Vision to najbardziej informacyjny i jednocześnie najbardziej delikatny zewnętrzny analizator. To przez oczy osoby otrzymuje większość informacji o świecie. Ośrodki wzrokowe są połączone i mają silny wpływ na prawie wszystkie istotne struktury mózgu (widzenie uczestniczy w czynnościach trawiennych, ruchowych, przedsionkowych, seksualnych i innych rodzajach organizmu). Szczególnie ważny w kształtowaniu i rozwoju wzroku jest pierwszy rok życia, kiedy oczy i organizm dziecka jako całość są łatwo podatne na różne szkodliwe skutki zarówno czynników wewnętrznych, jak i zewnętrznych.
Jeśli w tym wieku narząd wzrokowy został uszkodzony, wówczas dziecko nie koordynuje ruchów, dziecko czuje strach przed otaczającym światem, co często prowadzi do znacznego opóźnienia w rozwoju dziecka, ponieważ reszta zmysłów nie jest w stanie w pełni zrekompensować braku informacji.
W pierwszym roku wizja dziecka rozwija się bardzo intensywnie. Niemal całkowita ślepota noworodka (niekierunkowa percepcja światła) w ciągu kilku miesięcy rozwija się w zdolność do analizowania obiektów i ich ruchu, oceny i porównywania obiektów według ich różnych, w tym koloru, cech. Dlatego szczególnie ważne jest, aby rodzice zrozumieli podstawowe zasady rozwoju wzroku u dzieci w pierwszym roku życia i wiedzieli o wczesnych objawach patologii oka.
W rozwoju narządu wzroku występuje kilka okresów. Najważniejszą z nich jest zakładka i formacja wewnątrzmaciczna. Na tym etapie wpływ szkodliwych czynników może prowadzić do katastrofalnych konsekwencji (nieprawidłowości rozwojowe - hipoplazja nerwu wzrokowego, zaćma wrodzona, jaskra, zapalenie błon oka itp.). Następny okres to od narodzin do 1 roku. W tym czasie aktywnie rozwijają się obszary kory wzrokowej mózgu, otrzymując informacje o świecie. Równoczesny ruch oczu jest trenowany, tworzy się wizualna kontrola ruchu rąk, wypełnia się „biblioteka” obrazów wizualnych. Jeśli na tym etapie dochodzi do ograniczenia światła wpadającego do siatkówki (upośledzona przezroczystość optyczna oka), zaburzenia ostrości obiektu (obecność krótkowzroczności lub dalekowzroczności) lub pogorszenia percepcji obrazów wizualnych (uszkodzenie nerwów wzrokowych, ośrodków wzrokowych mózgu) początkowy etap rozwoju, a nie normalny poziom.
Natychmiast po urodzeniu dziecko jest w stanie dostrzec jedynie obecność lub brak źródła światła. W pierwszych miesiącach życia przed dzieckiem, jak z mgły, pojawiają się różne przedmioty otaczającego świata. Początkowo dziecko rejestruje tylko duże przedmioty (pierwszy miesiąc), a następnie próbuje prześledzić ich ruch w przestrzeni - bada przechodzących rodziców, ogląda ruchome zabawki (3-4 miesiące). W tym wieku nie powinieneś wieszać zabawek tuż przed oczami - umieść je na bokach dziecka lub na stopach. W wieku 6 miesięcy ostrość widzenia dziecka pozwala mu obserwować małe przedmioty, wizualnie rozpoznawać „swoje”, łapać i rzucać zabawkami, poznając trójwymiarowość przestrzeni. Umieść grzechotki i „szeleszczą” w obszarze ruchu rąk dziecka, aby ułatwić ich chwytanie.
Jednoroczne dziecko już zbiera „małe śmieci” na podłodze, aktywnie przesuwając się w kierunku jasnej zabawki. Użyj odległych obiektów, aby przyciągnąć uwagę. Otrzymując potężne bodźce wzrokowe, dziecko zaczyna dążyć do obiektów, które go interesują, podejmuje próby wstania i stawia pierwsze kroki. Dopiero w wieku 6-7 lat wizja dziecka osiąga poziom osoby dorosłej (zgodnie ze specjalnymi tabelami nazywa 10 linię).
Już w szpitalu położniczym badanie wzrokowe noworodka może ujawnić oznaki niektórych wrodzonych chorób oczu. Zaćma jest zmętnieniem soczewki, co objawia się szarawym blaskiem zamiast czarnej źrenicy. Leczenie najczęściej - chirurgiczne - usunięcie mętnej soczewki. Długie występowanie zakłóceń w przechodzeniu światła do oka doprowadzi do znacznego opóźnienia w rozwoju widzenia (zaciemnienie ambiopii). Po takiej operacji dziecko nosi specjalne okulary lub soczewkę kontaktową, która zastępuje soczewkę. Ostatnio rozprzestrzeniła się metoda wczesnej implantacji sztucznej soczewki. Niektóre rodzaje przezroczystych zaćm nie działają we wczesnym dzieciństwie. W takich przypadkach należy przeprowadzać okresowe kursy leczenia stymulującego (ekspozycja na oko światłem i promieniowaniem laserowym, pole elektryczne i magnetyczne, zajęcia w specjalnych programach komputerowych) i przeprowadzać opóźnioną operację w bardziej dorosłym wieku.
Zewnętrzne objawy podobne do zaćmy można wykryć za pomocą groźniejszej choroby, glejaka siatkówki (guza siatkówki). Na wczesnym etapie można zaatakować guz za pomocą specjalnych aplikatorów promieniowania - płytek z nałożoną na nie substancją radioaktywną. Są one przyszywane bezpośrednio do twardówki w miejscu projekcji guza, którego cień jest określany podczas operacji, świecąc przez twardówkę za pomocą diafanoskopu (urządzenie podobne do latarki). Materiał radioaktywny aplikatora niszczy guz przez twardówkę. W późniejszych etapach, gdy istnieje niebezpieczeństwo rozprzestrzenienia się guza poza granice oka, istnieje tylko jeden sposób - usunięcie zaatakowanego oka.
Wrodzona jaskra jest chorobą oczu, która charakteryzuje się wzrostem ciśnienia wewnątrzgałkowego z powodu wrodzonych zaburzeń systemu edukacji i wypływu płynu wewnątrzgałkowego. W rezultacie oko dziecka jest rozciągnięte i powiększone, przesuwając się do przodu (aż do ograniczenia całkowitego zamknięcia powiek). Również w przypadku jaskry może wystąpić zmętnienie rogówki. Ponieważ choroba ta jest związana ze zmianami strukturalnymi w niektórych częściach oka, leczenie jest głównie chirurgiczne. Celem operacji jest zapewnienie normalnego wypływu płynu wewnątrzgałkowego z jamy oka. Jeśli czas operacji nie ma wpływu na rogówkę i nerw wzrokowy, możliwe jest zachowanie i rozwinięcie pełnej wizji.
Choroby zapalne (zapalenie spojówek - zapalenie błony zewnętrznej oka, pokrywające tylną powierzchnię powiek i przednią powierzchnię gałki ocznej do rogówki, zapalenie pęcherza moczowego - zapalenie worka łzowego, zapalenie błony naczyniowej oka - zapalenie naczyniówki oka itp.). Głównymi objawami tej grupy chorób oczu są zaczerwienienie oka, łzawienie, obrzęk powiek i spojówka oraz obfite wydzielanie z oczu. Środki i metody leczenia w takich przypadkach powinny być ustalane wyłącznie przez okulistę, ponieważ niewłaściwe leczenie może spowodować pogorszenie stanu zapalnego i komplikację procesu. Nieuzasadnione przepisywanie antybiotyków rzadko prowadzi do alergii błony śluzowej oka, a ich przedłużone stosowanie zaburza aktywność życiową normalnej flory bakteryjnej.
U dzieci w pierwszych miesiącach życia może pojawić się śluz z oczu, podobny do ropy. Istnieje blokada systemu łez. Często, aby poradzić sobie z banalnym „ropieniem oczu”, wystarczą zwykłe procedury higieniczne w postaci mycia i masowania obszaru kanalików łzowych. Najpierw za pomocą wacika zwilżonego przegotowaną wodą usuń błony śluzowe i skorupy z powierzchni oka. Następnie, za pomocą małego palca, przytrzymaj kilka ruchów masażu wewnętrznego kącika oka w kierunku nosa. Następnie wlej kałużę przegotowanej wody do wewnętrznego kącika oka (dziecko powinno leżeć na plecach) i spróbuj zmusić dziecko do mrugnięcia. Gdy pojawia się mruganie, aktywne spłukanie kanalików nosowo-łzowych, które pomaga poprawić przepływ płynu łzowego. Jeśli to konieczne, powtórz tę procedurę po każdym śnie, kiedy wypływ łez jest zablokowany przez ścisłe ucisk powiek.
W przypadku chorób zapalnych oczu nie należy wpuszczać do nich mleka matki - jest to doskonała pożywka dla szkodliwych mikroorganizmów, a ponadto tłuszcz zawarty w mleku zakłóca odpływ łez.
Do najczęstszych zewnętrznych objawów patologii oka, które można rozpoznać po niewyspecjalizowanym badaniu noworodka, należą również:
Rodzice lub okulista mogą wykryć zez u dziecka (zmiana prawidłowej pozycji jednego lub obu oczu w szczelinie powiekowej). Powstaje z powodu upośledzenia wzroku w jednym lub obu oczach, zmiany napięcia mięśni mięśni oka, uszkodzenia mięśni oczu itp. Przedmiot badany skupia się nie na środkowej siatkówce, ale na sąsiednim obszarze, gdzie wrażliwość wzrokowa jest znacznie niższa, co stwarza zagrożenie dla powstawania lornetki widok dziecka. Widzenie przez lornetkę to wizja z dwojgiem oczu z kombinacją jednocześnie otrzymywanych przez nie obrazów, co pozwala na lokalizowanie obiektów w kierunku iw ich odległości względnej. W takim przypadku konieczne jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia. Za pomocą gipsu przykleja się „zasłonę” z gazy serwetkowej na nie noszące się oko (w przypadku dwustronnego zeza serwetka z gipsem jest przymocowana na przemian do każdego oka), podczas wykonywania „problemowego” treningu oczu. Jedynymi wyjątkami są przypadki, w których ostrość wzroku w obu oczach jest ostro zmniejszona, a klejenie może prowadzić do zahamowania rozwoju widzenia w oku, które lepiej to widzi.
Jeśli kąt odchylenia oka jest wystarczająco duży, nie można tego zrobić bez szybkiej korekty zeza. Nie unieważnia to w żaden sposób prowadzenia klejenia i stymulacji. Za pomocą tych środków do czasu operacji (najczęściej wykonuje się ją w wieku 4–5 lat, aby możliwe było utworzenie widzenia obuocznego przed szkołą) możliwe jest zmniejszenie kąta zezowania i utrzymanie dobrej ostrości wzroku. Przyczynia się to do mniejszej ilości interwencji chirurgicznej, lepszego efektu pooperacyjnego i umożliwia w przyszłości normalizację funkcji wzrokowych.
Podczas badania dziecka w szpitalu położniczym (i dla wcześniaków w oddziałach wcześniaków), okulista może również ujawnić inne choroby oczu, które nie mają zewnętrznych objawów we wczesnych stadiach. Najbardziej groźne z nich to retinopatia wcześniaków i zanik nerwów wzrokowych.
Retinopatia wcześniaków jest chorobą siatkówki, w której zatrzymują się normalny rozwój i wzrost jej naczyń, i zaczynają się rozwijać nieprawidłowe naczynia, które nie spełniają swojej funkcji dostarczania tlenu do błony siatkówki. Ciało szkliste staje się mętne i pogrubione, co powoduje napięcie i odwarstwienie siatkówki, a przy braku odpowiedniego leczenia może to prowadzić do nieodwracalnej utraty wzroku. Niestety, na zewnątrz choroba ta nie objawia się i dopiero na ostatnim etapie, kiedy nie można już pomóc dziecku, szary blask źrenicy staje się zauważalny. Wczesną chorobę może zdiagnozować tylko doświadczony okulista. Lekkie etapy retinopatii mogą powodować niewielkie zmiany, które nie mają znaczącego wpływu na widzenie. Ale po osiągnięciu trzeciego lub czwartego etapu choroby dziecka konieczne jest pilne działanie.
Atrofia nerwu wzrokowego jest uszkodzeniem włókien nerwowych, które przewodzą sygnały wzrokowe z oka do ośrodków wzrokowych kory mózgowej. Główną przyczyną są różne uszkodzenia struktur i układ komorowy mózgu. Jeśli zanik nerwu wzrokowego jest zakończony (co jest rzadkością), wówczas wizja może być całkowicie nieobecna. W przypadku częściowej atrofii ostrość wzroku zależy od stopnia i lokalizacji uszkodzenia nerwu wzrokowego. W przypadku zaniku nerwu wzrokowego, stymulowanie leczenia funkcjonalnego za pomocą specjalnych urządzeń, stosuje się leczenie nootropowe (poprawiające procesy metaboliczne w mózgu) i rozszerzające naczynia.
Po szpitalu położniczym rodzice powinni uważnie monitorować rozwój dziecka, zwracając uwagę na tworzenie funkcji wzrokowych.
Ważne jest, aby pierwsze badanie przez okulistę zostało przeprowadzone w ciągu pierwszych 3 miesięcy życia dziecka (w tych okresach większość chorób wrodzonych można zdiagnozować na wczesnym etapie, co jest kluczem do skutecznego leczenia). W przypadku braku patologii podczas pierwszego badania konieczna jest następna wizyta u lekarza, gdy dziecko ma sześć miesięcy (dojrzewanie głównych struktur oka odpowiedzialnych za prawidłowe ogniskowanie obrazu na siatkówce).
Wstępne badanie przeprowadza się według następującego algorytmu:
Określenie ostrości (w ciągu 1 miesiąca - przez reakcję fiksacji na obiekcie, w ciągu 2-3 miesięcy - przez śledzenie jasnej zabawki o rozmiarze 15–20 cm na jasnym tle monofonicznym, w ciągu 4–5 miesięcy - śledzenie jasności na odległość 3-5 m) i pola widzenia (pole widzenia - maksymalna przestrzeń kontrolowana przez jedno oko). Pole widzenia jest określane w przybliżeniu - lekarz przesuwa zabawkę do przodu z powodu głowy dziecka, dopóki dziecko nie zareaguje na obiekt. Jednocześnie badane są przydatki oka: mięśnie, przewody łzowe, powieki (ruchy oczu w różnych kierunkach, drożność przewodów łzowych, pełnia otwierania i zamykania powiek), a także środki optyczne oka i dna oka przy użyciu oftalmoskopu i lampy szczelinowej (instrumenty wysyłające kształt szczeliny lub okrągły promień światła przez medium optyczne oka).
Okulista mierzy również refrakcję za pomocą skiascopy (test cienia z linijkami optycznymi) lub refraktometrii (używa się specjalnego aparatu).
Jeśli nie można określić ostrości wzroku (dziecko ma rozmytą reakcję fiksacji lub śledzenia), przeprowadza się badanie impulsów mózgowych w odpowiedzi na bodźce wzrokowe (metoda wzrokowych potencjałów wywołanych). Zgodnie z jego wynikami można ocenić obecność funkcjonalnych i strukturalnych uszkodzeń analizatora wzrokowego lub opóźnienie jego rozwoju.
W wieku 6 miesięcy, oprócz standardowego badania dziecka, dynamika refrakcji oka jest monitorowana przez okulistę, to znaczy nowo uzyskane i pierwotne dane z tego badania są porównywane. Dla większości dzieci w wieku 6 miesięcy zakres refrakcji wynosi od + 1– + 2,5 dioptrii. Czasami w tym wieku może nastąpić przesunięcie w kierunku refrakcji minus, co wskazuje na podatność dziecka na rozwój krótkowzroczności. W tym przypadku konieczne jest ograniczenie obciążenia wizualnego - aby usunąć małe i zwisające zabawki, aby skupić się na odległych i ruchomych obiektach. Jeśli krótkowzroczność zostanie wykryta więcej niż 2 dioptrii, zwłaszcza jeśli wraz z nią, ostrość widzenia dziecka zmniejsza się i pojawia się zez, jak tylko możliwe jest korekcja wzroku za pomocą okularów. W razie potrzeby okulary można przypisać już po 6 miesiącach (czasami, z dużymi stopniami lub wyraźną asymetrią między oczami, stosuje się korekcję wzroku za pomocą soczewek kontaktowych).
Nawet jeśli po 6 miesiącach w rutynowej kontroli nie wykryto patologii narządu wzroku, w przyszłości konieczne jest poddanie się badaniu przez okulistę co sześć miesięcy, ponieważ w tym czasie współczynniki załamania oka mogą zacząć się zmieniać (krótkowzroczność, astygmatyzm), pojawiają się pewne zespoły genetyczne, występujące z gwałtownym naruszeniem ostrości wzroku. Ponadto regularne monitorowanie dziecka daje lekarzowi możliwość szybkiego zidentyfikowania ukrytych procesów zapalnych.
Pierwszymi objawami wielu chorób, którymi należy się zająć w pierwszych miesiącach życia, są brak lub opóźnione śledzenie ruchu podmiotu, pojawienie się zeza, zaczerwienienie tułowia, wydzielina gromadząca się w wewnętrznych kącikach oczu i powiekach. Jeśli pojawią się takie objawy, należy natychmiast skontaktować się ze specjalistą.
Ważne jest, aby wiedzieć: nawet jeśli lekarz ujawnił patologię, nie jest to powodem do paniki. Zaburzenia czynności narządów w większości przypadków można przywrócić za pomocą odpowiedniego leczenia.
Uważaj na swoje dzieci! Nie rób samoleczenia!
Autor artykułu: pediatra, okulista, kandydat nauk medycznych,
Kierownik Katedry Okulistyki, NIIP i DF MH RF
Skripets Petr Petrovich
Rozwój i kształtowanie dziecka.
Siatkówka jest wciąż formowana (sto procent wizji nie jest jeszcze dla niego dostępna, siatkówka, która za nią odpowiada, jeszcze się nie rozwinęła), a dziecko widzi tylko klatkę piersiową matki, jej twarz i inne duże przedmioty, które są obok jego twarzy.
Ale przez około 10 dzień życia dziecko może już przez chwilę obserwować swym wzrokiem duży jasny obiekt, w odległości nie większej niż pół metra - metr od oczu, a po trzech do pięciu tygodniach może już wpatrywać się w jakieś źródło światła. Po około pięciu do siedmiu tygodniach życia dziecko wydaje się mieć spójne ruchy obu oczu.
W drugim miesiącu życia dziecko ma zdolność odróżniania elementarnych kolorów widma słonecznego - żółtego, pomarańczowego. Stopniowo zaczyna badać otaczającą go przestrzeń, może skupić wzrok na zabawkach i podążać za ich ruchem.
Około trzeciego lub czwartego miesiąca życia ruchy gałek ocznych stają się szybsze i bardziej znaczące, a rodzice mogą pomóc dziecku rozwinąć jego funkcje wzrokowe, jeśli przenoszą jasne i duże przedmioty lub zabawki w pole widzenia. Podczas gdy dziecko nie może dokładnie oszacować odległości do obiektu i jego objętości. Prawdziwe postrzeganie głośności pojawia się, gdy dzieci zaczynają się czołgać, chodzić i na ogół jakoś przemieszczać się w przestrzeni.
Około sześciu miesięcy życia dziecko może już różnicować kolor: jak już powiedziałem, na początku może dostrzec tylko żółty kolor, potem pomarańczowy, czerwony, później dziecko zaczyna rozpoznawać zielone kolory, potem niebieski kolor, a tworzenie wizji koloru kończy się o 5 lat.
Gdy tylko dziecko zaczyna doskonalić umiejętności chwytania (około szóstego miesiąca), zaczyna również tworzyć wizualne reprezentacje odległości i trójwymiarowego postrzegania rzeczywistości. Dziecko może już skupić wzrok na obiekcie, który jest bardzo blisko jego twarzy - w odległości 8-10 cm od środka twarzy.
Około pierwszego roku życia (czasami wcześniej) dziecko zaczyna już szukać przedmiotów, które rodzice nagle usunęli ze swojego pola widzenia (ukryli), zdając sobie sprawę, że zabawka jest po prostu umieszczona gdzie indziej.
Jeśli twoje dziecko potrafi rozróżnić małe części zabawki lub małe przedmioty i monitorować ich ruch, to najprawdopodobniej jego wzrok jest w porządku. Ale ty i twoje dziecko powinniście nadal odwiedzać okulistę, aby specjalista potwierdził wasze ustalenia.
Około dwóch lat dziecko wydaje się niemal całkowicie spójne z ruchami rąk i oczu, a po 3-4 latach wzrok dziecka jest prawie równy wzrokowi dorosłego.
Niezdolność oka do przystosowania się do fizjologicznego aktu widzenia z jakiegokolwiek powodu może powodować krótkowzroczność lub dalekowzroczność.
Wskazane jest regularne odwiedzanie okulisty dziecięcego w ciągu pierwszego roku: w ciągu jednego, trzech, sześciu i dwunastu miesięcy życia; i po trzech, pięciu i siedmiu latach, aby zauważyć najmniejsze odchylenie widzenia. Należy zwracać szczególną uwagę na zdrowie dziecka, jeśli ty lub twój małżonek ma zaburzenia widzenia.
Aby nie martwić się podczas badania, powinieneś wiedzieć, co lekarz ocenia podczas badania.
W wieku 5 i 7 lat konieczne jest dogłębne badanie oczu dziecka (w tym wieku mała nadwzroczność jest uważana za normalną), powinieneś dowiedzieć się, nawet przed rozpoczęciem edukacji szkolnej, czy Twoje dziecko cierpi na krótkowzroczność lub zwiększone ryzyko jego wystąpienia. Przy zwiększonym ryzyku krótkowzroczności istnieje potrzeba okresowych badań co 3-4 miesiące i leczenia farmakologicznego.
Te proste zasady, z ich regularnym przestrzeganiem, pomogą utrzymać dobrą wizję twojego dziecka przez wiele lat. Rozpocznij zapobieganie widzeniu od bardzo wczesnego wieku, ponieważ spełnienie tych warunków nie jest trudne.
Ogranicz oglądanie telewizji. Dla jego oczu, pięć godzin w szkole, plus praca domowa, plus trzy godziny w telewizji - obciążenie nieznośne. Pamiętaj, że krótkowzroczność zwykle rozwija się w okresach od 7 do 9 do 12 do 14 lat. Jeśli trudno jest powstrzymać dziecko przed pokusą oglądania telewizji, ogranicz jego „czuwanie” do dwóch dwudziestominutowych bloków.
Praca przy komputerze powinna być również podzielona na bloki, każdy nie dłuższy niż 15-20 minut, a po każdym bloku należy zrobić 5-minutową przerwę.
Pozwól dziecku pamiętać, że odpoczynek jest konieczny dla oczu i odrabiania lekcji. Co 30-40 minut powinno trwać 10 minut przerwy. W tym czasie powinieneś wykonać małą gimnastykę dla oczu: naprzemiennie sprawdzaj punkt na szybie lub ramie okna (na przykład jasny przycisk), a następnie odległy obiekt poza oknem (a to powinno być wykonywane kilka razy w ciągu 3 x minut). Jeśli dziecko już nosi okulary, musi wykonać tę gimnastykę w okularach.
Pamiętaj, że książki lub notatnika nie należy zbliżać do oczu bliżej niż 40 cm.
Dodawaj ryby, marchew, pietruszkę, koper, jagody, kefir do diety dziecka - produkty te są dobre dla oczu, a także złożone multiwitaminy zawierające pierwiastki śladowe, takie jak witamina D, wapń i fosfor.
Aby nie przegapić pierwszych oznak krótkowzroczności (krótkowzroczności), które najczęściej pojawiają się w latach szkolnych, uważnie obserwuj następujące objawy:
Wizja jest jednym z najważniejszych uczuć osoby. To dzięki naszym oczom otrzymujemy główną ilość informacji z otaczającego świata, znamy to i rozwijamy sami. Jeśli osoba jest ślepa, trudniej jest mu nauczyć się odróżniać piękne od obrzydliwych, nigdy nie nauczy się czytać, pisać i nie będzie w stanie w pełni pracować na równi z resztą. Dlatego ważne jest, aby od pierwszych dni życia monitorować wzrok noworodków. Od tego zależy nie tylko poprawne ukształtowanie aparatu wzrokowego dziecka, ale także jego ogólny rozwój.
Ważne jest, aby wiedzieć: wzrok to nie tylko nasze oczy i to, co możemy z nimi złapać. W rzeczywistości jest to złożony system, którego oczy są tylko małą częścią zewnętrzną. Dostrzegają informacje, przekazują je do kory mózgowej przez nerwy wzrokowe i tam są przetwarzane i wywołują odpowiednie reakcje. Rozumiejąc to, łatwiej jest dowiedzieć się, jak, co i dlaczego dziecko widzi, kiedy się rodzi.
Pierwszy etap rozwoju wizji dziecka rozpoczyna się w rzeczywistości na długo przed jego narodzinami, w łonie matki, w trzecim tygodniu ciąży. W tym okresie kładzie się błonę źrenicową i nerwy wzrokowe, dalsze formowanie oczu następuje przed narodzinami niemowlęcia.
Nie ma dokładnych danych na temat tego, jak dobrze płód widzi lub nawet widzi w łonie. W badaniu ultrasonograficznym łatwo zauważyć, jak nienarodzone dziecko otwiera oczy, mruży oczy, zamyka się i odwraca od światła, ale nie jest to potwierdzenie tego, co naprawdę jest w stanie zobaczyć. Dokładnie potwierdzono jedynie, że oczy nawet dzieci urodzonych w 28 tygodniu ciąży już reagują na jasne światło. W pełni dojrzałe i terminowo urodzone dzieci rodzą się również z niedoskonałym analizatorem wizualnym. Pełny koniec jego formacji ma dopiero 10 lat.
Teraz teoria, że wizja noworodka jest odwrócona, stała się powszechna. Ale czy to naprawdę? Jeśli rozumujesz rozsądnie, opierając się tylko na potwierdzonych faktach, sytuacja wygląda tak. Wizualny obraz każdej osoby i osoby dorosłej, w tym nie tylko dziecka, jest wyświetlany na siatkówce, a nawet do góry nogami. To obiektywne prawo optyki. Ale kora mózgowa, która jest odpowiedzialna za przetwarzanie informacji otrzymanych przez nerwy wzrokowe, przystosowała się do tego zjawiska i nauczyła się „obracać” obraz.
Czy takie cechy nerwów kory mózgowej można przypisać wrodzonym właściwościom, czy też pojawiają się po urodzeniu, naukowcy nie wiedzą dokładnie. Tłumaczy to fakt, że nowo narodzone dziecko nie jest jeszcze w stanie wyjaśnić, w jaki sposób widzi twarz matki - w normalnej pozycji lub do góry nogami. Dlatego nie można z całą pewnością powiedzieć, że niemowlęta mają odwrócone widzenie. Podobnie nie można powiedzieć, że widzą w czerni i bieli. Udowodniono tylko, że dzieci zaczynają reagować na jasne kolory dopiero po kilku miesiącach.
Fakt, że dzieci rodzą się na wpół ślepe, jest dość logiczny, naturalny i przemyślany przez samą naturę. Wyobraź sobie, ile informacji wizualnych spada na noworodka, skoro tylko z ciemnego łona matki znajduje się w ogromnym jasnym świecie. Jego niedojrzały analizator wizualny nie jest w stanie poradzić sobie z przetwarzaniem wszystkich bodźców. Dlatego natura ogranicza się do postrzegania tylko najważniejszego bodźca wzrokowego - twarzy matki, pochylonej ku dziecku. Ale widzi go także niejasno i tylko z bardzo bliskiej odległości - około 40–50 cm. Ciekawe, że właśnie z tej odległości twarz dziecka jest usuwana z domu opieki matki.
Tak więc, zaraz po urodzeniu, dziecko praktycznie nic nie widzi, a to jest nawet dobre. Ale potem jego aparat wzrokowy szybko dostosowuje się do otaczającego go świata.
Rozwój widzenia u noworodków przez miesiące jest następujący:
Dbałość o oczy noworodka w domu po wypisaniu ze szpitala nie opiera się tylko na praniu i wkraplaniu oka, choć jest to także ważny moment. Jak szybko i prawidłowo rozwija się wzrok dziecka zależy w dużej mierze od rodziców. O co powinni się troszczyć:
Mama i najbliżsi krewni powinni bawić się i rozmawiać z dzieckiem na tyle, na ile to możliwe, wymieniać różne kolory, pokazywać je w świecie zewnętrznym. A jeśli nagle pojawią się jakieś nieprawidłowości lub podejrzane zjawiska, zaleca się jak najszybsze skonsultowanie się z okulistą.
Pierwsza kontrola u okulisty przeprowadzana jest w szpitalu położniczym w pierwszych godzinach życia noworodka. Ten moment jest szczególnie ważny dla wcześniaków, ponieważ ich oczy są znacznie gorsze niż w pełni dorosłe dzieci. Przyczyny, dla których dziecko urodziło się wcześniej, również odgrywają rolę. Gdyby była to choroba zakaźna matki w czasie ciąży, lekarze zwrócą szczególną uwagę na rozwój swojego aparatu wzrokowego przez długi czas.
Przyczyny i czynniki, które mogą spowodować rozwój wad wrodzonych, niedorozwój i patologie narządów wzroku u noworodków:
Korzystając z prostych testów i prostego urządzenia, lekarz będzie w stanie sprawdzić funkcje aparatu wzrokowego i wykryć ewentualne naruszenie. Takie momenty będą oceniane:
Zaleca się przeprowadzenie kolejnego badania przez okulistę w wieku trzech miesięcy, a następnie po sześciu miesiącach i jednym roku. Ostrość wzroku na tych badaniach weryfikuje się poprzez określenie refrakcji i badania dna oka. Wszystkie zabiegi wykonywane są z wydłużonym źrenicą, tzn. Lekarz użyje specjalnych kropli do oczu. W przyszłości zaplanowane egzaminy będą przeprowadzane raz w roku dla wszystkich dzieci bez zidentyfikowanych naruszeń oraz w razie potrzeby dla tych dzieci, które zostaną zarejestrowane u okulisty.
Kontakt z nieplanowaną okulistą powinien być identyfikacją takich objawów:
Najbardziej niebezpieczne wrodzone patologie okulistyczne niemowląt to jaskra i retinopatia.
Jeśli od samego początku dbasz o oczy dziecka, zadbaj o jego dobre odżywianie i harmonijny rozwój, najprawdopodobniej będziesz w stanie obejść się bez nieplanowanych badań i nie spotkasz się z nieprzyjemnymi niespodziankami. Chociaż daleko od wszystkiego zależy od opieki i uwagi rodziców, wiele chorób okulistycznych u dzieci jest niestety wrodzonych, ale są one bardzo ważne i zawsze pomagają radzić sobie z wykrytymi patologiami.
http://glaziki.com/obshee/razvitie-zreniya-novorozhdennyhNoworodek nie ma dobrego wzroku, a czasami nawet wstrząsa rodzicami faktem, że ich oczy kośą, nie mogą się skupić, są zamglone. Pytania o to, czy dziecko jest zdrowe i czy widzi, są dość częstymi przyczynami odwołań do pediatrów. W tym artykule dowiemy się, jakie są cechy funkcji wizualnej u dzieci w pierwszym roku życia i jak określić, czy dziecko widzi.
Dziecko widzi otaczający go świat nie jako dorośli. Łatwo to wyjaśnić przede wszystkim z powodów fizjologicznych - oczy dziecka różnią się znacznie strukturą od oczu osoby dorosłej. Dzieci nie rodzą się z narządami wzroku, które są w pełni przystosowane do tego świata i wystarczająco ukształtowane. Wszystko bez wyjątków okruchów w pierwszym miesiącu życia, ostrość widzenia jest bardzo niska. Wszystko to jest dla nas obrazem otaczającego świata, dla noworodka - zestawem plam o różnym oświetleniu i intensywności. Jego oczy nieustannie się formują.
Gałki oczne noworodka są znacznie mniejsze proporcjonalnie do gałek ocznych u dorosłego, a zatem obraz dziecka nie jest odbierany na siatkówce, ale w przestrzeni za nią.
To wyjaśnia, dlaczego wszystkie niemowlęta cierpią na fizjologię, dalekowzroczność, zupełnie normalne dla nich. W pierwszych dniach dziecko wcale nie skupia się. Widzi głównie czarne i białe plamy, tylko kontury iw średniej odległości około 40 centymetrów. Ale od doskonałości odróżnia światło i ciemność. W odpowiedzi na jasne źródło światła, dziecko może zacząć mrugać, mrużyć oczy, próbować zamykać piórem, drżeć całym ciałem, dziecko może reagować na zbyt ostre i jasne światło z niezadowolonym gniewnym krzykiem. Te odruchy nazywane są bezwarunkowym wzrokiem. Muszą zostać sprawdzeni w szpitalu położniczym.
Istnieje mit, że wzrok noworodka jest odwrócony. To nie jest prawda. Jeśli nie ma patologii mózgu, poważnych wrodzonych wad jego rozwoju, dziecko widzi tak samo jak wszyscy inni ludzie. Odwrócony obraz nie jest charakterystyczny dla niemowląt.
Ale wiele całkiem zdrowych dzieci, które urodziły się zaledwie kilka miesięcy temu, ma wiele różnych ruchów oczu, które czasami rodzice przyjmują na zez, oczopląs i inne oznaki złego widzenia. W rzeczywistości noworodki i niemowlęta mają bardzo słabe mięśnie oczu i dlatego nie jest zaskakujące, że jedno dziecko patrzy na ciebie, a drugie na bok, nie. Jest to zjawisko tymczasowe, które w normalnym rozwoju analizatorów wizualnych zniknie niezależnie w dość krótkim czasie.
W pierwszych trzech latach życia organy widzenia dziecka ulegają ogromnym, dramatycznym zmianom. Proces ten wymaga od dorosłych pełnej czci postawy, eliminacji wszystkich negatywnych czynników, z powodu których wizja może tworzyć się z problemami. Aby działać prawidłowo, matki i ojcowie muszą wiedzieć, jakie procesy i na jakich etapach rozwoju się pojawiają, co pomoże zachować zdrowie dziecka i zauważyć odchylenia w czasie, jeśli wystąpią.
Oczy zarodka zaczynają się formować w 8-10 tygodniu ciąży. Ważne jest, aby w tym momencie matka była zdrowa i żadne negatywne czynniki nie wpływają na prawidłowe zestawienie narządów wzroku, nerwu wzrokowego. Patologie, które występują w okresie przebywania w łonie matki, są raczej trudne do poprawienia, jeśli w ogóle są do tego podatne.
W brzuchu matki dziecko rozróżnia światło i ciemność, demonstruje bezwarunkowe odruchy wzrokowe, ale nie widzi jasnego światła, przyzwyczajając się do ciemnej i mrocznej atmosfery. Po urodzeniu maluch musi dostosować się do nowych warunków siedliskowych. Rozróżnij coś innego niż światło, dziecko zaczyna się około 3 tygodni po urodzeniu. Na tym etapie zaczyna się tworzyć wizja obiektywu i koloru.
Na początku drugiego miesiąca niezależnego życia dziecko może mieć bardzo mało czasu na zobaczenie dużych jasnych i dużych obiektów, które znajdują się w odległości nie większej niż 60 cm od niego. W ciągu 3 miesięcy dziecko jest w stanie podążać za milczącą zabawką oczami jeszcze przez dłuższy czas. A sama zabawka może teraz poruszać się w lewo i prawo oraz w górę iw dół. Dziecko powtarza podobne ruchy z gałkami ocznymi, odwraca głowę w kierunku jasnego obiektu zainteresowania.
Przez pół roku u dzieci tworzy się stereoskopowe widzenie. Dzieciak bez problemu skupia się na przedmiotach, obserwuje je oczami, może sięgnąć i wziąć zabawki w ręce.
Percepcja kolorów powstaje stopniowo - na początku dzieci zaczynają rozróżniać kolor czerwony i preferują go. Potem widzą żółty. Zielone i niebieskie są zrozumiane i zrealizowane jako ostatnie.
Po 6 miesiącach maluchy uczą się widzieć daleką przestrzeń. Wizja stereoskopowa pozwala im widzieć świat objętościowy, pełnoprawny, a poprawiające się możliwości ciała (uczy się siedzieć, czołgać, chodzić) stopniowo stymuluje rozwój korowej części mózgu, która jest również odpowiedzialna za gromadzenie obrazów wizualnych. Dzieciak uczy się oceniać odległość między obiektami, aby go pokonać, zakres kolorów w drugiej połowie życia staje się bardziej nasycony.
Wrodzona nadwzroczność fizjologiczna, wspólna dla wszystkich dzieci, zwykle mija 3 lata. W tym czasie gałki oczne aktywnie rosną u dzieci, rozwijają się i poprawiają mięśnie oczu i nerw wzrokowy. Organy widzenia dziecka stają się podobne do dorosłych tylko do 6-7 lat.
W żadnym wieku dziecko nie doświadcza tak dramatycznych zmian i przemian w narządach wzroku, jak w pierwszym roku życia.
Pierwsze badanie przeprowadzone przez dzieci neonatologów jest nadal w szpitalu. Pozwala to z dużą dokładnością ustalić większość wrodzonych patologii narządów wzroku. Należą do nich retinopatia noworodka, zaćma wrodzona i jaskra, zanik nerwu wzrokowego i inne dolegliwości wzrokowe. Poważnym wrodzonym nieprawidłowościom często towarzyszą objawy takich zewnętrznych objawów, jak oczopląs (drżenie i drganie źrenic) i opadanie powieki (pominięcie powieki). Jednak badania w szpitalu położniczym nie można uznać za w 100% wiarygodne, ponieważ wiele chorób, w tym dziedzicznych genetycznie, rozwija się tylko z czasem.
Dlatego tak ważne jest, aby niemowlęta, zwłaszcza wcześniaki, były niezwłocznie badane przez okulistę. Pierwsza kontrola zawsze przypada na wiek 1 miesiąca. W tym wieku lekarz ogranicza się do oceny odruchów wzrokowych, w tym testu światła na źrenicy, a także ogólnego badania wzroku - kształtu i wielkości gałek ocznych, źrenic, czystości (nieskomplikowanej) soczewki.
Kolejny czek na przedwczesny w ramach planu powinien wynosić 3 miesiące, a następnie pół roku. Dla dzieci urodzonych na czas wystarczy jedna kontrola po 6 miesiącach.
W ciągu sześciu miesięcy lekarz będzie mógł uzyskać bardziej szczegółowy obraz funkcji dziecka. Nie tylko wizualnie oceni stan swoich oczu za pomocą urządzeń, ale także sprawdzi ich aktywność fizyczną, koncentrując się na obiektach, synchronizacji reakcji, zakwaterowaniu i refrakcji. Lekarz z dużą dokładnością powie rodzicom sześciomiesięcznego dziecka, czy mały zez u potomstwa jest funkcjonalny i nieszkodliwy, czy też jest to zmiana patologiczna, która wymaga korekty.
Jeśli rodzice mają wątpliwości, czy dziecko dobrze widzi, lekarz może spróbować zbadać widzenie okruchów za pomocą specjalnej tabletki. Jedna połowa liścia jest pokryta czarno-białymi paskami, druga jest biała. Mama zamyka dziecku jedno oko, a lekarz przynosi ten arkusz do twarzy. Jeśli dziecko automatycznie zacznie patrzeć na pasiastą część stołu, wtedy widzi i nie ma powodu do obaw.
Lekarz-okulista może również przeprowadzić to samo badanie przy następnym zaplanowanym badaniu, które powinno zostać przeprowadzone w ciągu 1 roku. Po półtora roku tablica diagnostyczna Orlova jest używana do oceny ostrości wzroku, a jeśli wykryte zostaną naruszenia, stopień i dotkliwość problemu są sprawdzane za pomocą specjalnych technik i urządzeń. Po półtora roku zaleca się sprawdzenie wzroku dziecka 2 razy w roku.
Niezależnie od domu trudno jest sprawdzić wzrok noworodka i niemowlęcia. Istnieją jednak objawy, na które rodzice muszą zwrócić uwagę i jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, co pomoże w przeprowadzeniu pełnego i szczegółowego badania w klinice:
Wszystkie te objawy nie mogą niezależnie mówić o możliwej patologii analizatorów wzrokowych, ale są bardzo przekonującym powodem, aby odwiedzać okulistę na nieplanowanej podstawie.
Anatomiczne i fizjologiczne cechy rozwoju widzenia u dzieci w pierwszym roku życia (AFO) zachęcą rodziców do zrobienia i pomocy w rozwijaniu funkcji wizualnej dziecka. Jeśli okruchy zostały przywiezione ze szpitala położniczego i osiedliły się w zaciemnionym pokoju, w którym jest mało światła słonecznego, wszystkie etapy powstawania wzroku mogą się znacznie opóźnić. Dla noworodków bardzo ważne jest, aby pokój był jasny, aby w pobliżu łóżeczka nie było jasnych źródeł światła i luster. Dostęp do łóżeczka powinien być wykonany ze wszystkich stron, aby dziecko przyzwyczaiło się do patrzenia na ludzi i przedmioty zarówno z prawej, jak iz lewej strony.
W pierwszych dniach, a nawet tygodniach, dziecko nie potrzebuje żadnych zabawek, ponieważ nadal ich nie zobaczy. Ale już w 3-4 tygodnie życia możesz przymocować telefon komórkowy do łóżka lub wieszać grzechotki. Głównym wymaganiem, które pomoże utrzymać zdrowie oczu dziecka, jest odległość od twarzy do zabawki. Nie powinna być mniejsza niż 40 centymetrów.
http://www.o-krohe.ru/novorozhdennyj/zrenie/
W pierwszych miesiącach wizja noworodka przechodzi przez tak wiele zmian i przemian, jak to się nie zdarza we wszystkich latach jego późniejszego życia. Warto zapytać z góry, jak rozwijają się oczy dziecka, aby lepiej poznać normy formacji i chronić się przed bezpodstawnymi lękami.
W szpitalu położniczym dziecko ledwo odróżnia jasny obraz, więc dla dziecka tak ważne jest, aby mieć kontakt dotykowy, aby poczuć zapach matki. Po pewnym czasie umiejętność skupiania uwagi przychodzi do dziecka i dopiero wtedy nauczy się odróżniać przedmioty od ludzi.
Aby czuć się otoczonym miłością i uwagą, nie wystarczy dziecku, żeby cię obserwowało, bo tak naprawdę cię nie widzi. Dlatego rodzice nie żałują rąk, kołysząc się i głaszcząc dziecko, a nowe osoby w pobliżu mogą powodować łzy - zapachy innych powodują zaniepokojenie dziecka.
Narządy widzenia u dziecka zaczynają się formować w 8-10 tygodniu ciąży, a proces ten kończy się po urodzeniu. Dopiero w wieku 6-7 lat mięśnie oka zostaną ostatecznie rozwinięte i podobne w strukturze do dorosłych.
Czasami rodzina zwraca się do okulisty w pierwszych dniach życia dziecka z powodu rozogniskowania narządów wzroku lub zauważenia lekkiego zeza. Oczywiście, ci rodzice potrzebują tylko pochwał za ich opiekę i szybką reakcję, ponieważ większość patologii jest łatwiejszych do skorygowania w początkowych etapach, gdy dziecko rośnie. Ale często takie zjawiska są spowodowane fizjologicznym rozwojem mięśni oczu i nie stanowią problemu. Wizja nowo narodzonego dziecka dopiero się kształtuje i ulega formacji, podczas której organy uczą się dostosowywać i skupiać.
Wiedza o tym, jak rozwija się wizja noworodka, jest konieczna nie tylko dla ogólnego rozwoju. Fazowany nadzór pomoże zidentyfikować nieprawidłowości w czasie, kiedy można szybko i niezauważalnie rozwiązać problem zdrowotny.
W szpitalu położniczym i pierwszych dniach pobytu dziecka w domu oczy nadal się aktywnie rozwijają. Oprócz różnicy między światłem a ciemnością, dziecko uczy się określać źródło blasku. Odruchowo orzeszek zamyka rękojeść, mruga i odwraca się. Jak dotąd świat jest dla niego czarno-biały, a przedmioty można odróżnić w odległości nie większej niż 40 cm, a następnie tylko w postaci konturów, plam. Zrozum, kiedy u noworodków istnieje wyraźna, wyraźna wizja, możliwe jest zachowanie i reakcja dziecka na otaczające obiekty.
Już w trzecim tygodniu życia mały człowiek zaczyna widzieć przedmioty i dlatego skupia na nich uwagę. Widzenie niemowlęcia jest już tak rozwinięte, że można zauważyć, jak pewne przedmioty lub ludzie przyciągają uwagę dziecka i może długo na nie patrzeć.
Wizja u noworodków w 1 miesiącu poprawia się każdego dnia, dlatego ważne jest, aby otoczyć dziecko odpowiednimi zabawkami. Zwróć uwagę na łóżko - lepiej umieścić je na środku, bez zamykania jednego z boków w celu oglądania przez ścianę lub meble.
Ponieważ postrzeganie kolorów nie zostało jeszcze utworzone, eksperci zalecają przeprowadzenie „treningu” ze zdjęciami w czerni i bieli, które przedstawiają duże wzory lub figury. Oczy już aktywnie obserwują obiekt, poruszając się we wszystkich kierunkach - w prawo i w lewo, w górę iw dół. Dziecko trzyma oko dłużej i odróżnia zmianę otaczającej przestrzeni. Podczas gdy obraz pozostaje dwuwymiarowy, wyświetlając szerokość i wysokość.
Wizja noworodka dopiero się kształtuje, a etapy jej rozwoju są wyraźnie widoczne, ale wkrótce przyzwyczaisz się do nowych osiągnięć swojego dziecka każdego dnia. Tymczasem dziecko uczy się odróżniać kolory. Czerwone i żółte są pierwsze, potem niebieskie i ich odcienie, a później wszystkie zielone. Ten fakt będzie przydatny przy doborze zabawek, ale warto zauważyć, że zmiany pojawią się tak szybko, że przydatna będzie cała ofiarowana zabawa, dowolnego koloru.
Półroczne dziecko już wie, który kolor lubi bardziej, a także zdecydowało się na identyfikację formularzy. A jeśli widok niemowląt w pierwszych dniach życia pozwolił im czuć się komfortowo w czarno-białej przestrzeni, teraz uwagę dziecka przyciągają jasne, kolorowe zabawki. Świat staje się już trójwymiarowy, z głębią. Odległość, na której dziecko widzi, może wynosić 8 metrów.
Fizjologicznie, 50-letnie dziecko ma już 50% ostrości wzroku. Widzi przedmioty i wyróżnia je, ale wciąż nie jest tak wyraźnie i wyraźnie jak dorosły. Stuprocentowa ostrość osiągnie 6 lat.
W przypadku dzieci urodzonych przedwcześnie konieczna jest wizyta okulisty w ciągu 4 tygodni po urodzeniu. Fizjologiczne niedorozwój narządów ocznych i osłabienie naczyń zwiększają ryzyko nieprawidłowości. Ale obserwacja jakościowa i profesjonalna interwencja pomogą naprawić sytuację. Znajomość etapów rozwoju aparatu wzrokowego w czasie ciąży pozwala zrozumieć, w jaki sposób niepełne dziecko widzi w tym okresie (co tydzień):
Jednak dziecko urodzone w 34-35 tygodniu ciąży powinno być pokazane okulistom w ciągu pierwszych 4 tygodni, aby szybko podjąć środki zapobiegawcze lub lecznicze.
Podczas gdy noworodek uczy się skupiać, a jego mięśnie nadal się tworzą, zez nie jest objawem, ale tylko etapem rozwoju. Ale samo zjawisko, jako choroba, jest bardzo niebezpieczne, ponieważ w tym przypadku wzrok obuoczny dziecka rozwija się nierównomiernie. Zdarza się to wrodzone i nabyte.
Źródła wrodzonego zeza nazywane są takimi czynnikami jak:
Problemy zdrowotne powodujące nabyte zeza:
Krótkowzroczność jest również znana jako krótkowzroczność. Choroba objawia się z powodu wady - nadmiernie wydłużonej gałki ocznej. U zdrowej osoby nie jest ona również w formie idealnej kuli, ale występuje odchylenie od normy. Z tego powodu widoczny obraz nie dociera do punktu przetwarzania informacji - siatkówki. Dziecko z krótkowzrocznością jest przestraszone rękami i nogami, a rozpoznanie rodziców objawia się z opóźnieniem. Ale w tej chwili istnieje wiele badań i skutecznych metod, które umożliwiają wyeliminowanie tej dolegliwości w całości lub częściowo w dzieciństwie.
Do 6 miesięcy wszystkie dzieci patrzą na świat oczami osoby o dalekowzroczności, ale jeśli to zjawisko nie zniknie z czasem, a dziecko nadal będzie gorzej widzieć, lekarz bada patologię. Niepokojące dzwony w takich przypadkach uważa się za powolną reakcję na bliskie przedmioty, brak kontaktu wzrokowego z rodzicami, gdy dziecko jest w ramionach, i zainteresowanie ich kończynami - zazwyczaj jest to pierwsza rzecz, którą dzieci zaczynają się uczyć.
Dlatego przy pierwszych objawach lepiej jest skontaktować się z lekarzem, jeśli:
W pierwszych 10 dniach życia mięśnie motoryczne nabierają siły i elastyczności, więc rodzice mogą zauważyć, jak gałki oczne, bez żadnych bodźców z zewnątrz, zaczynają poruszać się w różnych kierunkach. Nie bój się, to norma na taki okres. Później jednak zjawisko to jest nienormalne i wymaga profesjonalnej diagnostyki, a następnie specjalnie dobranej gimnastyki.
Niestety, ta choroba ostatnio stała się powszechna. Jaskra jest definiowana jako wzrost ciśnienia wewnątrz gałki ocznej, co prowadzi do zakłócenia tworzenia i pracy narządów wzroku. Objawy choroby są wyraźnie rozpoznawalne:
Interwencja chirurgiczna może skorygować chorobę, a okres rehabilitacji w normalnym okresie okresu zdrowienia nie będzie dłuższy niż trzy miesiące. Po tym dziecko nie będzie gorzej niż zdrowi rówieśnicy.
Również dolegliwość jest znana jako ptosis. Choroba objawia się w macicy i po urodzeniu. Stopień negatywnego wpływu na rozwój widzenia zależy od tego, jak bardzo powieka zamyka oko - gdy pół i więcej, nie można zrobić bez regulacji chirurgicznej. Jeśli problem nie zostanie skorygowany w czasie, rozwój narządu następuje powoli, częściowo iw przyszłości powoduje poważne kłopoty.
Szpital położniczy jest miejscem pierwszego kontaktu dziecka z pracownikami medycznymi. Tutaj noworodek poddaje się kontroli wzrokowej wszystkich narządów zmysłów, w tym wizualnych.
Przez 1-2 miesiące życia dziecko potrzebuje dokładnego badania przez optyka. Lekarz doradzi gimnastykę i gry rozwojowe dla zdrowych dzieci, a jeśli wykryje anomalię, skieruje cię do specjalisty w celu dalszego badania.
Dlatego najlepszą diagnostyką domową będzie stała obserwacja. Spójrz, czy zauważyłeś:
Biorąc pod uwagę, że pierwsze sześć miesięcy życia jest określane jako najbardziej odpowiedzialne w tworzeniu wszystkich narządów zmysłów dziecka, w tym narządów wzrokowych, niezwykle ważne jest, aby nie przegapić tego momentu. Rozpoczynając aktywne zajęcia, nie zapomnij o:
Zestaw kart z wyraźnym, nieskomplikowanym czarno-białym wzorem można kupić lub wykonać samodzielnie, pobierając z wiarygodnego źródła w Internecie. Gładkie, powściągliwe linie pomogą dziecku rozwinąć zdolność skupiania uwagi. Przez jakiś czas zamieniaj zabawki na karty przymocowane do modułu nad łóżeczkiem, a także ręcznie przeprowadzaj trening.
Dla najmniejszych ćwiczeń z kartami. W odległości 30 cm od dziecka powoli przybliżaj obraz, trzymaj go, a gdy dziecko przestanie na niego patrzeć, stopniowo przesuwaj się z boku na bok. Zmiana karty nie jest ostra, pozwól dziecku rozważyć każde.
W tym wieku zwierzęta, rośliny i budynki powinny zastąpić wzór, ale nadal w czerni i bieli. Dzieciak uczy się nie tylko skupiać uwagę, ale także odróżniać kontury, widzieć formę. Niech będzie więcej kart i zwiększ odległość do 40-60 cm Zdjęcia można przenosić i wysuwać, przesuwać w różnych kierunkach, pozostawić w widocznym miejscu w pokoju.
Film pokazuje technikę ćwiczeń z dzieckiem:
Po 3 miesiącach dziecko reaguje bardziej na jasne obrazy. Nawet jeśli pokój jest dla twojej księżniczki w jasnoróżowych odcieniach, a mały mistrz preferuje pastelowo-turkusowy, teraz nie możesz obejść się bez bogatych odcieni. Używaj najpierw kart z kolorami głównego widma, a ostatecznie uzupełnij lekcje innymi kolorowymi zabawkami.
Pierwsza recepta, którą poda ci każdy pediatra, to: nie pomijaj rutynowych badań kontrolnych, a jeśli wykryte zostaną naruszenia, nie próbuj traktować dziecka samodzielnie tradycyjnymi metodami. Nie martw się, lekarz nie zaleci Ci natychmiast drogich kropli, przede wszystkim przeprowadzi szczegółowe badanie w celu szybkiego usunięcia przyczyny dyskomfortu dziecka.
Ślina lub mleko kobiece „zgodnie z popularnym przepisem” może powodować chorobę bakteryjną. A niewłaściwie dobrany lek prowadzi do podrażnienia błony śluzowej, w najgorszym przypadku - do odwrotnego skutku od spożycia.
W życiu codziennym należy zwrócić uwagę na takie potencjalne źródła problemów, jak:
Według dr E. O. Komarovsky'ego, oprócz zasad dotyczących pielęgnacji oczu, powinieneś również zastosować środki zapobiegawcze, podążając za tym, co zapewni idealne warunki dla rozwoju wizji dziecka:
Dziecko wyrośnie zdrowo, jeśli zastosujesz proste zasady profilaktyki, sprawdzisz wzrok specjalisty w odpowiednim czasie i będziesz uważnie obserwować swoje dziecko w domu. Prosta gimnastyka oczu i okresowe treningi pomogą mu rozwijać umiejętności wizualne tak szybko i sprawnie, jak to możliwe.
Ten film bardziej szczegółowo omawia powyższe tematy:
http://zdorovoeoko.ru/poleznoe/baza-znanij/zrenie-u-novorozhdyonnyh/