Tęczówka lub tęczówka to rodzaj membrany, która dzieli przestrzeń między rogówką a soczewką. Powstaje z przedniego obszaru naczyniówki narządu wzroku. W centrum tęczówki znajduje się dziura zwana źrenicą. To dzięki tęczówce regulowany jest przepływ światła przechodzącego przez źrenicę do siatkówki. Ale jakie są powody, dla których istnieją różne rozmiary źrenicy, możesz się tego nauczyć z tego artykułu.
Coloboma tęczówki została opisana już w 1821 r. Przez naukowca Waltera. Z greckiego coloboma oznacza brak, brakującą część. W tej interpretacji chorobę definiuje się jako brak części tęczówki. Anomalia jest wrodzona. Nieprawidłowy rozwój tej części tęczówki występuje nawet w łonie płodu po około 4 miesiącach, gdy luka embrionalna jest nienormalnie zamknięta.
Na tej podstawie możemy stwierdzić, że koloboma oka jest na ogół tylko częścią szeregu anomalii w rozwoju narządu wzroku. Co więcej, taka wada może objawiać się zajęciem całego nerwu wzrokowego, jak również małą hipoplazją tęczówki, małym rowkiem na krawędzi źrenicy (i dlatego pojawia się zapalenie nerwu wzrokowego, pomaga zrozumieć informacje przez odniesienie). W rzeczywistości jest to dość powszechny defek, występujący u jednej osoby z 6 tys.
Ale coloboma może mieć także nabyte cechy, które wpływają na różne tkanki gałki ocznej - od krawędzi powieki do głowy nerwu wzrokowego. Taka wada może powodować szereg różnych nieprawidłowości w strukturze tkanek. Zmiana kształtu źrenicy jest spowodowana zagłębieniami w brzegowej części powieki lub dolnej części tęczówki. Ze względu na ten drugi czynnik uczeń może przyjąć kształt gruszki zamiast zwykłej.
Na filmie - jak wygląda choroba u dziecka:
Takie odchylenie prowadzi do różnych patologii dna. Ta zmiana tęczówki prowadzi głównie do zaślepienia pacjenta z powodu przedostania się nadmiaru światła na siatkówkę. Czasami koloboma tęczówki może rozprzestrzeniać się na naczyniówkę i ciało rzęskowe. Ale w jaki sposób leczy się krwotok do ciała szklistego oka i jakie leki są najczęściej stosowane, jest to wskazane tutaj.
Coloboma może wpływać na każdą część oka, a także może wpływać na funkcje wzrokowe. Taka wada jest badana i leczona po wykryciu pierwszych znaków.
Koloboma tęczówki dzieli się na kilka typów:
Dwustronne lub jednostronne;
Wygląda na dwukierunkowy
Wszystkie te gatunki mają swoje własne przejawy. Na podstawie określenia cech patologii możliwe jest określenie przebiegu leczenia zgodnie z cechami przebiegu choroby.
Typowe kolobomy manifestują się głównie z powodu utrzymywania się linii zamknięcia szczeliny rozrodczej. Koloboma tęczówki jest w większości izolowana. Narusza regulację ilości światła na siatkówce. Ale w niektórych przypadkach jest to możliwe i połączona manifestacja coloboma. Najczęstszą manifestacją jest częściowe lub całkowite rozprzestrzenienie się szczeliny źrenicowej do samej krawędzi tęczówki. W takich przypadkach mówią o źrenicy w kształcie gruszki. Taka wada jest albo wynikiem zaburzenia rozwoju, albo po prostu dziedziczona.
Nietypowa coloboma często objawia się w postaci dziurki od klucza. Wizualnie efekt ten wygląda jak dodatkowa dziura w tęczówce. Każda z przedstawionych patologii może zostać skorygowana metodą chirurgiczną lub profilaktyczną.
Nabyta coloboma różni się od wrodzonej tym, że może pojawić się w dowolnym obszarze tęczówki, a nie tylko w dolnej trzeciej. W tym przypadku nabyte rozwija się pod wpływem czynników zewnętrznych, na przykład po nieudanej operacji lub urazie. W rezultacie tę wadę uważa się bardziej za komplikację lub objaw. Wrodzone nieprawidłowości są nabywane w macicy. Warto również wiedzieć więcej o kroplach do oczu przeciwbólowych.
Symptomatologia przejawia się w takiej patologii dość jasno i typowo. Przejawia się to:
Ogólnie rzecz biorąc, coloboma jest dokładnie odróżniana przez element wizualny i okresowe oślepienie, ponieważ tęczówka nie filtruje ilości światła iw rezultacie ma negatywny wpływ na siatkówkę. Nabyta coloboma rozwija się z powodu urazu, operacji i tak dalej. To, co odróżnia nabytą od wrodzonej, że kiedy nabyta wada coloboma może rozwinąć się na dowolnej części tęczówki, a nie tylko na dole.
Objawy mogą różnić się od klasycznego obrazu, jeśli patologia obejmuje kilka części oka.
Koloboma tęczówki zwykle występuje w izolacji, ale istnieją wyjątki, w których patologia wpływa na inne części oka. Często idzie i jako część innych zespołów: Chardzh i Ekardi. W pierwszym przypadku oprócz colobomas, choroby serca, rozwoju i opóźnienia wzrostu u dzieci, patologii narządów płciowych, nozdrza nosowego i patologii ucha są wykrywane. W zespole ekardi wykrywana jest obustronna koloboma połączenia naczyniówki i nerwu wzrokowego, jak również hipoplazja tego samego nerwu, obustronna manifestacja mikrofthalmia i inne objawy.
Leczenie zawsze zaczyna się od diagnozy. Badanie zewnętrzne, biomikroskopia za pomocą lampy szczelinowej, MRI w celu określenia patologii naczyń krwionośnych, nerwów i innych jednostek narządu wzroku i mózgu. W tym przypadku ważne jest prawidłowe zdiagnozowanie coloboma, a także określenie podstawowej przyczyny patologii.
Jeśli wykryje się kolobomę tęczówki u dziecka, leczenie rozpoczyna się natychmiast. Przede wszystkim sprawdzane są możliwości wizualne, refrakcja kliniczna, biomikroskopia i oftalmoskopia. Procedury te są przeprowadzane w pierwszych sześciu miesiącach życia dziecka. Następnie określa się rodzaj leczenia.
Może to być:
W wideo - korekcja wzroku:
Takie manipulacje są przeprowadzane w wieku przedszkolnym lub późniejszym. Ale jeśli zmiany tęczówki są niewielkie, lekarz może ograniczyć się do środków zapobiegawczych, na przykład zalecić noszenie soczewek kontaktowych lub okularów siatkowych. Ale jak korygować astygmatyzm w okularach i które okulary są najlepsze do tego, jest to wskazane tutaj.
Jeśli funkcja widzenia jest znacznie zmniejszona, konieczne jest wykonanie operacji, podczas której wykonuje się cięcie powyżej wady kończyny, a następnie krawędzie tęczówki są zszywane. W trakcie tego procesu można stosować cięcia tunelowe, które są mniej traumatyczne dla oka.
W niektórych przypadkach przy użyciu kolagenu. Pomaga zapobiegać wzrostowi obszaru defektu.
Pamiętaj, że tęczówka koloboma może prowadzić do znacznego zmniejszenia ostrości widzenia. Nie ma żadnych środków zapobiegawczych dla rozwoju patologii, a zatem przy pierwszych oznakach takiej wady należy skontaktować się z okulistą. Eksperci zalecają używanie soczewek biofiniti.
Warto również zauważyć, że wielokrotne próby leczenia i tradycyjnej medycyny często prowadziły do tego, że patologia nie tylko nabrała wielkich objawów, ale także utraty wzroku. Dlatego nie jest konieczne eksperymentowanie, szczególnie u dzieci, których ciało jest wciąż formowane. w przypadku praktyki dziecięcej można powiedzieć z całkowitą pewnością, że normalne funkcjonowanie tęczówki może zostać przywrócone, jeśli podjęte zostaną odpowiednie kroki.
Co to jest coloboma? Jest to choroba okulistyczna, w której brakuje części muszli ocznej. Najczęstszą praktyką medyczną jest coloboma tęczówki oka. Z reguły jest to wrodzona anomalia rozwoju wewnątrzmacicznego, ale zdarzają się przypadki nabytej colobomy.
Choroba charakteryzuje się rozszczepieniem siatkówki, tęczówki, powieki lub nerwu wzrokowego. Powszechne objawy kliniczne wszystkich rodzajów colobs są takie same: zmniejszone widzenie, ból oka.
Przyczyny rozwoju coloboma dzielą się na typy, w oparciu o czas pojawienia się:
Następujące formy kliniczne colobo również różnią się:
Objawy choroby są spowodowane uszkodzeniem części oka, w której nastąpiło rozszczepienie. Objawy oka są następujące:
Coloboma jest często diagnozowana u niemowląt w pierwszych miesiącach życia, kiedy matka zauważa podejrzaną dziurę w tęczówce dziecka lub uważa, że uczniowie mają niezwykły kształt. W takim przypadku zaleca się wizytę u okulisty, najlepiej u dziecka.
Przyczyn Koloboma u dzieci jest wiele:
Prawdopodobieństwo posiadania dzieci z problemami jest znacznie wyższe w przypadku kobiet, które:
Istnieje kilka przypadków rozwoju coloboma jako mutacji genetycznej.
Kolobomy dzielą się na typy, które są określone przez lokalizację zmiany:
Zgodnie z częstością występowania kolobomów oczy dzielą się na:
Kolobomy są z powodzeniem diagnozowane przez kontrolę wzrokową, ponieważ charakterystyczna wada jest wyraźnie widoczna. Głównym objawem jest defekt w kształcie gruszki w tęczówce narządu wzroku, z szeroką częścią skierowaną do góry i zwężającą się ku górze. Takie odchylenie przypomina widok dziurki od klucza.
Istnieją metody, które pomagają w wiarygodnym ustaleniu tej diagnozy:
Gdy uszkodzenie tęczówki jest małe i nadal praktycznie się nie manifestuje, możliwe jest nie wyleczenie choroby: aby stłumić podstawowe objawy, konieczne jest ograniczenie liczby i jasności światła przechodzącego przez powiększoną źrenicę.
W takim przypadku zaleca się noszenie okularów siatkowych i ciemnych soczewek kontaktowych, które mają przezroczyste centrum. Ze znacznym upośledzeniem funkcji widzenia może prowadzić operację. Podczas interwencji chirurgicznej wykonuje się nacięcie na krawędzi defektu, a następnie krawędzie tęczówki zszywają się razem, zaciskając ją razem.
Metodę tę stosuje się w leczeniu takiej wady z kolobomią jako krótkowzrocznością. Procedura jest następująca: z substancji podobnej do kolagenu tworzy się sztuczny szkielet, aby zapobiec wzrostowi gałki ocznej.
Koloboma naczyniówki i nerwu wzrokowego nie ma obecnie odpowiedniego leczenia, ponieważ nerw wzrokowy jest tkanką nerwową, która nie została jeszcze zastąpiona przez metody i metody. Choroida nie podlega również przeszczepowi, co reprezentują małe naczynia.
Jedną z najskuteczniejszych metod chirurgicznych eliminowania kolobomii stulecia jest plastyka powiek. Dzięki takiej pomocy pacjent zostaje zastąpiony sztuczną soczewką wewnątrzgałkową, która jest tak wysokiej jakości, że jest w stanie pomieścić.
Przy pierwszych objawach choroby i odchyleniach widzenia konieczne jest niezwłoczne udanie się do lekarza w celu postawienia diagnozy, aby jak najszybciej rozpocząć leczenie coloboma. Jest to jedyny sposób, aby zapobiec rozwojowi komplikacji, które są znacznie bardziej problematyczne w leczeniu i droższe.
Obecnie nie ma konkretnych środków zapobiegających występowaniu kolobomów, ale istnieją skuteczne metody i sposoby pomagania pacjentom w normalnym życiu. Jeśli przy lekkim uszkodzeniu narządów wzroku zachowasz wszystkie środki ostrożności, choroba nie będzie postępować. W przeciwnym razie doprowadzi to do całkowitej ślepoty.
Coloboma jest naruszeniem struktury błon oka, w którym znika integralność warstwy. Najczęściej coloboma objawia się zwykłym brakiem muszli ocznej na jakiejkolwiek szczelinie. Coloboma odnosi się do wad wrodzonych, które są związane z naruszeniem formowania się narządów wzroku w okresie odkładania. Pod tym względem pacjenci z coloboma często mają inne anomalie rozwojowe, takie jak rozszczep podniebienia lub rozszczep wargi. Jednak mechanizm rozwoju nabytej colobomy nie jest wykluczony.
Tęczówka koloboma występuje częściej niż inne naruszenia integralności błon oka. Kształt wady tęczówki w tej chorobie ma zazwyczaj kształt gruszki, a coloboma znajduje się w dolnym obszarze. Zmiana jest często jednostronna, ale mogą wystąpić obustronne wady tęczówki. Jeśli występuje wrodzona coloboma tęczówki, uczeń może zmienić rozmiar nawet w miejscu ubytku, z nabytą postacią choroby, funkcja zwieracza źrenicy jest zaburzona.
W zależności od czasu powstania wady tęczówki, kolobomy tego obszaru dzielą się na:
W kolobomie tęczówki oślepienie jest charakterystycznym objawem (nie należy tego mylić ze ślepotą, w której nie ma funkcji wzrokowej). W tym przypadku wizja pozostaje, jednak pacjent nie jest w stanie kontrolować przepływu światła, które wchodzi do gałki ocznej z zewnątrz. Kiedy nabyta coloboma zakłóca zwieracz znajdujący się wokół otworu źrenicy. W wrodzonej coloboma możliwe jest jej skurcz wraz z zwieraczem, ale otwór źrenicy nie może uzyskać wymaganej średnicy. Istnieje również defekt kosmetyczny, który często można zaobserwować przy normalnym kontakcie wzrokowym. W związku z tym rozwój traumy psychicznej jest możliwy, na co dzieci z dzieciństwa są najbardziej podatne.
Koloboma tęczówki jest łatwo wykrywalna poprzez wzrokową kontrolę oczu pacjenta. Zwykle nie wymaga to specjalnego sprzętu medycznego. Gdy gałka oczna jest oświetlona, następuje przyjazne skurcz kolobomy i źrenicy. Ten objaw jest charakterystyczny dla różnicowania wrodzonych i nabytych wariantów choroby.
W biomikroskopii za pomocą lampy szczelinowej można szczegółowo ocenić stan przedniej komory gałki ocznej. Podczas badania lekarz może zidentyfikować małe kolobomy, których nie można wykryć podczas rutynowego badania.
W przypadku małych rozmiarów tęczówki tęczówki leczenie nie jest wymagane, jeśli wada tęczówki nie daje o sobie znać. Aby uniknąć olśnienia, musisz kontrolować ilość światła w pomieszczeniu, aby nie padało zbyt wiele promieni światła padających głęboko w oczy. Można to osiągnąć za pomocą okularów siatkowych, przyciemnianych soczewek kontaktowych z przezroczystym środkiem.
W przypadku znacznego upośledzenia wzroku należy wykonać leczenie chirurgiczne. W tym samym czasie wykonuje się nacięcie wzdłuż krawędzi obszaru limbicznego w obszarze defektu, a następnie krawędzie tęczówki zszywają się. Niedawno rozpoczęto rozwój mniej traumatycznych operacji z wykorzystaniem cięć tunelowych.
W niektórych przypadkach możliwe jest przeprowadzenie kolagenoplastyki. Początkowo technikę tę stosowano w leczeniu pacjentów z krótkowzrocznością. Dzięki substancji podobnej do kolagenu powstaje specjalna sztuczna rama oka, która zapobiega jej powiększaniu się. W obecności coloboma technika ta pomaga ustabilizować rozmiar defektu na pierwotnym poziomie.
W centrum medycznym Moskiewskiej Kliniki Oczu każdy może przetestować najnowocześniejszy sprzęt diagnostyczny i na podstawie wyników zasięgnąć porady specjalisty najwyższej klasy. Klinika doradza dzieciom od 4 lat. Jesteśmy otwarci siedem dni w tygodniu i pracujemy codziennie od 9:00 do 21:00. Nasi specjaliści pomogą zidentyfikować przyczynę zaburzenia widzenia i przeprowadzą właściwe leczenie zidentyfikowanych patologii.
Aby wyjaśnić koszt zabiegu, możesz umówić się na wizytę w Moskiewskiej Klinice Oka, dzwoniąc pod numer 8 (800) 777-38-81 i 8 (499) 322-36-36 w Moskwie (codziennie od 9:00 do 21: 00) lub korzystając z formularza zapisu online.
Umów się na spotkanie
Harmonogram kliniki podczas wakacji noworocznych Klinika nie działa od 12/30/2017 do 02/01/2018 włącznie.
http://lechi-glaz.ru/dvustoronnyaya-koloboma-raduzhki/Tęczówka lub tęczówka to rodzaj membrany, która dzieli przestrzeń między rogówką a soczewką. Powstaje z przedniego obszaru naczyniówki narządu wzroku. W centrum tęczówki znajduje się dziura zwana źrenicą. To dzięki tęczówce regulowany jest przepływ światła przechodzącego przez źrenicę do siatkówki. Ale jakie są powody, dla których istnieją różne rozmiary źrenicy, możesz się tego nauczyć z tego artykułu.
Coloboma tęczówki została opisana już w 1821 r. Przez naukowca Waltera. Z greckiego coloboma oznacza brak, brakującą część. W tej interpretacji chorobę definiuje się jako brak części tęczówki. Anomalia jest wrodzona. Nieprawidłowy rozwój tej części tęczówki występuje nawet w łonie płodu po około 4 miesiącach, gdy luka embrionalna jest nienormalnie zamknięta.
Na tej podstawie możemy stwierdzić, że koloboma oka jest na ogół tylko częścią szeregu anomalii w rozwoju narządu wzroku. Co więcej, taka wada może objawiać się zajęciem całego nerwu wzrokowego, jak również małą hipoplazją tęczówki, małym rowkiem na krawędzi źrenicy (i dlatego pojawia się zapalenie nerwu wzrokowego, pomaga zrozumieć informacje przez odniesienie). W rzeczywistości jest to dość powszechny defek, występujący u jednej osoby z 6 tys.
Ale coloboma może mieć także nabyte cechy, które wpływają na różne tkanki gałki ocznej - od krawędzi powieki do głowy nerwu wzrokowego. Taka wada może powodować szereg różnych nieprawidłowości w strukturze tkanek. Zmiana kształtu źrenicy jest spowodowana zagłębieniami w brzegowej części powieki lub dolnej części tęczówki. Ze względu na ten drugi czynnik uczeń może przyjąć kształt gruszki zamiast zwykłej.
Na filmie - jak wygląda choroba u dziecka:
Takie odchylenie prowadzi do różnych patologii dna. Ta zmiana tęczówki prowadzi głównie do zaślepienia pacjenta z powodu przedostania się nadmiaru światła na siatkówkę. Czasami koloboma tęczówki może rozprzestrzeniać się na naczyniówkę i ciało rzęskowe. Ale w jaki sposób leczy się krwotok do ciała szklistego oka i jakie leki są najczęściej stosowane, jest to wskazane tutaj.
Coloboma może wpływać na każdą część oka, a także może wpływać na funkcje wzrokowe. Taka wada jest badana i leczona po wykryciu pierwszych znaków.
Koloboma tęczówki dzieli się na kilka typów:
Dwustronne lub jednostronne;
Wszystkie te gatunki mają swoje własne przejawy. Na podstawie określenia cech patologii możliwe jest określenie przebiegu leczenia zgodnie z cechami przebiegu choroby.
Typowe kolobomy manifestują się głównie z powodu utrzymywania się linii zamknięcia szczeliny rozrodczej. Koloboma tęczówki jest w większości izolowana. Narusza regulację ilości światła na siatkówce. Ale w niektórych przypadkach jest to możliwe i połączona manifestacja coloboma. Najczęstszą manifestacją jest częściowe lub całkowite rozprzestrzenienie się szczeliny źrenicowej do samej krawędzi tęczówki. W takich przypadkach mówią o źrenicy w kształcie gruszki. Taka wada jest albo wynikiem zaburzenia rozwoju, albo po prostu dziedziczona.
Nietypowa coloboma często objawia się w postaci dziurki od klucza. Wizualnie efekt ten wygląda jak dodatkowa dziura w tęczówce. Każda z przedstawionych patologii może zostać skorygowana metodą chirurgiczną lub profilaktyczną.
Nabyta coloboma różni się od wrodzonej tym, że może pojawić się w dowolnym obszarze tęczówki, a nie tylko w dolnej trzeciej. W tym przypadku nabyte rozwija się pod wpływem czynników zewnętrznych, na przykład po nieudanej operacji lub urazie. W rezultacie tę wadę uważa się bardziej za komplikację lub objaw. Wrodzone nieprawidłowości są nabywane w macicy. Warto również wiedzieć więcej o kroplach do oczu przeciwbólowych.
Symptomatologia przejawia się w takiej patologii dość jasno i typowo. Przejawia się to:
Ogólnie rzecz biorąc, coloboma jest dokładnie odróżniana przez element wizualny i okresowe oślepienie, ponieważ tęczówka nie filtruje ilości światła iw rezultacie ma negatywny wpływ na siatkówkę. Nabyta coloboma rozwija się z powodu urazu, operacji i tak dalej. To, co odróżnia nabytą od wrodzonej, że kiedy nabyta wada coloboma może rozwinąć się na dowolnej części tęczówki, a nie tylko na dole.
Objawy mogą różnić się od klasycznego obrazu, jeśli patologia obejmuje kilka części oka.
Koloboma tęczówki zwykle występuje w izolacji, ale istnieją wyjątki, w których patologia wpływa na inne części oka. Często idzie i jako część innych zespołów: Chardzh i Ekardi. W pierwszym przypadku oprócz colobomas, choroby serca, rozwoju i opóźnienia wzrostu u dzieci, patologii narządów płciowych, nozdrza nosowego i patologii ucha są wykrywane. W zespole ekardi wykrywana jest obustronna koloboma połączenia naczyniówki i nerwu wzrokowego, jak również hipoplazja tego samego nerwu, obustronna manifestacja mikrofthalmia i inne objawy.
Leczenie zawsze zaczyna się od diagnozy. Badanie zewnętrzne, biomikroskopia za pomocą lampy szczelinowej, MRI w celu określenia patologii naczyń krwionośnych, nerwów i innych jednostek narządu wzroku i mózgu. W tym przypadku ważne jest prawidłowe zdiagnozowanie coloboma, a także określenie podstawowej przyczyny patologii.
Jeśli wykryje się kolobomę tęczówki u dziecka, leczenie rozpoczyna się natychmiast. Przede wszystkim sprawdzane są możliwości wizualne, refrakcja kliniczna, biomikroskopia i oftalmoskopia. Procedury te są przeprowadzane w pierwszych sześciu miesiącach życia dziecka. Następnie określa się rodzaj leczenia.
Może to być:
W wideo - korekcja wzroku:
Takie manipulacje są przeprowadzane w wieku przedszkolnym lub późniejszym. Ale jeśli zmiany tęczówki są niewielkie, lekarz może ograniczyć się do środków zapobiegawczych, na przykład zalecić noszenie soczewek kontaktowych lub okularów siatkowych. Ale jak korygować astygmatyzm w okularach i które okulary są najlepsze do tego, jest to wskazane tutaj.
Jeśli funkcja widzenia jest znacznie zmniejszona, konieczne jest wykonanie operacji, podczas której wykonuje się cięcie powyżej wady kończyny, a następnie krawędzie tęczówki są zszywane. W trakcie tego procesu można stosować cięcia tunelowe, które są mniej traumatyczne dla oka.
W niektórych przypadkach przy użyciu kolagenu. Pomaga zapobiegać wzrostowi obszaru defektu.
Pamiętaj, że tęczówka koloboma może prowadzić do znacznego zmniejszenia ostrości widzenia. Nie ma żadnych środków zapobiegawczych dla rozwoju patologii, a zatem przy pierwszych oznakach takiej wady należy skontaktować się z okulistą. Eksperci zalecają używanie soczewek biofiniti.
Warto również zauważyć, że wielokrotne próby leczenia i tradycyjnej medycyny często prowadziły do tego, że patologia nie tylko nabrała wielkich objawów, ale także utraty wzroku. Dlatego nie jest konieczne eksperymentowanie, szczególnie u dzieci, których ciało jest wciąż formowane. w przypadku praktyki dziecięcej można powiedzieć z całkowitą pewnością, że normalne funkcjonowanie tęczówki może zostać przywrócone, jeśli podjęte zostaną odpowiednie kroki.
http://okulist.online/zabolevaniya/glaz/raduzhka/koloboma-raduzhki.htmlCo to jest coloboma? Jest to choroba okulistyczna, w której brakuje części muszli ocznej. Najczęstszą praktyką medyczną jest coloboma tęczówki oka. Z reguły jest to wrodzona anomalia rozwoju wewnątrzmacicznego, ale zdarzają się przypadki nabytej colobomy.
Przyczyny rozwoju coloboma dzielą się na typy, w oparciu o czas pojawienia się:
Następujące formy kliniczne colobo również różnią się:
Objawy choroby są spowodowane uszkodzeniem części oka, w której nastąpiło rozszczepienie. Objawy oka są następujące:
Coloboma jest często diagnozowana u niemowląt w pierwszych miesiącach życia, kiedy matka zauważa podejrzaną dziurę w tęczówce dziecka lub uważa, że uczniowie mają niezwykły kształt. W takim przypadku zaleca się wizytę u okulisty, najlepiej u dziecka.
Przyczyn Koloboma u dzieci jest wiele:
Prawdopodobieństwo posiadania dzieci z problemami jest znacznie wyższe w przypadku kobiet, które:
Istnieje kilka przypadków rozwoju coloboma jako mutacji genetycznej.
Kolobomy dzielą się na typy, które są określone przez lokalizację zmiany:
Zgodnie z częstością występowania kolobomów oczy dzielą się na:
Kolobomy są z powodzeniem diagnozowane przez kontrolę wzrokową, ponieważ charakterystyczna wada jest wyraźnie widoczna. Głównym objawem jest defekt w kształcie gruszki w tęczówce narządu wzroku, z szeroką częścią skierowaną do góry i zwężającą się ku górze. Takie odchylenie przypomina widok dziurki od klucza.
Istnieją metody, które pomagają w wiarygodnym ustaleniu tej diagnozy:
Gdy uszkodzenie tęczówki jest małe i nadal praktycznie się nie manifestuje, możliwe jest nie wyleczenie choroby: aby stłumić podstawowe objawy, konieczne jest ograniczenie liczby i jasności światła przechodzącego przez powiększoną źrenicę.
W takim przypadku zaleca się noszenie okularów siatkowych i ciemnych soczewek kontaktowych, które mają przezroczyste centrum. Ze znacznym upośledzeniem funkcji widzenia może prowadzić operację. Podczas interwencji chirurgicznej wykonuje się nacięcie na krawędzi defektu, a następnie krawędzie tęczówki zszywają się razem, zaciskając ją razem.
Metodę tę stosuje się w leczeniu takiej wady z kolobomią jako krótkowzrocznością. Procedura jest następująca: z substancji podobnej do kolagenu tworzy się sztuczny szkielet, aby zapobiec wzrostowi gałki ocznej.
Koloboma naczyniówki i nerwu wzrokowego nie ma obecnie odpowiedniego leczenia, ponieważ nerw wzrokowy jest tkanką nerwową, która nie została jeszcze zastąpiona przez metody i metody. Choroida nie podlega również przeszczepowi, co reprezentują małe naczynia.
Jedną z najskuteczniejszych metod chirurgicznych eliminowania kolobomii stulecia jest plastyka powiek. Dzięki takiej pomocy pacjent zostaje zastąpiony sztuczną soczewką wewnątrzgałkową, która jest tak wysokiej jakości, że jest w stanie pomieścić.
Przy pierwszych objawach choroby i odchyleniach widzenia konieczne jest niezwłoczne udanie się do lekarza w celu postawienia diagnozy, aby jak najszybciej rozpocząć leczenie coloboma. Jest to jedyny sposób, aby zapobiec rozwojowi komplikacji, które są znacznie bardziej problematyczne w leczeniu i droższe.
Obecnie nie ma konkretnych środków zapobiegających występowaniu kolobomów, ale istnieją skuteczne metody i sposoby pomagania pacjentom w normalnym życiu. Jeśli przy lekkim uszkodzeniu narządów wzroku zachowasz wszystkie środki ostrożności, choroba nie będzie postępować. W przeciwnym razie doprowadzi to do całkowitej ślepoty.
http://o-glazah.ru/drugie/koloboma-raduzhki.htmlColoboma jest chorobą polietiologiczną charakteryzującą się izolowanym lub połączonym cięciem tęczówki, siatkówki, naczyniówki, nerwu wzrokowego lub powieki. Powszechnymi objawami klinicznymi wszystkich postaci kolobomii są zmniejszona ostrość wzroku, uczucie bólu oczu, dolegliwości astenopowe. Określona diagnoza zależy od rodzaju zmiany i może obejmować badanie zewnętrzne, wizometrię, oftalmoskopię, biomikroskopię, ultradźwięki w trybie b, CT, MRI. Zachowawcze leczenie colobomas nie jest opracowane. Taktyka chirurgiczna zależy od postaci choroby i może obejmować perytomię, kolagenoplastykę, koagulację laserową, witrektomię.
Coloboma jest nabytą lub wrodzoną nieprawidłowością narządu wzroku, która objawia się całkowitym lub częściowym rozszczepieniem jej struktur. Termin coloboma został wprowadzony przez Waltera w 1821 r., Przetłumaczony z greckiego jako „brakująca część”. Częstość występowania kolobomów w populacji wynosi około 0,5-0,7 na 10 000 noworodków. Według statystyk, wśród wszystkich form, najczęstszą kolobomią tęczówki (1: 6000). Patologia o tej samej częstotliwości występuje wśród mężczyzn i kobiet. Wrodzona degradacja naczyniówki jest jedną z przyczyn ślepoty i zaburzeń widzenia w dzieciństwie. Choroba występuje najczęściej w Chinach (7,5: 10 000), USA (2,6: 10 000) i Francji (1,4: 10 000).
Wrodzona coloboma jest genetycznie uwarunkowaną chorobą z przeważającym dziedziczeniem autosomalnym dominującym. Zmienne mutacje w genie PAX6 są związane z dużą liczbą wad oczu, w tym z coloboma. Jednocześnie udowodniono, że anomalie metylacji DNA poszczególnych histonów pod wpływem czynników środowiskowych prowadzą do zmian epigenetycznych, które mogą również wywołać tę patologię. Rozszczepienie struktur gałki ocznej jest konsekwencją naruszenia zamknięcia rozszczepu germinalnego w 4-5 tygodniu rozwoju embrionalnego. Przyczyną wad wrodzonych może być zakażenie matki wirusem cytomegalii we wczesnych stadiach ciąży.
W przeciwieństwie do innych form, coloboma tęczówki może być dziedziczona zarówno w sposób autosomalny dominujący, jak i autosomalny recesywny. Typ autosomalny dominujący jest związany z uszkodzeniem genu PAX6 z lokalizacją w krótkim ramieniu chromosomu 11. Rodzaj zmutowanego genu w autosomalnej recesywnej ścieżce transmisji nie został ustalony. W przypadku usunięcia 24-DEL, NT1353, rozszczepienie tęczówki jest zwykle połączone z mikroftalmią. Takie czynniki jak nadużywanie alkoholu i brak równowagi hormonalnej wpływają na rozwój nabytej formy. Coloboma iridoretinalna powstaje, gdy gen SHH długiego ramienia chromosomu 7 jest zmutowany i powstaje chorioretinal, gdy dotyczy to genu GDF6 8q22 lub PAX6 11p13. Powodem połączonego rozszczepienia głowy nerwu wzrokowego, siatkówki i naczyniówki jest mutacja genu SHH zlokalizowana na chromosomie 7q36.
Koloboma wieku nabytej genezy często występuje w wyniku martwicy tkanek lub blizn podczas urazów pourazowych. Ta patologia może być również wywołana przez wady pooperacyjne na tle irydektomii w przypadku patologicznych nowotworów tęczówki.
Z klinicznego punktu widzenia w okulistyce izoluje się kolobomię tęczówki, siatkówki, naczyniówki, głowy nerwu wzrokowego, soczewki i powieki. Gdy wszystkie powyższe struktury biorą udział w procesie patologicznym, rozwija się pełna coloboma, z mniej rozległą zmianą - częściową. Rozszczepienie może być jednostronne lub oddziaływać na oba oczy. W typowej postaci ubytek jest zlokalizowany w dolnym kwadrancie nosowym, co wynika z topografii kanału kanału oka. Nietypowa coloboma zwana zlokalizowaną w innych częściach narządu wzroku. Objawy kliniczne zależą od postaci choroby.
Kiedy tęczówka coloboma tworzy wyraźny defekt kosmetyczny przypominający gruszkę lub dziurkę od klucza. Na tle normalnego lub niewielkiego spadku ostrości widzenia pacjenci nie są w stanie regulować ilości promieni świetlnych docierających do siatkówki. Rezultatem jest patologia postrzegania światła. Po pokonaniu całej grubości naczyniówki symptomatologia połączeń mroczka (pojawienie się ciemnych obszarów przed oczami). Obustronna coloboma prowadzi do rozwoju oczopląsu. Choroba może występować w izolacji lub być jednym z objawów zespołów Chardzha lub Ekardi.
Stopień zmniejszenia ostrości wzroku z coloboma nerwu wzrokowego zależy od stopnia uszkodzenia. W przypadku pojedynczej wady, widzenie może być normalne, w przypadku połączenia z mikroftalmią lub rozszczepieniem innych struktur gałki ocznej możliwa jest całkowita ślepota. Większość pacjentów ma podwójne widzenie przed oczami, zawroty głowy, naruszenie widzenia obuocznego w postaci zeza. Chorobie często towarzyszy rozwój obrazu klinicznego astygmatyzmu typu krótkowzrocznego (zmniejszenie ostrości wzroku, zniekształcenie obrazu przed oczami). Wrodzona forma patologii jest często łączona z zespołami Goldenhar, Down i Edwards, a także z nevus naskórka.
Dla izolowanej kolobomy siatkówki charakterystyczny jest prąd utajony. Pacjenci skarżą się tylko na rozwój wtórnych powikłań w postaci łez, którym towarzyszy odwarstwienie siatkówki. Długie istnienie patologii prowadzi do powstawania bydła. Anomalia objawia się klinicznie przez przyciemnienie obszarów przed oczami. Gdy soczewka jest dzielona, jej funkcja załamania światła jest zakłócana, co powoduje tworzenie stref o różnym załamaniu światła. Klinicznie choroba objawia objawy astygmatyzmu. Coloboma wieku, co do zasady, towarzyszy niepełne zamknięcie, uszkodzenie spojówek przez rzęsy, rozwój wad erozyjnych. Ta patologia jest często powikłana wtórnym zapaleniem spojówek.
Metody diagnostyczne kolobomów zależą od postaci choroby. Koloboma tęczówki charakteryzuje się pojawieniem się defektu w postaci gruszki lub dziurki od klucza, które są wizualizowane podczas badania zewnętrznego. Podczas wykonywania biomikroskopii ultradźwiękowej, wrodzonej postaci w większości przypadków towarzyszy hipoplazja ciała rzęskowego. Procesy rzęskowe są krótsze i szersze niż norma. Przypadkowość włókien i niejasność struktury więzadła Zinna wskazują na jego niedorozwój. Stopień ostrości wzroku określa metoda wiziometrii.
Gdy koloboma nerwu wzrokowego metodą oftalmoskopii jest określona przez niewielki wzrost jej średnicy. Zaokrąglone rowki światła z wyraźnie zdefiniowanymi krawędziami są wizualizowane. Metoda skanowania ultradźwiękowego w trybie B lub tomografii komputerowej (CT) może wykryć głębokie ubytki na tylnym biegunie gałki ocznej. W niektórych przypadkach obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) zależy od hipoplazji wewnątrzczaszkowej części nerwu wzrokowego. W wieku po 20 latach często powstaje odwarstwienie siatkówki. Wraz z postępem pacjentów z patologicznymi wgłębieniami w głowie nerwu wzrokowego określa się objawy MRI obrzęku plamki, co często prowadzi do pęknięcia i odwarstwienia siatkówki. Badanie histologiczne ujawnia koncentrycznie zorientowane włókna mięśni gładkich.
Koloboma naczyniówki podczas oftalmoskopii polega na tworzeniu białego koloru z zapiekanymi krawędziami. Z reguły defekt jest zlokalizowany w niższych częściach dna. Gdy określona jest wizometria przez krótkowzroczność, stopień jej zależy od rozległości zmiany. Gdy biomikroskopia soczewka coloboma ma formę dekoltu, która znajduje się w dolnej wewnętrznej ćwiartce. Postęp patologii prowadzi do wyraźnej deformacji równika soczewki.
Taktyka leczenia Coloboma zależy od kształtu i rozległości zmiany. Przy niewielkim rozszczepieniu tęczówki i braku zaburzonej funkcji narządu wzroku nie pokazano operacji. Wraz ze spadkiem ostrości widzenia konieczne jest wykonanie perytomii z późniejszym zszyciem krawędzi tęczówki. W celu zapobieżenia dalszemu rozwojowi kolobomów zaleca się zachowanie kolagenoplastyki. Celem interwencji chirurgicznej jest utworzenie szkieletu kolagenu, który zapobiega progresji coloboma.
W przypadku uszkodzenia nerwu wzrokowego koagulacja laserowa jest wskazana tylko u pacjentów z utworzeniem podsiatkówkowej błony neowaskularnej. Zaleca się witrektomię z późniejszą koagulacją laserową siatkówki, zmniejszając ostrość wzroku do 0,3 dioptrii z jednoczesnym odwarstwieniem siatkówki plamki. Ponadto, metoda leczenia kolobomy naczyniówki i siatkówki jest endodrena poprzez błonę pośrednią z dalszą laserową fotokoagulacją siatkówki wokół strefy brzeżnej. Z wyraźną kolobomą soczewki konieczne jest jej usunięcie przy następnej implantacji soczewki wewnątrzgałkowej. Z kolei wada w postaci dekoltu powieki jest eliminowana przez blepharoplastykę.
Nie opracowano konkretnych środków zapobiegawczych w celu zapobiegania rozwojowi coloboma. W celu zapobiegania naruszeniom percepcji światła, gdy tęczówka coloboma zalecała stosowanie okularów siatkowych lub przyciemnionych soczewek kontaktowych z przezroczystym środkiem. Pacjenci z pierwotnymi objawami tej patologii powinni być badani dwa razy w roku przez okulistę z obowiązkową wizometrią, biomikroskopią i oftalmoskopią dna oka. Przy lekkim rozszczepieniu struktur gałki ocznej rokowanie na życie i niepełnosprawność jest korzystne. Rozległe uszkodzenia mogą być skomplikowane przez całkowite zmniejszenie ostrości wzroku do całkowitej ślepoty, co prowadzi do niepełnosprawności pacjenta.
http://www.krasotaimedicina.ru/diseases/ophthalmology/colobomaCzym jest tęczówka
Tęczówka jest czymś w rodzaju automatycznej membrany oddzielającej przestrzeń między soczewką a rogówką. Powstaje z przodu naczyniówki. W środku tęczówki znajduje się dziura - źrenica, to tęczówka reguluje ilość światła przechodzącego przez źrenicę do siatkówki.
Oczywiście utrzymanie ilości światła na określonym poziomie jest możliwe dzięki skoordynowanej pracy mięśni: zwieracza i rozszerzacza. W jasnym świetle, tęczówka kurczy się, co zapobiega oślepianiu oka, w słabym świetle źrenica rozszerza się, co pozwala pominąć większy przepływ fotonów.
W 1821 r. Naukowiec Walter wprowadził do medycyny takie określenie jak „coloboma”, które z greckiego tłumaczenia oznacza: „brakująca część”, to znaczy brak części struktury gałki ocznej. Aby zrozumieć mechanizm powstawania wrodzonej anomalii tej kategorii, należy zauważyć, że podstawy oczu powstają w drugim tygodniu rozwoju ludzkiego embrionu, w momencie, gdy tworzy się pęcherzyk oka.
Nieco później, w czwartym tygodniu, zamienia się w kubek do oczu, w dolnej części szyby znajduje się szczelina, przez którą wchodzi mezoderma. W piątym tygodniu ciąży szczelina embrionalna jest zamknięta, proces zamykania składa się z trzech etapów: w środku jej przedłużenia, końca dystalnego i bliższego.
Rozwój tęczówki występuje znacznie później - w czwartym miesiącu ciąży, zatem niższy jej rozwój jest spowodowany nieprawidłowym zamknięciem luki embrionalnej. Można zatem argumentować, że główna liczba przypadków wrodzonej kolobomy struktur oka występuje z powodu naruszenia mechanizmów zamykania luki.
Dlatego wrodzona coloboma jest całą serią anomalii, począwszy od całkowitej wady, która wychwytuje głowę nerwu wzrokowego, siatkówkę, naczyniówkę, soczewkę. i kończąc na lekkiej hipoplazji mezodermy tęczówki, małego rowka na krawędzi źrenicy i tak dalej. Wrodzona coloboma tęczówki jest dość dobrze znaną wadą, według niektórych danych występuje w jednym przypadku sześciu tysięcy osób.
Określenie coloboma odnosi się do wad wrodzonych lub nabytych, które wpływają na różne tkanki gałki ocznej (naczyniówka, tęczówka, powieka, soczewka, głowa nerwu wzrokowego, siatkówka). Ta wada może prowadzić do różnego rodzaju nieprawidłowości w strukturze tkanek.
W tym przypadku może pojawić się lekkie podciśnienie w marginalnej części powieki lub w dolnej trzeciej części tęczówki, w wyniku czego zmienia się kształt źrenicy. Ten drugi nabiera kształtu gruszkowego, a nie okrągłego, jak to zwykle bywa.
W niektórych przypadkach coloboma prowadzi do znacznych ubytków dna oka. Wzrost wielkości źrenicy prowadzi do nadmiernego światła wpadającego do siatkówki, któremu towarzyszy oślepienie pacjenta.
Koloboma tęczówki jest jedną z częstych wad wrodzonych tych tkanek gałki ocznej. W niektórych przypadkach coloboma rozciąga się na ciało rzęskowe, a także na naczyniówkę.
Eksperci wyróżniają kolobomy zidentyfikowane w tęczówce, zgodnie z takimi formami:
Wrodzona coloboma tęczówki i nabyta (w zależności od przyczyny rozwoju).
Jednostronne i obustronne (dotyczy jednego oka lub obu).
Kiedy tęczówka coloboma rozwija dość typowy obraz kliniczny. Wady zewnętrzne prowadzą do zmiany tęczówki, powodując defekt przypominający gruszkę lub dziurkę od klucza. Jeśli defekt mieści się w granicach tylko tęczówki, wówczas krawędź źrenicy i prążek pigmentowy zwykle nie zmieniają się i można je prześledzić w całym tekście. Zachowana jest również reakcja źrenicy na światło.
Również w przypadku tęczówki coloboma powstaje tzw. Ślepota, której nie należy mylić ze zwykłą ślepotą. W tym przypadku wzrok pacjenta jest zachowany, ale zdolność do regulowania liczby promieni przechodzących przez źrenicę do siatkówki jest osłabiona. W przypadku, gdy coloboma jest wadą nabytą, praca zwieracza źrenicy jest zaburzona, czemu towarzyszy niezdolność tego mięśnia do kurczenia się. Wrodzona coloboma zwykle przesuwa się wraz ze zwieraczem źrenicy, ale rozmiar źrenicy nadal nie osiąga pożądanego rozmiaru.
Gdy pojawia się coloboma tęczówki, występuje również defekt kosmetyczny, który można wykryć poprzez rutynowe badanie wzrokowe. Często takie zmiany w tkankach tęczówki prowadzą do urazu psychicznego pacjenta, na który dzieci są najbardziej podatne.
Koloboma tęczówki jest jedną z częstych wad wrodzonych tych tkanek gałki ocznej.
Gałka oczna dotknięta kolobomią zwykle charakteryzuje się spadkiem ostrości widzenia w porównaniu z przeciwległym zdrowym okiem. Jeśli defekt wpływa na całą grubość naczyniówki, to podczas badania pól wzrokowych wykrywane są mroczki (wypadanie sektorowe). W niektórych przypadkach podczas tworzenia kolobomów tęczówki po obu stronach wykrywa się oczopląs.
Różnica w stosunku do wrodzonej wady kolobomii tęczówki związanej z operacją lub urazem polega na występowaniu wady regionalnej. Jednocześnie sama źrenica jest powiększona i nie reaguje na światło. Ten rodzaj coloboma może znajdować się w dowolnym obszarze tęczówki.
W praktyce medycznej, jak wspomniano wcześniej, coloboma tęczówki jest najczęściej obserwowana w izolacji, to znaczy bez powiązanych patologii. Ale są też przypadki łączenia tej patologii z kolobomami innych struktur oka lub jako część takich zespołów jak:
Zespół Charge (CHARGE), w którym można wykryć coloboma, chorobę serca, opóźnienie wzrostu i rozwoju, atrezję wiązki nosowej, patologię narządów płciowych i uszy.
Ecardia (Aicardi) to zespół, w którym można wykryć obustronną colobomę naczyniówki i nerwu wzrokowego, obustronną hipoplazję nerwu wzrokowego, obustronną miażdżycę i tak dalej.
Obowiązkowe badania diagnostyczne przeprowadzane przez specjalistów w celu identyfikacji tęczówki u Koloba:
Badanie zewnętrzne (koloboma tęczówki jest łatwa do zobrazowania, a także z badaniem zewnętrznym można odróżnić wrodzoną colobomę od nabytej przez reakcję na światło wpadające).
Biomikroskopia lampy szczelinowej pozwala na dokładną diagnozę przedniego oka.
Ponadto, jeśli to konieczne, można przeprowadzić dokładniejsze badania w postaci skanów MRI mózgu i nerwów, które łączą oko z mózgiem.
W przypadku wykrycia wrodzonej kolobomy u dzieci nie ma potrzeby podejmowania środków nadzwyczajnych w celu jej leczenia. Ważne jest, aby przeprowadzać manipulacje zapobiegawcze w tej grupie pacjentów. W tym przypadku okulista musi sprawdzić wszystkie funkcje wzrokowe dziecka, jego refrakcję kliniczną, a także wykonać biomikroskopię i oftalmoskopię w ciągu pierwszych sześciu miesięcy po urodzeniu. Następnie należy określić wskazania do operacji plastycznej lub skontaktować się z kosmetyczną korektą, która jest wykonywana w wieku przedszkolnym lub później.
Jeśli wada tęczówki nie ma objawów klinicznych i zajmuje mały obszar, często interwencja medyczna nie jest w ogóle wymagana. Aby zapobiec rozwojowi objawów olśnienia, pacjent powinien zmniejszyć ilość światła docierającego do gałki ocznej. Aby to zrobić, możesz użyć niektórych urządzeń, na przykład ciemnych soczewek kontaktowych z przezroczystą częścią centralną lub okularów siatkowych. W przypadku znacznego zmniejszenia funkcji widzenia, wymagana jest operacja. Podczas operacji wykonuje się cięcie powyżej defektu na krawędzi rąbka, po którym krawędzie tęczówki zbliżają się do siebie i szyją.
Istnieją mniej traumatyczne metody interwencji chirurgicznej, w których stosuje się cięcia tunelowe. Czasami wykonuje się tak zwaną kolagenoplastykę, pierwotnie stworzoną do leczenia pacjentów z krótkowzrocznością. W tym przypadku lekarz tworzy specjalną ramę, która składa się z substancji podobnej do kolagenu i zapobiega wzrostowi gałki ocznej. W obecności coloboma taka interwencja zapobiega dalszemu zwiększeniu rozmiaru wady.
http://proglaza.ru/articles-menu/1189-koloboma-raduzki.html