logo

Jedną z najpoważniejszych i najbardziej niebezpiecznych patologii okulistycznych jest zanik oka. Pacjent ma znacznie zmniejszoną ostrość widzenia. Gałka oczna deformuje się i kurczy. Poważne urazy, przedłużające się procesy zapalne, odwarstwienie siatkówki itp. Przyczyniają się do tej patologii.

Patogeneza zmian zanikowych

Narządy wzrokowe są najbardziej narażone. Błona śluzowa nie chroni oczu przed zranieniem, przenikaniem fragmentów i innych ciał obcych. Atrofia gałki ocznej może wystąpić w każdym wieku u obu płci.

Stan patologiczny charakteryzuje się niezdolnością chorego oka do pełnienia funkcji fizjologicznych. Przywracanie funkcjonalności wizualnej jest niemożliwe nawet podczas operacji.

Zmiany urazowe występują po urazach i urazach oka. Stan patologiczny rozwija się z powodu przedłużającego się braku leczenia zapalenia lub odwarstwienia siatkówki. Ślepoty można uniknąć, jeśli na czas zwrócisz się o pomoc do lekarza. Okulista zidentyfikuje przyczynę i zaleci kurs terapeutyczny mający na celu jego eliminację.

Według statystyk, w ostatnich latach liczba urazów domowych i kryminalnych narządów wzroku znacznie wzrosła. Wiele osób staje się niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji oczu. Po penetracji ran oczu, osoba ma hipotensję, która jest głównym mechanizmem rozwoju atrofii.

Naruszenie integralności włóknistej kapsułki często występuje z powodu kontuzji. Niedociśnienie występuje z powodu śpiączki cukrzycowej, zmniejszonego ciśnienia śródczaszkowego itp. Jeśli ta patologia nie jest leczona, wkrótce następuje całkowita ślepota.

W ciężkich przypadkach okulista zaleca całkowite usunięcie zanikłego oka. Wyłuszczenie zmniejsza ryzyko infekcji, pojawienia się procesu zapalnego i rozwoju chorób nowotworowych.

Protezę umieszcza się później w miejscu usuniętego narządu wzrokowego. Jest to konieczne nie tylko z estetycznego punktu widzenia, ale także w celu zapobiegania uszkodzeniom patologicznie zmodyfikowanych tkanek oczodołu.

Dlaczego zanik oka?

Jeśli oko jest zdeformowane, staje się mniejsze, a wizja gwałtownie spada, zawsze jest ku temu powód. Najczęściej atrofia gałki ocznej występuje z powodu odwarstwienia siatkówki, zapalenia błony naczyniowej oka lub zapalenia neoreretynowego. Procesy zapalne niszczą tkankę na poziomie komórkowym. Odwarstwienie siatkówki jest całkowitym procesem, który można poddać terapii we wczesnych stadiach.

Zanik oczu z powodu zespołu hipotonicznego. Funkcjonowanie mięśnia rzęskowego jest osłabione. Zmniejsza się zdolność wydzielnicza. Uveoskleralny odpływ wzrasta. Z powodu braku wilgoci naczynia siatkówki rozszerzają się, a naczynia włosowate stają się przepuszczalne.

Zatem płyn wychodzi z łożyska naczyniowego. Normalna tkanka troficzna jest zaburzona. Następstwa niedożywienia struktur oczu są następujące:

  • zmiany w zwyrodnieniowym charakterze siatkówki;
  • deformacja rogówki;
  • uszkodzenie głowy nerwu wzrokowego;
  • redukcja gałki ocznej;
  • ślepota;
  • zanik oka.

Urazy powodujące zanik oczu, w zależności od przyczyny, dzielą się na następujące grupy:

  • rolnicze;
  • produkcja;
  • dzieci;
  • gospodarstwo domowe;
  • uzyskane w warunkach bojowych.

Urazy rolnicze są spowodowane przez rogi lub kopyta zwierząt. Sytuację komplikuje uderzenie w ziemię wewnątrz oka. Grozi zarażeniem. Możliwość niekorzystnego wyniku jest wysoka. Urazy zawodowe dotyczą pracowników kopalń i zakładów chemicznych.

Dzieci nie zawsze przestrzegają środków ostrożności, zakłócają koordynację ruchów. Mogą przypadkowo zranić oczy ołówkiem, kijem narciarskim, kompasem, drutem itp. Zanik gałki ocznej często występuje z powodu obrażeń domowych.

Nieprzestrzeganie procedur bezpieczeństwa podczas korzystania z urządzeń domowych jest częstą przyczyną obrażeń oczu. Rany bojowe są najbardziej niebezpieczne i prawie zawsze prowadzą do konieczności wyłuszczenia.

Obraz kliniczny procesu atroficznego

Charakter objawów zależy od stadium choroby. Stopień choroby określa się na podstawie charakterystyki zmian patologicznych w strukturach oka i wielkości osi przednio-tylnej (PZO). Okuliści wyróżniają 3 etapy zaniku oka:

  1. Początkowy Pojawia się urazowa zaćma, w rogówce pojawiają się zmiany zwyrodnieniowe. Szklisty humor zaczyna się zamglać. Siatkówka złuszcza się w jednej ćwiartce. PZO ponad 18 mm.
  2. Opracowany. Tęczówka i rogówka całkowicie zanikają. W ciele szklistym tworzą się cumowania. Siatkówka złuszcza się w kilku kwadrantach. PZO jest mniejsze niż 17 mm.
  3. Daleko. Siatkówka całkowicie się łuszczy. Na rogówce jest cierń. PZO jest mniejsze niż 15 mm.

Wizja gwałtownie spada. W ostatnim etapie rozwoju chore oko zachowuje możliwość postrzegania światła. Człowiek odróżnia światło od ciemności. Po zakończeniu procesu patologicznego oko jest całkowicie ślepe.

Zaatakowany narząd wzrokowy staje się mniejszy, rogówka staje się mętna i wybiela. Dodatkowe objawy zależą od przyczyny procesu patologicznego. Następujące objawy mogą towarzyszyć zanikowi:

  • silny ból głowy lub ból oczu;
  • uczucie obecności ciała obcego w oku;
  • palenie w oczodole;
  • skurcz powiek;
  • pojawienie się much przed oczami;
  • miga w oku;
  • obecność ciemnej zasłony;
  • światłowstręt;
  • bolesność powiek.

Zanik oczu - jest to ostatni etap urazu lub zaniedbanej choroby oczu. Czasami można tego uniknąć, jeśli na czas skonsultujesz się z lekarzem. Wczesna diagnoza pierwotnej przyczyny jest kluczem do utrzymania zdolności widzenia z bólem oka.

Diagnoza i leczenie patologii

W przypadku obrażeń, urazów i innych uszkodzeń narządów układu optycznego należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Okulista przeprowadzi kontrolę. Kompleksowa ankieta pomoże zidentyfikować przyczynę naruszenia. We współczesnej okulistyce stosuje się następujące metody diagnostyczne:

  • biomikroskopia;
  • tonometria;
  • wizometria;
  • perymetria;
  • echografia;
  • optyczna koherentna tomografia;
  • oftalmoskopia;
  • USG gałki ocznej.

Atrofia oka nie może być wyleczona. Wada estetyczna jest eliminowana przez usunięcie dotkniętego narządu wzroku i późniejszych protez. Jeśli proces patologiczny jeszcze się nie rozpoczął, optyk zaleci leczenie mające na celu wyeliminowanie urazu lub choroby.

Terapia rozpoczyna się od usunięcia urazowej zaćmy poprzez witrektomię. Jeśli występuje odwarstwienie siatkówki, wykonywana jest operacja i zakładane są szwy.

Następnie wykonuje się keratoektomię i keratoplastykę, aby wyeliminować cofnięte blizny. Im wcześniej wymienione procedury, tym większe prawdopodobieństwo korzystnego wyniku i braku procesów atroficznych.

Drugim etapem terapii jest usunięcie uszkodzonego obiektywu. Następnie wykonuje się cumowanie, usuwanie ciał obcych, witrektomię i przywracanie sprawności mięśni.

Po wszystkich zabiegach chirurgicznych silikon jest wkładany do gałki ocznej. Również przepisane leki. Wykonywane są zastrzyki znieczulające. Wyłuszczenie jest ekstremalną miarą.

Gałka oczna jest usuwana tylko w przypadku wystąpienia całkowitej ślepoty i braku pozytywnego efektu leczenia przez 2 miesiące. Ważne jest, aby skontaktować się z profesjonalną instytucją medyczną natychmiast po kontuzji lub po wykryciu pierwszych niepożądanych objawów. Tylko w takim przypadku istnieje szansa na uratowanie oka i możliwość zobaczenia.

http://o-glazah.ru/drugie/atrofiya-glaznogo-yabloka.html

Zanik gałki ocznej

Protokół świadczenia opieki medycznej pacjentom z chorobami zwyrodnieniowymi oka (zanik gałki ocznej)

Kod ICD - 10
H 44,5

Objawy i kryteria diagnostyczne:

Zanik gałki ocznej - zmniejszenie wielkości oka z deformacją oka lub bez niego. Objawy kliniczne zaniku oka są zróżnicowane i przejawiają się jako zmiany bliznowate błony oka i ośrodków refrakcyjnych, patologia przewodu naczyniowego i siatkówki oraz powikłania o charakterze zapalnym. Najczęstszą przyczyną jest uszkodzenie oka z uszkodzeniem błon oka, będące konsekwencją ciężkich chorób zapalnych. Niski i szczątkowy wzrok lub utrata wzroku.

Klasyfikacja subatrofii pourazowej oka:

Etap I - etap wstępnych zmian; przednia - tylna oś oka od 23 do 18 mm, bliznowate zmiany rogówki i twardówki, dystrofia rogówki, urazowa zaćma (obrzęk, film), pływające i pojedyncze utrwalone ciało szkliste, płaskie ograniczone odwarstwienie siatkówki.

Etap II - etap rozwiniętych zmian; oś oka 20–17 mm, gruboznaczne unaczynienie rogówki, zmniejszenie jego średnicy, grube cofnięte blizny twardówki, atrofia i unaczynienie tęczówki, zamknięcie źrenicy, zaćma w postaci gęstych błon tkankowych z nowo utworzonymi naczyniami, wielokrotne utrwalone zmętnienia szklistych, rozległych plemników z nowo utworzonymi naczyniami, wielokrotne utrwalone zmętnienia szklistego, rozległego plemnika naczyniowego ciało.

III etap - daleko idące zmiany; oś oka 17–15 mm lub mniej, redukcja, spłaszczenie rogówki i jej regeneracja bliznowata, rubeoza i atrofia tęczówki, trwałe trwałe błoniaste nowotwory w soczewce, rozszerzanie się do komory przedniej i ciała szklistego, zwłóknienie i schvartoobrazovaniyu w ciele szklistym, całkowite odwarstwienie siatkówki.

Poziomy opieki:
Trzeci poziom to szpital okulistyczny

Ankiety:
1. Wizometria
2. Perymetria
3. Biomikroskopia
4. Oftalmoskopia
5. Gonioskopia
6. Tonometria
7. Echografia

Obowiązkowe badania laboratoryjne:
1. Pełna morfologia krwi
2. Analiza moczu
3. Krew na RW
4. Cukier we krwi
5. Antygen Hbs

Konsultacje na temat zeznań ekspertów:
Terapeuta

Charakterystyka środków terapeutycznych:

Etap I - urazowa ekstrakcja zaćmy i witrektomia. Ponieważ wiodącym objawem subatrofii jest zespół hipotoniczny, spowodowany oderwaniem ciała rzęskowego - chirurgiczne unieruchomienie ciała rzęskowego (szycie całego ciała rzęskowego); eliminacja cofniętych blizn rogówki w miejscu uszkodzenia rogówki - operacja keratopektomii z keratoplastyką sektorową. Możliwość oszczędzania wzroku.

Etap II - ekstrakcja zaćmy pourazowej, cumowanie i witrektomia, wprowadzenie silikonu, usunięcie ciała obcego (aktywne chemicznie), przecięcie mięśni prostokąta (operacja Viherkiewicza). Możliwość uratowania oka.

Etap III - przy braku procesu zapalnego - wprowadzenie silikonu. Można zapisać oko.

We wszystkich etapach zaniku oka przeprowadza się leczenie:
zastrzyki pod spojówką 3% roztworu chlorku sodu w 0,3-0,5 ml, 2% roztwór roztworu 0,2-0,3 ml, 1% roztwór mononukleotydu ryboflawiny w 0,2 ml, 5% roztwór kofeiny w 0, 3 - 0,4 ml - leki zmieniają się i wstrzykują po 15 zastrzyków. Kortykosteroidy - wkraplanie w ciągu 6-12 miesięcy, wstrzykiwane pod spojówkę (10-15 razy) lub w postaci elektroforezy śródnosowej. Ogólne leczenie - nieswoiste leki przeciwzapalne (butadion 2 tygodnie), leki przeciwhistaminowe (difenhydramina, suprastin 10 dni); chlorek wapnia, rutyna, kwas askorbinowy przez 1-1,5 miesiąca, dalsze indometacyna 4-6 miesięcy. W przypadku ciężkiego zapalenia tęczówki przy braku efektu leczenia i niezdolności do wykonania zabiegu, zaleca się przepisywanie doustnych kortykosteroidów - 55-65 dni dla dorosłych (700-1000 mg prednizolonu) i 45-55 dni (500-700 mg) dla dzieci.

Przy braku skuteczności leczenia przez 8 tygodni, całkowita utrata wzroku lub niewłaściwa projekcja światła, rozwój wtórnej bolesnej jaskry - wykazuje wyłuszczenie oka.

Ostatecznym oczekiwanym rezultatem jest ochrona oczu.

Czas trwania leczenia - 14 dni

Kryteria jakości leczenia:
Brak stanu zapalnego, normalizacja ciśnienia w oku, oszczędność oka.

Możliwe działania niepożądane i powikłania:
Niezdolność do wyeliminowania zapalenia, rozwój wtórnej bolesnej jaskry.

Wymagania żywieniowe i ograniczenia:
Nie

Wymagania dotyczące trybu pracy, odpoczynku i rehabilitacji:
Pacjenci są wyłączeni przez 2 miesiące. Badanie kliniczne.

http://zrenue.com/vrachu-oftalmologu/188-atrofija-glaznogo-jabloka.html

Zanik gałki ocznej

Termin ten oznacza „brak jedzenia”. Jednak atrofia lekarzy nazywana jest znacznym zmniejszeniem objętości narządu ludzkiego lub jego brakiem. Innymi słowy, skrajny stopień dystrofii to zanik. Jego mechanizm polega na zmniejszeniu rozmiarów ciała wraz z utratą funkcji z powodu zmniejszenia liczby zdrowych komórek. Dowiedz się więc o atrofii gałki ocznej, jej objawach i leczeniu.

Mechanizm spustowy atrofii - zmniejszenie przepływu tlenu do komórek i składników odżywczych. Takie komórki stopniowo umierają i są usuwane. Są one po prostu dzielone na cząsteczki, transportowane do innych części ciała. Ponieważ w miejscu martwych komórek najczęściej nie powstają nowe, pozostałe zbliżają się do siebie - a organ zmniejsza objętość.

Atrofia gałki ocznej jest zmniejszeniem jej rozmiaru, z deformacją lub bez.

Praktyka okulistyczna stwierdza, że ​​przyczyną tego zjawiska są najczęściej traumatyczne uszkodzenia oczu. Wciągają wszystkie błony w rozpoczęty proces zapalny.

Jeśli chodzi o objawy zaniku oka, w dużej mierze zależą one od stopnia urazowego uszkodzenia narządu wzroku. Czasami więc osoba ma bliznowate zmiany w błonach oka, patologię naczyniową i naruszenie struktury siatkówki. Często zmiany te są związane ze zmianami wtórnymi. Z reguły zanik to spadek ostrości widzenia, jego utrata.

Okuliści klasyfikują zanik gałki ocznej zgodnie z etapami rozwoju:

    Początkowe zmiany. Wielkość oka wynosi 18-23 milimetry. Pojawiają się bliznowate zmiany na siatkówce, twardówce, rogówce. Być może rozwój traumatycznej zaćmy, początek odwarstwienia siatkówki. Osoba skarży się na lekkie niewyraźne widzenie.

Zanik gałki ocznej wymaga leczenia wyłącznie w szpitalu. Choroba jest diagnozowana za pomocą wizometrii, perymetrii, biomikroskopii, tonometrii i echografii.

Taktyka leczenia zaniku głównego jabłka obejmuje następujące etapy:

    Usuwanie urazowej zaćmy i wykonywanie witrektomii.

Na wszystkich etapach tej choroby okulistycznej zalecana jest terapia lekowa, w tym wprowadzanie kofeiny z ryboflawiną, nie powodującej wstrząsów. Pacjentowi przepisuje się glikokortykosteroidy. Przeprowadza się ogólnoustrojowe leczenie środkami przeciwbólowymi, przeciwhistaminowymi, chlorkiem wapnia, rutyną, indometacyną, kwasem askorbinowym.

Kryteriami skuteczności takiego leczenia jest eliminacja objawów zapalenia, stabilizacja ciśnienia śródgałkowego, zachowanie narządu wzroku.

Jeśli w ciągu dwóch miesięcy efekt takiej terapii jest nieobecny, powstaje wtórna jaskra, a następnie wykonuje się wyłuszczenie (usunięcie) gałki ocznej.

http://ozrenii.com/story/atrofiya-glaznogo-yabloka

Zanik gałki ocznej i tęczówki

Czym jest subatrofia oka i zanik tęczówki? Jakie są przyczyny, etapy rozwoju i leczenia tych chorób? Co zrobić, jeśli zdiagnozowano u Ciebie klinikę? Odpowiedzi na te pytania można znaleźć w naszym artykule informacyjnym.

Co to jest subatrofia? Powody

Śmierć oka, która postępuje bardzo powoli i podczas której następuje marszczenie, zmniejsza się, a następnie wysycha z gałki ocznej, nazywana jest subatrofią. Niestety, ta choroba, w przeciwieństwie do wielu innych, nie może być wyleczona i prowadzi do całkowitej utraty wzroku.

Okuliści określają kilka przyczyn jego wystąpienia, najczęściej spotykane:

  • okres pourazowy;
  • przedłużony proces zapalny.

Niestety, subatroficzne oczy muszą zostać usunięte, ponieważ nie tylko pociągają za sobą regularny proces zapalny, ale także współczulną oftalmię. Co to jest?
Ostatni termin medyczny nazywa się odpornością zdrowego oka: zapalenie z obolałego oka przechodzi w nietkniętą dolegliwość. Dlatego eliminacja subatrofii - zadanie o pierwszorzędnym znaczeniu, którego w żadnym wypadku nie można opóźnić.

Objawy choroby

Ta patologia odnosi się do tych rodzajów chorób oczu, które trudno przeoczyć. A jednak powinniśmy powiedzieć ci o głównych.
Pierwszym z objawów jest wizualna redukcja gałki ocznej, czyli jej tzw. Aby potwierdzić argumenty lekarza, wykonuje się USG.
Eksperci identyfikują kilka etapów choroby, w których ważne jest rozważenie przednio-tylnej wielkości oka i struktury gałki ocznej.


W początkowej diagnozie (pierwszy etap) wskaźniki są następujące: rozmiar oka 18 mm, plus zmiany w rogówce i soczewce, zmętnienia w ciele szklistym, odwarstwienie siatkówki.
W drugim lub zaawansowanym stadium, odległość między przednio-tylną odległością wynosi od 20 do 17 mm, lekarz widzi neowaskularyzację rogówki i zanik tęczówki, jak również zaćmę błonową, liny cumownicze i rozległe odwarstwienie siatkówki.
Ostatni etap gałki ocznej jest mniejszy niż 16 mm. Jest też cierń, atrofia tęczówki jest wzmocniona, podobnie jak zmiany włókniste w ciele szklistym, występuje całkowite odwarstwienie siatkówki.

Leczenie subatroficzne

Jak wspomniano powyżej, choroba jest ciężka i jest rozwiązana tylko metodą chirurgiczną, ale istnieje również etap leczenia lekiem. Ten ostatni służy do łagodzenia procesu zapalnego i stabilizowania ciśnienia wewnątrzgałkowego. W tym przypadku lekarz przepisuje pacjentowi leki przeciwskurczowe, kofeinę, hormony, leki niesteroidowe.


Jeśli chodzi o operację, głównym zadaniem chirurga jest zachowanie oka jako narządu (ale nie chodzi o jego pełne wyleczenie). Aby go rozwiązać, specjalista może skorzystać z takich rodzajów interwencji chirurgicznej jak witrektomia, cumowanie i inne.

Jak usunąć gałkę oczną

Omówimy niektóre interwencje chirurgiczne, które lekarz może zastosować w leczeniu subatrofii, a także zwrócimy szczególną uwagę na cechy każdej interwencji chirurgicznej.
Najbardziej popularny i być może najbardziej tradycyjny sposób nazywa się „prostym usunięciem lub wyłuszczeniem”. Objętość nie może być wypełniona w tym przypadku, pojawia się również szereg wad z estetycznego punktu widzenia. Na przykład upuszczenie górnej i dolnej części powieki.


Eksperci radzą często, aby wykonać operację za pomocą implantów orbitalnych - nowego medycznego słowa do rozwiązania tak złożonych problemów. Co to jest i jaka jest jego istota? W tym przypadku nie można się obejść bez usunięcia, ale możliwe jest zachowanie całego układu mięśniowego i albuminy oka, co pozwala na włożenie protezy, która będzie się dobrze poruszać i mocować. Zazwyczaj eksperci zalecają po takiej interwencji uciekanie się do protezy cienkościennej - w celu uzyskania maksymalnego efektu estetycznego. Takie protezy są opracowywane indywidualnie dla każdego pacjenta, ale można je nosić po sześciu miesiącach.

Czym jest zanik tęczówki

Wspomnieliśmy o takiej chorobie jak atrofia tęczówki, która jest jednym z objawów subatrofii gałki ocznej. Atrofia tęczówki - jest jedną z najpoważniejszych i najbardziej niebezpiecznych chorób, która z reguły przebiega bez oczywistych objawów (lekkie bóle głowy i dyskomfort w oczach). W rezultacie: ludzie nie spieszą się z szukaniem pomocy u okulisty.

W rzeczywistości patologia może mieć wiele różnych innych objawów. Od początku warto podkreślić:

  • zniekształcenie źrenicy i transformacja naturalnego koloru tęczówki;
  • zwiększają się krwotoki i pnie żylne, siatki naczyniowe są lepiej widoczne;
  • złogi pigmentu mogą pojawić się z tyłu rogówki;
  • mięśnie oka tracą swój naturalny kształt;
  • z czasem czułość rogówki zmniejsza się do zera.

Kolejny krok w rozwoju atrofii wiąże się ze zmianami kształtu źrenicy: zamienia się w elipsę, a na ostatnim etapie staje się jak wąska granica. Wiele dziur pojawia się w przypadku, gdy choroba nie została zdiagnozowana na wczesnym etapie. Jak już powiedzieliśmy, w ostatnim stadium choroby zmiany w źrenicy są bardziej wyraźne, a problemy ze wzrokiem stają się bardzo oczywiste. Ponadto, procesy ciała rzęskowego są skrócone i zdeformowane, czasami klejone i regenerowane włóknisto. Najczęstszym objawem jest obraz podzielony lub podwójne widzenie.

Cechy atrofii

Ryzyko zaniku tęczówki polega na tym, że pociąga za sobą rozwój jaskry (zamknięcie kątowe i kąt otwarty). Obecność tego drugiego typu jest obarczona nie tylko gwałtownym spadkiem wzroku, ale także faktem, że jest czasami gorsza do leczenia. Co ciekawe, ludzie są zagrożeni tą chorobą:

  • z zaburzeniami neurotroficznymi;
  • osoby cierpiące na alergie;
  • z zaburzonym metabolizmem białek;
  • pacjenci cierpiący na stwardnienie;
  • z uszkodzeniem naczyń tęczówki oka.

Warto również zauważyć, że atrofia, podobnie jak prawidłowo, dotyczy kobiet. Ta patologia nie ma granicy wieku i często występuje u kobiet w wieku od 30 do 35 lat.

Aby uniknąć rozwoju zaniku oka, należy regularnie odwiedzać specjalistę i rozpocząć leczenie od pierwszych objawów. Dzisiaj medycyna może rozwiązać ten problem za pomocą leków lub operacji.
W celu zmniejszenia ciśnienia śródczaszkowego stosuje się metodę zachowawczą. Odpowiednie leki, które zwiększają wypływ płynu wewnątrzgałkowego, normalizują mikrokrążenie, metabolizm lub walczą z jaskrą. Kiedy trzeba skorzystać z operacji? Zdaniem ekspertów interwencja chirurgiczna jest konieczna, gdy jaskra z otwartym kątem zaczyna nabierać tempa równolegle z chorobą podstawową, ale lekarze z zamkniętym kątem widzenia mogą radzić sobie z lekami. Ale znowu, o ile pomagają zmniejszyć ciśnienie wewnątrzgałkowe.

Zapobieganie chorobom

Zdrowy styl życia, który obejmuje odpowiednie odżywianie, ćwiczenia i odrzucanie szkodliwych nawyków, jest najlepszym środkiem zapobiegawczym, jaki możesz sobie dać.

Dotyczy to nie tylko choroby, ale całego organizmu. Subatrofia i atrofia mogą wystąpić w każdym wieku iw każdej sytuacji, dlatego ważne jest nie tylko przestrzeganie wszystkich powyższych, ale także zaniedbanie podstawowych ćwiczeń gimnastycznych dla oczu. Gimnastyka będzie szczególnie przydatna w latach szkolnych, kiedy powstaje ciało dziecka i wzrasta napięcie oczu. Nie zapomnij regularnie odwiedzać okulisty i obserwować środki zapobiegawcze, aby uniknąć rozwoju nieodwracalnych chorób.

http://www.ochkov.net/wiki/subatrofiya-raduzhki-chto-eto.htm

Zanik gałki ocznej

Pod atroficzną zmianą gałki ocznej implikuje się zmniejszenie rozmiaru tego narządu, któremu towarzyszy lub nie towarzyszy jego deformacja.

Powody

Najczęstszą przyczyną atrofii jest urazowe uszkodzenie oka, które obejmuje błonę i prowadzi do reakcji zapalnej.

Objawy

Klasyfikacja

Atrofia pourazowa gałki ocznej jest podzielona na kilka etapów:

  1. Etap początkowych zmian. Wielkość oka w kierunku przód-tył wynosi od 18 do 23 mm. Obserwuje się zmiany bliznowate rogówki, twardówki, siatkówki, rozwija się urazowa zaćma (film, obrzęk). Można wykryć małe pływające zmętnienia w substancji ciała szklistego lub ograniczone płaskie odwarstwienie siatkówki.
  2. Na etapie rozwiniętych zmian oś oka zmniejsza się do 17–20 mm. W rogówce powstały ogniska bliznowacenia naczyniowego, cofnięte zmiany bliznowate twardówki, zmiany okluzyjne źrenicy. Zaćmie towarzyszy tworzenie gęstej błony z naczyniami przechodzącymi przez nią. Tęczówka jest zaniknięta i przeniknięta przez nowo utworzone naczynia. Zmętnienia ciała szklistego zostają utrwalone, a odwarstwienie siatkówki ciała rzęskowego jest powszechne.
  3. W stadium zaawansowanych zmian oś oka zmniejsza się jeszcze bardziej (do 15-17 mm), rogówka ulega zmianom bliznowatym i spłaszczeniu. Znaleziono rubeozę i atrofię tęczówki, w obszarze soczewki występują mocne filmy, zwłóknienie i schwartogeneza w ciele szklistym. Często łączone jest odwarstwienie siatkówki.

Diagnostyka

Leczenie

W przypadku zaniku gałki ocznej pomoc medyczna może być udzielona w szpitalu lub ambulatoryjnie.
Kiedy pacjent jest hospitalizowany, przeprowadza się szereg obowiązkowych badań lekarskich: wizometrię, biomikroskopię, perymetrię, gonioskopię, oftalmoskopię, tonometrię, echografię. Wśród metod laboratoryjnych konieczne jest przeprowadzenie ogólnej analizy moczu i krwi, w celu określenia glikemii, markerów zakażeń (kiła, wirusowe zapalenie wątroby typu C). W razie potrzeby wyznacz konsultację z terapeutą (jeśli występują choroby towarzyszące).

Taktyki leczenia obejmują następujące etapy, które zależą od stadium choroby:

  1. W przypadku początkowych zmian usuwa się urazową zaćmę i przeprowadza witrektomię. W związku z zespołem hipotonicznym i oderwaniem ciała rzęskowego, ten ostatni jest chirurgicznie mocowany przez zszycie wzdłuż całej średnicy. Wykonuj również keratoektomię z keratoplastyką, niezbędną do wyeliminowania cofniętych blizn. Na tym etapie choroby istnieje prawdziwa szansa na uratowanie wzroku.
  2. W drugim etapie choroby usuwana jest uszkodzona soczewka, witrektomia, cumowanie, usuwanie ciał obcych i przecięcie mięśni prostokąta. Następnie silikon wprowadza się do jamy gałki ocznej, aby zachować jej kształt.
  3. W trzecim stadium choroby, przy braku objawów zapalenia, silikon jest wstrzykiwany do oka.

Jednocześnie na wszystkich etapach atrofii przepisuj leki, które obejmują:

  • Wprowadzenie nieszpikliwego (2% roztwór 0,2-0,3 ml) podspojówkowo;
  • Zastosowanie mononukleotydu ryboflawiny (1% 0,2 ml);
  • Zastosowanie kofeiny (5% roztwór 0,3-0,4 ml).

W sumie wykonuje się 15 zastrzyków, naprzemienne preparaty.

Przepisuje się również glikokortykosteroidy (podawanie podspojówkowe, wkraplanie, elektroforeza śródnosowa).
Jednocześnie prowadzą terapię ogólnoustrojową z użyciem niesteroidowych środków przeciwbólowych (butadion), preparatów przeciwhistaminowych (suprastin, difenol), rutyny, chlorku wapnia, kwasu askorbinowego i indometacyny.

W ciężkim zapaleniu tęczówki oka można przepisać glikokortykosteroidy doustne.

Wyłuszczenie oka jest wykonywane z całkowitą utratą wzroku, brakiem efektu leczenia przez dwa miesiące, tworzeniem się wtórnej jaskry, któremu towarzyszy ból.

Kryteriami skuteczności leczenia są brak objawów zapalenia, stabilizacja ciśnienia śródgałkowego i zachowanie oka.

Najpoważniejszym z możliwych powikłań jest rozwój jaskry wtórnej.

Wybór kliniki do leczenia atrofii gałki ocznej jest bardzo ważnym pytaniem, ponieważ wynik leczenia i rokowanie w dużej mierze zależą od kompletności badania i profesjonalizmu lekarza prowadzącego. Zwróć uwagę na poziom wyposażenia kliniki i kwalifikacje pracujących w niej specjalistów, ponieważ to uwaga i doświadczenie lekarzy kliniki pozwalają osiągnąć najlepszy wynik w leczeniu chorób oczu.

http://proglaza.ru/bolezniglaz/atrofija-glaznogo-jabloka.html

Subatrofia gałki ocznej

Subatrofia gałki ocznej nazywana jest powolną śmiercią oka. W tym stanie stopniowo się kurczy, zmniejsza rozmiar i ostatecznie zanika całkowicie - wysycha. Choroba może prowadzić do całkowitej utraty wzroku, z niemożnością jej wyzdrowienia.

Przyczyny subatrofii oczu

Subatrofia oczu może wystąpić w następujących sytuacjach:

W tym przypadku, aby uniknąć współczulnej oftalmii, uszkodzone oko musi zostać wyłuszczone na czas.

  • Przedłużony proces zapalny

Zapalenie oka, występujące w postaci zapalenia neuroretin, znika natychmiast po wyłuszczeniu oka. W leczeniu zapalenia neuroretinii nie ma gwarancji, że proces zapalny może zostać zatrzymany. Dlatego przy wykrywaniu pierwszych objawów zapalenia należy usunąć oko.

  • Oddziaływanie trakcyjne ciała rzęskowego.
  • Pojawienie się witreoretinopatii proliferacyjnej.
  • Zaburzenia bariery hemofonicznej.

Z reguły takie oko jest chirurgicznie usuwane. Nie wynika to z estetycznego defektu wyglądu osoby. Zaatakowane oko to nidus infekcji, który może szybko rozprzestrzenić się na zdrowe oko, powodując tzw. Współczulną oftalmię.

Objawy

Wyraźnym znakiem subatrofii jest wizualna redukcja (wycofanie) oka, która jest związana ze zmniejszeniem jego wielkości. Instrumentalnym potwierdzeniem Diange jest ultradźwięk oka.

Ponadto podczas badania zewnętrznego zauważalne jest zmętnienie rogówki i soczewki oka. Badanie dotykowe - zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego (IOP).

Etapy

Klasyfikacja subatrofii obejmuje uwzględnienie przednio-tylnego rozmiaru oka (PZO) i struktur gałki ocznej (rogówki, ciała szklistego, siatkówki)

Pierwszy etap (początkowy) - wielkość PSA jest większa niż 18 mm, występują zmiany w rogówce (dystrofia lub blizny), soczewka (zaćma, w tym obrzęk), zmętnienia w ciele szklistym oka, odwarstwienie siatkówki (miejscowe).

Drugi etap (rozwinięty) - zmniejsza się odległość przednio-tylna (20–17 mm), neowaskularyzacja rogówki i tęczówki (z atrofią), przezroczysta zaćma, wyraźne zmętnienia ciała szklistego (cumowania), odnotowuje się rozległe odwarstwienie siatkówki.

Trzeci etap (odległy) to oś gałki ocznej mniejsza niż 16 mm, zwyrodnienie rogówki bliznowatej (cierń), zanik tęczówki, zmiany włókniste szklistej, całkowitej warstwy siatkówki siatkówki.

Klasyfikacja ICD-10

W międzynarodowej klasyfikacji chorób z 10 rewizji subatrofia oka ma kod H44.5 (Stany degeneracyjne gałki ocznej), który wraz z zanikiem i marszczeniem gałki ocznej obejmuje jaskrę absolutną.

Leczenie subatroficzne

Istnieją dwa główne kierunki działań terapeutycznych - lek i operacja.

Metody medyczne mają na celu usunięcie procesu zapalnego i walkę z niedociśnieniem (niskie ciśnienie wewnątrzgałkowe - IOP). Stosuje się leki przeciwskurczowe, preparaty niesteroidowe i hormonalne, kofeinę itp.

Zadaniem leczenia chirurgicznego jest zachowanie oka jako narządu (nie chodzi o przywracanie wzroku) do celów kosmetycznych. Można wykonać witrektomię, cumowanie, wprowadzenie silikonu, chirurgię rekonstrukcyjną na przednim odcinku oka.

W przypadku subatrofii gałki ocznej istnieje możliwość uratowania oka, a nasze centrum okulistyczne ma do tego wszystkie możliwości!

Metody usuwania gałek ocznych

Prosta enukleacja (tradycyjna metoda działania)

Ten rodzaj operacji polega na usunięciu gałki ocznej bez wypełniania objętości. Wadami takiej operacji są możliwe defekty kosmetyczne:

  • Uwięzienie górnej powieki.
  • Pominięcie dolnej powieki.
  • Zwiększenie objętości jamy spojówkowej.
  • Nachylona pozycja protezy.

Czasami, z powodu opadania dolnej powieki, proteza włożona do wnętrza nie jest w stanie pozostać w oku i wypada z jamy spojówkowej.

Obsługa za pomocą implantów orbitalnych

W tym przypadku stosowana jest również enukleacja. Ale chirurg zachowuje cały układ mięśniowy oka i jego albuminę. Dzięki temu proteza oka ma dobrą mobilność na orbicie i niezawodne mocowanie.

Po wykonaniu zabiegu zachowującego narządy pacjentom zaleca się zamówienie cienkościennej protezy, która jest w stanie zapewnić doskonały efekt estetyczny. Zaleca się noszenie ich nie wcześniej niż 6 miesięcy po interwencji.

W naszej klinice pacjent ma możliwość zbadania diagnozy „subatrofii oka” na najnowocześniejszym sprzęcie wiodących światowych producentów i otrzymania zaleceń od wiodących lekarzy okulistów w Moskwie dotyczących planu leczenia: medycznego lub chirurgicznego.

W naszym centrum okulistycznym wykonywane są unikalne operacje rekonstrukcyjne i witreoretinalne (czołowi chirurdzy - Tsvetkov Sergey Aleksandrowicz i Iljuchin Oleg Evgenievich), które pozwalają pacjentowi zachować oko i uniknąć dalszego usuwania.

Możesz wyjaśnić koszt zabiegu i umówić się na wizytę w Moskiewskiej Klinice Oczu, dzwoniąc pod numer 8 (499) 322-36-36 w Moskwie i pod numer telefonu 8 (800) 777-38-81 Infolinia MGC 8 (bezpłatny) - codziennie od 9:00 do 21:00 lub korzystając z formularza online.

Autor artykułu: specjalista moskiewskiej kliniki okulistycznej Mironova Irina Sergeevna

http://mgkl.ru/patient/stati/subatrofiya-glaznogo-yabloka

Zanik gałki ocznej - przyczyny, objawy i leczenie

Jedną z najpoważniejszych patologii narządów wzrokowych u zwierząt jest zapalenie błony naczyniowej. Ta dolegliwość niekorzystnie wpływa na naczyniówkę, powodując jej stan zapalny (patrz zdjęcie).

Dopływ krwi do gałki ocznej jest zapewniany właśnie przez małe naczynia włosowate i naczynia krwionośne. Ten system dopływu krwi jest nazywany przewodem błony naczyniowej - stąd sama nazwa choroby.

Ta choroba najczęściej pozbawia nasze zwierzęta wzroku.

Przyczyny zapalenia błony naczyniowej

Istnieje kilka powodów, które mogą spowodować wystąpienie i rozwój zapalenia błony naczyniowej oka, w tym:

  • patologie aparatu wzrokowego (na przykład zaćma, jaskra, wrzód rogówki i inne);
  • siniaki lub stłuczenie narządu wzroku;
  • choroby w organizmie, które mają charakter ogólnoustrojowego zapalenia (patologia, infekcja itp.).

Wśród wszystkich uzasadnionych powodów ta ostatnia stała się najbardziej powszechna. Ryzyko zapalenia sieci naczyniowej kota zwiększa się, gdy zwierzę cierpi na białaczkę, toksoplazmozę, wirusowe zapalenie otrzewnej (FIP), herpevirus (FHV-1) i wirusowy niedobór odporności. Choroby najczęściej wywołujące ten problem u psów to dżuma, leptospiroza, bruceloza, babeszjoza, borelioza.

Objawy

Klinicznymi objawami zapalenia błony naczyniowej oka u psów i kotów są: ból oka, łzawienie, światłowstręt, mrużenie i zadrapania oka, zwężenie źrenicy, obrzęk rogówki, zmętnienie płynu wewnątrzgałkowego, krew w przedniej komorze oka itp. Często właściciele zwierząt zgłaszają zmniejszenie widzenia, nawet do całkowitej ślepoty.

Zapalenie błony naczyniowej oka u psów i kotów może rozwinąć się ostro (kilka dni) i przewlekle (w ciągu kilku miesięcy).

Warto również zauważyć, że poważnymi konsekwencjami zapalenia błony naczyniowej oka mogą być wtórna jaskra, zaćma, odwarstwienie siatkówki i zanik gałki ocznej.

Objawy choroby

Zapalenie błony naczyniowej oka u psów i kotów często objawia się w następujący sposób:

  • zauważalne rozdarcie;
  • ból;
  • strach przed jasnym światłem;
  • zwierzę nieustannie próbuje rozczesać oczy i zeza;
  • źrenica zwęża się;
  • pęcznienia rogówki;
  • płyn wewnątrzgałkowy staje się mętny;
  • jest krew, która przechodzi do przedniej komory narządu wzroku.

Ponadto uważny właściciel zauważy, że zwierzę traci orientację w przestrzeni, co może symbolizować pogorszenie widzenia.

Ta podstępna choroba często atakuje nieoczekiwanie i rozwija się szybko, pogarszając samopoczucie zwierzęcia w ciągu zaledwie kilku dni. Czasami postępuje mniej wyraźnie w postaci przewlekłej - wówczas można obserwować zmiany stanu zwierzęcia przez kilka miesięcy.

Ponadto, zapalenie błony naczyniowej oka może spowodować całkowitą utratę wzroku, jest również niebezpieczne w przypadku różnego rodzaju powikłań, na przykład: odwarstwienie siatkówki, zaćma, wtórna jaskra, zanik gałki ocznej.

Jak rozpoznaje się zapalenie błony naczyniowej

Podobnie jak w przypadku innych poważnych chorób okulistycznych, diagnoza ta jest podejmowana po kompleksowym badaniu chorego zwierzęcia. Badania obowiązkowe obejmują oftalmoskopię, tonometrię (oznaczanie ciśnienia śródczaszkowego), biomikroskopię (badanie struktur), gonioskopię (ocena sytuacji w komorze przedniej), kopię orzecha laskowego (badanie grzbietu jabłka). Czasami, aby dokładniej zbadać stan siatkówki, ciała szklistego i innych struktur, okulista przepisze USG.

Ważną rolę w odtwarzaniu obrazu stanu zwierzęcia odgrywają również testy laboratoryjne: badanie krwi (ogólne kliniczne, biochemiczne), obecność zakażeń. Ponadto lekarz prowadzący musi mieć dostęp do historii medycznej zwierzęcia.

Leczenie zapalenia błony naczyniowej u kotów i psów

Jak już powiedzieliśmy, zapalenie błony naczyniowej oka nie jest przyczyną, ale wynikiem pewnej choroby. Aby rozwiązać ten problem, konieczne jest prawidłowe zdiagnozowanie przyczyny jego wystąpienia.

Najczęściej podczas leczenia specjalista przepisuje krople do oczu, które pomogą złagodzić stan zapalny sieci naczyniowej, ból, zapobiegają powikłaniom i ogólnie łagodzą ból i dyskomfort. Ponadto, w zależności od sytuacji, zalecana jest również terapia systemowa, mająca na celu poprawę stanu całego organizmu.

Ponieważ zapalenie błony naczyniowej powoduje silne nieprzyjemne odczucia u twojego zwierzaka, ważne jest, aby uważnie obserwować wygląd jego narządów wzrokowych, aby zidentyfikować rozwój problemów okulistycznych na czas!

Ciśnienie wewnątrzgałkowe

  • płyny wewnątrzgałkowe w nadmiernych ilościach
  • usunięcie płynu wewnątrzgałkowego przez układ drenażowy oka jest osłabione

Oko stale wytwarza specjalny płyn wewnątrzgałkowy, który myje gałkę oczną od wewnątrz i przepływa przez system drenażowy do naczyń żylnych (nie mylić płynu wewnątrzgałkowego z łzą: łza jest wytwarzana przez gruczoły łzowe, myje gałkę oczną na zewnątrz i przepływa przez wewnętrzny kącik oka do jamy nosowej) i przepływa przez wewnętrzny kącik oka do jamy nosowej). Jest przezroczysty, bogaty w składniki odżywcze i tlen. Przez dzień w oku produkuje się około 4 ml płynu. Główną drogą odpływu płynu wewnątrzgałkowego jest kąt przedniej komory oka. Równowaga między ilością płynu wytwarzanego w oku a płynem wypływającym z oka zapewnia stałość ciśnienia śródgałkowego (normalne wartości IOP są indywidualne, ale średnio zmieniają się między 16-25 mm Hg, gdy mierzy się tonometrem Maklakowa). W przypadku jaskry równowaga ta jest zaburzona, a płyn wewnątrzgałkowy zaczyna naciskać na ściany oka. Podwyższone EDC zakłóca dopływ krwi do siatkówki i nerwu wzrokowego, działa na zewnętrzną powłokę oka, która jest najcieńsza na wyjściu z nerwu wzrokowego. Ten słaby obszar ugina się i ściska włókna nerwowe. Jeśli nerw wzrokowy jest w takim stanie przez długi czas, zaniknie, a widzenie pogorszy się. Nieleczona choroba postępuje i może spowodować całkowitą utratę wzroku.

Stopniowe zwężanie pola widzenia w jaskrze

Oznaki jaskry

Jaskra charakteryzuje się trzema głównymi cechami:

  • zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe;
  • zanik nerwu wzrokowego;
  • zmiany w polu widzenia.

Oznaki zwiększonego IOP są następujące:

  • rozmycie wzroku, pojawienie się „siatki” przed oczami;
  • obecność „kółek tęczy” podczas patrzenia na źródło światła (na przykład świecącą żarówkę);
  • uczucie dyskomfortu w oku: uczucie ciężkości i napięcia;
  • lekki ból oka;
  • uczucie nawilżenia oczu;
  • niewyraźna wizja zmierzchu;
  • niewielki ból w okolicy oczu.

Aby rozpoznać jaskrę w czasie, ważne jest poznanie jej objawów i subiektywnych odczuć pacjenta. Różne formy jaskry charakteryzują się różnymi objawami.

W jaskrze z otwartym kątem przesączania pacjent może przez długi czas nie zdawać sobie sprawy z rozwijającej się choroby i nie ma wyraźnych objawów. W tej postaci jaskry zaburza się widzenie obwodowe (pole widzenia jest zwężone), a widzenie centralne przez pewien czas pozostaje normalne. W miarę postępu choroby pacjent traci widzenie obwodowe i centralne.

Ostry atak jaskry z zamkniętym kątem przesączania ma charakterystyczne cechy: znaczny wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego (do 60-80 mm Hg), silny ból oka, ból głowy. Często podczas ataku mogą wystąpić nudności, wymioty i ogólne osłabienie. Wzrok w bolącym oku jest znacznie zmniejszony. Ostry atak jaskry z zamkniętym kątem przesączania jest często mylony z migreną, bólem zęba, ostrą chorobą żołądka, zapaleniem opon mózgowych, grypą. W takim przypadku może zostać pozostawiony bez pomocy, co jest konieczne w pierwszych godzinach ataku.

Jaskra z normalnym (niskim) ciśnieniem wewnątrzgałkowym występuje u pacjentów z krótkowzrocznością, niedociśnieniem z powodu upośledzenia dopływu krwi do oka, głównie aparatu drenażowego i nerwu wzrokowego. W tej postaci jaskry, zmniejszenie ostrości widzenia, zwężenie granic pola widzenia, rozwój atrofii nerwu wzrokowego występuje na tle normalnego IOP.

Przyczyny jaskry

Przyczynami nabytej jaskry mogą być:

  • zmiany związane z wiekiem (jaskra pierwotna);
  • uraz oka, skutki zapalenia i choroby (jaskra wtórna).

Czynnikami ryzyka zwiększającymi prawdopodobieństwo jaskry są:

  • krótkowzroczność
  • zaawansowany wiek
  • cukrzyca
  • choroba tarczycy,
  • niedociśnienie.

Ważną rolę w występowaniu jaskry ma dziedziczność. Jeśli twoi krewni mieli jaskrę, powinieneś być szczególnie czujny i regularnie badany przez okulistę. Badanie przez okulistę i pomiar ciśnienia śródgałkowego co najmniej raz w roku pozwoli na szybkie wykrycie i skuteczne leczenie choroby.

Upuszczenie oka psa to problem, który należy skierować do lekarza weterynarii. Ta patologia występuje we wszystkich rasach psów w każdym wieku. Pod objawem „cofnięcia” oka można połączyć kilka objawów klinicznych choroby oczu u psa.

  • Enophthalmos - przemieszczenie oka w kierunku orbity. W tym samym czasie rozmiar gałki ocznej jest zachowany, tak jakby sięgał głęboko w orbitę;
  • Microphthalmus - zmniejszenie wielkości gałki ocznej;
  • Drugie oko Exophthalmos - występ. Jednocześnie możliwe jest błędne założenie „recesji” zdrowego oka;
  • Anophthalmos - wrodzony brak oka, czasami właściciele są myleni z mikrofthalmią;

Z natury występowania i czasu trwania przepływu dzieli się:

  • Wrodzone, przewlekłe choroby oczu;
  • Ostra, nabyta;
  • Chroniczne nabyte;

Przyczyny rozwoju depresji u psów:

  • Enophthalmos konstytucyjny u psów dolichocefalicznych. Rasy te obejmują chartów, najczęstszych przedstawicieli tych ras: Greyhound, Irish Wolfhound, Italian Greyhound, Whippet itp. Jest normą fizjologiczną - cechą tych psów.
  • Zespół Hornera jest chorobą neurologiczną, która powoduje cofanie się oka, zwężenie źrenicy, utratę trzeciego wieku i obniżenie dolnej powieki. Często objawia się z jednej strony. Po wyeliminowaniu przyczyny zespołu Hornera powodującego rozwój, kształt i pozycja gałki ocznej w pełni normalizują się.
  • Odwodnienie. W przypadku długotrwałego niedoboru wody lub chorób, którym towarzyszy znaczna utrata płynu z organizmu, rozwija się odwodnienie. A ponieważ oczy mają więcej niż 90% płynu, spadek całkowitej ilości płynu w organizmie, nawet o 5%, powoduje spadek oczu psa. Zmiana jest obustronna, stan wymaga natychmiastowej pomocy medycznej.
  • Mikrofthalmos i anophthalmos, najczęściej są patologiami wrodzonymi. Microphthalmus - mały rozmiar gałki ocznej. Anophthalmos - brak gałki ocznej. Nie ma lekarstwa.
  • Zmniejszona objętość mięśni (atrofia) i tłuszcz w okolicy oczodołu. Obserwowane z przedłużonym postem, choroby związane z upośledzonym napięciem mięśniowym. I tak dalej Konieczne jest zidentyfikowanie przyczyny i przepisanie leczenia.
  • Marszczenie (zanik) gałki ocznej najczęściej rozwija się na tle przewlekłego zapalenia oczu. Rokowanie jest ostrożne, a leczenie ma na celu zmniejszenie atrofii oka.
  • Uraz gałki ocznej z perforacją rogówki i wypływem ciała szklistego na zewnątrz prowadzi do zmniejszenia objętości gałki ocznej. Wymaga natychmiastowej pomocy medycznej. Dzięki szybkiemu leczeniu może zachować oczy i wzrok.
  • Gruczolak trzeciego wieku, wypadanie gruczołu łzowego, nowotwór i ropień powiek (spojówka). Choroby te powodują wgniecenie gałki ocznej na orbitę. Gdy przyczyna zostanie wyeliminowana, zatrzymanie oka zatrzymuje się.

Jeśli podejrzewasz, że twój pies ma oczy na swoim psie, zdecydowanie powinieneś je pokazać w okulistycznej klinice weterynaryjnej w Krasnojarsku. ponieważ objaw ten przejawia się w obecności poważnych chorób układowych lub oczu. Aby uzyskać dobre wyniki leczenia, bardzo ważne jest prawidłowe i niezwłoczne zidentyfikowanie przyczyny spadku oka. W naszej klinice recepcję prowadzi wąski specjalista - okulista Busel Marina Nikolaevna. Zadzwoń w dowolnym momencie, nasi rejestratorzy spróbują znaleźć najbardziej dogodny dla Ciebie czas odbioru.

Zapobieganie okluzji zwierząt

Aby zapobiec tej patologii, powinieneś przestrzegać ogólnego stanu zdrowia swojego zwierzaka i nie zwlekać z żadnymi nieprawidłowościami, zwracając się do specjalisty. Szczególną uwagę należy zwrócić na rasy psów podatnych na różne choroby oczu: mopsy, pekińczyk, japońskie chiny, Shar Pei, buldogi francuskie. Pamiętaj, że każde długotrwałe zapalenie może prowadzić do zaniku oka.

Leczenie niedrożności oka i koszt leczenia w klinice

W ostrych chorobach zapalnych lub urazach oka leczenie najczęściej ma na celu wyeliminowanie stanu zapalnego. Wyznaczono miejscowe krople przeciwzapalne i przeciwbakteryjne (cena od 200 rubli), a następnie monitorowano stan zwierzęcia. W przewlekłych patologiach leczenie ma zwykle na celu zachowanie oka, zmniejszając tempo rozwoju zmniejszania / cofania gałki ocznej. W każdym razie ważne jest, aby zidentyfikować główny powód, a lekarz wybierze indywidualny plan leczenia i przybliżony koszt leków i usług, biorąc pod uwagę twoje możliwości i życzenia Pracujemy dla Ciebie 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Znajdujemy się w:

Krasnojarsk, ul Partizan ruda żelaza 9g; +7 (391) 2-179-779

Przyczyny patologii

W trakcie eksperymentów naukowych stwierdzono, że 2/3 przypadków zaniku nerwu wzrokowego było obustronne. Przyczyną są guzy wewnątrzczaszkowe, obrzęk i upośledzenie naczyń, zwłaszcza u pacjentów w wieku od 42 do 45 lat.

Przyczyny choroby to:

  1. Uszkodzenie nerwów. Należą do nich: przewlekła jaskra, zapalenie nerwów, nowotwory.
  2. Neuropatia (niedokrwienie), przewlekłe zapalenie nerwów, obrzęk - wtórna patologia.
  3. Dziedziczna neuropatia (Leber).
  4. Neuropatia (toksyczna). Choroba powoduje metanol. Ten składnik jest zawarty w zastępczych napojach alkoholowych i lekach (Disulfiram, Ethambutol).

Przyczyny choroby obejmują: uszkodzenie siatkówki, patologię TEY - SAX, syfilis.

Na rozwój atrofii u dzieci wpływa wrodzona anomalia, negatywny czynnik dziedziczny i niedożywienie nerwu wzrokowego. Patologia powoduje niepełnosprawność.

Główna klasyfikacja choroby

Atrofię nerwu wzrokowego określają objawy patologiczne i oczne.

Nabyta i wrodzona forma

Formularz nabyty - ma charakter pierwotny lub wtórny. Ze względu na wpływ czynników etiologicznych. Proces ten wynika z: zapalenia, jaskry, krótkowzroczności, z naruszeniem procesów metabolicznych w organizmie.

Wrodzona postać: występuje na tle patologii genetycznej. Istnieje 6 typów atrofii dziedzicznej: niemowlęca (od urodzenia do 3 lat), dominująca (ślepota młodzieńcza od 3 do 7 lat), optyczna - od cukrzycy (od 2 do 22 lat), zespół Berr (postać skomplikowana, pojawia się od 1 roku), rośnie (od wczesnego wieku, stopniowo postępuje), choroba Lestera (dziedziczna), występuje w wieku 15 - 35 lat.

Pierwotna i wtórna atrofia

Pierwotna forma jest zlokalizowana w zdrowej gałce ocznej. Występuje z naruszeniem mikrokrążenia i odżywienia włókien nerwowych.

Występowanie wtórnej atrofii z powodu różnych patologii oka.

Forma malejąca i rosnąco

Zstępująca atrofia charakteryzuje się zapaleniem w proksymalnym aksonie. Istnieje uszkodzenie dysku siatkówki.

Kiedy forma wstępująca początkowo wpływa na siatkówkę. Stopniowo destrukcyjny proces kierowany jest do mózgu. Tempo degeneracji zależy od grubości aksonów.

Częściowy i pełny stopień

Diagnozowanie stopnia uszkodzenia:

  • początkowa (porażka niektórych włókien);
  • częściowe (średnica uszkodzona);
  • niekompletny (choroba postępuje, ale wzrok nie jest całkowicie stracony);
  • kompletne (utrata funkcji wizualnych w całości).

Istnieje jednostronna i obustronna atrofia. W pierwszym przypadku dochodzi do uszkodzenia unerwienia jednego oka, w drugim - dwóch.

Lokalizacja i intensywność patologii tarczy nerwu wzrokowego

Na ostrość wzroku wpływa lokalizacja i intensywność procesu atroficznego:

  1. Modyfikacja pola widzenia. Naruszenie określa się na podstawie diagnozy miejscowej. Na proces wpływa lokalizacja, a nie intensywność. Porażka papillomacular wiązki prowokuje pojawienie się mroczka centralnego. Uszkodzone włókno światłowodowe przyczynia się do zawężenia obwodowych granic pola widzenia.
  2. Naruszenie kolorów. Ten objaw jest wyraźnie wyrażony w formie zstępującej tarczy wzrokowej. Przebieg tego procesu jest spowodowany opóźnionym zapaleniem nerwów lub obrzękiem. We wczesnych stadiach choroby widoczne są widoczne zarysy zielonych i czerwonych odcieni.
  3. Blady kolor nerwu wzrokowego. Wymagane jest dodatkowe badanie z wykorzystaniem kampimetrii. Konieczne jest zebranie informacji o początkowej ostrości wzroku pacjenta. W niektórych przypadkach ostrość wizualna przekracza jedność.

W diagnozie jednostronnej atrofii konieczne będzie ponowne badanie, aby uniknąć drugiej zmiany oka (obustronna atrofia).

Objawy choroby oczu

Główne objawy początku atrofii wyrażają postępujące pogorszenie widzenia jednego lub dwóch oczu. Wzrok nie jest podatny na leczenie lub poprawę zwykłymi metodami korekcji.

  • utrata widoczności z boku (pola są zawężone);
  • wygląd widoku tunelu;
  • powstawanie ciemnych plam;
  • obniżenie odruchu źrenicy do promieni świetlnych.

Gdy uszkodzenie nerwu wzrokowego rozwija neuropatię wzrokową, która prowadzi do częściowej lub całkowitej ślepoty.

Właściwa diagnoza medyczna

Badanie okulistyczne określa obecność i stopień choroby. Pacjent powinien skonsultować się z neurochirurgiem i neurologiem.

Aby ustalić prawidłową diagnozę, musisz przejść przez:

  • oftalmoskopia (badanie dna oka);
  • wizometria (określona przez stopień uszkodzenia percepcji wzrokowej);
  • perymetria (bada się pola widzenia);
  • perymetria komputerowa (określona przez oddział, którego dotyczy problem);
  • szacunkowa wartość odczytów kolorów (określona przez położenie światłowodu);
  • wideo - oftalmografia (ujawnia się charakter patologii);
  • craniography (wytwarzane jest zdjęcie rentgenowskie czaszki).

Można wyznaczyć dodatkowe badania, które obejmują CT, rezonans magnetyczno-jądrowy, laserową ultrasonografię Dopplera.

Leczenie choroby - zapobieganie niepełnosprawności

Po diagnozie specjalista przepisuje intensywną terapię. Zadaniem lekarza jest wyeliminowanie przyczyn patologii, zatrzymanie postępu procesu zanikowego, zapobieganie całkowitej ślepocie i niepełnosprawności pacjenta.

Skuteczna terapia lekowa dla pacjenta

Przywrócenie martwych włókien nerwowych jest niemożliwe. Dlatego środki terapeutyczne mają na celu zatrzymanie procesów zapalnych za pomocą leków.

Ta choroba okulistyczna jest leczona:

  1. Środki rozszerzające naczynia. Leki stymulują krążenie krwi. Najbardziej skuteczny: No-spa, Dibazol, Papaverine.
  2. Antykoagulanty. Działanie leków ma na celu zapobieganie krzepnięciu krwi i powstawaniu zakrzepicy. Specjalista mianowany: Heparyna, Tiklid.
  3. Pobudzacze odżywcze. Nasila się metabolizm w strukturach tkanki nerwowej. Ta grupa produktów obejmuje: torf, ekstrakt z aloesu.
  4. Kompleks witaminowy. Witaminy są katalizatorem reakcji biochemicznych zachodzących w strukturach tkanki oka. Zaleca się leczenie patologii: Askorutin, B1, B6, B12.
  5. Immunostymulanty. Promuj regenerację komórek, hamuj procesy zapalne (z chorobami zakaźnymi). Najbardziej skuteczne: Żeń-szeń, Eleutherococcus.
  6. Leki hormonalne. Objawy o charakterze zapalnym są usuwane. Mianowany: Deksametazon, Prednizolon indywidualnie (bez przeciwwskazań).

Pacjent otrzymuje pewne wyniki z akupunktury i fizjoterapii (USG, elektroforeza).

Interwencja chirurgiczna - główne rodzaje operacji

Interwencja chirurgiczna jest wskazana u pacjentów ze złym rokowaniem: zanik nerwu wzrokowego z prawdopodobieństwem ślepoty.

  1. Wazokonstrukcyjny. Skrępowane są tętnice skroniowe lub szyjne, przepływ krwi jest redystrybuowany. Poprawia ukrwienie tętnic oczodołowych.
  2. Extrascleral. Przeszczepiona własna tkanka. Powstaje efekt antyseptyczny na dotkniętych obszarach, powoduje efekt terapeutyczny, pobudza dopływ krwi.
  3. Dekompresja. Kanał twardówkowy lub kostny nerwu wzrokowego jest wycinany. Występuje odpływ krwi żylnej. Początek sekcji belki zmniejsza się. Wynik: poprawa zdolności funkcjonalnych nerwu wzrokowego.

Po leczeniu medycznym lub chirurgicznym właściwe będzie stosowanie medycyny alternatywnej.

Leki ludowe stymulują metabolizm i zwiększają krążenie krwi. Stosowanie środków ludowych jest dozwolone po konsultacji z lekarzem prowadzącym (okulistą).

Zwalczanie chorób u dzieci

Terapia u dzieci ma na celu uratowanie włókien nerwowych i zatrzymanie procesu. Bez odpowiedniego leczenia dziecko będzie całkowicie ślepe i niepełnosprawne.

Pomimo środków podjętych na początku leczenia, zanik nerwu wzrokowego często postępuje i rozwija się. W niektórych przypadkach czas trwania leczenia wynosi od 1 do 2 miesięcy. Podczas wykonywania form atrofii leczenie trwa od 5 do 10 miesięcy.

Po badaniu lekarz przepisuje dziecku:

  • stymulacja magnetyczna;
  • elektrostymulacja;
  • środki rozszerzające naczynia;
  • leki biostymulujące;
  • koktajl witaminowy;
  • enzymy.

Jeśli lek nie przynosi rezultatów, a choroba postępuje, przepisywany jest kurs laseroterapii lub zabiegu chirurgicznego.

Zanik nerwu tabetycznego

Tabes - choroba układu nerwowego w tle zakażenia kiłą. Jeśli nie zastosuje się na czas leczenia, choroba postępuje, powodując troficzne zaburzenia oka.

Jedynym objawem tabes jest wczesny zanik nerwu wzrokowego (wczesny objaw kiły nerwowej). Tabetyczna forma atrofii charakteryzuje się obustronnym zmniejszeniem widzenia.

Oznaką choroby staje się odruchowa nieruchomość uczniów. Sutek nerwu wzrokowego staje się odbarwiony i staje się szaro-biały.

Występuje ostry spadek widzenia, patologia jest słabo uleczalna. Terapię przepisuje wenerolog i neuropatolog (leczenie pierwotnej infekcji jest obowiązkowe). Początkowo przepisywano leki i witaminy, które stymulują procesy metaboliczne w strukturach tkankowych. Mianowany w środku:

  • witamina A;
  • kwas askorbinowy;
  • kwas nikotynowy;
  • wapń (pangamat);
  • ryboflawina.

Po upływie trzech dni przepisywane są zastrzyki domięśniowe: witamina B, B6, B12. Preparaty łączy się z aloesem lub ekstraktem szklistym. Leczenie odbywa się pod ścisłym nadzorem specjalisty z instytucji medycznej.

Prognoza

Stopień utraty wzroku u pacjenta zależy od dwóch czynników - ciężkości uszkodzenia pnia nerwu i czasu rozpoczęcia leczenia. Jeśli proces patologiczny dotknął tylko część neurocytów, w niektórych przypadkach możliwe jest prawie całkowite przywrócenie funkcji oka na tle odpowiedniej terapii.

Niestety, wraz z zanikiem wszystkich komórek nerwowych i ustaniem transmisji impulsów, prawdopodobieństwo rozwoju ślepoty u pacjenta jest wysokie. W tym przypadku wyjście chirurgiczne odżywiania tkanek może być wyjściem, ale takie leczenie nie jest gwarancją przywrócenia wzroku.

Istnieją dwie metody fizjoterapeutyczne, których pozytywny wpływ potwierdzają naukowcy:

  1. Magnetoterapia pulsacyjna (UTI) - ta metoda nie ma na celu przywrócenia komórek, ale poprawę ich pracy. Ze względu na kierunkowy wpływ pól magnetycznych zawartość neuronów „zagęszcza się”, dlatego generowanie i przesyłanie impulsów do mózgu jest szybsze.
  2. Terapia biorezonansowa (BT) - jej mechanizm działania jest związany z poprawą procesów metabolicznych w uszkodzonych tkankach i normalizacją przepływu krwi przez mikroskopijne naczynia (naczynia włosowate).

Są one bardzo specyficzne i są używane tylko w dużych regionalnych lub prywatnych ośrodkach dla oka, ze względu na potrzebę drogiego sprzętu. Z reguły dla większości pacjentów te technologie są opłacane, dlatego BMI i BT są rzadko używane.

Zapobieganie

Atrofia nerwu wzrokowego jest poważną chorobą.

Aby zapobiegać, musisz przestrzegać pewnych zasad:

  • konsultacja ze specjalistą, który ma najmniejsze wątpliwości co do ostrości wzroku pacjenta;
  • ostrzeżenie przed różnego rodzaju intoksykacją;
  • terminowo leczyć choroby zakaźne;
  • nie nadużywaj alkoholu;
  • monitorować ciśnienie krwi;
  • zapobiegać urazom oczu i głowy;
  • powtarzana transfuzja krwi z obfitym krwawieniem.

Terminowa diagnoza i leczenie mogą przywrócić stan widzenia w niektórych przypadkach, jak również spowolnić lub zatrzymać postęp atrofii u innych.

Niepełnosprawność

Niepełnosprawność w grupie I ustala się, gdy stopień IV analizatora wzrokowego jest upośledzony - znacząco wyrażono upośledzenie funkcji (bezwzględna lub praktyczna ślepota) i zmniejszenie jednej z głównych kategorii aktywności życiowej do stopnia 3, z potrzebą ochrony socjalnej.

Główne kryteria IV stopień upośledzenia wizualnego analizatora

  • ślepota (wzrok to 0) w obu oczach;
  • ostrość widzenia z korektą najlepszego oka nie większa niż 0,04;
  • obustronne koncentryczne zwężenie pola widzenia do 10-0 ° od punktu unieruchomienia, niezależnie od stanu ostrości widzenia centralnego.

Niepełnosprawność grupy II ustala się, gdy stopień III analizatora wzrokowego jest upośledzony - wyraźne upośledzenie funkcji (niska widzialność), a jedna z głównych kategorii aktywności życiowej jest ograniczona do stopnia 2 z potrzebą ochrony socjalnej.

Głównymi kryteriami wyraźnego upośledzenia wzroku są:

  • ostrość widzenia najlepszego oka od 0,05 do 0,1;
  • dwustronne koncentryczne zwężenie pola widzenia do 10-20 ° od punktu utrwalenia, gdy aktywność robocza jest możliwa tylko w specjalnie stworzonych warunkach.

Niepełnosprawność w grupie III jest ustalana, gdy II stopień - umiarkowane upośledzenie funkcji (umiarkowanie umiarkowane widzenie) i zmniejszenie jednej z głównych kategorii życia do 2 stopni z potrzebą ochrony socjalnej.

Główne kryteria umiarkowanego upośledzenia wzroku to:

  • spadek ostrości widzenia jest lepszy niż widzenie oczu od 0,1 do 0,3;
  • jednostronne koncentryczne zwężenie granic pola widzenia z punktu fiksacji poniżej 40 °, ale więcej niż 20 °;

Ponadto przy podejmowaniu decyzji o grupie osób niepełnosprawnych uwzględnia się wszystkie choroby występujące u pacjenta.

Zanik nerwu wzrokowego

Leczenie zaniku nerwu wzrokowego

Nerw wzrokowy jest strukturą, która zapewnia przekazywanie informacji wzrokowych z siatkówki do mózgu. Jest to tworzenie pary i składa się z włókien czuciowych, które prowadzą do płatów potylicznych mózgu.

Atrofia to zniszczenie włókien nerwowych poprzez stopniowe ich zastępowanie zwanymi włóknami tkanki łącznej. Przyczyn tego patologicznego procesu mogą być:

  • zatrucie;
  • choroby zakaźne;
  • procesy degeneracyjno-dystroficzne;
  • trauma;
  • zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe;
  • zaburzenia metaboliczne itp.

Następujące rodzaje chorób mogą prowadzić do zaniku włókien nerwu wzrokowego:

  • okulistyczny;
  • zakaźne (zapalenie opryszczkowe);
  • choroby układu nerwowego;
  • często (hormonalna, popromienna choroba itp.).

Leczenie atrofii nerwu wzrokowego jest niemożliwe bez poszukiwania przyczyn tego stanu, ponieważ jest to zazwyczaj powikłanie pierwotnej choroby (na przykład autoimmunologiczne lub zakaźne zapalenie nerwów).

Pacjent obawia się spadku ostrości widzenia, który nie podlega korekcji optycznej, a jednocześnie zaburzenia widzenia mogą przejawiać się w postaci pojedynczych „plam” przed oczami lub uczucia zwężenia pól do „widzenia rurkowego”. Możliwe jest również naruszenie postrzegania kolorów.

Dynamika objawów może być inna. Czasami zanik postępuje stale przy braku leczenia, aż do rozwoju ślepoty. Ponadto proces atroficzny może zostać zawieszony. W tym przypadku zmniejszenie widzenia może być znaczące, ale całkowita ślepota nie rozwija się.

Częściowa atrofia nerwu wzrokowego

W jaskrze, stwardnieniu rozsianym, zatruciu itp. Może rozwinąć się częściowa atrofia nerwu wzrokowego. W tej chorobie następuje utrata pola widzenia, w tym pól peryferyjnych. Może powstać widzenie rurowe.

Terminowa diagnoza i leczenie tego schorzenia może zatrzymać postęp procesu. Naprawienie włókien nerwowych, które zostały zastąpione przez tkankę łączną, jest niemożliwe. Jednak zmniejszenie procesu patologicznego, który spowodował atrofię i ochronę funkcjonujących włókien nerwowych, jest całkiem realne.

Ogólne zasady leczenia

Terapia etiotropowa. W przypadku pacjenta z jaskrą wybiera się środki zmniejszające ciśnienie śródgałkowe, a jeśli nie pozwala to na pełną stabilizację liczby IOP, problem interwencji chirurgicznej zostaje rozwiązany. W przypadku chorób zakaźnych (na przykład syfilisu) przepisuje się antybiotykoterapię w przypadku opryszczkowego zapalenia nerwów, terapii przeciwwirusowej itp.

Normalizacja krążenia krwi. Stosuje się preparaty, które poprawiają trofizm włókien nerwowych poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, poprawę mikrokrążenia itp. Takie leczenie nerwu wzrokowego pozwala uniknąć niedokrwienia i niedotlenienia włókien nerwowych, ponieważ te czynniki patogenetyczne są kluczowe w ich wymarciu.

Terapia metaboliczna. Są to leki o działaniu neuroprotekcyjnym, przeciwutleniającym i antyoksydacyjnym na nerwy. Stosowane są witaminy z grupy B, aminokwasy i inne leki. Środki neuroprotekcyjne są szczególnie istotne w chorobach układu nerwowego, które są komplikowane przez zanikowy proces włókien nerwu wzrokowego (różne typy encefalopatii, stwardnienie rozsiane itp.).

Fizjoterapia i inne metody pomocnicze. Leczenie zapalenia nerwu wzrokowego jest z powodzeniem uzupełniane przez terapię magnetyczną i laserową, a także inne metody fizjoterapeutyczne. W ramach kompleksowej opieki okulistycznej stosuje się akupunkturę, masaż okolicy kołnierza szyjnego itp.

Kontakt z Centrum Chirurgii Okulistycznej Atroficzne procesy w dnie mogą być wynikiem poważnych, a nawet zagrażających życiu chorób (guzy mózgu i gałki ocznej, zatrucie itp.). Terminowa wizyta u lekarza pomoże nie tylko zatrzymać stały spadek wzroku, ale w większości przypadków - znaleźć przyczynę tego stanu i chronić dotknięty nerw przed dalszymi uszkodzeniami.

Przyczyny zapalenia rogówki oka

W okulistyce stosuje się ogólnie przyjętą klasyfikację zapalenia rogówki, zgodnie z którą występują następujące formy choroby w zależności od sposobu występowania:

  • Wiosna, alergia. Występuje w wyniku ciężkich uszkodzeń alergicznych organizmu. Przyczyną zapalenia może być kontakt z pyłkiem roślin, sierści zwierząt, przyjmowanie pewnych grup leków.
  • Bakteryjne Może być wywołany przez penetrację flory bakteryjnej po naruszeniu zasad noszenia soczewek kontaktowych (brak dezynfekcji, niewystarczające przechowywanie), traumatyczne uszkodzenie narządów oka. Przyczyna procesu zapalnego może służyć jako zakażenie amebem rzekomobłoniastym.
  • Grzybicze. Towarzyszy mu ból, owrzodzenie, zaczerwienienie. Ta postać choroby może występować w postaci głębokiej, powodując perforację rogówki. Patologia jest skomplikowana przez porażkę naczyniówki, pojawienie się zaćmy, pogorszenie widzenia aż do całkowitej utraty zdolności widzenia. Diagnoza grzybiczego zapalenia rogówki jest dość trudna, dlatego pacjenci często cierpią z powodu błędów medycznych z niewystarczającą kwalifikacją okulisty.
  • Wirusowe. W większości przypadków przyczyną rozwoju patologii jest opryszczka. Po terapii pacjenci często mają „wrzody dendrytyczne”. Wirusowe zapalenie rogówki często powraca. W przypadku przepływu powierzchniowego zmianom towarzyszą dokładne zmętnienia rogówki. Głęboka forma powoduje występowanie rozległych wrzodów i zaćmy.
  • Bez wrzodów Ciężkie obrzęki i zaczerwienienie rozwijają się po urazach i długotrwałych soczewkach, powierzchowne uszkodzenia przez małe ciała obce. Nie powoduje owrzodzenia rogówki.
  • Photokeratitis Ta forma jest diagnozowana po ekspozycji na intensywne promieniowanie ultrafioletowe ze światła słonecznego lub spawarki. Oparzenie rogówki prowadzi do zapalenia tkanek.

Wśród niekorzystnych czynników, które mogą wywołać rozwój objawów chorobowych, lekarze okulistyczni wyróżniają:

  • Zubożenie, osłabienie układu odpornościowego.
  • Niedobór minerałów, niedobory witaminy A, B1, B2 i C
  • Zaburzenia metaboliczne, takie jak dna moczanowa, cukrzyca.

Objawy zapalenia rogówki

Zapalenie rogówki rozpoznaje się na podstawie charakterystycznych objawów procesu zapalnego. Do powszechnych objawów zaburzeń okulistycznych należą:

  • Zespół rogówki. Stanowi patologicznemu towarzyszy światłowstręt (nietolerancja na jasne światło dzienne lub sztuczne światło) i zwiększone łzawienie. Pacjent cierpi na nawracający ostry ból, występuje uczucie obecności ciała obcego w oku.
  • Mimowolne zamknięcie powiek.
  • Zaburzenia widzenia.
  • Zmniejszenie przezroczystości i połysku rogówki.
  • Ropne zapalenie błon oka.
  • Tworzenie się infiltracji. Może mieć szarawy lub żółtawy odcień. Z głęboką zmianą obserwuje się wyraźne zmętnienie rogówki.
  • Owrzodzenie rogówki. Wraz z postępem choroby, złuszczaniem i złuszczaniem nabłonka następuje erozja powierzchniowa. Występuje odrzucenie tkanki i martwica. Możliwa regresja stanu zapalnego z bliznowaceniem.

Diagnoza zapalenia rogówki

Aby uniknąć całkowitej ślepoty, pacjenci muszą odwiedzić lekarza przy pierwszych znakach ostrzegawczych. Lekarz wykona zróżnicowaną diagnostykę przy użyciu następujących metod badania:

  • Zbieranie historii. Optometrysta przeprowadza badanie pacjenta w celu ustalenia choroby, predyspozycji genetycznych.
  • Badanie zewnętrzne narządów wzrokowych w celu określenia struktur oka, obecność mikrourazów, nasilenie zespołu rogówki.
  • Ultradźwiękowa pachymetria optyczna.
  • Keratometria komputerowa.
  • Keratotopografiya.
  • Testy alergologiczne, tuberkulinowe.
  • Estesiometria.
  • Test wkraplania fluoresceiny.
  • Siew bakteriologiczny.
  • Badanie cytologiczne nabłonka spojówki i rogówki.
  • Konsultacja fisiologa, wenerologa

Zapobieganie

Aby zapobiec zapaleniu rogówki, zaleca się:

  • Szybko leczyć choroby oczu.
  • Unikaj kontaktu z alergenami.
  • Utrzymuj odporność.
  • Ściśle przestrzegać zasad używania soczewek kontaktowych.

Cechy choroby

Atrofia nerwu wzrokowego polega na śmierci struktur włóknistych nerwów i ich zastąpieniu przez tkanki śluzowe i miękkie. Stopień uszkodzenia nerwu wzrokowego zależy od charakteru przebiegu transformacji patologicznych. Lekarze definiują częściową i absolutną atrofię. Przy częściowej atrofii nerwu wzrokowego (w skrócie PRPN) utrzymuje się nieznaczna zdolność widzenia, której poprawa jest niemożliwa przy zwykłej korekcji optycznej (okulary, soczewki). W drugim przypadku wizja pogarsza się do momentu pojawienia się mętnych podświetleń zamiast wyraźnego obrazu. Częściowa atrofia dzieli się na dwie duże grupy:

  • rodzaj wstępujący, gdy uszkodzenie nerwu zaczyna się od obszaru najbliższego oka (krzyż);
  • zstępujący typ, gdy włókna nerwowe zanikają od przecięcia do wejścia do mózgu.

Atrofii towarzyszy ostry brak składników odżywczych do tkanek nerwowych, co powoduje ich bezwzględną dysfunkcję i odporność receptorów. Przy długotrwałym procesie prądowym umiera większa liczba komórek, a przy ciężkim przebiegu pnia nerwu jest całkowicie dotknięta. Mechanizm rozwoju choroby jest spowodowany zmianą podaży impulsów do mózgu, co tłumaczy nieodwracalność konsekwencji klinicznych dla pacjenta.

Czynniki etiologiczne

Przyczyny patologii są zróżnicowane ze względu na wpływ na nerw wzrokowy czynników egzogennych lub endogennych, w zależności od wieku pacjenta, jego historii klinicznej. W prawie 15% przypadków przyczyny patologii pozostają nieznane. Ważnymi przyczynami powstawania choroby są:

  • przedłużone procesy zapalne;
  • zmiany zwyrodnieniowe tkanek;
  • obrzęk i ucisk siatkówki;
  • zatrucie;
  • dziedziczność:
  • urazy czaszki i mózgu;
  • ciśnienie wewnątrzczaszkowe i ciśnienie krwi;
  • procesy onkogenne;
  • ostra utrata krwi, wewnętrzne systematyczne krwawienie;
  • choroba gałki ocznej.

Procesy atroficzne charakteryzują się rozpadem włókien nerwowych i błon, a następnie ich zastąpieniem przez tkankę łączną. W patologii zanika podaż impulsów do mózgu, pogarsza się wzrok pacjenta, w tym rozwój ślepoty. Niektóre przyczyny zmian zanikowych w strukturze nerwu wzrokowego są specyficzne, związane z warunkami dalekimi od okulistyki.

Obraz kliniczny

Objawy choroby są całkowicie zależne od pierwotnej przyczyny choroby. Pomimo poziomu uszkodzenia nerwów istnieją dwa znaczące oznaki zanikowych zmian w strukturze nerwu wzrokowego. Te charakterystyczne cechy są najbardziej niezawodne w określaniu miar diagnostycznych i późniejszego leczenia:

  • zniekształcenie pól widzenia (w przeciwnym razie anopsia):
  • zmniejszenie ostrości wzroku i jasności (rozwój niedowidzenia).

Z częściowym patologicznym pogorszeniem zdolności wzrokowych zatrzymuje się na pewnym etapie. Na tej podstawie wyróżnij postępującą i całkowitą atrofię. Wśród głównych objawów emitują:

  • zniekształcenie pól widzenia (zwężenie, aż do rozwoju widzenia tunelowego):
  • zaburzenia postrzegania światła i odczuwania koloru;
  • pojawienie się ciemnych plam przed oczami;
  • stałe zaczerwienienie oczu z powodu napięcia;
  • ból głowy;
  • niestabilność emocjonalna, irytacja.

Dodatkowe objawy wyrażane są w zależności od postępu i przebiegu czynników prowokujących. Tak więc w przypadku nadciśnienia tętniczego II lub III stopnia dochodzi do destrukcyjnych zmian w naczyniach dna oka, a objawy nadciśnienia przeważają nad objawami atrofii.

Diagnostyka

Częściowa atrofia nerwu wzrokowego zwykle nie jest trudna. Odwołanie się do okulisty następuje natychmiast po uporczywym uszkodzeniu wzroku i nieefektywności korekcji optycznej. Specjaliści OkDent pomogą pacjentom zidentyfikować przyczynę choroby dzięki potężnemu wyposażeniu technicznemu kliniki. Szczególnie ważne dla diagnostyki różnicowej jest prawdziwa przyczyna zaburzenia atroficznego. Do głównych metod badawczych należą:

  • badanie skarg pacjentów;
  • zbiór historii klinicznej;
  • oftalmoskopia;
  • wideooftaloskopia;
  • wizometria;
  • tonometria;
  • mrt i ct brain.

Z obciążoną historią kliniczną lekarze mogą skorzystać z potrzeby konsultacji z innymi specjalistami w profilu medycznym (neuropatologiem, neurochirurgiem, traumatologiem). W centrum medycznym OkDent możesz zapisać się do neurologa bez marnowania czasu. Możesz dowiedzieć się o usługach neurologicznych, klikając https://okodent.ru/services/nevrologiya/.

Jeśli przyczyny rozwoju są znane, pierwszą rzeczą do zrobienia jest wyleczenie choroby podstawowej lub spowolnienie jej rozwoju.

Taktyka leczenia

Leczenie częściowej atrofii nerwu wzrokowego jest dość czasochłonne i długotrwałe. Struktury nerwowe oka uszkodzone i zastąpione przez tkankę łączną nie są przywracane, dlatego zahamowanie procesu patologicznego uważa się za główne zadanie leczenia. Pomimo odwracalności procesu, w kontekście odpowiedniej i wczesnej terapii, możliwe jest zatrzymanie rozwoju ślepoty i utrzymanie szczątkowego widzenia na dobrym poziomie. Zalety kliniki OkDent to:

  • indywidualne podejście do każdego pacjenta;
  • szybka i dokładna diagnoza;
  • możliwość fizjoterapii;
  • wysoka jakość i bezpieczeństwo leczenia.

Taktyka terapeutyczna opiera się na czynnikach prowokujących. Po wyeliminowaniu głównej przyczyny rozwoju zaniku nerwu wzrokowego przeprowadza się kompleksową terapię, zaleca się leki rozszerzające naczynia, preparaty stymulujące metabolizm. Dodatkowo przepisano leki poprawiające krążenie krwi w obszarze uszkodzenia nerwów, lasera, stymulacji magnetycznej.

Ważnym aspektem w leczeniu zaniku nerwu wzrokowego jest procedura fizjoterapeutyczna. Klinika OkDent oferuje swoim klientom nowoczesne metody fizjoterapii w celu zachowania zdrowia nerwów wzrokowych. Główne skuteczne procedury obejmują:

  • magnetostymulacja (w celu poprawy ukrwienia, natlenienia tkanek, aktywacji procesów metabolicznych w strukturach oka);
  • elektrostymulacja (leczenie za pomocą elektrod w celu stymulowania impulsów nerwowych do mózgu);
  • stymulacja laserowa (nieinwazyjna metoda stymulacji nerwu przez źrenicę lub warstwę rogówki za pomocą specjalnego emitera):
  • leczenie ultradźwiękami (ultradźwięki pozwalają na poprawę przepuszczalności bariery okulistycznej krwi, w celu wzmocnienia wspólnych właściwości struktur oka);
  • elektroforeza (dotlenienie, poprawa trofizmu tkanki nerwowej i procesów metabolicznych);
  • terapia tlenowa (dotlenienie, poprawa układu krążenia).

Dodatkowo musisz przestrzegać zdrowego sposobu, aby utrzymać normalny sen i czuwanie. Leczenie farmakologiczne powinno być prowadzone w sposób ciągły jednocześnie z innymi metodami korekcji zmian zanikowych. Ważne jest, aby zrozumieć, że leczenie choroby podstawowej pozwoli na utrzymanie szczątkowego widzenia na normalnym poziomie. W przypadku braku pełnej korekty terapeutycznej, zmiany będą postępujące, powodując zmniejszenie i jasność widzenia, aż do absolutnej ślepoty. Żadne metody terapii ludowej nie będą niewłaściwe i nieskuteczne. Tylko profesjonalne podejście, ogólne wysiłki pacjenta i lekarza pomogą osiągnąć trwałe rezultaty terapeutyczne.

Prognoza całkowicie zależy od powagi problemu i czasu jego trwania. Wykrywanie patologii we wczesnych stadiach pozwala szybko ocenić stan pacjenta i zalecić właściwe leczenie. Przestrzeganie reżimu ochronnego dla własnego zdrowia pozwoli ci utrzymać nie tylko zdrowie fizyczne, ale także emocjonalne każdego pacjenta.

Obraz kliniczny hemophthalmus zależy od stadium rozwoju choroby i objętości krwi zgromadzonej w ciele szklistym.

Pacjenci z hemophthalmus doświadczają następujących nieprzyjemnych objawów:

  • uczucie pajęczyny w oczach;
  • pływające czarne plamy przed oczami;
  • niewyraźne widzenie;
  • strach przed jasnym światłem.

Symptomatologia różni się w zależności od stadium patologii ocznej. Na etapie krwawienia pacjenci zauważają pojawienie się mgły przed oczami, którą stopniowo zastępują cienie przypominające pajęczynę lub chmury (czerwone lub czarne).

Liczne czarne muchy przed gazami wskazują na małe krwotoki, ciemne pasy przed oczami wskazują na krwotoki o umiarkowanym nasileniu. Jeśli choroba osiągnęła wyraźny stopień, wizja jest znacznie zmniejszona, często osoba widzi tylko światło, bez rozróżniania przedmiotów. Hemophthalmos nie powoduje bólu, z wyjątkiem przypadków spowodowanych jaskrą lub uszkodzeniem narządów wzroku.

Aby zidentyfikować częściowe, całkowite, półokrągłe oko oka, konieczne jest dokładne badanie przez okulistę. Początkowo lekarz zapyta o obecność chorób, które przyczyniają się do pojawienia się hemophthalmia, urazów oczu. Z pomocą różnych badań ustalono obecność skrzepów krwi w ciele szklistym i otaczającym go obszarze.

Diagnostyka instrumentalna obejmuje:

  • pośrednia oftalmoskopia obuoczna z przebiciem twardówki, za pomocą której bada się obwodowe części siatkówki pod kątem pęknięć siatkówki;
  • oftalmoskopia z soczewką Goldmana;
  • wizometria w celu określenia ostrości widzenia;
  • biomikroskopia w celu wykrycia ognisk krwotoku, kondensatu w ciele szklistym przednim;
  • B-scan, który pomaga zbadać stan tylnego ciała szklistego;
  • USG oka. Pomaga zobaczyć pęknięcia naczyń oka w traumatycznej genezie hemophthalmus, aby ocenić stopień oddzielenia ciała szklistego, zrosty siatkówki. Powołany na wypadek, gdyby niemożliwe było zbadanie siatkówki z powodu zmętnienia rogówki, zaćmy, ciężkiego krwotoku.

Wszystkim pacjentom przepisuje się standardowe badania, w tym oznaczanie stężenia glukozy we krwi, pełnej morfologii krwi i moczu, koagulogram.

Leczenie hemofilii zależy od przyczyn choroby. Formy całkowite i sumy częściowe są traktowane wyłącznie w szpitalu. Przy częściowym hemophthalmus oka leczenie przeprowadza się zachowawczo, bez operacji.

Gdy tylko pacjent zacznie krwawić z oczu, natychmiast zaleca się zaprzestanie wszelkiej aktywności fizycznej, położyć się i unieść górną część ciała o 30 stopni. W żadnym wypadku nie wolno przyjmować leków, które przyczyniają się do rozrzedzenia krwi.

Natychmiast po urazie stosuje się leki hemostatyczne (dieta, inaczej etamzilat, chlorek wapnia). Do usuwania produktów rozpadu hemoglobiny stosuje się infuzje roztworu glukozy, chlorku sodu.

Aby zapobiec nawracającemu krwotokowi, przepisuj preparaty witaminowe z wapniem (Vikasol, Dition). Kilka dni po wystąpieniu krwotoku, wchłanialne skrzepy krwi są podawane leki enzymatyczne (prourokinaza, kolalina, alteplaza), które są podawane przez dolną powiekę pod okiem. Być może zastosowanie tabletek enzymatycznych (Flogenzim, Wobenzym). Wybór leków zależy od każdego przypadku.

W leczeniu hemofthalmos oka (częściowe, całkowite) przepisywane są retinoprotektory, czyli preparaty chroniące siatkówkę (Emoxipin). Aby wzmocnić ściany naczyń przepisać pirydoksynę, ryboflawinę, kwas askorbinowy.

To ważne! Podczas całego okresu leczenia pacjent musi spać w pół-siedzącej pozycji, aby krew pod działaniem grawitacji nie zamykała dna oka.

Niestety, taki lek nie został jeszcze opracowany, aby całkowicie wyeliminować hemophthalmus. Enzymy w postaci zastrzyków (w tym Hemaza, Collalizin) i w postaci tabletek (Wobenzym) są szeroko stosowane w tej chorobie.

W celu zapobiegania nowym krwotokom, preparaty wapnia są przepisywane w postaci wkroplonych substancji i zastrzyków do podawania domięśniowego. Krople do oczu Lidaza, roztwór ronidazy, jodek potasu skutecznie działają.

Aby wyeliminować krio i koagulację laserem hemophthalmus. Również w lekach z zastrzykiem ciała szklistego Lucentis, Eilea, Avastin. Są to inhibitory, które zapobiegają powstawaniu nowych nieprawidłowych naczyń.

Jeśli w ciągu tygodnia leczenie hemofilii oka nie przyniesie rezultatów, choroba postępuje, pacjentowi przepisuje się leczenie chirurgiczne w celu usunięcia skrzepów krwi z jamy oka.

Radykalną opcją chirurgicznej eliminacji krwotoku do ciała szklistego jest witrektomia, operacja, podczas której całe ciało szkliste jest usuwane lub tylko jego część jest usuwana. Pusta przestrzeń jest wypełniona substancją podobną do żelu (solanka, olej silikonowy, mieszanina powietrza i gazu).

Witrektomia jest stosowana w następujących przypadkach:

  • odwarstwienie siatkówki;
  • krwotok wystąpił na tle rubeosis, jaskry;
  • obustronny hemophthalmus lub podejrzewany kompleks trakcyjny u dzieci z cukrzycą;
  • krwotok trwający ponad 2-3 miesiące.

Po zabiegu przepisano fonoforezę z heparyną i jodkiem potasu, aby poprawić gojenie się oka.

Środki ludowe z częściowym, a jeszcze bardziej całkowitym i subtotalnym hemophthalmus, nie mogą ich wyleczyć, ale pomogą wzmocnić naczynia oka. Aby to zrobić, dieta powinna zawierać jagody, marchew i sok jabłkowy, cykorię.

Jeśli lekarz nie poradzi się na czas z lekarzem lub jeśli nie wyleczy prawidłowo krwotoków w ciele szklistym oka, mogą pojawić się następujące powikłania:

  • rozwój wtórnej jaskry;
  • hemosyderoza gałki ocznej (toksyczne uszkodzenie fotoreceptorów siatkówki);
  • u dzieci do drugiego roku życia, rozwój niedowidzenia i przesunięcie krótkowzroczne.

Rokowanie i zapobieganie

Obecnie metody zapobiegania hemophthalmum nie zostały jeszcze opracowane. Istnieją tylko zalecenia.

Sprowadzają się do następujących:

  • Kontrola ciśnienia krwi;
  • Regularne badanie przez okulistę (zaleca się, aby osoby powyżej 40 roku życia były poddawane dwa razy w roku);
  • Kontroluj poziom cukru we krwi u pacjentów z cukrzycą.

Rokowanie zależy od objętości krwotoku. Przy częściowym hemophthalmus, jeśli ciało szkliste jest wypełnione krwią w ósmej części, rokowanie całkowitego wyzdrowienia jest całkiem korzystne. Gdy ciało szkliste jest wypełnione o jedną czwartą, wzrasta ryzyko odwarstwienia siatkówki. Przy całkowitym hemophthalmus, gdy więcej niż 3/4 ciała szklistego jest wypełnione skrzepami, rokowanie jest bardzo wątpliwe, w 90% przypadków pacjent ma atrofię gałki ocznej i ślepotę.

Hemophthalmus of the eye to niebezpieczna choroba okulistyczna, której łatwiej jest zapobiegać niż leczyć. Regularne rutynowe badania oczu, terminowe leczenie narządów pomoże chronić je przed tą chorobą, która bez odpowiedniej terapii prowadzi do ślepoty i niepełnosprawności.

Jak często odwiedzasz okulistę?

Opcje ankiety są ograniczone, ponieważ JavaScript jest wyłączony w przeglądarce.

http://yaviju.com/bolezni/atrofiya-glaznogo-yabloka-prichiny-simptomy-i-lechenie.html
Up