Obraz dna

Zdjęcie dna oka (telefon + obiektyw 20 D)

10 komentarzy

Nie wiem od kogo zrobiono zdjęcie, ale nadszedł czas, aby zobaczył optometrystę.

Czy telefon jest czymś w rodzaju meizu ze współosiową lampą błyskową? Lub zwykle z lampą błyskową w jednym centymetrze od aparatu?

xiaomi redmi note 3 pro

Kakbe żelazna wskazówka

@Drobovikov, czy mogę dać ci małą konsultację w zamian za korzyści?

Jest to możliwe i bez plusów

Ogólnie rzecz biorąc, miałem uraz rok temu (uderzenie szpadlem w oko), powieka została zszyta, potem wypompowano krew z siatkówki, a następnie gaz był pompowany do oka (w półkuli) w miejscu, gdzie krew była fibryna, widzenie jest teraz na tym oku 0, 02, wszystko jest krzywe i niewyraźne - kiedy patrzę przez lód. Lekarz powiedział przy wypisie, że nie możemy nic zrobić, powiedzmy, oczekiwać nowych technologii, jeśli oczyścimy teraz, wtedy oko może wyjść, Czeboksary i Moskwa mogą pójść daleko z powodu jednej konsultacji, ogólnie rzecz biorąc, pytanie brzmi, czy należy teraz coś zrobić ? lub poczekać?

Zdjęcie dna oka w Petersburgu

• Wszystkie rodzaje diagnostyki okulistycznej w Petersburgu: od 100 rubli, 154 kliniki

Koszt

Koszt

Koszt

Koszt

Koszt

Koszt

Koszt

Udział w fotografii dna oka

• Lasik, krótkowzroczność od 0,25 d do 2 d (1 oko) - 29 400 rubli. 23 520 rub.
• Lasik, krótkowzroczność od 2,25 d do 5 d (1 oko) - 36 165 rubli. 28 932 rub.
• Lasik, krótkowzroczność 5,25 d i więcej (1 oko) - 39 975 rubli. 31 980 rub.
• Lasik, hipermetropia do 2 d (1 oko) - 35 110 rub. 28 088 rub.
• Lasik, nadwzroczność 2,25 d i więcej (1 oko) - 39 975 rubli. 31 980 rub.

• kontrola chirurga przed operacją,
• obliczanie soczewek na nowoczesnym optycznym biometrze IOL Master 700,
• przygotowanie przedoperacyjne w dniu zabiegu, badanie anestezjologiczne,
• znieczulenie, obserwacja anestezjologa podczas operacji,
• importowana sztuczna krystaliczna firma ZEISS (Niemcy),
• inne materiały podczas operacji, niezbędne leki przed i po operacji!

• Masz ponad 40 lat.
• Są zaburzenia ciśnienia krwi.
• Krewni mają choroby oczu.

• Amerykański obiektyw z ochroną UV Acrysof Single pease.
• Fakoemulsyfikacja zaćmy z implantacją IOL (sferyczna).
• Znieczulenie miejscowe.
• Obserwacja anestezjologa.
• Oddział szpitalny.
• Obserwacja pooperacyjna przez okulistę.

Gdzie lepiej zrobić zdjęcie dna w Petersburgu?

Znaleźliśmy dla ciebie 7 klinik, w których możesz uzyskać zdjęcie dna w Petersburgu niedrogo i wydajnie. Wybierz klinikę według opinii i oceny pacjentów, zarejestruj się, aby uzyskać zdjęcie dna oka online.

Ile kosztuje zdjęcie dna w Petersburgu?

Ceny zdjęć dna w Petersburgu z 300 rubli. do 1200 rubli., w niektórych klinikach zniżki i oferty specjalne.

kak_eto_sdelano

Jak to się robi, jak działa, jak działa.

Najbardziej informacyjna społeczność LiveJournal

Nasze oko jest jedynym organem ludzkiego ciała, którego układ naczyniowy można badać i badać bez interwencji chirurgicznej. Odbywa się to głównie za pomocą aparatów siatkówki - niezwykle ważnych narzędzi do diagnozowania, pozwalających uzyskać zdjęcia dna oka (siatkówki).

KAMERA RETINALNA (FUNDUS)

Zajrzyjmy do środka. Jeśli pamiętasz, jak działa nasze oko, powinieneś zrozumieć, że istnieją dwa sposoby, aby zajrzeć do środka: chirurgia lub nieinwazja przez ucznia. Krwawe metody pozostawiamy innym artykułom w rubryce „Zabawa w okulistyce”, a teraz porozmawiamy o tym, jak za pomocą aparatu siatkówki mamy możliwość uzyskania pełnokolorowych i wyraźnych obrazów siatkówki przez źrenicę.

Aby uzyskać fotografie dna oka, musimy w jakiś sposób skierować wystarczającą ilość światła do wnętrza oka, a nawet wcisnąć obiektyw aparatu w źrenicę. W tym celu taką rzecz wymyślono jako kamerę dna oka, którą można wyposażyć w kamerę zewnętrzną lub wbudować w korpus instrumentu. Ponadto kamery są podzielone na mydriatic i non-mydriatic: te, które wymagają sztucznej dylatacji źrenicy (większy kąt fotografowania), oraz te, które są opcjonalne (mniejszy kąt fotografowania, prowadzenie podczerwienią).
01

Trochę o zasadach pracy: światło przez system soczewek, zwierciadeł i magicznych przejść jest kierowane przez otwór w kształcie bajgla do oka. Dlaczego potrzebujemy pierścienia światła, po co zapalać latarkę? Nie zapominaj, że światło skierowane w oko spadnie na siatkówkę, odbija się od niej i wraca do aparatu. Nie chcemy uzyskać efektu kuszy z błyskiem w lustrze:
02

Jeśli wyślemy bajgiel światła do oka, zostanie ono odbite od siatkówki iw postaci rozproszonej powróci przez otwór pączka do kamery. Dlatego stworzymy dwie nie przecinające się ścieżki światła, eliminując odblaski i niepotrzebne odbicia.

Jeśli punkty, praca kamery dna wygląda tak:
1. Celuj w oko. Odbywa się to w świetle podczerwonym, aby źrenica nie zwężała się do rozmiaru główki szpilki.
2. „Patrzymy do środka” przez źrenicę i skupiamy się na siatkówce (nowoczesne aparaty mogą to zrobić automatycznie).
3. Kliknij spust migawki aparatu dna oka. Specjalny błysk błyska, światło wpada do oka, odbija się. System zwierciadlany przekierowuje światło odbite na kamerę, a system synchronizacji naciska spust migawki aparatu, aby złapać odbite światło.
4. Patrzymy na kolorowe zdjęcie naszej siatkówki, podziwiamy, uśmiechamy się.
03

Co można zobaczyć na takim zdjęciu? Na tej parze zdjęć po lewej stronie znajduje się zdjęcie prawego oka, po prawej stronie - po lewej stronie. Łatwo to określić na podstawie położenia nerwu wzrokowego (jasna plama, w której zbiegają się naczynia). W przybliżeniu w środku siatkówki znajduje się ciemna plama - to plamka, w środku której znajduje się mała kropka w środku - foveola. Przypomnę, że plamka jest strefą najgęstszej lokalizacji stożków, co gwarantuje nam jasną wizję i postrzeganie kolorów otaczającego świata. Plamka żółta wygląda ciemniej niż reszta siatkówki, ponieważ nasza siatkówka jest przerzedzona w tym obszarze, zapewniając światło dla łatwego dostępu do warstwy fotoreceptorów (rozważymy warstwy siatkówki bardziej szczegółowo podczas omawiania optycznie spójnych tomografów). Mała fossa w środku plamki żółtej jest najcieńszą plamką siatkówki. To jest nasz dołek środkowy, w którego środku znajduje się ten sam punkt - foveola, zasadniczo składający się z pojedynczej warstwy neuroepithelium, tj. z jednego stożka w czystej postaci. Łatwo zauważyć, że w okolicy plamki żółtej nie ma widocznych naczyń krwionośnych dla naszego oka. Jest to „zrobione”, aby naczynia nie zakłócały pracy fotoreceptorów. Plamka żółta dostaje pokarm od naczyń leżących nieco głębiej (światło nie przechodzi tam, ponieważ odbija się od nabłonka pigmentowego).

Wewnątrz aparatu siatkówki znajduje się świetlna etykieta do mocowania wzroku pacjenta. Jeśli zmienisz położenie celu, tak aby pacjent wyglądał trochę w kierunku nosa, dysk nerwu wzrokowego znajdzie się w środku. Pamiętasz, co to jest głowa nerwu wzrokowego? Nie? Blind spot? O. Tak, to samo miejsce jest jedną z najciekawszych i najważniejszych części oka dla zdrowia. Tutaj zebrane są włókna nerwu wzrokowego opuszczające oko jako część nerwu wzrokowego. Obszar ten jest pozbawiony fotoreceptorów, absolutnie niewrażliwych na światło i dlatego nazywany jest martwym punktem. Jesteśmy ślepi w tej strefie. Oko nie rejestruje niczego fizycznie w tym obszarze siatkówki. Tylko dzięki wizji obuocznej i pracy mózgu nie zauważamy tych czarnych plam, które są stale przed naszymi oczami (patrz artykuł o złudzeniach optycznych). Na zdjęciu ślepy dysk nerwu wzrokowego jest niemożliwy do zauważenia - jest to jasna plama z wyraźnymi granicami, do której dążą wszystkie naczynia (chociaż określenie granic dysku optycznego jest bardzo banalną pracą).
04

Jeśli wrócisz na sekundę do migawki numer 03, zauważysz białawe smugi, które różnią się łukowato od głowy nerwu wzrokowego, towarzysząc głównym naczyniom krwionośnym. To nic innego jak wiązki włókien nerwowych, które przedostają się do oka przez ślepą plamkę, a następnie rozprzestrzeniają się po siatkówce. Tkanka nerwowa nie odbija dużo światła, więc naprawdę nie widać jej na takich zdjęciach. Najgrubsze z tych wiązek włókien nerwowych można zobaczyć na kolorowych zdjęciach siatkówki (zwróć uwagę na biel w kierunkach 10 i 7 godzin po lewej i 2 i 5 godzin na prawej połowie zdjęcia nr 03). Nerw wzrokowy rozpada się na kilka wiązek, które następnie rozpadają się na mniejsze i mniejsze, pokrywające prawie całą wewnętrzną powierzchnię naszej siatkówki.

Z punktu widzenia (kalambur!), Dysk nerwu wzrokowego jest niezwykle ważnym miejscem, aw przypadku zdjęć dna oka wiele uwagi poświęca się temu. Jeśli wyobrazimy sobie, jak wszystkie nerwy rozprzestrzeniają się na siatkówce, biegną razem do jednego otworu i toczą się po krawędzi, gdzie w końcu łączą się w jedną wiązkę, to możesz zrozumieć, co jest interesujące w tej strefie. W środku dysku na zdjęciu widać jasny punkt - jest to tak zwany kubek (kubek) - miejsce, w którym wszystkie włókna się spotkały i połączyły w jeden pakiet (warunkowo). Im więcej włókien nerwowych mamy, tym grubsze warstwy na krawędziach dysku, płytszy kubek, tym mniej strome nachylenie / zejście od krawędzi dysku do kubka. Spójrz na zdjęcie po prawej (jest to plasterek z boku, kamera dna również fotografuje z góry). Włókna nerwowe są tam przedstawione w niezrozumiałym kolorze (beżowym?).

Na przykład w późniejszych stadiach jaskry dochodzi do zwyrodnienia włókien nerwowych i występuje zanik głowy nerwu wzrokowego. Mówiąc najprościej: warstwa włókien nerwowych staje się cieńsza i często jest ogniskowa, tj. w pojedynczej wiązce promieniowej. Następnie na zdjęciu widać wizualnie brak bieli i ciemniejszą czerwoną strefę, ponieważ część świata nie jest rozproszona we włóknach nerwowych, jak to zwykle bywa w zdrowym oku. Zauważalna będzie również zmiana kształtu kubka (zwiększenie rozmiaru z powodu pogłębienia) i ścieńczenie obręczy (grubość ścianek maleje, ponieważ warstwa nerwów staje się cieńsza). Stosunek powierzchni kubka do powierzchni całego dysku jest policzalnym wskaźnikiem (konieczne jest jedynie określenie granic), a wzrost tej wartości jest jedną z czerwonych flag dla lekarza. Ale, oczywiście, lepiej nie podejmować tego wcześniej, ale wykryć utratę włókien nerwowych na wcześniejszych etapach (omówimy to w artykule na temat jaskry).

Aby lepiej widzieć głowę nerwu wzrokowego za pomocą aparatu siatkówki, wykonywana jest fotografia stereo. Dwie migawki (stereopair) tej samej sekcji są robione pod różnymi kątami. Powstałe zdjęcia są umieszczane obok siebie, a lekarz za pomocą okularów stereofonicznych może uzyskać trójwymiarowy obraz głowy nerwu wzrokowego, aby ocenić, jak głęboki jest kubek, jak ostra jest różnica wysokości.
05

Ale zostawmy interpretacje kliniczne w spokoju, dziś nie zagłębimy się w jaskrę. Wróćmy do możliwości aparatu siatkówki. Na przykład, zmieniając pozycję celu dla ustalenia wzroku pacjenta, on (pacjent) będzie wyglądał w różnych kierunkach. Wykonawszy zdjęcia różnych części siatkówki, można je skleić w spektakularną panoramę:
06

Panorama panoramiczna, ale także na pojedynczym zdjęciu lekarza może być zainteresowana gazillionami rzeczy - nowotworami naczyniowymi, krwotokami, plamami i obszarami nietypowej pigmentacji, które mogą wskazywać na różne patologie w głębszych warstwach siatkówki. Tutaj na przykład kilka interesujących zdjęć.

Te, na pierwszy rzut oka, nieszkodliwe jasne plamy na lewym depozycie lipidów. Stałe osady odbijają światło i widzimy białe kropki. Te wysięki to konsekwencje krwotoków ze zniszczonych naczyń lub wyciek krwi przez ściany zapadających się naczyń. Tak może wyglądać retinopatia cukrzycowa - jedno z najpoważniejszych powikłań cukrzycy, wpływające na naczynia krwionośne narządu wzroku i jedną z głównych przyczyn ślepoty na świecie.
07

Ale bardziej zaniedbany przypadek.
08

A tu korek cholesterolu w naczyniu siatkówki jest potencjalnym udarem.
09

Jest to związana z wiekiem dystrofia plamki - część siatkówki, a konkretnie jej warstwa pigmentu, po prostu złuszczona, aw tej strefie głębsze i zwykle niezbyt widoczne naczynia krwionośne naczyniówki są wyraźnie widoczne.
10

Wiele osób wie, że mole to skupiska komórek pigmentowych. W naszych oczach znajduje się warstwa pigmentowa nabłonka, co oznacza, że ​​mogą występować krety. Oto wyglądasz jak kret na siatkówce (ciemna plama w prawej górnej części obrazu).
11

Tak będzie wyglądało „pęknięcie” głównego naczynia krwionośnego i krwotok.
12

Cóż, tutaj to się dzieje. Tutaj doświadczeni okuliści znajdą wiele objawów i patologii. I dystrofia naczyniówki i zanik parapapillary i neowaskularyzacja i prawdopodobnie wiele innych trudnych do wymówienia zwrotów.
13

Denerwujemy się. Badania dna oka nie ograniczają się do fotografii kolorowej. Mimo to widoczne białe światło lampy błyskowej, które jest używane podczas fotografowania - nie jest najlepszym asystentem, ponieważ odbija się od całego rzędu. Czy widzisz, ile czerwieni i odcieni na powyższych zdjęciach? Najprostszą, ale raczej skuteczną metodą zwiększania zawartości informacyjnej fotografii siatkówki było użycie filtrów redless, tj. filtry, które wycinają zbędne fale informacyjne w czerwonej części widma. W rezultacie mamy obraz wolny od czerwieni, na którym naczynia i inne tkanki są lepiej widoczne i kontrastowe.
14

Tak więc, używając różnych filtrów, można odciąć dowolne części widma i, z powodu różnych długości fal świetlnych, „wniknąć” w różne głębokości siatkówki. Na przykład niebieskie światło (krótkie fale) nie wnika głęboko i odbija się od najwyższych warstw siatkówki, które są po prostu przezroczyste w zwykłym białym świetle. W niebieskim świetle włókna nerwowe, błona epidtinalna itp. Będą lepiej widoczne. Zielone światło jest dobrze absorbowane przez czerwone tkanki (naczynia krwionośne), więc jest to najkorzystniejsze światło dla obrazów o wysokim kontraście układu krwionośnego siatkówki, a w konsekwencji wszystkich krwotoków. Wreszcie, czerwone światło (długie fale) wnika głęboko w siatkówkę, penetrując nabłonek pigmentowy i ujawniając naszemu wzrokowi naczyniówkę - naczyniówkę, która odżywia siatkówkę z zewnątrz (patrz 615-nanometrowa wersja zdjęcia, biały stos naczyń w nieostrym - naczyniówce).
15

Przypomnę, że w zasadzie aparat siatkówki jest zwykłym aparatem ze specjalnym systemem optycznym. Jeśli to konieczne, nic nie stoi na przeszkodzie, aby wykonać najzwyklejsze zdjęcia przedniego odcinka oka. Te zdjęcia mogą być również przydatne dla okulisty, przynajmniej w przypadku dokumentacji stanu. Zobacz, jak dobrze widać w tym przypadku, że pacjent przesunął soczewkę wewnątrzgałkową. Jest to sztuczna soczewka, która jest instalowana wewnątrz oka zamiast soczewki podczas przeprowadzania operacji zaćmy. Ponadto uważny czytelnik zwróci uwagę na kolor tęczówki. W ostatnim artykule mówiłem o kolorze oczu i wspomniałem, że niebieskooki „Apollos” rzeczywiście ma bezbarwną białawą tęczówkę, jak w tym przypadku. Nawiasem mówiąc, na zdjęciach przedniej części widać wyraźnie magiczny „bajgiel” światła, za pomocą którego aparat siatkówki oświetla oko podczas fotografowania.
16

Raczej nieprzyjemne dla oczu laika przypadków półpaśca ze zmianami rogówki:
17

Myślę, że w tej radosnej notatce nadal możesz przestać mówić o angiografii kontrastowej, a także innych metod wizualnego badania dna oka w następnym rozdziale.

Dno oka i jego patologia

W rzeczywistości dno oka jest tym, na co wygląda tylna część gałki ocznej, widziana podczas oglądania. Tutaj możesz zobaczyć siatkówkę, naczyniówkę i sutek nerwu wzrokowego.

Kolorystyka jest tworzona przez pigmenty siatkówki i naczyniówki i może być różna u osób o różnych typach kolorów (ciemniejsze u brunetek i u ludzi rasy Negroid, jaśniejsze u kobiet blond). Również intensywność koloru dna wpływa na gęstość warstwy pigmentu, która może się różnić. Wraz ze spadkiem gęstości pigmentu widoczne stają się nawet naczynia naczyniówki, naczyniówki z ciemnymi obszarami (obraz „partertowy”).

W tym przypadku tarcza optyczna wygląda jak różowawy okrąg lub owal o przekroju do 1,5 mm. Praktycznie w jego centrum widać mały lejek - miejsce wyjścia centralnych naczyń krwionośnych (tętnica centralna i żyła siatkówki).

Bliżej bocznej części dysku rzadko widuje się kolejne zagłębienie jak miska, reprezentuje ono wykop fizjologiczny. Wygląda nieco bledsza niż przyśrodkowa część tarczy wzrokowej.

Tempo u dzieci jest bardziej intensywnym kolorem tarczy wzrokowej, która z wiekiem staje się bledsza. To samo obserwuje się u osób z krótkowzrocznością.
Niektórzy ludzie mają czarne kółko wokół tarczy wzrokowej, która jest utworzona przez klaster pigmentu melaninowego.

Naczynia tętnicze dna oka wydają się cieńsze i jaśniejsze, są bardziej bezpośrednie. Rozmiar żylny większy, w proporcji około 3: 2, zawiły. Po opuszczeniu brodawki nerwu wzrokowego naczynia zaczynają się dzielić zgodnie z zasadą dychotomiczną prawie do naczyń włosowatych. W najcieńszej części, która może określić badanie dna, osiągają średnicę zaledwie 20 mikronów.

Najmniejsze naczynia gromadzą się wokół obszaru plamki żółtej i tworzą splot. Największą gęstość w siatkówce uzyskuje się wokół żółtej plamy - obszaru najlepszego widzenia i percepcji światła.

Sam obszar żółtej plamki (dołek) jest całkowicie pozbawiony naczyń krwionośnych, jego odżywianie odbywa się z warstwy kosmówkowo-kapilarnej.

Cechy wieku

Dno oka u zdrowych niemowląt ma jasnożółty kolor, a dysk nerwu wzrokowego jest jasnoróżowy z szarawym odcieniem. Taka słaba pigmentacja zwykle znika w wieku dwóch lat. Jeśli podobny wzorzec depigmentacji obserwuje się u dorosłych, oznacza to zanik nerwu wzrokowego.

Przynoszące naczynia krwionośne noworodka mają normalny kaliber, a porywacze są nieco szersi. Jeśli porodowi towarzyszy zamartwica, wtedy dno dzieci będzie zaśmiecone małymi punktowymi krwotokami wzdłuż tętniczek. Z czasem (w ciągu tygodnia) rozpuszczają się.

W przypadku wodogłowia lub innego powodu zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego w dnie oka, żyły są rozszerzone, tętnice są zwężone, a granice tarczy wzrokowej są rozmyte z powodu jej pęcznienia. Jeśli ciśnienie nadal rośnie, sutek nerwu wzrokowego pęcznieje bardziej i zaczyna pchać ciało szkliste.

Zwężenie tętnic dna oka towarzyszy wrodzonej atrofii nerwu wzrokowego. Jego sutek wygląda bardzo blado (bardziej w obszarach skroniowych), ale granice pozostają czyste.

Zmiany dna oka dzieci i młodzieży mogą być następujące:

• z możliwością odwrotnego rozwoju (brak zmian organicznych);
• przejściowy (można je ocenić tylko w momencie pojawienia się);
• niespecyficzny (nie ma bezpośredniej zależności od ogólnego procesu patologicznego);
• przeważnie tętnicze (brak zmian w siatkówce, charakterystyczne dla nadciśnienia).

Wraz z wiekiem ściany naczyń krwionośnych ulegają zagęszczeniu, powodując, że małe tętnice stają się mniej zauważalne i na ogół sieć tętnicza wydaje się bardziej blada.

Częstość u dorosłych powinna być oceniana z uwzględnieniem towarzyszących warunków klinicznych.

Metody badawcze

Istnieje kilka metod sprawdzania dna oka. Badanie okulistyczne mające na celu zbadanie dna oka nazywane jest oftalmoskopią.

Badanie przez okulistę wykonuje się, gdy soczewka jest powiększana przez Goldmana w oświetlonych obszarach dna oka. Oftalmoskopia może być przeprowadzona w formie bezpośredniej i odwrotnej (obraz zostanie odwrócony), ze względu na schemat optyczny urządzenia oftalmoskopowego. Odwrotna oftalmoskopia nadaje się do ogólnej kontroli, urządzenia do jej wykonania są dość proste - wklęsłe lustro z otworem w środku i lupą. Bezpośrednie użycie, jeśli to konieczne, dokładniejsze badanie, które przeprowadza się za pomocą elektrycznego oftalmoskopu. Aby zidentyfikować struktury, które są niewidoczne w normalnym oświetleniu, dno jest oświetlone czerwonymi, żółtymi, niebieskimi, żółto-zielonymi promieniami.

Aby uzyskać dokładny obraz układu naczyniowego siatkówki za pomocą angiografii fluorescencyjnej.

Dlaczego „boli dno oka”

Przyczyny zmian w przebiegu dna oka mogą dotyczyć pozycji i formy tarczy nerwu wzrokowego, choroby naczyniowej, chorób zapalnych siatkówki.

Choroby naczyniowe

Najczęściej na dno oka wpływa nadciśnienie lub rzucawka w czasie ciąży. Retinopatia w tym przypadku jest konsekwencją nadciśnienia tętniczego i zmian układowych w tętniczkach. Proces patologiczny zachodzi w postaci zwłóknienia szpiku kostnego, rzadziej hialinozy. Stopień ich nasilenia zależy od ciężkości i czasu trwania choroby.

Wynik badania wewnątrzgałkowego może ustalić stadium retinopatii nadciśnieniowej.

Po pierwsze: małe zwężenie tętniczek, początek zmian sklerotycznych. Nadciśnienie nie jest jeszcze dostępne.

Po drugie: nasilenie zwężenia wzrasta, pojawiają się skrzyżowania tętniczo-żylne (pogrubiona tętnica naciska na żyłę podstawową). Zauważa się nadciśnienie, ale stan całego ciała jest normalny, serce i nerki jeszcze nie cierpią.

Po trzecie: stały skurcz naczyń. W siatkówce występuje wysięk w postaci „grudek waty”, niewielkich krwotoków, obrzęku; jasne arteriole mają wygląd „srebrnego drutu”. Wskaźniki nadciśnienia są wysokie, funkcjonalność serca i nerek jest osłabiona.

Czwarty etap charakteryzuje się tym, że nerw wzrokowy pęcznieje, a naczynia ulegają krytycznemu skurczowi.

Nadciśnienie tętnicze może być pośrednią przyczyną zakrzepicy lub skurczu żył siatkówki i centralnej tętnicy siatkówki, niedokrwienia tkanek i niedotlenienia.

Badanie dna oka pod kątem zmian naczyniowych jest również wymagane dla ogólnoustrojowych zaburzeń metabolizmu glukozy, co prowadzi do rozwoju retinopatii cukrzycowej. Wykryto nadmiar cukru we krwi, wzrasta ciśnienie osmotyczne, rozwija się obrzęk wewnątrzkomórkowy, pogrubiają ściany naczyń włosowatych i zmniejsza się ich światło, powodując niedokrwienie siatkówki. Ponadto zachodzi tworzenie mikrozakrzepów w naczyniach włosowatych wokół foveoli, co prowadzi do rozwoju wysiękowej makulopatii.

Gdy obraz oftalmoskopowy dna oka ma charakterystyczne cechy:

• mikrotętniaki naczyń siatkówki w obszarze zwężenia;
• wzrost średnicy żył i rozwój flebopatii;
• ekspansja strefy nienaczyniowej wokół plamki żółtej z powodu nakładania się naczyń włosowatych;
• pojawienie się stałego wysięku lipidowego i miękkiego wysięku przypominającego bawełnę;
• mikroangiopatia rozwija się wraz z pojawieniem się muftów na naczyniach, teleangiektazjami;
• wiele mniejszych krwotoków w stadium krwotocznym;
• pojawienie się neowaskularyzacji z dalszą gliozą - proliferacja tkanki włóknistej. Rozprzestrzenianie się tego procesu może stopniowo prowadzić do odwarstwienia siatkówki trakcyjnej.

Patologia nerwu wzrokowego może być wyrażona w następujący sposób:

• megalopapilla - pomiar pokazuje wzrost i blanszowanie tarczy nerwu wzrokowego (z krótkowzrocznością);
• hipoplazja - zmniejszenie względnej wielkości tarczy nerwu wzrokowego w porównaniu z naczyniami siatkówki (z nadwzrocznością);
• ukośne wynurzanie - tarcza wzrokowa ma niezwykły kształt (astygmatyzm krótkowzroczny), nagromadzenie naczyń siatkówki przenosi się na obszar nosa;
• coloboma - defekt tarczy nerwu wzrokowego w postaci wycięcia powodującego zaburzenia widzenia;
• objaw „porannego blasku” - wysunięcie grzyba tarczy wzrokowej w ciało szkliste. Opisy oftalmoskopii zawierają również wskazanie pigmentowanych pierścieni kosmówkowo-siatkówkowych wokół podniesionej tarczy wzrokowej;
• zastoinowy sutek i obrzęk - wzrost brodawki nerwu wzrokowego, jego blanszowanie i atrofia wraz ze wzrostem ciśnienia wewnątrzgałkowego.

Kompleks zaburzeń występujących w stwardnieniu rozsianym można również przypisać patologiom dna. Ta choroba ma wiele etiologii, często dziedzicznych. Gdy to nastąpi, zniszczenie osłonki mielinowej nerwu na tle reakcji immunopatologicznych rozwija chorobę zwaną zapaleniem nerwu wzrokowego. Występuje ostry spadek widzenia, pojawiają się mroczki centralne, zmienia się postrzeganie kolorów.

W dnie można znaleźć ostre przekrwienie i obrzęk tarczy wzrokowej, jej granice są wymazane. Występuje oznaka zaniku nerwu wzrokowego - blanszowanie jego obszaru skroniowego, krawędź tarczy nerwu wzrokowego jest pokryta ubytkami podobnymi do szczelin, wskazującymi początek atrofii włókien nerwowych siatkówki. Widoczne jest również zwężenie tętnic, tworzenie się mufek wokół naczyń, dystrofia plamki.

Leczenie stwardnienia rozsianego przeprowadza się za pomocą leków glukokortykoidowych, ponieważ tłumią one immunologiczną przyczynę choroby, a także działają przeciwzapalnie i stabilizująco na ściany naczyń. W tym celu należy stosować zastrzyki metyloprednizolonu, prednizolonu, deksametazonu. W łagodnych przypadkach można stosować krople do oczu z kortykosteroidami, na przykład Lotoprednol.

Zapalenie siatkówki

Zapalenie choryoretinowe jest spowodowane chorobami zakaźnymi i alergicznymi, alergicznymi, niezakaźnymi, pourazowymi stanami. W dnie manifestują się rozmaitymi zaokrąglonymi formacjami o jasnożółtym kolorze, które znajdują się poniżej poziomu naczyń siatkówki. Równocześnie siatkówka ma mętny wygląd i szarawy kolor z powodu nagromadzenia wysięku. Wraz z postępem choroby kolor ognisk zapalnych na dnie oka może zbliżać się do białawego, ponieważ tworzą się tam złogi włókniste, a sama siatkówka staje się cieńsza. Naczynia siatkówki pozostają prawie niezmienione. Wynikiem zapalenia siatkówki jest zaćma, zapalenie wnętrza gałki ocznej, wysięk, w skrajnych przypadkach - zanik gałki ocznej.

Choroby wpływające na naczynia siatkówki nazywane są zapaleniem naczyń. Ich przyczyny mogą być bardzo zróżnicowane (gruźlica, bruceloza, infekcje wirusowe, grzybice, pierwotniaki). Na zdjęciu oftalmoskopii widoczne są naczynia otoczone białymi wysiękowymi połączeniami i paskami, odnotowywane są obszary okluzji, torbielowaty obrzęk strefy plamki żółtej.

Pomimo ciężkości chorób, które powodują patologów dna oka, wielu pacjentów początkowo rozpoczyna leczenie środkami ludowymi. Możesz znaleźć przepisy wywary, krople, płyny, kompresy buraków, marchewki, pokrzywy, głogu, czarnej porzeczki, jarzębiny, skórki cebuli, chabry, glistnika, nieśmiertelnika, krwawnika i igieł sosnowych.

Chciałbym zwrócić uwagę na fakt, że przyjmując leczenie domowe i opóźniając wizytę u lekarza, można przegapić ten okres rozwoju choroby, w którym najłatwiej jest go powstrzymać. Dlatego powinieneś regularnie poddawać się okulistyce u okulisty, a podczas wykrywania patologii starannie przeprowadzaj wizyty, które możesz uzupełnić popularnymi recepturami.

MGK - centrum diagnostyki i leczenia siatkówki

Jak sprawdzić dno i co pokazuje badanie?

Badanie diagnostyczne dna, przeprowadzone w celu uzyskania danych o stanie gałki ocznej (w tym naczyń krwionośnych) i identyfikacji możliwych patologii, nosi nazwę „oftalmoskopii”.

Ta metoda jest wystarczająco informacyjna dla specjalisty i bezpiecznego dla pacjenta.

Co widzi lekarz?

Za pomocą oftalmoskopii można ocenić stan siatkówki, dysku nerwu wzrokowego i naczyniówki. Umożliwia to funkcjonalne określenie stanu żył i tętnic odpowiedzialnych za dopływ krwi do siatkówki.

Jakie choroby można wykryć?

Ta procedura diagnostyczna pozwala określić obecność następujących problemów:

• wszelkie nieprawidłowości w strukturze siatkówki oka (krwotok, dystrofia, odwarstwienie, obrzęk, pęknięcia, ogniska zapalenia);
• obecność zmętnień w ciele szklistym gałki ocznej;
• możliwe odchylenia głowy nerwu wzrokowego od normy, co nie wyklucza obecności różnych patologii mózgu (w szczególności zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego);
• zmiany w naczyniach krwionośnych układu krążenia w narządzie wzroku, co pośrednio wskazuje na występowanie powikłań w przypadku cukrzycy, a także stan ciśnienia krwi.

Zatem badanie okulistyczne jest obowiązkową procedurą dla osób cierpiących na choroby układu krążenia i układu nerwowego. Jest pokazany osobom z problemami metabolicznymi i zaburzeniami endokrynologicznymi.

Jak przebiegają badania?

Kontrola odbywa się za pomocą specjalnego sprzętu - soczewki dna oka i lampy szczelinowej lub oftalmoskopu. Często używany aparat dna oka - wysoce wyspecjalizowany aparat, który pozwala robić zdjęcia dna oka.

W razie potrzeby można zastosować mydriatic - krople do oczu, które sprzyjają rozszerzeniu źrenicy. Podczas korzystania z nich zdolność do wyraźnego widzenia obiektów usuniętych w różnych odległościach jest chwilowo utracona. Czas trwania tych funduszy wynosi 1 - 1,5 godziny, po czym ostrość widzenia powraca do pierwotnego stanu. Ważne jest, aby pamiętać kierowców, ponieważ jazda przez jakiś czas będzie trudna.

Czym jest dno oka i czego możesz się z niego nauczyć?

Dno oka jest często badane pod kątem różnych chorób. Jest to w rzeczywistości jedyne „okno”, które pozwala ci zajrzeć do wnętrza ciała bez operacji i zidentyfikować wiele patologii na początkowych etapach. Dlatego ten temat będzie interesujący dla wielu osób.

Pojęcie dna oka i sposób jego badania

Dno oka jest wewnętrzną częścią oka, która jest widoczna podczas oftalmoskopii. Ta technika pozwala szczegółowo zbadać, ze wzrostem, wewnętrzną powierzchnię gałki ocznej, z dyskiem nerwu wzrokowego i umieszczonymi na nim naczyniami krwionośnymi. Dno oka w tym badaniu ma czerwony kolor, na tym tle wyróżnia się nerw wzrokowy (koło lub owalny kolor różowy), naczynia i żółta plamka. Najbardziej pouczające wskaźniki to:

• kolor głowy nerwu wzrokowego;
• jasność jego granic;
• liczba żył i tętnic (norma wynosi od 16 do 22);
• obecność pulsacji.

Wszelkie odchylenia od normy i najmniejsze zmiany mogą wiele powiedzieć doświadczonemu okulistowi. I bardzo często po diagnozie udziela wskazówek innym specjalistom. Jeśli chodzi o procedurę oftalmoskopii, jest ona całkowicie nieszkodliwa dla ludzi i nie obserwuje się żadnych zaburzeń widzenia po takiej diagnozie, w przeciwieństwie do różnych opinii.

Jak i co to jest oftalmoskopia?

Przed zabiegiem wszczepiany jest specjalny preparat do narządu wzroku, który rozszerza źrenicę. Ma to na celu lepsze zbadanie dna oka. Ta procedura nie ma prawie żadnych przeciwwskazań. A najczęstszymi wskazaniami do widzenia są zaburzenia widzenia lub po prostu ból oka.

Co może powiedzieć o zmianach w dnie? Stan naczyń krwionośnych mózgu może być w pewnym stopniu oceniany przez rodzaj naczyń w nim zawartych. Dysk optyczny opowie o chorobach ośrodkowego układu nerwowego. Czasami taka diagnoza może ujawnić chorobę, której objawy wyrażają się tylko w zmianach w siatkówce. Są to bardzo poważne choroby, takie jak guzy mózgu.

Dlatego lekarze regularnie kierują do takiego badania pacjentów, u których występują nieprawidłowości w pracy następujących organów i systemów:

• układ sercowo-naczyniowy;
• hormonalna;
• układ nerwowy;
• zaburzenia metaboliczne.

Wykonaj tę manipulację za pomocą oftalmoskopu - okrągłego wklęsłego lustra, w którego środku znajduje się mały otwór. Jednak teraz taka procedura jest wykonywana za pomocą urządzeń elektronicznych, które w razie potrzeby mogą nawet sfotografować dno oka.

Jakimi dolegliwościami są patologiczne zmiany?

Oftalmoskopia daje lekarzom wiele informacji. Jakie dolegliwości mogą wykryć tego typu diagnozę? Są one następujące:

1. cukrzyca. Jednym z pierwszych objawów tej choroby, gdy nic innego nie boli, a osoba czuje się normalnie, może być lekkie krwawienie w siatkówce. Jeśli takie zjawisko zostanie wykryte wcześnie, szanse na to, że dolegliwość nie przejdzie do etapu, w którym zmiany w ciele stają się nieodwracalne, są znacznie zwiększone.
2. nadciśnienie tętnicze. W nadciśnieniu tętniczym lekarz może wykryć szereg objawów w dnie, na przykład zwężenie naczyń dna oka. Zjawisko to, zwane również angiopatią, mówi o problemach w ludzkim układzie sercowo-naczyniowym. I bardzo często te przekształcenia są pierwszym znakiem, przejawiającym się w nadciśnieniu.
3. rak Doświadczony lekarz okulista może wykryć nie tylko objawy raka mózgu, ale także inne narządy. I na wczesnym etapie, gdy pacjent nadal nie boli. Dlatego możemy śmiało powiedzieć, że czasowa oftalmoskopia może uratować życie danej osobie.
4. stwardnienie rozsiane. Zapalenie nerwu wzrokowego może być prekursorem tej poważnej choroby. Według niektórych badań objaw ten pojawia się jako pierwszy w 75% przypadków.
5. reumatoidalne zapalenie stawów. Ta podstępna choroba może się nie ujawniać przez długi czas, ale przejawia się, gdy zmiany wpływają na układ sercowo-naczyniowy i stają się nieodwracalne. To właśnie w badaniu dna oka można wykryć tę chorobę na bardzo wczesnym etapie. Ta diagnoza ujawni stan zapalny naczyniówki, który będzie charakterystycznym objawem zapalenia stawów.

Podsumowując

Osoba, która niczego nie skrzywdzi, musi raz do roku udać się do okulisty i przeprowadzić badanie.

Dno oka - zwierciadło wielu dolegliwości. Daje pierwsze informacje o nich. Wczesna diagnoza takich chorób jest bardzo ważna, ponieważ przyczyni się do ich szybkiego powrotu do zdrowia lub złagodzenia objawów.

Fotografia dna oka

Opis

Wadą tej metody jest to, że aby uzyskać wymagane pole widzenia, konieczne jest zlokalizowanie urządzenia zbyt blisko oka pacjenta. Dlatego częściej stosuje się drugą metodę: promienie świetlne najpierw przechodzą przez soczewkę oftalmoskopową i tworzą pierwszy obraz, który jest następnie przenoszony przez soczewkę do filmu (patrz Fig. 750).

Niezbędny jest mały rozmiar źrenicy - otwory, przez które konieczne jest nie tylko sfotografowanie dna oka, ale także jego równomierne i intensywne oświetlenie, eliminując odruchy z powierzchni rogówki i soczewki. Eliminacja refleksów jest prawie zawsze osiągnięta w następujący sposób: do wprowadzenia światła używana jest jedna część źrenicy, a druga służy do uzyskania obrazu.

Aby uzyskać wystarczające oświetlenie podczas fotografowania dna we wszystkich nowoczesnych urządzeniach, należy użyć wyładowczych lamp błyskowych o energii błysku 100-800 J. Krótki czas trwania błysku takich lamp eliminuje wpływ ruchomości oka i ułatwia procedurę fotografowania pacjenta. Stałe światło potrzebne w procesie ogniskowania urządzenia tworzy lampy żarowe niskiego napięcia.

Obecnie w ZSRR głównym zastosowaniem dna jest Retinofot (ryc. 751), wyprodukowany przez Karla Zeissa (Jena, GDR). W tym urządzeniu intensywność stałego i impulsowego oświetlenia jest regulowana za pomocą specjalnych uchwytów. Ponadto jedna z przepon rzutowanych w płaszczyźnie źrenicy może być zablokowana.

Retinofot ma dwa załączniki do zdjęć w kolorze i czarno-białym filmie, pole kąta widzenia wynosi 28 °, średnica obrazu w filmie wynosi 24 mm, a skala fotografowania wynosi 2,8: 1 i nie zależy od refrakcji pacjenta, co jest niezbędne do pomiaru szczegółów na zdjęciach. Urządzenie jest dogodnie kontrolowane podczas pracy, a obraz dna oka jest wyraźnie widoczny w okularze przy wzrokowym badaniu pacjenta.

Wadą „obrazu retino” jest to, że nie zawsze jest możliwe całkowite uniknięcie pojawienia się refleksów na obrazach na krawędziach pola widzenia.

Za pomocą aparatu „Retinofot” można nie tylko wykonywać zdjęcia dna oka, ale także niektórych innych części oka, takich jak soczewki i zmętnienia ciała szklistego, a także soczewki podczas podwichnięcia (patrz Rys. 296). W tym przypadku urządzenie jest instalowane nieco dalej od sfotografowanego oka, tak aby wiązka światła oświetlała całą gałkę oczną i część powiek.

Aparat siatkówki firmy Opton (Niemcy), jak również Retinofot, ma układ optyczny z soczewką oftalmoskopu (patrz rys. 750), ale różni się nieco pod względem konstrukcji systemu oświetleniowego. Znaczącą zaletą aparatu siatkówki jest obecność dwóch wymiennych soczewki, z których jedna pokrywa duże pole widzenia - około 30 ° ze wzrostem o 2,3: 1.

Drugi obiektyw, zaprojektowany do fotografowania małych części, pozwala uzyskać dwukrotnie większe powiększenie z odpowiednio mniejszym polem widzenia. System optyczny zapewnia wysoką jakość obrazu i umożliwia korekcję w przypadku pacjenta z astygmatyzmem, a lampa błyskowa zapewnia wystarczające oświetlenie obiektu.

Podczas wizyty u pacjentów okulista może mieć przenośne urządzenie, które pozwala na inspekcję i fotografowanie dna oka bez dużego statywu. Takie urządzenie zostało po raz pierwszy zaprojektowane w Japonii. Podobne urządzenie zostało wykonane w ZSRR. We wszystkich modelach do fotografowania używane są lampy błyskowe i normalna folia o szerokości 35 mm.

Masa kamer wynosi 1–1,75 kg, średnica obrazu wynosi około 20 mm, kątowe pole widzenia wynosi 24–30 °, a promienie świetlne są kierowane na obiekt przez pryzmat znajdujący się przed układem optycznym urządzenia (w aparacie Nikon zamiast pryzmatu zainstalowano tylko półprzezroczyste lustro) ) Fotografowanie dna oka prawie wyłącznie na kolorowych materiałach fotograficznych - filmach odwracalnych lub negatywowych. Niezbędne jest wystarczające rozszerzenie źrenicy, zwłaszcza podczas fotografowania peryferii dna oka.

Zdjęcie dna oka ze zmianami MN

Drodzy okuliści, pomóżcie rozszyfrować, co mówi obraz dna oka.

Przepraszam, mam niewielkie doświadczenie na forach, szczególnie na specjalistycznych, ponieważ popełniam błędy w obiegu

Wiadomość dodana o 22:05

DrWORONZOff, czy można rozwinąć jaskrę bez zawężania pól widzenia? Moje pole widzenia jest normalne, mroczek centralny obserwowano w okresie ostrym, utrzymuje się nieznaczny spadek kontrastu widzenia i percepcji kolorów w lewym oku, ale bez zakłócania widzenia obwodowego.
Dno oka było obserwowane tylko wizualnie, bez fotografowania.

Badanie dna oka u dorosłych i dzieci

Oftalmoskopia dna oka daje możliwość oceny stanu siatkówki, jej naczyń, nerwu wzrokowego. W nowoczesnej okulistyce istnieje duży zestaw technik dla tego typu badań. Tradycyjna metoda to bezpośrednia i odwrotna oftalmoskopia w lusterkach. Diagnostyka pozwala na identyfikację zmian dystroficznych, krwawień i innych patologii, które nie są widoczne zewnętrznie i mogą występować u pacjenta ze stuprocentową ostrością widzenia i bez skarg. Taka wczesna diagnoza chorób okulistycznych przyczynia się do skutecznego leczenia i zachowania wzroku pacjenta.

Badanie dna oka (oftalmoskopia) pozwala zidentyfikować wiele chorób oczu bezobjawowych w początkowej fazie. Dlatego, niezależnie od tego, czy ostrość wzroku jest zmniejszona, czy nie, zaleca się przeprowadzenie badania przez okulistę przez osoby zdrowe co najmniej raz w roku, a dla osób z nieprawidłowościami w narządach wzroku - częściej. Oftalmoskopia jest wykonywana na kilka sposobów:

1. 1. Za pomocą luster wykonuje się metodę bezpośrednią i pośrednią. Oftalmoskop bezpośredni pozwala uzyskać rzeczywisty obraz dna oka i pośredni - odwrócony. Badanie wykonuje się przy użyciu jednoocznych lub dwuocznych (stereoskopowych) oftalmoskopów z lampą. Urządzenia te pozwalają zobaczyć dno, zwiększone 13-15 razy. Podczas badania lekarz zbliża się jak najbliżej oka pacjenta (do 10-15 mm) i zagląda do dna oka przez rozszerzoną źrenicę. Oftalmoskop bezpośredni jest analogiem obiektywu mikroskopowego. Ma wady - ograniczony obszar badań i niemożność kontroli obszarów peryferyjnych. Ale pomimo prostoty, ta metoda pozwala zobaczyć subtelne zmiany, które są nie do odróżnienia podczas odwrotnej oftalmoskopii.
2. Biomikroskopię dna oka wykonuje się za pomocą lampy szczelinowej z ruchomym mikroskopem dwuocznym, co pozwala szczegółowo (wzrost do 16 razy lub więcej) zbadać drobne odchylenia w siatkówce i naczyniówce. Jednym z rodzajów biomikroskopii jest metoda badania kontaktu. Służy do identyfikacji następujących chorób:
   • obrzęk centralnej części siatkówki z cukrzycą;
   • mikrosieci naczyniowe;
   • patologiczna proliferacja naczyń krwionośnych (neowaskularyzacja);
   • krwotok.
3. 3. Kamery fundus umożliwiają uzyskanie wyraźnych i kolorowych zdjęć dna oka i są jednym z najdokładniejszych instrumentów okulistycznych do badania oka.
4. 4. Retinotomograf wykorzystujący laserowy system optyczny rejestruje światło odbite od bardzo cienkiej płaszczyzny optycznej. Uzyskane obrazy mają wysoką rozdzielczość (do 10 mikronów). Metoda jest nieinwazyjna, nie wymaga procedury rozszerzenia źrenicy i trwa kilka sekund. Retinotomografia służy do diagnozowania chorób nerwu wzrokowego, obrzęku siatkówki, identyfikacji łagodnych guzów.
5. 5. Optyczna tomografia koherencyjna pozwala uzyskać dwuwymiarowy obraz o wysokiej rozdzielczości poprzez pomiar optycznego odbicia światła. Technika ta jest stosowana w diagnostyce patologii siatkówki, a także jaskry, zapalenia nerwów i neuropatii nerwu wzrokowego. Koherentna tomografia ma wysoką rozdzielczość i pozwala jakościowo ocenić patologię siatkówki, w tym mierzyć jej grubość w chorobach dystroficznych.
6. 6. Angiografia fluoresceinowa jest wykonywana w celu zbadania sieci naczyniowej i oceny przepływu krwi w naczyniach włosowatych dna oka. Substancję fluorescencyjną wstrzykuje się dożylnie, po czym wykonuje się szybką serię zdjęć za pomocą aparatu. Angiografia jest wykonywana przed koagulacją laserową siatkówki z jej oderwaniem i jeśli podejrzewa się niedokrwienie.

W zdrowym oku dysk optyczny ma jasnoróżowy kolor z dobrze określonymi granicami. W jego środku znajduje się rowek w kształcie kielicha, z którego rozchodzą się naczynia krwionośne.

Normalne dno

Podczas badania dna oka sprawdź następujące parametry:

1. 1. Kolor siatkówki. Zmiana zachodzi z krwotokami, dysplazją, proliferacją tkanki naczyniowej, nagromadzeniem tłuszczów. Zmiany pigmentacji siatkówki, pojawienie się plam jest charakterystyczne dla barwnikowego zapalenia siatkówki. Starsi ludzie w centrum siatkówki mają zwyrodnienie w postaci luźnej plamki.
2. 2. Skupienie na dnie. Wraz z oderwaniem siatkówki, jej obrzękiem, miejscowym rozszerzeniem światła naczyniowego, ogniskowanie pogarsza się.
3. 3. Stan sieci naczyniowej. Kiedy atrofia naczyń krwionośnych nerwu wzrokowego jest zwężona, wzdłuż nich obserwuje się paski. Ich wzrost występuje przy podwyższonym ciśnieniu krwi, zapaleniu warstwy naczyniowej oka, w tym immunopatologicznym.
4. 4. Reakcja na światło. Zwiększona refleksyjność jest charakterystyczna dla przewlekłych procesów w oku i zmniejszonego odruchu - dla ostrych procesów.
5. 5. Wielkość głowy nerwu wzrokowego. Jej zmniejszenie jest charakterystyczne dla hipoplazji i atrofii. Dysk atroficzny wygląda blado, prawie biały. Wzrost tej części dna występuje, gdy zapalenie nerwu, obrzęk, z powodu zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego. Z obrzękiem, sutek nerwu wzrokowego wzrasta o 1,5-2 razy, wyróżnia się ponad dnem dna oka. Rozmyte kontury sutka.

U pacjentów z krótkowzrocznością dysk nerwu wzrokowego jest bledszy, a u osób z dalekowzrocznością dysk jest bardziej różowy niż zdrowe oko. Sprawdzanie dna oka w jaskrze pokazuje zanikowe zmiany w głowie nerwu wzrokowego: blanszowanie obszarów dysku, jego ekspansja, deformacja i zwiększone pogłębianie, zmieniające się krawędzie.