Normaks odpowiada za środki przeciwdrobnoustrojowe należące do grupy fluorochinolonów. Krople normax stosowane są głównie do leczenia uszu i oczu i mogą być używane w domu.
Ze względu na łagodny skład i działanie środek jest przepisywany i z powodzeniem stosowany przez specjalistów laryngologów i okulistów.
W tym artykule przyjrzymy się, dlaczego lekarze przepisują Normaks, w tym instrukcje użycia, analogi i ceny tego leku w aptekach. Prawdziwe recenzje osób, które już skorzystały z Normaks, można przeczytać w komentarzach.
Normaks jest dostępny w postaci tabletek i 3% kropli do uszu i oczu.
Grupa kliniczno-farmakologiczna: lek przeciwbakteryjny z grupy fluorochinolonów do stosowania miejscowego w okulistyce i laryngologii.
Wskazaniami do przepisywania kropli jest leczenie chorób zakaźnych i zapalnych (przebieg ostry i przewlekły) wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na Normax: jaglica, zapalenie rogówki, zewnętrzne i wewnętrzne zapalenie ucha, zapalenie powiek, zapalenie spojówek (w tym gonokokowe), zapalenie rogówki i spojówek, zakaźne zapalenie trądziku i zakaźne zapalenie trądziku oraz infekcja, zapalenie i zapalenie organizmu. przewlekłe i ostre zapalenie ucha środkowego, zapalenie powiek i spojówek.
Krople Normaks są zalecane do zapobiegania rozwojowi infekcji oczu w okresie przed i po zabiegach chirurgicznych, po urazach środkami fizycznymi lub chemicznymi, a także po usunięciu ciała obcego ze spojówki lub rogówki.
Ponadto, w postaci kropli, lek jest przepisywany w celu zapobiegania rozwojowi zakaźnego zapalenia ucha środkowego przed zabiegiem chirurgicznym i po zabiegu, jak również w przypadku urazów ucha, po usunięciu ciała obcego z zewnętrznego przewodu słuchowego w przypadkach, gdy rozpoznane jest uszkodzenie tkanek ucha.
Norfloksacyna ma działanie przeciwbakteryjne przeciwko bakteriom tlenowym gram-ujemnym i gram-dodatnim. Krople te nie są skuteczne przeciwko chorobom zakaźnym powodowanym przez bakterie beztlenowe.
Zarówno mikroorganizmy gram-dodatnie, jak i gram-ujemne są wrażliwe na działanie Normaks, a mianowicie:
Niemniej jednak beztlenowa grupa bakterii nie jest wrażliwa na działanie kropli do ucha.
Zgodnie z instrukcją użytkowania krople Normaks przeznaczone do wkraplania do ucha lub oczu.
Przed wkropleniem Normaksu do ucha należy reorganizować zewnętrzny kanał słuchowy. Krople powinny mieć temperaturę ciała. Pacjent powinien leżeć na boku lub odchylać głowę do tyłu, aby ułatwić wkraplanie. Po wkropleniu krople należy spuścić do kanału słuchowego, pociągając małżowinę uszną w dół i do tyłu. Głowę należy trzymać we wskazanej pozycji przez około 2 minuty. Może być umieszczony w zewnętrznym waciku z kanału słuchowego.
Znaleziony gwóźdź zaprzysiężony MUSHROOM! Gwoździe będą czyszczone w 3 dni! Weź to.
Jak szybko znormalizować ciśnienie krwi po 40 latach? Przepis jest prosty, zapisz go.
Masz dość hemoroidów? Jest sposób! W ciągu kilku dni można go wyleczyć w domu.
O obecności robaków mówi zapach z ust! Pij wodę z kroplą raz dziennie..
Nie używaj leku w takich przypadkach:
Ten lek ma wiele skutków ubocznych. Pojawiają się rzadko, a najczęstsze to:
W ciągu 30 minut od wkroplenia oczu należy powstrzymać się od prowadzenia pojazdów i wykonywania potencjalnie niebezpiecznych czynności.
Analogi strukturalne substancji czynnej:
Uwaga: stosowanie analogów należy uzgodnić z lekarzem prowadzącym.
Średnia cena NORMAKS, kropli w aptekach (Moskwa) wynosi 166 rubli.
Lek jest dostępny na receptę.
Gdzie złapałem to zapalenie spojówek? Nie wiem... Ale faktem jest, że gdzieś tydzień temu miałem do czynienia z tym brudem! Niesamowite uczucie! Dzięki lekarzowi, do którego się zwróciłem! Ona mianowała mnie Normakami! Po 4 dniach użytkowania zapomniałem o dyskomfortie w oku i ciągłym ropnym wydzielinie! Efekty uboczne nie miały na mnie wpływu, ale efekt terapeutyczny wynosił 100%! Apteka oferowała substytut, ale odmówiłem! I myślę, że to nie bez powodu! Nie choruj!
Leczę trwale przewlekłe zapalenie ucha z perforacją zgodnie z zaleceniami lekarza.
Krople Normaks, naprawdę pomagają, wszystko zniknęło w ciągu 4 dni, a ja miałem spojówkę. I już infekcja weszła w samo oko, miałem okalającą okolicę i wszystko poszło, dzięki kroplom Normaks i Okomestin, co 2 godziny były krople, najpierw jedna, a potem druga.
http://instrukciya-po-primeneniyu.com/kapli-normaks/Instrukcje użytkowania:
Ceny w aptekach internetowych:
Normaks jest środkiem przeciwbakteryjnym z grupy fluorochinolonów.
Substancją czynną jest norfloksacyna, jej zawartość to:
Dodatkowe składniki tabletek: laurylosiarczan sodu, glikolan sodowy skrobi, oczyszczony talk, hydroksypropylometyloceluloza, koloidalny dwutlenek krzemu, dwutlenek tytanu, stearynian magnezu, celuloza mikrokrystaliczna.
Substancje pomocnicze kropli: woda do wstrzykiwań, chlorek sodu, wersenian disodowy, kwas octowy lodowaty, chlorek benzalkoniowy.
W postaci tabletek Normaks jest przepisywany w leczeniu następujących chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na norfloksacynę:
W postaci kropli do oczu i uszu Normaks stosuje się w leczeniu następujących chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez mikroorganizmy wrażliwe na norfloksacynę:
Ponadto lek jest stosowany w kroplach w celu zapobiegania:
Dla obu postaci dawkowania:
W pediatrii tabletki Normaks nie są przepisywane dzieciom w wieku poniżej 15 lat, krople do oczu i krople do uszu - do 18 lat.
W postaci tabletek lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby, padaczki lub zespołu drgawkowego o innej etiologii.
Tabletki powlekane filmem
Tabletki należy przyjmować doustnie.
Zwykle przepisywany 1 tabletka 2 razy dziennie. W ciężkich przypadkach choroby zakaźnej pojedynczą dawkę można zwiększyć do 2 tabletek.
Czas trwania terapii w każdym przypadku jest ustalany indywidualnie, ale wynosi co najmniej 3 dni.
Krople do oczu i uszu
W postaci kropli Normaks przeznaczony do użytku lokalnego.
W chorobach ucha, przed wkropleniem, krople należy podgrzać do temperatury ciała. Zaszczepić lek musi znajdować się w uprzednio oczyszczonych zewnętrznych przejściach słuchowych. Dla wygody procedury zaleca się położyć na jednej stronie lub przechylić głowę do tyłu, aby ułatwić proces wkraplania. Po wkropleniu przez 2 minuty, głowa musi być trzymana w tej samej pozycji. Jeśli to konieczne, w uchu można umieścić bawełnianą turundę. Leczenie należy kontynuować przez kolejne 48 godzin po ustąpieniu objawów choroby.
Przy równoczesnym wyznaczaniu leków zobojętniających sok żołądkowy lub leków zawierających cynk, magnez, sukralfat, wapń lub żelazo należy obserwować co najmniej 2-godzinne przerwy między przyjmowaniem leków.
W postaci kropelek Normaks jest przeznaczony wyłącznie do stosowania miejscowego. Aby osiągnąć maksymalny efekt w przypadku ciężkiej infekcji, zaleca się połączenie leku z ogólnoustrojową terapią przeciwbakteryjną.
Podczas wkraplania zabezpieczyć zakraplacz i roztwór przed zanieczyszczeniem.
W ciągu 30 minut po wkropleniu kropli do oczu, należy powstrzymać się od prowadzenia samochodu i wykonywania potencjalnie niebezpiecznych rodzajów pracy, które wymagają przejrzystości percepcji wzrokowej i zwiększonej uwagi.
Możliwe interakcje leków z jednoczesnym stosowaniem leku Normaks w postaci tabletek jednocześnie z innymi lekami:
Krople do oczu i uszu Normaks są niekompatybilne z lekami, które mają niestabilną fizycznie lub chemicznie wartość pH 3-4.
Normax analogami są: Norfloksacyna, Norillet, Norbaktin, Nolitsin, Lokson-400.
Przechowywać w temperaturze do 25 ºС poza zasięgiem dzieci, chronić przed światłem.
Okres ważności - 2 lata. Krople po otwarciu butelki można używać przez 1 miesiąc.
Recepta.
Karta Normaks. 400 mg n6
Normaks spada hl / usn 0,3% 5 ml n1
Normaks hl / ear drops 0,3% 5ml
Normaks tbl 400mg №6
Normaks kap.gl / usn. 0,3% 5 ml
Informacje o leku są uogólnione, podane w celach informacyjnych i nie zastępują oficjalnych instrukcji. Samoleczenie jest niebezpieczne dla zdrowia!
Miliony bakterii rodzą się, żyją i umierają w naszych jelitach. Widać je tylko przy silnym wzroście, ale jeśli się połączą, zmieszczą się w zwykłej filiżance kawy.
Podczas kichania nasze ciało całkowicie przestaje działać. Nawet serce się zatrzymuje.
Praca, która nie służy sympatii człowieka, jest znacznie bardziej szkodliwa dla jego psychiki niż brak pracy w ogóle.
Istnieją bardzo ciekawe syndromy medyczne, na przykład obsesyjne spożywanie przedmiotów. W żołądku jednego pacjenta cierpiącego na tę manię znaleziono 2500 obcych przedmiotów.
Według statystyk, w poniedziałki ryzyko urazów kręgosłupa wzrasta o 25%, a ryzyko zawału serca o 33%. Bądź ostrożny.
Pierwszy wibrator został wynaleziony w XIX wieku. Pracował na silniku parowym i był przeznaczony do leczenia histerii u kobiet.
Najrzadszą chorobą jest choroba Kourou. Tylko przedstawiciele plemienia Fur na Nowej Gwinei są chorzy. Pacjent umiera ze śmiechu. Uważa się, że przyczyną choroby jest jedzenie ludzkiego mózgu.
Lek na kaszel „Terpinkod” jest jednym z najlepiej sprzedających się leków, wcale nie ze względu na swoje właściwości lecznicze.
Kiedyś ziewanie wzbogaca organizm w tlen. Jednak ta opinia została obalona. Naukowcy udowodnili, że ziewając osoba chłodzi mózg i poprawia jego wydajność.
Ludzka krew „biegnie” przez naczynia pod ogromnym ciśnieniem i, z naruszeniem ich integralności, jest w stanie strzelać z odległości do 10 metrów.
Ludzie, którzy są przyzwyczajeni do regularnego śniadania, są znacznie mniej narażeni na otyłość.
Opadając z osła, bardziej prawdopodobne jest złamanie szyi niż upadek z konia. Po prostu nie próbuj obalać tego stwierdzenia.
Naukowcy z Uniwersytetu w Oksfordzie przeprowadzili serię badań, w których doszli do wniosku, że wegetarianizm może być szkodliwy dla ludzkiego mózgu, ponieważ prowadzi do zmniejszenia jego masy. Dlatego naukowcy zalecają, aby nie wykluczać ryb i mięsa z ich diety.
W Wielkiej Brytanii istnieje prawo, zgodnie z którym chirurg może odmówić wykonania operacji pacjenta, jeśli pali lub ma nadwagę. Osoba musi zrezygnować ze złych nawyków, a być może nie będzie potrzebowała operacji.
74-letni mieszkaniec Australii James Harrison został dawcą krwi około 1000 razy. Ma rzadką grupę krwi, której przeżywają przeciwciała pomagające noworodkom z ciężką niedokrwistością. Tak więc Australijczyk uratował około dwóch milionów dzieci.
Osteochondroza jest chorobą zwyrodnieniowo-dystroficzną związaną z otarciami krążków międzykręgowych, stopniowym naruszaniem integralności elementów strukturalnych.
http://www.neboleem.net/normaks.phpLek Ormaks jest przeznaczony do leczenia zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na azytromycynę:
- zakażenia górnych dróg oddechowych (bakteryjne zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego);
- infekcje dróg oddechowych (bakteryjne zapalenie oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc);
- infekcje skóry i tkanek miękkich: rumień wędrujący (początkowy etap boreliozy), róży, liszajec, wtórna pirodermoza.
Opis od 07/01/2015
1 ml leku zawiera 3 miligramy norfloksacyny. Jako środki pomocnicze występują woda, lodowaty kwas octowy, chlorek benzalkoniowy, chlorek sodu i wersenian disodowy.
1 tabletka zawiera 400 miligramów norfloksacyny. Jako adiuwanty obecne są dwutlenek tytanu, hydroksypropylometyloceluloza, stearynian magnezu, laurylosiarczan sodu, koloidalny dwutlenek krzemu, glikolan sodowy skrobi, oczyszczony talk i celuloza mikrokrystaliczna.
Dostępne w postaci kropli do oczu i uszu w butelkach z ciemnego szkła o pojemności 5 mililitrów. Ciecz ma klarowny, bezbarwny lub lekko żółtawy kolor.
Dostępne również w postaci tabletek powlekanych, które są zagrożone z jednej strony.
Norfloksacyna ma działanie przeciwbakteryjne przeciwko bakteriom tlenowym gram-ujemnym i gram-dodatnim. Krople te nie są skuteczne przeciwko chorobom zakaźnym powodowanym przez bakterie beztlenowe.
Działanie polega na hamowaniu enzymu gyrazy DNA bakterii, który zakłóca replikację DNA i syntezę bakteryjnych białek komórkowych.
Ze względu na niskie wchłanianie ogólnoustrojowe nie przeprowadzono badań w tym obszarze.
Krople do oczu i uszu normax są wskazane dla:
Jest stosowany w zapobieganiu zapaleniu ucha przed i po zabiegach chirurgicznych, podczas wydobywania ciała obcego ucha, któremu towarzyszy uszkodzenie tkanki, jak również przed i po urazach ucha.
Stosuje się go w celu zapobiegania infekcjom oczu po usunięciu ciała obcego ze spojówki lub rogówki, przed i po zabiegu chirurgicznym, a pole obrażeń za pomocą środków fizycznych lub chemicznych.
Nie jest stosowany w przypadku nadwrażliwości na leki fluorochinolowe, ciążę, karmienie piersią, dzieci poniżej 12 lat.
Należy zachować ostrożność w przypadku osób, które obsługują potencjalnie niebezpieczne maszyny lub prowadzić samochód (po wkropleniu leku do oka nie należy angażować się w czynności wymagające zwiększonej uwagi przez 30 minut).
W większości przypadków lek jest dobrze tolerowany. Czasami mogą wystąpić reakcje alergiczne w postaci obrzęku naczynioruchowego, świądu i wysypki. Jeśli występują działania niepożądane, należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.
Podczas używania tabletek można zaobserwować:
Instrukcje dotyczące kropli
Krople są przeznaczone do wkraplania do ucha lub oczu. W przypadku chorób zakaźnych ucha środkowego lub zewnętrznego, dwie krople są przepisywane pięć razy dziennie. W szczególnie ostrych sytuacjach można zastosować dwie krople co trzy godziny, aż stan się poprawi.
W przypadku jaglicy przewlekłej lub ostrej, 2 krople są przepisywane 5 razy dziennie do każdego oka. Czas trwania leczenia może wynosić do dwóch miesięcy.
W przypadku zakaźnych chorób oczu, 2 krople są przepisywane 5 razy dziennie.
W przypadku chorób zakaźnych oka o ostrej naturze, 1 lub 2 krople mogą być stosowane co 15-30 minut, po czym, w zależności od dynamiki ulepszeń, odstęp między wkropleniami może być zwiększony.
Normaks tabletki, instrukcje użytkowania
Zgodnie z instrukcjami dla Normaks, tabletki należy przyjmować doustnie 400 miligramów 2 razy dziennie. Czas trwania leczenia jest ustalany indywidualnie przez lekarza. Minimalny czas trwania leczenia wynosi 3 dni. W ciężkich zakażeniach pojedyncza dawka wzrasta do 800 mg.
Do tej pory nie są znane przypadki przedawkowania. W przypadku przypadkowego spożycia kropli można zaobserwować nudności, wymioty, ból głowy, lęk, zawroty głowy i biegunkę. W takim przypadku konieczne jest przeprowadzenie terapii objawowej, wypicie dużej ilości wody.
Używając kropli jednocześnie z innymi lekami, należy obserwować odstęp między stosowaniem tych leków przez co najmniej 15 minut.
Jednocześnie przyjmując tabletki z lekami, w których występują sukralfat, cynk, wapń, magnez i żelazo, a także z środkami zobojętniającymi kwasy, zmniejsza się wchłanianie norfloksacyny, ponieważ tworzy się kompleks z jonami metali.
Możesz kupić lek tylko na receptę.
Przechowywać krople powinny być w ciemnym miejscu, w temperaturze nie wyższej niż 25 stopni.
Okres trwałości spada - 2 lata. Po otwarciu butelki przechowywać nie dłużej niż 1 miesiąc.
Analogi Normaks to:
Recenzje kropli do uszu Normaks mówią o wysokiej wydajności - ulepszenia pojawiają się dosłownie po pierwszym użyciu.
Możesz kupić krople do oczu Normaks w Rosji średnio za 150 rubli.
Cena kropli do uszu Normaks na Ukrainie wynosi średnio 55 hrywien.
http://medside.ru/normaksTabletki Normaks to lek należący do kategorii fluorochinolonów. Pomaga w leczeniu chorób zapalnych i zakaźnych wywoływanych przez organizmy chorobotwórcze.
Białe tabletki z podziałem ryzyka po jednej stronie. Ich aktywnym składnikiem jest norfloksacyna (400 mg w każdej tabletce). Oprócz tego są:
Tabletki umieszcza się w foliowych paskach po 10 lub 6 sztuk. W kartonowym pudełku - 1 pasek.
Fluorochinolonowe środki przeciwbakteryjne.
Fluorochinolon wykazuje wyraźne działanie bakteriobójcze przeciwko takim bakteriom:
Aerobes są odporne na leki.
Tylko 30-40% akceptowanej ilości leku jest poddawane ssaniu. Żywność zmniejsza szybkość procesów absorpcji. Norfloksacyna jest szybko rozprowadzana w strukturach tkankowych układu moczowo-płciowego. W moczu i w postaci niezmienionej do 30% substancji czynnej jest wydalane.
Terapia patologii genezy zakaźnej i zapalnej:
Tabletki w postaci SM są przyjmowane doustnie. Średnia dawka to 1 tabletka dwa razy dziennie (w przypadku zapalenia pęcherza moczowego, chorób dróg moczowych, zapalenia ucha). Jeśli patologia zakaźna ma ciężki przebieg, dawkę zwiększa się do 2 tabletek dziennie. Czas trwania leczenia nie powinien być krótszy niż 3 dni.
Możliwe objawy: zawroty głowy, wymioty, ostry ból głowy. W terapii zaleca się stosowanie środków wspomagających w celu wyeliminowania objawów.
Narzędzie jest dokładnie przepisywane pacjentom z padaczką, patologiami wątroby / nerek i różnymi stanami konwulsyjnymi.
Producent zabrania picia leków pacjentom poniżej 15 roku życia.
Wiek pacjenta powyżej 65 lat oznacza ostrożne stosowanie leku.
Przeciwwskazane jest przyjmowanie leku z CC poniżej 30 ml na minutę. W innych przypadkach jest używany ostrożnie.
Eksperci nie zalecają picia tabletek w celu poważnego uszkodzenia narządów.
Biorąc pigułki, nie upośledzają zdolności pacjentów do kierowania pojazdami.
Leki zobojętniające sok żołądkowy i środki zawierające żelazo, wapń, sukralfat, magnez i cynk pomagają zmniejszyć wchłanianie norfloksacyny.
Cyklosporyna zwiększa poziom substancji czynnej w osoczu.
W połączeniu z warfaryną zwiększa jego aktywność przeciwzakrzepową.
Jednoczesne stosowanie leków z napojami zawierającymi etanol może wywołać objawy podobne do disulfiramu (zwiększona częstość akcji serca, gorączka, ból głowy, przerywany / ciężki oddech, skurcze kończyn).
Tabletki są przechowywane do 24 miesięcy w zacienionym i suchym miejscu, gdzie dzieci nie mają dostępu.
Żadne tabletki na receptę nie są uwalniane.
Opakowanie 6 tabletek mieści się w przedziale 120-155 rubli.
Sofya Klopova (terapeuta), 45, Balashikha
Tabletki są stosowane w leczeniu różnych form zapalenia ucha środkowego i infekcji trąbki Eustachiusza. Ponadto lek wykazuje wysoką skuteczność w leczeniu owrzodzenia rogówki, zapalenia spojówek, zapalenia krwawień i różnych urazów tkanek oka i ucha. Zawiera skuteczny antybiotyk, norfloksacynę. Wśród niedociągnięć można jedynie zauważyć, że nie działa on przeciwko mikroorganizmom beztlenowym. W takich przypadkach musisz odebrać inne narkotyki.
Egor Belugin, 48 lat, Kursk
Próbowałem być leczony tymi pigułkami na zapalenie gruczołu krokowego. Kiedy podczas oddawania moczu rozwinąłem nie do zniesienia ból, natychmiast poszedłem do lekarza. On ich polecił. Na początku terapii żołądek trochę się obrócił. Ale po kilku dniach nie było śladu dyskomfortu. Zapalenie stopniowo zmniejszało się, ból ustąpił. Jutro pójdę do lekarza, żeby się przetestować i potwierdzić skuteczność leku.
Evgenia Vetrova, 32 lata, Astrachań
Mój syn rozwinął zapalenie spojówek po odpoczynku w obozie letnim. Folia okrywała gałki oczne, powodując wyciek. Lekarz zalecił stosowanie tego leku w postaci tabletek lub kropli. Podaliśmy nasze preferencje. Lek jest nieco „szczypiący”, ale usuwa dyskomfort w ciągu kilku minut. Choroba została wyleczona w ciągu 5-6 dni, a siódmego dnia syn wyszedł na zewnątrz, aby spędzić czas z przyjaciółmi.
http://my-pochki.ru/lek/normaks-tabletki.htmlINSTRUKCJA do medycznego użycia leku ORMAX (ORMAX)
1 kapsułka zawiera 250 mg azytromycyny (w postaci dihydratu);
substancje pomocnicze: bezwodna laktoza, skrobia kukurydziana, stearynian magnezu, laurylosiarczan sodu.
Forma dawkowania. Kapsułki
Środki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnoustrojowego. Makrolidy, linkosamidy i streptograminy. Azytromycyna. Kod ATC J01FA10.
Dawkowanie i podawanie.
Kapsułki leku są przyjmowane doustnie 1 raz dziennie 1 godzinę przed lub 2 godziny po posiłku, z niewielką ilością płynu. W przypadku pominięcia leku, pominięta dawka musi zostać przyjęta tak szybko, jak to możliwe, następna dawka leku zostanie pobrana po 24 godzinach.
W przypadku zakażeń górnych i dolnych dróg oddechowych, górnych dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich (z wyjątkiem przewlekłego rumienia migrans) Ormaks stosują 500 mg (2 kapsułki) 1 raz dziennie przez 3 dni.
W ostrym zapaleniu cewki moczowej i zapaleniu szyjki macicy o etiologii niezwiązanej z gonokokami, pacjentom przepisuje się 1 g każdego (4 kapsułki) leku raz.
W leczeniu pacjentów z rumieniem migrującym Ormaks przepisywany jest 1 raz dziennie przez 5 dni, pierwszego dnia 1 g (4 kapsułki), a następnie 500 mg (2 kapsułki).
Dla osób starszych nie ma potrzeby zmiany dawki leku Niewydolność nerek.
U pacjentów z niewielkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny> 40 ml / min) nie ma potrzeby zmiany dawki. Nie przeprowadzono pojedynczego badania u pacjentów z klirensem kreatyniny Kup
http://www.likar.info/lekarstva/Ormaks-kapsuly/Składnik aktywny: azytromycyna;
5 ml zawiesiny zawiera 200 mg azytromycyny (w postaci dihydratu)
Substancje pomocnicze: benzoesan sodu (E 211), sacharoza lub sacharoza z dwutlenku koloidalnego krzemu, fosforan sodu, hydroksypropyloceluloza, guma ksantanowa, koloidalny dwutlenek krzemu, „morela” o smaku owocowym. Nie zawiera barwników.
Proszek do sporządzania zawiesiny doustnej.
Główne właściwości fizyczne i chemiczne: biały lub prawie biały proszek o charakterystycznym zapachu owoców.
Środki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnoustrojowego. Makrolidy. Azytromycyna. Kod ATX J01F A10.
Azytromycyna - przedstawiciel nowej generacji antybiotyków makrolidowych, należy do podgrupy azalidów. Działanie przeciwbakteryjne leku jest powodowane przez blokowanie biosyntezy białek mikroorganizmów wrażliwych na niego przez wiązanie się z podjednostkami 50S rybosomu i hamowanie translokacji peptydów. Wrażliwe na lek: Streptococcus pneumoniae (wrażliwy na penicylinę), Streptococcus pyogenes, Staphococcus aureus (wrażliwy na metycylinę), H.influenzae, H.parainfluenzae, M.catarrhalis, Pasteurella multochev "geekstech", H.parainfluenzae, M.catarrhalis, Pasteurella multocheff ",".., Porphyromonas spp., Chlamydia trachomatis, Chlamydia pneumoniae, Mycoplasma pneumoniae. Rodzaje mikroorganizmów, dla których nabyta oporność może być problematyczna: Streptococcus pneumoniae o pośredniej wrażliwości na penicylinę i oporny na penicylinę. Odporne organizmy: Enterococcus faecalis, grupa bakteroidów Bacteroides fragilis, Staphylococcus MRSA i MRSE (gronkowiec oporny na metycylinę ma bardzo wysoką częstość nabytej oporności na makrolidy, wrażliwość azytromycyny u tych gatunków jest rzadka).
Po zażyciu azytromycyny jest dobrze wchłaniany i szybko rozprowadzany w organizmie. Maksymalne stężenie we krwi znajduje się po około 2-3 godzinach, biodostępność azytromycyny wynosi około 37%. Po zażyciu azytromycyna jest rozprowadzana po całym organizmie. Stężenie azytromycyny w tkankach jest znacznie wyższe (50 razy) niż w osoczu krwi, co wskazuje na silne wiązanie leku z tkankami. Wiązanie z białkami osocza jest zmienne w zależności od stężeń w osoczu i waha się od 12% przy 0,5 µg / ml do 52% przy 0,05 µg / ml. Końcowy okres półtrwania eliminacji osocza w pełni odzwierciedla okres półtrwania tkanek przez 2-4 dni. Około 12% podanej dożylnie dawki azytromycyny jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej przez następne 3 dni. Szczególnie wysokie stężenia niezmienionej azytromycyny występują w ludzkiej żółci. Również w żółci występuje 10 metabolitów, które powstają w wyniku N- i O-demetylacji, hydroksylacji pierścieni do deosaminy i aglikonu oraz rozszczepienia koniugatu kladynozy. Metabolity azytromycyny nie są aktywne mikrobiologicznie.
Zakażenia wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na azytromycynę:
Nadwrażliwość na azytromycynę, erytromycynę lub dowolny makrolid lub antybiotyk ketolidowy lub na dowolny inny składnik leku. Dzięki teoretycznej możliwości zatrucia sporyszem azytromycyna nie powinna być podawana jednocześnie z pochodnymi sporyszu.
Azytromycyna powinna być starannie przepisywana pacjentom wraz z innymi lekami, które mogą przedłużyć odstęp QT.
Leki zobojętniające sok żołądkowy. Podczas badania wpływu jednoczesnego stosowania leków zobojętniających na farmakokinetykę azytromycyny na ogół nie zaobserwowano żadnych zmian w biodostępności, chociaż maksymalne stężenie azytromycyny w osoczu zmniejszono o 25%. Azytromycyna musi być przyjmowana co najmniej 1:00 przed lub 2:00 po zażyciu leków zobojętniających sok żołądkowy.
Cetyryzyna. Przy jednoczesnym stosowaniu azytromycyny przez 5 dni z cetyryzyną 20 mg w stanie równowagi, nie zaobserwowano żadnych zjawisk interakcji farmakokinetycznych ani znaczących zmian w odstępie QT.
Didanozyna. Przy jednoczesnym stosowaniu dawek dobowych azytromycyny 1200 mg z didanozyną nie stwierdzono wpływu na farmakokinetykę didanozyny w porównaniu z placebo.
Digoksyna. Doniesiono, że jednoczesne stosowanie antybiotyków makrolidowych, w tym substratów azytromycyny i glikoproteiny P, takich jak digoksyna, prowadzi do wzrostu poziomu substratowej glikoproteiny P w surowicy krwi. W związku z tym, w przypadku jednoczesnego stosowania azytromycyny i digoksyny, konieczne jest rozważenie możliwości zwiększenia stężenia digoksyny w surowicy krwi.
Zydowudyna. Pojedyncze dawki 1000 mg i 1200 mg Wielokrotne dawki 600 mg azytromycyny nie wpływały na farmakokinetykę osocza lub wydalanie zydowudyny lub jej metabolitów glukuronowych w moczu. Jednak podawanie azytromycyny zwiększało stężenie fosforylowanej zydowudyny, czynnego klinicznie metabolitu, w komórkach jednojądrzastych krwi obwodowej. Znaczenie kliniczne tych danych nie jest jasne, ale może być korzystne dla pacjentów.
Rogi. Biorąc pod uwagę teoretyczną możliwość zatrucia sporyszem, jednoczesne stosowanie azytromycyny z pochodnymi sporyszu nie jest zalecane.
Azytromycyna nie wykazuje znaczącej interakcji z układem wątrobowym cytochromu P450. Uważa się, że lek nie ma interakcji farmakokinetycznych, obserwowanych przy stosowaniu erytromycyny i innych makrolidów. Azytromycyna nie indukuje ani nie inaktywuje cytochromu P450 przez kompleks cytochromu-metabolitu.
Istnieją dowody na badania farmakokinetyczne z użyciem oryginalnej azytromycyny i następujących leków, których metabolizm występuje głównie przy udziale cytochromu P450.
Atorwastatyna. Jednoczesne stosowanie atorwastatyny w dawce 10 mg i azytromycyny w dawce 500 mg na dobę nie powodowało zmian stężenia atorwastatyny w osoczu (na podstawie testu hamowania reduktazy HMG CoA).
Karbamazepina azytromycyna nie wykryła znaczącego wpływu na stężenie karbamazepiny w osoczu ani na jej aktywne metabolity.
Cymetydyna. Zmiany farmakokinetyki azytromycyny za pomocą pojedynczego podania cymetydyny 2:00 przed nieobecnością azytromycyny.
Doustne antykoagulanty grupy kumaryny. Zgłaszano zwiększoną skłonność do krwawień z powodu jednoczesnego stosowania azytromycyny i warfaryny lub doustnych antykoagulantów kumarynopodobnych. Należy zwrócić uwagę na częstotliwość monitorowania PW i międzynarodowego współczynnika normalizacji.
Cyklosporyna. Niektóre z powiązanych antybiotyków makrolidowych wpływają na metabolizm cyklosporyny. Należy zachować ostrożność, aby zważyć sytuację terapeutyczną przed przepisaniem tych leków jednocześnie. Jeśli łączne stosowanie uznaje się za uzasadnione, konieczne jest dokładne monitorowanie poziomu cyklosporyny i odpowiednie dostosowanie dawki.
Efavirenz. Jednoczesne stosowanie pojedynczej dawki azytromycyny 600 mg i codzienne stosowanie efawirenzu 400 mg przez 7 dni nie spowodowało żadnych istotnych interakcji.
Flukonazol. Jednoczesne stosowanie pojedynczej dawki azytromycyny 1200 mg nie zmienia farmakokinetyki pojedynczej dawki 800 mg flukonazolu. Całkowita ekspozycja i okres półtrwania azytromycyny w fazie eliminacji nie zmieniały się wraz z jednoczesnym stosowaniem flukonazolu, jednak obserwowano klinicznie nieistotne zmniejszenie Cmax azytromycyny o 18%.
Indynawir Jednoczesne stosowanie pojedynczej dawki azytromycyny 1200 mg nie powoduje statystycznie istotnego wpływu na farmakokinetykę indynawiru, który przyjmuje się w dawce 800 mg trzy razy na dobę przez 5 dni.
Metyloprednizolon. Azytromycyna nie wykazała znaczącego wpływu na farmakokinetykę metyloprednizolonu.
Midazolam. Jednoczesne stosowanie azytromycyny w dawce 500 mg przez 3 dni nie spowodowało istotnych klinicznie zmian w farmakokinetyce i farmakodynamice midazolamu.
Nelfinawir Jednoczesne stosowanie azytromycyny 1200 mg i nelfinawiru w stężeniach równowagowych (750 mg trzy razy na dobę) prowadzi do wzrostu stężenia azytromycyny. Nie zaobserwowano klinicznie istotnych działań niepożądanych, nie ma potrzeby dostosowywania dawki.
Ryfabutyna: jednoczesne podawanie azytromycyny i ryfabutyny nie wpływało na stężenie tych leków w osoczu. Neutropenię obserwowano u pacjentów przyjmujących zarówno azytromycynę, jak i ryfabutynę. Chociaż neutropenia była związana ze stosowaniem ryfabutyny, nie ustalono związku przyczynowego z jednoczesnym podawaniem azytromycyny.
Sildenafil. Nie ma dowodów na wpływ azytromycyny w dawce 500 mg przez 3 dni na wartość AUC i Cmax syldenafilu lub jego głównego metabolitu u mężczyzn.
Terfenadyna: nie zgłoszono żadnych interakcji między azytromycyną a terfenadyną. Podobnie jak w przypadku innych antybiotyków makrolidowych, azytromycyna powinna być przepisywana ostrożnie w połączeniu z terfenadyną.
Teofilina: Azytromycyna nie wpływała na farmakokinetykę teofiliny podczas przyjmowania azytromycyny i teofiliny.
Triazolam: jednoczesne stosowanie azytromycyny 500 mg pierwszego dnia i 250 mg drugiego dnia z 0,125 mg triazolamu nie wpływało znacząco na wszystkie wskaźniki farmakokinetyczne triazolamu.
Trimetoprim / sulfametoksazol: jednoczesne stosowanie trimetoprimu / sulfometoksazolu 160/800 mg przez 7 dni i azytromycyny 1200 mg 7. dnia nie wykazało znaczącego wpływu na maksymalne stężenia, całkowite narażenie lub wydalanie z moczem trimetoprimu lub sulfometoksazolu. Stężenia azytromycyny również nie uległy zmianie.
Reakcje alergiczne. Podobnie jak w przypadku erytromycyny i innych antybiotyków makrolidowych zgłaszano rzadkie ciężkie reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy i anafilaksję (w rzadkich przypadkach śmiertelne). Niektóre z tych reakcji miały charakter nawracający i wymagały dłuższej obserwacji i leczenia.
Zaburzenia czynności wątroby. Ponieważ wątroba jest główną drogą usuwania azytromycyny, azytromycyna powinna być starannie przepisywana pacjentom z poważnymi chorobami wątroby. Zgłaszano przypadki piorunującego zapalenia wątroby podczas przyjmowania azytromycyny, powodując zagrażające życiu zaburzenia czynności wątroby. Być może niektórzy pacjenci z chorobą wątroby w wywiadzie lub stosujący inne leki hepatotoksyczne. Konieczne jest przeprowadzenie czynnościowych testów wątrobowych w przypadku wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych zaburzeń czynności wątroby, takich jak osłabienie, rozwija się szybko i towarzyszy im żółtaczka, ciemnienie moczu, skłonność do krwawień lub encefalopatia wątrobowa. W przypadku wykrycia nieprawidłowej czynności wątroby należy przerwać stosowanie azytromycyny.
Rogi. U pacjentów przyjmujących pochodne sporyszu jednoczesne stosowanie antybiotyków makrolidowych przyczynia się do szybkiego rozwoju sporyszu. Brak danych dotyczących interakcji między rogami a azytromycyną. Jednak dzięki teoretycznej możliwości zatrucia sporyszem azytromycyna nie powinna być podawana jednocześnie z pochodnymi sporyszu.
Superinfekcje: podobnie jak w przypadku innych leków przeciwbakteryjnych zaleca się obserwację objawów nadkażenia wywołanych przez niewrażliwe organizmy, w tym grzyby. Podczas przyjmowania prawie wszystkich leków przeciwbakteryjnych, w tym azytromycyny, zgłaszano biegunkę związaną z Clostridium difficile (CDAD), której nasilenie wahało się od łagodnej biegunki do śmiertelnego zapalenia jelita grubego. Leczenie lekami przeciwbakteryjnymi zmienia normalną florę okrężnicy, co prowadzi do nadmiernego wzrostu C.difficile. C.difficile wytwarza toksyny A i B, które przyczyniają się do rozwoju CDAD. Szczepy C.difficile, które nadprodukują toksyny, powodują wzrost zachorowalności i śmiertelności, ponieważ zakażenia te mogą być oporne na terapię przeciwdrobnoustrojową i wymagają kolektomii. Należy rozważyć rozwój CDAD u wszystkich pacjentów z biegunką spowodowaną stosowaniem antybiotyków. Konieczne jest staranne zarządzanie przypadkiem, ponieważ, jak podano, CDAD może wystąpić w ciągu 2 miesięcy po przyjęciu leków przeciwbakteryjnych.
Zaburzenia czynności nerek. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (wskaźnik filtracji kłębuszkowej)
Ciąża Azytromycyna przenika przez łożysko, ale nie uzyskano dowodów na toksyczne działanie na płód w badaniach na zwierzętach nad oryginalną azytromycyną. Nie ma jednak odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży. Ponieważ badania wpływu na funkcje rozrodcze zwierząt nie zawsze odpowiadają skutkom u ludzi, azytromycyna powinna być przepisywana w okresie ciąży tylko ze względów życiowych.
Karmienie piersią Azytromycyna przenika do mleka matki, ale nie ma odpowiednich i kontrolowanych badań farmakokinetyki wydalania. Azytromycyna może być stosowana podczas karmienia piersią tylko w przypadkach, gdy spodziewana korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla dziecka.
Płodność Istnieją badania na szczurach, zgodnie z którymi wskazane jest zmniejszenie częstości ciąży po podaniu azytromycyny. Znaczenie tych danych dla osoby jest nieznane.
Brak danych, azytromycyna może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwać inne mechanizmy, ale należy rozważyć możliwość wystąpienia działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy, senność, niewyraźne widzenie.
Aby przygotować zawiesinę, pojemnik z proszkiem należy odwrócić tak, aby proszek oddzielił się od dna, a następnie dodać wrzącą wodę w temperaturze pokojowej za pomocą strzykawki dozującej na podstawie:
Po dodaniu wody zamknij fiolkę i dokładnie wstrząśnij, aż powstanie jednorodna zawiesina. Następnie w specjalnej ramce etykiety należy podać datę przygotowania zawieszenia. Przechowuj zawiesinę w lodówce. Przed użyciem dobrze wstrząśnij. Zawiesina przyjmowana doustnie 1 raz dziennie o 1:00 lub 2:00 po posiłkach. Natychmiast po zastosowaniu zawiesiny, dziecku należy podać kilka łyków płynu, aby zmyć i połknąć resztki zawiesiny w ustach.
W przypadku pominięcia leku należy go przyjąć jak najszybciej i przyjąć następną dawkę po 24 godzinach.
W przypadku zakażeń górnych dróg oddechowych i dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich (z wyjątkiem przewlekłego rumienia migrującego), Ormax należy podawać w dawce 500 mg (12,5 ml) raz dziennie przez 3 dni.
Gdy rumień wędrujący (borelioza), Ormax należy podawać raz na dobę przez 5 dni w dawce 1000 mg (25 ml) pierwszego dnia, a następnie 500 mg (12,5 ml) od drugiego do piątego dnia (całkowity czas leczenia wynosi 5 dni).
W przypadku zakażeń przenoszonych drogą płciową wywołanych przez Chlamydia trachomatis, 1000 mg (25 ml) należy podać pacjentom jeden raz.
W przypadku zakażeń górnych dróg oddechowych i dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich (z wyjątkiem przewlekłego rumienia migrującego), Ormax należy podawać w dawce 10 mg / kg masy ciała 1 raz dziennie przez 3 dni.
W zależności od masy ciała dziecka zalecany jest ten schemat dawkowania.
http://lek.103.ua/ormaks-poroshok-instruktsiya/Składnik aktywny: azytromycyna;
1 kapsułka zawiera azytromycynę (w postaci dihydratu) 250 mg
Substancje pomocnicze: laktoza, skrobia kukurydziana, laurylosiarczan sodu, stearynian magnezu
Otoczka kapsułki zawiera azorubinę (E 122), genialny czarny BN (E 151), Ponso 4R (E 124).
Główne właściwości fizyczne i chemiczne: twarde kapsułki żelatynowe nr 1 z białą osłonką, niebieską czapką i ciemnoniebieskimi oznaczeniami.
Zawartość kapsułek jest biała lub prawie biała.
Środki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnoustrojowego. Makrolidy. Azytromycyna. Kod ATX J01F A10.
Azytromycyna - przedstawiciel nowej generacji antybiotyków makrolidowych, należy do podgrupy azalidów. Działanie przeciwbakteryjne leku jest powodowane przez blokowanie biosyntezy białek mikroorganizmów wrażliwych na niego przez wiązanie się z podjednostkami 50S rybosomu i hamowanie translokacji peptydów. Wrażliwe na lek: Streptococcus pneumoniae (wrażliwy na penicylinę), Streptococcus pyogenes, Staphococcus aureus (wrażliwy na metycylinę), H.influenzae, H.parainfluenzae, M.catarrhalis, Pasteurella multochev "geekstech", H.parainfluenzae, M.catarrhalis, Pasteurella multocheff ",".., Porphyromonas spp., Chlamydia trachomatis, Chlamydia pneumoniae, Mycoplasma pneumoniae. Rodzaje mikroorganizmów, dla których nabyta oporność może być problematyczna: Streptococcus pneumoniae o pośredniej wrażliwości na penicylinę i oporny na penicylinę. Odporne organizmy: Enterococcus faecalis, grupa bakteroidów Bacteroides fragilis, Staphylococcus MRSA i MRSE (gronkowiec oporny na metycylinę ma bardzo wysoką częstość nabytej oporności na makrolidy, wrażliwość azytromycyny u tych gatunków jest rzadka).
Po zażyciu azytromycyny jest dobrze wchłaniany i szybko rozprowadzany w organizmie. Maksymalne stężenie we krwi znajduje się po około 2-3 godzinach, biodostępność azytromycyny wynosi około 37%. Po zażyciu azytromycyna jest rozprowadzana po całym organizmie. Stężenie azytromycyny w tkankach jest znacznie wyższe (50 razy) niż w osoczu krwi, co wskazuje na silne wiązanie leku z tkankami. Wiązanie z białkami osocza jest zmienne w zależności od stężeń w osoczu i waha się od 12% przy 0,5 µg / ml do 52% przy 0,05 µg / ml. Końcowy okres półtrwania eliminacji osocza w pełni odzwierciedla okres półtrwania tkanek przez 2-4 dni. Około 12% podanej dożylnie dawki azytromycyny jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej przez następne 3 dni. Szczególnie wysokie stężenia niezmienionej azytromycyny występują w ludzkiej żółci. Również w żółci występuje 10 metabolitów utworzonych przez N- i O-demetylację, hydroksylację pierścieni do deosaminy i aglikonu oraz rozszczepienie koniugatu kladynozy. Metabolity azytromycyny nie są aktywne mikrobiologicznie.
Zakażenia wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na azytromycynę:
Nadwrażliwość na azytromycynę, erytromycynę lub dowolny antybiotyk makrolidowy lub ketolidowy, lub na jakikolwiek inny składnik leku. Dzięki teoretycznej możliwości zatrucia sporyszem azytromycyna nie powinna być podawana jednocześnie z pochodnymi sporyszu.
Należy starannie przepisać azytromycynę pacjentom wraz z innymi lekami, które mogą przedłużyć odstęp QT.
Leki zobojętniające sok żołądkowy. Podczas badania wpływu jednoczesnego stosowania leków zobojętniających na farmakokinetykę azytromycyny na ogół nie zaobserwowano żadnych zmian w biodostępności, chociaż maksymalne stężenie azytromycyny w osoczu zmniejszono o 25%. Azytromycyna musi być przyjmowana co najmniej 1:00 przed lub 2:00 po zażyciu leków zobojętniających sok żołądkowy.
Cetyryzyna. Przy jednoczesnym stosowaniu azytromycyny przez 5 dni z cetyryzyną 20 mg w stanie równowagi, nie zaobserwowano żadnych zjawisk interakcji farmakokinetycznych ani znaczących zmian w odstępie QT.
Didanozyna. Przy jednoczesnym stosowaniu dawek dobowych azytromycyny 1200 mg z didanozyną nie stwierdzono wpływu na farmakokinetykę didanozyny w porównaniu z placebo.
Digoksyna. Doniesiono, że jednoczesne stosowanie antybiotyków makrolidowych, w tym substratów azytromycyny i glikoproteiny P, takich jak digoksyna, prowadzi do wzrostu poziomu substratowej glikoproteiny P w surowicy krwi. W związku z tym, w przypadku jednoczesnego stosowania azytromycyny i digoksyny, konieczne jest rozważenie możliwości zwiększenia stężenia digoksyny w surowicy krwi.
Zydowudyna. Pojedyncze dawki 1000 mg i 1200 mg Wielokrotne dawki 600 mg azytromycyny nie wpływały na farmakokinetykę osocza lub wydalanie zydowudyny lub jej metabolitów glukuronowych w moczu. Jednak podawanie azytromycyny zwiększało stężenie fosforylowanej zydowudyny, czynnego klinicznie metabolitu, w komórkach jednojądrzastych krwi obwodowej. Znaczenie kliniczne tych danych nie jest jasne, ale może być korzystne dla pacjentów.
Rogi. Biorąc pod uwagę teoretyczną możliwość zatrucia sporyszem, jednoczesne stosowanie azytromycyny z pochodnymi sporyszu nie jest zalecane.
Azytromycyna nie wykazuje znaczącej interakcji z układem wątrobowym cytochromu P450. Uważa się, że lek nie ma interakcji farmakokinetycznych, obserwowanych przy stosowaniu erytromycyny i innych makrolidów. Azytromycyna nie indukuje ani nie inaktywuje cytochromu P450 przez kompleks cytochromu-metabolitu.
Istnieją dowody na badania farmakokinetyczne z użyciem oryginalnej azytromycyny i następujących leków, których metabolizm występuje głównie przy udziale cytochromu P450.
Atorwastatyna. Jednoczesne stosowanie atorwastatyny w dawce 10 mg i azytromycyny w dawce 500 mg na dobę nie powodowało zmian stężenia atorwastatyny w osoczu (na podstawie testu hamowania reduktazy HMG CoA).
Karbamazepina azytromycyna nie wykryła znaczącego wpływu na stężenie karbamazepiny w osoczu ani na jej aktywne metabolity.
Cymetydyna. Zmiany farmakokinetyki azytromycyny za pomocą pojedynczego podania cymetydyny 2:00 przed nieobecnością azytromycyny.
Doustne antykoagulanty grupy kumaryny. Zgłaszano zwiększoną skłonność do krwawień z powodu jednoczesnego stosowania azytromycyny i warfaryny lub doustnych antykoagulantów kumarynopodobnych. Należy zwrócić uwagę na częstotliwość monitorowania PW i międzynarodowego współczynnika normalizacji.
Cyklosporyna. Niektóre z powiązanych antybiotyków makrolidowych wpływają na metabolizm cyklosporyny. Należy dokładnie rozważyć sytuację terapeutyczną przed wyznaczeniem jednoczesnego podawania tych leków. Jeśli łączne stosowanie uznaje się za uzasadnione, konieczne jest dokładne monitorowanie poziomu cyklosporyny i odpowiednie dostosowanie dawki.
Efavirenz. Jednoczesne stosowanie pojedynczej dawki azytromycyny 600 mg i codzienne stosowanie efawirenzu 400 mg przez 7 dni nie spowodowało żadnych istotnych interakcji.
Flukonazol. Jednoczesne stosowanie pojedynczej dawki azytromycyny 1200 mg nie zmienia farmakokinetyki pojedynczej dawki 800 mg flukonazolu. Całkowita ekspozycja i okres półtrwania azytromycyny w fazie eliminacji nie zmieniały się wraz z jednoczesnym stosowaniem flukonazolu, jednak obserwowano klinicznie nieistotne zmniejszenie Cmax azytromycyny o 18%.
Indynawir Jednoczesne stosowanie pojedynczej dawki azytromycyny 1200 mg nie powoduje statystycznie istotnego wpływu na farmakokinetykę indynawiru, który przyjmuje się w dawce 800 mg 3 razy dziennie przez 5 dni.
Metyloprednizolon. Azytromycyna nie wykazała znaczącego wpływu na farmakokinetykę metyloprednizolonu.
Midazolam. Jednoczesne stosowanie azytromycyny w dawce 500 mg przez 3 dni nie spowodowało istotnych klinicznie zmian w farmakokinetyce i farmakodynamice midazolamu.
Nelfinawir Jednoczesne stosowanie azytromycyny 1200 mg i nelfinawiru w stężeniach równowagowych (750 mg 3 razy dziennie) prowadzi do wzrostu stężenia azytromycyny. Nie zaobserwowano klinicznie istotnych działań niepożądanych, nie ma potrzeby dostosowywania dawki.
Ryfabutyna: jednoczesne podawanie azytromycyny i ryfabutyny nie wpływało na stężenie tych leków w osoczu. Neutropenię obserwowano u pacjentów przyjmujących zarówno azytromycynę, jak i ryfabutynę. Chociaż neutropenia była związana ze stosowaniem ryfabutyny, nie ustalono związku przyczynowego z jednoczesnym podawaniem azytromycyny.
Sildenafil. Nie ma dowodów na wpływ azytromycyny w dawce 500 mg przez 3 dni na wartość AUC i Cmax syldenafilu lub jego głównego metabolitu u mężczyzn.
Terfenadyna: nie zgłoszono żadnych interakcji między azytromycyną a terfenadyną. Podobnie jak w przypadku innych antybiotyków makrolidowych, azytromycyna powinna być przepisywana ostrożnie w połączeniu z terfenadyną.
Teofilina: Azytromycyna nie wpływała na farmakokinetykę teofiliny podczas przyjmowania azytromycyny i teofiliny.
Triazolam. Jednoczesne stosowanie azytromycyny 500 mg pierwszego dnia i 250 mg drugiego dnia z 0,125 mg triazolamu nie miało istotnego wpływu na wszystkie wskaźniki farmakokinetyczne triazolamu.
Trimetoprim / sulfametoksazol. Jednoczesne stosowanie trimetoprimu / sulfometoksazolu 160/800 mg przez 7 dni i azytromycyny 1200 mg siódmego dnia nie wykazało znaczącego wpływu na maksymalne stężenie, całkowitą ekspozycję lub wydalanie z moczem trimetoprimu lub sulfometoksazolu. Stężenia azytromycyny również nie uległy zmianie.
Reakcje alergiczne. Podobnie jak w przypadku erytromycyny i innych antybiotyków makrolidowych zgłaszano rzadkie ciężkie reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy i anafilaksję (w rzadkich przypadkach śmiertelne). Niektóre z tych reakcji miały charakter nawracający i wymagały dłuższej obserwacji i leczenia.
Zaburzenia czynności wątroby. Ponieważ wątroba jest główną drogą usuwania azytromycyny, azytromycyna powinna być starannie przepisywana pacjentom z poważnymi chorobami wątroby. Zgłaszano przypadki piorunującego zapalenia wątroby podczas przyjmowania azytromycyny, powodując zagrażające życiu zaburzenia czynności wątroby. Być może niektórzy pacjenci z chorobą wątroby w wywiadzie lub stosujący inne leki hepatotoksyczne. Funkcjonalne testy czynności wątroby należy wykonywać, jeśli objawy przedmiotowe i podmiotowe zaburzeń czynności wątroby, takie jak osłabienie, rozwijają się, rozwijają się szybko i towarzyszy im żółtaczka, ciemny mocz, skłonność do krwawień lub encefalopatia wątrobowa. W przypadku wykrycia nieprawidłowej czynności wątroby należy przerwać stosowanie azytromycyny.
Rogi. U pacjentów przyjmujących pochodne sporyszu jednoczesne stosowanie antybiotyków makrolidowych przyczynia się do szybkiego rozwoju sporyszu. Brak danych dotyczących interakcji między rogami a azytromycyną. Jednak dzięki teoretycznej możliwości zatrucia sporyszem azytromycyna nie powinna być podawana jednocześnie z pochodnymi sporyszu.
Superinfekcje: podobnie jak w przypadku innych leków przeciwbakteryjnych zaleca się obserwację objawów nadkażenia wywołanych przez niewrażliwe organizmy, w tym grzyby. Podczas przyjmowania prawie wszystkich leków przeciwbakteryjnych, w tym azytromycyny, zgłaszano biegunkę związaną z Clostridium difficile (CDAD), której nasilenie wahało się od łagodnej biegunki do śmiertelnego zapalenia jelita grubego. Leczenie lekami przeciwbakteryjnymi zmienia normalną florę okrężnicy, co prowadzi do nadmiernego wzrostu C.difficile. C.difficile wytwarza toksyny A i B, które przyczyniają się do rozwoju CDAD. Szczepy C.difficile, które nadprodukują toksyny, powodują wzrost zachorowalności i śmiertelności, ponieważ zakażenia te mogą być oporne na terapię przeciwdrobnoustrojową i wymagają kolektomii. Należy rozważyć rozwój CDAD u wszystkich pacjentów z biegunką spowodowaną stosowaniem antybiotyków. Należy zachować ostrożną historię, ponieważ, jak podano, CDAD może wystąpić w ciągu 2 miesięcy po zażyciu leków przeciwbakteryjnych.
Zaburzenia czynności nerek. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (wskaźnik filtracji kłębuszkowej)
Ciąża Azytromycyna przenika przez łożysko, ale nie uzyskano dowodów na toksyczne działanie na płód w badaniach na zwierzętach nad oryginalną azytromycyną. Nie ma jednak odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań dotyczących stosowania leku u kobiet w ciąży. Ponieważ badania wpływu na funkcje rozrodcze zwierząt nie zawsze odpowiadają temu samemu efektowi u ludzi, azytromycyna powinna być przepisywana w okresie ciąży tylko ze względów życiowych.
Karmienie piersią Azytromycyna przenika do mleka matki, ale nie ma odpowiednich i kontrolowanych badań farmakokinetyki wydalania. Azytromycyna może być stosowana podczas karmienia piersią tylko w przypadkach, gdy spodziewana korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla dziecka.
Płodność Istnieją badania na szczurach, zgodnie z którymi wskazane jest zmniejszenie częstości ciąży po podaniu azytromycyny. Znaczenie tych danych dla osoby jest nieznane.
Brak danych, azytromycyna może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwać inne mechanizmy, ale należy rozważyć możliwość wystąpienia działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy, senność, niewyraźne widzenie.
Kapsułki leku są przyjmowane doustnie raz na dobę o 1:00 przed lub 2:00 po posiłkach z niewielką ilością płynu. W przypadku pominięcia leku, pominiętą dawkę należy przyjąć jak najszybciej, a następną dawkę należy przyjąć po 24 godzinach.
Dorośli i dzieci o wadze powyżej 45 kg.
W przypadku zakażeń dróg oddechowych, górnych dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich (z wyjątkiem przewlekłego rumienia migrującego), azytromycynę należy przyjmować 500 mg (2 kapsułki) raz na dobę przez 3 dni. Całkowita dawka terapeutyczna wynosi 1500 mg.
W przypadku zakażeń przenoszonych drogą płciową pacjentom należy podać 1 g (4 kapsułki) raz.
Gdy rumień wędrujący: 1 raz dziennie przez 5 dni, 1 dzień 1 g (4 kapsułki po 250 mg), następnie 500 mg (2 kapsułki) od 2 do 5 dnia.
Dla osób starszych nie ma potrzeby zmiany dawki leku. Ponieważ pacjenci w podeszłym wieku mogą być narażeni na zaburzenia przewodności elektrycznej serca, zaleca się ostrożność podczas stosowania azytromycyny ze względu na ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca, w tym torsades de pointes.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. U pacjentów z niewielkimi zaburzeniami czynności nerek (szybkość filtracji kłębuszkowej 10-80 ml / min) nie ma potrzeby zmiany dawki. Azytromycynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego).
Azytromycyna w postaci kapsułek może być podawana dzieciom o masie ciała powyżej 45 kg.
W przypadku przedawkowania azytromycyny obserwuje się ciężkie nudności, wymioty, biegunkę, ból brzucha i odwrotną utratę słuchu.
Akceptacja węgla aktywnego i przeprowadzenie ogólnych działań terapeutycznych objawowych i wspomagających.
Zakażenia i inwazje: kandydoza, kandydoza jamy ustnej, zakażenia pochwy, zapalenie płuc, zakażenie grzybicze, zakażenie bakteryjne, zapalenie gardła, zapalenie żołądka i jelit, zaburzenia oddychania, nieżyt nosa, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego.
Ze strony układu krwionośnego i układu limfatycznego: leukopenia, neutropenia, eozynofilia, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna.
Ze strony układu odpornościowego: obrzęk naczynioruchowy, reakcje nadwrażliwości, reakcje anafilaktyczne.
Metabolizm: anoreksja.
Ze strony psychiki: nerwowość, bezsenność, pobudzenie, agresywność, lęk, majaczenie, halucynacje.
Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, senność, parestezje, zaburzenia smaku, omdlenia, drgawki, zwiększona aktywność psychomotoryczna, anosmia, parosmia, agevziya, miastenia, hipoestezja.
Ze strony narządu wzroku: zaburzenia widzenia, zaburzenia widzenia.
Na części narządów słuchu: utrata słuchu, zawroty głowy, zaburzenia słuchu, w tym głuchota i / lub szum w uszach.
Od strony serca: kołatanie serca, migotanie przedsionkowo-komorowe (torsades de pointes), arytmia, w tym częstoskurcz komorowy, zwiększenie odstępu QT w EKG.
Od strony naczyń: uderzenia gorąca, niedociśnienie tętnicze.
Ze strony układu oddechowego: duszność, krwawienia z nosa.
Ze strony przewodu pokarmowego: biegunka, częste luźne stolce, wymioty, ból brzucha, nudności, zapalenie żołądka, zaparcia, wzdęcia, dyskomfort żołądkowo-jelitowy, niestrawność, dysfagia, suchość w ustach, odbijanie, wrzody w jamie ustnej, wydzielanie śliny, zapalenie trzustki, zmienić kolor języka.
Ze strony układu pokarmowego: nieprawidłowa czynność wątroby, żółtaczka cholestatyczna, niewydolność wątroby (rzadko śmiertelna), zapalenie wątroby, piorunujące zapalenie wątroby, martwicze zapalenie wątroby.
Na części skóry i tkanki podskórnej: wysypka, świąd, pokrzywka, zapalenie skóry, suchość skóry, nadmierne pocenie się, nadwrażliwość na światło, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, rumień polimorficzny.
Ze strony układu mięśniowo-szkieletowego: choroba zwyrodnieniowa stawów, bóle mięśni, bóle pleców, bóle szyi, bóle stawów.
Ze strony układu moczowego: dyzuria, ból nerek, ostra niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek.
Ze strony układu rozrodczego: krwawienie z macicy, zaburzenia jąder.
Zaburzenia ogólne i reakcje miejscowe: ból w klatce piersiowej, obrzęk, złe samopoczucie, osłabienie, zmęczenie, obrzęk twarzy, hipertermia, ból, obrzęk obwodowy.
Wskaźniki laboratoryjne: zmniejszona liczba białych krwinek, zwiększona liczba eozynofili, obniżony poziom wodorowęglanów we krwi, zwiększone poziomy bazofili, zwiększone poziomy monocytów, zwiększone poziomy neutrofili, zwiększone poziomy aminotransferazy asparaginianowej, zwiększone poziomy aminotransferazy alaninowej, zwiększone poziomy bilirubiny we krwi, zwiększone poziomy mocznika we krwi, zwiększone poziomy kreatynina we krwi, zmiany parametrów potasu we krwi, zwiększone poziomy fosfatazy alkalicznej, zwiększone poziomy chlorków, zwiększone poziomy glukozy, zwiększone rombotsitiv obniżenia poziomu hematokrytu, zwiększenie poziomu, poziom odchylenia wodorowęglanu sodu.
Uszkodzenia i zatrucia: powikłania po zabiegu.
2 lata. Nie używać po upływie daty ważności wydrukowanej na opakowaniu.
http://lek.103.ua/ormaks-kapsuly-instruktsiya/