Materiał przygotowany pod kierunkiem
Jedna z pierwszych metod korekcji wzroku, rozpowszechniona dzięki wysokiej dokładności i bezpieczeństwu. Operacja odbywa się na powierzchni rogówki bez tworzenia płata rogówki. Po zakończeniu okresu rehabilitacji podnoszone są ograniczenia dotyczące sportów aktywnych, takich jak hokej, boks itp. Przy małych stopniach krótkowzroczności, dalekowzroczności, nie ma śladów ekspozycji na laser, co jest zaletą w takich zawodach, które nie sprzyjają chirurgii oka, na przykład pilot wojskowy.
PRK (PRK, fotorefrakcyjna keratektomia) jest pierwszą metodą laserowej korekcji wzroku, która jest stosowana od 1986 r. I stała się powszechna w Rosji i za granicą. Korekcja laserowa PRK jest powierzchownym działaniem na rogówkę, wykonanym bez tworzenia płatów i nie wpływającym na tkankę rogówki głębiej niż 100-200 mikronów. Przed wynalezieniem techniki LASIK metoda PRK była jedyną opcją korekcji lasera ekscymerowego.
Ze względu na wysoką dokładność i bezpieczeństwo działanie Super PRK stało się powszechne i umożliwiło uzyskanie wysokiej ostrości wzroku u pacjentów po korekcie. Metoda Super PRK poprawia:
Główną różnicą między korektą widzenia laserowego metodą Super PRK a techniką LASIK jest brak etapu tworzenia płatka rogówki. Pozostałe etapy operacji Super PRK są podobne do LASIK.
W połączeniu z techniką Super PRK można wykonywać indywidualne schematy korekcji laserowej Super PRK i spersonalizowane PRK (w szczególnych przypadkach, na przykład po urazach).
Krople znieczulające kapią na powierzchnię rogówki.
Wzrok koncentruje się na świetlistym punkcie.
Górna warstwa nabłonka rogówki jest usuwana.
Ablacja (odparowanie) zrębu rogówki następuje przy użyciu lasera ekscymerowego.
Soczewka kontaktowa jest umieszczana na rogówce oka.
Jak każda metoda leczenia, technologia Super PRK ma swoje zalety i wady.
Zaletą laserowej korekcji wzroku według techniki PRK jest brak etapu tworzenia płata rogówki. Górna cienka warstwa rogówki - nabłonek jest usuwany metodą mechaniczną, chemiczną lub laserową.
Ponadto, ta metoda korekcji, taka jak PRK, może być stosowana z cienką rogówką, a czasami z początkowymi stadiami stożka rogówki w połączeniu z dodatkową metodą leczenia - sieciowaniem kolagenu.
Dlaczego ta wspaniała metoda laserowej korekcji wzroku jest stosowana przez współczesnych oftalmologów nie tak często?
Dlatego popularność Super PRK znacznie się zmniejszyła po opracowaniu i opanowaniu techniki laserowej korekcji LASIK pod koniec lat 90., ponieważ LASIK zapewnia szybsze odzyskiwanie funkcji wzrokowych i mniej dyskomfortu pooperacyjnego.
Jednak w Klinice okulistycznej dr Belikovej nie zapomina się o metodzie Super PRK. Korekcja laserowa zgodnie z metodą Super PRK jest stosowana w klinice według indywidualnych wskazań.
http://belikova.net/services/lazernaya_korrektsiya_zreniya/frk/Fotorefrakcyjna keratektomia (PRK) to pierwsza technologia laserowej korekcji wzroku.
Wynaleziony i wprowadzony na rynek w latach 80. XX wieku i od tego czasu wielokrotnie się zmieniał i poprawiał.
PRK pozostaje jednym z najlepszych sposobów laserowej korekcji wzroku (LKZ).
Rogówka jest przezroczystą soczewką, która zakrywa przód narządu wzroku i korzystnie ma funkcję ochronną. Jego grubość wynosi około 0,5–0,6 mm pośrodku, a na krawędziach może sięgać 1–1,2 mm. Średnica wynosi około 1 cm przy poziomej i pionowej różnicy około 0,56 mm.
Zdjęcie 1. Szczegółowy schemat fotorefrakcyjnej keratektomii. Operacja składa się z czterech etapów.
Główny składnik rogówki, zrębu, obejmuje przezroczyste włókna łączące i jest ograniczony z obu stron przez dwie skorupy. Od zewnętrznej krawędzi jest pokryta muszlą łucznika z nabłonkiem, wewnątrz - skorupą Descemeta wraz ze śródbłonkiem.
Ponieważ rogówka ma kształt soczewki, jedną z jej funkcji jest załamanie światła. Ta właściwość wyjaśnia znaczenie laserowej korekcji wzroku. Zmieniając krzywiznę i grubość rogówki za pomocą lasera, lekarz osiąga zmiany charakterystyki załamania światła soczewki w wymaganym kierunku.
Pomoc Z pomocą PRK można przeprowadzić korektę krótkowzroczności, nadwzroczności, astygmatyzmu.
Ponieważ zrąb jest najbardziej rozległą warstwą rogówki, wpływ korygujący jest głównie na niego skierowany.
Ale aby do niego dotrzeć, musisz najpierw pokonać warstwy powierzchniowe. Dlatego istnieje kilka rodzajów PRK, które różnią się w zależności od metod uzyskania warstwy wewnętrznej:
Zdjęcie 2. Schemat PRK przy użyciu metody Lasek. Operacja zawiera sześć etapów, które różnią się od siebie.
Magek - modyfikacja poprzednich metod. Różnica polega na tym, że po głównym etapie refrakcji mitomycyna C jest stosowana do zrębu rogówki i działa przez 30-60 sekund, a następnie operacja jest zakończona zgodnie z ustalonym programem. Istotą stosowania tego leku jest to, że zmniejsza ryzyko zmętnienia rogówki po interwencji. Zazwyczaj ta metoda jest pokazana w ciężkiej krótkowzroczności.
To ważne! Każda technika ma zalety i wady, a także rodzaj wyboru w konkretnym przypadku, decyduje chirurg refrakcyjny. Uwzględnia specyfikę diagnozy i anatomiczną strukturę oka i wiąże je z możliwościami instytucji medycznej.
Operację można wyświetlić w następujących przypadkach:
Przeciwwskazania do operacji:
Uwaga! Przed korektą musisz przejść kompleksowe badanie, aby upewnić się, że nie ma przeciwwskazań.
Pełna lista przeciwwskazań jest znacznie większa iw każdym przypadku decyzję podejmuje lekarz.
Korekcja laserowa nie jest stosowana u dzieci. Gałka oczna nie jest jeszcze uformowana, więc operacja może być niebezpieczna. W leczeniu zaburzeń widzenia stosuje się korekcję kontaktową (okulary) i przepisuje się odpowiednie leki.
Działanie PRK składa się z trzech głównych etapów: przygotowania, samej operacji i okresu adaptacji. Chirurg refrakcyjny daje pacjentowi maksymalną informację o każdym z nich.
Okres przygotowawczy do operacji obejmuje następujące środki:
Jeśli dana osoba bierze pewne leki lub czuje się źle przed operacją, informuje o tym lekarza, ponieważ wszelkie odchylenia wpływają na wyniki procedury.
W dniu operacji PRK nie może używać żadnych kosmetyków ani perfum. Powinieneś zabrać ze sobą zdejmowane buty i wybrać ubrania z klamrami z przodu lub z otwartym kołnierzem. Wymagane będą również okulary przeciwsłoneczne i dokument tożsamości.
Operacja jest wykonywana zgodnie z następującym algorytmem:
Noszenie tymczasowej soczewki pozwala chronić operowane oko przed negatywnym wpływem z zewnątrz i zminimalizować dyskomfort podczas okresu rehabilitacji.
Pomoc Jeśli korekta jest potrzebna w dwóch oczach, to jest wykonywana na przemian: najpierw na jednej, potem na drugiej.
Operacja często trwa nie dłużej niż 10 minut. Po tym, przez 3-4 dni, pacjent może odczuwać pewien dyskomfort: ból, strach przed światłem, łzawienie, uczucie piasku w oczach.
W tym czasie tkanka oka jest w większym stopniu przywracana. Poziom dyskomfortu w tym przypadku zależy od wybranej metody PRK i indywidualnego progu bólu.
W tym czasie zostaną przepisane krople przeciwzapalne i leki przeciwbólowe.
Następnego dnia po operacji wymagane jest badanie lekarskie. Kolejne badania są przeprowadzane zgodnie z zaleceniem. W razie potrzeby zwolnienie lekarskie przysługuje na maksymalnie cztery tygodnie.
Pełna odbudowa rogówki może trwać do sześciu miesięcy. Prawdopodobieństwo całkowitego odzyskania wzroku jest dość wysokie (do 80%). W niektórych sytuacjach dochodzi do poziomu 0,5, co jest również uważane za bardzo dobry wynik, ponieważ umożliwia bez okularów i soczewek.
Możliwe komplikacje to:
Aby zapobiec ewentualnym powikłaniom, ważne jest przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarza.
Najbardziej znaczącym okresem są pierwsze 3-4 dni po zabiegu, kiedy przywracany jest nabłonek rogówki i staje się on tak wrażliwy, jak to możliwe. W tym czasie wskazane jest noszenie okularów przeciwsłonecznych i (jeśli przepisuje je lekarz) stosowanie soczewek kontaktowych.
Zdjęcie 3. Specjalne okulary przeciwsłoneczne, które są używane po zabiegu na oczy.
Czynniki graniczne, które powodują uszkodzenie nabłonka:
A także zalecił pewne środki zapobiegawcze:
Należy pamiętać, że wizja jest przywracana stopniowo, więc natychmiast spodziewaj się cudów, które nie mają sensu. Zgodność ze wszystkimi zaleceniami lekarza pomoże przyspieszyć proces powrotu do zdrowia i zapobiegnie komplikacjom.
Obejrzyj film, w którym okulista opowiada o różnicach między technikami Lasik i PRK.
Technika jest uważana za skuteczną. Daje wielką szansę na pełne przywrócenie wzroku, a nie na używanie okularów lub soczewek.
Działanie PRK ma swoje zalety:
Nowoczesne technologie sprawiły, że PRK jest skuteczną i bezpieczną metodą laserowej korekcji wzroku, eliminując potrzebę okularów i soczewek. Ale technika ma zalety i wady, dlatego w każdej konkretnej sytuacji kwestia operacji jest podejmowana indywidualnie.
http://linza.guru/korrektsiya-zreniya/metod-frk/Laserowa korekcja wzroku to operacja chirurgiczna mająca na celu skorygowanie błędów refrakcji: krótkowzroczność (krótkowzroczność), nadwzroczność (nadwzroczność) i astygmatyzm. Ważne jest, aby pamiętać, że korekcja laserowa nie może wyeliminować głównej przyczyny złego widzenia - zmniejszyć lub zwiększyć długość oka. Głównym celem tej operacji jest uwolnienie osoby od konieczności używania okularów lub soczewek kontaktowych poprzez zmianę kształtu rogówki, a zatem refrakcji.
Pierwsza laserowa korekcja wzroku została przeprowadzona przez grupę badawczą dr M. MacDonald w 1989 r. Metodą PRK. W 1991 r. Pod kierownictwem dr I. Pallikarisa przeprowadzono pierwszą korektę Lacika. Operacje te były poprzedzone długoterminowymi badaniami przeprowadzonymi przez dużą liczbę naukowców.
W 1949 r. H. Barracker zasugerował, że rogówka jest odpowiednim obiektem do korekcji błędów refrakcji. W swoich eksperymentach odciął część rogówki, zamroził ją, wypolerował, nadał jej nowy kształt iw ten sposób zmienił moc załamania. Następnie leczona część rogówki została zwrócona na miejsce. Ta procedura nazywa się keratomileusis (keratomileusis). Niewątpliwe zalety dr Barrackera obejmują wynalezienie mikrokeratomu, instrumentu, bez którego współczesny Lasik by nie istniał.
W 1967 r. N. Pureskin opisał pomysł stworzenia zastawki rogówkowej (płata) i usunięcia części zrębu ze środka rogówki. Pomysł ten został następnie wykorzystany przez dr Pallicaris. W 1970 r. N. Basov i jego koledzy wynaleźli pierwszy laser ekscymerowy, który był kolejnym krokiem w kierunku nowoczesnej korekcji wzroku lasera ekscymerowego.
Tak więc przez prawie 50 lat gromadzono dane i doświadczenia, rozwijano technologie, co doprowadziło do pojawienia się PRK, a następnie Lasik. W ramach jednego artykułu niemożliwe jest opisanie wszystkich etapów i ogromnej pracy wykonanej przez naukowców w różnych krajach iw różnych latach, zanim laserowa korekcja wzroku pojawiła się w nowoczesnej formie.
Metody tej metody korekcji wzroku opierają się na tej samej zasadzie: laser ekscymerowy odparowuje (ablacja fotochemiczna) część rogówki zgodnie z pewnym algorytmem. W rezultacie zmienia się jego moc refrakcyjna, a promienie światła zaczynają skupiać się na powierzchni siatkówki, a nie przed nią, jak w przypadku krótkowzroczności lub za nią, jak w przypadku krótkowzroczności.
Pomimo faktu, że w różnych źródłach, w prasie i na stronach klinik można znaleźć różne nazwy tej operacji chirurgicznej (Lasek, Super Lasik, Femto Lasik, Epi-Lasik), istnieją tylko dwie metody laserowej korekcji wzroku - PRK i Lasik. Aby zrozumieć różnicę w technikach ich wykonywania, konieczna jest krótka wycieczka do anatomii rogówki.
Rogówka to przednia część gałki ocznej, jeden z nośników optycznych oka. Moc refrakcyjna całego układu optycznego oka wynosi około 60 dioptrii, podczas gdy rogówka zwykle stanowi około 42-44 dioptrii. Składa się z 5 warstw: nabłonka, błony Bowmana, zrębu, błony Descemeta, śródbłonka. Średnia grubość rogówki wynosi około 0,5 mm w części środkowej i do 1,0 mm lub więcej na obwodzie. Zrąb rogówki jest do 90% jego grubości. To właśnie ta część rogówki poddawana jest głównym efektom podczas korekcji laserowej. Część zrębu jest odparowywana przez laser, co prowadzi do zmiany mocy optycznej rogówki.
Podczas stosowania metody korekcji PRK, nabłonek (w niektórych przypadkach z częścią błony łucznika) jest usuwany z obszaru, na którym działa laser, aby otworzyć dostęp do zrębu.Laser ekscymerowy odparowuje błonę łuczniczą i górną część zrębu. Z czasem warstwa nabłonkowa zostaje przywrócona, ale nie dzieje się tak w przypadku błony Bowmana - wolnej od komórek warstwy kolagenu między zrębu a nabłonkiem. Należy powiedzieć, że funkcje błony Bowmana wciąż nie są do końca jasne. Jednak niektórzy okuliści uważają, że jego usunięcie w PRK prowadzi do tego, że przy wysokich stopniach krótkowzroczności, dalekowzroczności i astygmatyzmie, a także ze względu na zmiany związane z wiekiem (u pacjentów w wieku 30-35 lat i starszych), okres regeneracji po korekcji laserowej może mieć miejsce z powikłaniami.
Podczas korekty Lasika, najpierw tworzy się zawór za pomocą mikrokeratomu, który składa się z nabłonka, błony łucznika i części zrębu. Ten zawór jest przymocowany do rogówki cienką nogą i obraca się na bok przez czas działania lasera. Oddziaływanie odbywa się na głębszej części zrębu niż w PRK. Następnie zawór jest ostrożnie odłożony. Zachowuje to warstwową strukturę rogówki.
Podsumowując, dzięki PRK laser ekscymerowy jest stosowany do błony łucznika (lub jej części) i zrębu, podczas gdy Lasik - tylko do zrębu. Metoda Lasik zachowuje warstwową strukturę rogówki w przeciwieństwie do wariantu laserowej korekcji wzroku PRK.
Oprócz różnic w technice PRK i Lasik, istnieje różnica w możliwości korekty błędów refrakcji. Hipermetropia i astygmatyzm są trudne do skorygowania metodą PRK - ryzyko regresji, hayz (zmętnienia rogówki) i innych powikłań jest znacznie wyższe niż w przypadku Lasika.
Fotorefrakcyjna keratektomia (PRK) to pierwsza metoda laserowej korekcji wzroku wprowadzona do szerokiej praktyki klinicznej. W 1989 r. Pierwsza operacja została wykonana na oczach osoby widzącej, aw 1995 r. FDA poświadczyła pierwszy laser ekscymerowy dla tej metody korekcji wzroku.
PRK składa się z dwóch etapów. Pierwszym z nich jest usunięcie nabłonka rogówki (w niektórych przypadkach - z częścią błony Bowmana), w drugim - wykonanie ablacji fotochemicznej (odparowanie) powierzchni zrębu. Usuwanie lub jakikolwiek inny wpływ na warstwę nabłonkową można wykonać na różne sposoby, w zależności od tego, które rozróżnia się następujące typy PRK: M-PRK, trans PRK, Lasek, Epi-Lasik. Kolejna modyfikacja, której cechą jest stosowanie leku o nazwie mitomycyna-C - MAGEK.
Taka obfitość modyfikacji PRK wynika z prób znalezienia najlepszego sposobu na skrócenie okresu rekonwalescencji, a także zmniejszenie prawdopodobieństwa regresji wyniku, zmętnienia rogówki i innych komplikacji.
Litera M w tytule wskazuje na usunięcie nabłonka środkami mechanicznymi, to znaczy za pomocą specjalnej szpatułki. Ta metoda usuwania warstwy nabłonkowej została opracowana u zarania pojawienia się PRK.
W tym przykładzie wykonania nabłonek usuwa się laserem. Wadą tej metody jest to, że laser usuwa nabłonek w jednolitej warstwie, podczas gdy warstwa nabłonkowa na obwodzie jest grubsza niż w środku rogówki. Pozostałości nabłonka mogą wpływać na dokładność wyniku operacji.
Podczas wykonywania tej modyfikacji PRK, stalowy pierścień jest przymocowany do powierzchni rogówki, w wyniku czego powstaje miseczka, której dno służy jako rogówka. Rogówkę traktuje się roztworem alkoholu, po czym pierścień usuwa się, a oko przemywa się wodą. Po takim uderzeniu osłabia się połączenie nabłonka z błoną łuczniczą i jest ono ostrożnie oddzielane szpatułką lub tuperem. Następnie wykonaj korektę laserem i - ważny punkt! - zwróć nabłonek na miejsce, co nie jest wykonywane przy pomocy trans PRK i M-PRK.
W tym przykładzie wykonania nabłonek PRK jest usuwany za pomocą specjalnego narzędzia zwanego epikeratoma. Z jego pomocą nabłonek jest odrywany od błony łucznika, następnie przeprowadzany jest etap korekcji, a następnie warstwa nabłonkowa jest odkładana.
Usunięcie nabłonka w takiej modyfikacji PRK można przeprowadzić w dowolny sposób, tutaj głównym niuansem jest zastosowanie cytostatyku Mitomycyna C. Po wykonaniu korekty, mitomycyna C jest na chwilę nakładana na rogówkę (od 30-40 sekund do kilku minut). Lek ten jest stosowany w niektórych przypadkach, na przykład z wysoką krótkowzrocznością, w celu zmniejszenia ryzyka heise (zmętnienia rogówki).
Trudno powiedzieć, który z powyższych wariantów PRK jest korzystniejszy. Każdy ma swoje wady i zalety, a każdy lekarz przy wyborze modyfikacji kieruje się własnymi pomysłami na temat jego zalet.
Warto zauważyć, że Epi-Lasik był prawdopodobnie najmniej rozpowszechniony, a nawet autor tej metody, dr Pallikaris, odmówił jej użycia. W tej metodzie potencjalne ryzyko mikrokeratomu (jak w Lasik) i ryzyko samego PRK nakładają się na siebie. Powrót do miejsca warstwy nabłonkowej podczas występu Lasek i Epi-Lasik ma na celu zmniejszenie bólu podczas tworzenia nowego nabłonka. W innych wariantach PRK do ochrony rogówki przez pewien czas nosić ochronne soczewki kontaktowe.
Często PRK jest krytykowany jako przestarzała metoda, która ma zbyt wiele wad. Trudno powiedzieć, jak sprawiedliwa jest ta krytyka. PRK był zdecydowanym etapem w rozwoju laserowej korekcji wzroku. Ta opcja była pierwszą, która wprowadziła szeroką praktykę kliniczną.
Część i bardzo znacząca liczba lekarzy i klinik prawie całkowicie porzuciła PRK, wykorzystując ją tylko w niektórych przypadkach, na przykład, gdy grubość rogówki jest niewystarczająca dla Lasika. Czasami cechy anatomiczne struktury czaszki nie pozwalają na zainstalowanie mikrokeratomów na rogówce, co uniemożliwia przeprowadzenie Lasika. W takich przypadkach należy również skorzystać z PRK. Ale wraz z tym istnieją kliniki, w których przeciwnie, rozpoznają tylko PRK i nie zamierzają przystąpić do korekty metodą Lasik.
Odmowa PRK jest w dużej mierze podyktowana jego ograniczoną zdolnością do korygowania błędów refrakcji. Nie zaleca się korygowania hipermetropii tą metodą, ponieważ wynik jest słabo przewidywalny i może być bardzo niestabilny. Astygmatyzm nie jest również bardzo podatny na korektę metodą PRK, zwłaszcza nie zaleca się korygowania silnego astygmatyzmu tą metodą.
Nie ostatnią rolę w odejściu od PRK odgrywały takie czynniki, jak czas trwania okresu rekonwalescencji i związane z tym ograniczenia. Ból lub tylko dyskomfort, na przykład ból oczu, może trwać od kilku dni do kilku tygodni. Niektórzy lekarze przepisują okulary z filtrem UV na okres do 6 miesięcy, wraz z zakazem opalania w tym czasie, aby zmniejszyć ryzyko siana, które może być wywołane nadmierną ekspozycją na promieniowanie ultrafioletowe.
Chociaż PRK jest operacją prostą technicznie, wymaga jednak starannej i czasami długiej obserwacji pooperacyjnej, co jest niewygodne zarówno dla pacjenta, jak i lekarza.
Ogólnie rzecz biorąc, na świecie zauważalna jest powszechność używania Lasika w stosunku do PRK. Maksymalna redukcja liczby operacji tą metodą spadła w połowie pierwszej dekady XXI wieku, kiedy rozpoczęła się aktywna reklama Lasika. Warto zauważyć, że teraz jest niewielki wzrost liczby operacji przy użyciu metody PRK w porównaniu ze wspomnianym okresem.
Lasik (czasami napisany Lasik), z angielskiego Lasik (laserowa keratomileus in situ), jest tłumaczony jako laserowe keratomile wewnątrzstromalne. Środek wewnątrzustny wewnątrz zrębu, keratomeloza to operacja mająca na celu zmianę refrakcji rogówki.
Pierwszą operację Lasik na ślepe oko przeprowadzono w 1989 r., W 1994 r. Przeprowadzono pierwszą operację na oczach osoby widzącej. Od tego roku zaczyna się liczenie wprowadzenia Lasika w szerokiej praktyce klinicznej.
Operacja składa się z dwóch etapów. W pierwszym etapie tworzony jest zawór (klapa) za pomocą specjalnego narzędzia zwanego mikrokeratomem, który składa się z nabłonka, błony łucznika i górnej części zrębu. Wygląda jak czapka, która jest przymocowana do rogówki przez cienką nogę, specjalnie pozostawioną podczas formowania zaworu. Drugi etap to sama korekcja laserowa, podczas której laser odparowuje część zrębu za pomocą specjalnego algorytmu, zmieniając w ten sposób krzywiznę rogówki, co prowadzi do zmiany mocy refrakcyjnej rogówki. Zawór jest starannie odłożony i operacja jest zakończona.
Okres powrotu do zdrowia jest bardzo krótki. Pacjent otrzymuje dobre widzenie prawie natychmiast - w ciągu pierwszych kilku godzin, ale w pierwszych dniach lub nawet tygodniach jakość widzenia może się nieznacznie zmienić, choć z reguły w kierunku poprawy. Poczucie moty w oku, łzawienie i inne nieprzyjemne odczucia zwykle mijają pierwszego dnia.
Lasik nadaje się do korekcji wszystkich rodzajów błędów refrakcji, w tym hipermetropii i astygmatyzmu, które mogą być korygowane z trudnością, a nie we wszystkich przypadkach metodą PRK.
Grubość rogówki jest jednym z ważnych parametrów dla określenia możliwości Lacika. Istnieje reguła, że grubość rogówki pod klapką (RST) po korekcji laserowej powinna wynosić co najmniej 250-300 mikronów. Biorąc pod uwagę grubość rogówki średnio 525 mikronów, a grubość klapy około 90-120 mikronów do korekcji pozostaje z
200 mikronów. Należy pamiętać, że moc refrakcyjna rogówki po operacji powinna być nie mniejsza niż 31 dioptrii i nie większa niż 50 dioptrii, ponieważ przekroczenie tych granic może dać niestabilny wynik i prowadzić do różnych komplikacji.
Istnieje kilka modyfikacji Lasik.
Nazywa się raczej marketing, powodując wiele pytań dla pacjentów. Bardziej odpowiednia i poprawna nazwa jest spersonalizowana (niestandardowa) Lasik. Oznacza to, że program ablacji (uproszczony - zmiany krzywizny rogówki) nie działa w trybie standardowym, ale z uwzględnieniem indywidualnych cech rogówki konkretnego pacjenta. Pomimo faktu, że rogówka jest zwykle przedstawiana w formie idealnej kuli, nie jest taka i dokładnie te lokalne odchylenia są brane pod uwagę i korygowane za pomocą spersonalizowanego Lasika.
Kwestia, kiedy wskazane jest dokonanie spersonalizowanej korekty i kiedy standardowy algorytm jest wystarczający, jest nadal otwarta. Sama definicja operacji Super Lasik budzi kontrowersje wśród specjalistów. Niektórzy lekarze wykorzystują indywidualne dane do laserowej korekcji nadwzroczności i astygmatyzmu. Czasami algorytm, obliczany z uwzględnieniem poszczególnych osobliwości, jest stosowany na rogówkach.
Niestety, niektóre kliniki obiecują superwizję w wyniku posiadania Super Lasiki. Należy jednak rozumieć, że maksymalna osiągalna ostrość widzenia zależy nie tylko od układu optycznego oka, ale także w bardzo dużym stopniu od siatkówki, której korekcja laserowa nie może w żaden sposób wpłynąć. W rzadkich przypadkach, po osobistym Lasiku, ostrość widzenia może być rzeczywiście większa niż przyjęta wartość 1,0, ale jest to raczej wyjątek. Należy uważać na obietnice klinik, w których Super-Lasik służy jako gwarancja uzyskania wizji. Przede wszystkim, w takiej sytuacji, pacjenci cierpią, którzy nie mogą wiedzieć, co oznacza ten termin w konkretnej klinice, czy ma to sens, aby osobiście wykonywali taką operację. Pacjent może polegać jedynie na integralności kliniki i doświadczeniu lekarza.
Należy powiedzieć, że przy użyciu spersonalizowanego algorytmu operacje mogą być wykonywane nie tylko metodą Lasik, ale także przez PRK.
W tym przykładzie wykonania klapa jest tworzona przy użyciu lasera femtosekundowego, a nie mechanicznego keratomu. Od Na wszystkich etapach operacji wykorzystywany jest laser, można też spotkać jego drugą nazwę - w pełni laser Lasik.
Za pomocą lasera femtosekundowego można utworzyć klapę o wyraźnie określonej grubości, co nie zawsze jest możliwe w przypadku mechanicznego keratomu. Jednocześnie klapa utworzona przez laserowy keratom ma jednolitą grubość, w przeciwieństwie do klapy utworzonej przez mechaniczny keratom. Jednak niektórzy eksperci nie zgadzają się z tą opinią i twierdzą, że mechaniczny keratome i femtolaser dają prawie identyczne wyniki dla tego parametru.
Wadą Femto-Lasik jest „śmieci” powstające podczas formowania płata w postaci najmniejszych cząsteczek rogówki, które pozostają w oku i mogą wpływać na jakość widzenia. Ale jest to kontrowersyjna teza i prawdopodobnie nie wszyscy eksperci zgodziliby się z tym. Ponieważ jednak taka opinia istnieje, uznaliśmy, że należy o tym wspomnieć.
Laser femtosekundowy jest drogi i został pierwotnie stworzony do nieco innych celów (takich jak wszczepienie pierścieni wewnątrzkomórkowych w stożku rogówki). Zdobycie go wyłącznie w celu laserowej korekcji wzroku jest nieopłacalne. Współczynnik kosztów, a jednak niezdecydowane przewagi nad nowoczesnymi keratoma mechanicznymi, wyjaśniają niską częstość występowania Intra-Lasik w tej chwili.
Innym warunkowym wariantem Lasika jest Lepto-Lasik lub Lasik z cienką klapką, którą tworzy mechaniczny keratom. W literaturze angielskiej określa się ją jako keratomileusis Sub-Bowmana lub lasik o cienkiej klapie. Z tytułu jest oczywiste, że mówimy o Lasiku z cienkim flopem, tj. o grubości do 100 mikronów. Zwykła klapa ma grubość w zakresie od 120 do 160 mikronów.
Uważa się, że im bliżej miejsca korekcji znajduje się błona Bowmana, tym mniejszy wpływ na rogówkę ma operacja. Rzadko, występuje zespół suchego oka (CVD), klapka jest lepiej dopasowana do miejsca. Jednak cienki flop wymaga pewnych umiejętności od chirurga Jest to najcieńszy film i trudniej z nim pracować niż z klapą o zwykłej grubości.
Należy pamiętać o komplikacjach po Lasiku. Dzięki temu, jak w przypadku każdej innej operacji, nikt nie może dać absolutnej gwarancji pomyślnego wyniku i braku komplikacji. Zespół suchego oka, problemy ze wzrokiem nocnym, zapalenie rogówki, niedowład, hiperkorekcja, decentracja strefy optycznej, uszkodzenie lub utrata płata, LDK - jest to niekompletna lista wszystkich możliwych problemów. Zdecydowana większość powikłań jest eliminowana za pomocą leków lub drugiej operacji, jeśli jest to możliwe.
Ale ogólnie, Lasik jest dość bezpieczną operacją, której metoda wdrażania jest stale ulepszana. Wraz z pojawieniem się nowego sprzętu, poziom diagnozy przedoperacyjnej wzrasta, co również zmniejsza prawdopodobieństwo powikłań. A jednak nie powinniśmy zapominać, że Lasik to tylko jedna z opcji, wśród których są na przykład okulary lub soczewki kontaktowe.
Wokół laserowej korekcji wzroku istnieje wiele mitów, które powstają z powodu nieporozumień dotyczących samej operacji i jej bezpieczeństwa.
Często można znaleźć stwierdzenie, że podczas korekty siatkówka jest spalana. To oczywiście nie jest prawda. Gdyby laser ekscymerowy miał nawet minimalny wpływ na siatkówkę, biorąc pod uwagę jego zastosowanie w strefie centralnej, utrata wzroku byłaby nieunikniona. Rogówka i tylko ona jest zaangażowana w proces korekcji wzroku. Prawdopodobnie PRK i Lasik są mylone z inną procedurą - koagulacją laserową siatkówki, która często jest wykonywana przed laserową korektą wzroku. Ale trzeba zrozumieć, że koagulacja laserowa jest wykonywana nie jako obowiązkowa procedura przed nadchodzącą korektą laserową, ale zgodnie z jej wskazaniami. Odwarstwienie siatkówki może wystąpić niezależnie od operacji, jeśli są do tego niezbędne warunki. Nadal istnieje ryzyko, aczkolwiek niewielkie, że przeprowadzenie laserowej korekcji może zwiększyć to prawdopodobieństwo.
Ulubiony argument przeciwników laserowej korekcji wzroku - okulistów i znanych sławnych osób noszących okulary. Czy lekarze sami nie robią korekcji laserowej? Bogaci ludzie i gwiazdy z jakiegoś powodu wolą nosić okulary? Więc coś jest ukryte przed opinią publiczną.
Być może to kogoś zawiedzie, ale w korekcji laserowej nie ma tajemnic. Niektórzy decydują się na operację korygowania wzroku. Inni czują się wystarczająco komfortowo w soczewkach kontaktowych lub okularach, zwłaszcza jeśli są częścią obrazu. Ale niezależnie od ich statusu społecznego i dobrobytu, wszyscy podejmują własne decyzje. Nie zapominaj o przeciwwskazaniach do korekcji laserowej, które mogą występować u każdej osoby, a okuliści, jak gwiazdy, w tym przypadku nie są wyjątkiem.
Nie jest niczym niezwykłym, gdy chirurdzy refrakcyjni sami stają się pacjentami swoich kolegów. Wielu z nich koryguje swoich krewnych, przyjaciół i znajomych. A to służy jako najlepsze potwierdzenie ich pewności co do celowości i bezpieczeństwa procedury.
Nie można jednak nie wspomnieć o możliwych komplikacjach po laserowej korekcji wzroku. Niestety, ta operacja, jak każda inna, nie daje stu procentowych gwarancji pomyślnego wyniku i oczekiwanego rezultatu.
Uważnie przeczytaj umowę zawartą z kliniką przed operacją. Z reguły są tam wymienione wszystkie możliwe komplikacje. Lista jest imponująca, ktoś może sprawić, że myślisz. Ale to pomoże pacjentowi naprawdę zrozumieć, czy jest naprawdę gotowy do poddania się operacji lub nadal preferuje inne opcje korekcji wzroku: soczewki kontaktowe, ortokeratologia, okulary.
Według różnych szacunków częstość powikłań wynosi od 2 do 5% wykonywanych operacji, z naprawdę poważnymi problemami występującymi u 1% pacjentów lub nawet mniej. W statystykach światowych nie ma danych dotyczących pacjentów, którzy całkowicie stracili wzrok po korekcji laserowej. Ale wciąż pojawiają się problemy i dość poważne. Na przykład, choć w niezwykle rzadkich przypadkach, korekcja laserowa może wywołać stożek rogówki. Jednak najczęściej jest to tylko objaw stożka rogówki, niewykrywany podczas diagnozy przedoperacyjnej.
Niektórzy pacjenci mogą mieć problemy z widzeniem w nocy. Odnotowują aureole wokół źródeł światła, które w niektórych przypadkach mogą znacznie obniżyć jakość widzenia i powodować poważne problemy, na przykład prowadzenie samochodu w ciemności.
Zespół suchego oka występuje również po korekcji laserowej, ale zwykle jest to tylko wzrost manifestacji CVD, która była już obecna przed operacją. Z czasem zespół ten może zmniejszyć się do poziomu przedoperacyjnego.
Ulepszany jest sprzęt diagnostyczny, w wyniku badań gromadzi się coraz więcej danych statystycznych na temat powikłań, co pozwala zmniejszyć liczbę negatywnych konsekwencji. Obecnie korekcja laserowa jest uważana za nowoczesną i dość bezpieczną opcję korekcji wzroku i może być uważana za alternatywę dla metod korekcji optycznej - okularów i soczewek kontaktowych.
Data aktualizacji strony: 14.02.2019
http://vseoglazah.ru/vision-correction/laser-eye-surgery/Fotorefrakcyjna keratektomia to pierwsza technologia korygowania wzroku za pomocą lasera. Wynalazek i jego realizacja miały miejsce w latach 80. ubiegłego wieku. Od tego czasu oryginalna metodologia przeszła zmiany i ulepszenia, jednak w niektórych przypadkach PRK jest nadal jedyną dostępną metodą laserowej korekcji wzroku.
Rogówka jest przezroczystą soczewką, która zakrywa przód oka i ma głównie funkcję ochronną. Jego grubość w środku wynosi 0,5-0,6 mm, a na krawędziach osiąga 1-1,2 mm. Średnica waha się w granicach 1 cm, a różnica w poziomie i pionie wynosi około 0,56 mm.
Główna substancja rogówki (zrębu) składa się z przezroczystych włókien łączących i jest ograniczona z obu stron przez dwie skorupy. Na zewnątrz jest kolejno pokryta błoną i nabłonkiem łucznika od wewnątrz - błoną Descemeta i śródbłonkiem.
Ponieważ rogówka ma kształt soczewki, jedną z jej funkcji jest załamanie światła, a istota laserowej korekcji wzroku opiera się na tej właściwości. Zmieniając grubość i krzywiznę rogówki za pomocą lasera, chirurdzy osiągają zmiany we właściwościach refrakcji światła naturalnej soczewki w jednym lub innym kierunku. W ten sposób możliwa jest korekta:
Ponieważ zrąb jest najbardziej obszerną warstwą rogówki, działanie korygujące wpływa na nią bardziej. Aby jednak do niego dotrzeć, konieczne jest pokonanie dwóch warstw powierzchniowych (nabłonka i muszli łucznika), a sposoby uzyskania wewnętrznej warstwy rogówki odróżniają początkowe i ulepszone metody PRK:
Każda z technik ma pewne zalety i wady, a ostateczną decyzję dotyczącą preferowanej metody ekspozycji podejmuje chirurg refrakcyjny. Potrafi wziąć pod uwagę wszystkie niuanse diagnozy i fizjologiczną strukturę oka w każdym konkretnym przypadku i powiązać je z możliwościami kliniki.
Prowadzenie PRK obejmuje 3 główne etapy: przygotowanie, rzeczywistą operację i okres adaptacji. Pacjent powinien otrzymać jak najwięcej informacji od chirurga refrakcyjnego o każdym z nich, aby przedstawić czas zabiegu, korzyści z zalecanej metody oraz stopień ryzyka możliwych powikłań.
Okres przygotowawczy obejmuje następujące działania:
W przypadku przyjmowania jakichkolwiek leków lub złego samopoczucia przed zabiegiem należy powiadomić chirurga, ponieważ wszelkie odchylenia w zdrowiu mogą wpłynąć na wynik korekcji laserowej.
W dniu operacji zabrania się używania kosmetyków lub perfum. Zaleca się zabranie ze sobą zdejmowanych butów i ubrań, aby dać pierwszeństwo formom z zapięciem z przodu lub otwartym kołnierzem. Musisz także mieć przy sobie dokument tożsamości i okulary przeciwsłoneczne.
Działanie PRK odbywa się w następującej kolejności:
Noszenie tymczasowej soczewki chroni operowane oko przed możliwymi wpływami zewnętrznymi, a także zmniejsza możliwy dyskomfort w okresie pooperacyjnym. Jeśli to konieczne, korekta operacji w obu oczach jest wykonywana naprzemiennie, najpierw na jednej, a później na drugiej.
Operacja trwa średnio nie dłużej niż 10 minut., po czym pacjent przez 3-4 dni może odczuwać dyskomfort: ból, światłowstręt, łzawienie, uczucie piasku w oczach. W ciągu tych kilku dni następuje przywrócenie głównej tkanki oka. Siła dyskomfortu zależy od metody PRK wybranej przez chirurga i indywidualnego progu bólu pacjenta. W tym czasie przepisuje się leki przeciwzapalne i przeciwbólowe.
Obowiązkowe jest zbadanie go przez specjalistę następnego dnia po operacji, a później - na zalecenie lekarza. W razie potrzeby zwolnienie chorobowe jest wydawane na maksymalnie 4 tygodnie.
Całkowity proces naprawy rogówki może trwać do 6 miesięcy. W tym przypadku prawdopodobieństwo całkowitego odzyskania wzroku jest wysokie (do 80% przypadków). W niektórych przypadkach przywraca się wzrok do 0,5, co jest również bardzo dobrym rezultatem, ponieważ pozwala na bez okularów i soczewek kontaktowych w życiu codziennym.
Lista możliwych komplikacji obejmuje:
Aby wyeliminować ryzyko powikłań, postępuj zgodnie ze wszystkimi zaleceniami lekarza, aw okresie przygotowawczym spróbuj skonsultować się z kilkoma specjalistami, aby sformułować prawidłową opinię na temat najbardziej odpowiedniej metody dla Ciebie.
Najważniejszym okresem są pierwsze 3-4 dni po zabiegu, kiedy przywraca się nabłonek rogówki i jest on najbardziej podatny na wpływy zewnętrzne. Zaleca się, aby w tym czasie nosić okulary przeciwsłoneczne, ograniczyć obecność na ulicy i (zgodnie z zaleceniami lekarza) nosić tymczasowe soczewki kontaktowe.
Konieczne jest wykluczenie lub ograniczenie sytuacji powodujących uszkodzenie nabłonka:
Należy przestrzegać pewnych środków zapobiegawczych:
Przywrócenie wzroku następuje stopniowo, więc nie powinieneś czekać na cud natychmiast po operacji. W najlepszym razie w tym czasie wzrok może dotrzeć do okresu przedoperacyjnego za pomocą okularów lub soczewek.
Jeśli porównamy metody PRK i Lasik, to sądząc po recenzjach, pierwsza metoda przeprowadzenia operacji jest znacznie bardziej bolesna w pierwszych dniach. Jednak zaletą jest to, że ma zastosowanie w prawie każdej grubości i kształcie rogówki, podczas gdy metoda Lasika wymaga niezbyt cienkiej powłoki, ponieważ wymagane jest tylko jej tymczasowe usunięcie. A to nie jest możliwe na grubości poniżej wymaganych parametrów.
W sieci jest wystarczająco dużo recenzji, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych ocen skuteczności laserowej korekcji wzroku. Aby ustalić prawdę, staraj się umówić na spotkanie z ekspertami, a nie z kupcami. Aby zagwarantować poprawność zalecanej metody, skorzystaj z porady nie jednego specjalisty, ale kilku. Zwiększy to dokładność diagnozy.
Co zrobić, jeśli oczy dziecka rażą, opowiedz ten artykuł.
Fotorefrakcyjna keratektomia jest metodą laserowej korekcji wzroku, która zmienia rogówkę oka. Z tego powodu pozytywne zmiany ostrości widzenia można uzyskać dzięki krótkowzroczności, nadwzroczności, astygmatyzmowi.
Działanie PRK ma kilka niewątpliwych zalet: wysoki procent wyleczenia, „operacja bez noży” operacji, minimalne komplikacje, możliwość ambulatoryjnego okresu pooperacyjnego.
Obecnie różne metody PRK są jedną z najbardziej zaawansowanych technologii i umożliwiają wykonywanie korekcji wzroku w szerokim zakresie odchyleń widzenia w najbardziej zróżnicowanych kategoriach wiekowych.
http://eyesdocs.ru/medicinaoperacii/lazernaya-korrekciya/na-glaza-frk.html