Źrenica jest okrągłym otworem w środku tęczówki oka. Dzięki możliwości zmiany średnicy źrenica reguluje przepływ promieni światła padających do oka i padających na siatkówkę. Rzeczywiście, ta funkcja źrenicy nazywana jest przeponą.
OSOBISTE ZDJĘCIE - PUPIL PICTURE, w strukturze EYE znajduje się okrągły otwór (patrz DIAPHRAGM), przez który światło wpada do obiektywu.
Albo anomalia? Widziałem to po raz pierwszy i nigdy o tym nie słyszałem... Colisoma tęczówki jest dość powszechną wrodzoną chorobą oczu. Coloboma oznacza „dziurę”. Taka dziura w tęczówce znajduje się zwykle w dolnej części. W takich przypadkach źrenica ma kształt dziurki od klucza.
Wartość diagnostyczna to stan otworu źrenicy, jego ruchliwość, lokalizacja, obecność deformacji, stan obrzeża źrenicy i kilka innych zmian. Konieczne jest rozróżnienie szybkiej reakcji źrenicy po wystawieniu na działanie bodźca światła oka, zjawiska zbieżności i akomodacji z tak zwanego lęku ucznia. Wyraźne przesunięcie w dół podczas badania jest objawem obecności patologii w narządach i układach znajdujących się w górnej części ciała, a przesunięcie w górę znajduje się w niższych częściach. Gdy biomikroskopia oczy mogą być wykryte tak zwane spłaszczenie deformacji źrenic. Wynika to z fizjologicznej funkcji granicy źrenicy. Według autorów światło przenikające przez gałkę oczną jest złożonym przepływem energii składającym się z drgań elektromagnetycznych.
Pionowe, wąskie, przypominające szczeliny źrenice o humanoidalnym charakterze mówią jednoznacznie: ich mistrz nie jest istotą ludzką. Charakterystyczne jest to, że pionowe źrenice prawie nigdy nie rozszerzają się w ciemności lub podekscytowane, stając się, jak u kotów, ogromne i okrągłe. Ktoś ma stały wygląd, a niektórzy uczniowie są rysowani tylko wtedy, gdy używają zdolności. Wielu apostołów ma tych samych uczniów. Claymore - w normalnym stanie, ze srebrnymi oczami claymore z okrągłymi źrenicami, ale w bitwie najpierw zdobywają pionowe źrenice, a potem stają się złote.
W sekcji Mystic, Esoteric na pytanie Co to znaczy, że osoba ma oczy z pionowymi źrenicami? Odpowiedź pochodzi z syndromu „Oko Droganowa”. Bardzo straszna patologia. Odpowiedź Ivana Skogareva Czasami jest to gra światła. Wydaje ci się, że osoba ma pionową źrenicę, gdy jest przebiegła. W psychologii termin ten nazywa się „kocim okiem”. Zazwyczaj jest to charakterystyczne dla osób, które potrafią dobrze zahipnotyzować.
Mioz rozwija się z porażką lub irytacją autonomicznego unerwienia uczniów. Fizjologiczne zwężenie źrenicy może wynikać z kilku czynników. U noworodków zwężenie źrenicy jest spowodowane występowaniem napięcia przywspółczulnego układu nerwowego. Starsi ludzie mają również zwężenie źrenicy, ale jest to spowodowane zanikiem tęczówki.
http://estortenok.ru/chto-takoe-zrachok/Odpowiedz Anna Babkina, optyk medyczny
Zazwyczaj źrenice ludzi są okrągłe, ale gdy tęczówka jest zniekształcona, uzyskują kształt kanciasty. To zjawisko nazywa się coloboma.
Najczęściej tylko jeden uczeń ma niezwykły kształt, drugi pozostaje normalny, okrągły. Ale jest też efekt dwustronny. I absolutnie nie jest konieczne, aby uczniowie mieli tę samą, choć kanciastą formę. Na przykład jeden może być trójkątny, a drugi - nieregularny czworokąt.
Najczęściej właściciele uczniów o nieregularnych kształtach mają je od urodzenia. Tak więc „szczęście” około jednego na 10 000 noworodków Anomalia występuje z powodu zaburzeń wewnątrzmacicznych, które powodują nieprawidłowe zamknięcie szczeliny embrionalnej w miseczce oka. Zwykle coloboma „nie przychodzi” ani jedna i łączy się z zającem, wilczą paszczą lub innymi wadami, ale czasami nie jest z nimi związana.
Zdarza się, że kształt ucznia zmienia się w dorosłości. Na przykład po urazie oka lub w wyniku powikłania po zabiegu. Tak więc coloboma czasami pojawia się w wyniku leczenia jaskry.
Sama anomalia nie jest niebezpieczna. Po prostu ze względu na fakt, że powierzchnia źrenicy wzrasta, przepływ światła wpadającego do siatkówki wzrasta. Aby go ograniczyć, zaleca się noszenie ciemnych soczewek kontaktowych, które są przezroczyste w środku. Możesz także dostać okulary do dziurkowania, ale wolno im nosić nie więcej niż dwie godziny dziennie.
Jeśli wada jest mała i oko, które się wyróżnia, jest normalne, coloboma może nie być leczona. Jednak często łączy się to z innymi chorobami oczu i razem prowadzą do zmniejszenia ostrości wzroku. W takim przypadku odchylenie jest korygowane przez operację.
Coloboma występuje u zwierząt, najczęściej u kotów. Najbardziej podatne na tę chorobę są koty perskie i syjamskie. Wśród psów coloboma występuje w basenji, collie. Warto zauważyć, że u zwierząt jest on dziedziczony częściej niż u ludzi. Dlatego właściciele starają się, aby ich niezwykłe zwierzęta nie dawały potomstwa.
Wcześniej rozmawialiśmy o tym, czy ludzie mają wielokolorowe oczy i z czym są związane. I tutaj pisaliśmy, dlaczego kozy i owce mają prostokątne źrenice. Jak pies widzi świat? Co mają wspólnego orły i pszczoły? A kto potrzebuje „50 odcieni szarości”? Oferujemy spojrzenie. „Nasz świat” to nie nasze „oczy”.
http://www.moya-planeta.ru/travel/view/pochemu_u_nekotoryh_ljudej_zrachok_ne_kruglyj_36537/Kształt źrenic zwierząt jest głównie zaokrąglony, ale jest wiele wyjątków. Jeden z tych przedstawicieli jest wśród parzystokopytnych - to koza (koza). Ma prostokątne źrenice, rozmieszczone poziomo. W jasnym świetle ograniczają się do formowania linii, aw ciemności - do maksimum. Ten ostatni określa pochodzenie wyrażenia „koziołkowate kozy”.
Wymieniamy inne zwierzęta obdarzone naturą prostokątnymi źrenicami:
Wyjaśnienie jest proste. Weźmy na przykład kozę. Ona musi stale otrzymywać jedzenie - pasie się. Wcześniej kozy były dzikie, a inne zwierzęta polowały. W związku z tym konieczne było zbadanie otoczenia bez podnoszenia głowy z ziemi. Doprowadziło to do rozszerzenia źrenic w poziomie. Kąt widzenia zaczął sięgać 340 stopni bez obracania głowy.
To samo wyjaśnienie dotyczy innych członków świata zwierząt z prostokątnymi źrenicami.
http://pauk-info.ru/pryamougolnye-zrachki-u-kogo/To dziwne zjawisko nazywane jest kolobomą tęczówki lub „defektu dziurki od klucza” i jest obserwowane, gdy tęczówka jest zniekształcona, wrodzona (genotypowa) lub nabyta. Najczęściej coloboma występuje podczas rozwoju oka, ale czasami pojawia się po urazie lub operacji.
Około 22 dnia rozwoju płodu zaczynają się tworzyć gałki oczne i najpierw wyglądają jak małe kulki na nogach. Początki przyszłych oczu pojawiają się w przodomózgowiu i są stopniowo „wypychane” przez nie, podczas gdy ektoderma (zewnętrzna warstwa tkanki w zarodku) pogrubia się, aw każdej piłce są wcięcia: wyobraź sobie, że naciskasz piłkę z ciasta palcem, aby zrobić jej kubek - w przybliżeniu te same zasady rozwijają się. Stopniowo, we wnęce „kubka” pogrubienia ektodermy, tworzy się soczewka, a ściany miseczki ocznej są zamknięte przed soczewką, tworząc źrenicę źrenicy.
Gdy praktycznie uformuje się wewnętrzna struktura oka, wokół miseczki ocznej rozwijają się błony zewnętrzne - naczyniowa, twardówka (otoczka białkowa) i rogówka. W wyniku pewnych odchyleń dochodzi do nieprawidłowego zamknięcia embrionalnej szczeliny miseczki optycznej, w wyniku czego powstaje „dziurka od klucza”. Zjawisko to obserwuje się średnio u jednego z 10 tysięcy noworodków.
Z reguły wrodzona coloboma charakteryzuje się upośledzoną zdolnością regulowania ilości światła wpadającego do oka, a także nieprawidłowościami w rozwoju układu naczyniowego oka. Ludzie z coloboma cierpią z powodu niewielkiego rozmycia wzroku i nie tolerują jasnego światła. Obecnie odchylenie korygowane jest chirurgicznie (ze znacznym upośledzeniem wzroku), a przy łagodnych formach pacjenci używają okularów siatkowych i ciemnych soczewek kontaktowych z przezroczystym środkiem, aby ograniczyć ilość światła przechodzącego przez źrenicę.
http://www.factroom.ru/facts/42921Cóż, widziałem kwadrat, nie kwadrat, ale prostokąt, widziałem go tam, obserwowałem tych diabelskich uczniów przez jakiś czas, ponieważ miałem takie egzotyczne zwierzę, a nie jedno, ale nawet dwa, a to dziwne i cudowne zwierzę nazywa się kozą.
Tak, niektóre węże mają prostokątną źrenicę, ale nie wszystkie.
Jeśli jest taka potrzeba, to wymienię te.
Ponadto, jeśli uznamy mięczaki głowonogów za zwierzęta i dlaczego nie uznamy ich za zwierzęta, to zarówno mątwy, jak i ośmiornice mają prostokątne źrenice.
http://www.bolshoyvopros.ru/questions/367504-byvajut-li-kvadratnye-zrachki-u-kakogo-zhivotnogo-kvadratnyj-zrachok.htmlW świecie zwierząt istnieje kilka form uczniów. I jest nie tylko okrągły lub pionowy, jak u kotów i niektórych węży. Na przykład u owiec i ośmiornic źrenice są prostokątne i prawdopodobnie najbardziej skomplikowane w mątwach.
W jasnym świetle dziennym źrenice kóz, owiec i innych roślinożerców mają postać poziomej szczeliny, a kiedy się rozszerzają, stają się prostokątne.
Ta forma zapewnia kąt widzenia do 340 ° bez obracania głowicy. Pomaga to zwierzętom lepiej poruszać się po obszarach o płaskim terenie i, oczywiście, dostrzegać drapieżniki na czas. Dla porównania, osoba ma kąt widzenia 160-180 °.
Oczy o prostokątnych źrenicach występują również w ośmiornicach i mangustach.
Lis morski (znany również jako kolczasty stok) ma źrenicę z niezwykłym wzrostem w górnej części, która jest częścią aparatu echolokacyjnego.
W wężach dziennych źrenice są okrągłe, w nocy są pionowe, aw wężowym wężowym wężu wyglądają jak strzały.
Niektóre gekony, które wieczorem są nocne, mają niezwykłe pionowe źrenice o falistych krawędziach. Okazuje się, że podczas zamykania źrenica „pęka” w dziury; każdy skupia swój obraz na siatkówce, a kiedy nakładają się na siebie - jaszczurka uzyskuje niezwykle wyraźny obraz.
Mątwy mają również źrenice o nietypowej formie - literę W.
Żaby są prawdziwe i nie są prawdziwe. Wszystkie „prawdziwe” płazy mają poziomą źrenicę.
A ta niezwykła ryba Anableps z Ameryki Południowej nazywana jest również czworonożną. W każdym z jej oczu są dwie źrenice: jedna na górze, a druga na dole. Ryba wystawia połowę wybrzuszonego oka i jedną z jego źrenic na zewnątrz i patrzy na to, co dzieje się nad powierzchnią wody, podczas gdy jednocześnie niższy uczeń obserwuje to, co dzieje się pod wodą.
http://zooblog.ru/6076-samye-neobychnye-formy-zrachkov-u-zhivotnyh.htmlRóżne formy uczniów, mątwy, lwa, kozy, kota domowego, konia, gekona.
W niektórych stworzeniach źrenice są okrągłe, w innych są wydłużone pionowo, jak piłka do rugby, aw wielu - wąskie szczeliny. Uważa się, że pionowe źrenice przypominające szczelinę powstały jako adaptacja nocnego trybu życia, ponieważ pomagają chronić wrażliwą siatkówkę przed oślepiającym światłem dziennym. Okrągłe źrenice zwężają pierścieniowe mięśnie, a rozcięte mięśnie są zaopatrzone w dwa dodatkowe mięśnie, które zaciskają otwór w kierunku poprzecznym, tak że szczelinowa źrenica może być zwężona bardziej niż okrągła. Kot domowy i gekon, zwierzęta z pionowymi źrenicami, mogą zmienić swój obszar odpowiednio o 135 i 300 razy, a ludzie - tylko o 15.
Eksperci z Uniwersytetu w Sydney zakwestionowali ogólnie przyjętą hipotezę. W ich opinii dobrze wyciśnięty uczeń jest przydatny, a nie zwierzęciem nocnym, ale polifazowym, czyli aktywnym dniem i nocą. Ponadto, dla dobrego widzenia w nocy, ważne jest nie tyle światło źrenicy, co niektóre cechy morfologiczne oka i struktura siatkówki. U zwierząt nocnych składa się głównie z wrażliwych pręcików, które umożliwiają widzenie w słabym świetle, podczas gdy u zwierząt dziennych składa się ze stożków, które zapewniają widzenie kolorów w jasnym świetle. Naukowcy zasugerowali, że ewolucja pionowej postaci źrenicy przyczyniła się do wielofazowej aktywności i polowania z zasadzki.
Na korzyść polowania naukowcy mieli dwa argumenty. Wąskie pionowe źrenice w ciągu dnia wyświetlają ostrzejszy obraz linii poziomych niż okrągłe na siatkówce, a dla zwierząt oczekujących w zasadzce bardzo ważne jest śledzenie ruchów w tej płaszczyźnie. Również pionowa szczelina źrenicy maskuje oko, wizualnie rozbijając jego okrągły kształt i działa jak kamuflaż, który jest przydatny dla większości drapieżników.
Naukowcy przetestowali swoje założenia na 127 gatunkach australijskich węży. Badali zdjęcia gadów, próbek muzealnych i opisów stylu życia, a także skorelowali kształt źrenic z metodą łowiecką i codziennym czasem aktywności zwierząt.
Okazało się, że większość australijskich uczniów z pionowymi uczniami poluje w nocy z zasadzek, a węże z okrągłymi źrenicami prowadzą codzienne życie i aktywnie szukają zdobyczy. Jednocześnie sposób polowania wpływa na kształt źrenic wężowych w większym stopniu niż czas aktywności, ponieważ wielu aktywnie polujących źrenic nie prowadzi dziennego trybu życia, jak można się spodziewać.
Ponieważ pionowe źrenice umożliwiają wyraźniejsze widzenie w szerokim zakresie oświetlenia, naukowcy zasugerowali, że występują one głównie w gatunkach wielofazowych, ale jest to adaptacja węży nocnych. Być może nocne gady czasami muszą nie spać w ciągu dnia. Ponadto czas aktywności węży można określić niepoprawnie: najpierw trzeba je znaleźć, gdy czekają, co nie jest łatwe.
Australijscy naukowcy przyznali, że znalezione przez nich wzory są ważne nie tylko dla węży i wezwali kolegów do kontynuowania badań nad wizją kręgowców. Pałeczkę wykonali specjaliści z University of Durham (Anglia) i University of California w Berkeley (USA). W artykule o absolutnej nazwie Kiplinga „Dlaczego zwierzęta mają różne formy uczniów” przede wszystkim odmówiono im danych Australijczyków, że pionowa źrenica zwiększa głębię pola poziomych linii. W rzeczywistości głębokość pola w tym przypadku jest wyższa dla linii pionowych. Ale nawet nie ma tego błędu, hipoteza australijskich badaczy nie wyjaśnia, dlaczego niektóre zwierzęta mają pionowe źrenice podobne do szczelin, podczas gdy inne mają poziome źrenice. Oczywiście ich orientacja jest również ważna w nieznanych celach.
Aby dowiedzieć się, które z nich, badacze przeanalizowali dane dotyczące kształtu źrenicy, codziennej aktywności i sposobu karmienia 214 gatunków zwierząt: australijskie węże opisane w poprzednim badaniu, przedstawiciele rodzin kotów i psów, hieny, cywety, ochrypli i kopytni. Znaleźli wiarygodny związek między kształtem źrenicy a niszą ekologiczną zwierząt (ryc. 1). Poziome źrenice prawie zawsze należą do roślinożernych zwierząt wypasanych, takich jak owce i kozy, których oczy znajdują się po bokach głowy. W wielofazowych drapieżnikach, ścigających ofiarę, źrenice są okrągłe. Zwierzęta z pionowo wydłużonymi uczniami z reguły polują na zasadzki, a ich oczy znajdują się czołowo.
Rys. 1. A - formy uczniów: pionowe (kot), zaokrąglone (rysie), okrągłe (męskie) i poziome (owce). B - dystrybucja 214 gatunków zwierząt w formie ucznia i stylu życia (roślinożerne - roślinożerne, aktywne - czynne drapieżniki poszukujące zdobyczy i zasadzka - drapieżniki czekające na zdobycz w zasadzce). Rysunek z omawianego artykułu w Science Advances
Koty domowe zakładające zasadzkę na myszy mają źrenice wyprostowane, a koty, które aktywnie polują, są okrągłe. Pionowe źrenice lisa, który podkrada się do zdobyczy, ale okrągłe - w wilku, prowadząc ofiarę. Wzory znalezione przez naukowców pozwalają przewidzieć kształt jego uczniów w oparciu o styl życia zwierzęcia.
Oczywiście zalety pionowej lub poziomej orientacji źrenic podobnych do szczelin są związane z niszą ekologiczną, którą zajmuje zwierzę. Naukowcy opracowali komputerowy model oka, imitujący wygląd obrazu za pomocą różnych form źrenic.
Jeśli spojrzysz na świat przez pionową szczelinę, pionowe linie wyglądają ostrzej niż poziome (rys. 2). W przypadku zasadzek drapieżnych z oczami czołowymi łatwiej jest oszacować odległość od ofiary i jej poziome przemieszczenie, czyli ruch, dokładnie wzdłuż linii pionowych. Obliczenia wykazały, że wzrost ostrości pionowych obiektów na ziemi objawia się tylko wtedy, gdy oczy są blisko powierzchni, dlatego sensowne jest zdobycie małego zwierzęcia pionowymi kliknięciami. I rzeczywiście, spośród 65 analizowanych gatunków drapieżników zasadzonych z czołowymi oczami 44 mają pionowe źrenice, z których 36 gatunków (autorzy szacują, że są to 82%) są mniejsze niż 42 cm w ramieniu. Wśród 19 drapieżnych zasadzek z okrągłymi źrenicami na tak niskim poziomie, tylko trzy gatunki (17%).
Rysunek 2 Jakość obrazu dla różnych wartości rozogniskowania i kształtu źrenicy.
(A) Astigmatyczna głębia ostrości z pionowo naciętą źrenicą (12 × 1,5 mm). Trzy krzyże są prezentowane w różnych odległościach (0D, 0,4D i 0,8D). Aparat ustawia ostrość na najbliższym krzyżu, więc pozostałe dwa znajdują się dalej od płaszczyzny ogniskowej. Pionowe kończyny wszystkich trzech krzyży są stosunkowo ostre, podczas gdy poziome kończyny dwóch kolejnych krzyży są raczej niewyraźne. (B) Przekroje poziome i pionowe funkcji rozrzutu punktu (PSF) w zależności od ogniskowej oka z pionową źrenicą szczelinową (12 × 1,5 mm). Obiekt był biały. PSF obejmują dyfrakcję i aberrację chromatyczną. Intensywność nagrywania w PSF jest reprezentowana przez jasność (jaśniejszą, odpowiadającą wyższej amplitudzie). Intensywność poniżej 10 -3 amplitudy pików została odcięta. Górny panel pokazuje poziome przekroje (odpowiadające pionowym konturom obrazów). Ikona w dolnej środkowej części panelu przedstawia przekroje nominalne PSF z poziomą szczeliną. Dolny panel pokazuje sekcje pionowe (dla obrazu poziomego). Ikona u dołu panelu reprezentuje te sekcje. Przerywane białe linie pochodzą z równań 3 i 4 i pokazują, że równania są dobrym przybliżeniem sekcji PSF. (C) Zdjęcie sceny, różniące się głębokością, zrobione aparatem z pionową szczeliną. Kamera skupiała się na zabawkowym ptaszku, więc obiekty są bliżej i dalej zamazane, ale bardziej pionowo niż poziomo, ze względu na wydłużenie przysłony. Film S2 pokazuje przekroje PSF i scenę, gdy przysłona obraca się z pionowej na poziomą iz powrotem do pionowej.
Roślinożercy mają własne problemy. Muszą kontrolować otoczenie, zauważać drapieżnika na czas i, jeśli cokolwiek, uciekać. Ich oczy znajdują się po bokach głowy, dzięki czemu zwierzęta mają szeroki widok panoramiczny i dostrzegają niebezpieczeństwo na czas. Ponadto mają przed sobą wąskie pasmo widzenia obuocznego, więc dobrze widzą drogę, gdy uciekają przed drapieżnikiem w trudnym terenie. Ale zwierzę biegnie lub rozgląda się, koncentruje się na ziemi.
Poziome źrenice zwiększają ilość światła wpadającego z przodu iz boków, ale zmniejszają jego liczbę od góry i dołu. Ta funkcja przyczynia się do widoku panoramicznego i pomaga dostrzec potencjalnego drapieżnika drapieżnego na ziemi. Poziome źrenice poprawiają jakość obrazu płaszczyzn poziomych, co poprawia widoczność na poziomie gruntu i zapewnia przewagę przy szybkim bieganiu.
Jednak roślinożercy nie tylko rozglądają się wokół, ale także pasą się, stale pochylając się do ziemi. Czy jednocześnie tracą korzyści, jakie daje im źrenica pozioma? Okazuje się, że nie. Kiedy zwierzęta się wyginają, ich oczy obracają się tak, że źrenice zachowują orientację poziomą, w każdej pozycji głowy są równoległe do ziemi. Aby dowiedzieć się, w jaki sposób źrenice określonej postaci pojawiły się w procesie ewolucji, naukowcy przeanalizowali drzewa filogenetyczne kilku rodzin. W rodzinie wężów pionowe, podobne do szczeliny źrenice pojawiały się niezależnie przynajmniej dwa razy.
Przodkiem kota był nocny lub polifazowy drapieżnik zasadzki z pionowymi szczelinowymi źrenicami. W procesie ewolucji gatunki rodziny od dwóch do czterech razy niezależnie pojawiły się wydłużone pionowo źrenice i sześć razy okrągłe. Kształt źrenic u kotów koreluje głównie z codzienną aktywnością iw znacznie mniejszym stopniu z rodzajem polowań, jednak różnorodność strategii żywienia w tej rodzinie jest niewielka.
Wspólny psi przodek miał pionowo wydłużone źrenice i polował z zasadzki. W trakcie ewolucji źrenice w kształcie szczeliny i okrągłe pojawiły się dwa razy, ich kształt zależy od czasu aktywności i sposobu polowania. Zatem kształt źrenicy niezależnie zmieniał się kilka razy zgodnie z niszą ekologiczną, którą zajmował gatunek, a nie dlatego, że zwierzęta o różnych formach uczniów pochodzą od różnych przodków.
Korzyść ze szczególnej formy źrenicy zależy od wysokości, na której znajdują się oczy zwierzęcia. Łatwo to zrozumieć, patrząc na zdjęcia zrobione z różnych odległości od obiektu: im bliżej powierzchni znajduje się aparat, tym wyższy jest gradient rozmycia tego, co nie jest ostre (rys. 3). Dlatego, jeśli porównamy na przykład kota i mężczyznę, znacznie ważniejsze jest dla kota poprawienie rozmycia obrazu, ponieważ jest on „bliżej ziemi” niż człowiek. Z tych względów naukowcy zasugerowali, że zwierzęta o mniejszym wzroście częściej mają źrenice podobne do szczelin, a to założenie zostało potwierdzone, gdy naukowcy przeanalizowali dane dotyczące wielkości zwierząt z ich próbki. Co ciekawe, źrenice ptaków są prawie zawsze okrągłe, z jedynym wyjątkiem - pionowe, przypominające szczeliny źrenice nożyc. Taki wyjątek pasuje do obliczeń teoretycznych naukowców, ponieważ w sposobie życia wycięcie przypomina drapieżnika naziemnego o niewielkim wzroście. Ten ptak leci bardzo nisko nad powierzchnią wody, polując na ryby, tak że wszystkie rozważania na temat niejasności obrazu, który jest oglądany z bliskiej odległości, są również prawdziwe dla cięcia wody.
Rys. 3. Imitacja spojrzenia na płaszczyznę dla zwierząt o różnej wysokości (0,6, 0,2 i 0,1 m). Wysokość jest największa po lewej, najmniejsza po prawej. Im oczy zwierzęcia są bliżej ziemi, tym bardziej zamazane są obiekty, które nie są skupione. Rysunek z omawianego artykułu w Science Advances
Naukowcy uznają, że nie wszystkie zjawiska znalazły wyjaśnienie. Na przykład w mangustach drapieżnych z oczami czołowymi, źrenicami poziomymi; w gekonach ogromne okrągłe źrenice, które kurcząc się, zamieniają się w pionowe szczeliny z kilkoma małymi okrągłymi otworami; mątwa ma zakrzywioną źrenicę w kształcie szczeliny, przypominającą poziomo wydłużoną literę W, w nocy jest zaokrąglona (ryc. 4). Więc naukowcy mają interesującą pracę.
Uczeń (potocznie. Zenith) to otwór przepony w nieprzezroczystej tęczówce oka, przez który strumień świetlny przenika do oka [1]. Kształt źrenicy jest inny u niektórych gatunków; często źrenica jest okrągła, czasami w kształcie szczeliny (sem. koci) lub prawie kwadratowa (u kozy) itp.
Zmiana wielkości źrenicy odbywa się za pomocą dwóch gładkich mięśni w tęczówce: zwieracza źrenicy - mięśnia okrężnego i diulatora źrenicy - cienkiej płytki włókien mięśniowych promieniowych. Zwieracz źrenicy jest unerwiony przez włókna przywspółczulnego układu nerwowego, przechodząc od jąder Yububicha-Endingera-Westphala w składzie nerwu okulomotorycznego do zwoju rzęskowego i dalej do mięśni; dylatator - włókna współczulne rozciągające się od górnego węzła szyjnego [2].
U ludzi neurony dwubiegunowe jednego oka są związane z symetryczną parą neuronów bipolarnych drugiego oka. Dzięki tej organizacji, gdy bodziec jest wystawiony na jedno oko, odpowiedź jest automatycznie przenoszona na drugie oko. Jeśli więc traktujesz oko roztworem pilokarpiny, źrenice zwężą się z powodu efektu przywspółczulnego na okrągłe włókna mięśniowe i odwrotnie, efekt atropiny powoduje rozszerzanie się źrenic. Układ nerwowy może rozszerzać źrenicę na dwa sposoby: poprzez stymulowanie odpowiedniego nerwu lub napływ adrenaliny.
Wraz ze wzrostem oświetlenia padającego na oko, źrenica naturalnie zwęża się, z malejącym światłem rozszerza się. U niższych kręgowców (żaba, ryba) reakcja ta jest spowodowana bezpośrednim wpływem światła na tęczówkę oka. U ludzi nie wykryto śladu natychmiastowej wrażliwości tęczówki na światło [3], a reakcja ucznia na światło może być przeprowadzona tylko odruchowo.
Maksymalne zmiany w źrenicy dla osoby zdrowej wynoszą od 1,8 mm do 7,5 mm, co odpowiada zmianie powierzchni źrenicy 17 razy [4]. Jednak rzeczywisty zakres zmian w oświetleniu siatkówki jest ograniczony do stosunku 10: 1, a nie 17: 1, jak można by oczekiwać na podstawie zmian w obszarze źrenicy. W rzeczywistości oświetlenie siatkówki jest proporcjonalne do iloczynu powierzchni źrenicy, jasności obiektu i transmitancji mediów do oczu [5].
Źrenica staje się szersza w ciemności, aw konsekwencji węższa w świetle. Kiedy źrenica jest zwężona, w jasnym świetle, jej średnica wynosi zwykle 3-4 milimetry. W ciemności rozszerza się do maksymalnej średnicy rzędu 5-9 mm. W każdej grupie wiekowej wielkość ucznia ulega pewnej zmianie. Na przykład, w wieku 15 lat, dostosowanym do ciemności, źrenica może mieć rozmiar u różnych osób w zakresie od 5 mm do 9 mm. Po 25 latach średni spadek wielkości źrenicy zachodzi w pewnej stabilnej normie [6].
Wkład ucznia w regulację czułości oka jest niezwykle mały. Cały zakres jasności, który nasz mechanizm wizualny jest w stanie dostrzec, jest ogromny: od 10–6 cd * m² dla oka w pełni przystosowanego do ciemności, do 10 6 cd * m² dla oka w pełni przystosowanego do światła lub 12 rzędów jasności [7] [8]! Mechanizm tej „regulacji” polega na rozkładzie i odtwarzaniu światłoczułych pigmentów w fotoreceptorach siatkówki - stożkach i prętach.
Wielkość źrenicy zmienia się w zależności od wielu czynników: rozszerza się w ciemności, z pobudzeniem emocjonalnym, bólem, wprowadzeniem sympatykomimetycznych (adrenalina, kokaina, amfetamina), halucynogennych (LSD, meskalina) i leków antycholinergicznych (atropina), zmniejszona (zwężenie źrenic) w jasnym świetle, z ekspozycji na środki uspokajające, takie jak alkohol i opioidy, a także inhibitory acetylocholinoesterazy.
Kontuzja oka po zakończeniu życia, która powoduje trwałe rozszerzenie źrenicy. W kontuzji może również wystąpić drżenie tęczówki i źrenicy, jeśli w momencie urazu nastąpiło pęknięcie więzadeł podtrzymujących soczewkę i jej przemieszczenie do ciała szklistego.
Funkcja tarczycy wpływa również na średnicę źrenicy. W przypadku nadczynności tarczycy (zwiększona funkcja) źrenice rozszerzają się, z niedoczynnością tarczycy (zmniejszona funkcja) - zwężona.
http://cyclowiki.org/wiki/%D0%97%D1%800D0%B0%D1%870D0%BE%D0%BAŹrenica jest okrągłym otworem w środku tęczówki oka. Dzięki możliwości zmiany średnicy źrenica reguluje przepływ promieni światła padających do oka i padających na siatkówkę. Ze względu na pracę mięśni źrenicy: zwieracz, którego naprężenie prowadzi do skurczu źrenicy, i rozszerzacz, co prowadzi do zmniejszenia jego rozszerzania, kontroluje stopień oświetlenia siatkówki.
Zasada tej pracy przypomina aperturę kamery: w jasnym świetle i silnym oświetleniu średnica membrany zmniejsza się, dzięki czemu pojawia się wyraźniejszy obraz z powodu odcięcia oślepiających promieni świetlnych. W warunkach słabego oświetlenia, przeciwnie, wymagana jest ekspansja apertury. Rzeczywiście, ta funkcja źrenicy nazywana jest przeponą. Ta funkcja jest zapewniana przez odruch źreniczny.
Odruch pojawia się, gdy zmienia się oświetlenie siatkówki, a mianowicie pręty i stożki, które przekazują informacje dalej do ośrodków nerwowych: środek podzespołu przywspółczulnego autonomicznego układu nerwowego dla zwieracza źrenicy i podział współczulny dla rozszerzacza. Zatem regulacja wielkości źrenic zachodzi nieświadomie, w zależności od stopnia światła otoczenia.
Każdy odruch ma dwa sposoby: pierwszy to wrażliwy, przez który informacja o pewnym efekcie jest przekazywana do ośrodków nerwowych, a druga to motoryczna, przekazująca impulsy z ośrodków nerwowych do tkanek, dzięki czemu następuje reakcja w odpowiedzi na efekt.
Gdy pojawia się oświetlenie, źrenica jest zwężona w badanym oku, jak również w podwójnym oku, ale w mniejszym stopniu. Zwężenie źrenicy ogranicza ilość oślepiającego światła wpadającego do oka, co oznacza lepsze widzenie.
Reakcja uczniów na światło może być bezpośrednia, jeśli badane oko jest bezpośrednio oświetlone lub przyjazne, co obserwuje się podwójnym okiem bez jego oświetlenia. Przyjazna reakcja uczniów na światło jest wyjaśniona przez częściowe krzyżowanie się włókien nerwowych odruchu źrenicowego w obszarze chiasmu.
Oprócz reakcji na światło, możliwa jest również zmiana wielkości źrenic, gdy działa konwergencja, to jest napięcie wewnętrznych mięśni prostokąta oka lub akomodacji, to znaczy napięcie mięśnia rzęskowego, które obserwuje się, gdy punkt fiksacji zmienia się z odległego obiektu na bliski. Oba te odruchy źrenicowe występują, gdy tak zwane proprioceptory odpowiednich mięśni są pod napięciem i ostatecznie zaopatrzone są w włókna, które docierają do gałki ocznej za pomocą nerwu okulomotorycznego.
Silne podniecenie emocjonalne, strach, ból powodują także zmianę wielkości uczniów - ich ekspansję. Zwężenie źrenic obserwuje się w przypadku podrażnienia nerwu trójdzielnego, zmniejszonej pobudliwości. Zwężenie i rozszerzenie źrenic można znaleźć również dzięki zastosowaniu leków, które bezpośrednio wpływają na receptory mięśni ucznia.
http://www.vseozrenii.ru/stroenie-glaza/zrachok/Dupleks Pupula jest uważany za rzadkie zaburzenie, w którym dana osoba ma dwa tęczówki i dwie źrenice w jednym oku. Ale czy to zaburzenie jest prawdziwe, czy to tylko mit?
Zwrot Pupula duplex, który tłumaczy z łaciny „podwójny uczeń”, został po raz pierwszy wspomniany przez Owidiusza, a także przez innych starożytnych pisarzy, którzy określali go jako „oko diabła”.
Samo znaczenie „dupleksu szczeniąt” w literaturze jest przedmiotem kontrowersji, ponieważ może oznaczać zarówno naruszenie medyczne, jak i znaczenie symboliczne.
Chiński minister stanu Liu Ch'ung jest uważany za jeden z przykładów osoby z „podwójnym uczniem”. Jego figurka woskowa znajduje się w Ripley Museum w Londynie. Jest napisany na posągu:
„Wierzcie lub nie! Liu Chun urodził się z dwoma uczniami w każdym oku. Pomimo anomalii został gubernatorem prowincji Shanxi w Chinach i ministrem stanu w 995 rne. Chociaż transgresja Liu Chuna jest bardzo rzadka, w medycynie Inne przypadki czterookich ludzi zostały zarejestrowane. W 1931 roku Robert Ripley osobiście spotkał się z mężczyzną, Henry'm Hawnem, z Mills Kentucky z podwójnymi oczami.
W rzeczywistości nie ma udokumentowanych ani rzeczywistych przypadków „podwójnego ucznia” w medycynie. Jednak niektórzy twierdzą, że mają to naruszenie i publikują zdjęcia, które rzekomo to potwierdzają.
Chociaż te zdjęcia mogą być szokujące, najprawdopodobniej nie są prawdziwe.
W rzeczywistości istnieje taka anomalia jak „polycoria”, gdy w tęczówce znajdują się dwa źrenice i wygląda to tak:
Z tym naruszeniem w tęczówce jest kilka dziur. W prawdziwej polikorii jest wielu uczniów, z których każdy ma zwieracz, który może się kurczyć.
W większości przypadków dochodzi do pseudopolikoryi, w której tylko jeden uczeń ma rację z działającym zwieraczem - mięśnie, które kurczą źrenicę.
Istnieją również inne wady wizualne, które mogą stworzyć iluzję wielu uczniów. Na przykład heterochromia, w której tęczówka jest inna.
Lub na przykład coloboma - wrodzona wada, w której znajduje się dziura w tęczówce. Ludzie z coloboma są również ślepi.
Proptoza jest stanem, w którym gałka oczna mocno się wybrzusza.
http://www.infoniac.ru/news/Dvoinoi-zrachok-mif-ili-real-nost.html