Tabletki w kolorze białym lub prawie białym, okrągłe, płaskie cylindryczne, ryzykowne i fazowane.
Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna - 120 mg, powidon K25 - 18 mg, kroskarmeloza sodowa - 8 mg, stearynian magnezu - 2 mg, koloidalny dwutlenek krzemu - 2 mg.
10 szt. - Pakiety komórek konturowych (1) - opakowania kartonowe.
10 szt. - Pakiety komórek konturowych (2) - opakowania kartonowe.
10 szt. - pakiety komórek konturowych (3) - opakowania kartonowe.
10 szt. - Pakiety komórek konturowych (4) - opakowania kartonowe.
10 szt. - Pakiety komórek konturowych (5) - opakowania kartonowe.
10 szt. - Pakiety komórek konturowych (10) - opakowania kartonowe.
12 szt. - Pakiety komórek konturowych (1) - opakowania kartonowe.
12 szt. - Pakiety komórek konturowych (2) - opakowania kartonowe.
12 szt. - pakiety komórek konturowych (3) - opakowania kartonowe.
12 szt. - Pakiety komórek konturowych (4) - opakowania kartonowe.
12 szt. - Pakiety komórek konturowych (5) - opakowania kartonowe.
12 szt. - Pakiety komórek konturowych (10) - opakowania kartonowe.
24 sztuki - Pakiety komórek konturowych (1) - opakowania kartonowe.
24 sztuki - Pakiety komórek konturowych (2) - opakowania kartonowe.
24 sztuki - pakiety komórek konturowych (3) - opakowania kartonowe.
24 sztuki - Pakiety komórek konturowych (4) - opakowania kartonowe.
24 sztuki - Pakiety komórek konturowych (5) - opakowania kartonowe.
24 sztuki - Pakiety komórek konturowych (10) - opakowania kartonowe.
30 sztuk - Pakiety komórek konturowych (1) - opakowania kartonowe.
30 sztuk - Pakiety komórek konturowych (2) - opakowania kartonowe.
30 sztuk - pakiety komórek konturowych (3) - opakowania kartonowe.
30 sztuk - Pakiety komórek konturowych (4) - opakowania kartonowe.
30 sztuk - Pakiety komórek konturowych (5) - opakowania kartonowe.
30 sztuk - Pakiety komórek konturowych (10) - opakowania kartonowe.
10 szt. - banki (1) - pakuje karton.
12 szt. - banki (1) - pakuje karton.
20 szt. - banki (1) - pakuje karton.
24 sztuki - banki (1) - pakuje karton.
30 sztuk - banki (1) - pakuje karton.
40 szt. - banki (1) - pakuje karton.
50 szt. - banki (1) - pakuje karton.
100 sztuk - banki (1) - pakuje karton.
Po podaniu doustnym acetazolamid jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Po przyjęciu dawki 500 mg Cmax substancja czynna wynosi 12–27 mg / ml i osiąga się po 1-3 godzinach Ustalone stężenie acetazolamidu w osoczu utrzymuje się przez 24 godziny po podaniu. Ukazuje się głównie w erytrocytach, nerkach, mięśniach, tkankach gałki ocznej i ośrodkowym układzie nerwowym. W dużym stopniu związany z białkami osocza. Wnika w barierę łożyskową.
Acetazolamid nie ulega biotransformacji w organizmie. Wydalany przez nerki w niezmienionej formie. Około 90% dawki jest wydalane z moczem w ciągu 24 godzin.
Możliwe: hipokaliemia, osłabienie mięśni, drgawki, zaczerwienienie skóry, brak apetytu, kwasica metaboliczna, świąd.
W przypadku długotrwałego podawania opisano przypadki kamicy nerkowej, przejściowego krwiomoczu i glukozurii, niedokrwistości hemolitycznej, leukopenii, agranulocytozy, parestezji i dezorientacji.
Przy jednoczesnym stosowaniu z lekami antycholinesterazowymi, osłabienie mięśni wzrasta u pacjentów z miastenią.
Przy jednoczesnym stosowaniu zwiększa ryzyko toksycznego działania salicylanów, leków naparstnicy, karbamazepiny, efedryny, niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie.
Przy jednoczesnym stosowaniu leków moczopędnych teofilina nasila działanie moczopędne.
Przy jednoczesnym stosowaniu z preparatami litu może zwiększyć wydalanie litu w moczu. Opisano przypadek zatrucia litem (ze znacznym wzrostem stężenia w osoczu) po leczeniu acetazolamidem przez 1 miesiąc.
Chlorek amonu powoduje kwasicę i osłabia działanie acetazolamidu (nie należy go stosować jednocześnie).
Przy jednoczesnym stosowaniu z acetazolamidem zwiększa kliniczną skuteczność insuliny, doustnych środków hipoglikemicznych.
Przy jednoczesnym stosowaniu z primidonem może zmniejszyć stężenie primidonu w surowicy, zmniejszając jego działanie przeciwdrgawkowe, ostrą osteomalację; z fenytoiną, fenobarbitalem - zaznaczona osteomalacja.
Istnieją doniesienia, że przy jednoczesnym stosowaniu, stężenie cyklosporyny w osoczu krwi znacznie wzrasta i może mu towarzyszyć działanie toksyczne na nerki.
Acetazolamid nie powinien być stosowany dłużej niż 5 dni z rzędu ze względu na zwiększone ryzyko kwasicy metabolicznej.
Jest on stosowany ostrożnie u pacjentów w podeszłym wieku i (lub) z zaburzeniami czynności nerek ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju kwasicy metabolicznej. Acetazolamid może nasilać objawy osteomalacji wywołane lekami przeciwdrgawkowymi, zwiększać ryzyko wystąpienia toksycznych efektów salicylanów, naparstnicy, karbamazepiny, efedryny, niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie. Jednocześnie acetazolamid zwiększa kliniczną skuteczność insuliny i doustnych środków hipoglikemicznych.
Acetazolamid jest przeciwwskazany w pierwszym trymestrze ciąży, w drugim i trzecim trymestrze ciąży jest stosowany ostrożnie i tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.
Acetazolamid w małej ilości jest wydalany z mlekiem matki, dlatego w razie konieczności należy przerwać karmienie piersią podczas karmienia piersią.
http://health.mail.ru/drug/atsetazolamid/Opis od 19 września 2015 r
Acetazolamid jest lekiem moczopędnym, który selektywnie hamuje enzym anhydrazy węglanowej. Substancja znajduje się na liście najważniejszych i najważniejszych leków. Jest rzadko stosowany jako środek moczopędny, często w postaci leku zmniejszającego przekrwienie.
Masa cząsteczkowa związku = 222,3 grama na mol. Substancja jest syntetyzowana w postaci białego krystalicznego proszku, który jest bezwonny. Narzędzie jest słabo rozpuszczalne w alkoholu, wodzie, acetonie, nierozpuszczalne w chloroformie, czterochlorku węgla. Substancja łatwo rozpuszcza się w roztworach alkalicznych.
Leki moczopędne, przeciwpadaczkowe, przeciwjaskrowe.
Substancja jest selektywnym inhibitorem enzymu anhydrazy węglanowej (w nerkach). Enzym ten jest odpowiedzialny za promowanie reakcji hydratacji dwutlenku węgla i jest katalizatorem dysocjacji kwasu węglowego.
W rezultacie zmniejsza się wchłanianie zwrotne jonów wodorowęglanowych, potasowych i sodowych, zwiększa się diureza, wzrasta pH moczu i pobudza się reabsorpcję amoniaku. Narzędzie nie wpływa na proces wydalania jonów chloru.
Zdolność substancji do hamowania enzymu anhydrazy węglanowej ciała rzęskowego prowadzi do znacznego zmniejszenia wydzielania cieczy wodnistej i ciśnienia wewnątrz oka. Zauważalne jest również spowolnienie napadowych wyładowań neuronów, co powoduje działanie przeciwpadaczkowe leku.
Po zażyciu tabletek substancja jest dobrze wchłaniana przez przewód pokarmowy. Jego maksymalne stężenie osiąga w ciągu 120 minut. Lek ten pokonuje barierę łożyskową, przenika do mleka matki.
Lek nie podlega biotransformacji, jest wydalany z organizmu przez nerki w niezmienionej postaci. Czas trwania substancji wynosi do 12 godzin.
Podczas przeprowadzania eksperymentów na zwierzętach stwierdzono, że to narzędzie wykazuje działanie embriotoksyczne i teratogenne, stosując dawki 10 razy wyższe niż maksymalne zalecane.
Acetazolamid nie jest zalecany do stosowania:
Podczas leczenia lekiem można zaobserwować:
Tabletki są przyjmowane doustnie.
Kiedy stosuje się obrzęk, 250 mg leku 1-2 razy dziennie. Lek jest przyjmowany na kursach przez 5 dni, z dwudniową przerwą między nimi.
W celu złagodzenia i leczenia napadów padaczkowych zalecanych od 250 do 500 mg substancji na dobę, jednorazowo. Lek jest przyjmowany przez 3 dni, a następnie zrobić przerwę na 4 dni i wznowić leczenie.
Dla dzieci w wieku od 4 miesięcy do roku zaleca się stosowanie 50 mg na dobę, podzielone na 2 dawki.
W wieku od 3 do 5 lat stosuj od 50 do 125 mg leku, na 2 dawki.
Dzieci w wieku powyżej 5 lat są przepisywane od 125 do 250 mg raz na dobę.
W leczeniu przewlekłej jaskry przepisuje się 125-500 mg leku 1-3 razy dziennie. Przebieg leczenia wynosi 5 dni.
Do leczenia różnych typów jaskry można również użyć roztworu oftalmicznego acetazolamidu. Z reguły stosuje się 0,2- 0,3% roztwór metylocelulozy i hydroksyetylocelulozy, czasem dodaje się beta-blokery.
W przypadku górnika (choroby górskiej) zaleca się przyjmowanie leku 2-3 razy dziennie. Zaleca się rozpoczęcie leczenia 1-2 dni przed wspinaczką i kontynuowanie przez kolejne 2 dni lub dłużej.
Przedawkowanie najprawdopodobniej spowoduje zwiększenie częstotliwości i nasilenia działań niepożądanych. Zaleca się leczenie podtrzymujące i objawowe.
Narzędzie zwiększa stężenie cyklosporyny w osoczu, któremu towarzyszy toksyczny wpływ na nerki.
W połączeniu z lekami i prymidyną, stężenie tego ostatniego w osoczu jest zmniejszone, jego działanie przeciwdrgawkowe jest osłabione.
Połączenie substancji z innymi lekami moczopędnymi (teofiliną) prowadzi do nasilenia ich działania moczopędnego.
Leki przeciwcholinesterazowe zwiększają objawy osłabienia mięśni u pacjentów z miastenią i przyjmują ten lek.
W połączeniu z salicylanami, preparatami naparstnicy, efedryną, karbamazepiną, niedepolaryzującymi środkami zwiotczającymi mięśnie zwiększa się prawdopodobieństwo zatrucia.
Połączenie substancji z preparatami litu może prowadzić do zwiększenia zawartości litu w moczu. Może również wystąpić ostre zatrucie.
Lek zwiększa skuteczność insuliny i innych doustnych leków hipoglikemicznych.
Acetazolamid może powodować osteomalację.
Aby uniknąć kwasicy metabolicznej, nie zaleca się przyjmowania leku dłużej niż 5 dni bez przerwy.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas leczenia pacjentów w podeszłym wieku lub pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
Jeśli w trakcie terapii pacjent zmieni parametry krwi, poziom elektrolitów w surowicy, leczenie należy przerwać.
Lek nie jest zalecany do stosowania w pierwszych 3 miesiącach ciąży. Podczas karmienia piersią leczenie należy przerwać.
Nazwa handlowa Acetazolamide: Diacarb, Acetazolamide.
Niektóre recenzje leku Diacarb:
Koszt 30 tabletek Diakarb, dawka 250 mg wynosi około 200-260 rubli.
Wykształcenie: Ukończyła Państwowe Kolegium Medyczne w Równem, uzyskując dyplom z farmacji. Ukończyła Państwowy Uniwersytet Medyczny w Winnicy. M.I.Pirogov i staż w jego bazie.
Doświadczenie zawodowe: W latach 2003–2013 pracowała jako farmaceuta i szef kiosku aptecznego. Otrzymała dyplomy i wyróżnienia za wiele lat ciężkiej pracy. Artykuły medyczne były publikowane w lokalnych publikacjach (gazetach) i na różnych portalach internetowych.
http://medside.ru/atsetazolamidBiały krystaliczny proszek; bezwonny. Jest bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, alkoholu, acetonie, praktycznie nierozpuszczalny w czterochlorku węgla, chloroformie, eterze, łatwo rozpuszczalny w roztworach alkalicznych.
Selektywnie hamuje anhydrazę węglanową (enzym, który katalizuje odwracalną reakcję hydratacji dwutlenku węgla i późniejszą dysocjację kwasu węglowego). Działanie moczopędne jest związane z hamowaniem aktywności anhydrazy węglanowej w nerkach (głównie w proksymalnych kanalikach nerkowych). W wyniku zahamowania anhydrazy węglanowej zmniejsza wchłanianie zwrotne jonów wodorowęglanowych, jonów Na +, K +, nie wpływa na wydalanie jonów Cl -, zwiększa diurezę, podnosi pH moczu i zwiększa wchłanianie zwrotne amoniaku.
Hamowanie anhydrazy węglanowej w ciele rzęskowym prowadzi do zmniejszenia wydzielania cieczy wodnistej i zmniejszenia ciśnienia wewnątrzgałkowego.
Zmniejszenie aktywności anhydrazy węglanowej w mózgu powoduje zahamowanie nadmiernych napadowych wyładowań neuronów i aktywność przeciwpadaczkową.
Po połknięciu jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Cmax we krwi osiąga się w ciągu 2 godzin, przechodzi przez łożysko, w małych ilościach przenika do mleka matki. Nie biotransformowany, wydalany przez nerki w postaci niezmienionej. Czas działania - do 12 godzin.
W badaniach na zwierzętach doświadczalnych (myszy, szczury, chomiki, króliki) wykazywały działanie teratogenne i embriotoksyczne po wprowadzeniu dawek 10-krotnie wyższych niż MRDC.
Jaskra (przewlekły kąt otwarty, wtórny, ostry kąt zamknięty - krótkotrwałe leczenie przedoperacyjne w celu zmniejszenia ciśnienia wewnątrzgałkowego); padaczka (duże napady padaczkowe i drobne napady u dzieci, postacie mieszane) w połączeniu z lekami przeciwdrgawkowymi; obrzęk (na tle choroby płuc serca lub wywołany przez leki); choroba górska (aby skrócić czas aklimatyzacji).
Nadwrażliwości (w tym inne sulfonamidy), niedoboru sodu we krwi, hipokalemia, niewydolności nadnerczy, nerek i / lub niewydolność wątroby, marskość wątroby (ryzyko gąbczastej), kamicy moczowej (dla hiperkalcemii) hiperchloremiczna mleczanowej, niewyrównaną przewlekłą jaskrę zamkniętego kąta (dla długoterminowa terapia), cukrzyca, mocznica, karmienie piersią.
Zatorowość płucna, rozedma płuc (ewentualnie zwiększona kwasica), ciąża.
Niezalecane w czasie ciąży (zwłaszcza w pierwszym trymestrze), w każdym przypadku należy ocenić oczekiwany efekt terapii i potencjalne ryzyko dla płodu.
Kategoria działania na płód FDA - C.
W czasie leczenia należy przerwać karmienie piersią.
Z układu nerwowego i narządów zmysłów: senność, utrata słuchu / hałas w uszach, zaburzenia smaku, krótkowzroczność, dezorientacja, parestezje, drgawki.
Ze strony przewodu pokarmowego: utrata apetytu, nudności, wymioty, biegunka, melena, niewydolność wątroby.
Metabolizm: kwasica metaboliczna i zaburzenia równowagi elektrolitowej (przy długotrwałym stosowaniu).
Inne: pokrzywka, nadwrażliwość na światło, wielomocz, krwiomocz, glikozuria.
Teofilina nasila działanie moczopędne, osłabione przez kwasotwórcze diuretyki.
Acetazolamid nasila objawy osteomalacji spowodowane przyjmowaniem leków przeciwpadaczkowych. Przy jednoczesnym stosowaniu acetazolamidu zwiększa ryzyko wystąpienia toksycznego działania naparstnicy, karbamazepiny, efedryny, niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie, salicylanów.
Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu acetazolamidu z kwasem acetylosalicylowym (w dużych dawkach) ze względu na możliwość jadłowstrętu, tachypnea, letargu, śpiączki z możliwym zgonem.
Przypadki przedawkowania nie są opisane.
Objawy: mogą nasilać działania niepożądane.
Leczenie: leczenie objawowe i wspomagające.
W przypadku nadwrażliwości na sulfonamidy mogą wystąpić ciężkie działania niepożądane: anafilaksja, gorączka, wysypka (w tym wysiękowy wielopostaciowy rumień, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka), krystaluria, tworzenie kamieni nerkowych, zahamowanie czynności szpiku kostnego, liczba płytek krwi, rak płytek krwi, martwica płytek krwi, krystaluria, tworzenie kamieni nerkowych, zahamowanie czynności płytek krwi, krystaluria, tworzenie kamieni nerkowych, zahamowanie czynności płytek krwi, krystalizacja, tworzenie się kamieni nerkowych, zahamowanie czynności szpiku, zespół płytek krwi., niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, pancytopenia i agranulocytoza.
W przypadku zmian skórnych lub zmian w obrazie krwi lek należy natychmiast anulować.
Podczas długotrwałego stosowania konieczne jest monitorowanie poziomu elektrolitów w surowicy, a także monitorowanie wzoru krwi obwodowej.
Acetazolamid, stosowany w większych dawkach niż zalecane, nie zwiększa diurezy i często ją zmniejsza, jednocześnie zwiększając senność i / lub parestezje. W niektórych okolicznościach jest on jednak stosowany w bardzo wysokich dawkach wraz z innymi lekami moczopędnymi, aby zapewnić niezawodną diurezę w całkowicie opornej niewydolności serca.
Nie powinien być używany podczas pracy kierowców pojazdów i osób, których zawód wiąże się ze zwiększoną koncentracją uwagi.
http://www.rlsnet.ru/mnn_index_id_872.htmSkładnik aktywny: acetazolamid - 250,00 mg.
Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna - 120,00 mg, powidon-K25 - 18,00 mg, kroskarmeloza sodowa - 8,00 mg, stearynian magnezu - 2,00 mg, koloidalny dwutlenek krzemu - 2,00 mg.
okrągłe płaskie cylindryczne tabletki o białym lub prawie białym kolorze z ryzykownym i fazowanym.
Farmakodynamika
Acetazolamid jest ogólnoustrojowym inhibitorem anhydrazy węglanowej o słabej aktywności moczopędnej. Anhydraza węglanowa (CA) jest enzymem biorącym udział w procesie uwadniania dwutlenku węgla i odwodnienia kwasu węglowego. Hamowanie anhydrazy węglanowej zmniejsza tworzenie się jonów wodorowęglanowych, a następnie zmniejszenie transportu sodu do komórek. Skutki stosowania preparatów acetazolamidu wynikają z punktu zastosowania cząsteczki: splotu naczyniówkowego mózgu, bliższego nefronu, ciała rzęskowego oka i czerwonych krwinek.
Acetazolamid stosuje się w leczeniu zaburzeń płynno-dynamicznych i nadciśnienia śródczaszkowego poprzez zmniejszenie nadmiernego wytwarzania płynu mózgowo-rdzeniowego na poziomie splotu naczyniowego mózgu. Hamowanie anhydrazy węglanowej w ependymocytach splotu naczyniówkowego zmniejsza nadmiar ładunku ujemnego w komórkach wyściółki i zmniejsza filtrację gradientową osocza do jamy komór mózgu.
Acetazolamid stosuje się w leczeniu zespołu obrzęku z powodu słabego działania moczopędnego. W wyniku zahamowania aktywności anhydrazy węglanowej w proksymalnym nefronie następuje zmniejszenie tworzenia się kwasu węglowego i zmniejszenie reabsorpcji jonów wodorowęglanowych i sodowych przez nabłonek kanalików, a zatem znacznie wzrasta uwalnianie wody. Acetazolamid zwiększa wydalanie wodorowęglanów, co może prowadzić do rozwoju kwasicy metabolicznej. Acetazolamid powoduje wydalanie fosforanów, magnezu, wapnia przez nerki, co może również prowadzić do zaburzeń metabolicznych. Przez następne trzy dni terapii reabsorpcja jonów sodu w dystalnym nefronie jest aktywowana kompensacyjnie, zmniejszając działanie moczopędne acetazolamidu.
Po 3 dniach od rozpoczęcia stosowania acetazolamid traci swoje właściwości moczopędne. Po przerwie w leczeniu przez kilka dni nowo przepisany acetazolamid wznawia działanie moczopędne dzięki przywróceniu normalnej aktywności anhydrazy węglanowej proksymalnego nefronu.
Acetazolamid stosuje się w leczeniu jaskry. Podczas tworzenia się cieczy wodnistej w oku jony wodorowęglanowe (HCO 3-) są aktywnie transportowane z cytoplazmy komórek niepigmentowanych do komory tylnej w celu skompensowania gradientu jonów dodatnich spowodowanych aktywnym transportem jonów sodu.
Inhibitory KA blokują tworzenie się kwasu węglowego, zmniejszając w ten sposób wytwarzanie jonów HCO 3. Przy braku wystarczającej liczby jonów HCO 3, dodatni gradient jonów wzrasta, co powoduje zmniejszenie wydzielania cieczy wodnistej. Hamowanie ciała rzęskowego anhydrazy węglanowej zmniejsza wydzielanie cieczy wodnistej przedniej komory oka, co zmniejsza ciśnienie wewnątrzgałkowe. Tolerancja na ten efekt nie rozwija się. Oftalmotonus podczas przyjmowania acetazolamidu zaczyna spadać po 40-60 minutach, maksimum działania obserwuje się po 3-5 godzinach, ciśnienie wewnątrzgałkowe pozostaje poniżej poziomu początkowego przez 6-12 godzin. Średnio ciśnienie wewnątrzgałkowe zmniejsza się o 40-60% od poziomu początkowego. Acetazolamid stosuje się jako adiuwant w leczeniu padaczki, ponieważ hamowanie anhydrazy węglanowej w komórkach nerwowych mózgu hamuje pobudliwość patologiczną.
Farmakokinetyka
Acetazolamid jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Po spożyciu w dawce 500 mg maksymalne stężenie (12-27 µg / ml) osiągane jest w ciągu 1-3 godzin. W minimalnych stężeniach zatrzymanych we krwi przez 24 godziny od momentu podania. Acetazolamid jest rozprowadzany w erytrocytach, osoczu krwi i nerkach, w mniejszym stopniu w wątrobie, mięśniach, gałkach ocznych i ośrodkowym układzie nerwowym. Acetazolamid przenika przez barierę łożyskową, w małych ilościach wydzielanych z mlekiem matki. Nie gromadzi się w tkankach i nie jest metabolizowany w organizmie. Wydalany przez nerki w niezmienionej formie. Po spożyciu około 90% przyjętej dawki jest wydalane przez nerki w ciągu 24 godzin.
Nie prowadzono dobrze kontrolowanych badań klinicznych leku u kobiet w ciąży. Dlatego podczas ciąży lek jest przeciwwskazany w pierwszym trymestrze ciąży, aw drugim i trzecim trymestrze ciąży jest stosowany ostrożnie i tylko w przypadkach, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.
Acetazolamid w małej ilości przenika do mleka kobiecego, więc jeśli konieczne jest stosowanie leku Acetozolamid, należy przerwać karmienie piersią.
Lek przyjmuje się doustnie, ściśle według recepty.
W przypadku pominięcia leku, przy następnej dawce, nie należy zwiększać dawki.
Zespół obrzęku
Na początku leczenia przyjmuj 250 mg rano. Dla maksymalnego działania moczopędnego konieczne jest przyjmowanie leku Acetazolamide 1 raz dziennie co drugi dzień lub 2 dni z rzędu z jednodniową przerwą. Zwiększenie dawki nie zwiększa działania moczopędnego.
Wraz ze spadkiem wcześniej osiągniętej odpowiedzi na leczenie acetazolamidem, lek należy odstawić na jeden dzień (w celu przywrócenia aktywności anhydrazy węglanowej nerek).
Stosowanie acetazolamidu nie eliminuje potrzeby stosowania innych leków, leżenia w łóżku i ograniczeń w stosowaniu chlorku sodu.
Jaskra
Acetazolamid należy przyjmować jako część terapii skojarzonej.
W przypadku osób dorosłych z jaskrą z otwartym kątem przesączania lek jest przepisywany w dawce 250 mg 1-4 razy na dobę. Dawki przekraczające 1000 mg nie zwiększają efektu terapeutycznego. W jaskrze wtórnej lek jest przepisywany w dawce 250 mg co 4 godziny w ciągu dnia. U niektórych pacjentów efekt terapeutyczny objawia się po krótkotrwałym stosowaniu leku w dawce 250 mg 2 razy dziennie.
W ostrych atakach jaskry: lek jest przepisywany 250 mg 4 razy dziennie.
Dzieci w wieku powyżej 3 lat z atakami leku na jaskrę przepisuje się w dawce 10-15 mg / kg masy ciała na dobę w 3-4 dawkach.
Po 5 dniach przerwy na 2 dni. W przypadku długotrwałego leczenia konieczne jest przepisanie potasu, diety oszczędzającej potas.
Przygotowując się do operacji, 250-500 mg przepisuje się dzień przed i rano operacji.
Padaczka
Dawki dla dorosłych: 250-500 mg / dobę w pojedynczej dawce przez 3 dni, w 4 dniu przerwy. Przy jednoczesnym stosowaniu acetazolamidu z innymi lekami przeciwdrgawkowymi na początku leczenia, 250 mg stosuje się 1 raz dziennie, stopniowo zwiększając dawkę, jeśli to konieczne. Maksymalna dawka dobowa u dorosłych wynosi 1000 mg.
Dawki dla dzieci powyżej 3 lat: 8-30 mg / kg dziennie, podzielone na 1-4 dawki. Maksymalna dawka dobowa wynosi 750 mg.
Ostra choroba „wysokościowa”
Zaleca się stosowanie leku w dawce 500-1000 mg na dobę.
W przypadku szybkiego wynurzania - 1000 mg dziennie.
Lek należy stosować 24-48 godzin przed wspinaniem. W przypadku objawów choroby leczenie jest kontynuowane przez następne 48 godzin lub dłużej, jeśli to konieczne.
Zaburzenia wodno-dynamiczne, nadciśnienie śródczaszkowe
Zaleca się stosowanie leku w dawce 250 mg na dobę lub 125-250 mg co 8-12 godzin. Maksymalny efekt terapeutyczny osiąga się przyjmując dawkę 750 mg na dobę. Aby osiągnąć optymalny efekt, konieczne może być codzienne przyjmowanie bez leków.
Niepożądane reakcje są klasyfikowane według częstości występowania oraz narządów i układów. Przyjmuje się następującą definicję częstotliwości występowania niepożądanych reakcji: bardzo często> 1/10, często od> 1/100 do 1/1000 do 1/10000 do
http://medi.ru/instrukciya/acetazolamid_14963/Po spożyciu wchłania się w przewodzie pokarmowym. Maksymalne stężenie leku w osoczu krwi osiągane jest po 1-3 godzinach. Związane z białkami osocza w 90%.
Okres pół-eliminacji (okres półtrwania) leku wynosi 10-15 godzin.
Wnika przez łożysko i przenika do mleka matki. Nie ulega biotransformacji, jest wydalany z moczem w postaci niezmienionej. Czas trwania działania wynosi 12 godzin.
Acetazolamid stosuje się w okulistyce, z zespołem obrzękowym w połączeniu z zasadowicą, zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym.
Jest on stosowany w jaskrze, drobne napady padaczkowe, jako część złożonej terapii przewlekłej niewydolności serca.
Służy do zapobiegania chorobom górskim.
Zespół obrzękowy - 250 mg 1-2 razy dziennie w ciągu 2-4 dni, w odstępach 1-2 dni.
Padaczka - 250 mg 3-4 razy dziennie.
Atak jaskry: 250-500 mg - dawka początkowa, następnie 250 mg co 6 godzin.
Zapobieganie chorobom górskim: 250 mg 3 razy dziennie, zacznij przyjmować przez 2-3 dni przed wspinaniem się, przyjmując lek przez 48 godzin i dłużej, w razie potrzeby.
Najwyższa dzienna dawka: 1,5 g.
Najwyższa pojedyncza dawka: 500 mg.
Stosuj u dzieci
Noworodki, dzieci w wieku 1 miesiąca - 12 lat: dożylnie lub w tabletkach 10-20 mg / kg na dobę, maksymalna dawka - 750 mg na dobę. Od 12 do 18 lat: dożylnie lub w tabletkach 0,5-1 g dziennie przez 2-4 dawki.
Centralny i obwodowy układ nerwowy: senność, dezorientacja, parestezje, skurcze brzuchatego łydki.
Metabolizm: kwasica metaboliczna, zaburzenia równowagi elektrolitowej.
Nudności przewodu pokarmowego, utrata apetytu, wymioty, biegunka.
Narządy zmysłów: utrata słuchu, przemijająca krótkowzroczność, światłowstręt.
Reakcje alergiczne.
Przeciwwskazania do stosowania leku Acetazolamid to: ostra niewydolność nerek, niewydolność wątroby, kwasica, hipokortyka, hipokaliemia, choroba Addisona, cukrzyca, mocznica. Indywidualna nietolerancja.
Ostrożnie: obrzęki genezy nerkowej i wątrobowej.
Acetazolamid jest przeciwwskazany w pierwszym trymestrze ciąży, w II-III trymestrze ciąży jest przepisywany w sytuacjach nagłych, gdy ryzyko związane z przyjmowaniem leku jest uzasadnione skutecznością działania acetazolamidu.
Podczas leczenia acetazolamidem zaleca się przerwanie karmienia piersią.
Acetazolamid nasila działanie moczopędne leków moczopędnych i teofiliny.
Przy jednoczesnym stosowaniu zwiększa toksyczne działanie karbamazepidu, preparatów naparstnicy, salicylanów, efedryny, niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie.
Wzmacnia działanie insuliny i doustnych leków hipoglikemicznych.
Jednoczesne stosowanie z lekami antycholinesterazowymi zwiększa osłabienie mięśni u pacjentów z miastenią.
Zwiększa wydalanie litu w moczu.
Działanie acetazolamidu osłabia się przy jednoczesnym stosowaniu z chlorkiem amonu.
Ciężką osteomalację obserwuje się podczas przyjmowania acetazolamidu z prymidonem i barbituranami.
Stosowanie dużych dawek kwasu acetylosalicylowego jednocześnie z acetazolamidem może prowadzić do tachypnea, anoreksji, stanu letargicznego, rozwoju śpiączki z możliwym skutkiem śmiertelnym.
W przypadku przedawkowania leku Acetazolamide, działania niepożądane mogą się nasilić.
Leczenie: objawowe.
Przechowywać w suchym, ciemnym miejscu w temperaturze 15-25 ° C Trzymaj z dala od dzieci. Okres ważności 3 lata.
Nie używać po upływie daty ważności podanej na opakowaniu.
Acetazolamid - tabletki 250 mg.
Opakowanie: 10 tabletek w każdym blistrze, jeden, dwa lub trzy blistry na opakowanie.
Lek Acetazolamid zawiera substancję czynną: 250 mg acetazolamidu w 1 tabletce.
http://www.medcentre.com.ua/medikamenty/atsetazolamid.htmlSłabe leki moczopędne. Hamuje anhydrazę węglanową w proksymalnej skręconej kanaliku nefronowym, zwiększa wydalanie wodorowęglanów Na +, K + z moczem, nie wpływa na wydalanie Cl-, alkalizuje mocz. Narusza CBS (kwasicę metaboliczną). Hamowanie ciała rzęskowego anhydrazy węglanowej prowadzi do zmniejszenia wydzielania cieczy wodnistej i zmniejszenia ciśnienia wewnątrzgałkowego. Zdolność do hamowania aktywności anhydrazy węglanowej w mózgu powoduje, że lek wykazuje pewną aktywność przeciwpadaczkową. Zmniejsza powstawanie płynu mózgowo-rdzeniowego i zmniejsza ciśnienie wewnątrzczaszkowe. Czas działania - do 12 godzin.
Farmakokinetyka
Wchłanianie jest wysokie, Cmax we krwi - 2 godziny po podaniu w dawce 500 mg. Wnika w barierę łożyskową. Komunikacja z białkami osocza jest wysoka. Wydalany przez nerki w niezmienionej formie.
Wskazania do użycia
Zespół obrzękowy (łagodne i umiarkowane nasilenie, w połączeniu z zasadowicą). Nadciśnienie mózgowe; jaskra (pierwotna i wtórna, ostry atak), padaczka (drobne napady padaczkowe u dzieci, rzadkie ropnie), choroba górska, choroba Meniere'a, tężyczka, zespół napięcia przedmiesiączkowego, dna.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość, ostra niewydolność nerek, niewydolność wątroby, hipokaliemia, kwasica, obrzęk, choroba Addisona, mocznica, cukrzyca, ciąża (I termin).
Z ostrożnością
Hipostazy genezy wątrobowej i nerkowej.
Schemat dawkowania
W środku Gdy zespół obrzęku - 250 mg 1-2 razy dziennie na kursach przez 5 dni, po czym następuje dwudniowa przerwa. Z padaczką - 250-500 mg / dobę w jednej dawce przez 3 dni, w 4. dniu przerwy. W przypadku ataku jaskry dawka początkowa wynosi 250-500 mg; następnie co 6 godzin przy 250 mg, po 1-2 dniach, częstotliwość podawania najpierw zmniejsza się do 3, a następnie do 2 razy dziennie. Dzieci 4-12 miesięcy - 50 mg / dzień w 1-2 dawkach; 3-5 lat - 50-125 mg / dzień w 1-2 dawkach; 4-18 lat - 125-250 mg raz rano. W przewlekłej jaskrze - 125-250 mg 1-3 razy co drugi dzień przez 5 dni.
Efekty uboczne
Hipokaliemia, miastenia, drgawki, zaczerwienienie skóry, parestezje, szumy uszne, utrata apetytu, kwasica metaboliczna, świąd.
Przy długotrwałym stosowaniu - kamica nerkowa, krwiomocz, cukromocz, niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, agranulocytoza, dezorientacja, zaburzenia dotyku, senność, nudności, wymioty, biegunka, reakcje alergiczne, parestezje.
Interakcja
Zwiększa objawy osteomalacji spowodowane przyjmowaniem leków przeciwpadaczkowych.
Dr diuretyki i teofilina zwiększają nasilenie działania moczopędnego acetazolamidu, osłabiają diuretyki kwasotwórcze.
GCS zwiększa ryzyko hipokaliemii.
Zwiększa toksyczność salicylanów, preparatów naparstnicy, karbamazepiny, efedryny i niepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie.
Specjalne instrukcje
W przypadku wizyty na dłużej niż 5 dni ryzyko rozwoju kwasicy metabolicznej jest wysokie.
Przy długotrwałym stosowaniu należy monitorować równowagę wodno-elektrolitową, obraz krwi obwodowej, KOS.
Acetazolamide (nazwa łacińska Acetazolamide) jest lekiem, który ma właściwości moczopędne. Lek stosuje się w leczeniu obrzęku spowodowanego opóźnieniem płynów ustrojowych i soli sodowych. Lek jest stosowany w leczeniu zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego i wewnątrzczaszkowego oraz padaczki. U pacjentów z prawidłowym ciśnieniem krwi, sercem i czynnością nerek w wyniku działania acetazolamidu. Nazwa handlowa leku to Diacarb.
Preparat zawiera 250 mg substancji czynnej acetazolamid, jak również składniki pomocnicze: glikolan sodu, skrobia ziemniaczana, talk.
Substancją czynną jest biały proszek o krystalicznej strukturze, bezwonny. Acetazolamid jest słabo rozpuszczalny w wodzie.
Lek ma działanie moczopędne, przeciwjaskrowe, działanie przeciwpadaczkowe. Substancja czynna hamuje produkcję anhydrazy węglanowej w nerkach. W rezultacie następuje wzrost diurezy, zwiększenie poziomu kwasowości moczu i resorpcja amoniaku. Zmniejszenie ilości anhydrazy węglanowej pomaga zmniejszyć wydzielanie płynu wewnątrzgałkowego i obniżyć ciśnienie wewnątrzgałkowe.
Lek jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego i wchodzi do krążenia ogólnego. Maksymalna ilość substancji czynnej w osoczu krwi jest obserwowana po dwóch godzinach. Działanie leku rozpoczyna się 60–90 minut po podaniu. Po 4 godzinach resztki leku są wydalane z moczem.
Instrukcja zawiera główne choroby stosowane w leczeniu i zapobieganiu, w których stosuje się lek:
Acetazolamid jest przeznaczony do podawania doustnego. Lek jest przyjmowany w jednej tabletce raz dziennie lub w cyklach 2-4 dni co drugi dzień. Przy dłuższym stosowaniu lub zwiększaniu dawki można zaobserwować zmniejszenie działania moczopędnego. Aby złagodzić zespół obrzęku, lek przyjmuje się jedną tabletkę rano. Aby osiągnąć maksymalne działanie moczopędne, lek należy stosować codziennie lub przez dwa dni z przerwą jednego dnia.
W przypadku jaskry, Acetazolamide jest stosowany ściśle zgodnie z zaleceniami lekarza w kompleksowym leczeniu choroby.
Dorosłym pacjentom przepisuje się 250 mg leku do 4 razy dziennie. W niektórych przypadkach efekt terapeutyczny występuje po krótkim użyciu leku.
W przypadku leczenia dzieci po trzech latach dawka leku zależy od masy ciała dziecka i wynosi 10 mg na kilogram 3-4 razy dziennie. 5 dni po rozpoczęciu leczenia musisz zrobić sobie przerwę. Długotrwałe stosowanie leku wymaga użycia dodatkowych leków zawierających potas i przestrzegania diety oszczędzającej potas.
Przed zabiegiem Acetazolamid przyjmuje się na dzień przed zabiegiem i na dzień operacji.
W leczeniu padaczki lek podaje się jedną tabletkę na trzy dni. Dzielenie się z innymi lekami przeciwdrgawkowymi, jeśli to konieczne, wymaga stopniowego zwiększania dawki.
Aby złagodzić objawy choroby górskiej, przepisano 500 mg leku, aw przypadku szybkiego wynurzania dawkę można zwiększyć do 1000 mg. Lekarstwo jest wykonywane 24 godziny przed rozpoczęciem wspinaczki. W przypadku objawów choroby lek jest przyjmowany przez następne 48 godzin. W razie potrzeby dozwolone jest dłuższe stosowanie leku.
W przypadku zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego lek należy przyjmować co 8 godzin. Maksymalna dawka terapeutyczna nie powinna przekraczać 750 mg na dobę.
Jeśli u pacjenta wystąpią reakcje skórne, należy przerwać przyjmowanie leku i skonsultować się z lekarzem.
Długotrwałe stosowanie leku wymaga ciągłego monitorowania obrazu klinicznego krwi obwodowej.
W przypadku zwiększenia dawki u pacjenta występuje osłabienie i senność, podczas gdy działanie moczopędne leku nie zwiększa się, aw niektórych przypadkach zmniejsza się. W niewydolności serca acetazolamid jest bardzo często stosowany z innymi lekami moczopędnymi w celu zapewnienia większej diurezy. Jeśli lek został pominięty, nie należy zwiększać kolejnej dawki.
Obecnie nie ma badań klinicznych nad wpływem leku na rozwój płodu, dlatego nie stosuje się leczenia acetazolamidem w pierwszym trymestrze ciąży. Stosowanie leku w późniejszych etapach odbywa się ściśle na receptę lekarza w nagłych przypadkach. Aby uniknąć ryzyka uszkodzenia dziecka, konieczne jest stałe monitorowanie ciśnienia krwi i aktywność narządów wewnętrznych kobiety.
Wiadomo, że substancja czynna może przenikać do mleka matki, dlatego lek nie jest stosowany podczas karmienia piersią.
Podczas stosowania acetazolamidu u dzieci, dawkę dostosowuje indywidualnie neurolog dziecku, biorąc pod uwagę wiek i nasilenie stanu dziecka. Z reguły czas trwania leczenia nie przekracza trzech dni. Lek jest przyjmowany rano. Zazwyczaj acetazolamid jest przepisywany razem z Asparkamem, który jest lekiem uzupełniającym, uzupełniającym destrukcyjne działanie acetazolamidu.
Instrukcja zakazuje stosowania leku, jeśli u pacjentów zdiagnozowano następujące choroby:
Acetazolamid odnosi się do leków o niskiej toksyczności, a zatem krótkotrwałe stosowanie nie powoduje objawów skutków ubocznych.
Długotrwałe stosowanie leku może powodować krótkowzroczność, osłabienie, senność, mrowienie w kończynach, ból głowy i zawroty głowy, nudności, wymioty i zaburzenia stolca. U niektórych pacjentów dochodzi do naruszenia smaku, utraty lub utraty apetytu, drażliwości. W cięższych przypadkach możliwy jest rozwój stanu depresyjnego, rozwój fobii, pomieszanie świadomości.
W przypadku rozwoju kwasicy metabolicznej pacjentom przepisuje się leczenie korekcyjne sodem.
W rzadkich przypadkach acetazolamid może powodować szybki rozwój niedokrwistości aplastycznej, leukopenii, agranulocytozy, pancytopenii, krystalurii, kolki nerkowej, zmniejszonej aktywności szpiku kostnego, martwicy tkanek wątroby.
Jeśli stosowanie leku z jakiegokolwiek powodu nie jest możliwe, należy skonsultować się ze specjalistą, który zaleci analog analogiczny w działaniu do acetazolamidu. Diakrab ma podobne właściwości. Lek nie ma innych analogów.
Lek można kupić w aptece na receptę. Średnia cena opakowania leku wynosi od 250 rubli.
Acetazolamid jest aktywnie stosowany w leczeniu obrzęku zakończeń nerwowych, jak również chorób obejmujących obrzęk substancji w korze mózgowej i nadmiar płynu mózgowo-rdzeniowego, ostra choroba wysokościowa. Lek wielokrotnie udowodnił swoją skuteczność. Najczęstsze działania niepożądane to zmiana smaku i drętwienie kończyn palców.
Ten lek jest stosowany w zapobieganiu chorobom górskim. Diakarb pomaga w aklimatyzacji na dużych wysokościach. Podczas wspinaczki na większą wysokość lekarstwo pomaga pozbyć się takich nieprzyjemnych objawów, jak ból głowy, szum w uszach, bezsenność. Niewielki efekt uboczny wyraża się w drętwieniu palców. Przy przyjęciu długoterminowym konieczne staje się częste chodzenie do toalety, ponieważ lek ma właściwości moczopędne.
Acetazolamid pomaga pozbyć się silnego bólu głowy, któremu towarzyszy uczucie ciężkości w oczach. Po badaniu lek został przepisany innym lekom. Ból zniknął po przejściu pełnego cyklu leczenia przez 30 dni. W ciągu ostatnich sześciu miesięcy objawy nie powtarzały się, ale lekarz powiedział, że po pewnym czasie leczenie należy powtórzyć.
Zdiagnozowano u mnie zwiększone ciśnienie śródczaszkowe. Lek jest doskonały. Po zażyciu leku zmniejszyło się moje ciśnienie krwi, zniknęły siniaki pod oczami i obrzęk nóg. Jestem bardzo zadowolony z leku.
Lek został przepisany przez neurologa dziecięcego w celu leczenia zespołu wodogłowia. Podczas leczenia przywrócono niepokój syna, pobudzenie i sen. Badanie wykazało znaczną poprawę ogólnej kondycji.
http://zrenie.me/preparatyi/atsetazolamidIstnieją przeciwwskazania. Przed rozpoczęciem skonsultuj się z lekarzem.
Nazwy handlowe za granicą (za granicą) - Diamox, Diazomid, Diluran, Glaupax.
Obecnie analogi (leki generyczne) leku w aptekach w Moskwie nie są na sprzedaż.
Wszystkie leki stosowane w kardiologii są tutaj.
Zadaj pytanie lub zostaw opinię na temat leku (nie zapomnij podać nazwy leku w tekście wiadomości) tutaj.
Preparaty zawierające acetazolamid (acetazolamid, kod ATX (ATC) S01EC01):
Moczopędny. Inhibitor karboanhydrazy.
Diuretyk z grupy inhibitorów anhydrazy węglanowej. Powoduje słabe działanie moczopędne. Hamuje enzym anhydrazy węglanowej w proksymalnej skręconej kanaliku nefronowym, zwiększa wydalanie sodu, potasu i jonów wodorowęglanowych z moczem, nie wpływa na wydalanie jonów chloru; powoduje wzrost pH moczu. Narusza równowagę kwasowo-zasadową (kwasica metaboliczna). Hamowanie ciała rzęskowego anhydrazy węglanowej prowadzi do zmniejszenia wydzielania cieczy wodnistej i zmniejszenia ciśnienia wewnątrzgałkowego. Tłumienie aktywności anhydrazy węglanowej w mózgu powoduje działanie przeciwdrgawkowe leku.
Czas działania - do 12 godzin.
Po podaniu doustnym acetazolamid jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Po przyjęciu leku Diakarb w dawce 500 mg Cmax substancji czynnej wynosi 12-27 µg / ml i jest osiągany po 1-3 godzinach Ustalone stężenie acetazolamidu w osoczu utrzymuje się przez 24 godziny po przyjęciu leku.
Dystrybucja i metabolizm
Ukazuje się głównie w erytrocytach, nerkach, mięśniach, tkankach gałki ocznej i ośrodkowym układzie nerwowym. W dużym stopniu związany z białkami osocza. Wnika w barierę łożyskową.
Acetazolamid nie ulega biotransformacji w organizmie.
Wydalany przez nerki w niezmienionej formie. Około 90% dawki jest wydalane z moczem w ciągu 24 godzin.
Gdy zespół obrzęku na początku leczenia, lek jest przepisywany w dawce 250-375 mg (1-1,5 tabletek) 1 raz dziennie rano. Maksymalny efekt moczopędny osiąga się, przyjmując lek co drugi dzień lub 2 dni z rzędu, a następnie jednodniową przerwę. Podczas stosowania Diacarb należy kontynuować leczenie niewydolności krążenia, w tym glikozydów nasercowych, przestrzegać diety ograniczającej spożycie soli i zrekompensować brak potasu.
W przypadku osób dorosłych z jaskrą z otwartym kątem przesączania lek jest przepisywany w pojedynczej dawce 250 mg (1 tabletka) 1-4 razy na dobę. Dawki przekraczające 1 g nie zwiększają efektu terapeutycznego. W jaskrze wtórnej lek jest przepisywany w pojedynczej dawce 250 mg (1 tabletka) co 4 godziny, u niektórych pacjentów efekt terapeutyczny objawia się po krótkotrwałym stosowaniu leku, 250 mg 2 razy dziennie. W ostrych atakach jaskry lek jest przepisywany 250 mg 4 razy dziennie.
U dzieci z atakami jaskry, Diacarb® jest przepisywany w dawce 10–15 mg / kg masy ciała na dobę w 3-4 dawkach.
W przypadku padaczki dorosłym przepisuje się 250-500 mg na dobę w jednej dawce przez 3 dni, w 4. dniu - przerwa. Dzieci w wieku od 4 do 12 miesięcy - 50 mg na dobę w 1-2 dawkach; dzieci w wieku 2-3 lat - 50-125 mg dziennie w 1-2 dawkach; dzieci i młodzież w wieku od 4 do 18 lat - 125-250 mg 1 raz dziennie rano. Przy jednoczesnym stosowaniu Diacarb z innymi lekami przeciwdrgawkowymi na początku leczenia, 250 mg (1 tabletka) stosuje się raz na dobę, stopniowo zwiększając dawkę, jeśli to konieczne. Dzieci nie powinny stosować dawek większych niż 750 mg na dobę.
W przypadku choroby górskiej zaleca się stosowanie leku w dawce 500-1000 mg (2-4 tabletki) dziennie; w przypadku szybkiego wynurzania - 1000 mg dziennie. Dzienna dawka jest podzielona na kilka dawek w równych dawkach. Lek należy stosować przez 24–48 godzin przed wspinaniem, aw przypadku wystąpienia objawów choroby - kontynuować leczenie przez następne 48 godzin lub dłużej, jeśli to konieczne.
Po pominięciu leku nie należy zwiększać dawki przy następnej dawce.
Od strony ośrodkowego układu nerwowego i obwodowego układu nerwowego: drgawki, parestezje, szumy uszne, krótkowzroczność; przy długotrwałym użytkowaniu - dezorientacja, zaburzenia dotyku, senność.
Ze strony układu krwiotwórczego: w niektórych przypadkach długotrwałego stosowania - niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, agranulocytoza.
Od strony równowagi wodno-elektrolitowej i równowagi kwasowo-zasadowej: hipokaliemia, kwasica metaboliczna.
Ze strony układu moczowego: w niektórych przypadkach z długotrwałym stosowaniem - kamica nerkowa, przejściowe krwiomocz i glukozuria.
Ze strony układu pokarmowego: anoreksja; przy długotrwałym stosowaniu - nudności, wymioty, biegunka.
Reakcje dermatologiczne: przekrwienie skóry, świąd, pokrzywka.
Inne: osłabienie mięśni, długotrwałe stosowanie - reakcje alergiczne.
Ostrożnie, lek jest przepisywany na obrzęk wątroby i nerek, a także w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym w dużych dawkach.
Diacarb® jest przeciwwskazany do stosowania w okresie ciąży i laktacji.
Przeciwwskazany w niewydolności wątroby.
Przeciwwskazany w ostrej niewydolności nerek. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju kwasicy metabolicznej.
Lek stosuje się zgodnie ze wskazaniami i dawką, dostosowaną do wieku.
Przy powołaniu leku na więcej niż 5 dni z rzędu zwiększa ryzyko kwasicy metabolicznej.
Przy długotrwałym stosowaniu leku należy monitorować wzór krwi obwodowej, wskaźniki równowagi wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej.
Diacarb®, zwłaszcza w dużych dawkach, może powodować senność, zmęczenie, zawroty głowy i dezorientację, więc podczas leczenia pacjenci nie powinni prowadzić pojazdów i pracować z mechanizmami, które wymagają zwiększonego stężenia i szybkości psychomotorycznej.
Przypadki przedawkowania narkotyków lub ostrego zatrucia nie zostały opisane.
Objawy: mogą nasilać opisane działania niepożądane.
Leczenie: przeprowadzić leczenie objawowe.
Stosowany razem z lekami przeciwpadaczkowymi, Diacarb® wspomaga osteomalację.
Dzięki połączeniu Diacarba z innymi lekami moczopędnymi i teofiliną, działanie moczopędne jest wzmocnione.
Przy jednoczesnym stosowaniu Diacarb z diuretykami tworzącymi kwas, działanie moczopędne jest zmniejszone.
Przy jednoczesnym stosowaniu Diakarb® zwiększa ryzyko toksycznego działania salicylanów, preparatów naparstnicy, karbamazepiny, efedryny, niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie.
Lek jest dostępny na receptę.
Lista B. Lek należy przechowywać w suchym, ciemnym miejscu i poza zasięgiem dzieci w temperaturze nie przekraczającej 25 ° C. Okres ważności - 5 lat.
http: //xn----7sbabkdpwufdsp9apq.xn--p1ai/diacarb