Dobre widzenie u dzieci jest ważnym kryterium ich rozwoju i normalnej adaptacji społecznej. Jednak ze względu na okoliczności, takie jak dziedziczność, przewlekłe choroby oczu, ważne narządy, wiele dzieci w wieku przedszkolnym tworzy słaby wzrok. Konsekwencją tego są problemy z nauką i adaptacją społeczną.
Wychowanie i edukacja takiego dziecka ma swoje własne cechy. Jego rozwój jest wolniejszy niż w przypadku rówieśników. Regularne badanie w wieku przedszkolnym pozwala na wczesne rozpoznanie słabego wzroku. W większości przypadków można go regulować za pomocą okularów.
Według statystyk medycznych małe dzieci mają słabszy wzrok niż dorośli.
Podobnie jak wiele chorób, nieprawidłowości w rozwoju narządów wzroku są związane z predyspozycją dziedziczną. Jeśli u rodziców obserwuje się krótkowzroczność, istnieje szansa, że zostanie wykryta u dziecka już w młodym wieku. Terminowa kontrola pozwala zidentyfikować nieprawidłowości w narządach wzroku u dzieci, które można poprawić.
Dzieci z zaburzeniami widzenia mogą mieć następujące patologie.
Test często ujawnia zaburzenia widzenia u małych dzieci, które mają następujące problemy.
Najczęściej u dzieci we wczesnym wieku określa się następujące cechy rozwoju widzenia wymagające leczenia.
Choroby te są nabyte lub wrodzone.
Bardzo ważne jest zidentyfikowanie naruszeń u dziecka. Jeśli dorośli członkowie rodziny mają krótkowzroczność lub dalekowzroczność, jest to powód, by strzec i pilnować dziecka. Regularne sprawdzanie z lekarzem pozwoli na zidentyfikowanie nieprawidłowości. W razie potrzeby lekarz przepisze punkty. Pomóż dziecku i uczniom od nauczycieli ze specjalnym wykształceniem.
Zadaniem lekarza jest stosowanie specjalnych testów, tabel i instrumentów do badania dziecka.
Stół Sivtseva jest używany dość często. Jest to dobrze znany stół z literami o różnych rozmiarach. Ma 12 linii. Symbole stopniowo zmniejszają się od góry do dołu. W przypadku, gdy dziecko rozróżnia 10. linię, wówczas uważa się, że widzenie mieści się w normalnym zakresie. Jeśli nie, lekarz określa stawki odchylenia. Na podstawie wskaźników w tabeli zalecane będą punkty o określonych parametrach.
Ponieważ małe dzieci najczęściej nie potrafią czytać, okulista podczas badania używa stolika Orlova. Ta tabela jest bardzo podobna do tabeli Sivtsev, tylko zamiast liter są zdjęcia. Ostrość widzenia dziecka jest określana przez tabelę w taki sam sposób, jak pierwsza opcja.
Jednak stół nie jest jedynym narzędziem okulisty, które odbiera okulary. Nawiasem mówiąc, metoda określania ostrości wzroku, która wykorzystuje tabelę, nazywa się wizometrią. Ponadto stosowane są inne metody badawcze.
Często naruszenia pracy wzroku u dzieci są związane z ciśnieniem wewnątrzgałkowym. Aby to zrobić, zastosuj tonometrię. Najczęściej używany do tego urządzenia elektronicznego.
Ufaj, że badanie i leczenie dziecka z podejrzeniem upośledzenia wzroku powinno być prowadzone wyłącznie przez specjalistów o najwyższej kategorii.
Oczywiście słaby wzrok dziecka wymaga uwzględnienia specyfiki w podejściu do jego treningu i edukacji. Ważne jest, aby organizować z nim zajęcia. A tutaj główne prace nad jego adaptacją i wychowaniem powinny być wykonywane przez rodziców. Konieczne jest komunikowanie się z dzieckiem, prowadzenie zajęć w celu stworzenia atmosfery w domu, tak aby czuł się jak pełnoprawny członek rodziny.
Warto wziąć pod uwagę, że dzieci ze słabym wzrokiem często mają problemy z mową, a tym samym z nauką. Brak wyraźnej percepcji wizualnej nie pozwala im skojarzyć obrazu ze słowami. Dlatego pomocna będzie pomoc w kształceniu logopedy. Praca z dzieckiem i lekcje od kompetentnego specjalisty pomogą zarówno dziecku, jak i rodzicom. Ponadto logopeda wybierze program rozwoju i sporządzi plan lekcji z uwzględnieniem specyfiki dziecka. Program studiów i szkoleń musi obejmować ćwiczenia, które pozwolą ci rozwijać się, zapamiętywać i mówić.
Równie ważne są zajęcia z rozwijania pracy i umiejętności, które pozwolą dziecku nauczyć się poruszać w pokoju lub na ulicy. Dla większości dzieci ze słabym wzrokiem nie jest to łatwe zadanie. Będą przydatne zajęcia mające na celu poprawę widzenia, rozwój koordynacji ruchowej.
Należy pamiętać, że zadanie wychowywania dziecka z problematyczną wizją jest bardzo trudne. Będzie wymagać zbiorowej pracy specjalistów różnych kierunków. Obejmuje to lekarzy, pedagogów, a nawet psychologów.
Wraz z wiekiem dzieci doświadczają problemów natury psychologicznej. Ponadto mogą wystąpić problemy z nauką i rozwojem. Najczęściej dzieci te są definiowane w oddzielnych grupach, gdzie zajmują się nimi nie tylko nauczyciele, ale także lekarze.
Dostrzeżenie problemów takiego dziecka nie jest trudne.
Poważne problemy ze wzrokiem są często podstawą do przeniesienia takiego dziecka do domu. Ponadto wymagana jest szczególnie staranna praca.
Jak wspomniano powyżej, większość zaburzeń widzenia u dzieci można skorygować w młodym wieku. W zależności od ujawnionego naruszenia lekarz wybiera taktykę i punkty do leczenia.
Często dziecko ma niedowidzenie, co również uważa się za wadę wzroku. Jest to odchylenie, gdy mózg nie postrzega obrazów wzrokowych z obu oczu. W tym przypadku dziecko nie ma widzenia obuocznego. Często ta wada pozostaje niewykryta przez bardzo długi czas. Oznacza to, że dziecko dobrze widzi jedno oko, a drugie jest złe. Squint stopniowo się rozwija. Aby zapobiec występowaniu zeza, należy usunąć niedowidzenie.
Ponadto leczenie jest wymagane w bardzo wczesnym wieku, podczas gdy dziecko jest małe. Jeśli aby rozpocząć sytuację, dziecko może oślepić jedno oko. W celu przywrócenia normalnego widzenia obuocznego, musisz prowadzić zajęcia, aby przywrócić pracę oka. W takim przypadku zamknij jedno oko na kilka godzin. Pozwala to trenować obolałe oko. Często zapisuj specjalne okulary.
U niektórych dzieci test ujawnia dalekowzroczność, wrodzony astygmatyzm. Jest to szczególnie powszechne u dzieci, których rodzice mieli problemy ze wzrokiem w dzieciństwie. W takiej sytuacji wymaga poważnej pracy z dzieckiem. Aby to zrobić, należy regularnie chodzić z dzieckiem do okulisty, a także prowadzić z nim zajęcia.
Z reguły niektóre zaburzenia widzenia u dzieci same znikają. Jeśli jednak tak się nie stanie, konieczne jest rozpoczęcie leczenia. Najczęściej do leczenia wzroku lekarze piszą okulary. Okulary do podnoszenia powinny być również lekarzami. Jeśli dziecko jest małe, lepiej jest mieć okulary z plastikowymi soczewkami. W takim przypadku istnieje minimalne ryzyko zranienia dziecka w przypadku uszkodzenia okularów.
Oszczędzanie na okularach nie jest tego warte. Nie jest również konieczne kupowanie soczewek kontaktowych dla dzieci. Są odpowiednie dla starszych dzieci. W większości przypadków lekarze starają się powstrzymać od jakiegokolwiek leczenia oczu, ponieważ narząd wzrokowy nie jest jeszcze w pełni ukształtowany. W większości przypadków okulary pomogą poprawić wzrok.
Jeśli wystąpi lekkie naruszenie ostrości wzroku, lepiej rozpocząć leczenie, zanim dziecko zacznie uczęszczać do przedszkola. W takim przypadku istnieje szansa, że dziecko pójdzie do szkoły z dobrym wzrokiem. Ułatwi to naukę.
Jeśli dziecko ma nieprawidłowości w pracy narządu wzroku o umiarkowanym nasileniu, oprócz fizycznego dyskomfortu, może rozwinąć się kompleks niższości. W tym przypadku potrzebuje pomocy rodziców do normalnego rozwoju i szkolenia. W przypadku, gdy dziecko idzie do zwykłej grupy przedszkolnej, rozsądne będzie wprowadzenie takiej sytuacji i wychowawców, którzy będą prowadzić zajęcia z dzieckiem.
Do szkolenia i leczenia takich dzieci są specjalne programy szkoleniowe. Różnią się nieco od standardu. Jednak pomimo skuteczności szkoleń i działań, które pomagają dostosować dziecko z upośledzeniem wzroku do szkoły, główną rolą w rozwoju dziecka są rodzice. Takie dzieci mają dobrze rozwinięte wrażenia dotykowe i słuch.
Bardzo ważne jest rozmawianie z nimi i angażowanie się w rozwój mowy. Książki służą tutaj jako asystenci do zajęć. Po przeczytaniu opowieści zaleca się jej powtórzenie. Możesz opisać sytuacje życiowe dziecka i omówić je razem. Jeśli występują problemy ze wzrokiem dziecka, należy szczególnie uważnie wybrać przedszkole i szkołę. To bardzo ważne, aby to zrobić!
W przypadku poważnej patologii najbardziej uzasadnione jest wysłanie dziecka do specjalistycznej szkoły. W takich instytucjach są specjaliści z wykształceniem specjalistycznym. Ponadto program szkoleniowy zostanie dostosowany specjalnie dla takiego dziecka.
http://moeoko.ru/stroenie/zrenie-u-detej.htmlWizja jest jednym ze zmysłów postrzegania, dzięki któremu uzyskujemy informacje o zewnętrznych właściwościach obiektów i ich lokalizacji w przestrzeni. Szczególnie ważna jest obecność dobrego wzroku dla dzieci, ponieważ zmniejszenie ostrości widzenia w takim czy innym stopniu utrudnia pełny rozwój dziecka.
Wszystkie przyczyny upośledzenia funkcji oczu można podzielić na: dziedziczne (dziedziczne), wrodzone (występujące w okresie prenatalnym) i nabyte (powstające po urodzeniu pod wpływem różnych czynników zewnętrznych). Ale ten podział jest względny, ponieważ Jedna lub inna patologia może należeć do trzech grup jednocześnie, na przykład, krótkowzroczność (krótkowzroczność), może być dziedziczona od rodziców, może wystąpić podczas rozwoju płodu, a także może być uzyskana dzięki przyspieszonemu wzrostowi oka.
Upośledzenie wzroku może być spowodowane nie tylko chorobami samego oka. W chorobach układu krążenia, w chorobach nerek, płuc, narządów laryngologicznych, ośrodkowego układu nerwowego (mózg i rdzeń kręgowy), układzie hormonalnym (cukrzyca, choroby tarczycy), w chorobach krwi, chorobach tkanki łącznej (reumatyzm), w zaburzeniach metabolizm, awitaminoza, różne choroby zakaźne (odra, krztusiec, szkarłat, ospa wietrzna, świnka, błonica, czerwonka itp.) - przy wszystkich tych chorobach może wystąpić upośledzenie wzroku.
Pierwsze badanie noworodka przez okulistę można przeprowadzić już w szpitalu położniczym. Dotyczy to zwłaszcza wcześniaków urodzonych o wadze poniżej 2 kg, z okresem ciąży (ciążą) krótszym niż 34 tygodnie. Dla tych dzieci ryzyko retinopatii jest przedwczesne. Termin ten oznacza nieprawidłowy wzrost naczyń siatkówki, który może później doprowadzić do całkowitego odwarstwienia siatkówki i, odpowiednio, ślepoty. Ryzyko rozwoju choroby wzrasta, jeśli dziecko przechodzi terapię tlenową przez długi czas (około 1 miesiąca) lub było sztucznie oddychane. Im szybciej ta patologia zostanie zidentyfikowana, tym lepsze prognozy dla wizji dziecka.
Jeśli istnieją dowody, pierwsze badanie przez okulistę przeprowadza się w ciągu 1 miesiąca. Są to dzieci z wrodzonymi wadami rozwojowymi, zranionymi urazami porodowymi, utrzymującą się zamartwicą, wcześniakami, a także dziećmi z uporczywym łzawieniem lub wydzieliną śluzowo-ropną. Ankieta zawiera
Ostrość wzroku przy urodzeniu wynosi około 0,1, ale w takim wieku okuliści zwykle tego nie sprawdzają. U zdrowego noworodka szczelina powieki jest wąska, o tym samym kształcie. Rogówka jest przezroczysta, twardówka niebieskawa. Podczas badania zewnętrznego można zidentyfikować okresowy zez, który jest typowy dla dzieci w tym wieku z powodu niedoskonałości układu nerwowego. W przypadku ropnego zrzutu lub rozerwania można ocenić naruszenie drożności przewodów łzowych.
Aby określić utrwalenie spojrzenia, dziecko pokazuje jasną zabawkę, a jednocześnie przez kilka sekund trzyma na nim wzrok. Przy nagłym oświeceniu zdrowego dziecka, reakcja ucznia na światło (skurcz) jest obecna, podczas gdy z reguły dziecko zaczyna zamykać powieki, jego ogólna aktywność fizyczna wzrasta.
Metodę oftalmoskopii stosuje się do badania dna oka, przezroczystość ośrodka oka ocenia się, aby wykluczyć wrodzoną zaćmę. Aby to zrobić, użyj urządzenia - oftalmoskopu. Jednocześnie możesz zobaczyć struktury znajdujące się na dnie. W celu dokładniejszego zbadania dna oka konieczne jest rozszerzenie źrenicy, co osiąga się przez wkroplenie do oka takich leków (opcjonalnie), takich jak atropina lub tropikamid. Obraz dna noworodka jest nieco inny niż zdjęcie dorosłego. Na tle jasnoróżowej siatkówki znajduje się szarawy dysk nerwu wzrokowego o lekko podłużnych konturach z wyraźną prostoliniową siecią naczyń.
Zgodnie z planem pierwsze badanie okulisty dziecka odbywa się po 3 miesiącach. Odbywają się:
Gdy badanie zewnętrzne jest normalne, nadal można określić mały okresowy zez, ale w większości przypadków zez całkowicie znika do tego czasu. Dziecko powinno już wystarczająco dobrze naprawić oko, podążać za przedmiotami. Sprawdza również ruchliwość gałek ocznych. Ruchliwość gałek ocznych w górę, w dół, w lewo i w prawo powinna być pełna i taka sama w obu oczach.
Skiascopy (test cienia) - jego istotą jest obserwacja natury ruchu cienia w obszarze źrenicy tworzonej przez zwierciadło oftalmoskopu, gdy się kołysa. Aby określić stopień ametropii, niektóre soczewki są na przemian wprowadzane do oka, a naskropia jest przenoszona przez nie. Lekarz wyznacza soczewkę, w której cień przestaje się poruszać, i dokonując pewnych obliczeń, ustala stopień ametropii i dokonuje dokładnej diagnozy. Aby dokładniej określić diagnozę i jej zakres, atropinę należy zakraplać do oczu przed skiascopią w ciągu 5 dni.
Poprzez skiascopy w tym wieku ostrość widzenia może być już określona. Dla dzieci ogólnie nadwzroczność jest prawidłowa. Za normę hipermetropii w tym wieku uważa się refrakcję + 3,0D - +3,5 D. Jest to spowodowane krótkim przednim i tylnym rozmiarem oka, który wzrasta wraz z wiekiem, a nadwzroczność znika.
Obraz dna oka może nadal odpowiadać obrazowi miesięcznego dziecka.
Następna inspekcja planowana jest na 6 miesięcy. Przeprowadzono także badanie zewnętrzne, określenie ruchliwości gałek ocznych, skandynawię, oftalmoskopię.
Zeznanie w tym wieku jest już nieobecne. Ruchliwość gałek ocznych jest zakończona. Wyniki skiascopy są porównywane z poprzednimi wynikami. Stopień hipermetropii może się nieznacznie zmniejszyć lub pozostać na tym samym poziomie. Obraz dna staje się jak dorosły. Siatkówka ma kolor różowy, dysk nerwu wzrokowego nabiera bladego różu i wyraźnych konturów, stosunek kolibry tętnic i żył wynosi 2: 3.
Ostrość widzenia we wczesnych latach można ocenić na podstawie odległości, z jaką dziecko uczy się zabawek. W ciągu 1 roku wynosi 0,3-0,6. Wyniki skiascopy (lub autorefraktometrii) są ponownie porównywane z poprzednimi wynikami. Zwykle stopień nadwzroczności powinien zmniejszyć się do +2,5 D- + 3,0 D.
Obraz normalnego dna oka: siatkówka ma kolor różowy, dysk nerwu wzrokowego ma kolor jasnoróżowy z wyraźnymi konturami, stosunek humoru tętniczego i żył wynosi 2: 3.
Badania wzroku są powtarzane w wieku 2 lat, przed zarejestrowaniem dziecka do przedszkola, zwykle jest to 3 lata, 4 lata, 6 lat, przed wysłaniem do szkoły i co roku podczas nauki w szkole.
Od 3 roku życia ostrość wzroku jest sprawdzana za pomocą tabeli. Norma ostrości wzroku za 2 lata - 0,4-0,7; za 3 lata - 0,6-0,9; za 4 lata - 0,7-1,0; 5 lat - 0,8-1,0, w wieku 6 lat i starszych - 0,9-1,0.
Do 3 lat następuje intensywny wzrost oka, hipermetropia znacznie się zmniejsza w tym wieku. Ale gałka oczna rośnie do wieku 14-15 lat. Tak więc w ciągu 2 lat hipermetropia może wynosić + 2,0 D - + 2,5 D, w ciągu 3 lat - + 1,5 D - + 2,0 D, w ciągu 4 lat - + 1,0 D - + 1,5 D, do 6-7 lata - do + 0,5D. Przez 9-10 lat hipermetropia powinna całkowicie zniknąć. Jak widać, hipermetropia zmniejsza się wraz z wiekiem, co jest związane ze wzrostem oka.
Te wskaźniki hipermetropii, odpowiadające pewnemu wiekowi, nazywane są również rezerwową nadwzrocznością. U noworodków jest to około 3 dioptrii, które są spożywane podczas wzrostu oka. Stopień dalekowzroczności musi ściśle odpowiadać powyższym danym w danej kategorii wiekowej. Na przykład, jeśli roczne dziecko ma załamanie + 1,5D, zamiast przepisanego + 2,5D- + 3,0D (jest to mała rezerwa nadwzroczności), wówczas ryzyko rozwoju krótkowzroczności jest bardzo wysokie. A wczesny rozwój krótkowzroczności może prowadzić do szybkiej utraty wzroku. Wręcz przeciwnie, z refrakcją + 5,0 D u jednorocznego dziecka - jest to wysoki zapas krótkowzroczności, którego nie można całkowicie skonsumować wraz ze wzrostem oka - możliwy jest rozwój patologicznej nadwzroczności. W takim przypadku może wystąpić zez i niedowidzenie. Ale jeśli dziecko w ciągu 1 roku miało duży zapas nadwzroczności, a za 3 lata było niskie, oznacza to przyspieszony wzrost oka. W rezultacie rozwija się krótkowzroczność, która postępuje z upływem czasu, gdy oko dziecka nadal rośnie. W tym przypadku zaleca się zwiększoną uwagę na wzrok - witaminy i profilaktyczne gimnastyki dla oczu.
Przy przyspieszonym wzroście gałki ocznej siatkówka nie ma czasu na wzrost poza błonę zewnętrzną, jej troficzność (dopływ krwi) jest zakłócona, naczynia rozciągają się i stają się kruche - wszystko to prowadzi do dystroficznych zmian w ciele szklistym, siatkówce, krwotoku, a następnie do oderwania ciała szklistego i siatkówki; i odpowiednio do ślepoty.
Po wykryciu patologii refrakcji konieczna jest regularna (co 6 miesięcy) obserwacja ambulatoryjna, której celem jest monitorowanie leczenia i terminowe identyfikowanie powikłań.
W niektórych przypadkach diagnozę można ustawić już podczas badania zewnętrznego. Na przykład zez, uraz, choroby zakaźne i zapalne. Lekarz bada powieki, spojówkę, samą gałkę oczną. Patrząc z gałki ocznej, zwróć uwagę na rozmiar, kształt, pozycję i ruchliwość.
Ostrość widzenia określa się przy użyciu tabeli Sivtsev. Pacjent siedzi 5 metrów od niej, na przemian zakrywając prawe i lewe oczy, czytając sugerowane mu litery. Dla młodszych dzieci te tabele przedstawiają różne zdjęcia. Korzystając z tych tabel, można określić ostrość wzroku u dzieci od około 3 lat. Sprawdzają wzrok bez korekcji, aw razie potrzeby z korektą specjalnymi okularami. Jeśli wzrok polepsza się przy szkle negatywnym, można założyć krótkowzroczność lub skurcz akomodacji, a przy okularach pozytywnych, hipermetropii, a jeśli wizja przy tych okularach nie jest poprawna, można podejrzewać astygmatyzm. Dokładna diagnoza krótkowzroczności, hipermetropii lub astygmatyzmu może być dokonana tylko po skiascopii lub autorefraktometrii.
Podczas oglądania za pomocą lampy szczelinowej (biomikroskopia) można szczegółowo zbadać struktury oka, takie jak spojówka, rogówka, przednia komora oka (przestrzeń między rogówką a tęczówką), twardówka, tęczówka i soczewka, można ocenić przezroczystość mediów do oczu. Dzięki tej metodzie diagnostycznej procesy zapalne można zidentyfikować zarówno w okresie ostrym, jak i przewlekłym (pojawienie się rozszerzonych naczyń twardówki, spojówki, zmętnienia rogówki, zmętnienia komory przedniej, zmiany koloru i wzoru tęczówki), możliwe jest określenie obecności formacji (jęczmień, chalazion, torbiele różnego pochodzenia, formacje onkologiczne, blizny), obecność urazów, zmętnienia soczewki (zaćma).
Oftalmoskopia służy do badania dna oka. Na tle różowej siatkówki pierwszą rzeczą, która przyciąga wzrok, jest dysk nerwu wzrokowego (dysk nerwu wzrokowego). Zwykle ma kolor jasnoróżowy, okrągły lub owalny, z wyraźnymi konturami z małą wnęką pośrodku. W przypadku jaskry pogłębienie może dotrzeć do całego obszaru dysku. Wraz z zanikiem nerwu wzrokowego dysk nerwu wzrokowego jest blady z wyraźnymi konturami, z zapaleniem, kontury są rozmyte, sam dysk jest hiperemiczny (zaczerwieniony), spuchnięty. W początkowej fazie krótkowzroczności w tarczy wzrokowej można zobaczyć tzw. Stożek krótkowzroczny, który powstaje podczas przyspieszonego wydłużania oka. Wraz z postępem krótkowzroczności stożek ten może przekształcić się w dużą ostrość zanikową, ostro pogarszając widzenie. Ogólnie rzecz biorąc, wszelkie procesy patologiczne na nerwu wzrokowym prowadzą do gwałtownego pogorszenia widzenia. Od środka dysku do naczyń siatkówki (tętnice i żyły). Stosunek średnicy tętnic i żył wynosi 2: 3. Zmieniając strukturę naczyń krwionośnych, można założyć, że ich kolibry mają patologię w mózgu, można ocenić przebieg cukrzycy, nadciśnienie tętnicze i inne choroby. Ponadto lekarz zbada obszar plamki żółtej i centralnej dołu, które są odpowiedzialne za widzenie centralne. W tym obszarze siatkówki mogą pojawić się rozległe ogniska dystroficzne, na przykład w przypadku toksoplazmozy, która znacząco upośledza widzenie. Ponadto za pomocą oftalmoskopii można określić obecność zanieczyszczeń w ciele szklistym (na przykład domieszka krwi w przypadku urazu).
W chorobach nerwu wzrokowego i mózgu określa pole widzenia. Pole widzenia jest tą częścią przestrzeni, którą oko widzi w stanie stacjonarnym. Aby to zrobić, użyj urządzenia - obwodu. I zgodnie z uzyskanymi wynikami, lekarz określa stopień uszkodzenia określonej struktury układu nerwowego. Pole widzenia jest określane naprzemiennie dla każdego oka przy użyciu obiektów o różnych kolorach. U dzieci w wieku szkolnym i starszych normalne granice pola widzenia są następujące: na zewnątrz - 90 °, do wewnątrz - 55 °, do góry - 55 °, do dołu - 60 °. Dozwolone są indywidualne zmiany około 5-10 °. U dzieci w wieku przedszkolnym obwodowe granice pola widzenia
10 ° węższy niż dorośli. Najszersze pola widzenia są charakterystyczne podczas badania białego obiektu. Na niebiesko, czerwone i zielone kolory tworzą węższe pola widzenia.
Wśród wad wzroku najczęściej występujących u dzieci można wyróżnić: krótkowzroczność, nadwzroczność, astygmatyzm, niedowidzenie, zez, zmiany siatkówki, opadanie powieki (pominięcie górnej powieki), zaburzenia widzenia z powodu urazów, choroby zapalne itp.
Najczęstsze patologie widzenia u dzieci to anomalie refrakcji oka (tj. Nieregularności załamania promieni świetlnych w oku). Anomalie refrakcji nazywane są również ametropią. Ametropia obejmuje krótkowzroczność (krótkowzroczność), nadwzroczność (dalekowzroczność) i astygmatyzm. Są to głównie choroby dziedziczne. Ale z reguły sama choroba nie jest dziedziczona bezpośrednio, ale dziedziczona jest tylko jej predyspozycja. Dlatego rodzice z takimi wadami wzroku muszą zwracać szczególną uwagę na wizję swoich dzieci i od najmłodszych lat prowadzić profilaktykę.
Oko można nazwać układem soczewek. Promienie światła, przenikające przez te soczewki, są załamane iw zdrowym oku są rzutowane bezpośrednio na siatkówkę. Rogówka i soczewka mają najsilniejszą moc refrakcji. Jeśli promienie, załamane w soczewkach, są zbierane przed siatkówką, to nazywa się to krótkowzrocznością (krótkowzroczność), jeśli jest zbierana za siatkówką, to jest to nadwzroczność (dalekowzroczność).
Krótkowzroczność może wystąpić albo z powodu nadmiernego załamania promieni, albo z powodu zwiększonego przedniego i tylnego rozmiaru oka. Na przykład, krótkowzroczność może wystąpić w okresie intensywnego wzrostu (5-10 lat) i stopniowo wzrastać, aż oko w końcu wzrośnie (głównie do 18 lat). Astygmatyzm występuje głównie przy nierównym wzroście oka, gdy rogówka zamiast zaokrąglonego kształtu staje się owalna. Powodem może być również nieregularny kształt soczewki. Ponadto astygmatyzm może być wynikiem różnych urazów oka. W tym przypadku promienie światła załamują się pod różnymi kątami i nie skupiają się na siatkówce. W tym przypadku osoba wyraźnie widzi niektóre linie, podczas gdy inne są niewyraźne.
Z dalekowzrocznością, astygmatyzmem, zezem, opadaniem powieki (pominięcie górnej powieki) może rozwinąć się niedowidzenie. Niedowidzenie to zmniejszenie widzenia, którego nie można poprawić soczewkami. Siatkówka funkcjonuje normalnie tylko wtedy, gdy jest stale podrażniona przez promienie światła, z tworzeniem impulsów, które wchodzą do nerwu wzrokowego w mózgu. W przypadku niedowidzenia, to podrażnienie jest nieobecne, dlatego żadna informacja nie dostaje się do mózgu i osoba nie widzi nic tym okiem, nawet jeśli jest w okularach.
Oko ma inną ważną właściwość - zakwaterowanie. Jest to zdolność do zmiany krzywizny soczewki, dzięki czemu oko może wyraźnie widzieć obiekty w różnych odległościach od niego. Dzieje się tak w wyniku skurczu pewnego mięśnia oka i giętkości soczewki. Dzieci, a zwłaszcza dzieci w wieku szkolnym, często mają skurcz mieszkania i objawiają się nagłym pogorszeniem widzenia na odległość i zachowaniem dobrego widzenia w pobliżu. Dziecko pragnie sprowadzić przedmiot na oczy. Może to wynikać z nieprzestrzegania zasad higieny widzenia, z dystonią wegetatywno-naczyniową, ze zwiększoną pobudliwością nerwową. Warunek ten nazywany jest również fałszywą krótkowzrocznością, ponieważ po leczeniu objaw ten znika. Ale jeśli nie będzie leczona, może rozwinąć się prawdziwa krótkowzroczność.
http://7gy.ru/rebenok/detskie-bolezni-simptomy-lechenie/glaza/177-narushenija-zrenija-u-detej.htmlOko jest jednym z głównych zmysłów, które pozwalają osobie postrzegać świat dookoła. Wizja u dzieci zależy od wielu czynników, ponieważ aparat okulistyczny powstaje w macicy we wczesnych stadiach embriogenezy. Choroby takie jak krótkowzroczność, nadwzroczność i zez są często wrodzone, a tendencja jest dziedziczna. Percepcja wzrokowa to kompleks złożonych reakcji biochemicznych i biofizycznych, które występują w oku i mózgu w ułamku sekundy.
Termin „ostrość” jest używany do opisania, jak dobrze dana osoba widzi. Tempo ostrości wzroku wynosi 100 procent lub „jeden”. Tylko specjalista może to określić. W tym celu używana jest specjalna tabela Sivtsev. Składa się z 12 linii liter, które są mniejsze od góry do dołu. Tabela wskazuje wartość V, która oznacza ostrość widzenia. 100 procent to sytuacja, gdy dana osoba widzi 10 linię z odległości 5 metrów (odpowiednio, V = 1,0). Jeśli widoczna jest tylko górna linia z tej samej odległości, wizja wynosi 10 procent (V = 0,1).
Ostrość wzroku określa się przez załamanie. Refrakcja to siła załamania promieni świetlnych przez nośnik optyczny oka. O tym, jak dobrze światło jest załamane, zależy położenie obrazu, który osoba widzi względem siatkówki. Przy refrakcji emmetropicznej (normalnej) obraz jest rzutowany bezpośrednio na siatkówkę, z krótkowzrocznością - przed siatkówką i z hipermetropią - za nią.
Oko niemowlęcia jest mniejsze i krótsze niż normalnie, i zmienia się w pierwszych latach po urodzeniu. Prawie wszystkie dzieci rodzą się na dalekowzroczność, a po 3 latach refrakcja dziecka powinna być normalna.
Nadwzroczność u dzieci jest wariantem normy.
Nie bój się diagnozy „hipermetropii noworodka”. Ten stan jest fizjologiczny i ostatecznie mija. Jeśli noworodek ma wskaźnik przerostu 3-5 dioptrii, jest to norma, a dla jednorocznego dziecka normą jest widzenie plus 3, ale nie wyższe. W wieku 4 lat załamanie musi odpowiadać emmetropii, czyli normie, a wizja będzie dobra.
Oko powstaje wraz z układem nerwowym i jest jego kontynuacją. Po 3-5 tygodniach rozwoju wewnątrzmacicznego, anatomiczne struktury narządu wzroku, w tym siatkówki, zaczynają tworzyć się w zarodku. Dlatego też różne infekcje lub toksyny działające na płód we wczesnej ciąży mogą prowadzić do wad rozwojowych, a nawet ślepoty.
Noworodek widzi tylko zarysy obiektów w kolorze szarym i dostrzega lepiej kontrastujące obrazy. W pierwszych miesiącach życia dziecko uczy się skupiać, aby wyraźnie postrzegać obraz. Pierwsze badanie okulistyczne niemowląt urodzonych o terminie powinno być przeprowadzone po 6 miesiącach, a następnie po 1 roku. Roczne dziecko ma normalną percepcję kolorów i zdolność dostrzegania jasnych kolorów. W ciągu roku dzieci łatwiej dostrzegają kontrastujące odległe obiekty. W wieku 2 lat, gdy tworzenie siatkówki jest zakończone, a połączenia nerwowe są wzmocnione, dziecko jest w stanie odróżnić wszystkie odcienie kolorów. Po 5 latach u zdrowych dzieci długość oka nie zmienia się, a oko rośnie wraz z dzieckiem. Powstaje emmetropia, a ostrość widzenia dziecka staje się w 100 procentach.
Prawie wszystkie dostępne metody badawcze są subiektywne i wymagają bezpośredniego udziału pacjenta, więc zazwyczaj nie można określić, jak dobrze dziecko widzi. W przypadku małych dzieci możliwe jest określenie prawidłowej fiksacji spojrzenia, patologii refrakcji (przy użyciu specjalnych linijek, metody skiascopy) lub obecności zeza. Za dwa lub trzy lata wizja jest sprawdzana na zmodyfikowanym stole Sivtsev, w którym zamiast liter znajdują się łatwo rozpoznawalne zdjęcia (motyl, maszyna, królik). Określenie charakteru naruszenia funkcji wizualnych za pomocą automatycznego refraktometru.
Czynniki wrodzone prowadzą do zmniejszenia ostrości widzenia u dzieci poniżej pierwszego roku życia. Może to być dziedziczna patologia refrakcji (krótkowzroczność lub nadwzroczność) lub zeza. Rzadkie przyczyny obejmują wrodzoną zaćmę i jaskrę, które często występują u chłopców. Ich specyficzna diagnoza jest przeprowadzana przez neonatologa od pierwszych dni życia.
Skolioza ma wpływ na ostrość widzenia u dzieci.
Różne czynniki powodują zmniejszenie widzenia u małych dzieci. Obejmują one:
U niemowląt wykrycie słabego wzroku nie jest łatwe. Jeśli rodzice zauważą te objawy, warto skonsultować się z optykiem, nie czekając na rutynowe badanie po 6 miesiącach:
U przedszkolaków łatwiej jest określić obecność choroby. Jeśli dziecko skarży się na zmęczenie, mrużąc oczy, jeśli chcesz spojrzeć w dal, podchodzi bliżej podczas oglądania telewizji, pochyla się nisko nad książką podczas czytania, powinieneś zwrócić na to uwagę i sprawdzić wzrok swojego dziecka.
Wrodzone nieprawidłowości, takie jak zaćma (zmętnienie soczewki) i jaskra (zwiększone ciśnienie w oku) wymagają leczenia chirurgicznego. Są wynikiem naruszenia rozwoju wewnątrzmacicznego, infekcji. Najczęściej mają obustronne zmiany i występują głównie u chłopców. Operacja wrodzonej zaćmy lub jaskry ma sens do 7-8 roku życia.
Z zezem można również zastosować leczenie chirurgiczne. W tym przypadku wszystko zależy od rodzaju i ciężkości zeza. Leczenie chirurgiczne przeprowadza się w ciągu pierwszych 3-4 lat życia, w przeciwnym razie istnieje zagrożenie rozwoju „leniwego oka” (słabe widzenie w jednym oku nie podlega korekcji). W niektórych rodzajach korekta zeza jest możliwa przy pomocy soczewek i specjalnych ćwiczeń.
Grupa refrakcyjnych patologii oka (krótkowzroczność, nadwzroczność i astygmatyzm) podlega jedynie leczeniu zachowawczemu. Do leczenia dzieci stosuj specjalne ćwiczenia. Ważne są również odpowiednie korekty okularów i stała higiena widzenia. Często u dzieci w wieku szkolnym występuje skurcz mięśnia rzęskowego. Przy regularnym przepięciu staje się niezdolny do rozluźnienia. Prowadzi to do skurczu akomodacji (pojawia się „fałszywy” minus). Najlepszym zabiegiem jest regularna gimnastyka wizualna i specjalne krople, które przepisuje lekarz.
http://etoglaza.ru/anatomia/vazhno/zrenie-u-detey.htmlOczy - jest to jeden z czynników komunikacji osoby ze światem zewnętrznym. Obecnie dzieci coraz częściej cierpią na choroby okulistyczne, które często są wynikiem stresu związanego z aparatem wzrokowym. Należy jednak wziąć pod uwagę fakt, że wizja powstaje nie w szkole, kiedy trzeba dużo czytać, pisać, uczyć. Powstaje od najmłodszych lat iw tym okresie ważne jest zauważenie początkowych problemów. Porozmawiajmy więc o rozwoju i cechach wizji dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym.
Tworzenie systemu wizualnego jest procesem bardziej złożonym niż tworzenie innych systemów. Kiedy rodzi się dziecko, jego wizja jest niższa niż u osoby dorosłej, dwukrotnie! Rozwój oka płodu w macicy rozpoczyna się w trzecim tygodniu jego życia.
W okresie do 3 miesięcy życia dziecko widzi tylko w odległości 40-50 centymetrów. To wystarczy, żeby zobaczył twarz i pierś matki. Wiele matek w tym czasie widzi, że oczy dziecka kośą trochę i wędrują. Powodem tego jest dalekowzroczność, ponieważ gałka oczna okruchów w tym czasie jest mniejsza niż u dorosłego. Dzieciak spuszcza oczy na grzbiet nosa, gdy dokładnie analizuje przedmioty i sprawia wrażenie, jakby kosił. Wraz z rozwojem i wzrostem gałki ocznej, taki zez mija się bez żadnej interwencji. Dlatego nie ma się czym martwić.
Aby wątpliwości matek nie powodowały niepokoju, konieczne jest regularne wizyty u pediatry z dzieckiem. Może także zauważyć problemy, ale w razie wątpliwości należy udać się do okulisty. Podczas badania lekarz ustali, czy dziecko jest w stanie naprawić widok, zbadać powieki i ścieżki łzowe, błony śluzowe oczu i przezroczystość rogówki. Po sześciu miesiącach okulista może zdiagnozować zarówno zez, jak i nadwzroczność oraz krótkowzroczność.
Jeśli rodzice mieli podejrzenia, że nie wszystko jest w porządku z oczami dziecka, jeśli czyjaś rodzina ma problemy z oczami, to znaczy, że istnieje genetyczny czynnik predyspozycji do problemów ze wzrokiem, to nie jest konieczne opóźnianie wizyty u okulisty. W końcu im szybciej problem zostanie zidentyfikowany, tym łatwiej będzie go naprawić i poprawić.
Koniecznie udaj się do optyka, jeśli dziecko poniżej pierwszego roku życia ma następujące problemy:
U dzieci poniżej 1. roku życia często pojawia się zapalenie dakriocystitis. Jest to zapalenie worka łzowego, znajdujące się między nosem a wewnętrznym kącikiem powiek. Powodem tego zjawiska jest niedorozwój przewodów łzowych u dzieci.
Od wieku trzech miesięcy wzrok dziecka znacznie się poprawia. Potrafi samodzielnie skupić wzrok na konkretnym obiekcie, a następnie wziąć go rękami.
Aby rozwinąć wzrok, okruchy powinny pochodzić z pierwszego miesiąca jego narodzin. To bardzo proste:
W wieku jednego roku dziecko nie widzi już tylko dobrze, dostrzega gesty i mimikę rodziców, kopiuje je po percepcji wzrokowej. Jednak w wieku jednego roku wizja dziecka nie jest jeszcze taka sama jak u osoby dorosłej - powstaje.
W wieku dziecka od roku do dwóch lat następuje dalsze kształtowanie wzroku, jego ostrość widzenia. Ostrość jest określona przez zdolność oczu do oddzielnego postrzegania 2 punktów, które znajdują się w pewnej odległości od siebie. Prawidłowa ostrość wzroku osoby dorosłej wynosi 1. Ostrość wzroku u dziecka w wieku od jednego do dwóch lat mieści się w zakresie 0,3-0,5. Oczy dziecka już łatwo przemieszczają się od obiektu do obiektu, badając ich właściwości. W tym wieku osiąga się spójność ruchów dłoni i oczu.
Lekarze podkreślają, że dzieciom poniżej dwóch lat nie należy zezwalać na oglądanie programów telewizyjnych. Po prostu nie postrzegają znaczenia tego, co widzą, ale używają telewizora jako brzmiącej i migającej zabawki. Mięśnie oka dziecka w tym okresie nie są gotowe na napięcie, które tworzy oglądanie telewizji.
W wieku 2 lat wizualne doświadczenie dziecka pozwala wyrazić swoje pragnienia i wymawiać proste zdania. Doświadczenie wizualne dziecka to postrzeganie mowy dorosłych, badanie mimiki twarzy i próby reprodukcji tego samego we własnym zakresie. Jeśli dziecko ma normalny poziom widzenia, reprodukcja będzie postępować. Gdy pojawią się problemy ze wzrokiem, nie pozwoli to dostrzec artykulacji mowy dorosłego, a dziecko będzie miało słabo wykształcone umiejętności tworzenia dźwięku i słownictwa.
Trzy lata - to dokładnie wiek dziecka, kiedy możesz sprawdzić ostrość wzroku za pomocą specjalnych testów. Zwykle do tego celu służy stół Orlova, zawierający 10 rzędów zdjęć. Lekarz siedzi małego pacjenta w odległości pięciu metrów i, zaczynając od górnego rzędu, pokazuje jedno zdjęcie na raz. Jeśli dziecko nie może do niej zadzwonić, przejdź do innego zdjęcia tej samej linii. Celem badania Orlova jest umożliwienie dziecku nazywania jak największej liczby zdjęć w tym samym rzędzie. Ostrość widzenia jest określona przez łańcuch. Podczas tego badania okulista może wykryć krótkowzroczność. W takim przypadku należy przepisać leczenie i specjalną gimnastykę.
Należy zauważyć, że nie wszystkie dzieci w wieku trzech lat mogą w ten sposób sprawdzić swoją ostrość wzroku. Czasami taka weryfikacja jest możliwa w ciągu 3,5-4 lat. W ciągu 4 lat normę można uznać za ostrość wzroku 0,7-0,8.
Należy pamiętać, że w wieku 4 lat może pojawić się takie zjawisko jak mrużące oczy. Może to być początek rozwoju krótkowzroczności, jej objawu. Z niewyraźnym wzrokiem mrużące oczy kompensują niemożność widzenia daleko. Ale czasami mrużenie oczu nie może być sygnałem alarmowym, ale po prostu naśladowaniem dziecka przez kogoś.
W wieku pięciu lub sześciu lat narządy wzroku dziecka są ciężkie. Z reguły rodzice zaczynają przygotowywać dzieci do szkoły, zabierać je do klubów, sekcji i wczesnych grup rozwoju. Tak, w przedszkolu w tym okresie zajęcia stają się dłuższe, ponieważ program przedszkolny przygotowuje dzieci do pracy w szkole. W tym okresie ważne jest, aby nie przeciążać mięśni wzroku dziecka, robić przerw w zajęciach wymagających koncentracji i długotrwałej koncentracji oczu na obiekcie. Na przykład mówimy o rysowaniu, gdy oczy koncentrują się na obrazie lub obrazie stworzonym przez dziecko. Zawody w wieku 5-6 lat nie powinny przekraczać 30 minut z 15-minutowymi przerwami. Podobnie jak w przypadku dzieci oglądających programy telewizyjne, nie powinno to przekraczać jednej godziny dziennie. Rodzice nie powinni pozwalać dzieciom na granie w gry elektroniczne, jeśli ekran jest zbyt mały, a dziecko jest zmuszone do wysiłku mięśni wzroku, aby zobaczyć drobne szczegóły.
W wieku sześciu lat wizja przedszkolaka osiąga poziom dorosły, czyli jednostki. Wówczas oczy dzieci już wyraźnie odróżniają obiekty w dalekiej i bliskiej odległości. W wieku 6 lat narząd wzroku i całe ciało dziecka są gotowe do szkoły.
Aby dobrze przygotować oczy dziecka do rozpoczęcia zajęć w szkole, w wieku przedszkolnym należy regularnie uczęszczać na badania profilaktyczne okulisty w celu skorygowania ewentualnych nieprawidłowości.
Okuliści twierdzą, że szczyt krótkowzroczności dziecięcej przypada na 7-9 lat. Jest to najczęstsza diagnoza patologii wzrokowej dzieci w wieku szkolnym. Krótkowzroczność, czyli krótkowzroczność, występuje u co szóstego ucznia. Dlatego dzieci, które chodzą do szkoły przed 7 rokiem życia, są nadmiernie zmęczone. A jeśli istnieje genetyczna predyspozycja do pojawienia się problemów ze wzrokiem, to szanse na zwiększenie krótkowzroczności.
Głównym objawem krótkowzroczności jest pogorszenie widoczności obiektów w oddali. Można temu zaradzić, jeśli problem zostanie zidentyfikowany na czas. Rodzice powinni kontrolować higienę wzroku, monitorować racjonalne odżywianie dziecka i obecność białek, witamin C, A, E i selenu w swoim menu.
W dzieciństwie istnieją normy widzenia. W wieku 3 lat ostrość wzroku dziecka wynosi 0,6–0,9, po 4 latach wzrasta do 0,7–0,9, po 5 latach wynosi 0,8–1,0, przy 6–0,9–1, 0 Oznacza to, że ostrość wzroku od urodzenia i wieku przedszkolnego wzrasta. Nawet w wieku 5 lat można ją porównać do ostrości osoby dorosłej. Należy zauważyć, że według statystyk ostrość wzroku równa 1 jest stwierdzana u 45–55% dzieci w wieku 7 lat, 60% u 9-letnich dzieci, 80% w wieku 11 lat.
http://nashidetki.net/zdorove-rebenka/zrenie-u-detej.htmlWizja Urządzenie do oczu
www.eye-focus.ru
Nie można zrozumieć, czy wizja jest normalna u samego siebie. Dotyczy to zwłaszcza wad wrodzonych. Jeśli osoba od urodzenia wizualnie postrzega informacje, które nie są w normalnej objętości, to po prostu nie ma z czym porównywać. Jeśli wzrok w obu oczach jest początkowo upośledzony, mózg nie dostrzega różnicy między normalnym wzrokiem a nieprawidłowościami, przyzwyczajając się do tego, co widzi.
Zgodnie z definicją specjalistów wizja to zdolność postrzegania rozmiarów obiektów, ich lokalizacji w przestrzeni, kolorów. Kiedy mówimy, że dana osoba ma 100% wizję, jesteśmy tego świadomi jako absolutnie poprawny wskaźnik. Należy jednak pamiętać, że wskaźniki normy różnią się znacznie dla różnych kategorii wiekowych.
Całkowite ukształtowanie systemu wizualnego kończy się około osiemnastu lat. Wizja rozwija się i zmienia przez całe życie. Wiele czynników - ekologia, miejsce zamieszkania, styl życia, specyfika pracy, dziedziczność - wpływa na zmiany w systemie wizualnym, zarówno w kierunku negatywnym, jak i pozytywnym.
Ten okres jest najważniejszy w sensie powstawania narządów wzroku, podczas którego następuje ich formowanie. W szpitalu położniczym lekarz okulista może sprawdzić wzrok na obecność bezwarunkowego odruchu - jak uczeń reaguje na bodziec świetlny.
Tworzenie się układu wzrokowego następuje znacznie wcześniej, podczas ciąży matki. Szczególnie ważny jest pierwszy trymestr. Wrodzone i nieuleczalne wady narządów wzroku są związane z tym okresem, w którym układany jest układ wzrokowy. Jeśli w tym okresie wystąpiła awaria, mogą wystąpić późniejsze problemy ze wzrokiem.
Noworodek nie rozróżnia rozmiaru i kształtu przedmiotów. Świat w jego postrzeganiu jest skupiskiem jaśniejszych i mniej jasnych plam. Spojrzenie niemowlęcia zaczyna się skupiać w wieku jednego miesiąca. Za dwa lub trzy miesiące dziecko jest już w stanie śledzić ruch obiektu.
Każdego kolejnego miesiąca pamięć obrazów wizualnych u niemowlęcia wzrasta, uzupełnia się. Dzieciak opanowuje dźwięki i mowę nie tylko ze względu na słuch, ale także dlatego, że widzi artykulację głośnika. Dziecko zaczyna siadać, czołgać się, chodzić, nie tylko dlatego, że jego ciało jest na to gotowe. Widzi dorosłych poruszających się, próbujących ich naśladować.
Narządy wzrokowe u niemowląt dorosłych różnią się przede wszystkim ich strukturą. Gałki oczne u dzieci poniżej pierwszego roku życia są proporcjonalnie krótsze. W rezultacie wiązki światła nie skupiają się na siatkówce, ale za nią. Ten stan odpowiada dalekowzroczności. Zatem dalekowzroczność jest charakterystyczna dla wszystkich noworodków.
Do dwunastu miesięcy indukowana fizjologicznie dalekowzroczność stopniowo zanika. Jego całkowity zanik jest diagnozowany po zakończeniu procesu tworzenia normalnych parametrów gałki ocznej. To okres od trzech do pięciu lat.
W wieku jednego roku dziecko może rozróżniać przedmioty według kształtu i koloru i jest w stanie odróżnić bliskich ludzi od obcych.
W tym wieku dziecko widzi wyraźniej niż do roku. Dzieciak może odróżnić odległość przedmiotów od siebie, od siebie. Norma wzroku dla osoby dorosłej wynosi 1 stopień (1,0). U dzieci w tym wieku od 0,3 do 0,5. Rozpoczyna się znajomość świata, jego właściwości, koordynacja ruchów ze wzrokiem.
Oglądanie telewizji lub zdjęć na monitorze w tym wieku jest bardzo szkodliwe. Zdjęcia dziecka normalnie nie są postrzegane, ale mięśnie oka są napięte. Trzeba po prostu komunikować się z dzieckiem, ponieważ on już postrzega i kopiuje mimikę twarzy.
W tym wieku dziecko pomaga rozwijać system sensoryczny. Dziecko dość dobrze widzi przedmioty, ocenia je, próbuje je opisać. Wizja jest niezwykle ważna w tym wieku, ponieważ znacząco wpływa na rozwój mowy. Jeśli dziecko nie widzi niczego źle, nie ma nic do oceny i opisania - zaczyna mówić później. W wieku trzech lat możliwe jest już sprawdzenie wzroku za pomocą stołu Orlova.
Tabela składa się z linii ze zdjęciami różnych obiektów. Możesz pobrać stół i wydrukować go, sprawdzić wzrok dziecka. Norma - w zakresie od 0,7 do 0,8. W takim przypadku dziecko powinno normalnie rozważyć zdjęcia, a nie mrużyć oczy. Jeśli norma nie jest spełniona, manifestacja krótkowzroczności jest już możliwa w tym wieku.
W tej przepaści wiekowej system wizualny jest obciążony dużym obciążeniem. Dziecko patrzy na książki, zaczyna się uczyć czytać i pisać. Czas za monitorem i telewizorem nie powinien przekraczać półtorej godziny. Zajęcia powinny być również prowadzone z przerwami, ćwiczeniami rozgrzewającymi dla oczu.
W wieku siedmiu lat wizja powinna wynosić 1,0. Dziecko jest w stanie dobrze odróżnić przedmioty, nazwać je, opisać. W tym czasie obowiązkowy egzamin przez okulistę. Kiedy jakiekolwiek negatywne objawy ze wzrokiem powinny odwiedzić lekarza 4 razy w roku.
Krótkowzroczność według statystyk jest najczęściej wykrywana po 7 i 10 latach. Dziecko zaczęło się uczyć, obciążenie systemu wizualnego znacznie wzrosło.
Należy wziąć pod uwagę dziedziczność, ponieważ krótkowzroczność i dalekowzroczność są cechami dominującymi. Ważne jest, aby regularnie odwiedzać lekarza okulistę.
Odżywianie dziecka ma znaczący wpływ na widzenie w dzieciństwie. Konieczne jest sformułowanie diety w taki sposób, aby zawierała ilość białek, tłuszczów i węglowodanów wymaganych w określonym wieku. Nie mniej ważna jest obecność witamin i pierwiastków śladowych w produktach. Być może stosowanie kompleksów witaminowych i suplementów diety na zalecenie okulisty.
Należy pamiętać, że ostrość widzenia jest różna w różnych kategoriach wiekowych. Norma widzenia u osób starszych znacznie różni się od wzroku osoby w średnim wieku. Vision 1.0 jest uważany za normalny w wieku od 18 do 50 lat. W okresie dojrzewania ostrość widzenia może się wahać z powodu nierównowagi hormonalnej.
Dlatego w przedszkolu szkoła i młodzież powinny regularnie odwiedzać okulistę, aby zidentyfikować problemy ze wzrokiem i podjąć kroki w celu ich rozwiązania.
http://www.detskoezrenie.ru/roditelyam/besedy-s-vrachom/zrenie-u-detej-normy-dlya-vseh-vozrastov/