroni siatkówkę, podobnie jak chroni jej naturalną soczewkę.
Dużym postępem w chirurgii zaćmy było stworzenie unikalnego modelu soczewek wewnątrzgałkowych - Monoblock.
Taka soczewka zawiera elementy podtrzymujące - optykę i elementy dotykowe, które są wykonane z tego samego materiału bioaktywnego. Z tego powodu ryzyko reakcji struktur oka i rozwoju zaćmy wtórnej jest zminimalizowane.
Zunifikowana konstrukcja soczewki wewnątrzgałkowej Monoclock umożliwiła zmniejszenie nacięcia do implantacji do 1,8 mm, a także uniknięcie licznych zagrożeń i komplikacji podczas operacji. Jakakolwiek możliwość odrzucenia takiego obiektywu jest wykluczona. Podczas implantacji soczewki monoblokowej tkanka oczna nie jest uszkodzona, zachowując swój kształt i integralność. Sama soczewka jest wprowadzana przez jednorazowy wstrzykiwacz, co zmniejsza ryzyko infekcji soczewki. Doświadczenie implantacji sztucznej soczewki Monoblock jest już ogromne: ponad 15 milionów operacji na całym świecie.
Kiedy pacjent staje przed koniecznością wprowadzenia sztucznej soczewki, staje przed trudnym zadaniem: jaki rodzaj soczewki wewnątrzgałkowej wybrać? Oczywiście nie możesz obejść się bez zaleceń ekspertów. Jednak sam pacjent musi być poinformowany o zaletach i wadach różnych rodzajów soczewek wewnątrzgałkowych. A koszt każdego z nich nie jest taki sam. Który obiektyw wybrać?
Pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę przy wyborze, jest materiał. Soczewka musi współistnieć spokojnie z otaczającą ją tkanką oka, a przede wszystkim z kapsułką soczewki. Dlatego soczewki wewnątrzgałkowe, czyli implanty naturalnej soczewki, muszą być wykonane z chemicznie i biologicznie obojętnych materiałów. Do tego najlepiej nadają się polimery syntetyczne.
Ze względu na elastyczność syntetycznych polimerów, takie soczewki można wyginać na pół przed implantacją. Dlatego średnica soczewek wewnątrzgałkowych wynosi nie więcej niż 3-3,5 mm, a ultracienkich - nawet 2,5 mm. Po wszczepieniu do kapsułki taka soczewka przybiera swój pierwotny kształt.
Przy wyborze soczewki wewnątrzgałkowej brane są pod uwagę trzy ważniejsze parametry:
Długość rogówki zależy bezpośrednio od tych wskaźników. Jeśli nacięcie nie jest większe niż 1,8 mm, nie jest wymagane szycie, co oznacza, że pacjent szybko wyzdrowieje po zabiegu.
Inny aspekt jest bardzo ważny przy wyborze sztucznej soczewki - miękkich / twardych soczewek. Jeśli operację zaćmy wykonuje się przez ekstrakcję zewnątrztorebkową, można wszczepić twardą soczewkę wewnątrzgałkową. Ale sztywne takie soczewki są nazywane warunkowo. W rzeczywistości są one wystarczająco elastyczne, aby nie wywierać mechanicznego nacisku na miękkie tkanki oka. Mimo to większość okulistów zaleca wszczepianie miękkich soczewek (silikon, hydrożel, akryl). Na przykład soczewki wewnątrzgałkowe amerykańskiej firmy Akrisof, jak również angielska firma Rainer, sprawdziły się dobrze.
Twarde soczewki kontaktowe do przywracania wzroku: zasada wpływu na rogówkę i korzyści z używania.
Co jest lepsze i jak wybrać soczewki kontaktowe odpowiednie w tym artykule.
Zapoznałeś się więc z różnymi typami, rodzajami soczewek wewnątrzgałkowych i, jeśli to konieczne, będziesz mógł uczestniczyć w wyborze najbardziej odpowiedniej sztucznej soczewki. Nie zapominaj, że główne zalecenie dotyczące wyboru soczewek jest nadal dla lekarza. Pamiętaj jednak, że kompetentny pacjent jest podwójnie chroniony. Ponadto taki obiektyw jest wszczepiany przez okulistę i tylko lekarz wie, jak się leczyć i jak wybrać odpowiedni rodzaj soczewki do oczu zaćmy.
http://eyesdocs.ru/linzy/toricheskie/intraokulyarnye-linzy-chto-eto-kak-vybrat.html