U niemowląt oczy często są bardzo słodkie. I nic w tym strasznego - na pierwszy rzut oka. Nie tylko to - dotyka rodziców. Jednak zajmuje kilka miesięcy, dziecko rośnie, a jego oczy nadal kosić, co nie może zaalarmować dorosłych. Z podejrzeniem zeza rodzice częściej zwracają się do okulistów. Jest to najpopularniejszy powód nieplanowanej wizyty u pediatry. Dowiesz się o przyczynach i leczeniu zeza u dzieci, czytając ten artykuł.
Choroba, która jest powszechnie określana jako zez, w medycynie ma dość skomplikowane nazwy - zez lub heterotropia. Jest to patologia narządów wzroku, w której osie wzrokowe nie mogą być skierowane na przedmiot. Oczy o różnie ułożonych rogach nie mogą być skupione w tym samym punkcie przestrzennym.
Dość często zez występuje u noworodków i dzieci w pierwszych sześciu miesiącach życia. Jednak w większości przypadków taki strabizm ma charakter fizjologiczny i przechodzi samodzielnie w ciągu kilku miesięcy. Często choroba jest po raz pierwszy wykrywana w wieku 2,5–3 lat, ponieważ w tym czasie praca analizatorów wizualnych jest aktywnie tworzona u dzieci.
Normalnie osie wizualne powinny być równoległe. Oba oczy powinny spojrzeć na jeden punkt. Kiedy tworzy się zez, tworzy się nieregularny obraz, a mózg dziecka stopniowo „przyzwyczaja się” do postrzegania obrazu tylko z jednego oka, którego oś nie jest zakrzywiona. Jeśli nie zapewnisz dziecku opieki medycznej w odpowiednim czasie, drugie oko zacznie tracić ostrość widzenia.
Często zez towarzyszy chorobom oczu. Częściej występuje jako współistniejąca diagnoza z nadwzrocznością lub astygmatyzmem. Rzadziej - z krótkowzrocznością.
Strabizm to nie tylko wada zewnętrzna, defekt kosmetyczny, choroba wpływa na pracę wszystkich narządów wzroku i centrum wzrokowego.
U noworodków (zwłaszcza wcześniaków) zez jest spowodowany osłabieniem mięśni oczu i nerwu wzrokowego. Czasami taka wada jest prawie niezauważalna, a czasami natychmiast przyciąga wzrok. Przy aktywnym wzroście wszystkich części analizatorów wizualnych znika fizjologiczny zez. Zwykle dzieje się to bliżej sześciu miesięcy lub nieco później.
Nie oznacza to, że rodzice sześciomiesięcznego dziecka, które kosi oczy, muszą słyszeć alarm i biegać do lekarzy. Oczywiście warto odwiedzić lekarza, ale tylko po to, aby dziecko nie miało innych patologii widzenia. Jeśli dziecko widzi dobrze, zez nadal jest uważany za fizjologiczny, dopóki nie osiągnie roku.
Strabizm, który utrzymuje się w takim czy innym stopniu po roku, nie jest uważany za normę i należy do zaburzeń patologicznych. Przyczyn patologicznego zeza może być wiele:
Nie ma uniwersalnych powodów wyjaśniających występowanie patologii u konkretnego dziecka. Zazwyczaj jest to złożony, kombinacja różnych czynników - zarówno dziedzicznych, jak i indywidualnych.
Dlatego występowanie zeza u każdego dziecka jest rozpatrywane indywidualnie przez lekarza. Leczenie tej choroby jest również czysto indywidualne.
Oznaki zeza mogą być widoczne gołym okiem i mogą być ukryte. Kosić można jedno oko lub oba. Oczy mogą zbiegać się w nos lub być „pływające”. U dzieci z szerokim nosem rodzice mogą podejrzewać zez, ale w rzeczywistości może nie być patologii, tylko anatomiczne cechy struktury twarzy dziecka stworzą taką iluzję. Wraz ze wzrostem (w pierwszym roku życia) zjawisko to znika.
Objawy strabizmu zazwyczaj wyglądają tak:
Dzieci starsze niż rok mogą mieć bóle głowy, częste zmęczenie. Vision in strabizme nie pozwala zobaczyć obrazu, może być zamazany lub podwójny.
Dzieci z zezem często mają zwiększoną wrażliwość na światło.
Zmrużenie może być wrodzone i nabyte. Lekarze mówią o wrodzonej patologii, gdy wyraźne objawy choroby są widoczne natychmiast po narodzinach okruchów (lub występują w ciągu pierwszych sześciu miesięcy).
Zwykle patologia rozwija się poziomo. Jeśli mentalnie narysujesz prostą linię między źrenicami przez nos, staje się jasne, że mechanizm występowania takiego naruszenia funkcji wzrokowych jest oczywisty. Jeśli oczy dziecka mają tendencję do wzajemnego zbliżania się do siebie w tej prostej linii, mówi o zbieżnym zezie. Jeśli mają tendencję w różnych kierunkach w linii prostej, to jest to zez zezłomowany.
Rzadziej patologia rozwija się pionowo. W takim przypadku jeden lub oba narządy wzroku mogą odbiegać w górę lub w dół. Taki pionowy ruch „w górę” nazywany jest hipertrofią, a w dół - hipotropią.
Jeśli tylko jedno oko odbiega od normalnej osi wzrokowej, wtedy mówią o zaburzeniu jednoocznym. Dzięki temu widzenie zmrużonego oka jest w większości przypadków zmniejszone, a czasami oko na ogół przestaje uczestniczyć w procesie patrzenia i rozpoznawania obrazów wizualnych. Mózg „odczytuje” informacje tylko z jednego zdrowego oka, a drugi „wyłącza” je jako niepotrzebne.
Taka patologia jest dość trudna do leczenia i nie zawsze jest możliwe przywrócenie funkcji dotkniętemu chorobą oku. Jednak prawie zawsze możliwe jest przywrócenie oka do jego normalnej pozycji, eliminując w ten sposób defekt kosmetyczny.
Naprzemienny zez jest diagnozą, która powstaje, gdy oba oczy są koszone, ale nie jednocześnie, ale z kolei. Zarówno prawy, jak i lewy organ widzenia może zmienić oś zarówno poziomo, jak i pionowo, ale kąt i wielkość odchylenia od linii jest zawsze w przybliżeniu taka sama. Taki stan jest łatwiejszy do leczenia, ponieważ oba oczy biorą udział w procesie postrzegania obrazów otaczającego świata, aczkolwiek na przemian, co oznacza, że ich funkcje nie są tracone.
W zależności od przyczyn, które spowodowały powstanie zeza, istnieją dwa główne typy zeza: paralityk i przyjazność. Gdy paralityk, jak sama nazwa wskazuje, występuje paraliż jednego lub kilku mięśni, które są odpowiedzialne za ruchliwość oczu. Nieruchomość może być wynikiem naruszenia mózgu, aktywności nerwowej.
Zwykły zez jest najprostszą i najczęstszą postacią patologii, która jest zwykle charakterystyczna dla dzieciństwa. Gałki oczne zachowują pełny lub prawie pełny zakres ruchów, nie ma oznak paraliżu i niedowładu, oba oczy widzą i są aktywnie zaangażowane, obraz dziecka nie jest zamazany i nie podwaja się. Koszenie oka może być nieco gorsze.
Przyjazny zez może być akomodacyjny i nieadekwatny, a także częściowy. Patologia zakwaterowania pojawia się zwykle we wczesnym dzieciństwie - do roku lub 2-3 lat. Zwykle wiąże się to z dużą lub znaczną krótkowzrocznością, dalekowzrocznością, a także z astygmatyzmem. Leczenie takiego „dziecinnego” zaburzenia oka jest zazwyczaj dość proste - noszenie okularów, przepisanych przez lekarza i sesje terapii sprzętowej.
Częściowe lub nieadaptacyjne zaburzenia widzenia pojawiają się także w młodym wieku. Jednak krótkowzroczność, nadwzroczność nie będą głównymi i jedynymi przyczynami rozwoju zeza tego typu. Metody chirurgiczne są często wybierane do leczenia.
Zez u dzieci jest trwały i nietrwały. Niestałe rozbieżności są często spotykane, na przykład u niemowląt, i nie powodują wielkich obaw wśród specjalistów. Stała dywergencja jest prawie zawsze przyczyną wrodzonych nieprawidłowości rozwojowych analizatorów wzrokowych i wymaga poważnego leczenia.
Ukryty zez jest trudny do rozpoznania. Z nim dziecko widzi normalnie, z dwojgiem oczu, które są idealnie ustawione i nie są odchylane nigdzie. Ale konieczne jest „wyłączenie” jednego oka z percepcji obrazów wizualnych (na przykład zamknięcie go ręką), ponieważ natychmiast zaczyna „unosić się” poziomo (w prawo lub w lewo od mostka nosa) lub pionowo (w górę iw dół). Określenie tej patologii wymaga specjalnych technik i urządzeń okulistycznych.
Zmyślony zez powstaje z powodu całkiem normalnych cech rozwoju oka u jednego lub drugiego dziecka. Jeśli oś optyczna i linia widzenia nie pokrywają się, a ta rozbieżność jest mierzona raczej dużym kątem, może wystąpić nieznaczny zez fałszywy. Dzięki temu wizja nie jest zakłócana, widzą oba oczy, obraz nie jest zniekształcony.
Rzekomy strabizm wcale nie wymaga korekty i leczenia. Przypadki, w których dziecko zaczyna trochę kosić ze względu na pewne cechy strukturalne nie tylko oka, ale także twarzy, na przykład z powodu rozmiaru orbit, ciętych oczu lub szerokiego mostu nosa, można przypisać fałszywemu zezowi.
Niemożliwe jest skorygowanie takiej wady wzroku prawie we wszystkich przypadkach. Najważniejsze jest, aby rodzice skontaktowali się z okulistą w odpowiednim czasie, nie opóźniając wizyty u lekarza. Jeśli po sześciu miesiącach roku zezowanie dziecka nie minęło, konieczne jest rozpoczęcie leczenia.
Nie ma potrzeby bać się terapii, w większości przypadków można to zrobić bez operacji. Interwencja chirurgiczna jest zalecana tylko wtedy, gdy wszystkie inne metody są nieskuteczne.
Współczesna medycyna oferuje wiele sposobów korygowania zeza. Obejmuje to leczenie sprzętowe i fizjoterapię oraz specjalną gimnastykę wzmacniającą mięśnie okołokomorowe i nerw wzrokowy.
Harmonogram leczenia jest ściśle określony indywidualnie - biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności i przyczyny, które doprowadziły do rozwoju strabizmu. Jednak każdy plan terapeutyczny zawiera kluczowe punkty i kroki, które należy wykonać, aby korekta defektu narządu wzroku była jak najbardziej skuteczna:
Sam zez na tym etapie nie mija, ale wizja jest zazwyczaj znacznie poprawiona.
W oparciu o taką sekwencję lekarz indywidualnie wybierze program korekty.
Po 2-3 latach leczenia zgodnie z zaleconym schematem lekarz będzie w stanie stwierdzić, czy dziecku udało się wyleczyć - czy ma operację.
Więcej informacji na temat niektórych nowoczesnych metod leczenia zeza można znaleźć poniżej.
Leczenie aparaturą towarzyszy praktycznie wszystkim etapom leczenia zeza, począwszy od pierwszego, mającego na celu poprawę widzenia, a kończąc na ostatnim - rozwój widzenia stereoskopowego. Aby rozwiązać ten problem, istnieje wystarczająco duża lista urządzeń, w których dziecko może pracować w klinice lub w domu - jeśli rodzice mają możliwość zakupu takiego sprzętu:
Leczenie aparatem może być wykonywane w klinice iw domu.
Zazwyczaj dziecko na początkowym etapie ma 3-4 kursy, z których każdy obejmuje co najmniej 10 sesji. W kolejnych etapach leczenia strabizmu czas trwania i wykonalność kursów leczenia sprzętu są ustalane wyłącznie przez lekarza.
W związku z pojawieniem się dużej liczby prywatnych klinik i gabinetów okulistycznych, które oferują płatne leczenie sprzętowe - jednak praktycznie nie badają dziecka, pojawiło się wiele negatywnych opinii na temat takiego leczenia. Rodzice twierdzą, że procedury i szkolenia nie pomogły dziecku.
To po raz kolejny dowodzi, że każda terapia powinna być zalecana przez lekarza prowadzącego. Jeśli zauważy, że rozmiar i charakter uszkodzenia oka jest taki, że leczenie sprzętu nie wystarczy, z pewnością wybierze inne metody dla dziecka.
W niektórych przypadkach, z lekkim zezem pochodzenia nieparalitycznego, specjalne ćwiczenia pomagają na etapie wzmacniania mięśni okulomotorycznych. Jest to leczenie, które nie wymaga dużych nakładów, ale wymaga obowiązkowego i ścisłego przestrzegania zasady systematycznego szkolenia.
Gimnastyka z dzieckiem najlepiej jest wykonywać w ciągu dnia, w świetle dziennym. Ćwiczenia najlepiej wykonywać w okularach. Gimnastyka powinna być codzienna, pożądane jest powtarzanie zestawu ćwiczeń z dzieckiem 2-4 razy dziennie. Czas trwania każdej lekcji wynosi od 15 do 20 minut.
Niemożliwe jest wyjaśnienie istoty gimnastyki najmniejszym pacjentom, dlatego zaleca się po prostu bawić się nimi - przesuwanie kulek, jasnych kostek i innych przedmiotów przed nimi, wiązanie jednego lub drugiego oka.
Dla starszych dzieci użycie okluzji lub opaski na oko jest pożądane tylko wtedy, gdy zez jest jednooki. Dzieci powyżej 3. roku życia są proszone o codzienne szukanie różnic w zdjęciach. Dzisiaj w Internecie istnieje wiele takich zadań, które rodzice mogą drukować na kolorowej drukarce i oferować swoje dziecko. Na początek zaleca się robienie prostych zdjęć z niewielką liczbą różnic, ale stopniowo złożoność układanki powinna wzrosnąć.
Dla dzieci w wieku przedszkolnym z zezem przydatne jest codzienne rozwiązywanie zagadek labiryntowych. To są rysunki. Dzieciak jest proszony o zabranie ołówka i przytrzymanie króliczka do marchewki, psa do kabiny lub pirata na statku. Takie zdjęcia można również pobrać z Internetu i wydrukować.
Gimnastyka dla oczu w leczeniu zeza jest bardzo przydatna na etapie tworzenia widzenia stereoskopowego. Aby to zrobić, możesz użyć gotowych programów opracowanych przez profesora Shvedova lub lekarza psychologa, niekonwencjonalnego uzdrowiciela Norbekova. Jednak absolutnie niemożliwe jest samodzielne wybranie techniki. Nieprawidłowo wybrane i używane ćwiczenia mogą prowadzić do utraty wzroku.
Wszelkie ćwiczenia gimnastyczne należy omówić z lekarzem.
Wiele ćwiczeń odpowiednich dla konkretnego dziecka, okulista, pokaże i nauczy ich robić.
Konieczne jest skorzystanie z pomocy chirurgów, gdy leczenie konserwatywne nie zostało uwieńczone sukcesem, gdy istnieje potrzeba przywrócenia normalnej pozycji oka, przynajmniej kosmetycznie, jak również na etapie leczenia, gdy istnieje potrzeba wzmocnienia mięśni odpowiedzialnych za ruchy oczu.
Nie ma tak wielu opcji interwencji w zeza: przez operację albo wzmacniają słabe i słabo trzymające mięśnie gałki ocznej, albo rozluźniają je, jeśli stabilnie mocują oko w złej pozycji.
Obecnie większość tych operacji jest wykonywana za pomocą systemów laserowych. Jest to bezkrwawa i łagodna metoda, która pozwala opuścić szpitalną salę następnego dnia i wrócić do domu w przyjaznym i przyjaznym dziecku środowisku.
Małe dzieci operuje się w znieczuleniu ogólnym.
Starsi chłopcy i dziewczęta - w znieczuleniu miejscowym. Za najskuteczniejszą interwencję chirurgiczną uważa się 4-6 lat, w tym wieku korekta za pomocą technik operacyjnych zapewnia najlepsze wyniki.
W okresie rehabilitacji dzieciom nie wolno pływać (przez miesiąc). Niemal jednocześnie rozszerza zakaz na inne sporty. Po operacji przez kilka tygodni nie można pocierać oczu dłońmi, myć twarzy wodą, której jakość i czystość budzą duże wątpliwości.
Powrót do zespołu dzieci (w przedszkolu lub szkole) dziecko po takiej operacji może tylko 2-3 tygodnie po wypisie ze szpitala. Podczas półksiężyca należy dokładnie przestrzegać wszystkich recept i zaleceń, w tym codziennego wkraplania antybiotyków lub innych środków przeciwzapalnych do oczu.
Środki zapobiegawcze, które pomogą chronić dziecko przed zezem, nie można odłożyć na później. Powinni zacząć od tego samego dnia, kiedy dziecko zostało przywiezione do domu ze szpitala położniczego. Musisz wykonać następujące czynności:
Cześć, pomóż mi zrozumieć. Żyjemy w bardzo małym miasteczku, a lekarz jest tutaj optykiem. Wyjaśnienie Nic. Prost pisał okulary dla dziecka w wieku 4 miesięcy. Z jednym okiem mamy stały zbieżny zez. Oko nie atakuje i rzadko spada nieco do nosa. Umieść wizję +0,5 na obu oczach. I skurcz naczyń dna oka. Czego powinniśmy się spodziewać? I chyba że zez nie jest łatwy do 6 miesięcy
Odpowiedzi: okulista z Moskiewskiej Kliniki Oka
Cześć Daria!
Masz całkowitą rację, dziecko nie potrzebuje okularów w tym wieku (niektórzy eksperci zalecają test zeza w wieku 9-12 miesięcy). U dzieci w tym wieku mięśnie okulomotoryczne są niestabilne, później wszystko może się zmienić i oczy staną się dokładnie. Obserwuj dziecko.
Zez (zez, heterotropia) jest szczególnym typem patologii układu okulomotorycznego, który, oprócz defektu kosmetycznego, objawia się poważnym upośledzeniem funkcji wzrokowych. Wczesne wykrycie zeza u dzieci można wyeliminować, co przywraca jakość życia i eliminuje widoczną wadę.
U dzieci występują następujące typy zeza: zez u noworodków, urojony, ukryty i prawdziwy zez.
Występuje z powodu niskiej ostrości wzroku i braku zdolności dziecka do mocowania obiektu dwojgiem oczu (widzenie obuoczne).
Pamiętaj, że oczy noworodka zaczynają funkcjonować dopiero po urodzeniu. Niewielkie rozmiary struktur, fizjologiczne cechy tworzenia i analizy obrazów powodują zez u niemowląt.
W ciągu 2-3 miesięcy dziecko jest w stanie rozpoznać bliskich, którzy spędzają z nim wystarczająco dużo czasu. Prawdopodobnie proces rozpoznawania w tym przypadku wynika z pierwszej próby połączenia informacji ze wszystkich zmysłów, ponieważ ostrość wzroku nadal pozostaje niska.
W ciągu 4-5 miesięcy, kiedy dziecko zaczyna aktywnie i aktywnie monitorować przedmiot zainteresowania, zez u niemowląt stopniowo zmniejsza się i znika.
W przeciwieństwie do noworodków, dzieci starsze niż 6 miesięcy zaczynają otrzymywać pierwsze próby naprawienia obiektu dwojgiem oczu, aw konsekwencji zdolność do trójwymiarowego widzenia. Mózg łączy otrzymane obrazy z oczu w jeden obraz, co pozwala nam mówić o wizji obuocznej. Uważa się, że gdy zez całkowicie znika u noworodków, oko zaczyna w pełni funkcjonować.
Aby skorygować zez u dzieci w wieku 4 - 5 miesięcy, zaleca się używanie telefonów komórkowych, jasnych, dużych zabawek, obserwowanie ruchów, które dziecko zaczyna próbować naprawić na obiekcie tak długo, jak to możliwe.
Wyimaginowany zez jest wariantem normy. Jest to związane z asymetrycznie rozmieszczonymi oczodołami, cechami czaszki twarzy, obecnością jednostronnego fałdu skórnego w rogu oczu (epicantus), a także indywidualnymi cechami stosunku optycznej i wizualnej osi oka. Funkcja wizualna nie jest osłabiona. Leczenie zeza u dzieci w tym przypadku nie jest przeprowadzane.
Ortoforia lub idealna równowaga obu oczu, zapewniona przez mięśnie oka, występuje tylko w 20% przypadków, heteroforia jest charakterystyczna dla pozostałych 80%. Wynika to z indywidualnej budowy anatomicznej mięśni oczu, położenia gałek ocznych i cech unerwienia.
Należy zauważyć, że analizator wizualny tworzy jeden wspólny obraz, łącząc obrazy uzyskane z dwóch oczu osobno. Dlatego równowaga mięśni okulomotorycznych zwykle nie jest zaburzona, a zez może nie zostać wykryty.
Długotrwała praca w pobliżu wymaga dużego napięcia mięśni oka, co prowadzi do pogorszenia stanu zdrowia, pojawienia się bólu podobnego do migreny. Zazwyczaj warunki te występują u dzieci w wieku 6-7 lat, które chodziły do szkoły.
Ponieważ czasami trudno jest ustalić, czy dziecko ma zez lub heteroforię, konieczne jest użycie metod, które pozwolą zbadać widzenie obuoczne. Przy strabizmie taka wizja jest nieobecna i przy heteroforii jest zachowana.
Aby wyeliminować niepożądane objawy, zaleca się przestrzeganie obciążenia wizualnego. Wymagany wybór okularów lub korekcja wzroku kontaktowego. Stosowane są także specjalne programy ortoptyczne, wykorzystujące synoptophor.
Jeśli pomiary się nie powiodły, a stan stopniowo się pogarsza, przeprowadza się operację w celu skorygowania zeza u dzieci.
Prawdziwy zez jest w dwóch formach - przyjazny i paraliżujący.
W przypadku tego typu zeza występuje rozbieżny i zbieżny przyjazny zez. Różnica między tymi dwoma formami polega na umiejscowieniu tak zwanej osi wzrokowej jednego oka w stosunku do punktu utrwalenia. Tak więc rozbieżny zez u dzieci pojawia się, gdy oś wzrokowa mrużącego oka przesuwa się z punktu przytwierdzenia do świątyni.
Następnie widoczne są rozbieżności oczu. Zbieżny zez u dzieci występuje, gdy oś wzrokowa zbieżnego oka porusza się od punktu mocowania do nosa. Widoczna różnica w formach pozwala ustalić przyczyny zeza u dzieci, a także cechy objawów klinicznych, które lekarz prowadzący musi wziąć pod uwagę.
Głównym powodem rozwoju tej patologii jest wyraźna różnica w ostrości widzenia między narządami wzroku, w wyniku czego mózg zaczyna odbierać oko z niskim wzrokiem na bok. Zez może rozwinąć się u dziecka, gdy obrazy uzyskane na siatkówce oka mają różne rozmiary.
W przypadku pewnych błędów refrakcyjnych, które nie próbowały wyleczyć i skorygować po wyznaczeniu okularów lub soczewek, może również rozwinąć się heterotropia. Tak więc, przy krótkowzroczności, naruszenie jest reprezentowane przez rozbieżne, a z nadwzrocznością - przez zbieżny zez.
Wszystkie metody leczenia zeza u dziecka mają na celu uzyskanie widzenia obuocznego.
Zdolność do łączenia obrazów uzyskanych z obu oczu, osiągnięcie wysokiej ostrości widzenia (zarówno z korektą, jak i bez niej), brak niedowidzenia, obecność wystarczającej mobilności gałek ocznych, symetryczne położenie oczu w gniazdach - to kryteria, które oceniają skuteczność leczenia.
Leczenie zeza w domu ma na celu zwalczanie niedowidzenia poprzez usunięcie oka z aktu widzenia, który widzi lepiej, a także poprzez przeprowadzenie specjalnego programu ćwiczeń ortopedycznych.
Synoptophor urządzenia, używany zarówno do leczenia, jak i badania pacjentów, pozwala ustalić zdolność łączenia obrazów. Do celów diagnostycznych można nawet określić szerokość rezerw termojądrowych. Synoptophor umożliwia ustawienie zarówno subiektywnych, jak i obiektywnych cech analizatora wizualnego.
Ćwiczenia ortotyczne są pokazane, jeśli nie ma niedowidzenia, lub ostrość wzroku jest gorsza niż widzenie oka, za pomocą ćwiczeń pleoptic zaczyna się stopniowo zwiększać. Synoptophor umożliwia wykonywanie ćwiczeń mających na celu poprawę ruchomości oczu, co jest szczególnie ważne w celu wyeliminowania problemów z utrwaleniem wzroku.
Do treningu u dzieci w formie gry można również użyć specjalnego muskulatora. Synoptophor urządzenia może być stosowany u dzieci w wieku powyżej 4 lat, które mają wyraźny brak widzenia obuocznego. U dzieci w wieku 2–3 lat stosują ćwiczenia dyplomatyczne.
Leczenie chirurgiczne zeza jest wskazane u dzieci w wieku powyżej 3 lat z niewystarczającą skutecznością leczenia zachowawczego. Operacje na mięśniach okulomotorycznych mają na celu osiągnięcie symetrii położenia oczu, co powinno być bodźcem do ustanowienia widzenia obuocznego.
Uszkodzenia nerwów okulomotorycznych, blokowych i odwodzących, które unerwiają mięśnie okulomotoryczne.
Objawy są zwykle poprzedzone:
Jeśli dotknięty jest jeden mięsień, oko zwykle obraca się w przeciwnym kierunku. Naprawianie obiektu dwoma oczami jest trudne. Paraliż całkowicie blokuje przeglądy mięśni, więc nie ma ruchu oczu w jego kierunku lub są one poważnie ograniczone.
Istnieje podwójne widzenie i zawroty głowy, które znikają, gdy jedno oko jest zasłonięte. Może istnieć wymuszona pozycja głowy, pozwalająca nieco zmniejszyć objawy.
Okulista, biorąc pod uwagę specyfikę mocowania przedmiotów, może określić zaatakowany mięsień lub grupę i ustalić, który nerw został trafiony.
W leczeniu za pomocą elektrostymulacji uszkodzonego mięśnia stosuje się ćwiczenia. Podwojenie jest eliminowane za pomocą okularów pryzmatycznych, okluzje są używane w tych częściach pola widzenia, w których obserwuje się podwojenie.
Korekta zeza u dzieci metodą chirurgiczną jest możliwa dopiero po 6-7 miesiącach po ustabilizowaniu się głównego procesu. W przypadku wrodzonego zeza paraliżowego zaleca się interwencję u dzieci w wieku powyżej 3 lat.
http://kroha.info/health/disease/kosoglazie-u-rebenkaZaskoczenie u dziecka do roku to patologia widzenia, której towarzyszy dysfunkcja nerwu wzrokowego i zauważalne odchylenie źrenic u dzieci podczas obserwacji pewnych przedmiotów.
Normalne odchylenie oczu podczas obserwacji jest rozważane tylko do 4-6 miesięcy. Jeśli przed tym czasem patologia nie przejdzie, możesz mówić o zezie u dziecka i jego leczeniu.
Najczęściej zez jest określany u dzieci w wieku od jednego roku do trzech lat, w rzadkich przypadkach może rozwinąć się w wieku 5-6 lat lub w wieku szkolnym.
Okuliści zalecają terminowe skontaktowanie się z okulistą w początkowej fazie choroby z wszelkimi zauważonymi nieprawidłowościami lub dolegliwościami widzenia u dzieci. Pomoże to nie rozpocząć sytuacji, ale po prostu dokonać drobnej i prostej korekty, bez stosowania złożonych metod leczenia. Rodzice powinni pamiętać, im starsze dziecko, tym trudniej jest zmienić patologię wzrokową.
Lekarze rozróżniają kilka rodzajów zeza u dzieci.
Najczęstsze z nich to:
Przyczyną choroby może być jeden lub kilka:
Izraelska medycyna po raz kolejny udowodniła, że jest jednym z najlepszych na świecie: wprowadza to narzędzie na rynek. Niestety, lek ten nie jest w stanie przywrócić całkowicie utraconego widzenia, ale całkiem możliwe jest zatrzymanie procesu spadku i ochrona przed dalszymi komplikacjami.
Wystarczy tylko ściśle przestrzegać instrukcji. Tylko jeden kurs był wystarczający dla moich pacjentów, aby w pełni odzyskać jasną wizję. Wierz mi, dla wielu jest to wielkie szczęście.
Oznaki zeza u dzieci w różnym wieku zależą od form i typów choroby:
Oprócz asymetrii oczu z zezem można zaobserwować dodatkowe objawy:
Okulista dziecięcy pomoże ci dokonać prawidłowej diagnozy.
W celu przetestowania działania aparatu wzrokowego stosuje się następujące metody diagnostyczne:
W bardzo rzadkich przypadkach należy skonsultować się z neurologiem i endokrynologiem, badaniem USG lub tomografią.
Wielu uważa, że zez jest tylko wadą estetyczną, ale to jest dalekie od przypadku.
Przede wszystkim świadczy to o poważnych naruszeniach całego aparatu wizualnego.
Jeśli widzenie jest normalne, gdy dziecko patrzy na obiekt, obraz jest równie wyświetlany w obu oczach.
Ten sam obraz wchodzi do centralnej siatkówki.
Gdy występuje zez, w każdym oku wyświetlane są różne obrazy. Centralny układ nerwowy nie odbiera takich obrazów.
Zdrowe oko w takich przypadkach bierze na siebie całą „pracę”, a chore oko praktycznie nie działa i może szybko zaniknąć, jeśli nie zostanie wykonane na czas do badania i niezbędnej terapii.
Zmrużenie oczu to nie tylko zły wzrok, wady estetyczne, ale także możliwe problemy z rozwojem umysłowym: dziecko może stać się samowystarczalne, stale myśleć o swojej niższości, często jest niepewne, pasywne, agresywne.
Historie naszych czytelników!
„Jestem absolwentką ostatniego roku studiów. Niedawno wzrok, ze względu na fakt, że obciążenie oczu znacznie się zwiększyło, zaczął gwałtownie spadać. Przyjaciel, który niedawno przestał używać okularów, zalecił te kapsułki.
Lek składa się wyłącznie z naturalnych składników, nie uzależnia i nie ma skutków ubocznych. Bardzo mi się podobało, polecam. ”
Możliwe jest szybkie i trwałe uratowanie dziecka przed zezem. Aby to zrobić, wystarczy zobaczyć objawy w odpowiednim czasie i zwrócić się do okulisty, aby określić dalsze działania.
W zależności od rodzaju zeza i zaniedbania sytuacji lekarz może zaproponować następujące metody leczenia:
Najpopularniejszy sposób jest uważany za specjalne ćwiczenia dla oczu. Dotyczy to zwłaszcza małych dzieci i warunków, w których choroba nie działa.
Ćwiczenia są wykonywane pod pewnymi warunkami.
Można to zrobić w domu, najważniejsze jest prawidłowe przestrzeganie wszystkich zasad:
Przykłady w formie gry:
Dzieci leczone w ten sposób noszą specjalne okulary, soczewki, które pozwalają im szybko pozbyć się krótkowzroczności, nadwzroczności, astygmatyzmu.
Technika jest stosowana głównie od 8 miesiąca życia i do roku.
Oprócz zeza metoda ta może być korektą i zapobieganiem objawom choroby leniwego oka.
Z nią bolące oko może szybko oślepnąć, jeśli nie nadasz mu odpowiedniego obciążenia.
Metoda stosowana głównie w leczeniu zespołu leniwych oczu.
Metodologia opiera się na procedurze polegającej na wykluczeniu normalnego oka z procesu widzenia (nałożony jest na niego bandaż).
Funkcje wzrokowe są wykonywane przez chore oko.
Jeśli oba oczy cierpią z powodu zeza, opatrunki są na przemian noszone (noszone przez 1-2 dni).
Przebieg takiego leczenia zależy od stopnia zeza.
Terapia aparatem odbywa się na kursach. W każdym kursie od 5 do 10 procedur. Używany sprzęt wybiera okulistę. Wszystko zależy od indywidualnych cech dziecka. Procedura jest odpowiednia nawet dla dzieci i jest dobrze tolerowana.
Podczas procedury można używać urządzeń:
Metoda stosowana jest nie tak często i służy jako korekta defektów kosmetycznych i przywraca najlepszą wydajność funkcji oczu.
Procedura jest przeprowadzana tylko w trybie ambulatoryjnym. Jeśli operacja przebiegnie bez komplikacji, pacjent pozostanie w szpitalu nie dłużej niż 1-2 dni.
Rodzaj znieczulenia stosuje się w zależności od wieku pacjentów:
Leczenie chirurgiczne może być dwojakiego rodzaju:
Aby uniknąć skutków ubocznych po zabiegu i pożądanego efektu, konieczne jest przestrzeganie kilku ważnych zaleceń:
Jeśli zez ma formę zaniedbaną lub poprzednia wybrana terapia nie działa, noszenie specjalnych okularów przez 1,5-2 lata nie poprawiło wzroku, w większości przypadków interwencja chirurgiczna ma na celu skorygowanie zeza.
Nowoczesne procedury są bezpieczne dla zdrowia oczu, ponieważ terapia jest przeprowadzana i działa na tkankę mięśniową, która działa jako regulator ruchu oka.
Po operacji na problemy ze wzrokiem mogą wystąpić komplikacje. Ale jeśli zastosujesz wszystkie środki zapobiegawcze i procedury po rehabilitacji, zostaną one zredukowane do minimum.
Możliwe komplikacje:
Dr Komarovsky twierdzi, że aparat wzrokowy jest słabo rozwinięty u dzieci do 3,5-4 miesięcy.
Pierwsze dni, a nawet tygodnie oczu dzieci biegają w różnych kierunkach lub wyglądają poziomo. Do miesiąca oczy dzieci zaczynają się poruszać w kontrolowany sposób.
Komarowski stwierdza, że do 4 miesiąca życia sytuacja ta nie jest patologią.
Dlatego w tym okresie bardzo trudno jest określić prawdziwy zez i jego typy.
Jeśli po 5 miesiącach od narodzin patologia nie przejdzie, to jest powód, aby zwrócić się do okulisty. Szczególną uwagę należy zwrócić na sytuację, w której rodzina miała już podobne patologie. Odwołanie się do specjalisty w tym czasie pozwoli Ci nie przegapić cennego czasu.
Obowiązkiem rodziców jest zauważenie problemu na czas i ciągłe monitorowanie sytuacji.
Jeśli patologia widzenia nie jest zlokalizowana, zanim dziecko odwiedzi przedszkole lub szkołę, lepiej wysłać dzieci do wyspecjalizowanych instytucji edukacyjnych.
Jak w przypadku każdej choroby, zez jest łatwiejszy do zapobiegania niż do leczenia.
Doświadczeni okuliści zalecają czas, aby poświęcić czas na profilaktykę, aby zapobiec zezowi u dziecka w każdym wieku:
Recenzje leczenia zeza:
Terminowe środki zapobiegawcze, dostęp do lekarza w początkowej fazie choroby pozwoli uniknąć wielu problemów i komplikacji.
Ważne jest, aby postępować zgodnie z zaleceniami lekarza. Tylko w tym przypadku możemy mówić o skuteczności leczenia, które przeprowadza się tylko przy użyciu nowoczesnych leków i procedur.
Rodzice dzieci powinni rozumieć powagę sytuacji i możliwe konsekwencje niewłaściwego leczenia lub nieskomplikowanej terapii. W przypadku tej choroby nie należy pozostawać przy diagnozie, korekcji i leczeniu. Tylko w ten sposób gwarantowany jest sukces, długi i stabilny wynik.
http://vizhuchetko.com/lechenie/kosoglazie-u-rebenka.html