logo

Czasami leki w oku nie muszą się pogrzebać i ciężko pracować. Zastrzyki podspojówkowe są potrzebne w przypadku, gdy konieczne jest podanie leku w głębszych warstwach narządu wzroku - siatkówce, dnie oka, nerwu wzrokowego. Technika przeprowadzania takich manipulacji jest dość skomplikowana i wymaga wcześniej nabytych umiejętności. Każdy błąd, nieprawidłowy lub nagły ruch może uszkodzić delikatne struktury gałki ocznej. Dlatego tylko doświadczeni lekarze powinni wykonywać manipulacje.

Krople do oczu lub maści są szybko wypłukiwane z powierzchni narządu i są długo absorbowane do struktur wewnątrzgałkowych, dlatego wstrzyknięcia do oka są wyjściem.

Wskazania dla

Lista patologii i zaburzeń, które wymagają wstrzyknięć do przedniej komory oka:

  • Wszelkie procesy zapalne:
    • Zapalenie rogówki Termin ten odnosi się do zapalenia rogówki w wyniku wpływu czynników zakaźnych.
    • Zapalenie spojówek. Zapalenie spojówek pojawia się również pod wpływem bakterii i wirusów. Ale występuje również pod wpływem czynników autoimmunologicznych, alergicznych, radiacyjnych i traumatycznych.
    • Zapalenie błony naczyniowej Jest to choroba, która wpływa na sieć naczyniową narządu wzroku.
    • Irit lub iridocyclitis. W ramach tego procesu wpływa na tęczówkę, nadając oczom kolor.
    • Skleryt To jest białko gałek ocznych.
    • Zapalenie neuroretyny. Termin ten oznacza chorobę komórek siatkówki.
  • Choroby reumatologiczne i ogólnoustrojowe:
    • Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa. W tej patologii, równolegle z narządami wzroku, wpływa na kręgosłup.
    • Reumatoidalne zapalenie stawów. Charakteryzuje się połączoną chorobą układu mięśniowo-szkieletowego z obecnością deformacji stawów.
  • Choroby endokrynologiczne. Najczęściej potrzebne są manipulacje dla cukrzycy typu 1 i 2. Zastrzyki spojówkowe są wskazane w przypadku retinopatii cukrzycowej i mikroangiopatii.
  • Proces regeneracji po zabiegu w celu zwiększenia ciśnienia wewnątrzgałkowego lub odwarstwienia siatkówki.
  • Ciężkie zaburzenia pourazowe.
  • Zakrzepica sieci naczyniowej oka.
  • Ostry wypadek naczyniowo-mózgowy.
  • Krwotok wewnątrzgałkowy.
  • Krótkowzroczność. Jeśli krótkowzroczność osiągnie ciężkie stadia, będzie również wykazywać podobne zastrzyki.
Powrót do spisu treści

Technika manipulacji

Pod spojówką niezbędne leki okulistyczne są wstrzykiwane za pomocą strzykawki insulinowej. Ma mniejszy rozmiar i średnicę oraz cieńszą igłę. Dlatego stosowanie takiej strzykawki eliminuje ryzyko uszkodzenia otaczających tkanek. Wykwalifikowana pielęgniarka lub doświadczony okulista konsekwentnie wykonuje następujące czynności:

  1. Znieczulenie miejsca wstrzyknięcia kroplami znieczulającymi. Najczęściej używany do tego „Dikain” lub „Novocain”. Są pochowani trzy razy, obserwując pół minuty przerwy.
  2. Pacjent jest proszony, aby spojrzeć w górę, aby uwolnić dolną granicę gałki ocznej. Czasami zaleca się opóźnianie powiek własnymi palcami. Ale częściej odbywa się to za pomocą pęsety chirurgicznej.
  3. W strzykawce zatrudnij niezbędne leki. Ich objętość nie powinna przekraczać 0,5 ml.
  4. Wykonaj wstrzyknięcie igły. Jego kąt wynosi 45 °. Igła powinna przechodzić wzdłuż twardówki, ale jej nie dotykać. Następnie naciśnij tłok i wstrzyknij lek.
  5. Igła jest powoli usuwana pod tym samym kątem i poprosiła pacjenta, aby siedział przez 5-10 minut z zamkniętymi oczami.
  6. Jeśli wstrzyknięcie jest wykonane, ale pacjent nie skarży się na ból, zwiększenie gałki ocznej lub zaburzenia widzenia. Oznacza to, że podawanie leku zostało przeprowadzone prawidłowo.

Przeciwwskazaniami do manipulacji jest wiek dziecka. Technika wykonania zapewnia całkowity spokój i spokój, czego nie można oczekiwać od dziecka.

Leki podspojówkowe

Wybór leków zależy od czynnika etiologicznego patologii. Najczęściej leki te należą do grupy środków znieczulających, antybiotyków, glikokortykosteroidów lub leków kardiologicznych. Znieczulenie podaje się podspojówkowo w przypadku, gdy roztwory kroplowe nie przyniosły pożądanego efektu. Wśród leków nasercowych pierwszeństwo ma Meldonia. Jest to lek metaboliczny, który zmniejsza skutki niedokrwienia, chroni komórki nerwowe, poprawia mikrokrążenie i ma inne korzystne działanie na narząd wzroku. W przypadku uszkodzeń bakteryjnych struktur oka stosuje się roztwory leków przeciwbakteryjnych. W innych przypadkach stosuj leki adrenalinowe lub hormonalne.

http://etoglaza.ru/izlechenie/medikamenty/subkonyunktivalnye-inektsii.html

Podawanie leku podspojówkowego

Głównym zadaniem okulistyki przyszłości jest zapobieganie chorobom oczu. Ale co jeśli problem z wizją już istnieje? Należy stosować tylko do wyspecjalizowanych instytucji medycznych i tylko do specjalistów w tej dziedzinie. Wynik choroby jest bezpośrednio związany z kwalifikowaną diagnozą, właściwym doborem i sposobem podawania środków terapeutycznych.

Metody podawania leków w leczeniu chorób oczu

Istnieje kilka metod podawania leków do leczenia różnych chorób oczu w okulistyce, takich jak:

  • Krople do oczu. Są one podzielone na rozwiązania, zawiesiny i spraye.
  • Maści lub żele do oczu.
  • Zastrzyki okołooczowe. Są one podzielone na zastrzyki podspojówkowe, parabularne, pozagałkowe.

Która z metod leczenia jest odpowiednia do leczenia choroby, decyduje lekarz specjalista, w tym przypadku - okulista. Podejmuje leczenie i receptę po dokładnym badaniu pacjenta lub, po leczeniu, bezpośrednio po zabiegu.

Krople do oczu i maści

Najczęściej do leczenia chorób oczu stosuje się krople i maści. Te zabiegi mają swoje wady i zalety. Z jednej strony są łatwe w użyciu, a leczenie przepisane przez lekarza może być wykonywane samodzielnie w domu, ściśle według dawkowania i sposobu stosowania. Z drugiej strony, aby osiągnąć efekt terapeutyczny, leki te należy przyjmować wiele razy dziennie (istnieją takie przypadki, że do dwunastu razy dziennie).

Również w przypadku stosowania kropli i maści mogą wystąpić różne powikłania toksyczne i alergiczne. Oto kilka powodów:

  1. Aby zachować stałe właściwości lecznicze kropli i maści, należy dodać dodatkowe składniki o charakterze pomocniczym, które mogą niekorzystnie wpływać na stan gałki ocznej. Może powodować reakcję alergiczną.
  2. Do tworzenia kropli i maści stosowane są środki konserwujące w celu przedłużenia okresu trwałości leku. W niektórych przypadkach środki konserwujące (przy wielokrotnym użyciu) mogą mieć toksyczny wpływ na rogówkę. Dzieci i pacjenci z alergiami rogówki lub dystrofią siatkówki muszą stosować środki terapeutyczne bez konserwantów.
  3. Krople do oczu i maści różnią się w czasie. Roztwory wodne działają przez krótki czas, średnio cztery godziny. Roztwory helu są do dwunastu godzin. Wyniki te dostarczają dodatkowych składników, które zwiększają lepkość.
  4. Do preparatów dodaje się także przeciwutleniacze, aby preparat w połączeniu z powietrzem nie tracił swoich aktywnych właściwości leczniczych.
  5. Skuteczność leczenia zależy od objętości kropli użytego leku. Przedawkowanie lub nietolerancja u pacjentów jednego ze składników leku może prowadzić do działań niepożądanych, takich jak zaczerwienienie, podrażnienie, pieczenie, zapalenie naczyń krwionośnych i tak dalej.
  6. Osoby noszące miękkie soczewki kontaktowe nie powinny jednocześnie używać kropli do oczu i maści.

Zastrzyki okołooczodołowe są najbardziej skuteczne. Są podspojówkowe, parabularne, pozagałkowe. Co to jest, rozważ w tej metodzie, jak zastrzyki podspojówkowe.

Zastrzyki podspojówkowe

Ta metoda leczenia jest wykonywana tylko w szpitalu i tylko przez doświadczonego lekarza lub wysoko wykwalifikowaną pielęgniarkę.

Zastrzyki podspojówkowe są bardziej skutecznymi metodami leczenia chorób oczu, są stosowane w sytuacjach nagłych i poważnych chorobach narządów wzroku, takich jak:

  • Procesy zapalne narządów wzroku
  • Autoimmunologiczne uszkodzenie oczu
  • Leczenie po zabiegu
  • Poważne obrażenia oczu

Pozytywną stroną tej procedury jest to, że pożądany lek (antybiotyk, przeciwutleniacz, hormon lub środki przeciwbólowe, stymulanty itd.) Nie ma dodatkowych składników w czystej postaci i we właściwym miejscu, do głębokich struktur oka. Zastrzyki podaje się nie częściej niż raz dziennie.

Metoda wtrysku podspojówkowego

Procedura jest przeprowadzana w specjalistycznej klinice, w specjalnie wyznaczonym i wyposażonym pokoju, na przykład w małej sali operacyjnej lub pokoju do manipulacji w sterylnych warunkach. Ręce lekarza i instrumenty medyczne muszą być sterylne, wstrzykiwane leki spełniają termin przydatności do spożycia.

Po pierwsze, pacjent przechodzi znieczulenie. W worku spojówkowym w odstępie jednej minuty kapie lek znieczulający. Pacjent odwraca wzrok. Odciągamy dolną powiekę i kleszczami trzymamy spojówkę i odsuwamy ją od gałki ocznej w strefie przejścia spojówki do łuku. Wstrzyknięcie wykonuje się za pomocą strzykawki insulinowej z bardzo cienką igłą. Kierujemy igłę wzdłuż ukośnej, igła musi przechodzić pod spojówką wzdłuż twardówki, nie dotykając jej. Powoli wstrzyknąć wymaganą ilość leku i ostrożnie wycofać igłę. Powoli zamknij powiekę.

Zastrzyki podspojówkowe mają różne działania tymczasowe. Działanie leku trwa od dwunastu godzin do piętnastu dni.

Zastrzyki podspojówkowe nie są podawane małym dzieciom, tylko w bardzo rzadkich przypadkach. Sama procedura wymaga umiejętnych ruchów rąk lekarza i stałej pozycji głowy: najmniejszy błąd może prowadzić do naruszenia integralności gałki ocznej.

http://glaz.guru/lechenie/subkonyunktivalnoe-vvedenie-medicinskih-preparatov.html

Signatum

Posty: 8965 Zarejestrowany: 03.03.2011, 08:39 Podziękowania: 0 razy Miasto: Moskwa Specjalizacja: Ogólne Okulistyka Doświadczenie zawodowe: 26-30

Gość 01 grudnia 2012, 04:30

Jak zastosować znak
Cześć
W instrukcjach stosowania sykniczu jest napisane, że nie można go podawać podspojówkowo i do przedniej komory oka, proszę wyjaśnić, jak prawidłowo zakopać.

Wiadomości: 8860 Zarejestrowany: Mar 17, 2015, 16:51 Podziękowano: 0 razy Miasto: Moskwa Klinika: Konsultant forum Specjalizacja: Okulistyka ogólna Doświadczenie zawodowe: 26-30

Nie można go podawać podspojówkowo, aw przedniej komorze oka oznacza to, że wprowadzenie leku w postaci zastrzyków jest przeciwwskazane.
Signnicef ​​to kropla do oczu, więc powinna być stosowana przez wkroplenie.
Jak prawidłowo zakopać krople do oczu możesz przeczytać w odpowiedniej części naszej strony (przejdź do artykułu „Jak zakopać krople do oczu”).

http://proglaza.ru/forum/konsultacii-oftalmologov-f89/signicef-t2664.html

Jak podawać leki na choroby oczu

Zwykły człowiek po prostu nie rozumie wielu znaczeń medycznych, co również utrudnia zrozumienie słów specjalisty i adnotacji do leków. Co oznacza słowo „subconjunctival” i kiedy ma zastosowanie metoda?

Metody podawania leków na choroby oczu

Terapia miejscowa jest uważana za preferowaną metodę leczenia chorób oczu. Zwykle leki na oczy wchodzą do nich przez proste wkraplanie (w przypadku kropli) lub układanie (w przypadku maści). W większości przypadków pacjenci nie mają problemów ze swoim sprzętem.

Słowo medyczne „podspojówkowe” jest najczęściej wymieniane przy wyborze minimalnie inwazyjnych metod podawania substancji leczniczych, w szczególności - zastrzyków. Istnieje kilka sposobów przeprowadzenia tych procedur:

  1. Parabulbar. Przestrzeń parabularna znajduje się między okostną a gałką oczną. W związku z tym, jeśli zawartość zastrzyku powinna znaleźć się w tej strefie, procedura jest uważana za parabulbar. Przeprowadza się przez skórę w dolnej części oka, bezpośrednio pod gałką oczną, głębokość wynosi około 1 cm.
  2. Subconjunctival. Spojówka jest bezpośrednio błoną śluzową gałki ocznej. Przy zwykłym wkraplaniu do oczu lek szybko rozprzestrzenia się przez błonę śluzową oka, ale jest równie szybko wypłukiwany z powodu działania płynu łzowego. W takich przypadkach, gdy wymagany jest dłuższy czas do absorpcji i absorpcji leku, stosuje się podspojówkową metodę podawania leku. W tym przypadku specjalista bezpośrednio przebija gałkę oczną i wstrzykuje lek.
  3. Retrobulbar. Przestrzeń za gałką oczną nosi nazwę retro-bulbar. W tym przypadku lekarz przebija dolną powiekę, prowadzi igłę do tylnej części gałki ocznej i lekko ją obraca.

Jaki rodzaj procedury (wstrzyknięcie leku w zastrzyku) zostanie zastosowany w każdym przypadku, decyduje lekarz. Zależy to od rodzaju choroby okulistycznej, lokalizacji patologii, cech strukturalnych czaszki i innych czynników.

Co oznacza subkonjunkcja?

Wstrzyknięcie podspojówkowe to bardzo delikatna procedura, którą może wykonać tylko lekarz. Wykonuje się ją wyłącznie za pomocą igły insulinowej, a końcówka igły musi być przycięta do boku spojówki. Oznacza to, że jeśli nakłucie zostanie wykonane w górnej części oka, cięcie powinno być na dole i odwrotnie. Pozwoli to uniknąć niebezpiecznego zbliżenia się końcówki igły do ​​wewnętrznych tkanek gałki ocznej, a także wstrzyknięcia leku bez ryzyka wycieku.

Zastrzyk podskórny ma własne ryzyko. Tak więc pacjent może odczuwać obrzęk, zwiększony ból, podrażnienie i bliznowacenie tkanek skóry powieki i spojówki, aw skrajnie rzadkich przypadkach - martwicę niektórych obszarów.

Ale całkowite porzucenie tej minimalnie inwazyjnej metody leczenia jest również niemożliwe, ponieważ radzenie sobie z ostrymi postaciami jest czasem dość trudne, a ryzyko wystąpienia poważnych komplikacji. Antybakteryjne, hormonalne, przeciwbólowe i inne środki (stymulatory procesów metabolicznych, przeciwutleniacze) są powszechnie stosowane jako leki.

Ta metoda ma jedno główne przeciwwskazanie - dzieciństwo, ponieważ osoba musi siedzieć nieruchomo podczas zabiegu, a bardzo trudno jest to osiągnąć od młodego pacjenta.

Jak stosować maść

Nie wszyscy pacjenci wiedzą, jak prawidłowo stosować maść do oczu. Najpierw musisz dokładnie umyć ręce. Maść powinna być w temperaturze pokojowej. Konieczne jest, aby wziąć pod uwagę ilość główki meczu. Zwykle w instrukcji ta objętość jest mierzona w centymetrach. Do jednego zabiegu potrzeba 1-1,5 cm maści.

Teraz potrzebujesz wolnej ręki, aby opóźnić skórę wewnętrznego rogu dolnej powieki. Najłatwiej to zrobić przed lustrem. Pozostaje tylko położyć maść w powstałej torbie. Aby szybko rozprzestrzenił się na całe oko, konieczne jest 10-sekundowe przesuwanie oka w różnych kierunkach.

Jak kapać krople

Krople - jedna z najpopularniejszych form podawania leku na oczy. Przygotowanie do zabiegu (higiena rąk) jest tutaj takie samo. Tak więc, po zdjęciu przez pacjenta dolnej powieki, konieczne jest wkroplenie do niej niezbędnej ilości kropli. Dla niektórych pacjentów (zwłaszcza w domu) wygodniej jest w tej chwili przyjąć pozycję leżącą, co jest całkiem do przyjęcia. W rzadkich przypadkach lekarze zalecają stosowanie kropli na skórę powiek. Podczas używania nos butelki nie powinien dotykać oka, może to prowadzić do zakażenia rurki, aw przyszłości, zamiast być dobrym, pacjent tylko pogorszy swoją pozycję.

Jeśli lek nie ma specjalnego zakraplacza, należy użyć pipety, która po użyciu musi zostać wysterylizowana (gotowana).

Jeśli pacjentowi zalecono stosowanie kilku leków na raz, odstęp między nimi powinien wynosić co najmniej pół godziny. Dotyczy to zarówno stosowania miejscowego (wkraplanie kropli lub maści), jak i zastrzyków. Nie używaj soczewek w czasie leczenia. Ich materiał gromadzi nie tylko składniki lecznicze, ale także konserwanty, które zawarte są praktycznie w każdym leku. Wynik może być nieprzewidywalny.

Jak wykonać zastrzyk podspojówkowy

Procedura jest przeprowadzana w sterylnym pomieszczeniu. Najpierw musisz znieczulić to oko, które zostanie wstrzymane. Aby to zrobić, pacjent jest zaszczepiany kroplami znieczulającymi trzy razy, z przerwą pół minuty między wkraplaniem. Zwykle do tych celów używają Novocain lub Dikain.

Pacjent jest proszony o spojrzenie w górę, aby zwolnić dolną część gałki ocznej. Skóra stulecia jest ściągnięta specjalną pęsetą. W rzadkich przypadkach pytany jest sam pacjent (opóźniający wiek).

Specjalista trzyma igłę insulinową wzdłuż twardówki, nie dotykając jej. Po dotarciu do spojówki lekarz przebija ją. Następnie lekarz delikatnie naciska tłok i wstrzykuje lek podspojówkowo. Kąt przebicia między igłą a gałką oczną powinien wynosić około 45 stopni. Powoli pociągnij igłę w ten sam sposób.

http://oculistic.ru/info/kak-vvodit-medpreparaty-pri-glaznyh-zabolevaniyah

Zastrzyki podspojówkowe, parabularne, pozagałkowe

Jak wiadomo, okulista w swojej praktyce leczy powszechne choroby za pomocą kropli do oczu.

Ale krople do oczu mają bardzo ograniczony wpływ, stężenie leku jest niskie, a prawdopodobieństwo przeniknięcia leku do głębokich struktur oka (siatkówki, nerwu wzrokowego) zmniejsza się do zera.

W ostrych sytuacjach, które zagrażają całkowitej utracie funkcji wzrokowych, w celu osiągnięcia tego efektu stosuje się bardziej skuteczne środki, które wymagają pewnych umiejętności i doświadczenia okulisty.

  • procesy zapalne (zapalenie twardówki, zapalenie rogówki, zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie tęczówki, zapalenie neuroretin)
  • choroby autoimmunologiczne występujące z uszkodzeniem oczu (okulistyka endokrynologiczna, reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa itp.)
  • stany po zabiegu (jaskra, odwarstwienie siatkówki itp.)
  • po urazie oczu
Zastrzyk podspojówkowy

Dzięki prostemu wkropleniu kropli do oczu lek szybko zmywa się płynem łzowym. W leczeniu chorób wewnątrzgałkowych wymagany jest dłuższy kontakt leku z tkanką oka. Ponadto niektóre leki mogą mieć negatywny wpływ na rogówkę. Dlatego w przypadku chorób o charakterze zapalnym i dystroficznym konieczne jest wstrzyknięcie leku za pomocą wstrzyknięcia podspojówkowego (pod spojówkę oka).

Antybiotyki, środki przeciwbólowe lub hormony, przeciwutleniacze, stymulatory metaboliczne itp. Mogą być stosowane jako leki podawane podspojówkowo i podawane za pomocą zwykłej strzykawki insulinowej. Tylko lekarz ma prawo do przeprowadzania takich manipulacji.

Przed zabiegiem wykonuje się znieczulenie za pomocą trzykrotnego wkroplenia inokainy do oka. Następnie leki są wstrzykiwane pod spojówkę gałki ocznej.

Steroidy podspojówkowe (hormony, antybiotyki, środki naczyniowe).
Ponieważ wstrzyknięcie jest bolesne, krople są uprzednio znieczulane do oczu lub wstrzykiwana jest pewna ilość środka znieczulającego.

Przy wielu chorobach narządów wzroku istnieje potrzeba wprowadzenia leków pod gałkę oczną. W celu wdrożenia takiego dostępu istnieją dwie opcje wstrzyknięcia: wstrzyknięcie podspojówkowe i wstrzyknięcie parabularne. Wybór metody podawania leku pozostaje po stronie lekarza.

W przypadku wstrzyknięcia parabulbaru igła strzykawki jest wprowadzana przez skórę dolnej powieki, bezpośrednio pod gałkę oczną. Za pomocą jednorazowej strzykawki cienka igła jest wciągana do zewnętrznej krawędzi dolnej powieki i przesuwa się na głębokość około 1 cm do tyłu gałki ocznej, gdzie wstrzykuje się lek.


Pracujemy 7 dni w tygodniu od 8:00 do 20:00.

Istnieją przeciwwskazania. Przeczytaj instrukcje lub skonsultuj się ze specjalistą.

http://www.ekamedcenter.ru/articles/subkonyunktivalnaya-parabulbarnaya-retrobulbarnaya-inektsii.html

Metody wprowadzania leków w okulistyce

W okulistyce istnieje kilka sposobów podawania leków. Najczęściej stosowane leki są podawane miejscowo do worka spojówkowego lub układania maści.

Cechy składu kropli do oczu

Krople do oczu, maści, spraye, filmy, żele są lekami specjalnie zaprojektowanymi do stosowania miejscowego w okulistyce. W swoim składzie, oprócz składnika aktywnego, który ma działanie terapeutyczne, obejmuje zaróbki niezbędne do utworzenia stabilnej postaci dawkowania. Aby zapobiec zanieczyszczeniu leku przez florę bakteryjną, zawiera on również środki konserwujące. Mogą wpływać na spojówkę i rogówkę w różnym stopniu. U pacjentów z wrażliwą rogówką istnieją lokalne formy preparatów okulistycznych, które nie zawierają konserwantów.

Aby zapobiec rozpadowi składnika aktywnego, krople do oczu zawierają również przeciwutleniacze.

Zdolność kropli do wnikania w rogówkę zależy od ich jonizacji. Wskaźnik ten zależy od pH roztworu. Normalnie kwasowość łez wynosi 7,14-7,82. Kwasowość roztworu wpływa zarówno na farmakokinetykę leku, jak i jego tolerancję. Jeśli kwasowość roztworu znacząco różni się od kwasowości płynu łzowego, osoba odczuje dyskomfort po wkropleniu.

Ważnym wskaźnikiem kinetyki leku jest jego toniczność w odniesieniu do łez. Hipotoniczne lub izotoniczne roztwory mają największą absorpcję. Skuteczność leku jest zatem określona nie tylko przez składnik aktywny, ale także przez przychodzące substancje pomocnicze.

Wiele kropli do oczu nie można stosować w miękkich soczewkach kontaktowych. Wynika to z ryzyka gromadzenia się zarówno substancji głównej, jak i konserwantów w ich materiale. Pacjent powinien wiedzieć, że przed wkropleniem kropli do oczu, wyjmij soczewki i włóż je tylko 20-30 minut po wkropleniu leku. Przy wyznaczeniu więcej niż jednego leku okres między zakropleniem powinien wynosić co najmniej pół godziny.

Podstawowe zasady wkraplania kropli do oczu

  • Dokładnie umyć ręce przed wkropleniem.
  • Głowa musi być odchylona do tyłu.
  • Spójrz w górę, pociągnij dolną powiekę w dół.
  • Umieść jedną kroplę leku w worku spojówkowym.
  • Spójrz w górę, aż kropla leku zostanie całkowicie rozprowadzona w worku spojówkowym.
  • Zwolnij powiekę, zamknij oczy.
  • W obszarze wewnętrznego kącika oka naciśnij palcem wskazującym przez 2-3 minuty.
  • Jeśli konieczne jest użycie kilku rodzajów kropli do oczu, powtórz procedurę po minimum 20 minutach.

Zasady maści oftalmicznej

  • Dokładnie umyć ręce przed zabiegiem.
  • Wracaj.
  • Pociągnij dolną powiekę w dół, spójrz w górę.
  • Ściśnij pasek maści do oczu o długości około 1 cm do sklepienia spojówki.
  • Powoli opuść powiekę, zamknij oczy.
  • Za pomocą bawełnianego wacika lub wacika masuj powiekę masującym ruchem powieki.
  • Pozostaw oczy zamknięte na 1-2 minuty.
  • Możesz powtórzyć procedurę, jeśli chcesz użyć innej maści lub kropli po 20 minutach.

Zasady układania filmu oka

  • Dokładnie umyć ręce przed zabiegiem.
  • Przechyl głowę pacjenta do tyłu.
  • Poproś pacjenta, aby podniósł wzrok, pociągnij dolną powiekę w dół.
  • Za pomocą pęsety wstrzyknąć film leku do oka do dolnej części worka spojówkowego.
  • Powoli opuść powiekę.
  • Niech pacjent usiądzie przez 5 minut z zamkniętymi oczami.
  • Możliwe jest stosowanie innych leków tylko po całkowitym rozpuszczeniu filmu.

Częstotliwość stosowania postaci dawek do oczu

Częstotliwość stosowania leków do leczenia oczu może się różnić w zależności od patologii i farmakokinetyki leku. W przypadku ostrych zakaźnych zmian chorobowych oka częstotliwość wkraplania może wynosić do 10-12 razy dziennie, w przypadku chorób przewlekłych krople do oczu można stosować 2-3 razy dziennie.

Maść do oczu stosuje się zwykle do dwóch razy dziennie. Nie zaleca się stosowania maści do oczu we wczesnym okresie pooperacyjnym po zabiegach brzusznych, a także z penetrującymi ranami oczu.

W niektórych przypadkach, w celu zwiększenia ilości leku wchodzącego do oka, stosuje się metodę wymuszonego wkraplania: preparat jest wkraplany 6 razy na godzinę co 10 minut. Skuteczność tej metody odpowiada iniekcji podspojówkowej.

Aby zwiększyć penetrację leku można również zastosować układanie w worku spojówkowym waty nasączonej lekiem.

Zasady układania bawełny impregnowanej produktem leczniczym

  • Dokładnie umyć ręce przed użyciem.
  • Zwiń kawałek polaru w postaci uprzęży i ​​zanurz preparat.
  • Poproś pacjenta, aby odchylił głowę do tyłu.
  • Opuść dolną powiekę.
  • Włóż runo pęsetą do zewnętrznego podziału dolnego łuku spojówki.
  • Powoli opuść powiekę.
  • Poproś pacjenta, aby utrzymywał zamknięte oczy przez 5 minut.
  • Wacik można usunąć po 30 minutach.

Dodatkowe metody podawania leków

Dodatkowe sposoby podawania leków w okulistyce obejmują zastrzyki okołooczodołowe: zastawki podspojówkowe, parabularne, wstrzyknięcia pozagałkowe.

Zasady wstrzykiwania podspojówkowego

  • Obchodź się z rękami przed manipulowaniem.
  • Odpipetować 1 kroplę środka znieczulającego do oka pacjenta.
  • Możliwe jest wykonanie wstrzyknięcia w 4-5 minut.
  • W zależności od miejsca wstrzyknięcia leku poproś pacjenta, aby spojrzał w górę lub w dół, ściągnij dolną lub górną powiekę.
  • Przebijaj spojówkę w żądanym obszarze, z nacięciem igły musi być skierowane do spojówki. Wpisz 0,5-1 ml leku pod spojówkę.
  • Powoli opuść powiekę.

Zasady wykonywania zastrzyków parabulbarskich (metoda 1)

  • Obchodź się z rękami.
  • Poproś pacjenta, aby spojrzał w górę i na nos.
  • Poczuj dolną zewnętrzną krawędź orbity. Wprowadzić igłę równolegle do dolnej ściany orbity do głębokości 1-2 cm Sekcja igły powinna być skierowana w stronę gałki ocznej. Nie używaj zbyt cienkich i ostrych igieł (na przykład insuliny) do wykonania zabiegu.
  • Wstrzyknąć 1-2 ml roztworu.
  • Usuń igłę.
  • Wciśnij miejsce wstrzyknięcia bawełnianym wacikiem i przytrzymaj przez 1-2 minuty.

Zasady wykonywania zastrzyków parabulbarskich (metoda 2)

  • Obchodź się z rękami.
  • Wykonaj znieczulenie (krople do oczu z znieczuleniem). Procedurę można wykonać w ciągu 4-5 minut.
  • Poproś pacjenta, aby spojrzał w górę i na nos.
  • Opuść dolną powiekę.
  • Przekłuć spojówkę, włożyć igłę pod kątem 25 °, przesunąć 2-3 mm, z nacięciem igły skierowanym w stronę gałki ocznej.
  • W przestrzeni subtenonu wprowadź 0,5-1 ml leku.
  • Usuń igłę.
  • Puść powiekę.

Zasady wstrzyknięcia pozagałkowego

Zasady wstrzyknięcia pozagałkowego są takie same jak w przypadku wstrzyknięcia parabulbaru, ale igła jest wkładana na głębokość 3-3,5 centymetra. Po pierwsze, konieczne jest poruszanie się równolegle do ściany orbity, a następnie - ukośnie. Tłok strzykawki musi być wciągnięty przed podaniem leku, aby upewnić się, że igła nie znajduje się w naczyniu krwionośnym.

Paracenteza

W niektórych przypadkach lek jest wstrzykiwany bezpośrednio do jamy oka (w komorze ciała szklistego lub przedniej). Ta procedura jest wykonywana na sali operacyjnej, może być wykonywana jako samodzielna interwencja lub podczas operacji.

http://mosglaz.ru/blog/item/1635-metody-vvedeniya-lekarstvennykh-sredstv-v-oftalmologii.html

podspójność

Uniwersalny słownik rosyjsko-angielski. Akademik.ru 2011

Zobacz, co to jest „subconjunctival” w innych słownikach:

EMOXYPIN - Aktywny składnik ›› Metyletylopirydynol (Metyletylopirydynol) Nazwa łacińska Emoxipin ATX: ›› C05CX Inne leki zmniejszające przepuszczalność naczyń włosowatych Grupy farmakologiczne: Leki przeciwpłytkowe ›› Antyoksydanty i przeciwutleniacze ›› ……… Słownik leków

Zapalenie rogówki - I zapalenie rogówki (zapalenie rogówki; róg rogówki greckiej, rogówka + isis) zapalenie rogówki, któremu towarzyszy zmętnienie i zmniejszenie widzenia, w tym ślepota. Etiologia i patogeneza. Najczęstszy zakaźny K., wśród których...... encyklopedia medyczna

REAFERON - (Reaferonum). Rekombinowany interferon 2, wytwarzany przez bakteryjny szczep pseudomonady, w aparacie genetycznym, w który jest również zintegrowany gen ludzkiego leukocytu i interferonu 2. Identyczny z ludzkim leukocytem a interferonem 2....... Słownik leków medycznych

Reaferonum - REAFERON (Reaferonum). Rekombinowany interferon 2, wytwarzany przez bakteryjny szczep pseudomonady, w aparacie genetycznym, w który jest również zintegrowany gen ludzkiego leukocytu i interferonu 2. Identyczny z ludzkim leukocytem 2...... Słownik leków medycznych

Emoxipinum - Emoxipin (Emoxipinum). 3 Oxy 6 metylo 2 etylopirydyna (lub chlorowodorek 6 metylo 2 etylopirydyny 3 ol). Biały (o kremowym odcieniu) krystaliczny proszek. Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Emoxipin jest przeciwutleniaczem, posiadającym...... Słownik leków medycznych

ENCAD - (Encadum). Lek, który jest mieszaniną produktów hydrolizy enzymatycznej drożdży. Zawiera pirymidynowy nukleozyd 3 fosforany i oligoribonukleozydy. Biały lub biały z żółtawym, bezpostaciowym proszkiem. Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Higroskopijny... Słownik leków medycznych

Encadum - ENCAD (Encadum). Lek, który jest mieszaniną produktów hydrolizy enzymatycznej drożdży. Zawiera pirymidynowy nukleozyd 3 fosforany i oligoribonukleozydy. Biały lub biały z żółtawym, bezpostaciowym proszkiem. Łatwo rozpuszczalny w wodzie...... Słownik leków medycznych

Gentamicin - Active Ingredient ›› Gentamicin * (Gentamicin *) Łacińska nazwa Gentamicin ATX: ›› J01GB03 Gentamicin Grupa farmakologiczna: Aminoglikozydy Klasyfikacja nosologiczna (ICD 10) ›› A09 Biegunka i zapalenie żołądka i jelit rzekomo zakaźne... Słownik leków

Reaferon-EU - Aktywny składnik ›› Interferon alfa * (Interferon alfa *) Łacińska nazwa Reaferon EC ATH: ›› L03AB04 Interferon alfa 2a Grupy farmakologiczne: immunomodulatory ›› Leki przeciwwirusowe Klasyfikacja nosologiczna (ICD 10) ›› A39...... Słownik leków medycznych

Betaksolol - (Betaksolol) Związek chemiczny... Wikipedia

Krótkowzroczność - krótkowzroczność (krótkowzroczność; synonim krótkowzroczności) to anomalia załamania oka, w której równoległe promienie światła wpadające do oka po załamaniu skupiają się nie na siatkówce, ale przed nią. Może to zależeć od tego, że układ załamujący...... Encyklopedia medyczna

http://universal_ru_en.academic.ru/2709017/%D1%81%D1%83%D0%B1%D0%BA%D0%BE%D0%BD%D1%8A%D1%8E%D0%BD%D0 % BA% D1% 82% D0% B8% D0% B2% D0% B0% D0% BB% D1% 8C% D0% BD% D0% BE

Zastrzyki podspojówkowe

Powszechnie wiadomo, że w praktyce okulistycznej leczenie powszechnych chorób przeprowadza się zwykle za pomocą kropli do oczu. Prawdą jest, że wielu z nich było przekonanych z własnego doświadczenia, że ​​krople do oczu mają bardzo ograniczony wpływ, stężenie substancji leczniczej w preparacie jest niskie, a prawdopodobieństwo wejścia leku do głębokich struktur oka (siatkówki, nerwu wzrokowego) jest znikome. W ostrych sytuacjach, jeśli chodzi o utratę funkcji wzrokowych, należy podjąć bardziej skuteczne środki, aby osiągnąć trwały, wyraźny efekt. Takie środki z reguły wymagają doświadczenia i pewnych umiejętności okulisty. Jedną z tych metod są zastrzyki podspojówkowe.

Wskazania

  • Procesy zapalne (zapalenie rogówki, zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie twardówki, zapalenie nerwu wzrokowego, zapalenie tęczówki).
  • Choroby autoimmunologiczne z uszkodzeniem oczu (zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, reumatoidalne zapalenie stawów, oftalmopatia wewnątrzwydzielnicza itp.).
  • Stany po zabiegach chirurgicznych okulistycznych (jaskra, retinopatia itp.),
  • Urazy oczu.

Leki, które można podawać podspojówkowo to: antybiotyki, hormony i środki przeciwbólowe, stymulatory metabolizmu, przeciwutleniacze itp.

Technika wykonania

Wprowadzanie odbywa się za pomocą zwykłej strzykawki insulinowej. Wykonaj zastrzyki podspojówkowe, które mogą wykonywać lekarz lub wysoko wykwalifikowana pielęgniarka.

Wstrzyknięcie wykonuje się po znieczuleniu kroplowym spojówki roztworem dainainum 0,25–0,5% lub roztworem nowokainy 5%. Wymagany lek stosuje się trzy razy w worku spojówkowym, z przerwą minutową. Po znieczuleniu pacjent jest proszony, aby podniósł wzrok i nieznacznie opóźnił dolną powiekę. Chirurgiczne kleszcze oczne chwytają spojówkę i odciągają ją od gałki ocznej w strefie przejścia spojówki do łuku. Ilość roztworu podawanego pod spojówką zwykle nie przekracza 0,5 ml. Wstrzyknięcie wykonuje się najcieńszą igłą, kierując ją wzdłuż ukośnej do powierzchni oka, tak że pod spojówką ślizga się po twardówce i nie dotyka jej.

Takie zastrzyki nie są praktycznie przepisywane dzieciom, zwłaszcza bardzo małym. Rzeczywiście, pomimo znieczulenia, a także utrwalenia głowy, rąk i nóg, przestraszone dziecko jest w stanie gwałtownie szarpać się i otrzymywać poważne obrażenia od igły kulek oka. W związku z tym zaleca się dzieciom przepisywanie leków w postaci kropli lub maści.

Specjaliści naszej kliniki okulistycznej wykonują wszystkie rodzaje zastrzyków podspojówkowych. Wyposażenie techniczne pozwala na wysokiej jakości diagnostykę i późniejsze monitorowanie leczenia.

Nasze zalety

Moscow Eye Clinic to nowoczesna instytucja medyczna, która zapewnia pełen zakres profesjonalnych usług w dziedzinie okulistyki. Klinika dysponuje najlepszymi przykładami nowoczesnego sprzętu wiodących światowych producentów.

Klinika jest prowadzona przez wiodących krajowych specjalistów z niezwykle szerokim doświadczeniem praktycznym. Tak więc klinice doradza chirurg najwyższej kategorii Tsvetkov Sergey Alexandrovich, który przeprowadził ponad 12 000 udanych operacji. Ze względu na wysoki profesjonalizm lekarzy i wykorzystanie nowoczesnych technologii, CIM gwarantuje najlepszy efekt leczenia i powrót wzroku. Nawiązując do moskiewskiej kliniki okulistycznej, możesz być pewny szybkiej i dokładnej diagnozy i skutecznego leczenia.

W Moskiewskiej Klinice Oczu możesz przejść pełne badanie diagnostyczne i uzyskać zalecenia dotyczące najskuteczniejszych metod leczenia. Kompleksowe badanie pacjenta (w tym takie metody, jak sprawdzanie ostrości wzroku, biomikroskopia, autorefraktometria, oftalmoskopia z wąską źrenicą, pneumotonometria) wynosi 3500 rubli.

Koszt zastrzyku podspojówkowego w klinice wynosi 500 rubli (bez kosztu leku).

Ostateczny koszt leczenia jest ustalany indywidualnie w każdym konkretnym przypadku i zależy od konkretnej diagnozy, stadium choroby, testów pod ręką itp.

Możesz wyjaśnić koszt procedury dzwoniąc pod numer 8 (800) 777-38-81 i 8 (499) 322-36-36 lub online, korzystając z odpowiedniego formularza na stronie internetowej, możesz również przeczytać sekcję „Ceny”.

http://mgkl.ru/uslugi/subkonyunktivalnye-inektsii
Up