logo

Zwyrodnienie siatkówki odnosi się do nieodwracalnego zniszczenia tkanek, co prowadzi do zmniejszenia pracy organów wzrokowych. W dzisiejszych czasach proces ten występuje często wśród osób starszych. Ale zwyrodnienie siatkówki u dzieci jest rzadką chorobą.

Przyczyny zwyrodnienia siatkówki

Dokładne przyczyny procesu degeneracyjnego, lek nie został znaleziony. Niektórzy eksperci uważają, że choroba jest dziedziczna. Często zaczyna się manifestować dopiero w starszym wieku. Zjawisko to związane jest z gromadzeniem się substancji metabolicznych w tkankach nerwowych. Główne czynniki są zwykle przypisywane następującym zjawiskom.

  1. Upośledzony przepływ krwi w organizmie. Powodem może być wzrost ciśnienia krwi, chorób układu naczyniowego, podwyższonego poziomu cholesterolu i cukru we krwi.
  2. Zatrucie lub zakażenie ciała.
  3. Krótkowzroczność.
  4. Cukrzyca.
  5. Nadwaga.
  6. Złe nawyki w postaci palenia i spożywania alkoholu.
  7. Wpływ na narząd wzrokowy bezpośrednich promieni ultrafioletowych.
  8. Niedożywienie, gdzie przeważają pokarmy tłuste.
  9. Brak witamin w organizmie.
  10. Ciągłe stresujące sytuacje.

Zwyrodnienie siatkówki może również rozwijać się w młodym wieku w wyniku:

  • choroby układu sercowo-naczyniowego;
  • choroby związane z układem hormonalnym;
  • ciąża;
  • uszkodzenie narządu wzroku.

Objawy zwyrodnienia siatkówki

Zwyrodnienie siatkówki charakteryzuje się wzrostem objawów w następującej postaci.

  • Zmniejsz jasność podczas oglądania obiektów z bliskiej odległości.
  • Podzielenie obrazu.
  • Przejawy ciemnych lub mętnych plam.
  • Występowanie linii przerywanych.
  • Zniekształcone obrazy w wizji.

Wraz z postępem choroby może wystąpić całkowita utrata wzroku. Ale takie zjawisko jest niezwykle rzadkie.

Zwyrodnienie siatkówki związane z wiekiem

Forma wieku degeneracji w medycynie nazywana jest także zwyrodnieniem plamki żółtej i dystrofią naczyniowo-rdzeniową. Często choroba występuje u pacjentów starszych niż pięćdziesiąt lat. Zwyrodnienie siatkówki tego typu może być główną przyczyną utraty widzenia centralnego, ale obwodowa pozostanie. Pacjenci tracą zdolność do wyraźnego widzenia obiektów, w wyniku czego nie mogą czytać, pisać i prowadzić samochodu.

Związane z wiekiem zwyrodnienie siatkówki typu wiekowego

Ten typ anomalii jest dość powszechny. Związane z wiekiem zwyrodnienie suchego typu zaczyna się od odkładania druzów pod tkanką nerwową. Przypominają plamy żółto-białego koloru, które stopniowo łączą się i twardnieją. Proces ten zakłóca normalne działanie siatkówki. Zmniejszają się również ściany naczyń krwionośnych, co powoduje zakłócenie przepływu krwi w narządzie wzrokowym. Następuje dalsza atrofia tkanek oka. Uszkodzenie plamki żółtej jest procesem nieodwracalnym, co prowadzi do utraty centralnej funkcji widzenia. Główne objawy suchej postaci zwyrodnienia związanego z wiekiem są zwykle przypisywane następującym zjawiskom.

  • Powolny rozwój.
  • Upośledzona funkcja widzenia.
  • Żadnych poważnych konsekwencji.
  • Proces rozpoczyna się w jednym narządzie wzrokowym, rzadko wpływa na drugi.

Zwyrodnienie siatkówki typu suchego nie ma specyficznego leczenia. Choroba nie prowadzi do poważnego upośledzenia funkcji widzenia. Ale w niektórych sytuacjach sucha forma staje się mokra.

Zwyrodnienie związane z wiekiem typu mokrego

Mokra postać choroby jest dość rzadka i stanowi powikłanie suchego typu. Konsekwencje są bardziej niebezpieczne i mogą prowadzić do całkowitej ślepoty. Często proces patologiczny zachodzi w uszkodzonym miejscu siatkówki. Zaczyna rosnąć naczynia krwionośne, które mają kruchość i kruchość. W wyniku tego obserwuje się krwotoki pod plamką. Razem w tym dochodzi do proliferacji tkanki łącznej, która zmienia kształt i pozycję siatkówki.

Główne cechy są przypisane:

  • uszkodzenie jednego lub dwóch oczu;
  • szybka utrata funkcji wzrokowych;
  • występowanie ślepoty jest nieodwracalne.

W niektórych sytuacjach leczenie na czas pomaga spowolnić ten proces. Ale często pojawiają się nawroty.

Główne metody leczenia zwyrodnienia siatkówki związanego z wiekiem są następujące.

  1. Terapia fotodynamiczna. Procedura obejmuje wprowadzenie fotosensybilizatorów, które wiążą białka z patologicznych naczyń.
  2. Koagulacja laserowa. W tym przypadku następuje kauteryzacja nowo utworzonych naczyń. Na obszarze pozostaje mała blizna, a funkcja wizualna w tym miejscu nie jest przywracana. Lecz leczenie laserem pomaga zatrzymać proces zwyrodnieniowy i dalsze zaburzenia widzenia.
  3. Wtrysk. Do dotkniętej chorobą części wprowadza się wyspecjalizowane białko, które może zawiesić proces dystroficzny w oku.

Zwyrodnienie siatkówki obwodowej

Gdy w proces zaangażowane są obwodowe części gałki ocznej, w tym przypadku zwykle mówi się o zwyrodnieniu siatkówki obwodowej. W pierwszych stadiach choroba rozwija się bez objawów. Wczesne rozpoznanie komplikuje fakt, że podczas badania dna oka obszar peryferyjny jest trudny do rozważenia. Pierwsze naruszenia można zaobserwować tylko przy pomocy specjalistycznego sprzętu okulistycznego.

Główne cechy są zwykle przypisywane następującym.

  • Zwiększ długość gałki ocznej.
  • Krótkowzroczność o postępowej naturze.
  • Pogorszenie przepływu krwi w układzie naczyniowym narządu wzroku.

Obwodowe zwyrodnienie siatkówki może prowadzić do pęknięcia lub złuszczenia siatkówki. Ta forma choroby jest prawie nieuleczalna. Ale jako środek zapobiegawczy wykonuje się koagulację laserową.

Zwyrodnienie pigmentu siatkówki

Zwyrodnienie pigmentacji siatkówki występuje tylko w rzadkich przypadkach. Zwyczajem jest przypisywanie predyspozycji genetycznych do głównego czynnika. W tym procesie występuje dysfunkcja fotoreceptorów, które znajdują się w tkance nerwowej. Są odpowiedzialni za czarno-białe i kolorowe widzenie, które jest konieczne dla osoby w dzień iw nocy. Istnieje opinia, że ​​zwyrodnienie barwnikowe siatkówki jest przenoszone z matki na dziecko nawet podczas rozwoju wewnątrzmacicznego. Często patologia występuje w męskiej części populacji.

Główne objawy to:

  • Upośledzona funkcja widzenia.
  • Złe widzenie w ciemności i naruszenie postrzegania kolorów.
  • Zmniejszenie pola widzenia.

Dalsze powikłania rozwijają się w postaci jaskry wtórnej, zmętnień ciała szklistego i tylnej zaćmy polarnej.
Leczenie pigmentowanej postaci zwyrodnienia polega na terapii zwężającej naczynia, stosowaniu środków pobudzających o charakterze biogennym, przyjmowaniu kompleksów witaminowych i zmniejszaniu obciążeń wzrokowych. W niektórych sytuacjach zalecana jest operacyjna interwencja, w której następuje transplantacja włókien zewnętrznej prostej i ukośnej struktury mięśniowej.

Jako dodatkowe leczenie przepisywana jest dieta i suplementacja witamin.

Diagnoza choroby zwyrodnieniowej siatkówki

Często pacjenci nie zwracają się o pomoc do lekarza, co jest niekorzystne dla dalszej pracy narządu wzroku. Aby dokładnie zdiagnozować postać choroby, lekarz przepisuje badanie, które obejmuje następujące kroki.

  1. Perymetria
  2. Wizometria.
  3. Badanie dna.
  4. Angiografia fluorescencji.
  5. Diagnostyka USG oka.
  6. Badanie elektrofizjologiczne narządu wzroku.
  7. Badania laboratoryjne.

Środki zapobiegawcze zapobiegające zwyrodnieniu siatkówki

Po wykryciu zwyrodnienia siatkówki nie można przywrócić w pełni funkcji wzrokowej. Przy pomocy nowoczesnych metod leczenia można jedynie zawiesić proces niszczenia. Ale w niektórych sytuacjach choroba jest łatwiejsza do uniknięcia niż leczenie. Dlatego konieczne jest utrzymanie właściwej i zbilansowanej diety, aby oczy otrzymywały wszystkie niezbędne witaminy, zmniejszały obciążenie wzrokowe i korzystały z okularów przeciwsłonecznych w słoneczne dni.

Zaleca się również rezygnację ze złych nawyków w postaci palenia i picia alkoholu. Konieczna jest wizyta u okulisty co najmniej raz w roku, zwłaszcza u pacjentów w wieku powyżej pięćdziesięciu lat i osób z predyspozycją genetyczną do rozwoju choroby.

http://moeoko.ru/zabolevaniya/degeneraciya-setchatki.html

Dystrofia siatkówki: rodzaje i leczenie patologii

Dystrofia siatkówki, co to jest i jak niebezpieczny jest ten stan?

Siatkówka jest ważną strukturą ludzkiego ciała. U podstaw jego funkcji leży właściwe postrzeganie otaczającego obrazu. Mówiąc prosto, siatkówka jest pośrednikiem między okiem a wyższymi wizualnymi strukturami mózgu.

Dystrofia jest procesem patologicznym związanym ze zmianą struktury siatkówki oka, która występuje z powodu upośledzonych procesów metabolicznych w oku. Postęp procesu dystroficznego nie pozwala aparatowi wzrokowemu w pełni wykonywać swojej funkcji.

W chorobach zwyrodnieniowych-dystroficznych siatkówki wpływają głównie fotoreceptory, przeprowadzając analizę koloru i obrazu. Ta patologia jest charakterystyczna dla osób w podeszłym wieku, kiedy pojawia się związane z wiekiem niedożywienie tkanki oka. Zagrożeni zachorowalnością są ludzie cierpiący na patologie aparatu wzrokowego, a także ci, którzy wcześniej doznali urazów oczu.

Niebezpieczeństwo tego warunku polega na tym, że w miarę postępu osoba stopniowo traci wzrok, nawet ślepotę. Przez długi czas choroba może być bezobjawowa i jest wykrywana tylko wtedy, gdy dana osoba straci znaczący procent swojej wizji.

Rodzaje dystrofii siatkówki

Koncepcja „dystrofii siatkówki” łączy kilka różnych rodzajów chorób aparatu wzrokowego. Każda choroba ma swoje własne różnice i cechy.

Dystrofia typu centralnego

Ten typ dystroficznych zmian w siatkówce jest najbardziej powszechny i ​​stanowi około 85% wszystkich przypadków. Centralna dystrofia siatkówki charakteryzuje się dysfunkcją widzenia centralnego, z zachowaniem widzenia obwodowego.

W centralnej dystrofii siatkówki i siatkówki nie ma możliwości czytania, pisania, normalnego prowadzenia pojazdu i rysowania. Ważną cechą jest to, że dystrofia naczynioruchowa siatkówki ma przewlekły przebieg.

Typ dystrofii obwodowej

Pod względem występowania patologia ta jest gorsza od poprzedniego typu dystrofii siatkówki. Diagnoza tej choroby powoduje wiele trudności, ponieważ patologia charakteryzuje się przebiegiem bezobjawowym.

Najpowszechniejszą postacią patologii obwodowej jest dystrofia siatkówki siatkówki. W tego typu dystrofii odnotowuje się pogorszenie widzenia obwodowego i osoba przestaje normalnie postrzegać otaczający obraz. Ludzie zagrożeni krótkowzrocznością są zagrożeni. Przyczyną zmian zwyrodnieniowych-dystroficznych jest naruszenie dopływu krwi do tkanki oka.

Rodzaj zwyrodnienia wieku

Ta choroba jest charakterystyczna dla osób starszych. Osoby powyżej 65 roku życia są zagrożone. Przyczyną patologii są związane z wiekiem zmiany w strukturze aparatu wzrokowego. Choroba nadciśnieniowa, zaćma i cukrzyca stają się stałymi towarzyszami dystrofii związanej z wiekiem.

Z dystrofią związaną z wiekiem bardzo rzadko rozwija się całkowita ślepota, ale nie jest możliwe zatrzymanie postępu choroby.

Dystrofia typu pigmentu

Jest to najrzadszy rodzaj zmian dystroficznych w siatkówce. Zwykle przypisuje się je wrodzonym patologiom spowodowanym predyspozycją genetyczną. Pigmentowana dystrofia siatkówki charakteryzuje się uszkodzeniem fotoreceptorów odpowiedzialnych za widzenie w warunkach zmierzchu.

Choroba jest bezobjawowa i trudna do leczenia.

Dystrofia typu punktowego

Choroba ta charakteryzuje się normalnym postrzeganiem otaczającego obrazu, jednak osoba może obserwować anomalie wzrokowe w postaci białych kropek lub much przed oczami. Niektórzy ludzie z dystrofią punktową skarżą się na niewyraźne widzenie.

Choroba ta zazwyczaj rozwija się od wczesnego wieku i może wynikać z wrodzonych nieprawidłowości.

Każdy z tych typów dystrofii wymaga terminowej diagnozy i właściwego leczenia. W przeciwnym razie osoba może stracić wzrok.

Przyczyny dystrofii

Następujące czynniki mogą powodować dystrofię siatkówki:

  • Awaria układu odpornościowego, która prowadzi do powstawania dystroficznych zmian w strukturze siatkówki.
  • Zmiany patologiczne w aparacie naczyniowym oka. W wyniku takich zmian następuje bliznowacenie siatkówki od środka do peryferii.
  • Stosowanie alkoholu i tytoniu ma negatywny wpływ na procesy metaboliczne w strukturze oka. Alkohol etylowy i nikotyna przyczyniają się do zwężenia naczyń oka, powodując upośledzenie dopływu krwi do struktur aparatu wzrokowego.
  • Innym czynnikiem komplikującym jest niezrównoważona dieta. Zakłócenie przyjmowania pokarmu, a także stosowanie wątpliwych produktów przyczynia się do rozwoju degeneracyjno-dystroficznych zmian w strukturze oka.
  • Wcześniej przeniesiona operacja narządów wzroku.
  • Zakłócenie procesów metabolicznych w organizmie, prowadzące do nadmiernego przyrostu masy ciała.
  • Wcześniej przenoszone choroby zakaźne. Należy zauważyć, że mówimy o tych chorobach, dla których nie udzielono na czas opieki medycznej.
  • Patologie narządów i układów wewnętrznych. Takie choroby obejmują nadciśnienie, choroby układu sercowo-naczyniowego i hormonalnego, cukrzycę i chorobę nerek.
  • Nadmierne przeciążenie emocjonalne i fizyczne. Należą do nich sporty związane z podnoszeniem ciężarów.


Często występuje dystrofia siatkówki podczas ciąży, na tle ogólnych zmian w organizmie.

Objawy i diagnoza

Zmiany dystroficzne w siatkówce mogą wystąpić bez charakterystycznych objawów. Osoba może przez wiele lat nie podejrzewać tej choroby.

Głównymi objawami dystrofii siatkówki są:

  1. Zmniejszona ostrość widzenia. Ten objaw jest wskaźnikiem odchyleń w działaniu aparatu wzrokowego. Gdy pojawiają się pierwsze oznaki zaburzenia widzenia, osoba powinna skontaktować się ze specjalistą w celu zbadania. Dla każdego rodzaju dystrofii charakteryzuje się zmniejszeniem funkcji widzenia przy różnych prędkościach.
  2. Zniekształcenie percepcji kolorów. W przypadku niektórych rodzajów dystrofii charakteryzuje się zmniejszeniem lub zniekształceniem postrzegania kolorów. Wraz z rozwojem tego objawu osoba nie zawsze jest w stanie odróżnić kolory i odcienie.
  3. Utrata fragmentów otaczającego obrazu z pola widzenia, a także zniekształcenie konturów i linii. Objawy te są dość rzadkie. Ludzie z podobnymi objawami nie mogą w pełni pisać, czytać, prowadzić i rysować.
  4. Zmniejszona ostrość widzenia w warunkach zmierzchu. Bardzo częsty objaw, który występuje u osób cierpiących na dystrofię pigmentowaną. Dla wielu osób ten objaw nie powoduje znacznego dyskomfortu.
  5. Światło miga. Ten objaw jest charakterystyczny dla osób cierpiących na dystrofię obwodową. Jego cechą jest szybki wygląd i niezależne znikanie.
  6. Uczucie much przed oczami. Ten objaw jest najczęstszy, najczęściej w dystrofii centralnej siatkówki u ludzi. Pacjent skarży się na okresowo występujące anomalie wzrokowe w postaci much przed oczami. Jasne światło lub bezpośrednie światło słoneczne może wywołać anomalię wzrokową.
  7. Zniekształcenia i zmętnienie otaczającego obrazu. Jest to jeden z najczęstszych objawów dystrofii. Osoba może narzekać na nagłe niewyraźne widzenie, które ostatecznie znika bez dodatkowej interwencji.

Diagnostyka

Dokładna diagnoza wymaga badania percepcji kolorów, pól widzenia, ostrości widzenia i badania dna. Wizualizacja siatkówki za pomocą koherentnej tomografii optycznej jest uważana za najbardziej informacyjną metodę.

Aby potwierdzić wstępną diagnozę, można zastosować takie techniki:

  • USG oczu;
  • laboratoryjne metody diagnostyczne (informacje o stanie metabolizmu w organizmie);
  • badanie dna oka za pomocą trójwierciowego obiektywu Goldmana;
  • wizometria i perymetria;
  • ocena stanu funkcjonalnego nerwu wzrokowego i neuronów siatkówki (badanie elektrofizjologiczne);
  • angiografia fluoresceinowa.

W niektórych przypadkach osoba może potrzebować wykonać całą listę wymienionych badań.

Leczenie dystrofii siatkówki

Leczenie zmian dystroficznych jest długim i skomplikowanym procesem, który nie zawsze daje pożądany rezultat. Głównym zadaniem lekarzy jest hamowanie zmian patologicznych w siatkówce, aby zapobiec postępowi choroby.

Samoleczenie w tej sprawie jest kategorycznie przeciwwskazane, ponieważ może to spowodować całkowitą lub częściową utratę wzroku dla osoby. Osobom, które doświadczyły pogorszenia ostrości wzroku, zaleca się skonsultowanie się z okulistą.

Farmakoterapia

Stosowanie leków jest skuteczne tylko w początkowych stadiach choroby. Angioprotektory, krople rozszerzające naczynia w celu zwyrodnienia siatkówki, leki moczopędne, kortykosteroidy, przeciwutleniacze i stymulatory biogenne są wykorzystywane do celów terapeutycznych. Skuteczne są również stymulatory procesów metabolicznych (Emoksipin, Taufon).

W celu spowolnienia zmian zwyrodnieniowych w dystrofii siatkówki, leki są wstrzykiwane do oka, które tłumią proces bliznowacenia (anty-VEGF).

Aby poprawić odżywianie siatkówki, stosuje się wielowitaminowe kompleksy oczu zawierające luteinę. Substancje te pomagają radzić sobie ze zwiększonym obciążeniem wzroku i zapobiegają rozwojowi zmian dystroficznych.

Fizjoterapia

Efekt fizjoterapeutyczny przyczynia się do normalizacji procesów metabolicznych w siatkówce, a także działa tonizująco na mięśnie oka. Do celów terapeutycznych stosuje się leczenie ultradźwiękowe, elektroforezę, fonoforezę, napromienianie laserowe i terapię mikrofalową.

Leczenie chirurgiczne

Aby zapobiec gromadzeniu się nadmiaru płynu w obszarze siatkówki, w niektórych przypadkach chirurgię naczynioruchową można wykonać przez podwiązanie gałęzi tętnicy skroniowej powierzchniowej.

Laserowa metoda koagulacji

Ta technika jest najbardziej nowoczesna i skuteczna. Jego zastosowanie pozwala zapobiec odwarstwieniu siatkówki, które występuje w miarę postępu choroby. Podczas sesji krzepnięcia wykonuje się kauteryzację obszarów problemowych w obszarze siatkówki za pomocą lasera.

Ta technika jest mało uderzająca i bezkrwawa. Koagulacja laserowa jest wykonywana dla osób w różnym wieku.

Specjaliści w dziedzinie okulistyki zdecydowanie zalecają poważne potraktowanie kwestii zapobiegania dystrofii siatkówki. Ta choroba jest podatna na szybki postęp. Aby zapobiec chorobie, zaleca się szybkie leczenie chorób współistniejących, a także wizytę u okulisty co najmniej raz w roku.

http://okulist.pro/bolezni-glaz/setchatka/distrofiya-setchatki-vidy-i-lechenie-patologii.html

Zwyrodnienie siatkówki obwodowej: przyczyny, objawy, leczenie

Siatkówka jest wewnętrzną wrażliwą wyściółką oka. Jego główną funkcją jest przekształcenie bodźca świetlnego w sygnał nerwowy i jego pierwotne przetwarzanie. Zwyrodnienie siatkówki jest chorobą, która upośledza główną funkcję analizatora wzrokowego, aw niektórych przypadkach prowadzi do ślepoty.

Klasyfikacja zwyrodnienia siatkówki obwodowej

W zależności od zmian w dnie, rozróżnia się następujące rodzaje obwodowych zmian zwyrodnieniowych siatkówki:

  • Mikrocystyczny: zwany także „zwyrodnieniem siatkówki Blesing-Ivanova”. Choroba dotyka ludzi w średnim wieku, ale występuje również u dzieci. Uszkodzenie znajduje się na krawędzi linii zębatej, to znaczy na obrzeżu pola widzenia. Jest to skomplikowane przez łzy siatkówki prowadzące do jej stopniowego oderwania się. Oglądane na jasnym tle dna oka, występuje wiele czerwonych kropek.
  • Według rodzaju nawierzchni brukowej: jest to stan mniej niebezpieczny, któremu towarzyszy tworzenie się plam bez pigmentu bliższych krawędzi dna. Ta patologia rzadko prowadzi do odwarstwienia, zwykle występuje w krótkowzroczności i u osób starszych, ma łagodny przebieg, ale wymaga regularnego monitorowania przez okulistę.
  • Krata: ograniczony proces przerzedzania i zwłóknienia siatkówki z obliteracją (zapadnięciem się) jej naczyń. Patologia występuje u 65% pacjentów i najczęściej prowadzi do ślepoty.
  • Według rodzaju śladu ślimaka: na dnie utworzony jest biały pasek, spowodowany mikropęknięciami siatkówki; zwykle obserwowane z wysokim stopniem krótkowzroczności.
  • Palisada: rodzaj kratownicy, wygląda jak kilka białych pasków.
  • Ineopodobnaya: jest to dziedziczna patologia, której towarzyszy tworzenie się na osłonie siatkówki wielu plam świetlnych podobnych do płatków śniegu.
  • Retinoschisis: dziedziczna patologia, której towarzyszy odwarstwienie miejscowe i dystrofia siatkówki z powodu powstawania dużych form torbielowatych wzdłuż krawędzi pola widzenia. Choroba jest bezobjawowa.

Przyczyny patologii i jej przejawy

Obwodowe zwyrodnienie siatkówki może wystąpić z wielu powodów:

  • krótkowzroczność (szczególnie wysoka);
  • nadwzroczność (dalekowzroczność);
  • Zespół Marfana, Stickler;
  • choroby zapalne oka;
  • uraz gałki ocznej;
  • choroby onkologiczne;
  • ciężka niedokrwistość;
  • dziedziczna patologia.

Według statystyk, zwyrodnienie siatkówki obwodowej rozwija się u osób z krótkowzrocznością w 30-40% przypadków, z nadwzrocznością - w 6-8%, z prawidłowym widzeniem - w 2-5%. Choroba może wystąpić we wszystkich grupach wiekowych, w tym dzieci. Czynnik dziedziczny odgrywa rolę - patologia występuje częściej u mężczyzn (68% przypadków).

Pacjenci z obwodowym zwyrodnieniem siatkówki nie mogą zgłaszać żadnych dolegliwości. W innych przypadkach martwią się o:

  • błyskawice;
  • leci przed oczami;
  • utrata pola widzenia;
  • spadek jego ostrości.

Diagnoza zwyrodnienia siatkówki

Aby określić rodzaj i przyczynę patologii, okuliści stosują następujące metody badawcze:

  • określenie ostrości wzroku z korektą - częściej określa się krótkowzroczność średniego i wysokiego stopnia;
  • perymetria (definicja pola widzenia) - następuje utrata pola widzenia, która odpowiada strefie degeneracji;
  • Tonometria Maklakowa - pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego. Zmiany nie są przestrzegane. W rzadkich przypadkach zwiększa się ciśnienie wewnątrzgałkowe po leczeniu chirurgicznym;
  • EFI - badanie elektrofizjologiczne oka, metoda badania funkcji siatkówki;
  • biomikroskopia oka - może być normalna. Czasami występują objawy przewlekłego zapalenia błony naczyniowej, krwotoku do ciała szklistego. Obecność tych objawów wymaga wyznaczenia dodatkowego leczenia;
  • badanie dna oka z rozszerzeniem źrenicy (rozszerzoną źrenicą) za pomocą soczewki Goldmana.

Podczas badania dna oka lekarz odkrywa takie zmiany:

  • degeneracja sieci - sieć cienkich białych pasków, czasami mogą przypominać płatki śniegu;
  • zwyrodnienie torbielowate - liczne okrągłe lub owalne jasne czerwone formacje, które mogą się łączyć;
  • retinoshizis - siatkówka nabiera szaro-białego koloru, ma postać małej dystrofii torbielowatej, która może przekształcić się w gigantyczne torbiele, pojawiają się pęknięcia;
  • zanik kosmówkowo-siatkówkowy ma wygląd ognisk atroficznych z zabarwioną granicą, która może się łączyć;
  • dystrofia typu śladu ślimaka - białawe, lekko błyszczące perforowane defekty, które łączą się i stają się podobne do śladu ślimaka;
  • dystrofia kostki brukowej - defekty białego pierścienia o podłużnym kształcie.

Leczenie zwyrodnienia obwodowego

W tej chorobie lekarze stosują różne metody medyczne:

  • korekcja spektaklu lub kontaktu, która jest przeprowadzana w celu poprawy jakości życia pacjenta;
  • koagulacja laserowa siatkówki;
  • leczenie farmakologiczne.

Laserowa koagulacja siatkówki jest wykonywana w celu zapobieżenia jej oderwaniu u pacjentów, u których występuje zwiększone ryzyko wystąpienia takich powikłań. Czynniki ryzyka, a zatem wskazania do koagulacji laserowej obejmują:

  • obecność odwarstwienia siatkówki w sparowanym oku;
  • przypadki odwarstwienia siatkówki w rodzinie;
  • afakia lub artifacia (brak soczewki lub jej implantu);
  • wysoka krótkowzroczność;
  • obecność chorób ogólnoustrojowych (zespół Marfana, Stickler);
  • postępujący przebieg degeneracji;
  • tworzenie torbieli siatkówki.

W innych przypadkach profilaktyczna koagulacja laserowa nie jest wymagana. Zabieg przeprowadzany jest ambulatoryjnie, po leczeniu aktywność fizyczna jest ograniczona do 7 dni.

Leczenie farmakologiczne prowadzone jest w celu poprawy odżywiania i kondycji siatkówki. Stosowane są następujące leki:

  • Antyoksydanty - metyletylopirydynol (krople do oczu emoksypiny) 1 kropla 3 razy dziennie w worku spojówkowym przez 1 miesiąc, powtarzany cykl po 3 miesiącach; Trimetazidine (preductal), 1 tabletka doustnie podczas posiłków, 2 razy dziennie.
  • Środki poprawiające metabolizm w siatkówce - witaminy A, E, C, grupa B, minerały (cynk, miedź) w składzie kompleksów multiwitaminowych, 1 tabletka 1 raz dziennie po śniadaniu. Przebieg leczenia wynosi do 6 miesięcy. Mildronate 1 tabletka 2 razy dziennie, w ciągu 4-6 tygodni. Powtarzany kurs 2-3 razy w roku.
  • Leki przeciwpłytkowe - pentoksyfilina (trental) 1 tabletka 3 razy dziennie, do 2 miesięcy; kwas acetylosalicylowy (tyłek zakrzepowy) w środku po jedzeniu rano, długi odbiór.
  • Preparaty poprawiające stan ściany naczyń - ekstrakty z miłorzębu japońskiego (tanakanu) 1 tabletka 3 razy dziennie, z posiłkami; jagody 1 tabletka 1 raz dziennie, przebieg leczenia od 1 do 3 miesięcy.

Pacjenci z zwyrodnieniem obwodowym siatkówki powinni unikać wysiłku fizycznego i podnoszenia ciężarów, ponieważ jest to czynnik ryzyka rozwoju odwarstwienia siatkówki. Czasami konieczna jest zmiana charakteru i miejsca pracy. Pacjenci są w ambulatorium z okulistą, aby badać dno co sześć miesięcy. Po koagulacji siatkówki pacjenci są wyłączeni przez 2 tygodnie. Przy odpowiednim i terminowym leczeniu rokowanie jest korzystne.

Okulista N. G. Rozhkova mówi o dystrofii obwodowej siatkówki:

Okulista Shilova T. Yu. Rozmowy o dystrofii siatkówki:

http://myfamilydoctor.ru/perifericheskaya-degeneraciya-setchatki-glaza-prichiny-simptomy-lechenie/

Jakie są rodzaje zwyrodnienia siatkówki?

Zwyrodnienie siatkówki - uogólniona nazwa procesów patologicznych charakteryzujących się postępującym upośledzeniem wzroku. Takie choroby są główną przyczyną ślepoty. Grupa ryzyka obejmuje osoby z patologiami układu sercowo-naczyniowego, cukrzycą, nadwagą. Czynniki prowokujące obejmują palenie, promieniowanie ultrafioletowe, niezdrową dietę, choroby zakaźne i stres długoterminowy.

Centralne zwyrodnienie siatkówki

Patologie tej grupy są główną przyczyną nieodwracalnej utraty wzroku. W większości przypadków rozpoznaje się zwyrodnienie plamki siatkówki z powodu procesu starzenia się organizmu. Plamka jest dotknięta - centralna część dna, która jest odpowiedzialna za rozdzielczość, umożliwiając oglądanie drobnych szczegółów. Odpowiednio, podczas zwyrodnienia plamki, obiektywny wzrok pogarsza się. Nawet przy ciężkich postaciach tej choroby nie występuje ślepota, co wiąże się z zachowaniem obszarów peryferyjnych. Dzięki nim pacjent może poruszać się w znanej przestrzeni. Jednak przy długim przebiegu choroby zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem charakteryzuje się niezdolnością do czytania.

Istnieją 2 formy patologii: sucha i mokra. Oba rozwijają się u ludzi w starszym i starszym wieku. Proces patologiczny obejmuje oba oczy. Forma i etap patologii określają tempo upośledzenia wzroku. Z powodu okluzji naczyń ocznych tkanki rozpadu komórek gromadzą się w tkankach. Tworzą małe zagęszczenie, przyczyniając się do rozwoju suchej dystrofii plamki żółtej. Jest to powszechna postać choroby, występująca w 90% przypadków. Powolny rozwój zapewnia stosunkowo dobre rokowanie.

Związane z wiekiem zwyrodnienie siatkówki związane z pojawieniem się nowych naczyń uważa się za mokre. Przez ściany naczyń włosowatych wycieka płyn, zwany wysiękiem. Ta choroba prawie zawsze prowadzi do szybkiej utraty wzroku. Charakteryzuje się szybkim rozwojem, w którym rozszerzony obraz kliniczny pojawia się po kilku dniach. W przypadku niewłaściwego leczenia może wystąpić bezwzględna ślepota. Tylko doświadczony okulista jest w stanie odróżnić jedną formę AMD od innej.

Czasami rozpoznanie choroby może być skomplikowane przez fakt, że jej objawy są podobne do objawów innych problemów z oczami.

Jeśli objawy takie jak podwójne widzenie, zwężenie pola widzenia, zniekształcenie obrazu i plamy przed wykryciem oczu, skonsultuj się z okulistą.

Zmiany, które występują podczas degeneracji związanej z wiekiem, uważa się za nieodwracalne. Leczenie pomaga zapobiegać dalszemu rozwojowi procesu patologicznego. Na wczesnym etapie leki są stosowane do wzmacniania ścian naczyń krwionośnych, antykoagulantów, witamin. Kurs leczenia zachowawczego powtarza się co roku. Leczenie zaawansowanych form odbywa się chirurgicznie.

Nowoczesne metody terapeutyczne to: fotostymulacja siatkówki, ekspozycja laserowa, chirurgia naczynioruchowa.

Aby wyeliminować mokre formy dystrofii plamki, należy zastosować koagulację laserową i inhibitory angiogenezy. Silny promień światła jest kierowany na obszary gałki ocznej dotknięte dolegliwością. Dzięki temu rozszerzone naczynia są uszczelniane, co zapobiega ich dalszemu gromadzeniu się płynu. Operacja nie przynosi żadnego bólu.

Istota obwodowego zwyrodnienia siatkówki

Ta część dna jest badana w zwykły sposób, ale często wpływa ona na zmiany dystroficzne. Zwyrodnienie siatkówki obwodowej charakteryzuje się przerzedzeniem dotkniętych obszarów. Istnieje kilka form choroby, różniących się wielkością ryzyka oderwania. Zwyrodnienie kraty jest uważane za najbardziej niebezpieczną patologię pod względem utraty wzroku. W większości przypadków dotyczy to obu oczu.

Pierwsze oznaki choroby wykrywa się w okresie dojrzewania, po czym zaczyna się rozwijać. Dystrofia kratowa oka w około jednej trzeciej przypadków prowadzi do odwarstwienia siatkówki. Głównym objawem diagnostycznym choroby jest powstawanie komórek z białych pasków. Więc kiedy blokada wygląda na naczynia na siatkówce. Ponadto odnotowuje się występowanie czerwonawych zmian, torbieli i łez.


Następna forma PDS znajduje się, gdy postępuje krótkowzroczność. Rozwój choroby przyczynia się do porażenia naczyń krwionośnych. Badanie dna oka ujawnia lekkie linie w połączeniu z perforowanymi defektami. Ta forma patologii nazywana jest śladem ślimaka.

Ogniska degeneracji tworzą obszar podobny do wstążki. Główną przyczyną jej oderwania są pęknięcia siatkówki.

Dystrofia innepoidów jest chorobą genetyczną. Zmiany patologiczne są symetryczne, powolny rozwój. W skrajnych rejonach dna pojawiają się lekkie plamy przypominające płatki śniegu, które wystają z powierzchni. Ich wygląd łączy się z zatarciem i zagęszczeniem naczyń. Czasami na peryferiach, pojawienie się plam pigmentowych. Choroba jest powolna.

Grupa dystrofii siatkówki „brukowa brukowiec” wyróżnia się tym, że tworzą się oddzielne zaokrąglone ogniska o nierównej powierzchni, w pobliżu których znajdują się małe inkluzje pigmentowe. Proces patologiczny najczęściej wpływa na siatkówkę w jej dolnej części. Dystrofia torbielowa obwodowa charakteryzuje się występowaniem małych ubytków znajdujących się na samym brzegu dna. Przewidywany dość korzystnie jako jeden z objawów starzenia się. Ryzyko odwarstwienia siatkówki szacuje się na 5%.

Dystrofia obwodowa zwykle powstaje na tle krótkowzroczności lub nadwzroczności. Rzadziej choroby te występują u osób z prawidłowym wzrokiem.

Głównymi przyczynami zwyrodnienia obwodowego są: miażdżyca tętnic, nadciśnienie tętnicze, urazy oczu, predyspozycje genetyczne, cukrzyca, zatrucie organizmu, zmiany związane z wiekiem, infekcje. PDS można znaleźć u osób w każdym wieku. Jej główne niebezpieczeństwo jest bezobjawowe na początkowym etapie.

Leczenie odwarstwienia siatkówki jest trudne, dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na jego zapobieganie. Po zidentyfikowaniu zmian zwyrodnieniowych lekarz może wybrać taktykę obserwacyjną lub chirurgię laserową. Pozwala to na oddzielenie dotkniętych obszarów od zdrowych i zapobieganie rozprzestrzenianiu się oddziałów.

Inne formy dystrofii

Zwyrodnienie barwnikowe siatkówki - uważane jest za rzadki typ choroby o charakterze genetycznym. Najczęściej spotykany u mężczyzn. Charakteryzuje się lekkim pogorszeniem wzroku - tylko wieczorem i nocą. Wraz z rozwojem choroby zmienia się w rurowy. Pigmentacyjne zwyrodnienie siatkówki jest skomplikowane przez obecność wtórnej jaskry, zmętnienia soczewki i zaćmy polarnej. Jeśli zaczniesz chorobę, wzrok jest znacznie zmniejszony.

Leczenie abiotropii pigmentowej nie zawsze jest skuteczne. Rokowanie jest często niekorzystne. Terapia musi się rozpocząć, zmniejszając obciążenie oczu, przyjmując witaminy. Główną metodą terapii są środki rozszerzające naczynia i stymulatory biogenne. Czasami konieczne jest uciekanie się do operacji.

http://zzrenie.ru/glaznyie-bolezni/otsloenie-setchatki/degeneratsiya-setchatki.html

Leczenie różnych typów zwyrodnienia siatkówki

Przyczyn upośledzenia wzroku może być wiele. Eksperci nazywają różne choroby oczu. Zwyrodnienie siatkówki (dystrofia) jest bardzo częstą przyczyną utraty wzroku. W siatkówce nie ma wrażliwych zakończeń nerwowych. Z tego powodu choroba może przebiegać bezboleśnie.

Definicja

Degeneracja siatkówki często dotyka osoby starsze. Choroba siatkówki u dziecka jest bardzo rzadka. Przejawia się w postaci zabarwionej i punktowej zwyrodnienia białego, w postaci żółtej plamki (choroba Besta). Tego typu choroby są wrodzone i dziedziczne.

Z wiekiem zmiany zachodzą w siatkówce. Różne żużle mogą osadzać się między okiem a błoną naczyniową. Zaczynają się gromadzić, w wyniku czego powstają „śmieci” w kolorze żółtym lub białym - druzy.

Podczas degeneracji najważniejsze komórki zaczynają umierać. Ta choroba nazywana jest „żółtą plamą”.

Leczenie środków ludowych

Zwyrodnienie siatkówki może być podobne do innych różnych nieprawidłowości w organizmie. Nie możesz ignorować leczenia lekami. Tradycyjna medycyna jest elementem pomocniczym, który wzmacnia leczenie.

Pamiętaj, aby urozmaicić dietę. Więcej jeść wodorosty, cynamon i miód.

  1. Mieszaj wodę i kozie mleko w równych proporcjach. Taki roztwór należy wkraplać do oczu z dwiema lub trzema kroplami dziennie. Nałóż obcisły bandaż na oczy i odpocznij przez kilka minut. Nie możesz poruszać oczami ani ich otwierać.
  2. Przygotuj następny napój. Igły iglaste - pięć łyżek, suszona dzika róża - dwie łyżki, skórka cebuli - dwie łyżki. Wymieszaj całą mieszaninę dobrze i zmiel. Wlej litr wody i gotuj na ogniu nie dłużej niż 15 minut. Rosół jest filtrowany i podawany przez kolejny dzień. Zastosuj w ciągu miesiąca na pół godziny przed posiłkami.
  3. Weź pięć łyżek pokrzywy, jedną łyżkę konwalii. Wlej jedną szklankę wody i nalegaj na dziesięć godzin w ciemnym miejscu. Następnie dodaj łyżeczkę sody i zrób kompres dla oczu z powstałego bulionu.

Zapobieganie

Wszystkie postacie zmian dystroficznych siatkówki są powodowane przez choroby narządów wzroku lub organizm jako całość. Najczęściej dotknięte są osoby cierpiące na umiarkowaną lub wysoką krótkowzroczność. Nie można zapobiec chorobie, ale można ją wykryć i kontrolować na czas.

Zapobieganie polega na tym, że dwa razy w roku należy poddać się badaniu przez okulistę.

Wskazane jest, aby nie palić, nie nadużywać alkoholu i różnych leków. Jedz dobrze i najlepiej dodawać więcej witamin do swojej diety.

  • Witamina A. Są to marchew, nasiona słonecznika, ziemniaki, owoce morza, wątroba rybna.
  • Tiamina, witamina Bi. Należą do nich drożdże piwne, miód, zielony groszek, orzechy i pszenica.
  • Witamina C, kwas askorbinowy. Są to warzywa liściaste, słodka papryka, szpinak, czarne porzeczki.
  • Potas (miód i ocet).
  • Witamina B12. Buraki, jagody, pietruszka, morele, śliwki, daktyle.

Zwyrodnienie siatkówki plamki

Istnieją dwie formy zwyrodnienia plamki żółtej:

  1. Astroficzny.
  2. Wysiękowy.

Te dwie formy różnią się od siebie tym, że podczas degeneracji wysiękowej komórki zaczynają się łuszczyć z powodu płynu z naczyń. Komórki złuszczają się z leżących pod nimi błon, w wyniku czego może pojawić się krwotok. Obrzęk może tworzyć się na miejscu.

W postaci astrofizycznej na „żółtą plamkę” ma wpływ pigment. Nie ma blizn, nie ma obrzęków ani płynu. W takim przypadku oba oczy są zawsze dotknięte.

Znaki

Zwyrodnienie plamki żółtej siatkówki stopniowo pogarsza się i zmniejsza. Choroba jest bezbolesna, dlatego bardzo trudno jest wykryć chorobę na wczesnym etapie. Ale gdy dotknięte jest jedno oko, głównym objawem jest wizja falistych linii. Są chwile, kiedy wzrok gwałtownie się zmniejsza, ale nie prowadzi do całkowitej ślepoty.

W przypadku jakichkolwiek zniekształceń linii prostych, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Inne objawy to zamazany obraz i problemy z czytaniem książek, gazet itp.

Powody

Głównym powodem jest starość. Po 50 latach ryzyko zachorowania na tę chorobę wzrasta kilkakrotnie, aw wieku 75 lat jedna trzecia osób starszych cierpi na zwyrodnienie siatkówki.

Drugim powodem jest dziedziczna linia. Ciekawostką jest fakt, że ciemnoskórzy ludzie cierpią na tę chorobę rzadziej niż Europejczycy.

Trzecią przyczyną odwarstwienia siatkówki jest brak (niedobór) witamin i pierwiastków śladowych. Na przykład witaminy C, E, karotenoidy luteiny, cynk i przeciwutleniacze.

Diagnoza i leczenie

Niezależna identyfikacja choroby na wczesnym etapie jest niemożliwa. Wykrycie choroby jest możliwe tylko przy regularnych wizytach u okulisty. Lekarz zbada ciebie i zidentyfikuje wszelkie zmiany, które się zaczynają. To jedyny sposób, aby zapobiec rozwojowi zwyrodnienia plamki żółtej siatkówki.

We współczesnej medycynie nie ma wielu sposobów leczenia tej choroby, ale jeśli anomalie zostały zastąpione na wczesnym etapie, można dokonać korekcji laserowej. Jeśli zaćma dojrzeje, lekarze zastąpią soczewkę.

Zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem

Ta choroba występuje najczęściej u osób starszych. Szczególnie dotknięta jest populacja kaukazu.

  • Przyczyny AMD są następujące:
  • predyspozycje genetyczne;
  • palenie;
  • wiek;
  • otyłość;
  • choroby sercowo-naczyniowe;
  • anamneza;
  • nadciśnienie;
  • niskie spożycie kwasów tłuszczowych i zielonych warzyw liściastych.

Istnieją dwie formy choroby. Najczęściej jest sucha. Nie wysiękowa i astroficzna. Każda choroba AMD zaczyna się od tego. Około 85 procent ludzi cierpi na suchą postać.

W suchej postaci zmiany zachodzą w nabłonku pigmentowym, gdzie zmiany pojawiają się jako ciemne kropki. Nabłonek pełni bardzo ważną funkcję. Utrzymuje normalny stan i działanie stożków i prętów. Nagromadzenie różnych żużli z prętów i stożków prowadzi do powstawania żółtych plam. W przypadku chorób zaniedbanych dochodzi do zaniku naczyniówki i siatkówki.

Druga forma jest mokra. Jest neowaskularny i wysiękowy. Ta choroba rozwija się u około 25 procent ludzi. W tej postaci zaczyna się rozwijać choroba zwana neowaskularyzacją naczyniówkową. To wtedy rozwijają się nowe nieprawidłowe naczynia krwionośne pod siatkówką. Krwotok lub obrzęk nerwu wzrokowego może prowadzić do oderwania nabłonka barwnikowego siatkówki. Jeśli choroba nie jest leczona przez długi czas, pod plamką powstaje blizna w kształcie krążka.

Diagnostyka

Specjaliści stosują jedną z metod diagnostycznych:

  1. Oftalmoskopia. Pozwala zidentyfikować obie formy choroby. Użyj siatki Amslera.
  2. Fotografia dna barwnika i angiografia fluoresceinowa. Jeśli lekarze sugerują mokrą postać choroby, to te dwie diagnostyki są wykonywane. Angiografia ujawnia neowaskularyzację naczyniówki i zanik geograficzny.
  3. Optyczna koherentna tomografia. Pomaga ocenić skuteczność terapii i wykryć płyn wewnątrzustny lub podsiatkówkowy we wczesnym stadium.

Leczenie

  1. W przypadku suchej postaci AMD lub jednostronnej mokrej postaci potrzebne są specjalne suplementy diety.
  2. Leki przeciw VEGF.
  3. W postaci mokrej stosuje się zabieg laserowy.
  4. Różne środki wsparcia.

Zwyrodnienie obwodowe

Zwyrodnienie siatkówki obwodowej jest powszechną chorobą we współczesnej medycynie. W latach 1991–2010 liczba spraw wzrosła o 19%. Prawdopodobieństwo rozwoju normalnego widzenia wynosi 4%. Choroba może wystąpić w każdym wieku.

Jeśli dotkniemy tematu zwyrodnienia obwodowego, to jest to bardziej niebezpieczne zjawisko. W końcu jest bezobjawowy.

Trudno jest zdiagnozować chorobę obwodową, ponieważ zmiany w dnie nie zawsze są wyraźne. Trudno jest zbadać obszar przed równikiem oka. Taki pogląd bardzo często prowadzi do odwarstwienia siatkówki.

Powody

Zwyrodnienie obwodowe rozwija się u osób cierpiących na refrakcję krótkowzroczną lub hipermetropową. Szczególnie zagrożone są osoby cierpiące na krótkowzroczność. Istnieją również inne przyczyny choroby:

  1. Urazy pourazowe. Na przykład ciężkie urazowe uszkodzenie mózgu lub uszkodzenie ścian kostnych orbity.
  2. Brak dopływu krwi. Zmiany w krwiobiegu mogą prowadzić do zaburzeń troficznych i ścieniania wewnętrznej wyściółki gałki ocznej.
  3. Różne choroby zapalne.
  4. Wpływ jatrogenny. Zmiany zachodzą w wewnętrznej wyściółce oka. Dzieje się tak po operacji witreoretinalnej lub po przekroczeniu efektu koagulacji laserowej.

Kto jest zagrożony?

Ludzie z krótkowzrocznością są najbardziej podatni na tę chorobę. Występuje przerzedzenie krótkowzroczne i napięcie siatkówki. Prowadzi to do dystrofii.

Można to przypisać osobom starszym, zwłaszcza powyżej 65 lat. W tym wieku główną przyczyną gwałtownego pogorszenia widzenia jest dystrofia obwodowa.

Do tej grupy należą również następujące osoby:

  • Cierpiący na cukrzycę.
  • Miażdżyca.
  • Nadciśnienie.

Klasyfikacja

Eksperci klasyfikują patologię na kilka typów. Jest to sitowia, skamielina i racemoza. Niektóre warianty zmian mogą przypominać „ślady ślimaków” lub „bruki brukowe”.

Formy choroby:

  1. Witreochorioretinal obwodowy (PWHT). Charakteryzuje się uszkodzeniami ciała szklistego, siatkowatego i naczyniówkowego.
  2. Peryferyjny chorioretinal (PCRD). Patologia siatkówki i naczyniówki.

Dystrofię witreochorioretyczną dzieli się przez lokalizację:

  1. Równikowa. Najczęstsze zjawisko uszkodzenia siatkówki.
  2. Paraoral. Zmiany dystroficzne występują w linii zębatej.
  3. Mieszane Kształt wiąże się z największym ryzykiem pęknięcia z powodu obecności rozproszonych zmian na całej powierzchni siatkówki.

Diagnostyka

W zwykłym badaniu dna oka obszar peryferyjny jest niedostępny. W większości przypadków diagnoza tego obszaru jest możliwa tylko przy maksymalnej możliwej ekspansji medycznej źrenicy, do kontroli używa się trzywierciowej soczewki Goldmanna.

Aby zidentyfikować chorobę i przepisać leczenie, pacjent może wykonać następujące badania:

  1. Oftalmoskopia. W tym przypadku przeprowadza się badania głowy nerwu wzrokowego, siatkówki i naczyniówki. Tutaj używane są promienie światła, które odbijają się od struktur dna. Istnieją dwa rodzaje oftalmoskopii: bezpośrednia i odwrotna.
  2. Perymetria Ta metoda pomoże odkryć koncentryczne zwężenie pól wizualnych. Jeśli lekarz zidentyfikuje początek choroby, pacjentowi zostanie przydzielona perymetria ilościowa.
  3. Wizometria. Uważany jest za najłatwiejszy sposób określenia ostrości wzroku. Odbywa się wszędzie: w różnych instytucjach edukacyjnych, w wojsku, podczas egzaminów na choroby okulistyczne itp.
  4. Refraktometria. Jedną z nowoczesnych metod wykorzystywanych w sprzęcie medycznym jest refraktometr. W tej chwili jest zaawansowany sprzęt - automatyczny refraktometr komputerowy. Za pomocą takiego badania wykrywa się rozwój błędów refrakcyjnych, a także diagnozę krótkowzroczności, nadwzroczności lub astygmatyzmu.
  5. USG oka. Pozwala wykryć patologię na najwcześniejszych etapach. Ultradźwięki służą do diagnozowania zmian w ciele szklistym, szacowania wielkości osi podłużnej oka.

Leczenie

Przed przepisaniem leczenia specjalista ocenia charakter patologii. Aby wyeliminować chorobę:

  1. Terapia zachowawcza. W leczeniu stosuje się leki z grup środków przeciwpłytkowych, angioprotektorów, środków przeciwhipoksydowych. Wykorzystuje również bioaktywne suplementy, witaminy C i B.
  2. Interwencja chirurgiczna. Zabieg wykorzystuje koagulację laserową naczyń krwionośnych w obszarach zwiększonego przerzedzenia. Operacja jest przeprowadzana ambulatoryjnie. Po operacji przepisuje się leczenie zachowawcze, które obejmuje podawanie różnych leków.

Zwyrodnienie pigmentu siatkówki

Zwyrodnienie pigmentu (abiotrofia) jest dziedziczną chorobą wewnętrznej wyściółki oka. Patyczki siatkówki zaczynają się załamywać. Ta choroba jest bardzo rzadka. Jeśli człowiek zachoruje i nie podejmie żadnych działań, następuje ślepota.

Choroba została opisana w 1857 r. Przez D. Dondersa i nazwana „barwnikowe zapalenie siatkówki”. Po pięciu latach powstała choroba dziedziczna.

Powody

Najbardziej wrażliwy obszar oka składa się z komórek. To są pręty i stożki. Są tak zwane, ponieważ wygląd przypomina taką formę. Szyszki znajdują się w środkowej części. Są odpowiedzialni za ostre i kolorowe widzenie. Pałeczki zajmowały całą przestrzeń, wypełniając siatkówkę. Odpowiada za widzenie obwodowe, a także za ostrość wzroku w słabym świetle.

Podczas uszkodzenia poszczególnych genów odpowiedzialnych za odżywianie i funkcjonowanie oka zewnętrzna warstwa siatkówki jest niszczona. Zaczyna się na peryferiach i za kilka lat rozprzestrzenia się w siatkówce.

Na początku oba oczy są dotknięte. Pierwsze oznaki pojawiają się w dzieciństwie, najważniejsze jest, aby na czas skonsultować się z lekarzem. Jeśli choroba nie jest leczona, przez dwadzieścia lat pacjenci tracą zdolność do pracy.

Jest inny rozwój choroby: dotknięte jest tylko jedno oko, oddzielny sektor siatkówki, późniejsza choroba. Tacy ludzie są narażeni na ryzyko rozwoju jaskry, zaćmy, obrzęku centralnej strefy siatkówki.

Objawy

Hemeralopia lub innymi słowy „nocna ślepota”. Występuje z powodu uszkodzenia różdżki siatkówki. Osoby cierpiące na tę chorobę, źle zorientowane w miejscach o słabym oświetleniu. Jeśli ktoś zauważył, że może źle zorientować się w ciemności, jest to pierwsza oznaka choroby.

Postęp choroby zaczyna się od uszkodzenia prętów siatkówki. Zaczyna się od peryferii i stopniowo zbliża się do centralnej części. W późniejszych etapach pacjent ma ostre i kolorowe widzenie. Dzieje się tak, ponieważ wpływa to na stożki centralne. Jeśli choroba postępuje, może wystąpić całkowita ślepota.

Diagnostyka

Identyfikacja choroby jest możliwa tylko na najwcześniejszych etapach i tylko w młodym wieku. Chorobę można wykryć, jeśli dziecko zaczyna słabo nawigować w nocy lub o zmierzchu.

Lekarz bada wzrok ostrości i reakcji światła. Jest badanie dna oka, ponieważ w tym miejscu zmienia się siatkówka. Ponadto diagnoza jest udoskonalana za pomocą badań elektrofizjologicznych. Ta metoda pomoże lepiej ocenić funkcjonowanie siatkówki. Lekarze oceniają adaptację ciemności i orientację w ciemnym pokoju.

Jeśli ustalono diagnozę lub zidentyfikowano podejrzenia, należy zbadać krewnych pacjenta.

Leczenie

Aby zawiesić postęp choroby, pacjentowi przepisuje się różne witaminy i leki. Przyczyniają się do poprawy ukrwienia i odżywiania siatkówki.

W postaci zastrzyków stosuje się takie leki jak:

  • Mildronat.
  • Emoxilin.

Następujące leki są przepisywane jako krople:

  • Taufon.
  • Emoxilin.

Aby zatrzymać rozwój patologii, lekarze stosują metody fizjoterapeutyczne. Najskuteczniejszym aparatem używanym w domu są okulary Sidorenko.

Nauka się rozwija, pojawiają się informacje o nowych metodach leczenia. Na przykład obejmuje to terapię genową. Pomaga przywrócić uszkodzone geny. Ponadto istnieją elektroniczne implanty, które pomagają osobom niewidomym swobodnie poruszać się i poruszać się w przestrzeni.

U niektórych pacjentów postęp choroby można spowolnić. Do tego cotygodniowego stosowania witaminy A. Ludzie, którzy całkowicie stracili wzrok, przywracają wrażenia wzrokowe za pomocą chipa komputerowego.

Przed rozpoczęciem leczenia należy wziąć pod uwagę koszt, a także reputację centrum medycznego. Najważniejszą rzeczą jest zwrócenie uwagi na pracę specjalistów i ich szkolenie. Zapoznaj się z lokalnym sprzętem i personelem medycznym. Wszystkie te kroki pomogą osiągnąć dobry wynik.

Wniosek

Pozbądź się choroby raz na zawsze, jest to niemożliwe. Jest możliwe tylko na czas, aby go zidentyfikować, spowolnić rozwój i postęp. Prognozy pełnego odzyskania nie są najprzyjemniejsze, dlatego konieczne jest zablokowanie choroby w pierwszych etapach. Aby zachować widzenie, należy co roku poddawać się badaniom lekarskim i przeprowadzać działania zapobiegawcze.

http://beregizrenie.ru/rogovitsa-setchatka/degeneraciya-setchatki/
Up