Medyczny termin „ślepota” (caecitas) jest używany przy całkowitym braku wzroku lub jego znacznej redukcji.
W statystycznej klasyfikacji urazów, chorób i przyczyn śmierci (dziesiąta rewizja) ślepotę definiuje się jako mniejszą niż 3/60, stopień zdolności widzenia lub stopień zwężenia pola widzenia do 100. Jednocześnie, z możliwością zobaczenia w ciągu 3/60 do 6/18 lub zawężenie pola widzenia ze 100 do 200, zwykle mówi się o częściowym widzeniu.
Według WHO z 285 milionów ludzi na planecie z różnymi upośledzeniami wzroku 39 milionów ludzi jest dotkniętych ślepotą. 82% osób, które nie mają zdolności widzenia, to osoby w wieku 50 lat i starsze.
Ślepota może być wrodzona i nabyta. Zwyczajowo rozróżnia się cztery formy ślepoty.
1. Całkowita (absolutna) ślepota. Najczęściej absolutnym jest ślepota od urodzenia.
2. Scotome - częściowa utrata pola widzenia. Greckie słowo skotos w tłumaczeniu na rosyjski to „ciemność”.
3. Hemianopsia - utrata pewnej połowy pól widzenia obu organów wzrokowych.
4. Ślepota kolorów (daltonizm) lub kolor, ślepota barw. Przejawia się w zmniejszeniu lub braku zdolności organu widzenia do rozróżniania odcieni kolorów.
Słowo „ślepota” jest używane w narodowej nazwie choroby hemeralopii (inna nazwa to niktalopiya, która z greckiego oznacza „nocna ślepota”). Dotyczy to nocnej ślepoty, w której widzenie jest znacznie zmniejszone w warunkach słabego oświetlenia. Stan, w którym następuje pogorszenie widzenia w słabym świetle z powodu zmęczenia oczu, na przykład po długiej pracy z monitorem komputerowym, jest powszechnie nazywany „fałszywą ślepotą nocną”.
Gdy uszkodzone są różne obszary kory wzrokowej, może rozwinąć się tzw. Selektywna ślepota - brak możliwości zobaczenia pewnych określonych znaków, na przykład szczegółów kształtu przedmiotu, odcieni koloru.
Całkowitą ślepotę charakteryzuje uporczywy brak wrażeń wzrokowych. Źrenica nie reaguje nawet na promienie jasnego światła. Analizator wizualny nie dostrzega znaków obiektów - koloru, rozmiaru, ich lokalizacji. Dlatego pojawiają się trudności z oceną cech przestrzennych. W niewidomych nasila się reakcja na dźwięk, która pomaga poruszać się w otaczającej rzeczywistości.
Percepcja światła i widzenie resztkowe mogą pozostać na jednym oku (z punktami korekcji od 0,01-0,05). Przy stałym widoku przestrzeń kątowa widoczna przez oko nie przekracza 10 stopni. Aby odnieść się do takich anomalii widzenia, okuliści używają terminu „słabe widzenie”.
Pacjenci z hemianopią są czasami zaburzeni przez ślepotę. Narzekają na czarną plamę, która pokrywa więcej lub mniej pola widzenia i przeszkadza w widzeniu. Trudno jest takim osobom nawigować w przestrzeni, czytać, oglądać programy telewizyjne.
W przypadku mroczki zdolność widzenia jest całkowicie nieobecna lub osłabiona na małym obszarze przestrzeni widocznym dla oka.
W przypadku ślepoty barwnej najczęściej występuje zmniejszenie lub całkowity brak postrzegania odcieni jednego, dwóch lub trzech kolorów podstawowych jednocześnie: czerwony, zielony, niebieski.
Tak zwana ślepota korowa charakteryzuje się wieloma objawami klinicznymi. Z reguły objawy tego typu ślepoty stają się wyraźniejsze, gdy są pod wpływem stresu lub wyczerpania. Często pacjenci z ślepotą korową skarżą się na niewyraźne widzenie do końca dnia.
Czasowa (okresowa) ślepota jest czasami poprzedzona nieodwracalną utratą zdolności widzenia. „To tak, jakby zasłona opadła przed naszymi oczami”, pacjenci opisują swój stan za pomocą tych słów.
Ślepota występuje z powodu wielu patologicznych zaburzeń.
1. Promienie światła nie docierają do siatkówki lub nie skupiają się na niej właściwie.
2. Siatkówka znajduje się w stanie, który nie pozwala jej normalnie odbierać światła.
3. Impulsy nerwowe z siatkówki wchodzą do centrów mózgu w zniekształconej formie.
4. Stan mózgu nie pozwala dostrzec informacji przesyłanych przez organ widzenia.
Zaburzenia te są wynikiem różnych chorób, najczęściej zaćmy, blokujących wejście światła do narządu wzroku i jaskry. Według WHO ludzie tracą zdolność widzenia w 47,9% przypadków z powodu zaćmy. Jaskra - choroba, która jest bezobjawowa i kończy się atakiem, powoduje ślepotę w 12,3% przypadków. Inne typowe przyczyny to:
• zmniejszenie ostrości widzenia związane z osiągnięciem zaawansowanego wieku (8,7%);
• zapalenie rogówki - proces zapalny w rogówce, który powoduje jej zmętnienie (5,1%);
• retinopatia cukrzycowa - ciężkie powikłanie cukrzycy (4,8%);
• jaglica - zakaźna choroba oczu (3,6%);
• onchocnercosis - uszkodzenie oczu i skóry robakami (0,8%).
Szereg czynników związanych z ciążą prowadzi do rozwoju ślepoty u dzieci. Zatem retinopatia wcześniaków często prowadzi do nieodwracalnej utraty funkcji wzrokowych - poważnej choroby, która powoduje zmiany patologiczne w siatkówce i ciele szklistym.
Ślepota dziecięca może rozwinąć się w wyniku zespołu wrodzonej różyczki. Dzieje się tak, jeśli wirus różyczki dostanie się do płodu z krwi matki. Pojawiają się różne nieprawidłowości, w tym zaćma, choroba serca, wrodzona głuchota. Inny rodzaj ślepoty dziecięcej, kserofthalmia, rozwija się, jeśli w wystarczającej ilości nie ma wystarczającej ilości witaminy A w rogówce.
Urazowe uszkodzenie oka jest główną przyczyną ślepoty jednoocznej (utrata wzroku w jednym oku). Uszkodzenie płata potylicznego mózgu może również prowadzić do nieodwracalnych zmian. Jeśli ośrodki wzrokowe tracą zdolność do prawidłowego odbierania i analizowania impulsów przechodzących przez nerw wzrokowy, występuje ślepota korowa.
Istnieją genetyczne przyczyny ślepoty i zaburzenia widzenia. Zatem problemy ze wzrokiem są często obserwowane u osób z albinizmem, chociaż całkowita ślepota w albinosach jest raczej rzadkim zjawiskiem. Szereg mutacji związanych z różnymi genami prowadzi do rozwoju wrodzonej amaurozy Lebera. Ta dziedziczna choroba objawia się w młodym wieku dość poważnymi naruszeniami funkcji wzrokowych. Degradacja siatkówki i, w wyniku ślepoty, jest jednym z przejawów rzadkiej patologii genetycznej, zwanej zespołem Bardé-Bidle.
Należy zauważyć, że przyczyny ślepoty u ludzi, a także psów i kotów, są pod wieloma względami podobne, ale nie w przypadkach, w których ślepota rozwija się po przyjęciu pewnych substancji chemicznych, takich jak metanol. Ta niebezpieczna trucizna rozpada się na kwas mrówkowy i formaldehyd, co może prowadzić do nieodwracalnej utraty wzroku, wielu innych nieprzyjemnych konsekwencji, a nawet śmierci. Tylko 30 ml alkoholu metylowego powoduje nieodwracalną degradację nerwu wzrokowego.
Ciężkość ślepoty sprawdza się za pomocą różnych skal do badania ostrości wzroku. Diagnozę całkowitej ślepoty przeprowadza się w przypadkach, gdy źrenica pacjenta w ogóle nie reaguje na światło. W praktycznej ślepocie zachowuje się częściowe widzenie. W tym stanie pacjent może odróżnić ciemność od światła, ale zdolność do postrzegania informacji wizualnych jest tak nieznaczna, że nie ma żadnego praktycznego znaczenia.
Wszystkie rodzaje mroczka (fizjologicznego, patologicznego, pozytywnego, negatywnego, przedsionkowego) i niedokrwistości są wykrywane za pomocą perymetrii i kampimetrii - specjalnych metod badania granic i centralnej strefy pola widzenia.
Jeśli podejrzewasz patologię postrzegania kolorów, okulista używa tabel Rabkina. Gdy widzenie kolorów jest osłabione, osoba nie może rozpoznać pewnych znaków. Do diagnozy ślepoty barw często stosuje się specjalne urządzenie - anomaloskop.
Do tej pory nie ma metod przywracania wzroku w przypadkach ślepoty z powodu uszkodzenia nerwu wzrokowego i udaru. Rekompensata takiego ciężkiego upośledzenia wzroku, takiego jak ślepota, nie może być wystarczająco kompletna, przywracając normalne życie pacjenta bez interwencji z zewnątrz.
Aby pacjenci z nabytą ślepotą mogli wykonywać zwykłe rzeczy za pomocą specjalnych środków, mają oni możliwość zmiany swoich nawyków i codziennego przepływu życia. Tacy pacjenci są dostępni do różnych podręczników, książek w alfabecie Braille'a, oprogramowania do czytania, a także wielu prostych i złożonych urządzeń zaprojektowanych w celu wzmocnienia pozycji osób niewidomych lub niedowidzących.
Nagła ślepota zawsze staje się najtrudniejszym szokiem psychicznym. Wraz z neurotycznymi reakcjami na utratę wzroku, niewidomi często rozwijają lęk depresyjny. Dlatego nie tylko okulista, ale także psychiatra musi uczestniczyć w procesie leczenia.
Jeśli chodzi o inne formy ślepoty, leczenie mroczki i hemianopii ma na celu przede wszystkim wyeliminowanie czynników, które doprowadziły do utraty obszarów z pola widzenia. Na przykład, w przypadku odwarstwienia siatkówki i wykrycia guza, korekcja choroby podstawowej jest przeprowadzana przez interwencję chirurgiczną. Mroczek przedsionkowy spowodowany skurczem naczyń mózgowych jest leczony lekami przeciwskurczowymi.
Obecnie nie ma metod leczenia wrodzonej ślepoty barw. Jednocześnie leczenie nabytej patologii można przeprowadzić poprzez wyeliminowanie przyczyny, która ją spowodowała. W niektórych przypadkach wystarczy odwołać lek.
Jeśli do niedawna całkowita ślepota była uważana za nieuleczalną chorobę, to obecny poziom rozwoju nauki i technologii pozwala nam mieć nadzieję, że ślepota wkrótce zostanie przezwyciężona. Już kilka grup naukowców ogłosiło postępy w rozwiązywaniu tego problemu. Nowe metody leczenia dają nadzieję milionom ludzi cierpiących na ślepotę z powodu zmian patologicznych w siatkówce.
W 2009 roku światowa prasa doniosła o udanej operacji przeszczepu tak zwanego bionicznego oka. W wyniku interwencji chirurgicznej absolutnie niewidomy 76-letni pacjent częściowo odzyskał wzrok.
Naukowcy z Uniwersytetu Oksfordzkiego byli w stanie przywrócić wzrok, aby przetestować myszy z całkowitą utratą wrażliwości na światło za pomocą komórek macierzystych. Zostało to odnotowane w komunikacie prasowym uniwersytetu w styczniu 2013 r. Jednocześnie naukowcy stwierdzili, że zamierzają kontynuować eksperymenty z komórkami macierzystymi, aby znaleźć sposób na przywrócenie wizji danej osoby.
W sierpniu 2013 r. Świat dowiedział się o osiągnięciach amerykańskich naukowców, którzy byli w stanie rozszyfrować nieznany dotąd nauce kod siatkówki - zestaw równań, które natura wykorzystuje do przekształcania strumienia światła w impulsy elektryczne lub sygnały, które mózg może zrozumieć. Odkrycie naukowców z Nowego Jorku umożliwiło stworzenie protezy składającej się z kamery i przetwornika sygnału „połączonego” z nerwem wzrokowym z kamery.
Większość naukowców zgadza się, że około 80 do 90 procent przypadków ślepoty można zapobiec, łącząc edukację i dostęp do wysokiej jakości opieki zdrowotnej.
Ślepocie z powodu urazów można zapobiec dzięki instrukcjom ochrony oczu. Odżywcze przyczyny ślepoty są eliminowane dzięki przestrzeganiu prostych zasad żywieniowych. Wczesne rozpoznanie jaskry pozwala na szybkie leczenie choroby, dzięki czemu unika się ślepoty z powodu tej podstępnej choroby. Zastosowanie standardów zdrowotnych miało już znaczący wpływ na zmniejszenie liczby przypadków utraty widzenia z powodu infekcji.
Kontrolowanie poziomu cukru we krwi i masy ciała, ćwiczenia fizyczne, rzucenie palenia, spożywanie pokarmów zawierających proste węglowodany oraz odchudzanie pomagają uniknąć utraty wzroku z powodu retinopatii cukrzycowej.
Jeśli u osoby zdiagnozowano chorobę potencjalnie prowadzącą do ślepoty, powinien regularnie odwiedzać okulistę i poddać się badaniu. Taki środek pozwoli na wykorzystanie efektów terapeutycznych nawet zanim wizja zacznie drastycznie słabnąć. Gdy samoidentyfikujące naruszenie pola widzenia jest również ważne, należy natychmiast szukać pomocy u lekarzy.
http://fitfan.ru/health/bolezni/7676-slepota.htmlŚlepota u dzieci jest diagnozowana już w pierwszym miesiącu życia dziecka w tym samym okresie, kiedy niespójne ruchy oczu pojawiają się u dziecka po raz pierwszy.
Jeśli podczas badania oka dziecka przez okulistę w wieku 31 tygodni pojawi się podejrzenie, że źrenice dziecka nie reagują dobrze na światło, konieczne jest pełne zbadanie oczu dziecka.
Faktem jest, że jeśli uczniowie dziecka źle reagują na światło, można bardziej rozsądnie założyć, że dziecko ma ślepotę w obu oczach. Jeśli dziecko ma ślepotę w obu oczach, to w wieku czterech miesięcy i starszych, wyraźna niezdolność naprawienia spojrzenia będzie tego oznaką.
Wrodzona ślepota u dziecka może mieć oczywiste przyczyny, które pociągają za sobą zmiany strukturalne w oczach, jak również utajone, czyli ukryte, bez widocznych zmian strukturalnych. Spójrzmy na nie i przeanalizujmy je trochę.
- Aniridia jest wadą struktury koloru oka, może być wrodzona lub nabyta. Ta wada rozwojowa, zdiagnozowana po urodzeniu, jest znacznie bardziej powszechna niż nabyta.
- Wrodzona zaćma jest bardzo częstą wrodzoną chorobą. Wrodzona zaćma jest rozpoznawana w ponad 50% przypadków. Spośród wszystkich patologii oka zdiagnozowanych po urodzeniu ta patologia jest najczęstsza. Charakteryzuje się zarówno jednostronnym rozwojem (w jednym oku), jak i obustronnym (w obu oczach), z wyjątkiem tego, że może rozwijać się równolegle z inną patologią oka.
- Retinopatia wcześniaków jest wrodzoną wadą rozwojową, w której rozwój siatkówki jest osłabiony z powodu wpływu różnych czynników, w tym: przedwczesnego porodu, wentylacji mechanicznej (sztuczna wentylacja płuc), uzależnienia od tlenu, skutków zakażeń podczas rozwoju płodu i ogólnej niedojrzałości.
- Hipoplazja nerwu wzrokowego - najczęściej jest to wrodzona wada rozwoju niż nabyta, w której wielkość głowy nerwu wzrokowego jest mała w wyniku niedorozwoju włókien nerwowych. Powody obejmują FGRS (zespół opóźnienia wzrostu płodu), niedobór hormonów podczas ciąży, używanie alkoholu i tytoniu, leki w pierwszych trzech miesiącach ciąży, niektóre konkretne leki, takie jak sterydy, zimny lek w kolejnych miesiącach ciąży. Hipoplazja nerwu wzrokowego może być jednostronna, obustronna, izolowana. Często występuje w połączeniu z zezem, obustronną hipoplazją, w niektórych przypadkach w połączeniu z zespołem Morsiera.
- Wrodzona atrofia nerwów wzrokowych - pojawia się wraz z całkowitym lub częściowym zniszczeniem włókien nerwu wzrokowego, po którym następuje wymiana ich tkanki łącznej. Przyczyną wrodzonej atrofii nerwu wzrokowego jest dziedziczny i genetyczny rozwój, najczęściej występuje choroba Lebera. Rozróżniam pierwotną i wtórną atrofię nerwu wzrokowego. U dzieci wrodzona atrofia nerwu wzrokowego jest rzadka.
- Wrodzone zaburzenia widzenia o zmierzchu - ma dziedziczny i genetyczny charakter rozwoju. Dzięki tej patologii zakłócenie adaptacji oczu do warunków o słabym oświetleniu (zmierzch, ciemność, sztuczne ściemnianie). Jest to często obserwowane w zespole Ashera, dziedzicznym barwnikowym zwyrodnieniu siatkówki i innych dziedzicznych patologiach. Objawy tej choroby są zauważalne we wczesnym wieku, występuje zwężenie pól widzenia i zmniejszenie widzenia. Zmniejszenie wzroku w tej patologii nie jest uleczalne. Dzieci z tą patologią boją się ciemności, więc często płaczą i płaczą.
- Achromatopsia to wrodzona patologia charakteryzująca się całkowitym brakiem postrzegania kolorów. Choroba ma dwie formy: pręcik monochromazyjny i monochromatyczny stożek. Przy monochromatycznych wędkach nie ma stożków, więc osoba widzi cały świat w kolorze szarym, ale dzięki monochromatycznym stożkom świat jest postrzegany tylko w jednym odcieniu koloru.
- Aby zidentyfikować konkretny powód, konieczne jest zebranie danych na temat dziecka, matki i ojca, a także chorób dziedzicznych, przebiegu ciąży, czasu urodzenia dziecka, danych antropometrycznych dziecka.
- Oceń zdolność dziecka do naprawy oka
- Oceń reakcję uczniów na światło, ich symetrię
- Określ stopień załamania światła po cykloplegii
- Konieczne jest skonsultowanie się z neurologiem
- Jeśli dziecko ma objawy neurologiczne, przepisuje się CT i MRI mózgu.
Leczenie ślepoty obu oczu dziecka może być inne i odbywa się na podstawie ustalonego powodu, dlatego jest indywidualne i specyficzne. Leczenie odbywa się pod nadzorem okulisty, pediatry i neurologa.
Ta strona wykorzystuje Akismet do zwalczania spamu. Dowiedz się, jak przetwarzane są Twoje dane komentarza.
http://about-vision.ru/slepota-oboih-glaz-u-mladentsev-obsledovanie-lechenie/Ślepota jest wrodzona i nabyta. Wrodzona postać ubytku jest spowodowana patologiami w niektórych płatach mózgu, siatkówce lub nerwach wzrokowych. Najczęściej wrodzona ślepota jest absolutna. Często pojawia się przy braku jakichkolwiek wad w tworzeniu narządu wzroku. Ten brak wzroku nazywa się „amaurosis”. Do niedawna takie choroby uważano za nieuleczalne. Ale dzisiaj, dzięki możliwościom terapii genowej, ludzie zaczynają widzieć ludzi, którzy są niewidomi od urodzenia.
Inżynierowie genetyczni uważają, że to choroby siatkówki umożliwiają pokazanie umiejętności tej gałęzi nauki. I rzeczywiście, w eksperymentach na zwierzętach laboratoryjnych osiągnięto już poważny sukces. Metoda leczenia amaurozy Leubera została przetestowana na ochotnikach i jest zaskakująco skuteczna.
Faktem jest, że wygodniej jest testować techniki inżynierii genetycznej na narządach wzroku. Siatkówka jest dostępna dla różnych manipulacji, a jej wygląd ułatwia wirusowi, wyposażonemu w „gen leczenia”, penetrację wymaganej liczby komórek. Ponadto naukowcy wiedzą już, jakie konkretne geny należy „naprawić” w związku z pewnymi zmianami wizualnymi.
Amaberus Leber to dość rzadkie zaburzenie wrodzone, które obserwuje się tylko u jednego dziecka na osiemdziesiąt tysięcy urodzonych. Zmiany w jednym z jedenastu genów powodują zmiany w komórkach światłoczułych. Dziecko przestaje widzieć i nawet nie rozróżnia plam świetlnych.
Choroba jest znana i badana od ponad stu lat. Dlatego naukowcy odkryli wszystkie geny odpowiedzialne za amaurozę. Ostatnie postępy w inżynierii genetycznej umożliwiły wprowadzenie niezbędnego genu do wirusa - nadajnika genów. Wirus został wprowadzony do tkanki pacjenta i przyniósł niezbędne informacje, aby wyeliminować wadę. Jest to jedyna metoda wprowadzania niezbędnego genu do milionów komórek. Dzięki aktywności wirusa zadanie to zostało wykonane dość szybko. Jednocześnie sam wirus jest całkowicie bezpieczny, ponieważ przed wprowadzeniem do ciała pacjenta był również „przetwarzany” przez inżynierów genów.
Rosyjscy naukowcy również nie są daleko w tyle za światową nauką. Tak więc w Instytucie Neurochirurgii w Petersburgu przeprowadzono już kilka całkiem udanych operacji leczenia amaurozy komórkami macierzystymi.
Po wprowadzeniu komórek macierzystych do dziecka z amaurozą zaczął reagować lepiej na światło, zaczął poruszać się niezależnie po domu, a nawet widział kontury przedmiotów. Kilka miesięcy po powtórzeniu pierwszej procedury dziecko nie widziało wyraźnie otaczających go obiektów. Podczas testowania w dziewięćdziesięciu procentach przypadków dziecko prawidłowo wskazało nazwę przedmiotów.
Tymczasem amaurosis umożliwia rozwój innych zmysłów i często prowadzi do pojawienia się genialnych zdolności. Zgodnie z oświadczeniem naukowców z Kanady, dzieci, które nie widzą od urodzenia, mają lepszy słuch, poczucie rytmu i zdolność do muzyki. Mózg takiego dziecka kompensuje ślepotę innymi zdolnościami. Dlatego osoby niewidome od urodzenia mają dziesięć razy łatwiej zapamiętać akordy muzyczne, a także odczuwają zmianę tonalności.
http://www.tiensmed.ru/news/post_new10662.htmlChoroby oczu 24.05.2018 0 70 Widoki
Jeśli dziecko rodzi się niezdolne do widzenia lub z ciężkim upośledzeniem wzroku, mówi się, że ma wrodzoną ślepotę. Wrodzona ślepota może powodować wiele różnych stanów, w tym pewne choroby i czynniki genetyczne. Termin „wrodzony” oznacza po prostu, że jest obecny od urodzenia i nie zawiera informacji, że dziecko może urodzić się ślepe. Ślepota może czasami występować w innych warunkach, takich jak zaburzenia ze spektrum autyzmu i upośledzenie umysłowe.
Istnieje wiele problemów, które mogą powodować narodziny z wrodzoną ślepotą u dziecka. Jednym z nich jest wada fizyczna oczu lub nieprawidłowość w mózgu. Niektóre dzieci mogą urodzić się niewidome z powodu infekcji, które cierpiały ich matki, gdy były w ciąży. Na przykład odra niemiecka, choroba wirusowa, może wpływać na rozwój niemowląt i powodować wrodzoną ślepotę. Inni mogą urodzić się niewidomi z powodu odziedziczonego stanu lub z powodu urazu, który występuje podczas porodu.
Jedną z przyczyn wrodzonej ślepoty jest wrodzona ślepota leber (LCA), rzadka choroba zwyrodnieniowa, w której siatkówka nie działa prawidłowo. Retinopatia wcześniaków, stan, w którym siatkówka urodzona przedwcześnie nie miała czasu normalnie się rozwijać, w ciężkich przypadkach może prowadzić do ślepoty. Możliwe jest również, że dziecko urodzi się z wrodzoną zaćmą, co oznacza, że soczewka oka jest zamglona, co powoduje utratę wzroku.
Kiedy dzieci mają wrodzoną ślepotę, ich potrzeby w zakresie uczenia się i rozwoju są różne. Zakazując jakichkolwiek innych warunków, mogą uczyć się i rozwijać jak inne dzieci, ale mogą potrzebować pomocy specjalnych nauczycieli lub materiałów, aby pomóc im to zrobić bez normalnego widzenia. Istnieje wiele programów edukacyjnych i rozwojowych, które podkreślają użycie dotyku, słuchu, a nawet smaku i zapachu, dzięki czemu dzieci mogą się uczyć.
Zmysł dotyku odgrywa bardzo ważną rolę w uczeniu się. Niewidome dzieci i dorośli mogą używać brajla do czytania książek, chociaż nie mogą go zobaczyć. Obejmuje to uczucie małych kropek, które są literami i słowami, czytanie rękami zamiast oczu.
Słyszenie osoby niewidomej może również odgrywać kluczową rolę w jego zdolności uczenia się i czytania. Istnieją urządzenia przeznaczone do odczytywania informacji z zapisanej strony, co pozwala osobom niewidomym słuchać książek i materiałów pisanych, a nie używać specjalnej czcionki brajlowskiej. W rzeczywistości niektóre z tych urządzeń pozwalają dzieciom niewidomym uczęszczać do zwykłych szkół, jeśli sobie tego życzą.
Urodzenie bez wzroku lub ze znacznym upośledzeniem wzroku może wydawać się przerażające dla widzących ludzi. Trudno sobie wyobrazić, w jaki sposób osoba niewidoma może wykonywać codzienne zadania, które większość ludzi przyjmuje za pewnik, takie jak chodzenie na spacer lub wykonywanie różnych zadań. Pies przewodniczący jest jednym z zasobów, które może mieć osoba niewidoma. Te psy są specjalnie przeszkolone, aby pomagać osobom z upośledzeniem wzroku poruszać się, a nawet bezpiecznie przechodzić przez ulice.
http://alt-medicina.ru/vrozhdennaya-slepota.htmlTo, co jest kurczakiem i wrodzoną ślepotą, a także przyczyny ślepoty u dzieci, dotyczą rodziców, którzy mają tak straszną chorobę jak całkowita lub częściowa utrata wzroku. Bardzo ważne jest, aby rodzice zauważyli na wczesnym etapie, że dziecko zaczęło gorzej widzieć i natychmiast zwróciło się do specjalistów. Pamiętaj, że im szybciej pójdziesz do lekarza, tym szybciej choroba zostanie wykryta i im szybciej zaczną leczenie. Dlatego tak ważne jest, aby mieć wszystkie informacje o wizji, jakie mogą być naruszenia i jak rozpoznać odchylenia od normy w czasie.
Ślepota - takie odstępstwo od normy, całkowity lub częściowy brak pracy systemu wizualnego. Zgodnie z etiologią może być wrodzona lub nabyta. Istnieją następujące typy:
Jeśli dziecko nie wpatruje się w zabawkę i nie towarzyszy jej wzrokiem, rodzic musi włączyć alarm i natychmiast skontaktować się z okulistą, ponieważ są to pierwsze oznaki utraty wzroku. Przyczyny utraty wzroku u noworodka - zaćma lub wady wrodzone. Wrodzona zaćma - zmętnienie przezroczystej soczewki oka. Ta dolegliwość znacznie zmniejsza widzenie i wymaga operacji.
Często utrata wzroku występuje, ponieważ dziecko jest przedwczesne. Jego system wizualny nie ma czasu na tworzenie się przed porodem.
Bardzo rzadko występuje wrodzona patologia, zwana oczopląsem. Zewnętrznie choroba objawia się w postaci oscylacyjnych mimowolnych ruchów oczu. Pojawia się od urodzenia lub we wczesnym dzieciństwie, ale zdarza się u dorosłych w wyniku choroby lub urazu. Przyczynami choroby u dzieci są zaburzenia neurologiczne lub dziedziczne.
Leczenie oczopląsu wykonuje się chirurgicznie, co ma na celu zmniejszenie częstotliwości i amplitudy ruchów oscylacyjnych. Również soczewki kontaktowe lub okulary mogą pomóc poprawić widzenie. Jeśli oczopląs jest spowodowany jakąkolwiek chorobą, konieczne jest rozpoczęcie leczenia tej konkretnej choroby.
Inną chorobą jest albinizm. Wrodzona patologia, polegająca na braku pigmentu w błonach oczu, rzęsach i samej skórze. W przypadku albinizmu występuje światłowstręt i zmniejsza się ostrość widzenia.
Jeśli w czasie ciąży kobieta choruje na choroby wirusowe lub grypę, dziecko może urodzić się niewidome.
Jeśli przyszła mama miała różyczkę w czasie ciąży, to prawdopodobieństwo, że dziecko będzie miało zaćmę w chwili urodzenia, jest bardzo wysokie. To samo ryzyko może być spowodowane infekcją toksoplazmozą lub złym odżywianiem matki podczas ciąży, a dziecko może urodzić się niewidome.
Nocna ślepota ma termin taki jak hemeralopia, który w języku greckim oznacza „ślepotę dnia”. Było to błędne tłumaczenie, ponieważ nocna ślepota charakteryzuje słabe widzenie w ciemności, a nie w świetle. Ale termin ten zakorzenił się na terytoriach postsowieckich, mimo że popełniono w nim błąd, jest on nadal używany do dnia dzisiejszego. W krajach anglojęzycznych ślepota nocna ma termin niktalopiya („nocna ślepota”).
Hemeralopia jest zaburzeniem widzenia o zmierzchu, podczas gdy osoba dobrze widzi w ciągu dnia. Ta choroba może powodować obrażenia z powodu tego, że podczas chodzenia w ciemności, osoba może się potknąć lub zderzyć z czymś.
Nocna ślepota jest nieobecna u mieszkańców Północy, ponieważ większość czasu spędzają w nocy polarnej, a ich oczy są przyzwyczajone do widzenia w ciemności. Mieszkańcy kontynentu australijskiego, a także mieszkańcy północy, widzą w ciemności lepiej niż mieszkańcy państw europejskich.
Nocna ślepota może mieć trzy rodzaje:
Dzieci z tą chorobą w słabym świetle tracą zdolność rozróżniania kolorów. Dla nich wszystko staje się monotonne, kontury przedmiotów zacierają się, dzieci narzekają na pogorszenie widzenia w ciemności. Obejmuje to również zjawisko pojawienia się plam podczas przemieszczania się z ciemnego miejsca do lżejszego.
Diagnozę przeprowadza się na podstawie skarg od pacjenta. Po tym, jak okulista wyciąga wnioski na podstawie objawów pacjenta, przystępuje do diagnozy, która polega na badaniu dna oka. Ponadto wykonywana jest perymetria, która określa zwężenie pól widzenia. Adaptometria jest następująca: pacjent musi patrzeć na jasny ekran przez dwie minuty. Następnie obiekt jest umieszczany na ekranie i mierzony jest czas, w którym pacjent go zauważy. Zwykle dzieje się to w ciągu 45 sekund, a podczas hemeralopii tym razem wzrasta.
Terapia odbywa się w zależności od rodzaju choroby:
Środki zapobiegawcze to odpowiednie spożycie witaminy A.
Współczesna medycyna może zapobiegać występowaniu utraty wzroku w wielu przypadkach. W niektórych chorobach jest to możliwe dzięki terminowemu leczeniu i stałemu nadzorowi przez okulistów. Czasami pomaga w prawidłowej, zbilansowanej diecie, bogatej w witaminy, monitoruje poziom cukru we krwi, wagę.
Jeśli Twoje dziecko ma objawy choroby związane z utratą wzroku, natychmiast skontaktuj się z okulistą. W ten sposób można nie tylko uniknąć całkowitej lub częściowej utraty wzroku, ale także ją przywrócić. Niezwykle ważne jest, aby rodzice mieli pełne informacje na temat tego, jak ich dziecko cierpi na chorobę i jak ją leczyć. Jeśli leki są przepisywane podczas leczenia, należy ściśle przestrzegać dawkowania.
Oceń ten artykuł: 39 Proszę ocenić artykuł
Teraz artykuł pozostawił liczbę recenzji: 39, średnia ocena: 3,79 z 5
http://lecheniedetej.ru/zrenie/slepota-vrozhdennaya-i-kurinaya.htmlŚlepota jest wrodzonym lub nabytym upośledzeniem wzroku, któremu towarzyszy gwałtowny spadek wzroku, aż do jego całkowitej utraty. Całkowita ślepota jest całkowitą utratą wzroku w dwóch oczach naraz, występuje utrata wzroku tylko w jednym oku. Występuje również częściowa ślepota (osłabienie funkcji wzrokowej) o różnym stopniu manifestacji - od niezdolności do odróżnienia obiektów i liczb, liter na długość ramienia, do zdolności odróżniania tylko światła i ciemności, niemożliwości odróżnienia tekstów lub przedmiotów nawet z bardzo bliskich odległości. Ślepota ma różne pochodzenie - są to typy wrodzone i nabyte.
Ślepota u dzieci odróżnia wrodzone i nabyte. U noworodków, zazwyczaj utrwalona jest wrodzona ślepota, jej przyczynami są niekorzystne czynniki lub uszkodzenie analizatora wzrokowego podczas życia płodowego. Obejmują one wrodzone nieprawidłowości zarówno oka, jak i niedorozwój całego układu wzrokowego lub ogólne zaburzenia rozwojowe z wieloma wadami rozwojowymi i ogólnym pogorszeniem zdrowia.
Przyczyny ślepoty to dziedziczność z powstawaniem zaniku nerwu wzrokowego, zaćma, patologie siatkówki wrodzonej natury, a także wady spowodowane infekcjami podczas ciąży - grypa, różyczka, cytomegalia, zaostrzenie patologii somatycznej i przyjmowanie niebezpiecznych leków. Obecność złych nawyków matki podczas ciąży (spożycie alkoholu, nikotyna), wyraźny niedobór witamin i wyraźny problem wcześniactwa będą miały wpływ. Takie dzieci tworzą specjalny warunek - retinopatię wcześniaka z następstwami w stanie całkowitego braku wzroku.
Funkcja wzrokowa może mieć wpływ na procesy zanikowe nerwu wzrokowego. W podobnym stanie gałki oczne i aparat oka są całkiem zdrowe. Są to takie opcje, jak wrodzone nieprawidłowości struktury nerwu, a także nabyte wraz z porażką układu nerwowego, przeszłymi infekcjami, zatruciami i urazowymi uszkodzeniami mózgu.
Ponadto, kora wzrokowa mózgu może cierpieć, podczas gdy oczy dziecka są zdrowe, widzą, ale mózg nie postrzega i nie analizuje obrazów. Dzieje się tak z uduszeniem noworodków, w wyniku urazowych uszkodzeń kory mózgowej, neuroinfekcji, krwotoków.
Dzieci z ciężkim upośledzeniem wzroku dzielą się na kilka kategorii - niewidome dzieci z całkowicie brakującym wzrokiem i dzieci z resztkowymi funkcjami wzrokowymi, z wartościami ostrości nie przekraczającymi 0,05. Są dzieci z upośledzeniem wzroku - ich wzrok waha się od 0,05 do 0,2 przy użyciu okularów (regulacja).
Ślepota u dzieci jest sama w sobie najbardziej wyraźnym stopniem utraty funkcji wzrokowych, dzięki czemu nie ma wizualnego postrzegania otoczenia, ponieważ funkcje wzrokowe są osłabione. Zwykle organiczne uszkodzenia analizatora wzrokowego, zaczynając od obwodu i kończąc na środkowych częściach, prowadzą do tego zjawiska. Wrodzona ślepota znacząco wpływa na rozwój fizyczny i umysłowy dzieci, prowadzi do ich głębokiej niepełnosprawności.
W zależności od stopnia zachowania wizji resztkowej, dzieci można podzielić na całkowicie ślepe i praktycznie ślepe. Z absolutną ślepotą u dzieci oba oczy są całkowicie wyłączone z percepcji doznań wzrokowych. Z resztkową ślepotą dzieci mogą rozróżniać tylko światło od ogólnego kształtu dużych obiektów. Gdy postrzeganie kolorów różni się tylko nocą i dniem, w obecności szczątkowej jednolitej wizji istnieje możliwość mocowania rąk wokół twarzy, postrzegania światła, kolorów, sylwetek i konturów obiektów w bardzo bliskiej odległości od oczu.
Ślepota wrodzonego pochodzenia objawia się od urodzenia, ruchy oczu dziecka mogą być nieobecne lub losowo się poruszać. Ponadto dziecko słabo reaguje na światło lub w ogóle nie reaguje, nie mruga od światła. Po 4 miesiącach nie będzie możliwości naprawienia spojrzenia i śledzenia obiektów.
Przede wszystkim trzeba zapytać rodziców o obecność dziedzicznych patologii oczu, ślepotę w rodzaju i podczas ciąży, wpływ czynników negatywnych, leki, choroby, ciężką toksykozę. Następnie zbadaj oczy dziecka, oceniając zdolność do mocowania oka, reagowania na światło, oceny reakcji źrenic i ich symetrii. Przeprowadzono także badanie dna oka, przezroczystość soczewki, przeprowadzenie CT i MRI głowy, dodatkowe metody badań.
Główną komplikacją ślepoty jest niepełnosprawność z gwałtownym opóźnieniem w rozwoju rozwoju psychomotorycznego, ostre ograniczenie żywotności, niemożność pełnoprawnej opieki nad samym dzieckiem, ograniczenie społecznej adaptacji dziecka.
W obecności ślepoty konieczne są konsultacje z lekarzami w celu rozwiązania problemu leczenia. Samoleczenie jest niemożliwe.
Leczenie urodzonej ślepoty może być niemożliwe, wszystko zależy od przyczyn ślepoty i bezpieczeństwa wizualnego analizatora. W przypadku nabytej ślepoty metody leczenia mają wyeliminować przyczyny, które ją spowodowały, ale zazwyczaj leczenie jest nieskuteczne.
Podstawą profilaktyki jest planowanie ciąży, zarządzanie ciążą pod nadzorem lekarzy, eliminacja czynników wpływających. Konieczne jest ścisłe monitorowanie przyjmowania leków, aby chronić się przed infekcjami. Po urodzeniu konieczne jest monitorowanie higieny wzroku, ochrona dzieci przed urazami oczu, zmianami zakaźnymi, chorobami układu nerwowego.
http://detstrana.ru/service/disease/children/slepota/Ślepota oznacza poważne upośledzenie wzroku, w którym osoba nie jest w stanie zobaczyć z powodu patologicznych zmian w aparacie wzrokowym. W tym stanie patologicznym percepcja bodźców wzrokowych może być częściowo lub całkowicie utracona. Biorąc pod uwagę naturę pochodzenia, izoluje się wrodzoną i nabytą ślepotę. Leczenie patologii zależy od przyczyny jej wystąpienia i jest wybierane indywidualnie.
Ślepota to cała grupa chorób charakteryzujących się częściową lub całkowitą utratą wzroku lub percepcji kolorów. Ten stan patologiczny jest powszechnym problemem współczesnego świata, który prowadzi do niepełnosprawności. Utrata wrodzonego widzenia może wystąpić z następujących powodów:
Wrodzona ślepota jest również spowodowana zakażeniem płodu różyczką, gruźlicą lub grypą. Dzieci zagrożone to osoby cierpiące na ciężki niedobór retinolu. Istnieją 2 rodzaje dziedzicznej ślepoty: całkowite i częściowe.
Nabyta ślepota występuje najczęściej na tle zaćmy lub traumatycznego uszkodzenia narządów wzroku (czasami mózgu). Jakie choroby prowadzą do całkowitej ślepoty? W życiu dorosłym utrata wzroku może rozwinąć się na tle takich stanów patologicznych:
W wielu przypadkach patologia u osób poniżej 30 roku życia jest spowodowana urazem oka, który często występuje w warunkach produkcyjnych. Uszkodzenia mogą być nie tylko mechaniczne, ale także chemiczne. Postrzeganie bodźców wzrokowych może być również zaburzone przez zatrucie ciała metanolem.
Z roku na rok rośnie liczba osób niewidomych. Zauważono, że ślepota w jednym oku lub obie dotykają najczęściej mieszkańców rozwijających się krajów świata.
Głównym objawem choroby jest brak doznań wzrokowych. Upośledzenie wzroku może być nagłe i całkowite i może być stopniowe, charakteryzujące się obecnością percepcji światła. Czasem osoba z takim problemem ma na jednym oku szczątkowe widzenie (0,01-0,05 dioptrii), które można zobaczyć z poprawną korekcją okularów. Jeśli objawem ślepoty dziecka jest brak reakcji ucznia na światło, wykrywana jest całkowita utrata wzroku. Postrzegana (fałszywa) postać choroby jest czasami diagnozowana.
Choroba może objawiać się następującymi objawami:
Osoby niewidome doświadczają znaczących trudności w ocenie orientacji przestrzennej, różnicy obiektów, kolorów. Jakość życia jest znacznie zmniejszona, występują trudności w wykonywaniu znanych czynności i ruchów. W przypadku ślepoty rdzeń organizacji sensorycznej jest typu dotykowo-kinestetyczno-słuchowego, utrata wzroku jest kompensowana przez wzmocnienie innych zmysłów (słuch, węch, wrażenia dotykowe). Wrodzona ślepota u dzieci prowadzi do różnych komplikacji.
Biorąc pod uwagę stopień uszkodzenia narządów wzroku w okulistyce, istnieje kilka postaci tej choroby:
Rozróżnij również następujące specyficzne typy stanów patologicznych, którym towarzyszy częściowa utrata wzroku:
Zaburzenia widzenia są trwałe lub tymczasowe. Czasami dochodzi do utraty widzenia. Istnieje rzadka forma utraty wzroku jako onchocerkoza (mroczek rzeki), która rozwija się w wyniku uszkodzenia narządów wzroku przez muszki zamieszkujące rzeki z szybko płynącymi rzekami.
Jeśli ostrość wzroku znacznie się zmniejszyła, pojawiły się mroczki lub zaczęły wypływać pola widzenia, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, ponieważ takie objawy wskazują na poważne problemy ze wzrokiem. Skonsultuj się z okulistą jest również konieczne, jeśli doszło do uszkodzenia narządu wzroku. W celu zdiagnozowania ślepoty wykonywane są następujące pomiary diagnostyczne:
Z pomocą tych badań specjalista określa stopień upośledzenia funkcji wzrokowych. Całkowita ślepota wynosi minus 30 lub więcej. W celu wykrycia naruszeń postrzegania kolorów przeprowadza się różne testy ślepoty. Aby szybko wykryć problem i zapobiec rozwojowi ciężkich powikłań, należy jak najszybciej skontaktować się z okulistą. Jeśli w oku pojawił się nagły ból pękający, uformowały się mroczki, otrzymano oparzenie oczu lub uraz penetrujący, to natychmiast wezwano karetkę.
Prawdopodobieństwo odzyskania utraconego widzenia zależy od przyczyny ślepoty. Jeśli stan patologiczny powstał w wyniku zaćmy, jaskry, procesu zapalnego lub zmiany zakaźnej, aby przywrócić postrzeganie bodźców wzrokowych, wystarczy wyeliminować pierwotną chorobę. Przy odwarstwieniu siatkówki konieczna jest interwencja chirurgiczna. Nie ma specjalnego lekarstwa na ślepotę.
Wiele odmian całkowitej ślepoty jest odwracalnych. Jednak zaburzenia widzenia spowodowane zanikiem nerwu wzrokowego lub krwotokiem w mózgu nie mogą być leczone. Terapia wrodzonej ślepoty barwnej również nie jest możliwa. Jeśli patologii nie można wyleczyć środkami konserwatywnymi lub chirurgicznymi, wybiera się indywidualny plan, mający na celu poprawę jakości życia pacjenta. Rekompensata za ślepotę i słabe widzenie jest wykonywana przy użyciu następujących metod naukowych:
W krajach rozwiniętych bio komórki są stosowane w leczeniu ślepoty. Stosuje się także terapię komórkami macierzystymi. Rokowanie dla rozwoju amaurosis jest w większości przypadków niekorzystne. Pacjent jest zarejestrowany u okulisty na całe życie. A ponieważ takie nagłe pogorszenie widzenia (nawet częściowe) negatywnie wpływa na jakość widzenia, często pacjenci muszą dodatkowo skonsultować się z psychiatrą.
Nie istnieją konkretne środki zapobiegawcze zapobiegające rozwojowi ślepoty. Jednakże możliwe jest zapobieganie rozwojowi tego stanu patologicznego, jeśli unikniesz różnych urazów aparatu wzrokowego i mózgu, leczysz na czas istniejące choroby i regularnie odwiedzasz okulistę w celu zapobiegania. Gdy pojawią się pierwsze oznaki upośledzenia funkcji wzroku, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
http://glazalik.ru/simptomy/slepota/Ślepota jest uporczywą całkowitą utratą wzroku w obu oczach (nie ma odczucia światła, widzenie jest zerowe). Pod względem praktycznym i społecznym pojęcie ślepoty jest znacznie szersze. Istnieje tak zwana ślepota domowa, gdy utracona jest zdolność do poruszania się w środowisku, a zawodowa - utrata zdolności do wykonywania znanej pracy, nawet przy użyciu jakichkolwiek urządzeń optycznych. Kategoria praktycznie niewidomych to ci, w których poczucie światła może pozostać, ale szczątkowa wizja wynosi 0,01-0,02. Zmniejszenie ostrości wzroku bez widocznych obiektywnych zmian w narządzie widzenia nazywane jest niedowidzenie, utrata wzroku - amaurosis.
Według spisu ludności z końca XIX wieku w Rosji współczynnik ślepoty (liczba niewidomych na 10 000 mieszkańców) wynosił 19,7. Po Wielkiej Październikowej Rewolucji Socjalistycznej, ze względu na wzrost kulturowego i materialnego standardu życia ludzi pracy, poprawa i profilaktyczna opieka zdrowotna, liczba chorób oczu, a tym samym liczba osób niewidomych zmniejszyła się. 1 stycznia 1961 r. Współczynnik ślepoty wynosi około 7,0.
Przyczyny ślepoty mogą być różne. Wrodzona ślepota zależy od chorób płodu lub wad rozwojowych płodu. Nabyte są następujące formy ślepoty: 1) ślepota z powodu chorób oczu; 2) ślepota z powodu chorób OUN. (zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu, itp.); 3) ślepota spowodowana powszechnymi chorobami (np. Grypa) lub zatruciem; 4) ślepota pourazowa związana z uszkodzeniem analizatora wzrokowego (oko, ścieżki, ośrodki wzrokowe).
Na pierwszym miejscu w statystykach przyczyn ślepoty nabytej znajduje się jaskra, w drugiej - jaglica (w krajach, w których jest ona nadal powszechna), w trzecim - urazy oczu. Przypadki ślepoty z powodu chorób rogówki, nerwu wzrokowego i siatkówki są rzadsze.
Często utrata wzroku występuje przed 10 rokiem życia i powyżej 50 lat. Wyjaśnia to fakt, że wrodzona ślepota jest wykrywana u dzieci i występuje utrata wzroku z powodu chorób oczu, które są powszechne w dzieciństwie, i powszechnych chorób, a także urazów oczu. U osób powyżej 50 lat jaskra i choroby naczyniowe powodują ślepotę.
W walce ze ślepotą niezbędne jest zapobieganie chorobom oczu i urazom. Metoda opieki ambulatoryjnej dla pacjentów z jaskrą przyjęta w naszym kraju ma pozytywne znaczenie (patrz).
Działania zapobiegające obrażeniom w pracy powinny minimalizować możliwość uszkodzenia oczu.
Duże znaczenie ma praca sanitarna i edukacyjna wśród dzieci i rodziców, rozsądna organizacja wypoczynku.
Postępy w chirurgii oka, w szczególności w operacji przeszczepu rogówki, pozwoliły niektórym pacjentom, oślepionym przez zmętnienie rogówki, na powrót wzroku.
Zatrudnienie niewidomych w naszym kraju pozwala im pracować w różnych zawodach. Zatrudnianie niewidomych, masowych kulturowych i politycznych prac edukacyjnych prowadzone jest przez społeczeństwa niewidomych. Centralne rady społeczeństwa niewidomych są ciałami wybranymi i znajdują się w Moskwie i stolicach republik Unii. Dla niewidomych istnieją specjalne biblioteki z kolekcją książek w wytłoczonym brajlu i płaską czcionką. Niewidomi uczą się pisania, a także pisania zwykłym kursywą. W przedsiębiorstwach, w których niewidomi pracują, istnieją specjalne systemy ochrony pracy i techniki bezpieczeństwa.
Edukacja dzieci niewidomych i niedowidzących w naszym kraju jest konieczna. W szkołach osoby niewidome przyjmują dzieci, które są całkowicie niewidome i mają wizję resztkową - do 0,05. Dzieci z ostrością wzroku od 0,05 do 0,2 są zapisywane do szkół dla osób niedowidzących, w których czcionka jest używana dla osób widzących z powiększonymi literami, lupami i innymi środkami poprawiającymi widzenie. Szkoły dla niewidomych korzystają z różnych metod nauczania i pomocy wizualnych opartych na wykorzystaniu słuchu i dotyku. Zwraca się uwagę na edukację robotniczą i politechniczną; studenci otrzymują nie tylko ogólne wykształcenie, ale także specjalność.
Osoby niewidome mają prawo do studiowania w instytucjach szkolnictwa wyższego, szkołach wyższych i uzyskiwania stopni naukowych i tytułów.
http://www.medical-enc.ru/17/slepota.shtml