Leucoma (obrzęk) to bliznowate pełne lub częściowe zmętnienie rogówki w kolorze białym lub szarym z błyszczącą powierzchnią, rozwijające się w wyniku poważnych procesów zapalnych, któremu towarzyszy głębokie uszkodzenie rogówki i owrzodzenie (jaglica, gruźlica, rzeżączka, kiła itp.), Lub z powodu na urazy oczu. W rzadkich przypadkach białaczka jest wrodzona (w wyniku procesów zapalnych w macicy).
W zależności od lokalizacji, leicomus dzieli się na kilka typów:
Chorobę można podzielić przez formę: cierń, chmurę i plamę.
Dotknięta część rogówki jest mętna, mlecznobiała lub żółta. Spot może mieć inny rozmiar, lokalizację i przezroczystość. Powierzchnia białego łapacza wskazuje na naturę procesu zapalnego lub urazu poprzedzającego bliznowacenie. Tak więc, z głębokim uszkodzeniem rogówki przez przewlekłą specyficzną infekcję (gruźlica, kiła), powstaje nierówna, pagórkowata blizna wypełniona naczyniami. W innym przypadku cierń będzie gładki, matowy lub błyszczący.
Subiektywnie osoba odczuwa przeszkodę w swoim polu widzenia lub jego wzrok jest znacznie ograniczony, nawet do ślepoty. Przy przyspawaniu do błony tęczówki kataru może wystąpić wzrost ciśnienia śródgałkowego w wyniku upośledzonego wypływu płynu, rozwija się jaskra. Rogówka w obszarze zaćmy jest znacznie cieńsza, co prowadzi do jej wysunięcia się, gdy wzrasta ciśnienie wewnątrz oka. Oprócz mechanicznej ingerencji w widzenie, kolec wpływa również na rozwój procesów zwyrodnieniowych w oku.
Pojawienie się blizn na rogówce może mieć inny charakter. Najpoważniejsze powikłania to zakażenia specyficzne - kiła, chlamydia, gruźlica. Są one zawsze chronizowane, mają przedłużony przebieg i często poważnie wpływają na różne tkanki. Worek opryszczki może pojawić się w wyniku zakażenia wirusem opryszczki, a te patogeny są częstymi winowajcami całkowitej ślepoty. Nawet niespecyficzne zakażenie bakteryjne przy braku terapii może prowadzić do powstawania blizn na rogówce.
Ten sam efekt ma uszkodzenie oka - mechaniczne, termiczne, spalające chemikalia. Takie uszkodzenie rogówki goi się wraz z pojawieniem się blizn. Leucoma jest często obserwowana u pracowników budowlanych, laboratoriów itp. Istnieją również obrażenia domowe, oparzenia oczu rozpuszczalnikami, chemia gospodarcza. Oczy oparzeniowe można uzyskać i w przypadku nieprzestrzegania środków ostrożności w kuchni.
Diagnoza portfela nie jest szczególnie trudna. Po pierwsze, lekarz określa, która choroba mogła wywołać jego pojawienie się. Po tym oko jest badane. Często w badaniu zewnętrznym środek białawego koloru jest wyraźnie widoczny. Czasami wybrzusza się (z przerzedzoną rogówką), czasami ma nierówną lub szorstką powierzchnię. Za pomocą oftalmoskopii lekarz określa odruch dna oka i przezroczystość ducha. Inną metodą diagnozowania tej choroby jest biomikroskopia. Umożliwia nie tylko dokładne zbadanie środka mętności, ale także ustalenie jego głębokości w grubości rogówki. Jest to bardzo ważna metoda, szczególnie w diagnostyce bardzo małych zmian.
Najbardziej skuteczną metodą leczenia jest chwytacz chirurgiczny - keratoplastyka. Operacja jest dość skomplikowana i ma zastąpić uszkodzony obszar rogówki. Jest stosowany jako materiał dawcy i specjalny przeszczep rogówki. Operacja jest wykonywana ambulatoryjnie w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym.
W zależności od cech rogówki okres rehabilitacji może trwać nawet rok. W tym czasie pacjent musi być stale monitorowany przez okulistę.
Leczenie lekami prowadzi się z resztkowymi procesami zapalnymi w rogówce. Wybór leków opiera się na przyczynie choroby: przeciwgruźliczej, przeciwwirusowej, która może prowadzić do niewielkiego oświecenia zaćmy, ale nie leczy jej całkowicie.
Rokowanie w przypadku małej białaczki, zlokalizowanej na obwodzie rogówki, jest względnie korzystne dla widzenia, a gdy jest umieszczone w środku rogówki - poważne, ponieważ wymagana jest interwencja chirurgiczna. Rokowanie jest niekorzystne dla rozległego leykomatu wynikającego z oparzeń oczu, ze względu na możliwość wtórnego rozwoju.
Leki lecznicze ludowe - właściwy wybór. Przecież zioła pomogą w krótkim czasie przezwyciężyć chorobę i złagodzić jej objawy.
Szczupak żółć
Leikoma szybko zniknie, jeśli użyjesz żółci szczupakowej. Delikatnie wypatruj świeżych ryb i wyciśnij żółć. Wymieszaj z olejem słonecznikowym (2: 1) i wymieszaj oczy kilka razy dziennie. Takie leczenie jest uważane za najbardziej użyteczne i skuteczne.
Świetlik
Leczenie świetlika rogówki szybko przezwycięży chorobę. 3 łyżki ziół zalać gorącą wodą i pozostawić na 3 godziny. Weź 2 łyżki kilka razy dziennie.
Whey Honey
Białaczka zniknie w krótkim czasie, jeśli wpłynie do oczu świeżą serwatką i płynnym miodem - stosunek 1: 1. Pogrzebane oczy powinny być 3 razy dziennie.
Utrzymanie dobrego stylu życia: zrównoważona dieta, aktywny tryb życia, brak złych nawyków. Zapobieganie urazom oczu. Prawidłowe i terminowe leczenie uszkodzeń rogówki i procesów zapalnych.
Leucoma - regeneracja tkanki bliznowatej rogówki.
ETIOLOGIA, PATOGENEZA, OBRAZ KLINICZNY
Takie zwyrodnienie występuje albo w wyniku ciężkich procesów zapalnych (zapalenie rogówki, jaglica, owrzodzenie rogówki), albo jako konsekwencja uszkodzenia oka. Czasami leukomy są wrodzone, co jest konsekwencją procesu zapalnego, który został przeniesiony nawet w okresie prenatalnym.
Podczas bliznowacenia rogówka traci swoją wewnętrzną przezroczystość, a zatem zdolność do swobodnego przekazywania promieni świetlnych do oka. Uszkodzenie rogówki nabiera charakterystycznego koloru porcelanowo-białego, a czasami rośnie przez naczynia krwionośne pochodzące z boku kończyny. W przyszłości leicom może ulec ponownemu narodzeniu (hialin lub tłuszcz), który czasami przybiera lekko żółtawy kolor. Nie tylko najbardziej intensywne i rozległe blizny zmniejszają samą leukomę, ale także mniejsze blizny rogówki, tak zwane plamy, a nawet bardzo cienkie, które są wykrywane tylko za pomocą powiększacza rogówki „chmury”; Przy tak cienkich zwykłych zmętnieniach wizja nie jest całkowicie utracona, ale jej ostrość jest znacznie zmniejszona dzięki dużemu rozproszeniu światła. Masywne białaczki, zwłaszcza zlokalizowane w centralnej, optycznie najważniejszej części rogówki, powodują bardzo ostry spadek ostrości wzroku, czasem aż do całkowitej ślepoty.
W przypadkach, w których białaczka jest konsekwencją zapalenia rogówki (najczęściej syfilitycznego miąższu lub głębokiej gruźlicy), jego powierzchnia pozostaje gładka i błyszcząca, nie występuje przerzedzenie rogówki w obszarze blizny. Jeśli powstała po wrzodach rogówki lub urazach, powierzchnia białaczki często jest nierówna, prawdopodobnie przerzedzenie całej rogówki w obszarze leucoma. Jednocześnie charakterystyczny połysk rogówki nie jest zakłócany, ponieważ szybko odzyskujący nabłonek natychmiast uzyskuje ubytek tkanki pozostały po owrzodzeniu. Ponieważ w tym miejscu rogówka pozostaje rozcieńczona i nie może wystarczająco wytrzymać działania ciśnienia wewnątrzgałkowego, czasami pęcznieje, tworząc tzw.
Białaczka, która rozwinęła się po perforowanych wrzodach lub po penetracji ran rogówki, ma charakterystyczny wygląd. Każda ciągła perforacja rogówki powoduje natychmiastowy wypływ wilgoci z komory przedniej, przy czym tęczówka zbliża się do tylnej powierzchni rogówki. Wraz z szybkim upływem wilgoci tęczówka jest wciągnięta przez przepływ płynu do rany rogówki i wzmocniona w niej. Po kolejnych bliznach tęczówka jest zaangażowana w bliznę; powstaje tak zwana spawana do białaczki. W przypadku jednoczesnego wystąpienia wypukłości (ektazja białaczek) pojawia się obraz prawdziwego gronkowca rogówki. Wypadnięcie tęczówki nieuchronnie pociąga za sobą zmianę na części źrenicy, która przybiera kształt gruszki i przesuwa się w kierunku blizny.
W niektórych przypadkach, gdy leukome nie jest gronkowcowym występem zaćmy, a wręcz przeciwnie, spłaszczenie rogówki. Zjawisko to może do pewnego stopnia zależeć od zwiększonego rozwoju rogówki tkanki bliznowatej. W głównej mierze tłumaczy się to początkową atrofią oka, co prowadzi do gwałtownego spadku jego napięcia.
Do niedawna białaczka rogówki spotykała się bardzo często i była uważana za jedną z głównych przyczyn nieuleczalnej ślepoty. Obecnie, dzięki intensyfikacji walki z urazami oczu i infekcjami (syfilis, gruźlica, rzeżączka, a zwłaszcza jaglica), które najczęściej prowadziły do rozwoju białaczki, częstość występowania tych ostatnich gwałtownie spadła. Jednocześnie sukces keratoplastyki i innych zabiegów chirurgicznych i terapeutycznych wykazał realną możliwość znacznego przywrócenia wzroku.
http://medicalencyclopedia.ru/enciklopediya/l/lejkomaBiałaczka rogówki jest cierniem lub zmętnieniem rogówki wynikającym z urazów, oparzeń, chorób zapalnych i zakaźnych. Może prowadzić do ślepoty i często wymaga interwencji chirurgicznej. Białaczka oka może wystąpić w każdym wieku i znacznie zmniejszyć widzenie, w tym ślepotę i niepełnosprawność. Nawet niewielkie zmętnienie znacznie upośledza funkcje wzroku i prowadzi do niekorzystnych skutków zdrowotnych. Dlatego lepiej jest ostrzec białaczkę rogówki oka, niż później przeprowadzić długotrwałe i kosztowne leczenie.
Białaczka oka jest wrodzona i nabyta. Ustalenie dokładnych przyczyn choroby jest możliwe tylko przy pomocy okulisty i ankiety. Ważne jest, aby wyeliminować wpływ niekorzystnych czynników, aby kontynuować leczenie i zapobiec dalszemu niszczeniu tkanek.
Główne czynniki predysponujące do rozwoju białaczki rogówki nabytego typu:
Każda interwencja chirurgiczna może prowadzić do powstania oczu białaczkowych. Pooperacyjna blizna rogówki jest czynnikiem predysponującym. Ekspozycja pourazowa wywołuje proces zapalny, któremu towarzyszy obrzęk zrębu i zwiększona synteza keratocytów określonych substancji enzymatycznych. Rozszerza naczynia kończyn, wzmacnia naciek komórkowy. W rezultacie uszkodzona tkanka jest zastępowana komórkami łącznymi i trwa neowaskularyzacja.
Trudno powiedzieć dokładnie, jakie operacje pozostawiły blizny na rogówce. Każda interwencja chirurgiczna jest potencjalnie niebezpieczna. Ale wiele zależy od reakcji organizmu, wieku osoby i obecności innych patologii okulistycznych.
Wrodzona choroba rogówki występuje na tle wewnątrzmacicznego zakażenia płodu, gdy dochodzi do awarii w syntezie włókien kolagenowych. Chorobie towarzyszą inne wady rozwojowe. Choroby takie jak chlamydia, rzeżączka, gruźlica i syfilis są najbardziej niebezpieczne dla rozwijającego się płodu.
W zależności od obszaru zasięgu oka leukome jest następujących typów:
Wrodzona postać choroby jest często połączona z jaskrą, zaćmą, zanikiem tęczówki i innymi patologiami okulistycznymi. Nabyta forma białaczki nie rozwija się natychmiast, jako powikłanie przedłużającego się procesu zakaźno-zapalnego w tkankach oka. Pacjenci skarżą się na zmniejszenie widzenia, zwiększenie ilości płynu łzowego, bólu i wrażliwości na światło. W miarę postępu choroby ostrość widzenia zmniejsza się, rogówka nabiera charakterystycznego mleczno-białego odcienia.
Wrodzona białaczka występuje w szpitalu położniczym podczas badania okulistycznego. Ponadto noworodkom przepisuje się USG gałki ocznej i tomografii komputerowej orbit.
Nabyta forma choroby obejmuje wizometrię i tonometrię, a także biomikroskopię. Okulista dokładnie bada obszar patologiczny, określa jego gęstość i rozmiar, obszar dystrybucji zaćmy. Aby zbadać głębsze warstwy gałki ocznej, wykonuje się USG, rezonans magnetyczny i tomografię komputerową.
Leczenie zmętnień rogówki działa głównie. Leki stosowane są w celu zmniejszenia procesu zapalnego i złagodzenia stanu pacjenta. Tylko lekarz wie, jak usunąć cierń z oczu osoby przy minimalnym ryzyku. Niestety, leki są nieskuteczne. Aby złagodzić stan zapalny i zahamować proces infekcji, należy przepisać antyseptyczną żółtą maść rtęciową, dioninę i aktoweginę do regeneracji tkanek. Fizjoterapia w leczeniu zmętnień rogówki obejmuje stosowanie prądów o niskiej częstotliwości.
Główną metodą leczenia jest keratoplastyka warstwowa lub penetrująca. Operacja polega na zastąpieniu mętnej powierzchni rogówki przeszczepem. Możliwe jest również użycie sztucznego implantu.
Ponieważ leczenie keratoplastyki przy pomocy wzroku jest dość traumatyczne, bardzo ważne jest, aby podchodzić do wyboru ośrodka okulistycznego.
Takie interwencje chirurgiczne wymagają wysokich umiejętności specjalistów. Keratoplastyka może spowodować załamanie gałki ocznej z powodu anatomicznej wąskości szczeliny powiekowej.
Okres pooperacyjny trwa kilka miesięcy. Nie wolno dotykać oczu, używać kosmetyków, podnosić ciężarów i uprawiać sportu przez 3-4 tygodnie. Opatrunek antyseptyczny trwa 2-3 tygodnie. Przed wyjściem pacjent musi używać okularów przeciwsłonecznych. W celu zapobiegania powikłaniom zakaźnym okulista przepisuje miejscowe leki przeciwbakteryjne i przeciwzapalne.
Okulista zastępuje warstwy powierzchniowe uszkodzonej rogówki przeszczepem. Pozwala to przywrócić wzrok i estetykę.
Podczas wymiany rogówki lekarz całkowicie przywraca jej cechy anatomiczne.
Najczęściej do tego celu wykorzystują nowoczesny sprzęt laserowy. Przed zabiegiem przeprowadzić kompleksową ankietę. Mikrochirurgia rogówki wymaga użycia mikroskopu. Operacja jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym.
Ten rodzaj operacji polega na całkowitym usunięciu rogówki i jej zastąpieniu materiałem dawcy. Operacja jest przeprowadzana po leczeniu wszystkich zaostrzonych chorób oczu. Przygotowanie obejmuje przeprowadzenie diagnostyki okulistycznej i laboratoryjnej.
Przez keratoplastykę wykonaną w znieczuleniu miejscowym. Najpierw lekarz za pomocą lasera usuwa rogówkę, a następnie wypełnia część odległą rogówką dawcy o pożądanym rozmiarze. Nici nylonowe służą do mocowania przeszczepów. Podczas operacji okulista stale używa keratoskopu do monitorowania jakości manipulacji i siły szwu.
Powikłaniem orzecha rogówki jest częściowa lub całkowita ślepota. Możesz zapobiec utracie wzroku za pomocą operacji. Lecz interwencje chirurgiczne nie są pozbawione wad i często towarzyszy im perforacja, odrzucenie przeszczepu lub krwawienie.
Najbardziej niebezpieczna penetrująca keratoplastyka, która może prowadzić do utraty tęczówki, rozwoju zapalenia błony naczyniowej oka, gwałtownego wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego. Ale zmiany zakaźne występują najczęściej przy braku kwalifikacji chirurga.
Zapobieganie zmętnieniu rogówki jest bardzo ważne dla osób, które już zraniły błony śluzowe oka lub cierpią na choroby oczu. Podczas pracy w niebezpiecznych warunkach zaleca się, aby zawsze chronić twarz przed przypadkowymi obrażeniami. Jeśli otrzymasz lub uszkodzisz gałkę oczną, skontaktuj się jak najszybciej z okulistą. Lekarz przeprowadzi badanie, badanie, udzieli pierwszej pomocy i zaleci leki zapobiegawcze w celu złagodzenia stanu zapalnego i zapobiegania wtórnemu zakażeniu.
Aby zapobiec wrodzonej białaczce, należy uważnie monitorować stan kobiet w ciąży we wczesnej ciąży, aby zapobiec rozwojowi poważnych chorób zakaźnych. Równie ważne jest leczenie chorób wirusowych i bakteryjnych na czas, aby przeprowadzić kompleksową diagnostykę na etapie planowania poczęcia.
http://glazalik.ru/bolezni-glaz/bolezni-rogovitsy/pomutnenie-rogovitsy-glaza-u-cheloveka-belmo-lejkoma-prichiny-i-lechenie/Oczy są narażone na niebezpieczne choroby znacznie bardziej niż inne „części” ludzkiego ciała. Powszechną patologią oka jest białaczka - blizna o nieregularnym kształcie na rogówce. Ta formacja staje się wyraźnie widoczna z powodu uszkodzenia oka lub zapalenia.
Zdrowa rogówka ma niewielkie wybrzuszenie. Ponadto jest przezroczysty. W białaczce tkanki rogówki są zastępowane przez tkankę łączną, która może przywrócić błonę, w przeciwieństwie do innych tkanek.
W wyniku zmiany tkanki powstaje bezkształtna blizna, niezdolna do wykonywania podstawowych funkcji rogówki. Białaczka jest białawą, bezkształtną plamą, która tworzy się na górnej powłoce oka. Ważne: im bliżej źrenicy jest patologia, tym bardziej niebezpieczne jest dla oczu.
W zależności od lokalizacji, leicomus dzieli się na kilka typów:
Chorobę można podzielić przez formę: cierń, chmurę i plamę. Każdy guz jest niebezpieczny na swój sposób. Ta plamka jest łączona ze skorupą oka, która pojawia się, gdy rana przenikająca do jamy oka. Z tym naruszeniem wypływa płyn znajdujący się w przedniej komorze oka. W rezultacie tęczówka jest łamana tym przepływem, którego podstawa „wystaje”. Po wycieku na oku pojawia się blizna lub mała plamka, zwana białaczką.
Pojawienie się blizn na rogówce spowodowane jest stanem zapalnym. Najbardziej niebezpieczne pod tym względem można nazwać:
Infekcje te powodują przewlekły i długotrwały przebieg, w wyniku którego wpływają na tkanki w okolicy oczu. Najpoważniejszą konsekwencją choroby infekcji oczu jest noworodek, którego zakażenie nastąpiło później po porodzie lub od matki.
Blizny w okolicy oka mogą powodować wirusy opryszczki, które są uważane za główny winowajca ślepoty. Każda choroba zakaźna, która pojawiła się w ciele bez leczenia, może powodować blizny na górnej części oka. Dlatego ważne jest, aby przeprowadzić leczenie i przywrócić odporność w odpowiednim czasie, aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji dla organizmu.
Urazy po ekspozycji na alkalia, uszkodzenia mechaniczne i efekty termiczne goją się, tworząc bliznę, która może powodować choroby. Ta patologia występuje u osób pracujących na budowie lub w organizacjach chemicznych.
Białaczka może uderzyć ciało w uraz domowy: oparzenia skorupy oka olejem, agresywnymi rozpuszczalnikami i środkami.
Leczenie patologii jest zalecane w przypadku, gdy plama wpływa na widzenie pacjenta. Głównymi metodami leczenia są terapia etiotropowa i przyjmowanie leków (przeciwbakteryjne, przeciwzapalne i wirusowe).
Z długą blizną na skorupce oka pacjentowi przepisuje się:
Leczenie chirurgiczne patologii jest najbardziej skuteczne i skuteczne. Lekarze przepisują pacjentom przeszczep rogówki i keratoplastykę.
Obecnie powszechnie stosowaną metodą leczenia jest aplikacja tatuażu kosmetycznego, która umożliwia przywrócenie funkcji oka. To leczenie jest odpowiednie, jeśli nowotwór jest mały lub nie dotyka źrenicy.
Leucoma to poważne naruszenie błony śluzowej oka, które wymaga leczenia - w przeciwnym razie pacjent może stracić wzrok.
Leki lecznicze ludowe - właściwy wybór. Przecież zioła pomogą w krótkim czasie przezwyciężyć chorobę i złagodzić jej objawy.
Leikoma szybko zniknie, jeśli użyjesz żółci szczupakowej. Delikatnie wypatruj świeżych ryb i wyciśnij żółć. Wymieszaj z olejem słonecznikowym (2: 1) i wymieszaj oczy kilka razy dziennie. Takie leczenie jest uważane za najbardziej użyteczne i skuteczne.
Leczenie świetlika rogówki szybko przezwycięży chorobę. 3 łyżki ziół zalać gorącą wodą i pozostawić na 3 godziny. Weź 2 łyżki kilka razy dziennie.
Białaczka zniknie w krótkim czasie, jeśli wpłynie do oczu świeżą serwatką i płynnym miodem - stosunek 1: 1. Pogrzebane oczy powinny być 3 razy dziennie.
Leucoma jest powszechną chorobą, która wymaga kompleksowego leczenia w celu uniknięcia uszkodzenia rogówki. Przy odpowiednim podejściu leczenie białaczki odbywa się w krótkim czasie.
http://semtrav.ru/zabolevaniya/glaza/lejkoma.htmlFigura 1. Leucoma adhaerens; l - tęczówka..
intensywne zmętnienie rogówki; mniej intensywne zmętnienia, w zależności od ich przezroczystości, nazywane są pęcherzami a (nubecula) lub plamkami (plamka). Anatomicznie wszystkie te zmętnienia są warstwą nowo utworzonej tkanki łącznej o różnej grubości, która rozwinęła się w miejscu zniszczonej części rogówki (ryc. 2 i 3); w L. w ^ są także nowo utworzone naczynia. W L. mogą pojawić się wtórne zmiany w postaci odrodzeń koloidalnych, szklistych i amyloidowych, czasem ze złogami wapna. Klinicznie, występuje w postaci żółtych plam o różnych odcieniach na głównym tle białaczki. L. może mieć taki sam poziom jak otaczająca rogówka; z drugiej strony może być małe wcięcie - faseta z powodu niedostatecznego rozwoju tkanki bliznowatej; może wystąpić wypukłość z powodu rozciągnięcia blizny (1. ectaticum) jako przejścia do gronkowca rogówki lub, rzadziej, z nadmiernego rozwoju tkanki bliznowatej i pogrubienia nabłonka. Przy rozległej L. może występować spłaszczenie (applanatio) rogówki. Przy ocenie L. szczególne znaczenie
Rysunek 2. Rysunek 3.
Figura 2. Macula corneae. Rysunek 3. L<>ukoma sog-peae: 1 - nabłonek; 2 - membr. Bawmani; 3 - miąższ; 4 - Powłoka Descemeta; 5 - śródbłonek. są zespolone z tęczówką (przednia synechia), które są rozpoznawane przez przemieszczenie źrenicy w kierunku spoidła, zmianę jej kształtu w postaci gruszki (ryc. 1) i nierówną głębokość komory przedniej; czasami ciemny kolor blizny wskazuje na jej połączenie z tęczówką. Takie zrosty mogą mieć różne rozmiary, począwszy od bardzo cienkich sznurków, a skończywszy na rozległych zrostach, które wychwytują całą krawędź źrenicy tęczówki. L. powodują spadek widzenia, którego wielkość zależy od położenia L. w stosunku do źrenicy oraz od wielkości i intensywności L. Promienie światła przechodzące przez mętność, zamiast prawidłowego załamania, są rozproszone we wszystkich kierunkach i nie dają żadnego wyraźnego obrazu na siatkówka. Te koła rozpraszania światła upośledzają widzenie nawet w przypadkach, gdy L. zajmuje tylko część obszaru źrenicy, a reszta rogówki jest przezroczysta. To rozproszenie światła wyjaśnia specyficzne uczucie oślepienia, cięcie czasami narzeka na b-s z L. Ponadto, gdy zwykle otrzymuje się blizny rogówki, zły astygmatyzm ze wszystkimi jego konsekwencjami dla oczu. Jest to szczególnie ostre w przypadku ektopii L. Nie mniej ważne dla oka są pośrednie efekty L., szczególnie te przyspawane do tęczówki. Z tych konsekwencji najważniejszy jest wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego, konsekwentna jaskra jest częstym źródłem ślepoty odpowiedniego oka. Te same skutki L. obejmują zez, krótkowzroczność i oczopląs, które rozwijają się najczęściej w przypadkach, gdy L. istnieje od wczesnego wieku - Podstawą diagnostyki różnicowej L. od zapalnych zmętnień (nacieków) rogówki są: ich niebiesko-białe lub czysto biały kolor, gładka błyszcząca powierzchnia i brak zwykłych oznak podrażnienia i zapalenia oka, zwłaszcza zastrzyk okołokomórkowy. - Promofl i do i L. są zredukowane do zapobiegania zapaleniu i uszkodzeniu rogówki. Ponieważ L. reprezentuje bliznę, ich oświecenie jest niemożliwe, ale ponieważ wraz z tkanką bliznowatą w L- może występować resztkowa infiltracja, zwykle konieczne jest zastosowanie terapii drażniącej do resorpcji tych pozostałości. Należą do nich: żółta maść rtęciowa 1-3%, szara maść rtęciowa, maść z jodkiem potasu, D-nin-3-10%, litowo-benzoesowy-5-10%, tiosynamina-5-10% itp.; masaż powiekami maścią lub masażem wibracyjnym za pomocą aparatu Maklakova lub Pisbergena, jonoforeza. Częściowa transplantacja przezroczystej rogówki do miejsca blizny jak dotąd tylko w 10% daje zadowalający wynik. W przypadkach, w których L. zajmuje obszar źrenicy, irydektomia jest wykonywana za pomocą celu optycznego. W L. przylutowanej do tęczówki obwodowa irydektomia ma oprócz optycznej i prewencyjnej wartość przeciwogniskową. Do celów kosmetycznych L. jest wytatuowany tuszem do rzęs lub złotem do chloru. Lit.: Barabashev P., W sprawie wrodzonego zmętnienia rogówki, Rus. często Zh., 1923, № 6; F u z hs E., Lehrbuch der Augenheilkunde.Lpz. - Wien, 1926, s. 391; Gilbert W., Leukome und toandformige Hornhauttrubung, Archiv. Ophthalmo-logie, B. LXXII, 1909; Hip pel V., Hornhaut (Hndb. D. Speziellen patologischen Anatomie u. Histo-logie, hrsg. V. F. Henke u. O. Lubarsch, B. XI, T. 1, B., 1928). A. Pokrovsky.
Wielka encyklopedia medyczna. 1970.
Leucoma - - biała plama na rogówce oka Przyczyny Występuje w wyniku ciężkich procesów zapalnych, którym towarzyszy głębokie uszkodzenie tkanki rogówki, owrzodzenie (rzeżączka, jaglica, gruźlica, kiła itp.), Lub w konsekwencji...... Książka referencyjna chorób
LEIKOMA - (od greckiego, od leukos biały). Biała plama na rogówce. Zobacz LEWO. Słownik wyrazów obcych zawarty w języku rosyjskim. Chudinov AN, 1910. LEIKOM grecki, od leukos, biały. Biała plama na rogówce. Wyjaśnienie 25 000 zagranicznych... Słownik wyrazów obcych języka rosyjskiego
leykoma - Thorn Dictionary rosyjskich synonimów. leykoma n., liczba synonimów: 1 • thorn (7) ASIS słownik synonimów. V.N. Trishin. 2013... Słownik synonimów
LEYKOMA - tak samo jak cierń... Wielki słownik encyklopedyczny
LEYKOMA - LEYKOMA, leukomy, kobieta. (Grecka białaczka) (miód). Belmo. Słownik wyjaśniający Uszakow. D.N. Uszakow. 1935 1940... Słownik wyjaśniający Uszakowa
leikoma jest taki sam jak cierń. * * * LEIKOM LEIKOMA, tak samo jak cierń (patrz BELMO)... Słownik encyklopedyczny
leykoma - (leucoma; grek. leukoma coś białego, cierń) patrz Belmé... Duży słownik medyczny
Leucoma jest cierniem, bliznowatym zmianami rogówki, które w różnym stopniu zakłócają jej przezroczystość i przepuszczalność dla promieni świetlnych. Występuje w wyniku ciężkich procesów zapalnych, którym towarzyszy głębokie uszkodzenie tkanki... Wielka radziecka encyklopedia
Białaczka - patrz Belmo... Encyklopedyczny słownik FA Brockhaus i I.A. Efrona
Leikoma - Cóż. tak samo jak ciernisty objaśniający słownik Efraima. T. F. Efremova. 2000... Nowoczesny rosyjski słownik Efraima
http://big_medicine.academic.ru/5491/%D0%9B%D0%95%D0%990D0%9A%D0%9E%D0%9C%D0%90Leikoma to biała plama na rogówce oka.
Białaczka rozwija się w wyniku poważnych procesów zapalnych, którym towarzyszy głębokie uszkodzenie rogówki i owrzodzenie (jaglica, gruźlica, rzeżączka, kiła itp.) Lub z powodu uszkodzenia oczu. W rzadkich przypadkach białaczka jest wrodzona (w wyniku procesów zapalnych w macicy).
Leucoma to całkowite lub częściowe zmętnienie rogówki w kolorze białym lub szarym z błyszczącą powierzchnią. Leykoma podzielona na częściowe i całkowite, centralne i peryferyjne. Zatem, gdy pojawia się centralna białaczka, widzenie jest poważniej zmniejszone niż widzenie obwodowe. Gdy białaczka jest zbyt gruba, wzrok jest tracony do momentu, gdy światło będzie postrzegane.
Rokowanie w przypadku małej białaczki, zlokalizowanej na obwodzie rogówki, jest względnie korzystne dla widzenia, a gdy jest umieszczone w środku rogówki - poważne, ponieważ wymagana jest interwencja chirurgiczna. Rokowanie jest niekorzystne dla rozległego leykomatu wynikającego z oparzeń oczu, ze względu na możliwość wtórnego rozwoju.
Pas może zajmować zarówno całą powierzchnię rogówki, jak i jej część. Zależy to od intensywności zmętnienia i powodów, dla których rozwinęła się białaczka. Istnieje również wiele zaburzeń widzenia - od lekkiego zmniejszenia ostrości do całkowitej ślepoty.
Środki zapobiegawcze polegają na terminowym leczeniu chorób zapalnych i urazów rogówki, a także przestrzeganiu środków ostrożności w przedsiębiorstwach przemysłowych, co zapobiegnie urazom - urazom i oparzeniom oczu.
W przypadku białaczki pochodzenia gruźliczego i syfilitycznego zaleca się aktywne leczenie specyficzne. Kiedy świeży leikoma zwykle przepisywał leki wchłaniające. Ale z reguły nie przynosi pożądanego rezultatu. W takich przypadkach pokazano przeszczep rogówki - keratoplastykę. Do przeszczepu wykorzystuje się ludzkie zwłoki. Jeśli powtarzające się przeszczepy rogówki nie dają pożądanego efektu, jak również z szorstkimi białaczkami, które powstały po ciężkich oparzeniach oczu, uciekają się do keratoprotezy.
http://narmed.ru/bolezni/glaz/lejkomaBiałaczka oka jest białą plamką na rogówce oka. Są też takie formy:
Białaczka oka występuje w wyniku ciężkiego zapalenia, któremu towarzyszy głębokie uszkodzenie stawów tkanki rogówki, tworzenie się obszarów wrzodziejących (jaglica, kiła, rzeżączka i inne) lub w wyniku urazu wzrokowego. W niektórych przypadkach białaczka rogówki jest wrodzoną postacią w wyniku przeniesionych procesów zapalnych w okresie prenatalnym.
Leucoma może znajdować się na całej powierzchni rogówki. W zależności od jego wielkości i poziomu zmętnienia można zaobserwować różne zakłócenia w funkcjonowaniu układu wzrokowego: od lekkiego spadku poziomu widzenia do absolutnej ślepoty.
W większości przypadków operację wykonuje się za pomocą keratoprotetyki i keratoplastyki.
Leikoma - biała plama na rogówce oka.
Występuje w wyniku ciężkich procesów zapalnych, którym towarzyszy głębokie uszkodzenie tkanki rogówki, powstawanie wrzodów (rzeżączka, jaglica, gruźlica, kiła itp.) Lub w wyniku uszkodzenia oczu. Rzadziej leikoma jest wrodzona (procesy zapalne prowadzone w macicy).
Białaczka może zajmować całą powierzchnię rogówki lub jej. W zależności od wielkości i intensywności zmętnienia obserwuje się wszelkiego rodzaju zaburzenia widzenia - od lekkiego spadku do ślepoty.
Leczenie chirurgiczne: głównie keratoplastyka i keratoprotetyka.
Zapobieganie obejmuje terminowe leczenie chorób zapalnych i uszkodzeń rogówki, przestrzeganie środków bezpieczeństwa w przedsiębiorstwach przemysłowych w celu zapobiegania urazom i oparzeniom oczu.
Białaczka, zmiany patologiczne, bliznowate rogówki, które w różnym stopniu zakłócają jej przezroczystość i przepuszczalność dla promieni świetlnych. Występuje w wyniku ciężkich procesów zapalnych, którym towarzyszy głębokie uszkodzenie tkanki rogówki, powstawanie wrzodów (rzeżączka, jaglica, gruźlica, syfilis itp.) Lub w wyniku uszkodzenia oczu. Rzadziej L. jest wrodzona (procesy zapalne przenoszone w macicy). Rogówka w L. nabiera charakterystycznego białawego koloru (stąd nazwa). Ostrość wzroku z L. zmniejsza się. Leczenie: lecznicze (dionina, żółta maść rtęciowa itp.) I fizjoterapeutyczne (diatermia, elektroforeza z jodkiem potasu) środki rozdzielające, terapia tkankowa, keratoplastyka.
może poprowadzisz psa do dobrego lekarza, a oni ci tam powiedzą ?!
odwiedzając lekarza i tam zdecydujesz. jakie techniki będą pasować do twojego psa
kiedy to Wiele lat temu spotkałem się z informacją, że dmuchanie cukru pudru do oka leczy cierń. informacje nie są weryfikowane!
cóż, najprawdopodobniej zalecenia okulisty można wyleczyć.
http://medprep.info/ail/pathography/364Leucoma - regeneracja tkanki bliznowatej rogówki.
ETIOLOGIA, PATOGENEZA, OBRAZ KLINICZNY
Takie zwyrodnienie występuje albo w wyniku ciężkich procesów zapalnych (zapalenie rogówki, jaglica, owrzodzenie rogówki), albo jako konsekwencja uszkodzenia oka. Czasami leukomy są wrodzone, co jest konsekwencją procesu zapalnego, który został przeniesiony nawet w okresie prenatalnym.
Podczas bliznowacenia rogówka traci swoją wewnętrzną przezroczystość, a zatem zdolność do swobodnego przekazywania promieni świetlnych do oka. Uszkodzenie rogówki nabiera charakterystycznego koloru porcelanowo-białego, a czasami rośnie przez naczynia krwionośne pochodzące z boku kończyny. W przyszłości leicom może ulec ponownemu narodzeniu (hialin lub tłuszcz), który czasami przybiera lekko żółtawy kolor. Nie tylko najbardziej intensywne i rozległe blizny zmniejszają samą leukomę, ale także mniejsze blizny rogówki, tak zwane plamy, a nawet bardzo cienkie, które są wykrywane tylko za pomocą powiększacza rogówki „chmury”; Przy tak cienkich zwykłych zmętnieniach wizja nie jest całkowicie utracona, ale jej ostrość jest znacznie zmniejszona dzięki dużemu rozproszeniu światła. Masywne białaczki, zwłaszcza zlokalizowane w centralnej, optycznie najważniejszej części rogówki, powodują bardzo ostry spadek ostrości wzroku, czasem aż do całkowitej ślepoty.
W przypadkach, w których białaczka jest konsekwencją zapalenia rogówki (najczęściej syfilitycznego miąższu lub głębokiej gruźlicy), jego powierzchnia pozostaje gładka i błyszcząca, nie występuje przerzedzenie rogówki w obszarze blizny. Jeśli powstała po wrzodach rogówki lub urazach, powierzchnia białaczki często jest nierówna, prawdopodobnie przerzedzenie całej rogówki w obszarze leucoma. Jednocześnie charakterystyczny połysk rogówki nie jest zakłócany, ponieważ szybko odzyskujący nabłonek natychmiast uzyskuje ubytek tkanki pozostały po owrzodzeniu. Ponieważ w tym miejscu rogówka pozostaje rozcieńczona i nie może wystarczająco wytrzymać działania ciśnienia wewnątrzgałkowego, czasami pęcznieje, tworząc tzw.
Białaczka, która rozwinęła się po perforowanych wrzodach lub po penetracji ran rogówki, ma charakterystyczny wygląd. Każda ciągła perforacja rogówki powoduje natychmiastowy wypływ wilgoci z komory przedniej, przy czym tęczówka zbliża się do tylnej powierzchni rogówki. Wraz z szybkim upływem wilgoci tęczówka jest wciągnięta przez przepływ płynu do rany rogówki i wzmocniona w niej. Po kolejnych bliznach tęczówka jest zaangażowana w bliznę; powstaje tak zwana spawana do białaczki. W przypadku jednoczesnego wystąpienia wypukłości (ektazja białaczek) pojawia się obraz prawdziwego gronkowca rogówki. Wypadnięcie tęczówki nieuchronnie pociąga za sobą zmianę na części źrenicy, która przybiera kształt gruszki i przesuwa się w kierunku blizny.
W niektórych przypadkach, gdy leukome nie jest gronkowcowym występem zaćmy, a wręcz przeciwnie, spłaszczenie rogówki. Zjawisko to może do pewnego stopnia zależeć od zwiększonego rozwoju rogówki tkanki bliznowatej. W głównej mierze tłumaczy się to początkową atrofią oka, co prowadzi do gwałtownego spadku jego napięcia.
Do niedawna białaczka rogówki spotykała się bardzo często i była uważana za jedną z głównych przyczyn nieuleczalnej ślepoty. Obecnie, dzięki intensyfikacji walki z urazami oczu i infekcjami (syfilis, gruźlica, rzeżączka, a zwłaszcza jaglica), które najczęściej prowadziły do rozwoju białaczki, częstość występowania tych ostatnich gwałtownie spadła. Jednocześnie sukces keratoplastyki i innych zabiegów chirurgicznych i terapeutycznych wykazał realną możliwość znacznego przywrócenia wzroku.
http://medicalencyclopedia.ru/enciklopediya/l/lejkomaLeucoma (Thorn) to uporczywe zmętnienie rogówki spowodowane rozwojem blizny tkanki łącznej po zapaleniu lub urazie. Białaczka może zajmować całą rogówkę lub jej część (ryc.). Wizja spada. Białaczka połączona z tęczówką może prowadzić do wtórnej jaskry (patrz). Leczenie leykoma chirurgiczne, głównie - keratoplastyka (patrz).
Leucoma (leucoma corneae; od greckiego. Leukos - biały; snn. Cornea gizzard) - bliznowata zmiana zrębu tkanki łącznej rogówki po zapaleniu lub urazie. Bliznowacenie zakłóca prawidłowe położenie wiązek tkanki łącznej zrębu rogówki, co powoduje zakłócenie jego przezroczystości. Nie tylko przy grubych bliznach, ale także przy niewielkich zmętnieniach rogówki (nubekula i rogówka plamki żółtej) występuje silne rozproszenie światła, które zakłóca przejrzystość widzenia. W przypadku białaczki, z powodu głębokiego owrzodzenia lub uszkodzenia rogówki, tkanka tego ostatniego staje się cieńsza; ta rogówka nie jest w stanie wytrzymać działania ciśnienia wewnątrzgałkowego, rozciąga się i wybrzusza. Gronkowiec rozwija rogówkę (patrz).
Do leczenia białaczki stosuje się różne lokalne środki rozdzielające - dioninę (3-5% roztwór), żółtą maść rtęciową (1%), jontoforezę z jodem, diatermię oka. Terapia tkankowa jest bardziej skuteczna - terapeutyczne nakładanie warstw na tkankę rogówki w puszce. W przypadku rozległych białaczek wykazano operację keratoplastyki (patrz), która w coraz większym stopniu zastępuje czysto kosmetyczną metodę tatuowania odradzającej się blizny rogówki tuszem lub złotem chloru.
http://www.medical-enc.ru/11/leucoma.shtml