Dość często objaw taki jak fotofobia, zwany również fotofobią, łączy ból w głowie. Jeśli pacjent skarży się na światłowstręt z bólem głowy, należy zwrócić na to uwagę. Dość często połączenie bólu głowy z tą manifestacją pozwala zasugerować prawidłową diagnozę, a następnie ją potwierdzić i niezwłocznie rozpocząć leczenie pacjenta.
Ból głowy jest objawem związanym z objawami mózgowymi różnych chorób, głównie neurologicznych. Ból głowy może pojawić się zarówno z rzeczywistą wewnątrzczaszkową lokalizacją procesu patologicznego, jak iz porażką jakiegokolwiek innego regionu anatomicznego. Na przykład, przy chorobach zakaźnych bakteryjnych lub wirusowych, ból głowy zwykle występuje u pacjenta znacznie wcześniej niż objawy specyficzne dla choroby.
Według skargi jednego pacjenta na nieprzyjemne odczucia w głowie niezwykle trudno jest wybrać odpowiedni wektor do dalszego wyszukiwania diagnostycznego. Pod tym względem ocena tego objawu powinna wystąpić wraz z innymi dolegliwościami i widocznymi objawami klinicznymi patologii.
W rzeczywistości objaw fotofobii może wystąpić w różnych patologiach. Fotofobia to zespół nieprzyjemnych zjawisk, które pojawiają się, gdy fala świetlna wchodzi w oczy pacjenta. Pacjent ma podrażnienie powieki i spojówki, ból oczu, a czasem łzawienie.
Główne przyczyny fotofobii u ludzi mogą być następujące.
Choroby dotykające samego narządu wzroku:
Uszkodzenie neurologiczne:
Choroby zakaźne:
Ból głowy może towarzyszyć światłowstręt w przypadku choroby neurologicznej lub procesu zakaźnego. Najczęściej połączenie tych objawów prowadzi lekarza do następujących diagnoz:
Pacjent skarżący się na światłowstręt i ból głowy, przede wszystkim musisz najpierw zapytać o poprzednie, być może ostatnie, urazy głowy.
Do ostatecznego zestawienia diagnozy nadają się takie dodatkowe metody badawcze. Na przykład analiza laboratoryjna płynu mózgowo-rdzeniowego pacjenta. Szczególnie ta metoda diagnostyczna będzie przydatna, jeśli objawy fotofobii i bólu głowy są spowodowane zapaleniem opon mózgowych lub zapaleniem mózgu. W takich przypadkach obraz płynu mózgowo-rdzeniowego będzie miał charakterystyczne cechy.
Jeśli u pacjenta wystąpił udar mózgu lub guza mózgu, tomografia komputerowa oraz obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego, umożliwiające wizualizację obszaru uszkodzenia mózgu, są najlepszymi pomocniczymi metodami badania.
Jeśli fotofobia jest związana z migrenowym bólem głowy, wówczas diagnoza jest zwykle dokonywana na obrazie klinicznym: charakterystyczne napadowe i bolesne odczucia, dzięki którym pacjent jest zmuszony porzucić swoje zwykłe czynności, aż ból ustąpi.
Jeśli bóle głowy i światłowstręt przeszkadzają dziecku, to drugie musi pilnie przypisać następujące badania:
Zwiększona wrażliwość oczu na światło jest główną cechą choroby, takiej jak światłowstręt u dzieci. Przyczyny tej choroby mogą wynikać z patologii mózgu, oczu, chorób zakaźnych i zmian toksycznych.
Najczęściej nie ma izolowanej fotofobii. Jest to zwykle połączone z bólem głowy, gorączką, nudnościami, nieprawidłowym stolcem, bólem brzucha i innymi objawami.
Fotofobia u dzieci może się rozwijać w następujących sytuacjach:
Fotofobia oka podczas procesu infekcyjno-zapalnego w przednich komorach narządu wzroku powstaje jako reakcja ochronna na jasne światło. Powiązane objawy:
Powyższe objawy wymagają natychmiastowego leczenia optyka, wyznaczenia odpowiedniego leczenia, usunięcia ciała obcego, jeśli to konieczne.
Wrodzona światłowstręt u dziecka z albinizmem jest zauważalny od urodzenia. W takim przypadku musisz użyć okularów z różnymi filtrami od słońca.
Częściowy lub całkowity brak tęczówki - aniridia, często wrodzona nieprawidłowość u dziecka lub rozwija się w wyniku urazu. Powiązane zmiany:
Gdy guzy mózgu lub urazy rozwijają zespół opon mózgowo-rdzeniowych, który charakteryzuje się pojawieniem się bólu głowy, nudności, wymiotów i fotofobii bezpośrednio.
W przypadku urazów, ta patologia nie jest trudna do zdiagnozowania, ponieważ w historii ma miejsce uraz.
Obecność guza, ropnia, torbieli pasożytniczej jest trudniejsza do ustalenia.
Zwracamy uwagę na następujące cechy towarzyszących objawów:
Bólowi głowy towarzyszą nudności. Na tle bólu głowy pojawiają się wymioty, przynosząc ulgę. Intensywność bólu głowy może zależeć od położenia głowy, na przykład w celu podniesienia w pozycji poziomej lub pochylenia głowy do przodu.
Fotofobia w tym samym czasie przejawia się jako dodatkowy czynnik prowadzący do nasilenia bólu głowy. Ten sam prowokujący środek przeciwbólowy to głośny dźwięk.
Istnieją inne objawy uszkodzenia OUN, zawroty głowy, oczopląs, niedowład, porażenie, upośledzenie wrażliwości i drgawki.
Niezwykle trudno jest zdiagnozować proces nowotworowy, przy najmniejszej skardze dziecka należy skontaktować się z neurologiem dziecięcym, poddać się dodatkowemu badaniu, zdiagnozować i leczyć rozpoznany problem.
Jak tylko zobaczysz którykolwiek z objawów choroby zakaźnej, możesz szybko zdiagnozować chorobę, zacząć się goić i unikać wielu niepożądanych skutków.
Przyczyny, dla których rozwija się fotofobia u dzieci, są związane z toksycznym działaniem produktów odpadowych mikroorganizmów, ich produktów rozpadu na układ nerwowy i wyściółkę mózgu.
Choroby zakaźne objawiające się zespołem oponowym:
Niezależnie od natury choroby zakaźnej, uszkodzenie mózgu i jego błon wskazuje na uogólnienie procesu, którego śmiertelność jest bardzo wysoka.
Każda infekcja ma swój charakterystyczny obraz kliniczny, ale zespół upojenia i zapalenia opon z fotofobią jest zawsze tego samego typu.
Objawy mózgowe gwałtownie wzrastają, poziom świadomości stopniowo ulega zakłóceniom, od oszałamiającego, aż po otępienie lub śpiączkę. Rozwijają się drgawki lub halucynacje.
Charakterystyczna postawa - dziecko leży na boku z nogami i nogami skierowanymi na brzuch i głowę odrzuconą do tyłu. Próba wyprostowania ciała dziecka powoduje mimowolny opór w nim i często kończy się konwulsjami.
Specyficzne objawy w postaci napięcia mięśni potylicznych, lekarz sprawdza.
Ból głowy wzrasta, a na twarzy pojawia się bolesny wyraz twarzy w jasnym świetle, głośny dźwięk i dotykanie skóry dziecka.
Zespół zatrucia-zapalenia charakteryzuje się podwyższoną temperaturą do 39–40 stopni, wzrostem częstości oddechów i częstości akcji serca. Gdy odwodnienie organizmu rozwija się spadek ciśnienia - wstrząs wstrząs toksyczny.
Wraz z uogólnieniem infekcji, oprócz porażenia błon oponowych, pojawiają się następujące komplikacje:
Nagle nagła światłowstręt jest objawem, który wymaga udania się do lekarza bez względu na przyczynę, a leczenie należy przepisać natychmiast.
Powołany konieczny dodatkowy egzamin i leczenie mające na celu:
Działania zapobiegawcze będą miały pozytywny wpływ na obniżenie ogólnego dyskomfortu, a czasem nawet zatrzymają rozwój działań zapalnych. Główne środki zapobiegawcze:
Biorąc pod uwagę szybkość uogólnienia zakażenia, rozwój objawów przyczyniających się do porażenia błon mózgowych i innych narządów, konieczne jest jak najszybsze skonsultowanie się z lekarzem, gdy u dziecka wystąpi światłowstręt.
Fotofobia odnosi się do takiej reakcji na światło, gdy jej kontakt z oczami powoduje bolesne odczucia w nich, wywołując odruch bezwarunkowy, by zmrużyć oczy, zamykając oczy dłonią. Ten warunek rozwija się normalnie z ostrym przejściem z ciemności do światła, z bardzo jasnym światłem, w albinosach. Patologiczna fotofobia może rozwinąć się z powodu ogromnej liczby stanów chorobowych.
Przyczyn tego stanu jest wiele. Mniejszość z nich to choroby oczu:
Inne przyczyny fotofobii są neurologiczne:
Nie można powiedzieć, że światłowstręt ma jeden mechanizm rozwoju; będzie się różnić w zależności od etiologii.
Tak więc, przy tak poważnej chorobie jak wścieklizna, patogen wirusowy powoduje porażkę autonomicznego układu nerwowego. W związku z tym źrenice danej osoby rozszerzają się, co nie może zawęzić się, gdy uderzy w nią oświetlenie, a światło, nawet słabe, spowoduje cierpienie pacjenta. Ta sama dylatacja źrenicy będzie obserwowana w przypadku zatrucia jadem kiełbasianym, z kroplami kropli midriatu w oku (tropikamid, atropina, midriacil), podczas przyjmowania niektórych leków (fenylefryna, atropina, idoksurydyna).
W przypadku patologii i urazów struktur oka (zapalenie powiek, zapalenie rogówki, zapalenie rogówki i spojówki) fotofobia jest spowodowana przez ruchy wewnętrznych mięśni oka, które powinny zwężać źrenicę.
Istnieją patologie oczu (są to niektóre rodzaje ciężkich zmian rogówkowych), gdy podrażnienie zapalne jednego oka powoduje rozwój światłowstrętu drugiego oka. Jest to spowodowane impulsami nerwowymi, które, przechodząc od obolałego oka do pewnego obszaru mózgu, spadają nie tylko na „swój” obszar, ale także na odcinek, z którego pochodzą impulsy zdrowego oka. W tym przypadku tylko usunięcie oślepionego chorego organu wzrokowego może uratować sytuację.
W urazowym urazie mózgu, ropniu, guzie mózgu, jego zapaleniu (zapaleniu mózgu) lub jego błonach (zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych), krwotoku do jamy czaszki, mechanizm rozwoju fotofobii jest inny, nie został w pełni zbadany.
Zakłada się, że normalne impulsy z oczu, docierające do pewnej części mózgu (czworokąta), promieniują stamtąd i sumują się ze wzrostem progu czułości jąder trójdzielnych. Ten sam mechanizm można przyjąć w przypadku migreny, pozagałkowego zapalenia nerwów i nerwobólu nerwu trójdzielnego (w tym wywołanego przez wirus półpaśca).
Ten objaw w połączeniu z światłowstrętem można zaobserwować w przypadku:
Ta kombinacja objawów jest typowa dla:
Fotofobia, której towarzyszy hipertermia, jest charakterystyczna dla chorób zapalnych:
Ta kombinacja objawów z fotofobią jest charakterystyczna dla chorób:
Co może być niebezpieczną przewlekłą migreną. Możliwe komplikacje i konsekwencje.
Jak leczyć migrenę, przeczytaj tutaj. Pigułki, masaż i doradztwo.
Badanie tego objawu przeprowadza dwóch specjalistów: neurolog i okulista. W celu diagnozy przeprowadza się następujące badania:
Ten objaw rozwija się wraz z takimi patologiami:
Wraz z rozwojem tego objawu należy skontaktować się z pediatrą. Będzie w stanie określić, który specjalista od dziecka ma pokazać. Takie badania mogą być przepisane:
Terapia zależy od przyczyny patologii. W związku z tym przy wykrywaniu zapalenia opon mózgowych lub zapalenia mózgu konieczne będzie leczenie przeciwbakteryjne (przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze) glikokortykosteroidami. W przypadku chorób oczu można przepisywać nie tylko krople do oczu, ale także leki ogólnoustrojowe (w pigułkach lub zastrzykach). W czasie leczenia pacjent może nosić okulary z zadymionymi okularami.
Film zawiera fragment programu fotofobii:
Jak oszczędzamy na suplementach i witaminach: probiotykach, witaminach przeznaczonych do chorób neurologicznych itp. I zamawiamy na iHerb (link 5 $ zniżki). Dostawa do Moskwy tylko 1-2 tygodnie. Dużo taniej niż kilka razy w rosyjskim sklepie, a w zasadzie niektóre produkty nie znajdują się w Rosji.
http://www.neuroplus.ru/bolezni/simptomy-i-sindromy/svetoboyazn-fotofobiya.htmlZnajdź przyczynę twojego cierpienia
Nie ma potrzeby znosić bólu głowy, nawet jeśli jesteś w stanie to wytrzymać. W przypadku częstych nawracających napadów konieczne jest zwrócenie się do lekarza ogólnego lub neuropatologa, który zaplanuje badanie i przeprowadzi niezbędne leczenie. Jednak wcześniej możesz sam spróbować znaleźć przyczynę swojego cierpienia.
Gdy przepracowany, ból jest zwykle umiejscowiony w czołowych i / lub ciemieniowych częściach głowy. Występuje z powodu akumulacji niedoświetlonych produktów glukozy w tkankach mózgu, co powoduje obrzęk i nacisk na receptory bólowe w naczyniach i błonach mózgu. Najlepiej zdjąć sen i odpocząć. Możesz wziąć analgin i tsitramon.
Wraz ze wzrostem ciśnienia krwi ból wyraża się bólem lub uciskiem w okolicy szyi i szyi. Osoba jest zirytowana hałasem i światłem. Może leżeć uszy, zmniejszać słuch. W takich przypadkach pomoże leki przeciwnadciśnieniowe, które wyznaczają lekarza.
Migrena objawia się bólem w czole, koronie, skroni, szyi. Jego najczęstszą przyczyną jest wzrost ciśnienia żylnego. Kofeina i leki poprawiające odpływ żylny i krążenie krwi w mózgu łagodzą nieprzyjemne odczucia.
Jeśli bólowi czoła i brwi towarzyszy katar, najprawdopodobniej masz zapalenie zatok lub zapalenie zatok. Tymczasowo uwolnij jej analginę i aspirynę, ale aby osiągnąć całkowitą ulgę, konieczne jest wyeliminowanie zapalenia.
Ból głowy może być również spowodowany przez niektóre pokarmy. Jeśli zauważysz związek między bólem a przyjmowaniem pokarmu, zidentyfikuj sprawcę.
Możliwe są poważniejsze przyczyny bólu: tętniak mózgu, obrzęk, zapalenie błony śluzowej mózgu.
Fotofobia (znana również jako światłowstręt) to strach przed jasnym światłem, który jest objawem wielu chorób oczu.
Fotofobia objawia się dyskomfortem spowodowanym przez dowolne źródło światła, takie jak światło lampy lub słońca. Pacjent nie może patrzeć na światło, marszczyć brwi, czuje ból i ból w oczach, zaczyna podlewać, a osoba mruga mimowolnie. Fotofobia może również wystąpić wraz z bólem głowy. Jak widzisz, taki stan, mimo że światłowstręt jest tylko objawem, może dać wiele nieprzyjemnych doznań. Jednym z przejawów może być na przykład strach przed sfotografowaniem.
Uważa się, że ludzie o jasnych oczach mają bardziej wyraźną nadwrażliwość na światło, więc częściej mają fobię. Czasami pacjenci, u których zdiagnozowano tę fobię, nie tolerują jasnego światła, a dla niektórych przychodzi nietolerancja jakiegokolwiek światła.
Nie należy jednak mylić fotofobii i reakcji na jasność światła, która jest zbyt duża dla oczu człowieka, co zwykle objawia się pogorszeniem widzenia i blaskiem. Fotofobia przejawia się w świetle normalnej jasności - na przykład ta jasność tworzy na powierzchni kartki papieru 60-watowa żarówka.
Ten strach w jego przejawach przypomina inne choroby o podobnych objawach, takie jak heliofobia (strach przed światłem słonecznym) lub choroba Guntera (porfiria). Ale na przykład w przypadku choroby Gunthera światłowstręt jest tylko jednym z objawów i jest spowodowany strachem przed poparzeniem słonecznym, który nieuchronnie pojawia się, gdy skóra pacjenta z chorobą Gunthera wchodzi w kontakt ze słońcem.
Fotofobia nie jest więc chorobą niezależną, ale objawem, którego przyczyną są procesy patologiczne, które mogą wystąpić zarówno w oczach, jak iw innych narządach i układach ludzkiego ciała. Taki objaw należy traktować poważnie, a po wykryciu natychmiast skontaktować się z okulistą. To ważne, ponieważ Wiele chorób, których ta fobia jest objawem, jest dobrze leczona tylko wtedy, gdy zostanie wykryta wcześnie.
Strach przed światłem wynika z nadmiernej wrażliwości zakończeń nerwowych w okolicy oczu na światło. Przyczyny jego występowania są zróżnicowane. Tak więc wiele procesów zapalnych występujących w przedniej części oka przyczynia się do manifestacji tych objawów. Są to choroby lub urazy rogówki, zapalenie rogówki, zapalenie spojówek, zapalenie tęczówki - w przypadku wszystkich z nich światłowstręt jest przejawem ochronnej reakcji samego oka, która próbuje w ten sposób zachować wzrok.
Na wrażliwość oczu mogą także wpływać leki - chinina, tetracyklina, furosemid, doksycyklina, belladonna i inne. Jeśli fotofobii towarzyszy rezu tylko w jednym oku, może to oznaczać, że obce ciało spadło na rogówkę. Ta fobia może być również wywołana przez nadmierne promieniowanie ultrafioletowe (jeśli spojrzysz na słońce przez długi czas, nie odwracając wzroku, możesz wykonać spawanie bez specjalnych okularów - wszystko to powoduje nadmierny kontakt ultrafioletowy z oczami).
Guz mózgu lub zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chociaż nie są bezpośrednio związane z oczami, mogą również wywoływać światłowstręt lub nawet nietolerancję na zwykłe natężenie światła.
U niektórych osób światłowstręt towarzyszy wystąpieniu ataku migreny lub ostrego ataku jaskry. Również fotofobia może rozwinąć się u pacjentów z odrą, alergicznym nieżytem nosa, wścieklizną, różyczką, zatruciem jadem kiełbasianym. Wrodzona fotofobia występuje u osób, które od urodzenia cierpią na brak lub brak w organizmie takiego pigmentu jak melanina (tzw. Albinosy). Chorobie Gunthera towarzyszy również pojawienie się tej fobii. Czasami zdarzały się przypadki, w których światłowstręt powodował takie przyczyny, jak depresja, zatrucie rtęcią, przewlekłe zmęczenie lub choroba, taka jak botulizm.
Obecnie pojawiają się nowe przyczyny wywołujące światłowstręt - na przykład zbyt długie przebywanie przed monitorem komputera lub noszenie soczewek kontaktowych przez długi czas, zwłaszcza jeśli zostały wybrane nieprawidłowo.
Aby przeprowadzić skuteczne leczenie, należy określić chorobę podstawową wywołującą światłowstręt. W zależności od tego, co przyczyniło się do zwiększonej wrażliwości oczu na światło - jaskry, migreny, choroby Gunthera, nieżytu nosa, lekarz przepisze niezbędne leczenie, po którym fotofobia zniknie sama. Ponadto, podczas trwania leczenia, musisz przestrzegać pewnych zasad, które ułatwiają pacjentowi życie:
Wrodzona światłowstręt, jak również przypadki, w których z jakiegoś powodu nie można wyeliminować choroby wywołującej światłowstręt, wymagają ciągłego noszenia okularów przeciwsłonecznych lub specjalnych soczewek kontaktowych, które pozwalają na mniej światła. Wszystko to pomoże pacjentowi z fotofobią zmniejszyć dyskomfort i prowadzić normalne życie - przestać doświadczać strachu przed włączeniem światła, wyjściem na zewnątrz, fotografowaniem.
Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest dokonanie prawidłowej diagnozy i przepisanie leczenia przez wykwalifikowanego okulistę.
Stan patologiczny charakteryzujący się nietolerancją światła nazywa się światłowstrętem. Występuje pod wpływem światła naturalnego i sztucznego. Główne objawy choroby to: uczucie skurczów w oczach, zaczerwienienie, łzawienie. Osoba cierpiąca na fotofobię stara się unikać źródła światła na wszelkie możliwe sposoby - mrużyć oczy, zamykać oczy rękami, ukrywać się. W ciemności lub półmroku oczy są w stosunkowo normalnym stanie.
Również obawy przed światłem są nieodłączne dla osób cierpiących na heliofobię. Ważne jest, aby móc rozróżniać te nazwy. W przeciwieństwie do fotofobii, heliofobia jest zaburzeniem psychicznym. Jego główną cechą - strach przed światłem słonecznym. Choroba jest całkowicie niezwiązana z zaburzeniami widzenia. Jest to choroba psychiczna, której towarzyszy obsesyjny strach na słońcu.
Strach przed światłem jest dość powszechny i nie zawsze wiąże się z występowaniem chorób. Bardzo często zwiększona wrażliwość występuje u zdrowych osób po długim pobycie w słabo oświetlonym pokoju lub po długim pobycie w otwartym słońcu bez okularów przeciwsłonecznych.
Fobia może rozwinąć się w wyniku długotrwałej pracy przy komputerze lub długotrwałego oglądania telewizji. Fobia często występuje w wyniku długotrwałego noszenia soczewek lub niewłaściwego ich doboru. Nieprawidłowo dobrane okulary mogą również powodować strach przed jasnym światłem.
Dość często fotofobia wynika ze stosowania środków atropinopodobnych. Po przerwaniu leczenia stan powraca do normy.
Przy braku pigmentu lub nawet jego braku pojawia się fobia wrodzonej natury. Ponieważ ludzie o jasnych oczach są bardziej narażeni na światłowstręt.
Fobia światła może być oznaką takich chorób:
Fobia światła może powstać w wyniku operacji chirurgicznych.
Przyczyny fotofobii mogą wynikać z innych chorób:
Pacjent z fotofobią doświadcza silnego dyskomfortu, gdy jest wystawiony na działanie światła. Niezależnie od tego, czy jest naturalny czy sztuczny. Osoba nie może patrzeć na światło, odczuwa ból, pieczenie, łzawienie. Ponadto, oprócz głównych objawów, chorobie może towarzyszyć ból głowy.
W niektórych przypadkach osoby z fotofobią nie mogą znieść tylko jasnego światła, podczas gdy inne nie mogą w ogóle tolerować żadnego światła. Ważne jest, aby odróżnić strach przed światłem od zwykłej reakcji oczu na zbyt jasne światło. Objawy choroby zaczynają się od ekspozycji na zwykłą jasność, taką jak 60-watowa lampa na powierzchni.
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów należy skonsultować się z lekarzem.
Do diagnozy wymaganego badania dna oka. Badanie to przeprowadza się w specjalnej lampie. Sprawdzany jest stan ciała szklistego. Sprawdza również marginesy, kąt oka, mierzy grubość rogówki i ciśnienie w oku.
Za pomocą diagnostyki ultradźwiękowej bada się przezroczyste nośniki. Za pomocą angiografii fluoresceinowej przeprowadza się badanie drożności naczyń. Za pomocą tomografii określa się, czy występują zmiany w tkankach siatkówki. Metoda elektroretinografii pomaga szczegółowo zbadać pracę siatkówki. Wykonywany jest również siew z worka spojówkowego.
Jeśli badanie nie ujawniło żadnych przyczyn okulistycznych, konieczne są dodatkowe badania: rezonans magnetyczny mózgu, badanie naczyń szyi, elektrokefalografia, prześwietlenie płuc i diagnostyka ultrasonograficzna tarczycy. W przypadku potwierdzenia obaw może być potrzebna pomoc endokrynologa, neuropatologa, specjalisty od gruźlicy.
Przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest dokładne określenie przyczyny prowokującej fobii. Jeśli choroba jest wynikiem procesu zapalnego, po jej usunięciu objawy znikną. Gdy wystąpienie choroby jest związane z urazem lub wniknięciem obcej cząstki, stan normalizuje się także po usunięciu czynnika prowokującego.
Jeśli fobia jest konsekwencją choroby zakaźnej, najpierw należy wyeliminować prowokującą chorobę.
Do zabiegu stosuje się krople do oczu o działaniu przeciwzapalnym, przeciwzapalnym i nawilżającym. Również do leczenia potrzebne będą leki ogólnoustrojowe. W przypadku, gdy choroba o charakterze zakaźnym wymaga dodatkowo stosowania środków przeciwwirusowych i przeciwbakteryjnych.
W czasie leczenia i profilaktyki zaleca się przestrzeganie niektórych zasad:
Przyczyny bólów głowy i migreny po urazach są w większości różne. Bolesne odczucia mogą być bardzo zróżnicowane, występują po jedzeniu i chorobie. Dlatego ten problem jest uważany za jeden z najczęstszych. Jeśli nie poświęcisz należytej uwagi i nie zdasz egzaminu, może się okazać, że jest już dość późno, a choroba stała się nieodwracalna.
Często przyczyną migreny jest dziedziczna natura i podatność na chorobę, a także sposób życia, który prowadzimy. Jeśli nagle zauważysz, że twoja głowa zaczyna boleć częściej lub częściej niż poprzednio, boli po jedzeniu, nie powinieneś samoleczyć, zawsze lepiej jest szukać pomocy u wykwalifikowanego specjalisty.
Z reguły neurolog bierze udział w takich zaburzeniach. Jeśli jednak ból jest spowodowany stanem po udarze lub przed udarem, przejściowymi zmianami u młodzieży lub zespołem napięcia przedmiesiączkowego u kobiet, warto skonsultować się odpowiednio z chirurgiem, kardiologiem, immunologiem, ginekologiem.
Czy wiesz, że około 90% wszystkich przypadków bólu głowy, zwłaszcza tych, które występują w koronie, można podzielić na trzy kategorie?
Ta choroba jest uważana za plagę nowoczesności i wyprzedza nie tylko kobiety i mężczyzn, ale także dzieci i młodzież. Charakter migreny polega na zaburzeniach zwyrodnieniowych układu nerwowego, zaprzestaniu lub odwrotnie, zbyt intensywnym wytwarzaniu pewnych substancji we krwi. Czasami ilość spożywanego pokarmu, alkohol (ból występuje po dużej dawce) lub palenie, zwłaszcza jeśli palisz codziennie, mogą mieć wpływ na fazę migreny.
Również czynniki migreny obejmują stres i nadmierną ekspozycję na czynniki drażniące. Czynniki drażniące to głośny dźwięk, jasne światło, nieprzyjemne zapachy, ciężka praca itp. Objawy migreny to:
Nowe narzędzie do rehabilitacji i zapobiegania udarom, które ma zaskakująco wysoką skuteczność - kolekcja monastyczna. Kolekcja klasztorów naprawdę pomaga radzić sobie z konsekwencjami udaru. Ponadto herbata utrzymuje normalne ciśnienie krwi.
Jak często taka wymówka występuje u kobiet: „Jestem zmęczona, boli mnie głowa, nie chcę niczego, nawet odmawiam jedzenia”. Poza żartami ten problem dręczył wiele pokoleń. Wyobraźcie sobie: przy naszej pracy w siedzącym biurze niemożliwe jest pozbycie się takich problemów, jak stres, przeciążenie.
Ponadto występuje osteochondroza szyjki macicy. Wszystko to jest prekursorem początków bólów głowy.
Dopóki nie uderzysz we śnie, weź wywar z najbardziej zwyczajnego.
Choroba tej natury ma ogromną naturę, półpasiec w doznaniu, ale nie pulsujący. Istnieje raczej uczucie ściskania czaszki, korony, migreny, napięcia i obrzęku szyi. W trakcie utrzymywania monotonnego i siedzącego trybu życia uczucie to nasila się.
Niestety, niechęć w odpowiednim czasie do gimnastyki na szyi prowadzi do poważnych konsekwencji. Na przykład w dużych korporacjach Zachodu i Japonii ćwiczy się obowiązkowe minuty fitness, podczas których zarówno mężczyźni, jak i kobiety wykonują ćwiczenia gimnastyczne na szyję, masaż skroni, gimnastykę oka itp.
Dowiedz się, jak odpocząć i poświęcić czas na swój plan na siłownię, przygotowanie zdrowego posiłku, a następnie na dyskotekę, na codzienny spacer na świeżym powietrzu i na pobyt z rodziną. Nazywa się to zarządzaniem stresem i jest uważane za jeden z najskuteczniejszych leków przeciwko migrenie i bólowi głowy.
Stały, przenikający ból charakter w oddzielnym obszarze głowy lub w koronie ma charakter gromady. Często napady długotrwałego bólu w koronie występują u kobiet o określonych porach dnia, czemu towarzyszą pacjenci obu płci z podobnymi zespołami:
Każdego dnia ognisko bólu może się zmieniać, czasami odczucie pogarsza się, gdy się kładziesz. Tylko lekarz będzie w stanie zasugerować metody leczenia na podstawie wyników badania. Zwróć uwagę na poprzednie objawy, które nazywane są aurą.
Udowodniono, że około 20% pacjentów, z których ponad połowa kobiet i nastolatków, doświadcza aury przed objawami, która jest szczególnie dotkliwa po jedzeniu.
Jako jej przejawy może wystąpić gwałtowny przypływ energii, a następnie napady nagłej agresji, po - całkowitej apatii.
W większości przypadków przyczyny częstych bólów głowy są tak oczywiste, że można sobie poradzić z zaopatrzeniem z domowej apteczki i przyjmować rano aspirynę, paracetamol, analginę. Nie nadużywaj: leki mają dawkę - 1 tabletka 3 razy dziennie. Jeśli nudności i wymioty mają miejsce po posiłku, temperatura ciała wzrasta, występuje osłabienie rąk i nóg, istnieje powód, aby skonsultować się z lekarzem i wykonać badanie MRI w celu potwierdzenia lub odrzucenia udaru.
Powtarzający się udar jest jedną z pierwszych przyczyn śmierci i niepełnosprawności w Rosji! Jeśli po pierwszym uderzeniu człowiek żyje średnio 8-9 lat, to w drugim przypadku długość życia jest ograniczona do. 2-3 lata. E. Malysheva wyjaśnia: „Mechanizmy zaburzeń krążenia w mózgu, które doprowadziły do pierwszego udaru mózgu, są przechowywane w organizmie, co prowadzi do nawrotów. W profilaktyce przyjmuj regularnie łyżkę dziennie. „
Pierwsza pomoc dla pacjenta powinna być udzielona w miejscu ataku migreny lub silnego bólu. Musimy mu pomóc się zrelaksować, bo to dają środki przeciwbólowe. Ale ich nadmierne używanie może tylko pogorszyć obraz. Według obserwacji lekarzy kobiety, które codziennie przyjmują analginę i aspirynę codziennie, mogą nawet doświadczać nieprawidłowości w cyklu miesiączkowym.
Jeśli uważasz, że jest zbyt wcześnie, aby iść do lekarza, ponieważ powody, dla których ból głowy jest oczywisty, rozważ odwiedzenie sesji masażu, a także wizytę w siłowni. Oczywiście nie należy wykonywać masażu ani obciążenia po posiłku. Relaksacja kręgosłupa szyjnego, pocieranie za pomocą olejków aromatycznych - wszystko to można opanować i samodzielnie, aby wykonać masaż w domu. Migreny nękają zarówno mężczyzn, jak i kobiety, ale łatwo jest z nimi walczyć, stosując najprostsze zalecenia.
Czy kiedykolwiek próbowałeś przywrócić pracę serca, mózgu lub innych organów po cierpieniach i patologiach? Sądząc po tym, że czytasz ten artykuł - nie wiesz przez pogłoskę, co to jest:
A teraz odpowiedz na pytanie: czy to ci odpowiada? Czy wszystkie te objawy mogą być tolerowane? A jak długo „przeciekłeś” do nieskutecznego leczenia? W końcu prędzej czy później SYTUACJA BĘDZIE ZGODNA. Zgadza się - czas zakończyć ten problem! Zgadzasz się? Dlatego zdecydowaliśmy się opublikować ekskluzywną metodę od Eleny Malysheva, w której ujawniła tajemnicę leczenia i zapobiegania ISULES i chorobom układu krążenia. CZYTAJ WIĘCEJ. >>>
Migrenę opisano jako pierwszą chorobę związaną z bólami głowy. Znany był już Egipcjanom i starożytnym Grekom, pierwsze rysunki znaleziono na papirusie. Galen nadał greckiej nazwie „hemicrania” (ból w połowie głowy). Współczesna nazwa „migrena” sięga do łacińskiego słowa „hemigranea”, angielskiego - „megrim” i dosłownego tłumaczenia z francuskiego - „migrena”.
Formy manifestacji migreny były zróżnicowane i charakterystyczne. U niektórych pacjentów napady ujawniają się z wyprzedzeniem. Często osoby cierpiące na migrenę, w dniu ataku lub na kilka godzin przed pojawieniem się prekursorów, takie jak zmęczenie i zmniejszona wydajność, utrata koncentracji, niepewne uczucie ciężkości w głowie, lekkie bóle głowy, drażliwość, niezrozumiały niepokój, silne pragnienie słodyczy nudności, zamazany obraz lub obrzęk rąk i nóg z powodu obrzęku.
Migrenowy ból głowy charakteryzuje się cyklicznymi atakami o różnym nasileniu, częstotliwości i czasie trwania (od czterech godzin do trzech dni bez skutecznego leczenia). U dzieci poniżej 15 roku życia napady są krótsze (od godziny do trzech dni). Ból głowy w 2/3 przypadków jest jednostronny (wyraźnie zaznaczony po jednej stronie), w większości przypadków ma charakter pulsujący, rzadziej - naciskający lub nudny. Są też obustronne bóle lub bóle od jednego lub drugiego, itd. Ból odczuwany jest nie tylko w okolicy czoła i skroni, ale także w obszarze oczu, pleców i głowy. Migrena może zacząć się od tyłu głowy (ale nie jest to związane z kręgosłupem szyjnym). „Migrena” odczuwa „chorobę” podczas ataku i traci aktywność w pracy iw wolnym czasie lub pokazuje ją tylko w ograniczonym zakresie. Nawet podczas normalnego wysiłku fizycznego, na przykład podczas wchodzenia po schodach, bóle głowy są gorsze.
Jednoczesne objawy, takie jak utrata apetytu i nudności, w ciężkich przypadkach, wymioty, są ważne dla diagnozy. Często występuje wyraźna światłowstręt, strach przed hałasem i potrzeba odpoczynku. Ogólnie rzecz biorąc, występuje zwiększona wrażliwość na czynniki drażniące, takie jak zapachy. Inne zaburzenia mogą wystąpić z wegetatywnego układu nerwowego: bladość, zimne dłonie i stopy, niskie ciśnienie krwi, biegunka lub częste oddawanie moczu. Pod koniec bólów głowy, łagodnego złego samopoczucia, osłabienia, drażliwości, zmęczenia i zaburzenia koncentracji, które mogą trwać od kilku godzin do kilku dni, utrzymują się. Niektórzy pacjenci mówią także o euforii. Często atak kończy się snem.
Ataki migreny z aurą były wcześniej nazywane „klasycznymi migrenami”. Bóle głowy (w większości przypadków migrena, często również mniej poważne lub nawet bardzo lekkie bóle głowy) są poprzedzone zaburzeniami neurologicznymi (zaburzenia widzenia, wrażliwość, mowa, równowaga, niezwykłe postrzeganie, a nawet osłabienie mięśni). Są nazywane aurą. W tym przypadku aura jest uważana za objaw przejściowej dysfunkcji mózgu do początku ataku migreny.
Często występują „typowe” aury (zaburzenia widzenia, wrażliwość, mowa) i oczywiście rzadziej „hemiplegiczne” aury (osłabienie mięśni po jednej stronie głowy), a także migreny typu podstawowego z zaburzoną funkcją pnia mózgu lub zaburzeniami po obu stronach głowy.
Upośledzenie wzroku jest najczęściej występującym objawem aury migreny. W większości przypadków pojawia się tak zwane widmo fortyfikacji. Jednocześnie zygzakowate obrazy rozprzestrzeniają się ze środka pola widzenia, powoli łukowato na bok, wydaje się, że strefa brzegowa migocze. W centrum występuje mniej lub bardziej wyraźny martwy punkt (mroczek). Szkoty mogą również pojawić się bez opisanych zjawisk podrażnienia. Czasami połowa pola widzenia obu oczu (hemianopia) może chwilowo całkowicie wypaść. Zaburzenia wrażliwości aury zaczynają się od nieprzyjemnych doznań, takich jak ukłucia igłą, najczęściej na palcach jednej ręki lub około połowy ust na tej samej stronie i powoli rozprzestrzeniają się na połowę ciała lub jego części. Jednocześnie pojawia się uczucie głuchoty.
Aura nie rozwija się tak nagle, jak podczas udaru, ale stopniowo przez okres od 5 do 20 minut i trwa do godziny. Czasami występują również różne objawy aury, podążające za sobą (na przykład upośledzenie wzroku, wrażliwość i mowa), co przedłuża całkowity czas trwania aury. Bóle głowy i inne zjawiska towarzyszące napadowi migreny (na przykład nudności, wymioty, strach przed hałasem i światłem) najczęściej zaczynają się natychmiast po aurze, czasami zajmuje to trochę czasu (mniej niż jedną godzinę) lub aura i bóle głowy występują jednocześnie. W niektórych przypadkach bóle głowy mogą pojawić się przed aurą. Szybko rozwijające się aury są rzadkie (migreny z ostrym początkiem aury) i dzięki dodatkowym badaniom należy je wyraźnie odróżnić od innych zaburzeń krążenia mózgowego. To samo dotyczy objawów aury, które trwają dłużej niż godzinę. Jeśli zjawiska znikną w ciągu tygodnia, a inne badania wykluczą udar, oznacza to atak migrenowy z przedłużoną aurą. Ataki migreny z aurą są nie tylko rzadsze, ale ich czas trwania wynosi 6-8 godzin mniej niż ataki migreny bez aury.
U niektórych pacjentów, głównie z długą historią migreny bez aury i przy regularnych lekach przeciwbólowych, atak migreny nie ustaje lub rozpoczyna się nowy atak, zanim poprzedni zostanie całkowicie zakończony. Jeśli bóle głowy trwają dłużej niż trzy dni i mają negatywny wpływ na codzienną rutynę, występuje stan migreny.
Uwaga! Bóle głowy, które trwają dłużej niż trzy dni, w większości przypadków nie są migrenami!
„Migreny” mogą jednocześnie mieć bóle głowy o charakterze naczynioruchowym, które nie zawsze mogą być odróżnione od łagodnego ataku migreny, ale które są traktowane inaczej. Jeśli leki przyjmowane codziennie na bóle głowy w celu profilaktyki przestają być pomocne, a wstrzyknięcie leku do żyły, mięśni lub pod skórę nie ustępuje, może być konieczne hospitalizacja w oddziale neurologicznym w celu leczenia kortyzonem lub innymi lekami.
Czy istnieje ryzyko udaru w migrenie?
Oczywiście u pacjentów z migreną może wystąpić udar mózgu (niewydolność dopływu krwi lub krwotok w mózgu) z powodu choroby naczyniowej; obie te choroby często występują, iw tym przypadku ich związek jest przypadkowy. Udar lub naruszenie krążenia mózgowego (przemijający atak niedokrwienny) może również objawiać się podobnymi zaburzeniami neurologicznymi, takimi jak aura migreny, ale istnieją wyraźne różnice w ich przebiegu czasowym. Udarowi mogą towarzyszyć migrenowe bóle głowy.
Ryzyko udaru w „migrenie” jest tylko nieznacznie zwiększone i jak dotąd potwierdzono je tylko u kobiet poniżej 45 roku życia. Przede wszystkim pacjenci cierpiący na migrenę z aurą powinni wyeliminować wszelkie dodatkowe ryzyko, które prowadzi do uszkodzenia naczyń krwionośnych (nikotyna, wysokie ciśnienie krwi, nadwaga, cukrzyca, upośledzony dopływ krwi do naczyń wieńcowych serca) i powinni być pod nadzorem lekarza. Młode kobiety cierpiące na migrenę muszą albo porzucić hormonalne środki antykoncepcyjne, albo w skrajnych przypadkach wybrać leki o niskim poziomie estrogenu, które nie zwiększają ryzyka udaru.
Jaki rodzaj ludzi cierpi na migreny?
Migrenę można rozpocząć w każdym wieku; w większości przypadków jej pierwszy napad występuje między 10 a 20 rokiem życia. Pierwszy atak u dziewięciu na dziesięciu pacjentów z migreną wystąpił przed osiągnięciem wieku czterdziestu lat. Przypadki migreny w drugiej połowie życia są rzadkie.
Jak często występuje migrena?
Wśród ogólnej populacji około 8–12% cierpi na migreny. Oczywiście, jeśli chodzi o liczby, mówimy o chorobach przez cały okres życia, innymi słowy, obejmują one również osoby, które miały tylko kilka ataków migreny w swoim życiu. Szkolne badania wykazały, że częstość występowania migreny wzrosła w ciągu ostatnich 20 lat.
Ciekawe, że choroba migrenowa w różnych krajach jest różna, na przykład w Anglii i Francji, jest mniej powszechna niż w Skandynawii czy Niemczech. Migrena zależy również od czynników dziedzicznych.
Migrena: choroba kobieca?
Ogólnie rzecz biorąc, kobiety cierpią na migrenę około dwa razy częściej niż mężczyźni w okresie życia między 35 a 45 rokiem życia (kiedy migreny najczęściej chorują). Jednak przed okresem dojrzewania chłopcy i dziewczęta cierpią na migrenę równie często. Na podstawie obserwacji dorosłych pacjentów można wywnioskować o znaczeniu hormonów w występowaniu migreny. Dotyczy to na przykład migreny menstruacyjnej. W czasie ciąży i po menopauzie migreny ustają. Kobiety są nie tylko bardziej prawdopodobne, ale także trudniej cierpią z powodu migreny w porównaniu z mężczyznami: mają większą liczbę silnych i długotrwałych napadów padaczkowych i cięższych zdarzeń towarzyszących, takich jak nudności i wymioty. To prawda, że mężczyźni częściej niż kobiety mają wizualną aurę migrenową.
Leczona migrena?
Migrenowy ból głowy ma dziedziczną predyspozycję, która wraz z innymi czynnikami powoduje rozwój tej choroby o 40-60%. Ta predyspozycja pozostaje na całe życie, chociaż w niektórych okresach objawia się na różne sposoby. Na przykład kobiety w ciąży rzadziej chorują na migreny. U pacjentów w wieku 20-40 lat z reguły migreny są najcięższe, ale potem ich częstotliwość i siła maleją. W podeszłym wieku migreny często znikają całkowicie, co może spowodować samoistne gojenie. Nawet jeśli dzieci mają migrenę przed okresem dojrzewania, to po chwili może zniknąć.
Leczenie za pomocą oddzielnych środków, czy to leków, operacji czy metod terapeutycznych, niestety nie przynosi właściwego rezultatu. Raczej może to być kwestia „adaptacji” do migreny w „najlepszy sposób” i traktowania jej za pomocą wszystkich dostępnych środków.
Czy dzieci cierpią na migreny?
W wieku szkolnym około połowa wszystkich dzieci ma bóle głowy częściej lub rzadziej; Od kilku lat eksperci informują o wzroście liczby dzieci dotkniętych migreną. Zatem ponad 50% siedmioletnich dzieci miało bóle głowy raz, a ponad 5% z nich cierpiało na migreny. Pierwsze objawy migreny można zaobserwować nawet u małych dzieci. W porównaniu z dorosłymi „migrenami” dzieci częściej odczuwają ból brzucha, czasami nawet bez bólów głowy, są podatne na nudności i wymioty. Występuje również dezorientacja i zawroty głowy. We wstępnej fazie ataku często pojawiają się powszechne objawy, takie jak drażliwość lub nieokreślone złe samopoczucie, same ataki w większości przypadków trwają nie dłużej niż pół dnia, częściowo nawet znacznie mniej. Często przechodzą po śnie. Po okresie dojrzewania często występuje wyraźna spontaniczna poprawa lub zanik migreny dziecka.
Jak mogą wystąpić ataki migreny?
Pacjenci cierpiący na migrenę mówią o dużej liczbie czynników powodujących bóle głowy, tzw. Często są mylone z przyczyną migreny (patrz poniżej). Należy również pamiętać, że wielu ludzi naturalnie ma potrzebę wyjaśnienia początku ataku. W tym przypadku czynniki wyzwalające niekoniecznie są obecne; atak migreny może również wystąpić spontanicznie, tj. tak po prostu. Niektóre warunki środowiska zewnętrznego lub żywności mogą wywoływać ataki migreny, chociaż nie są one rzeczywistymi czynnikami sprawczymi migreny. Dziennik bólu głowy pomaga potwierdzić te relacje lub je odrzucić. Dla każdego pacjenta czynniki wyzwalające (jeśli takie istnieją) są bardzo indywidualne.
W większości przypadków przyczyną migreny jest nie tylko jedna; Często istnieje kilka czynników, aż do przekroczenia indywidualnego „progu migrenowego”. Z powodu wrażliwości na podrażnienia (patrz poniżej) zmienionej w „migrenach”, migrena zaczyna się szczególnie szybko, gdy zmieniają się pewne wewnętrzne i zewnętrzne rytmy.
Stres w pracy i życiu osobistym jest najczęściej wskazywany jako czynnik sprawczy migreny. W tym przypadku atak następuje szczególnie w momencie, gdy stres wydaje się już ustępować, tj. w czasie okresu odzyskiwania. Należy wspomnieć o migrenie, która pojawia się po pracy lub pod koniec tygodnia, lub ból głowy po kłótni. W przypadku migreny pod koniec tygodnia (jednak częściej u mężczyzn) może występować kilka czynników chorobotwórczych: dłuższy sen, mniejsze spożycie kofeiny i wzrost spożycia alkoholu.
Żeńskie hormony płciowe wpływają na neuroprzekaźniki w mózgu, takie jak serotonina. Wiele kobiet zauważa tymczasowy związek z ich cyklem. U około 5% kobiet cierpiących na migrenę bóle głowy są ściśle związane z czasem cyklu miesiączkowego (migrena miesiączkowa). Bóle głowy z powodu miesiączki trwają szczególnie długo. Jest bardzo prawdopodobne, że mechanizmem ich pojawiania się jest obniżenie poziomu estrogenu we krwi podczas miesiączki, a także po porodzie.
Ataki migreny mogą być spowodowane zbyt długim lub zbyt krótkim snem. Szczególnie problematyczna jest zmiana ustalonego rytmu snu (na przykład spanie w weekendy lub po podróży samolotem z przesunięciem czasowym). Ataki migreny mogą również wystąpić po przebudzeniu we wczesnych godzinach porannych.
Napoje alkoholowe mogą powodować bóle głowy i ataki migreny. Nie wspominając o nadmiernym spożyciu alkoholu, co często wiąże się z silnym paleniem lub brakiem snu. Na pierwszym miejscu są czerwone wina. O czerwonym winie wiadomo, że uwalnia serotoninę z płytek krwi; być może „migreny” są na nią szczególnie wrażliwe. Białe wino lub wódka, w przeciwieństwie do tego, jest mniej niebezpieczne przy nadmiernym spożyciu. Substancje bezalkoholowe, które tworzą różne napoje, mogą również przyczyniać się do pojawienia się migreny. Składniki występujące w niektórych odmianach sera (tyraminy), czekolady (fenyloetyloamina) lub cytrusów mogą również powodować bóle głowy. Zasadniczo wpływ niektórych produktów na pojawienie się migreny jest znikomy. Oczywiście, jeśli wielokrotnie zauważyłeś ataki migreny po spożyciu pewnych pokarmów, wskazane jest ich porzucenie. Specjalna „dieta migrenowa” nie istnieje.
Oprócz powyższych ważnych czynników istnieje wiele innych możliwych „czynników sprawczych” bólów głowy. Ważne znaczenie przypisuje się warunkom meteorologicznym. Nieregularne posiłki, pomijanie posiłków i przedłużający się post mogą również powodować ataki migreny, a także bodźce optyczne (kino, telewizja, muzyka w dyskotekach), hałas lub niektóre zapachy. Migrena może być spowodowana niewielkim uszkodzeniem czaszki („piłkarze migrenowi”), wysiłkiem fizycznym i przepracowaniem („migrena z napięciem”), reakcjami alergicznymi (atak astmy, katar sienny) lub silnymi uczuciami depresyjnymi i radosnymi.
Uwaga! Jeśli wiesz, co wywołuje drgawki, masz szansę pośrednio poradzić sobie z migreną. Oczywiście nie wszystkie czynniki prowokujące można wykluczyć, trudno uniknąć stresu. Niemniej jednak masz możliwość przeanalizowania swojego stylu życia i prawdopodobnie coś w nim zmienić. Powinieneś również zwrócić uwagę na fakt, że będąc już w fazie krytycznej dla Ciebie (stres, długodystansowa podróż samolotem itp.), Nie powinieneś dodawać sobie nawet prowokacji, których można uniknąć (nadmiar alkoholu, czerwonego wina, nieregularny sen, pospieszne jedzenie itp.).
Czynniki dziedziczne
Migrena ma prawdopodobnie podłoże genetyczne. W jednej szczególnej postaci bólu głowy, rodzinnej migreny hemiplegicznej, znany jest defekt genu. 50% osób cierpiących na migrenę ma defekt genu w chromosomie 19, w którym kodowany jest kanał wapniowy, który przechodzi głównie w mózgu, 20% ma defekt genu w chromosomie 1, co jest ważne dla funkcji kanału sodowego. Stąd zakładamy, że migrena należy do tzw. Chorób kanałów jonowych. Upośledzenie funkcjonalne tych kanałów jonowych prowadzi do objawów neurologicznych. Warto zauważyć, że kanał wapniowy zakodowany w chromosomie 19 w mózgu znajduje się głównie w obszarze kory wzrokowej iw pniu mózgu w obszarze kompleksów komórek nerwowych z ważną funkcją kontroli bólu.
Jednak dla „normalnej” migreny istotne są również czynniki genetyczne. Badania bliźniąt wykazały, że 50–60% czynników dziedzicznych jest odpowiedzialnych za występowanie migreny u kobiet i około 40% u mężczyzn. W związku z tym podatność na migreny jest dziedziczna. Jeśli cierpisz na migrenę, ważne jest rozważenie innych czynników.
Nasi neurolodzy mogą określić przyczynę bólu głowy i znaleźć odpowiednie leczenie.
http://knowpeople.ru/golovnye-boli-s-bojaznju-sveta/