Do leczenia stawów nasi czytelnicy z powodzeniem używają Eye-Plus. Widząc popularność tego narzędzia, postanowiliśmy zwrócić na nie uwagę.
Czytaj więcej tutaj...
W zależności od wieku dziecka nadwzroczność może nie być wadą, ale normą. Ale jeśli nie zostanie przywrócona jasność widzenia, potrzebna jest korekta i pomoc lekarzy.
Przy dalekowzroczności obraz tworzy się za siatkówką, dlatego dziecko otrzymuje zamazany obraz obiektu, który znajduje się w odległości 20-40 cm od niego.
Najczęściej można zauważyć problemy ze wzrokiem w wieku 5-7 lat, kiedy dziecko zaczyna się uczyć.
Istnieją trzy stopnie dalekowzroczności:
Nadwzroczność jest wrodzona u wszystkich noworodków. W wieku 3-4 lat zwykle odchodzi sama, ale jeśli rozpoznano patologię u niemowląt, wskazane jest przedstawienie dziecka lekarzowi po 2 latach.
Zwykle nadwzroczność nie powinna przekraczać 3 dioptrii, ale jeśli podczas złożonego badania nadwzroczność u 1-letnich dzieci przekracza 5 dioptrii, leczenie należy rozpocząć, ponieważ po sześciu latach dziecko będzie miało poważne problemy ze wzrokiem.
Nadwzroczność dziecięca może wystąpić z następujących powodów:
W ciągu roku okulista powinien zbadać oczy dziecka za pomocą specjalnych urządzeń.
Wrodzona dalekowzroczność u dzieci może minąć 3 miesiące po urodzeniu, ponieważ narządy wzroku u dziecka poniżej pierwszego roku życia szybko się rozwijają. Ale jeśli patologia pozostanie, będziesz potrzebował stałego monitorowania medycznego. Jest to zazwyczaj wysoki stopień nadwzroczności.
Nadwzroczność u dzieci poniżej jednego roku nazywana jest również fizjologiczną. To jest norma, przyczyną jest skrócona wielkość gałki ocznej. Ta cecha struktury oka jest wrodzona u wszystkich noworodków w wieku poniżej 2 miesięcy. Patologia przechodzi sama i nie wymaga leczenia.
Symptomatologia zależy od stopnia nadwzroczności, im jest ona wyższa, tym trudniejsze objawy:
Dzieci nie mogą długo koncentrować się na jednej pracy, są rozdrażnione i zostają wycofane z powodu problemów ze wzrokiem. Czasami odczuwają pieczenie i uczucie piasku w oczach.
Choroby zapalne błon śluzowych pojawiają się ze względu na fakt, że dziecko stale ociera oczy z powodu zmęczenia, może przenosić infekcję.
Okulista zajmuje się leczeniem nadwzroczności u dzieci. Jeśli w twoim szpitalu dziecięcym nie ma takiego specjalisty, możesz skontaktować się ze swoim pediatrą.
Określenie dalekowzroczności jest możliwe przy obserwacji dzieci. W obecności patologii zawsze oglądają zdjęcia w książkach na większą odległość. Dzieci czytają powoli, a ponadto nie lubią tego robić, ale chętnie rozważają drukowanie i plakaty na ścianach.
Badanie przez okulistę polega na użyciu specjalnego stołu, zgodnie z którym lekarz określa ostrość wzroku, krzywiznę rogówki i jej wielkość. Na tym etapie można zidentyfikować starczowzroczność - patologię, w której dziecko nie widzi małego druku lub przedmiotów z bliskiej odległości.
Diagnostyka powinna odbywać się raz w roku.
Inne metody badania:
Rzadziej przepisywane zakwaterowanie lub widzenie obuoczne.
Czy możliwe jest wyleczenie nadwzroczności u dziecka? Tak, jeśli pójdziesz na czas do lekarza. W wieku 4 lat trudno zauważyć patologię, ponieważ dziecko nie potrafi opisać swoich wrażeń. Ale już za 5-6 lat możesz podejrzewać problemy ze wzrokiem.
W okresie przedszkolnym i szkolnym obciążenie wzrasta, więc patologia szybko się rozwija. Jeśli przegapisz ten punkt, tylko korekta pomoże.
Nawet jeśli dziecko ma nadwzroczność 2,5-3 dioptrii, dziecko nie musi być leczone. Wszystkie procedury medyczne są możliwe po osiągnięciu jednego roku życia.
Nadwzroczność u dzieci w wieku 3 lat zbliża się do 4-6 lat, ale jeśli nie obserwuje się poprawy, należy przystąpić do leczenia. W przeciwnym razie, w wieku 10 lat, ostrość widzenia dziecka znacznie się zmniejszy i będzie musiał stale nosić okulary lub soczewki.
Metody kardynalne nie są stosowane. Jeśli stopień dalekowzroczności w ciągu 1-3 lat jest wysoki, zastosuj techniki sprzętowe. Obejmują one:
Inne procedury mogą być stosowane w celu poprawy procesów metabolicznych.
Techniki sprzętowe są absolutnie bezbolesne. Odbywają się w formie gry, więc dzieci łatwo je tolerują. Zastosuj leczenie sprzętowe może być nie więcej niż 3-5 razy w roku.
Punkty w tym wieku nie są wypłacane. Nie tylko nie przyniosą rezultatów, ale mogą wyrządzić wiele szkód.
Aby przywrócić ostrość wzroku bez procedur medycznych, konieczne jest zapewnienie dziecku witamin. Pamiętaj, aby uwzględnić w diecie świeże owoce (banany, brzoskwinie, morele, śliwki), warzywa (marchew, pomidory, kapusta, groszek), jagody, owoce dzikiej róży, suszone owoce i orzechy włoskie. Dziecko potrzebuje witamin A i C, a także potasu.
Przydatne jest podawanie lekarstw dla dzieci w formie suplementów diety. Poprawiają metabolizm i przyspieszają rozwój narządów ocznych, co wpływa na zmniejszenie patologii.
Leczenie dalekowzroczności u dzieci w tej grupie wiekowej musi zaczynać się od korekcji wzroku. Nawet przy niskim stopniu hipermetropii dziecko musi nosić punkty plus około 1D. Muszą nosić tylko podczas czytania, grania na komputerze lub oglądania telewizji. Zawsze nosić okulary nie jest tego warte.
Soczewki można nosić tylko w okresie dojrzewania.
Wraz z poprawką zastosuj leczenie sprzętowe i terapię wysiłkową dla oczu. Jak leczyć nadwzroczność u dzieci ćwiczących?
Gimnastyka dla oczu wygląda tak:
Przydatne jest naprzemienne czytanie i rysowanie, a naprzemiennie używanie każdego oka. Więcej o korekcji wzroku u dzieci →
Dalekowzroczność u dzieci w wieku powyżej 6 lat przejawia się w tym, że słabe (dalekowzroczne) oko początkowo napina się normalnie, ale prowadzi to tylko do skurczów mięśni oczu z powodu przedłużającego się przeciążenia. Od siódmego roku życia lekarz prowadzący przepisał okulary do zbierania soczewek. Używaj także technik sprzętowych, terapii witaminowej i terapii ruchowej.
Chirurgia laserowa jest stosowana tylko wtedy, gdy dziecko ma 16 lat.
W rzadkich przypadkach, gdy stopień nadwzroczności jest wysoki, a rozwijają się zezy i inne powikłania, wskazana jest mikrochirurgia. Podczas operacji obiektyw jest usuwany, a na jego miejsce wkładany jest sztuczny. Po zabiegu dziecko widzi dobrze na każdym dystansie. Więcej o chirurgii oka →
Środki zapobiegawcze są ważne nie tylko dla osób, u których zdiagnozowano nadwzroczność w wieku poniżej 3 lat, ale także dla całkowicie zdrowych dzieci.
Zapobieganie chorobom jest łatwiejsze niż pozbywanie się ich.
Dalekowzroczność u dzieci nie jest nieszkodliwą chorobą. Jeśli dziecko rodzi się z wysokim stopniem nieprawidłowości, a wzrok nie powraca do normy w pierwszych latach życia, należy pilnie poprosić okulistę. Dziecko może rozwinąć zez lub zespół „leniwego oka”, który charakteryzuje się znacznym pogorszeniem widzenia jednego oka.
http://lechenie-zreniya.ru/zrenie/norma-zreniya-u-rebenka-v-1-god/Vision to najbardziej informacyjny i jednocześnie najbardziej delikatny zewnętrzny analizator. To przez oczy osoby otrzymuje większość informacji o świecie. Ośrodki wzrokowe są połączone i mają silny wpływ na prawie wszystkie istotne struktury mózgu (widzenie uczestniczy w czynnościach trawiennych, ruchowych, przedsionkowych, seksualnych i innych rodzajach organizmu). Szczególnie ważny w kształtowaniu i rozwoju wzroku jest pierwszy rok życia, kiedy oczy i organizm dziecka jako całość są łatwo podatne na różne szkodliwe skutki zarówno czynników wewnętrznych, jak i zewnętrznych.
Jeśli w tym wieku narząd wzrokowy został uszkodzony, wówczas dziecko nie koordynuje ruchów, dziecko czuje strach przed otaczającym światem, co często prowadzi do znacznego opóźnienia w rozwoju dziecka, ponieważ reszta zmysłów nie jest w stanie w pełni zrekompensować braku informacji.
W pierwszym roku wizja dziecka rozwija się bardzo intensywnie. Niemal całkowita ślepota noworodka (niekierunkowa percepcja światła) w ciągu kilku miesięcy rozwija się w zdolność do analizowania obiektów i ich ruchu, oceny i porównywania obiektów według ich różnych, w tym koloru, cech. Dlatego szczególnie ważne jest, aby rodzice zrozumieli podstawowe zasady rozwoju wzroku u dzieci w pierwszym roku życia i wiedzieli o wczesnych objawach patologii oka.
W rozwoju narządu wzroku występuje kilka okresów. Najważniejszą z nich jest zakładka i formacja wewnątrzmaciczna. Na tym etapie wpływ szkodliwych czynników może prowadzić do katastrofalnych konsekwencji (nieprawidłowości rozwojowe - hipoplazja nerwu wzrokowego, zaćma wrodzona, jaskra, zapalenie błon oka itp.). Następny okres to od narodzin do 1 roku. W tym czasie aktywnie rozwijają się obszary kory wzrokowej mózgu, otrzymując informacje o świecie. Równoczesny ruch oczu jest trenowany, tworzy się wizualna kontrola ruchu rąk, wypełnia się „biblioteka” obrazów wizualnych. Jeśli na tym etapie dochodzi do ograniczenia światła wpadającego do siatkówki (upośledzona przezroczystość optyczna oka), zaburzenia ostrości obiektu (obecność krótkowzroczności lub dalekowzroczności) lub pogorszenia percepcji obrazów wizualnych (uszkodzenie nerwów wzrokowych, ośrodków wzrokowych mózgu) początkowy etap rozwoju, a nie normalny poziom.
Natychmiast po urodzeniu dziecko jest w stanie dostrzec jedynie obecność lub brak źródła światła. W pierwszych miesiącach życia przed dzieckiem, jak z mgły, pojawiają się różne przedmioty otaczającego świata. Początkowo dziecko rejestruje tylko duże przedmioty (pierwszy miesiąc), a następnie próbuje prześledzić ich ruch w przestrzeni - bada przechodzących rodziców, ogląda ruchome zabawki (3-4 miesiące). W tym wieku nie powinieneś wieszać zabawek tuż przed oczami - umieść je na bokach dziecka lub na stopach. W wieku 6 miesięcy ostrość widzenia dziecka pozwala mu obserwować małe przedmioty, wizualnie rozpoznawać „swoje”, łapać i rzucać zabawkami, poznając trójwymiarowość przestrzeni. Umieść grzechotki i „szeleszczą” w obszarze ruchu rąk dziecka, aby ułatwić ich chwytanie.
Jednoroczne dziecko już zbiera „małe śmieci” na podłodze, aktywnie przesuwając się w kierunku jasnej zabawki. Użyj odległych obiektów, aby przyciągnąć uwagę. Otrzymując potężne bodźce wzrokowe, dziecko zaczyna dążyć do obiektów, które go interesują, podejmuje próby wstania i stawia pierwsze kroki. Dopiero w wieku 6-7 lat wizja dziecka osiąga poziom osoby dorosłej (zgodnie ze specjalnymi tabelami nazywa 10 linię).
Już w szpitalu położniczym badanie wzrokowe noworodka może ujawnić oznaki niektórych wrodzonych chorób oczu. Zaćma jest zmętnieniem soczewki, co objawia się szarawym blaskiem zamiast czarnej źrenicy. Leczenie najczęściej - chirurgiczne - usunięcie mętnej soczewki. Długie występowanie zakłóceń w przechodzeniu światła do oka doprowadzi do znacznego opóźnienia w rozwoju widzenia (zaciemnienie ambiopii). Po takiej operacji dziecko nosi specjalne okulary lub soczewkę kontaktową, która zastępuje soczewkę. Ostatnio rozprzestrzeniła się metoda wczesnej implantacji sztucznej soczewki. Niektóre rodzaje przezroczystych zaćm nie działają we wczesnym dzieciństwie. W takich przypadkach należy przeprowadzać okresowe kursy leczenia stymulującego (ekspozycja na oko światłem i promieniowaniem laserowym, pole elektryczne i magnetyczne, zajęcia w specjalnych programach komputerowych) i przeprowadzać opóźnioną operację w bardziej dorosłym wieku.
Zewnętrzne objawy podobne do zaćmy można wykryć za pomocą groźniejszej choroby, glejaka siatkówki (guza siatkówki). Na wczesnym etapie można zaatakować guz za pomocą specjalnych aplikatorów promieniowania - płytek z nałożoną na nie substancją radioaktywną. Są one przyszywane bezpośrednio do twardówki w miejscu projekcji guza, którego cień jest określany podczas operacji, świecąc przez twardówkę za pomocą diafanoskopu (urządzenie podobne do latarki). Materiał radioaktywny aplikatora niszczy guz przez twardówkę. W późniejszych etapach, gdy istnieje niebezpieczeństwo rozprzestrzenienia się guza poza granice oka, istnieje tylko jeden sposób - usunięcie zaatakowanego oka.
Wrodzona jaskra jest chorobą oczu, która charakteryzuje się wzrostem ciśnienia wewnątrzgałkowego z powodu wrodzonych zaburzeń systemu edukacji i wypływu płynu wewnątrzgałkowego. W rezultacie oko dziecka jest rozciągnięte i powiększone, przesuwając się do przodu (aż do ograniczenia całkowitego zamknięcia powiek). Również w przypadku jaskry może wystąpić zmętnienie rogówki. Ponieważ choroba ta jest związana ze zmianami strukturalnymi w niektórych częściach oka, leczenie jest głównie chirurgiczne. Celem operacji jest zapewnienie normalnego wypływu płynu wewnątrzgałkowego z jamy oka. Jeśli czas operacji nie ma wpływu na rogówkę i nerw wzrokowy, możliwe jest zachowanie i rozwinięcie pełnej wizji.
Choroby zapalne (zapalenie spojówek - zapalenie błony zewnętrznej oka, pokrywające tylną powierzchnię powiek i przednią powierzchnię gałki ocznej do rogówki, zapalenie pęcherza moczowego - zapalenie worka łzowego, zapalenie błony naczyniowej oka - zapalenie naczyniówki oka itp.). Głównymi objawami tej grupy chorób oczu są zaczerwienienie oka, łzawienie, obrzęk powiek i spojówka oraz obfite wydzielanie z oczu. Środki i metody leczenia w takich przypadkach powinny być ustalane wyłącznie przez okulistę, ponieważ niewłaściwe leczenie może spowodować pogorszenie stanu zapalnego i komplikację procesu. Nieuzasadnione przepisywanie antybiotyków rzadko prowadzi do alergii błony śluzowej oka, a ich przedłużone stosowanie zaburza aktywność życiową normalnej flory bakteryjnej.
U dzieci w pierwszych miesiącach życia może pojawić się śluz z oczu, podobny do ropy. Istnieje blokada systemu łez. Często, aby poradzić sobie z banalnym „ropieniem oczu”, wystarczą zwykłe procedury higieniczne w postaci mycia i masowania obszaru kanalików łzowych. Najpierw za pomocą wacika zwilżonego przegotowaną wodą usuń błony śluzowe i skorupy z powierzchni oka. Następnie, za pomocą małego palca, przytrzymaj kilka ruchów masażu wewnętrznego kącika oka w kierunku nosa. Następnie wlej kałużę przegotowanej wody do wewnętrznego kącika oka (dziecko powinno leżeć na plecach) i spróbuj zmusić dziecko do mrugnięcia. Gdy pojawia się mruganie, aktywne spłukanie kanalików nosowo-łzowych, które pomaga poprawić przepływ płynu łzowego. Jeśli to konieczne, powtórz tę procedurę po każdym śnie, kiedy wypływ łez jest zablokowany przez ścisłe ucisk powiek.
W przypadku chorób zapalnych oczu nie należy wpuszczać do nich mleka matki - jest to doskonała pożywka dla szkodliwych mikroorganizmów, a ponadto tłuszcz zawarty w mleku zakłóca odpływ łez.
Do najczęstszych zewnętrznych objawów patologii oka, które można rozpoznać po niewyspecjalizowanym badaniu noworodka, należą również:
Rodzice lub okulista mogą wykryć zez u dziecka (zmiana prawidłowej pozycji jednego lub obu oczu w szczelinie powiekowej). Powstaje z powodu upośledzenia wzroku w jednym lub obu oczach, zmiany napięcia mięśni mięśni oka, uszkodzenia mięśni oczu itp. Przedmiot badany skupia się nie na środkowej siatkówce, ale na sąsiednim obszarze, gdzie wrażliwość wzrokowa jest znacznie niższa, co stwarza zagrożenie dla powstawania lornetki widok dziecka. Widzenie przez lornetkę to wizja z dwojgiem oczu z kombinacją jednocześnie otrzymywanych przez nie obrazów, co pozwala na lokalizowanie obiektów w kierunku iw ich odległości względnej. W takim przypadku konieczne jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia. Za pomocą gipsu przykleja się „zasłonę” z gazy serwetkowej na nie noszące się oko (w przypadku dwustronnego zeza serwetka z gipsem jest przymocowana na przemian do każdego oka), podczas wykonywania „problemowego” treningu oczu. Jedynymi wyjątkami są przypadki, w których ostrość wzroku w obu oczach jest ostro zmniejszona, a klejenie może prowadzić do zahamowania rozwoju widzenia w oku, które lepiej to widzi.
Jeśli kąt odchylenia oka jest wystarczająco duży, nie można tego zrobić bez szybkiej korekty zeza. Nie unieważnia to w żaden sposób prowadzenia klejenia i stymulacji. Za pomocą tych środków do czasu operacji (najczęściej wykonuje się ją w wieku 4–5 lat, aby możliwe było utworzenie widzenia obuocznego przed szkołą) możliwe jest zmniejszenie kąta zezowania i utrzymanie dobrej ostrości wzroku. Przyczynia się to do mniejszej ilości interwencji chirurgicznej, lepszego efektu pooperacyjnego i umożliwia w przyszłości normalizację funkcji wzrokowych.
Podczas badania dziecka w szpitalu położniczym (i dla wcześniaków w oddziałach wcześniaków), okulista może również ujawnić inne choroby oczu, które nie mają zewnętrznych objawów we wczesnych stadiach. Najbardziej groźne z nich to retinopatia wcześniaków i zanik nerwów wzrokowych.
Retinopatia wcześniaków jest chorobą siatkówki, w której zatrzymują się normalny rozwój i wzrost jej naczyń, i zaczynają się rozwijać nieprawidłowe naczynia, które nie spełniają swojej funkcji dostarczania tlenu do błony siatkówki. Ciało szkliste staje się mętne i pogrubione, co powoduje napięcie i odwarstwienie siatkówki, a przy braku odpowiedniego leczenia może to prowadzić do nieodwracalnej utraty wzroku. Niestety, na zewnątrz choroba ta nie objawia się i dopiero na ostatnim etapie, kiedy nie można już pomóc dziecku, szary blask źrenicy staje się zauważalny. Wczesną chorobę może zdiagnozować tylko doświadczony okulista. Lekkie etapy retinopatii mogą powodować niewielkie zmiany, które nie mają znaczącego wpływu na widzenie. Ale po osiągnięciu trzeciego lub czwartego etapu choroby dziecka konieczne jest pilne działanie.
Atrofia nerwu wzrokowego jest uszkodzeniem włókien nerwowych, które przewodzą sygnały wzrokowe z oka do ośrodków wzrokowych kory mózgowej. Główną przyczyną są różne uszkodzenia struktur i układ komorowy mózgu. Jeśli zanik nerwu wzrokowego jest zakończony (co jest rzadkością), wówczas wizja może być całkowicie nieobecna. W przypadku częściowej atrofii ostrość wzroku zależy od stopnia i lokalizacji uszkodzenia nerwu wzrokowego. W przypadku zaniku nerwu wzrokowego, stymulowanie leczenia funkcjonalnego za pomocą specjalnych urządzeń, stosuje się leczenie nootropowe (poprawiające procesy metaboliczne w mózgu) i rozszerzające naczynia.
Po szpitalu położniczym rodzice powinni uważnie monitorować rozwój dziecka, zwracając uwagę na tworzenie funkcji wzrokowych.
Ważne jest, aby pierwsze badanie przez okulistę zostało przeprowadzone w ciągu pierwszych 3 miesięcy życia dziecka (w tych okresach większość chorób wrodzonych można zdiagnozować na wczesnym etapie, co jest kluczem do skutecznego leczenia). W przypadku braku patologii podczas pierwszego badania konieczna jest następna wizyta u lekarza, gdy dziecko ma sześć miesięcy (dojrzewanie głównych struktur oka odpowiedzialnych za prawidłowe ogniskowanie obrazu na siatkówce).
Wstępne badanie przeprowadza się według następującego algorytmu:
Określenie ostrości (w ciągu 1 miesiąca - przez reakcję fiksacji na obiekcie, w ciągu 2-3 miesięcy - przez śledzenie jasnej zabawki o rozmiarze 15–20 cm na jasnym tle monofonicznym, w ciągu 4–5 miesięcy - śledzenie jasności na odległość 3-5 m) i pola widzenia (pole widzenia - maksymalna przestrzeń kontrolowana przez jedno oko). Pole widzenia jest określane w przybliżeniu - lekarz przesuwa zabawkę do przodu z powodu głowy dziecka, dopóki dziecko nie zareaguje na obiekt. Jednocześnie badane są przydatki oka: mięśnie, przewody łzowe, powieki (ruchy oczu w różnych kierunkach, drożność przewodów łzowych, pełnia otwierania i zamykania powiek), a także środki optyczne oka i dna oka przy użyciu oftalmoskopu i lampy szczelinowej (instrumenty wysyłające kształt szczeliny lub okrągły promień światła przez medium optyczne oka).
Okulista mierzy również refrakcję za pomocą skiascopy (test cienia z linijkami optycznymi) lub refraktometrii (używa się specjalnego aparatu).
Jeśli nie można określić ostrości wzroku (dziecko ma rozmytą reakcję fiksacji lub śledzenia), przeprowadza się badanie impulsów mózgowych w odpowiedzi na bodźce wzrokowe (metoda wzrokowych potencjałów wywołanych). Zgodnie z jego wynikami można ocenić obecność funkcjonalnych i strukturalnych uszkodzeń analizatora wzrokowego lub opóźnienie jego rozwoju.
W wieku 6 miesięcy, oprócz standardowego badania dziecka, dynamika refrakcji oka jest monitorowana przez okulistę, to znaczy nowo uzyskane i pierwotne dane z tego badania są porównywane. Dla większości dzieci w wieku 6 miesięcy zakres refrakcji wynosi od + 1– + 2,5 dioptrii. Czasami w tym wieku może nastąpić przesunięcie w kierunku refrakcji minus, co wskazuje na podatność dziecka na rozwój krótkowzroczności. W tym przypadku konieczne jest ograniczenie obciążenia wizualnego - aby usunąć małe i zwisające zabawki, aby skupić się na odległych i ruchomych obiektach. Jeśli krótkowzroczność zostanie wykryta więcej niż 2 dioptrii, zwłaszcza jeśli wraz z nią, ostrość widzenia dziecka zmniejsza się i pojawia się zez, jak tylko możliwe jest korekcja wzroku za pomocą okularów. W razie potrzeby okulary można przypisać już po 6 miesiącach (czasami, z dużymi stopniami lub wyraźną asymetrią między oczami, stosuje się korekcję wzroku za pomocą soczewek kontaktowych).
Nawet jeśli po 6 miesiącach w rutynowej kontroli nie wykryto patologii narządu wzroku, w przyszłości konieczne jest poddanie się badaniu przez okulistę co sześć miesięcy, ponieważ w tym czasie współczynniki załamania oka mogą zacząć się zmieniać (krótkowzroczność, astygmatyzm), pojawiają się pewne zespoły genetyczne, występujące z gwałtownym naruszeniem ostrości wzroku. Ponadto regularne monitorowanie dziecka daje lekarzowi możliwość szybkiego zidentyfikowania ukrytych procesów zapalnych.
Pierwszymi objawami wielu chorób, którymi należy się zająć w pierwszych miesiącach życia, są brak lub opóźnione śledzenie ruchu podmiotu, pojawienie się zeza, zaczerwienienie tułowia, wydzielina gromadząca się w wewnętrznych kącikach oczu i powiekach. Jeśli pojawią się takie objawy, należy natychmiast skontaktować się ze specjalistą.
Ważne jest, aby wiedzieć: nawet jeśli lekarz ujawnił patologię, nie jest to powodem do paniki. Zaburzenia czynności narządów w większości przypadków można przywrócić za pomocą odpowiedniego leczenia.
Uważaj na swoje dzieci! Nie rób samoleczenia!
Autor artykułu: pediatra, okulista, kandydat nauk medycznych,
Kierownik Katedry Okulistyki, NIIP i DF MH RF
Skripets Petr Petrovich
Według statystyk medycznych dalekowzroczność u dzieci wykrywana jest w 90% przypadków, ponieważ wszystkie dzieci przychodzą na świat z nadwzrocznymi oczami. Uważa się to za normę i do pewnego wieku rodzice nie powinni się zbytnio martwić, ale nie należy zapominać o terminowej wizycie u okulisty, przynajmniej raz w roku.
Nadwzroczność u noworodków oznacza dalekowzroczność, z jaką rodzą się absolutnie wszystkie dzieci. Jest to nieprawidłowe załamanie oka, w którym ognisko układu wzrokowego znajduje się poza siatkówką. U dzieci wynika to z małej długości gałki ocznej. Nadwzroczność trwa zwykle od 1 roku do 3 lat i wynosi około 3 dioptrii. Wraz ze wzrostem dziecka jego wartość stopniowo maleje w kierunku normalnego refrakcji, a w wieku szkolnym liczy się około 1 dioptrii. Dzieje się tak, ponieważ gałka oczna rośnie i ostrość jest ustawiana na siatkówce.
Dlatego nadwzroczność u dzieci od 1 roku do 3 lat i trochę starsza jest całkiem normalna. Jednak badanie przez okulistę w tym okresie jest obowiązkowe. Pomoże to kontrolować rozwój wzroku i zapobiegać powikłaniom, ponieważ w młodszym wieku nadwzroczność może być większa niż 3 dioptrii.
Ogólnie istnieją trzy typy systemów optycznych:
Każda soczewka jest mierzona w dioptriach, które charakteryzują jej moc refrakcyjną. Dlatego mówimy to: „Mam nadwzroczność plus dwa”. Lub: „Mam krótkowzroczność minus sześć”.
Ale zdarza się, że nadwzroczność dzieci wciąż się manifestuje, powodem może być opóźnienie wzrostu gałki ocznej. Dzieci z takim zaburzeniem muszą naciągać mięśnie oczu, aby badać przedmioty. Z początku ich oczy wydają się dostosowywać, kompensując słaby wzrok. Ale potem może przekształcić się w rozwój różnych chorób, na przykład skurcz mięśni oczu.
Również przyczyny nadwzroczności dziecięcej są następujące:
Ponieważ same dzieci nie są w stanie określić swojego złego wzroku lub dobrego samopoczucia, a dzieci poniżej 1 roku życia mają trudności z postawieniem diagnozy, należy zwrócić uwagę na takie objawy lub skargi, jak:
Przy szybkim powtórzeniu takich skarg, niezwłocznie, zabierz dziecko do lekarza. Dalekowzroczność w zaniedbanym stanie jest obarczona takimi konsekwencjami jak częste zapalenie oczu (zapalenie spojówek), zwiększone ryzyko rozwoju jaskry z powodu upośledzonego wypływu płynu wewnątrzgałkowego.
Postęp nadwzroczności u dzieci w wieku 1-3 lat może prowadzić do choroby, takiej jak niedowidzenie, zwanej również zespołem „leniwych oczu”, która jest nieodłączna tylko w młodym wieku. Prowadzi to do tego, że komórki mózgu odpowiedzialne za widzenie, przyjmując zniekształcony obraz, zmniejszają stymulację normalnego rozwoju neuronów.
Takie zmiany prowadzą do ograniczenia wzroku i zaburzeń rozwojowych. Nie można poprawić patologii za pomocą okularów lub soczewek. Jako bonus do niedowidzenia, może wystąpić zez, rozwijający się w około 40% przypadków.
Na podstawie stopnia patologii nadwzroczność dzieci dzieli się na trzy typy:
Możliwe jest ujawnienie stopnia dopiero po specjalnym badaniu lekarskim u okulisty.
Wszystkie dzieci poniżej 3 lat mają rezerwę nadwzroczności. Ale czasami może nie spełniać standardu. Samo w sobie nie jest to straszne, ale z czasem mogą pojawić się komplikacje i problemy ze wzrokiem. Na przykład, jeśli gałka oczna rośnie przed normą wieku, oznacza to, że dziecko ma niewystarczający zapas. W tym przypadku bardzo wysokie ryzyko rozwoju krótkowzroczności. W przypadku nadmiernego stada, charakteryzującego się opóźnionym wzrostem gałki ocznej, wystąpienie możliwych powikłań opisano powyżej.
Wszystkim tym komplikacjom i chorobom można zapobiec, jeśli problem zostanie zidentyfikowany na wczesnym etapie. Dziś okulista może ustanowić rezerwę dalekowzroczności na okres do 1 roku. W razie potrzeby lekarz wypisze okulary i zaleci specjalną gimnastykę. I z zezem - całkowite traktowanie systemu wzrokowego.
Rodzice powinni zrozumieć, że okulary są potrzebne do leczenia, a nie niedogodności!
Szkła dodatnie z nadmiernym stadem normalizują funkcjonowanie komórek wzrokowych mózgu, zapobiegając rozwojowi niedowidzenia i zeza, a jeśli nie wystarczające, uruchamiając mechanizmy spowalniające wzrost gałki ocznej.
Ponadto zastosowane i sprzętowe leczenie z różnymi sposobami stymulowania wzroku. Kurs ten jest przewidziany tylko po niezbędnych egzaminach i przeprowadzany 3-5 razy w ciągu roku.
Obejrzyj wideo na temat grafiki komputerowej chorób oczu.
W wieku przedszkolnym, od 1 roku do 3 lat, zaleca się stosowanie dodatnich soczewek, nawet w celu skorygowania niewielkiego stopnia nadwzroczności (około 1 D). Ale w tym przypadku dzieci powinny nosić okulary tylko podczas pracy w polu widzenia - czytania, oglądania telewizji, w szkole, odrabiania lekcji, przy komputerze. Dzieciom w wieku szkolnym, od 7 roku życia, zazwyczaj przypisuje się soczewki kontaktowe lub okulary z soczewkami do zbierania.
Ponownie przypominamy, że im wcześniej ujawni się patologia, tym większe są szanse na wyzdrowienie. Ponadto nowoczesne technologie leczenia umożliwiają całkowite wyleczenie nadwzroczności u dzieci z dużym odsetkiem sukcesów.
Podoba Ci się ten artykuł? Czy nauczyłeś się czegoś nowego lub chciałbyś coś dodać? Podziel się swoją opinią, doradzaj, komentuj! W końcu dzieci powinny być zdrowe dla radości mamy i taty!
http://zorsokol.ru/dalnozorkost/gipermetropiya.html
Bardzo często wady, które odnoszą się do zmysłów, dzieci postrzegają jako normę. Nie wiedząc, jak jest z innymi, bez porównania, dziecko rośnie i nie narzeka na słabe słyszenie lub zamazany obraz przed oczami. Tymczasem destrukcyjne procesy, które można zatrzymać w niemowlęctwie, nadal postępują. Dowiedz się, jak sprawdzić wizję dzieci, które potrzebują każdego rodzica, aby zapobiec lub zidentyfikować chorobę w powijakach.
80% wszystkich informacji otrzymywanych przez daną osobę dzięki jego zdolności widzenia. Dzieciństwo jest czasem intensywnego odkrywania otaczającego nas świata, dlatego niezwykle ważne jest zachowanie zdrowia oczu dziecka.
Terminowa reakcja nawet na drobne odchylenia może zapewnić dziecku pełne życie w jasnych kolorach. Ważne jest, aby pamiętać, że narządy wzroku po urodzeniu przechodzą etap adaptacji i formacji. Dziecko przyzwyczaja się do światła, otoczenia, uczy się skupiać oczy i skupiać uwagę. W tym czasie rozwija się tkanka łączna i najmniejsze elementy gałki ocznej. Pamiętaj o niektórych cechach związanych z wizją dzieci:
Terminowa reakcja na naruszenie może uratować wzrok dziecka lub przynajmniej powstrzymać negatywny wpływ choroby.
Badanie umiejętności dla każdego wieku jest indywidualne. Istnieją trzy rodzaje analizy:
Po raz pierwszy dziecko spotyka się z badaniem narządów wzroku w szpitalu. Manipulacje lekarza w tym momencie sprowadzają się do badania w celu zidentyfikowania tylko widocznych wad fizycznych. W przyszłości, zgodnie z planem, okulista powinien odwiedzić dziecko po 1, 3, 6 i 12 miesiącach. Jeśli badanie wskazuje, że okruchy są zdrowe, rodzice nie mają się czym martwić. Ale, jak pokazuje praktyka, 50% małych pacjentów jest zagrożonych, to znaczy z różnych powodów są podatni na dysfunkcję systemu wzrokowego:
Wiedząc, jakie niuanse napotkasz podczas rozwoju niemowląt i jakie są normy dziecka w wieku 1 roku, rodzice mogą chronić dziecko przed ukrytymi szybko rozwijającymi się chorobami i zacząć z nimi walczyć tak szybko, jak to możliwe.
Niemowlę charakteryzuje się pewnymi odchyleniami od normy, które nie są związane z chorobą. Na przykład słabość tkanki łącznej prowadzi do zeza w pierwszych dziesięciu dniach życia. Potem oczy dostosowują się i stają się normalne. Ale jeśli zauważysz tę patologię po etapie formacji, powinieneś skontaktować się z okulistą. To przez obserwację i analizę sprawdzany jest wzrok najmniejszego:
Istnieje również specjalny znak, który pomaga określić, czy oczy dziecka są zdrowe. Stosuje się go podczas badania lekarzy, ale można go także wydrukować - białą kartkę, której połowa zajmuje pionowe pasy. Zakryj jedno dziecko dłonią, pokaż mu znak, a potem drugi. Zdrowe dziecko o wyglądzie lub ręce wskaże pasiastą część arkusza.
Tabele, w których używa się okulistów, pomagają poznać jakość widzenia u dzieci w wieku przedszkolnym. Dr Orlova opracowała tabelę z obrazami roślin, zwierząt i symboli, które dziecko prawdopodobnie już wie. Z wyprzedzeniem można rozważyć wydruk w swobodnej atmosferze, wyjaśniając nazwę nieznanych jeszcze postaci. Następnie powiesić go na ścianie i poprosić dziecko o wskazanie określonych zdjęć. Normą wzroku u dziecka w wieku 4 lat jest rozpoznanie grupy figur z 10. linii powyżej, znajdujących się pięć metrów od obrazów. Jeden błąd w oznaczeniu pozostawia wskaźnik w normalnym zakresie.
Stół Golovin jest również używany dla starszych dzieci, ale dziecko w wieku przedszkolnym jest pokazane częściowo. Jest on reprezentowany przez rzędy otwartych pierścieni. Używając tych pierścieni jako części obrazu - w postaci pęknięcia i całej kuli, uszkodzonej i nowego koła na maszynie - lekarze dowiedzą się, czy mały pacjent widzi nieciągłe koło.
W przypadku dzieci, które znają litery, okulista przeprowadza kontrolę za pomocą tabeli Sivtsev. Na nim dziecko może zobaczyć 7 elementów alfabetu ułożonych w 12 liniach. Wydrukuj go na 3 arkuszach A4 w celu łatwej kontroli. Zaczynając od góry, wskaż 1-3 znaki na każdej linii i stopniowo przechodź do dziesiątej. Norma wzroku u dzieci w wieku szkolnym jest taka sama jak w przypadku stołu Orlova, to znaczy dziecko powinno widzieć dobrze 10 linii w odległości pięciu metrów.
Dziecko rodzi się ze stosunkowo niskim poziomem widoczności. Ale każdego dnia, przy odpowiednim rozwoju i opiece, zdolność jest ulepszana i przekształcana:
Tabela pokazuje szczegółowo wskaźnik w odniesieniu do wieku, gdzie 1,0 wynosi 100%
Z wyjątkiem sytuacji, gdy inspekcja domowa wykazała zauważalne odchylenie ostrości wzroku dziecka od normy, istnieje szereg objawów wskazujących na potrzebę natychmiastowego uzyskania pomocy. Warto jak najszybciej udać się do okulisty, jeśli dziecko:
Każdy rodzic rozumie, że bez interakcji z doświadczonym specjalistą kontrole domowe są nieskuteczne, aw przypadku podejrzenia choroby są bezużyteczne. Za miesiąc, rok lub pięć lat oczekiwania na widok zdrowego dziecka są różne. Jak więc przeprowadzić profesjonalne badanie wzroku w przypadku naruszeń we wszystkich okresach dorastania dzieci?
Nowoczesne technologie pozwalają na kontrolę na najwyższym poziomie, nawet u niemowląt. Jeśli guz zostanie wykryty w oku w tym wieku, istnieje możliwość zainstalowania specjalnej płytki, która zapobiega jego wzrostowi. Uszkodzone funkcje można częściowo przywrócić lub całkowicie przywrócić. W przeciwnym razie, jeśli problem zostanie znaleziony później, rozwój takiej choroby pozbawia osobę zdolności widzenia.
Lista procedur wykonywanych przez okulistę w diagnostyce oczu niemowlęcia obejmuje:
Strabismus wykryty w tym okresie jest wciąż uważany za normalny etap fizjologicznego rozwoju tkanek łącznych. W niektórych przypadkach lekarz proponuje poddanie się bardziej szczegółowemu badaniu konkretnego obszaru.
Oczy zdrowego dziecka już poruszają się w synchronizacji, a dno jest podobne do dorosłego. Zdolność widzenia i odróżniania obiektów poprawia się i wzrasta do 30%. Te parametry potwierdzają:
Film pokazuje przykład profesjonalnej diagnozy dziecka poniżej pierwszego roku życia.
Roczne dziecko jest testowane pod kątem chorób właściwych dla dorosłych, ponieważ odchyleń od normy nie można przypisać fizjologii: uformowały się mięśnie, narząd przystosował się i nadal szybko się rozwija. Optometrysta bada dziecko pod kątem zaburzeń zakwaterowania.
W tym celu używane są specjalne urządzenia ręczne, ponieważ wciąż trudno jest usiąść i naprawić dziecko w tym wieku. Jeśli istnieją podejrzenia choroby, należy zastosować znieczulenie miejscowe lub ogólne. W ciągu dwóch lat, w przypadku przygotowania do przedszkola, dziecko siedzi oczywiście na standardowym sprzęcie, nie bez pomocy rodziców.
W tym wieku ostrość wzroku powinna osiągnąć 60-90%. Dziecko nie będzie miało trudności z przenoszeniem zajęć w przedszkolu, ponieważ organy widzenia zbliżają się do stanu dorosłego. Oprócz tabel wspólnych w aplikacji, lekarze używają skiascope i oftalmoskopu do sprawdzenia. Dzięki odpowiedniemu pozycjonowaniu przez rodziców i lekarza proces dla dziecka zmienia się w zabawną grę, a klinika nie będzie się wiązać z lękami i niepewnością. W tym wieku musisz być przygotowany na:
Tym razem jest to okres ostatecznego formowania wszystkich funkcji widzenia:
Dzieci są sprawdzane w ogrodach lub na kursach przedszkolnych. W zależności od wiedzy dziecka odpowiednia tabela jest wybierana do weryfikacji: Orlova ze zdjęciami, Golovin z otwartymi pierścieniami lub Sivtsev z literami.
Znajdując nieprawidłowości w rutynowym badaniu w szkole lub w szpitalu, lekarz wysyła młodego pacjenta do specjalisty w celu zbadania. Zastosowane technologie i metody nie różnią się od dorosłych:
Nowe metody leczenia, innowacyjne rozwiązania i inne nowoczesne sukcesy nie są zwycięstwem nad ogólnym pogorszeniem zdrowia, ale jego konsekwencjami. Jednym z alarmujących sygnałów było to, że naruszenia przestały być związane z wiekiem. Fakt, że wcześniej tylko starsi ludzie byli chorzy, jest często wykrywany u nastolatków, dzieci i niemowląt. Typowe problemy:
Warto również podkreślić szereg chorób zapalnych, które mogą prowadzić do poważnych zaburzeń widzenia. Niektóre dolegliwości uszkadzają poszczególne części konstrukcyjne:
Istnieją również choroby, które pociągają za sobą znaczną lub całkowitą utratę wzroku.
Wśród złożonych patologii są te, które są leczone przez długi czas, ale z powodzeniem:
Rozważając dolegliwości systemu wzrokowego, warto wiedzieć, jakie były warunki ich pojawienia się. W niektórych przypadkach wskaźnik nie zależy od nas, w innych można go wyeliminować niż zapobiegać niekorzystnym skutkom. Lekarze wymieniają następujące przyczyny dysfunkcji narządów oka i czynniki zwiększające ryzyko choroby:
Nie zawsze łatwo jest zidentyfikować naruszenie podczas badania zewnętrznego lub badania ostrości wzroku. Lekarz przechodzi trudny sposób badań i procedur diagnostycznych, aby znaleźć źródło problemów. Czy są jakieś behawioralne wskaźniki choroby? Kiedy powinien być emitowany alarm? Jakie są objawy pogarszającej się zdolności widzenia u dzieci?
Obserwując dziecko przez cały dzień, zwracaj uwagę, czy ma:
Oznaki choroby nie zawsze są oczywiste i mogą wskazywać na inne dolegliwości, ale wizyta u okulisty nie byłaby zbyteczna nawet w tym przypadku. Jeśli zauważysz u dziecka co najmniej dwa z powyższych objawów, powinieneś jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.
Korekcja laserowa. Warto wiedzieć, że to nie jest operacja. Ekspozycja na laser nie jest szkodliwa i może powrócić do widoku po kilku manipulacjach. Skuteczną metodą jest wyeliminowanie astygmatyzmu, nadwzroczności i krótkowzroczności. W ciągu kilku godzin po zabiegu wizja wraca w całości, a po 3-5 dniach oczy mogą być ładowane, jak w zdrowym stanie.
Fotostymulacja. Procedura polega na wysyłaniu rytmicznych sygnałów o różnych kolorach do siatkówki. Stymulacja podnosi poziom odpowiedzi mózgu i rozwija aparat wzrokowy jako całość. Metodę stosuje się do eliminacji tak poważnych chorób jak jaskra, a także do zwalczania innych patologii nerwu wzrokowego. Służy do eliminacji krótkowzroczności, astygmatyzmu.
Magnetoterapia. Pomaga przywrócić uszkodzoną lub zanikniętą tkankę przez ekspozycję na pole magnetyczne. Lekarze stosują tę metodę w rehabilitacji pooperacyjnej, dla pacjentów z uszkodzoną strukturą tkanki łącznej narządów oka, eliminując jednocześnie skutki procesów zapalnych.
Elektrostymulacja. Impuls elektryczny powoduje napięcie mięśni, a także przywraca zakończenia nerwowe. Metoda jest z powodzeniem stosowana w przypadku zeza, atrofii i miopatii. Zwykle wyznaczany przez kurs, a nie jednorazowa procedura.
Punkty Urządzenia optyczne w tym wieku są często korygujące, z perspektywą zmniejszenia dioptrii i ogólnie usuwania okularów. Lekarz prowadzący wybiera soczewki, aby liczba wad lub wad nie zaszkodziła dziecku, ustalając minimalną wartość w recepturze.
Soczewki. Stosowany z celem estetycznym, ale w okresie dojrzewania ten aspekt jest najważniejszy. Dla stabilności stanu psycho-emocjonalnego nastolatka rodzice spieszą się do okulisty, aby uzyskać poradę, kiedy umieścić soczewki dziecku.
Ważne jest jednak, aby pamiętać, że dziecko musi radzić sobie z higieną rąk, zawartością soczewek i nakładaniem ich na oczy, chociaż wie, że zawsze jesteś gotów pomóc. Jeśli jest na to „wystarczająco dorosły”, warto omówić ten problem z lekarzem.
Gimnastyka wizualna. Szereg ćwiczeń dostarcza lekarzowi, wyjaśniając szczegółowo każdy ruch i oczekiwany efekt. Trening odbywa się w pierwszej połowie dnia, a przed snem zaleca się badanie palpacyjne (masaż palcami) w okolicach oczu. Pediatrzy i okuliści z całego świata oferują własne metody wykonywania gimnastyki: Zhdanov, Norbekov, Komarovsky i inni.
Dla dzieci noszenie okularów jest uzasadnione w przypadku krótkowzroczności i nadwzroczności, astygmatyzmu i zeza. W tych chorobach urządzenia optyczne są w stanie całkowicie lub częściowo przywrócić wzrok bez przyjmowania leków i operacji. Jeśli różnica między oczami jest duża, jedna soczewka utknie w celu rozwinięcia słabszego oka.
Pomimo ogólnych obaw dzieci otrzymują okulary tylko w celu korekty. Wpływ ciągłego noszenia optyki nie powoduje atrofii, ponieważ wybrano pewną ostrość widzenia. Jego wpływ nie jest negatywny również dlatego, że:
Dla dziecka z problemami ze wzrokiem istnieje wiele ograniczeń i barier, ale troskliwi rodzice mogą podarować dziecku pełnoprawne dzieciństwo bez względu na okoliczności. Trzeba być cierpliwym i nauczyć się nie zwracać uwagi na fakt, że dziecko nie może każdego dnia podkreślać swoich sukcesów i nowych osiągnięć. Adaptacja społeczna, wsparcie psychologiczne i kompleksowa pomoc to pierwsza rzecz, której potrzebuje dziecko z upośledzeniem funkcji.
Co spotkasz, jeśli u Twojego dziecka zdiagnozowano chorobę? Po pierwsze, pamięć cierpi:
Wynika to z trudności w kompilowaniu obrazów, które są stemplowane jako notatki w mózgu danej osoby. Częściowa dezorientacja postępuje podczas pogorszenia ostrości wzroku.
Nawet jeśli dziecko widzi słabo, jego świat pozostaje kontrastowy. Domy powinny być otoczone jasnymi przedmiotami i zabawkami. W ten sposób zachowujesz zdrowe postrzeganie kolorów i stymulujesz rozwój narządów oka.
Istnieje wiele zaleceń, które są znane każdemu rodzicowi od dawna, ale warto je przypomnieć. Przestrzeganie prostych zasad pomoże uniknąć zaostrzenia chorób wzroku i pogorszenia zdolności widzenia:
Wiadomo, że obecnie 78% absolwentów szkół średnich ma nieodwracalne zaburzenia widzenia. Tylko rodzice, którzy postawili sobie za cel utrzymanie zdrowego stanu narządów wzroku dziecka z całą swoją siłą, mogą zmienić straszliwe statystyki. Pomagają w tym kontrole domowe, profesjonalne wsparcie i zapobieganie. Ale nawet jeśli rodzina ma do czynienia z chorobą, w tej chwili istnieje wiele metod i sposobów na rozwiązanie tego problemu. Pamiętaj tylko, że sukces leczenia zależy od etapu, na którym postawiono diagnozę - im szybciej, tym lepiej.
Wskazówki od doświadczonego okulisty dziecięcego w krótkim wideo
http://zdorovoeoko.ru/poleznoe/baza-znanij/proverka-zreniya-u-detej/