Koloboma tęczówki to wada tęczówki spowodowana wrodzonymi lub nabytymi przyczynami. Występuje zarówno u kobiet, jak iu mężczyzn.
Zdrowa tęczówka ma kształt okręgu z otworem w środku - źrenicą. Z różnych powodów może pojawić się defekt, w którym kształt się zmienia. Często wada ma kształt gruszki lub przypomina dziurkę od klucza.
Coloboma może wpływać tylko na tęczówkę i może wpływać na inne struktury oka (siatkówka lub naczyniówka, nerw wzrokowy, powieki).
Wada z reguły dostarcza tylko zewnętrznych niedogodności, a funkcje widzenia są słabo odzwierciedlone. Ale gdy coloboma jest jednym z przejawów wrodzonego zespołu Chardz lub Ecardi, wtedy będą inne zmiany (z innych narządów).
Coloboma jest jednostronna lub obustronna, w zależności od liczby dotkniętych tęczówek.
Zgodnie z mechanizmem występowania pojedynczych form:
Pod względem uszkodzeń:
W przypadku wrodzonej tęczówki coloboma winny zmiany na poziomie genetycznym, które występują w procesie wewnątrzmacicznego rozwoju płodu. Zmiany te mogą wystąpić w wyniku infekcji przenoszonych przez matkę w czasie ciąży, przyjmowania toksycznych leków lub narkotyków.
Przyczynami nabytej formy są urazy oka, błędy podczas operacji na oczach, wymieranie obszarów tęczówki.
Objawy są zwykle nieobecne. Osoba skarży się na kosmetyczny defekt, który przykuwa uwagę komunikując się z innymi ludźmi, co może powodować problemy psychologiczne, zwłaszcza u dzieci.
Czasami ktoś zauważa, że widzi zmienione oko gorzej niż inne. Jeśli obrzęk tęczówki jest obustronny, często pojawia się oczopląs - mimowolne drganie gałek ocznych.
W postaci wrodzonej źrenica reaguje na światło, ponieważ zwieracze są zachowane, a gdy są nabyte, nie. Ze względu na powiększoną źrenicę, więcej światła dociera do oka, więc musisz dostosować strumień światła za pomocą specjalnej optyki.
Koloboma tęczówki jest diagnozowana przez zewnętrzne badanie narządu wzroku. Wrodzona postać jest diagnozowana u noworodka i nabywana - po urazach i operacjach.
Aby przeprowadzić szczegółowe badanie:
Możliwe opcje leczenia coloboma tęczówki:
Rodzaje interwencji chirurgicznych:
Jeśli wada zostanie zdiagnozowana w innych częściach oka, wykonuje się takie operacje, jak koagulacja laserowa, witrektomia, endodrenacja, plastyka powiek i inne. Zależy to od lokalizacji i zakresu naruszeń.
Dodatkowo zobacz film z prawdziwej chirurgii plastycznej na tęczówce oka:
Leczenie farmakologiczne, a jeszcze bardziej popularne, nie przyniesie żadnego efektu.
Aby ograniczyć promienie światła wpadające do oczu, zaleca się noszenie ciemnych soczewek kontaktowych lub okularów siatkowych.
Coloboma z reguły przebiega korzystnie: nie stwarza problemów dla życia i niepełnosprawności. Czasami z postępem (wzrost obszaru wady), widzenie może znacznie się pogorszyć do ślepoty.
Powikłania są częściej związane z łącznym uszkodzeniem kilku struktur oka. Często rozwija się odwarstwienie siatkówki.
Tęczówka koloboma - problem, który nie zawsze wymaga leczenia chirurgicznego. Jeśli wada nie koliduje z życiem, wzrok nie jest osłabiony, nie ma dyskomfortu psychicznego, wtedy możesz żyć całe życie, nie martwiąc się o konsekwencje.
Powiedz mi, co wiesz o tęczówce coloboma? Udostępnij artykuł znajomym. Wszystkiego najlepszego.
http://ozrenieglaz.ru/bolezni/drugie/koloboma-raduzhkiCo to jest coloboma? Jest to choroba okulistyczna, w której brakuje części muszli ocznej. Najczęstszą praktyką medyczną jest coloboma tęczówki oka. Z reguły jest to wrodzona anomalia rozwoju wewnątrzmacicznego, ale zdarzają się przypadki nabytej colobomy.
Przyczyny rozwoju coloboma dzielą się na typy, w oparciu o czas pojawienia się:
Następujące formy kliniczne colobo również różnią się:
Objawy choroby są spowodowane uszkodzeniem części oka, w której nastąpiło rozszczepienie. Objawy oka są następujące:
Coloboma jest często diagnozowana u niemowląt w pierwszych miesiącach życia, kiedy matka zauważa podejrzaną dziurę w tęczówce dziecka lub uważa, że uczniowie mają niezwykły kształt. W takim przypadku zaleca się wizytę u okulisty, najlepiej u dziecka.
Przyczyn Koloboma u dzieci jest wiele:
Prawdopodobieństwo posiadania dzieci z problemami jest znacznie wyższe w przypadku kobiet, które:
Istnieje kilka przypadków rozwoju coloboma jako mutacji genetycznej.
Kolobomy dzielą się na typy, które są określone przez lokalizację zmiany:
Zgodnie z częstością występowania kolobomów oczy dzielą się na:
Kolobomy są z powodzeniem diagnozowane przez kontrolę wzrokową, ponieważ charakterystyczna wada jest wyraźnie widoczna. Głównym objawem jest defekt w kształcie gruszki w tęczówce narządu wzroku, z szeroką częścią skierowaną do góry i zwężającą się ku górze. Takie odchylenie przypomina widok dziurki od klucza.
Istnieją metody, które pomagają w wiarygodnym ustaleniu tej diagnozy:
Gdy uszkodzenie tęczówki jest małe i nadal praktycznie się nie manifestuje, możliwe jest nie wyleczenie choroby: aby stłumić podstawowe objawy, konieczne jest ograniczenie liczby i jasności światła przechodzącego przez powiększoną źrenicę.
W takim przypadku zaleca się noszenie okularów siatkowych i ciemnych soczewek kontaktowych, które mają przezroczyste centrum. Ze znacznym upośledzeniem funkcji widzenia może prowadzić operację. Podczas interwencji chirurgicznej wykonuje się nacięcie na krawędzi defektu, a następnie krawędzie tęczówki zszywają się razem, zaciskając ją razem.
Metodę tę stosuje się w leczeniu takiej wady z kolobomią jako krótkowzrocznością. Procedura jest następująca: z substancji podobnej do kolagenu tworzy się sztuczny szkielet, aby zapobiec wzrostowi gałki ocznej.
Koloboma naczyniówki i nerwu wzrokowego nie ma obecnie odpowiedniego leczenia, ponieważ nerw wzrokowy jest tkanką nerwową, która nie została jeszcze zastąpiona przez metody i metody. Choroida nie podlega również przeszczepowi, co reprezentują małe naczynia.
Jedną z najskuteczniejszych metod chirurgicznych eliminowania kolobomii stulecia jest plastyka powiek. Dzięki takiej pomocy pacjent zostaje zastąpiony sztuczną soczewką wewnątrzgałkową, która jest tak wysokiej jakości, że jest w stanie pomieścić.
Przy pierwszych objawach choroby i odchyleniach widzenia konieczne jest niezwłoczne udanie się do lekarza w celu postawienia diagnozy, aby jak najszybciej rozpocząć leczenie coloboma. Jest to jedyny sposób, aby zapobiec rozwojowi komplikacji, które są znacznie bardziej problematyczne w leczeniu i droższe.
Obecnie nie ma konkretnych środków zapobiegających występowaniu kolobomów, ale istnieją skuteczne metody i sposoby pomagania pacjentom w normalnym życiu. Jeśli przy lekkim uszkodzeniu narządów wzroku zachowasz wszystkie środki ostrożności, choroba nie będzie postępować. W przeciwnym razie doprowadzi to do całkowitej ślepoty.
http://o-glazah.ru/drugie/koloboma-raduzhki.htmlCiało ludzkie jest harmonijne i kompletne, wszystko w nim jest wzajemnie powiązane i dostarczane do określonych celów, pełni swoje funkcje. Jednak nikt nie jest odporny na to, że w jego ciele zachodzą pewne zmiany, czasami w negatywnym kierunku. Narządy widzenia, które mają tęczówkę, tę, która nadaje kolor oczom, są bardzo podatne na różne wpływy. Jest to jednak konieczne nie tylko dla piękna, ale także dla wzroku. Jedną z powszechnych anomalii, które mogą wpływać na to, jak dobrze dana osoba widzi, jest koloboma tęczówki.
Coloboma iris eyes
Tęczówka oka jest częścią narządu wzroku, na którą wszyscy zwracają uwagę komunikując się z inną osobą. To ona jest odpowiedzialna za to, jaki kolor ma oczy danej osoby, ponieważ zawiera pewien odcień komórek pigmentowych. W całym układzie oka znajduje się bezpośrednio między komorą przednią a soczewką, jest elementem naczyniówki. Główną funkcją tęczówki jest kontrolowanie przepływu promieni świetlnych, które docierając do siatkówki, umożliwiają osobie zobaczenie. Jego inną funkcją jest ochrona samej siatkówki przed nadmiernym oświetleniem. Tak więc jakość widzenia zależy w dużej mierze od tego, jak dobrze działa.
Kształt tęczówki jest okrągły, z gładkim otworem pośrodku - źrenicą. Skorupa składa się z dwóch grup mięśniowych, z których jedna znajduje się wokół źrenicy i powoduje jej kurczenie się (zwieracz), podczas gdy inne mięśnie (dialatory) istnieją w tęczówce i pomagają źrenicy w rozszerzaniu się. Mięśnie reagują na światło i, w zależności od jego ilości, zmuszają źrenicę do zwiększania lub zwężania. Im więcej światła, tym węższa jest źrenica.
Naczyniowa (środkowa) skorupa oka
Pod tajemniczym słowem „coloboma” rozumie się defekt w jakiejkolwiek skorupce oka, w którym brakuje części tej skorupy. Zazwyczaj takie naruszenie jest wrodzone, ale istnieją również formy nabyte.
Widok oka przed zabiegiem (porażenie źrenicy, podstawna coloboma tęczówki, mętna soczewka)
Uwaga! Termin „coloboma” pojawił się na początku XIX wieku, został wprowadzony do medycyny i jako pierwszy użył naukowca Waltera. Od greckiego termin jest tłumaczony jako brakujący element lub brakująca część.
Wrodzona forma coloboma powstaje u nienarodzonego dziecka podczas jego rozwoju w łonie matki. Oczy zarodka zaczynają się rozwijać już w drugim tygodniu po poczęciu. Następnie pojawia się formacja miseczki ocznej, na dole której na początku jest mała szczelina, która zamyka się z czasem. Jednak tęczówka rozwija się tylko w 4-5 miesiącu ciąży. Jeśli dana osoba ma spotkać colobomę, wtedy zaczyna się formować dokładnie w tym czasie i wiąże się z naruszeniem procesów zamykania luki embrionalnej.
Iris coloboma
Sama coloboma jest albo złożoną wadą związaną z zaburzeniami jednocześnie w siatkówce, naczyniówce i soczewce itp., Albo charakteryzuje się obecnością jedynie niewielkiego naruszenia krawędzi źrenicy.
Uwaga! Wrodzona coloboma jest zwykle notowana u jednej osoby na 6000. Jest to dość dobrze znana forma anomalii oka.
http://linzopedia.ru/koloboma-raduzhki-glaza.htmlColoboma oka to patologia charakteryzująca się naruszeniem integralności struktur narządów wzroku: osoba nie ma części tęczówki, siatkówki, soczewki, naczyniówki i innych elementów zewnętrznej części aparatu wzrokowego. Bardziej powszechna wrodzona coloboma, co do zasady, równolegle ujawnia inne wady - wargę zająca, rozszczepienie podniebienia twardego. W tym przypadku ostrość widzenia wady nie wpływa z rzadkimi wyjątkami.
Choroba może zostać nabyta. W tym przypadku czynnikami wywołującymi jego rozwój są urazy, interwencje chirurgiczne, ciężkie zatrucia z poważnym uszkodzeniem struktur narządów wzroku. Sama coloboma tęczówki oka lub innych jej elementów nie stanowi sama w sobie zagrożenia dla życia ludzkiego. Może w pełni studiować, pracować, ale jakość życia jest jednak ograniczona - pacjenci, zwłaszcza dzieci, cierpią z powodu dyskomfortu moralnego i własnej „niższości”. Leczenie choroby jest możliwe tylko przez operację. Czy to ma sens, aby przejść do tego kroku, określa tylko lekarza, indywidualnie w każdym przypadku.
Ludzki aparat wzrokowy jest złożonym systemem, który zawiera wiele elementów i łączy, które są ze sobą ściśle powiązane. Gałka oczna i powieka są jej zewnętrzną częścią. Oko składa się z kilku błon, zmiany z coloboma mogą wpływać na którekolwiek z nich lub kilka na raz.
W zależności od tego, która część jest niekompletnie rozwinięta, zostaną zdiagnozowane następujące typy patologii:
W większości przypadków u niemowlęcia natychmiast wykrywanych jest kilka typów wrodzonych kolobomów - w tym przypadku mówią, że oko ma całkowitą wadę. Jeśli zmiana zlokalizowana jest tylko na jednej strukturze, nazywa się to defektem niepełnym. Ponadto patologia jest jednostronna lub obustronna, typowa, jeśli znajduje się bliżej nosa w dolnej części oka lub jest nietypowa, jeśli lokalizacja jest inna.
Defekt nerwu wzrokowego (DZN) z reguły jest wykrywany natychmiast po narodzinach dziecka, to znaczy jest spowodowany upośledzonym rozwojem wewnątrzmacicznym płodu. Podstawy narządów wzroku pojawiają się w zarodku już w drugim tygodniu po poczęciu - są to tak zwane pęcherze, z których później utworzą się oczy. W miarę rozwoju zarodka jedna ze ścian pęcherza zaczyna się wbijać do środka, tworząc wklęsłą rudymentarną strukturę oka ze szczeliną.
Następnie krawędzie luki zaczynają się zbiegać i około piątego tygodnia ciąży są połączone. Ten moment jest bardzo ważny: jeśli krawędzie szczeliny nie zostaną całkowicie zamknięte, po 2-3 miesiącach zostaną wykryte wady tęczówki i innych elementów narządu wzroku.
Czynnikami wywołującymi naruszenie procesu fuzji wizualnej szczeliny mogą być:
Niedorozwój nerwu wzrokowego jest najczęściej oznaczany na tle wad wrodzonych u dziecka. Zespołowi Downa, Edwardsowi, Patau, podstawnemu zapaleniu mózgu, ogniskowej hipoplazji skóry, trisomii często towarzyszy wada narządu wzroku u dziecka.
Nabyta coloboma staje się powikłaniem urazów oczu lub skutkiem ubocznym interwencji chirurgicznej. Możliwe jest odróżnienie obu typów patologii od typowych objawów.
Jeśli coloboma znajduje się na tęczówce oka, to jest widoczna gołym okiem. Wszystkie inne formy można wykryć tylko poprzez uważne badanie struktur oka. Diagnoza jest skomplikowana przez fakt, że zazwyczaj patologia rozwija się i jest bezobjawowa. Objawy Coloboma są łatwo mylone z objawami innych chorób oczu.
Możesz odróżnić wrodzoną colobomę od nabytej przez następujące cechy charakterystyczne:
Jak wspomniano powyżej, wada nie wpływa zwykle na ostrość widzenia. Ale gdy zostanie wystawiony na zbyt jasny błysk światła, może nagle nastąpić oślepienie, które samoistnie przechodzi po pewnym czasie. Aby zapobiec nieprzyjemnym objawom, pacjent powinien używać ciemnych soczewek lub okularów przeciwsłonecznych. To także ukryje kosmetyczną wadę twarzy.
Oprócz kosmetyku, coloboma w większości przypadków nie powoduje żadnych wad optycznych. Ale nieestetyczny wygląd może sprawić, że osoba ma tak silny komfort psychiczny, że rozwiązanie problemu jest konieczne. Nie ma sensu leczenie coloboma jakiejkolwiek formy pochodzenia metodami konserwatywnymi. Tylko interwencja chirurgiczna o różnym stopniu złożoności może pomóc: uszkodzona tkanka tęczówki lub powieka zewnętrzna są zszyte.
Wady nerwu wzrokowego nie mogą być wyeliminowane nawet przez interwencję chirurgiczną, o ile nie ma takiej techniki, w której brakujące włókna nerwowe zostaną przywrócone.
Dalsze wizyty odbywają się w zależności od towarzyszących chorób i zaburzeń:
Przy każdej diagnozie preparaty wspomagające i środki ludowe nie będą zbędne: kompleksy witaminowo-mineralne dla oczu z ekstraktem luteiny i borówki, wywary z roślin leczniczych, które wzmacniają narządy wzroku. Są to liście i owoce borówki czarnej, rumianku, lipy, świetlika. Należy rozumieć, że środki ludowe oparte na ziołach leczniczych pomagają zachować funkcje narządów wzroku i częściowo zapobiegają rozwojowi pewnych patologii. Nie są jednak w stanie radykalnie zmienić stanu i ostrości wzroku pacjenta.
Wszystkie operacje wykonywane są w znieczuleniu ogólnym, mają szereg przeciwwskazań i mogą prowadzić do niepożądanych skutków ubocznych i powikłań. Dlatego, jeśli coloboma nie zmniejsza ostrości widzenia, próbują wykluczyć interwencję chirurgiczną. Wada kosmetyczna jest korygowana przez urządzenia optyczne - soczewki kontaktowe lub okulary.
Podsumowanie: Koloboma oka to brak części tkanek jednego z elementów bloku ocznego lub powieki. Coloboma to rzadka, najczęściej wrodzona patologia, która nie powoduje bezpośredniego zagrożenia dla stanu zdrowia i życia pacjenta, zwykle towarzyszą mu inne wady noworodka. Ale może to spowodować poważny dyskomfort moralny i wywołać rozwój innych chorób okulistycznych. Profilaktykę Coloboma komplikuje fakt, że wada jest często spowodowana predyspozycją genetyczną. Możliwe jest zmniejszenie ryzyka, jeśli przyszła mama odmówi picia alkoholu, kokainy i innych środków odurzających w okresie rozrodczym. Ważne jest, aby nie dopuścić do poważnych chorób zakaźnych i przyjmowania toksycznych leków. W przypadku stwierdzenia patologii leczenie przeprowadza się tylko chirurgicznie z rozległymi zmianami chorobowymi. w innych przypadkach defekt kosmetyczny jest korygowany za pomocą soczewek lub okularów.
http://glaziki.com/bolezni/koloboma-glazaColoboma oka to wada, w której nie ma fragmentu żadnej z jego strukturalnych części (muszli lub tkanki). Najczęściej anomalia ta jest wrodzona, ale możliwa jest również nabyta forma, która pojawia się w wyniku urazów i procesów patologicznych. Najczęściej (1: 6000) występuje wrodzona coloboma tęczówki oka.
Coloboma i heterochromia (różna pigmentacja oczu) to dość rzadkie patologie narządów wzrokowych.
Do czasu wystąpienia patologii dzieli się ją na wrodzoną i nabytą. Wrodzona postać występuje z powodu nieprawidłowości genetycznych lub narażenia na szkodliwe substancje w procesie rozwoju płodu. Dzieje się tak z powodu zamknięcia szpary powiekowej i często towarzyszą jej inne zaburzenia. Wszystkie struktury oka - od powieki do siatkówki i nerwu wzrokowego - podlegają defektowi.
Nabyta coloboma nie zdarza się tak często. Może wystąpić z powodu urazów oraz w wyniku operacji usunięcia uszkodzonych tkanek i błon.
Istnieje kilka typów, w zależności od obszaru dotkniętego defektem:
W przypadku pełnej colobomy dotyczy to wszystkich powyższych elementów. Z częściowym - tylko jeden lub kilka. Obustronna postać choroby obejmuje oba oczy.
Przyczyną nabytej (traumatycznej) formy jest mechaniczne uszkodzenie narządu wzroku. Wrodzona postać ma wiele różnych przyczyn:
Z wrodzoną kolobomą tęczówki oka występuje wyraźna wada kosmetyczna. Źrenica pacjenta nie ma regularnego okrągłego kształtu, ale przypomina dziurkę od klucza, gruszkę lub trójkąt. Ostrość widzenia zmniejsza się nieznacznie lub wcale. Poważny problem pojawia się przy regulacji ilości światła na siatkówce i percepcji światła.
W przypadku znacznego uszkodzenia naczyniówki, ciemne obszary pojawiają się przed oczami osoby.
Rozszczepienie nerwu wzrokowego ma inny wpływ na zmniejszenie ostrości widzenia. Jeśli forma coloboma jest izolowana, często nie obserwuje się odchyleń. Jeśli wada jest połączona z rozszczepieniem innych elementów gałki ocznej, obserwuje się spadek wzroku aż do całkowitej ślepoty. Obraz jest podzielony, zawroty głowy, zdolność widzenia obuocznego jest osłabiona. Obraz kliniczny jest często podobny do astygmatyzmu.
Izolowana postać koloboma siatkówki jest zwykle bezobjawowa. Pacjenci zaczynają narzekać tylko wtedy, gdy wykryte zostaną wtórne powikłania (ciemne plamy przed oczami) spowodowane odwarstwieniem siatkówki i jego pęknięciami.
Gdy soczewka jest uszkodzona, cierpi na jej zdolność do refrakcji i pojawiają się objawy astygmatyzmu. Koloboma stulecia, oprócz wady estetycznej, może powodować obrażenia, wysuszenie i zapalenie rogówki oka, a także przyczyniać się do zakażenia zapaleniem spojówek.
Koloboma ciała rzęskowego powoduje problemy z zakwaterowaniem i widzeniem obuocznym u pacjenta.
Choroba, w zależności od postaci, jest diagnozowana różnymi metodami. Koloboma tęczówki oka jest określona już przez powierzchowne badanie wzrokowe oka (źrenica w kształcie gruszki). Jeśli wykonywana jest biomikroskopia ultradźwiękowa wrodzonej postaci choroby, obserwuje się zmniejszenie długości i zwiększenie szerokości procesów rzęskowych. Struktura wiązki Zinna jest rozmyta, włókna ułożone chaotycznie, co wskazuje, że element jest słabo rozwinięty. Za pomocą wizjometrii mierzy się, jak bardzo zmniejszyło się widzenie.
W przypadku uszkodzenia nerwu wzrokowego metodą oftalmoskopii można zauważyć niewielki wzrost średnicy. Ultradźwięki i tomografia komputerowa pomagają dostrzec wady zlokalizowane z tyłu oka. Badanie histologiczne zapewnia zdolność do wykrywania włókien mięśni gładkich z koncentryczną orientacją.
Koloboma naczyniówki objawia się w postaci białych formacji z zapiekanymi krawędziami, które można wykryć w oftalmoskopii. Badanie ostrości wzroku ujawnia krótkowzroczność, której poziom koreluje z wielkością zmiany naczyniówki.
Patologia soczewki, gdy badanie biomikroskopowe wygląda jak rozszczepienie, które znajduje się w dolnej wewnętrznej ćwiartce. Wraz z dalszym postępem choroby równik soczewki jest coraz bardziej zdeformowany.
Medycyna nie opracowała jeszcze metod leczenia zachowawczego tej choroby.
Jeśli wada tęczówki jest mała, bez leczenia. Aby uniknąć objawów oślepienia, pacjent jest ograniczony do ilości napływającego strumienia świetlnego - zaleca się noszenie specjalnych okularów z siatką zamiast soczewek lub przyciemnionych soczewek kontaktowych z jasnym środkiem.
W innych przypadkach pokazano różne rodzaje operacji.
Pacjenci cierpiący na coloboma muszą przejść badanie okulistyczne dwa razy w roku. Obowiązkowe dno oftalmoskopowe, viziometriya i biomikroskopia. Rokowanie dla pełnego życia pacjenta jest pozytywne, jeśli rozszczepienie błon i innych struktur narządu wzrokowego jest małe. Poważne uszkodzenia często komplikują krytyczne zmniejszenie ostrości wzroku do całkowitej ślepoty, co prowadzi do niepełnosprawności osoby.
http://zrenie.me/bolezni/koloboma-raduzhkiColoboma jest chorobą polietiologiczną charakteryzującą się izolowanym lub połączonym cięciem tęczówki, siatkówki, naczyniówki, nerwu wzrokowego lub powieki. Powszechnymi objawami klinicznymi wszystkich postaci kolobomii są zmniejszona ostrość wzroku, uczucie bólu oczu, dolegliwości astenopowe. Określona diagnoza zależy od rodzaju zmiany i może obejmować badanie zewnętrzne, wizometrię, oftalmoskopię, biomikroskopię, ultradźwięki w trybie b, CT, MRI. Zachowawcze leczenie colobomas nie jest opracowane. Taktyka chirurgiczna zależy od postaci choroby i może obejmować perytomię, kolagenoplastykę, koagulację laserową, witrektomię.
Coloboma jest nabytą lub wrodzoną nieprawidłowością narządu wzroku, która objawia się całkowitym lub częściowym rozszczepieniem jej struktur. Termin coloboma został wprowadzony przez Waltera w 1821 r., Przetłumaczony z greckiego jako „brakująca część”. Częstość występowania kolobomów w populacji wynosi około 0,5-0,7 na 10 000 noworodków. Według statystyk, wśród wszystkich form, najczęstszą kolobomią tęczówki (1: 6000). Patologia o tej samej częstotliwości występuje wśród mężczyzn i kobiet. Wrodzona degradacja naczyniówki jest jedną z przyczyn ślepoty i zaburzeń widzenia w dzieciństwie. Choroba występuje najczęściej w Chinach (7,5: 10 000), USA (2,6: 10 000) i Francji (1,4: 10 000).
Wrodzona coloboma jest genetycznie uwarunkowaną chorobą z przeważającym dziedziczeniem autosomalnym dominującym. Zmienne mutacje w genie PAX6 są związane z dużą liczbą wad oczu, w tym z coloboma. Jednocześnie udowodniono, że anomalie metylacji DNA poszczególnych histonów pod wpływem czynników środowiskowych prowadzą do zmian epigenetycznych, które mogą również wywołać tę patologię. Rozszczepienie struktur gałki ocznej jest konsekwencją naruszenia zamknięcia rozszczepu germinalnego w 4-5 tygodniu rozwoju embrionalnego. Przyczyną wad wrodzonych może być zakażenie matki wirusem cytomegalii we wczesnych stadiach ciąży.
W przeciwieństwie do innych form, coloboma tęczówki może być dziedziczona zarówno w sposób autosomalny dominujący, jak i autosomalny recesywny. Typ autosomalny dominujący jest związany z uszkodzeniem genu PAX6 z lokalizacją w krótkim ramieniu chromosomu 11. Rodzaj zmutowanego genu w autosomalnej recesywnej ścieżce transmisji nie został ustalony. W przypadku usunięcia 24-DEL, NT1353, rozszczepienie tęczówki jest zwykle połączone z mikroftalmią. Takie czynniki jak nadużywanie alkoholu i brak równowagi hormonalnej wpływają na rozwój nabytej formy. Coloboma iridoretinalna powstaje, gdy gen SHH długiego ramienia chromosomu 7 jest zmutowany i powstaje chorioretinal, gdy dotyczy to genu GDF6 8q22 lub PAX6 11p13. Powodem połączonego rozszczepienia głowy nerwu wzrokowego, siatkówki i naczyniówki jest mutacja genu SHH zlokalizowana na chromosomie 7q36.
Koloboma wieku nabytej genezy często występuje w wyniku martwicy tkanek lub blizn podczas urazów pourazowych. Ta patologia może być również wywołana przez wady pooperacyjne na tle irydektomii w przypadku patologicznych nowotworów tęczówki.
Z klinicznego punktu widzenia w okulistyce izoluje się kolobomię tęczówki, siatkówki, naczyniówki, głowy nerwu wzrokowego, soczewki i powieki. Gdy wszystkie powyższe struktury biorą udział w procesie patologicznym, rozwija się pełna coloboma, z mniej rozległą zmianą - częściową. Rozszczepienie może być jednostronne lub oddziaływać na oba oczy. W typowej postaci ubytek jest zlokalizowany w dolnym kwadrancie nosowym, co wynika z topografii kanału kanału oka. Nietypowa coloboma zwana zlokalizowaną w innych częściach narządu wzroku. Objawy kliniczne zależą od postaci choroby.
Kiedy tęczówka coloboma tworzy wyraźny defekt kosmetyczny przypominający gruszkę lub dziurkę od klucza. Na tle normalnego lub niewielkiego spadku ostrości widzenia pacjenci nie są w stanie regulować ilości promieni świetlnych docierających do siatkówki. Rezultatem jest patologia postrzegania światła. Po pokonaniu całej grubości naczyniówki symptomatologia połączeń mroczka (pojawienie się ciemnych obszarów przed oczami). Obustronna coloboma prowadzi do rozwoju oczopląsu. Choroba może występować w izolacji lub być jednym z objawów zespołów Chardzha lub Ekardi.
Stopień zmniejszenia ostrości wzroku z coloboma nerwu wzrokowego zależy od stopnia uszkodzenia. W przypadku pojedynczej wady, widzenie może być normalne, w przypadku połączenia z mikroftalmią lub rozszczepieniem innych struktur gałki ocznej możliwa jest całkowita ślepota. Większość pacjentów ma podwójne widzenie przed oczami, zawroty głowy, naruszenie widzenia obuocznego w postaci zeza. Chorobie często towarzyszy rozwój obrazu klinicznego astygmatyzmu typu krótkowzrocznego (zmniejszenie ostrości wzroku, zniekształcenie obrazu przed oczami). Wrodzona forma patologii jest często łączona z zespołami Goldenhar, Down i Edwards, a także z nevus naskórka.
Dla izolowanej kolobomy siatkówki charakterystyczny jest prąd utajony. Pacjenci skarżą się tylko na rozwój wtórnych powikłań w postaci łez, którym towarzyszy odwarstwienie siatkówki. Długie istnienie patologii prowadzi do powstawania bydła. Anomalia objawia się klinicznie przez przyciemnienie obszarów przed oczami. Gdy soczewka jest dzielona, jej funkcja załamania światła jest zakłócana, co powoduje tworzenie stref o różnym załamaniu światła. Klinicznie choroba objawia objawy astygmatyzmu. Coloboma wieku, co do zasady, towarzyszy niepełne zamknięcie, uszkodzenie spojówek przez rzęsy, rozwój wad erozyjnych. Ta patologia jest często powikłana wtórnym zapaleniem spojówek.
Metody diagnostyczne kolobomów zależą od postaci choroby. Koloboma tęczówki charakteryzuje się pojawieniem się defektu w postaci gruszki lub dziurki od klucza, które są wizualizowane podczas badania zewnętrznego. Podczas wykonywania biomikroskopii ultradźwiękowej, wrodzonej postaci w większości przypadków towarzyszy hipoplazja ciała rzęskowego. Procesy rzęskowe są krótsze i szersze niż norma. Przypadkowość włókien i niejasność struktury więzadła Zinna wskazują na jego niedorozwój. Stopień ostrości wzroku określa metoda wiziometrii.
Gdy koloboma nerwu wzrokowego metodą oftalmoskopii jest określona przez niewielki wzrost jej średnicy. Zaokrąglone rowki światła z wyraźnie zdefiniowanymi krawędziami są wizualizowane. Metoda skanowania ultradźwiękowego w trybie B lub tomografii komputerowej (CT) może wykryć głębokie ubytki na tylnym biegunie gałki ocznej. W niektórych przypadkach obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) zależy od hipoplazji wewnątrzczaszkowej części nerwu wzrokowego. W wieku po 20 latach często powstaje odwarstwienie siatkówki. Wraz z postępem pacjentów z patologicznymi wgłębieniami w głowie nerwu wzrokowego określa się objawy MRI obrzęku plamki, co często prowadzi do pęknięcia i odwarstwienia siatkówki. Badanie histologiczne ujawnia koncentrycznie zorientowane włókna mięśni gładkich.
Koloboma naczyniówki podczas oftalmoskopii polega na tworzeniu białego koloru z zapiekanymi krawędziami. Z reguły defekt jest zlokalizowany w niższych częściach dna. Gdy określona jest wizometria przez krótkowzroczność, stopień jej zależy od rozległości zmiany. Gdy biomikroskopia soczewka coloboma ma formę dekoltu, która znajduje się w dolnej wewnętrznej ćwiartce. Postęp patologii prowadzi do wyraźnej deformacji równika soczewki.
Taktyka leczenia Coloboma zależy od kształtu i rozległości zmiany. Przy niewielkim rozszczepieniu tęczówki i braku zaburzonej funkcji narządu wzroku nie pokazano operacji. Wraz ze spadkiem ostrości widzenia konieczne jest wykonanie perytomii z późniejszym zszyciem krawędzi tęczówki. W celu zapobieżenia dalszemu rozwojowi kolobomów zaleca się zachowanie kolagenoplastyki. Celem interwencji chirurgicznej jest utworzenie szkieletu kolagenu, który zapobiega progresji coloboma.
W przypadku uszkodzenia nerwu wzrokowego koagulacja laserowa jest wskazana tylko u pacjentów z utworzeniem podsiatkówkowej błony neowaskularnej. Zaleca się witrektomię z późniejszą koagulacją laserową siatkówki, zmniejszając ostrość wzroku do 0,3 dioptrii z jednoczesnym odwarstwieniem siatkówki plamki. Ponadto, metoda leczenia kolobomy naczyniówki i siatkówki jest endodrena poprzez błonę pośrednią z dalszą laserową fotokoagulacją siatkówki wokół strefy brzeżnej. Z wyraźną kolobomą soczewki konieczne jest jej usunięcie przy następnej implantacji soczewki wewnątrzgałkowej. Z kolei wada w postaci dekoltu powieki jest eliminowana przez blepharoplastykę.
Nie opracowano konkretnych środków zapobiegawczych w celu zapobiegania rozwojowi coloboma. W celu zapobiegania naruszeniom percepcji światła, gdy tęczówka coloboma zalecała stosowanie okularów siatkowych lub przyciemnionych soczewek kontaktowych z przezroczystym środkiem. Pacjenci z pierwotnymi objawami tej patologii powinni być badani dwa razy w roku przez okulistę z obowiązkową wizometrią, biomikroskopią i oftalmoskopią dna oka. Przy lekkim rozszczepieniu struktur gałki ocznej rokowanie na życie i niepełnosprawność jest korzystne. Rozległe uszkodzenia mogą być skomplikowane przez całkowite zmniejszenie ostrości wzroku do całkowitej ślepoty, co prowadzi do niepełnosprawności pacjenta.
http://www.krasotaimedicina.ru/diseases/ophthalmology/colobomaColoboma jest defektem błon oka. Ta choroba objawia się brakiem części skorupy oka. Coloboma to wrodzona anomalia, która rozwija się w wyniku zaburzeń wewnątrzmacicznych.
Kod ICD-10: Q13.0 Tęczówka koloboma. (Koloboma BDU)
Młody pacjent z tęczówką coloboma w obu oczach
Jako niezależna choroba rzadko się objawia, często objawia się takimi chorobami jak: rozszczep wargi lub rozszczep podniebienia twardego (rozszczep podniebienia).
Warto jednak wiedzieć, że coloboma to także patologia nabyta.
W okulistyce wyróżnia się następujące typy Koloba:
Dzięki zaangażowaniu wszystkich powyższych struktur, pełna coloboma rozwija się w podobnym procesie, częściowym z mniej rozległym uszkodzeniem.
Może wpływać na jedno i oba oczy. Jeśli kształt jest typowy, defekt jest zlokalizowany w dolnej ćwiartce nosa, co wynika z topografii kanału kanału oka. Jeśli lokalizacja występuje w innych częściach narządów wzroku, jest to nietypowa coloboma.
Główne objawy:
W przypadku co najmniej jednego z tych objawów zaleca się natychmiastowe skontaktowanie się z lekarzem. Leczenie zaostrzenie może prowadzić do strasznych komplikacji aż do utraty oka!
Ta anomalia jest podzielona w zależności od tego, kiedy choroba zaczęła się manifestować:
• Wrodzona coloboma. Gdy na uszkodzenia oka wpływają czynniki uszkodzenia wewnątrzmacicznego, choroba ta występuje. W wyniku tego następuje nieprawidłowe zamknięcie szczeliny germinalnej w miseczce oka, co narusza kształt uformowanej oka.
Na zdjęciu tęczówka koloboma wrodzona postać dziecka
• Nabyta coloboma. Wraz z urazami gałki ocznej rozwija się ta choroba, co dzieje się z utratą witalności i martwicą niektórych struktur oka. W rzadkich przypadkach występuje defekt pooperacyjny (irydektomia z powodu guzów tęczówki).
Przykład nabytej colobomy po chorobie zapalnej rogówki i soczewki
Zewnętrzne badanie może zdiagnozować wiek lub tęczówkę kolki. Ta wada jest trudna do przeoczenia! Za pomocą ekspozycji na światło można sprawdzić, czy jest to wrodzona coloboma tęczówki.
Kiedy promienie światła uderzają w oko, następuje redukcja soczewki, co pozwala odróżnić ją od nabytej kolobomy.
W celu uniknięcia bezpośredniego wystawienia słońca na oczy zaleca się noszenie okularów przeciwsłonecznych. Aby ukryć czarną kropkę w oku, należy nosić soczewki kontaktowe!
Sztuczny szkielet jest tworzony z substancji podobnej do kolagenu, która zapobiega wzrostowi gałki ocznej, a ponadto wzrostowi defektu.
Po znalezieniu podejrzanych znaków związanych z aparatem wzrokowym należy natychmiast skontaktować się z okulistą, który jest doświadczonym specjalistą w tej dziedzinie.
Pozwoli to wykryć chorobę w czasie, a także przepisać właściwe leczenie i terapię, co pozwoli ci pozbyć się niepożądanej choroby.
Operacja wrodzonej coloboma stulecia jest możliwa od 1 roku. Zdobyto niezbędne doświadczenie w zapewnianiu niezbędnej pomocy, opracowano różne metody leczenia, w tym oszczędne i bardzo skuteczne chirurgiczne metody leczenia tej anomalii narządów wzroku.
Nie opracowano szczególnych środków zapobiegania rozwojowi coloboma. W profilaktyce zaleca się stosowanie okularów siatkowych lub przyciemnionych soczewek kontaktowych z przezroczystym środkiem zakłóceń.
Pacjenci z pierwotnymi objawami tej patologii powinni być badani dwa razy w roku przez okulistę z obowiązkową wizometrią, biomikroskopią i oftalmoskopią dna oka.
Jeśli gałka oczna jest lekko podzielona, prognozy na życie są korzystne. Rozległe uszkodzenia mogą prowadzić do zmniejszenia ostrości widzenia przed oślepieniem, co może prowadzić do niepełnosprawności.
Choroba Coloboma może być wrodzona lub nabyta z powodu urazów. Objawia się takimi chorobami jak: rozszczep wargi lub rozszczep podniebienia twardego (rozszczep podniebienia).
Wiek Coloboma na tle innych wad rozwojowych u mężczyzn
Chorobę tę można leczyć głównie chirurgicznie, w niektórych przypadkach przepisanymi lekami. Ludzie z tą chorobą noszą okulary przeciwsłoneczne lub soczewki.
Podczas odkrywania choroby, być może jej leczenia aż do całkowitego wyzdrowienia, najważniejsze jest, aby nie zaczynać!
http://glazam.info/koloboma/Czym jest tęczówka
Tęczówka jest czymś w rodzaju automatycznej membrany oddzielającej przestrzeń między soczewką a rogówką. Powstaje z przodu naczyniówki. W środku tęczówki znajduje się dziura - źrenica, to tęczówka reguluje ilość światła przechodzącego przez źrenicę do siatkówki.
Oczywiście utrzymanie ilości światła na określonym poziomie jest możliwe dzięki skoordynowanej pracy mięśni: zwieracza i rozszerzacza. W jasnym świetle, tęczówka kurczy się, co zapobiega oślepianiu oka, w słabym świetle źrenica rozszerza się, co pozwala pominąć większy przepływ fotonów.
W 1821 r. Naukowiec Walter wprowadził do medycyny takie określenie jak „coloboma”, które z greckiego tłumaczenia oznacza: „brakująca część”, to znaczy brak części struktury gałki ocznej. Aby zrozumieć mechanizm powstawania wrodzonej anomalii tej kategorii, należy zauważyć, że podstawy oczu powstają w drugim tygodniu rozwoju ludzkiego embrionu, w momencie, gdy tworzy się pęcherzyk oka.
Nieco później, w czwartym tygodniu, zamienia się w kubek do oczu, w dolnej części szyby znajduje się szczelina, przez którą wchodzi mezoderma. W piątym tygodniu ciąży szczelina embrionalna jest zamknięta, proces zamykania składa się z trzech etapów: w środku jej przedłużenia, końca dystalnego i bliższego.
Rozwój tęczówki występuje znacznie później - w czwartym miesiącu ciąży, zatem niższy jej rozwój jest spowodowany nieprawidłowym zamknięciem luki embrionalnej. Można zatem argumentować, że główna liczba przypadków wrodzonej kolobomy struktur oka występuje z powodu naruszenia mechanizmów zamykania luki.
Dlatego wrodzona coloboma jest całą serią anomalii, począwszy od całkowitej wady, która wychwytuje głowę nerwu wzrokowego, siatkówkę, naczyniówkę, soczewkę. i kończąc na lekkiej hipoplazji mezodermy tęczówki, małego rowka na krawędzi źrenicy i tak dalej. Wrodzona coloboma tęczówki jest dość dobrze znaną wadą, według niektórych danych występuje w jednym przypadku sześciu tysięcy osób.
Określenie coloboma odnosi się do wad wrodzonych lub nabytych, które wpływają na różne tkanki gałki ocznej (naczyniówka, tęczówka, powieka, soczewka, głowa nerwu wzrokowego, siatkówka). Ta wada może prowadzić do różnego rodzaju nieprawidłowości w strukturze tkanek.
W tym przypadku może pojawić się lekkie podciśnienie w marginalnej części powieki lub w dolnej trzeciej części tęczówki, w wyniku czego zmienia się kształt źrenicy. Ten drugi nabiera kształtu gruszkowego, a nie okrągłego, jak to zwykle bywa.
W niektórych przypadkach coloboma prowadzi do znacznych ubytków dna oka. Wzrost wielkości źrenicy prowadzi do nadmiernego światła wpadającego do siatkówki, któremu towarzyszy oślepienie pacjenta.
Koloboma tęczówki jest jedną z częstych wad wrodzonych tych tkanek gałki ocznej. W niektórych przypadkach coloboma rozciąga się na ciało rzęskowe, a także na naczyniówkę.
Eksperci wyróżniają kolobomy zidentyfikowane w tęczówce, zgodnie z takimi formami:
Wrodzona coloboma tęczówki i nabyta (w zależności od przyczyny rozwoju).
Jednostronne i obustronne (dotyczy jednego oka lub obu).
Kiedy tęczówka coloboma rozwija dość typowy obraz kliniczny. Wady zewnętrzne prowadzą do zmiany tęczówki, powodując defekt przypominający gruszkę lub dziurkę od klucza. Jeśli defekt mieści się w granicach tylko tęczówki, wówczas krawędź źrenicy i prążek pigmentowy zwykle nie zmieniają się i można je prześledzić w całym tekście. Zachowana jest również reakcja źrenicy na światło.
Również w przypadku tęczówki coloboma powstaje tzw. Ślepota, której nie należy mylić ze zwykłą ślepotą. W tym przypadku wzrok pacjenta jest zachowany, ale zdolność do regulowania liczby promieni przechodzących przez źrenicę do siatkówki jest osłabiona. W przypadku, gdy coloboma jest wadą nabytą, praca zwieracza źrenicy jest zaburzona, czemu towarzyszy niezdolność tego mięśnia do kurczenia się. Wrodzona coloboma zwykle przesuwa się wraz ze zwieraczem źrenicy, ale rozmiar źrenicy nadal nie osiąga pożądanego rozmiaru.
Gdy pojawia się coloboma tęczówki, występuje również defekt kosmetyczny, który można wykryć poprzez rutynowe badanie wzrokowe. Często takie zmiany w tkankach tęczówki prowadzą do urazu psychicznego pacjenta, na który dzieci są najbardziej podatne.
Koloboma tęczówki jest jedną z częstych wad wrodzonych tych tkanek gałki ocznej.
Gałka oczna dotknięta kolobomią zwykle charakteryzuje się spadkiem ostrości widzenia w porównaniu z przeciwległym zdrowym okiem. Jeśli defekt wpływa na całą grubość naczyniówki, to podczas badania pól wzrokowych wykrywane są mroczki (wypadanie sektorowe). W niektórych przypadkach podczas tworzenia kolobomów tęczówki po obu stronach wykrywa się oczopląs.
Różnica w stosunku do wrodzonej wady kolobomii tęczówki związanej z operacją lub urazem polega na występowaniu wady regionalnej. Jednocześnie sama źrenica jest powiększona i nie reaguje na światło. Ten rodzaj coloboma może znajdować się w dowolnym obszarze tęczówki.
W praktyce medycznej, jak wspomniano wcześniej, coloboma tęczówki jest najczęściej obserwowana w izolacji, to znaczy bez powiązanych patologii. Ale są też przypadki łączenia tej patologii z kolobomami innych struktur oka lub jako część takich zespołów jak:
Zespół Charge (CHARGE), w którym można wykryć coloboma, chorobę serca, opóźnienie wzrostu i rozwoju, atrezję wiązki nosowej, patologię narządów płciowych i uszy.
Ecardia (Aicardi) to zespół, w którym można wykryć obustronną colobomę naczyniówki i nerwu wzrokowego, obustronną hipoplazję nerwu wzrokowego, obustronną miażdżycę i tak dalej.
Obowiązkowe badania diagnostyczne przeprowadzane przez specjalistów w celu identyfikacji tęczówki u Koloba:
Badanie zewnętrzne (koloboma tęczówki jest łatwa do zobrazowania, a także z badaniem zewnętrznym można odróżnić wrodzoną colobomę od nabytej przez reakcję na światło wpadające).
Biomikroskopia lampy szczelinowej pozwala na dokładną diagnozę przedniego oka.
Ponadto, jeśli to konieczne, można przeprowadzić dokładniejsze badania w postaci skanów MRI mózgu i nerwów, które łączą oko z mózgiem.
W przypadku wykrycia wrodzonej kolobomy u dzieci nie ma potrzeby podejmowania środków nadzwyczajnych w celu jej leczenia. Ważne jest, aby przeprowadzać manipulacje zapobiegawcze w tej grupie pacjentów. W tym przypadku okulista musi sprawdzić wszystkie funkcje wzrokowe dziecka, jego refrakcję kliniczną, a także wykonać biomikroskopię i oftalmoskopię w ciągu pierwszych sześciu miesięcy po urodzeniu. Następnie należy określić wskazania do operacji plastycznej lub skontaktować się z kosmetyczną korektą, która jest wykonywana w wieku przedszkolnym lub później.
Jeśli wada tęczówki nie ma objawów klinicznych i zajmuje mały obszar, często interwencja medyczna nie jest w ogóle wymagana. Aby zapobiec rozwojowi objawów olśnienia, pacjent powinien zmniejszyć ilość światła docierającego do gałki ocznej. Aby to zrobić, możesz użyć niektórych urządzeń, na przykład ciemnych soczewek kontaktowych z przezroczystą częścią centralną lub okularów siatkowych. W przypadku znacznego zmniejszenia funkcji widzenia, wymagana jest operacja. Podczas operacji wykonuje się cięcie powyżej defektu na krawędzi rąbka, po którym krawędzie tęczówki zbliżają się do siebie i szyją.
Istnieją mniej traumatyczne metody interwencji chirurgicznej, w których stosuje się cięcia tunelowe. Czasami wykonuje się tak zwaną kolagenoplastykę, pierwotnie stworzoną do leczenia pacjentów z krótkowzrocznością. W tym przypadku lekarz tworzy specjalną ramę, która składa się z substancji podobnej do kolagenu i zapobiega wzrostowi gałki ocznej. W obecności coloboma taka interwencja zapobiega dalszemu zwiększeniu rozmiaru wady.
http://proglaza.ru/articles-menu/1189-koloboma-raduzki.html